«Εμείς είμαστε το κράτος»

 

Μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει η δήλωση του υπαστυνόμου Κωνσταντίνου Ηλιόπουλου, από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος με περίσσιο θράσος καλεί, μέσα από ανάρτησή του στο «Facebook», την κυβέρνηση της ΝΔ να χρησιμοποιήσει την «ισχύ των γκλομπ» της Ελληνικής Αστυνομίας.

 

Σε μια οπαδική έκφραση της χαράς του, το πρώην (πια...) μέλος της ΝΔ εκφράζει τις ίδιες απόψεις που έχουμε ακούσει από αστυνομικούς υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής. Άραγε, δεν γνώριζαν στη ΝΔ τις απόψεις αυτού του ανθρώπου, πριν τις δημοσιεύσει; Είναι ο μόνος με αυτές τις απόψεις στη ΝΔ;


Τέτοιες απόψεις όχι μόνο βρίσκουν αντίθετους πολλούς συναδέλφους αλλά και μας προσβάλλουν. Η Ελληνική Αστυνομία ΔΕΝ έχει μόνο τέτοιους ανθρώπους. Η πλειοψηφία των συναδέλφων προσπαθούμε κάτω από πολύ άσχημες και επικίνδυνες συνθήκες να αντιμετωπίσουμε το έγκλημα.

Πολλοί από εμάς καταγόμαστε από λαϊκές οικογένειες και ξέρουμε από πρώτο χέρι τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής. Αυτό αποτελεί και «απαγορευτικό» παράγοντα για εμάς να στραφούμε απέναντι στον λαό που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του.

Δεν θέλουμε να είναι αυτός ο ρόλος μας!

Ο κυνισμός με τον οποίο ισχυρίζεται ο κύριος Ηλιόπουλος ότι τα ΜΑΤ είναι το κράτος, φανερώνει την αποστολή της αστυνομίας που όλες οι κυβερνήσεις της έχουν δώσει ως κατασταλτικού μηχανισμού.

Η θέση αυτών των ανθρώπων είναι εκτός της Ελληνικής Αστυνομίας.
Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ να μην τολμήσει να μας χρησιμοποιήσει εναντίον του αγωνιζόμενου λαού.

Ένας αστυνομικός

• Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το 15ήμερο δισέλιδο «Για τους Ένστολους», του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», 20 - 21 Ιούλη 2019.

902.gr

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Ο υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος Κ. Χατζηδάκης σε δηλώσεις του στο ΣΚΑΙ αναφέρεται σε «πολυπαραγοντικό» σχέδιο σωτηρίας για τη ΔΕΗ που ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης θα παρουσιάσει στη Βουλή και ο  ίδιος θα το εξειδικεύσει, το απόγευμα της Δευτέρας,  και το οποίο θα χρειαστούν μήνες για την εφαρμογή του. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην ανάγνωση προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης έκανε λόγο για ιδιωτικοποίηση δικτύων στην αρχή και στη συνέχεια αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή.

Μέρες πριν τις εκλογές, στο επίκεντρο της  πολιτικής  αντιπαράθεσης ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ βρέθηκε και η ΔΕΗ, με την κατάρρευση της μετοχής της εκείνη την περίοδο στο Χρηματιστήριο. Για κινδυνολογία κατηγόρησε τότε τη Ν.Δ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ελαφρότητα και ιδεοληψία, «επιτομή» του τρόπου διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ, του χρέωνε η ΝΔ.

Εν ολίγοις, τα δυο κόμματα αλληλοκατηγορούνται σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις στην ενέργεια,  την ίδια στιγμή που η ενεργειακή πολιτική  βασικά καθορίζεται από την ΕΕ, της οποίας την πολιτική αποδέχονται. Μια πολιτική  που  απαιτεί την υποχώρηση στην λιανική αγορά του μεριδίου της ΔΕΗ  στο  50%,  την πώληση λιγνιτικών μονάδων Μεγαλόπολης και Φλώρινας,  που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί το 2018, ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ και της ΔΕΠΑ Εμπορίας, ενώ  το 17% των μετοχών της ΔΕΗ παραμένει στο ΤΑΙΠΕΔ, με δυνατότητα πώλησής του.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προσδιορίσει τον ενεργειακό τομέα ως μία από τις κύριες πολιτικές της  προτεραιότητες. Μάλιστα οι πρώτες οδηγίες ελευθέρωσης στην ΕΕ εγκρίθηκαν το 1996 (ηλεκτρική ενέργεια) και το 1998 (φυσικό αέριο), οι οποίες έπρεπε να μεταφερθούν στα νομικά συστήματα των κρατών μελών μέχρι το 1998 (ηλεκτρική ενέργεια) και το 2000 (φυσικό αέριο).

Ουσιαστικά, οι στόχοι της ενεργειακής πολιτικής αποβλέπουν στην ικανοποίηση ενεργειακών αναγκών με το ελάχιστο δυνατό κόστος για το ίδιο το κεφάλαιο. Οι μεταρρυθμίσεις και οι απορρυθμίσεις στη βιομηχανία ηλεκτρικής ενέργειας προωθούν μια μεταμόρφωση στην εγκατάσταση  και οργάνωση εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας, που δηλώνουν τη μετάβαση από ένα  μονοπωλιακό στάδιο, που ήταν κρατικό,  σε ένα ανταγωνιστικό, που εξασφαλίζει κερδοφορία στους ιδιώτες διαχειριστές της. Επιπλέον η ιδιωτικοποίηση σημαίνει όχι μόνο τη μόνιμη μεταφορά του δικαιώματος ιδιοκτησίας από μια δημόσια αντιπροσωπεία αλλά και του αντίστοιχου ελέγχου.

Μ’ αυτή την οπτική, η  ιδιωτικοποίηση  θεωρήθηκε ως λύση για τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις των χωρών. Στη χώρα μας, όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα αυτά των μνημονίων, για την ανάθεση υπηρεσιών σε ιδιώτες ή πώληση επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, όπως ΔΕΗ ή παλιότερα ΟΤΕ,  υποστηρίζεται ως πιο ισχυρό κίνητρο η επίτευξη εξοικονόμησης  λειτουργικού κόστους με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Ως οικονομικοί στόχοι αναφέρονται  αύξηση της παραγωγικότητας, ανάπτυξη της οικονομίας της αγοράς και ρύθμιση της ανταγωνιστικότητας. Επιπλέον, στους οικονομικούς στόχους περιλαμβάνεται και η παραγωγή εσόδων για την διάσωση κρατικών και δημόσιων εταιρειών από χρέη.  Τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις θεωρούνται μια   σημαντική πηγή του προϋπολογισμού που βοηθά στη μείωση των ελλειμμάτων, ενώ ενισχύεται ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα στην οικονομία, απελευθερώνοντας την εγχώρια αγορά.

               Η στροφή στην ιδιωτικοποίηση έχει εξαπλωθεί για να γίνει το παγκόσμιο οικονομικό φαινόμενο της δεκαετίας του '90. Σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, οι κυβερνήσεις στρέφονται προς τους ιδιωτικούς διαχειριστές ελέγχοντας τα πάντα, από τις ηλεκτρικές επιχειρήσεις μέχρι τις φυλακές, από τις σιδηροδρομικές μεταφορές μέχρι την εκπαίδευση, με το προπαγανδιστικό σκεπτικό πως τα κέρδη και το δημόσιο συμφέρον αλληλεπικαλύπτονται καλύτερα όταν η ιδιωτικοποιημένη υπηρεσία βρίσκεται σε ανταγωνιστική αγορά. Μόνο που αυτό δεν έχει επαληθευτεί στην πράξη,.

Οι τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο έχουν υποστεί σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές. Και όπως μπορεί να φαίνεται ότι ο καπιταλισμός παρουσιάζει μια ποικιλομορφία, εστιάζοντας στη θεσμική αρχιτεκτονική του ή σε ρυθμιστικούς του κανόνες, αν και είναι κοινά τα χαρακτηριστικά οργάνωσης παραγωγής και κατανάλωσης για κερδοφορία, το ίδιο και οι τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας κάθε μορφής καπιταλισμού έχουν αναδιαρθρωθεί με παρόμοιο τρόπο, και παρά τις θεσμικές διαφορές, κάθε καπιταλιστική χώρα αντιμετωπίζει την ενέργεια με παρόμοια μέτρα πολιτικής. Οι ιδιωτικοποιήσεις λοιπόν στο χώρο της ενέργειας, με την τρέχουσα ορολογία,  ταυτίζονται με απελευθέρωση της και διαφημίζονται για το όφελος των καταναλωτών να επιλέγουν τον προμηθευτή της ηλεκτρικής ενέργειας, που ο ανταγωνισμός τους υποστηρίζουν πως μειώνει τις τιμές.

 Μόνο που η εμπειρία έχει δείξει πως η ιδιωτική ιδιοκτησία δεν μεταφράζεται αναγκαστικά σε βελτιωμένη αποτελεσματικότητα σε απόδοση και κόστος. Εξάλλου οι ιδιώτες διαχειριστές ενδιαφέρονται πάντα, και γίνεται αποδεκτό,  για υιοθέτηση κερδοφόρων στρατηγικών ή εταιρικών πρακτικών που καθιστούν τις βασικές υπηρεσίες απρόσιτες ή μη διαθέσιμες σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Μια επιχείρηση που αναζητά κέρδος και ενεργεί πάντα προς το συμφέρον των μετόχων δεν μπορεί, για παράδειγμα, να επιλέξει να παρέχει υγειονομική περίθαλψη στους άπορους ή να επεκτείνει την εκπαίδευση σε φτωχά παιδιά ή παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Ο τομέας της ενέργειας έχει  άμεσες ή έμμεσες επιπτώσεις σε όλους τους τομείς ανθρώπινης δραστηριότητας. Η  ενέργεια αποτελεί κίνητρο και προϋπόθεση υλοποίησης των περισσότερων καθημερινών ανθρώπινων δραστηριοτήτων, αφού απαιτείται ενέργεια για την παραγωγή βασικών αγαθών και υπηρεσιών, για την εξυπηρέτηση βασικών λειτουργιών των ανθρώπων π.χ, θέρμανση, μαγείρεμα κλπ. Αποτελώντας λοιπόν  καθοριστικό παράγοντα για χάραξη πολιτικής σε τομείς όπως μεταφορές, οικοδομές, βιομηχανία, για την έρευνα, την τεχνολογία και συνολικά στην οικονομία μιας χώρας, το μείζον θέμα είναι ποιος ελέγχει την ενέργεια από την οποία εξαρτάται όχι μόνο η ευημερία αλλά ακόμα και η επιβίωσή μας.

Ο Παναγιώτατος Δόκτωρ Άνθιμος και άλλα μυστήρια

Κατιούσα

Μια από τις ειδήσεις των ημερών, που προκάλεσε μια σχετική αίσθηση, είναι η αναγόρευση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμος σε επίτιμο διδάκτορα του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ. Απόφαση που είχε ήδη ληφθεί από το 2017, αλλά τότε είχε αναβληθεί, υπό το βάρος των αντιδράσεων της ακαδημαϊκής κοινότητας. Κάτι το καλοκαιράκι κι η συνοδεύουσα ραστώνη, κάτι οι εκλογές που μεσολάβησαν δημιουργώντας πιθανότατα ευνοϊκότερο κλίμα – τουλάχιστον σύμφωνα με το σκεπτικό των αρμόδιων καθηγητών – και η σεμνή τελετή τελικά πραγματοποιήθηκε, στα κρυφά και συνοδεία αγιασμένων ΜΑΤ έξω από τη Μητρόπολη ενάντια σε δαιμόνια πνεύματα.
Μόλις το θέμα πήρε δημοσιότητα, δεν έλειψαν και πάλι οι αντιδράσεις, οδηγώντας τον πρόεδρο του τμήματος Ποιμαντικής Σίμο Πασχαλίδη σε τοποθέτηση, από την οποία μάθαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Πρώτον και κύριον, ότι δεν είναι καν η πρώτη φορά που ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας. Όχι, μια φιγούρα τέτοιου βεληνεκούς δε θα μπορούσε να έχει αφήσει αδιάφορο τον πανεπιστημιακό κόσμο στην προηγούμενή του μητρόπολη, Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης.
Κι αν αναρωτιέστε ποιο τμήμα του επιφύλαξε την τιμή, δεν είναι αυτό που νομίζετε. Ο Άνθιμος λοιπόν, προτού μετατεθεί στη Θεσσαλονίκη το 2004, είχε προλάβει να αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας της ιατρικής σχολής του ΔΠΘ. Αν αναρωτιέστε πώτς γκένεν ατό με μητροπολίτη του οποίου οι σπουδές περιλαμβάνουν τη φιλοσοφική και τη νομική, την απάντηση τη δίνει ο καθηγητής Πασχαλίδης: “Στην πολυετή εκκλησιαστική προσφορά του κ. Ανθίμου, επί 30 χρόνια στην ακριτική μητρόπολη Αλεξανδρούπολης, με πλουσιότατο κοινωνικό έργο, μεταξύ του οποίου η ίδρυση πρότυπων Ιδρυμάτων για χρονίως πάσχοντες και γηροκομείων, και με τη μοναδική συμβολή του στην ίδρυση της Ιατρικής Σχολής του ΔΠΘ και τη λειτουργία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, για την οποία τιμήθηκε τότε ως επίτιμος διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του ΔΠΘ”. Για να μην είμαστε κακόπιστοι βέβαια, επίτιμος διδάκτορας γίνεται και χωρίς να έχεις άμεση συνάφεια με το αντικείμενο του τμήματος, αν έχεις ευρύτερη προσφορά στο χώρο. Με αυτό το σκεπτικό, απορεί κανείς γιατί δεν του απονεμήθηκε επί τιμή διδακτορία και στο Τμήμα Φυσικής, για τη δήλωσή του πως δεν υπάρχουν άλλοι πλανήτες, ούτε ο άνθρωπος έχει πάει στο φεγγάρι.
Όσο για κάποιους που αδίκως κατηγορούν το μητροπολίτη δόκτορα για ρατσισμό, τους έβαλε κι αυτούς στη θέση του ο πρόεδρος του τμήματος, σημειώνοντας πως η μητρόπολη δίνει υποτροφίες σε αλλοδαπούς, ακόμα και από τη Βόρεια Μακεδονία. Οι συκοφάντες ας σωπάσουν, εξάλλου το είχε πει πως “υπάρχουν και όρια στο αγαπάτε αλλήλους”. Όρια που περιλαμβάνουν όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς, τι άλλο να κάνει δηλαδή; Όπως προσθέτει εξάλλου ο Πασχαλίδης, ο Άνθιμος είναι μακριά από κάθε διχαστική νοοτροπία και δε γίνεται να μένουμε σε “προφορικές διατυπώσεις, που ενίοτε μεταφέρονται όχι πάντοτε με ακρίβεια στα μέσα ενημέρωσης ή κοινωνικής δικτύωσης”. Μόνο ενωτικές κινήσεις έχει κάνει κατά καιρούς ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, ένωσης με το ζεύγος Μιχαλολιάκου της ΧΑ και με τους τίμιους Σαλονικιούς οικογενειάρχες, σε αγρυπνία ενάντια στους φθοροποιούς γκέι του Σατανά.
Τελικά όμως, ίσως το θέμα δεν είναι γιατί (ξανα)έγινε διδάκτορας ο Άνθιμος. Αλλά για ποιο λόγο στον 21ο αιώνα εξακολουθεί να θεωρείται τμήμα ΑΕΙ η Ποιμαντική και Κοινωνική Θεολογία, όταν διεθνώς αναγνωρισμένο επιστημονικό αντικείμενο είναι μόνο η θρησκειολογία. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια βέβαια σε μια χώρα που θεωρούνται μέρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης και ισότιμα με Πανεπιστήμια ακόμα και οι Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες.

Δίκη Χρυσής Αυγής: Η πολιτική αγωγή ζήτησε ανάγνωση εγγράφου με το στίγμα του κινητού του Ρουπακιά για να αποδειχτούν τα ψέματά του

Από iraklis3

Το στίγμα του κινητού του Γιώργου Ρουπακιά δεν επαληθεύει, σύμφωνα με την πολιτική αγωγή στην δίκη της Χρυσής Αυγής, τον ισχυρισμό που προέβαλε ο κατηγορούμενος ότι λίγες ώρες πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα βρισκόταν στο Περιστέρι.
Σύμφωνα με τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής, έχουν καταγραφεί δύο κλήσεις του Γιώργου Ρουπακιά στον χρόνο που είπε πως βρισκόταν στο Περιστέρι, λίγες ώρες πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που αποδεικνύουν πως ο κατηγορούμενος δεν είπε αλήθεια.
Με αίτημά της προς το δικαστήριο, η πολιτική αγωγή ζήτησε να αναγνωστούν δύο τηλεφωνικές κλήσεις του κατηγορούμενου για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι οποίες καταγράφηκαν στις 17 Σεπτεμβρίου 2013, στις 21:11 η μία και 21:22 η δεύτερη και έχουν καταγραφεί από την κεραία κινητής τηλεφωνίας στη Νίκαια. Κατά την πολιτική αγωγή είναι αναγκαία η ανάγνωση του εν λόγω εγγράφου, καθώς από την συγκεκριμένη καταγραφή προκύπτει πως ο Γιώργος Ρουπακιάς δεν ήταν στο Περιστέρι, όπως ο ίδιος είπε στην απολογία του. Ο κατηγορούμενος, ο οποίος για πρώτη φορά ανέφερε το Περιστέρι, προσδιόρισε τον χρόνο παραμονής του στην περιοχή, όπου είπε πως πήγε, να είναι από τις 20:30 έως τις 22:30.
Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να απαντήσει στο αίτημα τις επόμενες ημέρες.
Η διαδικασία, σήμερα, συνεχίστηκε με τις απολογίες των κατηγορουμένων για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα, Γεωργίου Σκάλκου και Σταύρου Σαντοριναίου.
Ο πρώτος αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή του με όσα έγιναν τη νύχτα της δολοφονίας, υποστηρίζοντας πως ο ίδιος ήταν με τον συγκατηγορούμενό του Γιώργο Δήμου και πήγαν μαζί, όταν ο Δήμου έλαβε το μήνυμα από την Τοπική Νίκαιας, στα γραφεία, τα οποία όμως ήταν κλειστά.
Ο Σκάλκος είπε, επίσης, ότι κάπου κοντά στα γραφεία της Τοπικής είδε τον συγκατηγορούμενό του Ι. Κομιανό πάνω στο μηχανάκι του «να πηγαίνει ήρεμα προς Κερατσίνι». Η αναφορά του προκάλεσε την αντίδραση του ίδιου του Κομιανού, ο οποίος τον κατηγόρησε πως τον εμπλέκει σκόπιμα με υπόδειξη του Δήμου. Ο κατηγορούμενος σημείωσε πως ο Δήμου είχε τηλεφωνήσει στον Ρουπακιά, ο οποίος του είχε πει πως τον έχουν συλλάβει.
Πρόεδρος: Άλλα πράγματα λέει ο Δήμου. Ξέρετε τι λέει;
Κατηγορούμενος: Ότι ο Κομιανός μάς είπε «πάνε να πιάσουν τους δικούς μας», «πάμε για μάχες» και τέτοια.
Πρόεδρος: Άλλο σημείο που να διαφέρουν οι απολογίες σας;
Κατηγορούμενος: Δεν θυμάμαι…
Πρόεδρος: Γιατί να πει ο Δήμου ότι είχε μηχανές έξω από την Τοπική; Τον ρωτήσατε;
Κατηγορούμενος: Δεν τον ξαναείδα.
Ο Σταύρος Σαντοριναίος, απολογούμενος, επιχειρώντας να εξηγήσει τις επτά τηλεφωνικές κλήσεις που είχε με τον συγκατηγορούμενό του Αναστάσιο-Μάριο Αναδιώτη το επίμαχο βράδυ είπε πως πρόκειται για παιδικό φίλο του και ότι τα τηλεφωνήματα δεν σχετίζονται με όσα έγιναν στο Κερατσίνι εκείνο το βράδυ: «Είχα επτά τηλεφωνικές κλήσεις με ένα παιδικό μου φίλο, γι’ αυτό είμαι εδώ. Αυτό μάλλον ήταν υπεραρκετό για να τραβήξω όλα αυτά. Εγώ δεν έχω ούτε μια φωτογραφία της Χρυσής Αυγής στους υπολογιστές μου. Είμαι βέβαιος ότι δεν είμαι σε καμία φωτογραφία και ότι δεν έχω καμία κλήση με άλλους συγκατηγορουμένους μου… Με κάλεσε ο Αναδιώτης και μου είπε “κάποιες ομάδες πλακώθηκαν, μαχαιρώθηκαν”, λέω “έλα ρε…” και το κλείσαμε. Πήγα στους γονείς μου, το ανέφερα, μου λέει η μάνα μου “σου είπε ποιος; Στο Κερατσίνι;”. Μου λέει “για ξαναπάρε τον, μπορεί να ‘ναι κάποιος γνωστός μας”.
Πρόεδρος: Κατά προτροπή της μητέρας σας δηλαδή, λέτε τώρα;
Κατηγορούμενος: Ναι.
Η δίκη ολοκληρώθηκε νωρίτερα απ’ ό,τι συνήθως καθώς ο επόμενος κατηγορούμενος, Γ. Σταμπέλος, δεν ήταν στην αίθουσα. Απόντες ήταν ακόμα επτά κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων οι Καζαντζόγλου και Καλαρίτης, με τη συνήγορό τους να υποστηρίζει ότι δέχτηκαν επίθεση κατά την αποχώρησή τους από τη δικαστική αίθουσα του Κορυδαλλού μετά την απολογία του Γ. Πατέλη αλλά και έξω από το Εφετείο μετά την απολογία του Γ. Ρουπακιά.
Ωστόσο, δεν έχει καταγραφεί καμία επίθεση εναντίον των κατηγορουμένων παρά μόνο ένα φραστικό επεισόδιο μεταξύ της οικογένειας και φίλων του Παύλου Φύσσα και κατηγορουμένων και συνηγόρων τους, μετά την απολογία του Γ. Πατέλη, λίγα μέτρα από την είσοδο της ειδικά διαμορφωμένης αίθουσας, η οποία διήρκεσε μόλις λίγα λεπτά και έληξε με την παρέμβαση ψυχραιμότερων.
Η διαδικασία θα συνεχιστεί αύριο.

Η ''Αγία'' των ΜΚΟ ανέβηκε επίπεδο ...

0 Comments

Του Περικλή Δανόπουλου

Η Καρόλα Ρακέτε, η υπεράνω προτεσταντισμού και καθολικισμού, "Αγία" των ΜΚΟ (στην Ελλάδα θα την έλεγαν Αγία Καρόλα η ΜΚΙώτισα), ανέβηκε επίπεδο, Ως πρέσβειρα της παγκόσμιας αμοιβόμενης αλληλεγγύης, παρότρυνε τους ευρισκόμενους σε εμπόλεμη ζώνη Σύριους, να εγκαταλείψουν την χώρα. Δεν τους συμβούλευσε να πάνε στην ελεγχόμενη απόλυτα από τον Άσαντ περιοχή, αυτή που ανοικοδομείται, αλλά τους πίεσε να φύγουν. Να βρεθούν στην φιλόξενη αλληλέγγυα Ευρώπη, εκεί όπου βέβαια η Γερμανία δεν τους δέχεται, η Γαλλία το ίδιο, ο Σαλβίνι στην Ιταλία δεν το συζητά, οπότε όλοι καταλαβαίνουμε την συνέχεια.

Η Καρόλα Ρακέτε, όπως και οι τόσες ΜΚΟ δεν αγωνίζονται για το σταμάτημα των πολέμων και της εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου. Και κανείς φυσικά από τα παπαγαλάκια του μίσθαρνου τύπου δεν θα την ρωτήσει, γιατί δεν αγωνίζεται να σταματήσουν οι εξοπλισμοί στην Τουρκία και στους τζιχαντιστές. Είναι και τα συμφέροντα του μπαμπάκα στην μέση.

Αλλά το καταπληκτικό το άφησε για το τέλος.Μίλησε για την καινούργια φάμπρικα . Την μετανάστευση λόγω κλιματικής αλλαγής. Στο σημείο αυτό, να πω πως στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, η αλήθεια βρίσκεται στη μέση. Πρόβλημα υπάρχει,αλλά διογκώνεται πολύ έξυπνα, ώστε να εμπορευματοποιηθούν όλες οι πτυχές του.Και όταν ακούς την Καρόλα να μιλά, καταλαβαίνεις ότι σίγουρα υπάρχει κρυφή ατζέντα.

► Η εποχή των τεράτων και
των τερατολάγνων

Του Προκόπη Μπίχτα

Όμως η Καρόλα, την δουλειά της κάνει. Το πρόβλημα ξεκινά από την στιγμή που πολλοί άνθρωποι (υπάρχουν αρκετοί και στο FB), σκεπτόμενοι και με ευαισθησίες, δεν καταλαβαίνουν το μεγάλο φαγοπότι της μετανάστευσης και νομίζουν ότι εδώ επιτελείται ανθρωπιστικό έργο.

Είναι απλό, όσο η μετανάστευση δεν σταματά, δεν σταματούν και οι πόλεμοι και η ληστεία των πόρων του τρίτου κόσμου. Αυτό βέβαια ισχύει και vice versa.Το κάρο μπαίνει πάντα πίσω από το άλογο, ποτέ μπροστά, να μην το ξεχνάμε

Τέλος, σχετικά με την μετανάστευση λόγω κλιματικής αλλαγής. Αφού όπως όλοι γνωρίζουμε, οι ΗΠΑ είναι ο κύριος υπεύθυνος για την καταστροφή (σε όποιο μέγεθος, τωρινό και μελλοντικό). η θαρραλέα γητεύτρα των επτά θαλασσών Καρόλα, οφείλει να μαζέψει τους ''κλιματικούς μετανάστες'' και να τους πάει όπως έκανε στον Σαλβίνι, στην πχ.Νέα Υόρκη....

Δύσκολο έτσι; Έως απίθανο να το κάνει το κορίτσι θαύμα, γιατί εκεί δεν θα έχει την προστασία του μπαμπά της, της Γερμανίας, της ΕΕ.Και εκεί οι σερίφηδες, πρώτα σε πυροβολούν και μετά σε ρωτάνε που πας.....

AddThis Sharing Buttons

Share to Viber

Το σοβιετικό σύστημα υποχρέωνε τις γυναίκες να γίνονται επιστήμονες λέει ο φιλελεύθερος Economist

Κατιούσα

Ένας από τους μεγαλύτερους καημούς του αστικού φεμινιστικού κινήματος είναι το φαινόμενο της λεγόμενης “γυάλινης οροφής”, δηλαδή όλα εκείνα τα αόρατα εμπόδια και προκαταλήψεις που εμποδίζουν τις γυναίκες να ανέλθουν στον ίδιο βαθμό με τους άνδρες στα ανώτατα κλιμάκια της επιστήμης, της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της τεχνολογίας.
Σε ό,τι αφορά την πρώτη, είναι γεγονός πως μόλις το 28% των ερευνητών παγκοσμίως είναι γυναίκες, ενώ ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα στο πεδίο των βραβεύσεων, καθώς μόλις 19 γυναίκες έναντι 600 αντρών έχουν πάρει το Νόμπελ Φυσικής, Χημείας ή Ιατρικής από το 1903, όταν η πρωτοπόρος Μαρί Κιουρί έκανε την αρχή για το φύλο της. Ακόμα και σε χώρες της ΕΕ, μόλις τα δύο πέμπτα των θετικών επιστημόνων και μηχανικών είναι γυναίκες, ενώ στη Φινλανδία και τη Γερμανία, ο αριθμός αυτός πέφτει σε κάτω από μία στους τρεις.
Κι όμως, σύμφωνα με έρευνα του ολλανδικού πανεπιστημίου του Leiden, στη Λιθουανία 57% των κλάδων αυτών αποτελείται από γυναίκες, με τη Βουλγαρία και τη Λετονία να ακολουθούν, ενώ στις βαλκανικές χώρες (με εξαίρεση την Ελλάδα) 49% των ερευνητών είναι γυναίκες. Η έρευνα προσθέται πως στην Πολωνία και τη Σερβία τα πανεπιστήμια έρχονται πρώτα στη φυλετική ισότητα σε ό,τι αφορά τις επιστημονικές δημοσιεύσεις.
Τι ευθύνεται γι’ αυτό, σύμφωνα με τη ναυαρχίδα του διεθνούς φιλελεύθερισμού, το περιοδικό Economist; Μα φυσικά η σοβιετική κληρονομιά (εντάσσοντας εδώ προφανώς ελαφρώς καταχρηστικά και το γιουγκοσλαβικό μοντέλο). Κι αν νομίζεται πως σε μια κρίση εντιμότητας οι συντάκτες του άρθρου είπαν να ομολογήσουν μια αλήθεια που στους γνώστες της παιδείας στο σοσιαλισμό είναι αυτονόητη, ξανασκεφτείτε το. Διότι κατά το κείμενο το γεγονός αυτό είναι όχι απλά αρνητικό, αλλά αποτέλεσμα καταπίεσης(!)  και εξαναγκασμού(!) των γυναικών από το καθεστώς. “Η καταπίεση έφυγε, αλλά η συνήθεια των γυναικών να δουλεύουν στα εργαστήρια παρέμεινε”, διαπιστώνει, μάλλον με απογοήτευση ο συντάκτης.

Δεν έφτανε η υπόλοιπη φρίκη του ολοκληρωτισμού, αλλά οι κομμουνισταί τραβολογούσαν με τη βία αμέριμνες νοικοκυρές από την ασφάλεια της κουζίνας τους, αναγκάζοντάς τες να προσαρμοστούν σε απάνθρωπα, αποστειρωμένα εργαστήρια με παράξενα μηχανήματα και δοκιμαστικούς σωλήνες. Επιπλέον, τους στέρησαν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν άλλες, ξεκούραστες και προσοδοφόρες καριέρες, όπως αυτή της συνοδού πολυτελείας και της πρωταγωνίστριας σε πορνοταινίες.
Για να είμαστε απολύτως ακριβής βέβαια, το άρθρο δεν είναι περιοριστικό, αλλά θεωρεί πως κι οι άντρες εξωθούνταν στην επιστήμη με το ζόρι. Ευτυχώς που στον καπιταλισμό κανείς δε σε εξωθεί να γίνεις επιστήμονας, ειδικά αν δεν έχεις λεφτά να πληρώσεις τις σπουδές σου. Επιπλέον, σε πολλές χώρες, όπως η δική μας, ακόμα και οι επιστήμονες δεν είναι καταδικασμένοι σε γραφεία, υπολογιστές και εργαστήρια, αλλά έχουν τη μοναδική ευκαιρία να κάνουν πνευματικά ανέμελες και ξένοιαστες δουλειές, όπως ντελίβερι, διανομή φυλλαδίων και σερβιτόροι.
Το επόμενο βήμα, όπως σημειώνει και ο δικός μας Μώμος, είναι να διοργανωθεί μια μεγάλη διαδήλωση φιλελεύθερων της Δύσης με πλακάτ “Ποτέ ξανά” και ρεσό, ώστε να μην επαναληφθούν ποτέ τέτοια αναχρονιστικά φαινόμενα.

Μια... απλή κανονικότητα!

 

Δυο βδομάδες μετά τις εκλογές και οι κουρασμένες από τα εκλογικά και καιρικά άθλια φαινόμενα μάζες πιπιλάμε, αθέλητα ή και με το ζόρι, την καραμέλα των ημερών: Κανονικότητα! Αυτοϋπονομεύουμε τη νοημοσύνη μας, θα μου πεις, και με το που τη διαβάζεις, άγνωστε - γνωστέ αναγνώστη μου. Πικρή, ξινή, λύσσα κι άνοστη μαζί αυτή η αλήθεια. Οχι ότι δεν εξηγείται ή αναλύεται ως αντικειμενική συνθήκη των ημερών. Κάθε άλλο μάλιστα, και δη επιβεβαιωμένη από το εκλογικό αποτέλεσμα.

 

Κανονικότητα είναι να βγαίνει το όλον, η ολομέλεια που λένε, του Συμβουλίου της Επικρατείας και να να ανατρέπει απόφαση του τμήματός του, αποφαινόμενη ότι είναι και νόμιμες, και ηθικές, και ωραίες και καλές ως «αναγκαίες» οι περικοπές του δέκατου τρίτου/τέταρτου και Δώρων κ.λπ. μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, οπότε και των ιδιωτικών να δεις το βουνό το «δίκιο» πώς πλακώνει τις μάζες των εργαζομένων...

 

Κανονικότητα είναι να ασχολούνται οι κοπτόμενοι για τη μικρή αριθμητική παρουσία γυναικών στην κυβέρνηση και στο βουλευτήριο με το τι φόρεσαν για να προσέλθουν προς ορκωμοσίαν οι γυναίκες που εκλέχτηκαν.

Οπως ωσαύτως, κανονικότητα είναι να κρέμεται η ιδεολογική ταυτότητα των νικητών από μια γραβάτα που φόρεσαν, όπως ακριβώς κρεμάστηκε αυτή των ηττηθέντων από μια γραβάτα που έβγαλαν. Αλλωστε κανονικότητα είναι και η εναλλαγή στο μπάσε - βγάλε ιδεολογικώς και διαπαραταξιακώς όχι μόνο γραβάτες αλλά και ψήφους και συμπεράσματα.

Κανονικότητα είναι πλέον να προετοιμάζεται η φιέστα της ευρύτερης δυνατής προσαρμογής των τέως εκλογέων και νυν εισπρακτόρων του μηνύματος που οι ίδιοι έστειλαν στις κάλπες, ότι ο κάθε Μανολιός υπάρχει επειδή φοράει τα ρούχα του αλλιώς, οπότε και κυβερνάει διά της αλλαγής, που είναι σκέτη εναλλαγή εντός εκτός και επί τα αυτά, γιατί είναι πολλά τα λεφτά και πάντα σε λίγες τσέπες.

Κανονικότητα του πολιτικού μας άλλωστε πολιτισμού είναι επίσης να πέφτει το θύμα μόνο του πάνω στο μαχαίρι του φονιά φασίστα, όπως δήλωσε το κτήνος για μια «απλή ανθρωποκτονία», και να αναρωτιούνται κανονικά, μπλόγκια και δημόσια γράφοντες, γιατί δεν ήταν παρούσα να τον ακούει και η Μάγδα μάνα. Απορίες κανονικότητας.

Κανονικότητα δεν είναι μωρέ να ελέγχει τους αστυνομικούς, φορώντας πολιτικό κοστούμι, ο αρχηγός τους, που αποστρατεύτηκε επί φονική αποτυχία; Ποιος ξέρει καλύτερα να πετυχαίνει απ' αυτόν που την πάτησε και στο μέσο και στο μήνυμα;

Η θεωρία ότι η κανονικότητα του δικομματισμού/διπολισμού δεξιάς - σοσιαλδημοκρατίας είναι σκυταλοδρομία με τέρμα την απόλυτη κόλαση, ελέγχεται ως απολύτως ανακριβής, αντιεπιστημονική, πολιτικά ανορθόδοξη, αστικά και μικροαστικά απορριπτέα, βαθιά και επικίνδυνα κομμουνιστική, οπότε εδώ κι έναν αιώνα στην Ελλάδα, αμετανόητα κουκουέδικη. Αντικανονικώς λοιπόν κατατίθεται στους αγώνες που μόλις ξανάρχισαν, με σκοπό να πέσει η σκυτάλη από τα χέρια τους, κανονικότατα...

 

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Ολα για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις ρε γμτ...

Ελενη Μαρκακη

 

3 ώρες · 

 

Ανάπυξη! Ανάπτυξη! Επενδύσεις! Επενδύσεις!

Ολα για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις ρε γμτ...

Περί επενδύσεων και επενδυτών οι ομιλίες των εισηγητών από κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Λύση και ΜέΡΑ. Ναι στις επενδύσεις και στην επιτάχυνση των διευκολύνσεων των επιχειρηματικών ομίλων από όλους τους!

Το παραμύθι τους που ζητά απ’ το λαό να συνεχίσει δήθεν προσωρινά τις θυσίες και να περιμένει τις καλύτερες μέρες που έρχονται στο απώτερο μέλλον, μόλις αυξηθούν τα κέρδη και οι επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι καθόλου καινούργιο. Μπορεί να ακούγεται ωραίο στα αυτιά, όμως έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι δεν έχει καμιά σχέση και με την πραγματικότητα...

...Και από ότι φαίνεται έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας για να φτάσουμε το επίπεδο ζωής, τους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στις 13 χώρες που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης του πλανήτη και οι επενδύσεις στην κυριολεξία οργιάζουν...

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Η αστυνομία ενάντια στην …ριζοσπαστικοποίηση

 

«Η ριζοσπαστικοποίηση θα αντιμετωπιστεί με κυρίαρχο όπλο την πρόληψη» επισήμανε στην ομιλία του για τις προγραμματικές δηλώσεις συνδέοντας την λέξη αυτή με την τρομοκρατία! 

Με τον τρόπο αυτό έδωσε δείγμα για το ποιος είναι ο πραγματικός στόχος του δόγματος «νόμος και τάξη» που αποτελεί το σύνθημα της νέας κυβέρνησης.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, τόνισε ότι «η τρομοκρατία δεν έχει θέση στην Ελλάδα» σημειώνοντας πως θα αντιμετωπιστεί μέσω της «αναβάθμισης της επιχειρησιακής ικανότητας» η οποία θα γίνει και «με χορηγούς και ιδιωτών».

Μάλιστα δήλωσε ότι η αστυνομία εμπλέκεται και με στρατιωτικές αρμοδιότητες αφού «η φύλαξη των συνόρων κάποτε ήταν στρατιωτική υπόθεση, τώρα είναι αμιγώς αστυνομική υπόθεση» τονίζοντας ότι στα σύνορα υφίστανται κίνδυνοι όπως «τζιχάντ και τρομοκρατία».

Επίσης αναφέρθηκε σε διακλάδωση της αστυνομίας με τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης δηλώνοντας πως « θα αναπτύξουμε στενή συνεργασία με τους Δήμους και με όλους τους φορείς., όπως ο ΟΚΑΝΑ» ενώ ανάγγειλε μέτρα ενίσχυσης λέγοντας πως «ήδη η ομάδα ΔΙ.ΑΣ. έχει εμπλουτιστεί με 500 αστυνομικούς» και «επέστρεψαν άλλοι 500 αστυνομικοί στα Τμήματα Ασφαλείας» ενώ μέχρι του τέλους του χρόνου προσλαμβάνονται 1500 ειδικοί φρουροί.

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Πολύτιμη εφεδρεία δηλώνει η Φώφη Γεννηματά…

       

21-07-2019

Και «προγραμματική υπεύθυνη αντιπολίτευση» μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και «στήριξη της κυβέρνησης ΝΔ εκεί που συμφωνούμε». Έτσι περιγράφεται ο «ρόλος» του ΚΙΝΑΛ μετά τις εκλογές, με την Φ. Γεννηματά να βεβαιώνει ότι θα αποτελέσουν πολύτιμη εφεδρεία, λέγοντας ότι «η τοποθέτησή μας στο Κέντρο του πολιτικού συστήματος μας δίνει μεγάλες δυνατότητες». Όντας ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ μπορεί να το παίζει «δίπορτο», όμως το πρόγραμμά του είναι γνωστό. Είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με τις ανάγκες θωράκισης της καπιταλιστικής ανάκαμψης και ελάχιστα διαφέρει στη φιλοσοφία και την κατεύθυνσή του από αυτά των ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ: Υιοθέτηση των «μεταρρυθμίσεων» που έχουν ανάγκη οι επιχειρηματικοί κολοσσοί με φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις, μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», μείωση των δαπανών στο Δημόσιο, ενεργή συμμετοχή στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Γι’ αυτό άλλωστε μπορεί να κινείται όπως περιγράφεται παραπάνω και να αξιοποιείται αναλόγως, ώστε να διασφαλίζεται η περιβόητη αντιλαϊκή «σταθερότητα».