Ανοίγουν οι δουλειές - Επείγουσα ειδοποίηση στους Δήμους- Περήφανη ανεργία!

 Ανοίγουν οι δουλειές - Επείγουσα ειδοποίηση στους Δήμους- Περήφανη ανεργία!

Αφήστε την κυβέρνηση να πάρει μια ανάσα, μας λένε.
Αφήστε να περάσει λίγος χρόνος να δούμε...
"Δεν έχουν προλάβει ακόμη να κάνουν τίποτα και πέφτετε πάνω τους..."
"Δώστε λίγο χρόνο..."

Η κυβέρνηση μέσα στη φούρια των διαπραγματεύσεων, μπορεί να μην έχει βρει χρόνο να λύσει το παραμικρό λαϊκό πρόβλημα, έστω και με μια υπουργική απόφαση, αλλά ο κ.Βούτσης βρήκε χρόνο να στειλει επειγόντως έγγραφο στους Δημους για να τους επιστήσει την προσοχή, σε ότι αφορά τις προσλήψεις του 2015.
Το μνημόνιο,  λέει η κυβέρνηση, αναφέρει ότι το 2015 οι προσλήψεις πρέπει να είναι 10% λιγότερες από το 2014(ν. 3833/2010 δηλ.πρώτο μνημόνιο και  ν.4093/2012 «Εγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016» με συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ), οπότε συμμορφωθείτε!

Αυτό αποκαλύπτει σήμερα ο Ριζοσπάστης δίνοντας στη δημοσιότητα το επείγον έγγραφο.

Κατά τα άλλα, και αυτή η κυβέρνηση με τα στόματα όλων των εκπροσώπων της, μίλησε "για τα παιδιά μας", για την άτιμη την ανεργία, για τις δουλειές που θα δημιουργηθούν...
Μετά έστειλε έγγραφο για να περιοριστούν οι προσλήψεις μην τυχόν και χαλάσουμε τα κέφια του μνημονίου που θα έσκιζαν.

Αλήθεια, ποια "αξιοπρέπεια" υπάρχει στην ανεργία;

Υπάρχουν υπερήφανοι άνεργοι με το κεφάλι ψηλά;

Γιατί δεν τους ρωτάνε πόσο υπερήφανοι αισθάνονται για την ανεργία τους;
Γιατί δε ρίχνουν μια ματιά στο πώς κοιτάζει ένας άνεργος πατέρας τα παιδιά του;


Όλοι το απόγευμα στις 7μμ στο Σύνταγμα με το ΚΚΕ.
Αναμονή τέλος.
Όλοι με τη λαική αντιπολίτευση!

Linkwithin

Ευχαριστούμε για την υπενθύμιση κ.Μπαρουφάκη, θα είμαστε εκεί

 Ευχαριστούμε για την υπενθύμιση κ.Μπαρουφάκη, θα είμαστε εκεί

Ακούσαμε, με μεγάλη μας αλήθεια έκπληξη, τον υπουργό οικονομίας της χώρας μας, να λέει, σε μια αποστροφή του λόγου του, σε συνέντευξη του στο Bloomberg:

“…το μοναδικό πράγμα που θέλει ο κόσμος δεν είναι χρήματα ή δουλειές αλλά αξιοπρέπεια” ,και “αυτό τους το έχουμε δώσει.” υποστήριξε.

Προσπερνώντας το γεγονός πως η καθημερινή αξιοπρέπεια είναι άρρηκτα δεμένη με την εργασία και την οικονομική ανεξαρτησία (πόσο «αξιοπρεπής» μπορεί να είναι ένας ζητιάνος π.χ.;), θα δεχτούμε πως υπό έκτακτες συνθήκες είναι δυνατόν μια αξιοπρεπής στάση ζωής να οδηγήσει ακόμη και στην ανέχεια. Όπως κατά την διάρκεια μιας απεργίας για παράδειγμα.

Θα προσπεράσουμε ακόμη και το γεγονός πως κανείς δεν ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ για να του δώσει «αξιοπρέπεια», αλλά ψηφίστηκε ακριβώς λέγοντας πως μπορεί να εξασφαλίσει περισσότερες «δουλειές και λεφτά». Τουλάχιστον περισσότερα από τους «άλλους», όπως βαρεθήκαμε να ακούμε τους ΣΥΡΙΖΑίους να λένε. Θα το προσπεράσουμε όμως και αυτό για να πάμε παρακάτω. 

Στο κομμάτι που ο κ.Μπαρουφάκης ισχυρίζεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ «έδωσε αξιοπρέπεια» στον λαό.

Δυστυχώς ή ευτυχώς κ.Μπαρουφάκη, "την τιμή και την αξιοπρέπεια, ούτε να σου την χαρίσει, ούτε να σου την αφαιρέσει μπορεί κανείς. Μόνο να την χάσεις μπορείς." Και κατά συνέπεια, μόνο να την κερδίσεις ο ίδιος.

Αυτά πέρα από την κοινή λογική, ήταν και τα λόγια ενός μεγάλου άντρα, του οποίου τα λόγια αναγκαζόμαστε να θυμόμαστε 40 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του.

Του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη.

Και σε αντίθεση με εσάς κ.Υπουργέ, εκείνος όταν μίλαγε δεν ήλπιζε πως τα λόγια του θα ξεχαστούν την επόμενη εβδομάδα.

Θα σας αναγνωρίσουμε όμως και ένα δίκιο. Πράγματι, ο λαός αυτής της χώρας θέλει την αξιοπρέπεια του. Και αφού αυτή η ρημάδα ούτε χαρίζεται, ούτε μπορεί να αφαιρεθεί από τρίτους, θα την διεκδικήσει και θα την κατακτήσει μονάχος.

Μακρυά από τους εμπόρους της «αξιοπρέπειας» και των οικόπεδων στην μέση του πελάγου.

Θα την διεκδικήσει μονάχος ξεκινώντας από σήμερα το απόγευμα στο Σύνταγμα.

Παλεύοντας και όχι παρακαλώντας, για την ζωή που του ανήκει.

Γιατί πράγματι, δεν είναι μόνον τα ψιχουλάκια που τάζατε προεκλογικά και ξεχάσατε την επομένη μέρα, το ζήτημα. Είναι και θέμα αξιοπρέπειας.

Σας ευχαριστούμε θερμά για την υπενθύμιση κ.Υπουργέ.

Θα είμαστε εκεί!

ΧΕΣΤΗΚΕ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΕ Ο,ΤΙ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ

 ΧΕΣΤΗΚΕ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΕ Ο,ΤΙ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ

…δηλαδή, τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθούσε η Νέα Δημοκρατία και το Πασόκ. 
Διότι αυτό ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 
Ζήτησε τετράμηνη (...ΟΥΔΕΝ ΜΟΝΙΜΟΤΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ) συνέχιση της ίδιας πολιτικής, για την οποία στις εκλογές καταψηφίστηκε απ’ το λαό η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ολίγον από ΔΗΜΑΡ… 

Άρα, ο λαός υπερψήφισε για συγκυβέρνηση τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όχι τους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μόνο και μόνο για αλλαγή προσώπων στην επιβολή τής αντιλαϊκής πολιτικής.

Είναι αλήθεια αυτό;;;

Αν ναι, περαστικά μας…
Αν όχι, περάστε οι πραγματικά αγανακτισμένοι από ΕΔΩ ΜΕΡΙΑ, ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΝΤΟΧΗ, να ξεκινήσουμε να γυρνάμε δυνατά και γρηγορότερα τον τροχό,
για να ζήσει κι ο φτωχός.
Και να ζήσει αξιοπρεπώς!
Πλούτος υπάρχει αμύθητος!

Αλ(α)λάζοντας

 Αλ(α)λάζοντας

Δηλ εσύ σφε αναγνώστη είσαι τόσο καχύποπτος και σεχταριστής, που δε βλέπεις καμία αλλαγή;

Βρισκόμαστε στο 89^ο λεπτό της μεταπολίτευσης, αγαπητοί μου ακροατές, κι έχουμε αναγκαστική αλλαγή. Στη θέση του βαριά τραυματισμένου πασόκ, που αποχωρεί εν μέσω αποδοκιμασιών και μούντζων στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, εισέρχεται εν μέσω αποθέωσης, ζητωκραυγών και εκλογικής νιρβάνας, ο συνασπισμός ριζοσπαστικής αριστεράς. Συγκλίνει προς το μεσαίο χώρο, κάνει εντυπωσιακά τσαλιμάκια χωρίς ουσία και παραλύει τη λαϊκή άμυνα, που κάθεται και χαζεύει. Εκπληκτική παράσταση, κυρίες και κύριοι.

Το καλύτερο είναι πως μια πρόσφατη αντικειμενική δημοσκόπηση εμφανίζει τον τσίπρα ως καταλληλότερο πρωθυπουργό σύμφωνα με το 73% των ερωτηθέντων, ενώ το 80% του δείγματος φέρεται να συμφωνεί με τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης για την επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές. Δεν ξέρω πώς θα χαρακτήριζαν σε άλλη περίπτωση οι κυβερνώντες αυτά τα ποσοστά (μπρεζνιεφικά, αλά τσαουσέσκου, κτλ) αλλά τέτοια ευρύτατη συναίνεση δεν υπάρχει ούτε καν στην κοινοβουλευτική ομάδα του σύριζα.

Άσε πια το τιτίβισμα που αναπαρήγαγε η κανελλοπούλου (από τον καιρό που η απήχηση του κυβερνώντος κόμματος ήταν πιο χαμηλή κι από τα ποσοστά του «εμείς κι εμείς» σε επανάληψη): οκτώ στους δέκα στηρίζουν σύριζα, οι άλλοι δύο στους δέκα είναι αριστεροί. Που θα μπορούσε να διασκευαστεί και στα χνάρια των επιτυχιών του δαλιανίδη: οι μισοί από εσάς στην κο είστε πασόκοι. Κι οι άλλοι μισοί, ακόμα χειρότεροι.

Ο πρώτος μήνας της νέας συγκυβέρνησης ολοκληρώνεται με εντυπωσιακές αλλαγές: μνημόνιο-γέφυρα με 70-30, παιχνίδι με τις λέξεις, τη γλώσσα του σώματος και τη νοημοσύνη μας, όρκους πίστης στο εκκλησιαστικό κατεστημένο, ο πάκης πτδ, ένας αυτόχειρας στο κολαστήριο της αμυγδαλέζας και σοσιαλιστικό ξύλο στους αναρχικούς που διαδήλωσαν, μνημονιακή μείωση –που δεν ακυρώθηκε ακόμα- 30% στους ωρομίσθιους των ιεκ, κοροϊδία με το βασικό μισθό και τις προσλήψεις στο δημόσιο, σοβαρό ενδεχόμενο να μην περάσει καν η έγκριση της συμφωνίας από τη βουλή, προβοκατόρικα δημοσιεύματα για το ριζοσπάστη και την κοκα-κόλα, σπέκουλα για το θέμα του σημερινού συλλαλητηρίου, κοκ.

Ειδικά σε αυτό το τελευταίο κάποιοι διάλογοι στο διαδίκτυο είναι να σταματάει ο νους σου.

Γιατί θυμήθηκε τώρα το κκε να σηκώσει το ζήτημα της κατάργησης του μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων; Τι έκανε τόσο καιρό που ήταν κυβέρνηση η νδ;

-Μα είχε καταθέσει ακριβώς την ίδια πρόταση κι επί συγκυβέρνησης σαμαρά-βενιζέλου, που δεν έφτασε ποτέ στην ολομέλεια, αλλά είχε θεωρητικά τη στήριξη του σύριζα.

-Ναι, αλλά… (ε το αλλά αυτό κυμαίνεται από βάρκιζα και στάλιν ως τυποεκδοτική και κόκα-κόλα).

Ναι αλλά τι σκοπιμότητα εξυπηρετεί η κατάθεσή της τώρα;

-Καμία. Από την άλλη τι σκοπιμότητα εξυπηρετεί να μην υπερψηφίσει την πρόταση αυτή μια αριστερή θεωρητικά κυβέρνηση;

Και κάπου εκεί σταματάνε τα λογικά επιχειρήματα κι οι δυνατότητες περαιτέρω συζήτησης. Πάντα στα πλαίσια της δημιουργικής αμφισημίας –sic.

Δημιουργική αμφισημία; Δηλ σαν αυτό που έλεγε το παλιό πρόγραμμα ότι για εμάς θα είναι η λαϊκή εξουσία ενώ για τους συμμάχους μας στο μέτωπο μπορεί να είναι κάτι άλλο;

Όχι. Δηλ σαν αυτό το διαβόητο «και εις τη λαοκρατίαν πιστεύομεν» του παπανδρέου κατά την απελευθέρωση.

Τώρα όμως δεν υπάρχει καμία αμφισημία που να αφήνει περιθώριο παρανόησης για τον χαρακτήρα της συγκυβέρνησης και της πολιτικής της. Για αυτό, για όλους τους παραπάνω λόγους, κι άλλους τόσους ακόμα, πρέπει να πας στο απογευματινό συλλαλητήριο (στο σύνταγμα και σε όσες άλλες πόλεις έχουν οριστεί αντίστοιχες συγκεντρώσεις). Κι ας μην είναι σύμμαχός μας ο καιρός (που σχεδόν ποτέ, από παράδοση, δεν έχει θέση στη λαϊκή συμμαχία, με τα καπρίτσια του).

Βουλωμένο γράμμα…

Βουλωμένο γράμμα…

    Παρατήρηση πρώτη: Τα όσα υπογράφηκαν μεταξύ της κυβέρνησης και των «εταίρων» της στο Eurogroup αποτελούν μια νέα συμφωνία της Ελλάδας με τους… «θεσμούς». Θα ήταν αδιανόητο μια τέτοια συμφωνία να μην περάσει από τη Βουλή. Σε αυτή την περίπτωση θα είχαμε επανάληψη και συνέχιση των μαύρων τακτικών των Προεδρικών Διαταγμάτων και των Πράξεων Νομοθετικών Περιεχομένων. Των τακτικών που βύθισαν ακόμα και αυτή την αστική δημοκρατία στα Τάρταρα την προηγούμενη 5ετία. Το θέμα πρέπει να λήξει άμεσα. Τώρα. Χωρίς «δημιουργικές ασάφειες» και χωρίς… τσαλίμια.

    Παρατήρηση δεύτερη: Εκείνο που ακούγαμε προεκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν το τέλος του Μνημονίου από το ίδιο το βράδυ των εκλογών. Και όχι η «επέκτασή του». Εσχάτως όποτε ασκείται τεκμηριωμένη κριτική στην κυβέρνηση για όσα δεσμεύτηκε με τους «εταίρους» της, εκείνο που ακούγεται σαν δικαιολογία είναι: «Και τι μπορούσε να κάνει, οι τράπεζες θα έμεναν χωρίς ρευστό». «Θα παθαίναμε ό,τι και η Κύπρος». «Θα μας πήγαιναν σε ξαφνικό θάνατο» κι άλλα τέτοια. Θυμίζουμε ότι αντίστοιχα ήταν τα «επιχειρήματα» των προηγούμενων κυβερνήσεων μετά από κάθε συνάντησή τους με την τρόικα και μετά από κάθε επιστροφή τους από τις Βρυξέλλες. Αλλά τότε ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για «δικαιολογίες», για «υποταγή» και για «υποτέλεια». Τότε όλη αυτή η «επιχειρηματολογία» εκλαμβανόταν – και από τον ΣΥΡΙΖΑ – σαν «εμπόριο φόβου». Τώρα από πού κι ως που διεκδικεί κλέη «ρεαλισμού»;

    Παρατήρηση τρίτη: Ακούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε την επέκταση της Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων διότι, τελικά, στις εκλογές δεν πήρε από τον λαό «εντολή ρήξης» αλλά εντολή «παραμονής στο ευρώ και την ΕΕ». Δεν νομίζουμε ότι αυτή είναι και πολύ ειλικρινής ανάγνωση του μηνύματος των εκλογών. Ο λαός στις εκλογές δεν ψήφισε ούτε για «έξοδο», ούτε για «παραμονή» στην ΕΕ. Πρωτευόντως ψήφισε και ζήτησε τέλος της λιτότητας, τέλος της καταστροφής, τέλος των Μνημονίων, τέλος του Αγγλικού Δικαίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ τι ισχυρίστηκε; Ότι αυτά, τα στοιχειώδη, τα αναγκαία, τα ελάχιστα, μπορεί να τα πετύχει εντός της ΕΕ. Με διαπραγματεύσεις και συμφωνίες με τους «εταίρους». Και η λαϊκή πλειοψηφία πείστηκε ότι όσα ζητά μπορούν να ικανοποιηθούν μέσα στην ΕΕ και του είπε του ΣΥΡΙΖΑ: «Εμπρός, κάντα». Αν τώρα αποδεικνύεται – όπως υποστήριζαν και υποστηρίζουν οι κομμουνιστές - ότι εντός της ΕΕ, εντός των «θεσμών», με «διαπραγματεύσεις και όχι με ρήξεις, δεν μπορείς να εξασφαλίσεις ούτε ψίχουλα, ούτε μια στοιχειώδη ανακούφιση του λαού, ούτε τις γάζες για τα νοσοκομεία, ούτε εθνική κυριαρχία, τότε αυτή είναι μια υπέροχη ομολογία! Είναι μια ενδιαφέρουσα βάση για να σκεφτούμε και να αναστοχαστούμε: Εντός ή εκτός ΕΕ, λοιπόν;… Αλλά αυτό είναι άλλο πράγμα, κι άλλο πράγμα να επανεισάγεται από το παράθυρο εκείνο το «πάση θυσία στο ευρώ» - δηλαδή η θεωρία των προηγούμενων κυβερνήσεων. Άλλο πράγμα για την υπογραφή της κυβέρνησης να τα ρίχνουν κάποιοι στην «κοινωνία», με μια ρητορική του στυλ «φταίει η κοινωνία που δεν είναι έτοιμη για ρήξεις». Και πολύ περισσότερο είναι άλλο πράγμα να εμφανίζεται η επέκταση Δανειακών Συμβάσεων και Μνημονίων σαν «απαίτηση» του λαού!    
    Παρατήρηση τέταρτη: Η πρώτη πράξη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ – για λόγους «λογικής και επιβίωσης» έλεγε ο κ.Τσίπρας – θα ήταν να νομοθετήσει στη Βουλή την ακύρωση του Μνημονίου.

    Το ΚΚΕ, όπως σημειώνεται και στο κάλεσμα για το σημερινό συλλαλητήριο του Κόμματος - στο Σύνταγμα στις 7μμ - θα ζητήσει την υπερψήφιση στη Βουλή της πρότασης νόμου που κατέθεσε πριν λίγες μέρες για την ακύρωση των Μνημονίων. Την αντίστοιχη προηγούμενη πρόταση νόμου του ΚΚΕ, που κατατέθηκε μετά τις εκλογές του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση την είχε ψηφίσει. Όποιος υποψιάζεται ότι αυτή την φορά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ψηφίσει την πρόταση - που τότε την είχε υπερψηφίσει - μάλλον βουλωμένο γράμμα διαβάζει…

Υστερόγραφο: «Ακούμε ότι το ΚΚΕ περίμενε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει συλλαλητήριο ενώ τα προηγούμενα χρόνια δεν έκανε τίποτα»… Επειδή αν μη τι άλλο αυτό είναι χοντρή συκοφαντία, όχι για το ΚΚΕ, αλλά για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που αγωνίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, υπενθυμίζουμε: από την πρώτη στιγμή της ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 2009 μέχρι και σήμερα το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όπου συμμετέχουν οι κομμουνιστές στο εργατικό κίνημα, πραγματοποίησαν εκατόν τριάντα (αριθμός: 130) συλλαλητήρια, απεργίες και κινητοποιήσεις πανελλαδικού χαρακτήρα!
Ειδικά το ΚΚΕ, το πρώτο κομματικό συλλαλητήριο που διοργάνωσε επί μνημονίων ήταν στις 15 Μάη του 2010. Μια βδομάδα, δηλαδή, μετά την υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης (στις 8 Μάη 2010).  Τώρα, το πρώτο κομματικό του συλλαλητήριο το ΚΚΕ το πραγματοποιεί σήμερα στις 27 Φλεβάρη. Δηλαδή, και πάλι μια βδομάδα μετά την επέκταση της Δανειακής Σύμβασης που υπογράφτηκε στις 20 Φλεβάρη. Αυτά για όσους μιλούν για συνέπεια.

  Νίκος Μπογιόπουλος

Ανοικτή επιστολή ενός κομμουνιστή σε ένα προδότη της τάξης του

tags: Στάθης, Τάκης Βαρελάς,

«Αυστηρώς προσωπικόν…»

Του Τάκη Βαρελά

Αγαπητέ Στάθη (Σταυρόπουλε) 

…τι και αν πέρασες, τι και αν πόνεσες, όπως λες, με το ΚΚΕ, τουλάχιστον εσύ, αλλά και πολύ άλλοι, στο ΚΚΕ, έμαθαν να ακονίζουν την πένα και το λόγο τους, έμαθαν να ορίζουν σκίτσο με γραμμή και στόχο.

Αυτό, το πέρα από το ταλέντο, επίκτητο, σου το έμαθαν, αυτοί οι ξύλινοι ΚΚΕέδες, που είχαν δουλέψει με πιο δυνατό εργαλείο, πιο ικανό, από εσένα και εμένα, είχαν ματωθεί με το όπλο στο χέρι για αξίες, πέρα από ταξίδια πρόσκαιρα και κοντόστοχα και εκ του ασφαλούς μαχόμενα σαν της αφεντιάς μας.

Όπως καταλαβαίνεις με τους λύκους κολεγιά δεν γίνεται, είναι στη φύση τους, να σχεδιάζουν να σε φάνε και μας έφαγαν! ..και εκτιμώ ότι το ΚΚΕ έμαθε.

Σεις γίνατε… εις σάρκα μία, πριν καν στρωθεί το νυφικό κρεβάτι! Άνευ αρραβώνα !

Από το, πάτε σε πόλεμο με τα συμφέροντα, πάτε σε γάμο με τα συμφέροντα!

Δεν σε είδα, τώρα, σε μάχη ενάντια στα συμφέροντα! Σε είδα σε μάχη ενάντια στο ΚΚΕ !

Ρίξε μια μάτια στα περασμένα σκίτσα της νιότης σου και ρώτησε τα:

Γίνεται ο λύκος αρνί;

Αν σου πουν ναι, τότε, άλλαξε τους λεζάντα! Αλλά θα είναι ψέμα.

Αν σου πουν όχι! Τότε, σήμερα είσαι σε λάθος δρόμο, μετ εμπάθειας προς το ΚΚΕ, μπορώ να πω!

Απλά, γιατί το ζητούμενο τότε και τώρα, ήταν η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και στην περίπτωση αυτή μέση λύση, δεν υπάρχει.

Το μέσο της πάλης, το ΚΚΕ, τότε και τώρα είναι εδώ. Έμπειρο, πιο ώριμο, τουλάχιστον αυτό διαπραγματεύθηκε με το όπλο στο χέρι.

Το ΚΚΕ, δηλαδή, που το υπηρέτησες μέχρι εκεί που ο στόχος μας ήταν κοινός, από κει και πέρα, πήρες το δρόμο της ατομικής ιδεολογίας και στάσης σου, ρόζιασες και πολλές φορές κιτρίνισες, αλλάζοντας τις αστικοφυλλάδες σαν τα πουκάμισα, δικαίωμα σου, αλλά υποχρέωση μας να το πούμε.

Βλέπεις, ακόμα και αυτές οι φυλλάδες έχουν τα όρια τους, για το μέχρι που θα κινηθείς και αν θυμάμαι καλά, αλλιώς, γράψε το εσύ, που τα έπαιρνες τα γράμματα, καλύτερα από μένα, έλεγε ο Λένιν, ότι «…η ελευθερία του συγγραφέα σταματά μπροστά στα συμφέροντα του εκδότη».

Νομίζω, όλοι μπορούν να αντιληφθούν, τι εννοώ.

«Σύντροφοι», αγαπητέ Στάθη, λέγονται και οι ψαράδες, οι οποίοι τραβώντας τα δίχτυα, σε άγριες θάλασσες και δύσκολους καιρούς, μοιράζονται ψαριά, μερτικό ή πείνα και άδεια τελάρα. Αυτοί είναι οι πραγματικοί σύντροφοι της ανάγκης, της δουλειάς και της ζωής.

Δυστυχώς εμείς, χωρίσαμε χρόνια τώρα και αυτό οφείλεις να το αντιληφθείς.

Πάει η συντροφιά μας, ο καθένας πήρε το δρόμο του!

Ο καθένας τη κατσαρόλα του! Συ ελπίζω γεμάτη.

Συ έχεις βήμα, κουνάς το δάχτυλο, σκιτσάρεις και γράφεις και μιλάς στο πόπολο σαν το ναυαγοσώστη, κράζοντας την τζούφια μετά συμβολαίου κατσαρόλα σου.

Τι και αν το φαγητό είναι ξαναζεσταμένο;

Συ έχεις το μέσο να μαγειρεύεις, έχεις την κατσαρόλα, φτιάχνεις το menu.

Δεν ξεχνάς το timing. Είσαι στην ώρα σου, παραμονές του συλλαλητηρίου, τώρα που η πραγματική ελπίδα βγαίνει στους δρόμους και φωνάζει!

Εσύ, αυτήν την ώρα βρήκες το λόγο να ξανασερβίρεις χολή στο ΚΚΕ, φροντίζοντας να βάζεις της νιότης τα αρώματα, προσδοκώντας να αχνιστείς, λίγο από την esans των συντρόφων, να χρησιμοποιήσω και εγώ λίγο τα αυθεντικά μου Ρουμελιώτικα, αυτού του πάλε πότε ΚΚΕ που μας άνοιξε τα μάτια και όχι μόνο.

Πάει, λοιπόν, η συντροφιά των αγώνων μας, «ψόφησες το βόδι μας, τέρμα η κολεγιά μας».

Κτύπα λοιπόν, αγαπητέ Στάθη την χάρτινη και ηλεκτρονική κατσαρόλα σου, στους ρυθμούς του συστήματος γοητεύοντας τις εταίρες και τους εταίρους, τους «τρεις θεσμούς», πως θα το έλεγαν, αλήθεια στα Ινδιάνικα, ίσως «Τρεις Λύκοι» και «το μαύρο πρόβατο».

Ειλικρινά θα το ήθελα ως σκίτσο και σε σειρά με την δική σου υπογραφή, αλλά δυστυχώς δεν….

Αγαπητέ Στάθη, μετά από αυτήν την ανοικτή επιστολή, πλέον δύο θα σε ακούν και δύο θα σε κρίνουν!

1. Αυτοί που περπάτησαν και περπατούν ταξικά και μπολσεβίκικα μαζί, με μόνο κριτήριο τη ρήση των μπαρουτοκαπνισμένων: «Τα στερνά, τιμούν τα πρώτα».

2. Αυτοί που γεμίζουν την κατσαρόλα σου, με μόνο κριτήριο το συμφέρον τους.

Σε ελεύθερη μετάφραση : «..ο καθείς εφ ω ετάχθη..»

Από ήσυχους και φρόνιμους δεν πήγε πάντως μπροστά η ανθρωπότητα !

 

Με εκτίμηση

και σεβασμό στην ικανότητα του ΚΚΕ

να καλλιεργεί τις δεξιότητες των ανθρώπων

προάγοντας το ταλέντο τους, σε Τέχνη.

Βαρελάς Τάκης,

Ζωγράφος

Οι πολιτισμένοι και οι κάφροι

 Οι πολιτισμένοι και οι κάφροι

Ένα βίντεο που σοκάρει κυκλοφορεί εδώ και μερικές ώρες στο διαδίκτυο. Πρόκειται για το βίντεο μιας ομάδας Τζιχαντιστών του ISIS που έχουν εισέλθει στο Μουσείο της Μοσούλης και καταστρέφουν εκθέματα της Ασσυριακής εποχής του Ιράκ με την αιτιολογία ότι: 

«Ο προφήτης μάς διέταξε να ξεφορτωθούμε τα αγάλματα και τα λείψανα. Οι σύντροφοί του έκαναν το ίδιο όταν κατέλαβαν χώρες μετά από εκείνον»

Το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=JEYX_CbwAD8#t=68

Ως αθεράπευτος αρχαιολάτρης δεν μπορώ παρά να νιώσω ένα ρίγος, όμως σε δεύτερη ανάγνωση στρέφω τη σκέψη μου στην Ευρώπη. 

Μιλάμε για το Ιράκ. Μια χώρα προτεκτοράτο της Μεγάλης Βρετανίας από το 1918 που ο αποικιοκρατικός της στρατός την κατέλαβε. Τα πρώτα ακριβή σύνορά της κατοχυρώθηκαν το 1920 ακριβώς όπως όριζαν τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία διόρισε και τον πρώτο μονάρχη της χώρας Φεϊζάλ Α. 

Μιλάμε για μια χώρα που από το 1930 που τυπικά θεωρείται ανεξάρτητη, αποτελεί μαριονέτα του Ηνωμένου Βασιλείου και μετέπειτα των ΗΠΑ. Μια χώρα που ο εξωτερικός αποικιοκράτης έλεγχε την τοπική εξουσία μέσω φυλετικών πολέμων. Μια χώρα που οι ΗΠΑ ισοπέδωσαν κυριολεκτικά στον Πόλεμο του Κόλπου. Μια χώρα που οι δικτατορίες (Σαντάμ Χουσείν) και οι κυβερνήσεις ανδρείκελα των δυτικών συμφερόντων εξακολουθούν να αποτελούν πραγματικότητα. 

• Μια χώρα με ανεργία 16-17%
• Με ποσοστό ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας 25- 28% (2008) 
• Με το 90% των κρατικών εσόδων να προέρχεται από την πετρελαϊκή βιομηχανία η οποία πουλά πετρέλαιο της κατά 25% σε αμερικανικό κολοσσό.

Και ας μιλήσουμε γενικότερα. Η Μέση Ανατολή και ολόκληρη η Αφρική, χώρες δηλαδή που ο λευκός Ευρωπαίος σήμερα αποκαλεί "Χώρες του Τρίτου Κόσμου" ή αν είναι πιο ευγενικός "Αναπτυσσόμενες Χώρες", αποτέλεσαν για τουλάχιστον 150 με 200 χρόνια αποικίες των ευγενών Ευρωπαίων. Σήμερα δε, αποτελούν χώρες με έντονα δυτικά συμφέροντα, κυβερνήσεις ανδρείκελα και δικτατορίες που εξυπηρετούν τη μια ή την άλλη πολυεθνική. 

Ή μήπως θα ξεχάσουμε ότι οι κεφαλές του ISIS είναι οι ίδιοι οι "αντικαθεστωτικοί" της Συρίας που πολεμούσαν τον Άσαντ και στους οποίους τώρα έχει δωθεί ένας νέος ρόλος; 

Η αλήθεια είναι ωμή. Οι χώρες του πρώην αποικιοκρατικού κόσμου βυθίστηκαν από τη δυτική εκμετάλλευση στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Ρουφήχτηκαν μέχρι το μεδούλι σε πόρους, πλούτο και ανθρώπινο δυναμικό. Είναι χώρες στις οποίες ακόμα τα δυτικά συμφέροντα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Χώρες στις οποίες ο διεθνής Ιμπεριαλισμός γ...μεί και δέρνει (συγγνώμη και για την έκφραση). Χώρος στις οποίες ο άνθρωπος έχει πολύ μικρότερη αξία από τον χρυσό, το πετρέλαιο και τα διαμάντια. 

Αλλά ελάτε πίσω στη Γηραιά Ήπειρο 

Μήπως οι λόρδοι και οι βαρώνοι αποικιοκράτες δεν έσπαγαν με καλέμια, σφυριά και βαριοπούλες τα πολιτιστικά κειμήλια των χωρών αυτών; Μήπως το Λούβρο, το Βρετανικό Μουσείο και άλλα τέτοια ευγενή ιδρύματα δεν είναι γεμάτα με τα όσα οι ευγενείς πρόγονοι των σημερινών πολιτισμένων Ευρωπαίων έκλεψαν; 

Μήπως ο Χάουαρντ Κάρτερ που παράθεσε γεύμα στον τάφο του Ραμσή του 11ου σέβονταν τον αιγυπτιακό πολιτισμό; Ας σημειώσουμε δε ότι παράλληλα οι Αιγύπτιοι εργάτες του γνώριζαν τις χείριστες συνθήκες εργασίας και οι θάνατοι πολλών εξ αυτών αποδόθηκαν στην ... κατάρα του Φαραώ.

Μήπως ο Λόρδος Έλγιν δεν διέλυσε με σιδεροπρίονα και σφυριά τα γλυπτά της ζωφόρου του Παρθενώνα για να τα μεταφέρει στην πατρίδα του; 

Μήπως οι αμερικανικές στρατιωτικές αποστολές που έκαναν τον "Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας" του Μπους, δεν κατέκλεψαν τα μουσεία του Ιράκ; Δεν ξαφρίστηκαν έτσι εκατομμύρια από πωλήσεις σε ιδιωτικές συλλογές;

Ή για να το πάω και ένα βήμα μετά, δεν είναι και η δική μας δυτικού τύπου κουλτούρα που διαθέτει "πολιτισμένα πρότυπα" τύπου Indiana Jones, Ρικ Ο'Ντόνελ και άλλων ενόπλων αρχαιολόγων του Hollywood που καταστρέφουν, διαλύουν και σκοτώνουν μέχρι να πάρουν (για την πάρτη τους πάντα) αυτό που θέλουν;

Για να μιλήσουμε και για τον ισλαμιστικό φονταμενταλισμό τώρα.

Είναι άραγε τόσο ειδεχθής; 

Ναι είναι. Είναι μια θρησκεία που χρησιμοποιείται για έναν πόλεμο συμφερόντων και ως τέτοια ωθεί τους ανθρώπους σε φρικτά εγκλήματα. Όμως απέχει πολύ από τη δική μας θρησκεία και την εργαλειοποίησή της σε ανάλογες περιστάσεις;

Μήπως δεν ήταν ο Τζωρτζ Μπους που έλεγε ότι ο βομβαρδισμός του Ιράκ και ο "Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας" ήταν κάτι που επιθυμούσε ο Θεός; 

Μήπως η δυτική Καθολική Εκκλησία δεν κώφευε απέναντι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί και των Ιταλών φασιστών τη στιγμή που εξοντώνονταν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων;

Μήπως η δυτική Καθολική Εκκλησία δεν πωλούσε τα μωρά των πολιτικών κρατουμένων στη δικτατορία του Φράνκο, σε μητέρες που δεν θα ήταν κομμουνίστριες; 

Ή μήπως στην πάμφτωχη Ελλάδα του Εμφυλίου δεν κόβανε κεφάλια ανταρτών για να τα πουλήσουν στο κράτος για μια λίρα το κεφάλι, ενώ οι ιερείς κουβαλάγαν και όπλα για να "ηττηθεί ο συμμοριτισμός"; (Ας σημειωθεί ότι τότε η Ελλάδα ξαναχτίζονταν με τα αμερικανικά πακέτα Μάρσαλ)

Aλλά ας μην πάμε και τόσο πίσω. Ορίστε τι έκαναν οι Έλληνες νεοναζί Λοκατζήδες στη Σρεμπρένιτσα, τότε που η Ελλάδα υπερασπίζονταν το "ομόδοξο έθνος των Σέρβων".

Και εδώ ο τρόπος με τον οποίο βασάνισαν οι ορθόδοξοι χριστιανοί νεοναζί της Ουκρανίας τον γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος πριν μερικούς μήνες:

Οι εικόνες λοιπόν που σοκάρουν τους καλοζωισμένους Ευρωπαίους: 

• Αποτελούν κομμάτι και της δικής τους συμπεριφοράς του παρελθόντος, αλλά και της σημερινής στάσης των εκλεγμένων κυβερνήσεών τους.

• Είναι καθαρό αποτέλεσμα της αποικιοκρατικής πολιτικής που τα κράτη τους εξακολουθούν να εφαρμόζουν (με το ΝΑΤΟ, την ΕΕ αλλά και κατά μονάς) στις χώρες-σκουπιδοντενεκέ της Ευρώπης. 

Είναι λοιπόν τα συμφέροντα του σύγχρονου Ιμπεριαλισμού που δημιουργούν τις συνθήκες εκκόλαψης του ISIS και όλων αυτών των περιστατικών. 

Και πιστέψτε με ο σύγχρονος Ιμπεριαλισμός έχει κατά κύριο λόγο δέρμα λευκό...

Ο Τσίπρας, η Die Linke και το μνημόνιο

 Ο Τσίπρας, η Die Linke και το μνημόνιο

Γράφει μεταξύ άλλων το προχθεσινό "Βήμα" για την στάση των γερμανικών κομμάτων σε σχέση με το αίτημα της ελληνικής συγκυβέρνησης για την παράταση του μνημόνιου:

"...Ο κ.Σόιμπλε απέφυγε πάντως να κάνε εμφάνιση «θριαμβευτή». «Ο τόνος της ομιλίας του ήταν ψυχρός, αντικειμενικός» έλεγε παριστάμενος. Σε μια στιγμή μάλιστα εξέφρασε κατανόηση για τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας και ζήτησε από τους βουλευτές να μην του την κάνουν δυσκολότερη..."

"...
Μεγάλο πρόβλημα έχει αντίθετα η Linke (Αριστερά). Τα περισσότερα μέλη της κοινοβουλευτικής της ομάδας νιώθουν «ναυτία» και μόνο στη σκέψη, ότι θα πρέπει να ψηφίσουν υπέρ της πρότασης του κ.Σόιμπλε. «Είναι φοβερό δίλημμα» έλεγε η βουλευτής Γιούτα Κρέλμαν. «Αν ψηφίσουμε υπέρ, θα είναι σαν να αναγνωρίζουμε και εμείς το μνημόνιο. Μέχρι τώρα όμως το απορρίπταμε – και οι λόγοι για την απόρριψη παραμένουν και τώρα οι ίδιοι».

Παρόλα αυτά, η ίδια δεν απέκλειε το «ναι». Και ο λόγος γι αυτό ήταν ένα SMS του κ.Τσίπρα στον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας Γκρέγκορ Γκίζι, με το οποίο του ζητούσε να ψηφίσει υπέρ της παράτασης. «Θα το κάνω από αγάπη στον Αλέξη» έλεγε μια άλλη βουλευτής, που θέλει να μείνει ανώνυμη. «Tο μυαλό μου λέει „όχι“, αλλά η καρδιά μου „ναι“», πρόσθετε. Άλλοι πάλι τόνιζαν, ότι το «ναι» εμπεριέχει και τα δυο – και καρδιά και μυαλό. ..."

Το κάλεσμα του ΣΕΒ

Το κάλεσμα του ΣΕΒ

Για όσους έχουν αμφιβολίες για το χαρακτήρα της συμφωνίας και της «λίστας μεταρρυθμίσεων», στις οποίες κατέληξαν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι «θεσμοί» (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ), ας ρίξουν μια ματιά στη χτεσινή ανακοίνωση - κάλεσμα του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων.
Διαβάζουμε λοιπόν:
«Η μεταρρυθμιστική ατζέντα της κυβέρνησης, όπως αυτή καταγράφεται στη λίστα του υπουργείου Οικονομικών, δημιουργεί προσδοκίες για την πολυπόθητη κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη. Αλλωστε εμπεριέχει αρκετά από όσα δεν έγιναν και πολλά από αυτά που πρέπει να γίνουν. Αρκεί να υποστηριχθεί με σθεναρότητα και πίστη από το πολιτικό σύστημα, τους κοινωνικούς εταίρους και τους πολίτες».
Και συνεχίζει:
«Ο ΣΕΒ υποστηρίζει ενεργά όλες τις μεταρρυθμίσεις που εμπεδώνουν ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον, απελευθερώνουν δημιουργικές δυνάμεις, στηρίζουν την υγιή επιχειρηματικότητα και δημιουργούν θέσεις εργασίας, βάζοντας τα θεμέλια για τον αναπτυξιακό μετασχηματισμό με άξονες την παραγωγικότητα, τη γνώση, την εξωστρέφεια, την ποιότητα και την καινοτομία».
Απ' ό,τι φαίνεται, οι βιομήχανοι, οι εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (υποθέτουμε στο ίδιο θα συμφωνούν και εφοπλιστές, τραπεζίτες κ.ά.) δεν βλέπουν καμιά «δημιουργική ασάφεια» στη συμφωνία της συγκυβέρνησης, όπως προβάλλουν συστηματικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν βλέπουν διφορούμενες ερμηνείες. Θεωρούν, αντιθέτως, ότι είναι σαφέστατη στη στήριξη των δικών τους αντιλαϊκών συμφερόντων. Αυτών των συμφερόντων που για χάρη τους ο λαός, οι εργαζόμενοι φορτώθηκαν τα βάρη της κρίσης την προηγούμενη πενταετία.
Και είναι λογική αυτή η στάση του ΣΕΒ. Γιατί, ανεξάρτητα αν η συμφωνία ονομάζεται μνημόνιο ή όχι, η ουσία της παραμένει η ίδια.
Τι εξασφαλίζει; Εξασφαλίζει πρώτα απ' όλα ότι το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που χτίσθηκε τα προηγούμενα χρόνια θα μείνει απείραχτο, αδιατάραχτο, δεν πρόκειται να αλλάξει ή να αμφισβητηθεί. Ενα, λοιπόν, το κρατούμενο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τι άλλο εξασφαλίζει; Εξασφαλίζει ότι μια σειρά από αναδιαρθρώσεις θα συνεχιστούν με στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, από εκεί που σταμάτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και μάλιστα με το πλεονέκτημα που έχει η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εμφανίζει τη συνέχιση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ως τέλος της λιτότητας, ως τέλος των μνημονιακών πολιτικών. Στο να εμφανίζουν το μαύρο άσπρο οι σημερινοί κυβερνώντες παρουσιάζουν μια καταπληκτική ικανότητα.
Και συνέχιση, λοιπόν, της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, και αποπροσανατολισμός των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, κοροϊδία ότι αλλάζει η πολιτική. Γιατί, λοιπόν, να μη χαίρεται ο ΣΕΒ;
Ομως, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει να προβληματιστούν όταν βλέπουν τον πραγματικό τους αντίπαλο, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, να καλεί το λαό (βλέπε: τους πολίτες) να στηρίξει με κάθε τρόπο το «μεταρρυθμιστικό έργο» της νέας κυβέρνησης. Χρειάζεται, λοιπόν, και ο λαός, οι εργαζόμενοι να εγκαταλείψουν την ασάφεια της αναμονής, της ανοχής και των αυταπατών και με σαφή τρόπο να δηλώσουν την αντίθεσή τους στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, να διεκδικήσουν το ξήλωμα του αντεργατικού πλαισίου, την πραγματική κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων, να διεκδικήσουν την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, να ανοίξουν το δρόμο της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση, κλονισμού της αδράνειας, έχει σημασία η μαζική συμμετοχή στο σημερινό συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ.

«Τώρα το θυμήθηκε το ΚΚΕ..;»

«Τώρα το θυμήθηκε το ΚΚΕ..;»

Το ΚΚΕ, με δεδομένες τις τελευταίες εξελίξεις και το κυοφορούμενο νέο αντιλαϊκό μνημόνιο - πρόγραμμα - συμφωνία - σύμβαση - «γέφυρα» ή όπως αλλιώς το βαφτίσουν, διοργανώνει σήμερα συλλαλητήριο ενάντια στην αντιλαϊκή συμφωνία ανάμεσα σε συγκυβέρνηση - Ευρωπαϊκή Ενωση, που όχι μόνο δεν πειράζει ούτε μία τρίχα από τους προηγούμενους νόμους που έχουν ψηφιστεί, στο πλαίσιο των μνημονίων, αλλά προετοιμάζει για νέα δεινά που θα φορτωθούν στις πλάτες του λαού.
Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ την Τετάρτη κατέθεσε στη Βουλή πρόταση νόμου για την ακύρωση των μνημονίων, των αντιλαϊκών εφαρμοστικών νόμων που απορρέουν από αυτά και είναι η ουσία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων που ψήφισαν στη Βουλή οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Μια κίνηση απολύτως συνεπής με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Κόμματος. Μια κίνηση που αποτελεί στήριγμα στον αγώνα των εργαζομένων και του λαού για ξήλωμα όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου, που αφήνει άθικτο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και για τη διεκδίκηση όλων όσα έχασαν οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες την περίοδο της κρίσης.

* * *

Με αφορμή αυτήν την πολιτική πρωτοβουλία του ΚΚΕ, ήδη ακούγονται πολλές φωνές που κατηγορούν το Κόμμα και λένε: «Τώρα θυμήθηκε το ΚΚΕ να οργανώσει κινητοποίηση; Τι έκανε τόσα χρόνια;» Και μάλιστα, ενώ μέσα σε μερικές μέρες, η συγκυβέρνηση με τους «εταίρους» σχεδίασαν και συναποφάσισαν όσα συναποφάσισαν, αυτή η προπαγάνδα επιχειρεί να δημιουργήσει συνειρμούς - εκτός τόπου και χρόνου - ότι τώρα που η κυβέρνηση διαπραγματεύεται για το καλό της χώρας, τώρα κάποιοι - και εννοούν το ΚΚΕ - δημιουργούν πρόβλημα... Η αλήθεια είναι ότι το ΚΚΕ σαφώς δημιουργεί πρόβλημα και βάζει εμπόδια σε όσους απεργάζονται αντιλαϊκά σχέδια, σε όσους καλούν το λαό να κάνει θυσίες για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Πάντα το έκανε και πάντα θα το κάνει...
Ομως, ας δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα, εάν και κατά πόσο «το ΚΚΕ τώρα το θυμήθηκε...»

* * *

1ον: Οι δυνάμεις του ΚΚΕ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα συνέβαλαν με τη δράση τους από το 2009 ακόμα στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική. Θυμίζουμε ότι όταν άλλοι (λέγε με ΣΥΡΙΖΑ) πραγματοποιούσαν «προγραμματική αντιπολίτευση» στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πρωτοστατούσαν σε απεργία οργανωμένη με πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ (και με τη ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό να την πολεμάνε λυσσασμένα). Πολλοί, μάλιστα, απολύθηκαν γι' αυτήν την απεργιακή τους δράση. Από το 2009 έως το 2014 διοργάνωσαν και πρωτοστάτησαν σε 130 περίπου μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, στην προσπάθεια να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους, στο λαό και εκατοντάδες άλλες μικρότερες σε γειτονιές, χώρους δουλειάς, μικρότερες πόλεις, χωριά κ.λπ. Πρόσφατες στιγμές μιας τέτοιας προσπάθειας ήταν το μαζικό πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα την 1η του Νοέμβρη 2014 που σημείωσε σημαντική επιτυχία, παρά τις συκοφαντίες και την υπονόμευση από δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, του ΣΥΡΙΖΑ και την εργοδοσία, γιατί είχε ως σύνθημα «δεν ζούμε με ψίχουλα» καθώς και η απεργιακή κινητοποίηση στις 27 Νοέμβρη 2014.

2ον: Το ΚΚΕ και μετά το πρώτο και μετά το δεύτερο μνημόνιο είχε διοργανώσει συλλαλητήρια ενάντια στα μνημόνια και τις συμφωνίες με την ΕΕ που βασάνιζαν και βασανίζουν ακόμα το λαό. Το πανελλαδικό συλλαλητήριο το Μάη του 2010, τα συλλαλητήρια τον Οκτώβρη του 2010, το συλλαλητήριο το Φλεβάρη του 2012.

3ον Το ΚΚΕ, στις 12 Ιούλη 2012 κατέθεσε Πρόταση Νόμου για την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής. Την Πρόταση Νόμου την κατέθεσε, όπως άλλωστε είχε προαναγγείλει δημόσια λίγες μέρες μετά τις εκλογές του Μάη του 2012.

4ον: Το ΚΚΕ τότε είχε πάρει την πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών υπέρ της Πρότασης Νόμου που είχε καταθέσει. Δεκάδες χιλιάδες πολίτες, εργαζόμενοι, φορείς είχαν υπογράψει υπέρ της Πρότασης Νόμου και είχαν δηλώσει τη συμφωνία τους με αυτήν.

***

Καλά θα κάνουν, λοιπόν, όσοι προσπαθούν να δημιουργήσουν άθλιους συνειρμούς σε βάρος του ΚΚΕ, να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να είναι πιο προσεκτικοί... Οσο για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, το ραντεβού είναι σήμερα στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα...

Κεφαλοκυνηγοί αναπήρων μέσω των ΚΕΠΑ

Κεφαλοκυνηγοί αναπήρων μέσω των ΚΕΠΑ

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο ΙΚΑ Πανόρμου οργανώνει τη Δευτέρα, στη 1 μ.μ., η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), για την επαναπομπή για αξιολόγηση 53χρονης με σκλήρυνση κατά πλάκας

Σε κεφαλοκυνηγούς αναπήρων και χρονίως πασχόντων μετατράπηκαν διευθυντικά στελέχη του ΙΚΑ στο πλαίσιο της λειτουργίας των διαβόητων Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), αφήνοντάς τους χωρίς σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ετσι, ο διευθυντής του ΙΚΑ Πανόρμου επανέπεμψε στα ΚΕΠΑ μια σειρά από θετικές αποφάσεις υπέρ των αναπήρων, ανάμεσα στις οποίες είναι και μια 53χρονη με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ). «Αφού γλίτωσαν όπως όπως από τα "σφαγεία" των ΚΕΠΑ κάποιοι χρόνιοι πάσχοντες και ανάπηροι, έρχονται οι διοικητικοί διευθυντές των ΙΚΑ να επαναπέμψουν αποφάσεις ακόμα και δευτεροβάθμιων επιτροπών», καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και υπογραμμίζει: «Με αυτόν τον τρόπο ασκούν πίεση στις επιτροπές για να ακυρώσουν ακόμα και όποιες θετικές αποφάσεις έχουν πάρει. Είναι κεφαλοκυνηγοί εν δράσει. Ντροπή και αίσχος! Με τον αγώνα μας να τους σταματήσουμε!».
Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας έξω απ' το ΙΚΑ Πανόρμου (Καρύστου 7 & Πανόρμου) οργανώνουν τη Δευτέρα, ώρα 1 μ.μ., η ΣΕΑΑΝ, η Λαϊκή Επιτροπή και η Ομάδα Γυναικών της ΟΓΕ του 7ου Διαμερίσματος. «Απαιτούμε, τονίζουν σε κοινή ανακοίνωσή τους, να εκτελεστεί τώρα η απόφαση συνταξιοδότησης της συναδέλφου και των άλλων αναπήρων. Κανένας ανάπηρος ή χρονίως πάσχων χωρίς δωρεάν, υψηλής ποιότητας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανεξαρτήτως ποσοστού αναπηρίας. Επαναφορά των μισθών και των συντάξεων στο προ περικοπών επίπεδο».