ΓΑΡΙΤΣΑ 14 ΙΟΥΛΗ 8.30μμ

Απαράδεκτη αθώωση του Θεοφίλου!

       

Ακόμα μια απαράδεκτη απόφαση λήφθηκε, η οποία πλήττει βάναυσα την δημοκρατία και τα ταμεία του κράτους. Μετά την απαράδεκτη απόφαση ακύρωσης του διαγωνισμού τηλεοπτικών αδειών, ακυρώθηκε και η πρωτόδικη απόφαση που έριχνε στον Θεοφίλου 25 χρόνια φυλακή με μοναδικό σε βάρος του στοιχείο ένα καπέλο, που δεν υπήρχε στα αρχικά ευρήματα της ληστείας και που πάνω του – σύμφωνα με την Αντιτρομοκρατική – βρέθηκε δικό του DNA.

Η απόφαση αυτή είναι απαράδεκτη χωρίς να εξετάζουμε εάν ήταν αθώος ή όχι ο Θεοφίλου! Μπορεί αυτή η ιστορία των κατηγοριών με βάση το DNA, η οποία δεν μπορεί να πατήσει σε κανένα άλλο στοιχείο, να είναι απαράδεκτη και να πλήττει βάναυσα τα λαϊκά δικαιώματα, αφού μπορεί ο καθένας να βρεθεί στην φυλακή με απροσδιορίστου προελεύσεως στοιχεία, αλλά αφού ο Θεοφίλου συνελήφθη, καταδικάστηκε πρωτοδίκως και έμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια, θα έπρεπε να παραμείνει έγκλειστος για πάντα!

Η απόφαση αθώωσης του Θεοφίλου είναι απαράδεκτη γιατί θα αφήσει ακόμα πιο άδεια, τα άδεια ταμεία του κράτους αφού ο Θεοφίλου σίγουρα θα διεκδικήσει σε χρήμα την ταλαιπωρία, τον διασυρμό, τους εξευτελισμούς, τα χαμένα χρόνια, την συκοφαντική δυσφήμιση και όλα όσα υπέστη από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους!

Κανονικά πριν την έκδοση αθωωτικής απόφασης για τον Θεοφίλου θα έπρεπε να κάνει δήλωση ο πρωθυπουργός, όπως είχε κάνει και πριν την έκδοση απόφασης για τις τηλεοπτικές άδειες, και να πει ότι αποκλείει το ενδεχόμενο να αθωωθεί ο Θεοφίλου αφού με αυτόν τον τρόπο οι δικαστές θα αδειάσουν τα ταμεία του κράτους, εξαιτίας των αγωγών σε βάρος του κράτους στις οποίες θα προβεί ο Θεοφίλου!

Δυστυχώς ο πρωθυπουργός ολιγώρησε και δεν συνέδραμε το έργο του καλού εισαγγελέα, ο οποίος πρότεινε να καταδικαστεί ο Θεοφίλου όχι μόνο για όσα είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως, αλλά και για όσα είχε αθωωθεί! Ίσως βέβαια ο πρωθυπουργός να φοβήθηκε να παρέμβει στην υπόθεση Θεοφίλου αφού στην περίπτωση της παρέμβασής του για τις τηλεοπτικές άδειες, οι παραινέσεις του προς τους δικαστές, να μην πάρουν απόφαση που να αδειάζει τα ταμεία, δεν έπιασαν τόπο. Έτσι οι δικαστές αθώωσαν τον Θεοφίλου και τώρα η καημενούλα η κυβέρνηση της Αριστεράς θα χρειαστεί να «ξηλωθεί» για να πληρώσει τον άδικο εγκλεισμό του Θεοφίλου!

Κανονικά η κυβέρνηση της Αριστεράς θα πρέπει να επαναφέρει την θανατική ποινή, η οποία θα πρέπει να εφαρμόζεται με συνοπτικές διαδικασίες, ώστε οι διάφοροι Θεοφίλου, Ηριάννες και άλλοι να μην προλαβαίνουν να κάνουν έφεση και να μην υπάρχει ο κίνδυνος να αθωωθούν και να πληρώνει το κράτος αποζημιώσεις για άδικους εγκλεισμούς!

Οράτιος Μενιππίδης

Το πεντακοσάρικο και τα εκατομμύρια

Μια ζωή θυμάμαι όλους όσους από διάφορα πόστα διαφεντεύουν τις τύχες αυτού του τόπου να διατείνονται πως προστατεύουν (ή θα προστατεύσουν, αν βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο) τους μικρούς και αδυνάτους και ότι θα στραφούν μόνο κατά των εχόντων και κατεχόντων (αξεπέραστε Κωστάκη Καραμανλή!). Κι αν κάτι τέτοια τα πιστεύαμε όταν τα λέγανε παλιότερα οι συντηρητικοί πολιτικοί της δεξιάς, είτε της μείζονος (ΕΡΕ, ΝΔ) είτε της ελάσσονος (Ένωση Κέντρου, ΠαΣοΚ), φανταστείτε πόσο εύκολα χάψαμε αμάσητο το ίδιο παραμύθι όταν το ακούσαμε πρώτη φορά από αριστερά. Δυστυχώς, το μόνο που μας έμεινε ήταν μια δυσπεψία κι ένας κόμπος στον οισοφάγο που δεν λέει να πάει ούτε πάνω ούτε κάτω.

Ισπανοί αστυνομικοί εκκενώνουν με την βία κατασχεμένη κατοικία, σε μια χώρα όπου ημερησίως γίνονται
πάνω από 100 κατασχέσεις. Αξίζει τον κόπο να δείτε το 14λεπτο βίντεο της επιχείρησης στο Youtube.

Το ποιοι είναι οι έχοντες και κατέχοντες παραμένει ζήτημα προς διερεύνηση. Από την άλλη, για ποιούς αριστερούς λέμε τώρα; Οι άνθρωποι έχουν πλάκα. Ποιόν αδύναμο προστατεύουν όταν κυνηγάνε ακόμη και τα πεντακοσάρικα; Ναι, ναι! Μόνο όσοι χρωστάνε μέχρι 500 ευρώ γλιτώνουν το κυνήγι! Το λένε στα ίσα (υπογραμμίσεις δικές μου):

- Δεν επιβάλλεται κατάσχεση ακινήτων, καθώς και κατάσχεση κινητών στα χέρια του οφειλέτη, κατά των οφειλετών που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές από κάθε αιτία (για την καταβολή των οποίων ευθύνεται ως πρωτοφειλέτης, συνυπόχρεος, εγγυητής κλπ) συνολικού ποσού 500 ευρώ, πλην του μέτρου της κατάσχεσης στα χέρια τρίτων.
- Αναγκαστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί μέχρι και 6/4/2014 (προηγούμενη ημέρα ισχύος των διατάξεων αυτών) για ληξιπρόθεσμες οφειλές κατά το χρόνο επιβολής τους, μικρότερες του ανωτέρω ποσού των πεντακοσίων (500) ευρώ, αίρονται μόνο εφόσον υποβληθεί αίτηση από τον οφειλέτη.

Να, σας βλέπω που προσέξατε την ημερομηνία κι ετοιμάζεστε να μου τρίψετε στην μούρη ότι το 2014 δεν ήταν η αριστερά στην κυβέρνηση. Σωστή η παρατήρηση αλλά επιτρέψτε μου να πω τούτο: Πάτε καλά, μωρέ;

Πάτε καλά, μωρέ; Μέχρι πότε θα μασουλάμε την τσίκλα ότι και καλά αυτά τα είχανε νομοθετήσει οι άλλοι; Αν είναι έτσι, τί σκατά ψηφίσαμε πρόπερσι αριστερά; Και, κυρίως, γιατί πανηγυρίσαμε όταν την βγάλαμε κυβέρνηση; Για να εφαρμόσει αυτή τα μέτρα και τους νόμους που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενοι; Αν είναι έτσι, γιατί δεν αφήναμε εκείνους να τελειώσουν την δουλειά που και την είχαν αρχίσει και καλύτερα την ξέρουν λόγω εμπειρίας; Εγώ γιατί είχα καταλάβει ότι βγάλαμε την αριστερά για να αλλάξει όσα στραβά είχε κάνει η δεξιά; Τόσο μεγάλο λάθος έκανα;

Κατασχέσεις για οφειλές πάνω από 500 ευρώ... 500 ευρώ! Όσος είναι ο φόρος που αναλογεί σε όποιον ψιλικαντζή δηλώσει κέρδη από το μαγαζάκι του 2.272 ευρώ ή σε όποιον έχει μοναδικό μηνιαίο εισόδημα 280 ευρώ από νοίκι ενός διαμερίσματος που κληρονόμησε από τους γονείς του. Καθ' όσον, κύριε, διακόσια ογδόντα είναι αυτά και δεν μπορείς να τα φας όλα. Κάνει να παίρνει και το κράτος. Και καλά θα κάνεις να τα δώσεις, διότι όταν το κράτος δεν παίρνει τα 500, παίρνει το διαμερισματάκι και μετά εσύ δεν θα παίρνεις νοίκι. Κατανοητόν;

Και μιας κι ο λόγος για τις κατασχέσεις, σίγουρα ξέρετε τι χαμός γίνεται στις δικαστικές αίθουσες όπου γίνονται πλειστηριασμοί. Δεν μπορεί να μη τρίψατε έστω μια φορά με ικανοποίηση τα χέρια σας βλέποντας το κράξιμο ή και το ξύλο ακόμη που τρώνε πολλές φορές κάτι κοράκια και κάτι συμβολαιογράφοι. Ε, λοιπόν, αυτά να τα ξεχάσετε. Η αριστερή μας κυβέρνηση έχει σχεδόν έτοιμο το σύστημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (ο νόμος δημοσιεύθηκε ήδη στο ΦΕΚ), ώστε ο καθένας πλέον να μπορεί να "κορακιάζει" από την βολή του υπολογιστή του και να μη παίζει το κεφάλι του κορώνα-γράμματα προκειμένου να αρπάξει κοψοχρονιά το σπίτι κάποιου φουκαρά.


Ας επιστρέψουμε στην πρωτόγονη απορία όλων των αφελών φορολογουμένων: γιατί οι κυβερνήσεις δεν κυνηγάνε αυτούς που χρωστάνε τα πολλά, να τα πάρουν από αυτούς; Η απάντηση είναι πιο απλή απ' όσο νομίζετε: διότι δεν μπορούν! Γιατί δεν μπορούν; Μα γιατί όλοι αυτοί οι μεγαλοοφειλέτες (ή, έστω, σχεδόν όλοι) δεν υπάρχουν πια! Δείτε μερικά στοιχεία που αποδελτιώνω από την κατάσταση μεγάλων οφειλετών της ΑΑΔΕ και θα καταλάβετε:
- Ακρόπολις Χρηματιστηριακή - 8.540.133.487,60 (8,5 δισ. για όσους δυσκολεύονται με το νούμερο)
- Ολυμπιακή Αεροπορία - 1.356.986.000,21
- Ατλάντικ Σούπερ Μάρκετ - 654.574.349,09
- ΑΕΚ (η παλιά ΠΑΕ, το παλιό ΑΦΜ βρε αδερφέ!) - 249.881.951,71
- Εγνατία Ασφαλιστική - 220.992.066,15
- Άττικατ - 113.554.028,63
- Μινιόν (έτσι, για να γελάσουμε) - 23.268.839,71
- Πειραϊκή-Πατραϊκή (συνεχίστε να γελάτε) - 20.801.220,74
- Δρούβας Α.Ε. (αυτό για τους πατρινούς, που ξέρουν ότι η επιχείρηση έχει κλείσει εδώ και 25 χρόνια και ο ιδιοκτήτης της έχει αποδημήσει από... ούτε θυμάμαι πότε) - 9.924.653,56

Τα ερωτήματα εδώ είναι πολλά. Για παράδειγμα, γιατί οι αρχές επέτρεψαν να φτάσει το χρέος αυτών των -πεθαμένων πια- επιχειρήσεων σε τέτοια ύψη; Για παράδειγμα, έκανε κάποτε έλεγχο η ΥΠΕΔΑ (πρώην ΣΔΟΕ), βρήκε τρεις επιχειρήσεις φωτογραφικών ειδών που είχαν πλημμυρίσει την χώρα με πλαστά τιμολόγια, βεβαίωσε τους φόρους, έρριξε τα πρόστιμα και... Και; Αυτά. Έμειναν οι ενδείξεις στην λίστα των οφειλετών, με συνολική οφειλή κάπου 1,7 δισ. ευρώ:
- Αγιομαυρίτης Φωτογραφικά Είδη ΑΕΒΕ - 773.829.219,97
- Φωτογραφικά Υλικά ΕΠΕ - 649.007.621,64
- VGI International Φωτογραφικά ΑΕ - 261.477.863,06

Ένα δεύτερο εξ ίσου σοβαρό ερώτημα είναι γιατί δεν διασφαλίζεται κάτι απλό: να μη μπορεί κάποιος να παρατάει την χρεωμένη επιχείρησή του και να ανοίγει άλλη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του περιβόητου εκδότη Μιχάλη Ανδρουλιδάκη, ο οποίος φέρεται να χρωστάει ατομικά 4.133.483,85 αλλά έχει σπείρει κι ένα σωρό χρεωμένες εταιρείες, οι περισσότερες με το δοκιμασμένο κλασσικό σύστημα: χρεώνω την μία, την αφήνω, ανοίγω άλλη. Ενδεικτικά, μερικές από αυτές:
- Κλέβερ Ελλάς - 57.231.598,60
- Stabilton Κατασκευαστική - 53.458.286,16
- Νέο Κανάλι Ραδιοτηλεοπτική - 53.096.919,19
- Ευρωπαϊκός Τύπος - 51.898.609,40
- Τέταρτη Εξουσία - 23.276.243,18

Από το 1923 μέχρι σήμερα τα ίδια και τα ίδια: ορώμεν τους ληστάς αλλ' αδυνατούμε να τους συλλάβουμε.

Αυτά είναι τα ωραία κόλπα στον καπιταλισμό. Χρωστάς μερικές δεκάδες εκατομμυρίων και δεν τρέχει κάστανο, χρωστάς ένα πεντακοσάρικο και χάνεις το σπίτι σου. Έτσι, για να επιβεβαιωθεί άλλη μια φορά ο ισχυρισμός ότι η μεγαλύτερη εφεύρεση του καπιταλισμού είναι η ανώνυμη εταιρεία. Ακόμη και με την αριστερά στην εξουσία, το σύστημα δουλεύει άψογα. Ειδικά στην εποχή των οφσόρ...

Στο μεταξύ, για να προλάβω τυχόν παρεξηγήσεις, το όριο του πεντακοσάρικου ισχύει μόνο για τις κατασχέσεις ακινήτων ή κινητών πραγμάτων. Χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς δεσμεύονται και κατάσχονται ανεξαρτήτως ύψους, εφ' όσον οι λογαριασμοί αυτοί δεν έχουν χαρακτηριστεί ως ακατάσχετοι. Κλείνω με δυο τέτοιες περιπτώσεις, των οποίων έχω προσωπική γνώση:
- Φίλη που ζη με μόνο έσοδο ένα ενοίκιο 280 ευρώ μηνιαίως (το παράδειγμα που έδωσα πιο πάνω ήταν πραγματικό), χρωστάει στην εφορία. Ο νοικάρης της λείπει διακοπές και της ζητάει τον αριθμό του τραπεζικού της λογαριασμού για να καταθέσει το ενοίκιο. Του τον δίνει. Σφάλμα μέγα. Τα 280 έκαναν φτερά αυθωρεί και παραχρήμα.
- Συνταξιούχος των 540 ευρώ διαπιστώνει ότι έχουν δεσμευτεί από την εφορία 220 ευρώ από την σύνταξή του. Η τράπεζα τον ενημερώνει ότι δεσμεύτηκαν για χρέος της κόρης του, η οποία ήταν συνδικαιούχος στον λογαριασμό. Το ωραίο της υπόθεσης: η κόρη του είχε τακτοποιήσει την οφειλή της από διμήνου αλλά η τράπεζα δεν είχε ενημερωθεί. Το ακόμη ωραιότερο: ο ίδιος είχε δηλώσει τον λογαριασμό ως ακατάσχετο αλλά η τράπεζα επέμενε ότι το ακατάσχετο δεν ίσχυε για την κόρη του.

Όμορφος κόσμος ο αριστερός. Κυνηγάει το πεντακοσάρικο αλλά ξεχνάει τα εκατομμύρια. Όχι σαν τον δεξιό, που ξέχναγε τα εκατομμύρια αλλά κυνηγούσε τα πεντακοσάρικα. Δεν έχει πλάκα αυτό το παιχνιδάκι "τα ίδια απ' την ανάποδη";

Η Ανταγωνιστικότητα στο Νοσοκομείο του Ρίο:

Σήμερα 2017 Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας στο Ρίο:

Ασθενείς, Νοσηλευτικό - Ιατρικό προσωπικό κ συνοδοί ασθενών,

Εν μέσω καύσωνα

Χωρίς κλιματισμό!!! 

Με ανεμιστήρες ανακυκλώνοντας τον ήδη θερμό αέρα!!

Άραγε πόσους νεκρούς-θύματα, χρειάζεται η επίτευξη της ανταγωνιστικότητας των μεγαλέμπορων της Ιδιωτικής Υγείας;; 

Φωτο απ την ορθοπαιδική κλινική:

Απ την Α' ορθοπαιδική κλινική που εκτός από δύο δωμάτια όλοι οι άλλοι χώροι είναι χωρίς κλιματισμό!!
Το ίδιο συμβαίνει και στην Β' ορθοπαιδική κλινική!!
Το Ίδιο συμβαίνει στις περισσότερες κλινικές του Νοσοκομείου!!

Μπράβο νεο"αριστεροί" άξιοι διάδοχοι της διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας,,,

Εσείς καλοί Μου άνθρωποι πότε θα αντιδράσετε;

Συνεχίζετε Να τους Ανέχεστε;;;

«Εμβάθυνση» σχεδιασμών και κινδύνων...

Νέες πληροφορίες και εκτιμήσεις έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχετικά με την εμβάθυνση της ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής συνεργασίας, με άξονα τη Σούδα και όχι μόνο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, η ελληνοαμερικανική συνεργασία των τελευταίων μηνών παραμένει «υποδειγματική» και αυτή τη στιγμή οι Αμερικανοί αναβαθμίζουν στην πράξη τη βάση της Σούδας, κατασκευάζοντας στον όρμο σταθμό απομαγνήτισης πλοίων για μεγάλα βάθη (deep waters), ο οποίος θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από Ελλάδα και ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, αναφέρεται ως ειλημμένη η απόφαση για περαιτέρω στενή συνεργασία στο σκέλος των Ειδικών Δυνάμεων, όχι μόνο με την μετεγκατάσταση μονάδων βατραχανθρώπων (Navy Seals) στη Σούδα, αλλά και διά της εντονότερης εμπλοκής των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ - NMIOTC), που εκπαιδεύει στελέχη σε ζητήματα «θαλάσσιας ασφάλειας». Αναφέρεται επίσης ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα οι Αμερικανοί θα επιχειρήσουν να μετατρέψουν τη Σούδα σε «one-stop-shop», όπου, εκτός από ανεφοδιασμό σε καύσιμο και όπλα, θα είναι δυνατή και η επισκευή αεροπλανοφόρων. Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε εντατικές διαπραγματεύσεις με την Ουάσιγκτον για την επέκταση των όρων χρήσης της βάσης στη Σούδα, ευελπιστώντας σε γεωπολιτικά ανταλλάγματα.

***

Αυτό δείχνουν η πρόσφατη επίσκεψη του Α/ΓΕΕΘΑ Ευ. Αποστολάκη στην Ουάσιγκτον και οι επαφές του με τον Αμερικανό ομόλογό του και με άλλους παράγοντες. Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η συζήτηση με τον στρατηγό Τζ. Ντάνφορντ εισήλθε σε πρακτικά ζητήματα, με τους δυο αρχηγούς να σκιαγραφούν τα επόμενα βήματα για στενότερη συνεργασία και συνεκπαίδευση μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ και της Ελλάδας. Παράλληλα, εξετάστηκαν η προώθηση των δράσεων του ΚΕΝΑΠ και η ενδυνάμωση της συνεργασίας στον τομέα της ανταλλαγής πληροφοριών. Οι ίδιες πηγές μιλούν για καταρχήν συμφωνία της αμερικανικής πλευράς να συμμετέχουν πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στη συνοδεία των αμερικανικών αεροπλανοφόρων που επιχειρούν στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αναφέρεται επίσης ότι η επαύξηση των συνεκπαιδεύσεων θα επεκταθεί και στους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και στις ειδικές επιχειρήσεις. Και βέβαια, στο τραπέζι βρέθηκε η υπόθεση της βάσης της Σούδας, στην οποία η Ουάσιγκτον αποδίδει μεγάλη σημασία. Δεν είναι όμως μόνο η αναβάθμιση αυτής της βάσης που επισφραγίζει τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας σε επικίνδυνους για το λαό σχεδιασμούς. Αρθρογραφώντας σε κυριακάτικη εφημερίδα, το στέλεχος των συγκυβερνώντων ΑΝΕΛ, Δ. Καμμένος, υποστηρίζει ότι «οι τρέχουσες συνθήκες αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και στον Κόλπο, καθιστούν την ανανέωση - επέκταση της συμφωνίας (σ.σ. χρήσης της Σούδας από τους Αμερικανούς) περισσότερο επιτακτική από ποτέ».

***

Εκφράζοντας επιδιώξεις της ντόπιας αστικής τάξης, σημειώνει ότι «η βάση αυτή αποτελεί, περισσότερο από ποτέ, ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για τη χώρα». Ο ίδιος συνεχίζει: «Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι αυτή τη στιγμή το Βερολίνο αλλά και οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο να απομακρύνουν και να μεταφέρουν αλλού τις στρατιωτικές δυνάμεις που σταθμεύουν στη στρατιωτική βάση του Ιντσιρλίκ (...) Η κρίση στη βάση του Ιντσιρλίκ αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία στρατηγικά και διαπραγματευτικά για την Ελλάδα ώστε να διεκδικήσει και να δημιουργήσει μια νέα βάση, όπου θα στεγαστούν σε πρώτη φάση δραστηριότητες στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAV) που θα επιχειρούν προς τη Μέση Ανατολή. Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Καλαμάτας θα μπορούσε να αποτελέσει μια εξαιρετική τοποθεσία για τη μεταφορά της βάσης του Ιντσιρλίκ και να πάρουμε επίσημα το ρόλο πια από την Τουρκία (...)». Σε άλλο σημείο του άρθρου, προβλέπει ότι «η Αμερική αναμένεται πως θα συνδράμει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με τελευταίας τεχνολογίας στρατιωτικό - υποστηρικτικό υλικό (...) με σκοπό τη διευκόλυνση των κοινών επιχειρήσεων αλλά και την αποτελεσματική περιπολία και σταθεροποίηση της περιοχής». Σε αυτό το πλαίσιο, μιλά για «ανανέωση της σύμβασης χρήσης της βάσης στη Σούδα κατ' ελάχιστο για 5 ή και 10 χρόνια», αν και ο ίδιος χαρακτηρίζει «ιδανική διάρκεια επέκτασης» τα 12 έτη, εφόσον «η μεγάλη χρονική διάρκεια εξασφαλίζει τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό εκμετάλλευσης της βάσης».

***

Η διαπίστωση αυτή έχει τη σημασία της, αν συνδυαστεί με τις δηλώσεις Αμερικανού αξιωματούχου σε άλλη κυριακάτικη εφημερίδα, ότι η «ένταση» στις σχέσεις Τουρκίας - ΗΠΑ δεν επιτρέπει έναν πιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό από την πλευρά των Αμερικανών, σε ό,τι αφορά τις επιδιώξεις τους για την ευρύτερη περιοχή. Σε όλα αυτά έρχονται να «κολλήσουν» πληροφορίες στον Τύπο, που αναφέρουν ότι οι Αμερικανοί «θέλουν να είναι έτοιμοι ώστε να αποχωρήσουν ανά πάσα στιγμή από το Ιντσιρλίκ, σε περίπτωση που η Τουρκία του Ερντογάν εξακολουθήσει να προκαλεί προβλήματα» και ότι έχουν ζητήσει από την Ελλάδα μια σειρά διευκολύνσεων. Διευκρινίζεται ότι «η πρώτη που θα χρησιμοποιηθεί είναι η αεροπορική βάση στο Ακτιο», καθώς οι ΗΠΑ θέλουν να αποσυμφορήσουν τη Σούδα, όπου τους τελευταίους μήνες επικρατεί «πανδαιμόνιο». Εξ ου και «οι Αμερικανοί θέλουν να μεταφέρουν στο Ακτιο σχεδόν το σύνολο των μεταγωγικών αεροσκαφών που σήμερα χρησιμοποιούν στη Σούδα». Αλλωστε, το Ακτιο χρησιμοποιείται ήδη ως βάση εξυπηρέτησης των ΝΑΤΟικών AWΑCS. Προστίθεται ακόμα ότι «θα αξιοποιήσουν και τη βάση της Λάρισας, με τις πληροφορίες να λένε ότι θα φτιάξουν εγκαταστάσεις που θα μπορούν να εξυπηρετούν ακόμη και τα υπερσύγχρονα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-35». Από όλα τα παραπάνω γίνεται ακόμα πιο εμφανής η πρεμούρα της κυβέρνησης να υπηρετήσει το στόχο της αστικής τάξης για «γεωστρατηγική αναβάθμιση», μέσα από την εμπλοκή του λαού σε επικίνδυνους σχεδιασμούς και ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, όπου «χοντραίνει το παιχνίδι» για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, ενεργειακών και εμπορικών διαύλων...

«Ευκαιρία» μόνο για το κεφάλαιο

Η συζήτηση για την ανάκαμψη της οικονομίας, που εντάθηκε μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», συνδέεται με διάφορες προσεγγίσεις για τις προϋποθέσεις κατοχύρωσης της απρόσκοπτης αναπαραγωγής των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, μέσω της διαμόρφωσης «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος».
Εκτός από την κυβέρνηση, που διαφημίζει το «Εθνικό Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης», σε αυτή τη συζήτηση παρεμβαίνουν τα άλλα αστικά κόμματα, επιχειρηματικοί φορείς και επιτελεία, που αναγνωρίζουν τη σημασία της αντιλαϊκής συμφωνίας στο Γιούρογκρουπ και είτε στηρίζουν αναφανδόν την κυβέρνηση, είτε προβληματίζονται για το κατά πόσο μπορεί μ' αυτό το σχήμα να φανεί συνεπής στην έγκαιρη και ολοκληρωμένη προώθηση των «μεταρρυθμίσεων» και των μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Δεν περνάει επίσης απαρατήρητη η προσπάθεια της κυβέρνησης να αξιοποιήσει αυτή τη συζήτηση για να επιταχύνει διεργασίες στο πολιτικό σύστημα, περιγράφοντας όχι μόνο τις οικονομικές, αλλά και τις πολιτικές προϋποθέσεις επίτευξης του στόχου της ανάκαμψης.
Για παράδειγμα, σε αρθρογραφία κυβερνητικών στελεχών επισημαίνεται ότι ένας από τους όρους για να αξιοποιηθεί το «παράθυρο ευκαιρίας» από τη συμφωνία του Γιούρογκρουπ, είναι να αποφευχθεί η «παλινόρθωσης της δεξιάς», την οποία ενδέχεται να στηρίξουν δυνάμεις «που θέλουν την ελληνική οικονομία σε καταστολή».
Σημειώνεται επίσης ότι η υπόθεση της ανάκαμψης «δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση, αλλά όλες τις δυνάμεις που δεν θέλουν ως μέλλον της χώρας τη συντηρητική παλινόρθωση και την επιστροφή στο προ κρίσης καθεστώς». Απευθύνουν δηλαδή κάλεσμα σε δυνάμεις όπως η Δημοκρατική Συμπαράταξη να επιλέξουν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι με τη ΝΔ.
Σε κάθε περίπτωση, εκεί που συγκλίνουν όλοι είναι η ένταση των «μεταρρυθμίσεων» για λογαριασμό του κεφαλαίου, οι οποίες μάλιστα, σύμφωνα με στελέχη της κυβέρνησης, χρειάζεται να περάσουν μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο», με αξιοποίηση κάθε πρόσφορου μέσου σε συνθήκες «κρίσης της συνδικαλιστικής και πολιτικής εκπροσώπησης».
Από τη μία λοιπόν η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει επιπλέον εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας, και από την άλλη αναζητά νέες μορφές και δομές για την ενσωμάτωση των λαϊκών αντιδράσεων και τη συντήρηση της «κοινωνικής συνοχής», που μεταφράζεται σε ανοχή ή/και ενεργή στήριξη στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Δομές που θα αναπαράγουν τον «κοινωνικό εταιρισμό» στο όνομα της «συνοχής», δηλαδή της εξουδετέρωσης των αγώνων και των διεκδικήσεων, με τρόπο συμπληρωματικό και αποτελεσματικότερο απ' αυτόν που το κάνουν σήμερα οι «παραδοσιακές» πλειοψηφίες του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Μπροστά στις εξελίξεις και αξιοποιώντας την πείρα του, ο λαός δεν πρέπει να ταυτιστεί με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και των κομμάτων του, να «αναμένει» τα αποτελέσματα της ανάκαμψης, διαπιστώνοντας καθημερινά τη χειροτέρευση της ζωής του.
«Παράθυρο ευκαιρίας» για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα μπορεί να ανοίξει αν βάλουν πλάτη στην «ανάκαμψη» του εργατικού κινήματος, στην ανασύνταξη και στην αναζωογόνησή του, στη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, στην ανάπτυξη της πάλης για ανάκτηση των απωλειών και ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Το δρόμο τον δείχνουν οι αγωνιστικές εστίες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα σε κλάδους όπως οι ΟΤΑ, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, και οι απεργιακές κινητοποιήσεις που προετοιμάζουν τις επόμενες μέρες οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο, στον Επισιτισμό - Τουρισμό, στη Ναυπηγοεπισκευή. Οι αγώνες αυτοί χρειάζεται να πολλαπλασιαστούν και να στηριχτούν με κάθε τρόπο, να γίνει η επιτυχία τους υπόθεση ευρύτερων δυνάμεων του λαϊκού κινήματος, να αφήσουν ισχυρή παρακαταθήκη και πείρα για τη συνέχεια.