Οι συνομιλίες με το θεό, η δημοσιογραφία και ένα αξιοπρεπές τρολάρισμα

Οι συνομιλίες με το θεό, η δημοσιογραφία και ένα αξιοπρεπές τρολάρισμα 

Μίλησε, κατά δήλωσή του, ο Αντώνης ο Σαμαράς με το θεό και δεν σηκώθηκαν οι πέτρες να χτυπήσουν τα κεφάλια μας από μόνες τους. Στην χώρα επικρατεί μια χαζοχαρούμενη ησυχία σαν να ακούσαμε κάτι το φυσιολογικό. Κάποτε ο Τζωρτζ Μπους ο τζούνιορ είχε πει ότι μίλησε με το θεό και τον συμβουλεύτηκε σχετικά με τον πόλεμο στο Ιράκ και μέχρι και οι Αμερικανοί που θέλουμε να τους θεωρούμε χαζούς τον πήραν στο ψιλό. Εδώ, ο Σαμαράς ο οποίος είχε από καιρό κάνει την Παναγία μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, λέει με τη φυσικότητα που κάποιος κατουράει ότι μιλάει με το θεό και δεν κουνιέται φύλλο, πέρα από τον καθιερωμένο χαβαλέ που γίνεται έτσι κι αλλιώς μετά από κάθε δήλωση του φερόμενου ως πρωθυπουργού. 

Αν το εξετάσουμε με όση σοβαρότητα μπορούμε να επιστρατεύσουμε μετά από τέτοια δήλωση θα διαπιστώσουμε πως έχουμε πολλά σοβαρά ερωτήματα τα οποία πρέπει να τεθούν. 

Καταρχάς πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο μίλησε ο Αντώνης με το θεό; Για να αποφασίσει αν θα πρέπει να ενδώσει στις απαιτήσεις της Τρόικα; Αν ναι τότε προκύπτουν κάποια άλλα ερωτήματα: Είναι ο θεός το τέταρτο μέλος της Τρόικα; Συμφωνεί και ο θεός με την ανάγκη δημοσιονομικής πειθαρχίας; Πιστεύει και ο θεός πως στην χώρα μας είναι αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις; Διαφωνεί ο θεός με τον δημόσιο χαρακτήρα των κρατικών επιχειρήσεων; Τέθηκε το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της Εκκλησίας; Τελικά ο θεός είναι με το ευρωομόλογο ή πιστεύει απλά στην ανάγκη επιμήκυνσης; 

Αν υποθέσουμε ότι ο Αντώνης ο Σαμαράς έθεσε αυτά τα ερωτήματα στο θεό θα πρέπει επίσης να θεωρήσουμε βέβαιο ότι πήρε τις αντίστοιχες απαντήσεις. Εδώ προκύπτουν ένας σωρός ερωτήματα: Θέλει ο θεός να τιμωρήσει τους έλληνες; Αν ναι γιατί; Είχε προσχεδιάσει την οικονομική κρίση για να μας δοκιμάσει; Τα μέτρα είναι η τιμωρία μας; Τα μέτρα είναι θεόσταλτα; Ήξερε την κατάσταση στην ελλάδα ή περίμενε να ενημερωθεί από τον καθ’ύλην αρμόδιο; Είναι τα μνημόνια θείο θέλημα; Είναι τελικά ο Αντώνης απεσταλμένος του θεού; Μήπως ζούμε την Δευτέρα παρουσία και δεν το είχαμε καταλάβει; 

Με την συνομιλία του Αντώνη με τον θεό προκύπτουν και άλλα κοσμοϊστορικά ερωτήματα: Σε τι γλώσσα μίλησε ο Αντώνης με το Θεό; Ελληνικά; Άρα ο θεός είναι Έλληνας. Βέβαια θα πει κανείς ότι θεός είναι όποια γλώσσα θέλει θα μιλήσει, αλλά έχει κι αυτό την σημασία του. Πως κατάφερε ο Αντώνης να βρει τον θεό; Τον πήρε τηλέφωνο; Τον φώναξε κοιτάζοντας στον ουρανό; Πήγε στην Εκκλησία; Μήπως τον έκανε add στο facebook; Τον είδε και στην όψη; Τον ακούμπησε; 

Τα ερωτήματα είναι άπειρα. Πάμε όμως στα πιο σημαντικά. Αν υπήρχε κάποιος δημοσιογράφος ο οποίος να μην ήταν παπαγαλάκι, να μην ήταν φοβισμένος απέναντι στην εξουσία, και αν τολμούσε να του μιλήσει ο Αντώνης ο Σαμαράς, θα έπρεπε αμέσως να παρατήσει οποιαδήποτε άλλη δουλειά και να ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτό το θέμα. Σοβαρολογώ. 

Αν ήμουν δημοσιογράφος, λοιπόν, με την πρώτη ευκαιρία θα ρωτούσα τον Αντώνη τον Σαμαρά: «κύριε Πρωθυπουργέ, εφόσον είστε ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο ο οποίος έφτασε στην θέωση, μπορείτε να μας λύσετε μερικές απορίες: πως είναι η φωνή του θεού; Βροντερή όπως την φανταζόμαστε ή γλυκιά και ήπια; Είναι ευγενικός ή αυστηρός; Μιλάει αργά ή γρήγορα;» 

Στην καλύτερη περίπτωση θα είχαμε μια σοβαρή δημοσιογραφική ερώτηση. Όταν ένας άνθρωπος ο οποίος εκλέγεται από τον λαό για να τον κυβερνήσει φτάνει στο σημείο να ισχυρίζεται ότι μιλάει με το θεό, θα πρέπει επιτέλους να ερωτηθεί, να στριμωχθεί, να αποκαλύψει αν είναι παρανοϊκός ή ψεύτης. Θα πρέπει να αποκαλυφθεί είτε το πνευματικό επίπεδο του ηγέτη και πρωθυπουργού ή το μέγεθος της εξαπάτησης στο οποίο είναι διατεθειμένος να προβεί προκειμένου να πείσει το ποίμνιο. 

Στην χειρότερη περίπτωση, αν δηλαδή βρισκόταν ένας δημοσιογράφος να κάνει αυτή την ερώτηση στον Αντώνη, θα είχαμε ένα αξιοπρεπέστατο τρολλάρισμα. Σε κάθε περίπτωση κερδισμένοι θα βγαίναμε… 

2310net

 Αναρτήθηκε από  nikos  

Έρχεται το πολεμικό πλοίο – έμβλημα των ΗΠΑ, υποδοχή με συλλαλητήριο

Έρχεται το πολεμικό πλοίο – έμβλημα των ΗΠΑ, υποδοχή με συλλαλητήριο

Έρχεται το πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ που φτιάχτηκε από τα συντρίμμια του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου! Υποδοχή με συλλαλητήριο από την Επιτροπή Ειρήνης, στις 6μ.μ. στο Σαρόκο.


Η άφιξη του πολεμικού πλοίου USS New York άναψε φωτιές. 

Τα στοιχεία του USS New York
Το USS New York δεν είναι ένα κοινό πολεμικό πλοίο των Ηνωμένων Πολιτειών. Από τους 25.000 τόνους που ζυγίζει, οι 7 1/2 είναι ατσάλι που προέρχεται από τα συντρίμμια του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. 
Το πλοίο έχει μήκος όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου (περίπου 208 μέτρα) και μπορεί να μεταφέρει μέχρι 800 πεζοναύτες. Διαθέτει ελικοδρόμιο το οποίο φιλοξενεί ελικόπτερα καθώς και αεροσκαφή Osprey MV-22 με πτυσόμενο στροφείο.  Κατ΄ εξαίρεση ονομάστηκε USS New York- συνήθως μόνο τα υποβρύχια παίρνουν το όνομά τους από τις αμερικανικές πολιτείες.
Το σκάφος είναι του τύπου πλωτής αποβάθρας και ανήκει στην κλάση SAN ANTONIO. 
(Μεταφρασμένο από είδηση του Associated Press της 15/10/2009) 

Η... απάντηση στην έλευση του πλοίου
Η Επιτροπή Ειρήνης εξέδωσε ανακοίνωση – κάλεσμα στο οποίο αναφέρει:
“Η «επίσκεψη» του Αμερικάνικου Πολεμικού πλοίου USS New York στο νησί της Κέρκυρας αποτελεί μία ακόμα πρόκληση προς τα φιλειρηνικά αισθήματα των κερκυραίων!
Ο ερχομός του πλοίου είναι απόλυτα δεμένος με την πρόσφατη επίσκεψη του αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα Daniel Bennet Smith στο νησί μας και τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών να ενισχύσουν τις θέσεις τους στην ευρύτερη περιοχή του Βορείου Ιονίου.
Όσα καθρεφτάκια για ιθαγενείς κι αν επιχείρησε να μοιράσει ο Αμερικανός πρέσβης κατά την συνάντησή του με τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων (που δυστυχώς ο κ. Σπύρου τα αποδέχτηκε με περισσή χαρά) για ενδεχόμενες «επενδύσεις», είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι κινήσεις αυτές εντάσσονται στο παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (Δημόσια περιουσία-Λιμάνι-Αεροδρόμιο-Ερημίτης αλλά και πετρέλαια-φυσικά αέρια) στην περιοχή!  
Σε μία περίοδο που όλη η Νοτιοανατολική Μεσόγειος είναι έτοιμη να εκραγεί σαν αποτέλεσμα της εμπλοκής των αμερικανών-ευρωπαίων-ρώσων και κινέζων ιμπεριαλιστών μαζί με τους παρατηρητές τους στην περιοχή Τουρκία-Ισραήλ για το μοίρασμα των πετρελαίων και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς τους, η ελληνική κυβέρνηση και οι πολιτικοί της υπηρέτες στο νησί μας σπεύδουν να συνταχθούν με τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, να βάλουν σε άμεσο κίνδυνο την ειρήνη στην περιοχή, να βάλουν με προθυμία τη ζωή του λαού στο ντορβά των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων!
Οι κερκυραίοι και οι κερκυραίες ξέρουμε καλά τις «αγνές» διαθέσεις των αμερικανονατοϊκών για την ανάπτυξη του τόπου μας! Τις μάθαμε από την περίοδο της αμερικανοκίνητης χούντας στη χώρα μας, την προδοσία της Κύπρου! Τις μάθαμε καλά και από τους τόνους ραδιενεργών υλικών που έσπειραν στις θάλασσες του νησιού μας κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία!
Ο κ. Σπύρου, ο κ. Τρεπεκλής και όσοι άλλοι τοπικοί «άρχοντες» ετοιμάζονται να δεξιωθούν στο αμερικάνικο πολεμικό γράφοντας στα παλιά του υποδήματα τις ομόφωνες αποφάσεις του Δήμου Κέρκυρας να κηρύξει ανεπιθύμητα στο νησί τα νατοϊκά πολεμικά πλοία, φαίνεται ότι «ξέχασαν» να θέσουν στον αμερικανό πρέσβη το αίτημα της απομάκρυνσης των βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου από τις θάλασσες της Κέρκυρας!
Σε μία χρονική περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν σ’ όλη την περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που οι ανταγωνισμοί κάτω και από το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης πυκνώνουν, ο μόνος δρόμος που μπορεί να υπηρετεί τα οικονομικά και τα γενικότερα συμφέροντα του ελληνικού λαού είναι η απεμπλοκή με κάθε τρόπο της χώρας μας από αυτούς τους σχεδιασμούς, η διακοπή κάθε είδους διευκολύνσεων από τη λειτουργία των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και το κλείσιμό τους, η αποδέσμευση της χώρας από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς!
Αυτό το δρόμο μπορεί και πρέπει να παλέψει για να επιβάλλει ο λαός μας, ακριβώς για να προστατεύσει τα συμφέροντά του, τη ζωή των παιδιών του!

Γιατί επιμένουν στα εργασιακά;

Γιατί επιμένουν στα εργασιακά;

Είναι γεγονός ότι η συζήτηση για τα αντεργατικά μέτρα τα οποία έχει αποφασίσει η κυβέρνηση να προωθήσει, βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής και μάλιστα με επιμονή από κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ενωση και κεφάλαιο για τη νομοθέτηση και εφαρμογή τους. Μαζί βεβαίως με τις ιδιωτικοποιήσεις. Γιατί αυτή η επιμονή στις λεγόμενες αναδιαρθρώσεις όπως τις ονομάζουν, λέγοντας ταυτόχρονα ότι μ' αυτές θα υπάρξει έξοδος από την κρίση και ανάπτυξη, θα σωθεί η οικονομία; Η καπιταλιστική οικονομία, δηλαδή το κεφάλαιο, οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

***

Ας δούμε τα μέτρα: Νομοθέτηση από την κυβέρνηση ενός ελάχιστου μισθού, κάτω και απ' αυτόν των 586 ευρώ μεικτά, που σημαίνει κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης (ΕΓΣΣΕ). Κατάργηση του επιδόματος των τριετιών, του επιδόματος γάμου, που ανοίγουν το δρόμο για κατάργηση και αποψίλωση από κάθε άλλο εργατικό δικαίωμα που κατοχυρώνεται στη Σύμβαση (άδειες κ.λπ.). Ο εργαζόμενος θα πληρώνεται μόνο με τον ελάχιστο μισθό. Να παρθεί υπόψη ότι η ΕΓΣΣΕ είναι μπούσουλας και για τις κλαδικές, επομένως συμβάλλει και για το τσεκούρωμα μισθών και άλλων δικαιωμάτων των κλαδικών συμβάσεων. Ας μην ξεχνάμε την απαίτηση του ΣΕΒ για μείωση του μέσου μισθού. Νέα μείωση του ποσού της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης και του χρόνου προειδοποίησης για απόλυση από τους 6 στους τρεις μήνες που σημαίνει επίσης αποζημίωση στο 50% αυτής της ήδη μειωμένης. Ετσι ανοίγει ο δρόμος να απολύουν εργάτες που έχουν πολλά χρόνια στη δουλειά, με μεγάλους μισθούς και να προσλαμβάνουν εργάτες νέους με τους μισθούς εξαθλίωσης, των 400 και 500 ευρώ. Ας μην ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας είναι των νέων. Μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, που σημαίνει νέο χτύπημα στα έσοδά τους άρα και νέες μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις, ενώ οι όποιες παροχές σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, υπηρεσίες πρόνοιας, εργατική κατοικία και συντάξεις έχουν μείνει, αυτομάτως γκρεμίζονται. Από τα παραπάνω μέτρα οι μεγαλοεπιχειρηματίες πληρώνουν πολύ λιγότερο κεφάλαιο για τους εργαζόμενους, άρα έχουν πολύ μεγαλύτερα κέρδη. Επιτυγχάνεται αυτό που λέμε «μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης», οι καπιταλιστές έχουν πάμφθηνους εργάτες.

***

Αφήνουν ελεύθερο χρόνο στον εργαζόμενο 11 ώρες το 24ωρο, που σημαίνει ότι όλος ο υπόλοιπος ημερήσιος χρόνος είναι στη διάθεση της επιχείρησης, άρα εργάσιμος και συνοδεύεται και από την κατάργηση των περιορισμών μεταξύ πρωινής και απογευματινής βάρδιας με δυνατότητα διευθέτησης του εργάσιμου χρόνου ακόμη και για μια μέρα. Επιβάλλουν, επομένως, 6ήμερη εργασία για 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, δηλαδή 78 ώρες δουλειά τη βδομάδα χωρίς πληρωμή υπερωριών. Ενώ ο ίδιος εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει και στις δυο βάρδιες, για 13 ώρες, με κατανομή του ωραρίου όπως βολεύει την επιχείρηση, χωρίς πληρωμή υπερωριών. Εδώ εφαρμόζεται ο ενεργός-ανενεργός χρόνος, δηλαδή στις 13 ώρες δουλειάς θα θεωρεί ο εργοδότης ότι ο εργάτης δουλεύει μόνο 8 ώρες σπαστά, ή και μόνο 7 ώρες κ.ο.κ. Γι' αυτές τις ώρες θα τον πληρώνει. Τις υπόλοιπες θα τον έχει τάχα στο χώρο δουλειάς και θα ισχυρίζεται ότι δε δουλεύει. Με αυτές τις ρυθμίσεις έχουμε αύξηση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου με αύξηση της απλήρωτης δουλειάς. Αρα ένταση της εκμετάλλευσης.

Επομένως όλα τα παραπάνω μέτρα μειώνουν την πληρωμή των εργατών από τους μεγαλοεπιχειρηματίες και έτσι αυξάνονται τα κέρδη. Οι ιδιωτικοποιήσεις σημαίνουν παράδοση στους καπιταλιστές κερδοφόρων τομέων οικονομίας, κρατικής ιδιοκτησίας (ενέργεια, νερό, λιμάνια, γι' αυτό εκθειάζουν την κινεζική ΚΟΣΚΟ, αεροδρόμια, μεταφορές όπως ο σιδηρόδρομος, κρατική γη), μάλιστα με ελάχιστο κόστος για να κάνουν επενδύσεις.

***

Διάφορα αστικά επιτελεία, η αστική προπαγάνδα, προβάλλουν τελευταία ολοένα και περισσότερο την αναγκαιότητα σχεδίου και πολιτικής από την κυβέρνηση, για την ανάπτυξη. Των μεγαλοεπιχειρηματιών, της καπιταλιστικής οικονομίας. Προαπαιτούμενο βάζουν τη γοργή εφαρμογή των παραπάνω αντεργατικών αναδιαρθρώσεων. Που αντισταθμίζουν την πτώση των κερδών του κεφαλαίου λόγω οικονομικής κρίσης, αφού με φθηνότερους εργάτες κερδίζουν περισσότερα, ενώ σε συνθήκες ανάκαμψης με δεδομένο ότι αυτά τα αντεργατικά μέτρα θα είναι μόνιμα, θα αυξάνουν πολύ περισσότερο και πιο γοργά τα κέρδη τους. Με τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων και γης κρατικής ιδιοκτησίας, θα βρουν διέξοδο να επενδύσουν τα αδιάθετα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, που τώρα λόγω κρίσης δεν τα επενδύουν. Ετσι, συμβάλλουν ώστε η αναπόφευκτη καταστροφή ενός τμήματος του κεφαλαίου λόγω κρίσης να είναι η μικρότερη δυνατή, δηλαδή ενισχύουν το κεφάλαιο, καταστρέφοντας εργατική δύναμη, με τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανεργία. Επενδύσεις για να κάνουν οι καπιταλιστές, προϋπόθεση είναι η κατάργηση κάθε κατάκτησης της εργατικής τάξης και οι ιδιωτικοποιήσεις. Γι' αυτό και καμιά πολιτική διαχείρισης δεν μπορεί να αναχαιτίσει αυτή την τάση της επιβολής των αντεργατικών μέτρων. Χρειάζεται ρωμαλέο εργατικό λαϊκό κίνημα, λαϊκή συμμαχία, που θα αντιπαλεύει τα μονοπώλια σε κατεύθυνση ρήξης, ανατροπής της πολιτικής και της εξουσίας τους, αποδέσμευσης από την ΕΕ και κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.

«Εδώ που φτάσαμε»

«Εδώ που φτάσαμε»

Μας λένε ότι «πρέπει» να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν τα μέτρα γιατί

«δε γίνεται αλλιώς».

Απαντάμε:

«Μόνο αλλιώς γίνεται»! Γιατί, το μόνο σίγουρο πια, είναι ότι «δε γίνεται έτσι». Εδώ και τρία χρόνια, η φτώχεια, η χρεοκοπία, η καταστροφή, η ανεργία, η απελπισία, τα πάντα βοούν:

Να ζήσουμε, να επιβιώσουμε, να υπάρξουμε, έτσι όπως μας λένε αυτοί, δε γίνεται.

*

Μας λένε ότι αντιλαμβάνονται, δήθεν, και ότι νοιάζονται, τάχα, για το γεγονός ότι τα μέτρα είναι άδικα, σκληρά, εξοντωτικά. Αλλά, όμως, ότι «εδώ που φτάσαμε», τα μέτρα «πρέπει» να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν.

Απαντάμε:

«Φτάνει και ως εδώ»!

Γιατί «εδώ που είμαστε, εσείς μας φτάσατε». Γιατί κάθε φορά, στο όνομα του «εδώ που φτάσαμε», εσείς, οι υπεύθυνοι που μας οδηγήσατε ως εδώ, οι αρχιτέκτονες του «εδώ που φτάσαμε», μας σπρώχνετε στο επόμενο και χειρότερο «εδώ που φτάσαμε» κι από κει στο μεθεπόμενο «εδώ που φτάσαμε» που είναι τρισχειρότερο από το προηγούμενο κ.ο.κ.

Από το «εδώ που μας καταντήσατε», από το «εδώ που μας φτάσατε», λοιπόν, από αυτόν το διαρκή κατήφορο, μια διέξοδος υπάρχει: Μεταβολή και ακριβώς αντίθετη πορεία από εκείνη που μας έφτασε ως εδώ.

*

Μας λένε ότι «πρέπει» να ψηφιστούν τα μέτρα γιατί, αν δεν ψηφιστούν, κανείς δεν ξέρει τι μας περιμένει μετά, κανείς δεν ξέρει «τι θα γίνει μετά».

Απαντάμε:

Αν αυτά τα μέτρα ψηφιστούν, αν αυτά τα μέτρα εφαρμοστούν, αρκεί μια ματιά γύρω μας απ' όσα προηγήθηκαν για να καταλάβουμε ότι μετά «δε θα υπάρχει μετά»!

Μετά, αν αυτά τα μέτρα εφαρμοστούν, θα υπάρχουν μόνο ερείπια. Πλήρης εξανδραποδισμός. Ολοκαύτωμα για εκατομμύρια ανθρώπων του λαού.

Για να μείνει ζωντανό το «μετά»,

η μόνη ελπίδα να υπάρξει το «μετά»,

είναι τώρα αυτά τα μέτρα να καταψηφιστούν. Να ακυρωθούν. Να αχρηστευτούν.

Κι αυτό θα γίνει μόνο από ένα λαό αποφασισμένο να αντισταθεί στους εκβιασμούς, στις απειλές και την τρομοκρατία, να οργανωθεί, να αντεπιτεθεί και να επιβάλει το δίκιο του, που (σ.σ.: «εδώ που φτάσαμε»...) δεν ισοδυναμεί με τίποτα λιγότερο, πια, από το ίδιο το δικαίωμά του στη ζωή.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Από τους εφοπλιστές 80 εκατ. ευρώ, από τους ανάπηρους 82 εκατ. ευρώ!

Από τους εφοπλιστές 80 εκατ. ευρώ, από τους ανάπηρους 82 εκατ. ευρώ!

Πρόκειται για ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα όσον αφορά στο... «μεγαλείο» της πολιτικής τους.

Προσέξτε:

Στο κείμενο του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016» (ΜΠΔΣ), που παρουσίασε χτες η κυβέρνηση, περιλαμβάνονται αναλυτικοί πίνακες με τις«προτεινόμενες παρεμβάσεις» στα δημοσιονομικά, με στόχο - πάντα - τη «σωτηρία» της χώρας.

Μια από τις «προτεινόμενες παρεμβάσεις» - σσ: για τη «σωτηρία» της χώρας - είναι κι αυτή που καταγράφεται στη σελίδα 34 του «ΜΠΔΣ».

Εκεί, λοιπόν, διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να βάλει χέρι στο... μεγάλο κεφάλαιο και συγκεκριμένα στους εφοπλιστές!

Τι σχεδιάζει; Να αυξήσει, λέει, τη φορολόγηση των πλοίων, ώστε μέσα στο 2013 να εισπράξει από τους εφοπλιστές φόρους που θα ανέλθουν στο... ιλιγγιώδες ύψος των 80 εκατ. ευρώ!

Αυτά τα... 80 εκατομμύρια ευρώ η κυβέρνηση θα τα πάρει - επαναλαμβάνουμε - από τους εφοπλιστές.

Από αυτούς, δηλαδή, που μέσα στους πρώτους επτά μήνες του 2012, δαπάνησαν πάνω από2 δισ. δολάρια για την απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων και που μέχρι το τέλος του 2012 υπολογίζεται ότι οι παραγγελίες τους σε νεότευκτα πλοία θα υπερβούν τα 6 δισ. δολάρια!

*

Για να γίνει τώρα σαφέστερος ο ταξικός «κανιβαλισμός» των ανθρώπων που συντάσσουν, που ψηφίζουν και εφαρμόζουν τα μνημόνια, αξίζει να γίνει μια σύγκριση με την άλλη «προτεινόμενη ρύθμιση». Αυτή που περιλαμβάνεται στην αμέσως προηγούμενη σελίδα, στη σελίδα 33 του «ΜΠΔΣ».

Εκεί βλέπουμε ότι από την καρμανιόλα που ετοιμάζουν οι καλοί κυβερνώντες δε γλιτώνει κανένας. Ούτε καν οι ανάπηροι!

Οι «σωτήρες», λοιπόν, έχουν αποφασίσει να κόψουν δαπάνες μέχρι και από τη μετακίνηση των αναπήρων.

Και τι προβλέπουν; Οτι από τον «Εξορθολογισμό κανόνων αποζημίωσης μετακίνησης για άτομα με αναπηρία» (όπως έχουν βαφτίσει τον συγκεκριμένο κωδικό), το 2013 θα αφαιρέσουν από τους αναπήρους κονδύλι ύψους... 82 εκατ. ευρώ!

Με άλλα λόγια:

Στην Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη (σ.σ.: ως γνωστόν στα δημοσιονομικά η ΔΗΜΑΡ δε διαφωνεί...) ο επιμερισμός του κόστους της «σωτηρίας» προβλέπει ότι

οι μεν εφοπλιστές θα πληρώσουν 80 εκατ. ευρώ,

οι δε ανάπηροι (που προφανώς βρίσκονται σε λιγότερο δεινή θέση από τους αναξιοπαθούντες εφοπλιστές) θα πληρώσουν 82 εκατ. ευρώ...

*

ΥΓ:Πάλι καλά που στο πρόγραμμά τους δεν προβλέπουν την απευθείας εξόντωση των αναπήρων με εκείνη την παλιά μέθοδο, τη ρίψη τους, δηλαδή, στον Καιάδα.

Ισως η εξήγηση να βρίσκεται στο γεγονός ότι για να μαζέψουν τους αναπήρους και να τους οδηγήσουν στον Καιάδα, όσο να 'ναι υπάρχει ανάγκη για κάποιες δαπάνες μετακίνησης. Που - ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση - κόπηκαν από το «ΜΠΔΣ»...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟ

Η στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων

Η στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων

Χαρακτηριστικά σημεία από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων τους

Αποκαλυπτική για τις θέσεις του κάθε κόμματος αναφορικά με τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, τα μνημόνια και τη στρατηγική της ΕΕ, αλλά και τη διέξοδο που προτείνει το κάθε κόμμα και για λογαριασμό ποιανού, ήταν η συζήτηση για την Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ. Ενδεικτικές είναι οι παρακάτω τοποθετήσεις.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης είπε ότι η πρόταση νόμου της ΚΟ του ΚΚΕ κινείται «συνολικά αντίθετα με την πολιτική της κυβέρνησης και δεν μπορεί να γίνει δεκτή».

ΑΠΟ ΤΗ ΝΔ: Ο Αδ. Γεωργιάδης είπε ότι το κόμμα του απορρίπτει την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, αφού, όπως είπε, αυτή οδηγεί σε έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για κατάργηση των μνημονίων, αποδέσμευση από την ΕΕ, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους είναι «η μόνη εναλλακτική του μνημονίου. Απείρως χειρότερη, αλλά αυτή είναι».

Ο ίδιος ομολόγησε ότι με το μνημόνιο η ΝΔ και η συγκυβέρνηση στηρίζουν και προωθούν στρατηγικές επιλογές της πλουτοκρατίας, αφού «η πολιτική των μνημονίων δεν είναι πολιτική που εφαρμόζεται κατά παρέκκλιση στις χώρες που έχουν οικονομικό πρόβλημα αλλά είναι κεντρική επιλογή της ΕΕ στο σύνολο της Ευρωζώνης».

ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ: Οι τοποθετήσεις των βουλευτών του ήταν ενδεικτικές της προσπάθειας να καλλιεργήσει αυταπάτες για την ΕΕ και τη δική του πολιτική διαχείρισης. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δήλωναν ότι ψηφίζουν επί της αρχής την πρόταση νόμου του ΚΚΕ και την ίδια ώρα έδιναν όρκους πίστης στην ΕΕ.

Χαρακτηριστικά, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Σαμοΐλης είπε για τα μνημόνια ότι «η θέση μας δεν είναι μόνο καταγγελτική, ούτε περιορίζεται σε αφοριστικές εξαγγελίες για το ρόλο της ΕΕ και του Μάαστριχτ. Διατυπώνουμε τεκμηριωμένες προτάσεις για έξοδο της χώρας από την κρίση και εναλλακτικές προτάσεις εξουσίας». Σε άλλο σημείο είπε ότι το«πρόβλημα χρέους είναι ευρωπαϊκό και βοηθά η επίλυσή του μέσα από το σύνολο της ΕΕ με ευρείες συμμαχίες».

Από τη μεριά του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ε. Τσακαλώτος, πρόβαλε την επιζήμια για το λαό και το κίνημα θεωρία των σταδίων. Θέλοντας να δικαιολογήσει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για άλλη διαχείριση, όπως η «εθνικοποίηση των τραπεζών», η «αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ» και άλλα παρόμοια, τα οποία στηρίζουν και μερίδες της πλουτοκρατίας, είπε μεταξύ άλλων ότι «μεταβατικές παρεμβάσεις, παρεμβατικά αιτήματα, ενδυναμώνουν την εργατική τάξη και τον κόσμο της εργασίας, του δίνουν εμπιστοσύνη ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν, επεκτείνουν την ατζέντα και αλλάζουν συνειδήσεις».

Εφτασε μάλιστα σε σημείο να ισχυριστεί ότι με την πρόταση νόμου «η λογική της Γ' Διεθνούς επιστρέφει και το ΚΚΕ θα μπορέσει να βάζει σε μια αντιμνημονιακή συζήτηση τις δικές του προτάσεις», καλώντας σε μέτωπο της αριστεράς.

Στη δική της παρέμβαση η Ν. Βαλαβάνη ισχυρίστηκε ότι εάν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, θα έφερνε ένα νομοσχέδιο με τον ίδιο τίτλο, αλλά αμέσως μετά είπε ότι η πρόταση του κόμματός της είναι η διαγραφή όχι του συνόλου, αλλά «του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, το μορατόριουμ της πληρωμής τόκων και η αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης».

Παραπέμποντας ουσιαστικά στις ελληνικές καλένδες, είπε ότι το κόμμα της προτείνει τη«σταδιακή κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων» που θα εξαρτάται από τη«σταθεροποίηση και δρομολόγηση μιας πορείας σχεδιασμένης παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας». Ο Αλ. Μητρόπουλος από την πλευρά του, παρέπεμψε τη λύση των λαϊκών προβλημάτων μέχρι και στον ΟΗΕ (!), όπου υπάρχουν άρθρα που προβλέπουν προστασία μιας χώρας «που συνθλίβεται από υπερεθνικούς οργανισμούς για δήθεν διάσωσή της».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Λαφαζάνης, ισχυρίστηκε ότι αυτά που«αναγράφει η πρόταση νόμου είναι στην ουσία η καρδιά της δικής μας πολιτικής!», λέγοντας ότι «αν υπήρχε συνεργασία αριστερών δυνάμεων, που είναι επιβεβλημένη και επίκαιρη, ιδιαίτερα της ριζοσπαστικής αριστεράς με επίκεντρο το ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτά τα μνημόνια θα ήταν παρελθόν γιατί θα είχαμε μια κυβέρνησης της συνεργαζόμενης, συμπαραταγμένης, συμπορεύουσας αριστεράς».

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ: Αντίθετος στην πρόταση νόμου δήλωσε ο εισηγητής του, Γ. Ντόλιος, ισχυριζόμενος ότι αυτή δείχνει να «μην αντιλαμβάνεται ποια είναι η κατάσταση του κράτους και πού θα οδηγηθούμε». Υπεραμύνθηκε των δεσμεύσεων που έχει η χώρα προς την ΕΕ, λέγοντας ότι «η Ελλάδα είναι ενταγμένη σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα με κανόνες λειτουργίας, πολλοί είναι κακοί αλλά μέχρι να αλλάξουν είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε στο πλαίσιο που κινούνται».

ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ»: Ο εισηγητής τους, Ν. Μαυριάς, δήλωσε ότι υποστηρίζει την πρόταση νόμου, αλλά σπέρνοντας αυταπάτες για το διαχρονικό ρόλο της ΕΕ είπε ότι αυτή έχει «εξελιχθεί μετά την ΟΝΕ σε ένωση δανειστών».

ΑΠΟ ΤΗ «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»: Αντικομμουνισμός, συκοφαντία και ο κλασικός ρατσισμός χαρακτήρισε την παρέμβαση του εκπροσώπου της, Η. Παναγιώταρου, ο οποίος προσχηματικά είπε ότι ψηφίζει επί της αρχής την πρόταση νόμου αλλά καταψηφίζει όλα της τα άρθρα. Αποκαλυπτικός ήταν όταν στην ομιλία του κάλεσε την κυβέρνηση να βάλει «σε θέσεις κλειδιά επιτυχημένους επιχειρηματίες που μόνοι τους τα κατάφεραν χωρίς επιδοτήσεις να κάνουν εξαγωγές» αποκαλύπτοντας ότι ο πραγματικός ρόλος του κόμματός του δεν είναι άλλος από τη στήριξη των στυλοβατών του συστήματος.

ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΑΡ: Τη διαφωνία της με την πρόταση νόμου εξέφρασε και η Α. Ξυροτύρη λέγοντας ότι το κόμμα της διαφωνεί με τη μονομερή καταγγελία του μνημονίου και τάσσεται υπέρ της «σταδιακής απαγκίστρωσης» από αυτό.

«Πολέμα ταξικά, σημάδεψε σωστά ... »

«Πολέμα ταξικά, σημάδεψε σωστά ... »

Τραγικό! Οι υγειονομικοί διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας και είχε δημιουργηθεί ένα μικρό κυκλοφοριακό πρόβλημα (έτσι μεταδίδονται οι ειδήσεις που αφορούν κινητοποιήσεις εργαζομένων από τον «Σκάι»). Εντρομος ο επιτόπου συντάκτης, βγαίνει στον «αέρα» και ανακοινώνει ότι «ξάφνου ενώθηκαν με μέλη του ΠΑΜΕ!», για να συμπληρώσει ότι έτσι το πρόβλημα μεγάλωσε. Γιατί διαδήλωναν οι πρώτοι, γιατί διαδήλωνε το ΠΑΜΕ; Κανένας δεν έμαθε. Η είδηση μεταδόθηκε κάπως ως προειδοποίηση προς τους υπόλοιπους να αποφύγουν την περιοχή μην τυχόν και μολυνθούν από τον ιό της κινητοποίησης.

***

Η ροή «πληροφόρησης» του λαού συνεχίστηκε κανονικά: Αν δεν περάσουν τα μέτρα «δεν θα υπάρχει Ελλάδα, δε θα υπάρχουν Ελληνες» δήλωσε πανικόβλητος στον «Σκάι» ο Χρυσοχοΐδης. Μάλιστα...

Δουλειά μας εμείς, συγκεντρώνουμε άλλες ειδήσεις.

***

- Χάραμα στη βιομηχανική ζώνη, η προκήρυξη του ΠΑΜΕ για τη 48ωρη απεργία αλλάζει χέρια: «Τίποτα δεν τελείωσε αν δεν πούμε εμείς την τελευταία λέξη! Εμείς έχουμε τη δύναμη. Εμείς θα τους ανατρέψουμε! Να μη χαθεί ούτε ένα λεπτό!»

Αποφασισμένα λόγια. Οπως ταιριάζουν σε εργάτες.

- Μεσημέρι στη σχολή, το κάλεσμα της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας απλώνεται: «Να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους με 400 ευρώ» (...) «απεργούμε για να δείξουμε ποιος παράγει και άρα ποιος δικαιούται τον πλούτο. Κανένας φόβος, με τη δύναμη του δίκιου και της οργάνωσης».

Η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης καλείται να πάρει τη θέση της στο μέτωπο.

- Τηλέφωνο απ' το χωριό: «Αποφάσισαν, άκουσα, να μας κόψουν κι άλλο απ' τη σύνταξη, πριν μας τα κόψουν στείλε να πάρουν 30 ευρώ, βάλτα στη μνήμη του Μηνά και του Κόλια, προτιμώ να πάνε στο Κόμμα, παρά να τα πάρουν αυτοί».

- Τηλέφωνο στην Οργάνωση της Κομοτηνής: «Απ' τον Ιασμο, σύντροφε, 50 ευρώ, για τους μαχητές του ΔΣΕ, στο ΚΚΕ».

Το κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ήδη μοιραστεί, καθένας ξέρει τι πρέπει να κάνει, αναλαμβάνει την ευθύνη του και πράττει. Ενας νεολαίος σύντροφος βρήκε και μοιράζει στους ακόμα νεότερους συντρόφους του ένα ξεχασμένο βιβλίο που αναφέρεται στις «καταβολάδες» του ΚΚΕ... Τους ζητάει να το μελετήσουν γρήγορα, πριν βγουν στην εξόρμηση, για να ξέρουν ποιο Κόμμα, ποια Περηφάνια, ποια Τιμή, ποια Στάση ζωής εκπροσωπούν (...κάτι παράξενους δρόμους που βρίσκει η επαναστατική πάλη για να δέσει το νήμα).

***

Την ώρα που οι αναλυτές στα κανάλια των καπιταλιστών κουνάνε σκιάχτρα και τρομοκρατούν για το επερχόμενο χάος αν δεν περάσουν τα μέτρα, η προκήρυξη για την απεργία δίνει το σύνθημα:

«Δεν είναι ανίκητοι! Μπορεί το κράτος των μονοπωλίων να φαίνεται ισχυρό, αλλά τη μάχη την κερδίζει ο πιο οργανωμένος, ο πιο πειθαρχημένος, αυτός που ξέρει για ποιο λόγο αγωνίζεται και πού πρέπει να σημαδέψει. Ο εργαζόμενος λαός, δεν πρέπει απλά να αρκεστεί σε ένα βροντερό «όχι» στα νέα βάρβαρα μέτρα, αλλά να οξύνει ακόμα περισσότερο τις δυσκολίες και τα προβλήματα που έχουν, να δημιουργήσει συνθήκες αδυναμίας λειτουργίας στο πολιτικό σύστημα, να προκαλέσει τριγμούς, να το παραλύσει, να μην μπορεί να περνά αντιλαϊκά μέτρα.

ΠΟΛΕΜΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΣΩΣΤΑ

ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Πίστεψε στη δύναμή σου, φέρε τα πάνω-κάτω!

***

Στη βουλή το θέατρο συνεχίζεται: Καταψηφίζουν την υποπαράγραφο τάδε, στηρίζουν την κυβέρνηση. «Κρύβε λόγια», είναι η τακτική τους. Και μιλάνε στρεβλά: Γράφουν για «αποχωρήσεις» όταν είναι απολύσεις. Μιλάνε για «εισφορά στις συντάξεις», όταν είναι κόψιμο σύνταξης, λένε «αύξηση κατά δύο χρόνια των ορίων ηλικίας» όταν είναι δουλειά ως τον τάφο. Λένε «αυστηρά κριτήρια για τα επιδόματα», όταν είναι στεγνό κόψιμο των επιδομάτων.

***

Εχουμε πόλεμο, λοιπόν. Κι ο καθένας δίνει τη μάχη απ' το μετερίζι του. Αλλοι στην πρώτη γραμμή, άλλοι στην επιμελητεία, άλλοι «γλώσσες» συγκεντρώνουν πληροφορίες απ' τη δράση του αντίπαλου, άλλοι φροντίζουν για τις εφεδρείες «φέρνουμε καλά μαντάτα», λένε. Εμείς στον «ασύρματο», να φτάσει το μήνυμα παντού, χωρίς κώδικα αυτή τη φορά, ανοιχτό μήνυμα, να το πιάνουν όλοι οι δέκτες και καθένας που ακούει να ξέρει τι πρέπει να γίνει και να κάνει τα κουμάντα του.

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ Ακόμη 2 δολοφονημένοι εργάτες

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ

Ακόμη 2 δολοφονημένοι εργάτες

ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ.--

Δεν έχει τέλος η μακρά λίστα των δεκάδων απεργών που έχουν χάσει τη ζωή τους στη διάρκεια κινητοποιήσεων το τελευταίο τρίμηνο σε ορυχεία της Νότιας Αφρικής. Την Τετάρτη ακόμη δύο εργάτες σκοτώθηκαν από πυρά ανδρών εταιρείας υπηρεσιών ασφάλειας (σεκιουριτάδες) έπειτα από άγρια καταδίωξη κοντά σε ανθρακωρυχείο του Ντανχάουζερ της ανατολικής Νότιας Αφρικής.

Οι συνάδελφοι των θυμάτων, χτες, έστησαν μπλόκα σε δρόμους που οδηγούν προς το ανθρακωρυχείο της καναδικής εταιρείας «Forbes & Manhattan Coal». Στην περιοχή στάλθηκαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που διέλυσαν το μπλόκο των απεργών χρησιμοποιώντας βροχή δακρυγόνων. Κατά την επιχείρηση δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί εργαζομένων, που απεργούν από τις 17 Οκτώβρη διεκδικώντας σημαντικές μισθολογικές αυξήσεις.

Το ίδιο διάστημα η τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως εταιρεία χρυσού, «Λονμίν» (στο ορυχείο Μαρικάνα της οποίας τον Αύγουστο δολοφονήθηκαν στη διάρκεια απεργίας 45 μεταλλωρύχοι), ανακοίνωσε πως θα προχωρήσει σε «διαρθρωτικές αλλαγές», πράγμα που μάλλον προδιαθέτει για νέες απολύσεις.

Μέσα σε όλα αυτά, ο Νοτιοαφρικανός Πρόεδρος, Τζέικομπ Ζούμα, κάλεσε το λαό της χώρας του να μη σκέφτεται πως στη Ν. Αφρική επανέρχεται ένα σύστημα που θυμίζει το ρατσιστικό καθεστώς. Σημείωσε ότι «η Νότια Αφρική είναι μία δημοκρατική χώρα, όχι μία χώρα του απαρτχάιντ και ένα περιστατικό δεν μπορεί να σημαίνει πως το σύστημά μας είναι ένα σύστημα που σκοτώνει ανθρώπους». Πάντως, στη σημερινή Ν. Αφρική, με την αστική διαχείριση, 20 χρόνια μετά το τέλος του απαρτχάιντ, το κεφάλαιο, ντόπια και ξένα μονοπώλια εξακολουθούν να κερδίζουν σε βάρος των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ Η ναρκω-κουλτούρα καλά κρατεί

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Η ναρκω-κουλτούρα καλά κρατεί

ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ.-

Οι τουρίστες του Αμστερνταμ θα συνεχίσουν να έχουν ...πρόσβαση στα λεγόμενα «κόφι σοπ» της πόλης, συνεχίζοντας την εφαρμογή του ολλανδικού πειράματος όπου επιτρέπεται ουσιαστικά η χρήση ναρκωτικών. Η απόφαση αυτή ελήφθη από το δήμαρχο της πόληςΕμπερχαρντ φαν ντερ Λάαν, μετά το «πράσινο φως» που έλαβε από την κυβέρνηση συνασπισμού των φιλελεύθερων και εργατικών που κέρδισαν το Σεπτέμβρη τις πρόωρες εκλογές. Οπως υποστήριξε, αν απαγορεύονταν η πρόσβαση των τουριστών σε αυτά τα «κόφι σοπ» τότε θα υπήρχαν «περισσότερες κλοπές στους δρόμους, περισσότεροι καβγάδες για ναρκωτικά, κανένας έλεγχος ποιότητας, όλα τα προβλήματα που είχαμε κάποτε θα εμφανίζονταν ξανά»...

Εκτός από την ναρκω-καταστολή και τη χειραγώγηση μεγάλων τμημάτων της νεολαίας οι ολλανδικές αρχές φοβούνται μη χάσουν και τα έσοδα που λαμβάνουν από το ναρκω-τουρισμό... Αξίζει να σημειωθεί πως μόνο στο Αμστερνταμ, από τα 7 εκατομμύρια των τουριστών, περίπου το ενάμισι εκατομμύριο «επισκέπτεται» τα «κόφι σοπ» για να κάνει χρήση ναρκωτικών. Αυτού του τύπου τα «καφέ» λειτουργούν στην Ολλανδία από το 1976 και προωθούν τη λεγόμενη αποποινικοποίηση των «μαλακών» ναρκωτικών και το ψεύτικο διαχωρισμό σε «μαλακά» και «σκληρά».