Λένιν, ο ηγέτης της επανάστασης – «Είναι η γνώση μας, η δύναμη και τ’ άρματα»

Από Ηρακλής Κακαβάνης 

Εμπνευστής και ηγέτης της «Οκτωβριανής Επανάστασης» του 1917. Θεωρείται ένας από τους επιδραστικότερους πολιτικούς ηγέτες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Υπήρξε ο δημιουργός και ο πρώτος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και ο ιδρυτής της Γ’ Διεθνούς (γνωστής και ως Κομιντέρν), η οποία συσπείρωνε τα κομμουνιστικά κόμματα που ακολουθούσαν τις πολιτικές υποθήκες του. Το συγγραφικό του έργο ξεπερνά τους 55 τόμους και τον κατατάσσει στις σημαντικότερες προσωπικότητες της πολιτικής επιστήμης. Βλαντιμίρ Ιλίτς Λένιν. Γεννήθηκε σαν σήμερα, το 1870.
Είπε:
• «Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας».
• «Πες μου ποιος σε παινεύει για να σου πω τι λάθη έκανες».
• «Ένα ψέμα που λέγεται αρκετά συχνά μετατρέπεται σε αλήθεια».
• «Είναι αδύνατον να προβλέψουμε το χρόνο και την πρόοδο της επανάστασης. Κυριαρχείται από τους δικούς της μυστηριώδεις νόμους».
• «Καμία ποσότητα πολιτικής ελευθερίας δεν θα ικανοποιήσει τις πεινασμένες μάζες».
• «Κάποιες φορές η ιστορία χρειάζεται μια ώθηση».
Έγραψε ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι:
«Λένιν, ζωντανότερος κι απ’ τους ζωντανούς. Είναι η γνώση μας, η δύναμη και τ’ άρματα»…

Κρυάδες Γαβρόγλου στη Βουλή: “Δεν ήξερα πως το ΚΚΕ είναι θρησκευόμενο” – Πληρωμένη απάντηση από Παφίλη

Κατιούσα

Μπορεί κάποιοι Συριζαίοι να θυμήθηκαν πως έχουν απλά την κυβέρνηση κι όχι την εξουσία, αλλά αν θέλει να δει κανείς την αλαζονεία της τελευταίας προσωποποιημένη, μπορεί να πάρει για παράδειγμα την προκλητική στάση του Γαβρόγλου στη βουλή σήμερα, στη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο στην παιδεία, που έρχεται Μεγάλη Εβδομάδα στη βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, που όσο ήταν στην αντιπολίτευση στηλίτευε κι ως κυβέρνηση πολύ αγάπησε.
Η “αριστερή” κυβέρνηση ακολουθεί πιστά τη συνταγή των προηγούμενων, φέρνει νομοσχέδισα με διαδικασίες-εξπρές και κατεπείγουσες για να συζητηθούν και να ψηφιστούν 200 άρθρα με χίλιες σελίδες μες σε 3 μέρες. Κι επέλεξε εντελώς τυχαία τη Μ. Βδομάδα, για να περάσει το νομοσχέδιο, ενώ είναι κλειστά τα σχολεία, για να έχει τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις απ’ τα παιδιά, που γίνονται πειραματόζωα στις μεταρρυθμιστικές της ορέξεις.
Χαρακτηριστική του “αριστερού ήθους και ύφους” της κυβέρνησης ήταν η αντίδραση του υπουργού παιδείας, όταν ήρθε αντιμέτωπος με την κριτική του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, Θανάση Παφίλη, που επισήμανε τις άθλιες πρακτικές της κυβέρνησης, που φέρνει το νομοσχέδιο σήμερα Μεγάλη Δευτέρα, ενώ έχουν κλείσει σχολεία και Πανεπιστήμια, όπως γίνεται και με άλλα νομοσχέδια για την παιδεία που έρχονται εν μέσω θερινών και άλλων διακοπών. Ο Θανάσης Παφίλης ζήτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου και πρότεινε δεύτερη μέρα συζήτησης, αφού προφανώς μία δεν αρκεί.
Ο Κώστας Γαβρόγλου, αντί να απαντήσει επί της ουσίας, το έριξε στις εξυπνάδες και την ειρωνεία, λέγοντας πως “Δεν ήξερα ότι το ΚΚΕ είναι τόσο θρησκευόμενο που δε θέλει συζήτηση νομοσχεδίου του Μ. Δευτέρα”, για να λάβει άμεσα απάντηση από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος: “Δεν θα ειρωνεύεστε”.
Η αλαζονεία του Γαβρόγλου ήταν τέτοια, που πρότεινε σε βουλευτές της αντιπολίτευσης που διαμαρτυρήθηκαν για τον όγκο σελίδων και άρθρων που πρέπει να ξεπεταχτεί σε τρεις μέρες να “προσλάβουν βοηθούς για την ανάγνωση”. Δεν γνωρίζουμε αν η ειρωνεία είναι το τελευταίο καταφύγιο που έχει μείνει στον υπουργό για τους καταγέλαστους χειρισμούς του, αν πάντως έχει τέτοιες ανησυχίες, ενάντια στο “όπιο του λαού” μπορεί να ξεκινήσει από τους συναδέλφους του, στην “αριστερή” κυβέρνηση, που παρέπεμψε για τη Δευτέρα Παρουσία το διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας και προτίμησε να αποπέμψει τον προκάτοχό του στο υπουργείο παιδείας, Νίκο Φίλη, από το κυβερνητικό σχήμα, παρά το μάθημα των θρησκευτικών απ’ τα σχολεία και την υποχρεωτική τους διδασκαλία.
Όλ’ αυτά δίνουν ένα ακόμα λόγο ώστε όλοι οι μαθητές να βρεθούν στο δρόμο σήμερα στις 6.30 στο Σύνταγμα, για να διατρανώσουν ότι το νομοσχέδιο που κάνει ακόμα περισσότερο λάστιχο τη ζωή τους δε θα εφαρμοστεί.

Τρελίτσα πουλάει ο Πέτρος Γαϊτάνος για τις δηλώσεις στήριξης στη Χρυσή Αυγή

Κατιούσα

Μία από τις σταθερές του νεοελληνικού πασχαλιάτικου εθιμολογίου, μετά τον Ιησού από τη Ναζαρέτ του Τζεφιρέλι (που τα τελευταία χρόνια βέβαια προβάλλεται μόνο μεταξύ Μεγάλης Τετάρτης και Σαββάτου, αλλοιώνοντας ξεκάθαρα τον πολιτισμό μας) είναι βέβαια και ο Πέτρος Γαϊτάνος. Ο οποίος φέτος ήρθε στην λαμπριάτικη επικαιρότητα όχι μόνο με τους θρησκευτικούς ύμνους που ερμηνεύει, αλλά και μέσω του σποτακίου (sic) της γνωστής αλυσίδας πολυκαταστημάτων, που δικαίως περνά στο τοπ – 5 των πιο cringeworthy διαφημιστικών της εταιρείας, κι αυτό είναι επίτευγμα. Ο ίδιος βέβαια έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, σε χθεσινή του συνέντευξη στο Έθνος, αποστομώνοντας όσους τον ήθελαν να το έχει κάνει μόνο για τα λεφτά:

Κατ’ αρχάς ήθελα ο κόσµος να δει αυτή την πιο χαλαρή πλευρά µου. Επίσης, θέλησα να κάνω αυτό το διαφηµιστικό σποτάκι για να επισηµάνω ότι ακόµα και µέσα στους χώρους της αγοράς, όπου επικρατούν τα εµπορικά κριτήρια, µπορεί να γίνει και κάτι που έχει ποιότητα.

Σποτ τζάμπο και ποιότητα είναι περίπου ταυτόσημες έννοιες εξάλλου. Εκτός κι αν ο Γαϊτάνος εννοεί πως ήρθε να ξεβλαχέψει τα διαφημιστικά της εταιρείας, οπότε κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ.
Το διαμαντάκι της συνέντευξης όμως είναι άλλο, όταν ρωτήθηκε για τις παλιότερες δηλώσεις “που από ορισμένους μεταφράστηκαν ως στήριξη στη Χρυσή Αυγή” (δε θα σχολιάσουμε εδώ τη διατύπωση του ερωτήματος, το μόνο σίγουρο είναι πως όλος ο κόσμος αυτό είχε καταλάβει, κι όχι μόνο ορισμένοι). Ο υμνωδός ούτε λίγο ούτε πολύ βγάζει ηλίθιο το ντουνιά, μιλώντας για “συκοφαντία” και “γνώμη” που “χρησιμοποίησαν με λάθος τρόπο”. Υπάρχει δηλαδή και κάποιος σωστός τρόπος να χρησιμοποιήσει κανείς το “Μου αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής”, κι ότι κι εκείνος θα ήθελε να σπάσει τα CD που πουλάνε οι μαύροι στα κεφάλια τους.

 Θεωρώ ότι η πονηρή διάθεση µέσα στην αιωνιότητα πάντα είχε την ίδια τακτική. Η συκοφαντία και η απεγνωσµένη ακραία αντίδραση, η οποία αποκαλύπτει άµεσα την πονηριά, είναι δυστυχώς διαχρονικό χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας. Κατά καιρούς διάφοροι προσπαθούν να χειραγωγήσουν και να κατευθύνουν τον κόσµο. ∆εν πέφτω θύµα αυτής της συµπεριφοράς, γιατί σκέφτοµαι αγαθά και ό,τι είναι έξω από αυτόν τον τρόπο σκέψης το αναγνωρίζω αµέσως. Είπα µια γνώµη κάποια στιγµή και τη χρησιµοποίησαν µε λάθος τρόπο. Δεν έχω καµία σχέση µε κανένα κόµµα. Τα πολιτικά κόµµατα δεν µε αφορούν καθόλου, δεν µε εµπνέουν, τα θεωρώ έκπτωση.

Πέρα από το γεγονός πως εννιά στις δέκα φορές, όσοι δηλώνουν πως “δεν έχουν καμία σχέση με τα κόμματα” εκφράζουν απόψεις εξίσου αντιδραστικές με τη Χρυσή Αυγή, είτε τη συμπαθούν, είτε όχι, οι δηλώσεις Γαϊτάνου δεν αφορούν μόνο το “μακρινό” 2012, αλλά επαναλήφθηκαν και το 2016, σημείο μάλιστα που τις διαφήμιζε και η ιστοσελίδα της εγκληματικής οργάνωσης. Δήλωνε λοιπόν τότε στο Down Town πως:  “Όταν βλέπω να υπάρχει πολύ μεγάλη προκατάληψη και επιθετικότητα σε ένα συγκεκριμένο κόμμα ή σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο θεωρώ ότι υπάρχει νοσηρότητα. Όλα τα μέσα έχουν λυσσάξει να παρουσιάζουν αυτή την εικόνα της Χρυσής Αυγής. Τόσο πολύ πια; Όταν βλέπεις όλα τα κόμματα να ασχολούνται με ένα άλλο κόμμα τόσο πολύ, εγώ πιο πολύ βρίσκω ένοχους αυτούς παρά το κόμμα. Αν δηλαδή, εγώ τώρα αρχίσω να κατηγορώ συνεχώς, αυτό δεν δείχνει δική μου εμπάθεια; Εσύ μπορείς να έχεις κάποια λάθη πάνω σου. Καλούμαι εγώ συνεχώς να ασχολούμαι με τα δικά σου λάθη; Ακόμα και αν είναι υπαρκτά, ο ρόλος μου είναι να σε κατηγορώ; Όλα αυτά δείχνουν μια νοσηρότητα και μια εμπάθεια του συστήματος.”  Στη συνέχεια μάλιστα, ερωτηθείς αν “μετάνιωσε” για τη δήλωση, ο τραγουδιστής επέμενε πως:  “Όχι βέβαια, σιγά να μη μετανιώσω. Μια χαρά αλήθεια ήταν.”
Πού να είχε και σχέση με το κόμμα δηλαδή. Έκτοτε πέρασαν βέβαια τρία χρόνια και θα μπορούσε κάποιος να πει πως ο Γαϊτάνος το ξανασκέφτηκε. Το πιθανότερο είναι πως νιώθει ότι δεν πουλάει τόσο πολύ η ανοιχτή στήριξη στην εγκληματική οργάνωση, ειδικά όταν κάνεις διαφημιστικά για μια εταιρεία που προσπαθεί να πουλήσει προφίλ “ανεκτικότητας” και “διαφορετικότητας” (που πάντως δεν ενοχλήθηκε καθόλου από τις συγκεκριμένες δηλώσεις) και αποφάσισε να φυλάξει τα νώτα του. Επί της ουσίας βέβαια καμία αυτοκριτική δεν έκανε, ούτε δείχνει να έχει μεταβάλει στάση από τότε. Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον ας μη νομίζει πως απευθύνεται σε χρυσόψαρα.

Ντύνει με την απάτη των «θετικών μέτρων» την πολιτική που εντείνει την αντιλαϊκή επίθεση

Eurokinissi

Κεντρική θέση στην απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα περί «θετικών μέτρων για το λαό» καταλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας

Οδεύοντας προς τις εκλογές του Μάη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εντείνει την προσπάθειά της να ξανακαλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες στους εργαζόμενους και το λαό, με το αφήγημα ότι δήθεν τα «δύσκολα» είναι πίσω μας, πως πετυχαίνουμε «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και «επιστρέφουμε στην κανονικότητα», γιατί πλέον «μπορούμε να σχεδιάζουμε χωρίς την επιβουλή άλλων δυνάμεων».

Για να υποστηρίξει αυτό το απατηλό αφήγημα, την ίδια ώρα που αφήνει ανέγγιχτους τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους και τις μόνιμες συνέπειες που έχουν για το λαό, η κυβέρνηση επιστρατεύει μια σειρά από προεκλογικά νομοσχέδια και παρεμβάσεις, για δήθεν μέτρα στήριξης των λαϊκών στρωμάτων, ενώ πάνω και σε αυτήν τη βάση στήνει ψεύτικα δίπολα με τη ΝΔ.

Αυτό που επιδιώκει να κουκουλώσει και να εξωραΐσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι η προσήλωσή της στην υπηρέτηση των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, σε αυτόν ακριβώς δηλαδή τον στόχο που όχι μόνο δεν μπορεί να συμβαδίζει με μια πολιτική ανακούφισης του λαού, πόσο μάλλον με ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του, αλλά ίσα - ίσα απαιτεί κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, απαιτεί νέα γενναιόδωρα προνόμια για τα μονοπώλια, τα οποία θα φορτωθούν και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού.


Σε αυτό το κάλπικο αφήγημα της κυβέρνησης περί «θετικών μέτρων», που δήθεν βελτιώνουν τη θέση των εργαζομένων και του λαού μετά την «έξοδο από τα μνημόνια», εντάσσεται και το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, που αναμένεται να κατατεθεί αυτές τις μέρες στη Βουλή, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από ρυθμίσεις σε ασφαλιστικά και εργασιακά θέματα.

Κεντρική θέση σε όσα προβάλλουν τα κυβερνητικά επιτελεία κατέχουν οι διατάξεις για τη νέα ρύθμιση για τα χρέη ελεύθερων επαγγελματιών και επιστημόνων (πρώην ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ) και αγροτών προς τα ασφαλιστικά τους ταμεία, οι αλλαγές για τις συντάξεις χηρείας, καθώς και κάποιες διατάξεις για τα Εργασιακά, όπως αυτή για την καταγγελία συμβάσεων αορίστου χρόνου.

Παρά όμως την κυβερνητική προπαγάνδα, η αλήθεια είναι ότι παραμένουν σε πλήρη ισχύ οι αντιλαϊκές ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση και τα Εργασιακά, στην παραπέρα ενίσχυση των οποίων έπαιξε κομβικό ρόλο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τα επιμέρους μερεμέτια δεν αλλάζουν τον βαθιά αντιδραστικό νόμο Κατρούγκαλου, δεν μπορούν να λειτουργήσουν προστατευτικά προς τους εργαζόμενους όσο παραμένει σε ισχύ όλο το μνημονιακό αντεργατικό οπλοστάσιο που διαθέτει η εργοδοσία, δεν ανακουφίζουν πραγματικά τους αυτοαπασχολούμενους όσο εντείνεται η επίθεση που τους χρεοκοπεί. Πολύ περισσότερο, αρκετές από τις επίμαχες ρυθμίσεις έχουν άλλες στοχεύσεις, στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση.

Αυτοαπασχολούμενοι: Μόνιμη θηλιά με δόσεις... και στο βάθος μικρότερες συντάξεις

 

Ειδικότερα, η ρύθμιση για τα χρέη των αυτοαπασχολούμενων προς τα Ταμεία, τα οποία συσσωρεύτηκαν τα χρόνια της κρίσης, ο επανυπολογισμός των εισφορών με βάση τις χαμηλότερες εισφορές του νόμου 4387/2016 και η έκπτωση που προβλέπεται στους τόκους και στις προσαυξήσεις, δεν μπορούν να δώσουν απάντηση στους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ που πνίγονται από την αντιλαϊκή φοροληστεία, τα συνεχή χτυπήματα σε Παιδεία - Υγεία, τα «αναπτυξιακά επενδυτικά πακέτα» που ευνοούν τους μονοπωλιακούς ομίλους. Υπάρχει άλλωστε συσσωρευμένη πείρα γι' αυτό από όλες τις προηγούμενες ρυθμίσεις χρεών...

Βασική προϋπόθεση της ρύθμισης των χρεών είναι η υποχρέωση να καταβάλλονται ανελλιπώς τόσο οι δόσεις της ρύθμισης όσο και οι τρέχουσες εισφορές του ασφαλισμένου. Μάλιστα, σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής, ο αυτοαπασχολούμενος οδηγείται στην απόχη του ΚΕΑΟ και οι οφειλές καθίστανται ληξιπρόθεσμες και απαιτητές με όλες τις συνέπειες. Θα απαιτείται μάλιστα από τον ασφαλισμένο η αρχική οφειλή, με όλες τις προσαυξήσεις και τους τόκους. Σημειώνεται δε πως σε αυτήν περιλαμβάνονται και οι μη καταβληθείσες εισφορές για τον κλάδο Υγείας, παρότι οι ασφαλισμένοι, για όσο διάστημα δεν μπορούσαν να πληρώσουν τις εισφορές τους, δεν είχαν ιατροφαρμακευτική κάλυψη...

Στην πραγματικότητα, με την παρέμβαση αυτή, ενώ η κυβέρνηση με τη γενικότερη πολιτική της δεν αναιρεί καμία από τις αιτίες που οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, αγρότες και επιστήμονες να μην μπορούν να πληρώνουν ούτε τις ασφαλιστικές τους εισφορές, τους αναγκάζει να «σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι» και να πληρώσουν τα χρέη τους με κάθε τρόπο...

Πρόκειται δηλαδή για μια πολιτική που πρωτίστως εξυπηρετεί την αύξηση της «εισπραξιμότητας» του ΕΦΚΑ και όχι την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων επιβίωσης που έχει η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών και των επιστημόνων.

Γι' αυτό άλλωστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε όλες τις προτάσεις νόμου του ΚΚΕ, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν πραγματική ανακούφιση και ανάσα για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, όπως η αύξηση του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ και η εφαρμογή του και στους αυτοαπασχολούμενους κ.ά.

Επιπλέον, ακόμα και όσοι αυτοαπασχολούμενοι καταφέρουν με θυσίες να μην αποβληθούν από τη ρύθμιση, στο τέλος του εργάσιμου βίου τους, κατά τη συνταξιοδότησή τους, θα αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα: Οι σχετικά μικρότερες εισφορές που πλήρωσαν για τις συσσωρευμένες οφειλές τους, θα οδηγήσουν σε πολύ μικρότερες συντάξεις, σε συντάξεις πτωχοκομείου που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου. Αρα, η συγκεκριμένη ρύθμιση, που τόσο διαφημίζει η κυβέρνηση, πέρα από τον εισπρακτικό της χαρακτήρα, έρχεται να διευκολύνει την απρόσκοπτη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου!

Να σημειωθεί εδώ ότι στο ίδιο πολυνομοσχέδιο, μαζί με τη ρύθμιση που αφορά τις οφειλές των μη μισθωτών, υπάρχει αντίστοιχη διάταξη για τα ληξιπρόθεσμα χρέη των επιχειρήσεων προς το πρώην ΙΚΑ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα επιπλέον μέτρο στήριξης του κεφαλαίου, αφού απαλλάσσει τις επιχειρήσεις από πάσης φύσεως προσαυξήσεις και τόκους, για τη μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, οι οποίοι για το σκοπό αυτόν υπόκεινται σε κρατήσεις από τους εργοδότες τους. Το «κούρεμα» των προσαυξήσεων και του τόκου φτάνει στο 100% στην περίπτωση εφάπαξ καταβολής της κύριας οφειλής και στο 50% στην περίπτωση καταβολής του χρέους με δόσεις.

Ενα βήμα πίσω... με «ουρές» για την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου

Στο ζήτημα των συντάξεων χηρείας, η απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει στο «παρά 5» τις απαράδεκτες διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου επιβεβαιώνει τον απαράδεκτο χαρακτήρα συνολικά του νόμου - λαιμητόμου όσο και τις απάνθρωπες συνέπειες των συγκεκριμένων διατάξεων. Μετά και τους δυναμικούς και επίμονους αγώνες του οργανωμένου συνταξιουχικού κινήματος, η κυβέρνηση καταργεί τις άθλιες διατάξεις που η ίδια ψήφισε για τις συντάξεις χηρείας: Την πρόβλεψη ηλικιακού ορίου, τη στέρηση διά παντός στον επιζώντα της σύνταξης του συνταξιούχου συζύγου, στην περίπτωση που ήταν κάτω των 52 ετών. Αντίστοιχα, αυξάνεται η σύνταξη του δικαιούχου από το 50% στο 70% της σύνταξης που λάμβανε ο αποθανών.

Πάντως, και σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση κράτησε σε ισχύ ορισμένες ...«ουρές», διατάξεις του άρθρου 12 του νόμου 4387, όπως αυτή που προβλέπει τον επανυπολογισμό της σύνταξης του θανόντος (για θανάτους μετά την 13/5/2016), που οδηγεί έτσι και αλλιώς σε χαμηλότερη σύνταξη, αλλά και την παραπέρα μείωση στο 50% μετά την πάροδο τριετίας στην περίπτωση που ο δικαιούχος εργάζεται ή λαμβάνει δική του σύνταξη. Και εδώ, δηλαδή, παραμένει η βασική πρόβλεψη του νόμου για επανυπολογισμό των συντάξεων με βάση τους νέους μικρότερους συντελεστές, που οδηγεί έτσι κι αλλιώς σε μικρότερη σύνταξη χηρείας, σε σύγκριση με το ισχύον καθεστώς πριν από την ψήφιση του 4387/2016.

Κοροϊδία για τις απολύσεις... με «συνδρομή βάσιμου λόγου»

 

Στις διατάξεις με τις οποίες η κυβέρνηση επιχειρεί να καλλιεργήσει «φιλεργατικό προφίλ», την ίδια ώρα που γενικεύεται η εργασιακή ζούγκλα, ανήκει και αυτή που προβλέπει ότι για να είναι μια καταγγελία σύμβασης αορίστου χρόνου (απόλυση) έγκυρη, απαιτείται... η «συνδρομή βάσιμου λόγου».

Πρόκειται βέβαια για ακόμη μία προπαγανδιστική φούσκα. Η κυβέρνηση που ενσωμάτωσε το αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων, η κυβέρνηση που άφησε ανέγγιχτη όλη την αντεργατική νομοθεσία που μαζί με τη σχετική νομολογία ορίζουν ως «βάσιμο λόγο» απολύσεων τις εκάστοτε «οικονομικές δυσχέρειες» και «αναδιαρθρώσεις της παραγωγής» που επικαλείται η μεγαλοεργοδοσία, η κυβέρνηση που «απογείωσε» παραπέρα την «ευελιξία», λανσάρει την παραπάνω διάταξη ως... προστασία των εργαζομένων, την ώρα που τα ίδια τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι οι απώλειες θέσεων εργασίας (επί της ουσίας οι απολύσεις με κάθε μορφή) κάθε χρόνο ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια και αγγίζουν τον απόλυτο αριθμό των μισθωτών!

Αντίστοιχου χαρακτήρα είναι και η νέα διάταξη για τα ΒΑΕ, με την οποία η υποχρέωση των 1.000 βαρέων ενσήμων στο διάστημα των τελευταίων 13 ετών επεκτείνεται στα 17 χρόνια. Ομως οι μνημονιακές ανατροπές και για τα ΒΑΕ παραμένουν: Παραμένει ο αποχαρακτηρισμός που έγινε σε μια σειρά από κλάδους και ειδικότητες, η αύξηση των ορίων ηλικίας, όπως και η μείωση των συντάξεων.

Ερωτήματα για τον κίνδυνο κατασχέσεων αποζημιώσεων απόλυσης

 

Την ίδια ώρα, ερωτήματα ως προς το αν προκαλείται κίνδυνος κατασχέσεων από τις τράπεζες της αποζημίωσης που λαμβάνουν εργαζόμενοι που απολύονται, ανακύπτουν από διάταξη του πολυνομοσχεδίου.
Συγκεκριμένα, το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει διάταξη που προβλέπει ότι η αποζημίωση του εργαζόμενου στην περίπτωση απόλυσης θα καταβάλλεται υποχρεωτικά μέσω τράπεζας. Ομως, σε διάκριση με τους μηνιαίους μισθούς και τις εισφορές, τα οποία κατά κανόνα υπολείπονται του ορίου του «ακατάσχετου», στην περίπτωση αποζημίωσης λόγω απόλυσης, τα ποσά αυτά είναι συχνά μεγαλύτερα και δεν καλύπτονται από το «ακατάσχετο» που ισχύει σήμερα. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι απολυμένοι που έχουν χρέη στην Εφορία και τις τράπεζες κινδυνεύουν εκτός από τον Γολγοθά της απόλυσης και της ανεργίας, να έχουν να αντιμετωπίσουν και την κατάσχεση ποσών από την αποζημίωσή τους! Είναι προφανές ότι ο κίνδυνος αυτός μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τη θέσπιση σχετικής πρόνοιας, που θα καθιστά ακατάσχετη από οποιονδήποτε την αποζημίωση που λαμβάνουν απολυμένοι εργαζόμενοι.

Τέλος, στο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνονται διατάξεις που προβάλλονται από την κυβέρνηση ως ρυθμίσεις που στοχεύουν στην ενίσχυση της λειτουργίας του ΣΕΠΕ. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο «νόμιμος» εργασιακός μεσαίωνας, τον οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο άφησε ανέγγιχτο αλλά τον έκανε ακόμα πιο βάρβαρο, δεν πρόκειται να «εξανθρωπιστεί» μέσω των ελέγχων αυτής της βάρβαρης «νομιμότητας». Πολύ περισσότερο, οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί «ενίσχυσης του ΣΕΠΕ» προβάλλουν ακόμα πιο προκλητικοί, όταν ακόμα και αυτά τα επίσημα κρατικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι όλα τα τελευταία χρόνια, και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο αριθμός των ελέγχων για τα μέτρα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία μειώνεται συνεχώς, την ώρα που οργιάζει η εργοδοτική ασυδοσία και αυξάνονται τα εργατικά «ατυχήματα»!

Γ. Ζαχ.

 

 

   Ριζοσπάστης

Περιοδείες του Γιωργου Κουλούρη στην Νότια Κέρκυρα 18-20 Απρίλη

Την Πέμπτη 18 Απριλίου ο Γιώργος Κουλούρης, υποψήφιος δήμαρχος Νότιας Κέρκυρας, με κλιμάκιο της Λαϊκής Συσπείρωσης επισκέφθηκε το Γυμνάσιο και το Λύκειο Λευκίμμης και συνομίλησε με εκπαιδευτικούς.

Το απόγευμα της Παρασκευής 19 Απριλίου πραγματοποιήθηκε ομιλία στους Βιταλάδες. Στην ομιλία του ο Γιώργος Κουλούρης αναφέρθηκε στα προβλήματα της περιοχής όπως η διαχείριση των απορριμμάτων και του νερού, η αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, οι ελεύθεροι χώροι, η ανεργία κ.α. Μεγάλα ή μικρά, τα προβλήματα συνδέονται άρρηκτα με την εφαρμοζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων, που από τη μια στηρίζει με πακτωλό χρημάτων και διευκολύνσεων τους μεγαλοεπιχειρηματίες και από την άλλη εξαθλιώνει το λαό.

Ανέδειξε τις διαχρονικές ευθύνες των παρατάξεων στους Δήμους και τις Περιφέρειες που υλοποιούν πρόθυμα αυτή την πολιτική και δεν συγκρούονται με τις κυβερνήσεις και το αντιδραστικό πλαίσιο του Καλλικράτη. Τόνισε ότι οι υποψήφιοι της Λαϊκής Συσπείρωσης από όποια θέση κι αν βρεθούν, ήταν και θα συνεχίσουν να είναι στο πλευρό των κοινωνιών που διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο τους, όχι ευκαιριακά, αλλά σταθερά και με προσανατολισμό τις λαϊκές ανάγκες κόντρα στα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών ντόπιων και ξένων.

Κατήγγειλε την προσπάθεια υποψηφίων και συνδυασμών, που στήριξαν και στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική, να εμφανιστούν σήμερα ως «ανεξάρτητοι» και «ακομμάτιστοι» ή «σωτήρες» για να υποκλέψουν για άλλη μια φορά την λαϊκή ψήφο, επισημαίνοντας παράλληλα ότι κριτήριο για την ψήφο πρέπει να γίνουν τα λαϊκά συμφέροντα και η εμπειρία που έχει αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια ο λαός της περιοχής. Κάλεσε τέλος να μην πέσει κανείς στην παγίδα του «λιγότερου κακού» λογική που πάντα οδηγεί το λαό σε περισσότερα δεινά.

Τέλος το Σάββατο 20 Απριλίου το απόγευμα, έγινε περιοδεία στο Περιβόλι και συζήτηση με κατοίκους του χωριού.

Κέρκυρα 22/04/2019

Μετά από την πρόσκληση του ΔΣ του Σωματείου για τα Δικαιώματα του Παιδιού «για τα παιδιά μας», στη Γενική Συνέλευση παραβρέθηκε ο Γιάννης Μπορμπότης, Γραμματέας της ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ και υποψήφιος Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων. Στην τοποθέτησή του, σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή σημείωσε τα παρακάτω:

Η Ειδική Αγωγή είναι και αυτός ένας ταλαιπωρημένος τομέας, που εκτός των άλλων έχει και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

Όσο και αν προσπαθούν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια να αποδείξουν ότι υπάρχει ειδική μέριμνα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τις οικογένειες τους και τους εργαζόμενους στις σχετικές δομές και υπηρεσίες, η πραγματικότητα τους διαψεύδει.

Μόλις πριν λίγες μέρες, στις αρχές του Φλεβάρη, άρχισε να υλοποιείται η περικοπή θεραπειών για άτομα με ειδικές ανάγκες από τον ΕΟΠΥΥ καθώς αποφασίστηκε μείωση των δαπανών κατά 40% (από 106 εκ € σε 65 εκ €) και το πλαφόν στον αριθμό και το είδος των θεραπειών. Πάρα πολλά παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, αναγκάστηκαν να μειώσουν ή να σταματήσουν τις θεραπείες τους, γιατί οι γονείς τους δεν έχουν να πληρώσουν. Παιδιά που προστέθηκαν σε χιλιάδες άλλα, που είχαν μειώσει ή σταματήσει τις θεραπείες τους τα προηγούμενα χρόνια, ή τις πολλές χιλιάδες που ουδέποτε εντάχθηκαν σε δομές της Ειδικής Αγωγής με τραγικές επιπτώσεις στην πορεία της ζωής τους και των οικογενειών τους.

Την ίδια στιγμή γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η κατάσταση στην Ειδική Αγωγή στη δημόσια εκπαίδευση στην Κέρκυρα βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση.  Τα 2 ειδικά σχολεία σε Άνω Κορακιάνα και Τσάρου στεγάζονται σε ακατάλληλα κτήρια, τα τμήματα ένταξης και η παράλληλη στήριξη στα σχολεία στελεχώνονται (και όχι στο σύνολό τους) με μεγάλη καθυστέρηση και εξ ολοκλήρου από συμβασιούχους καθηγητές που αλλάζουν κάθε χρόνο. Η κατεύθυνση της ΕΕ για ελαστικές σχέσεις εργασίας έχει αρνητικά αποτελέσματα στην εκπαιδευτική διαδικασία αφού η εμπιστοσύνη που απαιτείται μεταξύ παιδιών και μαθητών θα πρέπει να κερδίζεται κάθε χρόνο από την αρχή με τον καινούριο εκπαιδευτικό. Από τα σχολεία λείπουν ειδικότητες, όπως για παράδειγμα ψυχολόγοι, που μπορούν να βοηθήσουν στην εκπαιδευτική διαδικασία σε πολύ μεγάλο βαθμό. Επίσης, είναι γνωστό ότι λόγω των ελλείψεων σε υποδομές υπάρχουν πολλά παιδιά με ειδικές ανάγκες που δεν πάνε καθόλου σχολείο και μένουν σπίτι.

Επίσης, εφαρμόζεται ο νόμος για τις Νέες Δομές, που μετακυλίει με αντεπιστημονικό τρόπο την ευθύνη της ειδικής παρέμβασης στο γενικό σχολείο, με το υπάρχον προσωπικό, χωρίς να είναι προαπαιτούμενη η διεπιστημονική γνωμάτευση. Από την άλλη με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας επιβαρύνονται εκ νέου οι Δήμοι με την ευθύνη της ίδρυσης νέων τμημάτων ένταξης, την ώρα που η χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών έχει μειωθεί περίπου κατά 60%.

Με όλα τα παραπάνω οι κυβερνήσεις διαχρονικά επιχειρούν να μετατρέψουν την ευθύνη για την εκπαίδευση και αποκατάσταση του παιδιού με αναπηρία και μαθησιακές δυσκολίες σε ατομική υπόθεση της οικογένειας.

Εμείς από την πλευρά μας συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα όλων όσων διεκδικούν την επίλυση αυτών των προβλημάτων και έχουμε κάνει προσπάθειες στην κατεύθυνση ανάδειξης των προβλημάτων τόσο μέσα από τις παρεμβάσεις μας στα Δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια όσο και με σχετικές ερωτήσεις μέσα στη Βουλή με τελευταία αυτήν στις 4 Απριλίου 2019 (μπορείτε να δείτε το περιεχόμενο της ερώτησης στο σύνδεσμο: https://www.902.gr/eidisi/voyli/186777/gia-ta-sovara-provlimata-ton-paidion-stin-eidiki-agogi).

Είναι απαραίτητο να απαιτήσουμε δημόσιες δομές, υψηλής ποιότητας με δωρεάν υπηρεσίες πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης, Ειδικής Αγωγής και αποκατάστασης με βάση τις ανάγκες. Επίσης, από την μεριά μας σας καλούμε να διεκδικήσουμε από κοινού και την οριστική λύση των προβλημάτων στον ευαίσθητο αυτό τομέα, που σημαίνει ότι πρέπει να εξαλειφθούν οι αιτίες που τα δημιουργούν. Για εμάς, οι αιτίες αυτές είναι είναι η πολιτική που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες των παιδιών μας με όρους κόστους κέρδους και η πολιτική που βάζει τα κέρδη των λίγων πάνω από τις ζωές μας.

Σας ευχαριστούμε.

Καλή συνέχεια και καλή δύναμη.

Σαρωτική νίκη Ζελένσκι στην Ουκρανία δείχνουν τα exit poll – Άλλος ένας θαυμαστής του Στεπάν Μπαντέρα στην εξουσία

Βάζει τα ρούχα του αλλιώς ο ευρωνατοϊκός προσανατολισμός στην Ουκρανία, μια χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχτεί σε προπύργιο νεοναζισμού και κάθε λογής ακροδεξιάς έκφρασης στην ευρωπαϊκή ήπειρο, συνήθως με επίσημη ή ημιεπίσημη στήριξη των κρατικών αρχών.
Όπως αναμενόταν, νικητής του β’ γύρου των προεδρικών εκλογών αναδεικνύεται ο κωμικός Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που είχε ήδη έρθει στην πρώτη θέση και στον πρώτο γύρο πριν τρεις εβδομάδες. Το πρώτο exit poll που διεξήχθη σε δείγμα 13000 ανθρώπων δίνει ποσοστό 73% στον Ζελίνσκι, που κατάγεται από το ανατολικό τμήμα της χώρας, όπου πλειοψηφούν οι ρωσόφωνοι κι εξελέγη με υποσχέσεις για “ειρήνη στο Ντονμπάς” και “τερματισμός της διαφθοράς” με την οποία συνδέθηκε κατά κόρον το καθεστώς του απερχόμενου προέδρου Ποροσένκο.
Εκ πρώτης όψης, ο νέος πρόεδρος μοιάζει “κάτι διαφορετικό” σε σχέση με τον εθνικιστή Ποροσένκο, που αβάνταρε ανοιχτά στη θητεία το φασιστικό εσμό της Ουκρανίας. Στην πραγματικότητα, μια πιο κοντινή ματιά στην πολιτική βιογραφία και τις αντιλήψεις του νεοεκλεγέντα προέδρου, αποδεικνύει πως επί της ουσίας οι διαφοροποιήσεις σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση αφορούν μόνο επιμέρους κοινωνικά ζητήματα, όπως η νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης, των αμβλώσεων, της πορνείας και του τζόγου, αλλά και ο περιορισμός της οπλοκατοχής.
Στα κρίσιμα ζητήματα εσωτερικής κι εξωτερικής πολιτικής ο Ζελίνσκι ελάχιστα ως καθόλου αποκλίνει από την πεπατημένη των προκατόχων του. Γεγονός καθόλου τυχαίο, αφού προέρχεται από την ίδια πολιτική μήτρα με εκείνους, δηλαδή το Ευρωμεϊντάν του 2013-2014, ενώ υποστήριξε με φανατισμό τον ουκρανικό στρατό στις επιχειρήσεις του στην Ανατολική Ουκρανία.
Έχει ταχτεί επανειλημμένα υπέρ της ένταξης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, προσθέτοντας απλώς πως θέλει να προηγηθεί δημοψήφισμα. Ειδικά δε για τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, το πρόγραμμά του για τις εκλογές σημειώνει πως είναι «επιλογή του Μαϊντάν και η πορεία που εγγράφεται στο Σύνταγμα κι επιπλέον ένα εργαλείο ενίσχυσης της αμυντικής μας ικανότητας».
Δυο μέρες πριν το δεύτερο γύρο, διακήρυξε πως «θέλει να οικοδομήσει μια ισχυρή, δυνατή, ελεύθερη Ουκρανία, που δεν είναι μικρή αδερφή της Ρωσίας που δεν είναι διεφθαρμένος εταίρος της Ρωσίας, αλλά η ανεξάρτητη Ουκρανία μας».
Αν κι εμφανίζεται ως «ειρηνοποιός» διατεθειμένος να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία, αρνείται να συνομιλήσει με τους εκπροσώπους των ΛΔ Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, ενώ απορρίπτει την παραχώρηση αμνηστίας σε ηγετικά τους στελέχη, αλλά και την παραχώρηση ειδικού καθεστώτος στο Ντονμπάς, σε παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ που είχε υπογράψει η Ουκρανία το 2015.
Όσο για την κυριαρχία της ακροδεξιάς στη χώρα, επίσης δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε ουσιαστικό, αφού ο ίδιος λίγες μέρες πριν την εκλογή του δήλωσε πως «φυσικά στηρίζει την αποκομμουνιστικοποίηση της Ουκρανίας» και πως ο γνωστός δοσίλογος Στέπαν Μπαντέρα «υπερασπίστηκε την ελευθερία της Ουκρανίας» και πως «είναι φυσιολογικό και κουλ» που ένα ποσοστό των Ουκρανών τον θεωρούν εθνικό ήρωα.
Τέτοιες δηλώσεις δεν εκπλήσσουν, αν αναλογιστεί κανείς πως πάτρωνας του τηλεστάρ είναι ο καναλάρχης Ίγκορ Κολομόισκι, δισεκατομμυριούχος γνωστός για τη χρηματοδότηση που παρέχει στις πιο βίαιες παραστρατιωτικές φασιστικές ομάδες της Ουκρανίας. Επειδή αντικομμουνισμός και εξυπηρέτηση του κεφαλαίου πηγαίνουν χέρι – χέρι, ο νέος πρόεδρος υπόσχεται να κατεβάσει το συντελεστή φορολόγησης για τις μεγάλες επιχειρήσεις στο 5%.

Το νέο ανέκδοτο του Τσίπρα: Η «απώθηση» του ΔΝΤ

Τη βδομάδα που μας πέρασε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας προσωπικά επιχείρησαν να προωθήσουν την αποπληρωμή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως τη νέα μεγάλη επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής. Η «νέα πίστα» είναι το νέο αφήγημα του πρωθυπουργού, που αναφέρεται τόσο στην αποπληρωμή κάποιων από τα δάνεια προς το ΔΝΤ όσο και στους μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, που υπερβαίνουν «ακόμα και της Γερμανίας».
Βασικός προπαγανδιστικός άξονας είναι ότι το ΔΝΤ αποτελεί τον «βασικό πυλώνα» της μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα. Ισχυρίζονται πως η λεγόμενη πολιτική των μνημονίων οφείλεται στο ΔΝΤ - και μάλιστα όχι γενικά στο ΔΝΤ, αλλά στο «ΔΝΤ του Στρος Καν». Ετσι, η «απώθηση» του ΔΝΤ από τη χώρα, με την αποπληρωμή της δόσης, χαρακτηρίζεται σημαντικό επίτευγμα, αφού θα διευκολύνει την προώθηση νέων μέτρων ελάφρυνσης. Παράλληλα, ο Αλ. Τσίπρας διακηρύσσει πως η αποπληρωμή του χρέους είναι μια «μεγάλη επιτυχία του ελληνικού λαού» και εκφράζει τα δημοσιονομικά αποτελέσματα και την επάνοδο της οικονομίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Ποιος χάνει και ποιος κερδίζει από την αποπληρωμή του ΔΝΤ

Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός λαός δεν έχει κανένα λόγο να χειροκροτεί επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ στραγγίζει δεκάδες δισ. ευρώ από τις τσέπες του και αξιοποιεί αυτούς τους πόρους για να πληρώσει το ΔΝΤ.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς τους χαμένους και τους κερδισμένους από την αποπληρωμή του χρέους:
Τα 3,5 δισ. ευρώ που θα δοθούν στο ΔΝΤ προέρχονται από τα ματωμένα πλεονάσματα, από την υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων. Δεν πέφτουν από τον ουρανό, αλλά αντανακλούν την εκτόξευση των φόρων με τη μείωση του αφορολόγητου, τις δραστικές αυξήσεις του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων, το φοροκυνηγητό των αυτοαπασχολούμενων. Τα υπερπλεονάσματα προκύπτουν μέσα από τις περικοπές σε Υγεία, Παιδεία και συντάξεις. Οι «πόροι» για την αποπληρωμή του ΔΝΤ είναι βάρη που πέφτουν εξολοκλήρου στις πλάτες των εργαζομένων, αφού το μεγάλο κεφάλαιο φοροαποφεύγει ή φοροαπαλλάσσεται συστηματικά.
Παράλληλα, ο ελληνικός λαός ματώνει για να αποπληρώσει ένα χρέος που δεν δημιούργησε. Το κρατικό χρέος δεν το δημιούργησε και δεν το καρπώθηκε ο ελληνικός λαός. Το κρατικό χρέος προέκυψε από τη διαχρονική πολιτική φοροαπαλλαγής του μεγάλου κεφαλαίου, από τις μεγάλες εξοπλιστικές δαπάνες για το ΝΑΤΟ, από τις δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, από την τεράστια χρηματοδότηση - νόμιμη και παράνομη - των μονοπωλιακών ομίλων από τα κρατικά ταμεία.
Οι προτεραιότητες χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό εμφανίζονται με σαφήνεια και μέσα από την απόφαση αποπληρωμής των χρεών προς το ΔΝΤ. Η συγκεκριμένη έκτακτη εξυπηρέτηση του χρέους, πέρα από τα τοκοχρεολύσια που καταβάλλει κάθε χρόνο η χώρα, θα απορροφήσει 3,5 φορές περισσότερα χρήματα για την αποπληρωμή των δανείων σε σχέση με το περιβόητο «κοινωνικό μέρισμα» του 1 δισ. Ας σκεφτούμε, προτού πανηγυρίσουμε, μόνο τις δυνατότητες στήριξης έργων κοινωνικής πολιτικής, σχολείων, νοσοκομείων, παιδικών σταθμών κ.λπ. με τα 3,6 δισ. ευρώ που καταβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΝΤ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αφαιμάσσει τον ελληνικό λαό για να αποπληρώσει το χρέος στο ΔΝΤ πιο γρήγορα απ' όσο έχει συμφωνηθεί.
Φυσικά, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι μια τυχόν ευνοϊκότερη ρύθμιση του κρατικού χρέους θα ωφελούσε με κάποιο τρόπο τους εργαζόμενους. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Ο κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί εργαλείο αναδιανομής των πόρων υπέρ των ομίλων. Για το λόγο αυτό, μια βελτίωση στη ρύθμιση του χρέους θα ωφελήσει αποκλειστικά το μεγάλο κεφάλαιο, που θα δει περισσότερες ευκαιρίες για μεγαλύτερα πακέτα χρηματοδότησης.
Αλλωστε, η προνομιακή αποπληρωμή του ΔΝΤ σε αντιδιαστολή με τον ESM σχετίζεται και με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα του «εμπορικού πολέμου» ΗΠΑ - Γερμανίας. Η αποπληρωμή του ΔΝΤ από την Ελλάδα ενδέχεται να μεταβάλει την αποτίμηση της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι δεδομένο ότι το ΔΝΤ, όταν πια δεν είναι πιστωτής και δεν περιμένει να εισπράξει, θα αποτιμά με τον ίδιο τρόπο την εγχώρια οικονομία και τη «βιωσιμότητα» του ελληνικού χρέους. Το ενδεχόμενο μεγαλύτερης αξιοποίησης του ΔΝΤ και των εκθέσεών του για την Ελλάδα, ως μοχλού πίεσης από τις ΗΠΑ προς τη Γερμανία, είναι τουλάχιστον ανοιχτό. Η αλλαγή του ρόλου του ΔΝΤ, από πιστωτή σε θεσμικό σύμβουλο, διευκολύνει μια αποτίμηση του ελληνικού χρέους ως «μη βιώσιμου», αποτίμηση που θα πιέσει τη γερμανική - κυρίως - πλευρά σε μεγαλύτερη απομείωση του χρέους. Γι' αυτόν το λόγο η πρόωρη αποπληρωμή του ΔΝΤ έχει γίνει αντικείμενο έντονων διαπραγματεύσεων.

Το ΔΝΤ και τα μέτρα λιτότητας

Το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι με την αποπληρωμή του ΔΝΤ το Ταμείο φεύγει από τη χώρα, και μαζί μ' αυτό και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που είχε επιβάλει με τα προηγούμενα μνημόνια.
Το ΔΝΤ και ο νεοφιλελευθερισμός «φωτογραφίζεται» ως ο πραγματικός ένοχος πίσω από τα σκληρά μέτρα λιτότητας που ήρθαν με τα 3 προηγούμενα μνημόνια. Τι λέει η συγκεκριμένη επιχειρηματολογία; Πως η λιτότητα και τα μνημόνια προκύπτουν γιατί τα επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη διαχείριση του καπιταλισμού, ενώ, σε αντιδιαστολή μ' αυτήν, είναι εφικτή μια άλλη, φιλολαϊκή διαχείρισή του, χωρίς λιτότητα, που να εξασφαλίζει ευημερία για όλους.
Σ' αυτό το αφήγημα, το ΔΝΤ εμφανίζεται ως ο βασικός φορέας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Μάλιστα, σε μια κίνηση «υψηλής πρωτοτυπίας», πρόσφατα ο Αλ. Τσίπρας έφτασε να αποδώσει το πρόβλημα του νεοφιλελευθερισμού όχι στο ΔΝΤ γενικά, αλλά στην προηγούμενη διοίκησή του, στη διοίκηση του Στρος Καν. Η «επόμενη πίστα» πολιτικής εξαπάτησης από τον Αλ. Τσίπρα είναι να αποδώσει την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ σε ορισμένα «γεράκια του πολέμου» που βρίσκονται στις γραμμές του... Παράλληλα, το συγκεκριμένο αφήγημα αποτελεί και κεντρικό άξονα επιχειρηματολογίας του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Υποστηρίζει πως η σκληρή πολιτική της ΕΕ οφείλεται στην κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων στο εσωτερικό της και πως μια αλλαγή συσχετισμού θα οδηγήσει σε μια φιλολαϊκή ΕΕ, ενώ με το ίδιο επιχείρημα βάλλει κατά της ΝΔ, υποστηρίζοντας πως η νεοφιλελεύθερη ΝΔ είναι τάχα «μεγαλύτερο κακό» από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κοινή πορεία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ όλο το προηγούμενο διάστημα, το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε και εφαρμόζει όλο το αντιλαϊκό νομοθετικό πλαίσιο της ΝΔ και προωθεί νέες τομές στην ίδια κατεύθυνση, αποδεικνύει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το αποτέλεσμα είναι μνημόνια, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις που δεν συγκροτούν διαφορετική πολιτική.
Η συγκεκριμένη ιστορική ανάλυση προσκρούει στο επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υλοποιεί μια φιλολαϊκή πολιτική, αλλά ότι «για διάφορους λόγους» υλοποιεί μια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Οι λόγοι που μπορεί να σκεφτεί κανείς ποικίλλουν. Από μια «προδοσία» του ΣΥΡΙΖΑ και μεταπήδησή του στο «άλλο» στρατόπεδο, όπως υποστηρίζουν δυνάμεις όπως η ΛΑΕ, που ζητά έναν «τίμιο ΣΥΡΙΖΑ» που θα υλοποιήσει το πρόγραμμά του, μέχρι την υπόκλιση του ΣΥΡΙΖΑ στο συσχετισμό δυνάμεων και τον εξαναγκασμό του «να κυβερνά με το πρόγραμμα της ΝΔ», όπως ανερυθρίαστα δηλώνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα μέτρα λιτότητας δεν προκύπτουν από τον ουρανό. Η πολιτική φθηνής εργατικής δύναμης, με μείωση μισθών, με αύξηση των φόρων, με αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, με προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, δεν αποτελεί δοξασία των νεοφιλελεύθερων ηγετών του ΔΝΤ και της ΕΕ. Αντίθετα, αποτελεί ανάγκη των μονοπωλιακών ομίλων για να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους, ειδικά σε περίοδο όξυνσης του διεθνούς ανταγωνισμού και απώλειας της τεράστιας διαφοράς παραγωγικότητας που είχε το κεφάλαιο σε ΕΕ και ΗΠΑ από τον υπόλοιπο κόσμο τις προηγούμενες δεκαετίες. Η κερδοφορία του κεφαλαίου και η καπιταλιστική ανάπτυξη απαιτούν όξυνση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Γι' αυτό και μέτρα λιτότητας εφαρμόζονται σε ολόκληρο τον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες, ανεξάρτητα από την «πολιτική οικογένεια» στην οποία ανήκει η κάθε κυβέρνηση.
Στην Ελλάδα, ακόμα και αν φύγει το ΔΝΤ, ο ΣΕΒ, η ΕΕ, ο ΣΕΤΕ θα μείνουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι το βασικό περιεχόμενο του 4ου μνημονίου γράφτηκε σχεδόν καθ' υπαγόρευση του ΣΕΒ. «Το είπε ο ΣΕΒ και έγινε πράξη» θα ήταν μια φράση που αποδίδει την πραγματικότητα. Αιτία της αντιλαϊκής πολιτικής δεν είναι το ΔΝΤ. Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας τη ΝΔ, είναι αναγκαία για τα μονοπώλια προκειμένου να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους. Γι' αυτό και εφαρμόζεται σε χώρες χωρίς μνημόνια, ΔΝΤ, υπέρογκο κρατικό χρέος. Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής της ΕΕ, που δεν μπορεί να αλλάξει παρά μόνο προς το χειρότερο.
Γι' αυτό και η βελτίωση στις συνθήκες της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας που προβάλλεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως απόδειξη στην πράξη της πολιτικής του, όχι απλά δεν συνιστά βελτίωση αλλά απαιτεί επιδείνωση των συνθηκών για τους εργαζόμενους. Καταρχάς, μια καπιταλιστική οικονομία που λόγω κρίσης έχει χάσει το 1/4 του ΑΕΠ της είναι νομοτελειακό και αυταπόδεικτο ότι θα μεταβεί κάποια στιγμή σε φάση ανάκαμψης. Ετσι «δουλεύει» το σύστημα και δεν αποτελεί κάποιο ιδιαίτερο επίτευγμα της κυβέρνησης. Παράλληλα, η δυνατότητα διατήρησης αυτών των συνθηκών ανάκαμψης είναι αμφισβητούμενη, καθώς τα σύννεφα μιας νέας διεθνούς κρίσης ολοένα και πυκνώνουν, ενώ η πραγματική στιβαρότητα της εγχώριας οικονομίας αποδείχθηκε μόλις 6 μήνες πριν, όταν οι τράπεζες, που συμπυκνώνουν την εικόνα της οικονομίας, βρέθηκαν να καταρρέουν χρηματιστηριακά. Κυρίως, όμως, η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη δεν έχει και δεν μπορεί να έχει φιλολαϊκό πρόσημο. Η ανάπτυξη και οι επενδύσεις απαιτούν φθηνή εργατική δύναμη και ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μείωση φόρων, ευέλικτο τρόπο αδειοδότησης, επενδυτικές ευκαιρίες. Κοντολογίς, η ανάπτυξη απαιτεί συνέχιση και κλιμάκωση της λεγόμενης μνημονιακής πολιτικής.

Μονόδρομος η οργάνωση της αντεπίθεσης

Η λιτότητα δεν είναι αποτέλεσμα του ΔΝΤ, της «νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας» στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στη χώρα. Η όξυνση της εκμετάλλευσης είναι αναγκαίο χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είναι αυτό που έχουν ανάγκη οι μονοπωλιακοί όμιλοι για να διασφαλίσουν τα κέρδη τους. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο για το λαό την επαύριο των εκλογών, είτε ισχυροποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ είτε ισχυροποιηθεί η ΝΔ.
Απεγκλωβισμός από την πολιτική των μνημονίων δεν σημαίνει απλά να φύγει το ΔΝΤ. Σημαίνει αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και την εξουσία των μονοπωλίων.
Αυτόν τον μοναδικό δρόμο που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα προβάλλει το ΚΚΕ, καλώντας το λαό να τον κάνει δική του υπόθεση. Μόνο η ενίσχυση και η ψήφος στο ΚΚΕ, στις ευρωεκλογές και σε όλες τις κάλπες, αποτελεί αποφασιστικό βήμα ενάντια στην ΕΕ, ενάντια στην πολιτική που ματώνει το λαό για να κερδίζουν τα μονοπώλια και να εξοφλούνται τα κρατικά χρέη, αποφασιστικό βήμα για την οργάνωση της αντεπίθεσης! Μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ ισχυροποιεί την πάλη του λαού απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους, τα κόμματα που τον υπηρετούν, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ και όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που τον ενισχύουν.

Του
Γρηγόρη ΛΙΟΝΗ*
*Ο Γρ. Λιονής είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ