Μια φορά κι έναν καιρό στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας!

Αλμπένα: Το τουριστικό στολίδι της Σοσιαλιστικής Βουλγαρίας!

Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσαμε να πάμε διακοπές στη Μαύρη Θάλασσα. Στη Βουλγαρία. Να δούμε πόσο μαύρη είναι!!

Γιατί εντάξει…σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, αλλά να δούμε και κάτι άλλο.

Βρήκα ένα μέρος που λέγανε ό,τι είναι από τα καλύτερα θέρετρα. Αλμπένα λέγεται, ψηλά, κοντά στα βουλγαρορουμανικά σύνορα, δίπλα στη Βάρνα.

Μπαίνοντας στη Βουλγαρία οι περιοχές κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα προκαλούν θλίψη: Εγκαταλελειμμένα εργοστάσια σε κάθε χωριό, δημόσια κτήρια που σαπίζουν, ετοιμόρροπα σπίτια, σου θυμίζουν ότι κάποτε εκεί ζούσε και δούλευε κόσμος, ότι εκεί υπήρχε όντως ανάπτυξη.

Οι δρόμοι, όλα, λες και σταμάτησαν στο 1990. Δεν είχε γίνει καμία προσπάθεια εκσυγχρονισμού.

Κάποια στιγμή μετά από ώρες βλέπουμε μια πινακίδα που λέει Αλμπένα και στρίβουμε δεξιά. Θάλασσα δε φαίνεται πουθενά.

Ξαφνικά βλέπουμε μπροστά μας ένα δάσος!! Τεράστια δέντρα. Πράσινο να φαν κι οι κότες. Θάλασσα όμως πουθενά.

Προχωράμε κι άλλο και βλέπουμε ότι αυτή η περιοχή ήταν περιφραγμένη κι είχε είσοδο για να μπεις κι όποτε έμπαινες ή έβγαινες πλήρωνες, άσχετα αν διέμενες σε ξενοδοχείο!!!

Δώσαμε τα στοιχεία μας, πληρώσαμε, μπήκαμε.

Και ξαφνικά σαν να έγινε κάτι μαγικό, η εικόνα αλλάζει και είδαμε μπροστά μας ξενοδοχεία γιγάντια!

Βουνά, κι άλλα δέντρα, πράσινο πολύ, γήπεδα γκολφ, μπάσκετ, ποδοσφαίρου, πισίνες, πάρκα. ένα τρενάκι που σε πήγαινε από τη μια άκρη στην άλλη, θαλάσσια φουσκωτά τεράστια, πολλά χιλιόμετρα θάλασσα/παραλία, ταβέρνες, σούπερ μάρκετ, ό,τι μπορεί να χρειάζεται ένας άνθρωπος!

Μια μικρή πολιτεία μέσα σε ένα φυσικό παράδεισο με τη θάλασσα δίπλα σου. Ποια Χαλκιδική και κουραφέξελα…

Περιττό να πω ότι το δικό μας Toyota Corolla ήταν πασέ. 

Σοσιαλιστική Βουλγαρία – Ενημερωτικό φυλλάδιο για την Αλμπένα

Ό,τι κυκλοφορούσε σε τροχό εκεί ήταν από καγιέν κ πάνω και φυσικά πολλές μη βουλγάρικες πινάκίδες..

Δεν μπόρεσα να μη ρωτήσω έναν σερβιτόρο καμιά 50 χρονών:

«Τι είναι αυτή η περιοχή;; Εδώ έρχονται οι Βούλγαροι για μπάνιο;»

Ο Βούλγαρος εργαζόμενος μου είπε πως ότι βλέπω γύρω μου σε αυτή την περιοχή που λέγεται Αλμπένα δεν κάνουν τα μπάνια τους οι Βούλγαροι εργάτες, αλλά πλέον μόνο πλούσιοι από όλο τον κόσμο.

Οι Βούλγαροι δεν μπορούν πια να κάνουν διακοπές, χώρια που σε κάθε παραλία της Βουλγαρίας πρέπει να πληρώσεις για να μπεις!

Τα ξενοδοχεία που βλέπαμε με την παράξενη αρχιτεκτονική κι όλη η γύρω περιοχή είχαν σχεδιαστεί, κατασκευαστεί κι ανήκαν στο σοσιαλιστικό βουλγαρικό κράτος!

Ναι, ήταν λαϊκή περιουσία για να κάνουν διακοπές ΔΩΡΕΑΝ οι Βούλγαροι εργάτες επί 45 χρόνια.

Στα πολυτελείας ξενοδοχεία μπροστά στη θάλασσα κάποτε πήγαιναν για πολυημέρες διακοπές οι εργαζόμενοι από κάθε εργοστάσιο, από κάθε εργασιακό χώρο, από το πιο απομακρυσμένο χωριό/πόλη της Βουλγαρίας,

και ξαναλέω για να το εμπεδώσουμε, ΔΩΡΕΑΝ, με έναν σχεδιασμό κεντρικό, σε συνεννόηση με τις κρατικές υπηρεσίες.

Μια φορά κι έναν καιρό η Αλμπένα όταν ήταν προσβάσιμη και δωρεάν στον βουλγαρικό λαό

Αυτά ήταν τα λόγια του σερβιτόρου.

Το 1990 η Βουλγαρία γύρισε ξανά πίσω στο Μεσαίωνα κι όλα αυτά ανήκουν πλέον σε μεγιστάνες του πλούτου που τα εκμεταλλεύονται για την πάρτη τους

Απατεώνες στην Ευρωζώνη: Μα γιατί δεν πέφτω από τα σύννεφα;

 

21-07-2018

Μάθαμε λοιπόν ότι τα αντικαρκινικά φάρμακα που κλάπηκαν από τα δημόσια Ελληνικά νοσοκομεία, κατέληξαν στην Γερμανία…Η υπουργός Diana Golze από την ανανεωτική αριστερά die Linke, δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να παραιτηθεί. Τι και αν έθεσε σε κίνδυνο ζωές στην Γερμανία αλλά και στην Ελλάδα; Τι και αν έβλαψε οικονομικά το Ελληνικό δημόσιο…

 

Βασίλης Ασβεστόπουλος

 

Μάθαμε λοιπόν ότι τα αντικαρκινικά φάρμακα που κλάπηκαν από τα δημόσια Ελληνικά νοσοκομεία, κατέληξαν στην Γερμανία. Διαβάζουμε ότι οι Ελληνικές διωκτικές αρχές είχαν ενημερώσει τις Γερμανικές, το αργότερο τον Μάρτη του 2017. Οι Γερμανικές αρχές όμως διέκριναν ότι η εισαγωγή των κλεμμένων φαρμάκων δεν τους έβλαπτε οικονομικά – το αντίθετο μάλλον – και τοποθέτησαν τις επιστολές από την Ελλάδα σε φάκελους. Έβαλαν τους φάκελους στο αρχείο και συνέχιζαν να χορηγούν τα εν λόγω κλεμμένα φάρμακα στους Γερμανούς ασθενείς.


Το υπουργείο υγείας του Βρανδεμβούργου ήταν ή όφειλε να είναι επίσης ενήμερο για το γεγονός ότι τα φάρμακα ναι μεν κλάπηκαν από Ελλάδα, όπου έλειπαν στους εκεί ασθενείς, είχαν όμως μεταφερθεί και αποθηκευτεί με ακατάλληλο τρόπο από τον εισαγωγέα. Τα πρώτα ίχνη του σκανδάλου ήταν γνωστά από τα τέλη του 2016, όπως παραδέχονται τώρα οι Γερμανικές αρχές. Είχαν βρεθεί στην Πολωνία Ελληνικά αντικαρκινικά φάρμακα με επιγραφές «μόνο για νοσοκομειακή χρήση». Αποδείχτηκε τότε ότι ως εξαγωγέας αναφερόταν ένα Ελληνικό φαρμακείο χωρίς άδεια για χονδρικό εμπόριο. Ο εισαγωγέας στην Γερμανία ήταν μια επιχείρηση στο Βρανδεμβούργο, μία από αυτές τις αλυσίδες φαρμακείων και εμπορίου  που θέλει η τρόικα να «εισάγει» και στο Ελληνικό σύστημα. Αυτές οι εταιρίες αγοράζουν τα φάρμακα (για τα οποία σε κάθε κράτος μέλος της ΕΕ υπάρχει διαφορετική τιμή) όπου είναι πιο φθηνά. Μετέπειτα τα πουλάνε στους φορείς και στα φαρμακεία στα κράτη που έχουν τις πιο υψηλές τιμές. Η χαμηλότερη τιμή αγοράς τους δίνει μεγάλο πλεονέκτημα στους σχετικούς διαγωνισμούς. Όλα αυτά γίνονται στο πνεύμα της «αυτο-ρύθμισης της αγοράς» που προπαγανδίζει η ΕΕ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανάκληση της άδειας της εν λόγω εταιρίας, που βάσει των στοιχείων των Γερμανών από το 2016 είχε – έστω φορολογικές – παρατυπίες, έγινε μόλις στις 20 Ιουλίου. Και αυτό αφότου τα ΜΜΕ της χώρας άσκησαν αφόρητη πίεση στην υπουργό.

Η υπουργός Diana Golze από την ανανεωτική αριστερά die Linke, δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να παραιτηθεί. Τι και αν έθεσε σε κίνδυνο ζωές στην Γερμανία αλλά και στην Ελλάδα; Τι και αν έβλαψε οικονομικά το Ελληνικό δημόσιο.

Δεν πέφτω από κανένα σύννεφο, ούτε για την ανανεωτική αριστερά, ούτε για την συστηματική κλεπταποδοχή, ούτε για την αδιαφορία για τις ανθρώπινες ζωές. Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι κανείς εισαγγελέας  ως τώρα δεν έχει καταθέσει μήνυση για σύσταση, λειτουργία και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης στην Γερμανία. Τι; Το κράτος να μηνύσει το κράτος; Που ζούμε;

Απλά θυμάμαι τα εξώφυλλα των Γερμανών συναδέλφων δημοσιογράφων «απατεώνες στην Ευρωζώνη». Τότε, όταν έσκασε η φούσκα με τα οικονομικά της Ελλάδας. Ναι όντως σωστός ο τίτλος, απλά ισχύει και για αρκετούς Γερμανούς.

http://www.katiousa.gr 

Οι «άφθαρτοι»...

Εμφανίστηκαν σαν δυνάμεις «νέες και άφθαρτες», χωρίς σχέσεις με «αμαρτίες του παρελθόντος». Χαρακτηρίζονταν μάλιστα μέχρι και «αντισυστημικοί», «δείγματα αλλαγής του πολιτικού σκηνικού». Ο λόγος για κόμματα όπως το Ποτάμι και η Ενωση Κεντρώων. Ομως, τώρα που αποψιλώνονται από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ (σε φάση αναχώρησης είναι άλλα δύο στελέχη του Ποταμιού για ΝΔ) αποδεικνύεται ξανά ότι οι «άφθαρτοι» είναι φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά με τους «φθαρμένους». Οτι είναι τόσο «νέα» και «διαφορετικά» τα κόμματα αυτά σε σχέση με το παρελθόν, που πλέον τα περισσότερα στελέχη τους βρίσκουν στέγη ακριβώς στις δυνάμεις του «χτες»... Το ίδιο είχε γίνει άλλωστε και με κόμματα όπως ο ΛΑ.Ο.Σ., η ΔΗΜΑΡ κ.λπ., επιβεβαιώνοντας ότι αυτό το σύστημα, αυτό το πολιτικό σκηνικό δεν μπορεί να βγάλει τίποτα το καινούριο για το λαό. Το μόνο που μπορεί να δουν οι εργαζόμενοι είναι ένα τακτικό ανακάτεμα της σούπας των αστικών κομμάτων, με στόχο τον εγκλωβισμό τους σε διάφορα σχήματα κυβερνητικής διαχείρισης. Και όταν η αποστολή των «νέων» εκτελείται, είτε διαλύονται στα εξ ων συνετέθησαν είτε γίνονται «τσόντες» για κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες ώστε να εξασφαλίζεται η κυβερνητική σταθερότητα. Ας τα σκέφτονται αυτά οι εργαζόμενοι τώρα που η κουτάλα ανακατεύει πάλι τη σούπα του πολιτικού σκηνικού και ψήνονται νέα επεισόδια στην αναμόρφωσή του...

ΗΠΑ Επάνοδος ξεχασμένων μολυσματικών νόσων στην καπιταλιστική μητρόπολη

Στο Κέντρο Τουμέινι για τους χρόνια άστεγους, στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, άνθρωποι ζουν σε πλαστικές καρέκλες, ορισμένοι επί βδομάδες, κάποιοι ακόμη και χρόνια, καθώς το κέντρο δεν διαθέτει κρεβάτια και δεν έχουν πού αλλού να πάνε. Ο συνωστισμός, οι άθλιες συνθήκες ζωής και υγιεινής, εντείνουν το πρόβλημα διάδοσης των μολυσματικών ασθενειών. Στο Ντιτρόιτ, τη μεγαλύτερη πόλη του Μίσιγκαν, βρίσκεται σε εξέλιξη επιδημία Ηπατίτιδας Α

Από τον Αύγουστο του 2016 μια επιδημία Ηπατίτιδας Α άρχισε να εξαπλώνεται στην αμερικανική πολιτεία του Μίσιγκαν, από την οποία έχουν ασθενήσει έως τώρα 770 άνθρωποι. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιδημία του είδους στις ΗΠΑ από το 1995, που έγινε διαθέσιμο το εμβόλιο για την ασθένεια αυτή. Η περίπτωση του Μίσιγκαν δεν είναι μεμονωμένη. Η Ηπατίτιδα Α, μια ιογενής νόσος, μόλυνε 700 άτομα στην Καλιφόρνια. Αλλά και η Γιούτα, το Κολοράντο, το Ουαϊόμινγκ και το Κεντάκι χτυπήθηκαν σκληρά.
Η έκταση της επιδημίας είναι ασυνήθιστη. Σε πολλές άλλες περιπτώσεις, η ασθένεια μολύνει μερικές δεκάδες ανθρώπους που συσχετίζονται με τον τόπο προμήθειας τροφής - ασθενούντες εργαζόμενοι σε ταχυφαγεία και εστιατόρια που μολύνουν την τροφή και μέσω αυτής κάποιους πελάτες σε σύντομης χρονικής διάρκειας περιστατικά. Η συνεχιζόμενη επί χρόνια μετάδοση της νόσου από άτομο σε άτομο είναι σπάνια. Ξεχωρίζει και η σφοδρότητα της επιδημίας. Περίπου το 81% όσων μολύνθηκαν στο Μίσιγκαν νοσηλεύτηκαν στη συνέχεια για βλάβες στο συκώτι και 25 είχαν πεθάνει μέχρι τον περασμένο Μάρτη. Συνήθως το ποσοστό όσων έχουν ανάγκη νοσηλείας για την αρρώστια αυτή κυμαίνεται μεταξύ 11% και 22%.

Παρέλαση μικροβίων

Κι άλλες μολυσματικές νόσοι διατρέχουν τις αμερικανικές πόλεις. Το 2017 στη Νέα Υόρκη διαγνώστηκε αριθμός ρεκόρ περιπτώσεων της νόσου των λεγεωνάριων, 65% περισσότερων απ' ό,τι το 2016. Η ασθένεια αυτή είναι μια μορφή βαριάς πνευμονίας, που προκαλείται από βακτήρια που αναπτύσσονται σε συστήματα νερού, κυρίως κλιματισμού. Στο Σαν Φρανσίσκο, ο αριθμός των περιπτώσεων γονόρροιας, μιας σεξουαλικά μεταδιδόμενης ασθένειας που έχει γίνει πολύ ανθεκτική στα αντιβιοτικά, αυξήθηκαν κατά 22% μεταξύ 2015 και 2016. Μάλιστα, οι περιπτώσεις των τριών βασικών σεξουαλικά μεταδιδόμενων νόσων (χλαμύδια, γονόρροια και σύφιλη) έχουν ανέβει σε επίπεδα ρεκόρ σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Αλλά και περιπτώσεις κυκλοσπορίασης, μιας εντερικής νόσου που προκαλείται από παράσιτο στο πόσιμο νερό ή στο νερό των πισινών, σχεδόν διπλασιάστηκε μεταξύ 2016 και 2017. Οι εκδηλώσεις Ηπατίτιδας C, ενός άλλου ιού που πλήττει το συκώτι και επιπλέον συχνά οδηγεί σε χρόνια νόσηση, σχεδόν τριπλασιάστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια.

Ερευνητές στις ΗΠΑ ανησυχούν ότι οι συνέπειες από τις ασθένειες αυτές, που επανέρχονται δυναμικά, θα είναι πιο βαριές τώρα που η χώρα έχει πληθυσμό μεγαλύτερης μέσης ηλικίας, με πολλούς χρονίως ασθενείς και πολλούς με ευάλωτη υγεία. Ασθένειες, που μέχρι πριν λίγα χρόνια εμφανίζονταν σπάνια στις ΗΠΑ, δείχνουν τάση επανεμφάνισης και σύμφωνα με μερικούς επιστήμονες παρασιτικές ασθένειες τείνουν να μονιμοποιηθούν, ενώ ταυτόχρονα γίνεται υποδιάγνωσή τους, καθώς το ιατρικό προσωπικό δεν έχει εξοικείωση με αυτές.

Καπιταλιστική «πρόοδος»

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τις αυξανόμενες μολυσματικές «πλημμυρίδες», αλλά οι ερευνητές συμφωνούν ότι η κύρια αιτία είναι το βάθεμα της φτώχειας στις ΗΠΑ, ενώ βέβαια την ίδια ώρα αρκετοί πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Ο αριθμός των νοικοκυριών με ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 15.000 δολαρίων αυξήθηκε κατά 37% μεταξύ 2000 και 2016. Στις φτωχότερες περιοχές, όπου σχεδόν οι μισοί άνθρωποι ζουν κάτω από το επίσημα αναγνωρισμένο επίπεδο φτώχειας, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε την ίδια περίοδο. Οι άνθρωποι σε αυτές τις περιοχές ζουν σε συνθήκες συνωστισμού, έλλειψης υγιεινής, με περιορισμένη υγειονομική περίθαλψη, πρέπει να εργάζονται κι όταν είναι άρρωστοι, επειδή φοβούνται μην απολυθούν και απομείνουν χωρίς κανένα εισόδημα, έχουν κακή διατροφή, αντιμετωπίζουν καταβλητικό άγχος και είναι πιθανότερο απ' ό,τι άλλοι να καταλήξουν στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αυτός είναι ο καπιταλισμός που σαπίζει. Απίστευτος πλούτος για λίγους, βαθιά έως θανατηφόρα φτώχεια για πολλούς, καθημερινή αγωνία και άγχος για το αύριο, για τους περισσότερους από τους υπόλοιπους.
Στην εξάπλωση των επιδημιών, σύμφωνα με τους ειδικούς, συμβάλλει και η αύξηση του πληθυσμού στα αστικά κέντρα κατά 24 εκατομμύρια, μεταξύ 2000 και 2013. Η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού και η αυξημένη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς μετατρέπουν τις πόλεις σε συναλλακτήρια μικροβίων. Η προσπάθεια για μείωση της κατανάλωσης Ενέργειας στα κτίρια, με τη μείωση της μέγιστης θερμοκρασίας του νερού θέρμανσης και με χρήση αεροστεγών κουφωμάτων σε πόρτες και παράθυρα, επίσης αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης. Για τη διάδοση της νόσου των λεγεωνάριων εκτιμάται ότι ιδιαίτερα μεγάλο ρόλο παίζουν τα κεντρικά συστήματα θέρμανσης - ψύξης (φαν κόιλ) σε μεγάλα κτίρια, που γίνονται πεδία ανάπτυξης του μικροβίου. Ερευνητές του πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ είχαν εκτιμήσει το 2016 ότι το άνοιγμα ενός παραθύρου μπορεί να μειώσει την πιθανότητα μόλυνσης από γρίπη όσο και το σχετικό εμβόλιο! Το γεγονός ότι πολλά δημόσια κτίρια και σχολεία στις ΗΠΑ είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 100 ετών (!) και δεν αερίζονται καλά, επιτρέπει στα μικρόβια να συσσωρεύονται στις επιφάνειες και σε θύλακες αέρα. Σε άσχημη κατάσταση βρίσκεται και το δίκτυο ύδρευσης, με τους γερασμένους σωλήνες συχνά να παρουσιάζουν ρήξεις και διαρροές και συνακόλουθα να μολύνονται αυτοί και το νερό που μεταφέρουν με μικρόβια.

Κοινωνικές οι αιτίες

Αυτοί οι παράγοντες υποβοήθησης της διάδοσης των μολυσματικών ασθενειών είναι κοινωνικοί και οικονομικοί, όχι βιολογικοί και ιατρικοί και - διόλου παράξενο - συχνά παραβλέπονται τόσο από επιστήμονες (δεν χρηματοδοτούνται τέτοιες μελέτες) όσο και από τους αστούς πολιτικούς. Λίγες έρευνες γίνονται σχετικά με την επίδραση ευρύτερων κοινωνικών προβλημάτων στην αύξηση της πιθανότητας μολύνσεων, ενώ ταυτόχρονα το αμερικανικό κράτος μειώνει τα κονδύλια για την αντιμετώπιση και τον έλεγχο των μολυσματικών νόσων.
Προφανώς οι άστεγοι είναι ανάμεσα στις ομάδες πληθυσμού που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο μολύνσεων. Αλλοι ζουν στους δρόμους, όπου δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε τουαλέτες, νιπτήρες και μπάνια, και άλλοι διαμένουν σε συνθήκες συνωστισμού σε καταφύγια αστέγων, όπου αντιμετωπίζουν περίπου τα ίδια προβλήματα, περιβαλλόμενοι από άρρωστους ανθρώπους που βήχουν και φταρνίζονται. Οι υπηρεσίες Υγείας των ΗΠΑ προτείνουν στους Αμερικανούς όταν είναι άρρωστοι να πλένουν τα χέρια τους συχνά και να μένουν στο σπίτι, αλλά τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει για τους αστέγους.
Αλλά και οι φτωχοί που κατοικούν σε διαμερίσματα - κλουβιά δεν διατρέχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο. Λόγω του στρες και γενικότερα των συνθηκών ζωής τους, είναι πιο ευάλωτοι σε ιώσεις. Ερευνα του 2017 έδειξε ότι μια μερίδα υγιεινό φαγητό που περιέχει φρούτα και λαχανικά έχει διπλάσιο κόστος από μια μερίδα ανθυγιεινής τροφής, με γλυκά και αλμυρά σνακ. Ερευνητές του «Τζονς Χόπκινς» διαπίστωσαν ότι στα καταστήματα στις φτωχογειτονιές της Βαλτιμόρης είναι πιο δύσκολο να προμηθευτείς υγιεινή τροφή ακόμη κι αν έχεις τα χρήματα. Ερευνα του 2016 έδειξε ότι συγκεκριμένες διαιτητικές ελλείψεις αυξάνουν τη θνησιμότητα στους ασθενείς με μολυσματικές νόσους.
Η αύξηση του ποσοστού ηλικιωμένων στον πληθυσμό, η αύξηση του ποσοστού των παχύσαρκων και η αύξηση της χρήσης ναρκωτικών διευρύνουν το συνολικό ποσοστό των ευάλωτων ανθρώπων. Σύμφωνα με δεδομένα της κρατικής υπηρεσίας των ΗΠΑ για τις μολυσματικές νόσους (CDC), η Ηπατίτιδα C σκοτώνει σήμερα περισσότερους Αμερικανούς από οποιαδήποτε άλλη μολυσματική νόσο και σ' αυτό παίζει ιδιαίτερο ρόλο η χρήση ναρκωτικών με την ανταλλαγή βελονών. Ταυτόχρονα, οδηγεί και σε μη ασφαλές σεξ, στο οποίο αποδόθηκε η έξαρση σύφιλης στην Πόλη της Οκλαχόμα, που ξέσπασε το Μάρτη του 2017 και διήρκεσε 12 μήνες.

Πλούσιοι και φτωχοί

Οι εργαζόμενοι φτωχοί στις πόλεις είναι επίσης πιθανότερο να διαδώσουν μια μολυσματική ασθένεια, εξαιτίας των συνθηκών εργασίας τους. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Αμερικανοί με χαμηλό εισόδημα εργάζονται στην προετοιμασία τροφής, με μέσο ετήσιο μισθό 13.200 δολάρια. Πολλοί πηγαίνουν να δουλέψουν ακόμη και όταν είναι άρρωστοι. Μόνο το 52% των εργοδοτών προσφέρουν άδεια ασθενείας μετ' αποδοχών, κι απ' αυτούς το 41% μόνο σε όσους εργάζονται στην επιχείρησή τους για περισσότερο από ένα έτος.
Αν και οι μολυσματικές ασθένειες διαδίδονται μεταξύ των φτωχών, όταν πάρουν επιδημικό χαρακτήρα δεν κάνουν διακρίσεις. Ετσι αρκετοί κάτοικοι του Μίσιγκαν με μεγαλύτερο εισόδημα αρρώστησαν από την επιδημία Ηπατίτιδας Α και μερικοί έχασαν και το συκώτι τους, μπαίνοντας σε φοβερή ταλαιπωρία, με αλλεπάλληλες εγχειρήσεις μεταμόσχευσης. Επιπλέον, όταν μια επιδημία εξαπλωθεί αρκετά και ξεπεράσει μια κρίσιμη μάζα, τείνει να μονιμοποιηθεί. Στο Μίσιγκαν το πρόβλημα της Ηπατίτιδας Α συνεχίζεται επί ενάμισι έτος. Στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, η επιδημία φυματίωσης που ξέσπασε τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα, συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χωρίς σημαντικές μεταβολές. Και το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων συμβάλλει στη διάδοση των μολυσματικών νόσων, ιδίως όσο οι χώροι διάθεσης πλησιάζουν σε κατοικημένες περιοχές. Οπου υπάρχουν σκουπίδια υπάρχουν και αρουραίοι, που είναι φορείς πολλών και διαφόρων μολυσματικών νόσων. Ερευνα του 2007 είχε δείξει ότι το 65% των αρουραίων που εξετάστηκαν στη Βαλτιμόρη ήταν μολυσμένοι με το επικίνδυνο βακτήριο της λεπτοσπείρωσης, που διαδίδεται με επαφή με τα ούρα των μολυσμένων ζώων.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2022 - 2026 Τα σκάνδαλα, οι κερδοφόρες αλλαγές και το αίμα των εργατών

Με τη ζωή τους πληρώνουν οι εργάτες στα έργα υποδομής του Μουντιάλ του Κατάρ το κυνήγι κέρδους των πολυεθνικών

Ως το καλύτερο Μουντιάλ όλων των εποχών χαρακτήρισε αυτό της Ρωσίας, που έριξε την αυλαία του την Κυριακή 15/7, ο πρόεδρος της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο. Στην απολογιστική συνέντευξη Τύπου της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας λίγο πριν από τη διεξαγωγή του τελικού της διοργάνωσης μεταξύ Γαλλίας και Κροατίας ο Ινφαντίνο δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό του. Το γεγονός ότι οι φόβοι για έκτροπα διαψεύστηκαν κυρίως μεταξύ Ρώσων και Αγγλων με βάση τα όσα είχαν συμβεί πριν από δύο χρόνια στη Μασσαλία και το Euro της Γαλλίας ήταν ένας από τους κυριότερους λόγους που έκαναν τους διοικούντες τη FIFA να χαμογελούν. Από την άλλη, το ξεχωριστό χρώμα που έδωσαν σε αγωνιστικό επίπεδο οι πολλές εκπλήξεις, με αρκετά φαβορί να αποχαιρετούν πρόωρα τη διοργάνωση, σε αντίθεση με αρκετά αουτσάιντερ που ανέτρεψαν τα προγνωστικά, ήταν επίσης ένας βασικός λόγος για τη... χαρά του Ινφαντίνο. Με τη FIFA να προέρχεται από την προ διετίας... καταιγίδα σκανδάλων διαφθοράς και χρηματισμού παραγόντων της, τα όσα συνέβησαν στα γήπεδα της Ρωσίας σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο χρησιμοποιήθηκαν και ως μια μορφή εξιλέωσης για την ίδια. Αλλωστε, δεν είναι λίγοι αυτοί που σε διεθνές επίπεδο θεώρησαν την υπερβολική ...χαρά του Ινφαντίνο ως απάντηση στο γεγονός ότι τόσο η διοργάνωση της Ρωσίας όσο και η επόμενη στο Κατάρ, το 2022, είχαν βρεθεί εξαρχής στο επίκεντρο των σκανδάλων διαφθοράς.

Ενα διαφορετικό Μουντιάλ απ' ό,τι γνωρίζαμε μέχρι τώρα θα είναι αυτό του 2026 σε ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό

Ωστόσο αν στη διοργάνωση της Ρωσίας τα πράγματα για τον Ινφαντίνο και τη FIFA πήγαν καλύτερα και απ' ό,τι ίσως ανέμεναν και δόθηκε μια ευκαιρία εξιλέωσης, εντούτοις για τη συνέχεια αυτά δεν φαντάζουν και τόσο... ρόδινα. Και αυτό γιατί τόσο η διοργάνωση στο Κατάρ το 2022 αλλά και αυτή του 2026, που επιλέχθηκε να διεξαχθεί στη Βόρεια Αμερική, με συνδιοργανωτές τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Μεξικό, τα μελανά σημεία τους δεν είναι και λίγα. Αντίθετα, τα όσα συμβαίνουν και στις δύο περιπτώσεις αποδεικνύουν τόσο το ανελέητο κυνήγι του κέρδους που διεξάγεται στο έδαφος του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου με αρωγό και την ίδια τη FIFA όσο και το γεγονός ότι μπροστά στα κέρδη των πολυεθνικών ακόμα και η ανθρώπινη ζωή δεν υπολογίζεται, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των εργατών στα έργα υποδομής του Κατάρ.

ΚΑΤΑΡ 2022: Σκάνδαλα και αίμα

Ισως αποτελεί τη μοναδική φορά στην ιστορία του θεσμού που μια διοργάνωση βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος σχεδόν μια δεκαετία πριν από τη διεξαγωγή της, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που σε αρκετές περιπτώσεις να ξεπεράσει και αυτή που θα ακολουθούσε, όπως συνέβη στην περίπτωση του Κατάρ. Εξαρχής η απόφαση βάσει της σχετικής ψηφοφορίας που έγινε το 2010 για ανάληψη του Μουντιάλ του 2022 είχε προκαλέσει αίσθηση για μια σειρά από λόγους, όπως η υπερβολική ζέστη στη χώρα, οι ιδιαιτερότητές της κ.τ.λ. Ομως, σε μια εποχή που τα αραβικά κεφάλαια (με την εν λόγω χώρα να είναι εκ των πρωταγωνιστών) άρχισαν να συρρέουν κατά κόρον στο διεθνές ποδόσφαιρο και κυρίως στο ευρωπαϊκό, με τις χορηγίες ή και την εξαγορά ομάδων, η απόφαση της FIFA μάλλον έμοιαζε ως το αποτέλεσμα της νέας επενδυτικής πραγματικότητας στο ποδόσφαιρο - προϊόν. Ωστόσο το όποιο αραβικό... παραμύθι άρχισε να παίρνει άλλη τροπή για τη FIFA και τους διοικούντες της όταν κυρίως αγγλικά δημοσιεύματα αποκάλυπταν σκάνδαλο χρηματισμού παραγόντων της από το Κατάρ προκειμένου να μεροληπτήσουν υπέρ της συγκεκριμένης υποψηφιότητας στη σχετική ψηφοφορία. Αργότερα στο χορό μπήκαν και οι ΗΠΑ αφού οι δικαστικές αρχές της χώρας άρχισαν να ξετυλίγουν το κουβάρι των ερευνών που οδήγησαν σε ηχηρές αποκαλύψεις, οι οποίες άγγιζαν μέχρι τα υψηλά κλιμάκια της Συνομοσπονδίας επιφέροντας σαρωτικές αλλαγές (π.χ. αποπομπή Μπλάτερ). Σημειώνεται πως Αγγλία και ΗΠΑ είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τις διοργανώσεις των Μουντιάλ 2018 και 2022 αντίστοιχα και μάλιστα αρχικά είχαν θεωρηθεί φαβορί για την ανάληψή τους.

Ξέχωρα όμως από τις όποιες αποκαλύψεις και τους όποιους ανταγωνισμούς για τα λεγόμενα σκάνδαλα που ουσιαστικά δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά την πραγματικότητα του καπιταλιστικού συστήματος και της αδυσώπητης μάχης για τα κέρδη σε όλους τους τομείς (Υγεία, αθλητισμός, κοινωνικές παροχές), η περίπτωση του Κατάρ έρχεται να αποδείξει και τα αποτελέσματα αυτών των λογικών. Αποτελέσματα που αποβαίνουν μοιραία ακόμα και για την ανθρώπινη ζωή. Οι αποκαλύψεις για τις συνθήκες σκλαβιάς των εργαζομένων στα έργα υποδομής, στην πλειοψηφία τους μεταναστών από ασιατικές χώρες, αποδεικνύουν τι συμβαίνει πίσω από το χορό των κερδών... Εκατοντάδες θάνατοι εξαιτίας των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας και διαμονής, παρακράτηση χαρτιών και διαβατηρίων προκειμένου να μη μιλήσουν, πρόχειροι καταυλισμοί στημένοι στη μέση της ερήμου είναι μερικά από τα βασικά κομμάτια που συνθέτουν την εικόνα για τη διοργάνωση. Από την πλευρά της η FIFA, παρά τους κατά καιρούς λεονταρισμούς (π.χ. απειλές για απόσυρση της διοργάνωσης) ουσιαστικά ...νίπτει τας χείρας της για τα όσα συμβαίνουν. Μάλιστα, στις αρχές του χρόνου ανακοινώθηκε επίσημα και η διεξαγωγή της διοργάνωσης χειμώνα (Νοέμβρη - Δεκέμβρη) λύνοντας και το τελευταίο διαδικαστικό πρόβλημα που υπήρχε.

ΗΠΑ - ΜΕΞΙΚΟ - ΚΑΝΑΔΑΣ 2026: Περάστε κόσμε...

Λίγο πριν από την έναρξη του Μουντιάλ της Ρωσίας η FIFA ανακοίνωσε την ανάληψη της αντίστοιχης διοργάνωσης του 2026 από την τριπλή υποψηφιότητα των ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικού, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία αφού το προηγούμενο ήταν η διπλή των Ν. Κορέας - Ιαπωνίας το 2002. Βέβαια αυτό αναμενόταν αφού οι τρεις τους έπαιζαν ...χωρίς αντίπαλο, με την υποψηφιότητα του Μαρόκου να κατατίθεται μόλις ένα χρόνο πριν από την ψηφοφορία αλλά και να φαντάζει και μη ρεαλιστική με βάση τα σχέδια που είχε ανακοινώσει η Παγκόσμια Συνομοσπονδία για τη συγκεκριμένη διοργάνωση. Σύμφωνα με αυτά, το 2026 θα υπάρξει αύξηση των ομάδων σε 48 από 32 στην τρίτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο (απ' όταν οι 24 έγιναν 32) αλλά και άλλες αγωνιστικές αλλαγές (π.χ. κατάργηση της ισοπαλίας στους αγώνες). Μάλιστα, η φημολογία συνέδεσε άμεσα τη σχετική απόφαση με την ανάληψη από τις τρεις βορειοαμερικανικές χώρες αφού έτσι αποκτούσαν πλεονέκτημα, ενώ από την άλλη θα δυσκόλευε αρκετά τους όποιους υπόλοιπους «μνηστήρες». Πέραν αυτού η απόφαση της FIFA για αύξηση του αριθμού των ομάδων επέφερε αρκετές αντιδράσεις και σε γενικότερο επίπεδο αφού μελλοντικά πλέον οι διοργανώσεις του Μουντιάλ θα πρέπει να απευθύνονται σε συγκεκριμένες χώρες, που είτε αυτόνομα είτε με συνυποψηφιότητα θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στη διοργάνωσή τους. Για παράδειγμα, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η ήδη υπάρχουσα φημολογία που θέλει την Κίνα ως φαβορί για τη διοργάνωση του 2030. Φυσικά και σε αυτήν την περίπτωση στα όσα συμβαίνουν μοναδικός ...μπούσουλας για τη FIFA και τις πολυεθνικές - χορηγούς της είναι η περαιτέρω αύξηση της εμπορικότητας του προϊόντος και τα περισσότερα κέρδη.