24 Ιουν 2017

Στις τρεις μονάδες η διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

ΝΔ 28%
ΣΥΡΙΖΑ 25%
ΚΚΕ 9%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 8,5%
Δημοκρατική Συμπαράταξη 6%
ΑΝΕΛ 5%
ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 4%
ΠΟΤΑΜΙ 3,5%
ΩΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ 2%

kourdistoportocali.com

Η Ελλάδα της φτώχειας σε αριθμούς

Το 35,6% του πληθυσμού της χώρας ή 3.789.300 άτομα βρίσκονταν πέρυσι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, παρουσιάζοντας μικρή μείωση σε σχέση µε την προηγούμενη χρονιά (3.828.500 άτομα που αντιστοιχούσαν στο 35,7% του πληθυσμού), σύμφωνα με έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ. Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 4.500 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 9.450 ευρώ για νοικοκυριά µε δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, ενώ το µέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της εκτιμάται σε 14.932 ευρώ.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος στην περίπτωση των ατόμων ηλικίας 18-64 ετών (39,7%) και εκτιμάται για τους Έλληνες σε 38% και για τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα σε 59,7%. Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιµώνται σε 832.065 σε σύνολο 4.168.784 νοικοκυριών και τα µέλη τους σε 2.262.808 στο σύνολο των 10.651.929 ατόµων του πληθυσμού της χώρας.
Παράλληλα, κατά 6,6 φορές μεγαλύτερο ήταν πέρυσι το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού της χώρας σε σχέση με εκείνο του φτωχότερου πληθυσμού. Η οικονοµική ανισότητα μεταξύ των ατόµων ηλικίας 65 ετών και άνω μειώθηκε κατά 0,2 µονάδες σε σχέση με το 2015 και διαμορφώνεται στο 3,9 (4,1 το 2015), ενώ μεταξύ των ατόµων κάτω των 65 ετών διαμορφώνεται στο 7,5 παρουσιάζοντας µικρή άνοδο σε σχέση µε το 2015, που ήταν στο 7,4.
Από το 1994, έτος κατά το οποίο άρχισε η έρευνα, η συνολική ανισότητα µειώθηκε κατά 3,1 ποσοστιαίες µονάδες (37,4% το 1994). Σύμφωνα επίσης με την ΕΛΣΤΑΤ, τα στοιχεία της κατανοµής του εισοδήµατος σε τεταρτηµόρια εκφράζουν το ποσοστό του συνολικού εθνικού εισοδήµατος που κατέχει κάθε ένα από τέσσερα (ίσα) τµήµατα του πληθυσµού. Συγκεκριµένα, από τη συγκεκριμένη κατανομή προκύπτουν τα εξής:
► το 25% του πληθυσµού στο 1ο τεταρτηµόριο, µε το χαµηλότερο εισόδηµα, κατέχει το 8,9% του συνολικού εθνικού διαθέσιµου εισοδήµατος, ποσοστό αµετάβλητο σε σχέση µε το 2015.
► το 25% του πληθυσµού στο 4ο τεταρτηµόριο, µε το υψηλότερο εισόδηµα, κατέχει το 47,2% του συνολικού εθνικού διαθέσιµου εισοδήµατος, ποσοστό αµετάβλητο σε σχέση µε το 2015.
► το 50% του πληθυσµού στο 2ο και 3ο τεταρτηµόριο, µε µεσαία εισοδήµατα, κατέχουν το 43,9% του εθνικού διαθέσιµου εισοδήµατος, ποσοστό αµετάβλητο σε σχέση µε το 2015.
► το υψηλότερο ατοµικό ετήσιο εισόδηµα για το 1ο τεταρτηµόριο ανέρχεται σε 4.930 ευρώ.
► το χαµηλότερο ατοµικό ετήσιο εισόδηµα για το 4ο τεταρτηµόριο ανέρχεται σε 11.000 ευρώ.
Όχι μόνον στον φτωχό πληθυσμό, αλλά και σε μέρος του μη φτωχού πληθυσμού της χώρας αφορούσε πέρυσι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ικανοποίησης έκτακτων οικονοµικών αναγκών, αδυναµία κάλυψης εξόδων για διακοπές µίας εβδοµάδας το χρόνο, αδυναµία διατροφής που να περιλαµβάνει κάθε δεύτερη ηµέρα κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι, αδυναµία πληρωµής για ικανοποιητική θέρµανση της κατοικίας, έλλειψη βασικών αγαθών όπως πλυντήριο ρούχων, έγχρωµη τηλεόραση, τηλέφωνο, αυτοκίνητο, αδυναµία αποπληρωµής δανείων ή αγορών µε δόσεις, δυσκολίες στην πληρωµή πάγιων λογαριασµών).
Συγκεκριµένα, το ποσοστό του πληθυσµού που αντιµετωπίζει οικονοµικές δυσκολίες µε αποτέλεσµα να στερείται, τουλάχιστον, τέσσερις από τις εννέα συνολικά διαστάσεις της υλικής στέρησης ανέρχεται σε 22,4% το 2016, ενώ το ποσοστό αυτό ήταν 22,2% το 2015, 21,5% το 2014, 20,3% το 2013, 19,5% το 2012 και 11% το 2009.
Η αύξηση του ποσοστού το 2016 σε σχέση με το 2015 είναι µεγαλύτερη στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας έως και 17 ετών (1 ποσοστιαία µονάδα) συγκριτικά µε τις υπόλοιπες ηλικιακές οµάδες. Η υλική στέρηση των παιδιών ηλικίας έως και 17 ετών ανέρχεται για το 2016 σε 26,7%, ενώ το 2009 ήταν 11,9%. Για τα άτοµα ηλικίας 65 ετών και άνω, το ποσοστό στέρησης το 2016 ανήλθε σε 15,2% και παρέµεινε αµετάβλητο σε σχέση µε το 2015, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2009 ήταν 12,1%. Στα άτοµα ηλικίας 18 έως 64 ετών το ποσοστό όσων στερούνται βασικών αγαθών και υπηρεσιών το 2016 ανέρχεται σε 23,7%.
Τα νοικοκυριά που αντιµετωπίζουν ελλείψεις βασικών ανέσεων στην κύρια κατοικία κατατάσσονται, κατά καθεστώς ιδιοκτησίας, ως εξής:
• 5,5% των νοικοκυριών µε ιδιόκτητη κατοικία µε οικονοµικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κλπ.)
• 5,5% των νοικοκυριών µε ιδιόκτητη κατοικία χωρίς οικονοµικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κλπ.)
• 8,2% των νοικοκυριών σε ενοικιασµένη κατοικία
10,2% των νοικοκυριών σε παραχωρηµένη δωρεάν κατοικία

Το ποσοστό του πληθυσµού που διαβιεί σε κατοικία µε στενότητα χώρου ανέρχεται σε 28,7% για το σύνολο του πληθυσµού, σε 25,1% για τον µη φτωχό πληθυσµό και σε 42,2% για τον φτωχό πληθυσµό. Το 53,2% των φτωχών νοικοκυριών δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαµβάνει κάθε δεύτερη ηµέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των µη φτωχών νοικοκυριών εκτιµάται σε 1,8%. Το ποσοστό των νοικοκυριών που δηλώνουν οικονοµική αδυναµία να έχουν ικανοποιητική θέρµανση τον χειµώνα ανέρχεται σε 29,2%, ενώ είναι 51,6% για τα φτωχά νοικοκυριά και 23,6% για τα µη φτωχά νοικοκυριά. Το 80,7% των φτωχών νοικοκυριών και το 47,6% των µη φτωχών δηλώνει οικονοµική δυσκολία να αντιµετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους, περίπου, 384 ευρώ. Περιβαλλοντικά προβλήµατα από παρακείµενη βιοµηχανία ή προβλήµατα από την κυκλοφορία αυτοκινήτων δηλώνει ότι αντιµετωπίζει το 20% των νοικοκυριών, ενώ ποσοστό 12,2% των νοικοκυριών αναφέρει ως πρόβληµα τους βανδαλισµούς και την εγκληµατικότητα στην περιοχή του.

Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση – πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)


Στο ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο έφτασε η μεγαλειώδης αντιιμπεριαλιστική πορεία του ΠΑΜΕ, στην οποία συμμετέχουν χιλιάδες εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, μικρομεσαίοι αγρότες, συνταξιούχοι και νεολαίοι,  που κατέφτασαν στη Θεσσαλονίκη απ’ όλη τη χώρα στο πλαίσιο του Διημέρου Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων.
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Οι διαδηλωτές διαδηλώνουν μπροστά από την εσωτερική πύλη του Στρατηγείου και φωνάζοντας δυνατά συνθήματα καταγγέλλουν την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ που αιματοκυλούν τους λαούς:
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
«Οι φαντάροι είναι του λαού, έξω από τα σύνορα δεν έχουν δουλειά», «Φονιάδες, ληστές, υποκριτές είναι οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές», και «Κρίση πολέμοι ξεριζωμός αυτός είναι ο καπιταλισμός».
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Νωρίτερα στους συγκεντρωμένους στην πλατεία Αριστοτέλους και στους γύρω δρόμους που πλημμύρισαν από τον κόσμο, μίλησε ο Γιώργος Πέρρος, ενώ προηγήθηκαν χαιρετισμοί, από τον Zeljko Veselinovic, πρόεδρο της Συνδικαλιστικής Οργάνωσης SLOGA της Σερβίας, που εκπροσωπούσε όλες τις ξένες αντιπροσωπείες που συμμετέχουν στο Διήμερο, τον Γιώργο Μαυρίκο κ.ά.
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Ο Γιώργος Μαυρίκος, γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, αφού μετέφερε τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς της κορυφαίας παγκόσμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης (με 92 εκατομμύρια μέλη σε 126 χώρες δρα σε κάθε γωνία του πλανήτη),
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
αναφέρθηκε σε μια σειρά πρωτοβουλίες που θα οργανώσει η ΠΣΟ το επόμενο διάστημα, καθώς και στο καθήκον της ενίσχυσης της ταξικής γραμμής και αντίληψης στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα και κατέληξε με το κλασικό κάλεσμα: «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε»!
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ ήταν ο Γιώργος Πέρρος, που τόνισε στην ομιλία του την αναγκαιότητα του αγώνα «για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, κατά του εκμεταλλευτικού συστήματος,
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
που βρίσκεται απέναντι από τις ανθρώπινες ανάγκες και την αξιοπρεπή ζωή», συνδέοντας την πάλη για την ειρήνη με την «ανειρήνευτη πάλη των λαών για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Για να θυμίσει: «Ήταν σ’ αυτή την πόλη, τη Θεσσαλονίκη, που το ’99, στείλατε τα Νατοϊκά στρατεύματα για βρούβες! Στη Λαχαναγορά!», προκαλώντας ενθουσιασμό στους συγκεντρωμένους και παρατεταμένα χειροκροτήματα.
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Από τον αποκλεισμό του Νατοϊκού Στρατηγείου που φυλάσσεται από άντρες των ΜΑΤ σε παράταξη, δεν έλειψαν τα αβγά και οι μπογιές που εκτοξεύτηκαν από διαδηλωτές.
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Το Νατοϊκό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, είναι ένα από τα Στρατηγεία Δομής Δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Είναι ένα από τα Εθνικά Χερσαία Στρατηγεία που λειτουργούν μέσω μνημονίων συνεργασίας,  χρηματοδοτούνται από τους εθνικούς προϋπολογισμούς των κρατών που εδρεύουν και έχει πολυεθνική στελέχωση.
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση - πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Τα συγκεκριμένα στρατηγεία είναι «Υψηλής Ετοιμότητας, έχουν ρόλο ανάπτυξης για συμμετοχή σε Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης και πέρα από τη Θεσσαλονίκη, αντίστοιχα στρατηγεία υπάρχουν σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης όπως στο Μιλάνο, στη Βαλένθια, στην Κωνσταντινούπολη, στο Στρασβούργο κ.α…
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση – πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση – πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση – πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)
Ανταπόκριση από την μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση – πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη (Φωτογραφίες)

«Συριζιές» σε βάρος του Πελετίδη…

      

Τα έχουν καλά με την ανάρτηση φωτογραφιών οι κυβερνητικοί παράγοντες! Αρέσκονται μάλιστα και στην πρόκληση με «προχωρημένες» φωτογραφίες όπως αυτή του Υπουργού Άμυνας της χώρας με την κόκκινη γραβάτα την στολισμένη με τα χαμογελαστά ανδρικά «εργαλεία»! Οι κυβερνητικοί παράγοντες προφανώς έχουν κάνει χόμπι τους το να διασκεδάζουν τις εντυπώσεις από την εξαπάτηση που έκαναν στον λαό αναρτώντας προκλητικές φωτογραφίες!
Αυτήν την φορά οι φωτογραφίες που παρουσιάστηκαν ήταν έργο του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Ο ΓΓΑ παρουσίασε δύο φωτογραφίες σε αντιπαραβολή. Η πρώτη ήταν από τα έργα στο γήπεδο της Πάτρας που διαφημιζόταν ως «ένα έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και της ΓΓΑ» που «σύντομα παραδίδεται και θα αποτελεί ανάσα για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό» (σ.σ. πρόκειται για έργο που ξεκίνησε πριν 10 χρόνια και ακόμη φτιάχνεται…). Η δεύτερη φωτογραφία ήταν από τον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου, που όπως έγραψε ο ΓΓΑ, «είναι ευθύνη της δημοτικής αρχής, κανονικός σκουπιδότοπος, με επικίνδυνα πεζοδρόμια και άλλες ομορφιές στο κέντρο μιας γειτονιάς».
Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού αντιπαρέβαλε αυτές τις δύο φωτογραφίες κατά την παρουσία του για πολλοστή φορά στην Πάτρα. Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού προέβη σ’ αυτήν την ενέργεια ενώ για μια ακόμα φορά πέρασε από την Πάτρα χωρίς να αισθανθεί την ανάγκη να συναντηθεί με την δημοτική αρχή. Προφανώς ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού ντρέπεται να συναντηθεί με την δημοτική αρχή μιας πόλης στην οποία κάθε φορά που επισκέπτεται δίνει πλήθος υποσχέσεων, όπως την αποκατάσταση του κατεστραμμένου κολυμβητηρίου της Αγυιάς και των αθλητικών εγκαταστάσεων που είναι γύρω του, τις οποίες όμως δεν τηρεί.
Αλλά αν ντρέπεται ο ΓΓΑ για τις υποσχέσεις που δεν τηρεί έναντι των Πατρινών τότε πώς δεν ντρέπεται να κάνει τέτοια αντιπαραβολή φωτογραφιών;! Πώς δεν ντρέπεται να κάνει τέτοιες συγκρίσεις όταν από τον Φλεβάρη του 2015 για το Παμπελοποννησιακό Στάδιο δεν έχει δώσει δεκάρα τσακιστή;!
Ο απίστευτος Συριζαίος επιτίθεται στην δημοτική αρχή της Πάτρας για την καθαριότητα την ώρα που όχι μόνο δεν αφήνει τους δήμους να προσλάβουν το απαραίτητο για την καθαριότητα προσωπικό, αλλά απολύει και τους συμβασιούχους εργαζόμενους στους ΟΤΑ! Εάν ο απίστευτος Συριζαίος θεωρεί τη δημοτική αρχή υπεύθυνη για τα σκουπίδια, γιατί ως κυβέρνηση ενθαρρύνει την Πάτρα ν’ αναλάβει τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2019;
Από τους απίστευτους αυτούς Συριζαίους έχουμε ακούσει φοβερά και τρομερά πράγματα προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα! Μένει να μας πούνε ότι ο Πελετίδης ή ο Κουτσούμπας ευθύνονται για τις απολύσεις των συμβασιούχων εργαζομένων στους ΟΤΑ, ή ακόμα να μας πούνε ότι ο Πελετίδης κι ο Κουτσούμπας φταίνε για την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση!
Από τους ανθρώπους των αναρτήσεων γραβατών σαν του Καμμένου ή των αναρτήσεων «τώρα πάρτε φόρα κι ελάτε» σαν του Κρητίκαρου υπουργού, όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς!

Σ. Σηρούς

Στρατιωτικοποίηση της ΕΕ με σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης

      


Ναι στην κλιμάκωση της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ είπε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει πως είναι ανάγκη η συμμαχία να παρεμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα και στρατιωτικά.

«Συμφωνήσαμε πως δεν μπορούμε παρά να προχωρήσουμε συλλογικά, με περαιτέρω συντονισμό και ενίσχυση των κοινών μας δυνατοτήτων», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας μετά τη σύνοδο κορυφής και πρόσθεσε ότι «η Ευρώπη πρέπει να έχει τη δική της πολιτική άμυνας για να ενισχύσει τον ρόλο της ως σημαντικού παγκόσμιου παίκτη», ενώ έκανε λόγο για «σημαντικό βήμα», καθώς αποφασίστηκε η δημιουργία Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας.

Δημοκρατία; Βεβαίως αλλά όχι μέσα στη δουλειά. Απ’ έξω όση θέλεις


Αν βρεθεί κανένας «τρελός» να οργανωθεί στο σωματείο του και να διεκδικήσει 8ωρο, εφαρμογή εργατικής νομοθεσίας, τήρηση κανόνων υγείας κι ασφάλειας, ΣΣΕ κλπ, θα απειληθεί ή μπορεί και να απολυθεί και κατόπιν να κατηγορηθεί ως τραμπούκος και φασίστας που θέλει να καταστρέψει τη χώρα, που θέλει να μας κάνει Βόρειο Κορέα
«Η δημοκρατία σας σταματάει στις εισόδους των χώρων δουλειάς». Η φράση αυτή περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι καθημερινά. «Δημοκρατικά» και «νόμιμα» εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με ελαστικές μορφές εργασίας, όσο και όποτε θέλει ο εργοδότης, χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες, χωρίς να τηρούνται στοιχειώδεις κανόνες υγείας και ασφάλειας, απλήρωτοι για μήνες, χωρίς διαλείμματα, με την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκράτηση να τσακίζει κόκαλα. Τα περισσότερα αν όχι όλα μαζί από τα παραπάνω τα αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι της χώρας.
Η οργάνωση των εργαζόμενων σε σωματεία και η συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση στις περισσότερες εταιρίες της χώρας αντιμετωπίζεται ως ημιπαράνομη πράξη. Η επίκληση ακόμα και αυτής της αποσαθρωμένης από τα μνημόνια εργατικής νομοθεσίας απαντιέται με το προκλητικότατο «να πάτε στα δικαστήρια». Αν παρόλα αυτά βρεθεί και κανένας «τρελός» να οργανωθεί στο σωματείο του και να διεκδικήσει 8ωρο, εφαρμογή εργατικής νομοθεσίας, τήρηση κανόνων υγείας κι ασφάλειας, ΣΣΕ κλπ, θα απειληθεί ή μπορεί και να απολυθεί και κατόπιν να κατηγορηθεί ως τραμπούκος και φασίστας που θέλει να καταστρέψει τη χώρα, που θέλει να μας κάνει Βόρειο Κορέα, από τους «δημοκράτες».
  • Οι «δημοκράτες», δηλαδή, που δεν εφαρμόζουν ούτε μια παράγραφο της εργατικής νομοθεσίας, που τρομοκρατούν όποιον «τολμήσει» να διεκδικήσει στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα τον λένε φασίστα και τραμπούκο.
  • Οι «δημοκράτες», δηλαδή, που όποιον δηλώνει μέλος σωματείου τον στοχοποιούν, τον τραμπουκίζουν ή και τον απολύουν το λένε τραμπούκο και φασίστα.
  • Οι «δημοκράτες», δηλαδή, που πλουτίζουν πατώντας πάνω στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στις συνθήκες σύγχρονου μεσαίωνα που επιβάλλουν, στέλνοντας τα πλούτη τους στον Παναμά, στα νησιά Cayman ή όπου αλλού βρουν φορολογικό παράδεισο λένε φασίστα και τραμπούκο όποιον διεκδικήσει μισθό που θα αρκεί για να βγει ο μήνας.
  • Οι «δημοκράτες», δηλαδή, που υπερασπίζονται την αστική δημοκρατία που τους αφήνει το ελεύθερο να αυθαιρετούν και να πλουτίζουν εις βάρος των πολλών, αυτών που παράγουν τον πλούτο, λένε φασίστα όποιον λέει ότι ο εργαζόμενος δεν είναι σκλάβος αλλά έχει δικαιώματα.
Το ερώτημα, βέβαια, που προκύπτει είναι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι τι κάνουν; Για πόσο ακόμα θα σφίγγουν το ζωνάρι; Για πόσο ακόμα θα προσαρμόζονται και θα συμβιβάζονται με τη φτώχεια και τον περιορισμό στοιχειωδών εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων; Για πόσο ακόμα θα ανέχονται, τα αφεντικά να συμπεριφέρονται ως δουλοκτήτες; Η απάντηση θα δοθεί μέσα από το εργατικό κίνημα. Αυτές τις μέρες σε πολλούς κλάδους, κόντρα στο κλίμα συμβιβασμού και ηττοπάθειας που καλλιεργούν κυβέρνηση, μείζονα αντιπολίτευση και οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες αναπτύσσονται αγώνες που δείχνουν σε όλη την εργατική τάξη το δρόμο:
  • Απεργία στη Ναυπηγοεπισκευή για ΣΣΕ
  • Κινητοποιήσεις στους ΟΤΑ για τη νομιμοποίηση συμβασιούχων
  • Απεργία στα ξενοδοχεία στις 19 Ιουλίου
  • Κινητοποιήσεις στη European Dynamics απέναντι στην εκδικητική απόλυση συνδικαλιστή και στην ευρύτερη εργοδοτική αυθαιρεσία)
Ο δρόμος αυτός του αγώνα και της διεκδίκησης μέσα από τα ταξικά σωματεία είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος για τους εργαζόμενους. Έφθασε η ώρα η πλειοψηφία της εργατικής τάξης να τον βαδίσει.

Ο «κράχτης» των επενδύσεων




Η προσέλκυση επενδύσεων και η έξοδος στις αγορές, έστω και δοκιμαστικά μέσα στο χρόνο, αντικατέστησαν προπαγανδιστικά τους «μεσοπρόθεσμους εθνικούς στόχους» της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο Γιούρογκρουπ, όπου η συμφωνία για μια κάποια διευθέτηση του χρέους και η ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ πήραν παράταση.
Η κυβέρνηση δικαιολογημένα πανηγυρίζει για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», έχοντας κάνει τη βρώμικη δουλειά για το κεφάλαιο, παρά την κριτική που της ασκείται για καθυστερήσεις και αδύναμες πλευρές της συμφωνίας στο Γιούρογκρουπ.
Κραδαίνοντας τώρα αυτή τη συμφωνία, που κατά την ανάλυσή της ενισχύει το κλίμα εμπιστοσύνης των επενδυτών στην ελληνική οικονομία, στελέχη του οικονομικού επιτελείου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός διαφημίζουν τις επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα και δεσμεύονται για διατήρηση και επιτάχυνση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που καθιστούν τη χώρα ελκυστική για την επένδυση κεφαλαίων.
Τι παρουσιάζουν ως πλεονέκτημα της Ελλάδας στους υποψήφιους επενδυτές; Οτι η χώρα, μετά από οχτώ χρόνια κρίσης και ανελέητες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και ανατροπές, έχει καταστεί πλέον φτηνή για επενδύσεις, που σημαίνει ότι προσφέρει κερδοφόρες προοπτικές.
Πρακτικά, διαφημίζουν ότι με ελεγχόμενο τρόπο, στην οικονομία της Ελλάδας έχει υποτιμηθεί κεφάλαιο σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορεί πλέον να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος ανάκαμψης, στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, αν και όλες οι προβλέψεις μιλάνε για αναιμικούς ρυθμούς και μεγάλες αβεβαιότητες, συμβατές με τη γενικότερη κατάσταση και τις δυσκολίες της καπιταλιστικής οικονομίας παγκόσμια.
Από τους βασικούς δείκτες που πιστοποιούν τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας για το κεφάλαιο είναι η υποτίμηση της εργατικής δύναμης, που με συνέπεια υπηρέτησε και υπηρετεί η σημερινή κυβέρνηση, σε συνέχεια των προηγούμενων.
Απ' αυτή την άποψη, δεν είναι παράξενο ότι ο πρωθυπουργός, στην τελευταία ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο, «προειδοποίησε» τους υποψήφιους επενδυτές ότι η κυβέρνηση δε σηκώνει «μύγα στο σπαθί της» σε ό,τι αφορά την εφαρμογή και το σεβασμό της εργατικής νομοθεσίας.
Αυτό που «ξεχασε» να πει είναι ότι η εργατική νομοθεσία έχει κάνει «άλματα» τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά την προσαρμογή της στις ανάγκες του κεφαλαίου και στις ανάγκες διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις ανάκαμψης.
Αυτή την αντεργατική νομοθεσία, που σχεδιάζεται να γίνει ακόμα χειρότερη, με τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η κυβέρνηση στο τέταρτο μνημόνιο, κανένας εργοδότης δεν έχει πραγματικό λόγο να την παραβιάσει, αφού είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Μέσα από ένα πυκνό πλέγμα εθνικών νόμων και ευρωπαϊκών διατάξεων, θωρακίζεται και επεκτείνεται η σύγχρονη εργασιακή ζούγκλα στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ.
Το δεύτερο «ατού» που προβάλλει η κυβέρνηση στους επενδυτές είναι η γεωστρατηγική θέση της χώρας. Οι προοπτικές όμως για την οικονομία που προκύπτουν απ' αυτήν συνδέονται άμεσα με την πολιτική της ενεργότερης συμμετοχής της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς, που επίσης περιστρέφονται γύρω από τον άξονα της γεωστρατηγικής σημασίας της χώρας, ως μέλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, απέναντι σε ανταγωνιστικά καπιταλιστικά κράτη και κέντρα. Επομένως, οι ευκαιρίες για το κεφάλαιο μεταφράζονται σε νέους κινδύνους για το λαό.
Ενταση της εκμετάλλευσης και εμπλοκή του λαού σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια: Αυτό είναι το δίπτυχο της «ανάκαμψης» που υπηρετεί με την πολιτική της και αυτή η κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας ότι ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από τους σχεδιασμούς και τους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου, και πως ελπίδα αποτελεί μόνο η οργάνωση της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του.

Διεργασίες ξένες για το λαό


«Ολοι μας, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές μας καταβολές και τις διαφοροποιήσεις μας, οι δυνάμεις από τη ριζοσπαστική Αριστερά, οι σοσιαλιστές, οι σοσιαλδημοκράτες και οι οικολόγοι, έχουμε ένα κοινό πολιτικό συμφέρον και έναν κοινό στόχο: να αλλάξουμε την Ευρώπη (...) Η ΕΕ, όπως είναι σήμερα, δεν εμπνέει και δεν προσελκύει. Και η αδράνεια σημαίνει, αργά ή γρήγορα, κατάρρευση».
Με τα λόγια αυτά, ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης σε εκδήλωση της επονομαζόμενης «Προοδευτικής Συμμαχίας» που έχουν δημιουργήσει σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου ευρωβουλευτές της GUE, μαζί με Σοσιαλδημοκράτες και «Πράσινους», έδωσε το «στίγμα» των διεργασιών, αλλά και του «κοινού άξονα» γύρω από τον οποίο περιστρέφονται οι διεργασίες αναμόρφωσης της σάπιας σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και ευρύτερα του αστικού πολιτικού συστήματος σε επίπεδο ΕΕ, με την αντανάκλασή τους και στο εσωτερικό της χώρας.
***
Δεν είναι τυχαίο ότι ακριβώς η τέτοια κινητικότητα και ρευστότητα σε πολιτικό επίπεδο πυροδοτείται σε μια περίοδο που στο τραπέζι βρίσκονται τα διάφορα σενάρια για το μέλλον της ΕΕ, οι δηλώσεις για την ΕΕ, που «πρέπει να πάρει το μέλλον στα χέρια της», οι αντιπαραθέσεις για το ποια σχήματα είναι πιο ικανά να υπερασπιστούν τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μονοπωλίων της κάθε χώρας, αλλά και τα όποια κοινά συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων τόσο σε επίπεδο «αρχιτεκτονικής» της οικονομικής πολιτικής, όσο και σε άλλα επίπεδα, όπως π.χ. την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων, απέναντι σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι οι προτάσεις αυτές γίνονται σε μια περίοδο που πληθαίνουν οι επισημάνσεις από αστικά επιτελεία στο εσωτερικό της χώρας ότι «στο νέο ξεκίνημα της ΕΕ», που βρίσκεται στα σκαριά, «ο κίνδυνος για τη χώρα μας δεν είναι να βρεθεί στην ουρά αυτού του νέου ξεκινήματος, αλλά να είναι εντελώς απούσα», ή άλλες που βλέπουν το «παράθυρο ευκαιρίας» για την αστική τάξη της χώρας, μιλώντας για το ότι «η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να παίξει ρόλο στο νέο σκηνικό», αξιοποιώντας κατά βάση τα «γεωστρατηγικά της πλεονεκτήματα», «για να φτάσουμε όμως εκεί, θα πρέπει να διεκδικήσουμε και να εξασφαλίσουμε στρατηγικό ρόλο στον στενό πυρήνα της Ευρώπης».
***
Μέσα σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, μπορεί πολύ καλύτερα να καταλάβει κανείς πόση σχέση έχουν με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα οι εκκλήσεις όπως αυτές του πρωθυπουργού για σύμπραξη όλων των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας στη βάση της εναντίωσης στην «αυστηρή λιτότητα γερμανικής έμπνευσης», της απόρριψης των σεναρίων «πολλών ταχυτήτων» για το μέλλον της Ευρώπης και της προώθησης «της οικονομικής και κοινωνικής εμβάθυνσης» με μια «νέα δομή διακυβέρνησης», με «τον συντονισμό της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής με στόχο την ανάπτυξη» και με «την κατανομή των δημοσιονομικών κινδύνων, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης ευρωομολόγων, και την πρόληψη του δημοσιονομικού και κοινωνικού αποκλεισμού», αιτήματα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διεκδικούν για λογαριασμό των δικών τους μονοπωλίων οι ηγέτες μιας σειράς καπιταλιστικών κρατών που είδαν την ψαλίδα της ανισομετρίας να ανοίγει σε βάρος των δικών τους αστικών τάξεων τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και στη συνέχεια. Είναι αυτά τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τις διακηρύξεις περί «εκδημοκρατισμού» της ΕΕ και «μετατόπιση», όπως έγραφε χτες η «Αυγή», του «κέντρου βάρους από το Βερολίνο στις Βρυξέλλες».
Πάνω σε μια τέτοια βάση επιχειρείται και το ξέπλυμα της παλιάς και φθαρμένης σοσιαλδημοκρατίας, «μέσα από πολιτικές συμμαχίες και κοινωνικές διεργασίες που έχουν στο επίκεντρό τους την προσέγγιση των ευρωσοσιαλιστών με την ευρωαριστερά», όπως έλεγε πάλι η «Αυγή», αλλά και τα καλέσματα του Αλ. Τσίπρα στους σοσιαλδημοκράτες να «ξανάρθουν στον ίσιο δρόμο», «να αρθούν στο ύψος της δικής τους ιστορικής ευθύνης και να θέσουν ένα τέλος στη νεοφιλελεύθερη συναίνεση», όπως βαφτίζεται η στρατηγική υποστήριξης των συμφερόντων των μονοπωλίων.
***
Οι διεργασίες αυτές έχουν την αντανάκλασή τους και στο εσωτερικό, στις προσπάθειες που γίνονται ώστε να διαμορφωθούν οι εναλλακτικές και τα σχήματα αστικής διαχείρισης για την «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου, με τον Δ. Παπαδημούλη να δηλώνει την περασμένη Τετάρτη πως «αυτός ο διάλογος είναι επιβεβλημένος» και εντός Ελλάδας, γιατί «το ζητούμενο είναι να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε πώς θέλουμε να είναι η Ελλάδα μετά το τέλος των μνημονίων», και ότι πάνω σε αυτήν τη βάση «όσο πιο γρήγορα γίνει συνείδηση και στην Ελλάδα από τις δυνάμεις του Κέντρου, που είναι μικρές και πολυδιασπασμένες, ότι το βασικό δίλημμα των επόμενων εκλογών, που θα γίνουν το 2019, θα είναι ή μια προοδευτική και εναλλακτική λύση ή μια νεοφιλελεύθερη λύση της ΝΔ με μπόλικους ακροδεξιούς κόκκους, τόσο το καλύτερο».
Σενάριο, βέβαια, που σε αυτήν τη φάση συναντάει τα σχέδια της ΔΗΜΣΥ για συσπείρωση των δυνάμεων αυτών γύρω από το δικό τους σχέδιο, με τον Δ. Χατζησωκράτη να δηλώνει ενοχλημένος «με τον τρόπο που οι σύντροφοι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές στο PES αντιμετωπίζουν τον Αλ. Τσίπρα», προσθέτοντας πως «η αποδοχή, ή έστω η ανοχή, του PES στον Αλ. Τσίπρα καθιστά πολύ πιο δύσκολη τη δική μας αντιπαράθεση», αφού «δίνει τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ... να μας εγκαλεί».
Ετσι είτε αλλιώς, οι διεργασίες, οι ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που διαμορφώνονται ξανά, οριοθετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, έχοντας ανάμεσα στα άλλα ως στόχο και τον εγκλωβισμό του λαού στα επόμενα σχήματα αστικής διαχείρισης. Ο σχετικός «διάλογος» είναι πέρα ως πέρα ξένος για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα κι ως τέτοιος πρέπει να απορριφτεί απ' το λαό.

TOP READ