10 Αυγ 2015

3η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ στον Ελληνικό Στρατό μέσα σε 15 μέρες!!! Φαντάρος το θύμα του Στρατού αυτή τη φορά…



3η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ στον Ελληνικό Στρατό μέσα σε 15 μέρες!!! Φαντάρος το θύμα του Στρατού αυτή τη φορά…

ImageΗ μια αυτοκτονία διαδέχεται την άλλη στον Στρατό αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο ΥΕΘΑ Π.Καμμένος αναλώνονται σε δημόσιες σχέσεις και αποπροσανατολιστικές δηλώσεις για τη διεξαγωγή ΕΔΕ, που πάντα έρχονται να κουκουλώσουν τις πραγματικές ευθύνες για να μη θιγεί το Γόητρο του Στρατού και της κυβέρνησης!
Σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι συνάδελφοι του  άτυχου φαντάρου η νέα Αυτοκτονία φαντάρου σημειώθηκε στο Στρατόπεδο Βάλτου στην Ορεστιάδα, εν ώρα σκοπιάς.
Στον 3ο ΛΜΧ/3ΛΕΜ αυτοκτόνησε περίπου στις 14.30 μ.μ. ο στρατιώτης Αλέξανδρος Σαρτζής, 28 χρονών.
Πρόκειται για έναν από τους φαντάρους που ορκίστηκαν πρόσφατα και ήρθε με μετάθεση στη μονάδα πριν από ελάχιστες μέρες.
Το παλικάρι έμενε Αθήνα.
Ο άτυχος στρατιώτης, στις πρώτες μέρες του στη μονάδα, είχε δώσει την εντύπωση κάπως ευάλωτου ψυχολογικά ατόμου, χωρίς όμως κανείς από τη διοίκηση της μονάδας ή τις όποιες Υγειονομικές Υπηρεσίες της να πάρει καμιά πρωτοβουλία.
Στην σκοπιά έβγαλε τα αβολίδωτα και αυτοκτόνησε πυροβολώντας με το υπηρεσιακό του όπλο στο κεφάλι.   
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΓΕΣ “την 09 Αυγούστου 2015 και ώρα 14:22, ο Στρατιώτης Σ.Α. ετών 27, που υπηρετούσε σε μονάδα της 3ΗΣ Μ/Κ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ «ΡΙΜΙΝΙ», τραυματίσθηκε θανάσιμα με το υπηρεσιακό του όπλο ενώ εκτελούσε υπηρεσία σκοπού. Ο συνθήκες και τα αίτια της ενέργειας του Στρατιώτη διερευνούνται αρμοδίως.
Το ΓΕΣ εκφράζει συλλυπητήρια στους οικείους
του”.
Εμείς τονίζουμε ότι πρόκειται για την 3η αυτοκτονία στις Ένοπλες Δυνάμεις μέσα σε 15 μέρες. Είχε προηγηθεί η αυτοκτονία στελέχους της Πολεμικής Αεροπορίας στο Βόλο και πριν από λίγα 24ωρα του 38χρονου Αρχιλοχία που αυτοπυροβολήθηκε μπροστά στα μάτια δυο στρατιωτών στην Σάμο.
Το φαινόμενο αρχίζει να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι η στρατιωτική ηγεσία εξακολουθεί να μην αντιδρά και να περιορίζεται σε μια στάση του στυλ «έλα μωρέ, αυτά συμβαίνουν στον Στρατό, πάμε παρακάτω».
Η τελευταία μάλιστα αυτοκτονία του 28χρονου στρατιώτη έρχεται να αποκαλύψει την πραγματική ουσία των δεσμεύσεων του ΓΕΣ και να αναδείξει την ανύπαρκτη αξία των όποιων υποσχέσεων.
Θυμίζουμε ότι τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια διαφήμιζαν ότι:
«Σαφείς οδηγίες για την άμεση επέκταση της ψυχοκοινωνικής μέριμνας σε όλο το προσωπικό ανεξαρτήτως βαθμού, έδωσε  ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντγος Βασίλειος Τελλίδης. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας από σήμερα οι ειδικές ομάδες ψυχοκοινωνικής μέριμνας του Στρατού Ξηράς επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και εκτός από τους στρατεύσιμους θα παρέχουν τις υπηρεσίες τους και στο μόνιμο προσωπικό. Ιδιαίτερα ευαίσθητος σε θέματα προσωπικού ο Α/ΓΕΣ, ζήτησε από τους υπευθύνους των ομάδων όπως επισκεφθούν άμεσα όλες τις μονάδες και πραγματοποιήσουν ειδικές συνεντεύξεις από όλους ακόμη και από τους Διοικητές». 
Να η αξία της ευαισθησίας τους… και των διαταγών τους!
Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι ο Στρατός και η Υποχρεωτική Στράτευση ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ την νεολαία!
Εμείς καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν ο ένας τον άλλο και να συμβάλλουν αποφασιστικά στην ενδυνάμωση του κινήματος Μέσα και Έξω από τον Στρατό για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη με Στολή!
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

Diktiospartakos.blogspot.com

ΚΕΡΚΥΡΑ-Νέο κρούσμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας

ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ


Νέο κρούσμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας-τρομοκρατίας υπήρξε πριν από λίγες
μέρες στο νησί μας. Συγκεκριμένα, επιχείρηση που δραστηριοποιείται στο χώρο του
λιανικού και χονδρικού εμπορίου τουριστικών ειδών, με έδρα στα Δανίλια και
κατάστημα στο Πεντοφάναρο, απέλυσε νεαρή έγκυο, που εργαζόταν στην
επιχείρηση εδώ και τρία χρόνια.
Η απόλυση αυτή εντάσσεται στο σχέδιο της επιχείρησης για μείωση του
προσωπικού. Μάλιστα, η επιχείρηση για να μεθοδεύσει την απόλυση επιστράτευσε
συκοφαντίες και τρομοκρατία κατά της εργαζόμενης, με αποτέλεσμα να υπάρξει
κίνδυνος επιπλοκής στην εγκυμοσύνη της, κάτι για το οποίο η επιχείρηση φέρει
βαρύτατες ευθύνες.
Πρόκειται για ένα χιλιοπαιγμένο έργο. Είναι γνωστό ότι οι εργοδότες
μπροστά στη διασφάλιση των κερδών τους θεωρώντας τους εργαζόμενους
«κόστος», δεν διστάζουν να καταπατήσουν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη
δικαιώματα των εργαζομένων όπως το δικαίωμα στη μητρότητα και να
χρησιμοποιήσουν τις πιο άθλιες συκοφαντικές μεθόδους.
Ο Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων από την πρώτη στιγμή
βρέθηκε στο πλευρό της νεαρής εργαζόμενης. Αν και έγιναν επανειλημμένες
προσπάθειες από την πλευρά του Σωματείου να έρθει σε επαφή με την εργοδοσία,
για να διευθετηθεί το ζήτημα, εντούτοις η εργοδοσία κρύβεται.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να μην υποκύπτουν στις ορέξεις και στην
τρομοκρατία των εργοδοτών. Κανείς δεν είναι και δεν πρέπει να αισθάνεται μόνος
του! Πρέπει όλοι τώρα να συσπειρωθούν στο Σωματείο μας, για να αντιπαλέψουμε
τα δύσκολα που όλοι βιώνουμε, καθώς και αυτά που είναι μπροστά μας, την
εργοδοτική αυθαιρεσία που ενισχύεται από τη στήριξη που της παρέχουν οι
κυβερνήσεις, τόσο οι χτεσινές όσο και η σημερινή, και η Ευρωπαϊκή Ένωση με ΝΕΑ
και ΠΑΛΙΑ μνημόνια. Για παράδειγμα δεν είναι κεραυνός εν αιθρία ο θάνατος
νεαρής εργαζόμενης από εξάντληση σε ξενοδοχείο της Ζακύνθου, ούτε ο
ξυλοδαρμός εργαζόμενου σε ξενοδοχείο της Κέρκυρας, επειδή ζήτησε να πληρωθεί
τα δεδουλευμένα του. Ούτε ακόμα οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στα πρώην ΣΚΟΝΤΟ ή
οι απολύσεις που έγιναν στα PUBLIC του υποκαταστήματος στο Σολάρι, με τη
δικαιολογία ότι οι εργαζόμενοι έπιασαν ΜΟΝΟ το 98% του πλάνου των κερδών της
επιχείρησης. Για να μην αναφέρουμε την κοροϊδία σε βάρος χιλιάδων ιδιωτικών
υπαλλήλων στο ζήτημα της κυριακάτικης αργίας.
Η δύναμή μας είναι η ενότητά μας, ο ταξικός προσανατολισμός του αγώνα
μας. Μπορούμε να βάλουμε εμπόδια στα σχέδιά τους και να ανοίξουμε την
προοπτική για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα εξυπηρετεί τις δικές μας
σύγχρονες ανάγκες. Βασική προϋπόθεση αποτελεί η δική μας δράση, η δική μας
συμμετοχή μέσα από τα ταξικά σωματεία, το Π.Α.ΜΕ., τις λαϊκές επιτροπές. Να
κάνουμε πράξη το σύνθημα "ένας για όλους και όλοι για έναν"!
Καταγγέλλουμε την απόλυση της νεαρής εγκύου από την παραπάνω
επιχείρηση και διεκδικούμε την άμεση επαναπρόσληψή της.

Κέρκυρα, 10/8/2015 

Καμιά συναίνεση στη λεπίδα που έρχεται!

Καμιά συναίνεση στη λεπίδα που έρχεται!



ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
«Είμαστε σχεδόν έτοιμοι», δήλωσε περιχαρής ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το απόγευμα της Παρασκευής. Για ποιο πράγμα είναι έτοιμοι; Μα, για την υπογραφή του 3ου μνημονίου!
Αφού πέρασε μια βδομάδα, στη διάρκεια της οποίας παίχτηκε το έργο «οι καλοί και οι κακοί», με ΕΕ - ΔΝΤ (κουαρτέτο - πρώην τρόικα) να εμφανίζονται στο ρόλο του κακού και τους υπουργούς στο ρόλο του καλού, που δεν θέλουν αλλά, τι να κάνουν, αναγκάζονται να υπογράψουν νέα σειρά αντιλαϊκών μέτρων, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει πλέον αυτό που ήταν εξαρχής γνωστό: Οτι ΕΕ - ΔΝΤ - κυβέρνηση βρίσκονται από την ίδια πλευρά του τραπεζιού. Υπηρετούν το «μονόδρομο» του κεφαλαίου, γι' αυτό και οι δύο διαπραγματεύονται μέτρα που θυσιάζουν το λαό στο βωμό του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Ο εμπαιγμός του λαού με την πλαστή «κόντρα» είναι συστατικό στοιχείο της προσπάθειας που κάνει η κυβέρνηση να περάσει «αβρόχοις ποσί» τα βάρβαρα μέτρα που περιέχονται στο νέο μνημόνιο.
Η όξυνση των ανταγωνισμών
Η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την τρόικα δεν γίνεται στο κενό. Ιδιαίτερα μετά την προκαταρκτική συμφωνία της 12ης του Ιούλη, ανέδειξε τη «βεντάλια» των αντιθέσεων και ανταγωνισμών που αναπτύσσονται μέσα στο οικοδόμημα της Ευρωζώνης και της ίδιας της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας της ΕΕ. Παρά τις διακηρύξεις περί σύγκλισης των οικονομιών, η πραγματικότητα δείχνει ότι οι αποστάσεις μεγαλώνουν όχι εξαιτίας κάποιας κυρίαρχης πολιτικής, όπως λένε διάφοροι, αλλά αντικειμενικά εξαιτίας του νόμου της ανισόμετρης οικονομικής ανάπτυξης, που είναι απαράβατος σε συνθήκες καπιταλισμού.
Η σκληρή διαπραγμάτευση, που γίνεται από όλες τις πλευρές για λογαριασμό των συμφερόντων των εθνικών αστικών τάξεων και επιχειρηματικών ομίλων, διεξάγεται στο φόντο της προοπτικής μηδενικής ανάκαμψης της τάξης του 0,8% του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη, που προβλέπεται από τους διάφορους ευρωενωσιακούς θεσμούς, με δεδομένα τα υψηλά ποσοστά ανεργίας για τις αδύναμες οικονομίες, όπως η Ελλάδα και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα παντού, ώστε οι καπιταλιστές να βγουν με λιγότερες απώλειες από την κρίση.
Στο στόχαστρο, δεκαετίες τώρα, βρίσκονται τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, οι όποιες κατακτήσεις και δικαιώματα έχουν απομείνει. Σε αυτά οι αστοί συμφωνούν και τα προχωράνε. Εκεί που αναπτύσσονται οι αντιπαραθέσεις είναι στο ποια αστική τάξη, ποια μερίδα του κεφαλαίου θα υποστεί τη μικρότερη ζημιά.
Η συμφωνία που είναι στα σκαριά
Στο κλείσιμο της βδομάδας έχει ξεδιπλωθεί πλέον όλη η αντιλαϊκή «βεντάλια»:
-- Εχει γίνει καθαρό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανελέητη ένταση του κυνηγητού εναντίον των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στις τράπεζες και το Δημόσιο. Αυτό σηματοδοτεί η πρόταση που κατέθεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ - ΕΚΤ - ESM - ΔΝΤ) για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. Σύμφωνα με αυτή την πρόταση, τώρα πλέον κάθε νοικοκυριό θα έχει και το δικό του «εξατομικευμένο μνημόνιο». Τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά καλούνται να περιορίσουν στο ελάχιστο τις ανάγκες τους προκειμένου να αποπληρώνουν τις δόσεις που θα ορίζει το αυστηρό πλαίσιο.
-- Ραμμένο είναι ήδη και το κουστούμι για το Ασφαλιστικό. Ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, ήταν αποκαλυπτικός στη συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ. Οπως είπε, το πρώτο κύμα περιλαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που περιγράφτηκαν στη συμφωνία της 12ης Ιούλη και τα οποία είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για να προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση και μαζί της το νέο μνημόνιο. Δηλαδή, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με κατάργηση των πρόωρων, αλλά και εφαρμογή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος ή κάποιο άλλο μέτρο με ισοδύναμο αποτέλεσμα. Στο τραπέζι πλέον βρίσκεται η συνολική ανατροπή του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κατάργηση των επικουρικών συντάξεων και η ενσωμάτωσή τους ως ενός πενιχρού συμπληρώματος στη βασική σύνταξη, που θα ισοδυναμεί και αυτή με ψίχουλα, είναι μέτρο άμεσης προοπτικής.
-- Συμφωνία υπάρχει και στα Εργασιακά, όπου η αλλαγή προς το χειρότερο του νομικού πλαισίου που διέπει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τη συνδικαλιστική δράση και τις ομαδικές απολύσεις είναι δεδομένη για την κυβέρνηση. Η νομοθεσία που θα έρθει για τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις ομαδικές απολύσεις και τη συνδικαλιστική δράση θα νομιμοποιεί επί της ουσίας την άθλια πραγματικότητα που έχουν διαμορφώσει κυβέρνηση και εργοδοσία στους τόπους δουλειάς, με την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
-- Κόντρα σ' ό,τι υποσχόταν προεκλογικά το σημερινό κυβερνητικό κόμμα, τώρα, οι ψηφισμένοι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις αντεργατικοί και αντιασφαλιστικοί νόμοι θεωρούνται δεδομένοι, ενώ επανέρχεται πλήρως όλη η ατζέντα των νέων ανατροπών που συζητούσε η τρόικα με την προηγούμενη κυβέρνηση, στο πλαίσιο της λεγόμενης 5ης αξιολόγησης του 2ου μνημονίου.
Χτύπημα των φτωχών αγροτών
-- Στα πρώτα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής είναι και οι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπάθησε να τους καθησυχάσει ότι με την υπογραφή του 3ου μνημονίου θα μειωθούν τα βάρη τους. Το μόνο πραγματικό στοιχείο είναι πως η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, με όπλο το χαράτσωμα και τη φοροληστεία, την άγρια αντιλαϊκή ΚΑΠ της ΕΕ, ξεκληρίζει τους αγρότες για να αναπτυχθεί, όπως είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα, δηλαδή η μεγάλη καπιταλιστική αγροτική εκμετάλλευση. Ο πρωθυπουργός πούλησε πλαστή και ανέξοδη ελπίδα για να κρύψει το βίαιο τρόπο που έχουν δρομολογήσει ΕΕ και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγα χέρια. Στην αρχή, με την υπερφορολόγηση των μη - κατά κύριο επάγγελμα - αγροτών και στη συνέχεια μ' αυτούς που δεν θα έχουν τη δυνατότητα επιβίωσης, δηλαδή τους κατεστραμμένους μικρούς και μεσαίους αγρότες. Εκεί οδηγεί και το κριτήριο του «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη, με αγροτικό εισόδημα πάνω από 50%», αφού έτσι αποκλείει φτωχούς αγρότες, που, για να επιβιώσουν, κάνουν εξωγεωργικά μεροκάματα (οικοδομή, τουρισμός κ.ά.). Σε ό,τι αφορά τα 6 δισ. μέχρι το 2020, δηλαδή το πρόγραμμα της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ, αυτά είναι για αγρότες καπιταλιστές, βιομήχανους και μεταποιητές.
-- Το ίδιο ισχύει και στην αλιεία, όπου οι παράκτιοι φτωχοί ψαράδες φυτοζωούν και ενισχύονται οι επιχειρηματίες ιχθυοκαλλιεργειών και οι μεγάλοι αλιευτικοί στόλοι από την Κοινή Αλιευτική Πολιτική.
Καμιά συναίνεση
Γι' αυτή τη βάρβαρη πολιτική η κυβέρνηση ζητά να έχει και συναίνεση. Κάποιοι ήδη σπεύδουν.
Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, σε όλες τις παραλλαγές του, παλιός και νέος, προσπαθεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες χωρίς να χάνει το στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να συμβάλλει στη χειραγώγηση, στον αποπροσανατολισμό του κινήματος.
Τις προάλλες, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ συναντήθηκε με τον Ευ. Μεϊμαράκη και, ούτε λίγο ούτε πολύ, εξήρε την πολιτική συναίνεση, λέγοντας ότι το να βρίσκονται όλες οι δυνάμεις μαζί και να ενισχύουν τη διαπραγμάτευση είναι πολύ σημαντικό. Συνεχάρη, δηλαδή, τη ΝΔ, που έβαλε πλάτη για να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου!
Βέβαια, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν έχασε την ευκαιρία και του ανταπέδωσε το κομπλιμέντο, λέγοντας ότι «όπου πηγαίναμε με σοβαρά επιχειρήματα και με ενίσχυση των τριτοβάθμιων οργανώσεων στη διαπραγμάτευση, το κερδίζαμε. Εκπέμπεις αξιοπιστία». Εξήρε, δηλαδή, κι αυτός το συναινετικό ρόλο της ΓΣΕΕ στις διαπραγματεύσεις για τα μνημόνια.
Από την άλλη, συνδικαλιστικές δυνάμεις που τόσο καιρό καλούσαν σε αναμονή, ακόμα και σε ενεργό στήριξη της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις, πουλώντας παραμύθι στο λαό ότι κάτι καλό μπορεί να βγει από αυτές, τώρα άλλαξαν τροπάρι και κατηγορούν τους δανειστές ότι επέβαλαν στην κυβέρνηση με εκβιασμούς την υποχώρηση από τις προγραμματικές της δηλώσεις.
Συνεχίζουν και μ' αυτόν τον τρόπο να καλλιεργούν την ανοχή του λαού στην πολιτική που τον τσακίζει, προβάλλοντας ως μόνη «εναλλακτική» να διεκδικήσει το κίνημα τα ψίχουλα που έταζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι βέβαια την ανάκτηση των απωλειών και την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Απέναντί τους, αποκούμπι και ελπίδα των εργαζομένων και του λαού, στέκεται το ΠΑΜΕ, με τις εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνει στις γραμμές του, οι άλλες δυνάμεις της Κοινωνικής Συμμαχίας.
Τις μέρες αυτές βρίσκεται σε εξέλιξη μια πλατιά εξόρμηση στους τόπους δουλειάς, όπου οι ταξικές δυνάμεις ανοίγουν τη συζήτηση για το χαρακτήρα των μέτρων και την ανάγκη να δοθεί ισχυρή, αποφασιστική, μαζική απάντηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Η κινητοποίηση της περασμένης Τετάρτης στο υπουργείο Εργασίας έδωσε το στίγμα. Τώρα, όλα τα σφυριά χτυπάνε για την προετοιμασία της κινητοποίησης που θα διοργανώσει το ΠΑΜΕ τη μέρα που η κυβέρνηση θα φέρει τα βάρβαρα μέτρα στη Βουλή. Για την επιτυχία της δεν πρέπει να λυπηθούμε ούτε χρόνο ούτε κόπο!

Ούτε στην υποταγή ούτε στις νέες αυταπάτες ούτε στις χίμαιρες. Τώρα συσπείρωση με το ΚΚΕ

Ούτε στην υποταγή ούτε στις νέες αυταπάτες ούτε στις χίμαιρες. Τώρα συσπείρωση με το ΚΚΕ



Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη μια επιχείρηση εγκλωβισμού εργατικών - λαϊκών στρωμάτων σε διλήμματα ξένα με τις δικές τους ανάγκες και συμφέροντα. Σ' αυτήν συμμετέχει το σύνολο των αστικών πολιτικών κομμάτων, «βάζουν πλάτη» οι δυνάμεις του οπορτουνισμού και υλοποιείται με συνδυασμένους προπαγανδιστικούς στόχους τρομοκράτησης και υποταγής, καλλιέργειας νέων αυταπατών και παγίδων.

Πρόκειται για επιχείρηση χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων θέτοντας το ψευτοδίλημμα ευρώ ή δραχμή, που αντικειμενικά υπηρετεί συμφέροντα διαφορετικών τμημάτων της αστικής τάξης μέσα και έξω από τη χώρα, στο πλαίσιο των ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Στην κατεύθυνση αυτή διαμορφώνονται δύο μπλοκ πολιτικών δυνάμεων.
Από τη μια οι δυνάμεις που επιδιώκουν να τρομοκρατηθεί και να υποταχθεί πλήρως ο εργαζόμενος λαός στη λογική ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ' αυτόν της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με όσα δεινά, βάσανα και θυσίες και αν χρειασθούν. Σ' αυτήν την προσπάθεια πρωτοστατεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη στήριξη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Καλλιεργούν κλίμα «εθνικής ομοψυχίας», γιατί, όπως ισχυρίζονται, κάθε διαφορετική επιλογή θα είναι καταστροφική για τη χώρα και επιδιώκουν την υλοποίηση όσο πιο γρήγορα και με λιγότερα εμπόδια του αντιλαϊκού έργου που έχουν αναλάβει.

Eurokinissi
Απ' την άλλη, δυνάμεις που συστηματικά καλλιεργούν την προσδοκία ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση, με την έξοδο απ' την Ευρωζώνη και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Σε αυτή την επιδίωξη πρωτοστατούν η «Αριστερή Πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο Αλαβάνος, διάφορες εθνικιστικές ομάδες, όπως το ΕΠΑΜ κ.ά., που συμπίπτουν στο συγκεκριμένο θέμα με τη ΧΑ.
Πρόκειται για επικίνδυνο για το λαό δίλημμα, που δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση δίλημμα και πρόβλημα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Ο καβγάς ευρώ ή δραχμή αφορά ξένα προς τον εργαζόμενο λαό συμφέροντα. Αφορά δύο όψεις της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος.
Μέσα ή έξω από το ευρώ και την ΕΕ, όσο κριτήριο της οικονομικής ανάπτυξης είναι η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρήσεων, ο εργαζόμενος λαός δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα. Τα αντιλαϊκά μέτρα και πολιτικές που οδηγούν σε πτώχευση το λαό θα συνεχίζονται, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί να εξασφαλιστούν η κερδοφορία και η καπιταλιστική ανάπτυξη. Αλλος τρόπος δεν υπάρχει.
Διαφορετική «συνταγή» αστικής διαχείρισης
Ο εργαζόμενος λαός είναι ανάγκη να είναι προετοιμασμένος, να μην πέσει στις νέες παγίδες που του στήνουν τα διάφορα επιτελεία της αστικής τάξης, με τη βοήθεια διαφόρων πολιτικών καιροσκόπων, όπως της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνης, Στρατούλης, Λαπαβίτσας και σία), της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων οπορτουνιστικών κινήσεων, αλλά και εθνικιστικών αντιδραστικών δυνάμεων, όπως η Χρυσή Αυγή.

Από προχτεσινή κινητοποίηση - εξόρμηση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στα διόδια Αφιδνών, με αίτημα την κατάργηση όλων των διοδίων
Από προχτεσινή κινητοποίηση - εξόρμηση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στα διόδια Αφιδνών, με αίτημα την κατάργηση όλων των διοδίων
Η έξοδος απ' το ευρώ παρουσιάζεται απ' τους «αριστερούς» υποστηρικτές της σαν δήθεν «εφαλτήριο», «ένα αναγκαίο και αναντικατάστατο βήμα ενός προοδευτικού δρόμου» κ.λπ.
Στην πραγματικότητα, αυτή η επιλογή, από τη στιγμή που διαχωρίζεται ως στόχος από την πάλη για ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, παραπέμπει σε μια διαφορετική «συνταγή» αστικής διαχείρισης. Τα υπόλοιπα που λέγονται, για έναρξη προοδευτικού δρόμου, για το σοσιαλισμό, είναι μόνο οπορτουνιστικές «σάλτσες», γιατί και με εθνικό νόμισμα η Ελλάδα θα παραμείνει καπιταλιστική.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τμήματα της αστικής τάξης της χώρας καλοβλέπουν μια τέτοια προοπτική. Ακόμα και αν αυτά τα τμήματα του κεφαλαίου επιτύχουν την ανάκαμψη των κερδών τους, αυτά δεν θα είναι σε όφελος του λαού. Θα γίνει πάνω σε νέες θυσίες, σε πρόσθετα μέτρα. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να στοιχηθούν κάτω από ξένες σημαίες, για ξένα συμφέροντα.
Η συγκεκριμένη πρόταση δεν αποτελεί, όπως λένε, εφαλτήριο ριζοσπαστικοποίησης της πάλης του λαού, αλλά μέσο και παγίδα για την παρεμπόδιση της ριζοσπαστικοποίησης της λαϊκής πάλης, για την ενσωμάτωση στο σύστημα από άλλο δρόμο.
Αυτό το έργο έχουν αναλάβει να επιτελέσουν παλιοί οπορτουνιστές, νέοι επίδοξοι διαχειριστές του συστήματος, όπως η πρόεδρος της Βουλής, Ζ. Κωνσταντοπούλου, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, κ.ά. ενώ σ' αυτό το μύλο, της αστικής διαχείρισης, κουβαλάει νερό και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο κι αν επιδιώκει να κρύψει την επιλογή της αυτή με ψευτοεπαναστατικές κορόνες και «αντιμνημονιακές» αναλύσεις.
Στυλοβάτες της χρεοκοπημένης «αντιμνημονιακής» γραμμής
Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρξει, κανένας εφησυχασμός, για τις θέσεις και το ρόλο των δήθεν «αριστερών επικριτών» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Κριτήριο αποτελούν οι θέσεις και τα έργα τους.
Ορισμένα συγκεκριμένα ζητήματα, που αποδεικνύουν την αναξιοπιστία και επικινδυνότητα των θέσεων της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ:
  • Αποτελούν τους στυλοβάτες μιας χρεοκοπημένης πολιτικής γραμμής, της λεγόμενης «αντιμνημονιακής». Χρεοκοπημένης γιατί απ' την αρχή αυτή η θολή αντιμνημονιακή γραμμή, που υιοθέτησαν σοσιαλδημοκράτες, οπορτουνιστές, εθνικιστές και άλλοι απολογητές του καπιταλισμού, απέκρυψε το πραγματικό πρόβλημα, την πραγματική αντίθεση. Δηλαδή, την ανάγκη η λαϊκή πάλη να στραφεί ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, που γεννούν τις αντιλαϊκές πολιτικές και τα μνημόνια.
Εκαναν ό,τι μπορούσαν προκειμένου η αναγκαία και επιβεβλημένη λαϊκή πάλη κατά των σκληρών μέτρων και της σφαγής των δικαιωμάτων του λαού να εγκλωβιστεί στην απαίτηση μιας άλλης «αντιμνημονιακής» διαχείρισης, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, να εκτονωθεί στην εναλλαγή πολιτικού προσωπικού.
Τα αποτελέσματα σήμερα, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, είναι φανερά, απ' τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Παρ' όλα αυτά ο Π. Λαφαζάνης, στη συνέντευξή του στις 3/8/2015, στο «Real.gr», επιμένει στη στήριξη της ίδιας κούφιας και χρεοκοπημένης πολιτικής γραμμής: «Αγωνιστήκαμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με τη μέγιστη συνέπεια για μια νέα αντιμνημονιακή προοδευτική πορεία της χώρας. Επιμένουμε στο περήφανο πατριωτικό και λαϊκό "ΟΧΙ" του δημοψηφίσματος της 5ης Ιούλη και θα επιμείνουμε μέχρι τέλους και μέχρι τη δικαίωσή του».
Δικαίωμά του να επιμένει. Αλλά δικαίωμα και υποχρέωση των κομμουνιστών, άλλων ριζοσπαστών, αριστερών, είναι να επιμένουν να ξεσκεπάζουν τις αυταπάτες που καλλιεργεί, όταν ο ίδιος συνέβαλε στην προετοιμασία του κλίματος αποδοχής του νέου μνημονίου με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, το κείμενο - πρόταση των 47 σελίδων της κυβέρνησης προς τους δανειστές που στήριξε, την υλοποίηση όλων των εφαρμοστικών αντιλαϊκών νόμων των δύο προηγούμενων μνημονίων, κ.ά.
Η ουσία της πολιτικής που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ, με το 3ο μνημόνιο, βρίσκεται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ήθελε ποτέ ούτε μπορούσε να συγκρουστεί με τον πραγματικό εχθρό του λαού, με την αστική τάξη της χώρας, τα μονοπώλια, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Επομένως, ήταν αναπόφευκτο να μετατραπεί γρήγορα, πριν καν αναλάβει τη διακυβέρνηση, σε ένα κόμμα της αστικής διαχείρισης.
Ετσι και η «Αριστερή Πλατφόρμα» και τα στελέχη της ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αμφισβητήσουν την εξουσία της αστικής τάξης. Είναι «καταδικασμένοι», λόγω της πολιτικής τους, να παίζουν το ρόλο του αριστερού ψάλτη μιας αντιλαϊκής πολιτικής, να αποτελέσουν το νέο ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής πάλης, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν για τον εαυτό τους το ρόλο που έπαιζε την προηγούμενη δεκαετία ο ΣΥΝ (μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ), με τη γνωστή σημερινή κατάληξη αδιεξόδου και διαχείρισης του σάπιου συστήματος. Είναι ενταγμένοι και υποταγμένοι στους σχεδιασμούς της αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι υπό διαμόρφωση.
Συνειδητή υποκρισία και κοροϊδία
  • Κριτήριο αποτελεί η θέση τους να εφαρμόσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το πρόγραμμά της. Πρόκειται για συνειδητή υποκρισία και κοροϊδία. Από την ώρα που με τη δική τους συμφωνία κλείστηκε η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, είχαν οι ίδιοι απεμπολήσει τις προεκλογικές τους υποσχέσεις, που τώρα από καιροσκοπισμό κόπτονται ότι πρέπει να τηρηθούν.
Επιμένουν σε αυτή τη θέση ενώ ξέρουν καλά ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει, αλλά στο κάτω κάτω της γραφής, ακόμα και αν η κυβέρνηση εφάρμοζε το λεγόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης η θέση του λαού δεν θα άλλαζε ουσιαστικά. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Είναι το κλασικό - μαυρόασπρο έργο της σοσιαλδημοκρατίας. Στις γραμμές της πάντα υπήρχε ένα τμήμα της, το λεγόμενο «αριστερό», για να λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, σαν άλλοθι των αντεργατικών πολιτικών.
Θυμίζουμε ότι αυτό υπήρξε για χρόνια και στο ΠΑΣΟΚ (Τσοχατζόπουλος κι άλλοι «αστέρες»). Στην πραγματικότητα οι λεγόμενοι «αριστεροί» αποτελούν διαχρονικά το άλλοθι και το μέσο ενσωμάτωσης λαϊκών μαζών στην κυρίαρχη αστική πολιτική που εφάρμοσαν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όταν βρέθηκαν στη διακυβέρνηση.
Αυτό το ρόλο παίζει και σήμερα η «Αριστερή Πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ, με την επιμονή της να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ το σοσιαλδημοκρατικό του πρόγραμμα, όπως βεβαίως αυτό διαμορφώθηκε στις συνθήκες της σημερινής κρίσης. Δηλαδή, πολύ πιο πίσω σε θέσεις και παραχωρήσεις από τα παραδοσιακά προγράμματα των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, ακόμα και απ' αυτό του ΠΑΣΟΚ των δεκαετιών του 1970 και του 1980.
  • Κριτήριο αποτελεί και η θέση της «Αριστερής Πλατφόρμας» για επιμονή, όπως λένε, μέχρι τέλους στο περήφανο πατριωτικό «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της 5ης του Ιούλη.
Κάνουν και εδώ πως δεν καταλαβαίνουν. Αφού έβαλαν καλά καλά πλάτη στην εξαπάτηση του λαού, τώρα το παίζουν ριγμένοι.
Ηξεραν και ξέρουν πολύ καλά ότι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ ήταν προδιαγεγραμμένο, ότι θα καταλήξει σε νέα αντιλαϊκή συμφωνία, σε νέο μνημόνιο. Στήριξαν αυτήν την πολιτική, συνειδητά, από θέσεις πολιτικά υψηλές, υπουργικές. Πρωτοστάτησαν και στο δημοψήφισμα τυχοδιωκτικά, γιατί ήξεραν ότι η κυβέρνηση είχε προαποφασίσει να πει «ναι» στη νέα συμφωνία.
Ξέρουν και σήμερα όταν επιμένουν στο «ΟΧΙ μέχρι τέλους» ότι είναι μια νέα αυταπάτη. Αν είναι τόσο αντίθετοι με το νέο μνημόνιο όπως κομπάζουν, γιατί με συνέπεια στηρίζουν την κυβέρνηση που το φέρνει δηλώνοντας απλώς τη διαφωνία τους; Γιατί π.χ. δεν αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση προκειμένου να μην καταφέρει να το περάσει; Φυσικά, δικό τους θέμα είναι, θα ισχυριστεί κάποιος, δε μας πέφτει λόγος. Αν το επικαλούμαστε είναι για να εξηγήσουμε καθαρά στο λαό ότι σε κάθε περίπτωση το δικό τους «ΟΧΙ» δεν είναι όχι στους πραγματικούς υπεύθυνους, στην αστική εξουσία, στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Επί της ουσίας δεν διαφέρει από το «ΟΧΙ», δηλαδή το «ΝΑΙ» του Τσίπρα.
Ανασύρουν σοσιαλδημοκρατικά παραμύθια
  • Κριτήριο επίσης αποτελούν όσα λέει ο Π. Λαφαζάνης για την εναλλακτική λύση που προτείνει:
«Η Ελλάδα διέθετε εναλλακτική λύση και όφειλε να έχει προετοιμασθεί πολιτικά για μια τέτοια εναλλακτική εκδοχή, που σήμαινε ρήξη με τα συμφέροντα του εγχώριου οικονομικού κατεστημένου, βαθιά και δίκαιη αναδιανομή εισοδημάτων σε βάρος του μεγάλου πλούτου, εθνικοποίηση των τραπεζών, με προσανατολισμό την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και αν χρειαζόταν, την συντεταγμένη έξοδο της χώρας απ' την Ευρωζώνη».
Παρουσιάζει ως εναλλακτική λύση «τη ρήξη με τα συμφέροντα του εγχώριου οικονομικού κατεστημένου». Ομως, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι χρησιμοποιεί αυτή τη γενική και αόριστη φρασεολογία τη συγκεκριμένη στιγμή. Δεν ξεκαθαρίζει ούτε τι εννοεί με τη «ρήξη», ούτε ποιους εννοεί «οικονομικό κατεστημένο».
Οπως είναι φυσικό, δεν θέλει να «βγάλει τα κάστανα απ' τη φωτιά».
Το σοσιαλδημοκρατικό παραμύθι για «βαθιά και δίκαιη αναδιανομή εισοδημάτων» ούτε έγινε ποτέ ούτε στη «Δευτέρα Παρουσία» πρόκειται να γίνει. Γιατί δεν υπάρχει δίκαιη αναδιανομή μέσα στο καθεστώς της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Η μόνη αναδιανομή που γίνεται στον καπιταλισμό είναι είτε με την ένταση της εκμετάλλευσης προς όφελος της αστικής τάξης, είτε με σκοπό τη χειραγώγηση και ενσωμάτωση τμημάτων της εργατικής τάξης. Ο νεοφώτιστος σοσιαλδημοκράτης Π. Λαφαζάνης θέλει την αναδιανομή «δίκαιη» αλλά και «βαθιά». Ξέρει όμως καλά ότι σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων και ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης δεν μπορούν να υπάρξουν ούτε οι παραχωρήσεις του παρελθόντος.
Λέει επίσης ο Π. Λαφαζάνης ότι στο πλαίσιο της εναλλακτικής λύσης που προτείνει είναι η «εθνικοποίηση των τραπεζών με προσανατολισμό την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».
Η συγκεκριμένη θέση δεν είναι καινούργια. Πρόκειται για κλασική σοσιαλδημοκρατική συνταγή, που προορίζεται για περιόδους που ο καπιταλισμός δυσκολεύεται στο ξεπέρασμα της κρίσης του και στην αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Η συγκεκριμένη θέση δεν έχει καμία σχέση με τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, συνδέεται με την επίσης σοσιαλδημοκρατική θέση για «ριζική μεταρρύθμιση και ανασυγκρότηση του κράτους». Στην ιστοσελίδα της «Αριστερής Πλατφόρμας», αναλύοντας αυτή τη θέση αναφέρεται: «Για ένα νέο σύγχρονο δημοκρατικό, αξιοκρατικό, διαφανές και άκρως αποτελεσματικό κράτος (...) Ενας διευρυμένος ανασυγκροτημένος δημόσιος τομέας μπορεί να καταστεί πεδίο μιας μεγάλης κερδοφορίας, επενδυτικής ανθοφορίας για την παραγωγική και τεχνολογική ανάταση της χώρας».
Εμείς ρωτάμε απλά. Σε ποιο κράτος αναφέρεται ο Π. Λαφαζάνης; Στο κράτος της αστικής τάξης; Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά και για ποιο σκοπό; Η εναλλακτική λύση που προτείνει η «Αριστερή Πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια διαχειριστική πολιτική μέσα στο σύστημα, που δεν θίγει την εξουσία της αστικής τάξης. Επιλέγει την ενίσχυση του κρατικού τομέα, σε συνδυασμό με την αλλαγή νομίσματος, για να προωθήσει με αυτό τον τρόπο την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Αυτή η επιλογή, στην περίπτωση που εφαρμοσθεί, θα είναι εξίσου αντεργατική και αντιλαϊκή με αυτές που εφαρμόζονται σήμερα. Γιατί στις συνθήκες του καπιταλισμού η έξοδος απ' το ευρώ θα συνοδευόταν με μέτρα πτώχευσης του λαού, με μέτρα κατά του συνόλου των δικαιωμάτων του. Η πολυπόθητη ανάπτυξη με μοχλό τον καπιταλιστικό δημόσιο τομέα προϋποθέτει φτηνή εργατική δύναμη, χωρίς δικαιώματα. Καπιταλιστική ανάπτυξη με μοχλό ή όχι το δημόσιο τομέα και εργατικά - λαϊκά δικαιώματα δεν συμβιβάζονται. Η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει σκοπό το κέρδος και όχι τα λαϊκά δικαιώματα. Αυτό που εμποδίζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δεν είναι το νόμισμα, αλλά αυτός καθαυτός ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή εκτός, στο πλαίσιο άλλων ιμπεριαλιστικών χωρών και ενώσεων.
Να γιατί η εναλλακτική πρόταση της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου αντιλαϊκή με τη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου.
Κριτήριο η επιδίωξή τους να χτυπήσουν το ΚΚΕ
  • Κριτήριο, τέλος, αποτελούν οι θέσεις της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο ΚΚΕ.
Στη ίδια συνέντευξη ο Π. Λαφαζάνης αναφέρει: «Το ΚΚΕ ακολουθεί μια βαθιά λαθεμένη στρατηγική, η οποία, δυστυχώς, επιδεινώνεται. Ηταν μέγα λάθος η θέση του ΚΚΕ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, όπως είναι αξιοπερίεργη η θέση του τώρα για το ευρώ».
Τον έπιασε ο πόνος για τη - δήθεν- λάθος πολιτική του Κόμματος. Αυτόν που μαζί με άλλους επιχείρησαν το 1990 - 1991 να το διαλύσουν και δεν τα κατάφεραν.
Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές του τώρα στο Κόμμα. Ο Λαφαζάνης και οι λοιποί «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τον ηλεκτρονικό φραξιονισμό, τον «Εργατικό Αγώνα», τη «Νέα Σπορά» και άλλους άσπονδους «φίλους του ΚΚΕ», μια βασική επιδίωξη έχουν και είναι δηλωμένη από τους ίδιους, να χτυπήσουν το ΚΚΕ χτυπώντας τη στρατηγική του.
Οπως όλοι οι οπορτουνιστές, χρησιμοποιεί κάθε μέσο, με πρώτο τη διαστρέβλωση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Λαφαζάνης λέγοντας ότι «είναι αξιοπερίεργη η θέση του Κόμματος για το ευρώ»(!) υπονοεί, άλλοι όμοιοί του το λένε πιο φωναχτά, ότι το ΚΚΕ είναι υπέρ του ευρώ!
Πρόκειται για πολιτικούς απατεώνες όχι της δραχμής αλλά της δεκάρας. Ξέρουν καλά ότι το ΚΚΕ είναι κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σταθερά, αταλάντευτα. Είναι κατά του καπιταλισμού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Επομένως, είναι ενάντια στην καπιταλιστική Ελλάδα και της δραχμής και του ευρώ. Το ΚΚΕ όταν μιλάει για ρήξη δεν εννοεί την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της μιας ή της άλλης μερίδας του κεφαλαίου, που έχει συμφέρον από την επιλογή διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος με εθνικό νόμισμα, όπως ο Π. Λαφαζάνης και οι όμοιοί του. Εννοεί ρήξη με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, ρήξη με την εξουσία της αστικής τάξης. Εννοεί πάλη για εργατική εξουσία, για μονομερή διαγραφή του χρέους, για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.
Τέλος, ο Π. Λαφαζάνης λέει ότι «προσωπικά δεν θα πάψω να τονίζω ότι το ΚΚΕ έχει στρατηγική ευθύνη να συμβάλει για ένα μέτωπο ενάντια στα μνημόνια, αντί να θεωρεί ότι μεγαλύτερος εχθρός είναι οι αριστερές δυνάμεις με τις πλέον συγκλίνουσες απόψεις».
Ο λαός λέει: «Ο λύκος κι αν εγέρασε την τρίχα μόνο αλλάζει». Αυτά ο Λαφαζάνης δεν τα λέει, γιατί ελπίζει ότι το ΚΚΕ θα αλλάξει τη στρατηγική του. Ξέρει ότι τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει. Ομως, «τονίζει» ότι τον βοηθάει, κάνει καλύτερα την ύπουλη δουλειά του, όπως την κάνει εδώ και πολλά χρόνια, να πολεμάει με όλα τα μέσα την επαναστατική πολιτική του Κόμματος.
Το ΚΚΕ έχει ένα μέτωπο, έναν εχθρό, τον καπιταλισμό και την εξουσία του. Αλλά ξέρει πολύ καλά, έχει διδαχθεί από την Ιστορία της ταξικής πάλης, ότι χωρίς ταυτόχρονο μέτωπο στον οπορτουνισμό ο αγώνας για το σοσιαλισμό δεν πρόκειται να νικήσει.
Γι' αυτό σήμερα το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, σε αγωνιστές πρωτοπόρους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, χωρίς διαχωρισμούς με κριτήριο τι ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές.
Απευθύνει ιδιαίτερο κάλεσμα στο ριζοσπαστικό κόσμο, που πίστεψε στον ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα έχει τη δυνατότητα και την πείρα να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα.
Πέρα από τις όποιες επιφυλάξεις έχουν για τη γενικότερη πολιτική του ΚΚΕ, έχουν σήμερα τη δυνατότητα να κάνουν το βήμα να γνωρίσουν την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, να συμπορευθούν μαζί του, στην οργάνωση της λαϊκής πάλης.
Στο δρόμο της πάλης για την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με εργατική - λαϊκή εξουσία.

Του Κώστα ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ*
* Ο Κώστας Παρασκευάς είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Και με ΤΑΙΠΕΔ και με νέο Ταμείο ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο!

Και με ΤΑΙΠΕΔ και με νέο Ταμείο ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο!

Το μοντέλο που προσανατολίζονται να χρησιμοποιήσουν συγκυβέρνηση, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ και ESM για να πουλήσουν και να παραχωρήσουν εκτάσεις και υποδομές στρατηγικής σημασίας σε επιχειρηματικούς ομίλους

Στην παράλληλη λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ και του νέου Ανεξάρτητου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, προσανατολίζονται από κοινού συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Οι δύο αυτοί φορείς θα προχωρήσουν στην εκτεταμένη πώληση, εκποίηση, παραχώρηση ακινήτων και υποδομών της χώρας σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους με στόχο να αποπληρωθεί το χρέος.

Το συγκεκριμένο θέμα, που αποτελεί ένα από τα κορυφαία ζητήματα ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών, θεωρείται από τα σημαντικότερα της διαπραγμάτευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από τις διαπραγματεύσεις των προηγούμενων ημερών, ανάμεσα στις δύο πλευρές έχουν διατυπωθεί διάφορες προτάσεις σχετικά με τις Ιδιωτικοποιήσεις.
Ο «Ριζοσπάστης» αποκαλύπτει σήμερα το επικρατέστερο σενάριο που φαίνεται να αποτελεί τη βάση της συζήτησης. Σημειώνουμε ότι οι διαπραγματεύσεις για το συγκεκριμένο θέμα δεν έχουν ολοκληρωθεί και κατά συνέπεια το σχέδιο που παρουσιάζουμε μπορεί να επιδεχτεί τροποποιήσεις τις επόμενες μέρες.
Το σενάριο προβλέπει τα εξής:
1. Το ΤΑΙΠΕΔ διατηρείται και θα ολοκληρώσει την πώληση των εξής περιουσιακών στοιχείων:

Το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα πουλήσει το ΤΑΙΠΕΔ
Το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα πουλήσει το ΤΑΙΠΕΔ
MotionTeam
- Πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού
- Συγκρότημα Αστέρα της Βουλιαγμένης
- Λιμάνι Πειραιά
- Λιμάνι Θεσσαλονίκης
- ΤΡΑΙΝΟΣΕ
- ΔΕΣΦΑ
- Αεροδρόμιο Σπάτων
- Εκταση Αφάντου στη Ρόδο
- Εκταση Ποσείδι στη Χαλκιδική
Πιθανά να ενταχθεί σε αυτήν την κατηγορία και η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ.
Τα έσοδα από την πώληση αυτών των περιουσιακών στοιχείων θα δοθούν στην αποπληρωμή του χρέους, όπως είχε διαμορφωθεί χωρίς τη νέα δανειακή σύμβαση - Μνημόνιο που θα υπογραφεί το επόμενο διάστημα. Δηλαδή, όπως είχε διαμορφωθεί μέχρι το τέλος του 2014.
2. Δημιουργείται ένα νέο Ταμείο με ορίζοντα 30ετίας και με την προσδοκία να δημιουργηθεί ένα αποθεματικό ύψους 50 δισ. ευρώ στο οποίο θα ενταχθούν όλα τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου που σήμερα έχουν ενταχθεί στο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς και ό,τι άλλο προκύψει στην πορεία και που η επιχειρηματική εκμετάλλευση μπορεί να αποφέρει έσοδα στο Δημόσιο. Στο νέο Ταμείο θα περάσουν ακόμα μετοχές κρατικών επιχειρήσεων, υποδομές στρατηγικής σημασίας, ακίνητα - φιλέτα.
Πιθανόν στο Ταμείο να ενταχθούν και όλα τα μελλοντικά έσοδα που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, όπως τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Σύμφωνα με πληροφορίες, το εάν θα ενταχθεί εκεί και η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων εξαρτάται από τις έρευνες που θα δείξουν για τι ποσότητα κοιτασμάτων πρόκειται. Προφανώς, μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν θέλουν να «κλείσουν» οριστικά το συγκεκριμένο θέμα, αφού αυτή η υπόθεση βρίσκεται ακόμα στην αρχή της...

Την πώληση του φιλέτου του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό θα ολοκληρώσει η σημερινή συγκυβέρνηση μέσω ΤΑΙΠΕΔ
Την πώληση του φιλέτου του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό θα ολοκληρώσει η σημερινή συγκυβέρνηση μέσω ΤΑΙΠΕΔ
Eurokinissi
Από την ένταξη στο νέο Ταμείο εξαιρούνται τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας τα οποία ήδη έχουν παραχωρηθεί από το ΤΑΙΠΕΔ στη γερμανική κοινοπραξία FRAPORT AG-SLENTEL LTD για 40 χρόνια με δυνατότητα επέκτασης για άλλα 10 χρόνια και καταβολή εφάπαξ τιμήματος 1,24 δισ. ευρώ, ετήσιο μίσθωμα 22 εκατομμύρια ευρώ και υποχρέωση επενδύσεων 330 εκατ. ευρώ τα πρώτα τέσσερα χρόνια.
Τα έσοδα που θα προκύψουν από την πώληση, εκποίηση, εκμετάλλευση και παραχώρηση στοιχείων που θα ενταχθούν στο νέο Ταμείο θα δοθούν ουσιαστικά στην αποπληρωμή του χρέους για τη νέα Δανειακή Σύμβαση - Μνημόνιο ύψους 82 - 86 δισ. ευρώ, και ένα μέρος τους στη στήριξη της ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην Απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης της 12ης Ιούλη: «Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων (σ.σ. μέσω του νέου Ταμείου) θα αποτελέσει μια πηγή για την πραγματοποίηση εξόφλησης του νέου δανείου του ΕΜΣ (σ.σ. η υπογράμμιση δική μας) και θα αποφέρει κατά τη διάρκεια του νέου δανείου επιδιωκόμενο συνολικό ποσό 50 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 25 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την επιστροφή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και το 50% κάθε εναπομείναντος ευρώ θα χρησιμοποιηθεί για μείωση της αναλογίας χρέους/ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις». Στην πραγματικότητα δηλαδή, το 75% των εσόδων από το Ταμείο θα πάει για το χρέος και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το υπόλοιπο για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Το ερώτημα που προκύπτει εύλογα πάντως, είναι πώς προσδοκά η συγκυβέρνηση αποθεματικό ύψους 50 δισ. ευρώ στο νέο Ταμείο, όταν τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά φιλέτα θα πουληθούν από το ΤΑΙΠΕΔ. Αναμένεται να δούμε πού τελικά θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα.
Σύγκρουση συμφερόντων για τις ιδιωτικοποιήσεις
Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι καραδοκούν και ήδη είναι γνωστές οι επαφές τους με κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης. Δημοσιεύματα στον Τύπο κάνουν λόγο για επίσκεψη εκπροσώπων επιχειρηματικών funds στη χώρα που διαπραγματεύονται αφενός μεν τη συνέχιση των επενδυτικών προγραμμάτων που έχουν μπει μπροστά (βλ. αεροδρόμια, Ελληνικό, Αστέρας κ.λπ.) αφετέρου συζητούν για τη δική τους θέση στο επικείμενο μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων. Η λεηλασία του πλούτου, των υποδομών που έχουν φτιαχτεί με τον κόπο και το αίμα των εργαζομένων, παραδίδονται στο μεγάλο κεφάλαιο ελληνικό και ξένο. Και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πρωτοστατεί στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής που υποθηκεύει το μέλλον του λαού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η συγκυβέρνηση πανηγυρίζει για το γεγονός ότι τα 50 δισ. ευρώ του νέου Ταμείου προβλέπονται να «πιαστούν» σε βάθος 30ετίας, άρα μπορούν να επιτευχθούν μεγαλύτερα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις «όταν οι συνθήκες θα είναι περισσότερο ευνοϊκές». Η παράδοση δηλαδή των στρατηγικών υποδομών, του ορυκτού πλούτου της χώρας στα μονοπώλια είναι δεδομένη και πλέον αυτό που μπαίνει σε συζήτηση είναι το πώς θα μοιραστεί η πίτα, το πόσο θα κοστίσει αυτό το μοίρασμα και το πότε θα γίνει. Είναι επίσης χαρακτηριστικό σε αυτήν την κατεύθυνση ότι πηγές της κυβέρνησης αναφέρουν ότι «το Ταμείο θα πρέπει να εφευρίσκει τρόπους να έχει μόνιμα έσοδα, όχι κατ' ανάγκη από την πώληση ακινήτων του Δημοσίου». Και πως «ο χρόνος ζωής (30 χρόνια) δίνει τη δυνατότητα στο Ταμείο να "καλλιεργήσει" τα περιουσιακά του στοιχεία που, ιδίως στα ακίνητα, παρουσιάζουν προβλήματα ως προς την εκμετάλλευσή τους - καταπατήσεις, ελλιπείς τίτλοι κ.λπ.»

Επιπλέον, από τη συγκυβέρνηση διατείνονται πως «από τα 50 δισ. ευρώ το 50% θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση των τραπεζών (εκτιμάται ότι θα χρειαστούν από 10 έως 25 δισ. ευρώ, ανάλογα με τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών), ενώ το υπόλοιπο 50% θα πάει το μισό σε ανάπτυξη και το άλλο μισό στην αποπληρωμή χρέους».
Στην πραγματικότητα, η συγκυβέρνηση κάνει ξεκάθαρο ότι το επόμενο διάστημα θα παίξει το ρόλο του καλύτερου ντίλερ ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους ελληνικούς και ξένους και πως ό,τι μπορεί να παραχωρηθεί, εκποιηθεί ή πουληθεί θα πουληθεί για να αποπληρωθεί το χρέος.
Κι όλα αυτά σε συνθήκες που το νέο μνημόνιο θα προβλέπει μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό. Το για ποιον δουλεύει η συγκυβέρνηση αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου είναι εξόφθαλμη και αποτελεί έναν από τους βασικούς της στόχους.

Κ. Πασ.

TOP READ