Το πετρέλαιο βρωμάει και λερώνει - Κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος (ΙΙ)

Το πετρέλαιο βρωμάει και λερώνει - Κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος (ΙΙ)

«Ο ιμπεριαλισμός είναι ο καπιταλισμός στο στάδιο εκείνο της ανάπτυξης, στο οποίο έχει διαμορφωθεί η κυριαρχία των μονοπωλίων και του χρηματιστικού κεφαλαίου, έχει αποκτήσει εξαιρετική σημασία η εξαγωγή κεφαλαίου, έχει αρχίσει το μοίρασμα του κόσμου από τα διεθνή τραστ και έχει τελειώσει το μοίρασμα όλων των εδαφών της γης από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες».

(Β. Ι. ΛΕΝΙΝ: Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, Κεφ. VII, σελ. 109 & 110. Μετάφραση, Γ. Ν. Νικολαΐδης. Εκδόσεις Θεμέλιο, 1964. Βλέπε και εδώ, σελ. 392-393).

«Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο».

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ, Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

______________

ΠΡΟΛΟΓΟΣ 

Aυτό το κείμενο γράφτηκε με αφορμή το Δελτίο Τύπου του Αγωνιστικού Μετώπου στα ΕΛΠΕ, της προηγούμενης ανάρτησης ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΤΣΗ: Κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος.

Στόχος μας είναι να καταδείξουμε (μέσα από έναν χώρο που συμβαίνει να γνωρίζουμε αρκετά καλά), πώς και με ποιους παίζεται τα καπιταλιστικόMONOPOLY, ποιον ρόλο οφείλουν να παίζουν οι εργαζόμενοι, γιατί όλα όσα ακούγονται σε παρόμοια Δελτία Τύπου (που θίγουν την ουσία τωνπροβλημάτων και σημαδεύουν την καρδιά του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού) πρέπει να θεωρούνται ξύλινα, πώς τα αστικά ΜΜΕαντιλαμβάνονται το  ρόλο τους, και πώς κάποιοι παίζουν ξυλίκι στην πλάτη μας.

*

ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΜΕΓΕΘΗ

Τρία πραγματάκια για τα Ελληνικά Πετρέλαια, συμφερόντων ΛΑΤΣΗ,τη μεγαλύτερη ελληνική Ιδιωτική Εταιρεία, όπως προκύπτει από την επίσημη ιστοσελίδα των ΕΛΠΕ (1). 

• Κύκλος εργασιών 2012: 10,5 δισεκατομμύρια € 

• Συγκρίσιμα Καθαρά Κέρδη:  2010:  206 εκ. €,  2011: 137 εκ. €, 2012: 232 εκ. €

• Δανειακή Μόχλευση (δανεισμός) προς Ίδια Κεφάλαια το 2012, 43%

Όχι απλώς εύρωστη, αλλά και δεν χρωστάει της Μιχαλούς, όπως είδαμε στα γραφήματα (2) με ΔΟΛ, ΠΗΓΑΣΟΥΣ κι όλους αυτούς τους  ΤΥΠΟΥΣ, που έχουν αρνητικά Ίδια Κεφάλαια και τα δάνειά τους φτάνουν το 400%, 550%, 900%, 1.140%, των ιδίων κεφαλαίων τους. Τα ΕΛΠΕ, συμφερόντων Λάτση, είναι ένα πλέγμα 26 εταιρειών, με πλοκάμια σε:

• Διύλιση και Εμπορία Πετρελαίου και Χημικών (2 εταιρείες) στην Ελλάδα.

• Διύλιση και Εμπορία σε Κύπρο (2 εταιρείες), Βουλγαρία, Σερβία, Σκόπια, Μαυροβούνιο.

• Κοινοπραξίες Έρευνας και Παραγωγής Υδρογονανθράκων (1 εδώ και 2 στην Αίγυπτο).

• Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (3 εταιρείες).

• Μεταφορές Πετρελαίου με αγωγούς, πλοία (7) και μεγάλο στόλο ιδιόκτητων βυτιοφόρων (πάνω από 100).

• Φυσικό Αέριο.

• Τεχνικές Μελέτες.

• Οικονομικές Δραστηριότητες (FINANCE Λονδίνου) για χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων του.

ΚΟΛΟΣΣΟΣ, λέμε. (3). 

  
*

ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ

Η γελαστή πέτρα του ελαίου(ς) και του σκανδάλου

Στις 29/5/2003 (Άλωση της Πόλης) η κυβέρνηση του σοσιαλιστικού σουρεαλισμού του ΠΑΣΟΚ, με Άκη (Βιομηχανίας) και Χριστοδουλάκη(τσάρου της Οικονομίας), ικανοποιεί το απ-αίτημα του Λάτση γιασυγχώνευση-απορρόφηση της ΠΕΤΡΟΛΑ από τα ΕΛΠΕ. Ουσιαστικά συμβαίνει το αντίθετο.

Ο Λάτσης με μόνο 326 εκ. €. –το κόστος μίας(!!) από τις 45 μονάδες διύλισης του Ομίλου– παίρνει κατ’ αρχήν:

• Δύο διυλιστήρια σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη,

• 1550 πρατήρια,

• Δυνατότητα συμμετοχής στην έρευνα και στην εξόρυξη.

Βέβαια το Δημόσιο θα πάρει τον… μπιπ, αφού η ΠΕΤΡΟΛΑ είναι μπακατέλα.

Άσε που ο Λάτσης, επί της ουσίας «δεν δίνει μία», επειδή με τη μεγάλη ληστεία του ΧΑ(ους) έχει ήδη αφαιμάξει από τον ελληνικό λαό 440 εκ. €. 

Ελέω δε, Χριστοδουλ-άκηδων και Χριστοδου-λάτσηδων καθίσταται και παραμένει αυτοκράτορας των Βαλακανίων. (4)

 *

ΠΩΣ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ
Όμορφος κόσμος μονοπωλιακός

 

Ο χώρος του πετρελαίου (Διύλιση και Εμπορία) στη χώρα μας ελέγχεται ουσιαστικά από τα ΕΛΠΕ και την MOTOR OIL (διυλιστήριο Ασπροπύργου και Αγίων Θεοδώρων), που έχουν εξαγοράσει και τα δίκτυα πρατηρίων τηςΒΡ και την SHELL, αντίστοιχα.

Λάτσης πίνει, Βαρδινογιάννης κερνάει (ή τούμπαλιν).

Το Δημόσιο σήμερα ελέγχει(;) το 35,5% τον μετοχών των ΕΛΠΕ και έχει το μάνατζμεντ(;)

Πολύ μεγάλο (μετά συγχωρήσεως) μάνατζμεντ, αφού εκπρόσωπος(!!!) του Ελληνικού Δημοσίου είναι ο Ι. Κωστόπουλος (Διευθύνων Σύμβουλος), παλαιόθεν μεγαλοστέλεχος και έμπιστος του Λάτση!!!

Αυτή λοιπόν η Εταιρεία-κολοσσός, σήμερα, με την νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στην Εμπορία να τείνει προς κατάργηση, θα βάλει επί πλέον στην τσέπη 10.000 ευρώ, ετησίως από κάθε εργαζόμενο(5.000.000 σύνολο), μόνο από τον Εμπορικό της Τομέα.

Αυτός ο κολοσσός, με τα ιδιόκτητα πλοία, με βυτιοφόρα και μεγάλα ανεφοδιαστικά οχήματα (πάνω από 100), με πάνω από 700 Ι.Χ.αυτοκίνητα, για μεγαλοστελέχη, στελέχη, στελεχοειδή και λοιπούς παρατρεχάμενους, κόβει επιδόματα και μοιράζει μειώσεις μισθών, τη στιγμή που από το 2011 στο 2012 τα καθαρά της κέρδη άυξήθηκαν κατά 70%. 

Και με τα όσα συμβαίνουν στο Διυλιστήριο: μείωση προσωπικού, έλλειψη στοιχειωδών υλικών, χαλάρωση μέτρων ασφαλείας, καθυστέρηση προγραμματισμένων συντηρήσεων, ανειδίκευτους, εντατικοποίηση εργασίας, εργολαβοποίηση με κινέζικες συμβάσεις (για να τα φρεσκάρουμε όλα αυτά τα «ξύλινα»), τότε «όλα τα ευρά στον Λάτση».

Να πως ρέει το χρήμα. Να πώς επιτυγχάνεται το μέγιστο κέρδος. 

Χώρια και οι υπό κατάργηση Εσωτερικοί Κανονισμοί (θέμα χρόνου) που δεν θα ξέρει πια ο εργαζόμενος αν την άλλη μέρα θα είναι νεκρός ή άνεργος.

Κι όταν μιλάμε για διυλιστήριο, ο θεός να βάλει τους πυροσβεστήρες του, κι η Περσεφόνη, από την Αγέλαστο Πέτρα της Ελευσίνας, το χέρι της.

*

ΚΑΙ ΔΥΟ (ΑΧΡΗΣΤΑ;) ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ
Για τις μαζορέτες της (ανά)μασώμενης δημοσιογραφίας
και το εναλλακτικό μοντέλο διακυβέρνησης –τρομάρα τους

Υ.Γ. 1 

Το 2003, τη δημοσιογραφική προώθηση της εξαγοράς είχε αναλάβει εργολαβικά ο Αντρέας Χριστοδουλάκης της ναυαρχίδας Καθημερινής. Σήμερα, παρέα με τους οικονομεοκαμπουράκηδες, μας δίνει τα φώτα του για την αναγκαιότητα των μέτρων και των περικοπών μισθών και συντάξεων, γιατί οι καημένες επιχειρήσεις θα κλείσουν και τότε οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν καθόλου δουλειά.

Πρόσφατα ο Τάσος Τέλλογλου –που επειδή υπάρχουν «εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά…» είχε προτείνει «κυβέρνηση έθνικής ανάγκης» (5)– ξιφουλκούσε για τα ρετιρέ στους μισθούς τωνΕΛΠΕ και για τα επιδόματα αγαμίας των εργαζομένων με επιτόπια«ρεπορτάζ» στα γραφεία της εταιρείας, στο Μαρούσι.

Στο ενδιάμεσο, ο Μπραβί-Σιμος (6) –γιος του πολιτευτή και βουλευτή, και παλληκαρά του ΠΑΣΟΚ Βασίλη Κεδίκογλου–, πέρναγε μηνιαίως από τις«λίστες μισθοδοσίας» της Εμπορίας, στον Πύργο Αθηνών.

Για τη ιστορία, ο μπαμπάς Βασίλης. (Εμπορίου και ΥΠΕΧΩΔΕ τη χρυσή εποχή του «σοσιαλισμού») ήταν αυτός που, πηδώντας πάνω από τα έδρανα της Βουλής, είχε αρχίσει στα χαστούκια (αλά Κασιδιάρης) τον βουλευτή του ΚΚΕ, Στρατή Κόρακα, όταν (με την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία) του είχε πει: «πάλι τους δικούς σας πάτε να βολέψετε»;

Πάψε μωρέ… Τι είναι αυτά που λες;

Υ.Γ. 2

Επιχειρήσεις αυτού του μεγέθους, που δίνουν στα στελέχη τους «μαύρα», θέλουν στη δούλεψή τους «μαύρους».

Ο μοναδικός και σίγουρος τρόπος για το μέγιστο κέρδος.

Όποιος λέει ότι τέτοιους μονοπωλιακούς κολοσσούς μπορεί να τους«εξυγιάνει», προς όφελος των εργαζομένων, με εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης και άλλο μίγμα πολιτικής, τότε είναι ή ηλίθιος ή επικίνδυνος.

*

Το πετρέλαιο –λένε οι παροικούντες σε αυτές τις γειτονιές– βρωμάει και λερώνει.

Και σκοτώνει, συμπληρώνουμε, εμείς.
Όπως κι ο καπιταλισμός, άλλωστε.

____________ 
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. Κύρια Χρηματοοικονομικά Στοιχεία 2012 
2. Μποτίλια στον Άνεμο ΔΟΛιες και μικροMEGAλες επιχειρήσεις συκοφάντησης: (άκρα) Δεξιά στα «FM» (μετά γραφημάτων)
3. ΚΟΛΟΣΣΟΣ 
4. Δείτε εδώ Δελτίο Τύπου του 2013, στο οποίο γίνεται πρώτη φοράλόγος (εμμέσως πλην σαφώς) και για το μεγάλο κόλπο του Άκη με τις οφσόρ υπό τον τίτλο: ΥΠΕΡΑΚΤΙΑ (OFF SHORE) ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ και ΕΠΙΤΟΠΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
5. Τέλλογλου: «κυβέρνηση έθνικής ανάγκης» 
6. Μπραβί-Σιμος

πηγη

Μποτίλια Στον Άνεμο

Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη»

Τα ξεπουλημενα στο κεφαλαιο ΜΜΕ και.......

Σφιχταγκάλιασμα ΔΟΛ-MEGA σε ΝΕΡΙΤ από Καψή & Καραπαναγιώτη. Όλο το απίστευτο Εποπτικό Συμβούλιο.

Η Τατιάνα Καραπαναγιώτη κόρη του Λέοντα Καραπαναγιώτη, ιστορικού διευθυντή των Νέων και δεξί χέρι του Λαμπράκη, (την εποχή που ο Καψής ήταν αρχισυντάκτης εκεί),  η οποία συνεργαζόταν επι σειρά ετών με το MEGA, θα συνδράμει την προσπάθεια του άλλου παιδιού του ΔΟΛ, του πρώην Διευθύνοντα Συμβούλου του Οργανισμού Λάμπράκη, Παντελή Καψή, στο «δύσκολο έργο του».


Οι υπόλοιποι του έμμισθου Εποπτικού Συμβουλίου έχουν τόση σχέση με την τηλεόραση, όσο και ο καθένας μας.



Άννα Δαμιανίδη, δημοσιογράφος από την Εφημερίδα των Συντακτών” και παλαιότερα επίσης στα Νέα. Επίσης και Athens Voice. Βαρύς (και ασήκωτος) εκσυγχρονισμός!


Ανδρέας Ζούλας, δημοσιογράφος της Καθημερινής. Ο αξιοσέβαστος κατά τα άλλα κύριος Ζούλας, έχει εξαπολύσει μύδρους κατά καιρούς κατά των Δημοσίων υπαλλήλων. Όπως και ο αδερφός του
Στάμος, όπως φυσικά και ο γιός του Κωνσταντίνος και οι δυο επίσης αρθρογράφοι της Καθημερινής 

Τώρα βέβαια  με την τοποθέτηση του Ανδρέα Ζούλα στην ΝΕΡΙΤ, κλέινει ένας πλήρης κύκλος της οικογένειας Ζούλα στο Δημόσιο. (Στάμος Ζούλας, ΕΡΤ 2009  και Κωνσταντίνος Ζούλας ΕΡΤ και Αθήνα 984).

Ας είναι…


Χρήστος Χωμενίδης. Συγγραφέας, Νεοπασόκος, υμνητής ΓΑΠ και πρώην μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ
Στο Νέο-Πασόκος βέβαια χωράει μια μικρή κουβέντα. καθώς είχε συνοδεύσει τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη σε ένα ταξίδι επιχειρηματιών στην Κίνα…


Τα υπόλοιπα μέλη του Ελεγκτικού Συμβουλίου της Δημόσιας ( ο Θεός να την κάνει) Τηλεόρασης είναι ο Λουκάς Καρυτινός, μαέστρος,  ο καθηγητής Σίμος  Σιμόπουλος πρώην Υπηρεσιακός Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (2012) και ο Θεόδωρος Φορτσάκης, πρόεδρος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.


Όλοι άνθρωποι της τηλεόρασης…μέσω του τηλεκοντρόλ!


Παρακάτω διαβάστε μια αναδημοσίευση σχετικά με την Guest Star, Τατιάνα Καραπαναγιώτη

 

LEFTeria

Σάββατο, 4 Αυγούστου 2012

http://lefteria-news.blogspot.gr/search?q=%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7

Το Ελληνικό Όνειρο της Τατιάνας Καραπαναγιώτη. Του Νίκου Μιχαλόπουλου

                                             Ευτυχώς δεν την πάχυναν τα ποπ κορν.





Το Ελληνικό Όνειρο της Τατιάνας Καραπαναγιώτη.


Του Νίκου Μιχαλόπουλου



 Παλαιότερα η μεγαλοαστική τάξη, έστελνε τα κορίτσια της στα μεγάλα πανεπιστήμια, κυρίως του εξωτερικού, εσωτερικές ή μη, σε κολλέγια, στις καλόγριες, οπουδήποτε θα τους έδινε το απαραίτητο πρόσθετο κύρος που δίνει η ανώτερη μόρφωση και η παιδεία, καθώς και το κατάλληλο υπόβαθρο καθώς φυσικά και τις γνωριμίες με τον συχνωτισμό με τον ανθό της Τάξης τους, για να επιτελέσουν κατόπιν τον κοινωνικό τους ρόλο, ως συνεχιστές της εγχώριας άρχουσας τάξης, Της Ελίτ.



Πλέον τα μεγέθη έχουν αλλάξει. Η αστική τάξη στέλνει τα παιδιά της σε ενα κολλέγιο (όποιο να΄ναι) και έπειτα στην φάμπρικα των πτυχίων εξπρές των αγγλικών πανεπιστημίων, για να σπουδάσουνκάτι (ότι να΄ναι). Η προυπόθεση των γνωριμιών βέβαια καθιστά αναλλοίωτη την πορεία των τέκνωνπρος την καταξίωση, όπως και παλαιότερα.

 Η κυρία Τατιάνα Καραπαναγιώτη είναι η κόρη του Λέοντα Καραπαναγιώτη, παλιού διευθυντή του Βήματος και δεξί χέρι του Λαμπράκη, εγγονή του υπουργού του Βενιζέλου, Βύρωνα Καραπαναγιώτη.
Απο την πλευρά της μητέρας της κατάγεται απο την παλιά οικογένεια Βαλαωρίτη - είναι εγγονή του υπουργού Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και δισεγγονή του ποιητή Βαλαωρίτη.


 Αποφοίτησε απο την Σχολή Μωραϊτη και πήρε το απολυτήριο λυκείου το 1989, καθώς και μπάτσελορ στην Φωτογραφία απο το London Institute. Την βρίσκουμε έπειτα στην Ελλάδα να εργάζεται ως τηλεοπτική παραγωγός στο Μέγκα, στα "42 Λεπτά με την Μάρα Ζαχαρέα" και "ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ  με τον Αλέξη Παπαχελά¨, έως το 2008.

Έκτοτε και ως σήμερα, εργάζεται ως παραγωγός στους "Πρωταγωνιστές με τον Σταύρο Θεοδωράκη", "ΕΛΛΗ με την Έλλη Στάη", "ΈΡΕΥΝΑ με τον Πάυλο Τσίμα", όλα στο Mega, καθώς και στους "ΝΕΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ με τον Αλέξη Παπαχελά", ΣΚΑΙ.

Επίσης, έχει αναλάβει τη παραγωγή διαφημιστικών spot στα ΝΕΑ, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη.

Προφανώς η κυρία Καραπαναγιώτη, στον ελεύθερο χρόνο της, πρέπει να υπήρξε μανιώδης θεατής κινηματογραφικών ταινιών. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η τοποθέτησή της το 2011, στο Προεδρείο (αντιπρόεδρος) του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Απο τις αναπαυτικές πολυθρόνες του κινηματογράφου, στην ηλεκτρική καρέκλα του ΕΚΚ, υπεύθυνη για την ενίσχυση και ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής ταινιών. Υπεύθυνη για την εξέλιξη και την πορεία τιυ ελληνικού σινεμά. Ουσιαστικά την διαχείριση του κινηματογράφου στην χώρα.


Και όχι μόνο. Υπάρχει και η κρατική επιχορήγηση.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, κατά το 2011 το ΕΚΚ από τον τακτικό προϋπολογισμό και την επιστροφή φόρου εισιτηρίων έλαβε 1 εκ. 176 χιλιάδες, 1εκ. ευρώ έκτακτη επιχορήγηση και επιστροφή φόρου 322 χιλιάδες ευρώ.

 Η Διοίκηση του ΕΚΚ είχε χρέη 15.564,80 ευρώ (17.500.000 ευρώ σύμφωνα με τηνΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΟΥ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ) και είχε επίσης να διαχειριστεί κονδύλια άνω των 10 εκ. ευρώ.

Βρίσκοντας το Αμερικάνικο Όνειρο ο Κουέντιν Ταραντίνο, απο θεατής b movies στον κινηματογράφο της γειτονιάς του, έγινε ένας απο τους μεγαλύτερους μάστορες της 7ης Τέχνης.

Το Ελληνικό Όνειρο είναι πιο ευρύχωρο. Η Τατιάνα απο σχέση θεατή με το ελληνικό σινεμά έγινε πρόεδρός του και εσχάτως προιστάμενός του ως ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ (τρομάρα μας).

Sorry Quentin, ζήσε εσυ το όνειρο σου, η Τατιανα το δικό της και εμείς οι υπόλοιποι τον εφιάλτη μας.

ΥΓ. Η πρώτη Υπουργός Πολιτισμού προερχόμενη απο το Πασόκ ήταν η Μελίνα Μερκούρη.

Η τελευταία είναι η Τατιάνα Καραπαναγιώτη.

Αυτό εξηγεί ΤΑ ΠΑΝΤΑ.




Από τα "Τετράδια Ενημέρωσης", Αύγουστος 2012.

Σε άλλη ρότα

Σε άλλη ρότα

Δημοσιεύματα του Κυριακάτικου Τύπου κάνουν λόγο για αύξηση του ΑΕΠ των 17 κρατών - μελών της Ευρωζώνης το 2ο τρίμηνο του 2013 κατά 0,3% συγκριτικά με τα έξι προηγούμενα τρίμηνα και σχεδόν πανηγυρίζουν. Την ίδια ώρα, βεβαίως, κάνουν λόγο για πρόωρους πανηγυρισμούς για την ανάπτυξη, επισημαίνοντας το ιδιαίτερα υψηλό ιδιωτικό χρέος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών που υπονομεύει την προοπτική της ανάπτυξης. Λένε πως η ταυτόχρονη προσπάθεια μείωσης του δημόσιου χρέους, του χρέους των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, μαζί με το γεγονός ότι οι τράπεζες δε δανείζουν ενώ οι επιχειρήσεις δεν έχουν κεφάλαια για επενδύσεις, δυσκολεύει την ανάπτυξη. Πράγματι, για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει να γίνουν επενδύσεις. Το κλίμα διαμορφώνεται από τις έως τώρα αντεργατικές αναδιαρθρώσεις που έχουν μειώσει δραστικά την τιμή της εργατικής δύναμης, δίνοντας τεράστια περιθώρια για κερδοφορία, αλλά χωρίς τραπεζικά δάνεια και τροφοδότηση των μονοπωλίων με κρατικό χρήμα, ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει. Επομένως, η προπαγάνδα που προσπαθεί να επιδράσει στις εργατικές, στις λαϊκές συνειδήσεις ότι έρχεται περίοδος ανάπτυξης, ότι η οικονομική κρίση ξεπερνιέται, ότι πιάνουν τόπο οι θυσίες της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, είναι, για την ώρα, απατηλή και πάντως γίνεται πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων και του εργατικού, του λαϊκού εισοδήματος, που χτυπιέται επιπλέον και από την τεράστια φοροληστεία, ενώ τα όποια στοιχεία ανάκαμψης προδίδουν ότι αυτή θα είναι αναιμική και θα γεννήσει νέα οικονομική κρίση.

***

Δεν είναι τυχαία, για παράδειγμα, η ένταση της συζήτησης για την αναγκαιότητα νέου «κουρέματος» του ελληνικού κρατικού χρέους, αλλά και οι συζητήσεις γύρω από το ιδιωτικό χρέος στην Ελλάδα. Οι συζητήσεις για το νέο «κούρεμα» του χρέους της Ελλάδας δείχνουν ότι η καταστροφή κεφαλαίου από την κρίση δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο, δεν έφτασε στο τέρμα της, επομένως, εκτός από τις ως τώρα τραγικές συνέπειες στο λαό, τα βάσανά του θα μεγαλώνουν. Μπορεί να γίνονται εκτιμήσεις ότι η ύφεση αντί για -4,2% που ήταν η πρόβλεψη για το 2013 θα είναι -3,7%, (ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ), δηλαδή μικρότερη. Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να πανηγυρίζει επίσης για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος που έρχεται μετά από τις συνεχείς περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό δαπανών για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, άλλες λαϊκές ανάγκες, μαζί βεβαίως με τους συνεχείς επιβαλλόμενους φόρους, η κυβέρνηση όμως ήδη προετοιμάζει νέο πρόγραμμα για τα επόμενα χρόνια σταθεροποίησης και αύξησης του πρωτογενούς πλεονάσματος στο όνομα να μην καταφύγει σε νέο δανεισμό και νέο μνημόνιο, αλλά βασικός παράγοντας σ' αυτό είναι νέες δραστικές περικοπές. Θέλει το πλεόνασμα για να πληρώνει τα κρατικά δάνεια, αλλά και για να ενισχύσει επιχειρηματικές επενδύσεις. Και, βεβαίως, οι φόροι στο λαό θα συνεχίζονται ακατάπαυστα. Επομένως, ο λαός θα πληρώνει συνεχώς τις συνέπειες της κρίσης, με στόχο την έξοδο απ' αυτήν σε όφελος του κεφαλαίου, που θα είναι όχι μόνο χωρίς αντίκρισμα για τους εργαζόμενους, αλλά θα φέρει ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, ενώ δε θα αντιμετωπίσει την τεράστια ανεργία.

***

Ενα ακόμη στοιχείο που αποκαλύπτει τις τεράστιες δυσκολίες διαχείρισης της κρίσης και της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, των δυσκολιών των τραπεζών να δανείσουν για να γίνουν επενδύσεις είναι πρόσφατο ρεπορτάζ αστικής εφημερίδας που αναφέρει ότι έχουν φτάσει «στα 100 δισ. ευρώ τα "κόκκινα" δάνεια που ρυθμίστηκαν ή διαγράφηκαν έως τώρα» και απ' αυτά «το 45% είναι δάνεια επιχειρήσεων μεγάλος αριθμός των οποίων δεν έχει καμία προοπτική ανάκαμψης». Ετσι, παρά την ανακεφαλαιοποίηση, δεν έχουν, λόγω «κόκκινων» δανείων, τη δυνατότητα δανεισμού επιχειρήσεων για επενδύσεις. Ως ποσό βεβαίως τα δάνεια των επιχειρήσεων είναι πολύ μεγαλύτερο απ' αυτά των λαϊκών νοικοκυριών. Πολλά από τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων δε θα εισπραχτούν, άρα είναι κεφάλαιο για καταστροφή. Πολλά, επίσης, αποτελούν δάνεια επιχειρήσεων που καταστράφηκαν. Και, βεβαίως, οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους δε σημαίνει ότι έγιναν φτωχοί επειδή έκλεισαν επιχειρήσεις ζημιογόνες. Οι εργάτες όμως πληρώνουν τα σπασμένα με την ανεργία, και με χαμένους απλήρωτους μισθούς. Το πρόσφατο ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» για τα εργοστάσια της Εύβοιας είχε τέτοια παραδείγματα, αλλά και καπιταλιστές που, κλείνοντας ένα εργοστάσιο, άλλαζαν ταυτόχρονα επιχειρηματικό τομέα, όπως π.χ. το κλείσιμο της ΣΕΛΜΑΝ και την αξιοποίηση του λιμανιού της για άλλες δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, οι τράπεζες, ενώ διευθετούν ή διαγράφουν τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια, ετοιμάζονται για κατασχέσεις, ακόμη και πρώτης κατοικίας των λαϊκών νοικοκυριών.

***

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η κρίση συνεχίζεται παρά τους πανηγυρισμούς για ανάκαμψη, επομένως καμιά επανάπαυση από το λαό, κανένα όφελος δεν έχει, το αντίθετο μάλιστα, ακόμη και από την όποια αναιμική ανάκαμψη. Ο,τι και αν γίνει με το χρέος «κούρεμα» ή όχι, ο ίδιος θα το πληρώνει. Το ίδιο και με τις τράπεζες. Ολη η πιο πάνω προπαγάνδα αφορά ξένα για τον ίδιο ζητήματα. Ο καπιταλισμός έφαγε τα ψωμιά του, δεν έχει τίποτα να του δώσει. Τα ίδια τα στοιχεία των αστών δείχνουν την αναγκαιότητα κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, που θα την κάνουν οι εργαζόμενοι, ανατρέποντας την εξουσία του κεφαλαίου, για να μπει η οικονομία στη δική τους υπηρεσία, χωρίς καπιταλιστές ιδιοκτήτες. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για τη δική του ευημερία. Επομένως, πάλη για τις δικές του ανάγκες μόνο σε σύνδεση με τον αντιμονοπωλιακό, αντικαπιταλιστικό αγώνα μπορεί να έχει αντίκρισμα και όχι με την εναλλαγή κομμάτων στην κυβέρνηση.

Θα τα καταφέρουμε πάλι

Θα τα καταφέρουμε πάλι

Ο επίσημος αριθμός των ανέργων μέχρι τώρα είναι γύρω στο 1,5 εκατομμύριο. Ο ανεπίσημος έχει ξεπεράσει τα 2 εκατομμύρια και συνεχώς αυξάνεται. Οι συντάξεις και οι μισθοί έχουν χάσει το 50% της αξίας τους. Παιδεία, Υγεία, Πολιτισμός, Αθλητισμός έχουν τελειώσει.

To KKE, το κόμμα της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, των αγροτών ήταν και παραμένει κοντά στον απλό άνθρωπο και τα προβλήματά του. Αυτόν το σκοπό εξυπηρετούσε και ο «902» από τα τέλη της δεκαετίας του '80 μέχρι πρότινος. Στόχος του δεν ήταν ποτέ το κέρδος ακριβώς γιατί δεν υπήρξε καπιταλιστική επιχείρηση, στόχος ήταν η προβολή των λαϊκών αιτημάτων και των θέσεων του Κόμματος.

Και στο χώρο του Αθλητισμού (μέσα στον οποίο βρίσκομαι από 9 ετών) ο «902» ραδιόφωνο και τηλεόραση είχε καθοριστική παρουσία με ρεπορτάζ, έρευνες, συνεντεύξεις κ.λπ. Αλλωστε, είναι γνωστές οι αθλητικές μας εκπομπές και ιδιαίτερα η ραδιοφωνική, με τον καλό φίλο και σύντροφο Μιχάλη Χάρο. Ηταν πράγματι μια «άλλη» εκπομπή. Αναλύοντας πολιτικά τα αθλητικά γεγονότα, αποδεικνύοντας την άρρηκτη σχέση αθλητισμού και πολιτικής, αναδεικνύοντας, ταυτόχρονα, και το ρόλο του αθλητισμού στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των νέων (ντόπινγκ - ναρκωτικά - εμπορευματοποίηση - βία) και βέβαια τον καθοριστικό ρόλο του κεφαλαίου στη διαμόρφωση κλίματος κυρίως στα αθλητικά σωματεία, αφού ως γνωστό δεν υπάρχει στη χώρα μας σχολικός αθλητισμός, κάτι που κάνει πιο εύκολη τη δουλειά των καπιταλιστών στον ευαίσθητο χώρο του αθλητισμού.

Ολα αυτά σε καθημερινή βάση από την αθλητική μας εκπομπή. Αυτός ήταν άλλωστε ο βασικός ρόλος του «902». Η καθημερινή επαφή με τον άνθρωπο και τα προβλήματά του.

Ομως ο καπιταλισμός, αυτό το σάπιο σύστημα δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια, παραδείγματος χάρη στη χώρα μας ο εχθρός του είναι το ΚΚΕ, άρα αντικειμενικός τους σκοπός είναι η εξόντωσή του με όλα τα μέσα. Η πώληση του «902» υπήρξε μοναδική ευκαιρία για το σκοπό του αυτό, έτσι λοιπόν όλα τα αστικά κόμματα με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με το συγκρότημα «Λαμπράκη» και βέβαια την «Αυγή», χρησιμοποιώντας κάθε ψέμα και βρωμιά που μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου επιτέθηκαν στο ΚΚΕ. Αλλά βέβαια ο στόχος είναι η εξόντωση του Κόμματος.

Το ΚΚΕ όμως δε «μασάει», είναι από άλλα υλικά φτιαγμένο. Οι χιλιάδες νεκροί του, θύματα των φασιστών ξένων και ντόπιων κρατάνε καλά τα θεμέλια του Κόμματος. Επειδή λοιπόν το ΚΚΕ είναι ένα άλλο κόμμα με υψηλό δείκτη ήθους και αξιοπρέπειας έπρεπε να βρει χρήματα για να πληρώσει τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά τους ταμεία, γι' αυτό και προχώρησε και στην πώληση του «902». Σιγά μη χρειαστεί να πάρουμε άδεια από τον ΣΥΡΙΖΑ για να τακτοποιήσουμε τις δουλειές μας.

Το ΚΚΕ με την τρομερή δύναμη που κρύβει μέσα του, την οποία αντλεί από τους χιλιάδες συντρόφους και φίλους, αλλά και το δίκιο των αγώνων του για ελευθερία, αξιοπρέπεια, δουλειά, παιδεία, υγεία πάλι θα τα καταφέρει.

Αλλά και ο κόσμος πρέπει να καταλάβει κάποια πράγματα. Η πολιτική του βολέματος δεν οδηγεί πουθενά. Δεν θέλουμε τα ψίχουλα αφού το καρβέλι είναι δικό μας. Ο πλούτος αυτής της χώρας είναι δικός μας, εμείς τον δουλεύουμε. Γιατί λοιπόν φωνάζουμε τους άλλους να πάρουν τα κέρδη;

Τα γεγονότα του «902» είναι μια πρόκληση για όλους μας. Εκείνο που χρειάζεται είναι ακόμα περισσότερος αγώνας και περισσότερη δουλειά.

Νίκος ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Συνεργάτης της εκπομπής «Αθλητικό Ραντεβού» του «902». Είναι πρωταθλητής στίβου και 

Μπουρδολογία και χολή για τον «902»

Μπουρδολογία και χολή για τον «902»

Συνεχίζουν τα ΝΕΑ και ο ΔΟΛ την προσπάθεια να δημιουργήσουν εντυπώσεις σε βάρος του ΚΚΕ

Συνεχίζουν τα «Νέα» του Συγκροτήματος Λαμπράκη την απελπισμένη προσπάθεια να δημιουργήσουν εντυπώσεις γύρω από την πώληση του «902», με σαφή στόχο να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ και να «στοιχειοθετήσουν» την κατασκευασμένη κατηγορία περί «αδιαφάνειας» στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν. Παρά το γεγονός ότι το ΚΚΕ με σαφήνεια ενημέρωσε για τις διαδικασίες πώλησης του «902», η εφημερίδα του ΔΟΛ επιμένει στο φύλλο του Σαββατοκύριακου να γράφει για «αδιαφανή πώληση σε άγνωστο αγοραστή μέσω ενός πλέγματος οφσόρ εταιριών».

Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να συνδέει την εταιρεία που αγόρασε το σταθμό με το ...διατροφικό σκάνδαλο του αλογίσιου κρέατος, προσπαθώντας με αυθαιρεσίες και μυθεύματα να δημιουργήσει εντυπώσεις σε βάρος του ΚΚΕ. Τα «Νέα» ανακαλύπτουν «ένα καλά στημένο σχέδιο για την απόκρυψη των πραγματικών ιδιοκτητών του πλέγματος των οφσόρ που βρίσκεται πίσω από την εξαγορά του 902», θέλοντας να φορτώσουν στο ΚΚΕ τον τρόπο που λειτουργούν οι εταιρείες και διακινούνται κεφάλαια στον καπιταλισμό, τον οποίο η εφημερίδα υπερασπίζεται, ενώ το ΚΚΕ τον πολεμάει.

Το ρεπορτάζ επικαλείται «ειδικούς που έχουν ασχοληθεί με την ανάλυση δεδομένων οφσόρ» καθώς και την «έρευνα του Πρότζεκτ για το Οργανωμένο Εγκλημα και τη Διαφθορά (OCCRP), μια μη κυβερνητική οργάνωση ερευνητών δημοσιογράφων κυρίως από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ», για να πουν ότι ο «λαβύρινθος» των εταιρειών πίσω από την αγορά του «902» οδηγεί στο σκάνδαλο με το αλογίσιο κρέας!

Βέβαια, τα «Νέα» και ο ΔΟΛ ουδόλως ενδιαφέρονται για τον τρόπο με τον οποίο συστήνονται και λειτουργούν οι διάφορες εταιρείες στον καπιταλισμό, αφού με τους ίδιους νόμους κάνουν τις δουλειές τους και οι μεγαλομέτοχοι του Συγκροτήματος. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να χτυπήσουν το ΚΚΕ, με αυθαίρετα συμπεράσματα, που καμιά σχέση δεν έχουν με τις διαδικασίες πώλησης του «902, οι οποίες άλλωστε ελέγχονται από όλους τους αρμόδιους φορείς.

Είναι τέτοια η πρεμούρα τους να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ, που φτάνουν ξεδιάντροπα να ισχυρίζονται ότι «το κόμμα της εργατικής τάξης μπορεί να γνωρίζει και να εκμεταλλεύεται τους τρόπους λειτουργίας του καπιταλισμού, αλλά αδυνατεί να κατανοήσει την πολυπρισματική πραγματικότητα». Επαληθεύεται ωστόσο ότι κανένας πόνος δεν τους έπιασε για το γεγονός ότι κλείνει ο «902», αφού το «ρεπορτάζ» τους βρίθει από απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το πρόγραμμα του σταθμού.

Λένε συγκεκριμένα ότι μετά το 1991, ο «902» έχασε τον «πλουραλισμό» του και «η ενημέρωση πλέον μοιάζει με προπαγάνδα (...) ο ραδιοσταθμός αρχίζει να μοιάζει με τον "Ριζοσπάστη" των FM (...) η τηλεοπτική συχνότητα δομείται γύρω από ένα κομματικό δελτίο ειδήσεων με φτηνό υλικό». Τέτοιο είναι το μίσος τους για την «άλλη φωνή» στην ενημέρωση, που με συνέπεια υπηρέτησε ο «902» σαν σταθμός του ΚΚΕ, ώστε να βγάζουν χολή για τα Μέσα του Κόμματος, το μοναδικό «αντίπαλο δέος» στη βρώμικη αστική προπαγάνδα τους.

Η Αίγυπτος διδάσκει

Η Αίγυπτος διδάσκει

Το κλιμακούμενο αιματοκύλισμα του αιγυπτιακού λαού που συνεχίζεται δείχνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι, για να μπορέσουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να διεκδικήσουν λύσεις για τα προβλήματά τους απαραίτητη προϋπόθεση είναι να απεγκλωβιστούν από την επιλογή διαχειριστή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, διεκδικώντας αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι απλά μιας κυβέρνησης. Στην Αίγυπτο, οι λαϊκές δυνάμεις συνθλίβονται για τα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου είτε αυτά εκφράζονται με θρησκευτικό μανδύα και τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους», είτε με το στρατό και άλλες αστικές δυνάμεις.

Οι εξελίξεις δείχνουν πόσο δίκιο είχε το ΚΚΕ που δεν πανηγύρισε (όπως αστοί και οπορτουνιστές) για τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» πριν 3 χρόνια στη Βόρεια Αφρική (Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο), όταν δεν έμεινε στο επιφαινόμενο της ανατροπής αυταρχικών καθεστώτων τύπου Μπεν Αλι και Μουμπάρακ, συμμάχων μέχρι τότε των ιμπεριαλιστών. Και δεν πανηγύρισε γιατί το ΚΚΕ εκτίμησε ότι εκδηλώνεται η όξυνση των ενδοαστικών αντιθέσεων, αξιοποιώντας το εκρηκτικό κοινωνικό υπόβαθρο, της καταπίεσης και εκμετάλλευσης, που οι αστοί και οι οπορτουνιστές κρύβουν ότι είναι ακριβώς το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Η ενδοαστική διαπάλη για την κυβερνητική εξουσία εξηγούσε και εξηγεί ότι είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους ανταγωνισμούς ιμπεριαλιστικών κέντρων που παρεμβαίνουν άμεσα για την εξασφάλιση των τεράστιων πλουτοπαραγωγικών πηγών της ευρύτερης περιοχής και των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας.

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που μίλησε για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που εξελίσσονται στην περιοχή, που προωθούν αλλαγές καθεστώτων που θα είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων. Την ώρα που διάφοροι αναλυτές των αστών, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της «αντικαπιταλιστικής» ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μίλαγαν για «εξεγέρσεις» και «πλατείες Ταχρίρ»... που διεκδικούν την «πραγματική δημοκρατία», οι κομμουνιστές έβλεπαν τις προσπάθειες των αστικών εκσυγχρονισμών και καλούσαν και καλούν τους εργάτες της χώρας μας αλλά και τους άλλους λαούς να βλέπουν τις εξελίξεις με «ταξικό μάτι», με την έννοια του ποιος πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του κινήματος, ώστε αυτό να μην παλεύει «κάτω από ξένες σημαίες» για τα συμφέροντα των αστών.

Αποδείχτηκε στην πράξη ότι τόσο επί κυβέρνησης Μουμπάρακ, ή Μούρσι που προέκυψε από την ανατροπή του καθεστώτος Μουμπάρακ, όσο και με τη σημερινή κυβέρνηση που ελέγχει ο στρατός μετά την ανατροπή Μούρσι, όλες αυτές οι παραλλαγές αστικής διακυβέρνησης (που στηρίζονται από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις) επιδεινώνουν τη ζωή των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Η δε πάλη για τη ...δημοκρατία, που προβάλλεται συνήθως ως το υπέρτατο αγαθό, ενώ συχνά προκαλεί και τα κροκοδείλια δάκρυα των εκπροσώπων των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων (όπως τώρα για το ματοκύλισμα στην Αίγυπτο), δεν μπορεί να υπάρξει ξεκομμένη από το ζήτημα του ποιος έχει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας. Ετσι, τα γεγονότα της Αιγύπτου δείχνουν ότι ακόμα και η πιο μαζική λαϊκή κινητοποίηση μπορεί να χειραγωγηθεί από το σύστημα, αν δεν έχει ξεκάθαρο τον πραγματικό ταξικό αντίπαλο. Και αυτός σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο δεν είναι απλά μια κυβέρνηση αλλά η αστική τάξη ως τάξη, τα μονοπώλια και η εξουσία τους. Χωρίς αμφισβήτηση και σύγκρουση με αυτήν την εξουσία από την πλευρά της εργατικής τάξης και των άλλων εκμεταλλευομένων δεν μπορεί να γυρίσει ο τροχός της Ιστορίας προς τα μπρος.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ