Ελληνες μετανάστες: Τα νούμερα που δε λένε την αλήθεια

Ελληνες μετανάστες: Τα νούμερα που δε λένε την αλήθεια

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι μελέτες και οι έρευνες για το νέο κύμα μετανάστευσης που φουντώνει από την Ελλάδα αλλά επίσης κι από Ιταλία, Ισπανία με προορισμό χώρες όπως Γερμανία, Σουηδία, Αγγλία.

Τα στοιχεία που δίνονται μέσα από αυτές τις μελέτες και έρευνες είναι «λειψά» και αποκρύπτουν την ουσία της αντιμεταναστευτικής πολιτικής και τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Πραγματικά, καμία μελέτη δεν μπορεί να αποτυπώσει τα πραγματικά νούμερα της μετανάστευσης γιατί η σαπίλα του ίδιου του συστήματος που υπηρετούν δεν τους το επιτρέπει...

Ετσι, π.χ., στη Γερμανία, όπως και σε κάθε καπιταλιστική χώρα, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία για τις στατιστικές υπηρεσίες δεν υπάρχει! Αλλά όχι μόνο για τις στατιστικές υπηρεσίες αλλά και για τα ξεπουλημένα συνδικάτα είναι αόρατο το μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων που δουλεύουν χωρίς σύμβαση, χωρίς ασφάλεια, χωρίς δικαιώματα! Την ώρα που ένα νέο κύμα μετανάστευσης φουντώνει, την ώρα που δουλεμπορικά γραφεία από Ελλάδα στέλνουν μαζικά εργαζόμενους στη Γερμανία για εργασία κυρίως στο χώρο του επισιτισμού και των ελληνικών εστιατορίων, την ώρα που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, ανασφάλιστοι, χωρίς Συλλογική Σύμβαση, χωρίς δικαιώματα. σε συνθήκες γαλέρας... το γερμανικό κράτος, αλλά και τα συνδικάτα, π.χ., αυτό του επισιτισμού (NGG), σφυρίζει αδιάφορα.

***

Πώς μπορεί να είναι πραγματικά τα στοιχεία όταν για να καταμετρηθείς στις επίσημες στατιστικές υπηρεσίες πρέπει να έχεις μόνιμη κατοικία, αλλά... για να νοικιάσεις σπίτι πρέπει να έχεις σταθερό «συμβόλαιο» εργασίας και μισθό που να εξασφαλίζει στον ιδιοκτήτη του σπιτιού το ενοίκιό του, ...δηλαδή ένας φαύλος κύκλος που μπαίνει ένας μετανάστης με το που θα πατήσει το πόδι του στη χώρα υποδοχής... Ταυτόχρονα, οργιάζουν τα κυκλώματα μετενοικιάσεων δωματίων, που φτάνουν να δίνουν ένα δωμάτιο 10 τετραγωνικών σε τιμές των 500 ευρώ χωρίς συμβόλαιο, άρα χωρίς καταγραφή από τη μεριά του γερμανικού κράτους, ή στοιβάζονται 10 και 15 άνθρωποι μαζί σε 2 ή 3 δωμάτια.

Πώς μπορεί να είναι πραγματικά τα στοιχεία αφού τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος μετανάστης, π.χ., ανεργία στην ίδια χώρα υποδοχής, προβλήματα γλώσσας, τον εξωθούν σε διαρκή «κινητικότητα», να αλλάζει δηλαδή χώρες και πόλεις για να βρει δουλειά χωρίς να έχει το δικαίωμα να δηλωθεί πουθενά, αφού απλά δεν υπάρχει ως εργαζόμενος;!

Είναι επίσης γεγονός και αληθεύουν τα στοιχεία ότι υπάρχουν κάποια επαγγέλματα που «χρειάζονται» οι χώρες υποδοχής μεταναστών. Π.χ. γιατροί, μηχανικοί, προγραμματιστές, κ.λπ. που αναδεικνύουν σειρά ζητημάτων. Η έλλειψη, π.χ., υψηλά ειδικευμένου προσωπικού προκαλείται λόγω των μεγάλων ταξικών φραγμών που μπαίνουν από νωρίς στα εκπαιδευτικά συστήματα αυτών των χωρών. Κι εδώ κριτήριο είναι το μεγάλο ποσό που πρέπει να επενδύσει μια επιχείρηση για να εκπαιδεύσει νέους εργαζόμενους, ενώ εξασφαλίζει κέρδος όταν έρχεται ειδικευμένο προσωπικό έτοιμο από κάποια άλλη χώρα. Αλλωστε, η μαζική είσοδος τέτοιου εργατικού δυναμικού σε μια χώρα είναι πολύ βολική για το κεφάλαιο αφού συμπιέζει περαιτέρω την τιμή της εργατικής δύναμης. Ετσι, ενώ, π.χ., παρουσιάζεται από διάφορα αστικά μέσα στην Ελλάδα το πόσο «τυχεροί» είναι οι νέοι γιατροί που έχουν φύγει για ειδικότητα στη Γερμανία και ασκούν το επάγγελμα του γιατρού σε μεγάλα νοσοκομεία, την ίδια ώρα αποκρύπτουν τις απανωτές 48ωρες εφημερίες, τα 14-18ωρα που δουλεύουν σε καθημερινή βάση ως γιατροί μεγάλων «κρατικών» επιχειρήσεων. Αλλωστε, οι Ελληνες κι άλλης εθνικότητας μετανάστες γιατροί είναι ήδη ο ιμάντας για να περάσουν οι νέες εργασιακές σχέσεις στα νοσοκομεία.

***

Την ίδια στιγμή προετοιμάζονται και οι όροι για την επόμενη γενιά μεταναστών από τώρα... Η ελληνική κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, με το οποίο πετάει τα παιδιά της εργατικής τάξης κυριολεκτικά έξω από το σχολείο, υποβαθμίζει παραπέρα ή κλείνει τα σχολεία όπου μπορούσαν τα παιδιά των νέων μεταναστών να μορφωθούν και να μάθουν ελληνικά. Οι ελληνικές κοινότητες κλείνουν η μία πίσω από την άλλη λόγω υποχρηματοδότησης τόσο από την ελληνική όσο και από τη γερμανική πλευρά, ενώ οι δυνάμεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό κίνημα φέρουν ακέραιη την ευθύνη για την απαξίωσή τους, τη μετατροπή τους σε κέντρα προώθησης της αντεργατικής πολιτικής ενάντια στα συμφέροντα των μεταναστών.

Οι νέοι μετανάστες έχοντας τις Οργανώσεις εξωτερικού του ΚΚΕ στο πλάι τους μπορούν να πρωτοστατήσουν έτσι ώστε να οργανωθεί η πάλη τους για τα δικαιώματά τους από κοινού με την εργατική τάξη στις χώρες υποδοχής. Να διεκδικήσουν πολιτική διέξοδο με την οποία όλο τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν αυτοί να τον απολαμβάνουν.

Η αντιΚΚΕ τύφλωση είναι ανίατη

Η αντιΚΚΕ τύφλωση είναι ανίατη

Γρηγοριάδης Κώστας

Εκτός από μονότονοι αποδεικνύονται και γελοίοι οι της «Αυγής», που στην προσπάθειά τους να χτυπήσουν το ΚΚΕ δε βλέπουν μπροστά τους. Πώς να δουν; Η αντιΚΚΕ τύφλωση είναι ανίατη. Χτες, στη στήλη «Παραπολιτικά» δημοσίευσε μια ανύπαρκτη δήλωση του Δ. Κουτσούμπα, ότι τάχα είπε πως «επιχειρείται η πλήρης κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους», και πάνω στην ανύπαρκτη αυτή δήλωση σχολιάζει: «Και θα περιμένετε τη Δευτέρα Παρουσία του σοσιαλισμού για να το αλλάξετε αυτό;»! Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δεν έκανε ποτέ τέτοια δήλωση. Η φράση είναι αυτούσια στη δήλωση που έκανε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ μετά τη συνάντηση αντιπροσωπείας της με τον Δ. Κουτσούμπα, προχτές, στον Περισσό. Αλλά μπροστά στο χτύπημα του ΚΚΕ και το ψέμα χρησιμοποιούν και την πιο άθλια συκοφαντία. Και δεν παύουν καθημερινά, αφού συνεχίζουν εδώ και μέρες με διάφορες αφορμές «το ίδιο βιολί», που δείχνει και το επίπεδο της δημοσιογραφίας τους. Οχι μόνο δε σέβονται την αλήθεια, αλλά έχουν κάνει σημαία τους τη διαστρεύλωση. Οσο για τη «Δευτέρα Παρουσία», ας βγάλουν συμπεράσματα όσοι από τους ανθρώπους του μόχθου πιστεύουν ακόμη ότι η πολιτική που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους ανακουφίσει. Η πολιτική που μιλά για ανάπτυξη της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή των μονοπωλίων, μέσα στην Ευρωζώνη, με σύμμαχο τον Ομπάμα και τις κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου, που εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική με μνημόνια και χωρίς μνημόνια. Πολιτική που αφού ενισχύει την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων, άρα την κερδοφορία τους, δεν μπορεί να ενισχύσει και το εργατικό, το λαϊκό εισόδημα, να φοροαπαλλάξει το λαό, γιατί αυτά έρχονται σε αντίθεση με τα κέρδη. Ας βγάλουν συμπεράσματα για την πολιτική ενός κόμματος που θέλει να συνεργαστεί ακόμη και με τον Καμμένο, αρκεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις να διαχειριστεί την κρίση του καπιταλισμού σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Υποτάσσοντας τους εργαζόμενους στην πολιτική της σφαγής των δικαιωμάτων τους. Αυτή η πολιτική παραπέμπει τη λύση των λαϊκών προβλημάτων στη «Δευτέρα Παρουσία»...

Ξεπουληματίες!

Ξεπουληματίες!

Ενα τρελό γλέντι, ένα μεθύσι ευτυχίας, ένα πανηγύρι ικανοποίησης συντελείται τις τελευταίες μέρες στα δελτία των «8». Μια λέξη κλίνεται σε όλες τις πτώσεις, συνοδευόμενη από ξέφρενους αλαλαγμούς χαράς:

«Αποκρατικοποίηση»!

Οι «παπαγάλοι» των «σωτήρων» έχουν ξετρελαθεί με το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ, εύχονται νέα ξεπουλήματα, με αφορμή την επίσκεψη Σαμαρά στο Πεκίνο, διαπιστώνουν «μηνύματα εμπιστοσύνης των επενδυτών», με αφορμή την έλευση των Καναδών στο αεροδρόμιο των Σπάτων, επιδαψιλεύουν ύμνους στην κυβέρνηση, γιατί «άρχισαν επιτέλους οι αποκρατικοποιήσεις», και γενικώς βρίσκονται σε έναν παροξυσμό που θυμίζει τον αξέχαστο Αυλωνίτη να διαλαλεί την πραμάτεια του, φωνάζοντας:

«Περάστε κύριοι, ό,τι πάρετε ένα τάληρο, κύριοι»...

*

Παρατήρηση πρώτη: Η πραμάτεια του Αυλωνίτη ήταν δική του. Αυτά που ξεπουλάει ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, το ΤΑΙΠΕΔ και η κομπανία των «8», από επιχειρήσεις μέχρι φράγματα (!), κι από υποδομές στρατηγικού χαρακτήρα μέχρι νερό, γη και θάλασσα (!), από πού τα φέρανε; Από το σπίτι τους;

Παρατήρηση δεύτερη: Αν αυτό το ξεπούλημα είναι «αναπτυξιακό» και «φιλολαϊκό», γιατί η Ελλάδα δε γνώρισε καμία φιλολαϊκή ανάπτυξη, παρά τις Ούλεν, τις Πάουερ, τις Πεσινέ, τους Τομ Πάπας, τους Ωνάσηδες, τους εθνικούς εργολάβους, τους εθνικούς προμηθευτές και τους εθνικούς «νταβατζήδες», που της πίνουν το αίμα από συστάσεώς της;

Παρατήρηση τρίτη: Επειδή το δικό τους κράτος είναι παρακολούθημα των μονοπωλίων. Επειδή το δικό τους κράτος τα πιάνει από τις ιδιωτικές «Ζήμενς». Επειδή το δικό τους κράτος τα βάρη των ιδιωτικών «Λίμαν Μπράδερς» στις ΗΠΑ, των ιδιωτικών «Μπάνκια» στην Ισπανία, των ιδιωτικών τραπεζών στην Ελλάδα τα φορτώνει στο δημόσιο ταμείο και από εκεί στην πλάτη των λαών, από πού προκύπτει ότι το ξεπούλημα είναι το «αντίδοτο», τάχα, στο συνειδητά και ταξικά ξεπουλημένο δικό τους κράτος, ενώ στην πραγματικότητα το ξεπούλημα συνιστά τη συνέχεια και την προέκταση αυτού ακριβώς του ξεπουλημένου - δικού τους - κράτους.

Παρατήρηση τέταρτη: Αν ο λεγόμενος δημόσιος τομέας δουλεύει για λογαριασμό των ιδιωτών κι αν οι μέχρι τώρα κερδοφόροι τομείς του δούλευαν και δουλεύουν για λογαριασμό των «αφεντικών», από πού προκύπτει ότι το ολικό ξεπούλημά τους θα είναι υπέρ του λαού και όχι εις βάρος του λαού, όπως συνέβαινε με το έως τώρα μερικό ξεπούλημά τους;

*

Ας σταθούμε λίγο στο τελευταίο:

Λένε ότι άμα ξεπουλήσουν τα πάντα θα μειωθεί το χρέος, θα μειωθούν τα ελλείμματα, θα μειωθεί η ένταση της λιτότητας.

Ξεπερνάμε την απάτη πως, ξεπουλώντας κερδοφόρους τομείς θα μειώσουν το χρέος, και μάλιστα τη στιγμή που στερούν έσοδα και κέρδη από το Δημόσιο για να τα χαρίσουν απευθείας στους κεφαλαιοκράτες!

Θυμίζουμε, πρώτον:

To έτος 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 139,2 δισ. ευρώ.

Το 2004 το δημόσιο χρέος είχε ανέλθει στα 201,2 δισ. ευρώ.

Το 2009 το δημόσιο χρέος έφτασε στα 298,5 δισ. ευρώ.

Το 2012 το δημόσιο χρέος, και μάλιστα παρά το «κούρεμα», έφτασε στα 305 δισ. ευρώ.

Θυμίζουμε, δεύτερον:

Εως το τέλος της δεκαετίας του 2000 είχαν ξεπουλήσει και ξαναξεπουλήσει τονΣκαραμαγκά και όλη σχεδόν τη ναυπηγική βιομηχανία. Είχαν ξεπουλήσει την ΑΓΕΤ, τονΟΤΕ, το 90% του τραπεζικού τομέα, το λιμάνι του Πειραιά, την «Ολυμπιακή», τουςοδικούς άξονες της χώρας, το 48,5% της ΔΕΗ, το 38% της ΕΥΔΑΠ, το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια», το 49% του ΟΠΑΠ, το 92% της Εθνικής Τράπεζας, τοαεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τη γέφυρα του Ρίου κ.ο.κ.

Και ρωτάμε:

Την περίοδο που συνέβησαν όλα αυτά τα ξεπουλήματα, κι αν τα ξεπουλήματα είναι «καλά», είναι «επενδυτικά», είναι «αναπτυξιακά», πολύ περισσότερο αν τα ξεπουλήματα είναι «σωτήρια» από το χρέος, τότε γιατί το χρέος από το 2000 μέχρι το 2012 - ενόσω δηλαδή συνέβησαν αυτά τα ξεπουλήματα - υπερδιπλασιάστηκε;

*

Η απάντηση είναι προφανής, την έχουμε επισημάνει πολλάκις και θα την επαναλάβουμε:

Δεν ξεπουλάνε για να μειώσουν τα χρέη, αλλά για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας, παραδίδοντάς της, για να ξεζουμίσει, ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία.

Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας». Ξεπουλούν για να εκπληρώσουν το μόνο χρέος που αναγνωρίζουν και το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί: Το ταξικό τους χρέος απέναντι στα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετούν.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ