«Διαζύγιο» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και της κίνησης «ΠΡΑΤΤΩ» του Ν. Κοτζιά

Από atexnos2019 atexnos2019

Δεν θα πάρει μέρος στις εθνικές εκλογές στις 7 Ιούλη η κίνηση «ΠΡΑΤΤΩ» του Νίκου Κοτζιά μετά το διαζύγιο με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ανακοίνωση η κίνηση «ΠΡΑΤΤΩ» κάνει λόγο για «εχθρότητα απέναντί μας» από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στις βουλευτικές εκλογές του 2015.

Ο Νίκος Κοτζιάς ήταν μέχρι πριν λίγους μήνες ο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και εκ των πρωταγωνιστών στην υπογραφή της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ρίτσου, Γερασιμίδου, Βλαβιανού και Ορκόπουλος στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ

Κατιούσα

Καθώς μπαίνουμε επισήμως πια σε προεκλογική περίοδο, σταδιακά ανακοινώνονται τα ονόματα των υποψηφίων που θα στελεχώσουν τα κόκκινα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, στα οποία θα υπάρχουν και αυτή τη φορά αρκετές προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό χώρο.
Χτες ανακοινώθηκε ουσιαστικά η συμμετοχή του Θάνου Μικρούτσικου στην τελευταία, τιμητική θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΚΕ, στο οποίο μπαίνει επικεφαλής η Αλέκα Παπαρήγα. Σήμερα έγινε γνωστή η υποψηφιότητα της Έρης Ρίτσου, συγγραφέα και κόρης του κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου, που μπαίνει επίσης στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, μαζί με το Μάκη Παπαδόπουλο, τη Λουίζα Ράζου -από το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ- και το Γιώργο Ροΐδη, αντιναύαρχο εν αποστρατεία του Πολεμικού Ναυτικού.
Από τον καλλιτεχνικό χώρο, έρχεται και η υποψηφιότητα της Ελένης Γερασιμίδου -που είχε διατελέσει και παλιότερα βουλευτής- στην Ανατολική Αττική, όπου κατεβαίνει ο νυν βουλευτής Γιάννης Γκιόκας. Στα ψηφοδέλτια του Νότιου Τομέα της Αττικής συναντάμε επίσης τα ονόματα του Παύλου Ορκόπουλου και της Νικολέτας Βλαβιανού, μαζί με αυτό της Αγλαΐας Κυρίτση, του Χρήστου Κατσώτη (που είναι στην ΚΟ του ΚΚΕ) και του Θοδωρή Χιώνη.
Έγινε επίσης γνωστό πως ο Δ. Κουτσούμπας θα είναι υποψήφιος στο νομό Βοιωτίας και στο Δυτικό Τομέα της Αττικής, όπου κατεβαίνει ως υποψήφιος και ο Γιάννης Πρωτούλης, που ήταν υποψήφιος Περιφερειάρχης με τη Λαϊκή Συσπείρωση στις πρόσφατες εκλογές της Τοπικής Διοίκησης.
Από την τωρινή ΚΟ του ΚΚΕ, συναντάμε επίσης το όνομα της Λιάνας Κανέλλη στην Α’ Αθήνας και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος, Θανάση Παφίλη στο Βόρειο Τομέα, όπου θα είναι επίσης υποψήφιοι ο Γιάννης Αγγέλου, ταγματάρχης εν αποστρατεία, που ήταν συνεργαζόμενος-υποψήφιος και στις τελευταίες ευρωεκλογές, καθώς και ο Ντίνος Αποστόλης, γιατρός από το Χαλάνδρι.
Για τους λάτρεις της στατιστικής, να σημειώσουμε την παρουσία τριών δικών μας συνεργατών, της Κατιούσα, στην παραπάνω λίστα. Και συνεχίζουμε…

Ο τσαλακωμένος...

  Πηγή: Eurokinissi

Της Κάλι Καρά
Ο υπουργός Ευκλείδης Τσακαλώτος, με την αμιγώς βρετανική προφορά της Οξφόρδης -όπου σπούδασε-, με το σακίδιο στην πλάτη και χωρίς γραβάτα, απάντησε σε τηλεοπτική εκπομπή σε ερώτηση του δημοσιογράφου ότι δεν αισθάνεται λιγότερο αριστερός λόγω της θητείας του στο υπουργείο αλλά «λίγο τσαλακωμένος».

Πόσο δικαιωμένος αριστερός και ολίγον μόνο τσαλακωμένος μπορεί νιώθει αυτός πού ψήφισε το τρίτο μνημόνιο και εφαρμόζει τρία μνημόνια μαζί;

Πόσο αριστερός και λίγο τσαλακωμένος μπορεί να αισθάνεται αυτός που αποδέχεται ως διαβολικά καλό τον Τραμπ, γίνεται ο μεντεσές του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και πρώτο φιλαράκι του σφαγέα των Παλαιστινίων Νετανιάχου;


Που το ξεπούλημα των αεροδρομίων, των τρένων, των λιμανιών, της ενταγμένης στο Υπερταμείο δημόσιας περιουσίας, φέρει την σφραγίδα του.

Είναι ο υπουργός που δήλωνε ότι «αν το αφορολόγητο πέσει κάτω και από τις 9.000 ευρώ θα καταψηφίσω και θα παραιτηθώ». Τελικά το αφορολόγητο έπεσε στα 8.636 ευρώ, αυτός δεν παραιτήθηκε και φυσικά ψήφισε.

Είναι ο υπουργός που έκανε ηλεκτρονικούς τους πλειστηριασμούς. Είναι ο υπουργός που η οικειοθελής φορολόγηση των εφοπλιστών, η μείωση του φόρου στους καναλάρχες, φέρουν την υπογραφή του. Είναι ο υπουργός επί των ημερών του οποίου 4 εκατομμύρια φορολογούμενοι είναι στο έλεος της εφορίας, με τα 2,2 εκατομμύρια εξ αυτών να αδυνατούν να ανταποκριθούν σε ένα χρέος μέχρι 500 ευρώ και τα 3,7 εκατομμύρια σε ένα χρέος έως 5.000 ευρώ. 

Και ήρθε η ώρα να εξηγηθεί η συνύπαρξη του «αριστερού» και του τσαλακωμένου, όταν από το βήμα της Βουλής ξεστόμισε ότι «αν κερδίσει η ΝΔ, θα είναι άλλο ένα τεράστιο λάθος του ΚΚΕ».

Αυτή η αήθης επίθεση στο ΚΚΕ, αυτός ο ύπουλος αντικομμουνισμός, φέρνει τον συνειρμό της συγγένειας του υπουργού με τον θείο του Θρασύβουλο Τσακαλώτο αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού με ξεχωριστή δράση στα χρόνια του Εμφυλίου 1946 - 1949.

Το 1948 ανέλαβε διοικητής του Α' Σώματος Στρατού, για να προχωρήσει στις μεγάλες εκκαθαρίσεις στην Πελοπόννησο. Τον ίδιο χρόνο, ανέλαβε τη διοίκηση του Β' Σώματος Στρατού και συμμετείχε στις μάχες που οδήγησαν στη νίκη του Εθνικού Στρατού κατά του κομμουνιστικού στρατού.

Καλά θα κάνει ο «αριστερός» αλλά τσαλακωμένος υπουργός να «πλένει το στόμα του πριν μιλήσει για το ΚΚΕ» όπως τον προέτρεψε ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος.

Πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ 😵νέες φρούδες ελπίδες …🤣 τετραετίας

Από Ομάδα ¡H.lV.S

• Να κρύψει τα αντιλαϊκά πεπραγμένα της κυβέρνησής του και τις δεσμεύσεις για «ματωμένα» πλεονάσματα, που αποτελούν και το πραγματικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησε ο Αλέξης, από την εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής για την παρουσίαση του προγράμματος ενόψει των εθνικών εκλογών.
• Κατέφυγε για μια ακόμα φορά σε ψεύτικη αυτοκριτική, για να υποστηρίξει ότι ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «πικράναμε κάποιους και κάποιους δυσαρεστήσαμε», αναφερόμενος στην αποκαλούμενη «μεσαία τάξη», για να υποστηρίξει ότι αναγκαστικά χτυπήθηκε για να στηριχθούν οι αδύναμοι, προκειμένου «να μην μείνει κανείς πίσω». Είναι ψεύτικη η αυτοκριτική, διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από τη φοροεπιδρομή σε εισοδήματα των 10.000 και 12.000 ευρώ που τα εμφανίζει σαν «μεσαία τάξη», χτύπησε και τους αδύναμους, όπως π.χ. με την κατάργηση του ΕΚΑΣ που δινόταν στους πιο φτωχούς συνταξιούχους.
• Αφού προσπάθησε να κρύψει πως η κυβέρνησή του «μάτωσε» το λαό, επιχείρησε στη συνέχεια να μοιράσει νέες φρούδες ελπίδες με ορίζοντα τετραετίας, όταν η πρόσφατη έκθεση «ενισχυμένης εποπτείας» της Κομισιόν αποκάλυψε ποιο είναι το πραγματικό κυβερνητικό πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης στην Ελλάδα, με σειρά δεσμεύσεων που προκύπτουν από τους σε ισχύ μνημονιακούς νόμους, τα «ματωμένα» πλεονάσματα έως το 2060 και τους πλειστηριασμούς.
• Ο λαός «ήρθε η ώρα να ζήσει καλύτερα», ισχυρίστηκε -με περισσό θράσος ο Αλέξης Τσίπρας και …έταξε “ποτάμια & γεφύρια” …«500.000 νέες θέσεις ποιοτικής εργασίας» και (σε βάθος 4ετίας) αύξηση του κατώτατου μισθού, με βάση το μνημονιακό νόμο Βρούτση που έκανε ιδιοκτησία του ο ΣΥΡΙΖΑ.
• Κυρίως όμως,ήθελε να ξεκαθαρίσει πως το κόμμα του είναι προσηλωμένο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, λέγοντας ότι η χώρα χρειάζεται περισσότερες άμεσες ξένες επενδύσεις και στοχευμένες φορολογικές κινήσεις, όπως είναι «η μείωση της προκαταβολής φόρου στο 50% στις επιχειρήσεις».
• Ξαναϋποσχέθηκε «μείωση για το 2020 του ΕΝΦΙΑ κατά 30% μεσοσταθμικά», ενώ για τους νησιώτες που τους αύξησε τον ΦΠΑ, εμφάνισε σαν αντιστάθμισμα για τα μικρά νησιά τη «μείωση του φόρου εισοδήματος των μόνιμων κατοίκων των νησιών, με πληθυσμό έως 3.100 κατοίκους».
• Ζήτησε μια δεύτερη ευκαιρία όχι μόνο διότι «αποδείξαμε ότι είμαστε καλοί διαχειριστές», αλλά για μια «νέα αρχή» για «να τα αλλάξουμε όλα αν χρειαστεί», όταν, επί τέσσερα χρόνια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν συνεχιστής της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
• Νωρίτερα, οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Έφη Αχτσιόγλου, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και Νάσος Ηλιόπουλος παρουσίασαν πέντε προεκλογικούς πυλώνες πολιτικής για «ανάπτυξη για όλους και αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», για «νέες και ποιοτικές δουλειές με αυξημένους μισθούς», για «δικαιότερη φορολογία», για «δημοκρατικό και αποτελεσματικό κράτος» και για «αλληλεγγύη και ασφάλεια για την κοινωνία».

Σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται τα εξής:

• «Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και της ΝΔ, είναι πλήρως ενταγμένο στις “μνημονιακές” και “μεταμνημονιακές” δεσμεύσεις των “ματωμένων” πλεονασμάτων και της αυστηρής εποπτείας. Γι’ αυτόν το λόγο και στο πρόγραμμά του περιλαμβάνονται είτε ανέξοδες υποσχέσεις προς το λαό είτε μέτρα που ήδη είχε εξαγγείλει τα προηγούμενα χρόνια και ποτέ δεν υλοποίησε, όπως η απορρόφηση όλων των παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς.
• Οι δε αοριστολογίες για “πολλές και καλές δουλειές”, για τις οποίες μιλάει με τα ίδια σχεδόν λόγια και η ΝΔ, στόχο έχουν να συγκαλύψουν τη ζούγκλα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που μαζί διαμόρφωσαν. Ακόμη και η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ παραπέμπεται για το μέλλον, ενώ εργαζόμενοι σε πολλές επιχειρήσεις περιμένουν ακόμα να δουν την προηγούμενη αύξηση του κατώτατου μισθού, που θεσμοθετήθηκε στα χαρτιά και δεν υλοποιείται στην πράξη.
• Το πιο σημαντικό είναι ότι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων κομμάτων έχει έναν καθοριστικό κοινό παρανομαστή: Στήριξη των λίγων του μεγάλου κεφαλαίου με πρόσθετα προνόμια και φοροαπαλλαγές και με την ψεύτικη ελπίδα προς το λαό ότι κάτι μπορεί να περισσέψει και για εκείνον».

Επειδή μπορεί να δημιουργηθούν κάποιες συγχύσεις σχετικά με το περιβόητο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας… και επειδή πουθενά δεν δημοσιεύτηκε ολόκληρο ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα το «ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του ΣΥΡΙΖΑ 2019-2023»

1. ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
2. ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ
3. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ – Η κυβέρνηση κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα σχέδιά της για τη σωρευτική «υπερπαραγωγή» πλεονασμάτων της 4ετίας 2019 – 2022, που φτάνει στο αστρονομικό ύψος των 5,5 δισ. ευρώ.
4. ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΛΑΪΚΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ – Εναρξη ταχύτερων διαδικασιών, όπως προβλέπει η Εκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας της Κομισιόν. Εναρξη λειτουργίας της ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε αυτόν το στόχο, «απαιτούνται περαιτέρω σημαντικές προσπάθειες» για τους πλειστηριασμούς ακινήτων και την καλύτερη λειτουργία της δευτερογενούς αγοράς «κόκκινων» δανείων.
5. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΕΝΦΙΑ – ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ -ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ – Η μη μείωση του ΕΝΦΙΑ ήταν η τελευταία πράξη της κυβέρνησης. Αυτό σε συνδυασμό με την αναπροσαρμογή στις αντικειμενικές αξίες θα οδηγήσει στην αύξηση της καταβολής του φόρου. Από τα τέλη Ιούλη θα ξεκινήσει η είσπραξη συνολικά 3,2 δισ. ευρώ.
6. ΜΕΤΡΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ & ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ – Αφορά 1.821.736 οφειλέτες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι εργαζόμενοι και λαϊκές οικογένειες που έχουν χρέη από 500 έως 5.000 ευρώ, τα οποία δεν μπορούν να αποπληρώσουν. Ο στόχος του 2018, έτος κατά το οποίο έγιναν κατασχέσεις και πάρθηκαν μέτρα αναγκαστικής είσπραξης, έφτασε τα 1.168.438 άτομα.
7. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ – Η ρύθμιση ισχύει από το 2019 και θα διατηρηθεί ακέραια. Ο κατώτατος μισθός θα διαμορφώνεται με Υπουργική Απόφαση και με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» και την «παραγωγικότητα», δηλαδή με βάση τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Κάτι που σημαίνει ότι το 2020 μπορεί να υπάρξει μείωση του κατώτατου μισθού.
8. ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ, ΚΙΝΗΤΡΑ & ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ – Επιδοτήσεις και κίνητρα στους επιχειρηματικούς ομίλους ύψους 7,5 – 8 δισ. ευρώ μόνο για το 2020. Απαλλαγές σε επενδύσεις μεγάλου μεγέθους που θα ξεκινούν από τα 15 εκατ. ευρώ, από 20 εκατ. που είναι σήμερα. – Φορολογικές απαλλαγές που θα δίνονται με την ολοκλήρωση του 50% της επένδυσης (από 100% σήμερα).
9. ΝΕΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ – …με βάση το νόμο Κατρούγκαλου. Μόνο την τριετία 2016 – 2019 οι μειώσεις σε παλιές και νέες συντάξεις έφτασαν τα 8,2 δισ. ευρώ.
10. ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΑΣ – Το ΕΚΑΣ σύμφωνα με το τρίτο μνημόνιο κοβόταν σταδιακά από το 2015 και μέχρι το τέλος του 2019 προβλέπεται η πλήρης κατάργησή του.
11. ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ το 2020 – …στο 13,4% του ΑΕΠ, από 17.3% που ήταν το 2016.
12. «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ» ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ – «Αναμόρφωση» του συστήματος έγκρισης των αναπηρικών επιδομάτων, με βάση τους παραπέρα «κόφτες» που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τους εταίρους της. Τα νέα κριτήρια για τον προσδιορισμό της αναπηρίας «βάσει λειτουργικής αξιολόγησης» δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Χιλιάδες ανάπηροι, που σήμερα φυτοζωούν, θα χάσουν και τα ελάχιστα, με το κριτήριο της «λειτουργικότητας».
13. ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – Στο πλάνο για το 2020 είναι να ιδιωτικοποιηθούν τα εξής: Εγνατία ΑΕ, ΔΕΠΑ, περιφερειακά λιμάνια Αλεξανδρούπολης και Καβάλας, διεθνής αερολιμένας της Αθήνας, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΠΕ και Μαρίνα Αλίμου.

Και αν κάποιος απορήσει για το πού έχουν καταγραφεί αυτές οι προγραμματικές θέσεις, παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα των «θεσμών», όπως διατυπώθηκε μετά τα τελευταία Γιούρογκρουπ και τις συναντήσεις με κυβερνητικά στελέχη. Εκεί που η κυβέρνηση παρέδωσε τα σχέδιά της για το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο διαρκείας… (…)

✔️ «Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι οι ελληνικές αρχές επανέλαβαν τη γενική δέσμευσή τους να συνεχίσουν την εφαρμογή όλων των βασικών μεταρρυθμίσεων που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος του ΕSΜ, ιδίως όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του φόρου εισοδήματος, διευρύνοντας τη φορολογική βάση, και άλλες φορολογικές μεταρρυθμίσεις, των κοινωνικών προγραμμάτων, της μείωσης των ληξιπρόθεσμων καθυστερήσεων, της είσπραξης φόρων και των εισφορών Κοινωνικής Ασφάλισης, των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα, των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας». (…)
✔️ «Η ενισχυμένη εποπτεία είναι ένα στιβαρό μεταπρογραμματικό πλαίσιο εποπτείας, που θα καταστήσει δυνατή τη στενή παρακολούθηση της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης στην Ελλάδα, καθώς και της εξέλιξής της. Η ενεργοποίησή της κρίθηκε σκόπιμη λόγω του παρατεταμένου χαρακτήρα της κρίσης που αντιμετώπισε η Ελλάδα, της κατάστασης του χρέους της χώρας, της ανάγκης να συνεχιστεί η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα οδηγήσουν σε βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη και λοιπών αδυναμιών».

✔️ Αυτά λοιπόν έλεγε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφορικά με την «ανάγκη» ενεργοποίησης του «μεταμνημονιακού» μνημονίου, της συμφωνίας με το ελληνικό κράτος, που με τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμοστεί ανεξάρτητα από το κόμμα που θα βρεθεί στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης.
✔️ Η ειρωνεία είναι ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν και το πρόγραμμα της ΝΔ, η συμβολή της οποίας στο μπαράζ των αντιλαϊκών μέτρων είναι αποφασιστική την τελευταία δεκαετία…

---

Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι στο χέρι σας!

Τώρα, όλες και όλοι στη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ.

Αυτή είναι η μόνη κερδισμένη ψήφος!

ΚΚΕ ισχυρό – Η δύναμή σου την επόμενη μέρα.

---

• Επιμέλεια  Ομάδα ¡H.lV.S!
• Επικοινωνία – [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] – Blog

Είναι τόσο μεγάλη αυτή η «μεσαία τάξη»;!

        

12-06-2019

Είναι τόσο μεγάλη αυτή η «μεσαία τάξη» και γι’ αυτό γίνεται τόσος πολύς λόγος γι’ αυτήν;! Μπορεί αυτή η «μεσαία τάξη» να κρίνει το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών;! Είναι τόσο πολλοί αυτοί που επιβιώνουν καλά και αγανακτούν γιατί δεν επιβιώνουν καλύτερα;! Γιατί τόση ενασχόληση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ με την «μεσαία τάξη», λες και στην Ελλάδα πλειοψηφούν αυτοί που επιβιώνουν καλά;!

Η κουβέντα για τη «μεσαία τάξη» και η ενασχόληση μαζί της είναι γιατί οι εξαθλιωμένοι, οι φοβισμένοι, οι εξανδραποδισμένοι δεν ψηφίζουν. Αυτούς η Αριστερά του απόπατου κατάφερε να τους απομακρύνει από την κάλπη ή να τους φοβίσει τόσο πολύ που προσέρχονται στην κάλπη χειραγωγημένοι με ένα κομμάτι ψωμί. Κι αφού από την κάλπη θα απέχουν ή θα προσέλθουν σ’ αυτήν φοβισμένοι οι εξαθλιωμένοι, τα κόμματα που τους εξαθλίωσαν απευθύνονται στη «μεσαία τάξη», την οποία αδίκησαν ασχολούμενα με τους πεινασμένους. Η «μεσαία τάξη» είναι οι νοικοκύρηδες, οι άνθρωποι που μοχθούν και πρέπει να αμειφθούν κι όχι να κόβουν από αυτούς για να τα δίνουν στους εξαθλιωμένους που τεμπελιάζουν.

Η «μεσαία τάξη» είναι μια τάξη που ζει με το όνειρο ότι ανήκει στους πλουτοκράτες. Η «μεσαία τάξη» ονειρεύεται τα κότερα των βιομηχάνων και δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μαξιλάρι για να απορροφά τους κραδασμούς που προκαλεί το σύστημα με τις ανισότητές του. Η «μεσαία τάξη» υπάρχει γιατί έτσι θέλουν οι λεφτάδες. Με τη «μεσαία τάξη» οι πλουτοκράτες αφενός σκορπούν αυταπάτες στην κοινωνία ότι όλοι μπορούν να πετύχουν και αφετέρου έχουν συμμάχους μεταξύ των ξεβράκωτων γιατί ξεβράκωτη είναι αυτή η «μεσαία τάξη», αλλά δεν το ξέρει. Η «μεσαία τάξη» επειδή λίγδωσε το αντεράκι της ζητάει να πεθάνουν οι εξαθλιωμένοι για να ζήσει αυτή καλύτερα. Η «μεσαία τάξη» δεν απαιτεί θυσίες από τους πλουτοκράτες αφού και η ίδια θεωρεί τον εαυτό της πλουτοκράτη.

Μεγάλη πλάκα όμως έχει αυτή η «μεσαία τάξη» γιατί δεν καταλαβαίνει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει πως μία από τις υποχρεώσεις που ανέλαβε προκειμένου οι πλουτοκράτες να την αφήνουν να υπάρχει, είναι και η υποχρέωση να πληρώνει. Γιατί αφενός οι πλουτοκράτες δεν έχουν σκοπό να πληρώσουν ούτε δραχμή και αφετέρου οι εξαθλιωμένοι δεν πρέπει να εξαθλιωθούν άλλο γιατί τότε μπορεί να αντιδράσουν. Όσο για την ανόητη σκέψη ότι οι εξαθλιωμένοι μπορούν να πάψουν να υπάρχουν, αυτή δημιουργείται από την άγνοια της χρησιμότητας του εφεδρικού στρατού του κεφαλαίου, του στρατού των άνεργων εξαθλιωμένων, ο οποίος είναι απαραίτητος αφενός για να ρίχνει, όποτε χρειαστεί, την αξία της εργασίας και αφετέρου για να κρατάει χαμηλά τις απαιτήσεις όσων εργάζονται.

Χαρίδημος Πένσας

ΥΓ1. «Μεσαία τάξη» δεν είναι όσοι φυτοζωούν λιγότερο από τους εξαθλιωμένους. Η «μεσαία τάξη» ορίζεται επιστημονικά. Όλα τ’ άλλα είναι αλχημείες.

ΥΓ2. Οι τάξεις είναι κάτι αντικειμενικό και καθορίζονται από τη σχέση που έχουν με τα Μέσα Παραγωγής.

ΥΓ3. Η διαστρωμάτωση της εργατικής τάξης με βάση την ιδιοκτησία που έχει στην κατοχή του ο κάθε εργαζόμενος, δεν αλλάζει τη σχέση της εργατικής τάξης με τα Μέσα Παραγωγής.

“Έχω χάσει την ακοή από το δεξί μου αυτί” – Η συγκλονιστική μαρτυρία της αρχαιοφύλακα που χτυπήθηκε από κεραυνό στην Ακρόπολη

ά.

Κατιούσα

Δύο μήνες μετά τον τραυματισμό της, εν ώρα εργασίας, στην Ακρόπολη, από χτύπημα κεραυνού που δεν απορροφήθηκε από το χαλασμένο, κακοσυντηρημένο αλεξικέραυνο, η 52χρονη αρχαιοφύλακας Ανθή Μήτση αναφέρεται στην οδυνηρή εμπειρία της, στα ψυχικά και σωματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, καθώς και στην προσπάθειά της να βρει δικαίωση.

Έχω χάσει την ακοή από το δεξί μου αυτί… Έχω ολική ρήξη τυμπάνου… Δεν μπορώ να κυκλοφορήσω μόνη μου έξω, προσπαθώ να καταλάβω από πού έρχεται ο ήχος… Έχω μια μόνιμη βοή, σα να έχω μια σφυρίχτρα μες στο αυτί μου.. Δεν μπορώ να συνέλθω. Ακούω κεραυνούς και ταράζομαι. Δε βγαίνω ούτε στο μπαλκόνι…

Αυτές είναι κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις της μαρτυρίας της. Ενώ καταλήγει λέγοντας πως θέλει να δικαιωθεί σε όλα τα επίπεδα, καθώς οι υπεύθυνοι που την επισκέφτηκαν τις πρώτες μέρες μετά το συμβάν, έχουν εξαφανιστεί έκτοτε.

Από το υπουργείο δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς. Τρέχω μόνη μου. Ήρθε η υπουργός να με δει την πρώτη μέρα στο νοσοκομείο και έπαθε σοκ που με είδε έτσι. Ήρθε και η κυρία Μπάνου, η προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, αλλά από τότε δε με έχει πάρει κανένας στο τηλέφωνο να με ρωτήσει τι κάνω, πώς είμαι. Τίποτα, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Θέλω να δικαιωθώ. Και ψυχικά και σωματικά και οικονομικά.

Αυτό το τελευταίο είναι και το πιο σημαντικό, καθώς είναι ζήτημα τελικά αν η υπόθεσή της αναγνωρίστηκε ως εργατικό ατύχημα -που θα ήταν και το αυτονόητο, εφόσον συνέβη στο χώρο δουλειάς της, και ενώ εργαζόταν. Κάτι που δείχνει πόση σημασία δίνουν οι κυβερνώντες στους εργαζόμενους ενός χώρου που θεωρείται μάλιστα η “βιτρίνα” της πρωτεύουσας, η βαριά βιομηχανία της χώρας κοκ.

Ακολουθεί το ηχητικό με τη μαρτυρία που έδωσε στο Newsit.

Επιχείρησαν να «σβήσουν» τη μνημονιακή πολιτική τους με υποσχέσεις του 2014

 

Με μια «μαζεμένη» επιστροφή στο λεγόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να εξωραΐσει τα μνημονιακά «κατορθώματα» του και να «πουλήσει» αποτυχημένα ξανά την ελπίδα (που τελικά δεν ήρθε).

Ο Αλέξης Τσίπρας – μαζί με τον Δημήτρη Τζανακόπουλο, τον Αλέξη Χαρίτση, την Έφη Αχτσιόγλου, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και τον Νάσο Ηλιόπουλο –  παρουσίασε ένα πρόγραμμα το οποίο θα μπορούσε να συνοψιστεί  ως εξής:

Υποσχέσεις και παροχολογία με το επιχείρημα ότι πλέον υπάρχει «πολυτέλεια να συζητάμε για το δικό μας πρόγραμμα για την επόμενη τετραετία».

Το επιχείρημα αυτό όσο κι αν προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να το πλασάρει καταρρίπτεται από την ίδια την πραγματικότητα:  Από την αυξημένη εποπτεία και την έγκριση των«εταίρων»για βασικά επιλογές, μαζί με την λιτότητα των «ματωμένων πλεονασμάτων» και την υποθήκευση της χώρας μέχρι το 2060.

Με μια φιέστα ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίωξε να πείσει ότι θα κάνει αυτά που δεν έκανε, επειδή ψήφισε το δικό του μνημόνιο. Ο Αλέξης Τσίπρας, σαν να μην εφάρμοσε (και εφαρμόζει μνημόνιο), έταξε και θυμήθηκε τον «αντιμνημονιακό» εαυτό του, για να τραβήξει διαχωριστικές γραμμές από τη Νέα Δημοκρατία. 

Σ’ αυτό το πλαίσιο:

— Με καθυστέρηση πέντε χρόνων και αφού ποτέ δεν επανέφερε τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, ο Τσίπρας υποσχέθηκε διαδοχικές αυξήσεις του κατώτατου μισθού κατά 7,5% το 2020 και 7,5% το 2021 και επαναφορά της αρμοδιότητας καθορισμού του στους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους από το 2022. Ακόμα όμως και αυτή η αύξηση του κατώτατου μισθού βρίσκεται στη «μέγγενη» του μνημονιακού νόμου Βρούτση που ουσιαστικά απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. 

— Έταξε «500.00 νέες θέσεις ποιοτικής εργασίας» σε βάθος τετραετίας, την ίδια στιγμή που η επίσημη ανεργία παραμένει στο 18,1% και οι παραπάνω από τις μισές θέσεις εργασίας στη χώρα είναι μερικής απασχόλησης  

— Για τον ΕΝΦΙΑ που είχε υποσχεθεί να καταργήσει τώρα

ανακοίνωσε ότι θα τον μειώσει 30% μεσοσταθμικά το 2020. 

 — Ανακοίνωσε μείωση του συντελεστή ΦΠΑ από το 13% στο 11%, που ισοδυναμούν με ψίχουλα μπροστά στη λεηλασία του εισοδήματος για την κάλυψη των πλεονασμάτων της λιτότητας μέχρι το 2060. 

— Υποσχέθηκε εφαρμογή κινήτρων για τη δημιουργία θέσεων πλήρους εργασίας κλείνοντας ουσιαστικά το μάτι στα αφεντικά για παροχή κινήτρων και επιδοτήσεων για παροχή φτηνού εργατικού δυναμικού. 

— Μοίρασε υποσχέσεις για ενίσχυση των μέτρων κατά της παραβατικότητας, ώστε να μην υπάρχει ούτε μία ώρα απλήρωτης εργασίας σε μια αγορά εργασίας που είναι «ζούγκλα» με τα αφεντικά να απαγορεύουν ακόμα και σε μαθητές εργαζόμενους να δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο. 

— Ανακοίνωσε αναδιαμόρφωση των κοινωφελών προγραμμάτων εργασίας από 8μηνα σε 12μηνα, με αυξημένες απολαβές συντηρώντας το απαράδεκτο συγκεκριμένο εργασιακό καθεστώς δημιουργίας θέσεων με ημερομηνία λήξης. 

— Ο Τσίπρας έκανε λόγο για 10.000 προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών καθώς και 15.000 προσλήψεις εκπαιδευτικών σε βάρος τετραετίας που ωστόσο δεν καλύπτουν τα τεράστια κενά σε υγεία και εκπαίδευση. 

— Την ίδια στιγμή δεσμεύτηκε για περιορισμό προκαταβολής φόρου στο 50% στις επιχειρήσεις , διπλασιασμός των ξένων άμεσων επενδύσεων καθώς και η περαιτέρω αύξηση των εξαγωγών στο 50% του ΑΕΠ, με χρηματοδοτήσεις 15 δις ευρώ καθώς και μειώσεις στους φόρους των κερδών των επιχειρήσεων προσφέροντας νέα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο. 

Κλείνοντας την ομιλία του, ο πρωθυπουργός ζήτησε μια δεύτερη ευκαιρία όχι μόνο διότι «αποδείξαμε ότι είμαστε καλοί διαχειριστές», αλλά για μια «νέα αρχή» για «να τα αλλάξουμε όλα να χρειαστεί» καλώντας ουσιαστικά το λαό να γίνει «λωτοφάγος» και να ξεχάσει την αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε. 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Μήπως με την κριτική που ασκεί το ΚΚΕ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει το δρόμο για τη ΝΔ;

Αν κάποιος δικαίωσε και ξέπλυνε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με την πολιτική του και άρα «άνοιξε το δρόμο» για την επικείμενη κυβερνητική εναλλαγή, αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός με την πολιτική του έσπειρε απογοήτευση, παραίτηση, υποταγή στο «ρεαλισμό» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αναπαρήγαγε με τη στάση του τη λογική «όλοι είναι ίδιοι»...

• Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατηγορεί το ΚΚΕ, είναι αυτός που μαζί με τη ΝΔ ψήφισε το τρίτο μνημόνιο, συνεχίζοντας το έργο της δικής της κυβέρνησης, για να εφαρμόσει τα απανωτά πακέτα των αντιλαϊκών μέτρων. Νωπές είναι άλλωστε οι αποκαλύψεις ότι ακόμα και το 2015 είχε ανοίξει η συζήτηση για συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, προκειμένου να μην υπάρχει ούτε η παραμικρή υπόνοια στους «θεσμούς» ότι δεν θα εφαρμοστεί απαρέγκλιτα το τρίτο μνημόνιο. Τελικά αποδείχτηκε ότι και μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να το υλοποιήσει μέχρι κεραίας.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που ψήφισε μαζί με τη ΝΔ εμβληματικούς νόμους υπέρ του κεφαλαίου, όπως αυτόν για τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος, αλλά και για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού από τις κυβερνήσεις με ουσιαστική απαγόρευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αντίστοιχα, μαζί ψήφισαν τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, τα προνόμια στους εφοπλιστές, τα δωράκια στους φαρμακοβιομήχανους, τις μειώσεις φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη, τις εισφοροαπαλλαγές στα ασφαλιστικά ταμεία κ.ο.κ.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη ΝΔ ψηφίζει το 90% των ευρωενωσιακών αποφάσεων στο Ευρωκοινοβούλιο, οι οποίες εφαρμόζονται στην Ελλάδα και περιλαμβάνουν όλες τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που βιώνει ο λαός μας.

• Η σημερινή κυβέρνηση είναι αυτή που έκανε υπουργούς της πρώην πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, που έχουν βάλει την υπογραφή τους σε όλα τα μνημόνια, δίνοντας «αριστερό» άλλοθι στο ξήλωμα των εργατικών κατακτήσεων από τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις.

• Μαζί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε μια σειρά δήμους αλληλοστηρίζονταν στις τοπικές εκλογές, ανταλλάζοντας στελέχη μεταξύ τους, με το λαό να βλέπει τους χτεσινούς εχθρούς να γίνονται φίλοι. Από κοινού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιδόθηκαν σε μάχη για να μην επανεκλεγούν οι κομμουνιστές δήμαρχοι, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτά της Αττικής στον β' γύρο, αλλά και της Ικαρίας στον α' γύρο, όπου στήριξαν τον ίδιο υποψήφιο απέναντι στο συνδυασμό του ΚΚΕ.

• Μαζί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεσμεύονται ότι θα σταθούν «σπαθί» στις «υποχρεώσεις» της χώρας απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ότι θα πιάνουν τις ΝΑΤΟικές νόρμες από τον κρατικό προϋπολογισμό. «Ανταγωνίζονται» για το ποιος είναι ευρωΝΑΤΟικότερος από τον άλλον. Από κοινού διαβεβαιώνουν ότι θα συνεχίσουν να βάζουν πλάτη για να προχωρούν τα δολοφονικά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, διαθέτοντας βάσεις, προσωπικό και μέσα, και γι' αυτό και οι δυο παίρνουν τα εύσημα από την πρεσβεία των ΗΠΑ, που επιβραβεύει τη «συναντίληψή» τους.

Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός που έδωσε τη δυνατότητα στη ΝΔ να διεκδικεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια από τον ΣΥΡΙΖΑ, έστω κι αν αυτή της προσφέρεται με βαριά καρδιά; Το ΚΚΕ, που είναι συνεπής αντίπαλος όλων των αστικών κυβερνήσεων, που η μία συνεχίζει από εκεί που σταματάει η προηγούμενη, και κυρίως του κοινού τους αντιλαϊκού σχεδίου που μαζί υπηρετούν είτε ως κυβερνήσεις είτε ως αντιπολιτεύσεις; `Η ο ΣΥΡΙΖΑ, που εφαρμόζει την ίδια πολιτική με τη ΝΔ και μάλιστα στο όνομα της «αριστεράς»;

Βεβαίως, η βρωμιά αυτή απέναντι στο ΚΚΕ δεν είναι ανακάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για την ξινισμένη σούπα που ανακάτευε κάθε τόσο το ΠΑΣΟΚ τις περασμένες δεκαετίες, που ήταν ο βασικός εκφραστής της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας. Αυτή την παλιοσυνήθεια κληρονόμησε ο ΣΥΡΙΖΑ με ένα σωρό άλλες από το ΠΑΣΟΚ. Θυμίζουμε ότι τα ίδια έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ και το 2015, ζητώντας τη στήριξη του ΚΚΕ στην τότε κυβερνητική εναλλαγή, ώστε να παραλάβει τη σκυτάλη από τη ΝΔ, και τελικά αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο το ΚΚΕ που έλεγε ότι θα συνεχίσει ως χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Τα ίδια έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ και στο δημοψήφισμα του 2015, κατηγορώντας το ΚΚΕ ότι «σιγοντάρει το ΝΑΙ» και τελικά αποδείχθηκε ότι η κυβέρνηση ήταν αυτή που είπε ένα μεγαλοπρεπέστατο «ΝΑΙ» στο τρίτο και πιο βάρβαρο μνημόνιο, ακυρώνοντας σε μια νύχτα το «ΟΧΙ» που έβγαλαν οι κάλπες. Τα ίδια λέει και σήμερα, προσπαθώντας να κρατήσει με ψευτοδιλήμματα εγκλωβισμένο εργατικό - λαϊκό κόσμο στη λογική του «μικρότερου κακού», ώστε να εξουδετερώσει τις όποιες αντιστάσεις στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το ΚΚΕ είναι η μόνη συνεπής δύναμη, ικανή να οργανώσει τη γνήσια λαϊκή αντιπολίτευση την επόμενη μέρα απέναντι σε κυβερνήσεις - κεφάλαιο - ΕΕ. 
Αποτελεί «δυνατό χαρτί» για το λαό το γεγονός ότι το ΚΚΕ από θέσεις αρχής δεν στηρίζει οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση, όποιο όνομα κι αν έχει αυτή. Αποτελεί εγγύηση ότι το Κόμμα θα συνεχίσει να είναι δύναμη κρούσης στην οργάνωση της λαϊκής πάλης για να μπουν εμπόδια στα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα, για να διεκδικηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, και πάνω απ' όλα ότι είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να λέει στο λαό πως υπάρχει ελπίδα, πως υπάρχει πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδος σε σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους, την εξουσία τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη» 11/6/2019

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΒΙΑ, ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Κι ενώ είχαν προαναγγελθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργού εκλογές για την 7^η Ιουλίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με πυρετώδεις ρυθμούς έφερνε τις τελευταίες μέρες νομοσχέδια στη Βουλή τακτοποιώντας εκκρεμότητες της και συμβάλλοντας κι αυτός με ιδιαίτερο ζήλο στην ενίσχυση  του νομοθετικού οπλοστασίου του κράτους.  

Έτσι στη Βουλή, λίγες μέρες πριν τη διάλυσή της για τις εκλογές,  υπερψηφίστηκαν από το  ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΤΑΜΙ τα νομοσχέδια του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον νέο Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Ανάμεσα σε άλλα, οι αλλαγές στο άρθρο 187 του Π.Κ, το οποίο  με τις γενικόλογες διατάξεις του επιτρέπει τη διεσταλμένη ερμηνεία του για να χαρακτηριστούν εγκληματικές οργανώσεις διάφορες ομάδες με ταξικό ή φυλετικό πρόσημο και το οποίο ως αντιπολίτευση ανάμεσα στα άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποσχεθεί την κατάργησή του, θεωρείται πως ενισχύουν τον σκληρό πυρήνα των κατασταλτικών μέτρων. Επισημαίνεται  πως διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής του νόμου και  θεσπίζεται η ποινικοποίηση της στρατολόγησης, ενώ  η μείωση του πλαισίου ποινής για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης φαίνεται να ευνοεί ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής που δικάζονται στην ατέρμονη δίκη της. Υπογραμμίζεται μάλιστα πως ποινικοποιούνται οι συμπαραστάσεις αλληλεγγύης σε άτομα ή οργανώσεις χαρακτηριζόμενες τρομοκρατικές.

Βέβαια, επειδή  το επικοινωνιακό ενδιαφέρον εστιάστηκε στο άρθρο 336 περί βιασμού  με τις αντιδράσεις από φεμινιστικές οργανώσεις και τη Διεθνή Αμνηστία, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε να κάνει επίδειξη …αριστερής ευαισθησίας, ενόψει εκλογών κιόλας, στις κοινωνικές αντιδράσεις τροποποιώντας την επίμαχη διάταξη.  

Η σεξουαλική βία περιλαμβάνοντας τα πάντα, από τη σεξουαλική επίθεση των παιδιών μέχρι το  βιασμό των συνεργατών, από τη σεξουαλική παρενόχληση έως τη σεξουαλική εκμετάλλευση, μπορεί να δημιουργήσει ένα κλίμα βίας και φόβου απειλώντας κρίσιμες κοινωνικές δομές. Ο βιασμός δεν αφορά τη σεξουαλική επιθυμία, μάλλον είναι η απόλυτη έκφραση της εξουσίας, του ελέγχου και της υπεροχής πάνω σε ένα άλλο ανθρώπινο ον, με την πλειοψηφία των θυμάτων να είναι γυναίκες και των δραστών βιασμού άνδρες. Το παράδειγμα των αμερικανών γυναικών στρατιωτών που συμμετείχαν στο σεξουαλικό  εξευτελισμό των αντρών φυλακισμένων στη φυλακή του Αμπού Γκράιμπ, στο Ιράκ, δείχνει πώς ο βιασμός και η σεξουαλική κακοποίηση είναι ουσιαστικά μια έκφραση εξουσίας. Όπως και ο βιασμός ανηλίκων από ιερείς  σε θέσεις εξουσίας που συστηματικά καλύπτεται από την ιεραρχία της καθολικής εκκλησίας. Χρησιμοποιείται η  σεξουαλική κακοποίηση με ένα πολύ συνειδητό τρόπο για να εκφοβίσει και να υποτάξει.

Τις μέρες που στη Βουλή ψηφίζονταν οι επίμαχες διατάξεις περί βιασμού, στα  Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης περίσσεψαν οι αφηγήσεις εμπειριών με θέμα την σεξουαλική βία, που έμειναν περισσότερο σ’ ένα προσωπικό γυναικείο επίπεδο ή το πολύ επεκτείνονταν στην αντρική καταπίεση χωρίς να  αγγίζουν ευρύτερα διαρθρωτικά προβλήματα  στην κοινωνία.

Η μαζική ένταξη των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, έστω και ως φθηνότερη εργατική δύναμη,  τις τελευταίες δεκαετίες υπονόμευσε τις καθυστερημένες ιδέες για τη πατριαρχική οικογένεια κάνοντας αποδεκτή την ισότητα ανδρών και γυναικών. Η  καπιταλιστική κρίση όμως με την καταστροφή των θέσεων εργασίας πλήττει  ιδιαίτερα τις γυναίκες που η κυρίαρχη πολιτική της λιτότητας με την προπαγάνδα της, που μοιάζει σεξιστική και ξεπερασμένη, ψάχνει τρόπους να δικαιολογήσει. Αυτός ο  νέος λοιπόν σεξισμός που προωθείται από την εξαιρετικά κερδοφόρα βιομηχανία της ομορφιάς και του σεξ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση παλιομοδίτικων αντιλήψεων, σύμφωνα με τις οποίες η εκτίμηση για τις γυναίκες  εστιάζεται στην εμφάνισή τους και στην καταξίωσή τους από τον θαυμασμό των αντρών. Έχοντας όμως απορροφήσει κι ενσωματώσει την ιστορία και τη γλώσσα των αγώνων για τη γυναικεία χειραφέτηση, μιλώντας για το δικαίωμα διεκδίκησης σεξουαλικών αναγκών και επιθυμιών,  έχει  πετύχει την εμπορευματοποίηση του φύλου αλλά με  τη  συμμετοχή κι αποδοχή από εκατομμύρια γυναίκες. Ακόμα και η  βιομηχανία της πορνογραφίας, η οποία γενικά απευθύνεται στους άνδρες και επικεντρώνεται σε μια πολύ στενή, αρσενική και συχνά λανθασμένη αντίληψη των γυναικών, της σεξουαλικότητας και του φύλου των γυναικών, συνδέει όλο και περισσότερο το σεξ και τη βία. Η συνεχής  χρήση λοιπόν του φύλου, ιδιαίτερα της γυναικείας μορφής σώματος, στη διαφήμιση και σε άλλους μηχανισμούς πολιτιστικής παραγωγής έχει βέβαια  προκαλέσει μεγαλύτερη αποδοχή του ερωτικού, αλλά και  μια τυποποίηση της επιθυμίας για το ερωτικό που συνοδεύεται συγχρόνως  από αύξηση της  αποδοχής από τους άνδρες αλλά και από όλο και περισσότερες γυναίκες για να επιδιώξουν αυτές τις επιθυμίες.

Συνεπώς, η εμπορευματοποίηση του φύλου δημιουργώντας  μια αγορά για τη  βιομηχανία  του σεξ στηρίζεται με ποικίλους τρόπους στο γυναικείο φύλο και το σεξ, ενισχύει την αποδοχή για την ερωτική επιθυμία αλλά  ενισχύει και  τη διάκριση  μεταξύ των δύο φύλων των γυναικών ως σεξουαλικών αντικειμένων και των ανδρών ως αγοραστών του προϊόντος. Κι αυτή  η διαίρεση παγιδεύει τις γυναίκες σε μια άρνηση των δικών τους σεξουαλικών αναγκών όταν δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες που διαφημίζονται και  τους άνδρες στην πεποίθηση ότι οι γυναίκες είναι σώματα που πρέπει ή να γίνονται αντικείμενο πόθου  ή να αγοράζονται. Επιπλέον, στο πλαίσιο της προώθησης στον  καπιταλισμού της ιδέας της ατομικής ευθύνης και του ατομικισμού, υποβαθμίζονται τα κοινωνικά και πολιτισμικά πρότυπα τα οποία μπορούν να τροφοδοτούν αντιλήψεις δικαιολόγησης βιασμού.
Κι αν λοιπόν η θεσμική θωράκιση μπορεί να συμβάλει σε κάποιο βαθμό στον περιορισμό της σεξουαλικής βίας,  από τη στιγμή που αυτή σχετίζεται  με τη μορφή οργάνωσης της  κοινωνίας κι αντανακλά  τις δομές του οικονομικού συστήματος ο δραστικός περιορισμός της σεξουαλικής βίας φαίνεται να εξαρτάται από αντίστοιχο μετασχηματισμό της κοινωνίας.    

Μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου

Στο «κυβερνητικό πρόγραμμα» της επόμενης μέρας, που περιέχεται στην 3η «μεταμνημονιακή αξιολόγηση», δεσμεύονται τόσο η ΝΔ, που ετοιμάζεται να αναλάβει τη διακυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιο είναι αυτό το πρόγραμμα; «Μεταρρυθμίσεις», ιδιωτικοποιήσεις, προνόμια, επιδοτήσεις και διευκολύνσεις στο κεφάλαιο, για να βελτιωθεί το «επενδυτικό κλίμα» και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη.
Το πρόγραμμα αυτό εφάρμοσε με συνέπεια μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υπερασπίζεται τους δεκάδες νόμους που ψήφισε ή διατήρησε για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τις ιδιωτικοποιήσεις που ολοκλήρωσε, τις μεταρρυθμίσεις σε αγορά εργασίας, φορολογικό και κράτος, που στοχεύουν στη διευκόλυνση των επενδύσεων και στη στήριξη της ανάπτυξης.

* * *

Αποτέλεσμα όλων αυτών, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν να σπάσουν ρεκόρ 11ετίας οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα το 2018.
Προϋπόθεση, όμως, για τα επενδυτικά «ρεκόρ» είναι η διατήρηση και επέκταση όλου του μνημονιακού αντιλαϊκού πλαισίου, με αποτέλεσμα σήμερα να μιλάμε για τη «γενιά των 400 ευρώ» (όταν πριν από λίγα χρόνια γινόταν λόγος για τη «γενιά των 700 ευρώ» που δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα), ο μέσος μισθός να κατρακυλάει, οι συντάξεις να θυμίζουν ολοένα και περισσότερο επιδόματα και η «ευελιξία» στην αγορά εργασίας να επεκτείνεται ραγδαία.
Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι ασύμβατη με τα λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες και ότι προϋποθέτει τη συντριβή τους.
Τον ίδιο δρόμο δεσμεύεται να συνεχίσει και να επιταχύνει ως κυβέρνηση η ΝΔ. Αλλωστε, πολλές φορές στη διάρκεια της περασμένης τετραετίας η ΝΔ διαμαρτυρήθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της πήρε την μπουκιά από το στόμα, ότι εφαρμόζει τη δική της πολιτική.
Γι' αυτό ψήφισε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ όλα τα «αναπτυξιακά» νομοσχέδια, που προβλέπουν μειώσεις φόρων και άλλα προνόμια στο κεφάλαιο, πλειοδοτώντας μάλιστα σε αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα.
Ποιος δεν θυμάται τη ΝΔ να ψηφίζει, για παράδειγμα, τη μείωση της φορολογίας στα διανεμόμενα κέρδη από το 15% στο 10%; Ποιος δεν θυμάται να ψηφίζει τον νόμο ενάντια στην απεργία, ή την ενεργοποίηση του δικού της νόμου για τον κατώτερο μισθό, τον οποίο η ίδια παρουσίασε ως μέτρο «θωράκισης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων» και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έθεσε σε εφαρμογή με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα;

* * *

Είναι επομένως καθαρό ότι τα μέτρα στήριξης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, στο όνομα της ανάπτυξης, είναι η κορωνίδα της πολιτικής που υπηρετούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Αναγκαίο συμπλήρωμα είναι τα μέτρα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας, η «κοινωνική πολιτική» στον πάτο του βαρελιού, με επιδόματα και ψευτοπαροχές, εντός των δημοσιονομικών ορίων και των αντιλαϊκών «μεταμνημονιακών» στόχων, στοχευμένα σε εκείνους που κινούνται στο φάσμα μεταξύ ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, είναι κάλπικο το δίλημμα στη μεταξύ τους αντιπαράθεση, που καλεί το λαό να διαλέξει ανάμεσα σε «επιδόματα για τους φτωχούς» ή «μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν ανάπτυξη, για περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας».
Η όποια διαφορά τους βρίσκεται στην αναλογία του «μείγματος», καθώς δεσμεύονται και οι δύο απέναντι στη συμφωνία με τους «θεσμούς», η οποία προβλέπει: Να πιάνονται τα ματωμένα πλεονάσματα, να επιταχυνθούν οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις και το τμήμα της υπεραπόδοσης από το ξεζούμισμα του λαού, που κατευθύνεται σε «δράσεις στήριξης» των πιο φτωχών, να μην στερεί πόρους από άλλα «αναπτυξιακά» μέτρα, όπως η επιδότηση της εργασίας και η μείωση των φόρων για το κεφάλαιο, που βρίσκονται έτσι κι αλλιώς στον πυρήνα του προγράμματος και των δύο κομμάτων.
Απαντώντας μάλιστα στην κριτική της ΝΔ, ότι με τις καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις και την «επιδοματική» του πολιτική φρενάρει την ανάπτυξη, ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι ακόμα και αυτά τα επιδόματα έχουν «αναπτυξιακό χαρακτήρα», επειδή προφανώς απαλλάσσουν το κράτος από μεγαλύτερες δαπάνες για ουσιαστική στήριξη, πόσο μάλλον για την κάλυψη των πραγματικών λαϊκών αναγκών.

* * *

Ο καβγάς τους γίνεται επομένως για να «μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου», αφού «ένα το κρατούμενο» παραμένει η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης την επόμενη μέρα, για πιο κερδοφόρες επενδύσεις, για πιο ανταγωνιστικά μονοπώλια, για καλύτερους και πιο σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Κι όλα αυτά, με δεδομένη τη βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με στόχο την αναβάθμιση της χώρας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κέντρο, που θα προσελκύσει μεγάλες επενδύσεις.
Απέναντι σ' αυτήν την επίθεση που θα συνεχιστεί, στο όνομα της ανάπτυξης, είτε τη βαφτίζουν «δίκαιη» είτε «βιώσιμη», ο λαός έχει ανάγκη από ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ, για να βάλει φρένο στα χειρότερα, να διεκδικήσει ανάκτηση των απωλειών και σύγχρονα δικαιώματα, να οργανώσει ακόμα πιο μαχητικά την αντεπίθεση, παλεύοντας για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή είναι η απάντηση και στην κάλπη, που μπορεί να κάνει την πραγματική διαφορά και να ανοίξει δρόμους για τα λαϊκά συμφέροντα την επομένη των εκλογών, στον αντίποδα των ψευτοδιλημμάτων, των ψεμάτων και των εκβιασμών που κλιμακώνουν προεκλογικά η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα για να χειραγωγήσουν την ψήφο του λαού.

Κ. Μ.

Καμία σημασία...

Αν κάτι ξεχωρίζει στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσιάστηκε προχτές, είναι ότι αυτό ξεκάθαρα αποτυπώνει πως ο καβγάς με τη ΝΔ, που ετοιμάζεται να αναλάβει τη διακυβέρνηση, γίνεται πάνω στο έδαφος του «μεταμνημονιακού» μνημονίου για το οποίο έχουν δεσμευτεί και το οποίο μόλις την περασμένη βδομάδα θύμισε εκ νέου η έκθεση της Κομισιόν.
Γι' αυτό εξάλλου και η μεγάλη πλειοψηφία των μέτρων που ανακοίνωσαν τα κυβερνητικά στελέχη αφορά εκείνα για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων με ακόμα περισσότερες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις κάθε είδους και βέβαια δεσμεύσεις για τη διαιώνιση της εργασιακής ζούγκλας, την οποία μονιμοποίησε και ενίσχυσε στα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να ξεχωρίσουμε από την παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι τα εξής.
Οι εμφανώς περιορισμένες σε σχέση με άλλες φορές αναφορές σε «μέτρα» για τα λαϊκά στρώματα. Πέρα από τα κούφια λόγια περί «πολλών και ποιοτικών δουλειών» και την επανάληψη ανέξοδων υποσχέσεων που παραπέμπονται στο απροσδιόριστο μέλλον, δεν θα βρουν τίποτα άλλο. Επιβεβαιώνοντας για ακόμα μια φορά ότι στην Ελλάδα της «μεταμνημονιακής εποχής» δεν υπάρχει χώρος ούτε για ανάκτηση απωλειών, πολύ περισσότερο για σύγχρονα λαϊκά δικαιώματα.
Οι συνεχείς αναφορές στο «κοστολογημένο» πρόγραμμα, που δεν διακινδυνεύει ούτε «στα χαρτιά» τους δημοσιονομικούς στόχους του κεφαλαίου, είναι ενδεικτικές για το ότι «το πρώτο πρόγραμμα μετά από δέκα χρόνια που σχεδιάζουμε με τα χέρια λυμένα», όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας, έχει και για τα επόμενα δέκα χρόνια το λαό χειροπόδαρα δεμένο στο «μεσιανό κατάρτι» των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Η εγκατάλειψη των κάλπικων συνθημάτων περί «Ελλάδας των πολλών» και η αντικατάστασή τους με συνθήματα για «την ανάπτυξη για όλους». Η λεπτομερής αναφορά σε παρεμβάσεις στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων αποδεικνύει βεβαίως το πόσο ψεύτικο είναι αυτό το ...«για όλους». Αφού κάθε μέτρο στήριξης και ελάφρυνσης των μονοπωλίων είναι και ένα βάρος που φορτώνεται με διάφορους τρόπους στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού. Είτε μέσω της εργασιακής ζούγκλας, είτε μέσω της φοροληστείας, είτε μέσω της περικοπής κρατικών δαπανών για τομείς που αφορούν λαϊκές ανάγκες.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι διαμαρτυρίες της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τους κλέβει το πρόγραμμα. Δεν έχει σημασία ποιος κλέβει ποιον, ποιος αντιγράφει ποιον, σημασία έχει ότι έτσι αποκαλύπτεται το πόσο κάλπικα είναι τα ψευτοδιλήμματα που βάζουν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και οι λοιποί στο λαό μπροστά στις εκλογές. Αποδεικνύεται ότι δεν έχει καμία σημασία για το λαό ο συσχετισμός δυνάμεων ανάμεσα σε κόμματα που θα κληθούν να υπηρετήσουν το ίδιο αντιλαϊκό σχέδιο ΚΑΙ την επόμενη μέρα, είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε από τη θέση της «αντιπολίτευσης». Οπως δηλαδή έκαναν μέχρι σήμερα...
Επιβεβαιώνεται ότι για το λαό το πραγματικό δίλημμα των εκλογών είναι πόσο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ την επόμενη μέρα, πόσο δηλαδή θα ενισχυθεί εκείνη η δύναμη λαϊκής αντιπολίτευσης που θα μάχεται μέσα και έξω από τη Βουλή για τα δικαιώματά του, για να οργανωθεί ο αγώνας, για να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση, που θα ανοίγει με τη δράση του το δρόμο της ριζικής ανατροπής. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία για το λαό.

Ενισχύουμε οικονομικά το ΚΚΕ για τη μάχη των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιούλη

Συνεχίζουμε τη μάχη, για ισχυρό ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές! Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να βγει το Κόμμα ενισχυμένο και στη Βουλή.
Ο αγώνας που δίνουμε έχει απαιτήσεις.
Απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα, στους νέους και τις νέες, σε όλους όσοι στήριξαν το Κόμμα, σε όσους έδωσαν μαζί μας τη μάχη στις ευρωεκλογές και τοπικές εκλογές, σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο που παρακολουθεί το Κόμμα, στέκεται θετικά απέναντί του.
Τους καλούμε να στηρίξουν το Κόμμα, να το ενισχύσουν οικονομικά όπως πάντα, ακόμη και από το υστέρημά τους και με ιδιαίτερη προσπάθεια έως τις 7 Ιούλη, που θα διεξαχθούν οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, δίνοντας ώθηση στη μεγάλη προσπάθεια να ισχυροποιηθεί το ΚΚΕ απ' άκρη σ' άκρη σε όλη τη χώρα.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ δυναμώνει τον ίδιο το λαό, την αμέσως επόμενη μέρα σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, στα χωριά, στα σχολεία, στις σχολές, αφού το ΚΚΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Το ΚΚΕ είναι μαχητική και ασυμβίβαστη δύναμη στη Βουλή και στο λαϊκό κίνημα, γι' αυτό μπορεί να προκαλέσει αγωνιστική αισιοδοξία για την επόμενη μέρα.
Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται πόσο ισχυρή θα είναι εκείνη η δύναμη που είναι σταθερά και μόνιμα δίπλα στο λαό, μπροστά στα δύσκολα, που δεν εγκαταλείπει ποτέ τον αγώνα. Κρίνεται πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ, για να δυναμώσουν η λαϊκή αντίσταση, η αντεπίθεση, η ελπίδα, η προοπτική της κοινωνικής ευημερίας.
Δυναμώνουμε αποφασιστικά το ΚΚΕ, για τη μαχητική υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Να απομονωθεί η ναζιστική - εγκληματική Χρυσή Αυγή.
Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, οι συνεργαζόμενοι, όλοι όσοι συμπορεύονται και αγωνίζονται στο πλευρό του Κόμματος, με το κουπόνι στο χέρι, με πείσμα, αποφασιστικότητα και αισιοδοξία πραγματοποιούμε ένα ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα στο λαό, στους εργαζόμενους και τα παιδιά τους, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για πιο ισχυρό ΚΚΕ!

Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι στο χέρι σας!
Τώρα, όλες και όλοι στη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ.
Αυτή είναι η μόνη κερδισμένη ψήφος!
ΚΚΕ ισχυρό - Η δύναμή σου την επόμενη μέρα.
11/6/2019
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ