Αποδείξεις και ονόματα

 Αποδείξεις και ονόματα

Σήμερα η κε του μπλοκ ξαναπιάνει ένα σχετικά ξεχασμένο νήμα από την περασμένη βδομάδα, προτού αποκοπεί εντελώς από τον αργαλειό της επικαιρότητας, που εξυφαίνει ωστόσο περίπλοκα κυκλικά σχέδια και συνωμοτεί για να μας ξαναδώσει αφορμές να επιστρέψουμε στο ίδιο σημείο. Δεν είναι εξάλλου πολύ δύσκολο να βρεθεί αφορμή, για να πιάσει κανείς τη σχέση του σύριζα με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αρκεί πχ μια ομιλία του τσίπρα ή του σταθάκη στο σεβ, σε κάποιο ινστιτούτο, κτλ. Ή μια τυχαία συνάντηση του μαρινάκη με τη δούρου, που θα μπορούσε να αναφωνήσει στους ψηφοφόρους της «ω με συγχωρείτε, ήταν τυχαίο...», σα μοντέρνα σταχτοπούτα, για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου. Ο οποίος θα γλιτώσει όμως από την ανθρωπιστική κρίση, αν βγει το κόμμα της ρένας, και θα πάρει τηλ τον κυρ-στέφανο, αμέσως μετά την επαναφορά των 751 ευρώ, να του παραγγείλει ζαμπόν και σοκολάτα για τα παιδιά. Θα το κάψουμε απόψε κυρ-στέφανε, σαν τον καραγκιόζη: θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε. Και πριν τα μεσάνυχτα, το όνειρο θα τελειώσει κι οι υποσχέσεις θα γίνουν κολοκύθια με τη ρίγανη, που τηγανιτά μαζί με λίγο τζατζίκι γίνονται ιδανικός μεζές και ξεγελάν την πείνα σου.

Μπαίνει λοιπόν κατά καιρούς το ερώτημα –για να αντιστρέψουμε και αυτό που τέθηκε στη βουλή προς το δραγασάκη: ποιοι αποτελούν τέλος πάντων το διαβόητο «λόμπι της δραχμής»; Ποια επιχειρηματικά συμφέροντα επιθυμούν ή φλερτάρουν με την έξοδο της ελλάδας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα;

Και μπαίνει συνήθως από ευρωσκεπτικιστές διαφόρων αποχρώσεων και (συγκλινουσών) αφετηριών, που θεωρούν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα απαραίτητο όρο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη σωτηρία της χώρας. Ή από ντούρους (με δέλτα) αριστερούς αντι-καπιταλιστές, που βλέπουνε την έξοδο από την ευρωζώνη ως το πρώτο (μεταβατικό) βήμα για τη ρήξη με την ευρωπαϊκή ένωση και θεωρούν το ευρώ στρατηγική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης.

Ναι αλλά η στρατηγική στόχευση δεν είναι ακριβώς ανελαστική και μονοσήμαντη, χωρίς να επεξεργάζεται εναλλακτικά σχέδια για κάθε πιθανό ενδεχόμενο, το περιβόητο «σχέδιο β’» -όπως πολύ εύγλωττα ονόμασε την πολιτική του κίνηση ο αλαβάνος- που δε λειτουργεί προφανώς αντιπαραθετικά αλλά συμπληρωματικά προς το βασικό σχέδιο. Κι ο σύριζα φάνταζε –όχι φυσικά ως η πολιτική δύναμη που θα ηγηθεί μιας στρατηγικής ρήξης με την εε, αλλά- ως η καλύτερη δυνατή κυβερνητική επιλογή από τη σκοπιά της αστικής τάξης, για τη διαχείριση μιας πιθανής, αναγκαστικής εξόδου από την ευρωζώνη –σενάριο που κάθε άλλο παρά είχε αποκλειστεί πριν από λίγα χρόνια.

Αν ο αλέξης έλεγε προεκλογικά (για να ψαρέψει σε θολά, ευρωσκεπτικιστικά νερά) πως ο σύριζα δεν έχει κάποιου είδους φετίχ με το νόμισμα, το ίδιο ακριβώς ισχύει για τις πολιτικές προτιμήσεις της κυρίαρχης τάξης και το σχεδιασμό των επιτελείων της. Που δεν έχουν κανένα ιδεολογικό ταμπού να στηρίξουν ένα «αριστερό» ή «σοσιαλιστικό» κόμμα, εφόσον πιστεύουν πως μπορεί να εδραιώσει την κυριαρχία τους και να βγάλει καλύτερα τη δουλειά που απαιτείται. Άσπρος γάτος, μαύρος γάτος, το ζήτημα είναι να πιάνει ποντίκια, όπως θα έλεγαν κι οι κινέζοι σύντροφοι. Και η σοσιαλδημοκρατία (σε όλες της τις εκδοχές, από όπου κι αν προέρχονται) είναι αυτή που κλήθηκε ιστορικά να βάλει τις πιο πολλές φάκες, εφαρμόζοντας τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και μεταρρυθμίσεις. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και εν έτει 2010, που η σοσιαλδημοκρατία παρήκμαζε διεθνώς και οδηγούνταν στην πολιτική της χρεοκοπία, το πασόκ κρίθηκε ως το πλέον κατάλληλο, λόγω της επιρροής του στα εργατικά στρώματα, να ψηφίσει και να εφαρμόσει το πρώτο μνημόνιο, βγάζοντας την βρώμικη δουλειά στο κύκνειο άσμα του.

Η αστική τάξη βέβαια παραμένει ενιαία μέσα στη διαφορά της και ενωμένη σε τελική ανάλυση απέναντι στον εργαζόμενο λαό και την προάσπιση της εξουσίας της. Αυτό ουδόλως αποκλείει τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς μεταξύ ξεχωριστών συμφερόντων και τα αντικρουόμενα σχέδια διαφόρων τμημάτων της. Υπάρχει σίγουρα μια μερίδα που της αστικής τάξης που θα ευνοηθεί και θα φροντίσει να αξιοποιήσει μια πιθανή επιστροφή στη δραχμή, χωρίς αυτό να καθιστά λιγότερο αρραγές το αστικό μπλοκ –όπως δεν το είχε κάνει παλιότερα ο διαχωρισμός του σε βενιζελικό κι αντιβενιζελικό στρατόπεδο, φιλοβασιλικούς και αντιβασιλικούς, αγγλόφιλους και γερμανόφιλους. Και όπως δεν το διασπούν οι διαφορετικές εκτιμήσεις για τη δοσολογία του μίγματος ποα θα φέρει την έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη –αν θα έχει δηλ σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή ή περισσότερα κεϊνσιανά μπαχαραικά για την αύξηση της ζήτησης και την τόνωση της αγοράς.

Γιατί λοιπόν αποπέμφθηκε τόσο άκομψα ο γαπ, όταν προανήγγειλε δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, ώστε να μην τεθεί σε ψηφοφορία κι αμφισβήτηση –κι ας μην έμοιαζε πολύ πιθανό να νικήσει το «όχι»; Και γιατί κάποια αστικά μέσα επιτίθονται τόσο σφοδρά στο σύριζα, φλερτάροντας ανοιχτά με τα όρια της γελοιότητας πολλές φορές, προκειμένου να υποκύψει ο κόσμος σε τρομοκρατικά διλήμματα και να στηρίξει τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού;

Ας σημειωθεί καταρχάς πως οι γραφικές επιθέσεις των μμε κι η αρνητική διαφήμιση λειτουργούν μάλλον ενισχυτικά προς την αξιωματική αντιπολίτευση, τσιμεντάρουν με το κλίμα τεχνητής πόλωσης και τους δύο πυλώνες του νέου δικομματισμού κι εξασφαλίζουν πολιτική σταθερότητα, προβάλλοντας ως –ακραία ίσως, πάντως μοναδική- εναλλακτική στη σημερινή μαυρίλα μια παρδαλή λύση, που κινείται ξεκάθαρα εντός του κυρίαρχου πλαισίου, χωρίς να αμφισβητεί καν επιμέρους επιλογές και στοιχεία του.

Ένα δεύτερο σημείο (που έχουμε δει και σε παλιότερα κείμενα) είναι ότι η αστική τάξη δε συμπαθεί ιδιαίτερα τις αλλαγές και την πολιτική αστάθεια κι αν περνούσε από το χέρι της, πιθανότατα θα συνέχιζε να πορεύεται με τους ίδιους πολιτικούς φορείς, που ξέρει κι εμπιστεύεται, σαν την χλωρίνη κλινέξ, που αν πέσει στα ρούχα (μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ροζ) ξεπλένει τα χρώματα και όλες τις ιδεολογικές διαφορές. Όπως δηλ στις ηπα, όπου οι ρεπουμπλικάνοι κι οι δημοκρατικοί εναλλάσσονται σταθερά εδώ και διακόσια χρόνια. Οι συνεχείς διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα προκύπτουν αναγκαστικά ως αποτέλεσμα της χρεοκοπίας των παλιών εργαλείων στο έργο της ενσωμάτωσης των μαζών –κατεξοχήν παράδειγμα η παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία των ημερών μας.

Η ανάδειξη του σύριζα σε διάδοχο πολιτικό φορέα του σοσιαλδημοκρατικού πόλου σηματοδοτεί τόσο την ενσωμάτωση των μαζών που απεγκλωβίστηκαν από το πασόκ, όσο και την ταχύτερη ενσωμάτωση του ίδιου στους κανόνες του νέου του ρόλου και τις αυξημένες αρμοδιότητές του. Οι μιντιακές επιθέσεις στο σύριζα πχ απ’ το συγκρότημα λαμπράκη αντανακλούν ακριβώς την πίεση για αυτή την προσαρμογή, τη διαπραγμάτευση για τους όρους της και τη συνδιαλλαγή με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα και την ενδομονοπωλιακή σύγκρουση. Η απεικόνιση της κομμουνάρας γιάννας και του κοντομηνά στο περίφημο σκίτσο του βήματος δεν μπορεί ασφαλώς να είναι τυχαία –σαν τα ραντεβού της σταχτοπούτας ρένας, που ξέμεινε με το γοβάκι της υγιούς επιχειρηματικότητας και ψάχνει να το φορέσει στον πρίγκηπά της. Ενώ μια πιθανή κυβερνητική σφήνα του ποταμιού και ενός καθαρά δικού τους μιντιανθρώπου –όπως ο θεοδωράκης- για να πιάσει ο σύριζα την πλειοψηφία των 150+1 βουλευτών, θα ‘ναι ένα ακόμα εχέγγυο για τον πιο αποτελεσματικό έλεγχό του.

Η ιδιαιτερότητα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατικής εκδοχής που πρεσβεύει ο σύριζα είναι πως –λόγω και της αρνητικής διεθνούς συγκυρίας- ξεκίνησε ήδη την προσαρμογή της, πριν καν κληθεί να αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα, δίνοντας από τώρα εξετάσεις και καθαρά δείγματα γραφής. Η στάση απέναντι στην αριστερή κυβέρνηση που έρχεται λοιπόν είναι σημείο κλειδί για το στίγμα και την πολιτική συνέπεια κάθε δύναμης. Όσοι θέλουν να γίνουν η φωνή της αριστερής συνείδησης του σύριζα ή θεωρούν καταστροφικές τις ίσες αποστάσεις με τη νδ, όσοι φοβούνται μη τυχόν αφήσουμε το σύριζα να αποτύχει γιατί η αποτυχία αυτή θα αντανακλά σε όλους μας κι υπενθυμίζουν σε κάθε ευκαιρία το πάθημα του 81’ –που ωστόσο δεν τους έγινε μάθημα για το σήμερα- είναι υπόλογοι για τις αυταπάτες που καλλιεργούν στο λαϊκό κίνημα.

Κι οι λακεδαιμόνοι κύριε; Η πρώτη νοέμβρη είναι καταχωρημένη ως παγκόσμια ημέρα χορτοφαγίας και δωρεάς οργάνων, αλλά εμείς δεν τρώμε κουτόχορτο, ούτε είμαστε διατεθειμένοι να δωρίσουμε κόσμο κι ανοχή στο νέο πασόκ που έρχεται. Για όσους αρνούνται βέβαια να μπουν στο ίδιο (αριστερό) τσουβάλι με το σύριζα, για όσους προειδοποιούν το λαό για τη διάψευση των προσδοκιών του και του δείχνουν τη μόνη διέξοδο που έχει, υπάρχει πλούσια πείρα και πασοκικό οπλοστάσιο από το παρελθόν, ώστε να βγει αριστερός ψάλτης της δεξιάς, που τον χειροκροτά ο κυβερνητικός λόχος στη βουλή, κτλ. Αυτά ακριβώς που έλεγε δηλ και το πασοκ του γιωργάκη, πριν γίνει κυβέρνηση και προωθήσει το πρώτο μνημόνιο –όπως σημειώνει πολύ εύστοχα ο πρωτούλης σε μια πρόσφατη πολύ καλή τηλεοπτική του εμφάνιση.

Όσο για το τσουβάλι της αριστεράς –και τους ασκούς αιόλους που θα ανοίξει η «αριστερή κυβέρνηση»- θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά προσεχώς...

Απόψε θέλω αποδείξεις και ονόματα

Και τα στελέχη σου θα ψάξω πόντο-πόντο

Κι αν βρω να σέρνονται πασόκοι στα πατώματα

Θα πει πως πήγε ο σταθάκης μας στο βρόντο

Οι μαθητές συνεχίζουν πιο δυναμικά και πιο οργανωμένοι

 Οι μαθητές συνεχίζουν πιο δυναμικά και πιο οργανωμένοι

Την Πέμπτη 6 Νοέμβρη ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ στις 12.00 στα Προπύλαια!

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ!

Στις 3 Nοέμβρη δώσαμε μία ακόμα μεγάλη απάντηση σε όλη την Ελλάδα!

Συνεχίζουμε πιο δυναμικά και πιο οργανωμένα!

Να γίνουμε περισσότεροι!

Μετά το κάλεσμα των 15μελών, 5μελών και των Συντονιστικών Αγώνα Σχολείων, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες μαθητικά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα με τη συμμετοχή χιλιάδων μαθητών!

Αθήνα, Ν. Ηράκλειο, Άγιοι Ανάργυροι, Πειραιάς, Πέραμα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λαμία, Ηράκλειο, Ξάνθη, Βέροια, Άρτα, Βόλος, Καρδίτσα, Λευκάδα, Κιλκίς και σε άλλες πόλεις ακούστηκε δυνατά η δική μας φωνή!

Θέλουμε ένα σχολείο που θα μας μορφώνει και δεν θα μας εξοντώνει, που δεν θα κοιτάει τους γονείς μας στην τσέπη, αλλά θα δίνει ολόπλευρη μόρφωση σε όλα τα παιδιά.

Το σχολείο που έχει ετοιμάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις που την στηρίζουν, έχει κάνει την παιδεία εμπόρευμα, μοιράζει σκόρπιες γνώσεις και δεξιότητες ανάλογα με αυτά που θέλουν να μαθαίνουμε για να είμαστε, όπως οι ίδιοι λένε, φτηνοί, ευέλικτοι εργαζόμενοι με το κεφάλι σκυφτό.

Ως εδώ! Δεν θα ανεχτούμε άλλο αυτή την κατάσταση!

Την Πέμπτη 6 Νοέμβρη

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

στις 12.00 στα Προπύλαια!

Τα νέα μας μαθητικά συμβούλια να μπουνε μπροστά και να οργανώσουν τον αγώνα σε κάθε σχολείο!

Συγκροτούμε συντονιστικά σε κάθε περιοχή και δίνουμε συνέχεια στον αγώνα μας με κινητοποιήσεις, κλεισίματα δρόμων, οργάνωση εξορμήσεων σε γειτονιές για να κάνουμε γνωστά τα αιτήματά μας, μαθητικές συναυλίες, συνεντεύξεις τύπου.

Μαθητές από σχολεία της Αθήνας και του Πειραιά

Πηγή:mathites.gr

ΚΕΡΚΥΡΑ-ΠΑΜΕ για ΧΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Ανήμερα της επετείου της 28ης

Οκτώβρη, ημέρα που ο λαός της Κέρκυρας και όλης

της χώρας τιμούσε το περήφανο “ ΟΧΙ” του λαού μας το 1940 στους φασίστες εισβολείς

και την αντίσταση ενάντια στη ναζιστική μπότα, είναι που διάλεξαν οι ιδεολογικοί

απόγονοι του Χίτλερ και των ντόπιων συνεργατών του, οι χρυσαυγίτες να δράσουν!

Λέρωσαν με τα φασιστικά τους βρωμόχερα το κάλεσμα του ΠΑΜΕ για το

Πανελλαδικό Συλλαλητήριο της 1ης

Νοέμβρη στην Αθήνα, που ήταν αναρτημένο στην

Πλατεία ΣΑΡΟΚΟ!

Τους ενοχλεί το συλλαλητήριο, γιατί ενοχλούνται τα αφεντικά τους! Ενοχλούνται οι

εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι μεγαλοξενοδόχοι, όλοι αυτοί που πίνουν τον ιδρώτα και

το αίμα των εργαζομένων!

Είναι τσιράκια του κεφαλαίου, υπηρέτες του καπιταλισμού. Είναι αυτοί που αρκεί

να βήξει κάποιος εφοπλιστής ή βιομήχανος για να τρέξουν να καταθέσουν ερώτηση στη

βουλή για την προάσπιση των κερδών του. Είναι αυτοί που μόνιμα τα τελευταία χρόνια

βάζουν μοναδικό τους στόχο τα ταξικά σωματεία των εργατών στο Πέραμα, στο Βόλο,...

και τώρα και στην Κέρκυρα.

Φοβούνται την εργατική τάξη, το λαό και τους ταξικούς του αγώνες κατά της

αδικίας και της εκμετάλλευσης.

Τώρα, που έχει αποκαλυφθεί στον καθένα η εγκληματική τους δράση -απόρροια

της φασιστικής τους ιδεολογίας- που αποδείχθηκε η κοινή ποινική δράση των στελεχών

και του κόμματός τους, είναι που εναγωνίως προσπαθούν να αποδείξουν πόσο

χρήσιμοι είναι στα αφεντικά και το πολιτικό τους σύστημα, στοχοποιώντας για άλλη μία

φορά το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στο νησί!

Η γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ καλεί το λαό και τη νεολαία να απομονώσουν

τους νοσταλγούς του Χίτλερ και του Φασιστικού-Μεταξικού καθεστώτος, τους

εγκληματίες-δολοφόνους της “Χρυσής Αυγής”.

Να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή από την Κέρκυρα στο

Πανελλαδικό Συλλαλητήριο στην Αθήνα την 1η

Νοέμβρη!

Κέρκυρα, 29-10-2014

Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ Κέρκυρας 

...ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ ΕΡΓΑΤΗ ΣΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ

 ...ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ ΕΡΓΑΤΗ ΣΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ

...Κι εσύ, ο άνεργος, δεν μπορεί, κάτι θα έχεις να δώσεις. 
Κι αν δε σ' απόμεινε τίποτα υλικό, δώσε την ψυχή σου. 
Κι αυτή, χρήσιμη είναι για τον αφέντη.
Γίνε ρουφιάνος, χαφιές, φιλοτομαριστής, φασίστας, σαβούρα... 
Μη σου κάνει εντύπωση, η σαβούρα είναι ό,τι πιο χρήσιμο για τον αφέντη, ειδικά σε περιόδους καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης σαν και τούτη, που όλο τελειώνει και στην αρχή της βρίσκεται. 
Δώσε και σώσε τον καπιταλισμό, έστω προσωρινά, δούλος με την κυριολεκτική έννοια, να ξαναγίνεις εσύ παντοτινά. 
Κι όσο εσύ θα δίνεις, τόσο ο καπιταλισμός θα σαπίζει και θα παίρνει τη μορφή τού φασισμού. 
Κι όσο εσύ θα σκύβεις, τόσο θα σου πετάνε στη μάπα ...Χρυσές Αυγές φασιστοναζιστικές εγκληματικές οργανώσεις. 
Κοιμήσου λοιπόν εσύ και παρήγγειλαν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ τον εξαπονδρισμό σου...

Μα αν δε θες να είσαι "κοιμισμένος", μήτε να καταντήσεις σαβούρα πουλώντας την ψυχή σου, έλα ΕΔΩ να νοιώσεις την πραγματική και κρυμμένη ως τα τώρα δύναμή σου!
Τότε νά 'σαι σίγουρος, πως όχι μόνο θα προλάβουμε τα χειρότερα, αλλά θ' ανοίξουμε και δρόμο χωρίς επιστροφή για τα όλο και καλύτερα. 

Καλή Γκέλμπεση (συγγραφέας)

ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΙ ...ΣΑΝ ΝΑ ΧΟΡΕΥΑΝ ΤΟ "Γριβα μ"

 ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΙ ...ΣΑΝ ΝΑ ΧΟΡΕΥΑΝ ΤΟ "Γριβα μ"

Το μεγάλο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ που έγινε την 1η Νοεμβρη στην Αθήνα πρέπει να τρόμαξε πολλούς και φαινομενικά "αντίθετους" και "αντικρουόμενους" μεταξύ τους .

Και όμως ακόμα και η φρασεολογία τους ,ακόμα και τα συντακτικά τους λάθη είναι καρμπόν ,λες και βγήκαν απο κοινό για όλους εκτυπωτή και κοινό κέντρο .!!! 

"Αριστερά" και δεξια "δημοκρατικα" σαιτ ,αγκαλια με ακροδεξιά , φασιστικά -ναζιστικά και με τις ιδιες λεξεις σχεδόν ,τους ίδιους "εντοπισμούς" ,την ίδια χολή και υπονοούμενα .Λες και υπακουουν σε Μαέστρο !!

εδω ,εδω ,εδω ,εδω,εδω και  εδω μερικα δειγματα αγκαλιασμενων βηματων σαν να χορευουν το "Γριβα μ σε θελει ο κοκος" 



Εκτος των χλευασμων ,την φανερη ενοχληση,την συκοφαντια ,την ειρωνια  κρυβουν και εναν ορατο ΦΟΒΟ ! Τον φοβο ,οχι οτι το ΠΑΜΕ και οι κομμουνιστες θα καρπωθουν εκλογικα οφελη μονο ,αλλα κατι πιο τρομακτικο για ολο αυτο το σκυλολοι : ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ του εργατικου και λαικου κινηματος ! 

Κι αυτη τη φορα χωρις φολκοριστες "αγανακτιστας" ,χωρις χυμα και μπαχαλοποιημενες συγκεντρωσεις ,που τις ειχε το συστημα του χεριου του και πληρως καθοδηγουμενες και ελεγχομενες ,αλλα με την σφραγιδα των εργατων πλεον ,που με τοσο κοπο παλευαν να αποφυγουν ουρλιαζοντας απο τα καναλια τους "μακρυα τα κομματα" (η οργανωμενη δραση δηλαδη ) ,"μονο ελληνικες σημαιες ακομματιστες" και αλλα τετοια απολιτικ και βολικα για την αστικη ταξη .Που με τοσο κοπο υπεθαλπταν και στηριζαν και οι κυβερνητικοι κι εργοδοτικοι βασταζοι τους στο Συνδικαλιστικο κινημα απ ακρο σ ακρο, με ντουφεκιες και διασπασμενους επιτηδες αγωνες .

καλα τα πηγανε στην γυροβολια τους ,να δουμε οταν αρχισει να χορευει ο εργατης λαος την Κατιουσα ,ποσες στροφες θα ριξουν 

ΑΥΤΟΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΛΟΙΠΟΝ 
ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΘΑ ΠΑΙΧΤΕΙ Η "ΠΑΡΤΙΔΑ " 
το ξέρουμε κι εμεις κι αυτοι.

Στις 27 να κανουν παλι σβουρες μεθυσμενοι για δευτερη φορα σε μικρο διαστημα 

Οι μαθητές έχουν δικαίωμα να διεκδικούν

Οι μαθητές έχουν δικαίωμα να διεκδικούν

Είκοσι τρεις μαθητικές διαδηλώσεις έγιναν την περασμένη Δευτέρα σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα και οι περισσότερες από αυτές ήταν πολύ μαζικές. Δεκάδες ήταν τα σχολεία που με διάφορες μορφές (καταλήψεις, αποχές κ.ά.) κινητοποιήθηκαν στην Αττική, ενώ σε εκατοντάδες μετριούνται τα σχολεία που οι μαθητές τους βγήκαν στους δρόμους πανελλαδικά, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, με στήριξη και κοινή δράση με γονείς και εκπαιδευτικούς. Είχε προηγηθεί η συμμετοχή εκατοντάδων μαθητών στο πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, ενώ οι μαθητικές κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν και χτες σε γειτονιές της Αθήνας και παράλληλα, έγιναν και γίνονται συνελεύσεις σε σχολεία και προσπάθειες συντονισμού των σχολείων σε τοπικό επίπεδο. Ολα αυτά δείχνουν ότι υπάρχουν διαθέσεις, ώστε η συσσωρευμένη αγανάκτηση που συγκεντρώνεται στους μαθητές για το σημερινό σχολείο να εκφραστεί αγωνιστικά και διεκδικητικά.

***

Οι μαθητές έχουν κάθε λόγο να αγανακτούν, να ξεσηκώνονται, να κινητοποιούνται. Ας σκεφτούμε λίγο:
Τα σημερινά παιδιά από το Δημοτικό ακόμα έχουν φτάσει στο σημείο να αγχώνονται αν χρειαστεί να χάσουν μια μέρα από το σχολείο, γιατί θα τους συσσωρευτεί διπλάσια ύλη και εργασίες. Φτάνουν στα Γυμνάσια φορτωμένα με έναν όγκο πληροφοριών συχνά άχρηστων και σίγουρα ασύνδετων μεταξύ τους και στα 15 τους χρόνια καλούνται να κάνουν πρόωρα επιλογές ζωής. Αναγκάζονται να ξεκινούν τα φροντιστήρια όλο και νωρίτερα. Γιατί το σχολείο δε φτάνει. Γιατί δεν προλαβαίνουν να αφομοιώσουν και να κάνουν κτήμα τους ό,τι διδάσκονται. Τα βιβλία τους είναι γεμάτα από διαστρεβλώσεις και μισές αλήθειες... Φτάνουν στο Λύκειο και συναντούν ένα Γολγοθά: Τρέξιμο από το πρωί μέχρι το βράδυ, συνεχόμενες πανελλαδικού τύπου εξετάσεις και από την Α' Λυκείου μπαίνουν στο λούκι να κυνηγούν βαθμούς για την πρόσβασή τους σε κάποια σχολή, αντί να μορφώνονται απρόσκοπτα και να ολοκληρώνονται ως προσωπικότητες. Ζουν με ένα διαρκές άγχος και φορτώνονται οι οικογένειές τους με τεράστιο οικονομικό κόστος, όχι μόνο για να περάσουν σε κάποια σχολή, αλλά ακόμα και για να πάρουν το απολυτήριό τους. Από πέρσι, φορτώθηκαν επιπλέον με την «Τράπεζα Θεμάτων», έναν νέο μεγάλο όγκο ύλης δηλαδή, με εκατοντάδες θέματα που πρέπει να διαβάζουν από τώρα ή να εκπαιδεύονται σε αυτά στα φροντιστήρια, προκειμένου να τα μάθουν για τις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς. Πρόκειται για ένα μέτρο χωρίς ουσιαστικό παιδαγωγικό νόημα και αξία, που τα αποτελέσματά του φάνηκαν επιπλέον πέρσι με την πληθώρα των μετεξεταστέων, με νέα φροντιστήρια και ιδιαίτερα μέσα στο καλοκαίρι. Και σ' όλα αυτά προστίθενται οι ελλείψεις εκπαιδευτικών, οι ελλείψεις βιβλίων στα ΕΠΑΛ ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, το πρόβλημα με τις μεταφορές που αφορά χιλιάδες μαθητές και τις οικογένειές τους...

***

Ενάντια σε όλα αυτά κινητοποιούνται οι μαθητές, αυτά τα προβλήματα αφορούν τα αιτήματά τους. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα μεγάλα προβλήματα των σχολείων. Το ίδιο δεν μπορεί να αμφισβητείται και το δικαίωμα των μαθητών να κινητοποιούνται και να διεκδικούν. Ομως, τα δίκαια αιτήματα των μαθητών το υπουργείο Παιδείας τα αντιμετώπισε με απαξιωτικό τρόπο, σαν να μην υπάρχουν, αφού ο υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε στις μαθητικές κινητοποιήσεις σαν... καταλήψεις που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο τέτοια εποχή ενόψει της επετείου του Πολυτεχνείου. Επιστράτευσε τις απειλές για μαθήματα μέσα στο Πάσχα, που υποκριτικά προβλέπονται στο Προεδρικό Διάταγμα για την αναπλήρωση της ύλης που χάνεται από καταλήψεις, την ίδια στιγμή που η ύλη που χάνεται από τις ελλείψεις εκπαιδευτικών είναι πολύ περισσότερη. Επιπλέον, ήρθε και η παρέμβαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που στέλνει εισαγγελείς και αστυνομικούς στα σχολεία της χώρας, για να τρομοκρατήσει τους μαθητές και να σταματήσουν τον αγώνα τους.

***

Η τρομοκρατία, λοιπόν, δεν πρέπει να περάσει. Γονείς, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι πρέπει να σηκώσουν τείχος αλληλεγγύης και στήριξης των δίκαιων αιτημάτων των μαθητών για το σχολείο που έχουν ανάγκη σήμερα, για το σχολείο που τους αξίζει, που θα τους μορφώνει κι όχι θα τους εξοντώνει, που δε θα χρειάζεται να πληρώνουν για το κάθε τι, αλλά που θα μπορούν να παίρνουν όλα τα παιδιά ολοκληρωμένη και ουσιαστική μόρφωση. Οι μαθητές έχουν δικά τους συλλογικά όργανα, έχουν τα μαθητικά τους συμβούλια, τα 5μελή και τα 15μελή, έχουν θεσμοθετημένο δικαίωμα να συνεδριάζουν, να κάνουν γενικές συνελεύσεις, να κουβεντιάζουν, να αποφασίζουν και να δρουν συλλογικά, με τις μορφές που αποφασίζουν, διεκδικώντας όλα όσα τους ανήκουν στη μόρφωση και τη ζωή. Εχουν κάθε δικαίωμα να ορθώνουν ανάστημα, να παίρνουν στα δικά τους χέρια την οργάνωση της συλλογικής τους δράσης, να έχουν γνώμη, να αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους για να κάνουν πράξη τα όνειρα και τις ανάγκες τους για ένα καλύτερο σχολείο, για μια καλύτερη ζωή.

Οταν μιλούν οι βιομήχανοι

Οταν μιλούν οι βιομήχανοι

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι βιομήχανοι, με τρόπο κυνικό, έρχονται να υπενθυμίσουν ότι τα «θέλω» και τα γενικά τους συμφέροντα είναι πάνω και πέρα από κυβερνήσεις, πάνω και πέρα από μείγμα διαχείρισης. Το ίδιο έκαναν και προχτές, στο Γενικό Συμβούλιο του ΣΕΒ. Παρουσία του υπουργού Εργασίας, ο πρόεδρος των βιομηχάνων ανέπτυξε τα μέτρα που το κεφάλαιο θεωρεί αναγκαίο να προχωρήσουν άμεσα, προκειμένου να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Ο Θ. Φέσσας ξεχώρισε στην ομιλία του το θέμα του Ασφαλιστικού, σαν βασικού παράγοντα για την παραπέρα μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», τις ανατροπές στο συνδικαλιστικό νόμο, τη θεμελίωση της πλήρους απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων, με τη «θωράκιση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας», την οριστική κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας (ΟΜΕΔ), την αναβάθμιση του «κοινωνικού διαλόγου» και την επέκταση της «μαθητείας». Αν βάλει κανείς αυτές τις «προτάσεις» δίπλα στα ζητήματα που «ανοίγουν» και προωθούν αυτήν την περίοδο η κυβέρνηση και η τρόικα, θα διαπιστώσει την καταπληκτική τους ομοιότητα.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι η διαβόητη τρόικα δεν είναι ο εμπνευστής των «διαρθρωτικών» μέτρων που πάρθηκαν έως τώρα και των άλλων που ετοιμάζονται, ούτε βέβαια τα μνημόνια, όπως λένε ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι. Οι αξιώσεις των βιομηχάνων στην καπιταλιστική Ελλάδα προϋπήρχαν των μνημονίων και της τρόικας. Οι αξιώσεις τους δεν άλλαξαν στο πέρασμα του χρόνου, την περίοδο όμως της κρίσης έγιναν πιο επιθετικές.

Το δεύτερο που προκύπτει, είναι ότι οι κυβερνήσεις πριν από την κρίση δεν ήταν λιγότερο αντιλαϊκές από τις σημερινές, που επιπλέον υπογράφουν μνημόνια. Για παράδειγμα, οι βιομήχανοι και οι άλλες μερίδες του κεφαλαίου δεν έπαψαν ποτέ να ζητούν ανατροπές στο Ασφαλιστικό, που σχετίζονται άμεσα με τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.
Θυμίζουμε, όμως, ότι μια από τις βασικές αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις, ο νόμος Σιούφα, έγινε πολύ πριν την κρίση και τα μνημόνια. Θυμίζουμε, επίσης, ότι το σχέδιο Γιαννίτση, ο πυρήνας του οποίου εφαρμόζεται με τη νομοθεσία των πέντε τελευταίων χρόνων, συντάχθηκε και έγινε προσπάθεια να γίνει νόμος σχεδόν μια δεκαετία πριν ξεσπάσει η κρίση και προκύψουν τα μνημόνια.

Αλλωστε, και ο ίδιος ο πρόεδρος των βιομηχάνων, ομολογεί ότι η τάξη του ζητάει μεταρρυθμίσεις στη βάση των όσων ισχύουν σε άλλες «προηγμένες» χώρες, συμπεριλαμβανομένων των κρατών - μελών της ΕΕ. Ο Θ. Φέσσας είπε στο Γενικό Συμβούλιο του ΣΕΒ ότι είναι αναγκαία η μεταρρύθμιση του σημερινού ασφαλιστικού συστήματος και ότι «η ανάπτυξη του 2ου και 3ου πυλώνα είναι πλέον απαραίτητη για ένα ολοκληρωμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, όπως ισχύει σε όλες τις προηγμένες οικονομίες».

Το ασφαλιστικό σύστημα των τριών πυλώνων ήταν συστατικό στοιχείο της στρατηγικής της Λισαβόνας και κατόπιν της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Προβλέπει, μεταξύ άλλων, την παροχή μιας σύνταξης - επίδομα από το κράτος. Από εκεί και πέρα, το «συμπλήρωμα» για να επιβιώσει ο συνταξιούχος θα προέρχεται από τα επαγγελματικά ταμεία και την ιδιωτική ασφάλιση, όπου είναι καθορισμένες οι εισφορές, αλλά κανείς δεν εγγυάται ούτε τη σύνταξη, ούτε το ύψος της.
Αυτό το σύστημα έχει ήδη δρομολογηθεί στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, έχει προχωρήσει η μετατροπή της επικουρικής ασφάλισης σε επαγγελματική, οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές έχουν μειωθεί, το κράτος θεσπίζει από το 2015 τη λεγόμενη «βασική σύνταξη» των 360 ευρώ και πάει λέγοντας. Οι βιομήχανοι θέλουν ταχύτερους ρυθμούς και σε καμιά περίπτωση δε συναρτούν την ανάγκη τους για παραπέρα μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», με το αν υπάρχει μνημόνιο ή όχι, αν κυβερνάει η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ ή όποιος άλλος.

Συμπερασματικά, το κεφάλαιο ήταν εδώ πριν τα μνημόνια και την τρόικα, όπως θα είναι εδώ και όταν τα μνημόνια τελειώσουν και φύγει η τρόικα. Η κρίση όμως βρίσκεται στην ίδια τη φύση, στο ίδιο το «DNA» του αντιλαϊκού δρόμου του κεφαλαίου, του καπιταλισμού. Αυτήν την κρίση η κυβέρνηση την αποδίδει στο ότι «ξοδεύαμε περισσότερα απ' όσα είχαμε», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τη «χρεώνει» στους κακούς μόνο καπιταλιστές, που διαπλέκονται με το κράτος και τους οποίους διαχωρίζει από τους «υγιείς».

Αρα, κριτήριο για το αν ένα κόμμα θέλει και μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική δεν είναι το πώς τοποθετείται απέναντι στην τρόικα και στα μνημόνια, αλλά το πώς τοποθετείται απέναντι στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, στα μονοπώλια, στο κεφάλαιο. Πιάνοντας από εδώ το νήμα, είναι περισσότερο καθαρό σήμερα ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις μεταξύ τους υπαρκτές διαφορές στο ζήτημα της διαχείρισης του χρέους και των ελλειμμάτων, ταυτίζουν την ευημερία του λαού με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, μέσα στην ΕΕ και με καλύτερη αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας.
Να γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση διεξόδου για το λαό. Επειδή ο ΣΕΒ, όταν απαγγέλλει τα «θέλω» του, απευθύνεται και στον ΣΥΡΙΖΑ, με τη βεβαιότητα ότι έχει απέναντί του «ευήκοον ους»...

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Προετοιμασίες για νέα στρατιωτική κλιμάκωση

 ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Προετοιμασίες για νέα στρατιωτική κλιμάκωση

Μετά τις εκλογές στο Ντονμπάς επαναλήφθηκαν χτες οι επιθέσεις με πυρά πυροβολικού

Τα αντίπαλα στρατόπεδα στο Ντονέτσκ παίρνουν θέσεις στο πεδίο της μάχης

Με την επανάληψη των επιθέσεων από τις στρατιωτικές δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου στις ανατολικές περιοχές - κάτι μάλλον αναμενόμενο - σημαδεύτηκε η πρώτη μέρα μετά τις εκλογές στις δύο επαρχίες του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ). Από το βράδυ της Δευτέρας ξεκίνησαν σφοδρά πυρά πυροβολικού κοντά στο αεροδρόμιο της πόλης Ντονέτσκ, όπου παραμένει δύναμη του ουκρανικού στρατού. Ηδη οι κάτοικοι της Ανατολικής Ουκρανίας εκφράζουν έντονα φόβους ότι θα τερματισθεί η εύθραυστη κατάπαυση του πυρός που υποτίθεται τηρείται από τις 5 Σεπτέμβρη, μετά την υπογραφή της στο Μινσκ της Λευκορωσίας.
Την κατάσταση αυτή της αβεβαιότητας ήρθε να επιτείνει η ανακοίνωση που έκανε αρχικά ο Ουκρανός Πρόεδρος, Πέτρο Ποροσένκο, ότι θα υπάρξει επανεξέταση των ειρηνευτικών δεσμεύσεών του. Ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών, Πάβλο Κλίμκιν, επιβεβαίωσε τη στάση αυτή και μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα «Μπιλντ» σημείωσε:
«Μερικές περιφέρειες στην Ανατολική Ουκρανία είναι εκ των πραγμάτων υπό τον έλεγχο φιλορώσων τρομοκρατών και ρωσικών στρατευμάτων. Ομως, είναι ουκρανικές περιφέρειες - και θα τις ανακτήσουμε». Ωστόσο δεν έδωσε καμία διευκρίνιση για ενδεχόμενη κλιμάκωση στρατιωτικών επιχειρήσεων. Πρόσθεσε επίσης με νόημα:
«Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για μια πλήρη αποτυχία (της ειρηνευτικής διαδικασίας), αλλά η αναγνώριση της "ψηφοφορίας" από τη Ρωσία θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ», και κάλεσε τους «Δυτικούς συμμάχους να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στο Κρεμλίνο και να ενισχύσουν τις κυρώσεις τους». Ταυτόχρονα, ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών κατήγγειλε τις «επανειλημμένες επιδρομές πολυάριθμων Ρώσων στρατιωτών» και τόνισε ότι «οι ουκρανικές δυνάμεις είναι έτοιμες να υπερασπίσουν τη χώρα μας περισσότερο παρά ποτέ».
Λίγο αργότερα δεν άργησαν να φανούν τα νέα στοιχεία της κλιμάκωσης με εντολή του Ουκρανού Προέδρου. Ετσι ο Ποροσένκο δήλωσε, όπως μετέδωσε το ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων «Interfax», ότι έδωσε εντολή στους στρατιωτικούς επιτελείς του «να στείλουν κι άλλες μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων για να προασπίσουν πόλεις στο ανατολικό και στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας από μια ενδεχόμενη επίθεση των φιλορώσων αυτονομιστών ανταρτών».
«Πολλές νέες (στρατιωτικές) μονάδες και ταξιαρχίες έχουν πλέον σχηματιστεί, γεγονός που θα επιτρέψει την άμεση (αποτροπή) μιας ενδεχόμενης εφόδου στη Μαριούπολη, στο Μπερντγιάνσκ, στο Χάρκοβο και το βόρειο Λουγκάνσκ», φέρεται να σημείωσε στη διάρκεια της συνεδρίασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και Αμυνας της ουκρανικής Προεδρίας.
Επίσης ο Ποροσένκο ζήτησε την κατάργηση του νόμου για το ειδικό καθεστώς στο Ντονμπάς συμπληρώνοντας ωστόσο το... αντιφατικό ότι δήθεν αυτό δεν σημαίνει την ακύρωση των συμφωνιών του Μινσκ, αντίθετα, όπως είπε, «θα μπορεί να υιοθετηθεί ένας νέος νόμος υπό τις περιστάσεις όταν θα δούμε μια κατάπαυση του πυρός, την απόσυρση των στρατευμάτων από τη γραμμή της επαφής». Αμεση ήταν η απάντηση από τον Αντρέι Πούργκιν, αντιπρόεδρο της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, που χαιρέτισε την απόφαση των αρχών του Κιέβου να καταργήσουν το νόμο, καθώς «αυτός καλύπτει μόνο τα επιθετικά σχέδια του Κιέβου».
Ολα αυτά συνέβησαν τη χτεσινή μέρα, που ήταν μέρα της ανάληψης των καθηκόντων των δύο ηγετών «Προέδρων», του Αλεξάντερ Ζαχαρτσένκο, στο Ντονέτσκ, και του Ιγκόρ Πλοτνίτσκι στο Λουγκάνσκ, τα κόμματα των οποίων επίσης κυριάρχησαν στα αντίστοιχα Κοινοβούλια.

Παρεμβάσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ

Στο μεταξύ, ο γενικός γραμματέας του NATO, Γενς Στόλτενμπεργκ, δήλωσε χτες ότι ρωσικά στρατεύματα μετακινούνται σε περιοχές εγγύτερες στα σύνορα με την Ουκρανία και κατήγγειλε ότι η Μόσχα συνεχίζει να εκπαιδεύει αντάρτες και να δίνει εξοπλισμό στους αυτονομιστές. «Βλέπουμε ρωσικά στρατεύματα να κινούνται πλησιέστερα στα σύνορα με την Ουκρανία», είπε ο Στόλτενμπεργκ σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε από κοινού με την ύπατη εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Φεντερίκα Μογκερίνι.
«Η Ρωσία συνεχίζει να υποστηρίζει τους αυτονομιστές εκπαιδεύοντάς τους, προσφέροντάς τους εξοπλισμό και υποστήριξη και επίσης στέλνοντας τις ρωσικές Ειδικές Δυνάμεις μέσα στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας», είπε ο Στόλτενμπεργκ. Από τη δική της πλευρά, η Μογκερίνι είπε ότι η «παράνομη» εκλογική διαδικασία που διεξήχθη στην Ουκρανία την Κυριακή «δημιουργεί τον κίνδυνο» να «χαθεί η ευκαιρία» το Κίεβο να διαπραγματευθεί την ειρήνευση με τη Μόσχα.
Η νέα επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ υποστήριξε πως «ο κύριος κίνδυνος που βλέπω σήμερα είναι να χαθεί μια ευκαιρία για έναν εσωτερικό διάλογο, αλλά επίσης και για έναν διάλογο με τη Ρωσία» όσον αφορά το ειρηνευτικό σχέδιο, το οποίο συμπεριλαμβάνει την εκεχειρία που τέθηκε σε ισχύ την 5η Σεπτέμβρη, ενώ χαρακτήρισε για άλλη μια φορά «παράνομες» τις εκλογές στην Ανατολική Ουκρανία.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, από τον Καναδά κάλεσε επίσης χτες τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν, να μην αναγνωρίσει τις εκλογές τις οποίες διεξήγαγαν την Κυριακή στην Ανατολική Ουκρανία οι φιλορώσοι αυτονομιστές, κρίνοντας ότι κάτι τέτοιο «θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση την εδαφική ακεραιότητα» της χώρας αυτής. «Καλώ προσωπικά ο ίδιος τον Πρόεδρο Πούτιν να παραμείνει εντός πλαισίου», εννοώντας τη συμφωνία του Μινσκ, που δήθεν δεν παραβιάζεται από την Ουκρανία.
Οι κυρώσεις με στόχο ρωσικά συμφέροντα είναι «ουσιώδους σημασίας... αλλά μπορεί να μην είναι η μοναδική αντίδραση» που θα υπάρξει από μέρους της Δύσης, διεμήνυσε. «Ο στόχος είναι να πειστούν η Μόσχα και οι αυτονομιστές να σταματήσουν την κλιμάκωση και να επιστρέψουν στον διάλογο», πρόσθεσε ακόμη ο Ολάντ, ο οποίος έκανε τις δηλώσεις αυτές αφού η Μόσχα εμπόδισε τα άλλη κράτη - μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να ψηφίσουν μια απόφαση ή μια διακήρυξη του οργάνου με την οποία καταδικάζονταν οι εκλογές που διεξήγαγαν οι αυτονομιστές. Τα 15 κράτη - μέλη εργάστηκαν πάνω σε μια διακήρυξη του ΣΑ του ΟΗΕ την Παρασκευή και το Σαββατοκύριακο, αλλά η Ρωσία αντιτάχθηκε σε αυτό το σχέδιο ψηφίσματος.
Ο γγ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, επίσης, καταδίκασε τη διοργάνωση των εκλογών αυτών, αφού η Μόσχα διεμήνυσε ότι θα αναγνώριζε τα αποτελέσματά τους.

Κινητικότητα στην Ενέργεια

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο «Ρία Νοβόστι», η ουκρανική ενεργειακή εταιρεία «Naftogaz» κατέθεσε προς τον ενεργειακό κολοσσό της ρωσικής «Γκαζπρόμ» την πρώτη δόση 1,45 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να καλύψει ένα μέρος του χρέους του φυσικού αερίου προς τη Ρωσία. Σύμφωνα με την πρόσφατη συμφωνία στην τριμερή συνάντηση Ουκρανίας, Ρωσίας και ΕΕ, θα ακολουθήσει νέα δόση ως το τέλος του 2014 για να αποπληρωθεί το χρέος των 3,1 δισ. δολαρίων για παραδομένες ποσότητες 11,5 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου στο διάστημα Νοέμβρη και Δεκέμβρη 2013 και Απρίλη - Μάη 2014. Η συμφωνία επίσης αποτελεί έναν προσωρινό συμβιβασμό ως το Μάρτη του 2015 και αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της διαφοράς ενός ποσού 2,2 δισ. δολαρίων για το οποίο αναμένεται εκδίκαση σε διαιτητικό δικαστήριο.