«Στηρίζουμε οικονομικά από το υστέρημά μας το Κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ»

Κατιούσα

Φαντάροι και σμηνίτες, στρατευμένοι παιδιά του λαού ενισχύουν οικονομικά το ΚΚΕ, στα πλαίσια της οικονομικής εξόρμησης του Κόμματος.

Σμηνίτες που υπηρετούμε τη θητεία μας στην 116 Πτέρυγα Μάχης του Άραξου μαθαίνουμε για τις πρωτοβουλίες συναδέλφων μας φαντάρων που υπηρετούν σε άλλες μονάδες να συγκεντρώσουν χρήματα από το μικρό και εξευτελιστικό εισόδημα που λαμβάνουμε από το κράτος και να το προσφέρουν στο Κόμμα, που διαχρονικά παλεύει στο πλάι το δικό μας και των οικογενειών μας. Γι’ αυτόν το λόγο, αποφασίσαμε και εμείς να συγκεντρώσουμε όσα παραπάνω χρήματα μπορούμε ο καθένας μας και να τα προσφέρουμε στο ΚΚΕ, από τους «μισθούς» μας για την οικονομική ενίσχυση.
Φαντάροι που υπηρετούμε τη θητεία μας στην Κω στηρίζουμε οικονομικά από το υστέρημά μας το Κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που καθημερινά και αταλάντευτα παλεύει για το δίκιο των εργαζομένων, των γονιών μας, των φαντάρων. Στέκεται απέναντι στους φασίστες, στα τσιράκια των αφεντικών. Παλεύει ενάντια στο ΝΑΤΟ και γι’ αυτό δίνουμε απ’ το υστέρημά μας για την οικονομική του ενίσχυση.
Φαντάροι από ΕΣ/ΓΕΕΘΑ και Τ/ΓΕΣ, σε επιστολή τους, μας γράφουν «Σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου έχουν ζώσει την περιοχή μας, αναγνωρίζουμε ότι το μόνο κόμμα που ενδιαφέρεται πραγματικά για το λαό είναι το ΚΚΕ. Προκειμένου να είναι δυνατό για να παλέψει για τη μόνη ρεαλιστική λύση, την αποδέσμευση από τους ”Πόντιους Πιλάτους” της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και την ειρήνη με τους παραγωγούς του πλούτου της χώρας στην εξουσία, ενισχύουμε από το υστέρημά μας το ΚΚΕ».
Από τον Ριζοσπάστη
(Φωτο αρχείου)

«Θέλουμε να πεθάνουμε μαζί, δε ζητάμε χάρη»: 30 χρόνια από την εκτέλεση του Νικολάε και της Έλενας Τσαουσέσκου

Από atexnos2019 atexnos2019

Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εκτέλεση-δολοφονία του Νικολάε και της Έλενας Τσαουσέσκου.
Ήταν 25 Δεκέμβρη 1989 όταν έπειτα από μια δίκη-παρωδία, με διαδικασίες εξπρές, το ζεύγος Τσαουσέσκου εκτελέστηκαν από ένα απόσπασμα στο στρατώνα του Ταργκοβίστε, βόρεια του Βουκουρεστίου. Σύμφωνα με μαρτυρία του επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος στο δρόμο για την εκτέλεση οι Τσαουσέσκου τραγουδούσαν τη «Διεθνή», ενώ λίγο πριν η Έλενα Τσαουσέσκου δήλωνε ενώπιον των δικαστών της: «Θέλουμε να πεθάνουμε μαζί, δε ζητάμε χάρη».
Στον Τσαουσέσκου «φορτώθηκαν» πλήθος αμαρτιών και εγκλημάτων και ο διεθνής τύπος τον παρουσίασε ως «αιμοσταγή δικτάτορα». Σύμφωνα με τον δυτικογερμανό συγγραφέα Ρολφ Βελάι, ο «Τσαουσέσκου είναι μία παραδειγματική περίπτωση για το πώς μανιπουλάρεται από τα ΜΜΕ η εικόνα ενός πολιτικού, σύμφωνα με τα κριτήρια της πολιτικής καιροσκοπίας. Οταν το 1968 η Ρουμανία δεν πήρε μέρος στην επέμβαση των στρατών του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία, ο Τσαουσέσκου ήταν για τη Δύση μέσα σε μια νύχτα ένα πολύ καλό παιδί, το καλύτερο μέσα στο κακό ανατολικό μπλοκ. Οταν η Ρουμανία το 1984 δεν αρνήθηκε να μετάσχει στην Ολυμπιάδα του Λος Αντζελες -όπως έκαναν οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης- ο Τσαουσέσκου υμνήθηκε σε όλους τους τόνους για την “ανυπακοή του απέναντι στη Μόσχα”- τότε δε γινόταν λόγος, όπως αργότερα, για “κυριαρχία τρόμου της Σεκιουριτάτε” (Ριζοσπάστης, 24 Σεπτέμβρη 2000).
Αυτά άλλαξαν όταν μετά την άνοδο στην εξουσία του Γκορμπατσόφ. Ο Τσαουσέσκου άφησε να διαφανεί αποστασιοποίηση από την πορεία του (του Γκορμπατσόφ) της συνθηκολόγησης μπροστά στη Δύση. Στα γρήγορα ο Τσαουσέσκου μετατράπηκε στην κατευθυνόμενη από τα μίντια δυτική κοινή γνώμη σε «δράκουλα» του ρουμανικού λαού- με αντίστοιχη δαιμονοποίηση της γυναίκας του Ελενας.
Ανεξαρτήτως του πως η ιστορία θα κρίνει την πολιτική που ακολούθησε ο Τσαουσέσκου στο δρόμο προς το σοσιαλισμό και τα όποια ενδεχόμενα λάθη του, το σίγουρο είναι ότι η Ρουμανία που προέκυψε μετά την αντεπανάσταση του 1989 μόνο δεινά έφερε για την εργατική τάξη και το λαό. Σήμερα είναι ο ρουμάνικος λαός που πληρώνει τα “σπασμένα” της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.
Σύμφωνα με έρευνα του «Ρουμάνικου Ινστιτούτου Αξιολόγησης και Στρατηγικής» (IRES) το 2011, το 45% των ρουμάνων απάντησαν ότι σήμερα θα ζούσαν καλύτερα αν στη χώρα τους δεν είχε επικρατήσει η αντεπενάσταση. Το 61% των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν ότι σήμερα, σε συνθήκες καπιταλισμού, η ζωή είναι πολύ χειρότερη απ’ ότι επί σοσιαλισμού.
Σε ότι δε αφορά τον «κακό» και «αιμοβόρο» Ν. Τσαουσέσκου, το 84% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι κακώς εκτελέστηκε, χωρίς να υπάρξει δίκαιη δίκη, ενώ το 60% εξέφρασε λύπη για το θάνατό του. Παρόμοια αποτελέσματα έδειξε και έρευνα του 2019, με πάνω από το 60% των ρουμάνων να εκφράζουν θετική άποψη για την περίοδο του σοσιαλισμού (INSCOP Research & Εργαστήριο Ανάλυσης Πληροφοριών Πολέμου και Επικοινωνιών LARICS).

Η ταξική συνειδητότητα… και η ψυχολογία της μάζας…

Κοσμάς Λεοντιάδης

Η ταξική συνειδητότητα, η εμπειρία αγώνων, αλλά και η ιστορική μνήμη, αποτελούν βασικά εργαλεία της πολιτικής σκέψης και βασικούς οδηγούς της πολιτικής δράσης. Αν αυτά δεν υπάρχουν ή είναι πολύ χαλαρά, τότε «κάνει» την εμφάνισή της η ψυχολογία της μάζας, του όχλου, η οποία γίνεται ο κυρίαρχος παράγοντας πολιτικής έκφρασης και δρώντας αποφασιστικά, δημιουργεί, και στη συνέχεια μετατρέπει τον κάθε «ηγέτη» σε «Μεσσία», σε αποκλειστικό διαχειριστή και εντολέα της όποιας επιθυμίας του «λαού», η οποία στην πραγματικότητα είναι μια ψεύτικη, καθοδηγούμενη και γεμάτη με αυταπάτες παραπλάνηση, πέρα και έξω από τα πραγματικά συμφέροντα, αλλά και τις ανάγκες των εργαζόμενων και του λαού…
Σε αυτές τις συνθήκες το άτομο χάνει τη συνειδητή πολιτική του ταυτότητα, καταργείται στην ουσία η βούληση του, εξαφανίζεται η κρίση του, και στην καλύτερη των περιπτώσεων αισθάνεται ικανοποίηση πως τάχα καθορίζει τις εξελίξεις…
Τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα… τα ζούμε… και δυστυχώς είναι και φυσικά επαναλαμβανόμενα… Έτσι συνέβαινε, και έτσι θα συνεχίζει να συμβαίνει, όσο θα υπάρχουν εκμεταλλευτικά κοινωνικά συστήματα.

“ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΕΣ”

Σχετικά με το ζήτημα της υγείας που έφερε για συζήτηση στο τελευταίο ΠΣ η Λαϊκή Συσπείρωση.

Ας αποκρυπτογραφήσουμε την πρόταση της Επτανησιακής Πρωτοβουλίας (ΚΙΝΑΛ), η οποία πέρασε κατά πλειοψηφία στο Π.Σ και η οποία αντιστοιχεί στο “Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος...”

Τι γράφει, τι δεν γράφει και τι θα έπρεπε να γράφει, για να είναι μια πρόταση υπέρ του λαού!

·      Γράφει: «...Την αύξηση της χρηματοδότησης στις δομές υγείας, μέσα από τους προϋπολογισμούς των Νοσοκομείων της νησιωτικής Περιφέρειας μας».

·      Τι δε γράφει: Από που θα αυξηθεί η χρηματοδότηση! Από τον κρατικό προϋπολογισμό ή από την “αυτοχρηματοδότηση” των νοσοκομείων – επιχειρήσεων μέσω των υπηρεσιών που πουλάνε στους ασθενείς άμεσα ή έμμεσα μέσω των ασφαλιστικών ταμείων;

·      Τι θα έπρεπε να γράφει: Πλήρης και επαρκής χρηματοδότηση από τον Κρατικό προϋπολογισμό των δημόσιων νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας και του ΕΟΠΥΥ.

·      Γράφει: «...Την στελέχωση όλων των μονάδων υγείας στην Περιφέρεια με την προκήρυξη οργανικών θέσεων και την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, με προτεραιότητα το “Μαντζαβινάτειο” Νοσοκομείο Ληξουρίου».

·      Τι δε γράφει: Η στελέχωση των δημόσιων μονάδων υγείας με τι κριτήριο πρέπει να γίνουν; Με την κάλυψη όλων των λαϊκών αναγκών όλο το 24ωρο – 365 μέρες το χρόνο ή με τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων για την προκήρυξη κάποιων “οργανικών θέσεων”;

·      Τι θα έπρεπε να γράφει: Πλήρης κάλυψη όλων των αναγκών με πρόσληψη μόνιμου προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης όλων των κλάδων και ειδικοτήτων. Μονιμοποίηση όλων όσων εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Η αναφορά στο ”Μαντζαβινάτειο”, γίνεται κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων και αποτελεί προσβολή στη νοημοσύνη ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού και κατοίκων στο Ληξούρι!

·      Γράφει: «...Την αντιμετώπιση των προβλημάτων στην υλικοτεχνική υποδομή και τον εξοπλισμό των δομών υγείας».

·      Τι δε γράφει: Από που θα χρηματοδοτηθούν αυτές οι ανάγκες!

·      Τι θα έπρεπε να γράφει: Αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για την πλήρη κάλυψη των αναγκών με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και εξοπλισμό.

·      Γράφει: «… Να διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας για όλους τους πολίτες».

·      Τι δε γράφει: Ο “δημόσιος χαρακτήρας της υγείας” (υπάρχει και σήμερα),που διεκδικούν είναι οι δημόσιες μονάδες που λειτουργούν με ενισχυμένα τα εμπορευματικά και επιχειρηματικά τους χαρακτηριστικά.

·      Τι θα έπρεπε να γράφει: Για να έχει λαϊκά - κοινωνικά χαρακτηριστικά το σύστημα υγείας απαιτείται η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης και η ανάπτυξη ενός αποκλειστικά κρατικού και δωρεάν συστήματος υγείας. Σύστημα υγείας που δε θα αντιμετωπίζει τις λαϊκές ανάγκες ως “κόστος”.

·      Γράφει: «… Να επαναλειτουργήσει και να συσταθεί η Υγειονομική Περιφέρεια Ιονίων Νήσων».

·      Τι δε γράφει: Ότι η επαναλειτουργία και η σύσταση της ΥΠΕ δε σημαίνει και αλλαγή της αντιλαϊκής πολιτικής στην υγεία. Πρόκειται για κρατικές υπηρεσίες που την υλοποιούν.

·      Τι θα έπρεπε να γράφει: Η επαναλειτουργία της ΥΠΕ, συνδέεται άμεσα με την ανατροπή όλων των αντιδραστικών νόμων υποστελέχωσης, υποχρηματοδότησης, εμπορευματο­ποίησης.

Οι δυνάμεις αυτές δεν μπορούν να διεκδικήσουν την λύση των προβλημάτων. Διότι στηρίζουν την πολιτική της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας και της κερδοφορίας που είναι σε πλήρη διάσταση με τις ανάγκες του λαού στην υγεία. Γι’ αυτό οι προτάσεις τους αφήνουν στο απυρόβλητο την αιτία των προβλημάτων και κινούνται στα όρια μιας διαχείρισης που αναπαράγει την άθλια κατάσταση στη δημόσια υγεία. Είναι συνένοχες για την κατάσταση στον Τομέα της δημόσιας Υγείας. Άλλωστε την ίδια πολιτική δεν υλοποιούν και στο χώρο της ΤΔ; Με τους δημοτικούς φόρους, τα χαράτσια, τα τέλη και την “ανταποδοτικότητα” στις κοινωνικές υπηρεσίες;

Η επιχείρηση παραπλάνησης είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής τους. Δημιουργούν κλίμα εφησυχασμού, χαμηλών απαιτήσεων και αναμονής, προσπαθώντας μάταια, να εμποδίσουν την ανάπτυξη ενός κινήματος που θα διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Άξιος ο μισθός τους!!!

Κέρκυρα, 19/12/2019

Σκοτώθηκε εργαζόμενος σε εργοστάσιο παραγωγής παγωτών

Από iraklis3

Τραγικό θάνατο βρήκε λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι 59χρονος εργαζόμενος σε εργοστάσιο παραγωγής παγωτών και κατεψυγμένων λαχανικών, έξω από τη Νέα Σάντα Κιλκίς.
Σύμφωνα με την Αστυνομία, κάτω από συνθήκες που διερευνώνται κατέρρευσε μεταλλική γκαραζόπορτα και τον πλάκωσε. Ο 59χρονος διακομίστηκε στο νοσοκομείο Κιλκίς, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

Μπροστά σε νέους αγώνες

Η νέα χρονιά που μπαίνει σε λίγες μέρες, βρίσκει τις ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις σε θέση μάχης, μαζί με το αγωνιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων και των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων.
Πάνω στη στέρεή βάση των αγώνων που αναπτύχθηκαν όλο το 2019 για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού, στο προσκήνιο μπαίνει επιτακτικά η ανάγκη για κλιμάκωση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, η πάλη για να βγουν ακόμα πιο αποφασιστικά στο προσκήνιο οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες, να μπουν ακόμα περισσότερες δυνάμεις στον αγώνα, να γίνουν ουσιαστικά βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας.
Ζήτημα αιχμής είναι η οργάνωση της μάχης και η ενίσχυση του απεργιακού μετώπου για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενάντια στο νέο χτύπημα που προωθεί η κυβέρνηση, ολοκληρώνοντας το έγκλημα όλων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.
Τη χρονιά που φεύγει αναπτύχθηκαν σημαντικοί εργατικοί - λαϊκοί αγώνες, μέσα σε συνθήκες σύνθετες και δύσκολες.
Κόντρα στην πολιτική στήριξης των κερδών των μονοπωλίων, στην εργοδοτική ασυδοσία που «απογειώνεται», αξιοποιώντας το τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν διασφαλίσει στο κεφάλαιο όλες οι κυβερνήσεις του.
Κόντρα στην προσπάθεια των ηγεσιών του εργατοπατερισμού να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στο συνδικαλιστικό κίνημα και μέσα στους χώρους δουλειάς.
Κόντρα επίσης στα κάλπικα διλήμματα και τις πλαστές διαχωριστικές γραμμές, που εντάθηκαν από τα αστικά κόμματα εν μέσω εκλογών.
Απεργιακοί αγώνες και άλλες κινητοποιήσεις, συντονισμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε κλάδους και εστίες αντίστασης σε χώρους δουλειάς έφεραν στο επίκεντρο διεκδικήσεις για σύγχρονα δικαιώματα, που απαντούν στις ανάγκες των εργαζομένων:
Για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και δικαιώματα, ενάντια στη συνεχή συμπίεση των μισθών και την απληρωσιά.
Για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στις απολύσεις, στην «ευελιξία», στην ανακύκλωση της ανεργίας.
Για μέτρα προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας στην Εργασία, ενάντια στη διαρκή θυσία της ίδιας της ζωής και της υγείας των εργαζομένων στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου.
Για την υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος απέναντι στη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση, απέναντι συνολικά στην προσπάθεια για ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων από το κράτος και την εργοδοσία.
Για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων από τη ληστρική φοροληστεία, ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την υποχρηματοδότηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας κ.λπ.
Απέναντι στην απάτη ότι τάχα ο λαός θα δει «άσπρη μέρα» από την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών, απέναντι στη μόνιμη πίεση για συνεχές χαμήλωμα των απαιτήσεων των εργαζομένων, σε πλήρη αντίθεση με τον τεράστιο πλούτο που παράγουν, απέναντι στις δηλητηριώδεις θεωρίες περί δήθεν «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», οι κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν, αν και αναντίστοιχες με το μέγεθος της αντιλαϊκής επίθεσης και με τις σημερινές απαιτήσεις, δείχνουν σοβαρές δυνατότητες για την παραπέρα ενίσχυση της πάλης.
Ιδιαίτερα μπροστά στα σχέδια της κυβέρνησης - κεφαλαίου, όπως για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την ολοκληρωτική μετατροπή των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις, την κλιμάκωση της καταστολής και περιστολής συνδικαλιστικών και λαϊκών ελευθεριών, με εμβληματικό το νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε στο χτεσινό υπουργικό συμβούλιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων.
Η μεγάλη σύσκεψη που οργανώνει το ΠΑΜΕ στις 9 Γενάρη για την Κοινωνική Ασφάλιση, με Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και συνδικάτα να παίρνουν απεργιακές αποφάσεις και να βάζουν μπροστά σχέδιο οργάνωσης και κινητοποίησης σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, η αντίστοιχη πρωτοβουλία αγωνιστικού συντονισμού για το ίδιο θέμα από Ομοσπονδίες και Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, οι πανελλαδικά συντονισμένες κινητοποιήσεις που ετοιμάζουν για τα τέλη Γενάρη Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες δείχνουν το δρόμο, για να μπει η χρονιά αγωνιστικά, με τους εργαζόμενους και το λαό να δίνουν τη μάχη από καλύτερες θέσεις!