Προληπτική λογοκρισία στο Facebook με κριτή τα… «Ellinika Hoaxes»

Από atexnos2019 atexnos2019 

Σε παλαιότερα κείμενα μας, με αφορμή την «σύμπραξη» του Facebook και των «Ellinika Hoaxes», είχαμε επισημάνει τον κίνδυνο επιβολής έμμεσης, ή άμεσης, λογοκρισίας με πρόσχημα τα «fake news».

Τόσο σε σχετικό υπόμνημα προς την ΕΣΗΕΑ, όσο και από αυτό εδώ το βήμα, έχουμε αναδείξει το πόσο επικίνδυνο είναι, για τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου, να αναλαμβάνει ενα σάιτ να μοιράζει πιστοποιητικά δημοσιογραφικής εγκυρότητας. Μήπως, τελικά, πίσω απ’ το δήθεν κυνήγι της «τοξικότητας» των ειδήσεων κρύβεται το κυνήγι της ταξικής προσέγγισης των γεγονότων;

Δεν πέρασε πολύς καιρός και είχαμε ήδη ενα πρώτο ανησυχητικό δείγμα «προληπτικής λογοκρισίας» στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης του Facebook.

Πιο συγκεκριμένα, στην σελίδα (Group) «Τέχνη είναι οι αγώνες του λαού» εστάλη μήνυμα από το Facebook ότι «μέλος της σελίδας κοινοποίησε περιεχόμενο που αξιολογήθηκε ως «ψευδές» από τον οργανισμό διασταύρωσης ειδήσεων Ellinika Hoaxes». Το ενδιαφέρον της υπόθεσης δεν είναι στο μήνυμα καθεαυτό αλλά στο γεγονός ότι,

πρώτον, ο μηχανισμός ανίχνευσης της «ψευδούς είδησης» ενεργοποιήθηκε πριν καν κοινοποιηθεί το link (άρθρο, βίντεο κλπ.), μιας και απαιτείται έγκριση από το διαχειριστή της ομάδας (η οποία και δεν εδόθη μέχρι τη στιγμή λήψης της προειδοποίησης από το facebook) και

δεύτερον, η σχετική προειδοποίηση που περιλαμβάνεται στο τέλος του μηνύματος που λέει: «Αν μια ομάδα κοινοποιεί συνεχώς ψευδείς ειδήσεις, το Facebook ενδέχεται να μετακινήσει το περιεχόμενο της ομάδας προς τα κάτω στις Ενημερώσεις, το οποίο σημαίνει ότι λιγότερα άτομα θα επισκέπτονται την ομάδα. Το Facebook μπορεί επίσης να σταματήσει να προτείνει σε άτομα να γίνουν μέλη της ομάδας».

Τι μας λέει, με λίγα λόγια το Facebook; Ότι με βάση την κρίση των «Ellinika Hoaxes», αναφορικά με το τι είναι και τι δεν είναι «Ψευδές», δύναται να ασκήσει έμμεση λογοκρισία, είτε μετακινώντας το περιεχόμενο της ομάδας «προς τα κάτω στις Ενημερώσεις», είτε σταματώντας «να προτείνει σε άτομα να γίνουν μέλη της ομάδας».

Να, λοιπόν, πως εφαρμόζεται, αργά αλλά σταθερά, στην πράξη, η «αστυνόμευση» στα κοινωνικά δίκτυα. Πρόκειται για μια κατάσταση που ενέχει σημαντικότατους κινδύνους, τόσο για το λειτούργημα της δημοσιογραφίας όσο και για το ίδιο το δικαίωμα του λαού στην ελεύθερη έκφραση. 

Χρυσή Αυγή: «Τρεις και ο κούκος» στις προεκλογικές φασιστοσυνάξεις

Από atexnos2019 atexnos2019

Σε κατάσταση σταδιακής αποσύνθεσης μοιάζει να βρίσκεται το ναζιστικό εγκληματικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής στο δρόμο προς τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Λίγο τα απογοητευτικά ποσοστά στις διπλές εκλογές του Μαϊου, λίγο η άνοδος του ακροδεξιού Βελόπουλου και η συσπείρωση της ΝΔ, λίγο η πολυαναμενόμενη ολοκλήρωση της δίκης (που έχει ήδη καθυστερήσει με ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα) και τα… ποντίκια εγκαταλείπουν το σαπιοκάραβο πρωτού αυτό βυθιστεί.

Παρά τις φανφάρες των φασιστών περί δήθεν «συσπείρωσης των εθνικιστών» και «εθνικό προσκλητήριο της Χρυσής Αυγής», η ναζιστική συμμορία έχει αποτύχει να οργανώσει έστω και μια πολυπληθή ανοιχτή συγκέντρωση. Αντίθετα, οι προεκλογικές φασιστοσυνάξεις των χρυσαυγιτών λαμβάνουν χώρα συνήθως μέσα σε γραφεία και αίθουσες, όπου συνωστίζονται μερικά χουντογερόντια και οι συνήθεις άσβερκοι «φουσκωτοί» με τα ξυρισμένα κεφάλια και τα τατουάζ-σβάστικες.

Τέτοιος… συνωστισμός υπήρξε και στα κεντρικά γραφεία της ναζιστικής συμμορίας για την παρουσίαση των υποψηφίων της οργάνωσης ενόψει εκλογών. Ο «εθνικιστικός παλμός» (που διαφήμιζαν απ’ τα φασιστοσάϊτ τους οι χρυσαυγίτες) κλείστηκε σε μια αίθουσα λίγων ατόμων, όπου οι υμνητές του Χίτλερ χειροκροτούσαν τους εαυτούς τους. Να τους ευχηθούμε, από καρδιάς, η επόμενη σύναξη τους να γίνει σε κελί των φυλακών Κορυδαλλού.

Η αδυναμία της Χρυσής Αυγής να διοργανώσει ανοιχτή προεκλογική συγκέντρωση, αφενός δείχνει ότι οι εναπομείναντες ψηφοφόροι της ντρέπονται γι’ αυτό που ψηφίζουν (ντρέπονται, δηλαδή, να πουν ευθέως ότι είναι φασίστες) και αφετέρου σηματοδοτεί την περαιτέρω συρρίκνωση της απήχησης του ναζιστικού μορφώματος.

Στις προσεχείς εκλογές, η συμμορία των ναζιστικών αποβρασμάτων πρέπει να πέσει ακόμη χαμηλότερα. Οι εργαζόμενοι – κυρίως η νεολαία – πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, να δουν ότι πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση δολοφόνων, νοσταλγών του Χίτλερ και του Μεταξά, που δεν έχει θέση ούτε στη Βουλή, ούτε πουθενά.

Πραγματική τιμωρία της Χρυσής Αυγής είναι η ακόμη μεγαλύτερη πτώση των ποσοστών της στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, με ταυτόχρονη άνοδο του ΚΚΕ, της δύναμης που οι φασίστες απεχθάνονται και φοβούνται. Ο λαός μπορεί και πρέπει να τιμωρήσει τα χρυσαυγίτικα καθάρματα «μαυρίζοντας”» τα στην κάπλη και ενισχύοντας τα ψηφοδέλτια του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, της μοναδικής συνεπούς αντιφασιστικής δύναμης.

Βαριές καταδίκες σε βάρος στελεχών του αγροτικού κινήματος

       

15-06-2019

Βαριά καταδίκη σε βάρος στελεχών του οργανωμένου αγροτικού κινήματος επέβαλε την Τετάρτη το «αγροτοδικείο» της Λάρισας, στέλνοντας, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, το μήνυμα ότι συνεχίζεται και θα συνεχίζεται η επιχείρηση τρομοκράτησης της αγροτιάς, ώστε να σταματήσει να αγωνίζεται για την επιβίωσή της, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της.

Το δικαστήριο επέβαλε ποινή 12μηνης φυλάκισης με αναστολή στους Ρίζο Μαρούδα, πρόεδρο της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Λάρισας, Βαγγέλη Μπούτα και Κώστα Τζέλλα, πρόεδρο και γραμματέα αντίστοιχα της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας (μέλη και οι τρεις της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων), που κατηγορούνταν για το μπλόκο στον κόμβο της Νίκαιας στη διάρκεια της πανελλαδικής αγροτικής κινητοποίησης το χειμώνα του 2017.

Κατηγορούμενος ήταν και ο Τάσος Τσιαπλές, πρόεδρος τότε του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, που βρέθηκε στο μπλόκο, μαζί με άλλους συνδικαλιστές και εργάτες, για να συμπαρασταθούν στον αγώνα των αγροτών, ο οποίος αθωώθηκε.

Το σκεπτικό της βαριάς καταδίκης σε βάρος των τριών αγροτοσυνδικαλιστών που επιβλήθηκε από την πρόεδρο του δικαστηρίου, Ελ. Σούρλα, παρά την αθωωτική εισαγγελική πρόταση, στηρίχθηκε στα περί «ηθικής αυτουργίας», αν και το κατηγορητήριο έκανε λόγο για «παρακώλυση συγκοινωνιών». Μια κατηγορία, ας σημειωθεί, που ανατράπηκε πανηγυρικά στη διάρκεια της δίκης των 10 στελεχών του αγροτικού κινήματος που έγινε στο δικαστήριο της Λάρισας την 1η Μάρτη 2019 και αφορούσε το στήσιμο του μπλόκου της Νίκαιας κατά την πανελλαδική αγροτική κινητοποίηση τον Γενάρη και τον Φλεβάρη του 2019.

Σε κείνη τη δίκη, που στήθηκε με διαδικασίες «fast – track», η κατηγορία περί «ηθικής αυτουργίας» κατέρρευσε παταγωδώς, μέσα από τις καταθέσεις των μαρτύρων, τις απολογίες των κατηγορουμένων και τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης, αναγκάζοντας το δικαστήριο να κηρύξει αθώους τους 10 αγροτοσυνδικαλιστές, παρά την καταδικαστική πρόταση από την εισαγγελέα της έδρας, η οποία, μάλιστα, την είχε υποστηρίξει με ιδιαίτερη ζέση και επιμονή.

Σε δήλωσή του μετά την καταδικαστική απόφαση ο Ρίζος Μαρούδας τόνισε: «Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές και συνεχίζεται, μέσω και αυτού του είδους των δικαστικών αποφάσεων, η πολιτική τρομοκράτησης της αγωνιζόμενης για την επιβίωσή της αγροτιάς, την οποία ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις της.

Μια πολιτική, βεβαίως, που εφάρμοσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και θα συνεχίσει όποια κυβέρνηση προκύψει από τις ερχόμενες εκλογές, αφού στον ίδιο αντιλαϊκό “ντορό” θα πορευτεί.

Θα πρέπει, όμως, όλοι τους να καταλάβουν ότι οι καταδικαστικές αποφάσεις των “αγροτοδικείων” και τα όποια άλλα τρομοκρατικά μέτρα δεν πρόκειται να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα της αγροτιάς. Στους δρόμους του αγώνα μάς βγάζει η πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που μας οδηγεί στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Και όσο αυτή η πολιτική θα συνεχίζεται – ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι κάθε φορά ο κυβερνητικός διαχειριστής της – εμείς θα την αντιπαλεύουμε με όλες τις δυνάμεις μας και με όσα μέσα διαθέτουμε».

Δική σου υπόθεση η ισχυροποίηση του ΚΚΕ

Τρεις βδομάδες μένουν μέχρι την Κυριακή 7 Ιούλη, που θα ανοίξουν οι κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές, χρόνος που πρέπει να αξιοποιηθεί ώρα την ώρα και μέρα τη μέρα, για να φτάσουμε πλατιά σε εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, ανέργους, συνταξιούχους και νεολαίους. Για να φτάσει παντού το κάλεσμα της ισχυροποίησης του ΚΚΕ.

Οι μέρες αυτές που απομένουν, θα είναι γεμάτες με εκατοντάδες πρωτοβουλίες, με συσκέψεις, με συγκεντρώσεις, με εξορμήσεις και περιοδείες σε τόπους δουλειάς και γειτονιές. Γεμάτες με τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» καθημερινά, ώστε ο εξοπλισμός με επιχειρήματα να είναι διαρκής, να εξαντλούνται όλα τα περιθώρια στην αντιπαράθεση με τα ψεύτικα διλήμματα, στην ανάδειξη του πραγματικού διακυβεύματος της επόμενης μέρας των εκλογών, επομένως και της ανάγκης να δυναμώσει η συστράτευση με το ΚΚΕ.

Κανένας δεν περισσεύει στη μεγάλη μάχη

Τώρα όλοι στη μάχη για ισχυρό ΚΚΕ! Με το σύνθημα αυτό πρέπει να «επιστρατευτούν» όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις στην πολιτική δράση. Δυνάμεις που έδειξαν και στην τριπλή εκλογική μάχη του Μάη ότι μπορούν να προσφέρουν πολλά στο πλάι του Κόμματος. Εργαζόμενοι που συγκρότησαν εκλογικές επιτροπές στήριξης σε χώρους δουλειάς και κλάδους, υποψήφιοι που εντάχθηκαν στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που δείχνουν ότι υπάρχει η δυνατότητα να μπουν νέες δυνάμεις στον αγώνα. Με σχέδιο και καλή διάταξη για να μπούμε σε όσο γίνεται περισσότερους χώρους, με «άπλωμα» μελών, φίλων και οπαδών του Κόμματος σε συνοικίες, με επιμονή στην οργάνωση συσκέψεων για τον εξοπλισμό και τη μαχητικοποίηση ακόμα περισσότερων, μπορεί να ανέβει κι άλλο η αποτελεσματικότητα της προσπάθειάς μας.
Απέναντι στους φανερούς και αθέατους μηχανισμούς, την προπαγάνδα και τον εκβιασμό των αστικών κομμάτων, τις μειωμένες απαιτήσεις που καλλιεργεί η εργοδοσία, την απογοήτευση που σπέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ, την αντι-ΚΚΕ προπαγάνδα στελεχών του, τα «όπλα» του ΚΚΕ είναι η σταθερότητά του, οι προβλέψεις του που επιβεβαιώνονται, οι προτάσεις νόμου και οι διεκδικήσεις του που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων, η πρωτοπόρα και μαχητική δράση των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Επίσης, οι χιλιάδες εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του Πολιτισμού, των Γραμμάτων και των Τεχνών που συμπορεύονται με το Κόμμα, οι πρωτοπόροι συνδικαλιστές, όσοι το τελευταίο διάστημα ανταποκρίνονται στο κάλεσμά του να αφήσουν πίσω προκαταλήψεις και άλλες πολιτικές επιλογές που η ίδια η ζωή ξεπέρασε, και σήμερα δίνουν στο πλάι μας τη μάχη.

Η επόμενη μέρα αφορά τη δικιά μας ζωή

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι υπόθεση δική μας, κάθε εργαζόμενου, νέου συνταξιούχου, επαγγελματία, αγρότη, γιατί αυτό που κρίνεται την επόμενη μέρα αφορά τη δικιά μας ζωή.
Κι αυτό που στην πραγματικότητα κρίνεται, δεν είναι το αν η ΝΔ και με πόση διαφορά θα παραλάβει τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχίσει την υλοποίηση όλων των αντιλαϊκών δεσμεύσεων για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Δεν κρίνεται ποια κυβέρνηση θα συνεχίσει την πολύμορφη χρηματοδότηση των μονοπωλιακών ομίλων, τη θέσπιση των «κινήτρων» που απαιτεί ο ΣΕΒ (βλ. σελ. 9) και των άλλων διευκολύνσεων για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, το χτύπημα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Δεν κρίνεται για τους εργαζόμενους με ποιο ή με ποια κόμματα στην κυβέρνηση θα συνεχίσουν να εργάζονται σε καθεστώς ανασφάλειας, με μηνιαίες συμβάσεις, με απλήρωτες υπερωρίες, με τρίωρα - τετράωρα και μισθούς - χαρτζιλίκια, με εντατικοποίηση και με τραγικές ελλείψεις σε μέτρα υγείας και ασφάλειας. Δεν κάνει κάποια διαφορά για τους χιλιάδες ασθενείς που γίνονται μπαλάκι ανάμεσα στα ξεχαρβαλωμένα δημόσια νοσοκομεία και τις πανάκριβες υπηρεσίες που προσφέρουν οι επιχειρηματίες της Υγείας. Πόση διαφορά μπορεί να κάνουν για τον συνταξιούχο τα ποσοστά της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, ο μεταξύ τους συσχετισμός, για τα φάρμακα που πληρώνει πανάκριβα, ενώ στραγγίζεται από τους φόρους και τα χαράτσια, τα οποία μεγαλώνουν; Τι θα αλλάξει την επόμενη μέρα για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που εκβιάζονται να πληρώσουν σε τράπεζες και κράτος, υπό τη δαμόκλειο σπάθη των πλειστηριασμών που η σημερινή κυβέρνηση γενίκευσε;
Αυτό που κρίνεται λοιπόν είναι το πώς θα οργανωθεί η αντίσταση στο δεδομένο αντιλαϊκό έργο της επόμενης κυβέρνησης, η αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή, πώς θα μπουν δηλαδή εμπόδια. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα το θετικό από τα κόμματα που από κυβερνητικές θέσεις τα τελευταία χρόνια τον τσάκισαν, όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ επιχειρούν προεκλογικά να «μηδενίσουν το κοντέρ». Από τα κόμματα αυτά το μόνο που έχει να περιμένει ο εργαζόμενος, είναι είτε τη συμμετοχή τους στην αυριανή κυβέρνηση, είτε τη στήριξή της, είτε την απαίτησή τους από τους επόμενους υπουργούς για να ανταποκρίνονται στις «δεσμεύσεις» της χώρας. Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε και από την κριτική που κάνει από σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, υπουργοί της κυβέρνησης που φτάνουν να κάνουν μέχρι και «συστάσεις» στη ΝΔ να είναι πιο «συνετή» στις «υποσχέσεις» της, επικαλούμενοι τον «κίνδυνο δημοσιονομικού εκτροχιασμού».

Μόνο με ισχυρό το ΚΚΕ θα «ανακάμψουν» οι εργαζόμενοι

Συνεπώς, μπροστά στην κάλπη, πρέπει ο λαός να κάνει δικιά του υπόθεση τη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ, με δεδομένο το αντιλαϊκό σχέδιο της «επόμενης μέρας», με σίγουρο το πρόγραμμα της αυριανής κυβέρνησης. Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα των εκλογών: Αν θα ισχυροποιήσει το ΚΚΕ, τη δύναμη που μάχεται για τα εργατικά δικαιώματα, το μόνο κόμμα που μπορεί να αντιπαλέψει τη συντηρητική πολιτική, που θα ακολουθήσει η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Αυτήν την πολιτική, που ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αντιπαλέψουν τα κόμματα εκείνα που δοκιμάστηκαν από κυβερνητικές θέσεις. Μόνο το ΚΚΕ θα είναι, όπως και ήταν, απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, όπως η σημερινή. Μόνο το ΚΚΕ, και αυτό το έχει αποδείξει τα δύσκολα τελευταία χρόνια, μπορεί να ηγηθεί σε μεγάλους ταξικούς αγώνες, που είναι και ο μοναδικός τρόπος για να μπουν εμπόδια στην αντεργατική πολιτική, να αποσπάσουν κατακτήσεις οι εργαζόμενοι. Μόνο το ΚΚΕ είναι ο πραγματικός αντίπαλος του δρόμου της ενίσχυσης των μονοπωλίων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Μόνο το ΚΚΕ βλέπει ως «πρωταγωνιστές» τους εργαζόμενους, τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία και όχι τους «επενδυτές», στέκεται στο πλάι του ανέργου και όχι του αφεντικού που τον απέλυσε, στηρίζει τον αγώνα του αυτοαπασχολούμενου και όχι τις απαιτήσεις των τραπεζιτών και των μονοπωλίων που τον τσακίζουν. Μόνο το ΚΚΕ αποτελεί την πραγματική, μαχητική, λαϊκή αντιπολίτευση παντού.
Μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ μπορεί να εμπνεύσει στο λαό την αυτοπεποίθηση, να επιταχύνει τα βήματα ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και στον αντίποδα της σημερινής μιζέριας, να δώσει στους εργαζόμενους την προοπτική της ριζικής ανατροπής, την προοπτική της δικής τους εξουσίας, που θα φέρει στο προσκήνιο την κοινωνική ευημερία.