Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Το παράνομο τυπογραφείο στην Παλαιοκώμη Σερρών

Το Μακεδονικό Γραφείο

Οταν εισβάλλουν οι χιτλερικοί στη Θεσσαλονίκη, στις 9 του Απρίλη του 1941, το Μακεδονικό Γραφείο καθοδηγεί μία από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ που είχαν διατηρηθεί στη χώρα μετά τα χτυπήματα του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος και της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου. Από τον πρώτο κιόλας μήνα το Μακεδονικό Γραφείο συγκροτεί τους πρώτους πυρήνες αντίστασης και ένοπλης πάλης στη Βόρεια Ελλάδα πριν ακόμα συνέλθει, τον Ιούλη του '41, η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ με την οποία ανασυγκροτείται το Κόμμα και χαράσσει τη στρατηγική της ένοπλης αντίστασης κατά του κατακτητή, και δύο μήνες αργότερα, το Σεπτέμβρη του '41, η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ που διακηρύσσει το πρόγραμμα του ΕΑΜ. Τον Απρίλη του 1941 οι χιτλερικοί μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους, την πλουτοκρατία και τις ηγεσίες των κομμάτων της, βρήκαν απέναντί τους την ένοπλη αντίσταση του ελληνικού λαού. Οι πρώτες εκδηλώσεις της ένοπλης πάλης σημειώνονται στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που μαζί με αυτές της Κρήτης αποτελούν τις πρώτες λαϊκές εξεγέρσεις της χώρας.

Οι κατακτητές είχαν πάρει σκληρά μέτρα για να χτυπήσουν εν τη γενέσει τους τις πρώτες αυτές προσπάθειες ενεργώντας εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και ομαδικές εκτελέσεις αμάχων. Τον Ιούνη - Ιούλη του 1941 εμφανίζονται στην ύπαιθρο και οι πρώτες ένοπλες ανταρτοομάδες, «Οδυσσέας Ανδρούτσος» στα Κερδύλια Δράμας και «Αθανάσιος Διάκος» στο Κιλκίς. Η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ αργότερα θα προβάλλει ως παραδείγματα εμπειρίας για την οργάνωση της αντίστασης αυτές τις πρώτες μορφές πάλης.

Η δολοφονία

Μία από τις λαϊκές εξεγέρσεις είναι αυτή στη Δράμα την 28η προς 29η του Σεπτέμβρη του 1941, που συνδέεται με τη δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου. Εκείνο το βράδυ πάνω από 2 χιλιάδες ένοπλου λαού με επικεφαλής κομμουνιστές και την υποστήριξη ολόκληρου σχεδόν του πληθυσμού εξεγέρθηκαν. Οι Βούλγαροι φασίστες, όμως, κινητοποίησαν αστραπιαία ισχυρές δυνάμεις στρατού και χωροφυλακής. Πάνω από 3.000 πατριώτες έπεσαν από τις σφαίρες των κατακτητών στη Δράμα.

Το κίνημα αυτό, παρά την αποτυχία του, δεν παύει να αποτελεί μία ηρωική σελίδα στην ιστορία της πάλης του ελληνικού λαού για την ελευθερία. Αμέσως μετά τα γεγονότα της Δράμας, στις 6 του Οκτώβρη του 1941, πέφτουν από τις σφαίρες του βουλγαρικού στρατού κατοχής και τα μέλη του Μακεδονικού Γραφείου: Παρασκευάς Μπάρμπας, γραμματέας του ΓΠ Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (ψευδώνυμο Δράκος, ναυτικός από το Βόλο),
Αποστόλης Τζανής, μέλος του ΓΠ Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (ψευδώνυμο Κωστάκης, δάσκαλος από το χωριό Κλινές του Νομού Φλώρινας),
Μωυσής Πασχαλίδης, οργανωτικός γραμματέας της ΟΚΝΕ (ψευδώνυμο Γρηγόρης, αγρότης από το γειτονικό χωριό Αμφίπολη),
τα αδέλφια Αραμπατζής Μαζαράκης και Λάμπρος Μαζαράκης, μέλη του ΓΠ Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (από το χωριό Ηλιοκώμη),
και τρεις νέοι (οι δύο από τους οποίους ήταν αδέλφια) καταγόμενοι από τα Κύργια του νομού Δράμας.

Ο Κώστας Κουτουρούσης,στο σπίτι του οποίου έδρευε το Μακεδονικό Γραφείο, καταθέτει τη μαρτυρία του για τη δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου, όπως ακριβώς του τη μετέφερε ο Μ. Χαραλαμπίδης, στέλεχος του ΚΚΕ στην περιοχή, που ήτανε μαζί τους εκείνη την τραγική στιγμή αλλά, τελικά, γλίτωσε: «Λόγω των γεγονότων της Δράμας έμειναν σπίτι μου μέχρι τις 5 Οκτώβρη, οπότε και αποφάσισαν να φύγουν το βράδυ για τη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα. Μόλις σουρούπωσε, ένας ένας έβγαιναν από την πόρτα. Τελευταίοι βγήκαν ο Τζανής με τον Λάμπρο. Με έπιασαν από το χέρι και με μία φωνή μού είπαν: "Κώστα, με τη χάση του φεγγαριού θα 'ρθούμε". Η χάση του φεγγαριού ήρθε πολλές φορές αλλά τους συντρόφους μου δεν τους ξαναείδα... Για το τι συνέβη με ενημέρωσε αργότερα ο Χαραλαμπίδης, με κάθε λεπτομέρεια. Συνέβησαν τα εξής:

Φεύγοντας για τη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα, ο Στρυμόνας ήταν κλειστός από τα βουλγαρικά στρατεύματα και έτσι αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω για το Παγγαίο. Τους πήρε, όμως, η μέρα και κρύφτηκαν έξω από την Παλαιοκώμη, μέσα σε κάτι βάτα. Εκεί τους είδε ένας τσοπάνος και ο Τζανής του ζήτησε να μην πει τίποτε σε κανέναν. Υποσχέθηκε ότι δε θα μιλήσει αλλά, δυστυχώς, έκανε το αντίθετο. Ειδοποίησε το βουλγαρικό στρατό στην Παλαιοκώμη, που πήγε και τους κύκλωσε. Σηκώθηκε ο Τζανής, που ήξερε τη βουλγαρική γλώσσα, να τους μιλήσει αλλά με μία ριπή έπεσε νεκρός. Το ίδιο έγινε και με άλλους συντρόφους. Ο Μπάρμπας τραυματίστηκε και τον τελείωσε ο Βούλγαρος αποσπασματάρχης με το πιστόλι του. Από αυτήν τη σφαγή γλίτωσε μόνο ο Χαραλαμπίδης και η Μαρίκα Θωμοπούλου. Υστερα από αυτά τα γεγονότα χάσαμε κάθε επαφή με το Κόμμα και σταματήσαμε να τυπώνουμε στο τυπογραφείο».

Το παράνομο τυπογραφείο

Από το φθινόπωρο του 1938 έως το Σεπτέμβρη του 1939 στο σπίτι του Κ. Κουτουρούση τυπώνονται προκηρύξεις. Από το Σεπτέμβρη του 1939 έως το Σεπτέμβρη του 1941 το Μακεδονικό Γραφείο χρησιμοποιεί το σπίτι του Κώστα Κουτουρούση, στη Μυρίνη Σερρών, και ως χώρο λειτουργίας του παράνομου τυπογραφείου. Το Σεπτέμβρη του 1939 ο Κερασίδης πάει στο σπίτι του Κουτουρούση με μία κάσα τυπογραφικά στοιχεία για να στοιχειοθετηθεί η πρώτη εφημερίδα, «Λευτεριά», όργανο της Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ. Για να τυπωθεί η εφημερίδα, επειδή μηχάνημα πιεστηρίου δεν υπήρχε, έκοψαν από μία πόρτα ένα φαρδύ σανίδι, το πλανάρανε, βάλανε και τρεις μεντεσέδες αλλά κουνιόταν και τα γράμματα δεν έβγαιναν καθαρά.

Για δύο μέρες ο Κερασίδης έψαχνε και τελικά βρήκε δύο πλάκες σιδερένιες με ένα μονοκόμματο μεντεσέ. Εκεί τυπώθηκε η εφημερίδα. Συνέχιζε να τυπώνεται κατ' αυτόν τον τρόπο και να διανέμεται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη έως το Φλεβάρη του 1940. Το Μάη του 1941, όταν έχει γίνει ήδη η χιτλερική εισβολή στη Βόρεια Ελλάδα, ο Π. Μπάρμπας και ο Λ. Μαζαράκης αποφάσισαν να δουλέψουν το πιεστήριο σε ένα χώρο σκαμμένο μέσα στο σπίτι του Κ. Κουτουρούση. Εσκαψαν τέσσερα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης. Στη συνέχεια έφεραν κι ένα πιεστήριο τύπου «Βικτόρια», χαρτί, μελάνι και κείμενα για τύπωμα.

Ο Κ. Κουτουρούσης μαζί με τη γυναίκα του Ευφραξία έκαναν τη στοιχειοθέτηση και μετά ο Κ. Κουτουρούσης συνέχιζε την εκτύπωση. Τη διανομή ανέλαβε ο Λ. Μαζαράκης. Στα τέλη Αυγούστου του 1941 προστίθεται στο τυπογραφείο και η Μαρίκα Θωμοπούλου και δουλεύουνε μαζί μέχρι τις 28 του Σεπτέμβρη του 1941. Μετά τη δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου και την 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ με τη συγκρότηση του ΕΑΜ το τυπογραφείο συνεχίζει να τυπώνει τη «Φωνή του Παγγαίου» και το «Νέο Λαοκράτη».

Η «Ελευθερία» στη Θεσσαλονίκη

Από τις πρώτες μέρες του Μάη του 1941 στη Θεσσαλονίκη φτιάχνεται ο πρώτος πυρήνας αντίστασης, η «Ελευθερία», η οποία εκδίδει και την ομότιτλη εφημερίδα. Η Οργάνωση «Ελευθερία» υπογράφει το ιδρυτικό της πρωτόκολλο στις 15 του Μάη του 1941, έχει γραμματέα τον Π. Μπάρμπα. Υπογράφουν οι Απόστολος Τζανής (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Γιάννης Πασαλίδης (μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος), Σίμος Κερασίδης (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Θανάσης Φείδας (μέλος του Αγροτικού Κόμματος), Γιάννης Ευθυμιάδης (μέλος της Δημοκρατικής Ενωσης), Δημήτρης Ψαρρός (απότακτος αξιωματικός, συνταγματάρχης, μετά είχε εμπορικές αντιπροσωπείες).
Η «Ελευθερία» ανέπτυξε σοβαρή οργανωτική δράση και ίδρυσε «δεκαρχίες» στην ύπαιθρο. Ορισμένες ομάδες της οργάνωσης εμφανίστηκαν σε διάφορα κέντρα και χωριά της Μακεδονίας. Ενώ την περίοδο αυτή κυκλοφόρησε και η εφημερίδα «Λαϊκή Φωνή», όργανο του Γραφείου της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.

Στα τέλη Ιουλίου 1941, οργανώνοντας τον αγώνα ενάντια στον κατακτητή, η οργάνωση «Ελευθερία» δημιουργεί τις πρώτες ανταρτοομάδες στην ηπειρωτική Ελλάδα:

-Στην περιοχή του Κιλκίς, την ανταρτοομάδα «Αθανάσιος Διάκος», με αρχηγό τον Χρήστο Μόσχο, (καπετάν Πέτρο), από την Χαλκιδική, δάσκαλο στην Μαυροπλαγιά Κιλκίς, έφεδρο αξιωματικό και υπαρχηγό τον Γιάννη Καριοφύλη (Στάθης) από τα Πορρόια Σερρών και σύνδεσμό με το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ τον Χρήστο Αποστολίδη («Κεραυνός»).

-Και στην περιοχή της Νιγρίτας, την ανταρτοομάδα «Οδυσσέας Ανδρούτσος», με εβδομήντα πέντε (75) άντρες, έχοντας ως αρχηγό της αρχικά τον παλιό κομμουνιστή Στέργιο Μουδιώτη, από την Ευκαρπία Νιγρίτας και από τον Σεπτέμβριο του 1941, τον έφεδρο ανθυπολοχαγό Θανάση Γκένιο (Λασσάνη), ενώ υπαρχηγός της ήταν ο επίσης έφεδρος ανθυπολοχαγός, Περικλής Σταματόπουλος.

Πηγή: Ριζοσπάστης 

Την άμεση διαλεύκανση του θανάτου του Βασίλη Μάγγου στο Βόλο απαιτεί το ΠΑΜΕ

Από iraklis3 

Την άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης του θανάτου του 26χρονου Βασίλη Μάγγου στο Βόλο, απαιτεί το ΠΑΜΕ. Στην ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:
«Ένα νέο παιδί, 26 ετών, ο Βασίλης Μάγγος, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, στο Βόλο. Συμμετείχε μαζί με χιλιάδες Βολιώτες στις πρόσφατες κινητοποιήσεις ενάντια στην καύση των απορριμμάτων, οι οποίες είχαν πνιγεί από τα χημικά και την κρατική καταστολή. Θύμα άγριου ξυλοδαρμού από τις αστυνομικές δυνάμεις ήταν και ο Βασίλης Μάγγος, πράγμα που είχε καταγγελθεί από τα Συνδικάτα και τους μαζικούς φορείς της πόλης.
Απαιτούμε τώρα την άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης.
Το λαϊκό κίνημα πρέπει να δυναμώσει τους αγώνες του. Οι εργαζόμενοι να ορθώσουν ανάστημα ενάντια στους νόμους που ενισχύουν την κρατική καταστολή, βάζουν σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα και την ίδια τη ζωή τους, απαγορεύουν και βάζουν περιορισμούς στις διαδηλώσεις και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, βάζουν εμπόδια στην οργάνωσή τους».

Παρέμβαση του Ηλ. Σιώρα στο «Mega»

 (VIDEO)

• 
  

Τα χειρουργεία και οι μονάδες λειτουργούν όπως πέρυσι που δεν είχαμε κορονοϊό, τόνισε ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος των εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», μιλώντας το πρωί της Τρίτης 14 Ιούλη στο «Mega».

Αναφέρθηκε στο γεγονός ότι το 25% των εργαζομένων είναι με ελαστικές σχέσεις εργασίας και τους επόμενους μήνες θα αρχίσουν πάλι οι απολύσεις και τόνισε την ανάγκη πρόσληψης μόνιμου προσωπικού.
Παράλληλα ο Ηλ. Σιώρας σημείωσε ότι «τα πρωτόκολλα για την είσοδο στη χώρα έχουν γίνει λάστιχο», καθώς στον Προμαχώνα παίρνεται δείγμα από όλους, ενώ σε όσους ταξιδεύουν στα αεροπλάνα παίρνεται δειγματοληπτικά.

Ελλάς Ελλήνων Ιατροδικαστών

Κατιούσα

Ας κάνουμε την υπόθεση εργασίας πως η ιατροδικαστική έκθεση αποδεικνύει ότι η αστυνομική επίθεση στον 26χρονο Βασίλη Μάγγο, η θλάση συκωτιού και τα σπασμένα πλευρά που του άφησαν ως ενθύμιο οι κλωτσιές στο ψαχνό ενώ ήταν πεσμένο, δε συνδέονται άμεσα οργανικά με το θάνατό του.
Τονίζουμε το άμεσα, για να αναφερθούμε στη βασική αιτία, αφού η έμμεση σύνδεση με την τραγική απώλεια είναι μάλλον απίθανο να αποκλειστεί. Αν – εντελώς τυχαίο παράδειγμα – τον πρόδιδε η καρδιά του, πόσο άσχετο θα ήταν αυτό από το τραγικό βίωμα που έφερε τα πάνω-κάτω στη ζωή του; Κι αυτό ισχύει για οποιαδήποτε άλλη πιθανή ιατρική διάγνωση σε οργανικό ή ψυχολογικό επίπεδο.
Στον ψυχολογικό παράγοντα εξάλλου εστιάζει και η ίδια η οικογένεια του νεκρού, που δε διεκδικεί την ηρωοποίηση του παιδιού της, αλλά μόνο την αλήθεια: “Δεν λέμε ότι το παιδί μας πέθανε από τα τραύματα. Δεν λέμε πως αυτά ήταν η άμεση αιτία θανάτου του. Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο ξυλοδαρμός, που είχαν πέσει δέκα πάνω του και του έσπασαν τα πλευρά, επηρέασε πολύ την ψυχολογία του. Αυτό δεν θα το δείξει καμία ιατροδικαστική έρευνα. Ο γιος μας λοιπόν δεν ήταν ένας Γρηγορόπουλος, δεν διεκδικούμε κάτι τέτοιο. Αλλά αγωνιζόταν ενάντια σε ένα αστυνομικό κράτος καταστολής. Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ένα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε”. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ζητούν να γίνει η νεκροψία στη Λάρισα, κι όχι στη Θεσσαλονίκη όπου άρον – άρον μεταφέρθηκε ο σωρός, με το αστείο και συνάμα ψευδές πρόσχημα ότι στη θεσσαλική πρωτεύουσα δε θα υπάρχει ιατροδικαστής για 15 μέρες, όταν στην πραγματικότητα θα βρίσκεται στην πόλη την Πέμπτη.
Αφού λοιπόν το υπουργείο Προ-Πο όχι απλά έχει ήδη προεξοφλήσει το αποτέλεσμα της ιατροδικαστικής έκθεσης, αλλά εκ των προτέρων καλλιεργεί μέσα από μιντιακούς διαύλους το αντίστοιχο κλίμα στην κοινή γνώμη, μέσω των γνωστών “διαρροών”, προς τι αυτή η σπουδή και η περιφρόνηση της επιθυμίας των γονέων για νεκροψία στη  Λάρισα κατά παράβαση γραπτών και άγραφων νόμων;
Ας επιστρέψουμε όμως στην υπόθεση εργασίας μας. Έστω λοιπόν ότι η αστυνομική δε συνδέεται άμεσα – υπογραμμίζουμε και πάλι – με το θάνατο του νέου. Κατά ποιο αρρωστημένο σκεπτικό αυτό τη νομιμοποιεί και την αθωώνει;
Ποια άρρωστη λογική μπορεί να δικαιολογήσει τον αυταρχισμό, το ντελίριο της καταστολής, το ξύλο στον ψαχνό;
Ποια διεθνής συνθήκη προβλέπει το χημικό πόλεμο κατά των διαδηλωτών σε κάθε πορεία, λες και είναι κατσαρίδες; Ποια μελέτη έχει γίνει για τις επιπτώσεις των χημικών στον κόσμο που κατεβαίνει στο δρόμο και πληρώνει κάθε φορά βάση σχεδίου τα σπασμένα;
Ποιος ψυχολόγος έχει μελετήσει τι μπορεί να συμβαίνει στο πωρωμένο μυαλό των ανθρωποφυλάκων και των πολιτικών τους εντολέων; Και ποιος θα αποτυπώσει τα ίχνη των τραυμάτων στις ψυχές των θυμάτων;
Η επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα και ενοχοποίησης του θύματος φαίνεται να είναι ήδη δρομολογημένη και δεν προκαλεί και καμία εντύπωση. Χωρίς να κάνουμε ευθείες αναλογίες, πολλώ δε μάλλον συγκρίσεις, μεταξύ απόλυτα διακριτών περιπτώσεων, η ίδια τακτική χρησιμοποιείται σε διάφορες παραλλαγές στη χώρα μας και διεθνώς, με παραδείγματα από τον Αλέξη ως το Ζακ και από τον Έρικ Γκάρνερ ως το Τζορτζ Φλόιντ. Αλλά δε θα τους περάσει ούτε αυτή φορά, όσο βολικά κι αν νομίζουν ότι είναι τα δεδομένο για το σκηνικό που πάνε να στήσουν.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Θ. ΠΑΦΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΠ

«Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ένα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε»

Κατιούσα

«Μεταφέρουν τη σορό του παιδιού μας στη Θεσσαλονίκη για νεκροψία και όχι στη Λάρισα, χωρίς τη συγκατάθεση μας. Έχουμε δικαίωμα σαν οικογένεια να επιλέξουμε και μας το στερούν»
«Εμείς όμως το ψάξαμε και μάθαμε, ότι την Πέμπτη θα υπάρχει εκεί ιατροδικαστής. Έτσι μας είπαν. Πήγαμε στον εισαγγελέα και τον ρωτήσαμε ευθέως: Έχει το δικαίωμα η οικογένεια να επιλέξει που θα πάει η σωρός; Του λέμε εμείς το αντέχουμε ψυχολογικά να περιμένουμε μια μέρα, αφού την Πέμπτη θα υπάρχει εκεί ιατροδικαστής. Δεν αντέχουμε το οικονομικό κόστος της μεταφοράς στη Θεσσαλονίκη, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους επιλέγουμε τη Λάρισα.
Ο εισαγγελέας μας απάντησε πως ναι, έχουμε λόγο ως οικογένεια, αλλά η απόφαση έχει ληφθεί. Ποιος πήρε την απόφαση ρωτήσαμε; Μας κοιτούσε ο εισαγγελέας χωρίς να μιλάει. Δεχτήκατε πιέσεις του είπα. Μας κοιτούσε και δεν μιλούσε, ομολογώντας με τον τρόπο του ότι δεν μπορούσε να αλλάξει την απόφαση. Μετά μάθαμε, ότι άλλαξαν τα δεδομένα και στη Λάρισα δεν θα έχει ιατροδικαστή για τις επόμενες 15 ημέρες! Σε ποιον να έχω εμπιστοσύνη λοιπόν;»
«Δεν λέμε ότι το παιδί μας πέθανε από τα τραύματα. Δεν λέμε πως αυτά ήταν η άμεση αιτία θανάτου του. Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο ξυλοδαρμός, που είχαν πέσει δέκα πάνω του και του έσπασαν τα πλευρά, επηρέασε πολύ την ψυχολογία του. Αυτό δεν θα το δείξει καμία ιατροδικαστική έρευνα. Ο γιος μας λοιπόν δεν ήταν ένας Γρηγορόπουλος, δεν διεκδικούμε κάτι τέτοιο. Αλλά αγωνιζόταν ενάντια σε ένα αστυνομικό κράτος καταστολής. Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ένα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε».

Αυτές είναι οι δηλώσεις που έκανε ο πατέρας του 27χρονου στο TVXS, που παρά την πολύ δύσκολη στιγμή που βιώνει, βάζει την πολιτική διάσταση της υπόθεσης, που είναι και η βασικότερη.
Τα δικά μας σχόλια περισσεύουν.

Ποιους ενοχλεί;

Ενα ...διαφορετικό Διήμερο ετοιμάζεται να ανοίξει τις πύλες του την Παρασκευή 17 Ιούλη στο Στόμιο της Λάρισας, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους πολύμορφους αγώνες που ανέπτυξαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ το προηγούμενο διάστημα, προκειμένου ο λαός και η νεολαία να «μείνουν δυνατοί», διεκδικώντας μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων τους. Ενα Διήμερο «αλλιώς», με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των κατασκηνωτών και επισκεπτών, κόντρα στα ημίμετρα και την κοροϊδία της κυβέρνησης.

* * *

Φαίνεται, όμως, ότι το 29ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ ενοχλεί...

• Είναι φυσικό να ενοχλεί τα τσιράκια του συστήματος, τους φασίστες. Ο εκπρόσωπός τους στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας ήταν ο μόνος που καταψήφισε τη διοργάνωση του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ.
• Είναι φυσικό να ενοχλεί την κυβέρνηση της ΝΔ, ιδίως αυτό το διάστημα, που προσπαθεί να «φιμώσει» το λαό, με την ψήφιση του κατάπτυστου νομοσχεδίου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, να προωθήσει τα δολοφονικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή. Γι' αυτό και τα φιλικά προσκείμενα προς την κυβέρνηση ΜΜΕ (βλ. «Ελεύθερος Τύπος») στρέφονται ενάντια στη διοργάνωση του Διημέρου, αποσιωπώντας πως παίρνονται όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των κατασκηνωτών...
• Είναι φυσικό να ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ του «βάζουμε πλάτη στην κυβέρνηση», του «θα λογαριαστούμε μετά», που προετοίμασε την ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις, με την οποία κάθε στρατόπεδο και υποδομή της χώρας μας μετατρέπεται σε εν δυνάμει αμερικανική βάση. Μάλιστα, η τοπική σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή καταψήφισε τη διοργάνωση του 29ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου, καταγγέλλοντάς το...
• Φαίνεται, όμως, ότι ενοχλεί και κάποιους όψιμους «επαναστάτες του γλυκού νερού», όπως το ΝΑΡ και τη Νεολαία του, οι οποίοι, με ανακοίνωση που θα τη ζήλευε και ο Θάνος Τζήμερος, στρέφονται ευθέως ενάντια σε μια κατάκτηση των πολιτικών οργανώσεων νεολαίας να τους παρέχεται διευκόλυνση σε υποδομές και χώρους για την πολιτική δραστηριότητά τους από τα Περιφερειακά Συμβούλια και τους τοπικούς δήμους, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που υπάρχουν αυξημένες ανάγκες για υγειονομικούς λόγους. 'Η συντάσσονται με τα φασιστοειδή, ή τους ενοχλεί ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του Διημέρου της ΚΝΕ, έχοντας προσχωρήσει στον κοσμοπολιτισμό της αστικής τάξης, ή και τα δύο... Πάντως προκαλεί εντύπωση - ακόμα και σε μέλη τους - το γεγονός ότι μία βδομάδα μετά την ψήφιση του απαράδεκτου νόμου Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις, η Νεολαία του ΝΑΡ επιλέγει να επιτεθεί στην ΚΝΕ, γιατί διοργανώνει Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο...

* * *

Οπως και να 'χει, το 29ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ θα γίνει και θα γίνει όπως πρέπει, με «οργανωμένη απειθαρχία» στη «σιγή νεκροταφείου» που θέλουν να επιβάλουν η κυβέρνηση, το κράτος και το σύστημα!
(Αναδημοσιεύεται από το portal «902.gr»)

Καμιά έκπληξη

Η προχτεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) για τις σχέσεις της ΕΕ με την Τουρκία είναι αποκαλυπτική και ταυτόχρονα κόλαφος για την κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα, τα οποία, κάθε φορά που οξύνεται η ένταση στα Ελληνοτουρκικά, παρουσιάζουν ως «ασπίδα» τάχα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα τη «διεθνοποίηση» του ζητήματος και την «αλληλεγγύη» των «συμμάχων» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Το ίδιο έγινε και τώρα, με αφορμή τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, για την οποία η ελληνική κυβέρνηση απέσπασε από Ευρωπαίους και Αμερικανούς εταίρους τις γνωστές γλυκανάλατες καταδίκες και τα ευχολόγια για τη στάση της Τουρκίας.
Η ουσία όσων έγιναν στη συνεδρίαση του ΣΕΥ, αποτυπώνεται στις δηλώσεις του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων και Ασφάλειας, ο οποίος περιέγραψε τη μεγάλη εικόνα των μονοπωλιακών και γεωπολιτικών συμφερόντων που ανταγωνίζονται στην περιοχή, όπου δεν χωράνε καλολογίες και εξωραϊσμοί.
Ο Μπορέλ επανέλαβε ότι «αντιμετωπίζουμε την Τουρκία σαν σημαντική χώρα για την ΕΕ, με την οποία θα θέλαμε να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας», χαρακτήρισε «διαφιλονικούμενα ύδατα στην Ελλάδα» τις θαλάσσιες ζώνες όπου η Τουρκία εγείρει διεκδικήσεις σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δεσμεύτηκε ...«να ψάξει μονοπάτια για την επίτευξη κατανόησης».
Καμία έκπληξη δεν προκαλεί βέβαια η στάση της ΕΕ. Αντίθετα, είναι «μια από τα ίδια» και συμπληρώνει τις παρόμοιες αντιδράσεις των ΗΠΑ μετά την εξέλιξη με την Αγία Σοφία. Μόνο που αυτή η στάση των δυνάμεων του ευρωατλαντισμού όχι μόνο δεν αποτρέπει την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας, αλλά την τροφοδοτεί και την ενθαρρύνει.
Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι οι δυνάμεις αυτές παζαρεύουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα για να τραβήξουν την Τουρκία από την αγκαλιά της Ρωσίας και ταυτόχρονα παίζουν το ρόλο του «προξενητή», για να προωθηθεί η λύση της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, προς όφελος των συμφερόντων των ευρωπαϊκών και αμερικανικών μονοπωλίων στην περιοχή.
Με τους στόχους αυτούς ευθυγραμμίζεται και η ελληνική αστική τάξη, η οποία συμμετέχει στα παζάρια για ευρύτερες διευθετήσεις στην περιοχή, κάτω από τις «φτερούγες» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, και αναγνωρίζει την αναγκαιότητα να θωρακιστεί η ΝΑΤΟική συνοχή, με αγκίστρωση της Τουρκίας στη Δύση, απέναντι στον «κίνδυνο» να ενισχυθεί ο ρόλος της Ρωσίας και άλλων ανταγωνιστών του ΝΑΤΟ.
Είναι χαρακτηριστικές οι πρόσφατες δηλώσεις του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας, Αλ. Διακόπουλου, ο οποίος απέκλεισε οποιοδήποτε ενδεχόμενο να ενεργοποιηθούν οι λεγόμενες «ρήτρες αλληλεγγύης» των ΝΑΤΟ και ΕΕ «σε περίπτωση απειλής από την Τουρκία», γιατί κάτι τέτοιο «θα αποκόψει τις σχέσεις της με τη Δύση»!
Είναι φανερό δηλαδή ότι η ελληνική κυβέρνηση, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, προσυπογράφει τις αμερικανοΝΑΤΟικές προτεραιότητες στην περιοχή και ομολογεί τη βαθύτερη εμπλοκή της σε σχέδια και ανταγωνισμούς που βάζουν σε κίνδυνο το λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Το ίδιο ισχύει με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, που καλλιεργούν κάλπικες προσδοκίες ότι ο μεγαλύτερος εναγκαλισμός με την ευρωατλαντική πολιτική θα φέρει τη «λύση» στα Ελληνοτουρκικά, ή με όσους σηκώνουν εθνικιστικές κορόνες σε βάρος της Τουρκίας, χωρίς να αμφισβητούν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή και τον αναβαθμισμένο ρόλο που διεκδικεί σ' αυτόν η ελληνική αστική τάξη.
Αν ένα πράγμα επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις, είναι ότι λύση που να εξασφαλίζει την ειρήνη και την ευημερία για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στο ευρωατλαντικό πλαίσιο, όπου συγκρούσεις και συμβιβασμοί εναλλάσσονται με κριτήριο τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων, το συσχετισμό ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και καπιταλιστικά κράτη.
Εκεί πρέπει να στρέψει τη δύναμή του ο λαός, παλεύοντας για απεμπλοκή από τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ, ενάντια στην ίδια την εξουσία και τις συμμαχίες του κεφαλαίου.