Πώς ανατρέφουν τη νέα γενιά ακροδεξιών

Από iraklis3

Πώς μεγαλώνουν παιδιά σε οικογένειες με ακροδεξιές πεποιθήσεις; Σε αυτό το ερώτημα απαντά ένα νέο γερμανο-αυστριακό ντοκιμαντέρ που προβάλλεται από σήμερα στους γερμανικούς κινηματογράφους.
Πειθαρχία και τάξη και σε καμία περίπτωση γκρίνια. Το ντοκιμαντέρ «Kleine Germanen»* διηγείται τα παιδικά χρόνια αγοριών και κοριτσιών που μεγάλωσαν σε οικογένειες με εθνικιστικές ή και ακροδεξιές πεποιθήσεις. Στο επίκεντρο βρίσκεται η ιστορία της Έλσα, την οποία διηγείται η ίδια. Μεγάλωσε σε οικογένεια με ακροδεξιά πιστεύω τα οποία μετέδωσε και στα δικά της παιδιά. Μέχρι που ένα δραματικό γεγονός την έκανε να αναθεωρήσει.Τα σημεία που αναφέρονται στην τραυματική παιδική της ηλικία παρουσιάζονται με κινούμενα σχέδια.

Η ταινία περιλαμβάνει μαρτυρίες, συνεντεύξεις επιστημόνων, ακροδεξιών αλλά και ανθρώπων που κατάφεραν να αφήσουν πίσω τους τον ακροδεξιό χώρο.
«Ως παιδιά έπρεπε να είμαστε πάντα δυνατά. Δεν επιτρεπόταν να κλαίμε, ούτε να δενόμαστε με ο,τιδήποτε υπερβολικά. Πειθαρχία και τάξη ήταν τα πιο σημαντικά», θυμάται η Έλσα (δεν είναι το πραγματικό της όνομα). Όταν ο παππούς της έπαιζε μαζί της πόλεμο κατά των Ρώσων, τής απένειμε στο τέλος πάντα μια τιμητική διάκριση των SS στο οποίο η Έλσα απαντούσε: «Για τον Φίρερ, το λαό και την πατρίδα!».

Ο κύριος του σπιτιού και η στοργική μητέρα

Με μεγάλη λεπτομέρεια οι σκηνοθέτες Μοχάμαντ Φάροκμανες και Φρανκ Γκάιγκερ εξιστορούν την ιστορία μιας γυναίκας που γεννήθηκε γύρω στο 1970. Πώς χρησιμοποιούσε ήδη στο σχολείο ακροδεξιές ατάκες και της άρεσε να προκαλεί. Πώς γνώρισε τον Τόρστεν, διάσημος για τη ρητορική του στην ακροδεξιά σκηνή. Στόχος της: η εκδίωξη των αλλοδαπών από τη Γερμανία.
Έτσι μεγάλωσαν και τα παιδιά της. Στέλνοντάς τα σε κατασκηνώσεις όπου τους γινόταν πλύση εγκεφάλου για να ασπαστούν ακροδεξιές πεποιθήσεις και να αποκτήσουν μαχητικό πνεύμα. Οι ρόλοι στο σπίτι ξεκάθαροι: ο άνδρας ο κύριος του σπιτιού, η γυναίκα η στοργική μητέρα.

Φειδωλοί μπροστά στις κάμερες

Στο ενδιάμεσο παρεμβάλλονται μαρτυρίες ανθρώπων που εγκατέλειψαν τον ακροδεξιό χώρο και σήμερα διηγούνται τις εμπειρίες τους. Παράλληλα μιλούν και γνωστοί ακροδεξιοί, όπως οι Γκετς Κούμπιτσεκ, Σίγκριντ Σίσλερ και Μάρτιν Σέλνερ, οι οποίοι μπροστά στην κάμερα εκφράζονται πολύ προσεκτικά: αναπολούν τα παιδικά τους χρόνια και την απώλεια των παλιών αξιών. Αντίθετα, σε βίντεο από συλλαλητήρια και ομιλίες οι ίδιοι εμφανίζονται με ξεκάθαρα ακροδεξιό λόγο υπό το χειροκρότημα των ακροατών τους.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και οι συνεντεύξεις επιστημόνων, όπως της καθηγήτριας παιδαγωγικής από το Πανεπιστήμιο Γκίσεν, Άλις Μπλουμ, η οποία παρατηρεί ότι σε πολλές από αυτές τις οικογένειες επικρατεί μια ατμόσφαιρα πανικού και καταστροφολογίας: «Σε αυτά τα παιδιά μεταδίδεται καθημερινά αυτό το συναίσθημα, όταν τους λένε ότι μπορεί ένα βράδυ να έρθουμε και να σε σηκώσουμε από το κρεβάτι σου γιατί θα πρέπει να φύγουμε, διότι αυτή η Γερμανία εδώ θα καταρρεύσει».

*Ο τίτλος μεταφράζεται ως «Μικροί (αρχαίοι) Γερμανοί» καθότι η λέξη Germane αναφέρεται στους πρώτους Γερμανούς. Ωστόσο η λέξη Germane παραπέμπει στο λεξιλόγιο που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί.
Πηγή: Deutsche Welle / dpa, Κόρντουλα Ντίκμαν / Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Κοσμά

Και φασίστες και γελοίοι: Χρυσαυγίτης παριστάνει τον… «πρώην ΚΝίτη»

Από atexnos2019 atexnos2019

Όταν ο φασισμός συναντά την ηλιθιότητα τότε το αποτέλεσμα είναι ηλιθιότητα εις το τετράγωνο. Στη ναζιστική Χρυσή Αυγή υπάρχει, αν μη τι άλλο, μπόλικο απόθεμα κι’ απ τα δύο.

Έτσι εξηγείται η καταγέλαστη προσπάθεια των Ναζί του φασιστοσάιτ «Εθνικισμός» στήσουν προβοκάτσια με δήθεν «συγκλονιστική επιστολή πρώην Κνίτη». Σε σημερινή τους ανάρτηση, τα φασιστοειδή μας ενημερώνουν ότι έλαβαν… «επιστολή-έκπληξη από πρώην κνίτη» ο οποίος καταγγέλλει… «το ρόλο του ΚΚΕ ως οργάνου της αμερικανοκρατίας και της συστημικής σαπίλας». Γελάνε μέχρι και οι σβάστικες του υπόδικου Κασιδιάρη… 

Μια ματιά στην υποτιθέμενη «επιστολή» πείθει ακόμη και τον πλέον πολιτικά ανίδεο πως πρόκειται για κείμενο γραμμένο από χρυσαυγίτη που παριστάνει τον πρώην Κνίτη. Πέραν του γεγονός ότι το κείμενο επαναλαμβάνει – σχεδόν κατά λέξη – τις τερατώδεις συκοφαντίες της ναζιστικής συμμορίας ενάντια στο ΚΚΕ, ο συντάκτης αποτυγχάνει οικτρά να μιμηθεί σωστά τον τρόπο γραφής και πολιτικής έκφρασης ενός – έστω πρώην- μέλους της ΚΝΕ. 

Είναι προφανές ότι τους εγκληματίες ναζί της Χρυσής Αυγής τους ενοχλεί σφόδρα το γεγονός ότι το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές ξεσκεπάζουν συνεχώς το ρόλο τους ως δεκανίκια του συστήματος. Ενοχλούνται από το γεγονός ότι το εργατικό-λαϊκό κίνημα βάζει εμπόδια στην φασιστική-εγκληματική τους δράση, ότι όλο και περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται πλέον πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι πολιτικό κόμμα, αλλά μια ναζιστική συμμορία δολοφόνων.

Γι’ αυτό και καταφεύγουν σε τέτοιου είδους γελοίες αντικομμουνιστικές προβοκάτσιες, αποδεικνύοντας πως ο φασισμός πάει χέρι-χέρι με την ημιμάθεια και τη βλακεία.

Με τον Γκαίμπελς και τον Μεταξά ξεφτίλες «πρώην»

Από Στέλιος Κανάκης 

Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //

Στην αρχή της ζωής τους ήταν με τους κομμουνιστές, λένε. Δυο, τρία φεγγάρια, άντε πέντε (μια μούντζα). Μετά χαίρονταν με τον Ρήγκαν και τη Θάτσερ για την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης αποφάνθηκαν περί του τέλους των… ιδεολογιών. Με το που θεώρησαν πως μπάταρε το καράβι πήδηξαν ως ποντίκια στο ΣΥΡΙΖΑ. Τον στηρίζουν ακόμη στο ξεπούλημα των πάντων, στην καταβαράθρωση κάθε έννοιας αξιοπρέπειας, ήθους και αξιών. Είναι οι «πρώην». Ο πλήρης ξεπεσμός του ανθρώπινου είδους. Η επιτομή της αναξιοπρέπειας και της αήθειας. Τα κωλόπαιδα των 60 και 70 χρόνων. Οι άθλιοι! «Ήμουν κι εγώ στην ΚΝΕ» δηλώνουν οι ξετσίπωτοι. Κι αγκαλιά με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ τόσα χρόνια. Και να χορεύει ο υπουργός τους των εξωτερικών στο ΝΑΤΟ, ωσάν ευνουχισμένο γιουσουφάκι, στο ρυθμό του «Εμείς είμαστε ο κόσμος…». Με τον πρέσβη της φασιστικοποίησης της Ουκρανίας Πάιατ να αλωνίζει τη χώρα και να διαφεντεύει τις τύχες μας. Με τις αμερικανονατοϊκές βάσεις να φυτρώνουν σαν ραπανάκια. Προχθές, ανήμερα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης, γιόρτασαν την πτώση του γκαιμπελίστικου «σιδηρού παραπετάσματος».
Και σήμερα το προεκλογικό σποτ με τον Μεταξά! Έτσι είναι: Ο φυσικός εκφασισμός της οπορτουνιστικής αλητείας.

Λίγο ακόμη αν ζήσετε αλητάμπουρες «πρώην» θα καίτε βιβλία και θα φουρνίζετε ανθρώπους!

Μιλήστε μας και για τους "κομμουνιστοσυμμορίτες" κ.Τσίπρα

Μόνο ανατριχίλα προκαλεί η διακήρυξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που υπέγραψαν σήμερα οι ηγέτες της ΕΕ, ανάμεσά τους και ο Αλέξης Τσίπρας, στο Σιμπίου της Ρουμανίας, κατά την Άτυπη Σύνοδο Κορυφής, όπου συζήτησαν τη στρατηγική ατζέντα της λυκοσυμμαχίας έως το 2024.

«Φιλελεύθεροι» και «σοσιαλδημοκράτες», «συντηρητικοί» και «προοδευτικοί» επιβεβαίωσαν για μια ακόμα φορά τη σαπίλα των «θεμελιακών αξιών», των υλικών από τα οποία είναι φτιαγμένη η ΕΕ των μονοπωλίων.

Η διακήρυξή τους, που υπογράφτηκε ανήμερα της 74ης επετείου της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, αποτελεί ένα ακόμα μνημείο αντικομμουνισμού. Από την πρώτη της γραμμή αποκαλύπτει πόσο υποκριτική είναι η ανησυχία κυβερνήσεων όπως του ΣΥΡΙΖΑ για την «άνοδο της ακροδεξιάς» και «δικαιώνοντας» όλο το αντικομμουνιστικό αφήγημα που ταΐζει το φασισμό, γράφει: «Τριάντα χρόνια πριν, εκατομμύρια άνθρωποι πολέμησαν για την ελευθερία τους και για την ενότητα και γκρέμισαν το Σιδηρούν Παραπέτασμα»!

Σε αυτό το κείμενο έβαλε την υπογραφή της η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που καμώνεται ότι αποτελεί το «ανάχωμα» στην ακροδεξιά και το φασισμό. Επιβεβαίωσε έτσι ξανά ότι η «επιστροφή στις ιδρυτικές αρχές της ΕΕ», που διεκδικεί, σημαίνει μεγαλύτερη βουτιά στην αντίδραση, ότι αποτελεί προειδοποίηση για το λαό για τα χειρότερα που είναι μπροστά.

Στην ίδια διακήρυξη αποτυπώνονται οι βασικές στοχεύσεις της ΕΕ και επιβεβαιώνοντας ότι ο αντικομμουνισμός πάει χέρι - χέρι με την επίθεση στους λαούς, σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι οι ηγέτες της ΕΕ θα «επενδύσουν» στην «ήπια και σκληρή δύναμή» τους στο όνομα της ασφάλειας και της διεθνούς συνεργασίας. Και δίνοντας το πλαίσιο για τις επεμβάσεις της «επόμενης» μέρας λένε ότι η ΕΕ θα γίνει «παγκόσμιος ηγέτης», θα «αναπτύξει τη διεθνή τάξη βάσει κανόνων» κ.ο.κ.

Τη Σύνοδο Κορυφής απασχόλησαν, εκτός από τον παγκόσμιο ρόλο της ΕΕ, η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα, η εσωτερική ασφάλεια και οι εξωτερικές σχέσεις, το Μεταναστευτικό, η Ενέργεια και η κλιματική αλλαγή, η μετα-Brexit εποχή κ.ά. Οι ηγέτες της ΕΕ, επιβεβαιώνοντας την προσήλωσή τους στο στόχο της παραπέρα ενίσχυσης των μονοπωλίων της ΕΕ στο διεθνή ανταγωνισμό, δήλωσαν ότι θα φροντίσουν να αποκτήσει η ΕΕ «τα απαραίτητα μέσα» για την επίτευξη των αντιλαϊκών στόχων της.

Τη συνέχιση της αντιλαϊκής πορείας της ιμπεριαλιστικής ένωσης με «φιλολαϊκό» φερετζέ υπερασπίστηκε στην τοποθέτησή του ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, επαναφέροντας τα περί «σύγκλισης», «ευρωπαϊκής συλλογικής λύσης απέναντι στην ευρωπαϊκή πρόκληση του μεταναστευτικού/ προσφυγικού ζητήματος», «εμβάθυνσης» της Ευρωζώνης «με θεσμούς που θα υπόκεινται σε δημοκρατική λογοδοσία» καθώς και ολοκλήρωσης της τραπεζικής ένωσης, η οποία θα περιλαμβάνει ένα ευρωπαϊκό ταμείο καταθέσεων.

απο 902

Ο μύθος της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης και οι σύγχρονες ανάγκες των εργατικών -

λαϊκών στρωμάτων

Αποσπάσματα από την εισήγηση της Διαμάντως Μανωλάκου

Σε όλη αυτήν την προεκλογική περίοδο και στα προγράμματα των υποψήφιων δημάρχων για τον Πειραιά θα δείτε να προπαγανδίζουν ως το χαρτί επιτυχίας για το μέλλον και την ανάπτυξη του Πειραιά την ΟΧΕ (Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση). Μάλιστα, ο σημερινός δήμαρχος στους 12 άξονες του προγράμματός του για τον Πειραιά του 2023, όπως τον ονομάζει, στους μισούς περίπου από αυτούς αναφέρεται στην ΟΧΕ ότι θα εξασφαλιστεί μια καλύτερη ζωή στην πόλη, θα δώσει ώθηση στην οικονομία της πόλης, θα κάνει τον Πειραιά προορισμό, θα αποτελέσει τη νέα ...έξυπνη πόλη, θα δώσει έμφαση στη γαλάζια οικονομία και την επιχειρηματικότητα κ.ο.κ. Ταυτόχρονα, έχει ξεσπάσει και καβγάς για την πατρότητα της ΟΧΕ και εδώ μπερδεύεται η κα Δούρου παρέα με τον πρ. αντιδήμαρχο και υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά και ο κ. Μπελαβίλας, που την υπερασπίζεται με κάθε τρόπο γιατί έχει βάλει το χεράκι του. Σύμπνοια όμως όλων, πλην ΚΚΕ και «Λαϊκής Συσπείρωσης». Γι' αυτό και την ψήφισαν και στο Δημοτικό Συμβούλιο οι ίδιες παρατάξεις που τα κόμματά τους ψήφισαν και το 3ο μνημόνιο.

Εργαλείο υλοποίησης της αστικής στρατηγικής

Τι είναι λοιπόν η ΟΧΕ; Είναι ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο στα πλαίσια του ΕΣΠΑ 2014 - 2020, που «τρέχει» το διάστημα αυτό στη χώρα. Υλοποιεί μια συγκεκριμένη αστική στρατηγική, με σκοπό την «αλλαγή του χωρικού αναπτυξιακού υποδείγματος» μιας περιοχής. Σε τελική ανάλυση, πρόκειται για μια «νέα» και πιο «εξελιγμένη» προσέγγιση της «ανάπτυξής» τους, στη βάση πάντα των κατευθύνσεων της ΕΕ. Και επειδή η ΕΕ είναι των μονοπωλίων και τα χρηματοδοτικά εργαλεία της τους επιχειρηματίες θα εξυπηρετούν, μην έχετε καμιά αμφιβολία.

Η στρατηγική της ΟΧΕ υποτάσσεται στο γενικό αστικό σχεδιασμό που καθορίστηκε και αποτυπώθηκε με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής (ΡΣΑ). Ο κεντρικός στόχος του Ρυθμιστικού Σχεδίου για τον Πειραιά «είναι η ενίσχυση του ρόλου του Πειραιά ως διαμετακομιστικού κέντρου στη μεσογειακή λεκάνη με την παράλληλη αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων σε κόμβο συνδυασμένων μεταφορών και τη βελτίωση του αστικού ιστού του δήμου».
Δηλαδή, η ΟΧΕ δεν είναι ένα αυτόνομο «εργαλείο», αντίθετα υλοποιεί τον στόχο του αστικού σχεδιασμού σε συνδυασμό με άλλα προγράμματα - πολιτικές της ΕΕ.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που η μερίδα του λέοντος κατευθύνεται στην κατηγορία της ανταγωνιστικότητας - επιχειρηματικότητας, δηλαδή στην άμεση ενίσχυση των επιχειρήσεων, που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ανάπτυξη έργων που θα ικανοποιούν λαϊκές ανάγκες και συμφέροντα.
Μπορεί να παρουσιάζεται με εύηχους τίτλους προσανατολίζοντας ότι το πρόγραμμα θα λειτουργήσει φιλολαϊκά. Στην πραγματικότητα, όμως, οι αναπλάσεις, αλλά και ο τιτλοφορούμενος άξονας «κοινωνική συνοχή» είναι στοχευμένες δράσεις με βασικό στρατηγικό στόχο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας - ανταγωνιστικότητας.
Συνοπτικά η ΟΧΕ στοχεύει:
1. Ενίσχυση της επιχειρηματικότητας: Με βάση τη νέα αντίληψη που παρουσιάζεται συνολικά από την Περιφερειακή Πολιτική της ΕΕ, ο στόχος είναι να προχωρήσει η καπιταλιστική ανάπτυξη, εξειδικεύοντας χωρικά σε μια περιοχή, χρησιμοποιώντας πιο αποφασιστικά την Τοπική Διοίκηση ως μέρος του καπιταλιστικού κράτους.
Στον Πειραιά βασικός προσανατολισμός είναι οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με τη ναυτιλία, την κρουαζιέρα και το ξενοδοχειακό μέρος του Τουρισμού.
Αλλη μια πλευρά είναι η ενίσχυση του ή των Clusters, δηλαδή των «συμπλεγμάτων» - συστάδων επιχειρήσεων, που στόχο έχει τη μεγαλύτερη αλληλοσύνδεση επιχειρήσεων που λειτουργούν σε συναφή και συμπληρωματικά αντικείμενα ώστε να συγκεντρώνονται πιο αποτελεσματικά πόροι, πελάτες, προμηθευτές, πληροφορίες, εργατικό δυναμικό, κ.ά., με σκοπό να προκρίνεται το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που αποκτούν.
2. Αναπλάσεις για εξυπηρέτηση του Τουρισμού και της κρουαζιέρας: Πρόκειται για έργα που συγκεντρώνονται στο κέντρο του Πειραιά και στην Πειραϊκή χερσόνησο. Στόχος, να δημιουργήσουν μια «πύλη της κρουαζιέρας» στην Ακτή Μιαούλη για να συνδέσουν μια διαδρομή που θα περνάει από το κέντρο του Πειραιά, προς το Πασαλιμάνι και το Αρχαιολογικό και Ναυτικό Μουσείο. Γι' αυτό προωθείται η ανάπλαση του Μικρολίμανου με συνδεσιμότητα με την Ακτή Δηλαβέρη, που επίσης αναπλάθεται κοντά στο ΣΕΦ ώστε να δίνει τη δυνατότητα συνέχειας προς το Φαληρικό Ορμο, ο οποίος ήδη αναπλάθεται από άλλο πρόγραμμα. Επίσης, προβλέπεται η ανάπλαση της λεγόμενης «Πολιτιστικής Ακτής», που περιέχει την Ακτή Θεμιστοκλέους και την υπαίθρια δημοτική αγορά.
Ολες αυτές οι αναπλάσεις συνοδεύονται με διάφορες εύηχες λέξεις: «Βιώσιμη κινητικότητα», «ανάπτυξη δικτύων πεζοδρομίων», «πράσινοι δρόμοι», «αύξηση της αναλογίας πρασίνου που αντιστοιχεί σε κάθε πολίτη».
Το ουσιαστικό είναι ότι πρόκειται για παρεμβάσεις οι οποίες γίνονται για την εξυπηρέτηση των τουριστικών ροών που θα προκύπτουν από την κρουαζιέρα, ώστε να αναβαθμιστεί το «τουριστικό περιεχόμενο» του Πειραιά, που θα προσελκύει και θα συγκρατεί τουριστικές ροές και το αντίστοιχο οικονομικό όφελος.

Σχεδιασμός που αφορά αποκλειστικά την κερδοφορία του κεφαλαίου

3. Αναβάθμιση «τουριστικού προϊόντος» - Πειραιάς λιμάνι εκκίνησης (Home Port): Πρωταρχικός στόχος σε όλες τις παρεμβάσεις που γίνονται από την ΟΧΕ είναι η αύξηση των ροών της κρουαζιέρας, μαζί με την προσπάθεια να αποφεύγεται η διαρροή των επισκεπτών προς το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Μάλιστα, η συζήτηση φαίνεται να θέτει ως στόχο το 25% των επιβατών της κρουαζιέρας να παραμένει στον Πειραιά.
Χαρακτηριστική είναι η έκθεση του ΟΟΣΑ (Ιούλης 2017) που αφορά την περίπτωση της κρουαζιέρας στον Πειραιά, που σημειώνει ότι παρά την άρση του καμποτάζ για τα κρουαζιερόπλοια το 2012 με σημαία τρίτης χώρας ο Πειραιάς δεν κατάφερε να διεκδικήσει μεγαλύτερο μέρος της αγοράς κρουαζιέρας. Ταυτόχρονα, τονίζεται η ανάγκη για περισσότερη ευελιξία στο ωράριο εργασίας των καταστημάτων (άνοιγμα και τις Κυριακές).
4. «Εργαλεία» για τη διαχείριση του εργατικού δυναμικού και της ακραίας φτώχειας: Επιβεβαιώνεται η αδυναμία της καπιταλιστικής ανάπτυξης να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των λαϊκών στρωμάτων και προκρίνει μέτρα αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας.
Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο του καβγά για την πατρότητα της ΟΧΕ αναφέρει ότι κατάφερε αυτός και το κόμμα του να είναι το 30% κοινωνική πολιτική. Το συγκεκριμένο επιχείρημα είναι φτηνή προσπάθεια εξωραϊσμού μιας αντιλαϊκής πολιτικής. Ρωτάμε:
Μπορεί να γίνει η ΕΕ φιλολαϊκή και να δίνει κονδύλια για κοινωνική πολιτική; `Η είναι κοινωνική πολιτική τα ψίχουλα σε ομάδες ακραίας φτώχειας που αυτοί δημιούργησαν για να μπορούν τα παχύδερμα του κεφαλαίου να τρώνε και να κοιμούνται με καθαρή τάχα τη συνείδησή τους μες στις βίλες και τα κότερά τους;
Πάντως ακόμα και αυτή η διαχείριση ακραίας φτώχειας συναντά εμπόδια. Ετσι, ενώ επενδυτικά σχέδια του κεφαλαίου προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς, και χωρίς εμπόδια εκτός και αν εκφράζονται ενδοαστικές αντιθέσεις, τα κονδύλια που είναι για το λαό συναντούν πάντα δυσκολίες. Για παράδειγμα, μετά από αίτημα και διεκδίκηση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Αττικής αποφασίστηκε να δοθεί κονδύλι από την Περιφέρεια για κοινωνικές δράσεις για τα παιδιά του Περάματος. Με δήμο ΣΥΡΙΖΑ, Περιφέρεια ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα χρήματα δεν δόθηκαν. Μετά από χρόνια τώρα αρχίζουν, προεκλογικά, να δίνουν σε επιλεγμένες δράσεις, κουτσουρεμένα και μέσω της λεγόμενης κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Αυτό το έργο μπορεί να δούμε και με τη λεγόμενη κοινωνική ΟΧΕ.
Ο σχεδιασμός λοιπόν της ΟΧΕ αφορά καθαρά την κερδοφορία του κεφαλαίου, όπου τα εργατικά - λαϊκά στρώματα κατατάσσονται ως εν δυνάμει εργατικό δυναμικό των επιχειρήσεων που θα εμπλακούν με αυτό το «αναπτυξιακό υπόδειγμα» που προσανατολίζουν τον Πειραιά. Μάλιστα, πλευρές για τους εργαζόμενους, γνωστές από άλλες τουριστικές περιοχές αφορούν την απελευθέρωση των ωραρίων, την ευέλικτη εργασία, τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου σε εξάμηνο ή ετήσιο χρόνο, τη δουλειά «ήλιο με ήλιο» κ.ά.

Το ΚΚΕ βάζει μπροστά τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών

Το σύνθημα «Η επένδυση να αφήνει στην τοπική κοινωνία» δεν αφορά τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, ούτε τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ. Αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ που προσδοκούν μια μεγαλύτερη κερδοφορία από την επερχόμενη επένδυση, δεν συνυπολογίζουν τη βασική εμπειρία ότι μια ουσιαστική αλλαγή και προσέλκυση ενός μεγάλου όγκου τουρισμού δεν θα αφεθεί ως «πίτα» στους «μικρούς». Αντίθετα, αυτοί λόγω των ανατιμήσεων των ενοικίων και άλλων παραγόντων θα «πεταχτούν» στις συνοικίες και τις φτωχογειτονιές. Στο κέντρο, όπου είναι το βασικό τουριστικό σημείο, θα κυριαρχήσουν τα μεγάλα καταστήματα των ομίλων, που έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν την ευέλικτη και μαζική εργασία των εργατοϋπαλλήλων.
Στον Πειραιά τελικά δημιουργείται ένα νέο κέντρο με οικονομικά τείχη για το λαό του Πειραιά, αφού προσανατολίζεται στο τουριστικό εισόδημα. Δεν είναι σταθερό αλλά σε κρίσεις και πολέμους είναι αυτό που συρρικνώνεται.
Είναι καθαρό ότι το ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση» διαφέρουν από τους άλλους ειδικά όταν λέμε «ανάπτυξη για ποιον», αφού εμείς βάζουμε μπροστά τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών. Αυτήν ακριβώς τη διαφορά ζητάμε από το λαό να την κάνει ακόμα πιο μεγάλη στην κάλπη στις 26 Μάη.

Κάνουμε τη σωστή επιλογή με ισχυρό ΚΚΕ παντού!

Σήμερα υπάρχουν σημαντικές προϋποθέσεις ώστε χιλιάδες εργαζόμενοι, αγρότες και άλλοι βιοπαλαιστές να βγάλουν συμπεράσματα που θα γίνουν οδηγός ψήφου αλλά και δράσης, γιατί αυτά τα δύο πρέπει να πηγαίνουν μαζί.
Δεν είναι τυχαίο ότι αναγνωρίζεται πλέον από ευρύτερα στρώματα η στάση του Κόμματός μας απέναντι στο κύμα αυταπατών που καλλιέργησε η «πρώτη φορά αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ είχε το θάρρος να πάει κόντρα στο ρεύμα, να αποκαλύψει στο λαό την αλήθεια, ότι δηλαδή έρχεται ένα ακόμα μνημόνιο, όπως κι έγινε.
Αυτά τα μεγάλα «όχι» που είπε το Κόμμα μας, και μάλιστα με κόστος, που έφτασε να χάσει τη μισή εκλογική του δύναμη, φαίνεται ότι πλέον λειτουργούν και ως κίνητρο για να μπορέσει σήμερα ένας κόσμος να αφήσει πίσω του τη μιζέρια και την απογοήτευση, να κάνει «ταμείο» για να ξαναμπεί στην πάλη.
Γιατί μπορεί πράγματι να είναι πολλοί αυτοί που λένε «τίποτα δεν αλλάζει» και αυτό είναι ζωντανή απόδειξη της ζημιάς που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα, όμως δεν είναι και λίγοι όσοι λένε ότι «η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ διέλυσε μια και καλή αυταπάτες δεκαετιών», που λένε «ευτυχώς υπάρχει το ΚΚΕ...».
Επίσης, σήμερα, είναι χιλιάδες οι λαϊκοί άνθρωποι που αναγνωρίζουν την κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ περί αποκατάστασης των απωλειών. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που λένε: «Μας βάζουν 2 στη μια τσέπη και μας παίρνουν 10 από την άλλη». Είναι και αυτό μια πείρα που επίσης βοηθάει να γίνεται πιο εύκολα κατανοητό ότι μια κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού έχει συγκεκριμένη αποστολή, που δεν χωράει «παραφωνίες».

Μια τέτοια κυβέρνηση με όλους τους κρίκους της αναλαμβάνει να υλοποιεί έναν και μόνο σχεδιασμό: Την υπηρέτηση των «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων, που είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος από την ΕΕ μέχρι και τον τελευταίο δήμο.

* * *

Ασφαλώς όσο πηγαίνουμε προς την κάλπη το τοπίο θα θολώνει από την κοκορομαχία και τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που θα στήνονται ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τις υπόλοιπες αστικές πολιτικές δυνάμεις με παλιά, σκουριασμένα υλικά.
Τέτοιο παράδειγμα είναι η διαχωριστική γραμμή «πρόοδος - συντήρηση», ή το δήθεν μέτωπο απέναντι στην ακροδεξιά. Πρόκειται για διαχωριστικές γραμμές που βολεύουν και τους δύο πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος, και τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Τον ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει να χτυπήσει στο θυμικό ενός κόσμου με αριστερές καταβολές για να του υφαρπάξει την ψήφο, τη ΝΔ για να συνεχίσει και να εντείνει τη βρώμικη δουλειά που κάνει χρόνια τώρα, να παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως περίπου κομμουνιστική δύναμη και να αποπροσανατολίζει πλήρως έναν κόσμο με πιο συντηρητικά αντανακλαστικά.
Η πραγματικότητα λέει ότι υπάρχει ένας κόσμος, που, απογοητευμένος από τη διαχρονικά εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική τόσο των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ όσο και αυτών του ΣΥΡΙΖΑ, ωθείται από το σύστημα στην αγκαλιά της εγκληματικής φασιστικής Χρυσής Αυγής, που δημαγωγικά μιλάει για «ΕΕ των εθνών» και «εθνική παραγωγή», ενώ αποδέχεται την ΚΑΠ και στηρίζει με κάθε τρόπο τη βελτίωση της θέσης του ελληνικού κεφαλαίου στην ΕΕ.
Εριξε δηλητήριο και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να δυσφημεί και να κάνει βρώμικη προπαγάνδα με τόνους ψεμάτων για τους αγώνες που έδωσε το ριζοσπαστικό αγροτικό κίνημα στα μπλόκα του αγώνα. Οτι δήθεν πουλήσαμε τον αγώνα, μιλάει για τα «τσίπουρα» και λέει άλλα τέτοια γελοία και φαιδρά.
Η ίδια η ζωή δείχνει ότι πραγματικό μέτωπο στην ακροδεξιά και τον φασισμό μπορεί να αποτελέσει μόνο η μεγάλη ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Για να γκρεμιστεί η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή απ' την τρίτη θέση. Για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα συμφέροντα που γεννούν και τρέφουν τον φασισμό.

* * *

Σήμερα, δεν βρισκόμαστε ούτε στις δεκαετίες του '80 και του '90 με την απάτη των «χρυσών κουταλιών» που δήθεν θα έρχονταν, ούτε στη δεκαετία του 2000 με την ΟΝΕ που δήθεν θα έφερνε τη σύγκλιση, τη συνοχή κ.λπ.
Η ίδια η ζωή απέδειξε ποιος έλεγε την αλήθεια και ποιος έλεγε ψέματα. Αποδείχτηκε ότι η ΕΕ ήταν, είναι και θα είναι ένωση των μονοπωλίων και γι' αυτόν το λόγο εχθρός των λαών. Χρεοκόπησαν όλα τα παραμύθια κάτω από το βάρος της ίδιας της αμείλικτης πραγματικότητας, των βάρβαρων μέτρων, της επέλασης στους μισθούς και τις συντάξεις, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, για να γίνει φθηνότερη η εργατική δύναμη.
Είναι μεγάλο ψέμα το ότι οι αγρότες δήθεν «περνάνε καλά γιατί παίρνουν επιδοτήσεις». Μόνο στα χαρτιά τις παίρνουν. Το κόστος παραγωγής είναι τεράστιο καθώς στον τομέα των γεωργικών εφοδίων και μέσων κουμάντο κάνουν ελάχιστες εταιρείες σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτές οι πολυεθνικές όσο θέλουνε πουλάνε με αποτέλεσμα οι εισροές που μας είναι απαραίτητες για να καλλιεργήσουμε να είναι πανάκριβες.
Γιατί για να καλλιεργήσεις θέλεις λίπασμα, θέλεις σπόρο, φάρμακα αλλά και μηχανήματα, τρακτέρ κ.λπ. Επίσης, για να καλλιεργήσεις χρειάζεσαι πετρέλαιο: 1,1 δισεκατομμύρια το χρόνο είναι οι εκπτώσεις που έχουν στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι αεροπορικές εταιρείες, οι ξενοδόχοι, ενώ οι αγρότες δεν έχουμε ούτε ένα ευρώ.
Από την άλλη, ο κόπος μας δεν πληρώνεται γιατί αναγκαζόμαστε πολλές φορές να πουλάμε ακόμα και κάτω από το κόστος ή η παραγωγή μας να μένει απούλητη ή να μην πληρωνόμαστε, με τις «πέτσινες» επιταγές, τα «κανόνια» στην αγορά και άλλα τέτοια φαινόμενα. Ουσιαστικά με την απληρωσιά και τις χαμηλές τιμές μάς πετάνε από την παραγωγή, από τα χωράφια μας, από τα ζωντανά μας.
Η ΚΑΠ έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση που κανένας αγρότης δεν θέλει να κάνει το παιδί του αγρότη. Ακόμα και άνθρωποι που έχουν περιουσίες, που έχουν παραγωγή ωθούν τα παιδιά τους να κάνουν κάτι άλλο, να σπουδάσουν, να φύγουν από το χωριό. Γιατί ασφαλώς είναι και το ζήτημα το πώς ζει μια οικογένεια στο χωριό, με τις δυσκολίες στην Υγεία, στην Παιδεία, να αναγκάζονται τα παιδιά να κάνουν δρομολόγια για να πάνε στο σχολείο, στο φροντιστήριο, να μην υπάρχουν γιατροί στα Κέντρα Υγείας, στα νοσοκομεία κ.λπ.

* * *

Με βάση αυτά τα οξυμένα προβλήματα και τις αιτίες τους πρέπει να διαμορφώνεται το κριτήριο ψήφου και για την Περιφερειακή - Τοπική Διοίκηση, όπου τα λεγόμενα αναπτυξιακά οράματα όλων, πλην ΚΚΕ, είναι κοινά. Γιατί πλέον είναι ολοφάνερο ότι κεντρικό κράτος, θεσμοί του στην Τοπική Διοίκηση και ευρωενωσιακοί μηχανισμοί υλοποιούν την πολιτική που έχει συναποφασιστεί στην ΕΕ για την εξυπηρέτηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων.
Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, την οποία έχει αποδεχτεί και η περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας, που έπιασε στασίδι στο «αναπτυξιακό» συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μεταφράζεται σε έλλειψη υπηρεσιών, έργων για τις λαϊκές ανάγκες και προσωπικού, σε ακόμα μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα και φορολόγηση του λαού, σε τεράστιες ελλείψεις έργων και υποδομών στους τομείς της αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας, του περιβάλλοντος, που θέτουν σε κίνδυνο τις ανθρώπινες ζωές και τις λαϊκές περιουσίες, όπως επίσης και σε ελλείψεις σε σχολεία, παιδικούς σταθμούς, σπουδαστικές εστίες, νοσηλευτικά ιδρύματα, προνοιακές δομές.
Την ίδια ώρα, τα κονδύλια που μοιράζει η Περιφέρεια και τα έργα που διαφημίζει ο περιφερειάρχης εξυπηρετούν κυρίως τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου στους κλάδους των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, της Αγροτοδιατροφής, του Τουρισμού, των Μεταφορών, της διαχείρισης των απορριμμάτων κ.ά.
Σήμερα, η πείρα που έχουμε συσσωρεύσει στη Θεσσαλία είναι ότι η επί 8 έτη Περιφερειακή Διοίκηση ΝΔ και όλες οι κυβερνήσεις με κορμό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ή ΣΥΡΙΖΑ βαδίζουν στις ίδιες αντιλαϊκές ράγες.

* * *

Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάει στα μάτια τον κόσμο της βιοπάλης. Κράτησε σωστή στάση στην κρίσιμη στιγμή. Δεν δέχτηκε να βάλει νερό στο κρασί του, όπως το καλούσαν τότε πολλοί να κάνει.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε μαχητικά στο πλευρό της αγροτιάς, όπως κάνει πάντα με συνέπεια. Διέθεσε τις δυνάμεις του για τη στήριξη των αγροτικών αγώνων, εναντιώθηκε στην ποινικοποίησή τους. Ανέδειξε στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια τα αιτήματα, τις ανάγκες των αγωνιζόμενων αγροτών και τον δρόμο της οριστικής ικανοποίησής τους.
Είναι το μοναδικό κόμμα που έχει πρόταση διεξόδου η οποία συμφέρει αντικειμενικά την πλειοψηφία του λαού μας, καθώς η εργατική εξουσία εγγυάται την απαλλαγή των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων από το βραχνά του κεφαλαίου, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων και του κράτους τους με αποδέσμευση από την ΕΕ.
Η ενίσχυσή του είναι η μόνη απάντηση που μπορεί να δώσει ελπίδα. Ενα πιο δυνατό ΚΚΕ παντού είναι «χρήσιμο» για το λαό, ακριβώς επειδή η αστική τάξη δεν το έχει βάλει στο χέρι, δεν κατάφερε να το μαντρώσει σε καμιά κυβέρνησή της για να το ενσωματώσει, όπως συνέβη με μια σειρά από άλλα ΚΚ στην Ευρώπη, τα οποία γρήγορα απαξιώθηκαν στη λαϊκή συνείδηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, η ΕΕ και οι άλλοι «θεσμοί» κάνουν με κάθε ευκαιρία καθαρό ότι την «επόμενη μέρα» θα είναι εδώ και τα τρία μνημόνια. Θα είναι εδώ όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο, η πάμφθηνη και «ευέλικτη» δουλειά, οι χαμηλές τιμές στα αγροτικά προϊόντα, η ΚΑΠ, η φοροληστεία, οι χιλιάδες πλειστηριασμοί, οι συντάξεις - χαρτζιλίκια, οι τραγικές ελλείψεις σε υποδομές.
Επομένως, αυτό που πρέπει να απασχολεί το λαό είναι πώς θα οργανωθεί μια μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση σε αυτούς τους σχεδιασμούς, με ισχυρό ΚΚΕ παντού. Με περισσότερους ευρωβουλευτές, με ισχυρότερη παρουσία στα Περιφερειακά Συμβούλια και με πρωτιά της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε δήμους, με χαρακτηριστικό το φωτεινό παράδειγμα της Πάτρας αλλά και των άλλων δήμων με κομμουνιστή δήμαρχο, που πραγματικά ανέδειξαν και πάλεψαν μια σειρά από μεγάλα λαϊκά προβλήματα, που έχουν την αιτία τους στο ποιος κάνει κουμάντο στην οικονομία.
Σε αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι εκλογικές μάχες του Μάη. Με αυτό το κριτήριο ο λαός να δώσει «εντολή» όχι για κυβέρνηση, περιφερειακές και δημοτικές αρχές που θα συνεχίσουν το τσάκισμά του, αλλά για ένα ΚΚΕ δυνατό παντού.

Του
Βαγγέλη ΜΠΟΥΤΑ*
* Ο Β. Μπούτας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ