Κέρκυρα: 17 απολύσεις εργαζομένων από ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού του Γενικού Νοσοκομείου

Κέρκυρα: 17 απολύσεις εργαζομένων από ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού του Γενικού Νοσοκομείου

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στο νοσοκομείο Κέρκυρας

Στο δρόμο βρέθηκαν 17 εργαζόμενοι της εταιρείας καθαρισμού, «ISS Facility Services AE», η οποία είχε αναλάβει τον καθαρισμό του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας.
Συγκεκριμένα στις 14 Αυγούστου, το νοσοκομείο διέκοψε τη σύμβαση με την εταιρεία και από την επομένη μέρα ανέλαβε για 11 μέρες η «IPIROTIKI Facility Services AE». Στον ενδιάμεσο χρόνο, η «ISS Facility Services AE» εξανάγκασε σε «οικειοθελή αποχώρηση» 17 εργαζόμενους, από τους 60, οι οποίοι έχασαν τα ψίχουλα της αποζημίωσης αλλά και το επίδομα ανεργίας.
Αυτό καταγγέλλει η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ, η οποία προχώρησε σε παράσταση διαμαρτυρίας στην διοίκηση του νοσοκομείου, την περασμένη Πέμπτη, στην οποία συμμετείχε αντιπροσωπεία του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κέρκυρας, απαιτώντας την ανάκληση των δήθεν «οικειοθελών αποχωρήσεων».
Στην συνάντηση αναδείχθηκε η ανάγκη η καθαριότητα του νοσοκομείου να είναι δημόσια, να φύγουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και να γίνουν προσλήψεις, με σχέση μόνιμης και σταθερής εργασίας.
Καταγγέλλουν επίσης ότι «στο εξής οι εργαζόμενοι που απέμειναν θα πρέπει να δουλεύουν με εξοντωτικούς ρυθμούς πράγμα που θα έχει επιπτώσεις στην υγεία τους αλλά και στη δημόσια υγεία αφού η καθαριότητα αναγκαστικά θα γίνεται πλημμελώς, διότι δεν προβλέπεται αντικατάσταση αυτών που αποχώρησαν.
Επιπλέον η νέα εταιρεία θα λάβει το ποσό των 24.600 ευρώ για 1.720 εργατοώρες, ποσό που αν δεν υπήρχε το εργολαβικό κέρδος θα έφτανε να δουλεύουν περισσότεροι εργαζόμενοι, για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, με καλύτερες συνθήκες δουλειάς και καλύτερης ποιότητας καθαριότητα».
Το ΠΑΜΕ τονίζει ότι «η ιδιωτικοποίηση κάνει πιο ακριβή την καθαριότητα ενώ παράλληλα δίνει κέρδος στις ιδιωτικές επιχειρήσεις εντείνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Βαρύτατες ευθύνες φέρνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις καθώς και η σημερινή που διατηρεί και ενισχύει τους αντεργατικούς νόμους προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου».

Ποιος πέφτει;

 Ποιος πέφτει;

Κάποτε τα δημοσιογραφικά κλισέ έκαναν λόγο για άτυπες προεκλογικές περιόδους διαρκείας, που παρέλυαν το κράτος, την οικονομία, τα άνω και κάτω άκρα, αλλά ευνοούσαν τα πολιτικά άκρα και την πόλωση. Η φετινή πραγματικότητα όμως τα ξεπερνά και τα καθιστά παρωχημένα, καθώς βρισκόμαστε σε εκλογές διαρκείας, κάτι σαν το συνέδριο (διαρκείας) του Σύριζα, που δεν έγινε. Κι εδώ είναι το γαμώτο της υπόθεσης, από αστικής άποψης και με γνώμονα πάντα το αστικό πατατάκι. Σκέψου πόσα στρέμματα πατάτας θα χρειάζονταν για να καλύψουν τις ανάγκες του καταναλωτικού κοινού, αν είχε προηγηθεί αυτό το συνέδριο, με ίντριγκες, δημοκρατικό ξεκατίνιασμα κι όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Άσε που δε θα χάναμε και την κορύφωση του φετινού Φεστιβάλ.

Αν μιλήσουμε με σοβαρούς όρους βέβαια, θα μπορούσα να σου πω σφε αναγνώστη, καλύτερα να ξεμπερδεύουμε μια ώρα αρχύτερα με όλα αυτά, για να γλιτώσει το κίνημα από τον εκλογικό ορίζοντα που σκεπάζει και καθορίζει τα πάντα. Έχω υπόψη μου όμως το νεκρό διάστημα, που ακολούθησε τις εκλογές του Γενάρη, όπου δεν κουνιόταν φύλλο (αν και οι ψευδαισθήσεις από την «πρώτη φορά αριστερά» δε θα είναι ασφαλώς τόσο ισχυρές πια). Αλλά και όλη την περίοδο συνολικά από τις διπλές εκλογές του 12’, όπου ενώ το ζητούμενο ήταν η πολιτικοποίηση των αγώνων κι η ανεβασμένη συνειδητοποίηση, αυτό μεταφράστηκε στρεβλά ως στόχος για μια κυβερνητική (εν)αλλαγή και υποταγή στην κάλπη, στην ελπίδα που έρχεται. Και όλα τα σφυριά βαρούσαν σε αυτή την κατεύθυνση.

Πλην Λακεδαιμονίων, βεβαίως. Ακόμα και αν δούμε τη δική μας δράση όμως ή τη συχνότητα των κειμένων της κε του μπλοκ πχ (για να μη βγάλω τον εαυτό μου έξω από αυτό το κάδρο), θα διακρίνουμε κάποια κατάλοιπα αυτής της λογικής, της εκλογοκεντρικής στάσης, του αυξημένου ενδιαφέροντος-κινητοποίησης στις προεκλογικές περιόδους. Αν και αυτό αρχίζει να ατονεί με τη συχνότητα που τείνουν να πάρουν. Είναι σαν το Μουντιάλ, που δεν μπορείς να περιμένεις κάθε τέσσερα χρόνια για να γίνει, αλλά αν γινόταν πιο συχνά, θα έχανε κάτι από τη μαγεία του και το ενδιαφέρον του.

Με αυτά τα δεδομένα, ας κάνουμε μια πρώτη, καθαρά πατατατικής φύσης, προσέγγιση στα εκλογικά δεδομένα, αν και ούτε η ημερομηνία των εκλογών δεν είναι δεδομένη, και τελικά το μόνο δεδομένο είναι πως όλα τα δεδομένα είναι ρευστά.

Ο Σύριζα μετεκλογικά χάιδευε το 45% στις δημοσκοπήσεις, γιατί ο κόσμος πάντα πάει με το νικητή (ακόμα και μετά τις εκλογές), ιδίως όταν νιώθει κύματα διαπραγματευτικής περηφάνιας να του φουσκώνουν τα στήθη –προτού σκάσουν σα φουσκωμένα μπαλόνια. Έκτοτε όμως έχουν μεσολαβήσει ένα συνέδριο και μια διάσπαση –εξ ου και η βιασύνη να γίνουν άμεσα οι εκλογές, πριν μεγαλώσει πολύ η φθορά.

Η ΝΔ στον αντίποδα, είχε βρεθεί δημοσκοπικά στα τάρταρα, αλλά ξεφορτώθηκε το βαρίδιο του Σαμαρά κι είναι ζήτημα αν μπορεί να τα πάει χειρότερα χωρίς αυτόν, ιδίως τώρα που έχουν ξεθωριάσει οι κυρίαρχες διαχωριστικές γραμμές του περασμένου διαστήματος κι η μνημονιακή ρετσινιά (όχι γιατί σταμάτησε να ψηφίζει μνημόνια, αλλά γιατί τώρα τα ψηφίζουν παρέα και με άλλους).

Θα ήταν ευχής έργο να καταποντιστεί ο νέος δικομματισμός σε αυτές τις εκλογές και να μην υπερβεί ξανά το 60%, αλλά υπάρχουν αρκετές ενδείξεις περί του αντιθέτου. Η απογοήτευση και η κούραση μπορεί να μεταφραστούν πρωτίστως σε αποχή και αδιαφορία: γιατί να ψηφίσω, αφού μνημόνιο θα βγει έτσι κι αλλιώς; Αυτό όμως δε θα επηρεάσει δραστικά το ποσοστό των δύο.

Το Ποτάμι μπορεί να αναδειχτεί συγκοινωνούν δοχείο με τη ΝΔ, στο υπό εκκόλαψη μέτωπο-φορέα που θα κληθεί να στεγάσει το «Μένουμε Ευρώπη». Αλλά κερδίζει επικοινωνιακά πόντους, γιατί είναι τηλεοπτικό κι άφθαρτο προϊόν. Να το δοκιμάσουμε κι αυτό βρε αδερφέ (τον άκουσαν να λέει το βράδυ που κατέληξε με δηλητηρίαση στο νοσοκομείο).

Κι από τους εναλλακτικούς φασίστες, στους αυθεντικούς. Που δύο χρόνια πριν, θα κάλπαζαν προς διψήφιο ποσοστό, με τέτοιες συνθήκες: έξαρση μεταναστευτικού θέματος, αντιμνημονιακό προσωπείο εναντίον όλων (πλην Λακεδαιμονίων και πάλι). Η σημερινή συγκυρία είναι προφανώς διαφορετική. Αλλά δε μου προκύπτει πως δε θα έχουν κάποια μικρή άνοδο.

Η Λα(φαζαν)ική Ενότητα είναι ο άγνωστος Χ αυτών των εκλογών. Ο εκλογικός αναλυτής Άναυδος εκτιμούσε πχ σε μια χαλαρή κουβέντα πως μπορεί να πάρει από 2 μέχρι 12%, αλλά κάτι κοντά στα δύο άκρα, παρά στις μεσαίες τιμές, δηλ ή του ύψους ή του βάθους. Προσωπικά θεωρώ πως θα μπει μάλλον εύκολα στη Βουλή, γιατί η υστερική ευρωλαγνεία των καναλιών θα αποβεί προς όφελός της σε τελική ανάλυση, όπως ευνοούσε το Σύριζα μέχρι πρότινος. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα συγκεντρώσει πολύ περισσότερο συγκριτικά με το μηδέν (γιατί συμμετέχει πρώτη φορά σε εκλογές) ή με το δεκαδικό μηδέν (κόμμα κάτι) της Ανταρσυα, που πιθανότατα θα καταλήξει, όλη ή το μεγαλύτερο μέρος της (σαν τη διαγραφή του χρέους ένα πράγμα) στην αγκαλιά και τα ψηφοδέλτια της ΛαΕ.

Για το Κόμμα, πιστεύω ότι αφού έδειξε αντοχή στη φάση ανόδου του νέου Πασοκ, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πέσει κάτω από το σύνηθες ποσοστό πε-χα (PH), 5,5% της τελευταίας φοράς. Ή μάλον δεν υπήρχε, μέχρι να εμφανιστεί το νέο ανάχωμα της ΛαΕ, που μπορεί να μας κόψει κάτι από την αναμενόμενη άνοδο. Κι είναι σημαντικό αν στο τέλος της εκλογικής βραδιάς, θα βρίσκονται πάνω ή κάτω από εμάς (αν και είναι πολύ νωρίς για να το εκτιμήσουμε).

Φαντάσου να μπει στη Βουλή και κανάς Λεβέντης (ζώα!), που δεν είναι πολύ λογικό, αλλά η τιβί είναι παντοδύναμη και όλα μπορεί να τα καταφέρει. Κάτι που θα εκτίναζε πολύ ψηλά τον πήχη της αυτοδυναμίας, καθιστώντας την πρακτικά αδύνατη. Εκτός κι αν καταποντιστούν τα ποσοστά των Ανελ (οπότε πάμε εκ των πραγμάτων σε νέο συγκυβερνητικό σχήμα συνεργασίας) και του Πασόκ, που το παλεύει με κάπως καλύτερους όρους, γιατί υπολογίζει να απορροφήσει το 2,5% του Κιδησο ή και τον ίδιο το ΓΑΠ (τώρα που δεν είναι μπροστά ο Βενιζέλος). Παρόλα αυτά είναι μια ιστορική ευκαιρία για τον ελληνικό λαό να κάνει ένα καλό και να το ρίξει στην κάλπη αντί για το γιαλό, αφήνοντας τα υπολείμματα του Πασοκ εκτός Βουλής, για να πεθάνουν μια και καλή (και να συνεχίσουν σαν κοπριά τη ζωή τους σε άλλους πολιτικούς οργανισμούς). Ας γίνει αυτό τουλάχιστον, αφού άλλα, μεγαλύτερα καλά δεν πρόκειται να έρθουν (ούτε και πρέπει να τα περιμένουμε) από τέτοιες, μη ενδιαφέρουσες διαδικασίες.

Προκύπτει όμως ένα πρόβλημα. Ακόμα κι αν εξαερωθούν Πασοκ και Ανελ (μαζί και το Κιδησο από τις εκλογές του Γενάρη), δε γίνεται να ανέβουν όλοι οι υπόλοιποι και να βγούνε νικητές των εκλογών, σαν τον «κυρίαρχο λαό». Κάποιος πρέπει να πέσει (εκτός από την κυβέρνηση, όπως το αναλύσαμε σε ένα πρόσφατο σημείωμα). Κι έχει αρχίσει το ψάξιμο, για... να δούμε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί...

   Ούτε «Λαϊκή» ούτε «Ενότητα»

Από Οικοδόμος 

Γράφει ο Οικοδόμος //

Η εμφάνιση της -κατ’ ευφημισμόν- «Λαϊκής Ενότητας» έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμα φορά τις ανεξάντλητες (όσο ο λαϊκός παράγοντας παραμένει θεατής) δυνατότητες του συστήματος να «γεννά» λύσεις κάθε φορά που τα αδιέξοδα το ζώνουν.
Γιατί, στ’ αλήθεια, ποια λαϊκή ανάγκη «γέννησε» –και- αυτό το πολιτικό σχήμα; Από ποιες κοινωνικές διεργασίες ξεπήδησαν οι νέοι κήνσορες του παραπαίοντος μεταξύ των χτυπημάτων της αυταπάτης και της απογοήτευσης ριζοσπαστισμού τμημάτων του λαού;
Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί.
Ποια η στάση των τριών επικεφαλής της «Λαϊκής Ενότητας» τους προηγούμενους εφτά μήνες, όταν ήταν υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που προσχώρησαν στη «ΛΑΕ»:
-Όταν η δική τους κυβέρνηση έφερνε τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη;
-Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έστελνε «προτάσεις»-μνημόνιο 47 σελίδων στους «θεσμούς»;
-Όταν το «όχι» του δημοψηφίσματος βαφτιζόταν «ναι»;
-Όταν ο πρωθυπουργός και η «διαπραγματευτική ομάδα» της «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησης έβαζαν φαρδιές πλατιές τις υπογραφές τους κάτω από το επαίσχυντο τρίτο μνημόνιο;
Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι!
Οι της «Λαϊκής Ενότητας» θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να κλέψουν, μαζί με την ψήφο, τις ελπίδες και τις προσδοκίες των αριστερών και των δημοκρατών που ξεγελάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, της Μέρκελ και των μνημονίων και σήμερα νιώθουν –για μια ακόμα φορά- εξαπατημένοι.
Πίσω από τις «ριζοσπαστικές» ρητορείες τους κρύβεται μια ακόμα επιλογή του συστήματος για να εγκλωβιστούν οι δυνάμεις εκείνες του λαού που δείχνουν διάθεση να αντισταθούν. Ένας ακόμα «άσσος» στο τραπέζι της διαχείρισης του σάπιου συστήματος της εκμετάλλευσης.
Απέναντι σε όλους αυτούς που δήθεν κόπτονται για το συμφέρον του λαού βρίσκεται ένα κόμμα που με συνέπεια και σταθερότητα όλα αυτά τα χρόνια υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα, ενάντια σε όλες τις (συν)κυβερνήσεις των μνημονίων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κεφαλαίου. Το ΚΚΕ δεν κορόιδεψε ποτέ τον λαό· τον καλεί σήμερα να αξιοποιήσει την πείρα του, να αντισταθεί, να οργανωθεί, να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να πάρει τις τύχες του στα χέρια του.
Ας σκεφτούν όσοι αισθάνονται ότι πρέπει να δώσουν μια απάντηση σε όλους αυτούς που τους κοροϊδεύουν και τους εξαπατούν αν θα παραμείνουν και αυτή τη φορά θεατές στο έργο που η αυλαία του φέρνει πάντα διαψεύσεις και απογοήτευση. Ας σκεφτούν καλά και ας αποφασίσουν. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Η ευθύνη της επιλογής βαραίνει τώρα περισσότερο στις πλάτες τους.

"ΛΑ"φαζάνη "Ε"λα ... ήρθε η σειρά σου !!!

 "ΛΑ"φαζάνη "Ε"λα ... ήρθε η σειρά σου !!!

    # Ο Λαφαζάνης ... προσοχή ... πέφτει απο τα σύννεφα !!!

    # Τόσα χρόνια μέσα στον Σύριζα ... έσκουζε κάθε φορά που απέρριπταν όλες μα όλες τις προτάσεις του ... αλλά τα υπουργεία τα πήρε (!!!) ... μέχρι να τον διώξει ο Τσίπρας με καρπαζιές.

 

    # Ο “τίμιος” Λαφαζάνης ... κυβερνούσε τόσο καιρό παρέα με τους ανελοεθνικιστές ... έπαθε μια “αριστερή” μουγκαμάρα όσο ο Καμμένος και ο Κοτζιάς έπαιζαν φούλ ΝΑΤΟ και εθνικισμό ... τόπαιζε παλαβή (μαζί με την Ζωή) μέχρι να θαφτεί η πρόταση του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο ... κατάπιε την 20η Φλεβάρη (την ουσιαστική βάση του μνημονίου) σαν ξεφλουδισμένο αμάσητο αυγό ... κοκορεύονταν στα υπουργεία όσο η κυβέρνηση “ξύριζε” οποιοδήποτε αποθεματικό για να πληρώνει τα δάνεια ... στήριξε και ψήφισε στο στημένο δημοψήφισμα των Τσίπρα-Μέρκελ τις 47 σελίδες του Τσίπρα (που ήταν ακριβώς οι προτάσεις Γιούγκερ) ενώ είχε ακούσει τον μορφονιό να δηλώνει πως θα φέρει συμφωνία πάση θυσία σε 48 ώρες !!! ... έπαθε μιά αφωνία όταν οι πολιτικοί αρχηγοί (πλην Κουτσούμπα) έστελναν τον Τσίπρα με εντολή να υπογράψει μνημόνιο ... τσίριζε “αντιμνημονιακά”, αλλά στήριξε την κυβέρνηση στην διαπραγμάτευση μέχρι να πέσουν οι υπογραφές ... συνέχισε να την στηρίζει όσο στην βουλή ψηφίζονταν τα προαπαιτούμενα του μνημονίου ...

... και τώρα το παίζει αντιμνημονιακός !!!

    # Πιστεύει πως θα σωθεί επειδή δεν ψήφισε στην Βουλή το 3ο μνημόνιο ... διαθέτοντας την πισινή όλων των ευρόδουλων που το ψήφισαν και με τα δυό χέρια !!! Πιστεύει πως θα σωθεί ... παρ΄ότι δεν έκανε τίποτα να εμποδίσει το “αριστερό” μνημόνιο τάχα για να μην ρίξει την “αριστερή” κυβέρνηση !!! Πιστεύει πως θα σωθεί ... επειδή ελπίζει να τον πιστέψει ο λαός ξανά.

    # Πιστεύει πως θα σωθεί ... ελπίζοντας πως ο λαός θα φάει το ίδιο παραμύθι.

    # Εστησε πολιτικό σχηματισμό και τον βάφτισε Λαική Ενότητα (η ομοιότητα του ονόματος με την Λαική Συμμαχία που απο χρόνια αναλύει και παλεύει το ΚΚΕ ... μου θυμίζει τα ρολόγια μαιμού που “έπνιγαν” πριν πολλά χρόνια την αγορά με την ελπίδα να “πουλήσουν” ... παρασύροντας τον κοσμάκη που ήθελε να ψωνίσει ένα καλό ρολόι SEIKO, με την λαθραία επωνυμία SFIKO !!) ... αφού η κυβέρνηση του μορφονιού παραιτήθηκε απο μόνη της !!! Ο Λαφαζάνης δεν είχε σκοπό να ρίξει την τριτομνημονιακή κυβέρνηση ... ποτέ !!! Εαν ήθελε να “σώσει” τον λαό απο το μνημόνιο θα το έκανε προ πολλού ... αλλά ο ρόλος του αναχώματος που έχει αναλάβει προφανώς του επιβάλλει άλλα σχέδια. Οσο ο Τσίπρας θα ξέσκιζε τον λαό και με τα τρία μνημόνια μαζί ... ο “τίμιος” Λαφαζάνης δεν θα είχε κανένα πρόβλημα ... να παραμένει στον Σύριζα και να το παίζει “αριστερή” “ριζοσπαστική” αντιπολίτευση. Αυτό ακριβώς έκανε. Οταν ο Τσίπρας ... σε απόλυτη συνεργασία με ολόκληρο τον ευρωνατοικό άξονα και τους μηχανισμούς της ελληνικής αστικής τάξης ... αποφάσισε να εκβιάσει και πάλι τον λαό, ο Λαφαζάνης “λάκισε” !!!

    # Οι λαφαζαναίοι τόσα χρόνια ... δεν είχαν ζαλίσει το κουκουέδικο ... που δεν ήθελε τάχα να συμμαχήσει με την υπόλοιπη αριστερά για να της “κρατάει” αριστερά τα γκέμια ??? Και τώρα που η “αριστερή” κυβέρνηση ... έστριψε για τα καλά δεξιά ... ο “τίμιος και σταθερός” Λαφαζάνης φροντίζει να “μοιάσει” στο ΚΚΕ !!! Και “σεχταριστής” θα γίνει για να παίξει το παιχνιδάκι. Ταυτόχρονα όλα τα media … έχουν βαλθεί να παρουσιάσουν στον λαό τον καινούργιο “τρομερό κομμουνιστή” ... ρωτώντας επίμονα το κουκουέδικο ... σε τι διαφέρει απο τον Λαφαζάνη. Ψάχνουν με αγωνία να βρούν τις διαφορές ... αλλά δεν τις βρίσκουν.

    # Οπως ο Τσίπρας είχε αναλάβει να “περιποιηθεί” και να ξευτιλίσει την έννοια της αριστεράς ... και τα κατάφερε σε χρόνο dt … το λαφαζαναίικο έχει περιλάβει να “τακτοποιήσει” την έννοια του κομμουνισμού. Απο την ΕΡΤ του Τσακνή μέχρι το αλαφουζαίικο, μαζί με ολόκληρο συρφετό ιστοσελίδων και ραδιοφώνων ... υπερασπίζονται τον Τσίπρα ... απο τους “κομμουνιστικές” ορδές του Παναγιώτη που έχουν εξορμήσει ασυγκράτητες να γκρεμίσουν τον παγκόσμιο καπιταλισμό !!! Ολοι αυτοί (μαζί και ο Παναγιώτης) ... βλέπουν το ΚΚΕ να έχει “τρομοκρατηθεί” απο την έφοδο του ερυθρού Λαφαζάνη. Σε λίγο όλοι αυτοί θα μας λένε με ένα στόμα μαζί με το λαφαζαναίικο ... πως το ΚΚΕ είναι ... το δεκανίκι του Τσίπρα ... επειδή "κοπανάει" την "πραγματική αριστερά" του Παναγιώτη!!!

    # Θέλουν ... ξανά ... να περάσουν στον λαό πως το ΚΚΕ υπερασπίζεται το σύστημα ... που πρίν λίγο κινδύνευε απο τον Τσίπρα και τώρα κινδυνεύει απο τον Λαφαζάνη. Αυτός είναι ο ορισμός και ο στόχος του αναχώματος. Και καλά θα ρωτήσει κάποιος ... αποκλείεται το σύστημα να κινδυνεύει απο κάποιους ... που δεν είναι ΚΚΕ ???

     

   # Από αυτούς τους συγκεκριμένους ... ΟΧΙ. Να γιατί.

    # Ας δούμε πρώτα το εναλλακτικό σχέδιο της Λαφαζανολαέ.

   # Με την πρώτη ματιά βλέπουμε ... ακριβώς τα ίδια με αυτά που έλεγε και ο Τσίπρας με τον Σύριζα πριν μερικούς μήνες. Αλλά ας μην βιαζόμαστε. Εξαρχής ο Παναγιώτης θεωρεί υπεύθυνους για την κατάντια του λαού τα μνημόνια (μαζί και του Τσίπρα) και τους εκβιασμούς της ΕΕ.

   # Ευρωπαική Ενωση (ΕΕ) ... είναι ένα σημείο ... κουμπί της υπόθεσης. Ενας ανυποψίαστος μπορεί να πιστέψει πως αυτοί οι ΛΑΕ ... είναι αποφασισμένοι να μας απαλλάξουν απο την φιδοφωλιά της ΕΕ. Ομως αυτή είναι η πρώτη και τελευταία φορά που θα ακούσουμε απο το λαφαζαναίικο για ΕΕ. Απο δώ και κάτω την έχουν ξεχάσει !!! Οπως επίσης στην συνέντευξη ίδρυσης ενός νέου κόμματος της “κομμουνιστικής” αριστεράς ... δεν υπάρχει πουθενά και μιά άλλη λεξούλα κουμπί. Το ΝΑΤΟ !!!

    # Τι μας μένει ??? Μόνο το euro. Ο ίδιος ανυποψίαστος μπορεί να πεί. Εστω να μας βγάλουν απ΄την στρούγκα του euro να πάρουμε μιά ανάσα !!! Εστω μέσα στην ΕΕ ... με τους περιορισμούς της (=μνημόνια) ... να πάμε στην δραχμούλα για να μπορούμε να κινηθούμε οικονομικά. Κάτι μπορεί να τσιμπήσει και ο λαός !!! Πολλοί τέτοιοι ανυποψίαστοι ... είναι έτοιμοι μπροστά στην καταστροφή που έρχεται με τους Τσιπρανέληδες και την ποταμοπασοκονεοδημοκρατία ... να δεχτούν τα πιό "χαλαρά" μνημόνια της δραχμής του Λαφαζάνη !!!

    # Ομως το νέο αντιμνημονιακό κόμμα της αριστεράς ... μαρτυράει μόνο του !!! Εκπληκτικό !!! Δεν έχουν ακόμα αποφασίσει για το εάν θα αποχωρήσουν απ΄το euro !!! Θα το κάνουν εάν χρειαστεί !!! 

 

 

   # Συνεχίζουν να λένε ότι έλεγε και ο Τσίπρας μέχρι πριν από λίγους μήνες. Ολοι θυμούνται ... πως το euro … δεν ήταν φετίχ ... αλλά τελικά έγινε. Ποντάρουν ξανά στο ότι κάποιοι “μάγκες” ... θα λυγίσουν την εξουσία της Ευρώπης ... με την απειλή της εξόδου απο την ευρωζώνη ... και εάν δεν λυγίσει θα πάμε στην δραχμή μέσα στην ΕΕ. Κάτι που εύχεται και επιδιώκει η μισή σχεδόν νεοφιλελεύθερη Ευρώπη που εκπροσωπεί το μεγαλύτερο μέρος των καρτέλ της ευρωπαικής βιομηχανίας !!!

    # Το ίδιο παραμύθι που χρησιμοποιήθηκε στο προηγούμενο ανάχωμα όταν βγαίνει και πάλι στην κυκλοφορία ... αποτελεί την απόδειξη ... του στησίματος και της προετοιμασίας του επόμενου αναχώματος. Μιά άλλη σαφής απόδειξη της κατάστασης που πάει να στηθεί ... αποτελεί ... το σμήνος διάφορων “αριστερών” σχηματισμών που αρχίζουν να μαζεύονται σαν τις μύγες γύρω απο το “μέλι” του Λαφαζάνη. Απο την πρόεδρα Ζωή (που θα γκρεμίσει τον καπιταλισμό ... με τον κανονισμό της βουλής) μέχρι τον Γλέζο, απο την Ανταρσύα μέχρι τον Καζάκη, απο τον Αλαβάνο μέχρι τον δραχμοκατσανέβα ... και τι άλλο θα δούν τα μάτια μας. Οι πιό “αριστεροί” απο αυτούς ... προτείνουν με αθώα πονηριά ... της αριστερής παναγιάς τα μάτια (άμεση έξοδο απο ευρωζώνη και ΕΕ, διαγραφή χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, εργατικός έλεγχος κλπ κλπ) ... που θα τα εφαρμόσει – λένε – μιά κυβέρνηση ... με αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή πολιτική ... αρκεί να μην είναι κυβέρνηση Λαικής Εξουσίας ... επειδή αυτά τα λέει το ΚΚΕ, επειδή αυτά θα συμβούν στην δευτέρα παρουσία, επειδή αυτά τρομάζουν τον κοσμάκη και επειδή ο κοσμάκης δεν είναι έτοιμος για τέτοια κόλπα !!! Και εαν δεν τα κάνει μιά κυβέρνηση του λαού τότε ποιός θα τα κάνει όλα αυτά ???? Θα τα κάνει μιά ενδιάμεση ριζοσπαστική κυβέρνηση !!! Μιά κυβέρνηση που θα τα “βάλει” με την ολιγαρχία για μιά δίκαιη αναδιανομή του πλούτου ... χωρίς να χρειάζεται να πειράξει την εξουσία της ολιγαρχίας !!! Οτι ακριβώς λέει για την πάρτυ του ακόμα και σήμερα ο Τσίπρας.

    # Η τελευταία (για την ώρα) απόδειξη της διαδικασίας στησίματος αναχωμάτων ... είναι η ευκολία με την οποία όλοι αυτοί ... παραγκωνίζουν θάβουν και κρύβουν με τεράστια αγωνία τις ριζικές (μέρα με την νύχτα) διαφορές τους απο το ΚΚΕ ... για να προτείνουν συμπαράταξη με το ΚΚΕ !!! Εχουν γραμμένα στ' @ρχίδι@ τους αυτά που λέει το ΚΚΕ. Κάνουν οτι ακριβώς έκανε και ο Τσίπρας ... οταν στα μπαλκόνια και στις τηλεοράσεις διατυμπάνιζε λίγες μέρες πριν τις εκλογές του Γενάρη πως τον μόνο αξιόπιστο σύμμαχο θεωρεί το ΚΚΕ ... και την ίδια στιγμή είχε προεκλογικά προσυμφωνημένη την συγκυβέρνηση με τους ανέλ.

   

Και όμως το ΚΚΕ σας προειδοποίησε για όλα.

 Και όμως το ΚΚΕ σας προειδοποίησε για όλα.

Συγχωρήστε μας την εμμονή ή την επιμονή σας  να ξαναδημοσιεύσουμε κείμενα  από τις εκλογές του Γενάρη 2015. Ο στόχος είναι προφανής. Να πειστούν  ( μιλάμε για καλόπιστους  συνομιλητές) όσοι είχαν κάποιες ελπίδες για καλυτέρευση της ζωής τους, ότι αν δεν κάνουν γενναία στροφή στη σκέψη τους δεν υπάρχει μέλλον. Χτες βράδυ συζητώντας με κάποιον συνάδελφό μου, που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ , διαπίστωσα ότι πήγε να ψηφίσει, για το Γενάρη μιλάμε, με τα αυτιά κλειστά στις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ. "Δεν το περίμενα, δεν το περίμενα αυτό" έλεγε και ξανάλεγε. Σε αυτούς λοιπόν απευθύνομαι λέγοντας τους, "ακούστε τι έχει να πει το ΚΚΕ". Συζητήστε με τους κομμουνιστές καλόπιστα. Ακούστε τι έχουν να πουν και σκεφτείτε. Γιατί τόσα χρόνια πλασαρίστηκε με "λύσσα"  το σύνθημα "το ΚΚΕ δε θέλει να κυβερνήσει". Γιατί πολεμήθηκε και πολεμιέται με άγριες προβοκάτσιες. Για φανταστείτε να είχε υποχωρήσει στις πιέσεις ακόμα και των οπαδών του ,το 2012, και να είχε συρθεί πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ;

 Μήπως λοιπόν πρέπει να εκτιμήσετε ότι έχετε να κάνετε ΜΕ ΕΝΑ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑΛΑΝΤΕΥΕΤΑΙ , ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΕΙ, ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΟΡΘΙΟ , ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΌΝΤΡΑ. ΗΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ , Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ-ΛΕΝΙΝΙΣΜΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΚΡΙΒΗ.

ΜΗΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ  ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Ο ΤΟΠΟΣ; 

Διαβάστε το άρθρο  από την ειδική έκδοση του ΟΔΗΓΗΤΗ του ΓΕΝΑΡΗ. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας.

«Να φύγουν αυτοί μπας και γίνει τίποτα καλύτερο…»

• Πάντα η λογική του “μικρότερου κακού” οδηγεί σε νέα δεινά. Δεν αρκεί κάθε φορά η τιμωρία ενός κόμματος, μίας κυβέρνησης. Κυβερνήσεις έχουν “τιμωρηθεί” και έχουν αλλάξει δεκάδες φορές. Αυτό που χρειάζεται είναι να τιμωρηθεί το εκμεταλλευτικό σύστημα, συνολικά η πολιτική που μας έφερε ως εδώ. Αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα το στέλνει μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ.
• Την επόμενη μέρα των εκλογών θα είναι εδώ όλοι οι παράγοντες που επιδεινώνουν τη ζωή μας. Τα δεσμά της ΕΕ, τα μνημόνια διαρκείας, το χρέος, οι απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Με αυτά τα δεδομένα όποια κυβέρνηση και αν προκύψει στις 26 Γενάρη θα κινηθεί στον ίδιο δρόμο αφού δεν θα αμφισβητεί αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο. Καμία κυβέρνηση που κινείται εντός των τειχών της ΕΕ και του συστήματος δε θα δώσει πίσω όσα χάσαμε τα χρόνια της κρίσης, πολύ περισσότερο δε θα ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Γι’ αυτό η νεολαία πρέπει να έχει πιο δυνατή τη δική της δύναμη αγώνα και λαϊκής αντιπολίτευσης, πιο δυνατό το ΚΚΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει εγγυήσεις στην ΕΕ και τους εκμεταλλευτές. Από το 2012 μέχρι τώρα δίνει συνεχώς εξετάσεις και διαπιστευτήρια ότι μπορεί να διαχειριστεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Στο Κόμο, το Τέξας, στο ΣΕΒ, στα διάφορα φόρα μεγαλοεπιχειρηματιών, ντόπιων και ξένων. Ακόμα και οι διακηρύξεις του για κατάργηση των μνημονίων ήταν κούφιες και έχουν πάει περίπατο. Πλέον κάνει λόγο για “έντιμο συμβιβασμό” με τους εταίρους, για διαπραγμάτευση με βάση το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εναλλακτική λύση απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Σαν κόμμα διαφέρει από την ΝΔ. Δεν ταυτίζονται. Η ουσία, όμως, είναι πως συναντιούνται αφού και οι δύο:

• είναι με την ΕΕ, δηλαδή την ένωση των καπιταλιστικών κρατών της Ευρώπης, αποδέχονται τη στρατηγική της. Δεν αμφισβητούν τα μνημόνια διαρκείας που έχει αποφασίσει η ΕΕ για όλα τα κράτη μέλη της, την αυστηρή επιτήρησή της για το πώς προχωράνε τα αντιλαϊκά μέτρα. Η ίδια αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, οι κατευθύνσεις της εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται από όλων των ειδών τις κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές, φιλελευθέρες, «αριστερές».
• αναγνωρίζουν το χρέος. Καλούν το λαό να το πληρώσει, αν και δεν το δημιούργησε. Για να ξεπληρωθεί αυτό το χρέος υποθηκεύεται για πολλά χρόνια ακόμα το μέλλον της νεολαίας.
• πασχίζουν για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Και η ανάπτυξη που διαφημίζει η ΝΔ, και η “παραγωγική ανασυγκρότηση” που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει από το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Θα γίνουν στο έδαφος των ψηφισμένων αντεργατικών νόμων που κανείς τους δε λέει ότι θα τους καταργήσει. Ανταγωνίζονται για το ποιος θα πετάξει ψίχουλα στις λαϊκές οικογένειες και αυτά αν το επιτρέπει η ΕΕ και η ανάκαμψη των κερδών των λίγων, ενώ σε αυτούς υπόσχονται πολλά περισσότερα.
• “Κάτι καλύτερο” για τη νεολαία θα γίνει πράξη με ένταση της πάλης, με ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας. Δυναμώνοντας τη διεκδίκηση για να ξαναπάρουν οι οικογένειές μας πίσω όσα χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια και συνολικά για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Δυναμώνοντας τους αγώνες με προοπτική να ζήσουμε καλύτερα με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες. Γι’ αυτό την επόμενη μέρα χρειαζόμαστε δυνατό ΚΚΕ.

Ελα να συζητησουμε τη προταση μας

ΚΑΛΕΣΜΑ

Όλοι εμείς που ενώνουμε τη φωνή μας καλούμε όλους όσους ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα

και είδαν την ψήφο τους να μετατρέπεται σε ΝΑΙ σε μια αντιλαϊκή συμφωνία – μνημόνιο που

υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πολύ χειρότερο από τα προηγούμενα των

κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Όλους όσους πίστεψαν ότι με το ΟΧΙ λένε ΟΧΙ στη λιτότητα, στην πολιτική της ΕΕ που με τα

μνημόνια διαρκείας της καταδικάζει τους λαούς σε διαρκή φτώχεια και εξαθλίωση… και βλέπουν

ότι το ΟΧΙ τους γίνεται ΝΑΙ σ ένα νέο μνημόνιο, ότι τα κόμματα που τους ζήτησαν να στηρίξουν

το ΟΧΙ (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ) αξιοποίησαν την ψήφο τους για να φέρνουν μαζί με τα κόμματα που

στήριξαν το ΝΑΙ (ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ) το ένα μετά το άλλο τα πακέτα των σκληρών

μνημονιακών μέτρων….

Όλους όσους ψήφισαν ΑΚΥΡΟ, ΛΕΥΚΟ γιατί ήθελαν να ακυρώσουν την αντιλαϊκή πρόταση της

ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και την αντιλαϊκή πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, να

ακυρώσουν τα μνημόνια…

Όλους όσους θέλησαν με την ΑΠΟΧΗ να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους στο δημοψήφισμα

– παγίδα, την αντίθεσή τους στην ΕΕ και την κυβέρνηση…

Τους καλούμε σε κοινή δράση στο εργατικό λαϊκό κίνημα για να αντιπαλέψουμε την αντιλαϊκή

συμφωνία – μνημόνιο, ενάντια στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, να διεκδικήσουμε όλα

όσα χάσαμε με τα μνημόνια των προηγούμενων χρόνων, να διεκδικήσουμε με βάση τις

σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, να δυναμώσουμε τη λαϊκή αλληλεγγύη και να κάνουμε πράξη το

σύνθημα: «κανένας μόνος του στην κρίση - όλοι για έναν και ένας για όλους».

Τους καλούμε παρά τις επιμέρους διαφωνίες και επιφυλάξεις τους, στον αγώνα, στην πάλη με

την πρόταση του ΚΚΕ για φιλολαϊκή έξοδο από την κρίση, για να δυναμώσει η ελπίδα, ο αγώνας

για την επιβίωση και το δίκιο του λαού. Στον αγώνα για να ανατραπεί ο καπιταλιστικός δρόμος

ανάπτυξης, να κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια, να αποδεσμευτεί η χώρα μας από τη

λυκοσυμμαχία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τον αγώνα για να έρθει ο λαός στην εξουσία, να διαγραφεί

μονομερώς το δυσβάσταχτο χρέος που δε δημιούργησε ο λαός.

Τους καλούμε να συμβάλουν στην κοινωνική συμμαχία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων,

αγροτών που θα παλέψει σε γραμμή ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο τα μονοπώλια και την

εξουσία του. Δίνουμε γνήσια απάντηση στον εκβιασμό του κεφαλαίου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

– ΑΝΕΛ, της ΕΕ, και τη συμφωνία - ομοψυχία τους με τα άλλα αστικά πολιτικά κόμματα που

ψήφισαν το μνημόνιο 3.

Η ΕΕ, το κεφάλαιο και τα κόμματα τους ενώθηκαν για να μας εξοντώσουν! Εμείς ενώνουμε τις

δυνάμεις μας με το ΚΚΕ για να τους αντιπαλέψουμε, για να τους ανατρέψουμε. Ο ελληνικός

λαός δεν πρέπει να τους αφήσει σε χλωρό κλαρί, τόσο τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ

όσο και τα κόμματα που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, την τρόικα, το

κεφάλαιο. Σήμερα χρειάζεται ένα λαϊκό κίνημα, μια λαϊκή συμμαχία χειραφετημένα από ψεύτικες

προσδοκίες, από κάλπικες ελπίδες και εκβιασμούς, από τη φοβία, από την τρομοκρατία. Πρέπει ο

λαός μας να ορθώσει ξανά κεφάλι και θα νικήσει!

ΟΝΟΜΑ ΕΠΩΝΥΜΟ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ 

Η δανειακή σύμβαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Η δανειακή σύμβαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Στόχος η αποφασιστική ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, για την ανάκαμψη. Βασικός μοχλός το Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων

Η δανειακή σύμβαση του τρίτου μνημονίου προβλέπει τη διοχέτευση προς το ελληνικό κράτος «φρέσκων» κεφαλαίων ύψους μέχρι 86 δισ. ευρώ, «υπό την προϋπόθεση ότι το συνολικό ποσό καθορίζεται με βάση το ποσό της χρηματοδοτικής συνδρομής από το ΔΝΤ».

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ποσά ύψους μέχρι 25 δισ. ευρώ θα κατατεθούν σε ειδικό λογαριασμό, προκειμένου να κατευθυνθούν στις νέες ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζικών ομίλων. Πρόκειται για κεντρικό πυλώνα του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, που όπως προβλέπεται θα συνδυαστεί με μπαράζ αναδιαρθρώσεων, με τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, προκειμένου οι τράπεζες να απαλλαγούν από τα βαρίδια, ενώ παράλληλα ανοίγει ο δρόμος για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις, ακόμη και για την πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών.
Ταυτόχρονα, με τη «διαχείριση» των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, ανοίγει ο δρόμος για τις μαζικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, με άξονα το διαχωρισμό των επιχειρήσεων, αλλά και ολόκληρων κλάδων της οικονομίας και της παραγωγής, σε βιώσιμους και ανταγωνιστικούς ή όχι, συμβάλλοντας ταυτόχρονα και στη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Είναι φανερό ότι το πλαίσιο εξυγίανσης των τραπεζών, το οποίο θα υποστηριχτεί και από τη νέα δανειακή σύμβαση από την πλευρά της τρόικας, θα προβλέπει και τη μεταφορά «κόκκινων» και άλλων προβληματικών δανείων σ' ένα νέο οργανισμό που θ' αναλάβει τη διαχείρισή τους. Από τη μία πλευρά, οι τράπεζες θα ενισχύσουν τα κεφάλαια με την πώληση των εν λόγω προβληματικών δανείων και από την άλλη, θ' απαλλαγούν από τα βαρίδια.
Σε αυτό το πλαίσιο, μέχρι τα τέλη Φλεβάρη 2016, η Τράπεζα της Ελλάδας, σε συνεργασία με τα πιστωτικά ιδρύματα, θα καθορίσει συγκεκριμένους στόχους για ρυθμίσεις δανείων, πλειστηριασμούς, ύψος «κόκκινων» δανείων, πωλήσεις χαρτοφυλακίων, δανείων κ.λπ. Παράλληλα, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα καταρτίσει σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων (εκκαθάριση/πλειστηριασμοί), με στόχο να επιταχυνθούν οι αναδιαρθρώσεις μεγάλων επιχειρήσεων, ακόμη και ολόκληρων κλάδων.

Ταμείο ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσω της δανειακής σύμβασης, δεσμεύεται «να παρασχεθεί ασφάλεια στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας - EMS», ακόμη και με «έγκυρα, εκτελεστά και αμετάκλητα δικαιώματα τρίτων». Αυτό σημαίνει πρόσθετες παροχές εγγυήσεων στους δανειστές, οι οποίοι, με βάση τα «εκτελεστά και αμετάκλητα δικαιώματα», θα έχουν τη δυνατότητα άμεσης κατάσχεσης κρατικών περιουσιακών στοιχείων, σε περίπτωση «αθέτησης» των δανεικών υποχρεώσεων από την πλευρά του ελληνικού αστικού κράτους.
Επιπλέον, οι ελληνικές αρχές «δεν προβαίνουν σε οποιαδήποτε αλλαγή σε οποιονδήποτε νόμο που αφορά το Ταμείο ανακεφαλαιοποίησης, χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του ΕMS (...) συμπεριλαμβανομένης, χωρίς περιορισμούς, της διαδικασίας επιλογής και διορισμού των μελών κάθε συμβουλίου του Ταμείου ανακεφαλαιοποίησης».
Το Ταμείο μπορεί να διαθέσει «δάνεια εξυγίανσης» (στις τράπεζες), με την προϋπόθεση ότι προηγουμένως θα «εκχωρήσει οποιοδήποτε από τα δικαιώματα και συμφέροντά του στον EMS». Η εκχώρηση αφορά στα μετοχικά πακέτα των τραπεζών, που αποτελούν τα περιουσιακά στοιχεία του κρατικού Ταμείου ανακεφαλαιοποίησης. Ουσιαστικά αυτό σημαίνει συγκεντροποίηση του κεφαλαίου σε ευρωενωσιακό επίπεδο ή τρόπος ευρωενωσιακής διαχείρισης στα πλαίσια της οικονομικής διακυβέρνησης.
Oπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο νόμο με τα πρώτα από τα προαπαιτούμενα αντιλαϊκά μέτρα που ήδη ψηφίστηκαν από τη Βουλή, η συμμετοχή του κράτους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών «ασκείται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια». Σ' αυτό το πλαίσιο, η κρατική συμμετοχή επιστρέφεται στους ιδιώτες μετόχους, «μόλις το επιτρέψουν οι εμπορικές και χρηματοπιστωτικές συνθήκες»...

Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων

Στο αστρονομικό ύψος μέχρι 50 δισ. ευρώ φτάνει το απόθεμα της κρατικής περιουσίας που θα περάσει στο νέο, υπό διαμόρφωση «ανεξάρτητο» Ταμείο, προκειμένου στη συνέχεια να δοθούν σε μονοπώλια και ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Ταμείο στο οποίο θα περιέλθουν περιουσιακά στοιχεία, μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων, νευραλγικές υποδομές, καθώς και «φιλέτα» ακίνητης δημόσιας περιουσίας, ενώ συζητείται και η εκχώρηση σε αυτό και του συνόλου των μελλοντικών εσόδων που θα δημιουργούνται από την εκμετάλλευση του ορυκτού/φυσικού πλούτου της χώρας. Ετσι, ενισχύουν τους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους για να επενδύσουν λιμνάζοντα ως τώρα κεφάλαια λόγω κρίσης, για να ανακάμψουν με τη διευρυμένη αναπαραγωγή της κερδοφορίας τους. Ο σχετικός εφαρμοστικός νόμος θα έχει ψηφιστεί έως το τέλος Οκτώβρη, προκειμένου το νέο Ταμείο ν' αρχίσει να λειτουργεί από τα τέλη του 2015. Στο Ταμείο των ιδιωτικοποιήσεων θα περιέλθει και η κρατική συμμετοχή στους ελληνικούς τραπεζικούς ομίλους, όπως αυτή θα έχει διαμορφωθεί μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους.
Ακόμα, η συγκυβέρνηση ισχυρίζεται πως «από τα 50 δισ. ευρώ, το 50% θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών (εκτιμάται ότι θα χρειαστούν από 10 έως 25 δισ. ευρώ, ανάλογα με τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών), ενώ το υπόλοιπο 50% θα πάει το μισό σε ανάπτυξη και το άλλο μισό στην αποπληρωμή χρέους». Ουσιαστικά, δηλαδή, το 75% θα οδηγηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε τμήματα του κεφαλαίου για τη λεγόμενη καπιταλιστική ανάκαμψη, η οποία περνά μέσα από τα συντρίμμια των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που κατεδαφίζονται εδώ και χρόνια από τη στρατηγική της ΕΕ, που υλοποιείται και μέσω των μνημονίων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ. Οσο για το υπόλοιπο 25% που λένε ότι θα πάει στην αποπληρωμή του χρέους, αυτό δεν το δημιούργησε ο λαός, αλλά θα συνεχίσει να το πληρώνει με τα μέτρα - «καρμανιόλα».
Σε αυτό το πλαίσιο, η δανειακή σύμβαση προβλέπει:
Τη μελλοντική σύναψη ειδικής σύμβασης, ειδικά με το εν λόγω Ταμείο, προκειμένου αυτό να «συμπεριληφθεί ως συμβαλλόμενο μέρος» στη δανειακή σύμβαση ή σε άλλες συμφωνίες με τον EMS.
Να παρασχεθεί στον EMS εγγύηση «εξόφλησης της χρηματοπιστωτικής συνδρομής από οποιοδήποτε μέρος του Ταμείου ιδιωτικοποιήσεων ενδέχεται να απαιτήσει ο EMS κατά τη διακριτική του ευχέρεια», δηλαδή να εξοφληθούν οι δανειστές από οποιοδήποτε τμήμα κρατικής περιουσίας κρίνουν οι ίδιοι ως κατάλληλο.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η δανεική σύμβαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ περιέχει ειδική ρήτρα «αθέτησης υποχρεώσεων» (κατασχέσεις κ.ά.), όχι μόνο για τα νέα δάνεια, αλλά και γι' αυτά που έχουν χορηγηθεί και αναδιαρθρωθεί στο πλαίσιο των δύο προηγούμενων μνημονίων...

Η Ευρωζώνη σε αδύναμη ανάκαμψη

Η Ευρωζώνη σε αδύναμη ανάκαμψη

Στις 12/8/2015, η «Καθημερινή», σε ρεπορτάζ για την οικονομία της Ευρωζώνης, έγραφε: «Με την Ελλάδα να πλησιάζει στη νέα συμφωνία οικονομικής διάσωσης, αν μη τι άλλο η Ευρωζώνη φαντάζει περισσότερο ισχυρή. Η απειλή που αντιμετωπίζει σχετίζεται λιγότερο με την έξοδο μιας χώρας της περιφέρειας από το ευρώ και περισσότερο με το οικονομικό χάσμα μεταξύ των χωρών του πυρήνα (...) Στην πραγματικότητα, όμως, η Ευρωζώνη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει εντάσεις και πολλές οικονομίες της αποκλίνουν μεταξύ τους, μόνο που αυτές βρίσκονται πιο κοντά στον πυρήνα (...) τα μέλη της ακόμη δεν έχουν βρει έναν τρόπο ώστε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της άνισης ανάπτυξης μεταξύ των οικονομιών τους, το υπερβολικό χρέος ή πώς να απαλύνουν τα οικονομικά σοκ. Ισως η Ελλάδα να φαντάζει πρόθυμη να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις, η Γαλλία και η Ιταλία, όμως, δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει (...).
Μέχρι το 2016, το δημόσιο χρέος της Γαλλίας θα έχει φτάσει το 100% του ΑΕΠ, ενώ στη Γερμανία συρρικνώνεται στο 68%. Οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρωζώνης έχουν αποδείξει ότι μπορούν να αποφασίζουν τι είναι καλύτερο για τους πιο αδύναμους εταίρους τους, όμως το επόμενο ερώτημα είναι αν μπορούν να κάνουν το ίδιο και για τον εαυτό τους».
Επίσης, στις 14/8/2015, η ίδια εφημερίδα για το ίδιο θέμα έγραφε: «Οι Ευρωπαίοι κεντρικοί τραπεζίτες (...) προειδοποιούν ότι δυνητικά προβλήματα σε Ελλάδα και Κίνα, οι επιπτώσεις από την αναμενόμενη αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων δανεισμού και η επιβράδυνση στις αναδυόμενες αγορές θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την ανάκαμψη της οικονομίας της Ευρωζώνης (...) Γενικότερα, οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρωζώνης εκτιμούν ότι η αναταραχή στα κινεζικά χρηματιστήρια και η αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων δανεισμού μπορεί να έχουν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη επίπτωση στην "εύθραυστη" οικονομία της Ευρωζώνης και να επιβραδύνουν την ανάκαμψη. Μάλιστα, χαρακτηρίζουν ως "απογοητευτική" την αργή και μέτριας έντασης ανάκαμψη, με τον επικεφαλής οικονομολόγο της ΕΚΤ, Πέτερ Πρατ, να επισημαίνει: "Δεν υπάρχει λόγος για εφησυχασμό (...) δεδομένου ότι η συνολική ανάκαμψη της ανάπτυξης και του πληθωρισμού παραμένει μέτρια". Ολοι οι παράγοντες αβεβαιότητας που προαναφέρθηκαν, αναγκάζουν τους κεντρικούς τραπεζίτες να θεωρούν ότι είναι πιθανότερο η ανάκαμψη της Ευρωζώνης να αποδειχτεί πιο αδύναμη από το προβλεπόμενο, παρά πιο ισχυρή».

Στις ισχυρές οικονομίες το πρόβλημα

Τα παραπάνω αποσπάσματα από τα συγκεκριμένα ρεπορτάζ είναι ενδεικτικά της κατάστασης της οικονομίας της Ευρωζώνης.
Αλλά, ας δώσουμε ακόμη ορισμένα στοιχεία. Το γερμανικό ΑΕΠ είχε αύξηση στο β' τρίμηνο του 2015 0,4% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, ενώ εκτιμούσαν ότι θα έχει ανάπτυξη 0,5%, σύμφωνα με ανακοίνωση της «Destatis» (Στατιστική Υπηρεσία Γερμανίας). Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία, οι εξαγωγές ήταν ο βασικός μοχλός δραστηριότητας στο β' τρίμηνο, καθώς το διεθνές εμπόριο ενισχύθηκε από την υποχώρηση του ευρώ. Αλλά οι επενδύσεις ήταν ασθενείς, περιορίζοντας την οικονομική ανάπτυξη. Εχουμε, δε, κατ' επανάληψη επισημάνει ότι καπιταλιστική ανάπτυξη μόνο με εξαγωγές, χωρίς επενδύσεις, δεν μπορεί να υπάρξει ή τουλάχιστον είναι επισφαλής. Για παράδειγμα, η επιβράδυνση της οικονομίας της Κίνας έχει ανησυχήσει σφόδρα τους επιχειρηματικούς ομίλους στη Γερμανία, γιατί η Κίνα, η δεύτερη σε δύναμη οικονομία του πλανήτη, είναι σήμερα ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας στην ασιατική ήπειρο. Η επιβράδυνση στην Κίνα σημαίνει χαμηλότερη ζήτηση στα γερμανικά βιομηχανικά προϊόντα. Επίσης, η υποτίμηση του κινεζικού γουάν κάνει τα κινεζικά εμπορεύματα ακόμα πιο ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές, γεγονός που δυσκολεύει τις εξαγωγές των γερμανικών.
Την ίδια ώρα, το ΑΕΠ της Γαλλίας, της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης, παρέμεινε στάσιμο στο β' τρίμηνο του 2015 σε σχέση με το πρώτο. Η ανάπτυξη των καταναλωτικών δαπανών επιβραδύνθηκε στο 0,1% στο β' τρίμηνο, από το 0,9% στο α' τρίμηνο. Οι επενδύσεις υποχώρησαν 0,3%. Και εδώ έχουμε τα ίδια φαινόμενα, δε γίνονται επενδύσεις.
Ακόμη, «σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα την περασμένη Παρασκευή η Eurostat, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ στο διάστημα Απρίλη - Ιούνη διαμορφώθηκε στο 0,3%, έναντι 0,4% το προηγούμενο τρίμηνο και επίσης 0,4% που ανέμεναν οι οικονομολόγοι. Σε ορισμένες, μάλιστα, χώρες, η εικόνα είναι αρκετά χειρότερη. Η γαλλική οικονομία, για παράδειγμα, έμεινε στάσιμη στο συγκεκριμένο διάστημα, οι οικονομίες Ιταλίας, Ολλανδίας και Αυστρίας ενισχύθηκαν οριακά - και πάντως διόλου ικανοποιητικά - ενώ το ΑΕΠ της Φινλανδίας συρρικνώθηκε για τέταρτο συνεχόμενο τρίμηνο, αποδεικνύοντας ότι η άλλοτε κραταιά οικονομικά χώρα έχει εισέλθει για τα καλά στον αστερισμό της ύφεσης (...).
Ετσι, το ΑΕΠ της Ευρωζώνης παραμένει χαμηλότερα από εκεί όπου βρισκόταν πριν το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης το 2008, αποδεικνύοντας ότι οι ρίζες της είναι πολύ βαθύτερες από ό,τι πίστευαν, ήλπιζαν ή προσπαθούσαν να μας πείσουν κάποιοι» («Ημερησία», 18/8/2015).

Βαθιές οι ρίζες της κρίσης

Οι ρίζες, λοιπόν, της κρίσης είναι πολύ βαθύτερες απ' ότι πίστευαν στην αρχή της εκδήλωσής της. Το εκτιμούν και τα αστικά επιτελεία. Αυτός είναι και ο βασικός παράγοντας της τεράστιας όξυνσης των ανταγωνισμών, τόσο εντός Ευρωζώνης, όσο και διεθνώς, π.χ. ανάμεσα σε ΗΠΑ - Γερμανία, που εκφράζεται ως αντιπαράθεση ΔΝΤ - Ευρωζώνης για τη διαχείριση π.χ. του κρατικού χρέους της Ελλάδας. Αυτό εκδηλώθηκε με αφορμή την Ελλάδα και συνεχίζεται, παρά την υπογραφή συμφωνίας για το τρίτο μνημόνιο.
Πράγματι, είναι γεγονός ότι οι προσδοκίες για οριστική έξοδο του κεφαλαίου από την καπιταλιστική κρίση και ανάπτυξη, τέτοια που να μην αφήνει περιθώρια επιστροφής στην κρίση, δεν υπάρχει. Δεν είναι μόνο φαινόμενο της Ευρωζώνης, αλλά και των ΗΠΑ και των BRICS κ.λπ. «Η κρίση πέρασε, η ανάκαμψη αργεί» είναι τίτλος πρόσφατου άρθρου των «International New York Times» για την οικονομία των ΗΠΑ, το ΑΕΠ της Ιαπωνίας την περίοδο Απρίλη - Ιούνη 2015 συρρικνώθηκε κατά 1,6%, «Οταν στενάζουν οι BRICS...» ήταν επίσης πρόσφατο άρθρο της «Ημερησίας». Τα αναφέρουμε ενδεικτικά. Αλλά σχετικά με την Ευρωζώνη, οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί εκτιμούσαν ότι έχει σταθερή πορεία προς την ανάπτυξη, αν και με αρκετά χαμηλούς ρυθμούς. Η αλληλοδιαπλοκή των καπιταλιστικών οικονομιών είναι ένας παράγοντας που έχει σχέση με τα σημάδια αδυναμίας οριστικής εξόδου από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και για την οικονομία της Ευρωζώνης. Επίσης, οι υποτιμήσεις των νομισμάτων ιδιαίτερα ισχυρών οικονομιών (το ονομάζουν και νομισματικό πόλεμο) γίνονται για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των κρατών που υποτιμούν, αλλά επιδρά αρνητικά στις εξαγωγές, άρα δυσκολεύει και την ανάκαμψη των άλλων οικονομιών (το παράδειγμα Γερμανίας - Κίνας με την υποτίμηση του γουάν είναι ενδεικτικό).
Το παράδειγμα της στήριξης της ανάπτυξης στις εξαγωγές και το «εύθραυστο» αυτής της υπόθεσης, όπως φαίνεται στο παράδειγμα Γερμανίας - Κίνας, αυτό δείχνει. Κριτήριο είναι ότι δε γίνονται επενδύσεις. Και δεν προχωρούν σε επενδύσεις, αφού η αύξηση της παραγωγής δεν μπορεί να καταναλωθεί. Ετσι συνεχίζουν να υπάρχουν λιμνάζοντα κεφάλαια χωρίς κερδοφόρα αξιοποίηση.
Το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ κατ' επανάληψη προέτρεπαν και προτρέπουν την Ευρωζώνη, ιδιαίτερα τη Γερμανία, να εγκαταλείψει την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική στα ελλείμματα, την πολιτική λιτότητας και να ενισχύσει την εσωτερική ζήτηση. Αλλά για την κάθε καπιταλιστική οικονομία, άρα και αυτή της Ευρωζώνης, αυτό το ζήτημα λειτουργεί αντιφατικά. Ως προς τη δημοσιονομική χαλάρωση, η ΕΚΤ πήρε μέτρα με τα ασήμαντα επιτόκια και το δανεισμό των τραπεζών με ομόλογα, τυπώνοντας χρήμα, αλλά αυτό δεν αρκεί. Μπορεί να δανείζει φτηνό χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους για επενδύσεις, αλλά η παραγωγή πρέπει να πουληθεί. Εδώ έρχονται και οι προτροπές για αύξηση της ζήτησης. Μόνο που αυτό σημαίνει αύξηση μισθών, αύξηση του εργατικού, του λαϊκού εισοδήματος. Το οποίο μειώθηκε στα πλαίσια εφαρμογής πολιτικής διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, ως ένα μέτρο που αύξανε το ποσοστό κέρδους των καπιταλιστών και αντιστάθμιζε τη χασούρα στην κρίση. Αυτό, αν αντιστραφεί, μειώνει το ποσοστό κέρδους των καπιταλιστών. Και εδώ πρέπει να συμπληρώσουμε επίσης ότι η μεγάλη ανεργία δρα ανασταλτικά, αφού οι άνεργοι δεν μπορούν να καταναλώσουν. Αξεπέραστη αντίφαση. Βεβαίως, η κρίση δεν ξεπερνιέται εύκολα, αφού απαιτεί τεράστια καταστροφή κεφαλαίου για να ξαναρχίσουν οι επενδύσεις, πράγμα που δεν έχει επιτευχθεί ως το βαθμό που θα ξαναξεκινούσε επενδύσεις.

Η διέξοδος για τους εργαζόμενους

Ολα αυτά, βεβαίως, αποτελούν πονοκέφαλο για τους καπιταλιστές, τα επιτελεία τους, τις κυβερνήσεις τους, τους διακρατικούς τους οργανισμούς και ενώσεις, όπως π.χ. η ΕΕ και η Ευρωζώνη στην παρούσα περίπτωση. Την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους απασχολεί μόνο από τη σκοπιά των δεινών και των βασάνων που τους προκαλεί η πολιτική διαχείρισής της, όποιο μείγμα και αν έχει, αφού μετακυλάει τις συνέπειές της σ' αυτούς, για να σωθεί όσο γίνεται, από την καταστροφική δράση της, το κεφάλαιο. Καταστρέφουν λαούς για να σωθεί το κεφάλαιο. Δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στα πλαίσια του καπιταλισμού. Ακόμη, η κατάσταση στην Ελλάδα θα συνεχίζει να είναι δύσκολη για το κεφάλαιο, ακριβώς λόγω της αρνητικής κατάστασης της οικονομίας στην Ευρωζώνη. Γιατί κάθε κράτος ενδιαφέρεται πρωτίστως για το «δικό του κεφάλαιο», τα συμφέροντά του, την ενίσχυσή του ή τη λιγότερη χασούρα του, σε σχέση με τους ανταγωνιστές του που υπάρχουν και μέσα στην Ευρωζώνη. Η ανισομετρία κάνει ακόμη πιο δύσκολη την κατάσταση για το κεφάλαιο στην Ελλάδα. Αυτή η πραγματικότητα που έχει τσακίσει τα εργασιακά δικαιώματα σε όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης (μισθοί 400 ευρώ δίνονται σε 7,5 εκατομμύρια εργαζόμενους στη Γερμανία), κάνει ακόμη πιο βαριά την «κόλαση» για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Το δείχνουν οι πρώτες κυβερνητικές ενέργειες με το μνημόνιο (δραστική μείωση των ήδη τσακισμένων συντάξεων από 486 σε 386 ευρώ).
Η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να διεκδικήσουν κάλυψη των απωλειών της περιόδου της κρίσης, κατάργηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων, ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους, που απαιτεί λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση με το ΚΚΕ,σε ρότα σύγκρουσης και ρήξης με το κεφάλαιο, την ΕΕ, ανατροπή της εξουσίας τους, για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Που θα κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και με τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο θα θέσει την οικονομία στην υπηρεσία ικανοποίησης των εργατικών - λαϊκών αναγκών, έχοντας καταργήσει την καπιταλιστική ιδιοκτησία, άρα και το κέρδος, επομένως και τις κρίσεις.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Διαβουλεύσεις ιμπεριαλιστών, πιθανή μεγαλύτερη στρατιωτική κλιμάκωση

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Διαβουλεύσεις ιμπεριαλιστών, πιθανή μεγαλύτερη στρατιωτική κλιμάκωση

Βομβαρδισμένη πολυκατοικία από τον ουκρανικό στρατό στο Ντονέτσκ

Κλιμακώνονται καθημερινά οι μάχες ανάμεσα στις δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου και τους πολιτοφύλακες στους θύλακες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ στα ανατολικά της Ουκρανίας, που έχουν αυτοανακηρυχτεί «Λαϊκές Δημοκρατίες», όπως και οι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών, ενώ τυπικά υποτίθεται είναι εν ισχύι η συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ από το Φλεβάρη του 2015. Η κατάσταση αυτή, όπου συνεχίζεται το αιματοκύλισμα του ουκρανικού λαού, επιβεβαιώνει ότι οι συμβιβασμοί που κατά καιρούς επιτυγχάνονται είναι υπό συνεχή διαμόρφωση αφού εκφράζουν την ενδοαστική και ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση στη χώρα, που στο έδαφος του καπιταλισμού πηγάζει από τη σύγκρουση μονοπωλιακών ομίλων για μερίδια αγοράς, ενεργειακών πηγών, δρόμων μεταφοράς τους και σφαιρών επιρροής. Αυτός είναι ο λόγος της σύγκρουσης ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης, που επιλέγουν διαφορετικές συμμαχίες, είτε με ΗΠΑ και ΕΕ είτε με την καπιταλιστική Ρωσία, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα, και των ιμπεριαλιστικών κέντρων μεταξύ τους.

Διπλωματικά παζάρια και ...χωρίς και με τη Ρωσία

Στοιχείο της διαμόρφωσης της επόμενης μέρας της σύγκρουσης είναι και η αυριανή συνάντηση, στο Βερολίνο, της Γερμανίδας καγκελαρίου, Αγκελα Μέρκελ, του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, και του Ουκρανού Προέδρου, Πέτρο Ποροσένκο, δηλαδή των 3 ηγετών από τους 4 που είχαν εγγυηθεί τη συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ. Ετσι, δεν έχει προσκληθεί ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, στο πλαίσιο του λεγόμενου «σχήματος της Νορμανδίας» (Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία).
Η χαρακτηριστική δήλωση του Ουκρανού Προέδρου δίνει και το στίγμα της επιδίωξης από αυτή τη συνάντηση. Είπε συγκεκριμένα: «Το βασικό καθήκον των ουκρανικών αρχών είναι να επιδιώξουν έναν ισχυρό διεθνή συνασπισμό που θα σταματήσει τον επιτιθέμενο. Αυτό σημαίνει συντονισμένες δράσεις που σχετίζονται τόσο με την αντιμετώπιση της επιθετικότητας στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας όσο και με τη μη αναγνώριση της προσάρτησης της Κριμαίας στη Ρωσία». Είναι φανερό ότι η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου θέλει να αξιοποιήσει τη συνάντηση για να προωθήσει την προσπάθεια θυματοποίησής της, δηλαδή ότι δεν είναι αυτή που αιματοκυλά τον ουκρανικό λαό, αλλά αυτή που αμύνεται. Επίσης, ενώ συνεχίζει να μην αποσύρει τα βαρέα όπλα, ενώ συνεχίζει να παραβιάζει την εκεχειρία με συχνούς βομβαρδισμούς και κατοικημένων περιοχών, επιχειρεί να ρίξει την ευθύνη στην άλλη πλευρά, φωτογραφίζοντας τη Ρωσία.
Από την άλλη, η ρωσική πλευρά, διά στόματος Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, από την Κριμαία την οποία επισκέφτηκε μέσα στη βδομάδα, κατηγόρησε την ουκρανική κυβέρνηση για την κλιμάκωση των συγκρούσεων. Ενδιαφέρον έχει και το σχόλιο του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, για τη συνάντηση του Βερολίνου, ο οποίος είπε ότι θα είναι «εκπαιδευτική» για τους ηγέτες, και τόνισε την ανάγκη να συνεχιστούν οι συναντήσεις της λεγόμενης Ομάδας Επαφής, δηλαδή των εκπροσώπων της Ουκρανίας, των πολιτοφυλάκων, της Ρωσίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, που συναντώνται στο Μινσκ την ερχόμενη Τετάρτη 26 Αυγούστου.
Ενδεικτικό πάντως είναι ότι παρά την ξεχωριστή συνάντηση, ρίχνονται και οι «γέφυρες» ανάμεσα στις αστικές κυβερνήσεις. Είναι γνωστό ότι από τη σύγκρουση στην Ουκρανία, τις κυρώσεις και αντικυρώσεις έχουν υποστεί ζημιές συγκεκριμένα μονοπώλια που είχαν δουλειές με τα αντίστοιχα ρωσικά, όπως γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι ο ρόλος των ΗΠΑ, που μπήκαν από την αρχή σφήνα στην υπόθεση «Ουκρανία», πρωτοστατώντας στην ανατροπή της προηγούμενης αστικής κυβέρνησης, αποσκοπούσε στο να κερδίσουν θέσεις τα δικά τους μονοπώλια από τη χασούρα των άλλων.
Οχι τυχαία η γερμανική κυβέρνηση, μέσω της Κριστιάνε Βιρτς, εκπροσώπου της καγκελαρίου Αγκ. Μέρκελ, διεμήνυσε ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να υπάρξει μία συνάντηση προσεχώς με τον Πρόεδρο της Ρωσίας για το ουκρανικό ζήτημα. «Δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα μιας τέτοιας συνάντησης, όμως δεν μπορώ και να την επιβεβαιώσω», είπε χαρακτηριστικά, και διευκρίνισε ότι η τριμερής και όχι τετραμερής αυτή συνάντηση δε σημαίνει ότι αλλάζει μορφή το αποκαλούμενο «σχήμα της Νορμανδίας».
Επίσης, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Λοράν Φαμπιούς, σε δηλώσεις μετά την αναγγελία της συνάντησης, υπογράμμισε ότι «οι στρατιωτικές επιχειρήσεις πρέπει να σταματήσουν και να αποσυρθούν τα όπλα (μεγάλου διαμετρήματος) (...) Κατόπιν, πρέπει να έχουμε τις κατάλληλες συνθήκες για να διεξαχθούν εκλογές στο Ντονμπάς», και εξέφρασε την ελπίδα ότι «η συνάντηση της Δευτέρας θα μας επιτρέψει να επιτύχουμε πρόοδο και στα δύο και μία λύση το αργότερο μέχρι το Δεκέμβρη».

Μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια προετοιμασίας του ΝΑΤΟ αλλά και των Ρωσίας και Κίνας

Βεβαίως, την ίδια ώρα που υπάρχει διπλωματική κινητικότητα τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα δεν σταματάνε τη στρατιωτική προετοιμασία. Χαρακτηριστικά, τα ΝΑΤΟικά εκπαιδευτικά γυμνάσια τόσο μέσα στην Ουκρανία, στο δυτικό της τμήμα, όσο και τα μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη έως τις 13 Σεπτέμβρη. Πρόκειται για προετοιμασία ειδικά των αερομεταφερόμενων δυνάμεων της λυκοσυμμαχίας με το χαρακτηριστικό τίτλο «Ταχεία Απάντηση 2015». Σε αυτά συμμετέχουν 4.800 στρατιώτες, ανάμεσά τους και Ελληνες (κατ' εφαρμογή της λεγόμενης πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής της «αριστερής» κυβέρνησης, που εμπλέκει τη χώρα και το λαό μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς). Επίσης, παίρνουν μέρος στρατιώτες από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία, την Πολωνία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και τη Βουλγαρία.
Τα γυμνάσια αυτού του είδους, που θα ολοκληρωθούν με ρίψεις άνω των 1.000 αλεξιπτωτιστών (εν είδει απόβασης) σε βάσεις της Γερμανίας και της Βουλγαρίας στοχεύουν στη βελτίωση της επιχειρησιακής ετοιμότητας των δυνάμεων ταχείας επέμβασης του ΝΑΤΟ, ενώ από τη Ρωσία δηλώνεται ότι πρόκειται για τα μεγαλύτερα συνδυασμένα γυμνάσια στην Ευρώπη από το τέλος του λεγόμενου Ψυχρού Πολέμου, που θεωρούνται κατά κάποιο τρόπο και πρόβα για στρατιωτική δράση στην Ουκρανία.
Δεν είναι έτσι καθόλου τυχαίο ότι η Ρωσία προχώρησε από χτες σε αεροναυτικά γυμνάσια στο Καλίνιγκραντ, ενώ προγραμματίζονται και άλλες ασκήσεις πυροβολικού τόσο σε αυτή την περιοχή όσο και σε άλλες περιοχές της χώρας, ιδιαίτερα στα δυτικά σύνορά της.
Ταυτόχρονα, την Παρασκευή, ξεκίνησαν οι προγραμματισμένες κοινές ρωσο-κινεζικές ναυτικές ασκήσεις «Joint Sea-2015» στο Βλαδιβοστόκ. Παίρνουν μέρος 22 πλοία και σκάφη υποστήριξης, έως και 200 αεροπλάνα και ελικόπτερα, πάνω από 5.000 πεζοναύτες και 40 μονάδες από την κάθε πλευρά. Κατά τη διάρκεια της ενεργού φάσης των ναυτικών ασκήσεων, από τις 24 έως τις 27 Αυγούστου, τα ναυτικά πληρώματα των δύο χωρών θα ασκηθούν από κοινού στην αντιμετώπιση των σαμποτάζ, των υποβρυχίων, της αεράμυνας και των αμυντικών επιχειρήσεων κατά πλοίων. Επίσης, θα γίνουν ασκήσεις με πραγματικά πυρά εναντίον διαφόρων τύπων στόχων στην επιφάνεια, κάτω από τη θάλασσα και στον αέρα. «Οι ασκήσεις θα καταλήξουν σε μια κοινή θαλάσσια και αεροπορική προσγείωση δυνάμεων στο κέντρο κατάρτισης Κλερκ στη νότια Πριμόργιε. Θα είναι η πρώτη κοινή επιχείρηση των Ρώσων και Κινέζων πεζοναυτών στο έδαφος της Ρωσίας», τονίζει η ίδια ανακοίνωση του στρατού της Ρωσίας.
Σημειώνεται επίσης ότι η πρώτη φάση αυτών των ρωσο-κινεζικών γυμνασίων έλαβε χώρα στη Μεσόγειο Θάλασσα τον περασμένο Μάη. Επίσης, δηλώνεται ότι στόχος αυτών των ασκήσεων είναι «η προετοιμασία για την απόκρουση τυχόν σύγχρονων απειλών, συμπεριλαμβανομένων νέων».

Ενδείξεις για περαιτέρω κλιμάκωση της στρατιωτικής σύγκρουσης

Στην ίδια την Ανατολική Ουκρανία και εν μέσω αυτών των προετοιμασιών, έχει ιδιαίτερη σημασία η καταγγελία που έκανε ο στρατιωτικός διοικητής της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Εντουάρντ Μπασούριν. Αποκάλυψε ότι με βάση τα στοιχεία που έχουν οι υπηρεσίες αντικατασκοπείας τους η κυβέρνηση του Κιέβου σχεδιάζει μια συντονισμένη επίθεση το αμέσως επόμενο διάστημα σε δύο κυρίως μέτωπα. Εκανε λόγο για τις περιοχές του Ντεμπάλτσεβο και της Μαριούπολης, όπου μπορεί να γίνουν χρήση πυρών πυροβολικού και προσπάθεια εισόδου στρατιωτικών μονάδων. Ανέφερε επίσης ότι σκοπός της επιχείρησης είναι να περικυκλωθεί η πόλη του Ντονέτσκ, που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές, και επίσης ότι στο θύλακα του Λουγκάνσκ παρατηρείται συγκέντρωση δυνάμεων και πιθανολογείται επίθεση και σε αυτή την κατεύθυνση. Από την πλευρά της η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου κατηγορεί τους πολιτοφύλακες ότι ετοιμάζουν επίθεση μεγάλης κλίμακας στη φετινή επέτειο της λεγόμενης μέρας της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, που είναι η 24η Αυγούστου, όταν το 1991 με την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ ανεξαρτητοποιήθηκε. Γίνεται έτσι ξεκάθαρο ότι το «θερμόμετρο» της αντιπαράθεσης ανεβαίνει και μια γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση είναι μάλλον προ των πυλών.

Δ. Κ.

ΚΟΜΗΤΗΣ ΤΣΟΥΡΙΟΥΜΟΦ - ΓΚΕΡΑΣΙΜΕΝΚΟ Αποκορύφωση της δραστηριότητας στο περιήλιο

ΚΟΜΗΤΗΣ ΤΣΟΥΡΙΟΥΜΟΦ - ΓΚΕΡΑΣΙΜΕΝΚΟ

Αποκορύφωση της δραστηριότητας στο περιήλιο

Στις 12 Αυγούστου, λίγες ώρες πριν την προσέγγιση του κομήτη στο κοντινότερο στον Ηλιο σημείο της τροχιάς του, η κάμερα της «Ροζέτας» κατέγραψε ένα ακόμα μεγαλύτερο πίδακα αερίων και σκόνης και αυξημένες ηπιότερες εκπομπές από διάφορα σημεία της επιφάνειάς του

Στο περιήλιο, το κοντινότερο στον Ηλιο σημείο της τροχιάς του, έφτασε στις 13 Αυγούστου ο κομήτης Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο και μαζί του και οι δύο διαστημοσυσκευές της αποστολής «Ροζέτα», του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Η «Φιλέ», η συσκευή που προσεδαφίστηκε πέρσι στην επιφάνεια του πυρήνα του κομήτη, στη συνέχεια έπεσε σε νάρκη λόγω έλλειψης ενέργειας και ξανάδωσε σημεία ζωής προ μηνών όταν αυξήθηκε το προσπίπτον φως, τελικά δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει (ή τουλάχιστον να μεταδώσει) χρήσιμες παρατηρήσεις από αυτή την περίοδο έντονης δραστηριότητας στον κομήτη. Οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να αποκαταστήσουν σταθερή επικοινωνία μαζί της και μετά από κάποια μικρή μεταβολή στην κλίση της, πιθανώς λόγω μετακινήσεων του εδάφους, έχασε - πιθανώς οριστικά - την επαφή με το μητρικό σκάφος. Αντίθετα, η «Ροζέτα», που ακολουθεί από κοντά εδώ και περισσότερο από ένα έτος τον Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο, συνέχισε κανονικά τις παρατηρήσεις και κατέγραψε μερικές εντυπωσιακές στιγμές του «καλοκαιριού» στον κομήτη.

Πίδακας πτητικών αερίων

Στις 29 Ιούλη, η εκτίναξη αερίων και σκόνης, που απαθανάτισε η «Ροζέτα» από απόσταση 186 χιλιομέτρων, ήταν τόσο ισχυρή που απομάκρυνε προσωρινά το μαγνητικό πεδίο του εισερχόμενου ηλιακού ανέμου. Ακόμα και σε αυτή τη μεγάλη απόσταση, το σκάφος ανίχνευσε μεταβολή στη δομή και τη σύνθεση της αεριώδους κόμης του Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο, με ταυτόχρονη αύξηση των προσκρούσεων σωματιδίων στην ειδική συσκευή για την καταγραφή τους. Σύμφωνα με υπολογισμούς της επιστημονικής ομάδας της αποστολής, η ταχύτητα των αερίων και της σκόνης από αυτή την έκρηξη, πρέπει να ξεπερνούσε τα 10 μέτρα ανά δευτερόλεπτο (36 χλμ./ώρα). Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όλοι οι πίδακες αερίων ήταν τόσο δυσδιάκριτοι, που χρειαζόταν ειδική επεξεργασία αύξησης της αντίθεσης για να γίνουν ευδιάκριτοι στις φωτογραφίες. Αντίθετα, ο πίδακας της 29ης Ιούλη δεν χρειάστηκε να αναδειχτεί με επεξεργασία της εικόνας και μάλιστα ήταν φωτεινότερος από τον ίδιο τον πυρήνα του κομήτη!

Οι δύο φωτογραφίες τραβήχτηκαν με διαφορά 18 λεπτών στις 29 Ιούλη, μέρες ακόμη πριν την προσέγγιση στο περιήλιο. Ο πίδακας αερίων ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά «πυροτεχνήματα» του κομήτη Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο, που κατέγραψε η αποστολή «Ροζέτα»

Τα αέρια της εκτίναξης αυτής είχαν διπλάσιο διοξείδιο του άνθρακα, τετραπλάσιο μεθάνιο και επταπλάσιο υδρόθειο, σε σχέση με τα συνήθη επίπεδα που καταγράφει η «Ροζέτα» στην κόμη. Αντίθετα, το νερό παρέμεινε στο ίδιο επίπεδο. Με άλλα λόγια, τα αέρια της 29ης Ιούλη ήταν πιο πτητικά απ' τα συνήθη και σ' αυτό πρέπει να οφείλεται η εκτίναξή τους στο Διάστημα με μεγαλύτερη δύναμη. Αν και δεν έχουν καταλήξει οριστικά, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι η αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία πρέπει να θέρμανε βαθύτερα σημεία του υλικού του πυρήνα του κομήτη, όπου βρίσκονται παγωμένα πτητικά αέρια (στο επιφανειακό στρώμα τα αέρια αυτά έχουν διαφύγει προ πολλού). Οταν τα αέρια αυτά βρήκαν δίοδο προς την επιφάνεια, εκτονώθηκαν με ορμή.

Νερό με το κιλό

Στις 12 Αυγούστου, λίγες μόλις ώρες πριν το περιήλιο, η «Ροζέτα» κατέγραψε από απόσταση 327 χιλιομέτρων νέους ισχυρούς πίδακες αερίων και σκόνης. Η απομάκρυνση του σκάφους από τον κομήτη κρίθηκε απαραίτητη για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα απώλειας προσανατολισμού λόγω των εκτινασσόμενων σωματιδίων, που τα όργανά του θεωρούν ως άστρα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσδιορίσουν τη θέση του στο χώρο. Οι μετρήσεις της «Ροζέτας» δείχνουν ότι ο κομήτης αποβάλλει γύρω στα 300 κιλά νερό (όσο δύο γεμάτες μπανιέρες) ανά δευτερόλεπτο. Οταν το σκάφος έφτασε πέρσι στον Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο, η αποβολή νερού ήταν μόλις 300 γραμμάρια (δύο μικρά ποτήρια) ανά δευτερόλεπτο. Μαζί με τους υδρατμούς και τα άλλα αέρια, ο κομήτης αποβάλλει και περίπου ένα τόνο σκόνης κάθε δευτερόλεπτο. Αυτή η έντονη δραστηριότητα αναμένεται να συνεχιστεί φθίνουσα για αρκετές βδομάδες μετά το περιήλιο.

Απεικόνιση σε υπολογιστή των αλληλεπιδράσεων πλάσματος μεταξύ του ηλιακού ανέμου και του κομήτη Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο

Σε άλλο περιστατικό, στις 30 Ιούλη, η «Ροζέτα» κατέγραψε σε διαδοχικές φωτογραφίες το κατρακύλισμα ενός βράχου από το μικρό λοβό του Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο και την απομάκρυνσή του στη διαστημική άβυσσο, ως αποτέλεσμα μιας τελευταίας αναπήδησης στην επιφάνεια υπό κατάλληλη κλίση και δεδομένου του πολύ χαμηλού βαρυτικού πεδίου του κομήτη.

Αλληλεπίδραση με τον ηλιακό άνεμο

Σημαντικές πληροφορίες γύρω από την αλληλεπίδραση κομήτη και ηλιακού ανέμου προσφέρει η αποστολή «Ροζέτα», σύμφωνα με τέσσερις επιστημονικές μελέτες, που πρόκειται να δημοσιευτούν το επόμενο διάστημα σε έγκριτα αστρονομικά περιοδικά.
Ο ηλιακός άνεμος είναι η συνεχής ροή ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων από τον Ηλιο. Τα σωματίδια αυτά λόγω της κίνησής τους προκαλούν μαγνητικό πεδίο που συνοδεύει τον ηλιακό άνεμο. Οπως όλα τα ουράνια σώματα του πλανητικού μας συστήματος που περιφέρονται γύρω από τον Ηλιο, έτσι και ο Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο είναι αναγκασμένος να κινείται μέσα σε αυτό το ρεύμα σωματιδίων. Είναι η συνεχής αντιμαχία ανάμεσα στον ηλιακό άνεμο και τον κομήτη που σχηματοποιεί την ουρά ιόντων του τελευταίου. Τα αέρια και η σκόνη που εκπέμπονται από τον πυρήνα του, ιονίζονται από τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και μετατρέπονται σε ιόντα, που κάτω από την επίδραση του μαγνητικού πεδίου του ηλιακού ανέμου (ο κομήτης δεν έχει δικό του μαγνητικό πεδίο) διατάσσονται ευθεία σε κατεύθυνση που είναι πάντα ίδια με αυτή του ηλιακού ανέμου. Διαφυγή σκόνης στο Διάστημα προκαλούν και τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου που καταφέρνουν να προσκρούσουν στην επιφάνεια του πυρήνα του κομήτη. Η διαφυγή αυτή παραδόξως είναι τόσο μικρότερη όσο ο κομήτης πλησιάζει στον Ηλιο, επειδή η ενισχυμένη κόμη του προστατεύει αποτελεσματικότερα τον πυρήνα από τα εισερχόμενα σωματίδια.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: http://blogs.esa.int/rosetta