Αυτός ο λόφος, αυτά τα γήπεδα και αυτά τα θέατρα είναι δικά μας, δεν μπορεί κανείς να μας τα πάρει!

 

Με την 4891/2020 απόφαση, το Εφετείο Αθηνών, ακύρωσε κάθε προγενέστερη προδικαστική και δικαστική απόφαση και έκανε αποδεκτή την αγωγή ιδιωτών, στους οποίους, βασιζόμενο σε «τίτλους» ιδιοκτησίας του 19ου αιώνα, επιδικάζει την κυριότητα της περιοχής των πρώην λατομείων της Εργάνης, όλο το λόφο Κοπανά. Η δικαστική απόφαση επίσης αμφισβητεί τον δασικό χαρακτήρα όλου του λόφου – περιοχής Κοπανά, προτείνοντας τον αποχαρακτηρισμό της.

Με πολύ απλά λόγια, το σύνολο των χώρων των γηπέδων και των θεάτρων της Εργάνης, χώρων αναψυχής, αθλητισμού και πολιτισμού, χώρων συμβόλων για την περιοχή μας, που με αγώνες κατακτήθηκαν, κινδυνεύουν να χαθούν.

Εν μέσω πανδημίας, και ενώ τα δικαιώματα μας στην Υγεία και στην Παιδεία αμφισβητούνται όσο ποτέ άλλοτε, δε θα επιτρέψουμε ένα ακόμη χτύπημα, τούτη τη φορά στο δικαίωμα το δικό μας και των παιδιών μας στην άθληση και τον πολιτισμό, στην ποιότητα της ζωής μας.

Είναι διαχρονικές οι ευθύνες των κυβερνήσεων δεκαετίες τώρα. Καμία κυβέρνηση όλα τα προηγούμενα χρόνια δε φρόντισε να αναλάβει την πρωτοβουλία με τις κατάλληλες νομοθετικές παρεμβάσεις, να αποδοθούν οι ελεύθεροι αυτοί χώροι οριστικά στους δημότες, αφήνοντας νομικές διόδους σε ιδιωτικά συμφέροντα  να θέσουν σε αμφισβήτηση τον δημόσιο χαρακτήρα των χώρων αυτών.

Τα «Νταμάρια» είναι σημείο αναφοράς για τον Βύρωνα, ένας χώρος σύμβολο για τους Βυρωνιώτες. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να αμφισβητήσει τον δημόσιο χαρακτήρα του χώρου. Αυτά τα γήπεδα και αυτά τα θέατρα είναι δικά μας, δεν μπορεί κανείς να μας τα πάρει! Θα υπερασπιστούμε με αγώνα, ό,τι με αγώνα οι κάτοικοι του Βύρωνα κατέκτησαν πριν 40 χρόνια.

Οι μαζικοί φορείς του Βύρωνα, αθλητικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, σωματεία και φορείς της πόλης, απαιτούμε εδώ και τώρα η κυβέρνηση να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση, που οριστικά και αμετάκλητα θα αποδίδει τους χώρους αυτούς, εκεί που δικαιωματικά ανήκουν, στον λαό του Βύρωνα.

 

Συντονιστική Επιτροπή σωματείων, συλλόγων και φορέων του Βύρωνα για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του λόφου Κοπανά

«ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ» ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΥΡΩΝΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ «ΒΥΡΩΝ»

«ΑΣΤΕΡΑΣ ΒΥΡΩΝΑ»

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΝΙΚΗ ΒΥΡΩΝΑ»

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ «ΔΟΞΑ ΒΥΡΩΝΟΣ»

Ένωση Γονέων Βύρωνα

ΕΣΥΝ (Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών) Παράρτημα Βύρωνα – Καισαριανής

Παράρτημα Συνδικάτου Οικοδόμων Βύρωνα

Ένωση Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Βύρωνα

Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου «ΡΟΖΑ ΙΜΒΡΙΩΤΗ»

Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Βύρωνα

Π.Ε.Α.Ε.Α. ΔΣΕ Βύρωνα

Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΙΚΑ Βύρωνα

Συνεχίζεται η βιομηχανία εξωδίκων του Ομίλου ΟΝΕΧ κατά της Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου – Στα 3 εκ. ευρώ οι απαιτήσεις του

 

Δελτίο τύπου εξέδωσε το Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου, μετά και τη νέα αγωγή, τρίτη σειρά, που υπέστη από την εταιρεία ΟΝΕΧ  των Ναυπηγείων της Σύρου, όπως και τα μέλη του, σχετικά με συνεντεύξεις (!) σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Συνολικά, το ύψος των αγωγών είναι πάνω από 3 εκ. ευρώ.

Σε συνέχεια των 2 αγωγών και των 4 εξώδικων που έχει στείλει ο όμιλος ONEX κατά του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου και μελών του, στις 20/4/2021 μας παρέδωσε και ΤΡΙΤΗ αγωγή κατά του προέδρου και του Παρατηρητηρίου που αφορά τις συνεντεύξεις του πρώτου στην κα. Μπούλικα Μιχαλοπούλου στο Ράδιο ΜέΡΑ και στον κ. Διονύση Ελευθεράτο στο Κόκκινο 105,5 fm. Με τη νέα αυτή αγωγή οι εταιρείες αξιώνουν πάλι ποσά μεγαλύτερα του 1.000.000€ κάνοντας το άθροισμα των απαιτήσεων μέσω αγωγών να ξεπερνάει τα 3.000.000€.

Όσο κι αν επίμονα αναφέρει στα εξώδικα και τις αγωγές του ο όμιλος εταιρειών ότι δεν αποτελεί πρακτική του η φίμωση πολιτών μέσω της ποινικοποίησης του λόγου τους, είναι προφανής η αντίφαση αυτών των ισχυρισμών μετά την κατά ριπάς αποστολή εξωδίκων και αγωγών στο Παρατηρητήριο και τα μέλη του και μάλιστα για δημόσια έγγραφα και για ραδιοφωνικές συνεντεύξεις. Ταυτόχρονα μέσω των δηλώσεων του προέδρου της ONEX αλλά και μέσω των αγωγών, μας εγκαλούν γιατί δεν ασχολούμαστε με άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα ισχυριζόμενοι ότι έχουμε “εμμονή” με το ναυπηγείο. Θα θέλαμε να τους ενημερώσουμε ότι οι σύλλογοι είναι εθελοντικές οργανώσεις από πολίτες, όσο κι αν επιμένουν να μας θεωρούν “επιχειρηματικό τους εχθρό” και δε διαθέτουν τις υποδομές, τους οικονομικούς πόρους ή τη νομική υποστήριξη πολυεθνικών εταιρειών. Η εθελοντική μας συνεισφορά από την αρχή της ίδρυσης του συλλόγου εξαντλείται αυτή τη στιγμή στην αντιμετώπιση των αγωγών και εξωδίκων των εταιρειών τους. Εμμονή λοιπόν, έχει ο όμιλος της ONEX και αυτό αποδεικνύεται από τις τρεις (3) αγωγές και τα τέσσερα (4) εξώδικα έως σήμερα. Εμμονή έχει η ΟΝΕΧ με όποιον αναρωτιέται τι συμβαίνει στην  πόλη του και στο περιβάλλον που ζει  και τολμάει να ρωτάει. Εμμονή έχει η ONEX  που εξαντλεί όλα τα νομικά μέσα για να στραφεί εναντίον μας, τη στιγμή που οι αρχές δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερη αποφασιστικότητα και ζέση για την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους αφήνοντας χώρο για αγωγές, συκοφαντίες και δυσφημήσεις που  υποδαυλίζουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Οι διώξεις της ΟΝΕΧ κατά του Παρατηρητηρίου και μελών του προσωπικά, είναι παραπλανητικές γιατί στρέφουν τον δημόσιο διάλογο μακριά από τα φλέγοντα ζητήματα που είναι πρωτευόντως, η τήρηση των περιβαλλοντικών όρων κατά τη λειτουργία του ναυπηγείου σήμερα  και δευτερευόντως η αδικαιολόγητη καθυστέρηση της προαναγγελθείσας μελέτης για τα βαρέα μέταλλα στο λιμάνι. Έναν δημόσιο διάλογο που μάλλον πλέον απαγορεύεται εντελώς με τη σύμφωνη γνώμη των θεσμικών φορέων που άφωνοι περιφέρονται μόνο σε εκδηλώσεις και φιέστες και δεν έχουν αρθρώσει λέξη για το κλίμα τρομοκρατίας που έχει φέρει ως δώρο στο νησί η ανάπτυξη των κατ’ ουσία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών…

Εμείς ως πολίτες δε θα κάνουμε πίσω και θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας να ρωτάμε, να ομιλούμε και να αγωνιούμε όσο δεν παίρνουμε πειστικές απαντήσεις αλλά αντί αυτού δεχόμαστε αγωγές για αποζημιώσεις εκατομμυρίων. Καλούμε όλον τον Συριανό λαό να αναλογιστεί τι κληρονομιά θέλει να αφήσει στις επόμενες γενιές και να τολμήσει  να κοιτάξει κατάματα το “αναπτυξιακό του μέλλον” όπως οι αρμόδιες αρχές επιδεικτικά το αφήνουν να διαμορφώνεται…

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Το μεγαλύτερο έγκλημα

Οποια «πέτρα» κι αν σηκώσει κανείς στο έδαφος της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας σε φάρμακα και θεραπείες, θα βρει από κάτω το κέρδος. Αυτό είναι το κίνητρο και το κριτήριο των φαρμακευτικών ομίλων για να αναπτύξουν, να παράγουν και να εμπορεύονται οποιοδήποτε σκεύασμα, αποκομίζοντας δυσθεώρητα κέρδη.

Πρόσφατα βγήκαν στην επιφάνεια υποθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων θανάτων σε ΗΠΑ και Γαλλία, στις οποίες εμπλέκονται μεγαθήρια του φαρμακευτικού κλάδου. Και είναι, ενδεχομένως, μόνο λίγες από τις υποθέσεις που αποκαλύπτονται για διάφορους λόγους, κάτω από ορισμένες συγκυρίες, συνήθως στο πλαίσιο αλληλοκαρφωμάτων μεταξύ ανταγωνιστικών συμφερόντων.

* * *

Στις ΗΠΑ λοιπόν, μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και εταιρείες διανομής φαρμάκων κατηγορούνται ότι συνέβαλαν στην πρόκληση μιας «επιδημίας» οπιοειδών προωθώντας στην αγορά με παραπλανητικό τρόπο εθιστικά παυσίπονα. Στη χώρα εδώ και δεκαετίες παρατηρείται μια έξαρση της χρήσης παυσίπονων - ένα πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο - και τα οπιοειδή είχαν ως αποτέλεσμα θανάτους από υπερβολική δόση σχεδόν 500.000 ανθρώπων το διάστημα 1999 - 2019, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Στις συνέπειες από τη χρήση τους δεν συμπεριλαμβάνονται οι εθισμένοι και οι επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική τους υγεία.

Με την κατηγορία ότι έδρασαν ως «μόνιμα βαποράκια», τέσσερις φαρμακοβιομηχανίες - «Johnson & Johnson», «Teva», «Endo International» και η μονάδα «Allergan» της «AbbVie» - καθώς και οι τρεις μεγαλύτερες εταιρείες διανομής φαρμάκων των ΗΠΑ δικάζονται αυτές τις μέρες σε μια αγωγή αρκετών μεγάλων κομητειών στην Καλιφόρνια. Χιλιάδες άλλες αγωγές σε εθνικό επίπεδο έχουν κατατεθεί εναντίον τους και το 2019 η πολιτεία της Οκλαχόμα κέρδισε υπόθεση σε βάρος της «Johnson & Johnson», η οποία έχει ασκήσει έφεση.

Αλλά και στη Γαλλία, η εταιρεία «Servier» καταδικάστηκε τον περασμένο μήνα, καθώς επέτρεπε να συνταγογραφείται ως «διαιτητικό» ένα χάπι της για τον διαβήτη. Υπολογίζεται ότι προκλήθηκαν 2.000 θάνατοι μεταξύ εκατομμυρίων ανθρώπων που το λάμβαναν ως κατασταλτικό της όρεξης για τρεις δεκαετίες, σύμφωνα με μελέτη του 2010. Οι γιατροί το συνδέουν επίσης με προβλήματα καρδιάς και πνευμόνων.

* * *

Το επιχείρημα ότι «γίνονται και λάθη» ή ότι πρόκειται για μεμονωμένες «ανήθικες πρακτικές» είναι παραπλανητικό και σε τελική ανάλυση δεν έχει καμία αξία. Το γεγονός ότι δεν είναι όλα τα φάρμακα επικίνδυνα και ότι αναπτύσσονται θεραπείες που σώζουν ή βελτιώνουν τη ζωή των ανθρώπων, δεν αναιρεί το ότι η παραγωγή τους με σκοπό το κέρδος είναι από τη φύση της «εγκληματική» και «ανήθικη».

Διότι το ζήτημα πραγματικά είναι: Ποιος κατέχει την επιστημονική γνώση που έχει κατακτηθεί; Προς τα πού κατευθύνεται η επιστημονική έρευνα; Ποιος αποφασίζει αν συμφέρει να αναπτυχθεί και να παραχθεί μια θεραπεία ή ένα εμβόλιο; Ποιος καρπώνεται τη δουλειά εκατομμυρίων «μυαλών» και «χεριών», μοσχοπουλάει τα φάρμακα αποκλείοντας εκατομμύρια ανθρώπους από αυτό το αγαθό; Ποιος κατευθύνει τις θεραπείες σε αγορές που έχουν εξασφαλισμένη και μέγιστη κερδοφορία; Είναι οι φαρμακευτικοί όμιλοι και ο νόμος του κέρδους.

* * *

Στη σημερινή συνθήκη της παγκόσμιας πανδημίας η «εγκληματική» και «ανήθικη» επιχειρηματική δράση στο Φάρμακο δείχνει τα «δόντια» της. Το κίνητρο του κέρδους και ο ανταγωνισμός, που τόσο δοξάζεται από τις κυβερνήσεις και τους υπερασπιστές του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, ως η «πεμπτουσία» της καινοτομίας και της προόδου, έχει καταδικάσει σε θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους.

Εκτός όλων των άλλων, με κριτήριο το κέρδος, δεν αναπτύσσονται έγκαιρα θεραπείες και εμβόλια που θα μπορούσαν να σώσουν πολλές ζωές. Αυτό φάνηκε και στη σημερινή πανδημία, όπου οι έρευνες για τους κορονοϊούς και η προετοιμασία εμβολίων είχαν παγώσει μερικά χρόνια πριν, επειδή η φαρμακοβιομηχανία δεν έβλεπε άμεση κερδοφορία.

Αλλο παράδειγμα: Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες προειδοποιούν για την αυξανόμενη ανθεκτικότητα των ιών και μικροβίων απέναντι στα σημερινά αντιβιοτικά και καλούν σε έρευνες για αντικατάστασή τους. Προειδοποιούν δε ότι στο μέλλον μια ακόμη πανδημία μπορεί να ξεσπάσει εξαιτίας παθογόνων που δεν θα μπορούν να καταπολεμηθούν από τα σημερινά αντιβιοτικά. Ωστόσο, οι φαρμακευτικοί όμιλοι και τα καπιταλιστικά κράτη δεν χρηματοδοτούν αντίστοιχες έρευνες, επειδή είναι αμφίβολο αν και πότε τελικά θα «σπρώξουν» στην αγορά τα νέα φάρμακα, σε ποιες αγορές και με τι κέρδος.

* * *

Επομένως, το κίνητρο του κέρδους στην ανάπτυξη και παραγωγή φαρμάκων είναι το μεγαλύτερο έγκλημα, με πολλές προεκτάσεις και «παράπλευρες» απώλειες. Αυτό δεν μειώνει βέβαια τις ευθύνες όσων πολυεθνικών αποκαλύπτεται να συμμετέχουν σε σκάνδαλα, τα οποία αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Αντίθετα, η αυτονόητη απαίτηση να πληρώσουν με κάθε τρόπο για τη ζημιά που προκάλεσαν στο λαό, θα πρέπει να θωρακίζει την πεποίθηση ότι με την υγεία - εμπόρευμα στα χέρια των μονοπωλίων ο λαός δεν πρόκειται να είναι ποτέ ασφαλής. Κι αυτή η πεποίθηση είναι που πρέπει να κατευθύνει τον αγώνα και τη δύναμή του.

«Νέες πραγματικότητες»..

.

«Οι συνεχιζόμενες διεργασίες στο Κυπριακό αποσκοπούν στην οριστικοποίηση της διχοτόμησης του νησιού, στη συγκρότηση δύο ξεχωριστών κρατικών οντοτήτων που μόνο τυπικά και συγκυριακά θα έχουν κάποια στοιχεία ομοσπονδίας».

Το απόσπασμα αυτό για το Κυπριακό από τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται αυτές τις μέρες, με τις εξελίξεις στην άτυπη πενταμερή διάσκεψη στη Γενεύη.

Η «βιώσιμη και ρεαλιστική» λύση που αναζητείται σε μια ακόμα διάσκεψη για το Κυπριακό, καμιά σχέση δεν έχει με μια δίκαιη επίλυση του προβλήματος προς το συμφέρον του κυπριακού λαού.

Η ανοιχτή παρέμβαση του ευρωατλαντικού παράγοντα, που ζητάει να παρθούν υπόψη «οι νέες πραγματικότητες στο νησί και την περιοχή», βάζει στο τραπέζι όλες τις εκδοχές διχοτομικών σεναρίων, που θα αποτελέσουν πηγή νέων ανταγωνισμών και κινδύνων για τον κυπριακό και τους άλλους λαούς.

Αυτό που μεθοδεύεται στην πραγματικότητα είναι η προώθηση ενός συμβιβασμού, ανάμεσα στη συνομοσπονδιακή «λύση» των δύο συνιστώντων κρατών, από τη μια, και στην κάθετη διχοτόμηση που προτείνει η τουρκική πλευρά, από την άλλη.

Ποιες είναι, όμως, αυτές οι «νέες πραγματικότητες» που επικαλούνται, για να επιταχύνουν το παζάρι και τη διευθέτηση, στο πλαίσιο του ευρωατλαντικού σχεδιασμού;

Είναι η πρεμούρα των μονοπωλίων να εκμεταλλευτούν τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής, παραμερίζοντας το «αγκάθι» του Κυπριακού, που τους δημιουργεί προσκόμματα στην εξόρυξη και μεταφορά του φυσικού αερίου.

Είναι οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που οξύνονται, καθιστώντας την Κύπρο κρίκο στην αλυσίδα των ευρωατλαντικών «εταίρων», που θα βάζουν εμπόδια στην κινεζική και ρωσική επέκταση στην περιοχή.

Για τον ίδιο λόγο, είναι η αξιοποίηση της Κύπρου ως στρατιωτικού «αναχώματος» από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, με τις κάννες στραμμένες προς τη Μέση Ανατολή, όπως δείχνει και η στενότερη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, στο πλαίσιο της τριμερούς που συμπληρώνει η Ελλάδα.

Είναι οι ευρύτεροι σχεδιασμοί των ΗΠΑ - ΕΕ κι άλλων καπιταλιστικών κρατών, που περιπλέκουν το Κυπριακό και το καθιστούν μέρος μιας ευρύτερης διευθέτησης, που προωθείται από τον ευρωατλαντικό παράγοντα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίες οι παρεμβάσεις που κάνουν στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο με αφορμή την πενταμερή όχι μόνο οι ΗΠΑ και η ΕΕ, αλλά και δυνάμεις όπως η Βρετανία και η Γαλλία, που θέλουν να διασφαλίσουν τα δικά τους ιδιαίτερα συμφέροντα στο νησί, στην Ανατ. Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή.

Και βέβαια, καθοριστικός παράγοντας είναι οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων, πρώτα απ' όλα της Ελλάδας και της Τουρκίας, μεταξύ των οποίων συνεχίζεται η διαπραγμάτευση για διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά.

Βασικό κριτήριο είναι εδώ η «διατλαντική συνοχή», η διατήρηση δηλαδή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, με τα ανάλογα ανταλλάγματα, που υπενθυμίζει κάθε φορά με τις διεκδικήσεις και τις αμφισβητήσεις στο Κυπριακό, στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο.

Οι εξελίξεις στο Κυπριακό διαψεύδουν, για ακόμα μια φορά, όλα τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα που διακήρυτταν ότι η ένταξη στην ΕΕ ή η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων από τα μονοπώλια θα φέρουν ευημερία, ειρήνη και δίκαιη επίλυση του ζητήματος.

Οι τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, στην Αμμόχωστο, η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου και το περιεχόμενο των έως τώρα διαπραγματεύσεων για διχοτομική λύση, επιβεβαιώνουν το ακριβώς αντίθετο.

Η επιδιωκόμενη αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης ως ΝΑΤΟικού προμαχώνα στην περιοχή περνάει μέσα από επικίνδυνες ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις και συμβιβασμούς.

Το ΚΚΕ σθεναρά και αποφασιστικά βρίσκεται στο πλευρό του λαού της Κύπρου. Πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης του ελληνικού λαού ενάντια στη συμμετοχή της ελληνικής αστικής τάξης σε αυτά τα σχέδια. Πρωτοστατεί στην έκφραση της αλληλεγγύης προς τους άλλους λαούς της περιοχής.

Αντιτάσσεται στην επιβολή λύσης που θα διαιωνίζει τη διχοτόμηση της Κύπρου, δεν θα δίνει βιώσιμη και φερέγγυα λύση για το σύνολο του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, Αρμένιους, Λατίνους, Μαρωνίτες.

Σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, το ΚΚΕ έχει εκφράσει τη θέση του και παλεύει για μία Κύπρο, ενιαία - ένα και όχι δύο κράτη - ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή οντότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.