Σοϊγκού: To NATO ενισχύει την παρουσία του κοντά στα σύνορα της Ένωσης Ρωσίας – Λευκορωσίας

 

Φώτο Αρχείου / Μόσχα, Ρωσία / Πηγή: Eurokinissi

Η κατάσταση στα σύνορα της Ένωσης Ρωσίας – Λευκορωσίας με το ΝΑΤΟ παραμένει τεταμένη, καθώς η συμμαχία συνεχίζει να αυξάνει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή, δήλωσε την Τρίτη ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού. «Η κατάσταση στα δυτικά σύνορα της Ένωσης Ρωσίας-Λευκορωσίας παραμένει δυσάρεστη, καθώς το ΝΑΤΟ συνεχίζει να επεκτείνει την παρουσία του» συνέχισε ο Σοϊγκού.

Από τη μεριά του ο υπουργός Άμυνας της Λευκορωσίας, Βίκτορ Κρέινιν σημείωσε ότι χώρες που συνορεύουν με τη Λευκορωσία ενισχύουν τη συμμετοχή τους σε στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ ενώ αυξάνεται και η παρουσία του αμερικανικού στρατού. «Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα εναλλαγής του ΝΑΤΟ στις χώρες που συνορεύουν με τη Λευκορωσία έχει αυξηθεί πάνω από 17 φορές, φτάνοντας τους 10.000 στρατιώτες» υπενθύμισε ο Κρένιν.

Η αποτυχημένη «έγχρωμη επανάσταση» στη Λευκορωσία, που πραγματοποιήθηκε με τη Δυτική υποστήριξη, υποτίθεται ότι θα διατάραζε την Ένωση Ρωσίας-Λευκορωσίας και γενικότερα θα επηρέαζε τις σχέσεις του Μινσκ με τη Μόσχα, δήλωσε την Τρίτη ο Ρώσος υπουργός, Σοϊγκού.

«Μόλις πρόσφατα, έγινε μια προσπάθεια πραγμάτωσης πραξικοπήματος στη Δημοκρατία της Λευκορωσίας, με την πολιτική και οικονομική υποστήριξη της Δύσης […] για να υπάρξει αναταραχή στις σχέσεις Ρωσίας-Λευκορωσίας» δήλωσε ο Σοϊγκού στα υπουργεία Άμυνας της Ρωσίας και της Λευκορωσίας.

Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προκαλέσει σκόπιμα εντάσεις σε πολλές χώρες, χρησιμοποιώντας τις λεγόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις».

Μοιράσου το... 

Γόρδιος δεσμός

Το «αφήγημα» της «απομονωμένης Τουρκίας» ξαναζεσταίνει η κυβέρνηση, για να κρύψει από το λαό τα αδιέξοδα και τους κινδύνους από την πολιτική εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τη στήριξη των ευρωατλαντικών «διευθετήσεων» που προωθούνται στην περιοχή. Κι ενώ όλα «φωνάζουν» για το αντίθετο, συνεχίζει προκλητικά να εμφανίζει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως «εγγυητές» της «σταθερότητας» και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην περιοχή.

Για παράδειγμα, τα αστικά επιτελεία παρουσιάζουν την Τουρκία ως τον «απείθαρχο» ΝΑΤΟικό σύμμαχο, που ενώ συμφώνησε σε μορατόριουμ ασκήσεων για την 28η Οκτωβρίου, εξέδωσε NAVTEX για τη συνέχιση των ερευνών στην Ανατ. Μεσόγειο, μέχρι το όριο του 28ου παράλληλου.

Δεν λένε όμως ότι λίγες μέρες πριν, στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, όταν τέθηκε το ζήτημα των τουρκικών ερευνών σε περιοχές που επικαλύπτουν ελληνική υφαλοκρηπίδα, ο γγ του ΝΑΤΟ δήλωσε αφοπλιστικά ότι «δεν παίρνει θέση σε νομικά ζητήματα», επαναλαμβάνοντας επί της ουσίας την άποψη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ότι οι έρευνες της τουρκικής κυβέρνησης γίνονται σε «διαφιλονικούμενα ύδατα».

Αλλά και σε ό,τι αφορά την ΕΕ, η ελληνική κυβέρνηση αξιοποιεί την ένταση στις γαλλο-τουρκικές σχέσεις για να εμφανίσει την Τουρκία «στριμωγμένη στη γωνία», εξωραΐζοντας το ρόλο της ιμπεριαλιστικής Ενωσης. Προβάλλει μάλιστα τη δήλωση του επιτρόπου Μ. Σχοινά, με αφορμή την αντιπαράθεση Τουρκίας - Γαλλίας, ότι η Τουρκία αδυνατεί να κατανοήσει τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής».

Η υποκρισία τους χτυπάει «κόκκινο». Λίγες μέρες πριν, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, η πλειοψηφία των κρατών - μελών εξήραν τη σχέση της ΕΕ με τον «στρατηγικό εταίρο» Τουρκία και απέναντι στις αμφισβητήσεις της περιορίστηκαν στα γνωστά ευχολόγια. Ταυτόχρονα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το ζήτημα των κυρώσεων αξιοποιούνται ως διαπραγματευτικό εργαλείο στο παζάρι εφ' όλης της ύλης που συνεχίζεται με την τουρκική κυβέρνηση, με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης.

Και δεν είναι μόνο αυτό: Η «απόσταση» της Τουρκίας από τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής», που επικαλείται ο Ευρωπαίος επίτροπος, σε τίποτα δεν εμποδίζει τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και άλλους να της πουλάνε όπλα πολλών δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Ούτε εμποδίζει την ΕΕ να έχει οικονομικές σχέσεις εκατοντάδων δισ. με την Τουρκία ούτε να διαπραγματεύεται μαζί της την επικαιροποίηση της Συμφωνίας για το Μεταναστευτικό, με «προίκα» επίσης πολλών δισ. ευρώ.

Ολα αυτά μόνο «απομόνωση» της Τουρκίας από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ δεν δείχνουν. Το εντελώς αντίθετο συμβαίνει: Η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετικότητά της συνολικά στην περιοχή, αξιοποιώντας και τη στάση των Ευρωατλαντικών συμμάχων και «εταίρων», που δίνει «αέρα στα πανιά» της, παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις.

Ούτε όμως και η κόντρα Γαλλίας - Τουρκίας μπορεί να ιδωθεί έξω από το πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται στην περιοχή και επιδρούν ταυτόχρονα στο εσωτερικό της ΕΕ. Η στρατιωτική κινητικότητα της Τουρκίας στη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή θίγει τα γαλλικά συμφέροντα, ενώ τα πετρελαϊκά μονοπώλια της Γαλλίας έχουν αποκτήσει προτεραιότητα για έρευνα και γεωτρήσεις σε ελληνικές και κυπριακές θαλάσσιες ζώνες, που αμφισβητεί η Τουρκία.

Αντίθετα, η Γερμανία διατηρεί ισχυρούς οικονομικούς και στρατιωτικούς δεσμούς με την Τουρκία και ενδιαφέρεται περισσότερο απ' όλους για την τήρηση της Συμφωνίας για το Μεταναστευτικό.

Στο κουβάρι αυτών των σκληρών και επικίνδυνων ανταγωνισμών μπλέκεται ολοένα και περισσότερο η χώρα μας, με ευθύνη των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.

Κριτήριο αυτής της εμπλοκής είναι τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που ευθυγραμμίζονται με τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και το στόχο της ΝΑΤΟικής συνοχής. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, η ελληνική και η τουρκική αστική τάξη συμμετέχουν στο παζάρι για συνολικότερες διευθετήσεις στην περιοχή, που περιλαμβάνουν και τα Ελληνοτουρκικά. Διαμορφώνονται έτσι προϋποθέσεις για έναν φαύλο κύκλο επικίνδυνων συμβιβασμών και αντιπαραθέσεων που κάθε άλλο παρά την ασφάλεια και την ειρήνη στους λαούς της περιοχής εξασφαλίζουν.

Απέναντι σ' αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις μόνο η κινητοποίηση του λαού για απεμπλοκή της χώρας από τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα και τις συμμαχίες του κεφαλαίου, μπορεί να λύσει προς όφελός του το «γόρδιο δεσμό».

Με την όρεξη θα μείνουν...

«Τα πάμε καλύτερα από άλλες χώρες στην πανδημία», αλλά το κύριο παραμένει η «ατομική ευθύνη». «Το κράτος κάνει αυτό που πρέπει», αλλά «τώρα πρέπει να συμμορφωθεί η νεολαία». «Ο ιός δεν μεταδίδεται τελικά στα σχολεία και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και στους χώρους δουλειάς αλλά στις πλατείες...». Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πιο πολυφορεμένα επιχειρήματα της κυβέρνησης σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας, σε μια προσπάθεια να «ξεπλυθεί» από τις βαριές ευθύνες που φέρει για το δεύτερο κύμα, το οποίο όλο και φουσκώνει. Ευθύνες που προκύπτουν από το «πρωτόκολλο των πρωτοκόλλων» που ακολουθεί και δεν είναι άλλο από τη διαχείριση της πανδημίας με γνώμονα τον περιορισμό του κόστους για το κράτος και την αύξηση του οφέλους για το κεφάλαιο.

Κοροϊδεύοντας κατάμουτρα το λαό, η κυβέρνηση από τη μια αποποιείται κάθε ευθύνη για τον τρόπο που άνοιξε τον Τουρισμό, για τα αεροπλάνα και τα καράβια που τα γέμιζε ασφυκτικά, για τους χώρους δουλειάς που έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης, και από την άλλη κουνάει ξανά το δάχτυλο στη νεολαία. Από τη μια, συκοφαντεί τους μαθητές και καταστέλλει τους αγώνες τους για τα αυτονόητα, αρνούμενη να ικανοποιήσει και τα πιο στοιχειώδη αιτήματα. Από την άλλη, ισχυρίζεται προκλητικά ότι «στα σχολεία δεν κολλάει», απορίας άξιο από πού το ξέρει, αφού σύμφωνα με τα δικά της πρωτόκολλα δεν γίνεται τεστ ούτε στον συμμαθητή του διπλανού θρανίου μαθητή που διαπιστώθηκε θετικός στον ιό. Και παρόλο που τα σχολεία, σύμφωνα με την κυβέρνηση, είναι πιο ασφαλή από ποτέ, επιβάλλει τη χρήση μάσκας ακόμα και στα διαλείμματα! Αντιφάσεις; Ναι, όμως στο κριτήριο των «αντοχών της οικονομίας» η κυβέρνηση δεν έχει καμιά αντίφαση ή ταλάντευση και μόνο ως αστείο ακούγεται το μότο «πρώτα η υγεία»!

* * *

Τις τελευταίες μέρες όμως όλο και πιο πολύ ακούγεται το προβοκατόρικο επιχείρημα που ρίχνει τις ευθύνες για την έξαρση της πανδημίας στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και στις αγωνιστικές παρεμβάσεις του. Πιο χαρακτηριστική τέτοια προσπάθεια είναι η απευθείας σύνδεση της μεγάλης κινητοποίησης στο Εφετείο της Αθήνας, την Τετάρτη 7 Οκτώβρη, για την καταδίκη της φασιστικής Χρυσής Αυγής με τα εκατοντάδες κρούσματα που ανακοινώνονται καθημερινά.

Από τους γνωστούς γελωτοποιούς του «ΣΚΑΪ», που κάθε μεσημέρι πιάνουν μικρόφωνο για να χλευάσουν κάθε λαϊκή διαμαρτυρία, ζητώντας την άμεση καταστολή της, μέχρι «πένες» που συγκρίνουν «μήλα με πορτοκάλια». Οπως γράφει ο Μ. Κοττάκης, για παράδειγμα, η κυβέρνηση «απαγορεύει γιορτές της χριστιανοσύνης» αλλά επιτρέπει την παρουσία «20.000 διαδηλωτών έξω από το Εφετείο» ή «την Εργατική Πρωτομαγιά με την σοβιετικού τύπου συγκέντρωση του ΠΑΜΕ». Προειδοποιεί, μάλιστα, προφανώς ζητώντας «μέτρα», ότι «θα παρακολουθήσουμε μεθαύριο την παρέλαση - συγγνώμη πορεία, των κομμάτων της Αριστεράς στην αμερικάνικη πρεσβεία για το Πολυτεχνείο! (...) Τι ντροπή!».

Για να τεκμηριώσει τα παραπάνω, ο αρθρογράφος επικαλείται μια «ιχνηλάτηση» που υποτίθεται ότι έχει στα χέρια του ο Χαρδαλιάς, η οποία (πάλι υποτίθεται) αποδίδει στο Εφετείο μεγάλο μέρος της έκρηξης κρουσμάτων στο Λεκανοπέδιο, «αλλά ουδείς τολμά να το καταγγείλει μην τυχόν και τον πουν "φασίστα"». Συνεχίζει το κρεσέντο ανορθολογισμού λέγοντας ότι «η ιχνηλάτηση προ μηνών δεν έδειξε τίποτε για την Θεία Κοινωνία (σε αντίθεση με το Εφετείο) παρά την προπαγάνδα των εχθρών της Εκκλησίας, αλλά πάλι δεν το λέει κανείς». Και κάπου στα πολλά, πετάει κι ένα ...λεβέντικο γι' αυτούς «που αιματοκύλισαν το έθνος για να πάρουν με τα όπλα την εξουσία».

* * *

Βεβαίως, ακόμα και με βάση τους αριθμούς της πανδημίας καταρρέουν τα παραπάνω γελοία επιχειρήματα, αφού αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στα εκατοντάδες κρούσματα σε όλη τη χώρα, είτε υπάρχει ...Εφετείο είτε όχι, που δείχνουν ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση με ευθύνη της κυβέρνησης. Η Κοζάνη, οι Σέρρες, η Λάρισα, τα Γιάννενα όπου γίνεται χαμός δεν είχαν καμιά κινητοποίηση στιλ Εφετείου ...έχουν όμως χώρους δουλειάς όπου δεν τηρούνται τα μέτρα προστασίας, έχουν γηροκομεία, έχουν σχολεία και βέβαια έχουν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς...

Κακά τα ψέματα... Τέτοιες τοποθετήσεις κάνουν φανερό ότι η ίδια η κυβέρνηση αλλά και διάφοροι κύκλοι προσπαθούν να αξιοποιήσουν την πανδημία και τις ειδικές συνθήκες που φέρνει σαν ένα ακόμα εργαλείο έντασης της καταστολής και περιορισμού της λαϊκής δράσης. Σαν ένα ακόμα εργαλείο για να «ξηλωθεί» κάθε εμπόδιο στην ασυδοσία της εργοδοσίας, κάθε εμπόδιο στην ένταση της επίθεσης από το κράτος και την κυβέρνηση. Γι' αυτό έχουμε δει και γελοίες παρεμβάσεις της αστυνομίας, όπως σε μεγάλο εμπορικό κέντρο, που ενώ κατάπιε «αμάσητες» τις καταγγελίες εργαζομένων ότι αναγκάζονταν να πάνε για δουλειά ακόμα και με πυρετό υπό την απειλή της απόλυσης, εμφανίστηκε μόνο για να εμποδίσει ενημέρωση του σωματείου, στο όνομα της «κοινωνικής αποστασιοποίησης».

Ο μόνος λόγος που αναπαράγονται τέτοια επιχειρήματα είναι για να πέσει «σιωπητήριο» στους αγώνες των εργαζομένων, για να ανασταλούν οι κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις, που ως βασικό τους περιεχόμενο έχουν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της υγείας του λαού. Αυτό είναι λοιπόν που ενοχλεί: Το ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία, παρά την προπαγανδιστική ομοβροντία κυβέρνησης και αστικών επιτελείων, δεν «κλείνουν το στόμα», αντίθετα εκφράζουν τη δυσπιστία τους απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος, διεκδικούν την προστασία της ζωής, της υγείας, των δικαιωμάτων τους.

Οσοι ορέγονται λοιπόν μια τέτοια «αναστολή διεκδικήσεων» θα μείνουν με την όρεξη. Το εργατικό κίνημα έχει δείξει τι σημαίνει πάλη με τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, τι σημαίνει δηλαδή «οργανωμένη - πειθαρχημένη απειθαρχία».