https://www.youtube.com/watch?v=Xc12xW78iu4&authuser=0
2 Ιουν 2018
«Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει άμεση λύση στο εκρηκτικό πρόβλημα των σκουπιδιών σε Κέρκυρα και Παξούς»
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
της ΛΑ.ΣΥ. Ι.Ν.
στη συνεδρίαση του Π.Σ. 2/6/18
ΘΕΜΑ: «Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει άμεση λύση στο
εκρηκτικό πρόβλημα των σκουπιδιών σε Κέρκυρα και Παξούς»
Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων στα νησιά της
Περιφέρειας Ι.Ν. είχε συζητηθεί στο Π.Σ.Ι.Ν. 2 φορές: τη μία με περιφερειακή
αρχή της ΝΔ και τη δεύτερη με περιφερειακή αρχή ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ το 2016, οπότε και
είχε εγκριθεί κατά πλειοψηφία. Η ΛΑ.ΣΥ. την είχε καταψηφίσει γιατί άφηνε
ανοικτό το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των σκουπιδιών και
γιατί ειδικά για την Κέρκυρα πρόβλεπε τους ίδιους χώρους για τις βασικές
εγκαταστάσεις της λεγόμενης ολοκληρωμένης διαχείρισης, δηλαδή το υπερκορεσμένο
Τεμπλόνι και γιατί πρόβλεπε επίσης τη λειτουργία του ακατάλληλου και παράνομου
ΧΥΤΑ Λευκίμμης.
Ο ΠΕΣΔΑ πρόβλεπε και άλλες δράσεις όπως διαλογή στη
πηγή, πράσινα σημεία, σταθμούς μεταφόρτωσης εργοστάσιο ανακύκλωσης κ.α. Τίποτα
από όλα αυτά δεν έχει υλοποιηθεί. Επίσης η σημερινή δημοτική αρχή έχει δώσει
πάνω από το 60% της διαχείρισης των σκουπιδιών σε ιδιώτη.
Η ανακύκλωση που έχει δοθεί σε ιδιώτη ανακυκλώνει το
3% των σκουπιδιών, ο δεματοποιητής που θα έρχονταν σε 3 μήνες και τελικά ήρθε
σε 1,5 χρόνο κάνει δέματα τα σύμμεικτα σκουπίδια ενώ είναι χαλασμένος πάνω από
1,5 μήνα.
Η χωματερή του Τεμπλονίου δε χωράει τίποτα άλλο. Είναι
χαρακτηριστικό ότι ενώ επιτροπή της σημερινής Δημοτικής Αρχής τις 2/12/14
διαπίστωσε ότι ο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου είχε διάρκεια ζωής 6 μήνες από τότε, δηλ.
μέχρι το Μάη του 2015. Όμως οι λεβέντες των ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΠΑΣΟΚ συνέχιζαν να
χώνουν στο Τεμπλόνι για τρία ακόμα χρόνια τα σκουπίδια… και πεισματικά
αρνούνταν να ψάξουν για νέους χώρους.
Έτσι οδηγήθηκε η κατάσταση στο σημερινό αδιέξοδο.
Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή πρώτα απ’ όλα της κυβέρνησης ώστε να οδηγηθεί
η διαχείριση των σκουπιδιών, κάτω από τη δραματική πίεση του προβλήματος και με
τις λιγότερες δυνατόν αντιδράσεις των λαϊκών στρωμάτων, στην ιδιωτικοποίηση και
την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και να χρυσοπληρώσει τα σκουπίδια ο
εργαζόμενος λαός. Σοβαρές ευθύνες έχουν και η Δημοτική και Περιφερειακή αρχή
γιατί ταυτίστηκαν με τις κυβερνητικές επιλογές και γιατί, μπροστά στο αδιέξοδο
που οδηγήθηκαν και με δική τους υπαιτιότητα τα πράγματα, πιέζουν τώρα με κάθε
τρόπο ώστε να πάνε τα σκουπίδια στην παράνομη και ακατάλληλη χωματερή
Λευκίμμης.
Στο πλαίσιο αυτό, από κυβερνητικά στελέχη
καλλιεργείται η αντίληψη του κοινωνικού αυτοματισμού: Να στραφεί δηλαδή ένα
μέρος του Κερκυραϊκού λαού ενάντια στο λαό της Λευκίμμης. Πρόκειται για μια
απαράδεκτη διασπαστική και αντιδραστική τακτική που επιχειρεί να μεταφέρει τις
κυβερνητικές ευθύνες στο λαό της Κέρκυρας. Κανείς δεν πρέπει να πέσει σ’ αυτήν
την κυβερνητική παγίδα. Η κυβέρνηση επίσης σχεδιάζει και απειλεί για τη χρήση
κατασταλτικών και αστυνομικών μέτρων. Αν κάνει τέτοια επιλογή θα αποδείξει για
μια ακόμα φορά το βαθύ αντιλαϊκό και αντιδραστικό χαρακτήρα της πολιτικής της
και βέβαια θα το πληρώσει ακριβά.
Στο αδιέξοδο που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα απαιτείται
άμεσα με κυβερνητική ευθύνη να δοθεί λύση γιατί κινδυνεύει η υγεία του
Κερκυραϊκού λαού και υπονομεύεται η οικονομική δραστηριότητα μεγάλου αριθμού
μικρομεσαίων επαγγελματιών. Η κυβέρνηση διαθέτει τα νομοθετικά, χρηματοδοτικά
και διοικητικά εργαλεία ώστε να δώσει άμεση λύση χωρίς καμία επιπλέον
οικονομική επιβάρυνση του Κερκυραϊκού λαού.
-
Άμεσα να εξευρεθούν νέοι ή νέος χώρος με επιστημονικά
κριτήρια εκ των προτέρων γνωστά.
-
Να αποκλειστεί η συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών στη
διαχείριση των σκουπιδιών στο νησί, που πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσια.
-
Προτεραιότητα, στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια, στη
χωριστή συλλογή με διαλογή στην πηγή των ανακυκλώσιμων υλικών, ώστε να μειωθεί
και η ποσότητα των σκουπιδιών που οδηγούνται σε ΧΥΤΑ.
-
Μόνιμη και σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους με
τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας. Άμεση πρόσληψη εργαζομένων στην
καθαριότητα.
-
Να μειωθεί δραστικά το κόστος της διαχείρισης των
απορριμμάτων που φορτώνεται στις πλάτες
των λαϊκών νοικοκυριών με πρόσθετη φορολόγηση του κεφαλαίου.
Κέρκυρα 30/5/18 Θ.
Γουλής
«Πόλεμος» στο Λιμάνι: Μεγάλη απεργία στην COSCO - Απεργοσπαστικό μηχανισμό με χρυσαυγίτες καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι
Αναβρασμός επικρατεί στο λιμάνι του Πειραιά, καθώς οι εργαζόμενοι
στις προβλήτες 2 και 3 της COSCO βρίσκονται για δεύτερο 24ωρο σε
απεργία, με βασικό αίτημα την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Η απεργία ξεκίνησε το πρωί της Τετάρτης ενώ συνεχίζεται και την Πέμπτη, μετά από ομόφωνη απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης.
Οι εργαζόμενοι της COSCO, εκτός από την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, διεκδικούν ακόμα μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, την ένταξή τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά επαγγέλματα καθώς και την λήψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στον χώρο εργασίας.
Σε ανακοίνωσή του το σωματείο ΕΝΕΔΕΠ αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Φτάνει πια, διανύουμε τον 8ο χρόνο δουλειάς στις εγκαταστάσεις στις προβλήτες της ΣΕΠ 2 και 3 χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και όξυνση όλων των προβλημάτων μας. Είμαστε αποφασισμένοι, ένας για όλους και όλοι για έναν, να συνεχίσουμε σαν μια γροθιά τον αγώνα μας για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Το σωματείο μας έχει στείλει τα δίκαια αιτήματά μας στην "Cosco" και τους εργολάβους της και περιμένει την απάντησή της.»
Καταγγελία για απεργοσπαστικό μηχανισμό με χρυσαυγίτες
Από την πλευρά της η εργοδοσία, σύμφωνα με τον 902.gr, προσπαθεί να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό ενώ έχει ήδη κινηθεί νομικά κατά της απεργιακής κινητοποίησης.
Σύμφωνα πάντα με το 902.gr το πρωί της Πέμπτης επιχειρήθηκε να μεταφερθούν με πλοιάριο απεργοσπάστες, ανάμεσά τους και χρυσαυγίτες, από την προβλήτα του Φαλήρου στο ΣΕΦ στις προβλήτες τις COSCO.
«Από το Σωματείο έγινε παρέμβαση τόσο στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη όσο και στον υπουργό Ναυτιλίας προειδοποιώντας ότι αναλαμβάνουν τεράστια ευθύνη για τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που στήνεται με πλοία.
Οι εργαζόμενοι παραμένουν συσπειρωμένοι, περιφρουρώντας μαζικά την απεργία τους. Στις 9 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί νέα Γενική Συνέλευση ενώ αμέσως μετά θα ακολουθήσει γλέντι στο χώρο», αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα του 902.gr.
Η απεργία ξεκίνησε το πρωί της Τετάρτης ενώ συνεχίζεται και την Πέμπτη, μετά από ομόφωνη απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης.
Οι εργαζόμενοι της COSCO, εκτός από την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, διεκδικούν ακόμα μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, την ένταξή τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά επαγγέλματα καθώς και την λήψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στον χώρο εργασίας.
Σε ανακοίνωσή του το σωματείο ΕΝΕΔΕΠ αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Φτάνει πια, διανύουμε τον 8ο χρόνο δουλειάς στις εγκαταστάσεις στις προβλήτες της ΣΕΠ 2 και 3 χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και όξυνση όλων των προβλημάτων μας. Είμαστε αποφασισμένοι, ένας για όλους και όλοι για έναν, να συνεχίσουμε σαν μια γροθιά τον αγώνα μας για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Το σωματείο μας έχει στείλει τα δίκαια αιτήματά μας στην "Cosco" και τους εργολάβους της και περιμένει την απάντησή της.»
Καταγγελία για απεργοσπαστικό μηχανισμό με χρυσαυγίτες
Από την πλευρά της η εργοδοσία, σύμφωνα με τον 902.gr, προσπαθεί να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό ενώ έχει ήδη κινηθεί νομικά κατά της απεργιακής κινητοποίησης.
Σύμφωνα πάντα με το 902.gr το πρωί της Πέμπτης επιχειρήθηκε να μεταφερθούν με πλοιάριο απεργοσπάστες, ανάμεσά τους και χρυσαυγίτες, από την προβλήτα του Φαλήρου στο ΣΕΦ στις προβλήτες τις COSCO.
«Από το Σωματείο έγινε παρέμβαση τόσο στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη όσο και στον υπουργό Ναυτιλίας προειδοποιώντας ότι αναλαμβάνουν τεράστια ευθύνη για τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που στήνεται με πλοία.
Οι εργαζόμενοι παραμένουν συσπειρωμένοι, περιφρουρώντας μαζικά την απεργία τους. Στις 9 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί νέα Γενική Συνέλευση ενώ αμέσως μετά θα ακολουθήσει γλέντι στο χώρο», αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα του 902.gr.
Τι σχέση έχει η αμερικανοΝΑΤΟική «αριστερά» με τον Γρηγόρη Λαμπράκη;!
Τον εαυτό τους υπερέβησαν τις
προηγούμενες μέρες τα κυβερνητικά μέσα (από την ΕΡΤ μέχρι την «Αυγή»),
για να στεριώσουν το κατασκεύασμα του ΣΥΡΙΖΑ, που επιμένει να συνδέει το
τραμπούκικο χτύπημα στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης με τη δολοφονία του
αγωνιστή της ειρήνης και βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη. Η
προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να στήσει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ
και να εμφανιστεί περίπου ως συνεχιστής των αγώνων του λαού μας και των
ηρώων του, βγάζει μάτι. Ωστόσο, όση σχέση έχει ο φάντης με το
ρετσινόλαδο, άλλη τόση έχει η αμερικανοΝΑΤΟική «αριστερά» με εκείνους
που έδωσαν το αίμα τους ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις
επεμβάσεις, για να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ.
Μάλιστα, μια λεπτομέρεια κάνει την εν
λόγω λαθροχειρία ακόμα πιο χτυπητή: Ανάμεσα στα άλλα, η «Αυγή» της
περασμένης Κυριακής αναδημοσίευσε τα πρωτοσέλιδα της τότε «Αυγής» για τη
δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Όπως διαβάζουμε, την επομένη του
δολοφονικού χτυπήματος, δεύτερο θέμα στο πρωτοσέλιδο της «Αυγής» είναι η
«αποκάλυψη Αμερικανού στρατηγού, ότι η ελληνική Αεροπορία έχει μοίρες
ατομικής κρούσεως και αποθήκες πυρηνικών κώνων». Το ρεπορτάζ, μάλιστα,
καταγράφει ότι «η ελληνική κυβέρνησις δεν ετόλμησε να εκδώση καμία
ανακοίνωσι και να δώση οποιαδήποτε διευκρίνισι σχετικά με τις
αποκαλύψεις του Αμερικανού στρατηγού, που την εμφανίζουν όχι μόνο να
υπονομεύη την ειρήνη, αλλά και να ψεύδεται στην εθνική αντιπροσωπεία
όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε υπεύθυνα ότι η Ελλάς δεν έχει
λάβει ατομικά όπλα». Να λοιπόν ενάντια σε τι έδωσε το αίμα του ο
Λαμπράκης, όπως και χιλιάδες άλλοι εκείνη την εποχή. Αυτά, βέβαια, δεν
χωράνε στα ανιστόρητα παραμύθια και τις «αναλογίες» της κυβέρνησης, που
από τη μια παριστάνει ότι τιμά του Λαμπράκη και, από την άλλη,
ταυτόχρονα συζητάει το ενδεχόμενο να φιλοξενήσει ΝΑΤΟικά πυρηνικά όπλα
στον Άραξο.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: # ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ #
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ:
-Η ιστορία είναι αληθινή…όπως και η συνάντηση μου μαζί της!
Μου είπε για τις βόμβες, που έπεφταν παντού, για τις σφαίρες που σφύριζαν πάνω από τα κεφάλια τους.
Για το ότι σαν έφευγε για το σχολείο, δεν ήξερε αν θα γύριζε σπίτι της κι αν θα ξανάβλεπε τους γονείς της.
Για τους φίλους της που έχουν σκοτωθεί.
Για την βόμβα που έπεσε στο δρόμο και έσπασε την τζαμαρία πίσω της. Για τα τζάμια που χαράκωσαν την πλάτη της – σηκώθηκε αργά και σήκωσε την μπλούζα για να δω τα σημάδια της.
Μου είπε για το μικρό δεκάχρονο αγόρι που το αίμα έτρεχε από το λαιμό του σαν ποτάμι και ο νοσοκόμος της ζήτησε να πιέζει με τα δάχτυλα της την πληγή για να μην φεύγει το αίμα.
Μου είπε πώς είναι τα μάτια ενός ανθρώπου την ώρα που στραγγίζει από μέσα του η ζωή, σαν εκείνο το αγόρι που την κοίταζε στα μάτια και τα δάχτυλα της πίεζαν την πληγή στο λαιμό του την ώρα που πέθαινε, εκεί στη μέση του δρόμου, στο μικρό υπαίθριο καφέ που είχε καθίσει, με το φρέσκο χυμό ακόμη στο χέρι της.
Μου είπε για το ότι είδε αποκεφαλισμούς ανθρώπων και μικρά παιδιά να πέφτουν στον δρόμο πυροβολημένα από ελεύθερους σκοπευτές.
Μου έδειχνε με τα χέρια της πώς πετούσαν οι άνθρωποι διαμελισμένοι από βόμβες που έσκαγαν στην αγορά και με το στόμα της έκανε τον θόρυβο και τη βοή του πανικού, λίγο πριν την ανατίναξη.
Μου μίλησε για τις αρπαγές κοριτσιών από τους στρατιώτες και για τον φόβο των γονιών της μην συμβεί το ίδιο και σε εκείνη.
Μου είπε για την απόφαση να φύγουν, για την ημέρα του αποχαιρετισμού,για τα δάκρυα και τα γέλια και την χαμένη ελπίδα, πως θα ξαναδεί το σπίτι της,την αυλή της,το δωμάτιο της. Το ροζ εφηβικό της δωμάτιο, που μου περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια.
Μου μίλησε για τον υποχρεωτικό αποχωρισμό από τον μπαμπά που έπρεπε να μείνει πίσω. Για το μικρό σακίδιο που έπρεπε εκεί να χωρέσει όλη την παλιά ζωή της κι εκείνη επέλεξε να πάρει ζωγραφιές κι ευχές φίλων της,παρά ρούχα ή κάτι πιο χρήσιμο.
Μου μίλησε για το ταξίδι στην Τουρκία,το περπάτημα μέσα από τα βουνά, το κρύο,την κούραση, τη σιωπή και την πείνα.
Μου είπε για το ταξίδι με τη βάρκα. Τη θάλασσα άγρια, πως κουνούσε και ζαλιζόταν, πως φοβόταν.
Μου μίλησε για το πώς έφτασαν στην Κω και πώς πέρασαν εκεί δύο δύσκολες μέρες σε απόλυτη εξαθλίωση και πείνα,μα πως όλοι ήταν καλοί μαζί τους…
Κι ύστερα Αθήνα κι ύστερα… Θεσσαλονίκη κι ύστερα…εκεί απέναντι μου να μου μιλά για τη φρίκη της. Τα μάτια της έτρεχαν ποτάμι, κανένας λυγμός, κανένας ήχος, μόνο δάκρυα. Ένα παιδί.
Ένα παιδί που είχε ζήσει την κόλαση κι είχε επιβιώσει…
Ήθελα να βρω τα σωστά λόγια μα δεν υπήρχαν… Με κοίταξε ίσια στα μάτια και μου είπε πως πριν τον πόλεμο η Συρία ήταν η πιο όμορφη χώρα στον κόσμο. Πως ήξερε πως δεν θα την ξαναδεί και πως θα την αγαπούσε για πάντα…
Την ρώτησα τι θυμόταν από την χώρα της πριν από τον πόλεμο…
«Τίποτε». Μου απάντησε «Ήμουν τόσο μικρή όταν άρχισε ο πόλεμος, που δεν θυμάμαι πως ήταν πιο πριν». «Τότε πώς ξέρεις πως ήταν όμορφη;»Τη ρωτάω.
Ακούμπησε το ντελικάτο σχεδόν γυναικείο χέρι της στο στήθος της και κλείνοντας τα μάτια ψιθύρισε, «Το ξέρω γιατί όταν τη θυμάμαι πονάει η καρδιά μου»…
Αντίο Πατρίδα…
Η ιστορία είναι αληθινή…όπως και η συνάντηση μου μαζί της! Καλημέρα αγαπημένοι…
Αναρτήθηκε από
Viva La Revolucion
Η “κόκκινη” Μαίριλυν – Όταν η μεγάλη σταρ έπεφτε στα δίχτυα του FBI
To όνομα Νόρμα Τζιν Μπέηκερ είναι άγνωστο στους περισσότερους, εκείνο
της Μαίριλυν Μονρόε ωστόσο παραπέμπει σε μια από τις μεγαλύτερες
κινηματογραφικές σταρ του περασμένου αιώνα, που εξακολουθεί να αποτελεί
ένα από τα πιο ευπώλητα brand-name στο χώρο της ποπ κουλτούρας. Πίσω από
την εικόνα της αρχετυπικής ξανθιάς σεξοβόμβας, βασανισμένης από
προσωπικά και ψυχολογικά αδιέξοδα που κατέληξαν στην – πιθανή –
αυτοκτονία της, κρύβονται πτυχές της προσωπικότητάς της λιγότερο γνωστές
στο ευρύ κοινό.
Το άνοιγμα ενός μέρους του φακέλου της ηθοποιό στο FBΙ, αποκαλύπτει ότι η υπηρεσία θεωρούσε ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του πενήντα την Μονρόε ύποπτη για κομμουνιστικές διασυνδέσεις, συνεχίζοντας την παρακολούθησή της ως το θάνατό της το 1962. Η μικρή Νόρμα Τζιν γεννήθηκε εκτός γάμου το 1926, και μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης τη δεκαετία του ’30. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ως τον πρώτο της γάμο στα 16 με ανάδοχες οικογένειες στην Καλιφόρνια, καθώς η μητέρα της αδυνατούσε να τη θρέψει. Οι περισσότερες της φέρθηκαν με άσχημο τρόπο, ωστόσο υπήρχε και μια αφροαμερικανική οικογένεια, ονόματι Bolander, που την υποδέχτηκε με ζεστασιά, ενσταλάζοντάς της από μικρή την έννοια της ισότητας των διαφορετικών φυλετικών και οικονομικών ομάδων, ιδέα την οποία υπερασπίστηκε κατά την ενήλικη ζωή της.
Ήδη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του “Όλα για την Εύα” το 1950, στελέχη του κινηματογραφικού στούντιο της έκαναν παρατήρηση επειδή διάβαζε “ριζοσπαστικά” βιβλία, εν προκειμένω την αυτοβιογραφία του Λίνκολν Στέφενς, ενός δημοσιογράφου που είχε δράσει στο μεσοπόλεμο καταγγέλλοντας τη διαφθορά και τις κοινωνικές ανισότητες στις ΗΠΑ. Η πολιτικοποίησή της έγινε πιο ανοιχτή στη διάρκεια του γάμου της με τον προοδευτικό θεατρικό συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ. Όταν εκείνος κλήθηκε να καταθέσει μπροστά στη διαβόητη Επιτροπή Αντιαμερικανικών Υποθέσεων, του συμπαραστάθηκε αποφασιστικά, κάνοντας μάλιστα δηλώσεις μπροστά στα δικαστήρια. Η ίδια δεν κλήθηκε, καθώς οι αντικομμμουνιστές του Κονγκρέσου τη θεωρούσαν “μια ανόητη ξανθιά”, ενώ δεν λείπουν και συντηρητικοί ιστορικοί που κατηγορούν το Μίλερ ότι εκμεταλλεύτηκε τη Μονρόε ως ένα είδος “πολιτικής ασπίδας” ενάντια στις κατηγορίες.
Αργότερα συμμετείχε σε οργάνωση για τη “Συνετή Πολιτική Πυρηνικής Ενέργειας”, ενώ δεν έκρυβε τη στήριξή της στο Φιντέλ Κάστρο και στο κίνημα χειραφέτησης των Αφροαμερικανών. Ανάμεσα στα αρχεία που δημοσιεύτηκαν, αναφέρεται και το περιστατικό ενός ανώνυμου τηλεφωνήματος το 1956, το οποίο κατήγγειλε την Μονρόε ότι είχε “διολισθήσει στον κομμουνιστική ακτίνα επιρροής”, κι ότι η εταιρεία παραγωγής της “Marilyn Monreo Productions” “ήταν γεμάτη κομμουνιστές”, και διοχέτευε χρήματα προς δραστηριότητες του ΚΚ ΗΠΑ. Κατηγορούσε επίσης ότι ο γάμος της με τον Μίλερ ήταν μια μορφή “συγκάλυψης” της δραστηριότητάς του ως “προεξάρχοντα της πολιτιστικής πολιτικής του ΚΚ”. Ένα χρόνο ωρίτερα, το 1955, η αμερικανική υπηρεσία σημείωνε ότι ο ατζέντης της είχε κάνει εκ μέρους της αίτηση για έκδοση βίζας με στόχο να επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση.
Λίγους μήνες πριν το θανατό της το 1962, τα αρχεία έκαναν λόγο για την “ανησυχία” σε φιλικούς κύκλους της ηθοποιού, για τη σύνδεσή της με τον Φρέντερι Βάντερμπιλτ Φιλντ, γιο οικογένειας μεγιστάνων που τον είχαν αποκληρώσει για τις απόψεις του. Τον γνώρισε στη διάρκεια ενός ταξιδιού της στο Μεξικό, όπου είχε πάει για να πάρει έπιπλα και, σύμφωνα με τα αρχεία του FBI “συνδέθηκε στενά με ορσμένα μέλη του αμερικανικού ΚΚ”. Ο ίδιος ο Φιλντ, που αρνούνταν ότι είχε υπάρξει ποτέ μέλος του ΚΚ, έκανε λόγο για τη γνωριμία τους στην αυτοβιογραφία “Από τη δεξιά στην αριστερά”. “Μας μιλούσε για τα έντονα συναισθήματά της υπέρ του κινήματος της χειραφέτησης των Αφροαμερικανών, το θαυμασμό της για όσα γίνονταν στην Κίνα, το θυμό της για το κυνήγι μαγισσών του μακαρθισμού και το μίσος της για τον Έντγκαρ Χούβερ” (σ.σ τον Διευθυντή του FBI).
Το FBI τελικά κατέληξε πως η Μονρόε παρά τις “πολύ σίγουρα και πολύ συγκεκριμένα αριστερές απόψεις της”, δε μπορούσε να διασυνδεθεί απευθείας με το ΚΚ ΗΠΑ. Μεγάλο μέρος ωστόσο των αρχείων που την αφορούν, τόσο στο κομμάτι των πολιτικών απόψεων, όσο και για τις συνθήκες θανάτου της, είτε παραμένει εντελώς αδημοσίευτο, είτε έχει δημοσιευτεί με σημαντικές περικοπές.
Το άνοιγμα ενός μέρους του φακέλου της ηθοποιό στο FBΙ, αποκαλύπτει ότι η υπηρεσία θεωρούσε ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του πενήντα την Μονρόε ύποπτη για κομμουνιστικές διασυνδέσεις, συνεχίζοντας την παρακολούθησή της ως το θάνατό της το 1962. Η μικρή Νόρμα Τζιν γεννήθηκε εκτός γάμου το 1926, και μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης τη δεκαετία του ’30. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ως τον πρώτο της γάμο στα 16 με ανάδοχες οικογένειες στην Καλιφόρνια, καθώς η μητέρα της αδυνατούσε να τη θρέψει. Οι περισσότερες της φέρθηκαν με άσχημο τρόπο, ωστόσο υπήρχε και μια αφροαμερικανική οικογένεια, ονόματι Bolander, που την υποδέχτηκε με ζεστασιά, ενσταλάζοντάς της από μικρή την έννοια της ισότητας των διαφορετικών φυλετικών και οικονομικών ομάδων, ιδέα την οποία υπερασπίστηκε κατά την ενήλικη ζωή της.
Ήδη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του “Όλα για την Εύα” το 1950, στελέχη του κινηματογραφικού στούντιο της έκαναν παρατήρηση επειδή διάβαζε “ριζοσπαστικά” βιβλία, εν προκειμένω την αυτοβιογραφία του Λίνκολν Στέφενς, ενός δημοσιογράφου που είχε δράσει στο μεσοπόλεμο καταγγέλλοντας τη διαφθορά και τις κοινωνικές ανισότητες στις ΗΠΑ. Η πολιτικοποίησή της έγινε πιο ανοιχτή στη διάρκεια του γάμου της με τον προοδευτικό θεατρικό συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ. Όταν εκείνος κλήθηκε να καταθέσει μπροστά στη διαβόητη Επιτροπή Αντιαμερικανικών Υποθέσεων, του συμπαραστάθηκε αποφασιστικά, κάνοντας μάλιστα δηλώσεις μπροστά στα δικαστήρια. Η ίδια δεν κλήθηκε, καθώς οι αντικομμμουνιστές του Κονγκρέσου τη θεωρούσαν “μια ανόητη ξανθιά”, ενώ δεν λείπουν και συντηρητικοί ιστορικοί που κατηγορούν το Μίλερ ότι εκμεταλλεύτηκε τη Μονρόε ως ένα είδος “πολιτικής ασπίδας” ενάντια στις κατηγορίες.
Αργότερα συμμετείχε σε οργάνωση για τη “Συνετή Πολιτική Πυρηνικής Ενέργειας”, ενώ δεν έκρυβε τη στήριξή της στο Φιντέλ Κάστρο και στο κίνημα χειραφέτησης των Αφροαμερικανών. Ανάμεσα στα αρχεία που δημοσιεύτηκαν, αναφέρεται και το περιστατικό ενός ανώνυμου τηλεφωνήματος το 1956, το οποίο κατήγγειλε την Μονρόε ότι είχε “διολισθήσει στον κομμουνιστική ακτίνα επιρροής”, κι ότι η εταιρεία παραγωγής της “Marilyn Monreo Productions” “ήταν γεμάτη κομμουνιστές”, και διοχέτευε χρήματα προς δραστηριότητες του ΚΚ ΗΠΑ. Κατηγορούσε επίσης ότι ο γάμος της με τον Μίλερ ήταν μια μορφή “συγκάλυψης” της δραστηριότητάς του ως “προεξάρχοντα της πολιτιστικής πολιτικής του ΚΚ”. Ένα χρόνο ωρίτερα, το 1955, η αμερικανική υπηρεσία σημείωνε ότι ο ατζέντης της είχε κάνει εκ μέρους της αίτηση για έκδοση βίζας με στόχο να επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση.
Λίγους μήνες πριν το θανατό της το 1962, τα αρχεία έκαναν λόγο για την “ανησυχία” σε φιλικούς κύκλους της ηθοποιού, για τη σύνδεσή της με τον Φρέντερι Βάντερμπιλτ Φιλντ, γιο οικογένειας μεγιστάνων που τον είχαν αποκληρώσει για τις απόψεις του. Τον γνώρισε στη διάρκεια ενός ταξιδιού της στο Μεξικό, όπου είχε πάει για να πάρει έπιπλα και, σύμφωνα με τα αρχεία του FBI “συνδέθηκε στενά με ορσμένα μέλη του αμερικανικού ΚΚ”. Ο ίδιος ο Φιλντ, που αρνούνταν ότι είχε υπάρξει ποτέ μέλος του ΚΚ, έκανε λόγο για τη γνωριμία τους στην αυτοβιογραφία “Από τη δεξιά στην αριστερά”. “Μας μιλούσε για τα έντονα συναισθήματά της υπέρ του κινήματος της χειραφέτησης των Αφροαμερικανών, το θαυμασμό της για όσα γίνονταν στην Κίνα, το θυμό της για το κυνήγι μαγισσών του μακαρθισμού και το μίσος της για τον Έντγκαρ Χούβερ” (σ.σ τον Διευθυντή του FBI).
Το FBI τελικά κατέληξε πως η Μονρόε παρά τις “πολύ σίγουρα και πολύ συγκεκριμένα αριστερές απόψεις της”, δε μπορούσε να διασυνδεθεί απευθείας με το ΚΚ ΗΠΑ. Μεγάλο μέρος ωστόσο των αρχείων που την αφορούν, τόσο στο κομμάτι των πολιτικών απόψεων, όσο και για τις συνθήκες θανάτου της, είτε παραμένει εντελώς αδημοσίευτο, είτε έχει δημοσιευτεί με σημαντικές περικοπές.
Μαζί τα φάγαμε…
Σαν χτιζόταν ο κόσμος, κανείς δεν σκέφτηκε τον κόκορα να σφάξει.
Να πιάσουν τα θεμέλια. Να δέσουν. Γερά να γίνουν.
Και τώρα, ανασκουμπώνονται οι σοφοί, ξύνοντας τάχα το κεφάλι.
Σκέφτονται: «Τι φταίει;»
…-«Φταίει που γίναμε πολλοί» θ’ αποφασίσει ο ένας, ενώ ο άλλος, ακόμη ξύνεται.
Δύσκολο θέμα. Θα πρέπει μες στις σκέψεις του να βυθισθεί, όπως οφείλει στα πτυχία του και στην κυρία την μαμά του.
Ο τρίτος, θα ξεροβήξει. Θα κοιτάξει ψηλά. Μετά, χαμηλά. Έτσι σκέφτεται αυτός..
Ύστερα, θα τινάξει την σκόνη του μυαλού του απ’ το πέτο, θα τρίξει τα λουστρίνια του κι αφού κοιτάξει ίσια μπρός, θ’ αποφανθεί:
-« Δεν είναι τίποτα. Το βάρος φταίει» θα εξηγήσει σε γλώσσα… επιστημονική.
Η γη όμως τρίζει.
Συθέμελα κουνιέται.
Ο λαουτζίκος πάει κι έρχεται σαν σβούρα.
Όπως η γη.
….-«Εγώ είμαι αμόρφωτος» θα ψιθυρίσει κάποιος απ’ το πλήθος, ντροπαλά.
-«Κι εγώ δεν τους κατάλαβα» θα σχολιάσει άλλος.
_-«Τα λένε επιστημονικά» θα πει ο τρίτος που ‘χε χαρτί απ ‘το σχολαρχείο..
-« Ε, τότε, πες τα και σε μας, να καταλάβουμε, πετάχτηκε ένας άλλος, που στεκόταν παράμερα, από σεβασμό στους μορφωμένους.
-« Να, … δηλαδή… ας πούμε… που λέει ο λόγος, δηλαδή, είπανε, πως βαρύναμε. Λιγότερο να τρώμε και τότε η γη, φτερά θα βγάλει και δεν θα τρίζουν τα θεμέλια» και πήγε να κρυφτεί, γιατί ήξερε πως όλο αυτό, ήτανε ψέμμα.
Οι άλλοι κοιτάχτηκαν. Και βάλανε τα γέλια. Πετσί και κόκκαλο ήτανε όλοι τους.
Κι ύστερα κλάψανε. Θυμήθηκαν το τρίξιμο απ’ τα λουστρίνια του χοντρού. Του σοφού. Του επιστήμονα..
Σκύψανε τα κεφάλια. Κατάλαβαν, ότι η γη έτριζε απ’ τους σωτήρες.
Γιατί, τον «κόκορα» αντί να τονε σφάξουν στα θεμέλια, τον φάγανε.
Τηγανιτό; Ψητό, Κρασάτο;; Κανείς δεν έμαθε κι ούτε θα μάθει ποτέ κανένας..
Να πιάσουν τα θεμέλια. Να δέσουν. Γερά να γίνουν.
Και τώρα, ανασκουμπώνονται οι σοφοί, ξύνοντας τάχα το κεφάλι.
Σκέφτονται: «Τι φταίει;»
…-«Φταίει που γίναμε πολλοί» θ’ αποφασίσει ο ένας, ενώ ο άλλος, ακόμη ξύνεται.
Δύσκολο θέμα. Θα πρέπει μες στις σκέψεις του να βυθισθεί, όπως οφείλει στα πτυχία του και στην κυρία την μαμά του.
Ο τρίτος, θα ξεροβήξει. Θα κοιτάξει ψηλά. Μετά, χαμηλά. Έτσι σκέφτεται αυτός..
Ύστερα, θα τινάξει την σκόνη του μυαλού του απ’ το πέτο, θα τρίξει τα λουστρίνια του κι αφού κοιτάξει ίσια μπρός, θ’ αποφανθεί:
-« Δεν είναι τίποτα. Το βάρος φταίει» θα εξηγήσει σε γλώσσα… επιστημονική.
Η γη όμως τρίζει.
Συθέμελα κουνιέται.
Ο λαουτζίκος πάει κι έρχεται σαν σβούρα.
Όπως η γη.
….-«Εγώ είμαι αμόρφωτος» θα ψιθυρίσει κάποιος απ’ το πλήθος, ντροπαλά.
-«Κι εγώ δεν τους κατάλαβα» θα σχολιάσει άλλος.
_-«Τα λένε επιστημονικά» θα πει ο τρίτος που ‘χε χαρτί απ ‘το σχολαρχείο..
-« Ε, τότε, πες τα και σε μας, να καταλάβουμε, πετάχτηκε ένας άλλος, που στεκόταν παράμερα, από σεβασμό στους μορφωμένους.
-« Να, … δηλαδή… ας πούμε… που λέει ο λόγος, δηλαδή, είπανε, πως βαρύναμε. Λιγότερο να τρώμε και τότε η γη, φτερά θα βγάλει και δεν θα τρίζουν τα θεμέλια» και πήγε να κρυφτεί, γιατί ήξερε πως όλο αυτό, ήτανε ψέμμα.
Οι άλλοι κοιτάχτηκαν. Και βάλανε τα γέλια. Πετσί και κόκκαλο ήτανε όλοι τους.
Κι ύστερα κλάψανε. Θυμήθηκαν το τρίξιμο απ’ τα λουστρίνια του χοντρού. Του σοφού. Του επιστήμονα..
Σκύψανε τα κεφάλια. Κατάλαβαν, ότι η γη έτριζε απ’ τους σωτήρες.
Γιατί, τον «κόκορα» αντί να τονε σφάξουν στα θεμέλια, τον φάγανε.
Τηγανιτό; Ψητό, Κρασάτο;; Κανείς δεν έμαθε κι ούτε θα μάθει ποτέ κανένας..
Νέα κυβέρνηση Λέγκας-Κινήματος 5 αστέρων στην Ιταλία-Τα “γαλλικά” του Μάρκο Ρίτσο
Τέλος μετά από 88 ημέρες έλαβε η διελκυστίνδα για το σχηματισμό
κυβέρνησης στην Ιταλία, με την ορκωμοσία εν μέσω χαμόγελων και σέλφι,
της νέας κυβέρνησης της ακροδεξιάς Λέγκας του Βορρά και του λαϊκίστικου
Κινήματος 5 αστέρων. Η εξέλιξη αυτή αφήνει σε κάποια αμηχανία τους –
εγχώριους μεταξύ άλλων – θιασώτες της θεωρίας περί “πραξικοπήματος”
Ματαρέλα πριν λίγες μέρες, όσο και τις φιλελέ γκρούπις του Ιταλού
προέδρου, που δεν κρύβουν τη θλίψη τους για την μη πρόβλεψη του
ελληνικού συντάγματος αντίστοιχων εξουσιών στο δικό μας ΠτΔ, σε μια
εξευρωπαϊσμένη εκδοχή του “πού είναι ένας λοχίας;”.
Φαίνεται πως η προοπτική μιας νέας προεκλογικής περιόδου εν μέσω τουριστικής σαιζόν μάλιστα, και κυρίως η δημοσκοπικά διαφαινόμενη έκρηξη της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι, κρίθηκε ως το χείρον σενάριο από την κυρίαρχη μερίδα της άρχουσας τάξης στη γείτονα. Εξάλλου μετά την υποχώρηση του Σαλβίνι – που είναι απλώς η τελευταία μιας σειράς παλινωδιών στο δρόμο του για την εξουσία τους τελευταίους μήνες – στο ζήτημα της ανάληψης του υπουργείου εξωτερικών από τον ευρωσκεπτικιστική καθηγητή Πάολο Σαβόνα (που πήρε τελικά το χαρτοφυλάκιο Ευρωπαϊκών υποθέσεων), το σημαντικότερο “αγκάθι” είχε παραμεριστεί. Ο Σαλβίνι ανέλαβε υπουργός εσωτερικών στο νέο σχήμα, διακηρύσσοντας χθες βράδυ σε συγκέντρωση πως θα ήθελε να περικόψει τα 5 δις για την υποδοχή μεταναστών στην Ιταλία. Ένα άλλο “αστέρι” της νέας κυβέρνησης, που αποτελείται από 7 μέλη των 5 αστέρων, 6 της λέγκας, έξι τεχνοκράτες και τον επίσης μη εκλεγμένο καθηγητή Κόντε ως πρωθυπουργό, είναι η ιατροδικαστής Τζούλια Γκρίλο (απλή συνωνυμία με τον ομοϊδεάτη της κωμικό), που έγινε υπουργός υγείας. Η ίδια μέσω του μπλογκ της και πολλών δηλώσεων προεκλογικά, τάσσεται υπέρ του μη υποχρεωτικού χαρακτήρα του εμβολιασμού, υποστηρίζοντας την ανάκληση του διατάγματος Λορέντσιν, που προβλέπει τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων παιδιών από τα νηπιαγωγεία και την επιβολή ποινών στους γονείς που εγγράφουν ανεμβολίαστα παιδιά στα δημοτικά. Ισχυριζόμενη πως “με τον καταναγκασμό παράγεται το αντίθετο αποτέλεσμα” (αν και τα στοιχεία σε ένα χρόνο εφαρμογής του μέτρου την διαψεύδουν, καθώς αυξήθηκε η εμβολιαστική κάλυψη των παιδιών), ποντάρει “στην πειθώ” των πολιτών.
Υπουργός οικονομικών ανέλαβε τελικά o οικονομολόγος καθηγητής Τζοβάνι Τρία, πρώην οικονομικός σύμβουλος του μπερλουσκονικού κόμματος “Φόρτσα Ιτάλια”, με μαοϊκό φοιτητικό παρελθόν. Αν και λεκτικά λάβρος κατά της οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας, κάτι που τον καθιστά αποδεκτό από το εκλογικό ακροατήριο της νέας κυβέρνησης, θεωρείται “μετριοπαθής” στο ζήτημα της εξόδου από το ευρώ, αντιτιθέμενος σε μια “άμεση απεμπλοκή”, αλλά υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα να υπάρχει σχέδιο σε περίπτωση τυχόν κατάρρευσης του ενιαίου νομίσματος. Υπέρμαχος της προτεινόμενης από τη Λέγκα φορολογικής μεταρρύθμισης στην κατεύθυνση επιβολής ενός ενιαίου φορολογικού συντελεστή (flat tax), δηλώνει έτοιμος να αυξήσει το ΦΠΑ για να χρηματοδοτήσει μέσω επιβάρυνσης των λαϊκών νοικοκυριών αυτή τη νέα επί της ουσίας φοροαπαλλαγή των μεγάλων εισοδημάτων και των επιχειρήσεων στην Ιταλία.
Ο ιταλικός αστικός τύπος σε γενικές γραμμές χαιρετίζει συγκρατημένα τη νέα κυβέρνηση, εκθειάζοντας παράλληλα την παρέμβαση Ματαρέλα, που θεωρεί πως αποτελεί προανάκρουσμα για στροφή της κυβερνητικής συμμαχίας στο “ρεαλισμό”, ενώ παράλληλα αποδέχεται ως όχι ακριβώς ιδανική, αλλά αναγκαία λύση αυτό το “πείραμα εργαστηρίου” όπως αποκαλεί το ερμαφρόδιτο σχήμα, λόγω και της αδυναμίας των άλλων κυρίαρχων αστικών κομμάτων, δηλαδή των κομμάτων Μπερλουσκόνι και Ρέντσι να αποτελέσουν εναλλακτική για τη διαχείριση της οργής των Ιταλών προς την ΕΕ και τις πολιτικές λιτότητας στη χώρα.
Με το δικό του τρόπο σχολίασε τις εξελίξεις ο Μάρκο Ρίτσο του Κομμουνιστικού κόμματος, σχολιάζοντας δηκτικά τη δήλωση του πρωθυπουργού Κόντε πως θα είναι “δικηγόρος του λαού”:
Φαίνεται πως η προοπτική μιας νέας προεκλογικής περιόδου εν μέσω τουριστικής σαιζόν μάλιστα, και κυρίως η δημοσκοπικά διαφαινόμενη έκρηξη της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι, κρίθηκε ως το χείρον σενάριο από την κυρίαρχη μερίδα της άρχουσας τάξης στη γείτονα. Εξάλλου μετά την υποχώρηση του Σαλβίνι – που είναι απλώς η τελευταία μιας σειράς παλινωδιών στο δρόμο του για την εξουσία τους τελευταίους μήνες – στο ζήτημα της ανάληψης του υπουργείου εξωτερικών από τον ευρωσκεπτικιστική καθηγητή Πάολο Σαβόνα (που πήρε τελικά το χαρτοφυλάκιο Ευρωπαϊκών υποθέσεων), το σημαντικότερο “αγκάθι” είχε παραμεριστεί. Ο Σαλβίνι ανέλαβε υπουργός εσωτερικών στο νέο σχήμα, διακηρύσσοντας χθες βράδυ σε συγκέντρωση πως θα ήθελε να περικόψει τα 5 δις για την υποδοχή μεταναστών στην Ιταλία. Ένα άλλο “αστέρι” της νέας κυβέρνησης, που αποτελείται από 7 μέλη των 5 αστέρων, 6 της λέγκας, έξι τεχνοκράτες και τον επίσης μη εκλεγμένο καθηγητή Κόντε ως πρωθυπουργό, είναι η ιατροδικαστής Τζούλια Γκρίλο (απλή συνωνυμία με τον ομοϊδεάτη της κωμικό), που έγινε υπουργός υγείας. Η ίδια μέσω του μπλογκ της και πολλών δηλώσεων προεκλογικά, τάσσεται υπέρ του μη υποχρεωτικού χαρακτήρα του εμβολιασμού, υποστηρίζοντας την ανάκληση του διατάγματος Λορέντσιν, που προβλέπει τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων παιδιών από τα νηπιαγωγεία και την επιβολή ποινών στους γονείς που εγγράφουν ανεμβολίαστα παιδιά στα δημοτικά. Ισχυριζόμενη πως “με τον καταναγκασμό παράγεται το αντίθετο αποτέλεσμα” (αν και τα στοιχεία σε ένα χρόνο εφαρμογής του μέτρου την διαψεύδουν, καθώς αυξήθηκε η εμβολιαστική κάλυψη των παιδιών), ποντάρει “στην πειθώ” των πολιτών.
Υπουργός οικονομικών ανέλαβε τελικά o οικονομολόγος καθηγητής Τζοβάνι Τρία, πρώην οικονομικός σύμβουλος του μπερλουσκονικού κόμματος “Φόρτσα Ιτάλια”, με μαοϊκό φοιτητικό παρελθόν. Αν και λεκτικά λάβρος κατά της οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας, κάτι που τον καθιστά αποδεκτό από το εκλογικό ακροατήριο της νέας κυβέρνησης, θεωρείται “μετριοπαθής” στο ζήτημα της εξόδου από το ευρώ, αντιτιθέμενος σε μια “άμεση απεμπλοκή”, αλλά υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα να υπάρχει σχέδιο σε περίπτωση τυχόν κατάρρευσης του ενιαίου νομίσματος. Υπέρμαχος της προτεινόμενης από τη Λέγκα φορολογικής μεταρρύθμισης στην κατεύθυνση επιβολής ενός ενιαίου φορολογικού συντελεστή (flat tax), δηλώνει έτοιμος να αυξήσει το ΦΠΑ για να χρηματοδοτήσει μέσω επιβάρυνσης των λαϊκών νοικοκυριών αυτή τη νέα επί της ουσίας φοροαπαλλαγή των μεγάλων εισοδημάτων και των επιχειρήσεων στην Ιταλία.
Ο ιταλικός αστικός τύπος σε γενικές γραμμές χαιρετίζει συγκρατημένα τη νέα κυβέρνηση, εκθειάζοντας παράλληλα την παρέμβαση Ματαρέλα, που θεωρεί πως αποτελεί προανάκρουσμα για στροφή της κυβερνητικής συμμαχίας στο “ρεαλισμό”, ενώ παράλληλα αποδέχεται ως όχι ακριβώς ιδανική, αλλά αναγκαία λύση αυτό το “πείραμα εργαστηρίου” όπως αποκαλεί το ερμαφρόδιτο σχήμα, λόγω και της αδυναμίας των άλλων κυρίαρχων αστικών κομμάτων, δηλαδή των κομμάτων Μπερλουσκόνι και Ρέντσι να αποτελέσουν εναλλακτική για τη διαχείριση της οργής των Ιταλών προς την ΕΕ και τις πολιτικές λιτότητας στη χώρα.
Με το δικό του τρόπο σχολίασε τις εξελίξεις ο Μάρκο Ρίτσο του Κομμουνιστικού κόμματος, σχολιάζοντας δηκτικά τη δήλωση του πρωθυπουργού Κόντε πως θα είναι “δικηγόρος του λαού”:
Για τον αντεθνικό ρόλο και την προδοτική δράση της «Πανελλήνιας Απελευθερωτικής Οργάνωσης» (ΠΑΟ)
Εκτός από τις πραγματικές αντιστασιακές απελευθερωτικές οργανώσεις,
στη Μακεδονία κάνουν την εμφάνιση τους, με την υποστήριξη των Γερμανών,
των οργάνων των «ελληνικών» κατοχικών κυβερνήσεων αλλά και των
απεσταλμένων στους σχηματισμούς συμμάχων μας άγγλων
αντιπροσώπων-πρακτόρων ―μάλιστα… των συμμάχων Άγγλων― διάφορες άλλες
δήθεν ή κατ’ επίφασιν ελληνικές απελευθερωτικές οργανώσεις. Μία από
αυτές ήταν η οργάνωση Υπερασπισταί Βορείου Ελλάδος ΥΒΕ). Αποτελούνταν
από ομάδα ελλήνων βασιλικών αξιωματικών με αρχηγό το διαβόητο στην
περιοχή συνταγματάρχη Πούλο και αντιπρόσωπό της στην Κοζάνη τον
ταγματάρχη Παπαβασιλείου. Και μολονότι οι κύριοι της ΥBE διαδήλωναν τον
πατριωτισμό και τον «εθνικισμό» τους, είχαν, έμμεσα ή άμεσα, την ανοχή
αλλά και την υποστήριξη των κατακτητών. Προσπαθούν έντεχνα να
υπονομεύσουν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ υποστηρίζοντας, ανοιχτά ή
συγκεκαλυμμένα, ότι το ΕΑΜ δεν είναι πατριωτική οργάνωση και ότι η
Ελλάδα δεν μπορεί να απελευθερωθεί από μόνη της, ότι το προετοιμαζόμενο
κίνημα είναι πρόωρο και οι Γερμανοί θα δώσουν εξαιρετική θέση στην
Ελλάδα εντός της κοσμοκρατορίας τους.
Την ίδια προπαγάνδα και την ίδια «επιχειρηματολογία» αναπτύσσει η Εθνική Κοινωνική Άμυνα (ΕΚΑ) μέσα στην Κοζάνη, αφού η «δράση» της ΥΒΕ δεν είχε αποδώσει καρπούς και δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Τα ίδια πρόσωπα δρουν και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Η εύνοια των Γερμανών και η υποστήριξή τους από αυτούς είναι δεδομένη.
Έτσι, όμως, η χρεοκοπία τους στη συνείδηση του λαού γίνεται πλέον φανερή. Για το λόγο αυτό αναγκάζονται να μετονομασθούν σε… Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση (ΠΑΟ). Ως βάση της «νέας» οργάνωσης χρησιμοποιείται τώρα το χωριό Άγιοι Πάντες Πιερίας.
Τα πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στη συγκρότηση της ΠΑΟ δεν ήταν καινούργια. Οι ίδιοι άνθρωποι που είχαν συγκροτήσει τις οργανώσεις ΥBE και ΕΚΑ εμφανίστηκαν αργότερα ως οργανωτές και εκπρόσωποι της ΠΑΟ. Όσο κι αν φρόντιζε και η ΠΑΟ τώρα να παρουσιαστεί στην αρχή σαν πατριωτική οργάνωση, προβάλλοντας δήθεν πατριωτικά συνθήματα, δεν μπόρεσε να κρύψει για πολύ καιρό το πραγματικό της πρόσωπο. Εμπνευστές της ήταν οι Χρυσοχόου-Θεμελής.
Η ΠΑΟ εξοπλίστηκε από τους Γερμανούς. Μέλη της ήταν και κρατικά όργανα που κατείχαν ανώτερες και κατώτερες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό των κατοχικών κυβερνήσεων των δοσίλογων, ενώ εξέδιδε και την εφημερίδα Εθνική Φωνή.
Το περιεχόμενο της εφημερίδας αυτής ήταν αντιπατριωτικό και νόμιζε κανείς πως διάβαζε τη χιτλερική Νέα Ευρώπη. Φυσικά, έγραφε για έθνος, πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια. Στην πράξη όμως δεν έρχονταν ποτέ σε σύγκρουση με τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους, και ας ήθελε να λέγεται πατριωτική. Δεν χτυπούσε τους κατακτητές, για να μην προκαλέσει ―λέει― αντίποινα. Παράλληλα, όμως, δε δίσταζε να βγάλει στην ύπαιθρο μαζί με τους Γερμανούς ένοπλα τμήματά της για εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον του ΕΛΑΣ και να καίνε μαζί τους και να λεηλατούν τα χωριά. Τα τμήματα της ΠΑΟ ακολουθούσαν τους Γερμανούς στο Βέρμιο, στην Πιερία, στο Βόιο, στα Γρεβενά και εγκαθιστούσαν φρουρές στις περιοχές που καταλάμβαναν οι Γερμανοί. Από εκεί έκαναν επιδρομές και μπλόκα στα γειτονικά χωριά, όπου επιδίδονταν σε λεηλασίες, εμπρησμούς, δολοφονίες και σε βιασμούς γυναικών.
Η ΠΑΟ, σε συνεννόηση με τους Γερμανούς, συγκρότησε και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας ένοπλα τμήματα. Στην Κοζάνη, ο Μιχαήλ Παπαδόπουλος (ο διαβόητος Μιχάλ-Αγάς) συγκροτεί ένοπλο τμήμα με σκοπό να χτυπήσει το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Το ίδιο κάνει και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος (Κισά-Μπατζάκ) στον Κούκο Πιερίας, καθώς και στο Γιδά, στη Νιγρίτα, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πιο πέρα, στη βουλγαροκρατούμενη Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
Όπως γράφει ο αείμνηστος καπετάνιος του 81ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Βαγγέλης Κασάπης (Κρίτων) στο βιβλίο του [Στον κόρφο της Γκύμπρενας. 2 τόμοι, εκδόσεις Κάλβος, Αθήνα 1977] στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη δρούσε εναντίον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ένα πολυάριθμο συγκρότημα της ΠΑΟ, με αρχηγό τον Αντώνιο Φωστερίδη (Τσαούς Αντών) και με στρατιωτικό διοικητή στην περιοχή Δράμας τον αντισυνταγματάρχη Θωμά Σφέτσο. Οι Αντωντσαουσικοί ΠΑΟτζήδες είχαν εξοπλισθεί από τους Άγγλους με ρίψεις οπλισμού και πολεμοφοδίων από αεροπλάνα στην περιοχή Παγγαίου-Δράμας, με τη μεσολάβηση του αρχηγού μεγάλης αγγλικής αποστολής στην περιοχή αυτή, ταγματάρχη-πράκτορα Μύλλερ. Ταυτόχρονα, με υπόδειξη επίσης του Μύλλερ, οι δήθεν εθνικόφρονες Αντωντσαούσηδες όχι μόνο δε διεξήγαν αντιστασιακό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα εναντίον των βούλγαρων κατακτητών, αλλά και συνεργάζονταν με αυτούς, συνάπτοντας μάλιστα γραπτές συμφωνίες-συνθήκες μαζί τους, με κοινό στόχο να πλήξουν και ει δυνατόν να εξαλείψουν τις πραγματικές εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις.
Είναι χαρακτηριστικά μερικά έγγραφα που παραθέτει ο συγγραφέας. Ο
Αντώνιος Φωστερίδης (Τσαούς Αντών), σε γραπτό μήνυμά του προς τις
βουλγαρικές αρχές της Σταυρούπολης, τονίζει: «Αξιότιμοι κύριοι,
περιήλθε εις χείρας μας κατάστασις εμφαίνουσα ονόματα σημαινόντων
κομμουνιστών. Απεφασίσαμεν και προβαίνομεν εις σύλληψιν τούτων και τους
οποίους θέλομεν εκτελέσει ίνα απαλλάξωμεν τον τόπον από την έκφυλον
αυτήν ιδέαν».
Και ο «καπετάνιος» του Τσαούς Αντών στο Μπαϊράμ Τεπέ Θεόδωρος Μικρόπουλος γράφει προς το διοικητή του βουλγαρικού στρατιωτικού τμήματος στο χωριό Νικηφόρος Δράμας: «Κατά την τελευταία μας συμφωνίαν, ως ενθυμείσθε, εδηλώσαμεν συμμαχίαν όπως αλληλοβοηθούμεθα και αλληλοϋποστηριχθώμεν. Πρώτος απέδειξα συμμόρφωσίν μου προς τα ανωτέρω εμπράκτως, απελευθερώσας εν τη περιφέρειά μου κρατουμένους Βουλγάρους υπαλλήλους και στρατιώτας, αποστείλας 5 τούτους, προς ασφάλειαν, συνοδεία οργάνων μου προς Υμάς».
Ο ίδιος ο Φωστερίδης. ο διαβόητος στην περιοχή Τσαούς Αντών, στις 3 Μαρτίου 1944 γράφει προς τον εκπρόσωπο της τότε βουλγαρικής μοναρχοφασιστικής κυβέρνησης: «Ο κάτωθι υπογεγραμμένος αρχηγός Αντώνιος Φωστερίδης δηλώ ότι δεν έχω καμμίαν διάθεσιν να έλθω εις σύγκρουσιν με τα υμέτερα στρατεύματα εις τα περίχωρα, διότι σκοπός μας είναι ο ίδιος».
Σημειωτέον ότι τα προαναφερθέντα, καθώς και άλλα πολύ ενδεικτικά
έγγραφα που παραθέτει ο Κρίτων στο βιβλίο του, π.χ. το σύμφωνο φιλίας
και συνεργασίας μεταξύ του «γενικού αρχηγού των εθνικιστικών ομάδων
Ελλήνων ανταρτών» Α. Φωστερίδη και του διοικητή του Β’ Σώματος του
βουλγαρικού στρατού, στρατηγού Συράκοφ, της 18ης Σεπτεμβρίου 1944, τη
υποδείξει ―για να μην πούμε με την εντολή― των Άγγλων, ταγματάρχη Μύλλερ
και λοχαγού Ρήντελ, έγιναν γνωστά όταν τα τμήματα του ΕΛΑΣ συνέτριψαν
και διέλυσαν την ορδή των εθνοπροδοτών το Δεκέμβριο του 1944, τα αρχεία
των ΠΑΟτζήδων του Τσαούς Αντών έπεσαν στα χέρια του ΕΛΑΣ.
Παραπλήσια, λοιπόν, ήταν η δράση και οι στόχοι της ΠΑΟ στην Κεντρική και στη Δυτική Μακεδονία. Με τη διαφορά ότι εδώ η φιλία και η συνεργασία αναπτύσσεται με τους Γερμανούς. Αλλά ίδιοι είναι και οι εμπνευστές και υποστηρικτές της πολιτικής και της δράσης της ― οι σύμμαχοί μας Άγγλοι. Συγκεκριμένα, πρέπει να τονισθεί ο ρόλος του ταγματάρχη της Διασυμμαχικής Αποστολής των Άγγλων Εγκς (Χάμοντ), ο οποίος φερόταν σαν αρχηγός των άγγλων συνδέσμων στη Μακεδονία. Στις αρχές Μαΐου 1943 είχε φτάσει στη Θεσσαλονίκη μαζί με κάποιον έλληνα ανθυπολοχαγό Γιάννη, που βρισκόταν στην υπηρεσία της Αγγλικής Αποστολής, με σκοπό να συντονίσει τη δράση του ΕΛΑΣ, σύμφωνα με τις εντολές που είχε πάρει από το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Εκεί πήρε επαφή με στελέχη της ΠΑΟ καθώς και με ορισμένα ανώτερα στελέχη της αστυνομίας και υπογράφεται πρωτόκολλο για δημιουργία σοβαρού αντίβαρου εις βάρος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ― να περάσουν σε ανοιχτή δράση με διάφορες μορφές, να βγάλουν «αντάρτες» στην ύπαιθρο. Συνεπώς, η ΠΑΟ, κατά έναν τρόπο, προστατεύεται και υποστηρίζεται από τους Άγγλους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός, ότι ηγετικά στελέχη της ΠΑΟ, όπως ο στρατηγός Μήτσου και άλλοι, πρόβαλαν αργότερα τον ψεύτικο ισχυρισμό πως η ΠΑΟ δεν ήταν προδοτική οργάνωση, όπως κατηγορήθηκε, αλλά πως ήταν συνδεδεμένη με τις συμμαχικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής και πως από αυτές καθοδηγούνταν και εξοπλίζονταν. Υπάρχουν, όμως, και άλλα αδιάψευστα ντοκουμέντα που ανατρέπουν κάθε παρόμοιο ισχυρισμό, όπως είναι η παρακάτω δήλωση εκπροσώπου της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής στην ελεύθερη Ελλάδα που δημοσιεύτηκε στον αντιστασιακό Τύπο των Εθνικοαπελευθερωτικών Οργανώσεων, τον Αύγουστο του 1944:
«Αι δυνάμεις της Μέσης Ανατολής με εξουσιοδότησαν να κοινοποιήσω την κάτωθι δήλωση, η οποία αφορά την ΠΑΟ και δίδεται διά δημοσιότητα εις τας εφημερίδας: “Αι δυνάμεις της Μέσης Ανατολής δεν έχουν καμμίαν επαφήν οιασδήποτε φύσεως με την ΠΑΟ και δεν παρέχουν εις αυτήν όπλα, ρουχισμό, πυρομαχικά και χρήματα, ούτε τίποτε άλλο”. Ταγματάρχης Συμμαχικής Στρ. Αποστολής Τζακ».
Όπως φαίνεται από την ανωτέρω δήλωση, επίσημα οι Σύμμαχοι δεν τολμούσαν να αναγνωρίσουν την ΠΑΟ.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό περιστατικό για το ρόλο και τη δράση της ΠΑΟ είναι το εξής: Το καλοκαίρι του 1943 ο αρχηγός της Αγγλικής Αποστολής στο Κοινό Γενικό Στρατηγείο πρότεινε να γίνει και η ΠΑΟ μέλος του Κοινού Στρατηγείου μαζί με τις άλλες οργανώσεις ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ, χωρίς μάλιστα να συνεννοηθεί με την αντιπροσωπεία του ΕΛΑΣ. Ο Κρις είχε φαίνεται δώσει οδηγίες στον Εγκς να στείλει η ΠΑΟ αντιπροσωπεία στην έδρα του Κοινού Στρατηγείου, που ήταν στο Περτούλι, για να πάρει μέρος στις εργασίες του. Η ΠΑΟ έστειλε τον έντιμο και άξιο συνταγματάρχη Γιάννη Μουστεράκη.
Και η μεν πρόταση του Κρις απορρίφθηκε από την αντιπροσωπεία του ΕΛΑΣ, που παρουσίασε και κατέθεσε στις αντιπροσωπείες ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ και στους Άγγλους συγκεκριμένα και αδιάψευστα στοιχεία για τη συνεργασία της ΠΑΟ με τους Γερμανούς, από τους οποίους και εξοπλίζονταν και τροφοδοτούνταν. Ο δε Μουστεράκης, ύστερα από αυτά που έμαθε, ζήτησε από τη Διοίκηση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ να προσχωρήσει στις γραμμές του, πράγμα που έγινε αμέσως, με την τοποθέτηση του σε ανώτατη διοικητική θέση. Το ίδιο έπραξαν και άλλοι έντιμοι αξιωματικοί, οι οποίοι, όταν αντιλήφθηκαν τον πραγματικό, αντεθνικό ρόλο της ΠΑΟ, την εγκατέλειψαν και προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ.
Και για να τελειώνουμε με το σοβαρό αυτό κεφάλαιο, δίνοντας μια ακόμα αποστομωτική απάντηση στους φωνασκούντες ότι η ΠΑΟ ήταν πατριωτική και όχι γερμανόφιλη οργάνωση, παραθέτουμε το ακόλουθο επίσημο έγγραφο:
«Γενικόν Επιτελείον Στρατού
Δ/νσις Πληροφοριών
Γραφείον II
Αριθ. Πρωτ. 2/2/10/9
Υπόθεσις: Ελληνικαί Οργανώσεις συνεργασθείσαι
μετά των γερμανικών αρχών
Προς το υπουργείον Οικονομικών (ΕΔΕΣ). Ενταύθα
Λαμβάνω την τιμήν, εις απάντησιν του υπ’ αριθ. 225643/10/45 εγγράφου υμών, να αναφέρω την διά τούτου διαβιβασθείσαν υπ’ αριθμ. 1-10.11.9.45 αναφοράν του Δήμου Καλαμαριάς και να γνωρίσω ότι η Οργάνωσις Δάγκουλα Αντωνίου, ήτις κατά το διάστημα της κατοχής έδρασεν εγκληματικώς εις βάρος του ελληνικού στοιχείου, δεν συνεκροτήθη δυνάμει της τότε Ελληνικής Κυβερνήσεως Κατοχής, αλλά τη υποδείξει και εγκρίσει των Γερμανικών αρχών, ήτο δε εξάρτημα του γερμανικού στρατού, τας διαταγάς του οποίου εξετέλει. Τα όργανα ταύτης εμισθοδοτούντο υπό των Γερμανικών Αρχών. Εις την αυτήν κατηγορίαν υπάγονται και αι Οργανώσεις Πούλου, Βήχου, Κισά Μπατζάκ, Α. Παπαδοπούλου, Μιχαήλ Αγά, Κολάρα-Σκαπέρδα.
«Εμείς οι Έλληνες, οι οποίοι μετά των εντίμων και ανδρείων Γερμανών στρατιωτών αγωνιζόμεθα εντός του εδάφους της αιωνίας ημών πατρίδος, υμνούμεν και δοξάζομεν τον προστάτην ημών και φιλεύσπλαχνον Θεόν, ο οποίος έσωσεν υμάς τον μέγα Φύρερ της Γερμανίας και ολοκλήρου της Ευρώπης από τους όνυχας των κακών και πονηρών δαιμόνων οι οποίοι ήθελαν να σας δολοφονήσουν.
Επί τη ευκαιρία της διασώσεως σας, εκφράζομεν προς υμάς τα αδελφικά μας αισθήματα.
Από το βιβλίο του Δημήτρη Ζυγούρα (Παλαιολόγου) ―υποστράτηγος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας― «Ένα μεγάλο ταξίδι, Εθνική Αντίσταση, εμφύλιος πόλεμος, πολιτική προσφυγιά», εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 2012.
Την ίδια προπαγάνδα και την ίδια «επιχειρηματολογία» αναπτύσσει η Εθνική Κοινωνική Άμυνα (ΕΚΑ) μέσα στην Κοζάνη, αφού η «δράση» της ΥΒΕ δεν είχε αποδώσει καρπούς και δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Τα ίδια πρόσωπα δρουν και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Η εύνοια των Γερμανών και η υποστήριξή τους από αυτούς είναι δεδομένη.
Έτσι, όμως, η χρεοκοπία τους στη συνείδηση του λαού γίνεται πλέον φανερή. Για το λόγο αυτό αναγκάζονται να μετονομασθούν σε… Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση (ΠΑΟ). Ως βάση της «νέας» οργάνωσης χρησιμοποιείται τώρα το χωριό Άγιοι Πάντες Πιερίας.
Τα πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στη συγκρότηση της ΠΑΟ δεν ήταν καινούργια. Οι ίδιοι άνθρωποι που είχαν συγκροτήσει τις οργανώσεις ΥBE και ΕΚΑ εμφανίστηκαν αργότερα ως οργανωτές και εκπρόσωποι της ΠΑΟ. Όσο κι αν φρόντιζε και η ΠΑΟ τώρα να παρουσιαστεί στην αρχή σαν πατριωτική οργάνωση, προβάλλοντας δήθεν πατριωτικά συνθήματα, δεν μπόρεσε να κρύψει για πολύ καιρό το πραγματικό της πρόσωπο. Εμπνευστές της ήταν οι Χρυσοχόου-Θεμελής.
Η ΠΑΟ εξοπλίστηκε από τους Γερμανούς. Μέλη της ήταν και κρατικά όργανα που κατείχαν ανώτερες και κατώτερες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό των κατοχικών κυβερνήσεων των δοσίλογων, ενώ εξέδιδε και την εφημερίδα Εθνική Φωνή.
Το περιεχόμενο της εφημερίδας αυτής ήταν αντιπατριωτικό και νόμιζε κανείς πως διάβαζε τη χιτλερική Νέα Ευρώπη. Φυσικά, έγραφε για έθνος, πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια. Στην πράξη όμως δεν έρχονταν ποτέ σε σύγκρουση με τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους, και ας ήθελε να λέγεται πατριωτική. Δεν χτυπούσε τους κατακτητές, για να μην προκαλέσει ―λέει― αντίποινα. Παράλληλα, όμως, δε δίσταζε να βγάλει στην ύπαιθρο μαζί με τους Γερμανούς ένοπλα τμήματά της για εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον του ΕΛΑΣ και να καίνε μαζί τους και να λεηλατούν τα χωριά. Τα τμήματα της ΠΑΟ ακολουθούσαν τους Γερμανούς στο Βέρμιο, στην Πιερία, στο Βόιο, στα Γρεβενά και εγκαθιστούσαν φρουρές στις περιοχές που καταλάμβαναν οι Γερμανοί. Από εκεί έκαναν επιδρομές και μπλόκα στα γειτονικά χωριά, όπου επιδίδονταν σε λεηλασίες, εμπρησμούς, δολοφονίες και σε βιασμούς γυναικών.
Η ΠΑΟ, σε συνεννόηση με τους Γερμανούς, συγκρότησε και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας ένοπλα τμήματα. Στην Κοζάνη, ο Μιχαήλ Παπαδόπουλος (ο διαβόητος Μιχάλ-Αγάς) συγκροτεί ένοπλο τμήμα με σκοπό να χτυπήσει το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Το ίδιο κάνει και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος (Κισά-Μπατζάκ) στον Κούκο Πιερίας, καθώς και στο Γιδά, στη Νιγρίτα, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πιο πέρα, στη βουλγαροκρατούμενη Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
Όπως γράφει ο αείμνηστος καπετάνιος του 81ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Βαγγέλης Κασάπης (Κρίτων) στο βιβλίο του [Στον κόρφο της Γκύμπρενας. 2 τόμοι, εκδόσεις Κάλβος, Αθήνα 1977] στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη δρούσε εναντίον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ένα πολυάριθμο συγκρότημα της ΠΑΟ, με αρχηγό τον Αντώνιο Φωστερίδη (Τσαούς Αντών) και με στρατιωτικό διοικητή στην περιοχή Δράμας τον αντισυνταγματάρχη Θωμά Σφέτσο. Οι Αντωντσαουσικοί ΠΑΟτζήδες είχαν εξοπλισθεί από τους Άγγλους με ρίψεις οπλισμού και πολεμοφοδίων από αεροπλάνα στην περιοχή Παγγαίου-Δράμας, με τη μεσολάβηση του αρχηγού μεγάλης αγγλικής αποστολής στην περιοχή αυτή, ταγματάρχη-πράκτορα Μύλλερ. Ταυτόχρονα, με υπόδειξη επίσης του Μύλλερ, οι δήθεν εθνικόφρονες Αντωντσαούσηδες όχι μόνο δε διεξήγαν αντιστασιακό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα εναντίον των βούλγαρων κατακτητών, αλλά και συνεργάζονταν με αυτούς, συνάπτοντας μάλιστα γραπτές συμφωνίες-συνθήκες μαζί τους, με κοινό στόχο να πλήξουν και ει δυνατόν να εξαλείψουν τις πραγματικές εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις.
Και ο «καπετάνιος» του Τσαούς Αντών στο Μπαϊράμ Τεπέ Θεόδωρος Μικρόπουλος γράφει προς το διοικητή του βουλγαρικού στρατιωτικού τμήματος στο χωριό Νικηφόρος Δράμας: «Κατά την τελευταία μας συμφωνίαν, ως ενθυμείσθε, εδηλώσαμεν συμμαχίαν όπως αλληλοβοηθούμεθα και αλληλοϋποστηριχθώμεν. Πρώτος απέδειξα συμμόρφωσίν μου προς τα ανωτέρω εμπράκτως, απελευθερώσας εν τη περιφέρειά μου κρατουμένους Βουλγάρους υπαλλήλους και στρατιώτας, αποστείλας 5 τούτους, προς ασφάλειαν, συνοδεία οργάνων μου προς Υμάς».
Ο ίδιος ο Φωστερίδης. ο διαβόητος στην περιοχή Τσαούς Αντών, στις 3 Μαρτίου 1944 γράφει προς τον εκπρόσωπο της τότε βουλγαρικής μοναρχοφασιστικής κυβέρνησης: «Ο κάτωθι υπογεγραμμένος αρχηγός Αντώνιος Φωστερίδης δηλώ ότι δεν έχω καμμίαν διάθεσιν να έλθω εις σύγκρουσιν με τα υμέτερα στρατεύματα εις τα περίχωρα, διότι σκοπός μας είναι ο ίδιος».
Παραπλήσια, λοιπόν, ήταν η δράση και οι στόχοι της ΠΑΟ στην Κεντρική και στη Δυτική Μακεδονία. Με τη διαφορά ότι εδώ η φιλία και η συνεργασία αναπτύσσεται με τους Γερμανούς. Αλλά ίδιοι είναι και οι εμπνευστές και υποστηρικτές της πολιτικής και της δράσης της ― οι σύμμαχοί μας Άγγλοι. Συγκεκριμένα, πρέπει να τονισθεί ο ρόλος του ταγματάρχη της Διασυμμαχικής Αποστολής των Άγγλων Εγκς (Χάμοντ), ο οποίος φερόταν σαν αρχηγός των άγγλων συνδέσμων στη Μακεδονία. Στις αρχές Μαΐου 1943 είχε φτάσει στη Θεσσαλονίκη μαζί με κάποιον έλληνα ανθυπολοχαγό Γιάννη, που βρισκόταν στην υπηρεσία της Αγγλικής Αποστολής, με σκοπό να συντονίσει τη δράση του ΕΛΑΣ, σύμφωνα με τις εντολές που είχε πάρει από το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Εκεί πήρε επαφή με στελέχη της ΠΑΟ καθώς και με ορισμένα ανώτερα στελέχη της αστυνομίας και υπογράφεται πρωτόκολλο για δημιουργία σοβαρού αντίβαρου εις βάρος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ― να περάσουν σε ανοιχτή δράση με διάφορες μορφές, να βγάλουν «αντάρτες» στην ύπαιθρο. Συνεπώς, η ΠΑΟ, κατά έναν τρόπο, προστατεύεται και υποστηρίζεται από τους Άγγλους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός, ότι ηγετικά στελέχη της ΠΑΟ, όπως ο στρατηγός Μήτσου και άλλοι, πρόβαλαν αργότερα τον ψεύτικο ισχυρισμό πως η ΠΑΟ δεν ήταν προδοτική οργάνωση, όπως κατηγορήθηκε, αλλά πως ήταν συνδεδεμένη με τις συμμαχικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής και πως από αυτές καθοδηγούνταν και εξοπλίζονταν. Υπάρχουν, όμως, και άλλα αδιάψευστα ντοκουμέντα που ανατρέπουν κάθε παρόμοιο ισχυρισμό, όπως είναι η παρακάτω δήλωση εκπροσώπου της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής στην ελεύθερη Ελλάδα που δημοσιεύτηκε στον αντιστασιακό Τύπο των Εθνικοαπελευθερωτικών Οργανώσεων, τον Αύγουστο του 1944:
«Αι δυνάμεις της Μέσης Ανατολής με εξουσιοδότησαν να κοινοποιήσω την κάτωθι δήλωση, η οποία αφορά την ΠΑΟ και δίδεται διά δημοσιότητα εις τας εφημερίδας: “Αι δυνάμεις της Μέσης Ανατολής δεν έχουν καμμίαν επαφήν οιασδήποτε φύσεως με την ΠΑΟ και δεν παρέχουν εις αυτήν όπλα, ρουχισμό, πυρομαχικά και χρήματα, ούτε τίποτε άλλο”. Ταγματάρχης Συμμαχικής Στρ. Αποστολής Τζακ».
Όπως φαίνεται από την ανωτέρω δήλωση, επίσημα οι Σύμμαχοι δεν τολμούσαν να αναγνωρίσουν την ΠΑΟ.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό περιστατικό για το ρόλο και τη δράση της ΠΑΟ είναι το εξής: Το καλοκαίρι του 1943 ο αρχηγός της Αγγλικής Αποστολής στο Κοινό Γενικό Στρατηγείο πρότεινε να γίνει και η ΠΑΟ μέλος του Κοινού Στρατηγείου μαζί με τις άλλες οργανώσεις ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ, χωρίς μάλιστα να συνεννοηθεί με την αντιπροσωπεία του ΕΛΑΣ. Ο Κρις είχε φαίνεται δώσει οδηγίες στον Εγκς να στείλει η ΠΑΟ αντιπροσωπεία στην έδρα του Κοινού Στρατηγείου, που ήταν στο Περτούλι, για να πάρει μέρος στις εργασίες του. Η ΠΑΟ έστειλε τον έντιμο και άξιο συνταγματάρχη Γιάννη Μουστεράκη.
Και η μεν πρόταση του Κρις απορρίφθηκε από την αντιπροσωπεία του ΕΛΑΣ, που παρουσίασε και κατέθεσε στις αντιπροσωπείες ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ και στους Άγγλους συγκεκριμένα και αδιάψευστα στοιχεία για τη συνεργασία της ΠΑΟ με τους Γερμανούς, από τους οποίους και εξοπλίζονταν και τροφοδοτούνταν. Ο δε Μουστεράκης, ύστερα από αυτά που έμαθε, ζήτησε από τη Διοίκηση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ να προσχωρήσει στις γραμμές του, πράγμα που έγινε αμέσως, με την τοποθέτηση του σε ανώτατη διοικητική θέση. Το ίδιο έπραξαν και άλλοι έντιμοι αξιωματικοί, οι οποίοι, όταν αντιλήφθηκαν τον πραγματικό, αντεθνικό ρόλο της ΠΑΟ, την εγκατέλειψαν και προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ.
Και για να τελειώνουμε με το σοβαρό αυτό κεφάλαιο, δίνοντας μια ακόμα αποστομωτική απάντηση στους φωνασκούντες ότι η ΠΑΟ ήταν πατριωτική και όχι γερμανόφιλη οργάνωση, παραθέτουμε το ακόλουθο επίσημο έγγραφο:
«Γενικόν Επιτελείον Στρατού
Δ/νσις Πληροφοριών
Γραφείον II
Αριθ. Πρωτ. 2/2/10/9
Υπόθεσις: Ελληνικαί Οργανώσεις συνεργασθείσαι
μετά των γερμανικών αρχών
Προς το υπουργείον Οικονομικών (ΕΔΕΣ). Ενταύθα
Λαμβάνω την τιμήν, εις απάντησιν του υπ’ αριθ. 225643/10/45 εγγράφου υμών, να αναφέρω την διά τούτου διαβιβασθείσαν υπ’ αριθμ. 1-10.11.9.45 αναφοράν του Δήμου Καλαμαριάς και να γνωρίσω ότι η Οργάνωσις Δάγκουλα Αντωνίου, ήτις κατά το διάστημα της κατοχής έδρασεν εγκληματικώς εις βάρος του ελληνικού στοιχείου, δεν συνεκροτήθη δυνάμει της τότε Ελληνικής Κυβερνήσεως Κατοχής, αλλά τη υποδείξει και εγκρίσει των Γερμανικών αρχών, ήτο δε εξάρτημα του γερμανικού στρατού, τας διαταγάς του οποίου εξετέλει. Τα όργανα ταύτης εμισθοδοτούντο υπό των Γερμανικών Αρχών. Εις την αυτήν κατηγορίαν υπάγονται και αι Οργανώσεις Πούλου, Βήχου, Κισά Μπατζάκ, Α. Παπαδοπούλου, Μιχαήλ Αγά, Κολάρα-Σκαπέρδα.
Αθήναι 4/4/46
Η Δ/νσις Πληροφοριών ΓΕΣ
Ε. Δημοτάνης. Αντισ/χης Πεζικού».
Ένα άλλο όμως αδιάψευστο και συντριπτικό, ταυτόχρονα, τεκμήριο για το
χαρακτήρα και τους πραγματικούς σκοπούς που υπηρετούσαν η ΠΑΟ και οι
αρχηγοί της, που το καλοκαίρι του 1944 μετονόμασαν την οργάνωσή τους σε
ΕΕΣ (Εθνικός Ελληνικός Στρατός), είναι το κατάπτυστο για Έλληνα
συγχαρητήριο τηλεγράφημά τους προς τον «Φύρερ» τους, τον Αδόλφο Χίτλερ!
Μάλιστα… τον Χίτλερ. Οι «κύριοι» αυτοί απηύθυναν το τηλεγράφημά τους
προς το μεγαλύτερο δήμιο των Εβραίων και όλων των λαών Χίτλερ, όταν ο
τελευταίος σώθηκε από την απόπειρα δολοφονίας, που έκανε εναντίον του ο
συνταγματάρχης φον Σταούφενμπεργκ τοποθετώντας βόμβα στο γραφείο όπου ο
«Φύρερ» συσκέπτονταν με τους επιτελείς του στις 20 Ιουλίου 1944. Ιδού
επί λέξει το δυσώδες αυτό έγγραφο:Η Δ/νσις Πληροφοριών ΓΕΣ
Ε. Δημοτάνης. Αντισ/χης Πεζικού».
«Εμείς οι Έλληνες, οι οποίοι μετά των εντίμων και ανδρείων Γερμανών στρατιωτών αγωνιζόμεθα εντός του εδάφους της αιωνίας ημών πατρίδος, υμνούμεν και δοξάζομεν τον προστάτην ημών και φιλεύσπλαχνον Θεόν, ο οποίος έσωσεν υμάς τον μέγα Φύρερ της Γερμανίας και ολοκλήρου της Ευρώπης από τους όνυχας των κακών και πονηρών δαιμόνων οι οποίοι ήθελαν να σας δολοφονήσουν.
Επί τη ευκαιρία της διασώσεως σας, εκφράζομεν προς υμάς τα αδελφικά μας αισθήματα.
Θεσσαλονίκη 27 Ιουλίου 1944 Οι αρχηγοί του ΕΕΣ
Κισά-Μπατζάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος)
Μιχάλ-Αγάς (Μιχαήλ Παπαδόπουλος)
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Σοφοκλής Βασιλειάδης
Καπνόπουλος
Παναγιώτης Δαδούλης».
[Βλ. εφημ. Νέα Ευρώπη, Θεσσαλονίκη 25/7/1944]
Τώρα, τι και πόσο Έλληνες ήταν αυτοί οι… Κοντοβράκηδες (αυτό σημαίνει
στα τουρκικά κισά-μπατζάκ) που χρησιμοποιούσαν τουρκικά ψευδώνυμα, όπως
και ο… αυτάδελφός τους της Ανατολικής Μακεδονίας Τσαούς-Αντών ή
Αντώνιος Φωστερίδης, και οι οποίοι, όσοι γλίτωσαν την τιμωρία του λαού,
ανταμείφθηκαν αντί να τιμωρηθούν από το ελληνικό κράτος, είναι μια άλλη
ιστορία.Κισά-Μπατζάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος)
Μιχάλ-Αγάς (Μιχαήλ Παπαδόπουλος)
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Σοφοκλής Βασιλειάδης
Καπνόπουλος
Παναγιώτης Δαδούλης».
[Βλ. εφημ. Νέα Ευρώπη, Θεσσαλονίκη 25/7/1944]
Από το βιβλίο του Δημήτρη Ζυγούρα (Παλαιολόγου) ―υποστράτηγος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας― «Ένα μεγάλο ταξίδι, Εθνική Αντίσταση, εμφύλιος πόλεμος, πολιτική προσφυγιά», εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 2012.
Συνεχίζεται ο αγώνας στην Cosco με νέα απεργία στις 6 Ιούνη-Πληροφορίες για κομπρεμί κυβέρνησης και εταιρείας
Μετά τη νέα κήρυξη της απεργίας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, που
κάλυπτε εκείνη του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ των εργαζομένων στις προβλήτες ΙΙ
και ΙΙΙ της Cosco στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, ως παράνομης και
καταχρηστικής, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν πριν λίγο να αναστείλουν
προσωρινά τις κινητοποιήσεις τους. Στόχος η ανασύνταξη και η καλύτερη
οργάνωση του νέου αγώνα που θα ξεκινήσουν τα ξημερώματα της ερχόμενης
Τετάρτης 6 Ιούνη.
Στη θετική πείρα που ήδη αποκόμισαν οι εργαζόμενοι αυτές τις μέρες, αναφέρθηκε ο πρόεδρος του σωματείου, Μάρκος Μπεκρής: “Ήδη μετράμε θετικά αποτελέσματα, με την ενότητά μας σπάσαμε το όργιο τρομοκρατίας της εργοδοσίας, τσακίσαμε τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και καταφέραμε το σωματείο να πατήσει γερά το πόδι του στους χώρους δουλειάς”, ενώ από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΕΚΠ, Νίκος Ξουράφης χαιρέτισε την απεργιακή μάχη που υπό αντίξοες συνθήκες έδωσαν οι εργαζόμενοι, τονίζοντας ότι το Εργατικό Κέντρο θα σταθεί στο πλευρό τους ό,τι κι αν αποφασίσουν, προειδοποιώντας την εργοδοσία πως θα το βρει μπροστά της αν τολμήσει να προχωρήσει σε αντίποινα κατά απεργών.
Είχε προηγηθεί πανομοιότυπη δικαστική απόφαση την Πέμπτη, με πρόσχημα τη μη αναγγελία της απεργίας 24ωρες πριν την έναρξή της, όπως ορίζει ο αντεργατικός νόμος που διατηρεί εν ισχύει η σημερινή κυβέρνηση σε συνέχεια των προηγούμενων. Μόνο νέο στοιχείο η προσθήκη του όρου “άμεσα εκτελεστέα”, με προφανή στόχο την αύξηση της πίεσης στους απεργούς και τη “νομιμοποίηση” της παραπέρα παρουσίας δυνάμεων καταστολής στις πύλες του ΣΕΜΠΟ.
Το πραγματικά εξοργιστικό όμως είναι ότι σύμφωνα με πληροφορίες της απόφασης είχε προγηθεί συνάντηση εκπροσώπων της εταιρείας με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, προφανώς όχι για τσάι και συμπάθεια, αλλά για τη διευθέτηση του ζητήματος των “ενοχλητικών” απεργιών. Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις περί προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων της Cosco από το τμήμα εργατικής πολιτικής του Σύριζα, η κυβέρνηση φαίνεται να είναι από κάθε άποψη βαριά υπόλογη για το νέο πλήγμα στο απεργιακό δικαίωμα και τις πλάτες που κάνει στην κλιμακούμενη αποθράσυνση της εργοδοσίας.
Με πληροφορίες από 902.gr
Στη θετική πείρα που ήδη αποκόμισαν οι εργαζόμενοι αυτές τις μέρες, αναφέρθηκε ο πρόεδρος του σωματείου, Μάρκος Μπεκρής: “Ήδη μετράμε θετικά αποτελέσματα, με την ενότητά μας σπάσαμε το όργιο τρομοκρατίας της εργοδοσίας, τσακίσαμε τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και καταφέραμε το σωματείο να πατήσει γερά το πόδι του στους χώρους δουλειάς”, ενώ από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΕΚΠ, Νίκος Ξουράφης χαιρέτισε την απεργιακή μάχη που υπό αντίξοες συνθήκες έδωσαν οι εργαζόμενοι, τονίζοντας ότι το Εργατικό Κέντρο θα σταθεί στο πλευρό τους ό,τι κι αν αποφασίσουν, προειδοποιώντας την εργοδοσία πως θα το βρει μπροστά της αν τολμήσει να προχωρήσει σε αντίποινα κατά απεργών.
Είχε προηγηθεί πανομοιότυπη δικαστική απόφαση την Πέμπτη, με πρόσχημα τη μη αναγγελία της απεργίας 24ωρες πριν την έναρξή της, όπως ορίζει ο αντεργατικός νόμος που διατηρεί εν ισχύει η σημερινή κυβέρνηση σε συνέχεια των προηγούμενων. Μόνο νέο στοιχείο η προσθήκη του όρου “άμεσα εκτελεστέα”, με προφανή στόχο την αύξηση της πίεσης στους απεργούς και τη “νομιμοποίηση” της παραπέρα παρουσίας δυνάμεων καταστολής στις πύλες του ΣΕΜΠΟ.
Το πραγματικά εξοργιστικό όμως είναι ότι σύμφωνα με πληροφορίες της απόφασης είχε προγηθεί συνάντηση εκπροσώπων της εταιρείας με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, προφανώς όχι για τσάι και συμπάθεια, αλλά για τη διευθέτηση του ζητήματος των “ενοχλητικών” απεργιών. Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις περί προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων της Cosco από το τμήμα εργατικής πολιτικής του Σύριζα, η κυβέρνηση φαίνεται να είναι από κάθε άποψη βαριά υπόλογη για το νέο πλήγμα στο απεργιακό δικαίωμα και τις πλάτες που κάνει στην κλιμακούμενη αποθράσυνση της εργοδοσίας.
Με πληροφορίες από 902.gr
ΟΡΟΣΗΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΟΡΙΑΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ
Ρολόι από DNA
Αυτή η προσπάθεια μέχρι τώρα στηριζόταν κυρίως στη χρήση υπαρχόντων κυτταρικών συστατικών (π.χ. ενζύμων), αλλά ορισμένοι ερευνητές προτίμησαν να αρχίσουν από το μηδέν. Γι' αυτούς τους «μοριακούς προγραμματιστές», το DNA είναι η γλώσσα επιλογής και απώτερος στόχος η κατασκευή κυκλωμάτων και μηχανών που θα είναι ισάξιες με αυτές που συναντώνται στη φύση. Πρόσφατα έκαναν ένα μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση αυτή, δημιουργώντας τον πρώτο ταλαντωτή - ένα μοριακό ρολόι - φτιαγμένο αποκλειστικά από DNA.
Αυτό το ορόσημο δείχνει ότι το DNA δεν είναι απλώς παθητικός μεταφορέας γενετικών πληροφοριών. Είναι ένα μόριο, που ακόμη και από μόνο του «είναι ικανό για σύνθετη συμπεριφορά», όπως λέει χαρακτηριστικά, ο Ντέιβιντ Σολόβιτσικ, ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικών υπολογιστών στο πανεπιστήμιο του Τέξας και ένας από τους επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας πίσω από την εφεύρεση. Η κατασκευή ταλαντωτή από DNA είναι από μόνη της κατόρθωμα της βιολογικής μηχανικής και ενδέχεται να γίνει καταλύτης για σημαντικά βήματα στη συνθετική βιολογία, όπως ο έλεγχος και ο χρονισμός γεγονότων σε τεχνητά κύτταρα, ο προγραμματισμός της έκλυσης φαρμάκων και ο συγχρονισμός μοριακών υπολογιστών.
Για τη δημιουργία της συσκευής, ο Σολόβιτσικ, ο Νιραντζάν Σρινίοας και οι συνεργάτες τους κατασκεύασαν έναν μεταγλωττιστή DNA (compiler), μια σειρά αλγορίθμων που επιτρέπουν σε έναν προγραμματιστή να δώσει εντολή κατασκευής μορίων χωρίς να χρειάζεται να ασχοληθεί ή να γνωρίζει τις βιοχημικές λεπτομέρειες. Το λογισμικό μεταφράζει αυτές τις εντολές σε ακολουθίες DNA, που συντίθενται και αναμειγνύονται. Τα τμήματα DNA που παράγονται στη συνέχεια αυτοσυναρμολογούνται σε μοριακές μηχανές.
Χρησιμοποιώντας τον μεταγλωττιστή, η ομάδα προγραμμάτισε έναν πρωτότυπο ταλαντωτή DNA που δημιουργεί επαναλαμβανόμενα μοτίβα «τικ» - «τακ». Η ίδια μεθοδολογία μπορεί κατά τον Σολόβιτσικ να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή πιο σύνθετης συμπεριφοράς, όπως η αλλαγή της ταχύτητας του ρολογιού με βάση χημικά σήματα. Αυτά τα ρολόγια θα μπορούσαν τελικά να οδηγήσουν σε χημική υπολογιστική. Αλλωστε, μερικοί από τους πρώτους μηχανικούς υπολογιστές (πριν τους ηλεκτρονικούς) ήταν απλώς εξεζητημένα ρολόγια (όπως ο μηχανισμός των Αντικυθήρων).
ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Μην πιστεύετε στα μάτια σας!
Τα δίκτυα ψηφιακής ανάλυσης αποτελούνται από διασυνδεδεμένους υπολογιστές διατεταγμένους σε σύστημα που προσομοιάζει στη δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου. Η «Google», το «Facebook» και άλλα μονοπώλια χρησιμοποιούν τέτοιες διατάξεις εδώ και χρόνια, ώστε το λογισμικό τους να μπορεί να αναγνωρίζει πρόσωπα σε φωτογραφίες. Μια νεότερη προσέγγιση περιλαμβάνει τα αποκαλούμενα γενετικά δίκτυα αντιφάσεων ή GAN (Generative Adversarial Network), που αποτελούνται από ένα δίκτυο - «γεννήτρια» που δημιουργεί εικόνες και ένα δίκτυο «διευκρινιστή» που αξιολογεί την αυθεντικότητά τους.
Πεινασμένα δίκτυα
«Τα νευρωνικά
δίκτυα είναι πεινασμένα για εκατομμύρια εικόνες - παραδείγματα, από τις
οποίες θα μάθουν. Τα GAN είναι ένας σχετικά νέος τρόπος για να
δημιουργούνται αυτόματα τέτοια παραδείγματα», λέει ο Ορεν Ετζιόνι,
επικεφαλής του Ινστιτούτου Αλεν για την Τεχνητή Νοημοσύνη, με έδρα το
Σιάτλ των ΗΠΑ. Ωστόσο, τα GAN μπορούν να επιτρέψουν στην ΤΝ να παράγει
ρεαλιστικές ψεύτικες εικόνες. Το δίκτυο «γεννήτρια» χρησιμοποιεί
μηχανική μάθηση για να μελετήσει τεράστιους αριθμούς εικόνων,
μαθαίνοντας στην ουσία πώς να φτιάχνει μόνο του εξαιρετικά φυσικές και
πειστικές παρόμοιες εικόνες. Αυτές τις στέλνει στο δίκτυο
«διευκρινιστή», που έχει εκπαιδευτεί ώστε να εκτιμά αν μια εικόνα
ανθρώπου φαίνεται αληθινή. Στο πέρασμα του χρόνου το δίκτυο «γεννήτρια»
γίνεται πιο αποτελεσματικό στην παραγωγή ψευδών εικόνων και το δίκτυο
«διευκρινιστής» στον εντοπισμό τους (εξού και το «αντιφάσεων» στην
ονομασία των GAN).Η ανάπτυξη τέτοιων μη εποπτευόμενων συστημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τα GAN μερικές φορές σταματούν να βελτιώνονται. Αν η «γεννήτρια» πάψει να μπορεί να παράγει όλο και πιο ρεαλιστικές εικόνες, τότε και ο «διευκρινιστής» παύει να βελτιώνεται επίσης. Το μονοπώλιο «Nvidia», ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές καρτών γραφικών για υπολογιστές (οι κάρτες γραφικών χρησιμοποιούνται στην ΤΝ για γρήγορη παράλληλη επεξεργασία), ανέπτυξε έναν τρόπο εκπαίδευσης των δικτύων αντιφάσεων, που βοηθάει στην αποφυγή του αδιέξοδου στην εξέλιξη των GAN. Το κλειδί βρίσκεται στην εκπαίδευση και της «γεννήτριας» και του «διευκρινιστή» σταδιακά, τροφοδοτώντας τους με εικόνες χαμηλής ανάλυσης και μετά προσθέτοντας νέα στρώματα εικονοστοιχείων (pixel) που εισάγουν υψηλότερης ανάλυσης λεπτομέρειες, καθώς προχωρά η εκπαίδευση. Επιπλέον, αυτή η τακτική προοδευτικής μηχανικής μάθησης μειώνει το χρόνο εκπαίδευσης των δικτύων στο μισό. Σαν απόδειξη της μεθοδολογίας, η εταιρεία έκανε επίδειξή της χρησιμοποιώντας 200.000 φωτογραφίες διασημοτήτων για να εκπαιδεύσει τα GAN της, τα οποία παρήγαγαν ρεαλιστικές υψηλής ανάλυσης εικόνες προσώπων ανύπαρκτων ανθρώπων.
Στοχεύσεις
Σε
αντίθεση με τον άνθρωπο, που έχει εκ γενετής στον εγκέφαλό του την
υποδομή για την ανάπτυξη νευρωνικών δικτύων, τα οποία του επιτρέπουν
καθώς αναπτύσσεται να αναγνωρίζει και να ερμηνεύει σχεδόν ακαριαία τις
εκφράσεις προσώπου, οι μηχανές δεν γνωρίζουν πότε ένα πρόσωπο είναι
ρεαλιστικό. Το «Facebook» θεωρεί τα GAN ένα μέσο για να προβλέπει
καλύτερα τι ενδιαφέρει τους χρήστες του, στηριζόμενο στο προφίλ που έχει
δημιουργήσει γι' αυτούς από την προηγούμενη συμπεριφορά τους. Τελικά,
επιδιώκει να κατασκευάσει ΤΝ που να εμφανίζει κοινή λογική. Ο επικεφαλής
έρευνας για την ΤΝ της εταιρείας, Γιαν ΛεΚούν και ο ερευνητής μηχανικός
Σουμίθ Τσιντάλα περιγράφουν το ιδανικό σύστημα ως «ικανό όχι μόνο να
αναγνωρίζει κείμενο και εικόνα, αλλά και για υψηλότερου επιπέδου
λειτουργίες, όπως η συλλογιστική, η πρόβλεψη και ο σχεδιασμός,
ανταγωνιζόμενο τον τρόπο που σκέφτονται και φέρονται οι άνθρωποι».
Δείχνοντας την πρόοδο (ή ένα μέρος της) που έχουν πετύχει, τροφοδότησαν
το σύστημά τους με τέσσερα διαδοχικά καρέ βίντεο και αυτό παρήγαγε τα
δύο επόμενα, σε μια συνθετική συνέχιση της δράσης, είτε επρόκειτο για
έναν άνθρωπο που περπατάει, ή έναν που κάνει κινήσεις με το κεφάλι του.Οι υψηλού ρεαλισμού εικόνες και βίντεο αρχίζουν να βρίσκουν εφαρμογή όχι μόνο στα ηλεκτρονικά παιχνίδια βίντεο, αλλά και στον κινηματογράφο, μειώνοντας το κόστος παραγωγής σε αυτό που στον καπιταλισμό ονομάζεται βιομηχανία του θεάματος. Στο εξής, το ίδιο φιλτράρισμα που πρέπει να κάνει κανείς στις ειδήσεις και τις πληροφορίες που διαβάζει στο διαδίκτυο, η ίδια αξιολόγηση των πηγών και του συνολικού πλαισίου διάδοσης αυτών των πληροφοριών, θα πρέπει να γίνεται και για ό,τι βλέπει σε μορφή εικόνας, αλλά και βίντεο.
Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»
ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ Οι εσωτερικές κόντρες και η πίσω όψη της «βιτρίνας»
Με
αφορμή τη διεξαγωγή του Φάιναλ 4 της Ευρωλίγκας στο Βελιγράδι στις 18 -
20 Μάη, η διοργανώτρια αρχή για μία ακόμα φορά βρήκε την ευκαιρία να
διαφημίσει τη διοργάνωση, μέσω επίσημων και ανεπίσημων δηλώσεων. Αυτή η
προσπάθεια εξωραϊσμού, όμως, δεν μπορεί να κρύψει τις αντιθέσεις που
αναπτύσσονται στο εσωτερικό της Λίγκας.
Οι «τριγμοί» που εμφανίστηκαν τη σεζόν που τελειώνει φάνηκαν δυνατότεροι από ποτέ, παρά το κλίμα ομοψυχίας που επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί το τελευταίο διάστημα μέσω των 10 από τις 11 ομάδες που έχουν εγγυημένο συμβόλαιο με τη Λίγκα και αποτελούν τον βασικό πυρήνα της. Χαρακτηριστικότερο κρούσμα υπήρξε η αντιπαράθεση της Ευρωλίγκας (διά του γενικού διευθυντή της, Τζόρντι Μπερτομέου) με τον Παναθηναϊκό. Για πρώτη φορά τέθηκε επί τάπητος το ενδεχόμενο αποχώρησης ομάδας από τη διοργάνωση, και μάλιστα με εγγυημένο συμβόλαιο συμμετοχής, κάτι που - τουλάχιστον με τα τωρινά δεδομένα - παραμένει σε πλήρη ισχύ.
Στην επιφάνεια οι ίντριγκες
Μπορεί
να ήταν το «Τριφύλλι» που επέλεξε την τακτική των «χαρακωμάτων»
απέναντι στη Λίγκα, ωστόσο το τελευταίο διάστημα, με διάφορες αφορμές,
κι άλλοι φρόντισαν να εξαπολύσουν τα «βέλη» τους ενάντια στη
διοργανώτρια αρχή. Οι περιπτώσεις είναι διαφορετικές, σε κάθε περίπτωση
όμως αναδεικνύουν σοβαρά ζητήματα για τη διοργάνωση και ότι «κάτι σάπιο
υπάρχει στο βασίλειο» των ισχυρών, το οποίο έχει ως μοναδικό σκοπό το
κυνήγι του κέρδους, ακολουθώντας πιστά τις πρακτικές που επιτάσσουν οι
επιχειρηματικές λογικές και η εμπορευματοποίηση του αθλήματος.
Αποτέλεσμά τους είναι και οι ίντριγκες και κόντρες συμφερόντων, που
σκοπό έχουν την απόσπαση του μεγαλύτερου δυνατού μεριδίου στην «πίτα»
των κερδών μεταξύ των εμπλεκομένων.
Η κόντρα με τον ΠΑΟ και οι αποκαλύψεις
«Κρατάει
χρόνια η κολόνια» της κόντρας του Παναθηναϊκού με την Ευρωλίγκα, φέτος
όμως έδειξε να φτάνει στην κορύφωσή της. Με αφορμή τοποθετήσεις του
ισχυρού άνδρα της «πράσινης» ΚΑΕ για μια σειρά ζητήματα και τις ποινές
που του επιβλήθηκαν από πλευράς Λίγκας, η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει
εκτός ορίων.Η αντιπαράθεση κλιμακώθηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση των μελών της Λίγκας. Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός έθεσε θέμα παραμονής του Μπερτομέου στη θέση του γενικού διευθυντή, ζητώντας απαντήσεις σε μια σειρά ζητημάτων, όπως σχετικά με τα «σκοτεινά σημεία» - όπως τα χαρακτήρισε - στη διαδρομή και κατάληξη των χρημάτων από τα έσοδα της διοργάνωσης. Οι σαφείς αιχμές που άφησε η ελληνική ομάδα για τη διαχείριση του «προϊόντος» δείχνουν τη λογική που το διέπει, ενώ το θέμα αποχώρησής της από τη διοργάνωση δεν έχει κλείσει μέχρι σήμερα.
«Τριγμοί» με αφορμή τη διαιτησία
Eurokinissi Sports
|
Σε κάποιες περιπτώσεις τα όσα ειπώθηκαν αποτελούσαν μέρος του επικοινωνιακού παιχνιδιού, που υπάρχει πάντα σε κρίσιμους αγώνες όπου κρίνονται πολλά, σίγουρα όμως η γενικευμένη δυσαρέσκεια στο κομμάτι «διαιτησία» αποτύπωσε μια συνολικότερη δυσπιστία, ακόμα και σε ανθρώπους που έχει ορίσει η ίδια η Λίγκα ως επικεφαλής του (π.χ. Ρίτσαρντ Στόουκς).
Σε κομβικό σημείο
Το
προσεχές διάστημα αναμένεται κρίσιμο σε ό,τι έχει να κάνει με την
Ευρωλίγκα, με βάση τα όσα έχουν συμβεί φέτος αλλά και άλλες,
υποβόσκουσες κόντρες στις τάξεις της Λίγκας (π.χ. παράπονα για
«ισπανοποίηση» της διοργάνωσης με ευθύνη της διοργανώτριας αρχής). Την
ίδια ώρα, από πλευράς Μπερτομέου έχουν επισημοποιηθεί η αύξηση των
ομάδων (με την αναμενόμενη προσθήκη των Βιλερμπάν και Μπάγερν Μονάχου)
και τα υπό μελέτη σχέδια για σύνδεση της διοργάνωσης με το Eurocup. Στην
προσεχή συνέλευση των μετόχων (οι 11 ομάδες με το εγγυημένο συμβόλαιο),
πέρα από την υπόθεση του Παναθηναϊκού, αναμένεται να κριθούν πολλά για
το μέλλον της διοργάνωσης αλλά και για την ίδια τη διοίκηση της
Ευρωλίγκας.Για την τελευταία τα προβλήματα δείχνουν να αυξάνονται και σε ό,τι έχει να κάνει με τη δεύτερη διοργάνωσή της, το Eurocup, παρά τα σχέδια για αναβάθμισή του, προκειμένου να χτυπηθεί το Champions League της FIBA. Η πρόσφατη απόρριψη από τη φετινή νικήτρια του Champions League, ΑΕΚ, της πρότασης της Ευρωλίγκας για συμμετοχή της ελληνικής ομάδας στο Eurocup, απ' ό,τι φαίνεται δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Οπως ανέφερε και σχετικό δημοσίευμα της ισπανικής εφημερίδας «Marca» την περασμένη βδομάδα, αρκετές είναι οι ομάδες που προτίθενται με τη σειρά τους να απορρίψουν πρόταση προσχώρησης στο Eurocup, ενώ άλλες που ήδη συμμετέχουν σ' αυτό εξετάζουν την αποχώρησή τους και την προσχώρηση στη διοργάνωση της FIBA.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
TOP READ
-
To κομμουνιστικό μανιφέστο εικονογραφημένο (Pdf) Eπειδή διαβάζουμε τρομερά πράγματα πάλι για τη δήθεν μετάλλαξη του ΚΚΕ από αυτο...
-
ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ Στιγμές από την άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ Το σημερινό ένθετο «Ιστορία» του «Ριζοσπάστη» αν...
-
Αντιδραστική τομή στην Εκπαίδευση Στην καρδιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της λειτουργίας του σχολείου στοχεύει η κυβέρνηση με το ν...
-
Με αφορμή την αθώωση του κομμουνιστή δημάρχου Πάτρας Με αφορμή την αθωωτική απόφαση για τον δήμαρχο Πάτρας, Κώστα Πελετίδη, αξίζει να στ...
-
Πολιτισμός: Μια κερδοφόρα διέξοδος των μονοπωλίων Ηταν το 2003, όπου οι τότε διαχειριστές της αστικής εξουσίας στην Ελλάδα προέ...
-
Δ. Κουτσούμπας στο «ΣKAΪ»: «Η πρόταση του ΚΚΕ μιλάει για έξοδο από την κρίση προς όφελος του λαού. Είναι η μόνη φιλολαϊκή πρόταση. Αυτή εί...
-
Κατιούσα Σε λίγες ώρες γίνεται η παρουσίαση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ στο Νοvotel και ήδη τα πρώτα ...
-
Το χρονικό των κομμένων κεφαλών Το 1944 τα προσχήματα των Βρετανών αφεντάδων μας είχαν τελειώσει. Εν όψει των επικείμενων εκ...
-
«Συναινετικοί καβγάδες» Σαράντα ολόκληρες μέρες μετά το Γιούρογκρουπ της 20ής Φλεβάρη και την υπογραφή της νέας αντιλαϊκής συμφωνί...
-
Απορριπτική απόφαση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις αγωγές Ελλήνων συνταξιούχων ...