Απολιθωμένες αμπελοφιλοσοφίες στον Κόκκινο Πλανήτη 10

Απολιθωμένες αμπελοφιλοσοφίες στον Κόκκινο Πλανήτη 10

(Τα Ιουλιανά)

Σε αυτή τη δέκατη και τελευταία εκπομπή για τη φετινή σεζόν, σχεδιάζουμε μακρινά ταξίδια και τη μεγάλη ζωή που θα κάνουμε στις καλοκαιρινές διακοπές, ξαμολιόμαστε με θετική οπτική και γαλάζιες σημαίες της νδ στις παραλίες που δεν έχουν δική τους γαλάζια σημαία, παίζουμε μουσικές καρέκλες μαζί με τους δημόσιους υπαλλήλους που θα απολυθούν και συντασσόμαστε με τα… άθεα κόμματα που υπερασπίζονται την κυριακάτικη αργία, σε αντίθεση με τη Δεξιά του Κυρίου. Παράλληλα παρακολουθούμε (όσο μας το επιτρέπουν οι δυνατότητές μας) την υψηλού επιπέδου πολιτική συζήτηση που άνοιξε στη βουλή και το ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου σύριζα, μένουμε κατάπληκτοι από την χρεοκοπία του νεοκεϊνισιανισμού στο ντιτρόιτ και κλείνουμε με πιο… εσωκομματικές αναφορές στο αντι-ιμπεριαλιστικό διήμερο της οργάνωσης και την επέτειο από το θάνατο του ζαχαριάδη.

Κριτικές και παρατηρήσεις ευπρόσδεκτες στα σχόλια. Καλή ακρόαση και καλό καλοκαίρι.



Όσον αφορά τα τραγούδια, είπαμε αυτήν την φορά να θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια και να ταξιδέψουμε στην πόπ δεκαετία του 80. Σε αντίθεση δηλαδή με τις εξελίξεις, όσο πιο χαρούμενα και καλοκαιρινά γίνεται.

Τα τραγούδια κατα σειρά

1. Waiting for a star to fall (Boy Meets Girl)
2. Endless summer nights (Richard Marx)
3. Self Control (Laura Branigan)
4. Cruel Summer (Bananarama)
5. Straight up (Paula Abdul)
6. The boys of summer (Don Henley)
7. The king of wishful thinking (Go West)
8. She drives me crazy (Fine Young Cannibals)
9. Somebody's watching me (Rockwell)
10. Walking on sunshine (Katrina & Waves)
11. Nothing's gonna stop us now (Starship)
12. Cause you are young (CC Catch)
13. Such a shame (Talk Talk)
14. It's a sin (Pet Shop Boys)
15. Maria Magdalena (Sandra)
16. Everything's Coming Up Roses (Black)
17. Jesus He Knows Me (Genesis)

Υστερόγραφο

Αφιερωμένο

... ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΟΡΕ !!! ΜΗ ΜΑΤΙΑΣΤΟΥΝΕ ΝΤΕ ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΩΤΗΡΕ

... ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΟΡΕ !!! ΜΗ ΜΑΤΙΑΣΤΟΥΝΕ ΝΤΕ ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΑΣ ...

Όσοι απολυθούν ...απολύθηκαν και για τον ΣΥΡΙΖΑ

Στελέχη του τάζουν μόνο υγιή καπιταλιστική ανάπτυξη

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με βάση τον ιδιωτικό τομέα, ανέφερε το πρωί μιλώντας στον ΑΝΤ1 η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου.
Άρα υποστηρίζει την καπιταλιστική ανάπτυξη που θα έχει σαν μοχλό τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Αυτό ακριβώς υποστηρίζει και η συγκυβέρνηση, αλλά κυρίως ο ΣΕΒ με τον πρόεδρό του να δηλώνει κατά την επίσκεψη Σόιμπλε ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι ο μοναδικός σήμερα μοχλός ανάπτυξης στην Ελλάδα.
Καθόλου τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί πως ούτε ένα ούτε δύο αλλά συνολικά τέσσερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μας εξηγούν ότι είναι θετικό πως οι βιομήχανοι γλυκοκοιτάζουν και τον ΣΥΡΙΖΑ και πως μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τάζει λαγούς με πετραχήλια στο λαό, δηλαδή δεν θα πάρει πίσω κανένα αντιλαϊκό μέτρο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΧΩΣ ...ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΗ

Γελοιογραφίες του Εμφυλίου

Γελοιογραφίες του Εμφυλίου

Τα παρακάτω σκίτσα προέρχονται από την χιουμοριστική εφημερίδα του Εμφυλίου "Λαχανίδα"

Χιουμοριστικό σκίτσο σχετικά με τις δίκες-παρωδία του μεταβαρκιζιανού παρακράτους που καταδίκαζαν αντιαστασιακούς του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και παλιούς αλβανομάχους με πλαστά στοιχεία.

Πως θα εορτασθεί η Πρωτομαγιά φέτος: Ο Παπανδρέου στεφανώνει τον βασιλιά Γεώργιο, Ο Σιάντος κόβει .. παπαρούνες (αναφέρεται σε διαγραφή στελεχών του ΚΚΕ), ο Σοφούλης ποτίζει ...βασιλικούς, ο Πλαστήρας γιορτάζει με την Δημοκρατία (υπαινιγμός για την χρήση του συμβόλου από τον Πλαστήρα) και ο ξεχασμένος από όλους εργάτης κραδαίνει το μαγίοξυλο.

Ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης Θεοτόκης ενημερώνει τους χωροφύλακες ότι εάν τιμωρούν παραδειγματικά την κακοποίηση των δημοκρατικών πολιτών θα αμείβονται ... βασιλικά.

Πηγη: Koκκινος Φακελος

Τα αρπακτικά. Αλλιώς: corruptio optimi pessima (η διαφθορά των αρίστων είναι η χειρότερη)

Τα αρπακτικά. Αλλιώς: corruptio optimi pessima (η διαφθορά των αρίστων είναι η χειρότερη)

Του Μανώλη Αντωνίου

Τα αρπακτικά μυρίστηκαν αίμα και ετοιμάζονται να εφορμήσουν σε ό,τι έχει απομείνει στο λαό, ένα σπίτι, κάποιες καταθέσεις κλπ. Ποια είναι τα αρπακτικά; Είναι τα λεγόμενα «distressed funds», δηλαδή επενδυτικές εταιρείες που επενδύουν σε κατεστραμμένες περιουσίες, χρεοκοπημένες κλπ. Πρόκειται για εταιρείες που αγοράζουν κοψοχρονιά τα δάνεια εταιρειών ή προσώπων που είναι υπερχρεωμένα ή βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, διεκδικώντας να τσεπώσουν στη συνέχεια την αποπληρωμή τους, αν όχι στο ακέραιο τουλάχιστον σε μεγαλύτερο ποσό από αυτό που κατέβαλαν για να τα αποκτήσουν. Μάλιστα, μαζί με τα δάνεια, τα αρπακτικά αποκτούν και τις εξασφαλίσεις που έχει παράσχει ο δανειολήπτης, δηλαδή τυχόν υποθήκες κλπ.

Σύμφωνα με τον Τύπο, εκπρόσωποι συνολικά εννέα τέτοιων εταιρειών κατέφτασαν πρόσφατα στην Αθήνα, όπου είχαν συναντήσεις με εκπροσώπους των τραπεζών. Πρόκειται για τις εταιρείες «Apollo Capital», «Monarch Alternative Capital», Oaktree Capital Management», «York Capital», «Marathon Asset Management», «Fairfax», «Blackstone», «KKR» και «Third Point». Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, αυτά τα «ευαγή ιδρύματα» επιθυμούν να αγοράσουν πάμφθηνα τα «κόκκινα δάνεια» παντός είδους, στεγαστικά, επιχειρηματικά, καταναλωτικά, ναυτιλιακά κλπ. Μάλιστα, γράφτηκε στον Τύπο ότι έχουν καταθέσει προτάσεις στις τράπεζες για εξαγορά «κόκκινων δανείων» στο 5 - 50% της αξίας τους, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν τεράστια περιθώρια κέρδους.

Είναι τυχαίο ότι η εκδήλωση του ενδιαφέροντος των αρπακτικών γίνεται λίγους μόλις μήνες πριν από τη λήξη της περιόδου προστασίας από τους πλειστηριασμούς για την πρώτη κατοικία για δάνεια ύψους μέχρι 180.000 ευρώ; Δηλαδή, λίγο πριν ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες για εξώσεις, μαζικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς των σπιτιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν τα δάνεια, διευκολύνοντας με αυτόν τον τρόπο και τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια; Επιπλέον, εκκρεμεί η υλοποίηση της δέσμευσης των τραπεζών απέναντι στην ΕΕ και το ΔΝΤ για μείωση των δανειακών τους χορηγήσεων, προκειμένου να εξισορροπηθεί ο δείκτης δανείων/καταθέσεων. Είναι, δηλαδή, και για τις τράπεζες μια «βολική» στιγμή να ξεφορτωθούν «κόκκινα δάνεια», είτε πουλώντας τα στα «distress funds» είτε επελαύνοντας οι ίδιες οι τράπεζες στα σπίτια του λαού.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν, τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια» για το πρώτο τρίμηνο του 2013 αποτελούσαν το 29% του συνόλου των δανείων, ενώ στο τέλος του 2012 τα «κόκκινα δάνεια» αποτελούσαν το 24,2% του συνόλου των δανείων. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των δανείων βαρύνει λαϊκά νοικοκυριά και μικρούς επιχειρηματίες. Η δραματική αύξηση των «κόκκινων δανείων» σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να αποπληρώσουν δάνεια που έλαβαν, καθώς οι μισθοί και οι συντάξεις τους έχουν μειωθεί στο μισό ή και περισσότερο, πάρα πολλοί από αυτούς έχουν μείνει άνεργοι και παράλληλα αυξάνεται η φοροληστεία.

Τα αρπακτικά μυρίστηκαν κέρδη από τα «κόκκινα δάνεια» και εφορμούν για να αφαιμάξουν ό,τι απέμεινε στα λαϊκά στρώματα, να υφαρπάξουν ακόμα και την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας και να της τη …νοικιάσουν στη συνέχεια πανάκριβα. «Καπέλο» στο «καπέλο», δηλαδή βγάζουν κέρδη με τη σέσουλα τα μονοπώλια, από τις κατασκευαστικές εταιρείες μέχρι τις τράπεζες και τα «distress funds», ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, καταληστεύοντας τους κόπους μιας ζωής ενός εργαζόμενου που δούλεψε, δανείστηκε, πλήρωσε για χρόνια ή και αποπλήρωσε ένα δάνειο (αλλά χρωστάει π.χ. και ένα καταναλωτικό), για να έχει ο ίδιος και η οικογένειά του ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του.

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει το λαό όταν παριστάνει ότι τάχα ενδιαφέρεται για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, τη στιγμή που για τον πολλαπλασιασμό των βαρών στις πλάτες του λαού ευθύνεται η πολιτική που εφαρμόζει η ίδια – όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις – για να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση ο λαός.

Η υποκρισία της κυβέρνησης αποκαλύφθηκε και στη συζήτηση για την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, την οποία απέρριψε η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με τη συνδρομή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

Να θυμίσουμε ότι η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για μέτρα ανακούφισης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών (οικογένειες με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί) περιλαμβάνει τα παρακάτω άμεσα μέτρα:

Από την οφειλή των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, διαγράφεται το σύνολο των κάθε μορφής τόκων.

Από το συνολικό ποσό των οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως διαμορφώνονται μετά τη διαγραφή των τόκων, διαγράφεται κάθε ποσό που αντιστοιχεί σε τυχόν πραγματοποιηθέντα ανατοκισμό και κεφαλαιοποίηση κάθε μορφής τόκων.

Από τις οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων, διαγράφεται ποσό που αντιστοιχεί στο 50% αυτών, εφόσον το ύψος των δανείων δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ για στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες.

Οι οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα που απομένουν μετά τις παραπάνω διαγραφές παύουν να γεννούν τόκους για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση.

Αναστέλλεται η πληρωμή, για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση, των οφειλών, εφόσον αυτές αφορούν ανέργους.

Οι οφειλές των ΕΒΕ προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή όλων των παραπάνω διαγραφών, μειώνονται σε ποσοστό 30% εάν διατηρούν την επιχείρησή τους και κατά 50% εάν την έχουν κλείσει και είναι άνεργοι και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.

Αντίστοιχα, οι οφειλές των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, μειώνονται σε ποσοστό 30% και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.

Με ευθύνη του κράτους, διασφαλίζεται η παροχή από τα πιστωτικά ιδρύματα άτοκων καλλιεργητικών δανείων σε μικρούς και μεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους για να ανταποκριθούν στην αγορά καλλιεργητικών εφοδίων για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.

Από την έναρξη ισχύος της πρότασης νόμου παύει αυτοδίκαια οποιαδήποτε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης ή άλλο αναγκαστικό μέτρο εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ, των αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων, για οφειλές που το ύψος τους έχει υπολογιστεί, είτε συμβατικά είτε άλλως πώς, με τρόπο που αντιβαίνει στις διατάξεις της πρότασης νόμου. 

Πηγή: 902

Tο «Die Linke» ζητάει υπουργείο από το SPD

Tο «Die Linke» ζητάει υπουργείο από το SPD

Ο επικεφαλής του γερμανικού «Die Linke», ομοαίματου του ΣΥΡΙΖΑ, Γκ. Γκίζι στο πλαίσιο συνέντευξής του στον γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό ZDF, απηύθυνε ανοιχτά πρόσκληση συνεργασίας στο SPD, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας. Μάλιστα, φλέρταρε ανοιχτά με την ιδέα να γίνει μια μέρα υπουργός Εξωτερικών, αστειευόμενος πως θα ήταν μια καλή θέση γι' αυτόν, παρότι τα αγγλικά του δεν είναι και τόσο καλά. Θυμίζουμε ότι και ο Αλ. Τσίπρας είχε κολακευτεί πρόσφατα απ' την ιδέα να προταθεί για επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν... Φαίνεται ότι εκεί στο ΚΕΑ ευδοκιμεί η λατρεία για τις καρέκλες της αστικής διαχείρισης, και μάλιστα σε προωθημένα πόστα. Σύμφωνα με περίληψη της συνέντευξης που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του σταθμού, ο Γκίζι ασκεί στοχευμένη αυτοκριτική που αποσκοπεί, λίγο πριν τις γερμανικές εκλογές, στο να κάνει το «Die Linke» όσο πιο ελκυστικό γίνεται για το SPD, πετώντας του διαρκώς το μπαλάκι για συνεργασία. Λέει μάλιστα ότι «το SPD πρέπει να γίνει ξανά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το οποίο δεν είναι κάτι υπερβολικό να απαιτείς»!

Παραπέρα, αναφέρει ότι η μη χρησιμοποίηση του γερμανικού στρατού για μάχες στο εξωτερικό είναι γι' αυτόν «κόκκινη γραμμή», σπεύδει όμως να συμπληρώσει ότι φυσικά για ένα λογικό χρονικό διάστημα δε θα μπει στην ημερήσια διάταξη αυτό το ζήτημα. Για το θέμα της διάλυσης του ΝΑΤΟ, η «γραμμή» θυμίζει Τσίπρα, καθώς ο Γκίζι απαντά κι αυτός ότι «ξέρουμε πως τώρα δεν μπορούμε να το κάνουμε να περάσει». Εκείνο για το οποίο είναι βέβαιος, είναι πως δε θα δώσει ανοχή σε μια κυβέρνηση συνεργασίας σοσιαλδημοκρατών - πρασίνων: «Η ανοχή είναι βαρετή. 'Η θα είσαι στην αντιπολίτευση ή στην κυβέρνηση. Τα θέλω όλα να γίνονται σωστά», αναφέρει με απαράμιλλο κυνισμό. Το SPD όμως κάνει το δύσκολο επί του παρόντος. Δεν αποδέχεται -είπε χτες- την πρόταση, γιατί το «Die Linke» είναι αναξιόπιστο. Αν σωστά ερμηνεύουμε, το SPD θέλει να εκτεθούν ακόμα περισσότερο οι οπορτουνιστές του Linke και να καταθέσουν κι άλλα διαπιστευτήρια, πριν τους ανταμείψει με υπουργικές θεσούλες, αν φυσικά το σύστημα τους χρειαστεί για πατερίτσα σε συγκυβέρνηση.

Ποιο είναι το SPD με το οποίο ο Γκίζι θέλει συνεργασία; Είναι το κόμμα που, στις αρχές του 2000, επί προεδρίας Σρέντερ, πέρασε ένα κολοσσιαίο πακέτο αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων με το όνομα «Ατζέντα 2010», οι συνέπειες του οποίου πιο διακριτά φαίνονται τα τελευταία χρόνια, με τη γιγάντωση της ημιαπασχόλησης, μισθούς φιλοδωρήματα, δίχως ασφάλιση, δίχως πρόσβαση σε υπηρεσίας Υγείας, Πρόνοιας κ.λπ. Είναι το κόμμα, δηλαδή, που δέκα χρόνια πριν πήρε μέτρα όπως αυτά που παίρνονται σήμερα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, π.χ. στην Ελλάδα, με σκοπό να φτηνύνει η τιμή της εργατικής δύναμης. Οι πρωτεργάτες και πρωτομάστορες των αντεργατικών αντιλαϊκών ανατροπών είναι αυτοί τους οποίους γλυκοκοιτάζει η ξεφωνημένη κατ' όνομα αριστερά της Γερμανίας. Και για να μην την αδικούμε, ας θυμήσουμε ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ παρακαλούσε πριν κανά χρόνο τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία να τον αποδεχτεί και να κατανοήσει ότι πλέον αυτός είναι ο συνομιλητής της στην Ελλάδα, και όχι το ΠΑΣΟΚ. Ετσι είναι τα οπορτουνιστικά μορφώματα και εδώ και εκεί, παντού. Οταν επιπλέον μεταλλάσσονται σε σοσιαλδημοκρατικά, τότε είναι ικανά για τα πάντα, αν πρόκειται να βάλουν στο χέρι την αστική διαχείριση.

Δεν είναι δικό μας αυτό το κάρο

Δεν είναι δικό μας αυτό το κάρο

Από επίθετα καλά πάμε. «Κόκκινο Οκτώβρη» αναγγέλλει πρωτοσέλιδα ο ένας. Για «Μαύρο Σεπτέμβρη» γράφουν παραμέσα άλλοι. Στο μεταξύ ένας καυτός Αύγουστος διαδέχεται έναν εξίσου καυτό Ιούλη κι αυτό δεν αφορά στις καιρικές συνθήκες. Είναι ό,τι βιώνουν τα λαϊκά στρώματα που δεν ξέρουν από πού τους έρχεται το ένα σκαμπίλι μετά το άλλο.

***

Λένε «δεν θα υπάρχουν άλλα μέτρα» και περιμένουν χειροκρότημα. Και αλήθεια να λένε, για όσα έχουν ήδη αποφασίσει αξίζει η καταδίκη τους.

Πρακτικά και συγκεκριμένα: Να μην περπατήσουν τα μέτρα στη ζωή. Να διατυπωθούν αιτήματα για τις σύγχρονες ανάγκες των ανθρώπων. Να γκρεμιστεί η εξουσία των καπιταλιστών, να ανοίξει δρόμος για αλλαγή τάξης στην εξουσία.

***

Εχει σημασία να διαβάζεις την υπογραφή στο κλάμα. Γράφουν με μελανά χρώματα για τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική πολιτική και τον κίνδυνο «ανάφλεξης».

Ποιοι είναι αυτοί που κλαίνε; Οσοι έχουν αξιώσει ξανά και ξανά ένα προς ένα τα μέτρα για τα οποία σήμερα χύνουν μαύρο δάκρυ. Με άρθρα καρμπόν με τα κείμενα της κυβέρνησης μιλάνε για τη φοροδιαφυγή και δείχνουν αυτοαπασχολούμενους. Οπως η κυβέρνηση που κυνηγά έξω από τα μικρομάγαζα την τσάντα του πελάτη για να βρει αποδείξεις και την ίδια ώρα νομοθετεί τη μία μετά την άλλη τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο.

Εντείνουν την προπαγάνδα για τα ελλείμματα που δήθεν προήλθαν από την «κατανάλωση με δανεικά», ενώ όλο το δημόσιο χρέος είναι γέννημα θρέμμα των καπιταλιστών. Το μαρτυρούν τα κουφάρια εκατοντάδων επιχειρήσεων που χτίστηκαν αποκλειστικά με κρατικό χρήμα και έκλεισαν πολύ πριν το ξέσπασμα της κρίσης, το μαρτυρούν και εκείνα τα εργοστάσια που έκλεισαν πάνω στην κρίση όταν το ποσοστό κέρδους κρίθηκε ασύμφορο από τους ιδιοκτήτες τους.

***

Υπάρχει λόγος να νοιαστεί κάποιος γιατί τα 'χουν βάψει μαύρα στην κυβέρνηση, όπως διατείνονται σχετικά άρθρα; Το κλάμα τους αφορά στο πώς θα πείσουν το λαό ότι είναι άμοιροι ευθυνών, ότι όλα γίνονται γιατί πιέζει η κακή τρόικα. Για ένα προς ένα, όμως, τα μέτρα, έχουν επιχειρηματολογήσει με τη φράση «κι αν δεν υπήρχε η τρόικα, θα έπρεπε να πάρουμε αυτά τα μέτρα». Και δε λένε ψέματα. Τα μέτρα που παίρνονται δεν είναι αποτέλεσμα κακής επιλογής, είναι ανάγκη για τους καπιταλιστές, για να ανακάμψουν από την κρίση. Αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, δειλά - δειλά προς τα εκεί στρέφονται και οι επίδοξοι επόμενοι κυβερνήτες, έχουν κάνει καθαρό ότι θεωρούν προϋπόθεση για κάθε εξέλιξη την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.

***

Το κάρο δεν τραβά μπροστά. Καταφεύγουν, έτσι, πάλι στον πατριωτισμό για να ζητήσουν συναίνεση σε μια στρατηγική που όπως ισχυρίζονται με άλλο μείγμα διαχείρισης θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ψάχνουν - αν δεν έχει κλειστεί ήδη το κοντράτο - το πολιτικό σχήμα που θα εμφανιστεί ως «πατριωτικό - δημοκρατικό» για να τραβήξει το κάρο μπροστά. Ηδη ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού έχει πετάξει στα σκουπίδια ακόμα και τα θολά που έλεγε προεκλογικά περί κατάργησης των μνημονίων, αυτοπροβάλλεται ως «δημοκρατική - πατριωτική» δύναμη.

Τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα λόγο να βάλουν πλάτη για να πάει μπροστά το κάρο των καπιταλιστών.