Ο λύκος κι αν εγέρασε…

 

Κατιούσα

Την πλήρη άρνησή τους να ξοδέψουν έστω και ένα ευρώ από το πολυδιαφημιζόμενο μεγάλο δημοτικό ταμείο (χρήματα από τη φορομπηξία των λαϊκών νοικοκυριών) για την προστασία της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά η διοικούσα παράταξη του κ. Δανιηλίδη.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση», βλέποντας τις μεγάλες ελλείψεις και τα κενά που υπάρχουν στα σχολεία του Δήμου από προσωπικό καθαριότητας – αίτημα που βρίσκεται στην προμετωπίδα των αγώνων της εκπαιδευτικής κοινότητας – ζήτησε την μετατροπή των συμβάσεων 19 σχολικών καθαριστριών από μερικής σε πλήρους απασχόλησης (να εργάζονται δηλαδή 6,5 ώρες αντί 3).

Το ίδιο αίτημα – ανάμεσα σε άλλα – έθεσαν και οι εκπαιδευτικοί μέσω του ΔΣ της Γ’ ΕΛΜΕ. Συγκεκριμένα η ανακοίνωσή τους αναφέρει: 

«Διαμαρτυρηθήκαμε για την πλημμελή καθαριότητα των σχολικών κτηρίων. Στα περισσότερα ΓΥΜΝΑΣΙΑ και  ΓΕΛ του δήμου έχει διατεθεί «μισή» καθαρίστρια  στην πρωινή λειτουργία των σχολείων! που μόνο ως εμπαιγμός μπορεί να εκληφθεί από την εκπαιδευτική κοινότητα.

 Ο αντιδήμαρχος παιδείας, παραδέχθηκε ότι με το διαθέσιμο  προσωπικό είναι αδύνατον να εφαρμοσθούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ

Γι’ αυτό επιμείναμε να πάρει άμεσα πρωτοβουλίες- αποφάσεις ο δήμος, (π.χ. να μετατραπούν οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης σε πλήρους) για να υπάρχει τουλάχιστον ένας\ μια καθαριστης\ τρια σε όλη τη διάρκεια της πρωινής λειτουργίας των σχολείων. Μας απάντησε ότι κάτι τέτοιο προσκρούει στο νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας και  δεν θα περάσει από την οικονομική υπηρεσία του δήμου!»

Δεν δίστασαν ακόμη και να χρησιμοποιήσουν ψεύτικες κινδυνολογίες (περί μη έγκρισης από την οικονομική υπηρεσία του δήμου!!!) όταν πολύ καλά γνωρίζουν ότι σε κανένα νομοθετικό πλαίσιο δεν προσκρούει μία τέτοια απόφαση.

Όταν λοιπόν η «Λαϊκή Συσπείρωση» έβαλε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο (25/9), ο κ. Δανιηλίδης ισχυριζόμενος πως το θέμα δεν έχει κανέναν έκτακτο ή επείγον χαρακτήρα, αρνήθηκε να το συζητήσει.

Στην πορεία, και με πρωτοβουλία της «Λαϊκής Συσπείρωσης», σύσσωμη η αντιπολίτευση απαίτησε τη συζήτηση του θέματος, αναγκάζοντας (με βάση τον νόμο) τον κ. Δήμαρχο να φέρει το θέμα στη χθεσινή συνεδρίαση (5/10).

Εκεί η διοικούσα παράταξη αναγκάστηκε πραγματικά να ξεγυμνωθεί από κάθε “επιχείρημά” της, δείχνοντας καθαρά το αντιλαϊκό της πρόσωπο.

• Στην αρχή ισχυρίστηκαν πως δεν τους το επιτρέπει ο νόμος. 
• Όταν τους διαβάστηκε το συγκεκριμένο ΦΕΚ (161/Α’/22-08-2020), “προβληματίστηκαν” δήθεν με το «συντακτικό» του και τι ακριβώς εννοεί.
• Στην πορεία προσπάθησαν να κρυφτούν πίσω από νομικίστικα κολπάκια περί αλλαγής των συμβάσεων των καθαριστριών

Όταν όλα αυτά ξεκαθαρίστηκαν από τις απαντήσεις των συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» (ο ένας έχει και την ιδιότητα του νομικού), τότε συνέχισαν με άλλου είδους  “διλλήματα”:

 

• «Μα αφού περιμένουμε να μας έρθουν κάποιες ακόμη καθαρίστριες, γιατί να προχωρήσουμε σε αυτό το μέτρο;» 

 

Αναρωτήθηκε ο κ. αντιδήμαρχος παιδείας. Ο ίδιος βέβαια λίγο νωρίτερα παραδέχονταν πως αν ακολουθήσουμε τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ούτε ο διπλάσιος αριθμός από αυτόν που σήμερα έχουμε δεν μας φτάνει.

Για να ακολουθήσει η απόλυτα κυνική δήλωση του αντιδημάρχου των οικονομικών :

«Δεν μπορεί να γινόμαστε ανεύθυνοι. Μια τέτοια απόφαση επιβάλλει μεγάλη επιβάρυνση στον προϋπολογισμό»

Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. αντιδήμαρχο, “ανεύθυνος” είναι κάποιος που ζητάει να διατεθεί ένα ελάχιστο στην πραγματικότητα κονδύλιο (αρκετά μικρότερο των εκατό χιλιάδων ευρώ) για την προστασία της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών σε καιρό πανδημίας, ενώ ο ίδιος και η διοίκησή του δείχνουν μεγάλη “υπευθυνότητα” όταν κρατούν τα χρήματα αυτά (χρήματα του λαού) στα θησαυροφυλάκια των τραπεζιτών για να μην “επιβαρύνουν” τον προϋπολογισμό!!!  

«Άσε που μπορεί σε λίγο να κλείσουν τα σχολεία λόγω πανδημίας. Τι θα τις κάνουμε μετά τις καθαρίστριες», συμπλήρωσε ο ίδιος, για να πετάξει και το τελευταίο φύλο συκής της “υπευθυνότητάς” του.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η διοικούσα παράταξη αρνήθηκε τελικά να εγκρίνει την μετατροπή των συμβάσεων από μερικής σε πλήρους απασχόλησης.

Ο τελευταίος λόγος όμως, ανήκει πάντα στους αγώνες του λαϊκού κινήματος.

Η ζωή και η υγεία του λαού δεν μπορεί να μπαίνει στο ζύγι των «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» τους.

Ο αγώνας για ζωή και υγεία δεν μπορεί να περιμένει.

Να παρθούν τώρα ουσιαστικά μέτρα προστασίας για την υγεία και την επιβίωση του λαού.

Δύο σημειώσεις για το χρήμα του αύριο

 

Γιώργος Λαμπρινίδης

Σε προηγούμενο σημείωμα για το πρόβλημα του ιστορικού και του λογικού στη θεωρία του χρήματος, αναφέραμε ότι “η μελέτη για το ζήτημα του ιστορικού και του λογικού στο χρήμα θα βοηθούσε στην κατανόηση των σύγχρονων εξελίξεων στο πεδίο αυτό. Ακόμα περισσότερο όμως, θα οδηγούσε στην επιλογή των κατάλληλων μορφών χρήματος στα πρώτα βήματα της λαϊκής εξουσίας, εκεί όπου το χρήμα αναγκαστικά θα συντροφεύει τη διαδικασία κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, σε απόλυτη έχθρα προς αυτήν.” Σε αυτό το τελευταίο σημείο επανερχόμαστε, για να συμβάλλουμε με δύο σημειώσεις.

Όταν λοιπόν ο λαός πάρει με το καλό την εξουσία τότε θα αντιμετωπίσει, ανάμεσα στα άλλα, και το ζήτημα του χρήματος. Πριν όμως φτάσουμε στο «ζήτημα» αυτό, να ξεκαθαρίσουμε ότι η ανάληψη εξουσίας και η δυνατότητα αντιμετώπισης οποιουδήποτε οικονομικού ζητήματος αναφέρεται εδώ στην κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και το πέρασμα του ελέγχου τους στις νέες δομές που συστήνει η εκάστοτε λαϊκή εξουσία. Ίσως περιττό να σημειωθεί ότι το ζήτημα του χρήματος το αντιμετωπίζει κάθε λαός που παίρνει την εξουσία κι όχι μόνο μια χώρα που βρισκόταν επί καπιταλισμού σε νομισματική ένωση.

Ποιο ακριβώς είναι το ζήτημα του χρήματος; Μα, η ίδια η ύπαρξή του που κληροδοτείται στις νέες σχέσεις παραγωγής με τον χειρότερο τρόπο. Όπως και να γίνει το πέρασμα, με άλλα λόγια ανεξάρτητα από την ποσότητα του αίματος που θα χυθεί, το χρήμα είναι ο απόλυτος θεός της περιόδου και όχι κάτι μισητό από το οποίο οι άνθρωποι της «νέας κοινωνίας» θέλουν να απαλλαγούν. Δεν είναι, δηλαδή, σαν την κρατική καταστολή, την ανεργία, τη φτώχεια, τον υποσιτισμό, την ανασφάλεια, την αλλοτρίωση και την τρομοκρατία στο χώρο εργασίας. Όλα αυτά ο επαναστατημένος λαός θέλει να τα καταργήσει και μάλιστα αμέσως αν γίνεται. Αλλά το χρήμα; 

Επιπλέον, ίσως στα μυαλά κάποιων, ακόμα κι από τους υποστηριχτές της επαναστατικής διαδικασίας, η ανάληψη της εξουσίας πάνω στα μέσα παραγωγής να οδηγεί ιδεατά σε περισσότερα χρήματα για όλους, πιο δίκαια μοιρασμένα κλπ. Πρόκειται για μια τυπική περίπτωση φετιχισμού του χρήματος που γεννιέται αβίαστα, ακόμα και μέσα από τις διεκδικήσεις του εργατικού λαϊκού κινήματος. Για παράδειγμα, αν κάποιος μπερδέψει και τελικά ταυτίσει την ικανοποίηση των (σύγχρονων, λαϊκών) αναγκών με την αύξηση του εισοδήματος (πχ. αύξηση μισθών για τους εργάτες, αύξηση αγροτικού εισοδήματος, αύξηση του εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων ή πολύ μικρών ΕΒΕδων πχ με μείωση της φορολογίας κλπ) τότε μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ικανοποίηση αυτών των αναγκών μπορεί να γίνει μόνο με αύξηση του χρηματικού εισοδήματος. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Όσο το χρήμα είναι ζωντανό και αναγκαίο, τόσο μακριά θα είναι η κοινωνία από την ικανοποίηση των εξελισσόμενων αναγκών της. Κι αυτό γιατί το χρήμα, στην πλήρη του ανάπτυξη, είναι αυτοσκοπός και όχι μέσο για ο,τιδήποτε άλλο, πολλώ δε μάλλον για την ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών.

Κρατούμενο πρώτο, λοιπόν: η νεαρή λαϊκή εξουσία κληρονομεί από το σάπιο καπιταλισμό, ανάμεσα στα άλλα, κι ένα από τα πιο σάπια εργαλεία του στην πιο γυαλιστερή του φάση.

Πέρα όμως από την πρώτη αυτή φάση που σίγουρα απαιτεί ειδική διαχείριση, το χρήμα επιβιώνει στην διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού για μια σειρά από λόγους που πρέπει να γίνουν κατανοητοί. Ο πρώτος λόγος αφορά στην επιβίωση της εμπορευματικής παραγωγής, έστω και σε μικρή ή και περιθωριακή κλίμακα. Το χρήμα γεννιέται και ανθίζει στη γη των εμπορευμάτων, είναι η αλλαγμένη μορφή τους, η αυτοτελής έκφραση του γεγονότος ότι ενσωματώνουν αξία γιατί είναι προϊόντα εργασίας προς πώληση, για κατανάλωση, από άλλους (από αυτούς που τα παρήγαγαν). 

Για να γίνει μια σοβαρή εκτίμηση του μεγέθους αυτού του προβλήματος, θα πρέπει να υπάρχει μια εκτίμηση των σημείων που θα επιβιώσει η εμπορευματική παραγωγή και της έκτασής, σε συνάρτηση πάντα με το χρόνο. Για να γίνει αυτό, υπάρχουν μερικοί μπούσουλες. Ένας γενικός μπούσουλας είναι η εμπειρία από τις χώρες που οικοδόμησαν ή οικοδομούν τον σοσιαλισμό. Παρ’ όλ’ αυτά, η εμπειρία θα πρέπει να προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα, για διάφορους λόγους, μερικοί εκ των οποίων θα αναφερθούν παρακάτω.

Ένας δεύτερος μπούσουλας είναι οι υπάρχουσες παραγωγικές δυνάμεις ή η υπάρχουσα παραγωγική δυναμικότητα της οικονομίας. Σε αυτήν δεν προσμετράται η τρέχουσα παραγωγή, αλλά προστίθενται οι άνεργοι, το υποαπασχολούμενο κεφάλαιο, καθώς και οι εργαζόμενοι και το κεφάλαιο που απασχολούνται στις διαδικασίες αναπαραγωγής των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων και άλλες παρασιτικές διαδικασίες. Είναι σαν να σηκώναμε όλοι μανίκια και να αξιοποιούσαμε και την τελευταία μηχανή που κρύβει λίγη ζωή μέσα της, κι όλα αυτά να τα υποτάσσαμε στην άμεση ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και στην αέναη διεύρυνσή τους. Από αυτήν την δύσκολη άσκηση, μπορεί να προκύψει σε αδρές γραμμές ένα σχέδιο των άμεσα διαθέσιμων στην νεαρή εξουσία παραγωγικών δυνάμεων. 

Ακόμα περισσότερο, η διάρθρωση της παραγωγής σε κλάδους (ή αλυσίδες σχετιζόμενων κλάδων) μπορεί να αποκαλύψει, πρώτον πού θα υπάρχουν ισχυροί λόγοι για να επιβιώσει η εμπορευματική παραγωγή και, δεύτερον πού θα υπάρχει έδαφος εμφάνισής της. Ο κανόνας φυσικά είναι ότι όσο πιο μονοπωλημένα είναι τα μέσα παραγωγής, όσο πιο βαθιές είναι οι κεφαλαιοκρατικές σχέσεις σε ένα κλάδο, όσο πιο πλήρως εμπορευματοποιημένη είναι η κάλυψη μιας κοινωνικής ανάγκης, όσο πιο αυτάρκης είναι ένας κλάδος σε πρώτες ύλες, μέσα παραγωγής και ειδικευμένη εργασία, τόσο πιο εύκολη είναι η μετάβαση και τόσο πιο δύσκολο είναι να επιβιώσουν εμπορευματικές σχέσεις στη λαϊκή εξουσία. Από ό,τι καταλαβαίνω, το νερό, τουλάχιστον σε κάποια μεγάλα αστικά κέντρα, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Σε αυτήν την ανάλυση ξεχωριστή θέση και σημασία έχει ο αγροτικός τομέας.  

Ο δεύτερος λόγος που επιβιώνει το χρήμα στη λαϊκή εξουσία είναι οι συναλλαγές με το εξωτερικό. Εδώ μάλιστα, το χρήμα εμφανίζεται για το κράτος της λαϊκής εξουσίας ως χρήσιμο και αναγκαίο στη λειτουργία και τις μορφές του παγκόσμιου χρήματος. Ο λόγος, προφανώς, είναι η δυνατότητα προμήθειας αναγκαίων εμπορευμάτων από την παγκόσμια αγορά, εμπορευμάτων που είτε δεν παράγονται καθόλου στην χώρα ή δεν παράγονται σε επαρκή ποσότητα. Και εδώ θα πρέπει να γίνουν όλες οι απαραίτητες διακρίσεις των μεμονωμένων καναλιών εισροής και εκροής χρήματος, όπως η ναυτιλία, το διεθνές εμπόριο, έστω και περιορισμένο, ο τουρισμός, τα εμβάσματα συγγενών, οι αμοιβές για παροχή υπηρεσιών στο εξωτερικό κλπ. 

Τα σημαντικά σημεία εδώ είναι δύο: πρώτον, η Ελλάδα είναι αδύνατο να απομονωθεί γεωγραφικά και να αποκοπεί από τον διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας και αυτό είναι ταυτόχρονα δύναμη και αδυναμία για την λαϊκή εξουσία. Δεύτερον, ανάμεσα στην πάλη για την συρρίκνωση του ρόλου και της εμφάνισης του χρήματος στο εσωτερικό, από τη μια μεριά, και στην προσπάθεια διεύρυνσης των συναλλαγματικών αποθεμάτων από την άλλη, υπάρχει μια αντίφαση που λύνεται μόνο στο βαθμό που χτίζονται διμερείς, αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες με άλλες χώρες.

Ο τρίτος λόγος που επιβιώνει το χρήμα είναι ότι οι μορφές του μπορούν να παραχθούν. Σε αυτές δεν περιλαμβάνονται μόνο οι μορφές που ενσωματώνουν εργασία όπως το εμπορευματικό χρήμα εν γένει, ο χρυσός, τα ευγενή μέταλλα, ή πλέον και τα κρυπτονομίσματα. Περιλαμβάνεται και το πιστωτικό χρήμα όλων των βαθμίδων (εμπορικό, τραπεζικό, κεντρικής τράπεζας). Περιλαμβάνονται ακόμα όλες οι μορφές ηλεκτρονικού χρήματος, συμβολικού ή πιστωτικού. 

Τέλος, αν και μικρότερης και φθίνουσας σημασίας, υπάρχουν και οι θησαυροί, τα σεντούκια, τα μαξιλάρια, τα στρώματα, οι θυρίδες, εντός ή εκτός Ελλάδας. Αυτά θα κάνουν καιρό να εξαντληθούν και θα είναι πάντα μια πηγή διαφθοράς της λαϊκής εξουσίας.

Άρα, κρατούμενο δεύτερο: όχι μόνο κληρονομείται το χρήμα στην πιο αποθεωμένη του φάση, αλλά υπάρχουν λόγοι τόσο για να συντηρηθεί το χρήμα, όσο και για να αναπαραχθεί. Οι λόγοι αυτοί, όπως παρατηρούσε ο μεγάλος σοβιετικός φιλόσοφος Ιλιένκοφ, οφείλονται πάντα στα απομεινάρια του καπιταλισμού και ποτέ σε αδυναμίες του σοσιαλισμού.

Το αισιόδοξο μέρος αυτής της ιστορίας είναι ότι υπάρχει το απόθεμα γνώσης για να σπάσει το σκληρό κέλυφος του μυστικισμού που προστατεύει το χρήμα. Μπορούμε πλέον να αναγνωρίσουμε τις δυσκολίες, να τις ψηλαφήσουμε και να αναμετρηθούμε μαζί τους με πολύ καλύτερους όρους. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι χώρες που έχουν επιβιώσει από τις ανατροπές, με όποιο τίμημα, ακόμα και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, όπως η Κούβα και η Β. Κορέα, τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζουν νομισματική αστάθεια ή χρηματικές κρίσεις ή “capital controls”. Είναι λοιπόν πέρα για πέρα ρεαλιστικό να σκιαγραφήσουμε μια πρόταση με βασικές αρχές για τη διαχείριση του ζητήματος του χρήματος, για όσο καιρό επιβιώνουν οι λόγοι που του επιτρέπουν να φωλιάζει ακόμα στα μυαλά των ανθρώπων. 

Για εμάς δεν είναι υποτιμητικό να είμαστε καθαρίστριες και οι άντρες μας ναυτεργάτες – Ο Σύλλογος Γυναικών ΟΓΕ Περάματος απαντά στην Ι. Μάνδρου

 

1

Κατιούσα

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ «Η ΕΣΤΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ» (μέλος της ΟΓΕ)

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΤΟΥ ΣΚΑΪ Ι.ΜΑΝΔΡΟΥ

Ήμασταν όλες μάρτυρες της απαράδεκτης τοποθέτησης της δημοσιογράφου του ΣΚΑΪ Ιωάννας Μάνδρου, η οποία την Πέμπτη 8/10 σχολιάζοντας την απόφαση του δικαστηρίου για τη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή -όπως δήλωσε η ίδια- «Μίλησε για την εμφάνιση της Μάγδας Φύσσα για να καταδείξει το συγκροτημένο της προσωπικότητάς της».

Πιο συγκεκριμένα σε πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ είπε για τη Μάγδα Φύσσα: «Δεν είναι μία γυναίκα διανοουμένη, που στέκεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι μία γυναίκα που ζει στο Πέραμα. Είναι μία γυναίκα που είχε έναν άντρα ναυτεργάτη, δηλαδή όποτε είχε δουλειά, στη χάση και στη φέξη, δηλαδή ανήκει σε κοινωνικά στρώματα που δεν περιμένεις και τέτοιες συμπεριφορές. Δηλαδή οι άνθρωποι φοβούνται και εκφράζουν με διαφορετικό τρόπο την αντίστασή τους. Την είδατε και πόσο κόσμια είναι. Και να προσθέσω και κάτι ακόμα; Και πόσο περιποιημένη. Την είδατε καμιά μέρα στη δίκη αχτένιστη;»

Μπορεί ο σταθμός του ΣΚΑΪ να άλλαξε το προφίλ του σε «Πολέμιο του Φασισμού» για λίγες μέρες, αλλά το πραγματικό του πρόσωπο δεν μπορεί να κρυφτεί. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που δημοσιογράφοι του σταθμού ρίχνουν λάσπη ή προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από την ουσία των γεγονότων. Την ίδια ημέρα το γνωστό παπαγαλάκι του σταθμού, ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε έκανε πλήθος δηλώσεων για την κινητοποίηση σωματείων και φορέων, λεγοντας μεταξύ άλλων: «Θα γίνει συγκέντρωση πολιτικού χαρακτήρα έξω από το Εφετείο. Δεν εκφράζεται κανένας λαός. Πηγαίνουν κάποιοι. Όταν στο Κακουργοδικείο γίνεται μια δίκη για έναν δολοφόνο να πούμε όλοι τι θα γίνει; Δεν ξέρει το δικαστήριο τι έχει γίνει; Το Δικαστήριο δεν θα κοιτάζει έξω από το παράθυρο, αλλά θα νιώθει ότι υπάρχει μία πίεση που σε μία Δημοκρατία δεν είναι πρέπουσα για τη Δημοκρατία» και «αυτά τα κάνουν οι φασίστες και οι χρυσαυγίτες. Το θέμα είναι ότι εμείς κάνουμε αυτά που θα έκαναν οι χρυσαυγίτες».

Εμείς οι γυναίκες του Περάματος, οι εργαζόμενες, οι αυτοαπασχολούμενες, οι άνεργες, οι φοιτήτριες και οι μαθήτριες, οι συνταξιούχες, οι μανάδες μάλλον δε συμβαδίζουμε με τα κοινωνικά πρότυπα της κα Μάνδρου και του ΣΚΑΪ. Για εμάς δεν είναι υποτιμητικό να είναι ο σύντροφός μας ή πατέρας μας ναυτεργάτης, να δουλεύει στη Ζώνη, να είμαστε εμείς οι ίδιες καθαρίστριες ή σερβιτόρες. Γιατί ξέρουμε ότι ποτέ δε μας χαρίστηκε τίποτα. Γιατί είμαστε εμείς που με την εργασία και τον κόπο μας παράγουμε όλα αυτά, που καρπώνονται οι λίγοι, δηλαδή οι επιχειρηματικοί όμιλοι, αυτοί που χρησιμοποίησαν τη Χρυσή Αυγή σα μαντρόσκυλο για τα συμφέροντά τους, αυτοί που υπερασπίζονται τα διάφορα παπαγαλάκια της τηλεόρασης και όχι μόνο… Εμάς όλες δε μας χωρίζει το επάγγελμα, η εμφάνιση, τα ρούχα, όπως δε μας χωρίζουν η καταγωγή, η θρησκεία. Αντίθετα, μας ενώνει η ταξική εκμετάλλευση και η φυλετική καταπίεση που σκληρά βιώνουμε.

Σεβόμαστε πολύ περισσότερο τη γειτόνισσα μας, τη συνάδελφό μας που -αν και αχτένιστη- παλεύει για να μπορέσει να ζήσει καλύτερα η ίδια και τα παιδιά της. Αυτή που έχασε το μεροκάματο και που μπορεί να διακινδύνευσε και τη δουλειά της, αλλά ήταν εκεί την Τετάρτη το πρωί για να βροντοφωνάξει μαζί με τον υπόλοιπο λαό ότι η μόνη θέση που αρμόζει στους ΝΑΖΙ εγκληματίες της Χρυσής Αυγής είναι αυτή, στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Μάλλον για την κα Μάνδρου, οι γυναίκες που παλεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, βρίσκονται σε γκαλά κάνοντας φιλανθρωπίες και κόβοντας επιταγές. Όμως για εμάς πραγματική μαχήτρια είναι η Μάγδα Φύσσα, η γυναίκα που από την πρώτη στιγμή πάλεψε για δικαίωση για τη δολοφονία του γιου της, αλλά και όλων των θυμάτων της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, που ήταν εκεί και στις 245 συνεδριάσεις του δικαστηρίου. Και δίπλα της ήμασταν εμείς, και την Τετάρτη και θα είμαστε και για όσο χρειαστεί προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι φασίστες δεν θα έχουν τόπο να σταθούν ούτε στο Πέραμα, ούτε στο Κερατσίνι, ούτε πουθενά. Για εμάς πρότυπα είναι όλες αυτές οι γυναίκες που σήμερα σηκώνουν το ανάστημα και παλεύουν κόντρα σε θεούς και δαίμονες, που διεκδικούν ανυποχώρητα όλα όσα δικαιούμαστε τον 21ο αιώνα, την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών τους στη δουλειά, στη μητρότητα, στη ζωή.

9/10/2020

Το γαρ πολύ του οπορτουνισμού… – Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τον Κοντονή και αυτός τον σταλινισμό…

 

Κατιούσα

Της οπορτουνιστικής αριστεράς – που ούτε καν αυτό δεν είναι- ο “σταλινισμός” της έφταιγε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει ένα κουβάρι μετά από την παραίτηση Κοντονή και τις δηλώσεις του για τις επίμαχες διατάξεις του νέου Π.Κ. που μπορεί να ρίξεις στα μαλακά τους κατάδικους χρυσαυγίτες. Το γραφείο τύπου του κόμματος σχολίασε πως ο Κοντινής αναπαράγει τα fake news της ΝΔ εξυπηρετώντας ξένα προς την Αριστερά συμφέροντα -κάτι σαν πράκτορας της Δεξιάς δηλαδή. Ενώ ο Κοντονής απάντησε για τους λόγους της παραίτησής του και για τον νέο ΠΚ (που δε συνδέεται με αυτήν όπως λέει), κατηγορώντας με τη σειρά του τους συντάκτες του σχολίου για σταλινισμό μια συκοφαντία.

Παράλληλα υπάρχουν φήμες ότι η υποθεσή του θα εξεταστεί με το ερώτημα της διαγραφής…  Ενώ ένας άλλος πρώην υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Παρασκευόπουλος, λέει πως ο Κοντονής έχει ουσιαστικά δίκιο, οι σχετικές διατάξεις είναι όντως προβληματικές, αλλά δεν υπήρχε χρόνος για αναμονή καθώς τελείωνε η θητεία του ΣΥΡΙΖΑ και έπρεπε να παραδοθεί ο νέος Ποινικός Κώδικας, που συνολικά είναι καλύτερος από τον προηγούμενο.

Την ίδια στιγμή, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να μαζέψουν με τροπολογίες της τελευταίας ώρας τις συνέπειες της δικής τους πολιτικής και όσων ψήφισαν από κοινού. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως με τον παλιό Ποινικό Κώδικα έπρεπε να τελεσιδικήσει πρώτα η απόφαση για να υπάρξει στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων ενώ τώρα αυτό είναι στην ευχέρεια του Υπουργείου Εσωτερικών, για αυτό και ζήτησε την κατάθεση σχετικής τροπολογίας από το ΥΠ.ΕΣ.

Σε κάθε περίπτωση, οι πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ έρχονται να επιβεβαιώσουν πως οι σχετικές διατάξεις αποτελούν δωράκι προς τους κατάδικους χρυσαυγίτες. Και αυτό δείχνει καθαρά τα όρια του καθεστωτικού “αντιφασισμού” του ΣΥΡΙΖΑ, όπως σχολιάζει και το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Η πολιτική αντιπαράθεση γύρω από τις δηλώσεις Κοντονή δεν πρέπει να λειτουργήσει ως ένα ακόμη “πλυντήριο” για την ανοχή που υπήρξε από το αστικό πολιτικό σύστημα στη Χρυσή Αυγή.

Ο κ. Κοντονής επιβεβαίωσε αυτό που από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει το ΚΚΕ, ότι δηλαδή η αλλαγή του Ποινικού Κώδικα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -τόσο ως προς το προβλεπόμενο πλαίσιο ποινής για την εγκληματική οργάνωση, όσο και ως προς το ζήτημα της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων- δημιουργούσε προϋποθέσεις για ευνοϊκότερη ποινική αντιμετώπιση της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της ΧΑ.

Μάλιστα, το αρχικό σχέδιο του Ποινικού Κώδικα ήταν ακόμη χειρότερο και μετριάστηκε κάτω από τις σφοδρές αντιδράσεις που υπήρξαν εκείνη την περίοδο.

Φυσικά, αυτός ο Ποινικός Κώδικας “υιοθετήθηκε” στη συνέχεια και από την κυβέρνηση της ΝΔ, γεγονός που μπορεί να μην είχε άμεση νομική συνέπεια για την υπόθεση της ΧΑ, είχε όμως τη δική της πολιτική σημασία.

Αρκετά, λοιπόν, με την υποκρισία και τον όψιμο “αντιφασισμό” ορισμένων. Δεν φτάνει που ως κυβερνήσεις ευθύνονται για την καθυστέρηση της δίκης, δίνοντας -εκτός των άλλων- πάτημα στους χρυσαυγίτες εγκληματίες προκλητικά να ζητάνε, μέσα από νομικά τερτίπια, ελαφρυντικά, τώρα προσπαθούν να “ξεπλυθούν” και για τις αλλαγές που ουσιαστικά από κοινού προώθησαν στον Ποινικό Κώδικα».

Ο "ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ "

 

 

Eίμαι αντιφασίστας και πιστεύω ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται μόνο με την εύρυθμη λειτουργία του Καπιταλισμού, αφήστε την ελεύθερη αγορά να αναπνεύσει και το αόρατο χέρι της θα φέρει ευημερία στους λαούς, άλλωστε ο φασισμός δεν είναι η συνέχεια του Καπιταλισμού με άλλα μέσα, ο Φασισμός είναι κάτι εξωγήινοι που έρχονται από τον Σείριο καταστρέφοντας τις υγιείς σχέσεις ημών των αστών με τα υγιή τμήματα του Κεφαλαίου, 
ο Χίτλερ δεν ήταν η Siemens, η Mercedes και οι Krupp, 
ο Μουσολίνι δεν ήταν οι Ανιέλι και η Fiat, οι εδώ ναζί δεν είναι τσιράκια των εφοπλιστών και ο Μπαλτάκος είναι θανάσιμος εχθρός του Σαμαρά. 

Είμαι αντιφασίστας και υπερ της αστικής δημοκρατίας, άλλωστε δε θα μπορούσε να συμβεί και διαφορετικά, την αστική δημοκρατία και τα μάτια μας, ποιό άλλο πολίτευμα μου εξασφαλίζει ελευθερία γνώμης; Μπορώ να πιστεύω ό,τι θέλω, μπορώ να ψηφίζω όποιον πολιτικό ή παίχτη reality παιχνιδιού θέλω, μπορώ να εκφράζομαι όπως θέλω όταν μου τηλεφωνούν οι εταιρείες δημοσκόπησης, γενικά είμαι υπερ της ελευθεριας της γνωμης αρκεί να εκφράζεται με μέτρο και κόσμια, δηλαδή ατομικά, δηλαδή σπίτι σας, στο τηλέφωνο σας ή στο διαδίκτυο, ή μπροστά στην τηλεόραση βρίζοντας τον δημοσιογράφο και τον πολιτικό, οκ, καλή η ελευθερία της γνώμης αλλά εκφράστε τη μόναχός σας και παλουκωθειτε σπιτι σας, πολλοί μαζί δεν είναι ωραίο, άνω των δύο είναι παρτούζα,
 κλείνουν οι δρόμοι και θυμώνουν οι τουρίστες.

Είμαι αντιφασίστας, σκοτωσε τον φασιστα που κρυβεις μεσα σου γιατι δε πρεπει να υποχρεωνουμε κανεναν δια της βιας, αλλωστε το νουδουπασοκ δεν επιβαλλει τιποτα δια της βιας ετσι η απαντηση στη βια πρεπει να ειναι να βαψουμε καμια σταση λεωφορειου η να χεσουμε σε κανα παρτερι για λιπασμα ετσι ωστε να συνειδητοποιησουμε οτι η μη ουσιαστικη απαντηση στη βια σημαινει αποδοχη τελικα της βιας του νουδουπασοκ αλλα σκοτωσε τον φασιστα που κρυβεις μεσα σου γιατι ειμαι μια γαμημενη υποκριτικη φαρα που εν τελει δε τραβαω κανένα ζόρι με την επιβολη της βιας και ο φασίστας μέσα μου είναι ζωντανός

ειμαι αντιφασιστας αλλα κι αντισταλινικος γιατι ο Σταλιν ηταν βιαιος, ενώ η γενοκτονία από ΔΝΤ και ΕΕ δεν είναι βίαιη και η μαστούρα είναι δικαιωμα

ειμαι αντιφασιστας και φυσικα υπερ της Eυρωπαϊκής Ένωσης που στηριζει τα φασισταρια του Κιεβου και καθε πορτοκαλι επανασταση , αρκει να ειναι υπερ της Δυσης, του τουητερ,
 και των human rights, 
i have every right to be a bankster slave, 
democracy motherfucker!the socialdemocrat imperialistic way
-παντως δεν εχει παντα ο λαος δικιο, ας πουμε στις ΗΠΑ το παραξεφτιλισαν οι μαυροι, 
που ειναι η εθνοφρουρα να επιβαλλει ταξη;-

ειμαι αντιφασιστας και αστοδημοκράτης και ντροπη στον αντιπρυτανη  που μιλησε για αναγκαιοτητα φασιστοποιησης της εξουσιας, 
απο την αλλη με ενοχλησαν ακομα περισσοτερο τα θρασίμια με τα σκουπιδια, για αυτο και δεν εχει τελικα τοσο αδικο ο αντιπρυτανης οταν λέει οτι πρεπει να πεφτει καμια σφαλιαρα αλλα καλως παραιτηθηκε γιατι μπορει να ειμαι αντιφασιστας αλλα δεν εχω κανενα προβλημα να γινεται η καπιταλιστικη εξουσια φασιστικη αρκει να μη το λεει παραεξω και μας παρουν χαμπαρι τα προβατα

ειμαι αντιφασιστας και πιστευω οτι η Ευρωπαική Ένωση μπορει να εκδημοκρατιστει με πολλους τροπους, πχ...................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

ειμαι αντιφασιστας και σορι που μου ξεφυγε προηγουμενως η λεξη "καπιταλιστικη" γιατι ο καπιταλισμος υπαρχει μονο στο μυαλο των σταλινικων, δημοκρατια λεγεται κυριοι, τι καπιταλισμος, απλα το 1% εχει το 60% του πλούτου διότι οι πολιτικοι δεν επιτυγχάνουν τη δικαιη κατανομη του πλουτου λόγω ανικανότητας 
αν κι εδω που τα λεμε μια χαρα κατανομη του πλουτου γινεται, απλα οσοι ψοφανε απ'τη φτωχεια δε θελουν να παραδεχτουν ποσο αχρηστοι ειναι

ειμαι αντιφασιστας, υπέρ της αστικής δημοκρατίας και ατενίστας
κατι πρεπει να γινει με τους τραπεζιτες που τα εκαναν σκατα, θα μπορουσαμε να μαζευτουμε στον κηπο τους η στο καβλι τους και να φυτρωσουμε λουλουδια ετσι ωστε οταν στην ερωτηση μας γιατι τα κανατε σκατα και οτι πρεπει να τιμωρηθειτε,
 η απαντηση που θα δινουν, 
-που ειναι κι αυτη που δινουν τωρα-, 
"στον πουτσο μας λουλουδια" δηλαδη,
να μας φαινεται λιγοτερο παραξενη

ειμαι αντιφασιστας και πιστευω οτι ο νεοφιλελευθερισμος ειναι κακο πραγμα κι επιτελους τα στρατευματα του Μιλτον Φρηντμαν που εισβαλλουν στις χωρες και τον επιβαλλουν θα πρεπει να διωχθουν, 
ωστε να μπορεσουν επιτελους οι πολιτικοι, οι ματατζηδες και οι ανωτατοι δικαστικοι που αναγκαστικώς πειθόμενοι τον επιβαλλουν 
να επιστρεψουν στις αρχες της αστικης δημοκρατιας που τοσο πιστευουν γιατι αστικη δημοκρατια και νεοφιλελευθερισμος ειναι ασυμβατα πραγματα
και δεν ειναι τυχαιο που ο νεοφιλελευθερισμος δεν εφαρμοζεται ποτε σε χωρες με αστικη δημοκρατια,
 αλλα αντε και ας πουμε οτι εφαρμοζεται ενιοτε, 
ποιος μπορει να τα βαλει με τις στρατιες των νεοφιλελευθερων στρατιωτων που σα τον στρατο των Άσπιλων στο game of thrones τρομοκρατουν τις δυναμεις καταστολης τοσο πολυ που αυτες αναγκαζονται να μας τον επιβαλλουν;

ειμαι αντιφασιστας και οι τραπεζες το παρακαναν για αυτο και θα τις εκδημοκρατισουμε μεσω των αστων πολιτικων μας που δεν ειναι αγορασμενοι απο αυτές και μεσα απο τα αστοδημοκρατικα μας μμε που ουτε αυτα δεν ειναι αγορασμενα απο αυτές κι άλλους

ειμαι αντιφασιστας ζητω η ελευθερια της εκφρασης -των πολιτικων μας- αλλα ελευθερια της εκφρασης μπορει να εχουν και οι πολιτες, αρκει να την εκφραζουν μεσα στο μυαλο τους και λιγο πριν κοιμηθουν, αν την εκφραζουν με πορειες κλπ αυτο ειναι κακο πραγμα γιατι ετσι βλαπτεται η οικονομια και τα μαγαζια που εχουν το πωλειται εξω δε θα μπορεσουν να λειτουργησουν

ειμαι αντιφασιστας, η ΕΕ μπορει να εκδημοκρατιστει, ολα αυτα ειναι μια κακια στιγμη, εταιροι μας ειναι ρε παιδια, τι να κανουμε, να τους σκοτωσουμε δηλαδη που για μια κακη στιγμη τους ετυχε να καταστραφουν κατι εκατομμυρια ελληνων; 
shit happens, get over it, η αγαπη θελει θυσιες, πολυ καλομαθημενοι γιναμε μου φαινεται, ξαφνικα πιστεψαμε οτι πρεπει να πληρωνομαστε επειδη εργαζομαστε η οτι δε χρωσταμε ακομα και τα παιδια μας στο κρατος,
εγω που ειμαι αντιφασιστας βεβαια πιστευω στο λιγοτερο κρατος, για αυτο σταματηστε  να αναπαραγεστε για να μη γινεται περισσοτερο το κρατος

κρατος κακο κακο κακο-οταν παρεχει κοινωνικες υπηρεσιες και κομμουνιστικα κατασκευασματα οπως μισθοι συνταξεις κλπ
κρατος καλο καλο καλο-οταν χρησιμοποιει το μονοπωλιο της βιας κι ανοιγει τα κεφαλια διαδηλωτων η οταν παιρνει τις περιουσιες και τα σπιτια του λαου

αχ μπερδευτηκα, τι θελω τελικα, λιγοτερο η περισσοτερο κράτος;

θελω δικαιοσυνη, ετσι αοριστα. θα μαζευτουμε εξω απο τα σπιτια των δικαστων και θα κρατησουμε την αναπνοη μας μεχρι να μπλαβιασουμε. Τώρα που αλλάζει ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας και οι Τράπεζες θα μας βιάζουν ευκολότερα, κανείς δεν ασχολείται και γιατί να ασχοληθεί άλλωστε είδαμε και που φτάσαμε με τις διαμαρτυρίες

Είμαι αντιφασίστας και υπερ της αστικής δημοκρατίας, άλλωστε δεν είναι φασισμός να έρχεται η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ κι ενώ ψοφάει κι α-μορφώνεται ο κόσμος, να ζητάνε κι αλλη αύξηση του ΦΠΑ στα βιβλία, στα φάρμακα και στα θέατρα, πρώτον εδώ που τα λέμε γίναμε πολλές και δε χρειάζεται σώνει και καλά χημειοθεραπεία ο καρκινοπαθής, 
νομίζω ότι έχουμε υποτιμήσει όλοι τη σημασία της θετικής ενέργειας: ΩΩΩΩΩΜ   ΩΩΩΩΜ, λίγο γιόγκα, λίγο αμίτα μόσιον και λίγο Κοέλιο και όλα θα πάνε καλά, καθαρίστε την αύρα σας και κάντε θετικές σκέψεις, ο καρκίνος οκ μπορεί να μη φύγει αλλά τουλάχιστον θα έχουμε μία σύνταξη λιγότερη στον προϋπολογισμό.

Γιατί μπορεί να είμαι αντιφασίστας αλλά ψιλοπιστεύω στον κοινωνικό δαρβινισμό, 
δηλαδή , κάτσε, οι ανίκανοι πρέπει να ζούνε εις βάρος των ικανών; 
Μία υγιής επιχείρηση είναι το ίδιο με μία χρεωκοπημένη;
Δε πρέπει να κλείσει, όπως άλλωστε συμβαίνει στην Ελλάδα τώρα όπου οι υγιείς επιχειρήσεις όπως τα χουντοκάναλα, το Μέγαρο Μουσικής, οι τράπεζες και τα διόδια του χρηματοδότη μας φυσάνε στο τάληρο δίχως να έχουν πάρει ούτε δύο δις ευρώ συνολικά επιχορήγηση από το Κράτος;
 Να που χρειάζεται κι αυτό τελικά!
Φυσικά και δεν είμαι φασίστας κι απορώ, τί σχέση έχω εγώ με την ευγονική και με τα πειράματα του Μένγκελε; Εγώ δεν είπα οι αδύναμοι να πεθάνουν. Απλά να κάνουν στη μπάντα να βγει η νέα γενιά μπροστά, με τις νέες ιδέες, τώρα τις νέες ιδέες που θα τις βρούνε μιας που αυξάνονται μέχρι και οι τιμές των βιβλίων, δε ξέρω,
ας τις δημιουργήσουμε εμείς τις νέες ιδέες, 
πάμε παιδιά, όλοι μαζί, brainstorming

είμαι αντιφασίστας αλλά δεν έχω πρόβλημα να μη μπορεί να διαβάσει ο κόσμος βιβλία μιας και εδώ που τα λέμε μας φάγαν λίγο τα βιβλία, τα βιβλία είναι αντιπαραγωγικά γιατί τα διαβάζεις και νομίζεις ότι μπορεί να υπάρξει ένας κόσμος διαφορετικός από αυτόν που σου λέει ότι πρέπει να είσαι σκλάβος των αφεντικών,
 τα βιβλία είναι επικίνδυνα για αυτό και λέμε για όποιον διαβάζει ότι είναι "Τέρας" μορφώσεως 
κι όχι ας πούμε "Κιμ Καρντασιαν" μορφώσεως,
 αμάν πια με τα τέρατα και τις αμπελοφιλοσοφίες, πράξεις θέλουμε κύριε, πράξεις, πράξεις δηλαδή ανάπτυξη, ανάπτυξη, δηλαδή επενδύσεις, 
επενδύσεις δηλαδή τέρμα κάτω οι μισθοί αλλιώς πώς θα έρθουν οι επενδυτές,
είμαι αντιφασίστας γιατί ο ιδεολογικά αντίθετος μου Χίτλερ τα έκαιγε τα βιβλία, ενώ τώρα η ΕΕ απλώς τα ακριβαίνει τόσο η ΕΕ ωστε να μη μπορούμε να τα διαβάσουμε

ειμαι αντιφασιστας, υπερασπιζομαι τους ομοφυλοφιλους οταν διεκτρανωνουν τη διαφορετικοτητα τους στα gay parade αλλα αν οι ιδιοι ομοφυλοφιλοι μαζευτουν να φωναξουν για το δικαιωμα στην εργασια, δεν εχω κανενα προβλημα να τους σπανε τα μουτρα τα Ματ,
 γαμηστε η γαμηθειτε ελευθερα αλλα μεχρι εκει,
 κατω τα χερια απο την ελ ντοραντο και την Κερατέα, ζητω η διαφορετικοτητα, 
ομοιομορφια επιτρεπεται μονο στην ομοιομορφια ως αναλωσιμοι σκλαβων των αφεντικων

Είμαι αντιφασίστας και υπέρ της αστικής δημοκρατίας, πόσο στεναχωριέμαι για τους πρόσφυγες στο Σύνταγμα δε λέγεται, ας τους δώσουμε κάτι, κρίμα είναι,
 οκ, η λατρεμένη μου ΕΕ δε θα τους δεχτεί, ε ας τους πάμε σε ένα γκέτο, 
να φτιάξουμε ένα ακόμα γκέτο 
όπου φτωχοί διαφόρων φυλών θα σφάζονται μεταξύ τους, ας μην ερευνήσουμε γιατί είναι εκεί, ας μην ερευνήσουμε γιατί η αντιφασιστική Δύση τους ξέσκισε τόσο πολύ κι υποδαύλισε τόσο πολύ τα πάθη χρησιμοποιώντας τα διαφορετικά τους θρησκευτικά δόγματα ώστε κάποιοι να αποκτηνωθούν και να αρχίσουν να αποκεφαλίζουν βιάζοντας ή να βιάζουν αποκεφαλίζοντας,
 ζήτω η Σενγκεν που  έκανε τον Ευρωπαικό Νότο αποθήκη ψυχών,
ζήτω το Κατάρ, τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία που είναι καλές και δημοκρατικές, 
όχι σα τη Συρία και το Ιράν, καλέ δώστε τους κάτι, τους λυπάμαι εγώ, έχω ψυχή, έχω κι αντιφασισμό πολύ μέσα μου για αυτό και δε θα τους χτύπαγα ποτέ όπως τους χτυπάνε οι φασίστες, αρκεί βέβαια να μη κάνουν το λάθος και ζητήσουν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας αλλιώς θα βάλω τα ΜΑΤ να τους βαράνε κι αυτούς, 
τους λυπάμαι μόνο όταν είναι κακομοίρηδες, 
-γενικά λυπάμαι και συμπάσχω μόνο για κακομοίρηδες, όταν οι κακομοίρηδες θέλουν να φτιάξουν τη μοίρα τους, κάτι με χαλάει-
θα τους φτιαξω κι ένα τζαμί να προσεύχονται για να αποχαυνωθούν  ηρεμήσουν, 
μισθό και ανθρώπινα δικαιώματα να μη ζητάνε κι ας έρθουν άλλα δύο τρια εκατομμύρια, όλοι οι σκλάβοι χωράνε σε αυτή τη γη, 
ζήτω η πολυπολιτισμικότητα, ζήτω η διαίρεση μέσα στο κράτος πεντακόσιων διαφορετικών φύλων ώστε να φαγώνονται μεταξύ τους και εμείς να τους ρουφάμε το αίμα, 
πεντακόσιες διαφορετικές φυλές για να αυξάνεται σε περιόδους κρίσης ο Εθνικισμός κι όχι η Ταξική Συνείδηση,
τα πάντα εν Σοφία ποιούμε,
λάτρεψε όποιον Θεό θέλεις, είμαι δημοκράτης εγώ, αρκεί να μην είναι ο Θεός της Αξιοπρεπούς Διαβίωσης γιατί σε προειδοποιώ ότι με αυτόν τον Θεό δε τα πάω καλά.

Είμαι αντιφασίστας και υπερ της αστικής δημοκρατίας και θέλω να ομορφύνω την γκρίζα πόλη. Παιρνω το πινέλο μου και βάφω τις στάσεις λεωφορείων, θέλω να ομορφύνω την Αθήνα, θέλω να διώξω το νέφος, να σώσω τις φάλαινες και να βάλω τις pussy riot και τις femen πάνω στο άσπρο άλογο και μέσα στο Κρεμλίνο. Θα πάρω το πινέλο και θα βάψω ροζ τη πόλη, θα ξεκινήσω από το κέντρο και θα φτάσω μέχρι το λιμάνι, να σταματήσει η μιζέρια, να δικαιωθούν ο Σταύρος και τα free press, να βγάλω ένα νέο free press, να γεμίσω τους δρόμους με ζαχαρώτα, κούκλες barbie και θετική σκέψη, σιχάθηκα τη μιζέρια, 
συγγνώμη αλλά τη σιχάθηκα και όταν ενσαρκώνεται στα ανθρώπινα δράματα που γυρνάνε στους δρόμους και ζητάνε ελεημοσύνη. Θα κάνω το πινέλο μου οδοστρωτήρα και θα αλλάξω όλα αυτά που μας ασχημαίνουν τις ζωές, θα κάνω το πινέλο οδοστρωτήρα και στο νέο τσιμέντο από ανθρώπινη σάρκα όσων πήρα σβάρνα, θα ξαναλλάξω τον οδοστρωτήρα σε πινέλο και θα ζωγραφίσω το σήμα της ειρήνης. Και της αγάπης. Και της δημιουργικότητας. Και της Διαφορετικότητας.
Και της Ευρωπαϊκης ένωσης. Αυτό το μπλεδάκι με τα αστεράκια που μου φωτίζουν τον δρόμο και τόσες φορές μας έσωσαν απ'το να γίνουμε Βόρεια Κορέα. Κι ίσως τότε να ξαναγυρίσει η θετική σκέψη, ίσως να ξαναβγεί ο κόσμος να ψωνίσει που φοβισμένος τώρα από τις διαδηλώσεις κλείνεται σπίτι κοιτώντας τις βιτρίνες με λαχτάρα. Ίσως να αλλάξει επί τα βελτίω όλο αυτό που δημιουργήσαμε με τη κακομοιριά μας, επιμένοντας να υπερασπίζουμε σάπιες νοοτροπίες όπως μισθός, σύνταξη, φάρμακα για τους γέροντες και Παιδεία για τα παιδια μας.
Τόση Σοβιετία μας κατέστρεψε, τόση κλάψα δε μας επέτρεψε να αρπάξουμε στα χέρια μας  το μέλλον.
Μπροστά είναι το μέλλον, μπορεί να είναι άσχημο τώρα αλλά μετά θα γίνει όμορφο. Αλήθεια το λέω, όταν απομείνουμε οι μισοί, θα είναι ομορφότερο. 
Αποχαιρέτησε τους -η αποχαιρέτα μας αν ανήκεις σε αυτούς. 

Φύγαμε.

αναδημοσιευση απο : http://celinathens.blogspot.