Κοτζιάς: “Ισραήλ, Ελλάδα και Κύπρος αγαπάμε την ειρήνη και τη δημοκρατία”. Με έναν τρόπο εριστικό…

Κατιούσα

Όποιος περιμένει να ακούσει από την ελληνική κυβέρνηση κάποια κουβέντα καταδίκης των συνεχιζόμενων εγκλημάτων του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ, μπορεί να αρχίσει να πιστεύει και στη Δευτέρα Παρουσία. Κι ως τότε να διαβάζει γλυκερούς χαιρετισμούς, όπως αυτόν που απευθύνει ο υπουργος Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς από τα Ιεροσόλυμπα, στο πλαίσιο της τριμερούς συνάντησής του με τον Κύπριο και τον Ισραηλινό ομόλογό του.

“Θα συζητήσουμε για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, για τη Συρία και για την ανάγκη να υπάρξει ένα σχέδιο ειρήνευσης. Είμαστε τρεις χώρες που αγαπάμε την ειρήνη και τη δημοκρατία και για το λόγο αυτό θέλουμε να αναπτύξουμε τη συνεργασία μας. Έχουμε πολλές νέες ιδέες και σκέψεις, τις οποίες και θα συζητήσουμε”.

Όχι, δεν πρόκειται για αντεστραμμένη αγάπη. Παραφράζοντας μια εντελώς άστοχη φράση του Μίκη Θεοδωράκη για τους χρυσαυγίτες, οι Υπουργοί Εξωτερικών και οι ιμπεριαλιστές που δολοφονούν τους λαούς αγαπάνε κι αυτοί την ειρήνη (κι ασφαλώς τη δημοκρατία) με έναν τρόπο ίσως… εριστικό, που αποτελεί ανοιχτή πληγή και συνεχίζει να προκαλεί θύματα και θανάτους σε καθημερινή βάση.
Φαντάσου δηλαδή και να μην την αγαπούσαν…

Μέχρι και το αίμα τους πουλάνε δάσκαλοι στις ΗΠΑ – έτοιμα για αγώνα διαρκείας τα συνδικάτα

Κατιούσα

Στη δεινότερη θέση εδώ και δεκαετίες βρίσκονται οι δάσκαλοι από την προσχολική αγωγή ως και τα Λύκεια στις ΗΠΑ, αντιμετωπίζοντας συνεχή μισθολογική απαξίωση, αλλά και περικοπές στη γενικότερη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της 52χρονης καθηγήτριας Ιστορίας, Χόουπ Μπράουν, που κάνει και δεύτερη γενιά τα απογεύματα, ενώ με τον άντρα της οργανώνει ιστορικα τουρ για έξτρα εισόδημα. Και πάλι όμως τα λεφτά δε φτάνουν, αναγκάζοντας την κάτοχο Μάστερ στην εκπαίδευση να πουλάει πλάσμα του αίματός της για να πληρώνει λογαριασμούς.

Το μισθολογικό χάσμα με άλλα επαγγέλματα παρόμοιων προσόντων έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία 25 χρόνια, ενώ η στασιμότητα των αμοιβών είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλο κλάδο. Σε 29 Πολιτείες το 2015 η κατά κεφάλη δαπάνη ανά μαθητή ήταν μικρότερη απ’ ό,τι πριν το κραχ του 1929. Πολλά σχολεία χρηματοδοτούνται μεν από το δημόσιο, έχουν όμως ιδιωτικό μάνατζμεντ, ενώ σε πολιτειακό και ομοσπονδιακό επίπεδο, η νομοθεσία αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης και μειώνει τα μπόνους, ενώ προσκόμματα μπαίνουν και στη συνδικαλιστική δράση των δασκάλων. Την ίδια ώρα οι δάσκαλοι έρχονται αντιμέτωποι με διαδικασίες αξιολόγησης στη βάση δεικτών επίδοσης των μαθητών, με βάση ενιαία τεστ που δε λαμβάνουν υπόψη τις πολύ άνισες δυνατότητες των σχολείων της περιοχής.
Ο αναβρασμός μεταξύ των διδασκόντων ήδη πυροδοτεί κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, με το ερχόμενο φθινόπωρο να αναμένεται “θερμό”. Απεργίες και πορείες σε Πολιτείες, όπως η Οκλαχόμα, η Αριζόνα, η Δυτική Βιρτζίνια και το Κεντάκι οδήγησαν για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες σε αυξήσεις μισθών και χρηματοδότησης για την παιδεία.
Η κυβέρνηση υπονομεύει με κάθε τρόπο τον αγώνα των εκπαιδευτικών, με την υπουργό Παιδείας Μπέτσι ντε Βος να καλεί τους δασκάλους να αφήσουν έξω από την τάξη τις “διαφωνίες ενηλίκων”. Σε μια παραπέρα προσπάθεια να ανακόψει τη δυναμική των κινητοποιήσεων, όρισε πως οι ενώσεις των δασκάλων δεν μπορούν να δέχονται εισφορές από μη δημόσιους υπαλλήλους, αποκλείοντας έτσι ένα μεγάλο μέρος δασκάλων που έχουν προσληφθεί με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Τίποτε όμως δε φαίνεται να κάμπτει την αποφασιστικότητα των συνδικαλιστικών ενώσεων, που ήδη ετοιμάζονται να διαθέσουν πόρους από το απεργιακό τους ταμείο για αγώνα διαρκείας, αν χρειαστεί.

«Επιχειρήσεις»... τσουβαλιάσματος

Ο Τάσος Παππάς, γνωστός δημοσιογράφος της "Εφημερίδας των Συντακτών", έγραψε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας, την Πέμπτη 14 Σεπτέμβρη, ένα κείμενο που όχι μόνο δεν τιμά τον ίδιο, αλλά και που προσβάλλει τη νοημοσύνη κάθε ανθρώπου που γνωρίζει γραφή κι ανάγνωση.

Το κείμενο τιτλοφορείται: «Ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη όποτε μας συμφέρει» και αφορά στην υπόθεση της διερεύνησης των δανείων των κομμάτων, τα σχετικά με αυτήν δημοσιεύματα και τις αντιδράσεις των κομμάτων. Το κείμενο του κ. Παππά αρχίζει με το εξής: «Συμφωνούν κάπου το ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ; "Πουθενά", είναι η λογική απάντηση. Κι όμως συμφωνούν ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη, αλλά ελέγχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ». Εδώ προκύπτει ευλόγως το συμπέρασμα ότι για τον κ. Παππά, την ΕφΣυν, τον πολιτικό χώρο που κινείται και εκφράζει η εφημερίδα, η Δικαιοσύνη είναι όντως ανεξάρτητη. Το ΚΚΕ όπως -σχετικά- σωστά σημειώνει ο κ. Παππάς δεν πιστεύει κάτι τέτοιο. Θα μπορούσαμε να του απαντήσουμε γύρω από τα θέματα του κράτους και της Δικαιοσύνης με κάποιο από τα σπουδαία εδάφια του Ένγκελς, αυτά όμως τα γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Παππάς...

Συγκεκριμένα για το ΚΚΕ ο κ. Παππάς υποστηρίζει ότι αν και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε «την έκπληξη του για την κλήση του εκπροσώπου του ΚΚΕ... η ανακοίνωση του Περισσού ήταν πολύ σκληρή». Εδώ να πούμε ότι το ΚΚΕ εκπροσωπείται από το ίδιο και όχι από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ! Επίσης ότι το ΚΚΕ έχει κάθε δικαίωμα να τοποθετείται όσο σκληρά θέλει για δημοσιεύματα (προφανώς από κάπου προερχόμενα, δεν μπορεί να προέκυψαν από παρθενογένεση) που το συκοφαντούν και που υιοθετήθηκαν από ορισμένους, ανακυκλώθηκαν από πολλούς και από κάποιους (όλως τυχαίως φίλα προσκείμενους στον ΣΥΡΙΖΑ) δεν διορθώθηκαν ποτέ παρά την «σκληρή» ανακοίνωση του ΚΚΕ.

Συνεχίζει στο κείμενό του ο κ. Παππάς ότι το ΚΚΕ «καταγγέλλει "την επιχείρηση συκοφάντησης από γνωστά ΜΜΕ που σε διατεταγμένη υπηρεσία στηρίζουν την κυβέρνηση με στόχο να τσουβαλιάσουν το ΚΚΕ με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ". Μ' άλλα λόγια το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι οι εισαγγελικοί λειτουργοί κινήθηκαν με εντολή της κυβέρνησης». Μα αφού γράφει -και το γράφετε κι εσείς κ. Παππά- επιχείρηση συκοφάντησης από γνωστά ΜΜΕ. Τίνος την επιχείρηση συκοφάντησης καταγγέλλει το ΚΚΕ; Των ΜΜΕ. Τι διαβάζει ο κ. Παππάς ότι καταγγέλλει το ΚΚΕ; Ότι οι εισαγγελικοί λειτουργοί κινήθηκαν με εντολή της κυβέρνησης! Πραγματικά κε Παππά όχι «μ’ άλλα λόγια», με άλλα -ντάλα- της Παρασκευής το γάλα τη διαβάσατε τη «σκληρή» ανακοίνωση του ΚΚΕ! Και κάπου εδώ να σημειώσουμε ότι ναι, υπάρχουν ΜΜΕ που σε διατεταγμένη υπηρεσία στηρίζουν και την κυβέρνηση και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ασφαλώς ο κ. Παππάς θα γνωρίζει κάποια τέτοια ΜΜΕ...

Στη συνέχεια ο κ. Παππάς αναφέρει την αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο ΠΑΣΟΚ είναι ή θέλει να είναι ή φέρεται ότι είναι υποστηρικτής των θέσεων περί «ανεξάρτητης δικαιοσύνης», του ΠΑΣΟΚ είναι το πρόβλημα και όχι του ΚΚΕ. Με την ανάγνωσή του ανακαλύπτει την ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ και ολοκληρώνει το κείμενό του: «Η κλασική προσέγγιση των κομμάτων εξουσίας: "Η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη όταν είμαστε εμείς στα πράγματα και ελεγχόμενη όταν είναι οι άλλοι". Και το γέλιο πέφτει άφθονο».

Αναρωτιέται κανείς για τον ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα εξουσίας, ισχύει η παραπάνω -πολύ σωστά τοποθετημένη, όσον αφορά τα κόμματα του συστήματος- κωλοτούμπα για το πότε είναι και πότε δεν είναι ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη; Δεν έχει καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη; Ή μήπως την εμπιστεύεται μόνο όταν οι αποφάσεις της συμφωνούν με την πολιτική του; Βέβαια το βασικό ερώτημα είναι ένα: Το ΚΚΕ πού κολλάει σε όλη αυτή την αστεία αντιπαράθεση μεταξύ κομμάτων, που ολοένα και περισσότερο συμφωνούν στα στρατηγικής σημασίας ζητήματα, που το ένα διαδέχεται το άλλο στην κυβέρνηση και το τσάκισμα του λαού, που όλα μαζί ψηφίζουν τα μνημόνια;

Αλλά ας υποθέσουμε έστω ότι το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ συμπίπτουν στη συγκεκριμένη τοποθέτηση, τι σημαίνει αυτό γι' αυτά τα δύο τόσο διαφορετικά κόμματα; Πχ όταν συνέπιπταν κι όχι υποθετικά, αλλά πραγματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ με την ΧΑ στην κάλπη του δημοψηφίσματος, τι σήμαινε γι' αυτά τα δύο κόμματα;

Το ποιοι συμφωνούν με το ΠΑΣΟΚ γίνεται αντιληπτό από τον κάθε μη εμπαθή άνθρωπο που θα αναρωτηθεί:

1. Με ποιους έχει ψηφίσει μνημόνια το ΠΑΣΟΚ; Με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ.

2. Που βρίσκουν στέγη έως και υπουργικό θώκο τα ορφανά στελέχη του ΠΑΣΟΚ; Στον ΣΥΡΙΖΑ (ορισμένα και στη ΝΔ).

3. Σε ποιον απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ όταν καλεί για τη δημιουργία κεντροαριστερού πόλου ή για αντιδεξιό μέτωπο κι άλλα πολύχρωμα; Στο ΠΑΣΟΚ.

Το πόσο πολύ έχει πολεμήσει το ΚΚΕ το ΠΑΣΟΚ επίσης το ξέρει κάθε μη εμπαθής άνθρωπος. Άρα, λοιπόν, και ο κ. Παππάς, ακουσίως ή εκουσίως, με αυτό το δυσνόητο κείμενό του, κάνει ακριβώς αυτό που κατήγγειλε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή. Επιχειρεί να τσουβαλιάσει το ΚΚΕ με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό όλως τυχαίως εξυπηρετεί το «αφήγημα» του ΣΥΡΙΖΑ και όλως τυχαίως αποτυπώνεται στα ΜΜΕ που «μοιάζει» να συμπαθούν τον ΣΥΡΙΖΑ! Ίσως βέβαια να συμβαίνουν και συμπτώσεις (αλλά δεν το πιστεύουμε).

902.gr

Ο Τσογλανόδρακος

Λιάνα Κανέλλη

Είμαι σίγουρη ότι την έχει δει τουλάχιστον θεός, ενδεχομένως άτρωτος, και σίγουρα οι αμερικανοί φίλοι του θα τον έχουν φέρει σε επαφή με κάτι θεότρελους λεφτάδες, δισεκατομμυριούχους, που ξοδεύουν ανεξέλεγκτα τα φράγκα τους σε έρευνες για το ελιξήριο της νεότητας και ενδεχομένως της αθανασίας. Όταν τον είπα καθ υπέρβαση της υποκειμενικής μου αισθητικής “τσογλάνι “, επειδή είχε στήσει ένα ολόκληρο ντοκυμαντέρ περί τον εαυτό του με τίτλο Το Νήμα, όπου και χασκογέλαγε με τις κασιδιαριές, χαριεντιζόμενος στο τηλέφωνο με τη Δούρου, είχα μείνει μόνη απέναντι στον Κατρούγκαλο (τότε δεν ήταν μήτε καν υποψήφιος με το ΣΥΡΙΖΑ και το είχε αρνηθεί κατηγορηματικά ως πιθανότητα μάλιστα), ο οποίος μου ρίχτηκε στο πάνελ επικαλούμενος το ήθος της αριστεράς! …
Αυτά την άνοιξη του 2014. Τώρα φθινόπωρο του 2018, με τον Αλέξη πρωθυπουργό, τον Κατρούγκαλο υπουργό και ονοματοδότη του συνταξιοδοτικού ασφαλιστικού νόμου, που θα τον βάλει σίγουρα στο μουσείο της μαντάμ Τισό ως τον πιο ύπουλο γεροντοφονιά του δυτικού νομικού πολιτισμού, ψάχνω μια λέξη, που να ταιριάζει στον Αλέξη μετά τη δήλωση του για τα εβδομήκοντα έτη ζωής -αφετηρίας χρήσιμου ορίου θανάτου, όσων τα υπερβούν, εξυπηρετώντας έτσι την πολιτική που χάραξε μαζί με τον Τραμπ, τον Γιούνκερ, τη Μέρκελ και τους άλλους χρήσιμους εβδομηντάρηδες.
Τη λέξη δεν τη βρίσκω. Το τσογλανοτσόγλανος, μου φαίνεται σχεδόν τρυφερό. Θα μπορούσε να του το πει κι η μάνα του, που ευτυχώς η γυναίκα επιμένει μετά τα εβδομήντα, να μη διευκολύνει το ασφαλιστικό σύστημα πεθαίνοντας καθ υπόδειξη του γιου της. Ανάλγητος; Αμοραλιστής; Κυνικός; Κυνικά σκατόψυχος; Σε βέρτιγκο λόγω ιλιγγιώδους καπιταλιστικής ωρίμανσης; Πάσχων από καλπάζουσα καλαμοφροσύνη; Τίποτα δε μου κολλάει. Στο κάτω-κάτω της γραφής είναι ήδη δόκτορ στο ιδιωτικό πανεπιστήμιο των επιχειρηματιών και εμπόρων της Σμύρνης.
Είναι το παιδί που παίζει γκαζιές με τα κεφάλια των φίλων του, των συνεργατών του, των μεντόρων του. Τόσο αδίστακτος, που στην πρώτη του Θεσσαλονίκη θέλησε ν’ αλλάξει την Ευρώπη, στην τελευταία υποσχέθηκε ότι θ’αλλάξει τον κόσμο, επειδή πίστεψε ότι το ποίημα που έγραψε γι αυτόν ως πρωταγωνιστή δρακογενιάς ο Στ. Παπάς, είναι απαρχή σύγχρονου ομηρικού έπους και ο ίδιος ο Αλέξης μετενσάρκωση του Αχιλλέα και του Οδυσσέα, δύο σε ένα.
Είμαι σίγουρη ότι στο έπος του Αλέξη, που πιστεύει ότι λεφτά μνημονιακά υπάρχουν, σημασία δεν έχει ο Όμηρος, αλλά οι όμηροι της ζωής και της ηλικίας, οι άνω των εβδομήντα, που καθώς αποτελούν περίπου το σαράντα τοις εκατό του ελληνικού πληθυσμού, θα δικαιώσουν την πολιτική του, πεθαίνοντας μια ώρα αρχίτερα, κοστίζοντας λιγότερο και ξεσκοτίζοντας Πολάκηδες, Κατρούγκαλους και οπαδούς της έσχατης λύσης των δακρυγόνων δακρύων κυριών του νόμου και της τάξης.
Η τσιπριάδα είναι το έπος ενός πολιτικού καρτούν. Κι αυτή η τελευταία λέξη ίσως είναι η πιο ταιριαστή για τον Αλέξη που την είδε Ντόριαν Γκρέι κινουμένων σχεδίων…..

Ρίτα Αντωνοπούλου: Στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ…όπως μόνο εμείς ξέρουμε!

Κατιούσα

Η Ρίτα Αντωνοπούλου θα δώσει το «παρών» στο πλευρό του Θάνου Μικρούτσικου στα Φεστιβάλ της Καβάλας στις 14/9, της Θεσσαλονίκης στις 15/9 και της Αθήνας στις 22/9. Tο Σάββατο 22 του Σεπτέμβρη, στις 21.30, στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ στο Πάρκο Τρίτση, θα πραγματοποιηθεί συναυλία αφιέρωμα  στον ποιητή μας Γιάννη Ρίτσο, με την καλλιτεχνική επιμέλεια του Θ. Μικρούτσικου. Συμμετέχουν: Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Νταλάρας και Μίλτος Πασχαλίδης.
Η αγαπημένη ερμηνεύτρια μιλάει στο Ριζοσπάστη για τη συμμετοχή της στο Φεστιβάλ:
“Για άλλη μια χρονιά στο κεντρικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Αθήνα και όχι μόνο…
Αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο με σπουδαία παρέα και στο πλευρό του Θάνου Μικρούτσικου, οπότε τι καλύτερο για εμένα να βρεθώ κοντά σας πάλι και να γιορτάσουμε όλοι μαζί, όπως μόνο εμείς ξέρουμε!
Να είστε όλοι εκεί! Σας περιμένουμε με πολύ μεγάλη χαρά και ανυπομονησία.”

Φειδιππίδης – Το μυστήριο γύρω από τον πρώτο μαραθωνοδρόμο της ιστορίας

Κατιούσα

Μπορεί να έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με το “νενικήκαμεν” των Αρχαίων Ελλήνων στη μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ , δεν είναι όμως καθόλου βέβαια πως ο ημεροδρόμος (αγγελιαφόρος) Φειδιππίδης είχε πράγματι κάποια σχέση με την αναγγελία της νίκης, πολλώ δε μάλλον ότι πέθανε εξουθενωμένος μετά από αυτή. Αν πιστέψει κανείς τον Ηρόδοτο, ο οποίος είναι και η πλησιέστερη πηγή στα γεγονότα, ο Φειδιππίδης έκανε κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό, όχι όμως μετά τη μάχη, αλλά πριν την πραγματοποιήσή της. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με τον ιστορικό όταν οι Αθηναίοι έμαθαν για την απόβαση των Περσών στο Μαραθώνα έστειλαν το Φειδιππίδη στη Σπάρτη για να ζητήσει τη στρατιωτική συμβολή των Λακεδαιμονίων. Ο δρομέας κάλυψε μια απόσταση 240 χλμ σε δύο μέρες, ωστόσο εκείνοι επικαλέστηκαν θρησκευτικούς λόγους για τους οποίους ήταν αδύνατον να αναχωρήσουν πριν περάσουν έξι μέρες, δηλαδή μετά την πανσέληνο. Πράγματι την επομένη της πανσελήνουν οι Σπαρτιάτες με πλήρη εξοπλισμό άρχισαν να περπατούν 14 ώρες τη μέρα, φτάνοντας στην Αθήνα μετά από τρεις μέρες, μόνο που η μάχη είχε ήδη τελειώσει νικηφόρα για τους Αθηναίους. Ο Φειδιππίδης όπως γίνεται αντιληπτό φαίνεται να βγήκε σώος και αβλαβής από τη διαδρομή, ενώ ο Ηρόδοτος δεν αναφέρει τίποτε για την ταυτότητα του αγγελιαφόρου που μετέφερε την χαρμόσυνη είδηση. Η ερμηνεία που έχει δοθεί γι’αυτή την παράλειψη του Ηροδότου, ο οποίος κατά τα άλλα είναι “λαλίστατος” για την πρώτη σπουδαία αυτή μάχη των Περσικών πολέμων, είναι πως η απόσταση Μαραθώνα – Αθήνας ήταν αμελητέα μπροστά σε εκείνη μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, άρα δε θεωρήθηκε η κάλυψή της ως κάτι ασυνήθιστο ή αξιοσημείωτο.
Δεν είναι τυχαίο πως οι αναφορές στην αναγγελία της είδησης ξεκινούν από τις πηγές 150 χρόνια μετά τη μάχη, ενώ ως προς την ταυτότητα του δρομέα υπάρχει μεγάλη διχογνωμία μεταξύ των ιστορικών. Ο Ηρακλείδης από τον Πόντο για παράδειγμα αναφέρει ως αγγελιαφόρο το Θέρσιππο από τον αρχαίο δήμο τον Ερωέων, προσθέτοντας ωστόσο ότι στην εποχή του αλλά και προγενέστερα ο ημεροδρόμος της νίκης θεωρούνταν ο Ευκλής, ο οποίος αφού έφτασε ένοπλος στα τείχη της πόλης, πρόλαβε μόνο να πει “χαίρεται και χαίρομεν” και στη συνέχεια ξεψύχησε, παράδοση που αργότερα αποδόθηκε στο Φειδιππίδη. Φαίνεται όμως ότι και η γλωσσική παραφθορά έπαιξε το ρόλο του, καθώς ο Λουκιανός, το 2ο μ.Χ αιώνα επαναλαμβάνει το εν λόγω περιστατικό με πρωταγωνιστή κάποιον Φιλιππίδη, όνομα που αναφέρει και ο διάσημος περιηγητής του 2ου μΧ αιώνα Παυσανίας.
Μυστήριο καλύπτει και την ακριβή διαδρομή που ακολούθησε ο ημεροδρόμος, όπως κι αν λεγόταν, το μόνο βέβαιο είναι πως δεν είχε σχέσει με τη σύγχρονη διαδρομή 42χλμ του Μαραθωνίου, η οποία καθιερώθηκε κατά τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 στη βάση του τότε διαθέσιμου συγκοινωνιακού δικτύου. Η διαδρομή αυτή ήταν ανύπαρκτη στην αρχαιότητα και ως πιθανή πραγματική διαδρομή έχει προταθεί εκείνη των 34 χλμ μεταξύ Μαραθώνα-αρχαίας Εκάλης και Αθηνών.
‘Οπως και να ‘χει, από τη στιγμή που καθιερώθηκε, η παράδοση για τον αγγελιοφόρο πέρασε από στόμα σε στόμα γεννώντας διάφορες λαϊκές παραλλαγές μεταξύ των κατοίκων της Αττικής.  Σύμφωνα με μία από αυτές, οι αγγελιαφόροι μετά τη μάχη ήταν δύο, ένας με άλογο που δεν έφτασε ποτέ, κι ένας πεζός κι οπλισμένος. Ο πρώτος πήγε από το Χαλάνδρι και ο δεύτερος από τη Σταμάτα, που πήρε το όνομά της υποτίθεται από τις φωνές των γυναικών που του φώναζαν “Σταμάτα, σταμάτα”. Τέλος έφθασε στο Ψυχικό, που ονομάστηκε έτσι καθώς εκεί ξεψύχησε ο ημεροδρόμος. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο τόπος θανάτου ήταν οι σημερινοί Αμπελόκηποι, αρχικά Αγγελόκηποι καθώς εκεί είχε αφήσει την τελευταία του πνοή ο αγγελιοφόρος. Είναι ενδιαφέρον που η λαϊκή μνήμη διέσωσε την ιστορικά ακριβή πληροφορία πως οι αγγελιοφόροι της μάχης έφερναν τα μηνύματά τους οπλισμένοι, με στόχο να εμψυχώσουν τον πληθυσμό αλλά κυρίως να μη θεωρηθούν ριψάσπιδες που είχαν παρατήσει τη μάχη.

Πήραν απάντηση

Με «πηγή» το ΑΠΕ και «διαύλους» ορισμένα άλλα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, επιχειρήθηκε προχτές να μπει το ΚΚΕ στο κάδρο των «αμαρτωλών» δανείων που συνήψαν τα προηγούμενα χρόνια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τις τράπεζες. Ως αφετηρία της είδησης εμφανιζόταν το γραφείο της Εισαγγελέα Διαφθοράς. Που όμως τόσο εκείνη όσο και ο Οικονομικός Εισαγγελέας, σε επικοινωνία τους με το ΚΚΕ αρνήθηκαν οποιαδήποτε ανάμειξη. Η άθλια αυτή προσπάθεια, που ενισχύθηκε από γνωστά ΣΥΡΙΖΑίικα «τρολς» του διαδικτύου, απαντήθηκε άμεσα από το ΚΚΕ και από τον «Ριζοσπάστη», με αναλυτικά στοιχεία, που φανερώνουν ότι καμιά σχέση δεν έχουν τα δάνεια του ΚΚΕ με αυτά των άλλων κομμάτων. Βέβαια, τα στοιχεία αυτά είναι γνωστά στη Δικαιοσύνη, στη Βουλή, στα ΜΜΕ, γεγονός που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο τα ερωτήματα για τις πραγματικές προθέσεις αυτών που προσπάθησαν να μπλέξουν το ΚΚΕ και να τροφοδοτήσουν την αντίληψη ότι «όλοι ίδιοι είναι», τσουβαλιάζοντάς το με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Κρίνοντας πάντως από τα χτεσινά πρωτοσέλιδα και ρεπορτάζ ορισμένων εφημερίδων, φαίνεται ότι προσπάθησαν κάπως να τα «μαζέψουν», μετά την ανακοίνωση που εκδόθηκε άμεσα από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ το βράδυ της Τετάρτης. Αυτό, όμως, σε τίποτα δεν αλλάζει τον άθλιο ρόλο τους, ούτε αναστέλλει την προσπάθεια να χτυπήσουν το ΚΚΕ με δόλια μέσα, ειδικά όσο δυναμώνει ο προεκλογικός καβγάς και αποκαλύπτονται οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ. Παραμένει όμως αναπάντητο το ερώτημα για τη διαδρομή της είδησης, που είναι φανερό ότι η διοχέτευση στο ΑΠΕ, ώστε να αναπαραχθεί αμάσητη, έγινε από άλλα, «υψηλά» επιτελεία. Οι δημοσιογράφοι που ασχολήθηκαν με την αναπαραγωγή της «είδησης» οφείλουν να συμβάλουν ώστε αυτό το ερώτημα να απαντηθεί, αν δεν θέλουν να γίνονται - συνειδητά ή ασυνείδητα - βαποράκια συκοφαντιών και προβοκατόρικων ειδήσεων, επωμιζόμενοι τις ευθύνες άλλων...

Νέα σχολική χρονιά με παλιά προβλήματα και ελλείψεις

Με προσήλωση συνεχίζεται η πολιτική των αναδιαρθρώσεων και των περικοπών στην εκπαίδευση, όπως επιβεβαίωσε και το άνοιγμα των σχολείων. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση επιμένει με θράσος να μιλά για «επιστροφή στην κανονικότητα», παρουσιάζοντας μία επίπλαστη εικόνα σε ό,τι αφορά τα σχολεία, ξεδιπλώνοντας ταυτόχρονα όλο το οπλοστάσιο των νόμων, των εγκυκλίων και των αποφάσεων που προωθήθηκαν το προηγούμενο διάστημα, ενώ νέα αντιλαϊκά μέτρα βρίσκονται ήδη στο τραπέζι και στο χώρο της Εκπαίδευσης.
Ετσι και αυτόν τον «μεταμνημονιακό» Σεπτέμβρη, τα σχολεία εξακολουθούν να λειτουργούν με τις ίδιες ακατάλληλες υποδομές και τις ελλείψεις που έχει συσσωρεύσει η χρόνια υποχρηματοδότηση της Εκπαίδευσης. Για άλλη μια χρονιά, χιλιάδες αναπληρωτές καλούνται να ταξιδέψουν ανά την Ελλάδα, ψάχνοντας πού θα μείνουν, για να... αναπληρώσουν τον εαυτό τους, οι ίδιοι που πριν από μερικούς μήνες απολύθηκαν. Κι αυτό την ώρα που η κυβέρνηση συγχαίρει προκλητικά ...τον εαυτό της για τον αριθμό των προσλήψεων της Α' φάσης, από τις οποίες ωστόσο, στη δευτεροβάθμια δεν έχει καλυφθεί το 50% σχεδόν των κενών και στην πρωτοβάθμια πάνω από το 20%. Και μιλάμε βέβαια για θέσεις εργασίας, που ούτως ή άλλως υπολείπονται των πραγματικών αναγκών για μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.

* * *

Στο 35% είναι το αντίστοιχο ποσοστό των ακάλυπτων κενών στην Ειδική Αγωγή, η οποία λειτουργεί κατά κανόνα με συμβασιούχους, κατά παράβαση κάθε έννοιας παιδαγωγικής, που απαιτεί την οικοδόμηση σταθερής σχέσης του παιδιού με τον ειδικό εκπαιδευτικό. Κατά συνέπεια, για μια ακόμη χρονιά, πολλοί γονείς θα αναγκαστούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για ιδιωτική παράλληλη στήριξη. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στη Β' Διεύθυνση Ανατολικής Αττικής για 250 γνωματεύσεις για παράλληλη στήριξη, έγιναν μόλις 66 προσλήψεις. Νέο χτύπημα αποτελεί το κλείσιμο των ΚΕΔΔΥ στη διάγνωση και εκπαιδευτική πορεία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και ΑΜΕΑ.
Στα μέτρα που άμεσα χτυπούν στην καρδιά των μορφωτικών αναγκών της νεολαίας προστίθεται επίσης ένα πλέγμα ρυθμίσεων «κινητικότητας», δημιουργίας εκπαιδευτικών - «πολυεργαλείων» με τις αναχρονιστικές δεύτερες και τρίτες αναθέσεις μαθημάτων, που υποβαθμίζουν τραγικά την ποιότητα της διδασκαλίας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εκπαιδευτικών που καλούνται να διδάξουν κάτι άλλο από την ειδικότητά τους. Τα παραπάνω, μαζί με τις περικοπές διδακτικών ωρών και μαθημάτων, στις οποίες προχώρησε η κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, είναι οι «αλχημείες» που της επιτρέπουν σήμερα να πανηγυρίζει ότι τάχα τα κενά σε εκπαιδευτικούς είναι λιγότερα και θα καλυφθούν γρηγορότερα.

***

Την ίδια στιγμή, τα κυβερνητικά συνθήματα για αναβάθμιση και ενίσχυση των ΕΠΑΛ ακούγονται κούφια λόγια για χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών, που είχαν επιλέξει τμήματα τομέων και ειδικοτήτων που καταργήθηκαν με ...λογιστικά κριτήρια, στο πλαίσιο της πολιτικής των περικοπών και του «εξορθολογισμού». Το βιώνουν οι 300 περίπου μαθητές των 65 τμημάτων που έκλεισαν στην Κεντρική Μακεδονία, οι μαθητές του ΕΠΑΛ Τρίπολης που θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα ταξιδεύουν καθημερινά 80 χιλιόμετρα, για να παρακολουθήσουν την καταργημένη ειδικότητα στην Κόρινθο, ή αν θα αλλάξουν ειδικότητα, οι συμμαθητές τους σε πολλές περιοχές της χώρας, που βρίσκονται αντιμέτωποι με αντίστοιχα διλήμματα.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει αυταπάτες ότι «κάτι αλλάζει» και στην εκπαίδευση, «τώρα που τελείωσαν τα μνημόνια», δεν πρέπει να ξεγελάσει γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις θα συνεχιστούν στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης, στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, όπως θα συνεχιστεί και η υποχρηματοδότηση. Στόχος είναι μια «Εκπαίδευση» φτηνότερη για το κράτος και πιο ευέλικτη σε προσαρμογές που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Χρειάζεται επομένως από τώρα να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για μια καλή αγωνιστική χρονιά. Να βρεθούν τα οξυμένα προβλήματα στην εκπαίδευση και η πραγματική αιτία που τα προκαλεί στο επίκεντρο της προσοχής και της δράσης Σωματείων, Συλλόγων Γονέων, Λαϊκών Επιτροπών, διεκδικώντας αιτήματα που δίνουν περιεχόμενο στον αγώνα με σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!».

Αυτοί που φέρανε την καταχνιά...

Αλλο ένα εμετικό άρθρο γράφτηκε στη φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Documento» με τίτλο «Το ρολόι του ΚΚΕ χτυπάει μεσάνυχτα». Συγγραφέας του οχετού (ο τίτλος του παραφράζει τίτλο ενός βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη) είναι ο διοικητής του νοσοκομείου «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός», κάποιος Ευθύμιος Γεωργόπουλος, άλλος ένας διορισμένος από την κυβέρνηση διοικητής νοσοκομείου.

Σε αυτό το ΚΚΕδολογικό πόνημα μπλέκει συγγενείς, παππούδες και θείους του που ήταν μέλη του ΚΚΕ, για να μας πείσει ότι πλέον δήθεν δεν μπορεί να σιωπά απέναντι στη γραμμή της ηγεσίας του τα τελευταία 30 χρόνια. Πάλι καλά που δεν μας είπε ότι οι συγγενείς του αγωνίστηκαν για να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και να γίνει ο ίδιος διοικητής νοσοκομείου.
Ετσι, σε ένα αλαμπουρνέζικο παραλήρημα ανακατεύει την ΕΟ 17Ν, την κυβέρνηση του '89, την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον Γρηγορόπουλο, το δημοψήφισμα, τους «αγανακτισμένους» στις πλατείες, τα σκάνδαλα του ΚΕΕΛΠΝΟ και το «Ντυνάν», τους πυροσβέστες, τους ομοφυλόφιλους, την ΠΓΔΜ, την απλή αναλογική, το σύμφωνο συμβίωσης, τη «Novartis», τους φορείς διαχείρισης NATURA και τη φαρμακευτική κάνναβη!!!
Τα βάζει όλα στο μίξερ και φτιάχνει ένα εκρηκτικό μείγμα βλακείας και αντικομμουνισμού, με το οποίο δεν θα ασχοληθούμε.
Πώς άλλωστε να απαντήσεις σοβαρά στην κριτική του στο ΚΚΕ που σπάει κόκαλα, όπως: «Καταψήφισε την αναβάθμιση των F-16 γιατί είναι ενταγμένη στο ΝΑΤΟ» (!!!) (εννοεί τον δολοφονικό οργανισμό επαγγελματιών φονιάδων, κρατών και ληστών) ή ότι «καταψήφισε το νομοσχέδιο για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των γιατρών» (!!!) (εννοεί το τερατούργημα που οδηγεί σε έως 72 ώρες δουλειά και το οποίο απορρίπτει η πλειοψηφία των νοσοκομειακών γιατρών).

Τι έπιασε άραγε ξαφνικά έναν διοικητή ενός μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας και αρθρογραφεί ενάντια στο ΚΚΕ; Μήπως νομίζει ότι:

-- Θα τρομάξει τους κομμουνιστές ή άλλους εργαζόμενους, όπως επεδίωξε να κάνει με αυτούς που πέρασε ΕΔΕ στο νοσοκομείο του επειδή κινητοποιήθηκαν;
-- Θα τους έχει στο χέρι, όπως προσπαθούν να κάνουν με τους απλήρωτους (από μισθό και εφημερίες) επικουρικούς γιατρούς του νοσοκομείου του, ο ίδιος, η διοίκηση, οι πάρεδροι και η κυβέρνηση;
-- Θα τους απολύσει, όπως έκανε με τις 60 από τις 80 καθαρίστριες και φύλακες του νοσοκομείου που διοικεί;
-- Είμαστε σαν κάποιους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ που προωθεί σε διοικητικές θεσούλες προϊσταμένων, δήθεν για να αλλάξει το προηγούμενο σάπιο διεφθαρμένο σκηνικό;
Τι έπιασε έναν διορισμένο από την κυβέρνηση διοικητή να επιτίθεται στο ΚΚΕ, την ώρα που η κυβέρνησή του συνεχίζει μνημονιακότερη, ξεπλένει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και υποκλίνεται στους φονιάδες στη ΔΕΘ και παντού;
Μήπως τον τρομάζει ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που αποκαλύπτει ότι:
-- Τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού από το 2010 έως το 2018 μειώθηκαν προοδευτικά σε ποσοστό που φτάνει έως και το 50% και ότι το ίδιο προμηνύεται και για το 2019;
-- Εκλεισαν ψυχιατρικά και γενικά νοσοκομεία και παρέμειναν κλειστά;
-- Εκλεισε ή υπολειτουργεί η πλειονότητα των 360 πρώην πολυιατρείων του ΙΚΑ και αντικαθίστανται από τις ελλιπείς ΤΟΜΥ;
-- Μειώθηκε δραματικά το μόνιμο προσωπικό των νοσοκομείων - όλων των κλάδων - από τις 104.000 στις 78.000; Τον τελευταίο χρόνο μάλιστα, είχαμε περαιτέρω μείωση κατά 1.700 εργαζόμενους περίπου.
-- Αυξήθηκε ο αριθμός των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας, με συνέπεια να έχουν ξεπεράσει σε ποσοστό το 20% του συνόλου των εργαζομένων, με όσες συνέπειες έχει αυτό για την υγεία του λαού;
-- Είχαμε αύξηση της προσέλευσης των ασθενών στα νοσοκομεία κατά 25%;
-- Η μέση φαρμακευτική δαπάνη που χρεώνεται ο ασθενής, από το 9% που ήταν το 2010, έφτασε ήδη σχεδόν το 30% της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης το 2018;
-- Μειώθηκαν οι μισθοί των υγειονομικών από 30% έως 50%; Το ίδιο και οι συντάξεις;
-- Η περίθαλψη των ανασφάλιστων γίνεται με αιματηρές οικονομίες από τα νοσοκομεία, αφού δεν δόθηκε καμιά ειδική επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό;

Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση, που αποδεικνύει ότι και η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει τον ίδιο δρόμο της επιχειρηματικότητας και θέλει το νοσοκομείο να είναι αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα, την Υγεία μπίζνα, τον υγειονομικό λεηλατημένο και τον ασθενή πελάτη.

Μήπως δεν τα ξέρουν αυτά ο διοικητής του νοσοκομείου «Ερυθρός Σταυρός», οι άλλοι διοικητές, η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας;
Προτείνουμε στον πολυγραφότατο διοικητή να αφιερώσει το χρόνο του για τη λύση των προβλημάτων του «Ερυθρού», δηλαδή:
-- Να μην τελειώνουν υλικά και να μην ανανεώνονται τα αντιδραστήρια κάθε Σεπτέμβρη.
-- Να μην μένουν ακάλυπτοι οι ανασφάλιστοι διαβητικοί από ταινίες μέτρησης και μετρητές σακχάρου τον περισσότερο καιρό.
-- Να μην υπάρχουν πολύμηνες λίστες αναμονής.
-- Να μην εφημερεύουν ειδικευόμενοι άλλων ειδικοτήτων για την Αγγειοχειρουργική.
-- Να πάρει μόνιτορ για τη Μονάδα Εμφραγμάτων.
Και άλλα πολλά...
Αλλιώς, το επόμενο άρθρο ας είναι λίγο πιο αυτοβιογραφικό και να έχει τίτλο δανεισμένο από ένα άλλο βιβλίο του Λουντέμη. Το λένε: «Αυτοί που φέρανε την καταχνιά».

Γιώργος ΣΙΔΕΡΗΣ
Μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ

«Διλήμματα» στα μέτρα τους

«Διάλεξε από ποιον, πόσα και πώς θα χάσεις...». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στους εργαζόμενους και στο λαό ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, στον κουρνιαχτό του δικομματικού τους καβγά, που, εκτός των άλλων, αξιοποιείται για να αναπαράγεται η λογική του μικρότερου κακού, να εγκλωβίζεται ο λαός σε ψευτοδιλήμματα και να πέφτει ακόμα πιο χαμηλά η απαιτητικότητα των εργαζομένων.
Αυτήν τη λογική αποπνέουν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης από το βήμα της ΔΕΘ, με στόχο τη διαχείριση και την ανακατανομή της χασούρας των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που συνεχίζεται και στη λεγόμενη «μεταμνημονιακή» εποχή. Αλλάζοντας τον τρόπο που θα συνεχίσει να χάνει ο λαός, επιδιώκουν να κερδίσουν χρόνο, να διαμορφώσουν αυταπάτες ότι κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει.
Από την άλλη, στις προτάσεις και τις θέσεις της ΝΔ οι απώλειες για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα είναι επίσης δεδομένες, είτε αυτό το παραδέχονται απροκάλυπτα είτε όχι. Ενας καβγάς, λοιπόν, με τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων στο περιθώριο...
Χαρακτηριστικό και πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η αντιπαράθεση για τους συμβασιούχους στο Δημόσιο. Αντιδρά ο ΣΥΡΙΖΑ σε δήλωση στελέχους της ΝΔ ότι, άμα γίνει κυβέρνηση, θα προχωρήσει σε απολύσεις εφαρμόζοντας το Σύνταγμα.
Οι κυβερνητικές φωνές και απειλές έρχονται να κρύψουν τη σιωπηλή πραγματικότητα των δικών τους απολύσεων που ήδη γίνονται (ΚΕΕΛΠΝΟ, επικουρικοί γιατροί, συμβασιούχοι σε Υγεία, ΜΚΟ, ΟΤΑ), αλλά και των νέων που προγραμματίζονται.
Να κρύψουν την επανειλημμένη απόρριψη των αιτημάτων των ταξικών συνδικάτων και των προτάσεων του ΚΚΕ για μονιμοποίηση συμβασιούχων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους... λόγω Συντάγματος.
Πολύ απλά γιατί και οι δύο συγκλίνουν: Στην ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, στην αμφισβήτηση κάθε δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στις περικοπές δαπανών σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, σε ένα ευέλικτο και φθηνό για το κεφάλαιο «Δημόσιο» προσαρμοσμένο στις ανάγκες του.
Παρόμοια είναι η αντιπαράθεση και για το Ασφαλιστικό. Με αφορμή τις απαράδεκτες δηλώσεις του βουλευτή της ΝΔ Κ. Καραγκούνη για το «ασφαλιστικό σύστημα της Χιλής επί Πινοσέτ» ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε ευκαιρία να υποδυθεί τον υπερασπιστή του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης.
Η αλήθεια είναι όμως ότι τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις απανωτές αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις του ασφαλιστικού συστήματος, έχουν ανοίξει διάπλατα το δρόμο για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Οι κατευθύνσεις του συστήματος Πινοσέτ είναι οι κατευθύνσεις της πολιτικής της ΕΕ στο Ασφαλιστικό.
Ποιος είναι και εδώ ο κοινός τους τόπος; Η αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού και των συντάξεων ως «δημοσιονομικού ζητήματος» από τη σκοπιά του αστικού κράτους, ως μια δαπάνη που πρέπει να περιοριστεί. Η μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» για το κεφάλαιο, ώστε να αυξάνει τα κέρδη του. Η αντιμετώπισή του ως ατομικού ζητήματος των εργαζομένων και στο έδαφος αυτό η ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας της ιδιωτικής ασφάλισης κ.λπ.
Επειδή, λοιπόν, υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική, το δίλημμα που θέτουν στο λαό είναι «πόσο περισσότερα κι από ποιον θα χάσεις».
Ετσι, αν και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα αποτελέσει τον πόλο μιας επόμενης κυβέρνησης, την ίδια ώρα χέρι - χέρι σπρώχνουν το λαό να ρίξει ακόμα πιο κάτω τις απαιτήσεις του.
Αυτό που εμποδίζει όμως σήμερα την ανάκτηση απωλειών και την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που επιβάλλει μνημόνια διαρκείας είναι «το κέρδος των λίγων σε βάρος των αναγκών των πολλών», για να χρησιμοποιήσουμε ένα σύνθημα από τους αγώνες του τελευταίου διαστήματος.
Γι' αυτό, είναι σημαντικό στη δράση να απεγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι και ο λαός από ψευτοδιλήμματα και αυταπάτες. Κόντρα στο παιχνιδάκι «μονά κερδίζω - ζυγά χάνεις», που πλασάρουν στους εργαζόμενους ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αυτό που πρέπει να προταχθεί είναι η ανυποχώρητη πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Να συσπειρωθούν στα συνδικάτα τους και να απομονώσουν όσους τους καλούν να παραιτηθούν από αυτήν την πάλη.
Να ενισχύσουν παντού το ΚΚΕ, που είναι το μόνο κόμμα που αναδεικνύει ότι σήμερα ο πλούτος φτάνει και περισσεύει για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού, αλλά και το δρόμο για να γίνει αυτό πράξη, σε σύγκρουση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, το κεφάλαιο και τα κόμματά του.