Ινδία: Ο Κομμουνισμός, ο Μαρξισμός και ο Λενινισμός θα… παραβρεθούν στον γάμο του Σοσιαλισμού

 

Στη νότια Ινδία τελέστηκε την Κυριακή μια κάπως ιδιαίτερη τελετή: στονγάμο του Σοσιαλισμού παραβρέθηκαν τα αδέρφια του, ο Κομμουνισμός και ο Λενινισμός, και ο ανιψιός του, ο μικρός Μαρξισμός.

Πρόκειται αντίστοιχα για τα παιδιά και το εγγόνι του γραμματέα της τοπικής οργάνωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδίας, του Α. Μοχάν, στο ομόσπονδο κράτος Ταμίλ Ναντού, όπου η κομμουνιστική ιδεολογία έχει βαθιές ρίζες.

«Ο πρώτος μου γιος γεννήθηκε όταν έπεφτε η Σοβιετική Ένωση και παντού, σε όλες τις εφημερίδες, διάβαζα πως είχε έρθει το τέλος του κομμουνισμού», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο κ. Μοχάν. «Αλλά δεν θα υπάρξει τέλος του κομμουνισμού όσο υπάρχει το ανθρώπινο είδος, κι έτσι βάφτισα το πρώτο μου παιδί Κομμουνισμό».

Έπειτα ονόμασε τους επόμενους δύο γιους του Λενινισμό – ο πεντάχρονος γιος του, ο Μαρξισμός, θα είναι επίσης στον γάμο – και Σοσιαλισμό. Αυτός ο τελευταίος παντρεύεται αύριο.

Το αγγελτήριο του γάμου, στην κεφαλίδα του οποίου φιγουράρει – τι άλλο – το σφυροδρέπανο, έγινε πολύ γρήγορα viral στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.

Δείτε το προσκλητήριο:

Η μέλλουσα σύζυγος του Σοσιαλισμού ονομάζεται Π. Μαμάτα Μπάνερτζι. Το όνομα το είχε διαλέξει ο παππούς της, για να τιμήσει την πρώτη πολιτικό της αριστεράς που ανέλαβε πρωθυπουργός της τοπικής κυβέρνησης στο ομόσπονδο κράτος της Δυτικής Βεγγάλης.

Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Ινδία στράφηκε αρχικά στη Σοβιετική Ένωση και ονόματα όπως Στάλιν, Λένιν, Τρότσκι, αλλά και Πράβντα, από το όνομα της επίσημης σοβιετικής εφημερίδας, είναι αρκετά συνηθισμένα, ιδίως στον νότο.

Ο νυν πρωθυπουργός του Ταμίλ Ναντού λέγεται Μ. Κ. Στάλιν. Ο πατέρας του τον ονόμασε έτσι προς τιμή του Ιωσήφ Στάλιν, μερικές ημέρες πριν από τον θάνατο του σοβιετικού ηγέτη το 1953.

Για τον κ. Μοχάν, τα ονόματα των γιων του δεν είναι περίεργα. Εξάλλου, ορισμένοι από τους συντρόφους του βάφτισαν τα παιδιά τους Μόσχα, Ρωσία, Βιετνάμ, ή Τσεχοσλοβακία.

Αναγνωρίζει πάντως πως οι γιοι του, ειδικά ο Κομμουνισμός, μετατρέπονταν συχνά σε αντικείμενο κοροϊδίας στο σχολείο. Νοσοκομείο αρνήθηκε να επιτρέψει στην εισαγωγή του όταν ήταν μόλις τριών ετών.

«Φοβούνταν το όνομα Κομμουνισμός και στην αρχή, είχα πολλά προβλήματα. Αλλά με τον καιρό, τα πράγματα διευθετήθηκαν», είπε.

Οι τρεις γιοι του, όλοι τους πια πάνω από 20 ετών σήμερα, είναι μέλη στην τοπική οργάνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος.

«Περιμένω μια εγγονή από τον έναν από τους γιους μου, μάλλον θα την βαφτίσω Κούβα», λέει ο κ. Μοχάν.

Τι ψηφίσατε ρε… Συριζαίοι; – Τι προβλέπουν τα άρθρα που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε στα λόγια ως “μητέρα των μαχών” το αντεργατικό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη. Τελικά υπερψήφισε σχεδόν τα μισά άρθρα και καταψήφισε λιγότερα από τα μισά.

Η επόμενη γραμμή άμυνας, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ήταν πως ψήφισε τα άρθρα που αφορούσαν την ενσωμάτωση οδηγιών της ΕΕ, ενάντια στη βία και τη σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους δουλειάς. Εδώ κωδικοποιημένη και η υπερασπιστική γραμμή, που επιχειρεί ρελάνς εναντίον όσων δεν ψήφισαν αυτά τα άρθρα -δηλαδή του ΚΚΕ.

Το εντυπωσιακό είναι πως ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδίκτυο στην ουσία υιοθετεί πλήρως την προπαγάνδα του Χατζηδάκη, που διαφήμιζε τα “ευεργετήματα” του νομοσχεδίου. Λες και μέχρι τώρα, το νομικό πλαίσιο άφηνε ατιμώρητη τη σεξουαλική παρενόχληση και τη βία και επέτρεπε να… “αλωνίζουν οι συνδικαλιστές”. Γιατί αυτό ακριβώς εννοεί ο Χατζηδάκης και όποιος υιοθετεί το σκεπτικό του, μάλλον δεν το κάνει λόγω αφέλειας.

Ας δούμε όμως αναλυτικά ένα πολύ ενδιαφέρον νήμα από το Τουίτερ, που μας κατατοπίζει σχετικά με τα άρθρα που ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ και πόσο φιλεργατικές είναι οι διατάξεις που περιέχουν.

Αντιγράφουμε από το νήμα.

Πολύ πρόχειρα και ενδεικτικά τι άρθρα ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ:

Άρθρο 60: Ο εργοδότης μπορεί πλέον να σου δώσει τις άδειες που σου χρωστάει και εντός του επόμενου έτους.
Τι ίσχυε; Ήταν υποχρεωμένος να σου τη δώσει εντός του ίδιου έτους, αλλιώς την πληρωνόσουν διπλάσιο ημερομίσθιο. Προφανώς και η άδεια είναι βιοτική ανάγκη και δεν μπορεί να την παραπέμπεις στις καλένδες, όποτε θέλει μονομερώς ο εργοδότης σου.

(Δικό μας σχόλιο: Προφανώς εκτός από τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, πήγε πακέτο και η… “διευθέτηση” του χρόνου της άδειας που δικαιούται ο εργαζόμενος, πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης).

Άρθρο 64: Ο εργοδότης, αφού σου κάνει προ τριμήνου προειδοποίηση απόλυσης, ΔΕΝ είναι υποχρεωμένος να αποδέχεται την εργασία σου. Κοινώς με το εξώδικο της προμήνυσης για την απόλυσή σου, μπορεί να σε στείλει σπίτι σου και να μη σε ανέχεται, να μην έχεις καμία επαφή με τους συναδέλφους σου για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα ως την απόλυση.

Άρθρα 71 έως 74: Διατάξεις για την ψηφιακή κάρτα για τον έλεγχο του ωραρίου. ΑΥΤΟΥ του ωραρίου, του ευέλικτου, του ωραρίου-λάστιχο, του 10ωρου με ρεπό, του ωραρίου των Κυριακών. Ασφαλώς και βοηθάει τα αφεντικά να σπάνε το χρόνο σε ενεργό και μη. Και να μη συνυπολογίζουν διαλειμμα στο ωράριο. Κοινώς πας για κατούρημα ή βγαίνεις από την εταιρεία με την κάρτα για να πάρεις ένα καφέ, δεν εργάζεσαι. Για να μη μιλήσουμε για εταιρείες με χρονοχρέωση..

Και το νήμα καταλήγει, με το οργισμένο σχόλιο.

Πείτε μας κάτι για τη σεξουαλική παρενόχληση και τις άδειες, ξεφτιλισμένοι.

Για να αποφευχθούν παρερμηνείες-ασυνεννοησίες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως μπούσουλα στα άρθρα του νόμου αυτή τη συνοπτική παρουσίαση.

Εν κατακλείδι. Κανείς δεν κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν ψηφίζει την ενσωμάτωση ευρωπαϊκών οδηγιών, πιστός στη στρατηγικής της ΕΕ. Από πού προκύπτει όμως ότι αυτές είναι “βέλτιστες πρακτικές” και ωφελούν τον εργαζόμενο; Πάντως όχι από την πραγματικότητα και από μια προσεκτική ανάγνωση των άρθρων που υπερψηφίστηκαν.

Υπογονιμότητα το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ πρόβλημα και οι επιδιώξεις των ΑΣΤΩΝ

 

 Το τεράστιο πρόβλημα με τη συζήτηση περί γονιμότητας είναι ότι κανείς δεν κοιτά την καρδιά του προβλήματος. Πρακτικά κανενας δεν σε υποχρεώνει να κάνεις παιδιά (όχι το πρήξιμο δεν είναι καταναγκασμός - καταναγκασμός θα ήταν να σε απέλυαν από τη δουλειά σου επειδή είσαι άτεκνη ή να σε μαστίγωναν) αντίθετα όλη η οικονομική πραγματικότητα με απολύσεις εγκύων ή με μη προσλήψεις παντρεμένων γυναικών με το φόβο ότι θα κάνουν παιδιά ή με την προσθήκη σε όρους πρόσληψης της μη εγκυμοσύνης για κάποια χρόνια ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.

Τα συνέδρια υπογονιμότητας κλπ αφορούν μια μερίδα της αστικής τάξης και των υψηλών μικροαστικών στρωμάτων που μπορεί να πληρώσει την μπίζνα των εξωσωματικών. Η εκκλησία επιτελεί το ρόλο του κραχτη. Όπως στο Βυζάντιο η εκκλησία ευλογούσε αυτοκράτορες ελέω Θεού, σήμερα ευλογεί τις νέες εξουσίες του κεφαλαίου, όπως κάνει πάντα.

Ωστόσο η συζήτηση μπορεί να βγάλει και κάτι καλό όπως να συζητήσουμε τα δύο πραγματικά προβλήματα όπως το δικαίωμα στις τεχνολογίες γονιμότητας για όσους δεν μπορούμε να κάνουμε παιδιά, μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας, και πολύ πιο απαραίτητο οι παροχές στα άτομα που θέλουν και βιολογικά μπορούν να κάνουν παιδιά ώστε να μπορούν να τα μεγαλώσουν είναι τα θεμελιώδη δικαιώματα που πνίγονται από το συνολικό καπιταλιστικό σύστημα.

Το πρώτο γιατί βγαίνουν τρέλα κέρδη και δεν μπορεί να αναχθεί σε υπηρεσία υγείας προσβάσιμη σε όλους (εδώ ούτε καν γίνεται έρευνα σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει ζήτηση ικανή να αποδώσει κέρδος, όπως δεν γίνεται έρευνα από ιδιωτικά κέντρα για αποκατάσταση εγκαυμάτων ή για εμβόλια καθότι δεν αποδίδουν) και η δεύτερη κατηγορία απαιτεί κρατικό χρήμα και σημαντικές υποδομές για την οικογένεια (είτε πυρηνική είτε μονογονεϊκή είτε πολυσυντροφικη) που ο καπιταλισμός ούτε μπορεί ούτε θέλει να τις δώσει για έχει συγκεκριμένο δόγμα με το οποίο κινείται.

Το σύστημα περιέχει ως δόγμα του τον κοινωνικό "δαρβινισμό" (μισώ αυτό τον όρο καθότι ο Δαρβίνος θα τραβούσε τα βυζιά του με τις ρατσιστικές μαλακίες με τις οποίες το όνομά του ταυτίστηκε) που θέλει να επιβιώσουν μόνο δύο κατηγορίες ανθρώπων: οι απόγονοι των ανθρώπων που έχουν ήδη λεφτά και μικρό ή μεγάλο μερίδιο στην πίτα της εξουσίας είναι η μία.

Οι άλλοι οι απόγονοι των ανθρώπων που δεν σκέφτονται το αν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους (και τα κάνουν απλά yolo) και δεν θα μπορέσουν να καλλιεργήσουν εύκολα κοινωνική ή ταξική συνείδηση. Αυτοί ούτε καν μάθανε για όσα εσείς φωνάζετε ότι καταπατούν τα δικαιώματα τους demek... Είναι ήδη έτοιμοι για παραγωγή και το αν θα κάνουν ή όχι παιδιά (πέρα ότι δεν μας αφορά) είναι το λιγότερο σημαντικό ζήτημα αντικειμενικών ταξικών συμφερόντων που πρέπει να συζητήσουμε μαζί τους.

Τώρα αν ξεφύγουν και μερικές δεκάδες άνθρωποι με μυαλό και καρδιά που θα φέρουν στον κόσμο θαυμαστά παιδιά μικρό το κακό για το Κεφάλαιο: η πλειοψηφία για το σύστημα θα παραμείνει η μεγάλη μάζα που θα υπηρετεί την σύγχρονη δουλοκτητική δημοκρατία

Sofia-Sara Tsarstein