ΜΑΥΡΟ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Στο ίδιο έργο θεατές

Στο ίδιο έργο θεατές 

Το βασικό σλόγκαν του κόμματος σε αυτές τις εκλογές λέει: πρωταγωνιστής ο λαός. Στη συνέντευξη της αλέκας που εγκαινίασε την καινούρια προεκλογική καμπάνια, μία δημοσιογράφος τη ρώτησε: και πώς θα γίνει πρωταγωνιστής ο λαός;
-Μα πάντα είναι, της απάντησε η γγ, ακόμα κι όταν ψηφίζει αυτούς που βγαίνουν. Ο λαός πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις ακόμα κι όταν λάμπει δια της –εκκωφαντικής- απουσίας του από το προσκήνιο.


Το θέμα είναι και σε τι έργο θα παίξει, συνέχισε η αλέκα. Κι εκεί μπαίνει η διαμεσολάβηση του κόμματος, η ανάγκη του σεναρίου κι ενός σκηνοθέτη. Που πρέπει να είναι δύναμη ευφυής και πρωτοπόρα. Όχι με την καλλιτεχνική, αβανγκαρντίστικη έννοια, που σνομπάρει τον όχλο, αλλά μέσα στις μάζες, το σφυγμό τους και τον αγώνα τους, να τις καθοδηγεί πνευματικά και να ανυψώνει το επίπεδο της συνείδησής τους.


Λοιπόν η χειραφέτηση των μαζών θα είναι δικό τους έργο και κανενός άλλου, όπως έλεγε και ο κάρολος. Καμία πρωτοπορία δε μπορεί να το ανεβάσει, χωρίς το λαό πρωταγωνιστή, παρά μόνο ως παρωδία. Το έργο αυτό όμως χρειάζεται έναν δημιουργό. Που δε θα το πλάσει μεταφυσικά, σαν πηλό με τη ζωοφόρο ανάσα του, αλλά θα παρέμβει συνειδητά στη ζωντανή ροή των πραγμάτων, για να τα φέρει εκεί που θέλει.


Ένα σκηνοθέτη καλλιεργημένο, με ποιότητα που θα τον ξεχωρίζει από τους άλλους. Πρώτος στον αγώνα και τις θυσίες, χωρίς να τον καταπίνει όμως η ρουτίνα κι ο πρακτικισμός. Ικανός να πετυχαίνει μπρεχτική αποστασιοποίηση από την πραγματικότητα, για να κάνει αφαιρέσεις και να βγάζει σωστά συμπεράσματα.


Μεταδοτικός, για να μπορεί να εκλαϊκεύει τα βαθυστόχαστα νοήματα, χωρίς να κάνει εκπτώσεις από το περιεχόμενο. Να αντιλαμβάνεται την πολιτική σαν τέχνη ζύμωσης και διαπαιδαγώγησης, για να παίρνει τα καλύτερα στοιχεία από κάθε ηθοποιό. Να είναι και ο ίδιος δημιουργικός, πρωτότυπος, με φαντασία, πετυχαίνοντας μέσα του την άρση του υποδουλωτικού καταμερισμού εργασίας.
Ένας καλλιτέχνης με πειθαρχία και ωράρια χειρώνακτα κι αποτελεσματικότητα σταχανοβίτη. Γιατί όταν χαίρεσαι αυτό που κάνεις, πείθεις τον κόσμο γύρω σου κι έχεις πάντα καλύτερα αποτελέσματα.


Να μην είναι φτηνός ατακαδόρος, για να κάνει εντύπωση, αλλά άνθρωπος με βάθος και καλλιέργεια, για να χωρέσει μέσα του τη δουλειά του σκηνοθέτη και τις απαιτήσεις κάθε ρόλου. Να μην ξεγελάει το κοινό με εφέ, θεατρινισμούς και πυροτεχνήματα, αλλά να του πει την αλήθεια από ταξική σκοπιά. Όπως κάνει δηλ ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός.


Η πρωτοπορία δεν έχει έτοιμες συνταγές από την κουζίνα του μέλλοντος για να υπαγορεύσει στις μάζες το ρόλο τους. Το ζητούμενο είναι ο λαός να γράψει το δικό του σενάριο, να (αυτο)σχεδιάσει το δικό του σχέδιο και να προχωρήσει βάση σχεδίου, παίρνοντας τις τύχες στα χέρια του. Χωρίς όμως καρικατούρες αυτενέργειας, με προκαθορισμένα τηλεοπτικά όρια και δρώμενα εκτόνωσης, όπως το ανεκδιήγητο «κάψε το σενάριο» ή το σόου «κάψε το κοινοβούλιο» στις πλατείες. Μακριά από το κλασικό στερεότυπο των νερόβραστων ρομαντικών κομεντί, όπου ο προλετάριος αγαπάει το κεφάλαιο κι η εργοδοσία τους υπαλλήλους της. Μακριά από τα διάφορα γλυκερά «happy end» και το τέλος της ιστορίας, όπου χάνουν πάντα οι κομμουνιστές. Και έζησαν οι αστοί καλά κι εμείς χειρότερα.


Ο λαός δεν είναι ατάλαντος, ούτε όμως έτοιμος, φτιαγμένος πρωταγωνιστής, όπως του λένε οι διάφοροι δημαγωγοί, μέχρι να πάρουν την ψήφο του και να τον παρατήσουν σα στυμμένη λεμονόκουπα, να βλέπει τους «πρωταγωνιστές» του θεοδωράκη από την κλειδαρότρυπα και να τους θαυμάζει, ανάμικτα με ζήλεια για τη δική του στασιμότητα στον «χυλό του μέσου όρου». Ενώ το ζήτημα δεν είναι η ατομική διάκριση, αλλά η ισχύς εν τη ενώσει, για να πρωταγωνιστήσει συλλογικά στις εξελίξεις, όπως τις καθορίζει η ταξική πάλη.


Ο λαός πρέπει πρώτα και κύρια να γίνει αγωνιστής, να πάψει να αναθέτει τη σωτηρία του στους άλλους. Να βγει στο προσκήνιο και να ακυρώσει τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που τον καθιστούν κομπάρσο. Να μάθει από υποκριτική για να μην πέφτει πλέον θύμα των υποκριτών, που άλλοτε του έταζαν λαγούς με πετραχήλια και τώρα τον παγιδεύουν με εκβιασμούς και ψευτοδιλήμματα. Να ξεκινήσει από μικρούς και καθημερινούς ρόλους για να φτάσει να γίνει πρωταγωνιστής και να διεκδικήσει το όσκαρ. Ευχαριστώ τους γονείς μου, το βλαδίμηρο, το κόμμα που παλεύει για το ζην και το ευ ζην. Ευχαριστώ το μαρξισμό που με έχει κάνει αριστερό, όπως έλεγε ένα παλιό εαακίτικο σύνθημα. Ενώ σήμερα κάποιοι εξ αυτών το σκέφτονται να το ρίξουν υπέρ της αριστερής κυβέρνησης.


Να μη δεχτεί να κοιμηθεί με τον παραγωγό για ένα μικρό ρολάκι στο δημόσιο. Ούτε να τον απασχολούν τα σκηνικά, γιατί δε θα είναι πάντα στο δικό μας χέρι να τα διαλέξουμε. Να ψηθεί πρώτα σε μικρούς ρόλους, που θα τον ετοιμάζουν σταδιακά για τη μεγάλη σκηνή, που θα είναι μιας λήψης, κι αυτό σημαίνει ότι θα έχει αναπόφευκτα ατέλειες και λάθη. Η ανατροπή αυτή δε θα είναι ένα μονόπρακτο, μια κι έξω, με μαγικό ραβδάκι. Ούτε όμως ένα έργο με άπειρες πράξεις και σκηνές, που θα αντιστοιχούν σε ενδιάμεσα στάδια, παραπέμποντας τον τελικό στόχο σε κάποιο επέκεινα.


Η αυλαία δεν έχει πέσει οριστικά για τους κομμουνιστές. Η ιστορία μας χρωστάει ένα ανκόρ. Κι ο λαός από κάτω φωνάζει: κι άλλο, κι άλλο! Αλλά πρέπει να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής, για να μην ξαναείμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Σώπα, όπου να ‘ναι..
Μα νάτος έρχεται και ξεπροβάλλει, σαν ποδοβολητό σελήνης..






                                                    δείτε στο 19.20 περίπου 


 Προβοκάτσια από  Μπρεζνιεφικό απολίθωμα  στις 11:44:00 π.μ. 

Κόκκινη Σημαία
Κόκκινο πρίσμα
Κώστας Παλούκης
Οπορτουνιστική παρέκκλιση
Ράδιο Καμικάζι
Τροβατόρε
Φτου ξελευτερία
Χαρίδημος- (Άσ'το ναρ)
Χρονικά του περιθωρίου
Κυνηγός ταλέντων
Demis Poetry
Political Zoo
Sleeping Village
Αμοραλισμός
Ζάχος Τούφας
Ιδεολογικές Αλχημείες
Λευκά Δωμάτια
Τα νέα του σπαρίλα
Τραγουδιστάν
Φλισκούνι
Βιβλίο-Θεωρία
Lenin Reloaded
Radical Desire
vivlio2ebook (βιβλία)
Βook Capacitor
Δημοσιογραφία του Λαού - Sparilas
Τάξεις και Ηθική
Λατρεύουμε να μισούμε
KKE Generator
Αριστερό Blog
Εργατικός Αγώνας
Καζάκης
Κόκκινο μετερίζι
Περί αλλοτρίωσης
Πριβέ Καταστάσεις
Partydog (καλής ράτσας)
Ανταρσύα των μελών
Κόκκινος δρόμος
Τραγικός
Επέσατε θύματα
Βιργινία Ρίχτερ
Επιρροή
Κολχόζνικος
Μενόκιο
Οδονητής
Οι παλιοί red bloggers πηγαίνουν στον παράδεισο
Aθλιος
Red Sharks (κομματοσκυλόψαρο)
Regimiento quinto
Sparilas (προδότης)
Κούκου
Κριτίας
Μικροαστός
Παρτιζάνα
Συνειδέναι
Τρόμπα (αλλέως τρόμπα)
Φιλολαϊκό
Δεν έχω ιδέα σε τι χρησιμεύει αλλά όποιος θελει μπορεί να γίνει


Ο μετρητής της (Κ)Α.G.Β. (από 30/12/09)

Για Μένα
 Μπρεζνιεφικό απολίθωμα  
Κατά φαντασίαν Κνίτης που έχει μείνει ξεκρέμαστος και νοσταλγεί την κρεμάλα του βλέποντας τους άλλους αιωρούμενους σαν πολιτικό εκκρεμές να κάνουν σάλτο μορτάλε στο θεωρητικό κενό. Στους απ' έξω κομματόσκυλο που υπερασπίζεται το απ' εξω του λένιν. Και στους μέσα, εντός εκτός κι επί τ' αυτά στα όρια του αντικομματικού, ή απλώς εντός εναλλάξ (από το εναλλακτικός). Εδώ γράφει ενώπιον όλων κι είναι λιγάκι μπερδεμένος.
Προβολή πλήρους προφίλ 

Έχουν πιάσει στασίδι στο «φιλόξενο» ΣΚΑЇ τα τσιράκια του Μάνεση. Απειλούν ακόμα και για…νεκρό!

Έχουν πιάσει στασίδι στο «φιλόξενο» ΣΚΑЇ τα τσιράκια του Μάνεση. Απειλούν ακόμα και για…νεκρό!

«Να ξεκουμπιστεί το δικαστήριο να ανοίξει την πύλη! Πρέπει να υπάρχει νεκρός δηλαδή; Γιατί στο τέλος θα υπάρχει νεκρός...», ούρλιαζε χτες στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ η γνωστή απεργοσπάστρια Ελένη Καταβάτη, σταθερό μέλος της «ομάδας» του Μάνεση που φανερώνει με την καθημερινή της υπονομευτική δράση πόσο έχουν σκυλιάσει και ο συγκεκριμένος μεγαλοβομήχανος και συνολικά η τάξη του από την απεργία στον Ασπρόπυργο.

Δεν είναι και λίγο άλλωστε να έχει αποτύχει κάθε προσπάθειά τους να σταματήσουν το σκληρό αγώνα παρά το ότι έχουν καταφύγει σε κάθε μέσο που υπάρχει και δεν υπάρχει για να «σπάσει» η ενότητα και η αλληλεγγύη που τροφοδοτούν τον ηρωισμό των χαλυβουργών... Πάντως, το γεγονός ότι τα τσιράκια του Μάνεση έχουν πιάσει στασίδι στα (πάντα «φιλόξενα» γι' αυτούς) αστικά ΜΜΕ, καταφεύγοντας σε ψευτιές, βρωμιές, συκοφαντίες και άκρατο αντικομμουνισμό (όπως έγινε και στη χτεσινή εκπομπή) φανερώνει πόσο η εργοδοσία πιέζεται από τον περήφανο και ανυποχώρητο αγώνα των χαλυβουργών.

Θέλουν να «στραπατσάρουν» έναν από τους πιο ηρωικούς εργατικούς αγώνες που έχει αναδείξει την ανεξάντλητη δύναμη με την οποία μπορεί να οπλίζει τους εργάτες μόνο η οργάνωσή τους ενάντια στα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών. Θέλουν να «ξεπαστρέψουν» το σωματείο των χαλυβουργών που συνεχίζει και συσπειρώνει τη συντριπτική πλειοψηφία των εργατών γιατί διατηρεί σταθερή συνεπή ταξική στάση χωρίς να έχει προδώσει κανέναν εργαζόμενο.«Χτυπάνε» στη συνείδηση των χαλυβουργών αλλά και όλων των εργατών, πασχίζοντας να κρύψουν την αλήθεια: Οτι δηλαδή τα συμφέροντα των εργατών και των εργοδοτών είναι αντίθετα.

Να ξέρουν όμως ότι δε θα τους περάσει. Μέσα στο «καμίνι» του πολύμηνου αγώνα «ψήνονται» και ατσαλώνονται και οι χαλυβουργοί και χιλιάδες ακόμα εργάτες. Ετσι ώστε όχι μόνο να μη λυγίζουν όσο και να γαβγίζουν τα «εργοδοτικά σκυλιά», αλλά και να μαθαίνουν να ξεχωρίζουν εχθρούς από φίλους.Τυχαίο είναι ότι όσοι καταγγέλλουν την απεργία δέχονται τους επαίνους κομμάτων του κεφαλαίου; Αυτή που χτες μίλαγε στο ΣΚΑΪ είχε εισπράξει τους προσωπικούς επαίνους του προέδρου της ΝΔ (στη διάρκεια εκδήλωσης του κόμματός του για την ανεργία) για την «ευαισθησία» της για την επιχειρηματικότητα, ενώ άλλα μέλη της «παρέας» της έχουν ζητήσει και την «αλληλεγγύη» της «Χρυσής Αυγής»...

Από το Ριζοσπάστη.

Ένα φάντασμα στοιχειώνει τους φασίστες...

Ένα φάντασμα στοιχειώνει τους φασίστες... 

Ένα απίστευτο γεγονός συνέβη τη νύχτα που μας πέρασε. Ένα ακόμα σημάδι στα πολλά που μας προειδοποιούν πως η ελληνική κοινωνία βαδίζει ολοταχώς σε μια «άλλη» εποχή.


Σύμφωνα με δημοσίευμα της Αρτινής εφημερίδας «η γνώμη» «άγνωστοι» έκλεψαν (!) την προτομή του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη από την κεντρική πλατεία του χωριού Μεσούντα, του δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων, χωριό όπου άφησε την τελευταία του πνοή η θρυλική μορφή της Εθνικής μας Αντίστασης.


Σε εξέλιξη βρίσκονται, όπως ανακοίνωσε η Ελληνική Αστυνομία, οι έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των «αγνώστων» δραστών. Την υπόθεση διερευνά το Αστυνομικό Τμήμα Βουργαρελίου, χωρίς μέχρι αυτή την στιγμή να υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο.


Αν και το πιο πιθανό είναι να μην μάθουμε ποτέ ποιοι είναι οι «ένοχοι», δεν μπορούμε να μην συσχετίσουμε το γεγονός αυτό με το κλίμα που διαμορφώνεται τις τελευταίες μέρες στη χώρα. Να σημειωθεί επίσης πως οι "άγνωστοι" χτύπησαν τρεις μέρες πριν από την επέτειο του θανάτου του πρωτοκαπετάνιου. Τυχαίο;...


Ο φασισμός σηκώνει κεφάλι και μας δείχνει το αποκρουστικό του πρόσωπο. Όσο κι αν δεν θέλουν να το καταλάβουν, αυτοί που τον εκτρέφουν ή όσοι σπεύδουν να συμπαραταχτούν μαζί του, αηδιασμένοι από τη μπόχα που αναδύει η σαπίλα του συστήματος.


Πηγή: Οικοδόμος via Lenin Reloaded
 Αναρτήθηκε από  traversorossa  

Η ιστορική ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ

Η ιστορική ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ 

Παραπλανά επικίνδυνα
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως «ιστορική ευκαιρία» τη λεγόμενη κυβέρνηση της αριστεράς και μιλά για «ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ» επειδή δεν συμμετέχει σε μια τέτοια κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε λίγο ούτε πολύ θέλει το ΚΚΕ να γίνει σαν τον ίδιο, που συνεργαζόμενος με ένα κομμάτι του σάπιου ΠΑΣΟΚ, είναι έτοιμος να αναλάβει τη διαχείριση της κρίσης σε όφελος των επιχειρηματιών, αφού υπόσχεται λύσεις εντός της καπιταλιστικής ΕΕ και της Ευρωζώνης και ανάπτυξη, δηλαδή ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτή είναι η «ιστορική του ευκαιρία». Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ δε θέλει να συνεργαστεί με το ΚΚΕ, διαφορετικά δεν θα έκανε πόλεμο στη στρατηγική του. Ολα τα περί «δευτέρας παρουσίας», οι φήμες που σπέρνουν στελέχη του για διαφωνίες στα καθοδηγητικά του όργανα κλπ δε δείχνουν διάθεση για συνεργασία αλλά το αντίθετο. Ξέρει επίσης ότι είναι ανέφικτη μια τέτοια συνεργασία, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γραμμή ενσωμάτωσης στην ΕΕ, ανάπτυξη των επιχειρηματιών, πληρωμής του χρέους, ενώ το ΚΚΕ έχει γραμμή αποδέσμευσης από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με λαϊκή εξουσία. Είναι επομένως ύπουλη και
 παραπλανητική η προπαγάνδα του αυτή με τα περί «ιστορικής ευθύνης του ΚΚΕ». Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, δεν μπορεί να πάρει μέτρα ανακούφισης του λαού, με δεδομένη την κρίση που βαθαίνει. Αλλωστε το ομολόγησε ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας στη διακαναλική. Επομένως θέλουν το ΚΚΕ στην κυβέρνηση για να βάλουν το λαό στο περιθώριο.
***
Σε αυτή τη συγκυρία, η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ ορθώνεται απέναντι στην ιστορική ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στην προσπάθεια να γίνει συνένοχος σε μια κυβέρνηση διαχείρισης υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων. Ο λαός δε χρειάζεται το ΚΚΕ στο ρόλο ενός ακόμα υπηρέτη των μονοπωλίων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι χαρακτηριστικά τα ιστορικά παραδείγματα της συμμετοχής των κομμουνιστών στις κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας. Και αυτές οι κυβερνήσεις πήραν αντιλαϊκά μέτρα, χτύπησαν το εργατικό λαϊκό κίνημα, το οδήγησαν σε υποχώρηση, καλλιέργησαν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. Ακριβώς για αυτούς τους λόγους, το ΚΚΕ έχει την ιστορική ευθύνη να μη γίνει το άλλοθι σε μια κυβέρνηση, που από τώρα είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού, να αντιμετωπίσει τη λιτότητα και την ανεργία. Είναι ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ να μην συμμετέχει σε μια επιχείρηση απονεύρωσης και τσακίσματος της δυνατότητας που έχει το εργατικό λαϊκό κίνημα να οργανωθεί, να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί. Είναι ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ να πει την πλήρη αλήθεια στο λαό και να τον καλέσει να μην επαναπαυθεί και να μην τρομοκρατείται. Να παλέψει άμεσα - όποια κυβέρνηση κι αν «στηθεί» - για μισθό, δουλειά, σύνταξη, υγεία, φάρμακα, πρόνοια, για όλες τις ανάγκες του.
***
Γιατί φιλολαϊκή λύση μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει, γιατί μια πολιτική υπέρ των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων προσκρούει στα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και της ΕΕ. Επομένως, μια κυβέρνηση που έχει την πλειοψηφία στη Βουλή, δίχως να έχει τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια της, είναι ανίσχυρη, είναι φτερό στον άνεμο, ακόμα και αν είχε τις καλύτερες προθέσεις. Φιλολαϊκή λύση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να αφαιρεθεί η ιδιοκτησία από τους καπιταλιστές και να κοινωνικοποιηθεί. Δε γίνεται φιλολαϊκή ανάπτυξη (αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας) δίχως αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και λαϊκή εξουσία. Που θα πει εξουσία άλλης τάξης (της εργατικής) που θα έχει και την ιδιοκτησία του πλούτου που παράγεται. Το ΚΚΕ γνωρίζει καλά λοιπόν την ιστορική του ευθύνη. Και αυτή είναι να παλέψει για να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να παλέψει για το ψωμί και τα φάρμακα σε περίπτωση ανεξέλεγκτης πτώχευσης, να παλέψει στην κατεύθυνση οργάνωσης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Με στόχο να απαλλαγεί μια και καλή από τα παράσιτα τους καπιταλιστές και την εξουσία των μονοπωλίων.
Κ. Πασ.
 Αναρτήθηκε απο  tasos

Η Λαλιώτικη τεχνική της προπαγάνδας έχει κοντά ποδάρια...

Η Λαλιώτικη τεχνική της προπαγάνδας έχει κοντά ποδάρια... 

Επιμένει στις αθλιότητες ο ΣΥΡΙΖΑ
Επιμένει στα βρώμικα μέσα για την αποδυνάμωση του ΚΚΕ ο ΣΥΡΙΖΑ. 
Χτες, η «Αυγή» δημοσιοποίησε επιστολή κάποιου Τ. Παϊραμίδη, ο οποίος μεταξύ άλλων δηλώνει: «Είμαι 69 ετών και όλα μου τα χρόνια τα έζησα μέσα στην αριστερά (...) από το 1975, στο ΚΚΕ (...) Το 1975 ήμουν γραμματέας της ΚΝΕ και στη συνέχεια μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΚΚΕ». Αναφέρεται, μάλιστα, και στην ιστορία αγώνων του πατέρα του για να καταλήξει: «Θέλω να πω σε κάθε αγωνιστή να κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες του καθεστώτος, όπως και στο ΚΚΕ και να δώσει τη μάχη στις εκλογές (...) να βγάλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα», γιατί «ο κομμουνιστής πρέπει να ελίσσεται».
Απ' την επιστολή αυτή συμπεραίνει κανείς πως ο εν λόγω ανήκει ή σχετίζεται με το ΚΚΕ. 
Η πραγματικότητα, όμως, είναι άλλη.
 Απ' τη δεκαετία του '90, ο συγκεκριμένος δεν έχει καμία σχέση με το ΚΚΕ. Για μια περίπου εικοσαετία είναι διαγραμμένος απ' αυτό και διαγράφτηκε γιατί στις δημοτικές εκλογές άλλοτε στήριζε τους επίσημους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και άλλοτε τους ανεπίσημους. Σήμερα, προφανώς για τους ίδιους λόγους που άλλοτε στήριζε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ. Δικαίωμά του φυσικά. 
Αλλά δεν έχει δικαίωμα (ούτε ο ίδιος, ούτε η «Αυγή») να αφήνει να εννοείται ότι έχει την οποιαδήποτε σχέση με το ΚΚΕ, ούτε να εκμεταλλεύεται την ιστορία του πατέρα του, ο οποίος «έφυγε» με το ΚΚΕ στην καρδιά του. 
Η Λαλιώτικη τεχνική της προπαγάνδας έχει κοντά ποδάρια...
 Αναρτήθηκε απο  tasos

Πρόσωπα και εικόνες

Πρόσωπα και εικόνες 

Ο Σαμαράς ανησυχεί για την πορεία τής χώρας, επειδή οι ΣυΡιζΑίοι "απειλούν" να τα "σπάσουν" με τους ευρω-συνεταίρους μας...


 Ο Τσίπρας διατυμπανίζει, μέσω των Financial Times, ότι "έχει δίκιο ο Ομπάμα" που συνιστά την πάση θυσία παραμονή τής χώρας μας στην ευρωζώνη...


 Ο Δασκαλόπουλος και οι λοιποί ΣΕΒίτες ετοιμάζονται να γίνουν μια ακόμη συνιστώσα τού ΣυΡιζΑ και δηλώνουν ότι συμπαρασταθούν στην προσπάθεια του κόμματος, ελπίζοντας πως μια "αριστερή" κυβέρνηση θα λύσει τα προβλήματά τους, αφού οι κυβερνήσεις τής ΝουΔου και του ΠαΣοΚ απεδείχθησαν ανίκανες...


 Ο Βενιζέλος προσπαθεί να μας πείσει ότι τα δεκάδες δισεκατομμύρια που δόθηκαν, δίνονται και θα δοθούν για την ενίσχυση των τραπεζών δεν πάνε στις τσέπες των τραπεζιτών αλλά διοχετεύονται στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά...


 Τα ΜουΜουΕ έχουν αποδυθεί σε μια πρωτοφανή εκστρατεία εκφοβισμού των πολιτών, προκειμένου να τους πείσουν να ψηφίσουν "σωστά"...


 Μια ογδοντάχρονη από τα Καλαβρυτοχώρια (πάσχουσα, προφανώς, από αλτσχάιμερ), της οποίας οι Γερμανοί εκτέλεσαν πατέρα και θείους κάποτε, ετοιμάζεται να ψηφίσει Χρυσή Αυγή "γιατί μας έπνιξαν οι μετανάστες"...


 Η "διεθνής των τοκογλύφων" και το πολιτικό τους προσωπικό (Λαγκάρντ, Μέρκελ, Ρομπάι, Μπαρόζο και Σία) καμώνονται πως ανησυχούν για το αποτέλεσμα των εκλογών ενώ γελούν κάτω από τα μουστάκια τους, έστω κι αν δεν έχουν μουστάκια)...


 Λυτοί και δεμένοι, μέσα κι έξω από την χώρα, επιμένουν είτε να μας κάνουν συστάσεις είτε να μας απειλούν, λες και δεν καταλαβαίνουν ότι, σε κόντρα, εμείς οι "αδούλωτοι" θα ψηφίσουμε "αριστερά" για να τους την σπάσουμε (ή, μήπως, το καταλαβαίνουν και το κάνουν επίτηδες;)...


 Οι οικονομολόγοι όλου του κόσμου εξακολουθούν να τσακώνονται για το αν είναι καλύτερα για την Ελλάδα μείνει στην ευρωζώνη ή να αποχωρήσει...


 ... ... ...


 Μόλογο.


 Αδιαφορώ. Για όλους και για όλα αυτά, απλώς αδιαφορώ.


 Εγώ θα ψηφίσω έχοντας στο μυαλό μου μονάχα μια εικόνα: τους απεργούς τής Χαλυβουργικής, οι οποίοι παραμένουν ακλόνητοι στο μετερίζι επί 8 μήνες. Η μεθαυριανή ψήφος μου θα είναι τάμα σ' αυτούς, τους πραγματικούς αγωνιστές. Κάπου νοιώθω ότι τους την χρωστάω. Όχι ως συμπαράσταση, αλλά ως αντάλλαγμα για την ελπίδα που μου δίνουν...

ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!

ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ! 

Από το Γιάννη Αγιάννη στη… Γιάννα Αγιάνα!



Η είδηση από το Ηράκλειο λέει:




«Μια 35χρονη μητέρα αναγκάστηκε για να μην πεθάνουν από την πείνα τα παιδιά της να μπει σε ένα σουπερ μάρκετ και να κλέψει γάλα και τρόφιμα για τα παιδιά της.
Η Ασφάλεια Ηρακλείου που κλήθηκε τη συνέλαβε και την έχει ήδη στα κρατητήρια, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες του Cretalive,gr πρόκειται για συγκλονιστική υπόθεση. Και οι ίδιοι οι αστυνομικοί έχουν συγκλονιστεί.






Η 35χρονη σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες τους είπε ότι τα παιδιά της δεν έχουν φάει και δεν ήξερε από την απόγνωσή της τι να κάνει. Ότι βοήθεια ζήτησε δεν της άνοιξαν πόρτες. Και μπρος στο να κινδυνεύσουν τα παιδιά της αποφάσισε να κλέψει ένα μπουκάλι γάλα για να τα βοηθήσει...


Το πρωί της Παρασκευής 15/6/2012, δύο μέρες πριν τις εκλογές στις οποίες συνωθούνται πολλοί παλιοί και νέοι «σωτήρες» της κοινωνίας μας, η 35χρονη θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα , αλλά η υπόθεση πλέον παίρνει τραγικές κοινωνικές διαστάσεις.»




Σε ποια κοινωνία ζούμε; 




Δεν καταλαβαίνω "τίποτα" από την είδηση! Είμαστε μια κοινωνία ελεύθερων ατόμων - ανθρώπων και ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. Διαθέτει στην αγορά ακόμη και τον εαυτό του και ανταλλάσει ό,τι έχει με ό,τι του προσφέρουν. Aν τώρα αυτή η μάνα δεν έχει να πουλήσει τίποτα και δεν της προσφέρει κανένας τίποτα με αποτέλεσμα να μην έχει να φάει, δικό της πρόβλημα. Αν είναι να πεθάνει αυτή και τα παιδιά της από πείνα πάλι δικό της πρόβλημα. Απορώ γιατί τη μάζεψαν οι αστυνομικοί και τώρα την ταΐζουν τζάμπα στο κρατητήριο ενώ αν τη βάλουν στη φυλακή θα την ταΐζουν τζάμπα για καιρό. Όσο για τα παιδιά θα είναι τραγικό να αρχίσει ο ένας και ο άλλος να προσφέρει τζάμπα βοήθεια για να ζήσουν. Δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε στην αγορά της προσφοράς και της ζήτησης, ας πεθάνουν! 






Αυτή είναι η κοινωνία της ζούγκλας και δεν επιδέχεται αλλοιώσεις πέρα από μακιγιάρισμα. Αυτή είναι η κοινωνία του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή του καπιταλισμού σε ένα από τα τελευταία επεισόδια της παρακμής του ιμπεριαλιστικού του σταδίου. Ίδια με την κοινωνία της αυγής του καπιταλισμού, του «ελεύθερου ανταγωνισμού» και της πρωταρχικής συσσώρευσης. Και η ιστορία ίδια είναι. Από τον Γιάννη Αγιάννη στη… Γιάννα Αγιάννα! Ίδιος πάντα ο καπιταλισμός.




Αν διαφωνείτε διαβάστε και τον πατριάρχη του νεοφιλελευθερισμού, τον Χάγιεκ στο περίφημο έργο του «Το Σύνταγμα της Ελευθερίας»! Πλημμύρα ελευθερίας! Εκεί θα καταλάβετε καλά ότι ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!




Εκλογές στις 17/6/2012. 
Εσύ φίλε τι θα κάνεις; Θα διαλέξεις κάποιους που θα δασώσουν και πάλι το «δικαίωμά σου» να πεθάνεις από πείνα ελεύθερος; Θα επιλέξεις κάποιους που ισχυρίζονται ότι ο καπιταλισμός δεν είναι αυτός που φαίνεται αλλά αυτός που από τη φαντασία τους μας πασάρουν, επιδιορθωμένο, ευρωπαϊκό, με διασφαλισμένο το δικαίωμα στην πείνα και στην εκμετάλλευση και με «ανθρώπινο πρόσωπο»; Θέλεις την επανάληψη της ίδιας ιστορίας; Εσύ αποφασίζεις…




 Αναρτήθηκε από  symaste

Ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ σού βγαίνει ΠΑΣΟΚ

Ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ σού βγαίνει ΠΑΣΟΚ 

 Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, με βάση τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, η ανοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αδρανοποίηση του ΚΚΕ, στην παραίτησή του όχι μόνο σε ζητήματα προοπτικής, αλλά και σε άμεσα καθημερινά προβλήματα.


 Καλούμε όλους εκείνους τους αριστερούς που εναποθέτουν την ελπίδα τους στον ΣΥΡΙΖΑ, που υποστηρίζουν ότι έστω ας γίνει δοκιμή μιας χρήσης, να σκεφθούν πολύ σοβαρά. Δεν ζούμε σε μια, ας το πούμε, κανονική περίοδο που ίσως δίνει κάποια περιθώρια δοκιμών σε νέες τάχα λύσεις.




 Δεν πρέπει να αναρωτηθούν, πώς έγινε στελέχη κεντρικών κομματικών οργάνων του ΠΑΣΟΚ, η μεγάλη πλειοψηφία των συνδικαλιστών στις πρώην ΔΕΚΟ, στις Τράπεζες, στο Δημόσιο, αλλά και σε φτωχογειτονιές να δίνουν γραμμή για μαζική μετατόπιση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με οργανωμένο μοίρασμα ψηφοδελτίων;


 Βεβαίως, η μαζική μετακίνηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ δε θα έπιανε αν δεν υπήρχε η απογοήτευση και δυσαρέσκεια προς το ΠΑΣΟΚ. Δεν αναφερόμαστε, θα το πούμε για μια ακόμα φορά, στον απλό κόσμο της βάσης, αλλά για ένα μεγάλο κομμάτι, το πιο σάπιο, που είχε ηγετικό ρόλο στα πράγματα επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ να υπονομεύει έτσι το κόμμα του;


 Σήμερα γίνεται φανερό ότι η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τυχαία. Αντανακλά τους προβληματισμούς ενός μέρους της αστικής τάξης, του πολιτικού της προσωπικού, να χρησιμοποιηθεί ο χώρος αυτός ως κοιτίδα για την ίδρυση ή επανίδρυση της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, ώστε στη θέση του δίπολου ΝΔ - ΠΑΣΟΚ να έχουμε ένα νέο δίπολο, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά. Αν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι καλό για τη ΝΔ, τότε θα βρεθούμε μπροστά σε εξελίξεις και στον κομματικό πολιτικό χώρο.


 Η αστική τάξη της χώρας μας δε χαρίζεται στα κόμματά της, όταν αυτά αρχίζουν και χάνουν το κύρος τους και όλα δείχνουν ότι δεν μπορούν να το επανακτήσουν σε υψηλό ποσοστό. Οπως η ΝΔ διαδέχτηκε την ΕΡΕ, είναι πιθανό να έχουμε μια νέα ΝΔ στη θέση της σημερινής. Τώρα, ρίχνει τα δίχτυα για να πετύχει ένα νέο ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ με μοχλό τον ΣΥΡΙΖΑ.


 Ψηφίζεις σήμερα ΣΥΡΙΖΑ και μετά σου βγαίνει ξανά ΠΑΣΟΚ

Γιώργος Λαμπρινίδης-Ο φετιχισμός του χρήματος και η πλήρης κοστολόγηση του προγράμματος του ΚΚΕ

Γιώργος Λαμπρινίδης-Ο φετιχισμός του χρήματος και η πλήρης κοστολόγηση του προγράμματος του ΚΚΕ
 Από το Lenin Reloaded

Γιώργος Λαμπρινίδης
Ο φετιχισμός του χρήματος και η πλήρης κοστολόγηση του προγράμματος του ΚΚΕ


 Με το παρόν σημείωμα θα ήθελα να συμβάλλω στην επίλυση ορισμένων πολύ σοβαρών παρανοήσεων που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία, επηρεάζουν σοβαρά το εκλογικό σώμα και κάνουν την πρόταση του ΚΚΕ πολύ δύσκολη στην πέψη, ακόμα και για μερικούς από αυτούς που την έχουν φάει. Οι παρανοήσεις αυτές έχουν σαν βάση τους μια και μόνο υπόθεση: ότι ο άνθρωπος ικανοποιεί τις ανάγκες του με το χρήμα. Αυτή η υπόθεση φαίνεται αυτονόητη και δύσκολο να την ανατρέψει κανείς, αλλά παρ’ όλ’ αυτά θα προσπαθήσω. Η πίστη δε σε αυτή την υπόθεση είναι πάθηση που διαγνώστηκε πρώτη φορά το 1844 με τον όρο αποξένωση και συστηματοποιήθηκε το 1867, όταν διαπιστώθηκε ότι έχει δύο αλληλοσυμπληρούμενες πλευρές, οι οποίες αποδόθηκαν με τους όρους φετιχισμός του εμπορεύματος και φετιχισμός του χρήματος. Ο επιστήμονας που ανακάλυψε αυτήν την πάθηση δεν είναι άλλος από τον Καρλ Μαρξ ο οποίος πρότεινε και το αντίδοτο, αλλά παρ’ όλ’ αυτά και οι δύο πλευρές της ασθένειας εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να ταλανίζουν μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Η θέση ότι οι ανάγκες ικανοποιούνται με χρήμα είναι κλασικό σύμπτωμα φετιχισμού του χρήματος.


 Ας πάρουμε όμως μια δόση από εκφάνσεις της ασθένειας: «Ο κόσμος, ή τουλάχιστον κάποιος κόσμος, πεινάει και δεν έχει χρήματα για να φάει», «Πού θα βρεθούν τα χρήματα για να φάει ο κόσμος;» Επίσης, οι άποροι και πεινασμένοι έχουν ακουστεί να λένε: «δεν έχω λεφτά να φάω» ή «δώσε μου ένα ευρώ να φάω». Κανείς όμως δεν έχει βρεθεί μέχρι τώρα να υποστηρίξει ότι, αφού έδωσε λεφτά στον άπορο, αυτός …τα έφαγε. Γενικά, ο φετιχισμός του χρήματος στη μορφή του έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το φαγητό («είχα κάποια χρήματα αλλά τα έφαγα», «τα λεφτά τρώγονται γρήγορα» κλπ). Είναι όμως ψέμα, και πιστέψτε με, όσο δύσκολο και να είναι, όπως ψέμα είναι ότι τα λεφτά φεύγουν (εύκολα, γρήγορα ή με όποιον άλλο τρόπο), κάνουν φτερά, αυγατίζουν και γενικώς δραστηριοποιούνται ποικιλοτρόπως. Μετά από ενδελεχή έρευνα για τις διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων, σε αυτές δεν περιλαμβάνεται η κατανάλωση χρήματος. Με ασφάλεια μπορούμε να υποθέσουμε ότι το χρήμα, σε οποιαδήποτε υλική του μορφή, είτε δηλαδή αυτή του χαρτονομίσματος, του κέρματος, του τραπεζικού λογαριασμού (λογιστική εγγραφή), είτε με τις μορφές που παίρνει το πιστωτικό χρήμα, δεν τρώγεται. Κι όχι μόνο δεν τρώγεται το χρήμα, αλλά όλες οι παραπάνω υλικές του ενσωματώσεις δεν φοριούνται, δεν στεγάζουν και δεν ξεδιψούν, δεν μεταφέρουν και δεν ξεκουράζουν.


 «Μα», θα πει κανείς, «προφανώς! Το χρήμα ικανοποιεί τις ανάγκες επειδή ανταλλάσσεται με όλα αυτά που τρέφουν, ντύνουν, στεγάζουν, ξεδιψούν, μεταφέρουν και ξεκουράζουν. Και δεν μπορεί κανείς να αποκτήσει όλα αυτά με άλλον τρόπο, εκτός από το να τα ανταλλάξει με χρήματα». Απ, μπαγασάκο, σε τσάκωσα! Πώς προέκυψε αυτό το τελευταίο συμπέρασμα; Μήπως πλήρωνες μέχρι τώρα το δάσκαλό σου στο δημοτικό για να σε μάθει γράμματα; Όταν, σε λίγα χρόνια, θα τον πληρώνεις, αυτό θα σημαίνει ότι η φυσική τάξη πραγμάτων είναι να μαθαίνεις γράμματα μόνο αν έχεις το αντίτιμο της ψευτοεπιβίωσης του δασκάλου;


 «Ωραία», θα κοντοσταθεί ο κεραυνοχτυπημένος από την ξαφνική αλήθεια, ένθερμος οπαδός του ευρώ, «αλλά με το φαΐ τι γίνεται;» Σ’ αυτό το σημείο, θα γίνει μια γενναία υπόθεση – τομή στην σύγχρονη τηλεοπτική πραγματικότητα: ο κόσμος που πεινάει θέλει κρέας και γάλα, τυρί και ντομάτες, όσπρια, μακαρόνια και φρούτα, ψάρια και ψωμί, κοντολογίς όλα αυτά που συλλήβδην ονομάζουμε «τρόφιμα» σε σαφή διάκριση από τα «χρήματα».


 Όλα όμως τα «τρόφιμα» παράγονται στην Ελλάδα και μάλιστα σε τέτοιες ποσότητες ώστε να εξάγονται και να πετιούνται. Το 1980, πριν μπούμε στην ΕΟΚ, η παραγωγή σε τρόφιμα ήταν τέτοια ώστε να είμαστε σαν χώρα καθαρός εξαγωγέας σε όλες τις βασικές κατηγορίες τροφίμων.


 Φυσικά, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ξοδέψει χρήματα για να καταστραφούν καΐκια που θα έφερναν ψάρια, παρέχοντας στον ψαρά λεφτά και στερώντας τον από ψάρια και οδηγώντας τον πρώην ψαρά στο να αγοράζει από το σούπερ μάρκετ κατεψυγμένα ψάρια ατλαντικού…


 Όταν συμβαίνει αυτό ακολουθεί επιδημία φετιχισμού του χρήματος, γιατί μέχρι και ο ψαράς ξεχνάει ότι για την ψαροφαγία αρκούσε το καΐκι, το οποίο μάλιστα απέφερε και χρήματα από πάνω. Μιας και την πιάσαμε αυτήν την κουβέντα με τα ψάρια, η Ελλάδα σήμερα είναι καθαρός εξαγωγέας ψαριών, δηλαδή εξάγει πιο πολλά ψάρια απ’ όσα εισάγει, ακριβώς επειδή έφυγε ο φίλος μας ο ψαράς από τη μέση, καταργώντας ή ελαχιστοποιώντας τη μικρή αγορά των ψαριών και ανοίγοντας τους ορίζοντες στις μεγάλες τράτες και τις πολυεθνικές του ψαριού.


 Αλλά ξεστρατίσαμε – το ερώτημα ήταν: πόσα λεφτά χρειάζονται για να ξαναπιάσει ο ψαράς ψάρια; Για να βγάλει ο παραγωγός σιτάρι και καπνό, ο τυροκόμος τυρί και ο κτηνοτρόφος κρέας; Μηδέν (0) ο,τιδήποτε – δηλαδή: μηδέν ευρώ, μηδέν δραχμές, μηδέν ρούβλια και φράγκα. Φυσικά, θα πρέπει ο ψαράς να μην πληρώσει το ναυπηγείο για την καινούρια του βάρκα, ο παραγωγός να μην πληρώσει για το σπόρο, τα λιπάσματα και το νερό, ο τυροκόμος να μην πληρώσει για το γάλα και ο κτηνοτρόφος να μην πληρώσει για τις ζωοτροφές. Αλλά γιατί θα πρέπει να πληρώσουν, αν όλα αυτά είναι κοινωνική ιδιοκτησία; Μήπως κάποιο σημαντικό στοιχείο της παραγωγής λείπει από τη χώρα και θα μας το στερήσουν οι αγαπημένοι μας σύμμαχοι και φίλοι με εμπάργκο; Τίποτα από όλα αυτά δεν λείπει.


 Θα μας λείψουν ίσως οι μπανάνες, όπως μας έλειπαν όταν ήμασταν παιδιά, κι αυτές όχι εντελώς, δόξα την Κρήτη και όχι για πολύ, δόξα τη βιοτεχνολογία. Κι άμα υπενθυμίσουμε στους λατινοαμερικάνους τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολάδου, δεν βλέπω γιατί να μην έχουμε τόνους από μπανάνες, ούτως ή άλλως. Επιμένω στις μπανάνες, διότι συγκαταλέγομαι στους ανθρώπους που μέρος του γενετικού τους υλικού δεν έχει εξελιχθεί με αποτέλεσμα να έχω τη σχέση προγενέστερων του ανθρώπου έμβιων μορφών με τις μπανάνες. Ευτυχώς, γιατί σε άλλους αυτή η γενετική στασιμότητα οδηγεί στο να ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Κι εν πάσει περιπτώσει, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τέτοιες αδυναμίες (αναφέρομαι στις μπανάνες, όχι στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ), γιατί την ελευθερία την πλακώνει η ανικανοποίητη ανάγκη κι όχι ο Στάλιν, όπως πιστεύεται ευρέως, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.


 Γιατί λοιπόν υπάρχουν άστεγοι ή κακοστεγασμένοι; Επειδή δεν έχουν λεφτά για να νοικιάσουν ένα κεραμίδι, να βάλουν το κεφάλι τους από κάτω. Γι’ αυτό, κι όχι επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμες κατοικίες. Προσέξτε ένα δημοσίευμα από τα πολλά στο οποίο, αν περιλαμβάνονταν και οι συμπαθείς μας άστεγοι, θα αποτυπωνόταν όλος ο παραλογισμός του οικονομικού συστήματος που λέγεται καπιταλισμός: «Παρ’ ότι οι ευκαιρίες για τους υποψήφιους επενδυτές είναι περισσότερες από ποτέ, οι απούλητες νεόδμητες κατοικίες στη Θεσσαλονίκη φτάνουν σήμερα τις 8.000, ενώ η ανεργία στον κλάδο των κατασκευών έχει «χτυπήσει» οροφή. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Συνδέσμου Οικοδομικών Επιχειρήσεων Βορείου Ελλάδος, σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα περίπου 25.000 ακίνητα βρίσκονται στα αζήτητα. [1]


 Άρα, η ανάγκη για στέγη μπορεί να ικανοποιηθεί για όλους τους Βορειοελλαδίτες, μόλις πάψει με ένα απλό διάταγμα μιας λαϊκής εξουσίας η ιδιοκτησία πάνω στις κατοικίες που χρησιμοποιούνται από άλλους για πρώτη κατοικία, με την έγκριση, στήριξη και πρόταξη στήθους όλης της ενδιαφερόμενης τοπικής κοινωνίας. Μάλιστα, είναι τόσες πολλές οι κατοικίες που βρίσκονται στα χέρια τραπεζών, μεγαλοεργολάβων και επενδυτών – μεγαλοεισοδηματιών που δεν χρειάζεται καν να πειραχτεί η ιδιοκτησία αυτών που έχουν ένα δεύτερο σπίτι. Πόσο κοστίζει σε χρήμα αυτό το μέτρο που αλαφρώνει κάθε λαϊκή οικογένεια από ένα πολύ μεγάλο βάρος; Μηδέν (0) ο,τιδήποτε.


 Θέλουμε ρούχα; Παπούτσια; Μα, είμαστε γεμάτοι από τέτοια εργοστάσια, έχουμε τις πρώτες ύλες (βαμβάκι, μαλλί και δέρμα), έχουμε βιομηχανίες για τα ενδιάμεσα προϊόντα (κλωστοϋφαντουργία, σόλες) έχουμε εξειδικευμένους εργάτες που μπορούν να βάλουν μπροστά όλα τα κλειστά εργοστάσια και να πολλαπλασιάσουν την παραγωγή στα ανοιχτά. Πόσα λεφτά χρειάζονται για να πλημμυρίσουμε με 100% βαμβακερά ρούχα και της καλύτερης ποιότητας παπούτσια; Μηδέν (0) ο,τιδήποτε.


 Μήπως δεν μπορούμε να χτίσουμε όσα νοσοκομεία και σχολεία μας λείπουν; Πριν βιαστεί κανείς να πει ότι ένα νοσοκομείο στοιχίζει πολλά, να θυμηθεί ότι αυτό συμβαίνει όταν πληρώνεις το τσιμέντο, το σίδερο, τα τούβλα και τους εργάτες – αλλά γιατί να τα πληρώσεις όλ’ αυτά; Έχουμε τόσο τσιμέντο και σίδερο που τα κάνουμε εξαγωγή και από εργάτες οικοδόμους, να φάνε κι οι κότες, αν και οι κότες δεν τρώνε οικοδόμους, τρώνε καλαμπόκι το οποίο παράγουμε και όχι ψοφίμια όπως έχει κυριαρχήσει στα εκτροφεία. Μέχρι να χτίσουν οι οικοδόμοι μας όλα τα απαραίτητα σχολεία και νοσοκομεία του μέλλοντος, θα πρέπει να ανακαινίσουν τα σημερινά και μετά να ανανεώσουν τα σπίτια, να χτίσουν τις νέες πόλεις, να φτιάξουν γήπεδα και κολυμβητήρια, δρόμους και θέατρα.


 Και μήπως τα γήπεδα και τα θέατρα, τα σχολεία και τα νοσοκομεία, δεν έχουμε ανθρώπους, γιατρούς, νοσοκόμους, ηθοποιούς, δασκάλους, αθλητές, για να τα στελεχώσουμε; Ή μήπως δεν έχουμε ξυλεία για να βγάλουμε χαρτί, βιομηχανία χαρτοποιίας, βιομηχανία εκτυπώσεων, εκδοτικούς οίκους και συγγραφείς, ώστε να έχουμε βιβλία; Κι άλλωστε, μήπως τώρα δεν είναι η εποχή που καταργείται στο σχολείο το «δωρεάν» βιβλίο, που αύριο θα πρέπει να πληρώνεις; Δεν έχουμε, εξαγωγική μάλιστα, φαρμακοβιομηχανία και βιομηχανία ιατρικών μηχανημάτων για να εξοπλίσουμε τα νοσοκομεία και τα φαρμακεία ή μήπως δεν είναι αρκετή η εμπειρία των σοσιαλιστικών χωρών που τα απέκτησαν όλ’ αυτά, ενώ δεν τα είχαν;


 Αν όμως έτσι γίνουν τα πράγματα, τότε η ζωή θα γίνει αρκετά πιο απλή: Η ανεργία δεν θα έχει νόημα, αφού όσο πιο πολλοί δουλεύουν αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να ανεβαίνει η παραγωγή και να μειώνονται οι ώρες εργασίας ταυτόχρονα. Οι μίζες και η διαφθορά δεν θα έχουν νόημα γιατί δεν θα υπάρχει κέρδος να τα κινητοποιήσει. Η εργασία δεν θα είναι εκμετάλλευση, αλλά απελευθέρωση αφού όσο πιο πολύ δουλεύεις, δεν θα αυξάνεις το κέρδος κάποιου αλλά το συνολικό κοινωνικό προϊόν, μέρος του οποίου θα καρπώνεσαι αυτόματα. Ο εθελοντισμός θα αποκτήσει νόημα γιατί δεν θα είναι δωρεάν εργασία, κοροϊδία και «καλό για το βιογραφικό», αλλά προσφορά άμεσα στην κοινωνία. Οι φασίστες δεν θα δέρνουν τις γυναίκες στην τηλεόραση, αλλά θα κοσμούν τα μουσεία της παλαιοντολογίας. Η τηλεόραση δεν θα εκπέμπει τους φασίστες, αλλά θα ενημερώνει, θα ψυχαγωγεί και θα συμβάλλει στην επικοινωνία, αν και γενικά, με τον ελεύθερο χρόνο που έχει ο άνθρωπος στο σοσιαλισμό, η τηλεόραση θα γίνει σαν το μπλέντερ: πολύ χρήσιμο αν θέλεις να φτιάξεις κοκτέιλ το καλοκαίρι ή να χτυπήσεις παιδικές τροφές, πιάσιμο χώρου κατά τα άλλα.


 Ο μισθός, είναι αλήθεια θα είναι πολύ χαμηλός – θα προέρχεται από την πράξη: εισόδημα των εξαγωγών, μείον τις εισαγωγές δια τον πληθυσμό, με διάφορες προσυμφωνημένες σταθμίσεις για τις ανάγκες καθενός και την συμβολή του στην ικανοποίησή τους. Και ευτυχώς! Ο μισθός θα είναι χαρτζιλίκι, αλλά πλέον θα έχει θεραπευτεί ο φετιχισμός του χρήματος και κανείς δεν θα πιστεύει ότι χρειάζεται χρήματα για να καλύψει τις ανάγκες του αφού έχει φάει, έχει πιεί, έχει ντυθεί, έχει κάνει τις διακοπές του και έχει τον πολιτισμό του, την υγεία του και την παιδεία του στα ύψη. Ο μισθός θα έχει νόημα όσο ακόμα υπάρχουν εμπορεύματα που, σαν τέτοια, μπορείς να τα αποκτήσεις μόνο ανταλλάσσοντάς τα με χρήμα. Ο μισθός θα μας θυμίζει ότι έχουμε ακόμα να διανύσουμε δρόμο μέχρι το βασίλειο της ελευθερίας, θα είναι σαν το τελευταίο χρυσό σταυρουδάκι που θα κρέμεται στο λαιμό μας. Κατά τα άλλα, αυτό που θα θυμόμαστε από τη ζήση θα είναι ένα μεγάλο γλέντι, με άφθονο τραγούδι, χορό, κρασί, τσίπουρο, σούμα, ρακί, ούζο, μπύρα (τα βγάζουμε όλα πανάθεμά μας, και σε ποσότητες!) όπως τα παλιά καλά πανηγύρια, τα οποία σημειωτέον, στην υπανάπτυχτη Ελλάδα, ήταν δωρεάν.


 Ρωτάνε λοιπόν το ΚΚΕ αν έχει κοστολογήσει την πρότασή του ή πού θα βρει τα χρήματα. Η πρόχειρη καταγραφή λέει ότι η πρόταση κοστίζει μερικές σελίδες χαρτί για τα αντίστοιχα διατάγματα και μερικά εκατομμύρια ψυχές για να τα θυροκολλήσουν σε όλες τις γωνιές που φωλιάζει το σαράκι της ατομικής ιδιοκτησίας. Θα χρειαστεί μερικά εκατομμύρια από τίμια χέρια να χτίσουν την νέα κοινωνία γι’ αυτούς και τα παιδιά τους, από αυτά που έχουν χτίσει ό,τι καλό υπάρχει γύρω μας. Θα χρειαστεί αλληλεγγύη σαν αυτή που δείχνουν οι εργάτες απ’ όλες τις γωνιές του κόσμου στους απεργούς χαλυβουργούς. Θα χρειαστεί πείσμα, ηρωισμός, κουράγιο, φιλότιμο, παλικαριά, μεγαλοσύνη και αυταπάρνηση – συστατικά που φυτρώνουν και σε αυτόν τόπο. Θα χρειαστούν πολλές θυσίες και τύχη, θυσίες σαν αυτές που έκανε μια ζωή ο λαός μας όταν έρχονταν τα δύσκολα και τύχη όπως αυτή που πάντα είχε στο πλευρό του, όταν αποφάσιζε να συμπληρώσει κάποιες σελίδες στις εγκυκλοπαίδειες της παγκόσμιας ιστορίας. Αλλά δεν θα χρειαστεί ούτε μια δεκάρα οποιουδήποτε χρήματος αφού κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής, όπως δεν χρειάστηκε ούτε μια δεκάρα για να κατρακυλήσει το κεφάλι του βασιλιά από τους ώμους του στην γαλλική επανάσταση – χρειάστηκε η γκιλοτίνα για την οποία είχε φροντίσει να υπάρχει ο ίδιος ο βασιλιάς.


 [1] http://stereosi.blogspot.gr/2012/02/8000.html
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  Redfly  

Η αντεπίθεση είναι μονόδρομος, η ευθύνη του ΚΚΕ ακόμα πιο μεγάλη

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η αντεπίθεση είναι μονόδρομος, η ευθύνη του ΚΚΕ ακόμα πιο μεγάλη

Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα

Η Αλέκα Παπαρήγα στο βήμα

Motion Team

Σε πολύ μεγάλη και μαχητική προεκλογική συγκέντρωση στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, μίλησε χτες το βράδυ η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Χιλιάδες λαού έδωσαν το «παρών», αποφασισμένοι, μέχρι την κάλπη να δώσουν τη μάχη για ισχυρό ΚΚΕ στη Βουλή και το λαό. Μαχητικό κάλεσμα συσπείρωσης με το ΚΚΕ και αγώνα, σάλπισαν λίγο νωρίτερα οι προσυγκεντρώσεις που έφτασαν με πορείες στο χώρο της συγκέντρωσης: «Κανένας φόβος, καμιά υποταγή, με το ΚΚΕ για την ανατροπή».

***

Από το βήμα της συγκέντρωσης, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Εργάτη, άνεργε, αυτοαπασχολούμενε, νέα, αγρότη, γυναίκα, συναγερμός

Εμπρός για ισχυρό ΚΚΕ στη βουλή και στο λαό.

Για να χαλάσουμε τα σχέδια των βιομηχάνων, των εκμεταλλευτών και των κομμάτων τους, που θέλουν να αποδυναμώσουν ακόμα και να απαλλαγούν από το ΚΚΕ, που τους έχει γίνει βραχνάς. Ισχυρό ΚΚΕ για πιο ισχυρό ταξικό κίνημα, στους τόπους δουλειάς, στις συνοικίες, για να βάλουμε εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και να νικήσει ο λαός.

Ισχυρό ΚΚΕ, το κόμμα εκείνο που στηριγμένο στο λαό μπορεί να βάλει στο κοινωνικό και πολιτικό περιθώριο το ναζιστικό μόρφωμα της "Χρυσής Αυγής", που αύριο το σύστημα και η εργοδοσία θα το χρησιμοποιήσουν για το τσάκισμα των απεργιών, των διαδηλώσεων, των αγώνων.

Motion Team

Αυτοί που προσκυνάνε την ΕΕ και το κεφάλαιο δεν μπορούν, δε θέλουν να βγάλουν το λαό από την κρίση.

Αυτοί θα σώσουν τα μονοπώλια και την Ευρωπαϊκή Ενωση, όχι εσένα. Το ΚΚΕ θα βρεις δίπλα σου.

Γι' αυτό, πρέπει να είναι ισχυρό στο λαό και όρθιο. Οι υποχωρήσεις που ζητάνε από το ΚΚΕ αφορούν το σήμερα, τους μισθούς, τις συντάξεις, τη φροντίδα παιδιών, την ελπίδα του λαού να ματαιώσει τα χειρότερα, να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης.

Ο λαός στις 6 του Μάη έκανε ένα βήμα, εγκαταλείποντας μαζικά και βροντερά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ομως, πίστεψε αυτούς που του είπαν ότι η χώρα μπορεί εύκολα και με μια αντιμνημονιακή κίνηση να βγει από την κρίση.

Στις 7 του Μάη, λες και όλα τα κόμματα είχαν συνεννοηθεί, διηγήθηκαν στο λαό το παραμύθι ότι στην Ευρώπη έρχονται τα πάνω - κάτω, ότι υπάρχει πολύ ωραίος αρωματισμένος αέρας, άρα όλα είναι εύκολα για την κατάργηση του Μνημονίου, για τροποποίηση και επαναδιαπραγμάτευση. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο Ναπολέων Βοναπάρτης που δεν θα άφηνε τάχα όρθιο τίποτε στην Ευρώπη, θα έφερνε την ολική επαναφορά υπέρ των λαών. Ρωτάμε σήμερα ευθέως, δικαιώθηκαν οι πανηγυρισμοί όλων των κομμάτων ότι ένας νέος θετικός αέρας πνέει στην Ευρώπη;

Τίποτε από όλα όσα διαφημίστηκαν δεν επιβεβαιώνεται. Το αντίθετο, η κρίση στην Ευρώπη γίνεται πιο βαθιά και επικίνδυνη, στην Ελλάδα πτώχευσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, ο ΕΟΠΥΥ, τα νοσοκομεία, τα ταμεία συντάξεων. Ηδη παίρνουμε μια γεύση τι σημαίνει στάση πληρωμών. Λένε ψέματα αυτοί που φορτώνουν τα ελλείμματα στις εκλογές.

Αποψη της συγκέντρωσης

Motion Team

Η ισπανική κρίση, της τέταρτης ευρωενωσιακής οικονομίας, μπορεί να οδηγήσει σε πιο γενικευμένες επιπτώσεις, μέχρι και στη γειτονική Τουρκία. Στο μνημόνιο θα μπουν Ιταλία και Κύπρος και πάλι η κρίση θα γίνει χειρότερη.

Την ίδια ώρα, τα κράτη - μέλη της ΕΕ κλείνουν τις πρεσβείες της Συρίας, πράγμα που επιτρέπει να σκεφθούμε πολύ σοβαρά ότι γίνεται προετοιμασία για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία και στη συνέχεια στο Ιράν, ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές. Οι επιπτώσεις στην Ελλάδα θα είναι οικονομικές και όχι μόνο.

Να γιατί στις 7 Μαΐου η ΚΕ έθεσε το ζήτημα ότι έγινε ένα ανολοκλήρωτο και μετέωρο βήμα, η καταδίκη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν έβαλε το μαχαίρι βαθιά, δε φέρνει υποχρεωτικά θετική ανατροπή. Αξίζει ακόμα μεγαλύτερη φθορά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι γιατί είναι κακοί διαχειριστές, προδότες και υποτελείς, αλλά γιατί είναι κόμματα που υπηρετούν με συνέπεια τα συμφέροντα της αστικής τάξης, των επιχειρηματικών ομίλων.

Να γιατί μας ανησυχεί μήπως η νέα εκλογική αναμέτρηση σηματοδοτήσει την υποχώρηση του εκλογικού σώματος και μάλιστα την υποχώρηση ριζοσπαστικοποιημένων τμημάτων που υποκύπτουν στο παραπλανητικό δίλημμα, ποιος είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής στην Κομισιόν, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ;

Μεγάλη παγίδα η διαμάχη για το μνημόνιο

Αποτελεί μεγάλη παγίδα του λαού η διαμάχη για το μνημόνιο. Σκόπιμα όλα τα κόμματα συνέχισαν και μετά τις 6 του Μάη να κάνουν κύριο θέμα το μνημόνιο, να το επικρίνουν ως λάθος συνταγή ή ως λάθος εφαρμογή, να ενοχοποιούν αποκλειστικά και μόνο το μνημόνιο ότι έφερε την ύφεση, την ανεργία, την κρίση. Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αυτή που έφερε την κρίση, την ανεργία, την επέκταση της μερικής απασχόλησης, την άρση μονιμότητας, τους μισθούς και συντάξεις πείνας. Δικό της παιδί είναι το μνημόνιο, το "κούρεμα", η δανειακή σύμβαση που αλυσοδένει τον ελληνικό λαό έως το 2042.

Ο διαχωρισμός των κομμάτων σε μνημονιακά και αντιμνημονιακά είναι κάλπικος, αποπροσανατολιστικός. Ακόμα και στην περίπτωση που τροποποιηθεί το μνημόνιο, ακόμα και αν καταργηθεί, θα μοιραστεί στο λαό επιταγή χωρίς αντίκρισμα. Θα έλθει στη θέση του νέο καθολικό πανευρωπαϊκό μνημόνιο που ετοιμάζει η Κομισιόν και το οποίο τελικά θα το αποδεχτούν όλα τα κράτη - μέλη με τις κυβερνητικές τους αντιπροσωπείες.

Για τους λαούς της Ευρώπης και για τον ελληνικό λαό μνημόνιο ήταν και είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, το δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας, το Σύμφωνο για το Ευρώ, η Λευκή και Πράσινη Βίβλος για να σταθούμε σε ορισμένα ντοκουμέντα που όλα είναι στην ίδια αντεργατική, αντιλαϊκή φιλομονοπωλιακή, φιλοϊμπεριαλιστική γραμμή.

Μην ξεχνάτε ότι αντιμνημονιακή δύναμη αναγορεύτηκε η φασιστική "Χρυσή Αυγή", το δολοφονικό χέρι του συστήματος.

Ακόμα και αν η Ελλάδα βγει από τον κύκλο της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, και σημειωθεί ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αν γίνουν επενδύσεις και αυξηθεί ο παραγόμενος ο πλούτος στην ΕΕ, αυτή η ανάκαμψη δεν πρόκειται να καταργήσει την ανεργία, τους μισθούς πείνας, τις βάρβαρες εργασιακές σχέσεις, δε θα φέρει ειρήνη, ασφάλεια, σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Θα είναι ανάπτυξη με βαριά λιτότητα. Θα είναι ανάκαμψη που θα κρατήσει λίγο χρόνο, ή λίγα χρόνια, θα ανακοπεί από νέο κύκλο ακόμα πιο βαριάς κρίσης.

Στις 28 και 29 του Ιούνη γίνεται Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, στην οποία θα πάρει μέρος ο Ελληνας πρωθυπουργός, θα συζητηθούν προτάσεις για την ενίσχυση των εξουσιών της Κομισιόν που αφορά: Στην κατάρτιση των εθνικών προϋπολογισμών, στη δημιουργία πανευρωπαϊκής αρχής για τις τράπεζες με πρωτόγνωρες εξουσίες, στην εναρμόνιση των εθνικών φορολογικών πολιτικών, στην εναρμόνιση της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας της Ευρώπης, στην εναρμόνιση στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Τσιμουδιά όλα τα άλλα κόμματα και ο πολύς ΣΥΡΙΖΑ που υψώνει τους τόνους για λαϊκή κυριαρχία, κυριαρχικά δικαιώματα, για την Ευρώπη των ισότιμων εθνικών κρατών.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει δώσει τίποτα καλό για το λαό. Δεν άλλαξε, δεν αλλάζει. Είναι απάτη του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα αλλάξει στρατηγική. Αθωώνει την ΕΕ. Είναι μεγάλη επίσης αυταπάτη ότι θα εξασφαλιστούν ισότιμες σχέσεις. Σε τίποτα δεν έχει δικαιωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός δε χρειάζεται κάποιον καλύτερο διαπραγματευτή στην ΕΕ, αλλά ρήξη με τη λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων. Εξάλλου, για λογαριασμό τίνος θα διαπραγματευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

Θα εξαφανιστούν οι διαφορές ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ

Η ΝΔ δεν άλλαξε σε τίποτε, ούτε πρόκειται να αλλάξει. Είναι άδικο πραγματικά να υποκύψουν στην κινδυνολογία της "εγώ ή το χάος", εργάτες, υπάλληλοι, φτωχοί αγρότες και επαγγελματίες. Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με τις φραστικές διατυπώσεις και διακηρύξεις που εντυπωσίασαν και τον έφεραν στη δεύτερη θέση με θεαματική αύξηση. Μαζεύεται συνεχώς, κάνει εκπτώσεις πριν κυβερνήσει. Εξελίσσεται σε ένα νέο κυβερνητικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, χωρίς τα συνθήματα της εποχής της σοσιαλδημοκρατίας, που λόγω καπιταλιστικής συγκυρίας, μπορούσε να κάνει κάποιες παραχωρήσεις για να εξουδετερώσει το ριζοσπαστισμό.

Μπροστά στη νέα μπόρα που έρχεται, οι σημερινές διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ θα μειώνονται με γρήγορους ρυθμούς, θα ελαχιστοποιηθούν έως και θα εξαφανιστούν. Ολα τα μέτωπα που απασχολούν το λαό θα γίνουν ακόμα χειρότερα, αν ταχύτατα δεν υψωθεί ένα εργατικό λαϊκό κίνημα οργανωμένο και ριζωμένο στους τόπους δουλειάς, στα γραφεία, στη γειτονιά, στην ύπαιθρο. Κίνημα που εξελίσσεται σε κοινωνικοπολιτική συμμαχία κατά των μονοπωλίων και της ΕΕ, σε αντίθεση με την εξουσία των μονοπωλίων.

Το κέντρο των θετικών εξελίξεων για το λαό και μετά τις 18 Ιούνη δεν θα είναι το κοινοβούλιο και η κυβέρνηση, τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου». Δεν πρόκειται να αντισταθούν στους εκβιασμούς των Ελλήνων και ξένων επενδυτών που ζητούν, για να κάνουν επενδύσεις, ελαστικά εργαζόμενους με μισθούς πείνας, σε συνθήκες μισοανεργίας και μισοεργασίας, και προπαντός λιτότητα παντού. Ζητούν εγγυήσεις ότι η κρατική καταστολή θα μετατρέψει το λαό σε λαό υποταγμένο, φοβισμένο που γυρεύει λίγα ψίχουλα όχι αγάπης που λέει το τραγούδι, αλλά ψίχουλα ζωής και δικαιωμάτων.

Ισχυρό ΚΚΕ για πιο ισχυρό ταξικό κίνημα, στους τόπους δουλειάς, στις συνοικίες, για να βάλουμε εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και να νικήσει ο λαός. Για να χαλάσουμε τα σχέδια των βιομηχάνων, των εκμεταλλευτών και των κομμάτων τους, που θέλουν να αποδυναμώσουν ακόμα και να απαλλαγούν από το ΚΚΕ, που τους έχει γίνει βραχνάς.

Δεν υπάρχει ούτε ένα αντιμονοπωλιακό, αντιευρωενωσιακό, αντικαπιταλιστικό μέτρο στα προγράμματα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν παραδέχονται ότι η κρίση είναι οικονομική καπιταλιστική, τη φορτώνουν στις ελληνικές ιδιομορφίες, στην κακή διαχείριση, σε σκάνδαλα και ρεμούλες ή την αναγορεύουν γενικά ως πανευρωπαϊκή.

Τα ψίχουλα που η ΝΔ υπόσχεται στους πιο εξαθλιωμένους θα τα αντικαταστήσει με ισοδύναμα όπως λέει μέτρα, δηλαδή με μείωση του μέσου εργατικού και υπαλληλικού μισθού, που αποτελεί γενική κατεύθυνση της ΕΕ. Το ίδιο ισχύει και με το νέο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που, σε σχέση με το πρόγραμμα της 6ης Μάιου, είναι αποδυναμωμένο, αφυδατωμένο, έξω και πέρα από κάθε πραγματικότητα που σχετίζεται με τις λαϊκές απαιτήσεις. Ψίχουλα υπόσχεται και αυτός για ένα μέρος των εξαθλιωμένων, άρα θα αφαιρέσει λαϊκούς πόρους από άλλους τομείς.

Λέει ψέματα η ΝΔ ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ. Το ίδιο ψέμα χρησιμοποιεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ΝΔ ως δύναμη μνημονιακή θα βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ.

Ο,τι θα συμβεί θα οφείλεται στη γενίκευση και επιδείνωση της κρίσης, στην επιλογή της Κομισιόν να κάνει έξωση κρατών από την Ευρωζώνη, εκείνων των κρατών που αποτελούν λόγω κρίσης τον αδύνατο κρίκο. Ο,τι θα συμβεί θα οφείλεται στην επιλογή της ΕΕ να θεσμοθετήσει, επίσημα πια, ζώνες πολλών ταχυτήτων με διαφορετικής αξίας ευρώ στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Θα έχουμε ευρώ με την αξία μιας υποτιμημένης δραχμής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη μολυνθεί από τον ιό της αλαζονείας, επιμένοντας ότι αυτός έφερε νέο άνεμο στην ΕΕ, τρόμαξε τους πάντες, μέχρι και ο Ομπάμα πήγε με το μέρος του. Είναι επικίνδυνη η τακτική του να καθησυχάζει, να αφοπλίζει το λαό, με τη λογική ότι εγώ είμαι ο σωτήρας. Μπροστά στους νέους κινδύνους, ο λαός πρέπει να είναι ετοιμασμένος ψυχολογικά, πολιτικά, οργανωτικά, να ξεπεράσει τον εαυτό του, να ανοίξει το δρόμο της αντεπίθεσης, της ρήξης και της ανατροπής. Αν είναι απροετοίμαστος, καθησυχασμένος, μοιρολάτρης και απογοητευμένος, τότε θα τα χάσει όλα, όχι για ένα δύο χρόνια αλλά για πολύ περισσότερα.

Αντεπίθεση ή εξαθλίωση

Το ΚΚΕ, αυτήν τη στιγμή έχει εμπλουτίσει το πρόγραμμά του με προτάσεις και αιτήματα για την άμεση ανακούφιση του λαού, των ανέργων, των εργατικών λαϊκών οικογενειών, των νέων ζευγαριών με μικρά παιδιά, των αυτοαπασχολουμένων που κυριολεκτικά έχουν χρεοκοπήσει, της φτωχής αγροτιάς, των νέων και των γυναικών, που όλοι οι αρνητικοί δείκτες είναι σε βάρος τους.

Είμαστε ετοιμοπόλεμοι να δράσουμε από κοινού με το λαό, μέσα στο λαό για να εξασφαλιστούν φάρμακα, περίθαλψη στα νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας, εξειδικευμένα προγράμματα για τους συνταξιούχους με τις συντάξεις πείνας. Για να αντιμετωπιστεί ο άμεσος κίνδυνος στάσης πληρωμών, μισθών και συντάξεων που αποτελεί πραγματική απειλή ως το τέλος του χρόνου, αν όχι από τον Αύγουστο.

Είμαστε πρόθυμοι να ενθαρρύνουμε, να στηρίξουμε κάθε λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογικά οργανωμένη αυτενέργεια για να μη μείνει η λαϊκή οικογένεια από φάρμακα και τρόφιμα σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης, νέων μνημονίων. Θα βρεθούμε στην πρώτη γραμμή στην περίπτωση που εξαπολυθεί στρατιωτική επίθεση στη Συρία και στη συνέχεια στο Ιράν, καθώς αυτή προετοιμάζεται και από την ΕΕ, και από το ΝΑΤΟ, και βεβαίως από τις ΗΠΑ.

Τα αιτήματα και τις προτάσεις θα τις φέρουμε, βεβαίως, και στη Βουλή με όλα τα μέσα που μας δίνει ο κανονισμός, ώστε να ψηφιστούν και από άλλους βουλευτές. Γι' αυτό και έχει μεγάλη σημασία η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ να είναι πολυάριθμη, καθώς ο κανονισμός της Βουλής απαιτεί και ικανό αριθμό βουλευτών, προκειμένου να ζητηθεί η μια ή η άλλη ενέργεια.

Μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ στο κοινοβούλιο που θα προκύψει, θα αξιοποιήσει κάθε φωνή που θα θελήσει να διαφοροποιηθεί από την κυβερνητική πολιτική. Πάρτε υπόψη ότι τα επόμενα χρόνια δε θα είναι χρόνια πολιτικής σταθερότητας, αλλά αστάθειας, που αν ο λαός είναι στο πόδι πρέπει να την αξιοποιήσει, για να γίνει ένα βήμα προς τα εμπρός. Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ πρέπει να είναι δυνατή, ώστε να αξιοποιηθεί κάθε χαραμάδα.

Το πραγματικό δίλημμα είναι:

Αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος ή εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων;

Η αντεπίθεση είναι μονόδρομος, η ευθύνη του ΚΚΕ ακόμα πιο μεγάλη.

Αν σε αφοπλίσουν θα σε τσακίσουν, ΚΚΕ ισχυρό η ελπίδα είναι εδώ.

Ούτε κεντροδεξιά ούτε κεντροαριστερά! Ισχυρό ΚΚΕ για να πάμε μπροστά.

Αυτό το ΚΚΕ που παίζει τον πρωτοπόρο ρόλο του, πάντα όρθιο και πιο δυνατό χρειάζεται ο λαός, και το χρειάζεται τώρα, άμεσα, όχι αργότερα... Γιατί αύριο θα είναι αργά, αν επικρατήσουν οι αυταπάτες που αφοπλίζουν το λαϊκό κίνημα.

Η σωτηρία για το λαό προϋποθέτει να σηκώσει το ανάστημά του, να σταθεί με περηφάνια απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση, όχι σαν ζήτουλας. Να γράψει στις σημαίες της πάλης του τη διεκδίκηση των σύγχρονων ρεαλιστικών κοινωνικών αναγκών που ανταποκρίνονται στον πλούτο που παράγεται. Τίποτα λιγότερο απ' αυτό.

Προϋπόθεση για την αντεπίθεση

Προϋπόθεση για την αντεπίθεση την επόμενη μέρα είναι:

• Η οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Η σύγκρουση πρόσωπο με πρόσωπο με τον κεφαλαιοκράτη, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο μεγάλο κατάστημα.
• Η προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, στους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες.
• Η δραστική αλλαγή συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, η αποπομπή, μέσα από μαζικές διαδικασίες, των εργοδοτικών και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών που αποτελούν στηρίγματα της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οσα δεν έγιναν τα προηγούμενα χρόνια σε αυτόν τον τομέα της οργάνωσης πρέπει να γίνουν τώρα μέσα σε λίγο διάστημα. Αυτό το οργανωμένο κίνημα μπορεί να είναι πιο ισχυρό από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Ετσι ήταν πάντα. Κανένα λαϊκό δικαίωμα δεν ήρθε από πάνω χωρίς αγώνα και θυσίες. Ετσι θα είναι και αύριο: Από αυτό το κίνημα θα γεννηθεί η κυβέρνηση και η εξουσία που θα είναι στην υπηρεσία του λαού. Ολες οι κυβερνήσεις, εφόσον τα κλειδιά της οικονομίας ανήκουν στους καπιταλιστές και στην ΕΕ, θα είναι στην υπηρεσία τους.

Υποστηρίζουμε:

Την καταγγελία δανειακής σύμβασης - μνημονίου,

1. Πλήρη - σταθερή εργασία

2. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Παιδεία - Πρόνοια, αποκλειστικά δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση.

3. Φορολογία διανεμόμενων και αδιανέμητων κερδών με 45%, κατάργηση του αφορολόγητου στα αποθεματικά και του ειδικού καθεστώτος των εφοπλιστών, κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου για εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή.

Ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ σού βγαίνει ΠΑΣΟΚ

Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, με βάση τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, η ανοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αδρανοποίηση του ΚΚΕ, στην παραίτησή του όχι μόνο σε ζητήματα προοπτικής, αλλά και σε άμεσα καθημερινά προβλήματα.

Καλούμε όλους εκείνους τους αριστερούς που εναποθέτουν την ελπίδα τους στον ΣΥΡΙΖΑ, που υποστηρίζουν ότι έστω ας γίνει δοκιμή μιας χρήσης, να σκεφθούν πολύ σοβαρά. Δεν ζούμε σε μια, ας το πούμε, κανονική περίοδο που ίσως δίνει κάποια περιθώρια δοκιμών σε νέες τάχα λύσεις.

Δεν πρέπει να αναρωτηθούν, πώς έγινε στελέχη κεντρικών κομματικών οργάνων του ΠΑΣΟΚ, η μεγάλη πλειοψηφία των συνδικαλιστών στις πρώην ΔΕΚΟ, στις Τράπεζες, στο Δημόσιο, αλλά και σε φτωχογειτονιές να δίνουν γραμμή για μαζική μετατόπιση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με οργανωμένο μοίρασμα ψηφοδελτίων;

Βεβαίως, η μαζική μετακίνηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ δε θα έπιανε αν δεν υπήρχε η απογοήτευση και δυσαρέσκεια προς το ΠΑΣΟΚ. Δεν αναφερόμαστε, θα το πούμε για μια ακόμα φορά, στον απλό κόσμο της βάσης, αλλά για ένα μεγάλο κομμάτι, το πιο σάπιο, που είχε ηγετικό ρόλο στα πράγματα επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ να υπονομεύει έτσι το κόμμα του;

Σήμερα γίνεται φανερό ότι η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τυχαία. Αντανακλά τους προβληματισμούς ενός μέρους της αστικής τάξης, του πολιτικού της προσωπικού, να χρησιμοποιηθεί ο χώρος αυτός ως κοιτίδα για την ίδρυση ή επανίδρυση της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, ώστε στη θέση του δίπολου ΝΔ - ΠΑΣΟΚ να έχουμε ένα νέο δίπολο, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά. Αν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι καλό για τη ΝΔ, τότε θα βρεθούμε μπροστά σε εξελίξεις και στον κομματικό πολιτικό χώρο.

Η αστική τάξη της χώρας μας δε χαρίζεται στα κόμματά της, όταν αυτά αρχίζουν και χάνουν το κύρος τους και όλα δείχνουν ότι δεν μπορούν να το επανακτήσουν σε υψηλό ποσοστό. Οπως η ΝΔ διαδέχτηκε την ΕΡΕ, είναι πιθανό να έχουμε μια νέα ΝΔ στη θέση της σημερινής. Τώρα, ρίχνει τα δίχτυα για να πετύχει ένα νέο ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ με μοχλό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ψηφίζεις σήμερα ΣΥΡΙΖΑ και μετά σου βγαίνει ξανά ΠΑΣΟΚ.

Η λαϊκή συμμαχία κέντρο των εξελίξεων

Γι' αυτό και το ισχυρό κέντρο των εξελίξεων πρέπει να αναδειχθεί το εργατικό, λαϊκό κίνημα, ο αγώνας στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στις πλατείες, στην ύπαιθρο. Η κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, με δυναμική συμμετοχή νέων και γυναικών. Εδώ είναι το κέντρο των εξελίξεων, και αυτό το κέντρο πρέπει να ισχυροποιηθεί στον ανώτατο δυνατό βαθμό άμεσα.

Ακούμε φορτικά από μια σειρά κεντρικά στελέχη κομμάτων, δημοσιογράφους και διάφορους επιστήμονες που έχουν πιάσει στασίδι στα τηλεοπτικά πάνελ, ότι σε συνθήκες κρίσης χρειάζεται εθνική συναίνεση, κυβερνήσεις συνεργασίας, ακόμα και κυβέρνηση οικουμενική, εθνικού σκοπού κ.λπ.

Μας ρωτάνε και απλοί άνθρωποι, που υποφέρουν, μήπως σε τέτοιες συνθήκες όλα τα κόμματα, πολύ περισσότερο αν βρισκόμαστε μπροστά σε μεγαλύτερη πτώχευση, μήπως κάποια κόμματα ή και όλα τα κόμματα πρέπει να βάλουν στην άκρη τις διαφορές τους, να βάλουν νερό στο κρασί τους και να συμφωνήσουν να στηρίξουν το λαό και τη χώρα; Τα κόμματα του "ευρωμονόδρομου" έχουν αυτήν την πολυτέλεια, ας το πούμε έτσι, να βάλουν νερό στο κρασί τους και να τα βρουν, όχι για να σώσουν το λαό, αλλά το σύστημα από την κοινωνική αντίθεση, από την κοινωνική εξέγερση.

Από το ΚΚΕ δεν ζητιέται να βάλει στην άκρη οποιεσδήποτε διαφορές. Μας θέλουν ένα κόμμα που συμμορφώνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του συστήματος, ζητά για το λαό ψίχουλα που δεν του αλλάζουν καθόλου τη θέση του. Δεν τους νοιάζει αν μιλάμε για την εργατική λαϊκή εξουσία και την κυβέρνησή της που εμείς θέλουμε να μετέχουμε. Αρκεί να μιλάμε θεωρητικά και μόνο γι' αυτήν εξουσία, αλλά να μη δρούμε, να μην επηρεάζουμε καν το λαό, ώστε αυτός να πειθαναγκαστεί να ζει στο μονόδρομο της ΕΕ, να σκύβει το κεφάλι, να γίνεται ζήτουλας.

Το πρόγραμμά μας ξεκινάει βεβαίως από τα άμεσα και οξυμένα προβλήματα, όμως ολοκληρώνεται, και κανείς δεν πρόκειται να μας πείσει για το αντίθετο, για την ιστορική αναγκαιότητα της πάλης για την εργατική λαϊκή εξουσία. Λαϊκή κυριαρχία, πολιτική υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, κατοχύρωσης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και εργατική λαϊκή εξουσία είναι απολύτως συνυφασμένα.

Μόνος του θα σωθεί ο λαός

Ποια είναι η εξουσία και η κυβέρνηση που χρειάζεται ο λαός;

Η νίκη του λαού, η λαϊκή κυριαρχία προϋποθέτει αυτός να έχει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει, αυτός να πάρει την εξουσία.

• Αυτό σημαίνει η εργατική τάξη να κάνει κουμάντο εκεί που παράγεται ο πλούτος, σημαίνει να έχει ανατραπεί ο υπέρτατος νόμος που είναι πάνω από οποιονδήποτε νόμο ψηφιστεί στη Βουλή, αυτός τουκέρδους για το κεφάλαιο.
• Αυτό σημαίνει εξουσία που θα ασκείται μέσω της οργάνωσης των εργαζομένων πρώτα απ' όλα στους τόπους δουλειάς. Η συμμετοχή σε αυτήν την οργάνωση θα εξασφαλίζει τη συμμετοχή των εργαζομένων, του λαού στη διεύθυνση της παραγωγής, στη διακυβέρνηση και τον έλεγχο. Στις αποφάσεις και στην υλοποίησή τους. Στην ανάδειξη λαϊκών αντιπροσώπων σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας.
• Αυτό σημαίνει ότι θα αξιοποιηθεί άμεσα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών ο τεράστιος πλούτος που παράγεται ήδη σ' αυτή τη χώρα και σήμερα μεταφράζεται σε κέρδη στο χρηματιστήριο, καταθέσεις στην Ελβετία, επενδύσεις στα Βαλκάνια και στο Λονδίνο, νέα πλοία που ναυπηγούνται στην Κίνα.
• Αυτό σημαίνει ότι θα απελευθερωθούν οι αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας που είναι πλούσια σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, ενεργειακές πηγές, ορυκτό πλούτο, που έχει τη βάση για μεγαλύτερη αγροτική και βιομηχανική παραγωγή.
• Αυτό σημαίνει, επίσης, όργανα αντιπροσωπευτικά που δε θα αποτελούνται από επαγγελματίες βουλευτές, αλλά από εκπροσώπους των εργατών αιρετούς και ανακλητούς, χωρίς κανένα υλικό προνόμιο γι' αυτή τη συμμετοχή τους.
• Αυτό σημαίνει στρατός και δυνάμεις ασφάλειας και περιφρούρησης της λαϊκής εξουσίας, υποταγμένες στα εργατικά - λαϊκά όργανα. Ο φιλολαϊκός προσανατολισμός αυτών των δυνάμεων εξασφαλίζεται στην πλήρη ενσωμάτωσή τους στους σκοπούς και στόχους της λαϊκής εξουσίας.
• Σημαίνει εξουσία και διακυβέρνηση αποδεσμευμένη από τις συνθήκες και τους σχεδιασμούς όλων των διεθνών ιμπεριαλιστικών διακρατικών συμμαχιών και διεθνών συμβάσεων, την Ευρωπαϊκή Ενωση, τους στρατιωτικούς σχηματισμούς, το ΝΑΤΟ.
• Στη διακυβέρνηση αυτής της λαϊκής εξουσίας, το ΚΚΕ θα έχει αποφασιστικό και τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στη διακυβέρνηση αυτής της λαϊκής εξουσίας το ΚΚΕ θέλει και μπορεί να παίξει αποφασιστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς να υποκαθιστά και να αλλοιώνει το χαρακτήρα της εργατικής λαϊκής εξουσίας, των αντιπροσωπευτικών εργατικών λαϊκών οργάνων.

Υπάρχει πείρα, το πιστεύουμε και από αυτή τη θέση δεν πρόκειται να φύγουμε ποτέ, οποιεσδήποτε δυσκολίες και να υπάρχουν. Κανένας δε θα σώσει το λαό, ο λαός μόνος του θα σωθεί. Οργανωμένος, αποφασισμένος, συνειδητοποιημένος. Εμείς ποτέ δεν είπαμε, εμείς θα σώσουμε το λαό. Και οι κομμουνιστές δεν πρέπει να έχουμε μια τέτοια νοοτροπία, του Σωτήρα και του Μεσσία του λαού. Ποια είναι η ευθύνη μας; Να βοηθήσουμε το λαό να ανακαλύψει τη δύναμή του, να δει βαθύτερα το δίκιο του, τον ταξικό χαρακτήρα του δίκιου του, να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να νικήσει και τον πιο δύσκολο αντίπαλο. Γιατί ξέρει από πού αντλεί ο αντίπαλος αυτός τη δύναμή του.

Κανένας δε θα σώσει το λαό, ο λαός θα σωθεί με τα ίδια του τα χέρια. Και αυτό μπορεί να το καταλάβει και μπορεί να βγάλει πείρα, με το ΚΚΕ ισχυρό, με το ΚΚΕ στην πρωτοπορία και βαθιά μέσα στο λαό. Και στην πρωτοπορία και συγχωνευμένοι με το λαό. Και μέσα στο λαό και στην πρωτοπορία.

Το υπογράφουμε. Και ζητάμε από το λαό να το σκεφθεί πάρα πολύ σοβαρά. Καμιά κυβέρνηση, που δέχεται να ανήκει η Ελλάδα στην ΕΕ, που δέχεται να κυβερνάται ο τόπος, η οικονομία, από τα μονοπώλια ή να συγκυβερνά με τα μονοπώλια, καμιά τέτοια κυβέρνηση, ακόμα και όταν διακηρύσσει καλές προθέσεις, δεν μπορεί να λύσει τα λαϊκά προβλήματα. Και αν ξεκινάει θέλοντας, ας υποθέσουμε, για να μην κάνουμε δίκη προθέσεων, δε θα μπορέσει από χέρι. Θα την ανατρέψουν και τα μονοπώλια και ο δυσαρεστημένος λαός.

Γι' αυτό χρειάζεται στη μάχη την εκλογική που έχουμε μπροστά μας, το ΚΚΕ να αποκτήσει δύναμη, να μην περάσουν τα σχέδια συμπίεσης και αποδυνάμωσής του, είτε στο όνομα του να βγει η ΝΔ, για να μην έρθει το χάος, είτε στο όνομα ας έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, μήπως κάνει κάτι καλό.

Η πολλή δουλειά είναι μπροστά μας

Και αν θέλετε, με απαίτηση απευθυνόμαστε, όχι γενικά και αφηρημένα σε όλους και όλες, απευθυνόμαστε σε εκείνους που ξέρουν το ρόλο του Κόμματος, που δώσαμε μαζί αγώνες, που διατηρούν εκτίμηση για το ρόλο του Κόμματος, που βεβαίως το θέλουν και σε κυβέρνηση, μα πρέπει να πάρουν πολύ σοβαρά υπόψη και τη δική μας πείρα. Οχι μόνο την ελληνική, αλλά και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πείρα, την πείρα των ΚΚ της Δυτικής Ευρώπης. Κόμματα με μεγάλη ιστορία στην ταξική πάλη, τη διεθνιστική αλληλεγγύη, στην αλληλεγγύη αν θέλετε απέναντι στο Κόμμα μας και τον ελληνικό λαό στη δύσκολη ώρα.

Πού είναι αυτά τα κόμματα σήμερα; Εχουν αδυνατίσει απελπιστικά, όχι γιατί στο κάτω κάτω δρούσαν σε έναν πολύ δύσκολο συσχετισμό, γιατί μπορεί να αδυνατίσεις περνώντας και από συμπληγάδες πέτρες. Από πότε άρχισε όμως η φθορά τους; Οταν τόλμησαν αυτό το βήμα που το ΚΚΕ τολμά να μην το κάνει, μπήκαν στην κυβέρνηση με τη σοσιαλδημοκρατία.

Στη συνέχεια αδυνάτισαν, δεν μπόρεσαν να ασκήσουν καμία πίεση στη σοσιαλδημοκρατία, δε γλίτωσαν τους λαούς από τα χειρότερα μέτρα, ούτε ακόμα από τα βάσανα της συμμετοχής στους πολέμους. Και μετά διέκοψαν τη σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία και χάθηκαν μέσα σε θολά αριστερά σχήματα, πολυσυλλεκτικά, με πολλές συνιστώσες και έγιναν μία ανάμεσα στις πολλές συνιστώσες αυτών των αριστερών κομμάτων.

Είναι πείρα της δεκαετίας του '80, του '90 και πείρα μέχρι και σήμερα. Και αν η πείρα αυτών των κομμάτων μάς έδειχνε ότι βάζοντας λίγο νερό στο κρασί βοηθάς και το λαό, δυναμώνεις και το κίνημα, ε, θα καθόμαστε να τη μελετήσουμε. Μα η πείρα διδάσκει ότι το ΚΚΕ πρέπει να μη χάνει την αυτοτέλειά του, την ιδεολογική, την πολιτική και την οργανωτική. Και αν θέλετε, στα ζόρια, στα μεγάλα ζόρια του λαού, όταν υπάρχει τέτοια βαθιά κρίση και τότε ακριβώς το σύστημα γίνεται επικίνδυνο, τότε αυτό το ΚΚΕ πρέπει να γίνεται και μαχητικό και ικανό, να είμαστε ευέλικτοι μέσα στο λαό, όχι ευέλικτοι απέναντι στον ταξικό αντίπαλο ή τους δήθεν συμμάχους.

Δώστε δύναμη στο ΚΚΕ για να τα βγάλουμε πέρα, απέναντι στις δυσκολίες που έρχονται, για να μην κυριαρχήσει ο φόβος ή η απογοήτευση, για άλλη μια φορά. Εμείς οι κομμουνιστές πρέπει να αναλάβουμε περισσότερες ευθύνες και να γίνουμε ακόμη πιο απαιτητικοί, με τον εαυτό μας, να μην αισθανόμαστε καμία αυταρέσκεια γιατί είμαστε μαχητικοί. Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε μαχητικοί, αλίμονό μας. Αλλά θα το πούμε και άλλη μια φορά. Πρέπει να είμαστε και μαχητικοί και ικανοί. Και ικανότητα συσπείρωσης να έχουμε και μεγάλο στομάχι, όταν ένα σημαντικό μέρος του λαού δεν πείθεται εύκολα με τις δικές μας θέσεις, γιατί αν θέλετε, διατηρεί ελπίδα ότι υπάρχει και ένας πιο εύκολος δρόμος.

Μ' αυτό το λαό πρέπει να είμαστε ανοιχτοί, ευέλικτοι. Αλλά αυτή η ευελιξία θα ωφελήσει το λαό όταν παραμένουμε σταθεροί και αμετακίνητοι σε ζητήματα αρχής. Οταν παραμένουμε σταθεροί και αμετακίνητοι και στο φόβο που προσπαθεί να διαδώσει ο αντίπαλος, αλλά και σε αυτού του τύπου τις συνεργασίες που μας προσφέρονται.

Μακάρι να υπήρχε δυνατότητα να προσφέρουμε μέσα από συνεργασία. Οταν αυτή η συνεργασία δε διασφαλίζει το λαό, είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε στο πλευρό του λαού, δυνατοί. Και είμαστε βέβαιοι ότι ο λαός δε θα περιμένει πολλά χρόνια αυτή τη φορά για να βγάλει συμπεράσματα. Γιατί αν θέλετε, το ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι τέτοιο ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '70 και του '80. Τώρα η σοσιαλδημοκρατία τέλειωσε. Τέλειωσε αν θέλετε και ο καπιταλισμός, σάπισε, δεν κάνει παραχωρήσεις. Παρ' όλα αυτά, με την πάλη την πολλαπλασιασμένη, κάτι μπορούμε να αποσπάσουμε.

Δε θα βάλουμε όρια στον αγώνα. Αλλά αυτός ο αγώνας που μπορεί να περισώσει κάτι και να αποτρέψει τα χειρότερα, πρέπει να είναι ο αγώνας της αντεπίθεσης, της κόντρας, της ρήξης με τα μονοπώλια, με την ΕΕ. Χωρίς μια τέτοια γραμμή ρήξης, θα γίνει πισωγύρισμα. Με γραμμή ρήξης, αργά ή γρήγορα θα έρθει και η νίκη. Σ' αυτήν πιστεύουμε γιατί δεν αυτοκτονεί κανένας λαός. Ο λαός θα σωθεί με τα ίδια του τα χέρια, με το ΚΚΕ μαζί. Και πρέπει και ο λαός να αποφασίσει να κάνει ένα πιο θαρραλέο βήμα, με δυνατό ΚΚΕ στις 18 του Ιούνη.

Και από εκεί και πέρα, η δουλειά η πολλή είναι μπροστά μας. Μπορεί να δούμε και χειρότερες μέρες, αλλά μπορεί και αυτά που δεν φέρνει ο χρόνος να τα φέρει η ώρα, αρκεί να είμαστε έτοιμοι, ετοιμοπόλεμοι, δυνατοί και ικανοί. Μέχρι την Κυριακή να μην υπάρχει κανένας αγωνιστής που προβληματίζεται και δεν θα ακούσει και τη δική μας τη φωνή. Και από τη Δευτέρα τα ξαναλέμε, θα τα ξαναπούμε».