Το ακροδεξιό «κράτος δικαίου», οι μπάτσοι και.. ο «εγκληματίας»...

Μετανάστης-μικροπωλητής, κακοποιείται βάναυσα από αστυνομικό (video)

Η εμμονή με τον νόμο, την τάξη, την πειθαρχία και την καταστολή, ως μέσα αντιμετώπισης των κοινωνικών φαινομένων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην γεωμετρική αποθράσυνση των κρατικών οργάνων, που βγάζουν σε βάρος των απόκληρων και των βιοπαλαιστών όλο τους το φασιστικό μένος.

Η ακροδεξιά ρητορική της κυβέρνησης, των ΜΜΕ και του πολιτικού κατεστημένου εν γένει, έχει ως αποτέλεσμα κατώτατοι κρατικοί υπάλληλοι να διαχειρίζονται το αμελητέο μερίδιο εξουσίας που τους έχει δοθεί, με τρόπο που ανασύρει μνήμες δικτατορίας και αποτυπώνει μεθόδους φασιστικού παρακράτους.

Ειδικά αν ο  στόχος είναι ένας μετανάστης που πουλά ομπρέλες για να ζήσει το κράτος και οι έμμισθοι πραιτοριανοί του μετατρέπονται σε απηνείς διώκτες του «εγκλήματος και του εγκληματία» την ίδια στιγμή που το σύνολο του πολιτικού και οικονομικού συστήματος εδράζεται στην οικονομική διαφθορά, στον χρηματισμό και στην δωροδοκία.

Το ακροδεξιό «κράτος δικαίου» εξαντλεί σε κατασταλτικό και δικαιικό επίπεδο την ολότητα του φορτίου της έννομης βίας που διαθέτει στους απόκληρους και στους αδύναμους. 

Απόρροια αυτού, είναι η επικράτηση εντός των σωμάτων καταστολής ακραίων, φασιστικών και μισάνθρωπων συμπεριφορών, που είτε προστατεύονται είτε πριμοδοτούνται, προκειμένου να επικρατήσει «ησυχία,τάξη και ασφάλεια» σε όλο το εύρος της κοινωνίας.

Το κράτος δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους…

ΒΙΝΤΕΟ 

ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ

Στα αφιερώματα της δημόσιας τηλεόρασης τόσο στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τους γερμανούς ναζί, όσο και στην επέτειο του ΟΧΙ, σε φιλμ και φωτογραφίες της εποχής κυριαρχούσε το μέγα πλήθος που με μεγάλο πάθος ξεχύνεται στους δρόμους είτε για να εκδηλώσει με ενθουσιασμό την απόφασή του να υπερασπιστεί την πατρίδα του είτε για να  γιορτάσει την απελευθέρωση. Οι δρόμοι της Αθήνας κατειλημμένοι από πλήθη που δεν φοβούνται τον πόλεμο, με  αντάρτες, στα φιλμ της απελευθέρωσης,  που παρελαύνουν περήφανα. Η πόλη δεν είναι ένα απλό σκηνικό, ένας άδειος καμβάς όπου ξεδιπλώνονται οι λαϊκές κινητοποιήσεις, η πόλη αποτελεί συστατικό αυτών των κινητοποιήσεων. Είναι η πόλη  με τους δρόμους όπου έγιναν οι πρώτες διαδηλώσεις κατά των κατακτητών, με τις συνοικίες όπου στις πλατείες τους  προετοιμάζονταν και εκτελούνταν ναζιστικά εγκλήματα με τις συγκεντρώσεις του πληθυσμού, με κρησφύγετα όπου σφυρηλατήθηκαν δεσμοί αλληλεγγύης ανάμεσα στους ανθρώπους όπως στα πεδία των μαχών.

          Τέτοιοι δεσμοί δημιουργούνται κάθε φορά που η πόλη καταλαμβάνεται από τους κατοίκους της για να γιορτάσουν, να διαδηλώσουν και να διαμαρτυρηθούν, να οικοδομούν κοινές εμπειρίες.  Σ’ όλο τον κόσμο κάθε φορά διαδηλωτές καταλαμβάνουν κεντρικές περιοχές των πόλεων όταν  διαδηλώνουν στους δρόμους τους για ισότητα κι ελευθερία σε όλες τις εκδοχές τους.

               Οι πόλεις βέβαια δεν είναι μόνο επίκεντρο διαμαρτυριών, αλλά είναι και πεδίο λαμπρό άσκησης ελέγχου, όπου νέες κυβερνητικές μέθοδοι, για να προστατεύσουν την κυρίαρχη εξουσία και να παράγουν την πολιτική τάξη, εισάγουν τρόπους ρύθμισης  και ελέγχου της κοινωνικής ζωής. Οι δρόμοι της πόλης συγκεντρώνουν κοινωνική και συμβολική εξουσία γίνονται  αγωγοί  συλλογικής μνήμης, οι οποίοι εκτείνονται πολύ πέρα από τα εδαφικά τους όρια.

              Στο μακρινό Σαντιάγκο της Χιλής, τους κατειλημμένους δρόμους από την ανθρωποθάλασσα που διαδηλώνει επιχείρησε ο πρόεδρος Σεμπαστιάν Πινιέρα να «καθαρίσει», αλλά το ένα εκατομμύριο των ανθρώπων που βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, καθιστώντας επίκαιρη τη λαϊκή ρήση «φωνή λαού, οργή θεού», φόβισε τον πρόεδρο της χώρας που προσπαθεί να φανεί διαλλακτικός.

               Συγκεντρωμένοι, με τη διαδικασία της αστικοποίησης,  σε αχανείς πόλεις εκατομμύρια εργαζόμενοι ανά τον καπιταλιστικό κόσμο, χρησιμοποιούνται για να επεκταθούν κερδοφόρες καπιταλιστικές δραστηριότητες. Και στις προηγούμενες φάσεις, αλλά και στην πρόσφατη επέκταση της αστικής διαδικασίας  οι μεταμορφώσεις του τρόπου ζωής είναι απίστευτες. Η ποιότητα της αστικής ζωής έχει γίνει ένα εμπόρευμα που εξασφαλίζεται από  όσους έχουν τα χρήματα, σε έναν κόσμο όπου οι βιομηχανίες, οι εταιρείες,  ο καταναλωτισμός, ο τουρισμός, ο πολιτισμός η ίδια η γνώση, όλα ανάκατα,  έχουν γίνει σημαντικές πτυχές της αστικής πολιτικής οικονομίας. Μάλιστα, η τάση για ενθάρρυνση δημιουργίας θέσεων της αγοράς, τόσο στις αστικές επιλογές του τρόπου ζωής όσο και στις καταναλωτικές συνήθειες και πολιτιστικές μορφές, περιβάλλει τη σύγχρονη αστική εμπειρία με την αύρα της ελευθερίας επιλογής στην αγορά, εφόσον βέβαια υπάρχουν χρήματα. Τα εμπορικά κέντρα, τα πολυκαταστήματα τα καφέ και εστιατόρια γρήγορου φαγητού πολλαπλασιάζονται, και οι κάτοικοι της πόλης συναντώνται σε καφέ και αγορές για να καταναλώσουν. Διαμορφώνεται ένας κόσμος όπου ο ατομικισμός και το συναφές της, η πολιτική της απόσυρσης υποστήριξης για συλλογικές μορφές δράσης, γίνεται το πρότυπο για την κοινωνικοποίηση. Κι από κοντά,  η υπεράσπιση των αξιών της ιδιοκτησίας αποκτά πρωταρχικής σημασίας πολιτικό ενδιαφέρον, αφού μπορεί να γίνει εφαλτήριο πολιτικής αντίδρασης και συμμαχία με την κυρίαρχη εξουσία, και ακόμα πιο ακραίο, προπύργιο για ανάπτυξη  φασισμών της γειτονιάς.

Ζώντας σε διαιρεμένες, κατακερματισμένες και σε κρίση πόλεις η οπτική μας για τον κόσμο, ο καθορισμός των δυνατοτήτων μας εξαρτάται από ποια πλευρά της πόλης είμαστε, σε ποια είδη καταναλωτισμού έχουμε πρόσβαση. Όλο και περισσότερο οι πόλεις γίνονται πόλεις οχυρωμένων θραυσμάτων, περιθωριοποιημένων περιοχών, περιφραγμένων κοινοτήτων, ιδιωτικοποιημένων δημόσιων χώρων με συνεχή  επιτήρηση, όπου η εγκληματική δραστηριότητα απειλεί την ατομική ασφάλεια σε κάθε στροφή, κάνοντας  δημοφιλή τα αιτήματα για καταστολή της από την αστυνομία.  

Πια, ακόμα  και η ιδέα ότι η πόλη μπορεί να λειτουργήσει ως συλλογικό πολιτικό σώμα με κατευθυνόμενες και οριοθετημένες δράσεις, μέσα από τις οποίες θα μπορούσαν να προέλθουν  κοινωνικά κινήματα, φαίνεται όλο και λιγότερο πιθανό. Όσο πιο διαχωρισμένα, πολλές φορές χωρίς να συνδέονται μεταξύ τους, χωρίς ταξικό πρόσημο αναπτύσσονται τα κινήματα στις πόλεις, π.χ. για τη μόλυνση, για το κυκλοφοριακό κλπ. τόσο δεν συντονίζουν το βηματισμό τους για να διεκδικηθεί η πόλη που έχει χαθεί, πάει να πει έχει παραδοθεί, με τη συναίνεσή μας, στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Άλλωστε σε δράσεις, χρηματοδοτούμενες από εταιρικά κεφάλαια και επιχειρήσεις, που δίνουν την εντύπωση πως επιδιώκουν να ξεπεράσουν διαχωρισμούς και απομονώσεις, όπως οι αναρίθμητοι μαραθώνιοι, δεν υπάρχει κανένα κοινωνικό κίνημα.

            Οι δρόμοι από θεμελιώδεις κοινόχρηστοι δημόσιοι χώροι, σήμερα επιδιώκεται να  συνδέονται μόνο με την ιδέα πως είναι ζώνες για αυτοκίνητα, για στάθμευση ή μεταφορά εμπορευμάτων κι ας τους ονομάζουμε με τους πεσόντες ήρωες μας, σε ανάμνηση ηγετών και λογοτεχνών, εξακολουθώντας να διαμορφώνουν τα φυσικά αλλά και τα πνευματικά μας τοπία.  

               Κάθε φορά όμως που πλημμυρίζουν οι δρόμοι από ανθρώπους με κοινές προσδοκίες και οράματα ζωής,  που διαδηλώνουν και  διεκδικούν, ο δρόμος ξαναποκτά την κοινωνική και πολιτική του σημασία ως ισχυρό σύμβολο του δημόσιου  χώρου. Παύουν να είναι απλώς χώροι όπου διακινούνται εμπορεύματα ή οδηγούν σε εμπορεύματα, γίνονται χώροι για  εορτασμούς και  για διαμαρτυρίες. Γίνονται τόποι για συγκέντρωση, για να εκφραστεί η δημόσια διαφωνία, για να δημιουργηθούν σχέσεις αλληλεγγύης.

           Μπορούν να γίνουν και χώροι εξέγερσης.

Δεν είναι αθώες του αίματος οι ελληνικές κυβερνήσεις για τα καραβάνια των απελπισμένων

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΓΙΑ ΤΟ Ν/Σ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

«Το νομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερο εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στη χώρα, παρά τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης», τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής σχετικά με το σχέδιο νόμου για το άσυλο (31.10.2019).

«Το νομοσχέδιο επιχειρεί να αντιμετωπίσει το προσφυγικό ζήτημα με μεγαλύτερη καταστολή και περιορισμό δικαιωμάτων», πρόσθεσε, προειδοποιώντας πως η χώρα θα γεμίσει φυλακές και ανθρώπους χωρίς χαρτιά και δικαιώματα. 

Με αφορμή την εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σημείωσε πως οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είναι αθώες του αίματος για τα καραβάνια των απελπισμένων.

Παρατίθεται η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα:

«Το νομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερο εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στη χώρα, παρόλα τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, το νομοσχέδιο επιχειρεί να αντιμετωπίσει το προσφυγικό ζήτημα με μεγαλύτερη καταστολή και περιορισμό δικαιωμάτων.

Βέβαια, δεν περιμέναμε και τίποτα πολύ διαφορετικό, αφού ενσωματώνει ξανά τις 3 βασικές Οδηγίες της ΕΕ που αφορούν τους πρόσφυγες και το άσυλο. Οδηγίες που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να συμπυκνώνουν το συνεχή κατήφορο της πολιτικής και της νομοθεσίας της ΕΕ στο ζήτημα των βασικών δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών.

Κι όλα αυτά, την ώρα που τα ποτάμια των ξεριζωμένων, από τους δικούς τους ανταγωνισμούς και αντιθέσεις, από τις επεμβάσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ μεγαλώνουν.

Θυμίζουμε ότι ξεπέρασαν τα 71 εκατομμύρια οι απανταχού ξεριζωμένοι. Πρόκειται για τον αμέσως μεγαλύτερο αριθμό, μετά απ' τα εκατομμύρια των προσφύγων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ένα τόσο σημαντικό και μεγάλο νομοθέτημα, με επιπτώσεις στη ζωή και τα δικαιώματα χιλιάδων ανθρώπων, και μόνιμων κατοίκων της χώρας μας και προσφύγων, έρχεται για ψήφιση, με γρήγορες διαδικασίες, πρακτική που και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κατά κόρον ακολουθήσει.

Σωστά, όλες οι Οργανώσεις που ασχολήθηκαν με το νομοσχέδιο κάνουν κριτική στην κυβέρνηση για τις διαδικασίες που ακολούθησε.

Η αξιωματική αντιπολίτευση, προσπαθεί να αξιοποιήσει τις διατάξεις του νομοσχεδίου για να φανεί δικαιωμένη για την πολιτική της.

Κι όμως... Τις 2 από τις 3 Οδηγίες της ΕΕ, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τις ψήφισε.

Τα περισσότερα μέτρα έχουν ήδη ψηφιστεί και εφαρμοστεί από το ΣΥΡΙΖΑ, με κορυφαία τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας που οδήγησε στο διπλό εγκλωβισμό, στο να γίνει κόλαση η ζωή των προσφύγων και των μονίμων κατοίκων.

Η ΝΔ που έκανε κριτική στην Ευρωτουρκική Συμφωνία, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, τώρα λέει, ότι εκείνη θα την τηρήσει πιστά και κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός δεν το έκανε.

Μάλιστα η κυβέρνηση δηλώνει ότι θα επαναδιαπραγματευθεί ορισμένα ζητήματα της Συμφωνίας. Όμως, η Συμφωνία ήταν το αποτέλεσμα ενός σύνθετου παζαριού της ΕΕ με την άρχουσα τάξη της Τουρκίας, αλλά και μεταξύ τούρκικης και ελληνικής άρχουσας τάξης. Συμφωνία που εμπλέκει το προσφυγικό στις γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις και τα ανταλλάγματα.

Οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση, πάλι ένα τέτοιο παζάρι θα είναι, ενδεχομένως σήμερα, ακόμη πιο περίπλοκο κι επικίνδυνο.

Διαγκωνίζεστε για το ποιος εφαρμόζει καλύτερα την αντιδραστική και αδιέξοδη πολιτική και νομοθεσία της ΕΕ.

Όλα τα Κόμματα εφαρμόζετε τον Κανονισμό του Δουβλίνου, γενικότερα το πλαίσιο για το άσυλο της ΕΕ, που θεωρεί τις χώρες της πρώτης γραμμής (όπως η Ελλάδα) ως αυτόματα υπεύθυνες για τους αιτούντες άσυλο, απαγορεύοντας τις λεγόμενες δευτερογενείς μετακινήσεις, δηλαδή να μεταβούν οι πρόσφυγες και μετανάστες στις χώρες πραγματικού προορισμού τους.

Και το μόνο υποτίθεται "καλό" που έχει το Δουβλίνο, δηλαδή την οικογενειακή επανένωση -που θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέτρο που θα παίρνατε- δεν το διεκδικείτε ουσιαστικά, αφού απλώς το συζητάτε γενικώς μέσα στα όργανα της ΕΕ, τόσο εσείς, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, άλλα κόμματα επίσης, συμφωνείτε στο να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα απέραντο ορμητήριο για τους πολέμους των ιμπεριαλιστών, όπως έγινε με τη Συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τις βάσεις, συμφωνία που πάλι είχε προετοιμάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Εργάζεστε για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των συμφερόντων των διεθνικών μονοπωλιακών ομίλων, αδιαφορώντας τόσο για τα συμφέροντα και την ασφάλεια του ελληνικού λαού, όσο και για τα νέα κύματα ξεριζωμένων προσφύγων που θα δημιουργηθούν.

Το έχουμε ξαναπεί: Δυστυχώς, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είναι αθώες του αίματος, ούτε των καραβανιών των απελπισμένων που φτάνουν στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση επαναφέρει τη ρητορική για λαϊκή κατανάλωση και χάιδεμα κυρίως αυτιών, ότι τάχα "δε θα γίνει η Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι", ότι "θα σφραγίσει τα σύνορα" και άλλα σχετικά. Μια χαρά ξέφραγο αμπέλι όμως την έχετε κάνει, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και για το ΝΑΤΟ και για τις ΗΠΑ και τις βάσεις τους, για διάφορους καπιταλιστές επενδυτές, για τους Ευρωπαίους εταίρους σας, όλους δηλαδή όσους πρωταρχικά και κύρια ευθύνονται για τη δημιουργία του προβλήματος των ξεριζωμένων.

Ενάντια σε αυτές τις επικίνδυνες επιλογές, πρέπει να στρέψει την πάλη του ο ελληνικός λαός, απ' αυτά κινδυνεύει και όχι από τα ταλαιπωρημένα και ξεριζωμένα από τις πατρίδες τους γυναικόπαιδα.

Το νομοσχέδιο ψηφίζεται ακριβώς σε μια περίοδο, κατά την οποία, οι εξελίξεις στη Μ. Ανατολή, τη Συρία, μετά την τούρκικη εισβολή, με τις ευλογίες βέβαια των ΗΠΑ, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ακόμη πιο μαζικά κύματα προσφύγων προς την Ελλάδα και την ΕΕ.

Η απάντηση της κυβέρνησης σε αυτό το ενδεχόμενο, όπως και στην αύξηση των αφίξεων τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι περισσότερη καταστολή στα σύνορα και στο εσωτερικό της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το Frontex και το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, που περιέπλεξαν και όξυναν το πρόβλημα τελικά, όπως αποδείχτηκε.

Τώρα η ΝΔ, προχωράει σε κλιμάκωση της καταστολής και με στρατιωτικά μέσα, εξέλιξη που λίγο απέχει από το ξεκίνημα θαλάσσιων "εμπλοκών και επαναπροωθήσεων", στο όνομα της αποτροπής.

Από την άποψη αυτή, πρέπει να διερευνηθεί πλήρως και το ναυάγιο που έγινε ανοιχτά της Κω, μετά τη σύγκρουση σκάφους του Λιμενικού με βάρκα που μετέφερε πρόσφυγες, με ένα μικρό παιδί νεκρό και έναν άντρα αγνοούμενο.

Η δεύτερη απάντηση της κυβέρνησης ήταν μία ολόκληρη εκστρατεία κυβερνητικών στελεχών αλλά και των ΜΜΕ, να πείσουν ότι δεν πρόκειται για πρόσφυγες αλλά μόνο για "παράνομους", για "νέα εισβολή από «λαθρομετανάστες»" όπως είπε κορυφαίος υπουργός, που "δεν δικαιούνται ανθρωπιστικής προστασίας", όπως είπε κάποιος άλλος υπουργός. Τα ίδια που αναμασάνε διάφορα ακροδεξιά, φασιστικά μορφώματα χρόνια τώρα

Όμως, ο ελληνικός λαός γνωρίζει και από την ίδια του την πείρα πλέον, αφού τα έχει ζήσει στο πετσί του ο ίδιος, ότι πίσω από τους οικονομικούς μετανάστες, βρίσκεται η άγρια εκμετάλλευση των πόρων και της εργασίας στις χώρες τους, που αναλογικό μερίδιο παίρνουν και κάποιοι ελληνικοί μονοπωλιακοί όμιλοι.

Άραγε για τους χιλιάδες Έλληνες, που έγιναν οικονομικοί μετανάστες σε άλλες χώρες, τα τελευταία χρόνια, αλήθεια για πέστε μας, ποιες είναι οι αιτίες, ποιοι ευθύνονται; Δεν είναι το σύστημα που υπηρετείτε και οι πολιτικές όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων;

Αυτή την κατεύθυνση έρχεται να υλοποιήσει το νομοσχέδιο που συζητείται σήμερα, διευκολύνοντας τη διαμόρφωση κριτηρίων, διαδικασιών και μηχανισμών, ώστε οι περισσότεροι αιτούντες άσυλο, να κριθεί ότι δεν το δικαιούνται.

Να απορρίπτονται οι αιτήσεις τους με συνοπτικές διαδικασίες και στη συνέχεια να φυλακίζονται, προκειμένου να επαναπροωθηθούν στη χώρα τους ή, όταν αυτό δεν είναι δυνατό, σε κάποια άλλη, υποτίθεται ασφαλή τρίτη χώρα.

Μ' αυτό τον τρόπο, λέει η κυβέρνηση, θα δοθεί και ένα μήνυμα αυστηρότητας που θα αποτρέψει νέες αφίξεις.

Εμείς προειδοποιούμε ότι, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, τέτοιου είδους μέτρα, αυξάνουν μόνο τους θανάτους στα σύνορα, αυξάνουν μόνο τις "ταρίφες" των διακινητών, εξοικειώνουν το λαό με την καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων και τη βαρβαρότητα, που μεθαύριο θα την υποστεί και ο ίδιος ο ελληνικός λαός.

Προειδοποιούμε: Στο τέλος της ημέρας, θα έχει γεμίσει η χώρα φυλακές, ανθρώπους χωρίς χαρτιά και δικαιώματα, αφού δεν θα μπορείτε ούτε να τους απελάσετε. Εδώ, η Γερμανία μόλις το 1/3 των αποφάσεων απέλασης υλοποιεί. Και την ίδια στιγμή, θα έχουν αυξηθεί τα ρατσιστικά, τα ξενοφοβικά ένστικτα, όπως διαφαίνεται ήδη και από την υποκίνηση περιστατικών σε συγκεκριμένες περιοχές, που η κυβέρνηση προόριζε για εγκατάσταση προσφύγων.

Πιο συγκεκριμένα για όλα αυτά:

Σε εφαρμογή της θέσης ότι οι περισσότεροι είναι οικονομικοί μετανάστες και όχι πρόσφυγες, προχωρείτε σε κατηγοριοποίηση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας με βάση την εθνικότητα, για να διαπιστωθεί αν έχουν το λεγόμενο "προσφυγικό προφίλ", που τόσο η ΕΕ όσο και οι ελληνικές κυβερνήσεις, το φιλοτεχνούν κατά το δοκούν και με βάση τα ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα και παζάρια με τρίτες χώρες.

Με τη δημιουργία καταλόγου τάχα ασφαλών χωρών καταγωγής ή και ασφαλών δήθεν περιοχών καταγωγής, μάλιστα μέσα στην ίδια μη ασφαλή χώρα (πρόκειται για ένα ακόμη εφεύρημα της ΕΕ που θεωρεί, π.χ., ότι το να ζει κανείς λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καμπούλ τον καθιστά ασφαλή), καθώς και ασφαλών τρίτων χωρών (κι αυτή άλλη μία έννοια - δημιούργημα της ΕΕ, που έχει ήδη ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ), στοχεύετε στο να απορρίπτονται μαζικά και με συνοπτικές διαδικασίες οι αιτήσεις ασύλου, να απελαύνονται οι αιτούντες σε αυτές τις χώρες, χωρίς ουσιαστική εξατομικευμένη εξέταση, όπως απαιτείται από τη Συνθήκη της Γενεύης.

Με βάση τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, η πιο ασφαλής τρίτη χώρα είναι η Τουρκία!

Και αυτά γίνονται και λέγονται την ώρα που η τουρκική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τους Σύρους πρόσφυγες, ως "σάκο του μποξ" στη ζώνη που δημιούργησε με την επέμβασή της στη Συρία και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο κ. Μητσοτάκης, έχει δηλώσει για την τούρκικη κυβέρνηση, ότι αυτοί είναι "που μεγαλοποίησαν το προσφυγικό χρησιμοποιώντας τους κατατρεγμένους, ως πιόνια για την επιδίωξη των δικών τους γεωπολιτικών στόχων". Άρα, από πού προκύπτει να θεωρείται ασφαλής χώρα η Τουρκία για τους πρόσφυγες;

Με μια σειρά ασφυκτικές προθεσμίες και αυστηρές διαδικασίες, ειδικά στις λεγόμενες ταχύρρυθμες και τις fast track διαδικασίες στα σύνορα, δυσκολεύετε ή και αποκλείετε την πρόσβαση των ανθρώπων στη διεθνή προστασία, τους κάνετε τη ζωή δύσκολη.

Επιπλέον θα προκαλέσετε πρόσθετο διοικητικό βάρος στις αρμόδιες υπηρεσίες, που προσπαθούν να ανταπεξέλθουν με λίγους υπαλλήλους συγκριτικά με τις μεγάλες ανάγκες, πολλοί εκ των οποίων είναι συμβασιούχοι, συχνά μένουν απλήρωτοι.

Ιδιαίτερα σοβαρή είναι η πρόβλεψη να μπορούν να εκτελούν σοβαρές διαδικαστικές πράξεις, που θα κρίνουν την τύχη των αιτουμένων (όπως καταγραφή των αιτημάτων ασύλου, να παίρνουν συνεντεύξεις από τους αιτούντες κ.λπ.) η Αστυνομία και ο Στρατός, αρκεί να μη φορούν στολή και φέρουν διακριτικά. Πρέπει να το αποσύρετε άμεσα αυτό.

Οι διαδικασίες για το άσυλο έφυγαν από την αρμοδιότητα της Αστυνομίας με νόμο του 2011. Τώρα έρχεστε να το επαναφέρετε, προσθέτοντας επιπλέον και το Στρατό!

Υπάρχει ήδη πλήθος αυστηρών τιμωρητικών διατάξεων για όσους φέρνουν αντίρρηση στη μεταφορά τους σε συγκεκριμένη δομή, για όσους δε συνεργάζονται με τις Αρχές ή και για την παραμικρή παραβίαση των κανονισμών λειτουργίας των δομών, ακόμα και με στέρηση του ασύλου, ακόμη κι αν το δικαιούνται σύμφωνα με τα δικά σας κριτήρια.

Ήδη υφίσταται γενικευμένη και παρατεταμένη χρήση του μέτρου της φυλάκισης των αιτούντων άσυλο, χωρίς να έχουν κάνει κάποιο έγκλημα, ακόμη και οικογενειών, ασυνόδευτων παιδιών, ευάλωτων ατόμων, που έχει ήδη ψηφιστεί από το ΣΥΡΙΖΑ, με βάση Οδηγία της ΕΕ.

Τώρα, εσείς επιβάλλετε ακόμη πιο γενικευμένη χρήση του επαχθούς αυτού μέτρου, που μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 36 μήνες.

Πρόθεσή σας είναι να απομακρύνετε τελείως τον ΟΗΕ από τις διαδικασίες για το άσυλο, όπως φάνηκε στο νομοσχέδιο που καταθέσατε στην αρμόδια Επιτροπή. Τελευταία στιγμή δεν το τολμήσατε.

Όμως εκδιώξατε τον ΟΗΕ από τις Επιτροπές Προσφυγών, που πλέον, από δευτεροβάθμιες διοικητικές επιτροπές, τις κάνετε ολοκληρωτικά δικαστικές, αφού και τα τρία μέλη θα είναι δικαστές, ρύθμιση με την οποία διαφωνεί και η Ένωση Διοικητικών Δικαστών.

Το ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα εσείς το αποτελειώνετε.

Εξάλλου, το δικαίωμα προσφυγής το διατηρήσατε μεν, αλλά το κάνετε εντελώς προσχηματικό, αφού διευρύνεται ο κατάλογος των περιπτώσεων για τις οποίες η προσφυγή δεν θα έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, ειδικά για την απέλαση, κάτι που προβλεπόταν ήδη από τη νομοθεσία ΣΥΡΙΖΑ.

Συρρικνώνετε την έννοια του "ευάλωτου", αφαιρώντας το λεγόμενο μετατραυματικό στρες από τους λόγους για τους οποίους κάποιος μπορεί να χαρακτηριστεί ευάλωτος, διατηρώντας το μόνο για όσους έχασαν γονείς, αδέρφια στο ναυάγιο.

Όμως, η μείωση του αριθμού των λεγόμενων ευάλωτων που επιδιώκετε, θα έχει ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στα νησιά περισσότερων ανθρώπων, αφού η ευαλωτότητα διευκόλυνε τη μεταφορά τους στην ηπειρωτική Ελλάδα και τελικά βέβαια από 'κει στον τόπο προορισμού τους.

Διατηρείτε το λεγόμενο γεωγραφικό περιορισμό, δηλαδή τον εγκλωβισμό σε συγκεκριμένη περιοχή, που προβλέπει άλλωστε και η Οδηγία της ΕΕ την οποία ξαναενσωματώνετε.

Τον είχαμε καταγγείλει όταν τον ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποιώντας την άθλια κατάσταση στα νησιά, τώρα εσείς τον επεκτείνετε σε όλη την Ελλάδα.

Επαναλαμβάνετε τη ρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ ότι μετά από έξι μήνες απ' την έγκριση του αιτήματος ασύλου, θα πρέπει να φύγουν απ' τις δομές φιλοξενίας, γιατί τα ευρωπαϊκά κονδύλια που χρηματοδοτούν τις δομές αφορούν μόνο αιτούντες άσυλο.

Και εσείς, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πετάτε στο δρόμο χιλιάδες ανθρώπους, οικογένειες με παιδιά, χωρίς να έχετε πάρει κανένα μέτρο τουλάχιστον εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας στους ενήλικες, ένταξής τους στην εργασία, στέγασης, εκθέτοντάς τους σε εκτεταμένους κινδύνους κοινωνικής περιθωριοποίησης.

Σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση. Αντί να λύσετε:

·            το πρόβλημα της μεταφοράς των παιδιών στα σχολεία,

·            της πρόσληψης του αναγκαίου προσωπικού για τις απογευματινές τάξεις και για τις τάξεις υποδοχής των πρωινών σχολείων,

·            του εφοδιασμού με τα κατάλληλα βιβλία και εκπαιδευτικά βοηθήματα,

·            της δημιουργίας αξιοπρεπών τουλάχιστον συνθηκών διαβίωσης για τα παιδιά και την οικογένεια,

Αντί για όλα αυτά, προβλέπετε την επιβολή κυρώσεων στους γονείς σε περίπτωση που δε συμμετέχουν τα παιδιά στην εκπαίδευση.

Κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε τις πολλαπλές δυσκολίες μιας προσφυγικής οικογένειας που ζει σε κέντρο κράτησης, σε σκηνή κ.λπ.

Στον τομέα της Υγείας, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα ΚΥΤ των νησιών, στις δομές φιλοξενίας και τα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας που βρίσκονται κοντά στους προσφυγικούς καταυλισμούς, χαρακτηρίζεται τραγική, με τεράστιες ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό, έλλειψη φαρμάκων και υλικών, προσωπικό εξαντλημένο που επιπλέον είναι συμβασιούχοι και συχνά και αυτοί μένουν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Το ζήτημα δεν είναι αν θα έχουν ΑΜΚΑ ή θα έχουν την Κάρτα Υγειονομικής Περίθαλψης Αλλοδαπού (ΚΥΠΑ), μέτρο του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα επαναφέρει το νομοσχέδιο.

Το ζήτημα είναι να στελεχωθούν και να εξοπλιστούν οι δημόσιες μονάδες Υγείας, τα ιατρεία των δομών, να παρέχονται όλα όσα απαιτούνται για την πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση, για το χρονικό διάστημα της παραμονής τους, ανεξάρτητα από το αν θα έχουν ή δεν θα έχουν Δελτίο Αιτούντος Διεθνή Προστασία.

Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη για να εξασφαλίσει πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εμβολιασμούς, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Αφορά την υγεία και τη ζωή όλων. Και των προσφύγων, και κυρίως αφορά τη δημόσια υγεία.

Αυτό πρέπει να ισχύσει και για τα παιδιά των οικονομικών μεταναστών που οι γονείς τους δεν έχουν άδειες διαμονής και που σπεύσατε να τους εξαιρέσετε από τον ΑΜΚΑ, χωρίς να το αντικαταστήσετε με κάτι άλλο που θα καλύπτει πλήρως τις υγειονομικές τους ανάγκες.

Η Έκθεση της Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, έχει την εξής αναφορά την οποία προσυπογράφουμε:

"Τα παραπάνω σημεία -λέει- ιδίως εάν ιδωθούν συνδυαστικά, δύνανται να οδηγήσουν σε de facto άρνηση άσκησης των δικαιωμάτων των αιτούντων διεθνή προστασία στην πράξη, τον αποκλεισμό προσώπων από τις διαδικασίες ασύλου, τη στέρηση του δικαιώματος πραγματικής και αποτελεσματικής προσφυγής, ακόμα και την παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης, σε περίπτωση που ο δικαιούχος σε διεθνή προστασία τελικώς επιστραφεί".

Το ΚΚΕ καταδικάζει τα απαράδεκτα γεγονότα σε βάρος προσφύγων που καθοδηγούνται έντεχνα και ύπουλα από παλιά και νέα αντιδραστικά κόμματα και οργανώσεις.

Τα υπαρκτά ζητήματα στην κατανομή και τη διαχείριση της στέγασης πρέπει να αντιμετωπιστούν με κριτήριο τη διασφάλιση ανθρώπινων, αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, πρόσβασης σε υπηρεσίες Υγείας και εκπαίδευσης, με ευθύνη κρατικών υπηρεσιών, χωρίς εμπλοκή των ΜΚΟ.

Ο σχεδιασμός θα πρέπει να παίρνει υπόψη τις ανάγκες κατανομής και τα προβλήματα των κατοίκων.

Εμείς καλούμε τα συνδικάτα, τους μαζικούς φορείς να πολλαπλασιάσουν την αλληλεγγύη τους για τις συνθήκες ζωής στην Ελλάδα, αλλά και για να γίνει πράξη το όνειρο της συντριπτικής πλειοψηφίας να φτάσουν με ασφάλεια στις χώρες πραγματικού προορισμού τους.

Να δείξουμε την ίδια αλληλεγγύη που δείχνουμε όταν μας κόβουν το ρεύμα και το νερό, όταν μπαίνουν στον πλειστηριασμό και κατάσχονται σπίτια ή περιουσιακά στοιχεία, όταν μας τσακίζει η ανεργία, οι φόροι και τα ληστρικά χαράτσια.

Για να κλείσουν όλα τα απαράδεκτα hot spots στα νησιά και τον Έβρο.

Να μεταφερθούν πρόσφυγες και μετανάστες σε κέντρα φιλοξενίας, που θα λειτουργούν με κρατική ευθύνη στην Ελλάδα, όπου θα εξετάζονται τα αιτήματά τους και θα μεταβαίνουν στις χώρες πραγματικού προορισμού τους.

Για να προχωρήσουν χωρίς καθυστέρηση και όλες οι οικογενειακές επανενώσεις.

Για να μην υπάρχει κανένας ανήλικος άστεγος και απροστάτευτος ή σε κέντρα-φυλακές.

Για να στελεχωθούν επαρκώς όλες οι υπηρεσίες, οι καταυλισμοί και οι δομές που ασχολούνται με πρόσφυγες, με μόνιμες εργασιακές σχέσεις και καταβολή όλων των δεδουλευμένων τους».

https://www.youtube.com/watch?v=Y6Gvt2ABqfk

Η Δανία έδωσε άδεια για το «Nord Stream

       2»

31-10-2019

Μετά από πολύμηνη καθυστέρηση η Δανία ενέκρινε την κατασκευή του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Nord Stream 2» μέσω των υδάτων της, ανακοίνωσε χτες η Δανέζικη Ενεργειακή Αρχή.

Έτσι, η ολοκλήρωση του αγωγού, συνολικού μήκους 1.200 χιλιομέτρων, από τη Ρωσία στη Βόρεια Γερμανία, αναμένεται να επιτευχθεί έως το τέλος του 2019, καθώς έχει ήδη κατασκευαστεί πάνω από το 80%. Ο επικεφαλής της ρωσικής διαχειρίστριας εταιρείας «Gazprom», Αλεξέι Μίλερ, δήλωσε ότι η κατασκευή του τμήματος του αγωγού στα δανέζικα ύδατα θα χρειαστεί περίπου πέντε βδομάδες από τη στιγμή της αδειοδότησης.

Η Δανία αρνούνταν την αδειοδότηση του αγωγού επικαλούμενη «περιβαλλοντικούς λόγους», στην πραγματικότητα όμως η κατασκευή του «Nord Stream 2» αποτελεί σοβαρό πεδίο αντιθέσεων, τόσο εντός της ΕΕ, όσο και με τις ΗΠΑ, οι οποίες αντιτίθενται ανοιχτά και επικρίνουν τη γερμανική κυβέρνηση.

Περίεργες και καθόλου «αθώες» έρευνες...

Μια ενδιαφέρουσα μελέτη ερευνητών από πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, έρχεται να ρίξει περισσότερο φως στην αντιπαράθεση γύρω από τα «οφέλη» της ιατρικής κάνναβης στην αντιμετώπιση ψυχικών διαταραχών, όπως υποστηρίζουν οι θιασώτες της και στην Ελλάδα, επικαλούμενοι στοιχεία από παγκόσμιες έρευνες. Το ενδιαφέρον της συγκεκριμένης μελέτης βρίσκεται τόσο στο αντικείμενο και τη μεθοδολογία της, όσο και στα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, οι Αυστραλοί επιστήμονες έβαλαν στο μικροσκόπιο όλες τις μελέτες που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες (1980-2018), δημοσιευμένες και αδημοσίευτες, σχετικά με τη χρήση κάνναβης στη θεραπεία ψυχικών διαταραχών, και συγκεκριμένα της κατάθλιψης, των αγχωδών διαταραχών, της διαταραχής μετατραυματικού στρες, της ψύχωσης, της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητας και του συνδρόμου Tourette.

* * *

Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν, είναι με δυο λόγια το εξής: Παρά τους ισχυρισμούς ότι η ιατρική κάνναβη ενδείκνυται για τη θεραπεία της κατάθλιψης και άλλων ψυχικών διαταραχών, τα επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα! Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, «είναι αξιοσημείωτη η απουσία καλής ποιότητας στοιχείων, τα οποία να έχουν αξιολογήσει σωστά την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των ιατρικών κανναβινοειδών» και επομένως, «έως ότου υπάρξουν στοιχεία από τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες μελέτες, δεν μπορούν να εκδοθούν κατευθυντήριες οδηγίες για τη χρήση της κάνναβης στις ψυχικές διαταραχές». Συστήνουν μάλιστα στις χώρες που έχουν ήδη νομιμοποιήσει τη χρήση της ιατρικής κάνναβης, γιατροί και ασθενείς να ενημερωθούν για τη «φτώχεια» των επιστημονικών δεδομένων, να δημοσιοποιούν τους πιθανούς κινδύνους των κανναβινοειδών και να παρακολουθούν στενά όσους λαμβάνουν τέτοια θεραπεία, προκειμένου να διαπιστώνουν έγκαιρα αρνητικές μεταβολές στην ψυχική υγεία τους.

* * *

Οι επιστήμονες «ξεψάχνισαν» 83 συνολικά έρευνες, εκ των οποίων μόνο οι 40 ήταν «τυχαιοποιημένες» (με συμμετοχή 3.067 εθελοντών), που αναγνωρίζονται ως το πιο αξιόπιστο είδος κλινικής μελέτης. Στις έρευνες αυτού του τύπου, οι συμμετέχοντες χωρίζονται τυχαία σε ομάδες. Απ' αυτές, η μια λαμβάνει τη θεραπεία/παρέμβαση που απασχολεί την έρευνα και η άλλη (ή οι άλλες) ένα εικονικό ή πραγματικό φάρμακο/θεραπεία. Η σύγκριση των αποτελεσμάτων δίνει και το μέτρο της «αποτελεσματικότητας» της θεραπείας. Από το σύνολο των ερευνών που εξετάστηκαν, 42 αφορούσαν την κατάθλιψη (23 τυχαιοποιημένες), 31 τις αγχώδεις διαταραχές (17 τυχαιοποιημένες), 12 τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (1 τυχαιοποιημένη), 11 τις ψυχώσεις (6 τυχαιοποιημένες), 8 το σύνδρομο Tourette (2 τυχαιοποιημένες) και 3 τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητας (1 τυχαιοποιημένη).

* * *

Και μόνο το γεγονός ότι οι μισές από τις έρευνες που υποστηρίζουν τα «οφέλη» της ιατρικής κάνναβης στην αντιμετώπιση μιας ψυχικής διαταραχής είναι μη «τυχαιοποιημένες», προκαλεί συντριπτικό πλήγμα στην όποια αξιοπιστία των συμπερασμάτων τους. Συνολικά, οι Αυστραλοί επιστήμονες βρήκαν «φτωχής ποιότητας στοιχεία» που να πιστοποιούν ότι η λήψη ιατρικής κάνναβης καταπραΰνει το άγχος, κυρίως στους ασθενείς με χρόνιο πόνο (όχι εξαιτίας καρκίνου) και με πολλαπλή σκλήρυνση. Οσον αφορά την κατάθλιψη και τις άλλες ψυχικές διαταραχές που εξετάστηκαν, δεν βρέθηκε να υπάρχει κάποιο όφελος από τη θεραπεία με κάνναβη. Αντίθετα, η επιστημονική ομάδα επικαλείται πολλές μελέτες που έδειξαν ότι η κάνναβη μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες, εξαιτίας των οποίων αρκετοί ασθενείς αναγκάστηκαν να διακόψουν τη λήψη της, ενώ η χρήση της για «θεραπευτικούς» σκοπούς ενδέχεται να επιδεινώσει και τα συμπτώματα της ψύχωσης. Τα συμπεράσματα αυτά συμπίπτουν με την παρατήρηση που κάνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σε έκθεσή του για την ιατρική χρήση της κάνναβης (2015), ότι «υπάρχουν αρκετά αναπάντητα ακόμη ερωτήματα και πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη».

* * *

Υποστηρικτικά στα παραπάνω, η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι υπάρχουν ελάχιστες τυχαιοποιημένες μελέτες που αξιολογούν τη χρήση της κάνναβης, ενώ ακόμα κι αυτές εμπεριέχουν σε μεγάλο βαθμό σημαντικές αδυναμίες, όπως ο μικρός αριθμός συμμετεχόντων, η σύγκριση με κάποιο placebo (εικονικό) φάρμακο και όχι με κάποιο ήδη υπάρχον φάρμακο, η επιλογή κυρίως ατόμων που έχουν ξανακάνει χρήση, η μη εκτίμηση της σχέσης δόσης - απόκρισης, η πολύ μικρή διάρκεια (ημερών ή βδομάδων). Πολλές μελέτες στηρίζονται επίσης στη συμπλήρωση ανώνυμων ερωτηματολογίων από τους ασθενείς ως προς την προσωπική χρήση - αποτελεσματικότητα της κάνναβης σε αυτούς. Δεν αξιολογούν δηλαδή την ποιότητα και λειτουργικότητα της καθημερινής ζωής (κοινωνικές συναναστροφές, οδήγηση, εργασία, επιδόσεις στο σχολείο, επιπτώσεις στις γνωστικές ικανότητες κ.λπ.), δεν εκτιμούν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν (εξάρτηση, μείωση των γνωστικών ικανοτήτων, ψυχολογικές διαταραχές κ.λπ.). Πολλές φορές, τέλος, δεν λαμβάνουν καν υπόψη την περιεκτικότητα της κάνναβης που χορηγείται σε THC - CBD, αλλά και άλλα κανναβινοειδή, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει άμεση σύγκριση μεταξύ των μελετών.

* * *

Ολα αυτά τα στοιχεία είναι που καθιστούν τουλάχιστον «περίεργη» τη φανατική υπεράσπιση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης από δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που πρωτοστάτησε ως κυβέρνηση στη νομιμοποίηση της καλλιέργειας για την τυποποίηση φαρμάκων, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για τη χρήση της και σε φυτική μορφή. Εξίσου συνένοχη είναι και η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλα τα κόμματα που διαφημίζουν την ιατρική κάνναβη ως «πεδίον δόξης λαμπρόν» για κερδοφόρες επενδύσεις από φαρμακευτικά μονοπώλια, καλλιεργώντας ανοχή στη ναρκωκουλτούρα, σε συνδυασμό μάλιστα με την πλήρη απουσία πρόληψης και την καθολική κυριαρχία της λογικής «μείωσης της βλάβης» στην κρατική πολιτική για τα ναρκωτικά...

Αγωνιστικές διεργασίες

Με το «καλημέρα» του ακαδημαϊκού έτους, με το που πάτησαν οι φοιτητές το πόδι τους στις σχολές, ήρθαν αντιμέτωποι με τα συσσωρευμένα προβλήματα που έχει φέρει στα ιδρύματα η χρόνια υποχρηματοδότηση, με διογκωμένα νέα προβλήματα που προκάλεσαν οι αναδιαρθρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης της ΝΔ, που πατώντας πάνω στο έργο των προηγούμενων, το συνεχίζει και το επεκτείνει, έχοντας σταθερά στο στόχαστρο τα δικαιώματα των φοιτητών στη μόρφωση και τη ζωή. Δεν κάθισαν όμως με σταυρωμένα χέρια...
Μπήκαν σε Γενικές Συνελεύσεις, οργάνωσαν συνελεύσεις ετών, συζήτησαν για τα προβλήματά τους, αλλά και για τα μέτρα που έρχονται, πήραν αγωνιστικές πρωτοβουλίες με παραστάσεις διαμαρτυρίας στις διοικήσεις των σχολών και των ιδρυμάτων, σε δομές φοιτητικής μέριμνας, στο υπουργείο Παιδείας, οργάνωσαν συσκέψεις ανά πόλη για να συντονίσουν από σύλλογο σε σύλλογο και από σχολή σε σχολή τα αγωνιστικά τους βήματα.
Με τις μαζικές αγωνιστικές διεργασίες τους οι ίδιοι οι φοιτητές έδωσαν απάντηση μέσα στις σχολές στις δυνάμεις που, αναμασώντας τα επιχειρήματα της κυβέρνησης, επιχείρησαν να συκοφαντήσουν και να υπονομεύσουν τις Γενικές Συνελεύσεις και τις συλλογικές διαδικασίες. Αυτές οι δυνάμεις έφτασαν στο σημείο να υποστηρίξουν πως «οι διαγραφές φοιτητών και τα δίδακτρα είναι προς όφελος των φοιτητών» και πως αυτά «δεν είναι προβλήματα (!) αλλά το σύγχρονο πανεπιστήμιο»...
Η στάση τους είναι «βούτυρο στο ψωμί» των κυβερνητικών μηχανισμών, που, από τη μια, προσπαθούν να συκοφαντήσουν τους αγώνες και τα δίκαια αιτήματα των φοιτητών και, από την άλλη, ψάχνουν να βρουν στους συλλόγους την τάχα «σιωπηλή πλειοψηφία» των φοιτητών για να υπερασπιστεί την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική.
Μίλησαν λοιπόν οι ίδιοι οι φοιτητές. Το χτεσινό μαζικό πανελλαδικό συλλαλητήριο, οι χιλιάδες που διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας, με αποφάσεις των Συλλόγων τους, ήταν ένας σταθμός στις αγωνιστικές διεργασίες που δυναμώνουν μέσα στις σχολές. Εδειξε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις ακόμα περισσότεροι να κάνουν το επόμενο διάστημα την επιλογή της συλλογικής μαχητικής διεκδίκησης.
Οι αγωνιστικές αυτές διεργασίες στέλνουν μήνυμα ότι η κυβέρνηση θα τους βρίσκει συνεχώς μπροστά της σε όσα σχεδιάζει για τις διαγραφές φοιτητών, τη γενίκευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά και άλλα προγράμματα που ακριβοπουλιούνται στα πανεπιστήμια (ξενόγλωσσα, εξ αποστάσεως, θερινά, διάφορες πιστοποιήσεις), τη διευκόλυνση των ιδρυμάτων να πολλαπλασιάσουν τις μπίζνες τους με τις επιχειρήσεις, τις ιδιωτικές εστίες με ΣΔΙΤ και ενοίκια κ.λπ.
Σε αυτό το πνεύμα συνεχίζουν. Ζωντανεύουν τους συλλόγους τους, μαζικοποιούν τις συνελεύσεις τους, ορίζουν τα νέα αγωνιστικά τους βήματα και δίνουν μάχη για τον προσανατολισμό και τη γραμμή του κινήματος με γνώμονα και κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες τους στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή.
Γιατί το θέμα δεν είναι η διεκδίκηση ενός τάχα πιο «δίκαιου» πανεπιστήμιου στις σημερινές συνθήκες ή η παρεμπόδιση μόνο ενός νόμου της σημερινής κυβέρνησης, διατηρώντας άθικτο όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο των προηγούμενων. Η βασική διαχωριστική γραμμή είναι ανάμεσα στο πανεπιστήμιο που υπάρχει σήμερα και στο πανεπιστήμιο που είναι αναγκαίο.
Αυτό το κριτήριο απαντά στις σημερινές αγωνίες των φοιτητών για να κατακτήσουν ολόπλευρα την επιστήμη τους, για το αντίκρισμα του πτυχίου τους, για το πού και με ποιους όρους θα δουλέψουν αύριο κ.λπ. Γι' αυτό οι διεργασίες που συντελούνται σε αυτήν την κατεύθυνση μέσα στις σχολές είναι ελπιδοφόρες για να πάει ένα βήμα πιο πέρα η προσπάθεια ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος.