ΚΕΡΚΥΡΑ-Η Θεατρική Ομάδα του ΠΑΜΕ παρουσιάζει το θεατρικό έργο «ΔΟΝ ΚΑΜΙΛΛΟ»

Η Θεατρική Ομάδα της Πολιτιστικής Ομάδας του ΠΑΜΕ παρουσιάζει το θεατρικό

έργο «ΔΟΝ ΚΑΜΙΛΛΟ» του Σωτήρη Πατατζή το Σάββατο 3 και την Κυριακή 4

Ιουνίου στο Δημοτικό Θέατρο (Μικρή Σκηνή). Πρόκειται για μία πολιτική σάτιρα.

Ένα κείμενο γεμάτο σαρκασμό και αυτοσαρκασμό που μέσα από το χιούμορ

αναδεικνύει την πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κρατούσα συντηρητική

εξουσία και την ελπιδοφόρα κομμουνιστική, τις υπόγειες διασυνδέσεις της

επίσημης Εκκλησίας με την εξουσία καθώς και την εμπλοκή της στα πολιτικά

δρώμενα, αλλά και τη μεγάλη δύναμη της γνήσιας και ειλικρινούς φιλίας και του

έρωτα…

Μία ευχάριστη και καυστική πινελιά μέσα στους «άγριους» καιρούς που ζούμε

από μία ερασιτεχνική ομάδα που προσπαθεί να αντισταθεί και μέσα από το

μετερίζι της Τέχνης…

Τη σκηνοθετική επιμέλεια της παράστασης έχει αναλάβει η φιλόλογος Ρούλα

Καρδάμη. Παίζουν οι: Σπύρος Κυανούρας, Σάββας Αβραμίδης, Θοδωρής

Σταματόπουλος, Γιάννης Πουλόπουλος, Έλενα Γκιόκα, Αμαρυλλίς Μπίστα,

Αναστασία Μαδεμλή, Σωτήρης Βογιατζόγλου, Αλέξανδρος Σοφιανός, Γιάννης

Κυριακίδης.

Η είσοδος στην παράσταση θα γίνεται με ελεύθερη εισφορά.

Το ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής

Από herko

Η πατρίδα, που των ανθρώπων αυτών είναι το πατρογονικό,
αυτοί, αγάπη μου, της Πατρίδας είναι εχθροί!
Ναζίμ Χικμέτ

Τελετή παραλαβής των ταυτοποιηθέντων λειψάνων 17 Ελλήνων στρατιωτικών, πεσόντων και αγνοουμένων στην Κύπρο κατά την τουρκική εισβολή στο νησί πραγματοποιήθηκε χτες στην αεροπορική βάση Δεκέλειας στο Τατόι και πλάι πλάι Καμμένος, Βούτσης, Κασιδιάρης
«Αποτελεί πρόκληση οι ιδεολογικοί απόγονοι του Μεταξά, οι υμνητές της Χούντας, που ευθύνεται για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, να παρευρίσκονται στη συγκεκριμένη εκδήλωση» .
Ποτέ δεν έκρυψαν τις ιδεολογικές σχέσεις με τη χούντα και τη συγγένεια με τα φυσικά πρόσωπα (Δες πώς έκλαψαν για παράδειγμα τον Παττακό). Είναι οι σημερινοί εκφραστές της χουντοφασιστικής ιδεολογίας και πρακτικών.
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας – συνεχίζει η αναοκοίνωση του ΚΚΕ – έχει τεράστιες ευθύνες για την πρόσκληση που τους απηύθυνε και η οποία αποτελεί προσβολή στη μνήμη των νεκρών».
 Εμείς απλά να υπενθυμίσουμε μια άλλη πρόσκληση και φωτογραφία με την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής σε Ρω και Καστελόριζο.

Ο αγωνιστής της αγροτιάς Τάσος Κουλαμπάς

      

Ο Καλουμπάς στα δεξιά της φωτογραφίας και ο Βελουχιώτης στα αριστερά

Ο αγωνιστής της αγροτιάς Τάσος Κουλαμπάς .(1897-1964) “Κορατσιασμένα, ξεροσκασμένα πρόσωπα και ροζιασμένα χέρια, παραγωγοί της σταφίδας, πρώτου εθνικού προϊόντος, που τον καρπό μας τον παίρνουν οι σταφιδέμποροι και σε εμάς αφήνουν τα κόρτσαλα και τις σαρωματίνες, ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε το δίκιο μας, να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας, να μη μας λένε ψέματα. Εμπρός να κατεβούμε στην Πύλο να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει” (Από το βιβλίο “Πυλία η Επαρχία των Αγωνιστών” Βασίλη Καραμπάτσου- 2003)! Από τον τον χαρακτηριστικό μνημειώδη λόγο του Τάσου Κουλαμπά, τον Αύγουστο του 1935, στον Πήδασο για την προσυγκέντρωση πριν την προγραμματισμένη πορεία των σταφιδοπαραγωγών προς την Πύλο. Ερχόμενος από τα Φιλιατρά και τους Γαργαλιάνους.

(Του Ηλία Καραμπάτσου*)

Ο Τάσος Κουλαμπάς (1897-1964) γεννήθηκε στο χωριό Χαρακοπιό της Επαρχίας Πυλίας της Μεσσηνίας. Καταγόταν από παλιά και ευκατάστατη οικογένεια παραγωγών σταφίδας του χωριού Καντιάνικα (Νέα Κορώνη), η οποία μετεγκαταστάθηκε στο Χαρακοπιό, και ήταν γιός δημοκράτη δάσκαλου. Ήταν ιδιαίτερα οξυδερκής αλλά είχε και την ευκαιρία από μικρός να μελετήσει πολλά βιβλία που διέθετε η βιβλιοθήκη της οικογένειάς του και απέκτησε ευρύτερες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Από την παιδική του ηλικία ευαισθητοποιήθηκε από τις άθλιες συνθήκες που βίωναν οι εργάτες (20 ώρες το 24ωρο σκληρή εργασία σε ελαιοτριβεία και κεραμιδοκάμινα) καθώς και οι αγρότες της Πυλίας που “…δούλευαν πολλές φορές και τη νύχτα με το φανάρι κρεμασμένο στο κούρβουλο”! Τo 1917 έλαβε μέρος σε μάχες στο βαλκανικό μέτωπο του Ά Παγκοσμίου Πολέμου και έπειτα στάλθηκε στη Μικρασία (Βιβλίο αγωνιστή Ν. Πασαγιώτη -“Αναμνήσεις”). Εκεί άκουσε για πρώτη φορά για τον Κομμουνισμό από έναν φοιτητή της Νομικής και ένα δάσκαλο και αργότερα -μετά τη μάχη στο Σαγγάριο- και από έναν κρατούμενο Σοσιαλιστή Τούρκο Επιλοχία . Τιμήθηκε με μετάλλιο ανδρείας. Επέστρεψε με το Σύνταγμα Πλαστήρα τον Δεκέμβρη του 1922 και από το 1923 έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Με τις ιδέες που είχε ενστερνιστεί ο Τάσος Κουλαμπάς, γύρισε στο χωριό του αποφασισμένος να βοηθήσει τον καταταλαιπωρημένο κόσμο της αγροτιάς της Πυλίας. Μαζί με τον Σταύρο (“Λούλη”) Τσικλητήρα και τον Ζαχαριά Κουρέτα, δημιούργησαν την πρώτη Αγροτική Κίνηση Συνεργασίας στην Πυλία που κατέβηκε στις εκλογές της 16ης Δεκέμβρη του 1923. (*Εμπεριέχονται στοιχεία από ένα ημιτελές βιογραφικό που “βρέθηκε στα χέρια του δημοσιογράφου Ηλία Μπιτσάνη”, αλλά δόθηκαν στη δημοσιότητα σε επίσημη ομιλία στις 22-08-2014, μόλις μετά από 27 περίπου χρόνια από το θάνατο της συζύγου του Ελένη Ρουσάκη- μέλους και αυτή του ΚΚΕ). Κάθε τμήμα του αποκαλούμενου “Κόμματος” έπρεπε να έχει τη βιβλιοθήκη του με προοδευτικά βιβλία και να παίρνουν όλοι “Ριζοσπάστη”. Σημαία της Κίνησης καθορίστηκε η πράσινη με τ’ αλέτρι.

Το πρώτο τμήμα της Κίνησης δημιουργήθηκε στο χωριό Μεσοχώρι με τη συμβολή των τότε νεαρών Ηλία Ντρέ και Νίκου Τσάκωνα. Το δεύτερο τμήμα δημιουργήθηκε στο Χανδρινού με τη συμβολή του συμπολεμιστή του Κουλαμπά, Γιώργη Κατσούλη και του φίλου του Τσικλητήρα, Μήτσου Ανεστόπουλου. Τα επόμενα χρόνια ο Κουλαμπάς ως πρόεδρος του συνεταιρισμού Χαρακοπιού λαμβάνει μέρος σε διάφορα σταφιδικά συνέδρια. Το Σεπτέμβρη του 1930 (μετά τη σύλληψη του στο συλλαλητήριο Μεσσήνης στις 5 Αυγούστου) δικάζεται «επί παραβάσει του ιδιωνύμου» σε 6 μήνες φυλακή και 3 μήνες εξορία στον Αϊ Στράτη.

Στις εκλογές του 1932 θα είναι υποψήφιος με το “Ενιαίο Μέτωπο”(KKE). Το Νοέμβρη του 1933 στέλνεται από το Κόμμα στο Βόλο για την οργάνωση του Θεσσαλικού αμπελουργικού συνεδρίου. Συνελήφθη όμως και δικάστηκε σε 5 μήνες φυλάκιση. Τον Μάη του 1934 είναι ελεύθερος και επιστρέφει στην Μεσσηνία. Το 1935 πρωτοστατεί στην μεγάλη σταφιδική εξέγερση του Αυγούστου (Άρθρο μου πρώτο στο «Θάρρος» 30-08-2009).

Επιστρέφοντας από τα Φιλιατρά και τους Γαργαλιάνους φτάνει με συνοδεία δυο νεαρών στον Πήδασο για την προσυγκέντρωση πριν την προγραμματισμένη πορεία προς την Πύλο και βγάζει τον χαρακτηριστικό μνημειώδη λόγο του: “Κορατσιασμένα, ξεροσκασμένα πρόσωπα και ροζιασμένα χέρια, παραγωγοί της σταφίδας, πρώτου εθνικού προϊόντος, που τον καρπό μας τον παίρνουν οι σταφιδέμποροι και σε εμάς αφήνουν τα κόρτσαλα και τις σαρωματίνες, ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε το δίκιο μας, να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας, να μη μας λένε ψέματα. Εμπρός να κατεβούμε στην Πύλο να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει” (Από το βιβλίο “Πυλία η Επαρχία των Αγωνιστών” Βασίλη Καραμπάτσου – 2003)! Μετά την βίαιη καταστολή της Εξέγερσης στην Πύλο στις 26 Αυγούστου από στρατό και χωροφυλακή (η οποία είχε ως συνέπεια τρείς νεκρούς και δεκάδες τραυματίες), ο Κουλαμπάς κρύβεται σε φιλικό σπίτι στα Μπαλοδημαίικα.

To Γενάρη του 1936 θα είναι υποψήφιος με το “Παλλαϊκό Μέτωπο” μαζί με τους επίσης δυναμικούς αγροτοσυνδικαλιστές Χρ. Κουβελιώτη, Θοδ. Κορμά και Στέλιο Διακουμογιαννόπουλο. Συμβάλλει σημαντικά μαζί με τον κορυφαίο στοχαστή Δημήτρη Γληνό στις τεκμηριωμένες μελέτες του ΚΚΕ για το σταφίδα και προωθούν αποφασιστικά την ιδέα του γνήσιου Παραγωγικού Συνεταιρισμού και της αποκαλούμενης «Ενιαίας Διαχείρισης» του προϊόντος. Συνελήφθη όμως και αυτός -όπως οι περισσότερες ηγετικές προσωπικότητες του Σταφιδικού Κινήματος- μετά το μεγάλο συνέδριο του Πύργου (28-07-1936) και εξορίστηκε στη Φολέγανδρο. Το Μάη του 1937 μεταφέρθηκε στην Ακροναυπλία.

Με την έναρξη της Κατοχής, η Βασιλομεταξική δικτατορία παραδίδει τους κρατούμενους στους κατακτητές.
Τον Οκτώβρη του 1942 ο Κουλαμπάς μαζί με άλλους 25 κρατούμενους μεταφέρεται στη Λάρισα. Τον Αύγουστο του 1943 όλοι οι Ακροναυπλιώτες που είχαν σκορπιστεί σε άλλα στρατόπεδα, μεταφέρονται στο Χαϊδάρι. Από εκεί ο Κουλαμπάς παρά τις κακουχίες και την φυματίωση που τον ταλαιπωρούσε, καταφέρνει και δραπετεύει μαζί με άλλους 16, στις 31-03-1944, με τα συνεργεία που έβγαιναν για έργα στον Πειραιά με τη βοήθεια των οργανώσεων του ΕΑΜ (Βλπ. φώτο 7, βιβλίο Ιατρού Αντώνη Φλούντζη, σελ. 346).

Το Μάη ο Κουλαμπάς έγινε Γραμματέας της Πελοποννησιακής Επιτροπής του ΕΑΜ στη θέση του Γιάννη Φράγκου (“Ακρίτα”), μετέπειτα Καπετάνιου της 3ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, ο οποίος αφιερώθηκε αποκλειστικά στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Στις 26 με 27 Σεπτέμβρη του 1944 μαζί με το παλιό στέλεχος του ΚΚΕ, Αχιλλέα Μπλάνα από το χωριό Λογγά, που είχε αναλάβει την ηγεσία του Κόμματος σε όλη την Πελοπόννησο, υποδέχτηκαν στο Ξενοδοχείο “REX” της Καλαμάτας τον Άρη Βελουχιώτη που μετά την Πύλο έσπευσε να συναντηθεί με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο προκειμένου να διαπραγματευθούν συμφωνία αναστολής των εκτάκτων στρατοδικείων για τους δοσίλογους από τον ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο.

Δεν συναντήθηκαν βέβαια ποτέ με τον εκπρόσωπο της Κυβέρνησης στο Κάιρο, αφού ο Π. Κανελλόπουλος εσκεμμένα δεν βγήκε έγκαιρα από το αραγμένο στην Καλαμάτα εγγλέζικο ναρκαλιευτικό, εφόσον του είχαν άμεσα “ερμηνεύσει κατά το δοκούν” τα ομολογουμένως πολύ “σκληρά” -μετά τις μάχες- γεγονότα σε Μελιγαλά, Γαργαλιάνους και Πύλο. (“Χίλια χωριά στη δίνη του Χρόνου, σελ. 328).
Ο Τάσος Κουλαμπάς είναι από τους ελάχιστους πρωταγωνιστές του Σταφιδικού Κινήματος που γλίτωσαν και συνέχισαν και μεταπολεμικά τον πολυτάραχο βίο τους. Το 1946 εκδίδει μαζί με το Θανάση Παπαχατζή το σημαντικό βιβλίο «Ποιοι μας τρώνε τη σταφίδα» που είχε γραφτεί προπολεμικά.

Στον Εμφύλιο συλλαμβάνεται και εξορίζεται πρώτα στην Ικαρία και στη συνέχεια στη Μακρόνησο και τον Αϊ Στράτη. Η περιουσία του εξανεμίζεται σε βοήθεια προς εξόριστους συντρόφους του που είχαν ανάγκη. Μόλις το 1952 απολύεται με τα μέτρα Πλαστήρα και εργάζεται για την ΕΔΑ. Εκλέχτηκε Βουλευτής Μεσσηνίας το 1958 στην 2η κατανομή (μαζί με τον αστό Δημήτρη Μερλόπουλο). Μέχρι το τέλος της θητείας του, το 1961, δεν σταμάτησε να γυρίζει από χωριό σε χωριό και από καφενείο σε καφενείο και να συζητά με τους αγρότες και να παλεύει για τα δίκια τους. (*Πολλές φορές επισκέφτηκε εκείνη την περίοδο ο συμπαθέστατος, συναινετικός, ετοιμόλογος και καλαμπουρτζής “μπάρμπα Τάσος” το χωριό μου Χανδρινού και είχε φιλοξενηθεί στο σπίτι του παππού Ηλία και της γιαγιάς μου Αλεξάνδρας, με τον αδικοχαμένο νεαρό αδελφό της οποίας, Δημήτρη είχε μια σχέση δάσκαλου προς μαθητή και είχαν οδηγηθεί μαζί εξόριστοι στην Φολέγανδρο).
Σαν σήμερα, στις 24 Μάη του 1964 πέθανε από έμφραγμα που τον βρήκε στο δρόμο της επιστροφής από το μνημόσυνο του φίλου του Γρηγόρη Λαμπράκη στην Κερασίτσα Αρκαδίας.

* Ο Ηλίας Ε. Καραμπάτσος είναι συγγραφέας των βιβλίων: «Χίλια χωριά στη δίνη του Χρόνου»-2013 και «Η Σταφιδική Εξέγερση του 1935- ο ατέρμονος «Μεσοπόλεμος» της αγροτιάς»-2015.

«Συμβουλάτορες» από τη ΔΕΗ

Οπως πληροφορεί η «Αυγή», η ΔΕΗ θα προσλάβει «Σύμβουλο και όχι εισπράκτορα» και μάλιστα με διεθνή διαγωνισμό. Εξηγεί ότι σκοπός της επιχείρησης δεν είναι απλά να βελτιώσει την εισπραξιμότητά της, αλλά να «αναβαθμίσει» τις σχέσεις με τους «πελάτες» της. Και τελικά ο κάθε «πελάτης», σύμφωνα με την «Αυγή», θα έχει δίπλα του έναν «σύμβουλο» και όχι έναν εισπράκτορα... Το ερώτημα είναι: Τι συμβουλές χρειάζεται μια εργατική οικογένεια για να έχει φως, ζεστό νερό, θέρμανση, να μαγειρεύει και να ψυχαγωγείται; Ο «εκμοντερνισμός» της ΔΕΗ που τονίζεται στο ρεπορτάζ της «Αυγής» δεν φαίνεται να συνδέεται με κάποια δραστική μείωση στους λογαριασμούς, που πλέον η παραλαβή τους από τον ταχυδρόμο είναι εφιάλτης για τα λαϊκά νοικοκυριά. Οι κάμποσες φορές μάλιστα που τονίζεται ότι το σύστημα που θα εφαρμόσει θα είναι «πελατοκεντρικό», κάνει φανερό ότι ετοιμάζεται «σαφάρι» εισπράξεων, που θα βάλουν θηλιά σε χιλιάδες εργαζόμενους για να μαζέψουν όσα παραπάνω μπορούν από τους φουσκωμένους λογαριασμούς. Την ίδια στιγμή, περισσεύουν τα πανηγύρια της κυβέρνησης για τις συμφωνίες εξόρυξης υδρογονανθράκων από μονοπώλια και την αναβάθμιση της χώρας στο ενεργειακό τοπίο με την ενίσχυση της θέσης επιχειρηματικών ομίλων. Οσο λοιπόν οι λαϊκές οικογένειες θα απολαμβάνουν τις «συμβουλές» της ΔΕΗ, οι όμιλοι θα αυγατίζουν τα κέρδη τους με τις εκμεταλλεύσεις «οικοπέδων»...

Οι «νεαροί» συνταξιούχοι

Κουρνιαχτό σήκωσε το Ποτάμι για τις συντάξεις και μάλιστα κατέθεσε σχετική Ερώτηση, η οποία δεν αφορά βέβαια τις νέες αιματηρές περικοπές σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, αλλά ορισμένα στοιχεία από τη δημοσίευση των στοιχείων του πληροφοριακού συστήματος «ΗΛΙΟΣ». Εκεί το Ποτάμι ανακάλυψε 16.786 «νεαρούς» συνταξιούχους, όπως τους αποκαλεί επιτιμητικά, ηλικίας 26 έως 50 ετών. Σαν σύγχρονοι ...Κλουζό, βρήκαν τους «εγκληματίες» που σε τέτοια ηλικία λαμβάνουν σύνταξη, χωρίς μάλιστα να συγκαταλέγονται στους δικαιούχους αναπηρικής σύνταξης. Βέβαια, αν έψαχναν καλύτερα, θα μάθαιναν πως οι συνταξιούχοι αυτοί είναι κατά βάση εργαζόμενοι που είχαν την ατυχία να τους πλήξει κάποια πολύ βαριά ασθένεια, χωρίς να «ρωτήσει» την ηλικία τους! Εξαιτίας αυτού, συνταξιοδοτήθηκαν με ειδικό καθεστώς (νόμος 612/1977) σύμφωνα με τις διατάξεις περί συντάξεων γήρατος. Πρόκειται για εργαζόμενους τυφλούς, παραπληγικούς, αναιμικούς, νεφροπαθείς, για τους οποίους ο νόμος ορίζει έναν συγκεκριμένο αριθμό ενσήμων (4.050 ένσημα) χωρίς όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Γι' αυτό και στα στοιχεία του «ΗΛΙΟΣ» εμφανίζονται ως συνταξιούχοι γήρατος σε σχετικά μικρή ηλικία. Ολα αυτά είναι γνωστά. Επομένως, το μόνο που υπηρετούν «πρωτοβουλίες» όπως αυτή του Ποταμιού είναι η ενοχοποίηση των συνταξιούχων για τις σημερινές βαρβαρότητες σε βάρος τους και, σε τελική ανάλυση, η αθώωση της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου που τις επιβάλλει. Καθόλου παράξενο, αφού στην υπηρέτηση αυτής της πολιτικής είναι ταγμένο και το Ποτάμι.

Ασυμφιλίωτες αντιθέσεις

Ενα γαϊτανάκι δηλώσεων, αποκαλυπτικό για το παρασκήνιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ για τους ανταγωνισμούς που εκφράστηκαν σ' αυτήν, προκάλεσε η διαρροή σε γερμανικά ΜΜΕ της συνομιλίας που είχε ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντ. Τραμπ, με Ευρωπαίους ηγέτες, στους οποίους φέρεται πως είπε: «Είναι κακοί οι Γερμανοί, πολύ κακοί. Κοιτάξτε τα εκατομμύρια οχημάτων που πουλούν στις ΗΠΑ. Τρομερό. Πρέπει να το σταματήσουμε αυτό». Πρόκειται για έκφραση της επιδίωξης του αμερικανικού κεφαλαίου να βελτιώσει το ισοζύγιο εισαγωγών και εξαγωγών με άλλες καπιταλιστικές χώρες και ιδιαίτερα με την ανταγωνίστρια Γερμανία. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ο Τραμπ φαίνεται πως αναζητάει συμμάχους ανάμεσα σε χώρες της ΕΕ που για τα δικά τους συμφέροντα δεν θα έβλεπαν με κακό μάτι το ζόρισμα της Γερμανίας στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, έσπευσε να συμβιβάσει τα πράγματα, λέγοντας ότι ο Τραμπ δεν ήταν τόσο επιθετικός και ότι «υπήρξε πρόβλημα μετάφρασης». Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ, δήλωσε για τις ...διαρροές ότι «η διπλωματία έχει ανάγκη από επαγγελματίες υδραυλικούς, παρά αδιάκριτους διπλωμάτες». Καλή η προσπάθεια να «μαζευτεί» το πράγμα, αλλά οι ανταγωνισμοί και ο βήχας δεν κρύβονται...

«Realpolitik» για το κεφάλαιο

Την αγωνία τους για την «πίστη», τη «φτώχεια», την «προσφυγιά» και άλλα ζητήματα μοιράστηκαν προχτές η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στην κοινή τους εμφάνιση μπροστά από την πύλη του Βρανδεμβούργου, στο πλαίσιο εκδηλώσεων για τα 500 χρόνια από τη Θρησκευτική Μεταρρύθμιση του Μαρτίνου Λούθηρου. Δύο από τους πλέον εμβληματικούς εκπροσώπους του ιμπεριαλισμού στη μια και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, που καταδικάζουν «εν ειρήνη» τους λαούς στη φτώχεια και πρωτοστατούν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, εξέφρασαν «προβληματισμό» για το «διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών πολιτών, αλλά και κρατών», με τον Ομπάμα όμως να διακρίνει «τάση για ευημερία, πρόοδο και εκπαίδευση». Η Μέρκελ, από την πλευρά της, αναφέρθηκε στο «δίλημμα» ανάμεσα στη «χριστιανική συμπόνοια και τη ρεαλιστική πολιτική (Realpolitik)», λέγοντας ότι πρόκειται για «τις κατάλληλες λύσεις»... Ποια είναι όμως η «ρεαλιστική πολιτική» των καπιταλιστικών κρατών, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ; Η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και η αρπαγή του μόχθου τους από τους μονοπωλιακούς ομίλους, στρατιές ανέργων, μεταναστών και προσφύγων, αποκλεισμός εκατομμυρίων ανθρώπων από την Υγεία, το σχολείο, το φαγητό, τη στέγη, πόλεμοι και καταστολή. Τώρα, αν όλα αυτά καταφέρνουν να τα ντύσουν και με το μανδύα της «χριστιανικής συμπόνοιας», τόσο το καλύτερο για το κεφάλαιο...

Ριζοσπάστης

Ψυχή από μέταλλο

 

Από μέταλλο και τα χέρια. Τα πόδια από μέταλλο κι αυτά. Από μέταλλο ελάσιμο η καρδιά. Το μυαλό γεμάτο πάθος για τη ζωή τους και η συνείδησή τους από ταξικό γρανίτη.

Είναι χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει αμφιβολία, του βιομηχανικού προλεταριάτου. Το δόρυ του εργατικού κινήματος.

Τέτοιες μέρες πριν από 40 περίπου χρόνια είχε λήξει νικηφόρα η μεγάλη σε όλη της την έκταση απεργία στη Λάρκο.

Είχε ξεκινήσει μέσα στο καταχείμωνο, στις 27 Γενάρη, και τέλειωσε μέσα στην άνοιξη, στις 10 Μάη του 1977.

110 μέρες ατσάλινης ενότητας, 110 μέρες αγωνιστικής αποφασιστικότητας. 110 μέρες ταξικής αλληλεγγύης.

Χίλιοι διακόσιοι εργάτες της ΛΑΡΚΟ στο πόδι για τόσες μέρες. Στο πόδι και οι περισσότεροι κάτοικοι της Λάρυμνας. Πολλοί μα πάρα πολλοί που ενίσχυαν των αγώνα των εργατών. Ένας όμορφος αγώνας για τη ζωή...............Διαβάστε το ολόκληρο στην ΚΑΤΙΟΥΣΑ (κλικ!)

Οι τρομοκράτες του λαού

Με αφορμή την καταδικαστέα προβοκατόρικη τρομοκρατική επίθεση κατά του μακελάρη του Ελληνικού λαού Λουκά Παπαδήμου τα καλοπληρωμένα «παπαγαλάκια» των αφεντικών για τα οποία νομοθετούσε ο Παπαδήμος και οι υπόλοιπου μακελάρηδες πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές, βγήκαν χθες στα κανάλια πολύ επιθετικά ζητώντας να πέσουν οι τόνοι απέναντι στους χασάπηδες του Ελληνικού λαού, να σταματήσουν οι χαρακτηρισμοί γιατί αυτοί οι χαρακτηρισμοί, λέει, οδηγούν σε τρομοκρατικές ενέργειες! Να σταματήσουμε λοιπόν να φωνάζουμε ότι οι Συριζαίοι είναι ψεύτες και απατεώνες γιατί μπορεί να παρακινούμε με αυτόν τον τρόπο τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον τους!

Βρε ουστ κοπρόσκυλα που μας έχει βγει το λάδι, που κοντεύουμε να πεθάνουμε από την σχιζοφρένεια και τον καρκίνο και θα βγάλουμε τον σκασμό γιατί κάποιος προβοκάτορας έστειλε στον Παπαδήμο καψούλια από όπλα που παίζουν τα παιδιά τις αποκριές! Βρε ουστ κοπρόσκυλα που μας έχουν κάνει οι Παπαδήμοι νεκρούς ζωντανούς κι εμείς θα σταματήσουμε να φωνάζουμε ότι είναι μακελάρηδες γιατί με αυτόν τον τρόπο ωθούμε την τρομοκρατία! Όποιος θέλει να βρει την τρομοκρατία ξέρει που να την ψάξει! Σ’ εκείνο το βαν στην πλατεία Αμερικής, το οποίο μπλοκαρίστηκε την ώρα που «τρομοκράτες» ετοιμάζονταν να επιχειρήσουν με όργανα παρακολούθησης, στολές μεταμφίεσης και όπλα και την άλλη ημέρα κανένας δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα! Άιντε γιατί νομίζουν τα «παπαγαλάκια» ότι έχουμε μνήμη ραδικιού!

Βγήκαν εκτός από τα «παπαγαλάκια» και τα αριστεράκια να φτιάξουν την αγιογραφία του Παπαδήμου! «Ο κ. Παπαδήμος είναι μια διεθνής προσωπικότητα με τεράστιο κύρος που συμβολίζει μόνο καλά πράγματα στην παρουσία του στον δημόσιο βίο»! Αυτά τα λένε τα αριστεράκια που έλεγαν τον Παπαδήμο «δοτό πρωθυπουργό», «τσιράκι της τρόικα», «γερμανοτσολιά», «άνθρωπο των τραπεζών» και άλλα τέτοια!

Εμείς πάλι ότι και να κάνουν και ότι και να πουν οι ψυχοβγάλτες του Ελληνικού λαού δεν πρόκειται να σταματήσουμε να φωνάζουμε ότι ο Παπαδήμος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας χασάπης κι ένας τρομοκράτης του Ελληνικού λαού! Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ εκείνο το τρομοκρατικό διάγγελμά του για να δεχθεί ο λαός το τέταρτο μνημόνιο:

«Μια άτακτη χρεοκοπία θα έριχνε την χώρα μας σε μια καταστροφική περιπέτεια. Οι αποταμιεύσεις των πολιτών θα κινδύνευαν. Το κράτος θα αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, να καλύψει στοιχειώδεις λειτουργίες όπως τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Η εισαγωγή βασικών αγαθών όπως φάρμακα, πετρέλαιο και μηχανήματα θα γινόταν προβληματική. Επιχειρήσεις θα έκλειναν μαζικά. Η ανεργία θα αυξανόταν περισσότερο.»

Αυτός είναι ο Λουκάς Παπαδήμος που καταδίκασε στην εξαθλίωση τις λαϊκές οικογένειες και δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε, ούτε πρόκειται να σταματήσουμε να φωνάζουμε ότι είναι κι αυτός μακελάρης του Ελληνικού λαού, όσα αποκριάτικα καψούλια κι αν του στείλουν οι προβοκάτορες της «κόκκινης προβιάς», όσο κι αν γαυγίζουν τα σκυλιά του συστήματος προσπαθώντας να κάνουν τον κόσμο να υπομείνει τους βασανισμούς από Παπαδήμους και Τσίπρες και να ψοφήσει χωρίς να βγάλει άχνα!

Ραφαήλ Βασιλειάδης απο το agkidapress.gr

Η λύση για τη βία στα γήπεδα

Με το χέρι στην καρδιά, πόσοι από εσάς όσο βλέπατε τα επεισόδια μεταξύ χούλιγκανς στην γέφυρα του Πανθεσσαλικού δεν σκεφτήκατε κάτι από Γοργοπόταμο;

Βίαιο ε; Σωστά…

Ίσως ο καλύτερος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτούς δεν είναι να τους μαζέψουμε σε μια γέφυρα. Ο μόνος τρόπος να «σκοτώσουμε» την γηπεδική, χουλιγκάνικη βία να είναι να την κάνουμε εμπόρευμα. Όπως «σκοτώσαμε» το ποδόσφαιρο όταν το εγκαταλείψαμε στα χέρια των βαθύπλουτων ιδιοκτητών των ΠΑΕ, που όσο οι άλλοι αλληλοσκοτώνονται αυτοί κάνουν χρυσοφόρα deals με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Όπως «σκοτώσαμε» το ποδόσφαιρο, όταν οι ντοπαρισμένοι ποδοσφαιριστές δεν πίνουν ούτε νερό, αν δεν είναι από τον σωστό χορηγό. Όπως «σκοτώσαμε» το ποδόσφαιρο, όταν έφυγε από τα γήπεδα και πλέον παίζεται στο γήπεδο των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, των συνδρομητικών καναλιών, των ατζέντηδων, των κάθε λογής πιθανών και απίθανων οικονομικών συμφερόντων.

Αφού λοιπόν υπάρχουν ήδη πρόθυμοι δημοσιογράφοι, ιστοσελίδες, εφημερίδες και παράγοντες να προβάλουν, να δικαιολογήσουν και να προμοτάρουν τέτοια επεισόδια γιατί δεν το κάνουν και επίσημα;

Να κατεβάζει τμήμα χούλιγκαν κάθε ομάδα. Να έχει ρόστερ κανονικό. Να φτιάξουν και πρωτάθλημα. Σκοτωμός θα γίνει για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Και φανταστείτε. Κλήρωση πρωταθλήματος. 1^η αγωνιστική ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. «Εντάξει, 40 αυτοί, 40 εμείς. Βλέπουμε κάθε μάχη ξεχωριστά και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο. Σεβόμαστε τον αντίπαλο, αλλά δεν τον φοβόμαστε».

Κατεβαίνουν οι ομάδες, ανταλλάζουν λάβαρα. Παίζουν το ξύλο τους. Και μετά συνέντευξη τύπου. «Σίγουρα, ήταν ένα δύσκολο ματς σήμερα. Προετοιμαστήκαμε καλά όλη τη βδομάδα. Δεν μας βγήκαν όσα δουλέψαμε στην προπόνηση, αλλά συνεχίζουμε. Ξέρετε εγώ δε μιλάω ποτέ για διαιτησία, αλλά κάποια σφυρίγματα ήταν περίεργα και θέλω να τα δω στην τηλεόραση».

Κριτικοί διαιτησίας και Αλητική Κυριακή. «Βλέπουμε εδώ με τη βοήθεια της γραμμής ότι ο χούλιγκαν με το φουλφέης βρίσκεται πίσω από τον αντίπαλο. Οριακή η φάση, μπράβο στον βοηθό που είχε καλή θέση και σήκωσε το σημαιάκι». Και τιμωρίες: «-3 βαθμούς για αντικανονική χρήση πιστολιού φωτοβολίδας».

Με τόση επιτυχία που θα έχει εύκολα θα σκάσουν χορηγοί στα κράνη και στα μαύρα μπουφάν.

Το πρωτάθλημα θα έχει κανονικά δύο γύρους. Μέσα-έξω. Και μεταγραφικές περιόδους. «Εντάξει, αγαπάω την ομάδα, αλλά είμαι επαγγελματίας και πρέπει να σκεφτώ το καλύτερο για εμένα». «Ήρθα στην ομάδα για τον υπέροχο λαό της. Έχω δει πολλά βίντεο στο youtube και ανυπομονώ να αγωνιστώ με τα καδρόνια της ομάδας».

Ο πρώτος παίζει Champions League. Εκδρομές οργανώνονται για να παρακολουθήσουν από κοντά τις μάχες. Το σεντόνι κουνιέται. Ο ύμνος στη διαπασών. Οι χούλιγκανς μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο συνοδευμένοι από τα παιδιά των ακαδημιών.

Το πρωτάθλημα συνεχίζεται και έχει τεράστια απήχηση. Η κυβέρνηση αποφασίζει να το αξιοποιήσει και ανακοινώνει ότι θα φτιάξει γήπεδα που αξίζουν στις ιστορικές ομάδες, αρκεί να έχουν τις υποδομές για να δημιουργηθούν εμπορικοί χώροι.

Οι αθλητικές εφημερίδες γνωρίζουν άνθιση. Πρωτοσέλιδα: «Ήρθα για τίτλους», «Τα σκάει χοντρά για Μπάμπη Σουγιά ο Πρόεδρος».

Ωστόσο μετά από βαριές ήττες οι πρόεδροι ακολουθούν την πεπατημένη: «Τρελαμένος ο Πρόεδρος. Τους άφησε να πάνε στο Νοσοκομείο με τα πόδια».

Με τα χρόνια θα γεννηθούν παίκτες-θρύλοι. «Συγκίνηση στο αντίο του Πέτρου του Πέτρα». «Κρεμάει το στειλιάρι του ο Φονιάς 6».

Και φυσικά θα δημιουργηθεί Ομοσπονδία. Με Εθνική Ελλάδος κανονική. Μουντιάλ κάθε τέσσερα χρόνια, πίτσα, μπύρα καναπέ. Γιορτή του χουλιγκανισμού.

Βεβαίως θα υπάρχει στοίχημα και φυσικά θα υπάρχουν στημένα παιχνίδια. Εκπομπές στοιχηματικού περιεχομένου που θα αναλύουν τις αποδόσεις, θα γράφουν reviews των αγώνων. «Με πολλές απουσίες κατεβαίνουν σήμερα οι γηπεδούχοι. Πολλά ανοιχτά κεφάλια από το προηγούμενο ματς». Οι ταξιτζήδες θα έχουν έτοιμες τις απαντήσεις. «Στημένο ήταν το ματσάκι χτες. Δεν είδες που ο άλλος άφησε τη φωτοβολίδα να περάσει δίπλα του; Τους είπανε πάρτε εσείς το ματσάκι σήμερα, αλλά δώστε μας το παιχνίδι του κυπέλλου».

Για σκεφτείτε το…

ΥΓ. Δεν μου αρέσει ο όρος οπαδική βία. Έχω πονέσει, έχω κλάψει, έχω γελάσει και έχω χαρεί με την καρδιά μου για την ομάδα μου. Έχω πάει στο γήπεδο πολλές φορές και έχω φύγει χωρίς λαρύγγι φωνάζοντας συνθήματα. Σε σπάνιες περιπτώσεις ακολουθώ και την ομάδα μου σε εκτός έδρας παιχνίδια. Πολλές φορές κανονίζω τα σαββατοκύριακά μου ανάλογα με τις υποχρεώσεις της ομάδας μου και προσπαθώ να μη χάσω ούτε τα αδιάφορα ματς. Έχω πικάρει αντίπαλους οπαδούς, φίλους και συγγενείς μου, έχω χαρεί με τις αποτυχίες τους και καμιά φορά χειροκροτώ και επιτυχίες τους. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι οπαδός. Αλλά δεν θέλω να χαρίσω τη λέξη «οπαδός» ούτε σε κουρδισμένους προσκυνητές πάμπλουτων ιδιοκτητών ούτε σε συνειδητούς εγκληματίες.

2310net

ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΣ Ο ΤΡΟΜΟΣ

Λουτρό αίματος, μακελειό, αιματηρή επίθεση, σφαγή μερικοί από τους χαρακτηρισμούς για το τρομοκρατικό χτύπημα με 22 νεκρούς στο Μάντσεστερ της Μ. Βρετανίας. Το επίπεδο τρομοκρατικής απειλής στη Βρετανία αυξήθηκε από «σοβαρό» σε «κρίσιμο και η πρωθυπουργός  Τερίσα Μέι δήλωσε πως οι ένοπλες δυνάμεις θα υποστηρίξουν το έργο της αστυνομίας για την ασφάλεια επίκαιρων σημείων στις βρετανικές πόλεις.

    Μια μια οι ευρωπαϊκές χώρες παίρνουν έκτακτα μέτρα ασφάλειας με πάνοπλους αστυνομικούς ή και στρατιώτες να ελέγχουν τις πόλεις, με τα ΜΜΕ να θρηνούν τα αθώα θύματα, πολιτικές ηγεσίες και επιφανείς προσωπικότητες να καταδικάζουν Με αποτροπιασμό και τους πολίτες φοβισμένους να εκδηλώνουν την ψυχραιμία τους με διάφορα δρώμενα με κεράκια, λουλούδια, συγκεντρώσεις και αγρυπνίες.   

    Ηδη από το 2000 με τη σύμβαση του Παλέρμο του ΟΗΕ κατά του Διεθνιστικού Οργανωμένου Εγκλήματος είχε εισαχθεί η έννοια της τρομοκρατίας (οργανωμένη εγκληματική ομάδα), ένα εργαλείο της κυρίαρχης τάξης που δικαιολογούσε  την περιστολή των δικονομικών δικαιωμάτων και τους δρακόντειους περιορισμούς προσωπικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Κι αν τότε υπήρχαν κάποιες διαφοροποιήσεις για τον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων, τα τελευταία χρόνια που πράξεις τρομοκρατικές χρεώνονται ή και τις αναλαμβάνει το ISIS η σύμπνοια όλων των ευρωπαϊκών δημοκρατιών στον τρόπο αντιμετώπισής τους δεν φαίνεται να έχει αποστάτες. Γιατί βέβαια ο αγώνας εναντίον της τρομοκρατίας συμπίπτει  με το κοινό συμφέρον, αποτελεί μάλιστα το γενικό καλό και το αστικό  κράτος που  γενναιόδωρα  τον έχει αναλάβει είναι το καλό καθαυτό.
          Κι έτσι, για να διασωθεί η αστική μας δημοκρατία πρέπει να γίνει αποδεκτή κάθε θυσία ακόμα και η στέρησή της. Ο συλλογισμός είναι απλός: όσοι τζιχαντιστές ανατινάζονται μαζί με ανυποψίαστους ανθρώπους στην καθημερινή ζωή στρέφονται στην πραγματικότητα εναντίον του ελεύθερου, ανεκτικού, δημοκρατικού τρόπου ζωής της Δύσης που πρέπει όλοι να υπερασπιστούμε, ενωμένοι υπερβαίνοντας τις διαφορές μας. Η αντιμετώπιση λοιπόν των τζιχαντιστών γίνεται προσπάθεια να πάρει τη θέση συνεκτικού δεσμού ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης, για να δεχτούν τις αποφάσεις της κυρίαρχης εξουσίας που αναλαμβάνει να διαφυλάξει την ειρήνη και ασφάλειά τους. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να πολεμηθούν οι εχθροί του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής. Καμιά θυσία λοιπόν  δεν είναι μεγάλη για την υπεράσπισή του, καμιά δημοκρατία για τους εχθρούς του. Κι όλα τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν ή ξεχνιούνται, όπως και νάχει τελικά δεν αναφέρονται, αποτραβιούνται, ξανασπρώχνονται στο κοινωνικό ασυνείδητο, μπροστά στη σοβαρότατα  του ζητήματος της δημόσιας ασφάλειας. Κι αφού η ισλαμική τρομοκρατία  δεν αφήνει απ’ έξω καμιά χώρα του πλανήτη, δεν υπάρχει πια κανένα γεωγραφικό σύνορο της ειρήνης, του πολέμου, της ελευθερίας: αυτό το σύνορο περνά μάλλον από το εσωτερικό κάθε χώρας και το κάθε κράτος παίρνει τα όπλα και κηρύττει τον πόλεμο εναντίον της και δικαιολογεί κάθε επέμβαση και πόλεμο.
         Ο απλός λοιπόν συλλογισμός του τρόμου έχει συμπέρασμα. Ακόμα κι αν υπάρχει κανείς που να μην πιστεύει πως εκατό ή διακόσιοι τρομοκράτες μπορούν να χτυπήσουν θανάσιμα τους θεσμούς μας, αν κοιτάξει τα χτυπήματα στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, στο Μάντσεστερ και στον τρόμο που προκαλούν θα παραδεχτεί πως ο κίνδυνος για τον ελεύθερο και ανεκτικό τρόπο ζωής μας είναι πραγματικός. Ποιος θα τολμούσε λοιπόν  να  υποστηρίξει το αντίθετο και δεν θα κατηγορούνταν για  συνοδοιπόρος και  διεστραμμένος εγκέφαλος; Ποιος δεν θα συμφωνούσε πως το κράτος  δεν μπορεί να καθίσει να το δολοφονήσουν χωρίς να αμυνθεί, υπερασπίζοντας τις ελευθερίες των πολιτών του; Όποιο και να είναι το τίμημα αυτή η άμυνα δεν είναι ιερό και επιτακτικό καθήκον του καθενός;  Όλοι δεν χαίρονται τα πλεονεκτήματα του αστικού κράτους  που είναι τόσο καλά μοιρασμένα, αφού έχουμε δημοκρατία και ο λαός είναι κυρίαρχος ; Αλίμονο του λοιπόν αν δεν την υπερασπιστεί.
          Κι όλοι οι πολιτικοί μαζί με τα ΜΜΕ μοιάζει σαν να  έχουν στόχο να διαγράψουν  οποιαδήποτε μορφή συγκεκριμένης πολιτικής ανάλυσης ή έρευνας αντικαθιστώντας τες με την  έξαρση του φόβου και  την πρόκληση συγκίνησης από   τις συγκινητικές προσωπικές ιστορίες. Το ζητούμενο είναι στο τέλος να δεχτούμε την εκδοχή των κυρίαρχων τάξεων που επιδιώκουν εργαζόμενοι και καταπιεστές τους να ενωθούν μπρος το κοινό κίνδυνο αυτήν την περίοδο του παγκόσμιου κινδύνου από την ισλαμική τρομοκρατία.
          Μόνο που αυτή η  τρομοκρατία δεν είναι παρά ένα υποπροϊόν των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων ανά τον αραβικό κόσμο που η άρχουσα τάξη της Δύσης που τον κατευθύνει, με προεξάρχουσα αυτή των ΗΠΑ, θα την χρησιμοποιήσει ως μια ευκαιρία για την περαιτέρω καταστολή όσων διαφωνούν στις ίδιες τις μητροπόλεις του καπιταλισμού, ενισχύοντας τον κάλπικο πόλεμο στην τρομοκρατία ως πρόσχημα για τον πόλεμό τους που προκαλεί ένα χάος στον αραβικό κόσμο με αντίστοιχα οφέλη γεωπολιτικά και οικονομικά για την αστική τάξη της Δύσης. Κι είναι πολύ βολική η θεωρία της σύγκρουσης των πολιτισμών που στοχοποιεί μια θρησκεία αφήνοντας στο απυρόβλητο το καπιταλιστικό  σύστημα οργάνωσης της παραγωγής.
            Και μένει στη σκιά η πραγματική φύση των δυνάμεων του  ISIS, δημιουργία των ίδιων των ιμπεριαλιστών που αναλόγως συνθηκών και σκοπιμοτήτων τις χαρακτηρίζουν άλλοτε αντάρτες κι άλλοτε τρομοκράτες. Η τρομοκρατία τους δεν είναι καν  ένα αυθόρμητο κοινωνικό φαινόμενο, είναι ένα μέσο του ιμπεριαλιστικού πολέμου, που παραπλανά και αποπροσανατολίζει τις καταπιεσμένες και περιθωριοποιημένες μάζες των «σκουρόχρωμων» της Ευρώπης, επιβάλλοντας στρεβλωμένες ιδεολογίες, καθιστώντας τες ακίνδυνες για την άρχουσα τάξη, με το να βάζουν τις εργαζόμενες μάζες τη μια ενάντια στην άλλη. Όλη αυτή η τρομοκρατία, με ανθρώπους που θυσιάζουν τη ζωή τους σπέρνοντας το θάνατο,  μοιάζει να μην έχει άλλο στόχο παρά να σπείρει τον τρόμο, χωρίς στρατηγική, χωρίς πολιτικό σχέδιο μεγαλύτερης πνοής που να εξυπηρετεί άλλους από τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι διεξάγουν πολέμους, είτε συγκεκαλυμμένα είτε δια αντιπροσώπων, ενώ ισχυρίζονται πως υπερασπίζονται τον ανθρωπισμό. Η τρομοκρατία είναι ένα πραγματικό φαινόμενο που συνεχώς κάνουν πως πολεμούν για τον απλό λόγο ότι είναι πιο εύκολο να στρέφεσαι εναντίον ενός φτιαχτού εχθρού  παρά εναντίον του πραγματικού εχθρού. Στον πραγματικό εχθρό, τα εργαζόμενα στρώματα, η κυρίαρχη τάξη θα ήθελε να αρνηθεί ως και την ιδιότητα του εχθρού της. Για να γίνει πειστικός ο λόγος της  οι εργαζόμενοι, μαζί της, να πάρουν θέση εναντίον αυτής της παρανοϊκής τρομοκρατίας, αν όχι είναι εχθροί του κοινού καλού. Κι εναντίον αυτού του  δημόσιου εχθρού τα πάντα είναι θεμιτά, όλα επιτρέπονται. Πρέπει λοιπόν να πιστέψουν πως η τρομοκρατία  είναι ο εχθρός.

           Γι’ αυτό και οι  παλαιστίνιοι απεργοί πείνας στις ισραηλινές φυλακές που διεκδικούν ανθρώπινες συνθήκες κράτησης έχουν βρεί ελάχιστο χώρο και στον κυρίαρχο λόγο και στα ΜΜΕ, αν εξαιρέσουμε τη διαφήμιση της πίτσας Hut με τον ξεδιάντροπο κυνισμό της,  όπως και το εργατικό ατύχημα στον Ασπρόπυργο με  τραυματισμένους  τρεις εργαζόμενους.

                

ΣΥΡΙΑ Δεκάδες νεκροί από τις βόμβες του συνασπισμού των ΗΠΑ

ΣΥΡΙΑ

Δεκάδες νεκροί από τις βόμβες του συνασπισμού των ΗΠΑ

ΔΑΜΑΣΚΟΣ.--
Δεκάδες αμάχους θερίζουν, πλέον, σχεδόν καθημερινά, τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία, στο πλαίσιο αεροπορικών επιδρομών που εξαπολύουν με πρόσχημα την πάταξη των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους».
Χτες, τουλάχιστον 35 άνθρωποι (οι περισσότεροι άμαχοι) σκοτώθηκαν από τις επιδρομές αεροσκαφών του συνασπισμού των ΗΠΑ κοντά στην ανατολική συριακή πόλη Μαγιαντίν της επαρχίας Ντέιρ Εζόρ. Μεταξύ των νεκρών θεωρείται πως είναι τουλάχιστον 26 γονείς Σύρων και Μαροκινών τζιχαντιστών, εννιά Σύροι άμαχοι, εκ των οποίων τα πέντε παιδιά.
Οι επιδρομές είχαν στόχο συγκρότημα κατοικιών και το Πεντάγωνο προς το παρόν έχει αρνηθεί να σχολιάσει τις πληροφορίες για τα θύματα, εκπρόσωπος του οποίου προχτές βράδυ παραδέχθηκε (μετά από περίπου δύο μήνες!) πως αμερικανικά βομβαρδιστικά σκότωσαν πάνω από 105 Ιρακινούς αμάχους στις 17 Μάρτη σε συγκρότημα πολυκατοικιών της Μοσούλης στο βόρειο Ιράκ. Χτες, μάλιστα, Ιρακινοί αξιωματούχοι, με αφορμή αυτή την παραδοχή, απαίτησαν από τις ΗΠΑ αποζημιώσεις για τα δεκάδες θύματα στη Μοσούλη.
Πριν λίγες μέρες, το αντικυβερνητικό «Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», που εδρεύει στο Λονδίνο, είχε ανακοινώσει πως βομβαρδιστικά του συνασπισμού των ΗΠΑ πραγματοποίησαν από τις 23 Απρίλη έως τις 23 Μάη τους πιο αιματηρούς (για τους αμάχους) βομβαρδισμούς από το Σεπτέμβρη του 2014, καθώς είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 225 πολιτών.

«Απελευθέρωση» - ηλεκτροσόκ για το λαό

«Απελευθέρωση» - ηλεκτροσόκ για το λαό

Με τρόπο προκλητικό ο πρωθυπουργός, σε μια περίοδο που ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων βιώνουν την ενεργειακή φτώχεια, δηλώνει ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η σημαντική ενίσχυση του «ανταγωνισμού» που προωθεί η κυβέρνηση για λογαριασμό των μονοπωλίων, θα οδηγήσουν σε «χαμηλότερες τιμές» τιμολογίων ηλεκτρισμού.
Κι όμως, αυτή ακριβώς η διαδικασία της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, που έχει ξεκινήσει από το 1999 στη χώρα μας, έχει ως αποτέλεσμα τις εξωφρενικές αυξήσεις ηλεκτρικού ρεύματος όλα αυτά τα χρόνια. Την ίδια στιγμή, βέβαια, εξασφαλίζει σημαντικά κέρδη, ακόμη και εν μέσω κρίσης, για τους μονοπωλιακούς ομίλους του χώρου, αλλά και γενναίες εκπτώσεις προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και ενεργοβόρες βιομηχανίες.
Και δεν είναι μόνον αυτά. Ενώ ο πρωθυπουργός υποσχόταν ότι παραμένει «προτεραιότητα της κυβέρνησης η στήριξη και διεύρυνση των κοινωνικών τιμολογίων, που αποτελούν εργαλείο στήριξης για ευπαθείς και αδύναμες κοινωνικές ομάδες», η ΔΕΗ δημοσίευε την προκήρυξη για την πρόσληψη «συμβούλου», με σκοπό την «ενίσχυση της εισπραξιμότητας» των ανεξόφλητων οφειλών.
Ξεκινά, δηλαδή, με κάθε επισημότητα, το κυνήγι των λαϊκών νοικοκυριών που δεν έχουν να πληρώσουν, ενώ, σε ανεπίσημες τοποθετήσεις τους, ανώτατα στελέχη της επιχείρησης επισημαίνουν ότι «κοινωνικό τιμολόγιο σημαίνει παροχή ρεύματος με έκπτωση και όχι παροχή ρεύματος δωρεάν»... Που σημαίνει ότι υπό καθεστώς «απελευθέρωσης» και «ανταγωνισμού», ακόμη και οι δικαιούχοι «κοινωνικού οικιακού τιμολογίου», μεταξύ των οποίων βαριά και χρονίως πάσχοντες, δεν θα εξαιρούνται από τις διακοπές ρεύματος, εάν δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς τους...

***

Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι ανεξόφλητες οφειλές προς τη ΔΕΗ φτάνουν σήμερα περίπου τα 2,1 δισ. ευρώ, εκ των οποίων περισσότερα από τα μισά, περίπου τα 1,65 δισ. ευρώ, προέρχονται από τη χαμηλή και μέση τάση, που αφορά κατά κύριο λόγο νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις. Από αυτά, μόνο τα 700 εκατ. ευρώ έχουν υπαχθεί σε κάποιο πρόγραμμα διακανονισμού, που δείχνει και το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος, με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωπες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες.
Παρ' όλα αυτά, ο πρόεδρος της επιχείρησης, Μ. Παναγιωτάκης, είχε δηλώσει τον περασμένο Μάρτη στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής ότι «οι πολιτικές των διευκολύνσεων και το κοινωνικό πρόσωπο» της ΔΕΗ έχουν φτάσει «περίπου στα όριά τους», επιβεβαιώνοντας ότι η ΔΕΗ λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με αποκλειστικό γνώμονα την κερδοφορία της, είτε στο μετοχολόγιό της πλειοψηφεί το κράτος, είτε κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Ηταν τότε ακριβώς που ανακοινώθηκε η έναρξη συνεργασίας με διεθνή εταιρεία που έχει «μεγάλη εμπειρία» στην είσπραξη οφειλών, ενώ η ΔΕΗ σχεδιάζει ακόμα την τιτλοποίηση των οφειλών και τη μεταβίβασή τους σε διεθνή funds και τράπεζες. Τρεις περίπου μήνες μετά, η διοίκηση της ΔΕΗ ξεκάθαρα υπογραμμίζει ότι η απόφασή της για πρόσληψη συμβούλου για το «σαφάρι» που σχεδιάζει σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών, είναι «εναρμονισμένη με το πλαίσιο δεσμεύσεων της χώρας μας», με το τέταρτο μνημόνιο δηλαδή, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και το οποίο ο Αλ. Τσίπρας προβάλλει περίπου ως «επιτυχία».

***

«Πλασιέ της απελευθέρωσης στο χώρο της Ενέργειας» αποκάλεσε το ΚΚΕ τον πρωθυπουργό, μετά τις εξαγγελίες του την περασμένη Τετάρτη και ο χαρακτηρισμός αυτός «πταιριάζει γάντι» στην κυβέρνηση. Ο Αλ. Τσίπρας υποστήριξε πως «θα υπάρχει άμεσο όφελος από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ ταυτόχρονα θα ενισχυθεί σημαντικά ο ανταγωνισμός που οδηγεί και στη διαμόρφωση χαμηλότερων τιμών, καθώς προχωράμε και σε αυτό που ονομάζουμε "ενεργειακό χρηματιστήριο"».
Με λίγα λόγια, ο πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι η ένταση της κερδοσκοπίας γύρω από την Ενέργεια, το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφόρας δράσης για τα χρηματιστηριακά «κοράκια» και τους ραντιέρηδες, που πάει χέρι - χέρι με την πώληση παραγωγικών μονάδων σε ανταγωνιστικούς ομίλους, θα αποβεί προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
Το αντίθετο ακριβώς θα συμβεί. Οχι μόνο από τις εξελίξεις στη ΔΕΗ, αλλά συνολικά στο χώρο της Ενέργειας, είτε αυτές αφορούν την «απελευθέρωση» στην αγορά φυσικού αερίου και την παράδοση εγχώριων πηγών υδρογονανθράκων σε ντόπιους και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους, είτε το «μπάσιμο» που επιδιώκει η ντόπια άρχουσα τάξη στη χάραξη των νέων αγωγών, αλλά και στο μοίρασμα των πηγών ενεργειακών πόρων κ.ά.
Γι' αυτό χρειάζεται ο λαός «να δείξει τα δόντια του» απέναντι στο κεφάλαιο, στα κόμματα και την πολιτική του. Να δυναμώσει η πάλη για ρεύμα φτηνό σε όλα τα λαϊκά νοικοκυριά, καμιά διακοπή ρεύματος για τις λαϊκές οικογένειες, πραγματική ανακούφιση των ανέργων από τις οφειλές στη ΔΕΗ. Να υπάρξει μαζική απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης για παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, που θα επιδεινώσει παραπέρα τις εργασιακές σχέσεις στη ΔΕΗ και θα καταδικάσει περισσότερους σε ενεργειακή φτώχεια. Να δυναμώσει η πάλη για ΔΕΗ στην υπηρεσία του λαού, που προϋποθέτει εργατική εξουσία και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, για την κάλυψη όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Μεγαλώνει η εμπλοκή

Μεγαλώνει η εμπλοκή

Η προχτεσινή παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες, έδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο και στους λίγους που δεν το γνώριζαν το γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν προλαβαίνει να μαζεύει συγχαρητήρια από τους ευρωΝΑΤΟικούς συμμάχους της, για τον βρώμικο ρόλο που παίζει στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή.
Σε όλα τα θέματα που βρέθηκαν στην ατζέντα της Συνόδου, από την ενεργότερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στη Συρία έως την κατασκευή των προσχημάτων για «προληπτικές» επεμβάσεις στο «μακρινό» Αφγανιστάν και από τα καλέσματα για αναβάθμιση της συμμετοχής με μέσα και πόρους στις ΝΑΤΟικές αποστολές έως την αντιπαράθεση με τη Ρωσία και άλλα καπιταλιστικά κέντρα με επίδικο τον έλεγχο πηγών, διαύλων και ζωνών επιρροής, ο πρωθυπουργός όχι μόνο δήλωσε το σταθερό «παρών» της αστικής τάξης της χώρας στα κελεύσματα της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, αλλά επιπλέον εμφανίστηκε και... ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών, παρουσιάζοντας το γιατί «μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας» ο ευρωατλαντικός άξονας πρέπει να παραμείνει σταθερός και να ενισχυθεί.
Ιδιαίτερα, δεν μπορεί να κρυφτεί η προσπάθεια της κυβέρνησης, με όπλο το «ειδικό γεωστρατηγικό βάρος της χώρας», όπως είπε ο πρωθυπουργός, να διεκδικήσει για λογαριασμό της εγχώριας αστικής τάξης αναβαθμισμένους ρόλους και «ειδικές αποστολές» στο πλαίσιο των επικίνδυνων σχεδιασμών ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Η προσπάθεια αυτή δεν αποτυπώνεται βέβαια μόνο στα τραπέζια των Συνόδων του ΝΑΤΟ, αλλά και «επί του πεδίου», εκεί όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δίνει τα «ρέστα της» προσκαλώντας τη ΝΑΤΟική αρμάδα στο Αιγαίο, παραχωρώντας στις δυνάμεις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ κρίσιμες υποδομές όπως τη βάση της Σούδας, την επέκταση της σύμβασης της οποίας διαπραγματεύεται για 5 έως 10 χρόνια, διαθέτοντας δυνάμεις για πάνω από 13 αποστολές εκτός συνόρων και κρίσιμες ναυτικές αποστολές σε Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο, πραγματοποιώντας συνεχείς συνεκπαιδεύσεις με άλλα καπιταλιστικά κράτη, διαθέτοντας - μια από τις λίγες χώρες - σταθερά το 2% του ΑΕΠ της χώρας στον ΝΑΤΟικό προϋπολογισμό. Αλλά και συμβάλλοντας στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή και μέσω πρωτοβουλιών της, όπως δείχνει και η «2η Διάσκεψη για την Ασφάλεια» που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της βδομάδας στη Ρόδο.
Στην «καρδιά» της ενεργότερης αυτής εμπλοκής δεν βρίσκεται τίποτα παραπάνω από την προσπάθεια της αστικής τάξης της χώρας να διεκδικήσει τη «γεωστρατηγική αναβάθμισή» της στο φαγοπότι που στήνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι γύρω από τους ενεργειακούς και εμπορικούς άξονες στον ανταγωνισμό της με τα υπόλοιπα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής.
Αυτό υπηρετεί ο στρατηγικός, για το κεφάλαιο, στόχος της μετατροπής της Ελλάδας σε «ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο», «πύλη εισόδου» στην ΕΕ για τα μονοπώλια ΗΠΑ - Κίνας - Ρωσίας, ως βασικό στοιχείο για την προσέλκυση κεφαλαίων και συνολικά την επιχείρηση ανάκαμψης της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, η άλλη όψη της οποίας είναι τα διαρκή αντιλαϊκά μέτρα.
Είναι ακριβώς αυτά τα συμφέροντα και οι στόχοι του κεφαλαίου, που επιτάσσουν τη συμμετοχή ως τα μπούνια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Που γεννάνε τόσο την ιμπεριαλιστική «σταθερότητα» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών για να προχωράνε τα κάθε λογής επενδυτικά σχέδια, αλλά και ανάβουν το φιτίλι των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων με θύματα και πάλι τους λαούς.
Να και γιατί η σταθερή εναντίωση στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η εργατική - λαϊκή πάλη για να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις, να επιστρέψουν οι δυνάμεις που συμμετέχουν σε αποστολές εκτός συνόρων, πάει χέρι - χέρι με την πάλη που στοχεύει στην «καρδιά» του προβλήματος, δηλαδή το κεφάλαιο, την εξουσία του και τις συμμαχίες του.

Ε Ν Ω Τ Ι Κ Η Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Η Κ Ι Ν Η Σ Η Π Υ Ρ Ο Σ Β Ε Σ Τ Ω N . Της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος .

Τηλ.: 6978520351 - 6934865812, Fax: 2674022211, web site: www.eakp.gr, e-mail: eakp1999@gmail.com

Αθήνα 26 Μαΐου 2017

Προς: Κο Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών

Τόσκα Νικόλαο

Κοιν/ση: Κο Αρχηγό Πυροσβεστικού Σώματος

Καπέλιο Βασίλειο

Πολιτικούς Φορείς - Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ.

Πρωτοβάθμιες Ενώσεις - Υπαλλήλους Π.Σ.

Μ.Μ.Ε.

Θέμα: «Για τα προβλήματα που παρουσιάζουν τα Πυροσβεστικά Κλιμάκια των αυτοκινητόδρομων

του Ρίου, της Καλαβρούζας, της Ακράτας και της Ν. Περάμου»

Κύριε Υπουργέ

Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών στις 16 και 18 Μαϊου 2017 πραγματοποίησε περιοδεία

στα Πυροσβεστικά Κλιμάκια των Εθνικών Οδών του Ρίου, της Καλαβρούζας, της Ακράτας και της Νέας

Περάμου, με σκοπό την ενημέρωση των πυροσβεστών για εργασιακά ζητήματα, αλλά και για την ανάδειξη

προβλημάτων που απασχολούν τους συναδέλφους μας.

Η αντιπροσωπεία της Ε.Α.Κ.Π., από τη συζήτηση που αναπτύχθηκε, ενημερώθηκε ότι το πυροσβεστικό

προσωπικό που στελεχώνει τα Π.Κ. των Εθνικών Οδών δεν επαρκεί για τις ανάγκες που καλούνται να

καλύψουν, γεγονός το οποίο ενδέχεται να επιφέρει γενικευμένη καταστρατήγηση ωραρίου με συνεχόμενες

και εξαντλητικές επιφυλακές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα με τις επιφυλακές να αποτελούν συνηθισμένη

τακτική, είναι το Π.Κ. Ακράτας που καλείται να καλύψει τις ανάγκες του οδικού άξονα, του αστικού ιστού

της ευρύτερης περιοχής, καθώς και μια μεγάλη περιοχή  με δασικές εκτάσεις που θα καλύπτονται με 

εκπομπή δασικών περιπολικών και την κάλυψη θέσης σε πυροφυλάκιο. Επιπρόσθετα σας ενημερώνουμε

πως σε ότι αφορά τη στελέχωση σε μόνιμο προσωπικό, στο Π.Κ Ακράτας υπηρετούν 8 μόνιμοι υπάλληλοι.

Επίσης διαπιστώσαμε ότι:

ü Οχήματα που διατίθενται για επέμβαση σε δασικές πυρκαγιές είναι πεπαλαιωμένα και

καταπονημένα.

ü Ορισμένα Π.Κ. δεν διαθέτουν επικοινωνία μέσω σταθερού τηλεφώνου (η επικοινωνία με τα κέντρα

επιχειρήσεων γίνεται με κινητό που έχουν διαθέσει οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται τις Εθνικές

Οδούς)

ü Συνάδελφοι αναγκάζονται να πληρώσουν διόδια προκειμένου να προσέλθουν για την εκτέλεση

υπηρεσίας (Π.Κ. Καλαβρούζας).

ü Επίσης, στο Π.Κ. Καλαβρούζας οι κτηριακές εγκαταστάσεις δεν έχουν αποπερατωθεί με αποτέλεσμα

το προσωπικό να διαμένει σε ένα παλαιό container της κατασκευάστριας εταιρείας και το

πυροσβεστικό όχημα που διαθέτει να είναι εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες.

Κύριε Υπουργέ

Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών έχει επισημάνει και με προηγούμενες παρεμβάσεις της,

πως η έλλειψη προσωπικού που δημιουργείται από την κάλυψη της πυρασφάλειας των

αυτοκινητόδρομων και των Αεροδρομίων, αποδυναμώνει περαιτέρω την επιχειρησιακή δυνατότητα του

Π.Σ. σε μια σειρά από περιοχές, απ’ όπου μετακινούνται ή μετατίθενται συνάδελφοι. Η μόνη ρεαλιστική

λύση του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί είναι η άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για την

κάλυψη των τεράστιων κενών που υπάρχουν και η άμεση μονιμοποίηση όλων των 5ετούς θητείας και των

συμβασιούχων Πυροσβεστών, με σταθερές σχέσεις εργασίας στο Πυροσβεστικό Σώμα και τις υπηρεσίες

αρμοδιότητας της Πολιτικής Προστασίας (όπως αποτυπώνεται αναλυτικά στην πρόταση της Ε.Α.Κ.Π).

Με τον αγώνα μας στα πλαίσια του συνδικαλιστικού κινήματος, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε

την οριστική λύση στα προβλήματά μας. Ζητάμε όμως από εσάς, να μεριμνήσετε προκειμένου να

διεκπεραιωθούν άμεσα τα σοβαρά προβλήματα που σας παραθέτουμε παραπάνω και όσα άλλα τυχόν

διαπιστωθούν.

Για την Ε.Α.Κ.Π.

Το μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ.

Βλάχος Δημήτρης