Νέος γύρος εκβιασμών

  Πηγή: Eurokinissi

Στις «επετειακές» δηλώσεις για τον έναν χρόνο από την τυπική ολοκλήρωση των μνημονίων και της «εποπτείας», που συνεχίζονται όμως κανονικά στην πλάτη του λαού, αξιωματούχοι της Κομισιόν «ενθαρρύνουν» τη νέα κυβέρνηση να αξιοποιήσει το μνημονιακό «κεκτημένο» για να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση.

Παράλληλα, αποδίδουν τα εύσημα στον ΣΥΡΙΖΑ, που στη δική του κυβερνητική θητεία «έτρεξε» με συνέπεια την ατζέντα με τα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, «βγάζοντας λάδι» όλες τις προηγούμενες «μνημονιακές» κυβερνήσεις, πριν παραδώσει τη σκυτάλη στην επόμενη.


Ωστόσο, δεν είναι τυχαία η προσοχή που δίνει η Κομισιόν στην επιτάχυνση των μέτρων για τα «κόκκινα» δάνεια, λίγες μέρες πριν από την επανέναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών στις αρχές Σεπτέμβρη και ενώ κυβέρνηση, τράπεζες και επιχειρηματικοί όμιλοι προετοιμάζουν νέο «στενό μαρκάρισμα» σε χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, που δυσκολεύονται να πληρώσουν τα χρέη τους και κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους.

Η ΝΔ παρέλαβε έτοιμο το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο, στις ράγες του οποίου τροχοδρομεί τώρα τον επόμενο γύρο των εκβιασμών και της επίθεσης στη λαϊκή κατοικία.

Ο στόχος τους είναι καθαρός: Να απαλλάξουν τις τράπεζες από το βαρίδι των «κόκκινων» δανείων, για να ανταποκριθούν στο ρόλο τους και να στηρίξουν το στόχο της ανάπτυξης, με τη χρηματοδότηση επενδύσεων και επιχειρηματικών ομίλων.

Βιάζονται μάλιστα να φέρουν το τραπεζικό σύστημα σε μια καλύτερη κατάσταση, επειδή προβλέπουν νέα ζόρια στην οικονομία, σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην ΕΕ και παγκόσμια.

Γι' αυτό η ΝΔ «τρέχει» τον ψηφισμένο νόμο για την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων ένταξης ακόμα και σε αυτό το υποτυπώδες καθεστώς προστασίας που απέμεινε για την α' κατοικία.

Γι' αυτό οι τράπεζες ετοιμάζονται να περάσουν από νέα κρησάρα όλους όσοι τα προηγούμενα χρόνια εντάχθηκαν στον λεγόμενο «νόμο Κατσέλη», για να κερδίσουν χρόνο, στην προσπάθεια να σώσουν το κεραμίδι τους.

Κι όλα αυτά στο όνομα της αντιμετώπισης των «στρατηγικών κακοπληρωτών», που χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για να «σπάσει» και το τελευταίο νομικό ανάχωμα πριν τους πλειστηριασμούς.

Η διαδικασία αυτή «ακουμπάει» χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες, που τα σπίτια τους θα βρεθούν στη «γραμμή πυρός» των τραπεζών τους επόμενους μήνες και οι ίδιες στο επίκεντρο νέων εκβιασμών για να πληρώσουν απ' αυτά που δεν έχουν, αλλιώς θα χάσουν το σπίτι τους.

Κι επειδή προβλέπουν πως η αγανάκτηση και οι αντιδράσεις θα μεγαλώσουν, εντείνουν παράλληλα την καταστολή.

Γι' αυτό η κυβέρνηση ετοιμάζεται με την επικείμενη αλλαγή του Ποινικού Κώδικα να κάνει ακόμα αυστηρότερη τη νομοθεσία που της παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για την ποινική δίωξη όσων συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις υπεράσπισης της λαϊκής κατοικίας.

Το παράδειγμα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων είναι αποκαλυπτικό για τη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, με την επόμενη κυβέρνηση να εφαρμόζει και να συμπληρώνει το αντιδραστικό πλαίσιο της προηγούμενης.

Το κάνουν μάλιστα με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα, ότι αυτό που πρωτεύει είναι η σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος για τη στήριξη της ανάπτυξης.

Αυτούς τους στόχους, που καμιά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντά του, ο λαός τους πλήρωσε ακριβά με τις ανακεφαλαιοποιήσεις και το PSI, ενώ τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών, αν δεν πάει στον γκισέ της τράπεζας για να καταθέσει και την τελευταία του δεκάρα.

Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η «σωτηρία» των τραπεζών προϋποθέτει να πτωχεύσει ο ίδιος και επομένως η ανάπτυξη για τα κέρδη είναι «κίνδυνος - θάνατος» για τις λαϊκές ανάγκες.

Αυτό που επείγει τώρα, είναι να προετοιμαστούν τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, οι Λαϊκές Επιτροπές και οι άλλοι φορείς του κινήματος για μαχητική υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας.

Το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» να αποτελέσει σύνθημα κλιμάκωσης της πάλης ενάντια στην άθλια πολιτική των εκβιασμών και των πλειστηριασμών για τη θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων. Να σημάνει αντεπίθεση, που θα ανοίξει το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

• Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του «Ριζοσπάστη» της Πέμπτης 22 Αυγούστου.
  
  
  902.gr 

Πίσω από τη Γροιλανδία και τη Β. Κορέα

Κάνουν πως δεν κατάλαβαν οι περισσότεροι το θέμα «αγορά της Γροιλανδίας» και «φιλία» με τον Κιμ Γιονγκ  Ουν της Β. Κορέας, από πλευράς ΗΠΑ. Και τα παπαγαλάκια παριστάνουν ότι αξίζει το χιούμορ κοροϊδίας ο Τραμπ! Παριστάνουν πως δεν ξέρουν ότι ο Τραμπ είναι το πλέον ωμό αρπακτικό κοράκι του ιμπεριαλισμού για λογαριασμό των αμερικανικών μονοπωλίων και τίποτα δεν κάνει άσκοπα.

Πίσω από τη σκηνή λοιπόν, το σχέδιο Τραμπ μας λέει: Για να φτάσω σε πραγματικό αποκλεισμό και πόλεμο με την Κίνα- κατ επέκταση και με τη Ρωσία – πρέπει να κόψω κάθε εμπράγματη εξάρτηση της Δύσης από αυτές. Ποιες είναι οι κύριες εμπράγματες εξαρτύσεις; Οι «σπάνιες γαίες» και η ενέργεια (και οικονομικές με Κίνα αλλά αυτές είναι ελέγξιμες). Οι σπάνιες γαίες είναι μέταλλα σπάνια για στρατηγικούς και παραγωγικούς σκοπούς που τώρα βρίσκονται σε εδάφη εκτός ελέγχου ΗΠΑ και κυρίως σε Κίνα, Σιβηρία και Β. Κορέα. Μέρος τους έχει και η Γροιλανδία και κάποιες άλλες χώρες σε μικρή πυκνότητα.

Η σκέψη των Αμερικανών είναι  να ελέγξουν τέτοια εδάφη, πέρα βέβαια από την σχεδίαση της στρατηγικής περικύκλωσης των αντιπάλων τους.

Οι γραφίδες κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την κίνηση Τραμπ για Γροιλανδία και Β. Κορέα, την απόσπαση της οποίας από Κίνα και Ρωσία διακαώς ποθούν. Ωστόσο, καταλαβαίνουν αλλά χειροκροτούν(!) προς μεγάλη ζημία των χωρών τους, την ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία (και Ιράν). Τόσο ξεπουλημένοι!

Αγοραπωλησίες

https://www.rizospastis.gr/page.do?id=17634&publDate=22%2F8%2F2019&pageNo=2

Η Βόρειος Κορέα αποτελεί χρυσωρυχείο για τις εταιρείες τεχνολογίας και την Κίνα

https://www.capital.gr/forbes/3226689/i-boreios-korea-apotelei-xrusoruxeio-gia-tis-etaireies-texnologias-kai-tin-kina

«Αν γονατίσει τώρα η ΕΣΣΔ…» – Ο Δημήτρης Γληνός στην ταράτσα της Ειδικής Ασφάλειας του Μανιαδάκη

Κατιούσα

Σαν σήμερα, στις 22 του Αυγούστου 1882, γεννήθηκε στη Σμύρνη ο  Δημήτρης Γληνός, ο κομμουνιστής παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, στοχαστής, φιλόσοφος, που οραματίστηκε την αληθινή λαϊκή παιδεία και έκανε σκοπό της ζωής του την οριστική κατάκτηση των πνευματικών αγαθών από το λαό.
«Αυτός ο ανώτερος άνθρωπος, είχε τη δύναμη και το ηθικό σθένος σε προχωρημένη ηλικία να κόψει κάθε θεσμό με την αστική τάξη και να περάσει με το μέρος του ελληνικού λαού. Προσχώρησε στο Κομμουνιστικό στρατόπεδο, αφού η θεωρητική μελέτη του κομμουνισμού και τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα της εποχής τον έπεισαν ότι ο κομμουνισμός αντιπροσωπεύει την πρόοδο, την ευτυχία, τον πολιτισμό της ανθρωπότητας», έγραψε για τον Δ. Γληνό ο Γιάννης Ζέβγος.
Για την προσχώρησή του στο «κομμουνιστικό στρατόπεδο», ο Δημήτρης Γληνός διώχτηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε σε προχωρημένη (για την εποχή) ηλικία και με επιβαρυμένη την υγεία του. Τον Ιούνη του 1941, ο φωτισμένος δάσκαλος πιάνεται από τους ασφαλίτες του φασίστα Μεταξά και μεταφέρεται σιδηροδέσμιος στο κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας, στο φοβερό άντρο βασανιστηρίων στο οποίο μαρτύρησαν κι έχασαν τη ζωή τους πολλοί κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές. Εκεί κρατείται ήδη μια ομάδα 23 αγωνιστών, μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος-ποιητής Νίκος Καρβούνης, ο πρώην δήμαρχος Κιλκίς και ηγέτης της αγροτιάς Κώστας Γαβριηλίδης, η συγγραφέας Μαρίκα Ιορδανίδου και ο αγωνιστής Θεσσαλός δημοσιογράφος-συγγραφέας Κώστας Στούρνας. Στο βιβλίο του Casa Preventiva (εκδ. Πύλη, 1974), ο Κώστας Στούρνας εξιστορεί στιγμές από την καθημερινότητα των κρατουμένων, με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Γληνό, αναφερόμενος με απέραντο σεβασμό στον φωτισμένο δάσκαλο:

Λίγες μέρες αργότερα έφεραν μαζί μας και το Δημήτρη Γληνό. Μπήκε μ’ έναν αέρα αισιοδοξίας και πάντα χαμογελαστός. Όλοι μας χαρήκαμε που τον είδαμε, γιατί αυτές τις αφάνταστα πικρές ώρες που βλέπαμε τους εαυτούς μας αιχμάλωτους του Μουσολίνι μέσα στο ίδιο σπίτι μας, την πατρίδα μας την Ελλάδα, η συντροφιά του Γληνού μάς έρχονταν σαν πολύτιμο δώρο, που δε μπορούσε να περιμένουμε καλύτερο, αν και η σύλληψή του μας λύπησε σα γεγονός.
Όταν μπήκε στο δωμάτιό μας ο Γληνός, ένα δωμάτιο των γραφείων στο επάνω πάτωμα που μας το είχαν παραχωρήσει ύστερ’ από διάβημα του Γιώργου Βούρου, γενικού γραμματέα τότε της «Ενώσεως Συντακτών», ο Καρβούνης τόνε ρώτησε γιατί δεν κρύφτηκε όταν έμαθε ότι γίνονται συλλήψεις αριστερών.
– Μπορούσα να φύγω, απάντησε ο Γληνός, αλλά φοβήθηκα ότι αν κρυβόμουν θάπιαναν τον Αντρέα, το γιο μου. Και δεν ήθελα να κρύβομαι, εγώ και νάναι πιασμένος ο Αντρέας.
Στο δωμάτιο αυτό των γραφείων τής Ειδικής Ασφαλείας (Ελπίδος 5) κρατηθήκαμε αρχικά οι δυο δημοσιογράφοι, ο Νίκος Καρβούνης και ο υποφαινόμενος. Αμέσως ύστερα με διάβημα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (Προέδρου Καρζή) μάς έφεραν το γιατρό Αντωνιαδη και με διάβημα του Δικηγορικού Συλλόγου το δικηγόρο Γιάννη Κατσουνωτό. Με τον ερχομό του Γληνού Συμπληρωθήκαμε πέντε.
Όλοι οι άλλοι κρατούνταν στα ισόγεια κρατητήρια.
Μια ώρα κάθε βράδυ εμάς τους πέντε μάς ανέβαζαν στην ταράτσα για να πάρουμε αέρα. Τούς άλλους που κρατούσαν στα ισόγεια κρατητήρια τούς έβγαζαν την ίδια ώρα στην αυλή. Αυτή όμως η έξοδο μάς έδινε την ευκαιρία κάπως να επικοινωνούμε και να μαθαίνουμε ποιοι συλλαμβάνονται.
Κείνες τις μέρες ο πόλεμος άναβε στα καλά. Οι χιτλερικές στρατιές είχαν σπάσει τα ρωσικά σύνορα και προχωρούσαν βαθιά μέσα στα εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης. Κάθε μέρα σχεδόν τα γερμανικά ανακοινωθέντα μιλούσαν για καινούριες νίκες των χιτλερικών, που έκαναν τους γερμανόφιλους εξουσιαστές μας να πηδούν από τη χαρά τους και να μάς γνωστοποιούν κάθε γερμανική επιτυχία, για να γλεντούν τη στενοχώρια μας. Επειδή, όμως, είχε μπει στον πόλεμο και η Αμερική αυτή την περίοδο, όλοι μας νοιώθαμε ότι δεν ήταν τόσο εύκολη η τελική νίκη του Χίτλερ. Μόνο που θα κρατούσε ο πόλεμος πολλά χρόνια. Ωστόσο ο στρατηγός Μερεντίτης, που έρχονταν κάποτε και έβλεπε το Γληνό, σαν γνωστός του, σαν επιτελικός αξιωματικός υποστήριζε, ότι παρ’ όλες τις ραγδαίες γερμανικές προελάσεις σ’ όλο το ανατολικό μέτωπο, και αν ακόμα ο Χίτλερ καταλάβει τη Μόσχα, αν δεν αιχμαλωτισθεί και διαλυθεί ο σοβιετικός στρατός και υποχωρήσει προς τα Ούράλια, οι Γερμανοί θα βρεθούν σε δύσκολη θέση. Σ’ αυτές τις προοπτικές άρχιζε να αχνοφαίνεται κάποια μελλοντική μάχη, σαν του Στάλινγκραντ…
Μια βραδιά που έγινε λόγος και για την Αμερική, σχετικά με το ρόλο της στην έκβαση του πολέμου και στη συντριβή του φασισμού, ένας είπε:
Τι Αμερική; Εκεί είναι πούναι η μεγάλη ρίζα του κεφαλαίου….
Κι όλοι οι άλλοι συγκατανεύοντας γέλασαν, για την αφέλεια να πιστεύεται το αμερικάνικο κράτος οχτρός του φασισμού.
Ο Γληνός σ’ όλο αυτό το διάστημα διάβαζε το «Πόλεμος και Ειρήνη» του Τολστόι, κι όπως μας έλεγε τον απασχολούσε τότε η συγγραφή ενός έργου που να εξαντλούσε τα μεγάλα ελληνικά προβλήματα, αυτά που έχουν σχέση θεμελιακή με την πρόοδο και ευτυχία τού Ελληνικού Λαού και που ποτέ δε βρήκαν τη σωστή λύση. Σαν παράδειγμα έφερνε το βασικό πρόβλημα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και το πρόβλημα της γλώσσας.
Για το μεγάλο αυτό ψέμα είχαν μείνει σύμφωνοι —όπως μάς έλεγε— με το Λευτέρη Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη το 1916, όταν έγινε το κίνημα τής Εθνικής Άμυνας, να κάνουν τη μεταρρύθμιση μόλις θα επικρατούσε ολοκληρωτικά η επανάσταση και θάρχονταν η Επαναστατική Κυβέρνηση στην Αθήνα.
—Ο Βενιζέλος —έλεγε ο Γληνός— μου είχε δώσει ρητή υπόσχεση να μου αναθέσει εμένα το Υπουργείο Παιδείας να εφαρμόσουμε πέρα πέρα το πρόγραμμά μας. Είχαμε συζητήσει οι δυο μας το πρόβλημα λεπτομερειακώς και είχε πεισθεί απόλυτα. Ήταν, άλλωστε δημοτικιστής ο ίδιος. Τι έγινε όμως; Συμβιβαστικός όπως ήταν, σαν επεκράτησε το κίνημα κι ήρθαμε στην Αθήνα, πήρε Υπουργό της Παιδείας ένα αντιδραστικό καθαρευουσιάνο, το Δίγκα, και τον κάθισε από πάνω μου. Από τότε απελπίστηκα και είπα μέσα μου: Αφού ένας τόσο έξυπνος και τολμηρός άνθρωπος σαν το Βενιζέλο δεν μπορεί να λύσει το Εκπαιδευτικό, ή αστική τάξη δε θα μπορέσει ποτέ να το λύσει. Θα το λύσει μόνος του ο Λαός και το κίνημά του της Αριστεράς.
Και έτσι ο Γληνός προσχώρησε στην αριστερά, συμμερίστηκε τις εξορίες κι έφτασε ως την Ακροναυπλία.
Από την Ακροναυπλία είχε ένα πολύτιμο —όπως το χαρακτήριζε— ενθύμιο. Μια αναπαυτική πολυθρόνα, που γινόντανε μαζί και γραφείο, σαν ένα θρανίο ν’ ακουμπάει τα βιβλία του και τα χαρτιά του. Ήταν ευτυχής μ’ αυτό το έξυπνο πραματάκι που τούχαν φτιάξει και του είχαν χαρίσει οι Ακροναυπλιώτες εργάτες. Και καθισμένος σ’ αυτή την πολυθρόνα εργαζόντανε ώρες.
Κάθε βράδυ όμως μάς μιλούσε αναπτύσσοντας ένα θέμα, έκανε ένα είδος διάλεξη, ή διηγούνταν αναμνήσεις από τις εξορίες του στον Αη Στράτη, στην Ανάφη, στην Ακροναυπλία. Κάποτε, κάποτε, έλεγε μελαγχολικά.
— Δεν το ξέρουμε… Αν γονατίσει τώρα η Ε.Σ.Σ.Δ. με το τεράστιο πολεμικό υλικό και τη βοήθεια του κεφαλαίου που έχει ο Χίτλερ, δε θα σταματήσουν βέβαια οι κοινωνικοί αγώνες. Θάχουμε εξελίξεις αργότερα και μέσα στην ίδια τη Γερμανία… αλλά εγώ δε θα προφτάσω πια να ιδώ τίποτα… Είμαι τώρα 62 χρονώ… Πόσο θα ζήσω ακόμα; Είμαι στο λυκόφως του βίου μου!
Ήταν σα να προαισθανότανε ότι σε δυο τρία χρόνια θάρχονταν ο θάνατος.

Κατάπτυστοι... Μπάτσοι...

Με μια κατάπτυστη ανακοίνωση, η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής συνεχίζει τον τραμπουκισμό σε βάρος της προέδρου της ΟΕΝΓΕ, που απειλήθηκε με σύλληψη από ομάδα ΔΙΑΣ, στη διάρκεια της εφημερίας της στην Ψυχιατρική Κλινική του «Θριάσιου», όταν ζήτησε από αστυνομικό συνοδό κρατούμενου ασθενή να μη φέρει το όπλο του μέσα στην κλινική για λόγους ασφαλείας των νοσηλευομένων. 

Η Ενωση αναφέρεται στην υποψηφιότητα της Αφροδίτης Ρέτζιου με το ΚΚΕ στις τελευταίες ευρωεκλογές και αφήνει αισχρά υπονοούμενα: «Εάν κάποιοι πιστεύουν ότι με τις ''προοδευτικές τους ευαισθησίες'' θα φιλοτεχνήσουν συνδικαλιστικό και πολιτικό προφίλ και θα χτίσουν καριέρα στην πλάτη των αστυνομικών, έκαναν λάθος και λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο». 

Συνεχίζοντας να εκτοξεύει βρωμιές και ασυναρτησίες, η Ενωση προτείνει «ιατρική ανίχνευση και αξιολόγηση της ανακοίνωσης της ΟΕΓΝΕ από την συγκεκριμένη κλινική του Θριάσιου Νοσοκομείου» και καταλήγει: «Καλούμε τα μέλη της ομοσπονδίας των νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΓΝΕ) να ασχοληθούν με τα του οίκου τους για να εξαλείψουν χρόνιες παθογένειες (φακελάκια κ.ά.) για να σταματήσει το ξεζούμισμα των Ελλήνων πολιτών, κάτι για το οποίο δυστυχώς έχουμε γνώση και άποψη όλοι». 

Το αντιδραστικό και φασιστικό παραλήρημα της Ενωσης των αστυνομικών, που προσπαθεί να συγκαλύψει την αυθαιρεσία και τον τσαμπουκά, ένα πράγμα επιβεβαιώνει: Οτι μόνο «αυθόρμητα» και «μεμονωμένα» δεν έδρασαν οι ένοπλοι που μπούκαραν στο «Θριάσιο» και απείλησαν να συλλάβουν την πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ.

Αντιδράσεις από συνδικαλιστικές οργανώσεις

Τον αυταρχισμό και την αστυνομική αυθαιρεσία σε βάρος της προέδρου της ΟΕΝΓΕ καταγγέλλουν με ανακοινώσεις τους μια σειρά συνδικαλιστικές οργανώσεις.

«Καταδικάζουμε απερίφραστα το συγκεκριμένο γεγονός και προειδοποιούμε ότι τέτοιου είδους πρακτικές δεν έχουν θέση στα νοσοκομεία», τονίζει το Σωματείο Εργαζομένων στο «Αττικό» και ξεκαθαρίζει πως θα συνεχίσει να υπερασπίζεται «το δικαίωμα των ασθενών μας σε αξιοπρεπείς συνθήκες νοσηλείας απέναντι σε όποιον το τσαλαπατά».

Παράλληλα, καταγγέλλει τη στάση της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής, που «αντί να απολογηθεί για την τραμπούκικη συμπεριφορά μίας μικρής ομάδας αστυνομικών (το λιγότερο δηλαδή που θα μπορούσε να κάνει) δημοσίευσε μία κατάπτυστη φασιστικού περιεχομένου ανακοίνωση.

(...) Χαρακτηρίζει το να μην οπλοφορεί κάποιος σε ψυχιατρική κλινική ως "προοδευτική ευαισθησία"! Θεωρεί πως μπορεί ο κάθε αστυνομικός να ζητάει στοιχεία από εφημερεύοντα γιατρό όποτε του γουστάρει! Κατηγορεί τους νοσοκομειακούς γιατρούς συλλήβδην ως "φακελάκηδες"! Αυτά έγραψαν και είπαν τα "λαγωνικά" της Διοίκησης της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής, οι οποίοι αφού πάταξαν την εγκληματικότητα σε Ανω Λιόσια, Ζεφύρι και Φυλή, αποφάσισαν πως σειρά έχει το Θριάσιο Νοσοκομείο!».

«Γνωρίζουμε ότι όσο συνεχίζεται η αντιλαϊκή πολιτική, τόσο θα δυναμώνει η κρατική τρομοκρατία, που θα εκφράζεται με πολλούς τρόπους, όχι μόνο με επιθέσεις με ΜΑΤ και χημικά σε βάρος αγωνιζόμενων αλλά και με την καλλιέργεια κλίματος φόβου μέσα στους χώρους δουλειάς, ακόμα και μέσα στις δημόσιες μονάδες Υγείας», τονίζει το Σωματείο Εργαζομένων ΠαΓΝΗ. Απευθύνει κάλεσμα στους εργαζόμενους να απαντήσουν με συσπείρωση στα σωματεία και οργάνωση του αγώνα «για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών».

Από την πλευρά της, η ΕΙΝΑΠ καλεί τους συναδέλφους «να αντισταθούν στον εφησυχασμό και την υποταγή και να καταγγέλλουν άμεσα επεισόδια αυταρχισμού στα συνδικαλιστικά τους όργανα. Η συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων να τρομοκρατήσουν γιατρούς δεν είναι μεμονωμένο συμβάν και απορρέει από τη συνολική διαπαιδαγώγηση που έχουν από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία». Οσον αφορά την ανακοίνωση της Ενωσης των Αστυνομικών, υπογραμμίζει ότι η λογική του κοινωνικού αυτοματισμού «βολεύει το σύστημα».

Την αυταρχική συμπεριφορά και την προσπάθεια εκφοβισμού καταγγέλλει η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Στην ανακοίνωσή της σημειώνει ότι «οι μέθοδοι αστυνομικής αυθαιρεσίας, που δεν είναι μεμονωμένες, δεν θα μείνουν αναπάντητες από το συνδικαλιστικό κίνημα». 

Τέλος, απαράδεκτο χαρακτηρίζει το περιστατικό η ΠΟΕΔΗΝ.

«Όχι αστυνομία ενάντια στους νοσοκομειακούς γιατρούς και τους εργαζόμενους αλλά ενάντια στο έγκλημα», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών, με αφορμή το κρούσμα της αστυνομικής αυθαιρεσίας σε βάρος της προέδρου της ΟΕΝΓΕ και διευθύντριας της ψυχιατρικής κλινικής του Θριάσιου Νοσοκομείου. 

Συγκεκριμένα, η Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών, αναφέρει: 

«Η Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών αρκετές φορές έχουμε εκφράσει τους την αντίθεσή μας με πρακτικές και τακτικές αυταρχισμού και καταστολής που εφαρμόζονται από την αστυνομία. Μας προβληματίζει η αυξανόμενη εμφάνιση καταδικασμένων στη συνείδηση όλων μας πρακτικών, που σίγουρα σχετίζονται με την αναγωγή του δόγματος "νόμος και τάξη" σε πρώτιστο ιδεολογικό και πολιτικό αξίωμα του κράτους και με τη διεύρυνση του νομικού πλαισίου για το χτύπημα των λαϊκών ελευθεριών και των δικαιωμάτων του λαού.

Ασφαλώς, η πολιτική ευθύνη βαρύνει τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ που όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προκειμένου να υλοποιήσει τις αντιλαϊκές της πολιτικές, φουσκώνει τα πανιά και τα μυαλά των δυνάμεων καταστολής. Αυτή η πολιτική ενισχύει αντικειμενικά όλους τους ακροδεξιούς και φασιστικούς θύλακες στους κόλπους τους αστυνομίας. Οι δυνάμεις αυτές, με δεδομένη την υλοποιούμενη κυβερνητική πολιτική στον τομέα της δημόσιας τάξης, προσβλέπουν σε μεγαλύτερη από την προηγούμενη κυβέρνηση ανοχή, αν όχι συνενοχή, στην άσκηση της αστυνομικής βίας.

Όμως, πρωταρχικά υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι συνάδελφοί μας (εκτιμούμε μια μειοψηφία που δυστυχώς δίνει αρνητικό στίγμα για το σύνολο των εν ενεργεία συναδέλφων μας), καθώς και οι αστυνομικές ενώσεις που καλύπτουν και υποθάλπτουν την αστυνομική αυθαιρεσία.

Η αυταρχική συμπεριφορά των συναδέλφων μας στο πρόσφατο περιστατικό με την εφημερεύουσα ψυχίατρο στο Θριάσιο Νοσοκομείο αποτελεί επιτομή παραβίασης του Κώδικα Αστυνομικής Δεοντολογίας (Π.Δ. 254/2004) και είναι καταδικαστέα. Αναβιώνει το αξίωμα του αλήστου μνήμης αστυνομικού κράτους "νόμος είναι ότι πει ο αστυνόμος", αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση και νομικό πλαίσιο για τη φρούρηση των ασθενών κρατουμένων υπάρχει (Π.Δ. 215/2006) και οδηγίες μπορούσαν να ζητηθούν και η νομιμότητα των ενεργειών μπορούσε να διασφαλιστεί, χωρίς η συμπεριφορά των αστυνομικών να δημιουργήσει συγκρουσιακές καταστάσεις.

Επίσης, αλγεινή εντύπωση μας προκάλεσε η ανακοίνωση που εκδόθηκε για το περιστατικό από την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής. Το ΔΣ της ένωσης αντί να καταδικάσει την απαράδεκτη τακτική των συναδέλφων μας ή σε κάθε περίπτωση να αμβλύνει τις εντυπώσεις και να θέσει τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αστυνομικοί με τη φρούρηση κρατουμένων ασθενών (τήρηση αναλογίας κρατουμένων-φρουρών, επικινδυνότητα κ.α), έδωσε νέα διάσταση στη διαβόητη ρήση "το κράτος είστε εσείς", στρεφόμενο ως τιμητής, τόσο κατά της καταγγέλλουσας ψυχιάτρου που είναι συνδικαλίστρια, κατά του συνδικαλιστικού οργάνου των γιατρών και γενικότερα κατά των νοσοκομειακών γιατρών. 

Με την ανακοίνωσή του επιβεβαιώνει τι είδους συνδικαλισμό και ποιες λογικές υπηρετεί. Είναι ο κυβερνητικός συντεχνιακός συνδικαλισμός που δεν μπορεί να αντιπαραθέσει αγώνες και υπηρετεί λογικές κοινωνικού αυτοματισμού, ξεχνώντας ότι "στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί".

H Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών εκφράζουμε την κατηγορηματική μας αντίθεση στην αστυνομική αυθαιρεσία και την καταστολή. 

Καταδικάζουμε απερίφραστα την αυταρχική συμπεριφορά των συναδέλφων μας, όπως και την κατάπτυστη ανακοίνωση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής για το συγκεκριμένο περιστατικό. 

Πιστεύουμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εν ενεργεία συναδέλφων μας, όπως και οι ομοσπονδίες και ενώσεις τους, βρίσκονται απέναντι σε τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες και μεθοδεύσεις και τους καλούμε να διαχωρίσουν τη θέση τους.

Τιμάμε το έργο που παρέχουν οι νοσοκομειακοί γιατροί στο λαό μας και τον αγώνα τους για δημόσια δωρεάν υγεία για όλους. Όχι αστυνομία ενάντια στους νοσοκομειακούς γιατρούς και όλους τους εργαζόμενους αλλά αποκλειστικά ενάντια στο έγκλημα».

Νέος γύρος εκβιασμών

Στις «επετειακές» δηλώσεις για τον έναν χρόνο από την τυπική ολοκλήρωση των μνημονίων και της «εποπτείας», που συνεχίζονται όμως κανονικά στην πλάτη του λαού, αξιωματούχοι της Κομισιόν «ενθαρρύνουν» τη νέα κυβέρνηση να αξιοποιήσει το μνημονιακό «κεκτημένο» για να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση.
Παράλληλα, αποδίδουν τα εύσημα στον ΣΥΡΙΖΑ, που στη δική του κυβερνητική θητεία «έτρεξε» με συνέπεια την ατζέντα με τα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, «βγάζοντας λάδι» όλες τις προηγούμενες «μνημονιακές» κυβερνήσεις, πριν παραδώσει τη σκυτάλη στην επόμενη.
Ωστόσο, δεν είναι τυχαία η προσοχή που δίνει η Κομισιόν στην επιτάχυνση των μέτρων για τα «κόκκινα» δάνεια, λίγες μέρες πριν από την επανέναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών στις αρχές Σεπτέμβρη και ενώ κυβέρνηση, τράπεζες και επιχειρηματικοί όμιλοι προετοιμάζουν νέο «στενό μαρκάρισμα» σε χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, που δυσκολεύονται να πληρώσουν τα χρέη τους και κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους.
Η ΝΔ παρέλαβε έτοιμο το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο, στις ράγες του οποίου τροχοδρομεί τώρα τον επόμενο γύρο των εκβιασμών και της επίθεσης στη λαϊκή κατοικία.
Ο στόχος τους είναι καθαρός: Να απαλλάξουν τις τράπεζες από το βαρίδι των «κόκκινων» δανείων, για να ανταποκριθούν στο ρόλο τους και να στηρίξουν το στόχο της ανάπτυξης, με τη χρηματοδότηση επενδύσεων και επιχειρηματικών ομίλων.
Βιάζονται μάλιστα να φέρουν το τραπεζικό σύστημα σε μια καλύτερη κατάσταση, επειδή προβλέπουν νέα ζόρια στην οικονομία, σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην ΕΕ και παγκόσμια.
Γι' αυτό η ΝΔ «τρέχει» τον ψηφισμένο νόμο για την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων ένταξης ακόμα και σε αυτό το υποτυπώδες καθεστώς προστασίας που απέμεινε για την α' κατοικία.
Γι' αυτό οι τράπεζες ετοιμάζονται να περάσουν από νέα κρησάρα όλους όσοι τα προηγούμενα χρόνια εντάχθηκαν στον λεγόμενο «νόμο Κατσέλη», για να κερδίσουν χρόνο, στην προσπάθεια να σώσουν το κεραμίδι τους.
Κι όλα αυτά στο όνομα της αντιμετώπισης των «στρατηγικών κακοπληρωτών», που χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για να «σπάσει» και το τελευταίο νομικό ανάχωμα πριν τους πλειστηριασμούς.
Η διαδικασία αυτή «ακουμπάει» χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες, που τα σπίτια τους θα βρεθούν στη «γραμμή πυρός» των τραπεζών τους επόμενους μήνες και οι ίδιες στο επίκεντρο νέων εκβιασμών για να πληρώσουν απ' αυτά που δεν έχουν, αλλιώς θα χάσουν το σπίτι τους.
Κι επειδή προβλέπουν πως η αγανάκτηση και οι αντιδράσεις θα μεγαλώσουν, εντείνουν παράλληλα την καταστολή.
Γι' αυτό η κυβέρνηση ετοιμάζεται με την επικείμενη αλλαγή του Ποινικού Κώδικα να κάνει ακόμα αυστηρότερη τη νομοθεσία που της παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για την ποινική δίωξη όσων συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις υπεράσπισης της λαϊκής κατοικίας.
Το παράδειγμα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων είναι αποκαλυπτικό για τη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, με την επόμενη κυβέρνηση να εφαρμόζει και να συμπληρώνει το αντιδραστικό πλαίσιο της προηγούμενης.
Το κάνουν μάλιστα με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα, ότι αυτό που πρωτεύει είναι η σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος για τη στήριξη της ανάπτυξης.
Αυτούς τους στόχους, που καμιά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντά του, ο λαός τους πλήρωσε ακριβά με τις ανακεφαλαιοποιήσεις και το PSI, ενώ τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών, αν δεν πάει στον γκισέ της τράπεζας για να καταθέσει και την τελευταία του δεκάρα.
Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η «σωτηρία» των τραπεζών προϋποθέτει να πτωχεύσει ο ίδιος και επομένως η ανάπτυξη για τα κέρδη είναι «κίνδυνος - θάνατος» για τις λαϊκές ανάγκες.
Αυτό που επείγει τώρα, είναι να προετοιμαστούν τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, οι Λαϊκές Επιτροπές και οι άλλοι φορείς του κινήματος για μαχητική υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας.
Το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» να αποτελέσει σύνθημα κλιμάκωσης της πάλης ενάντια στην άθλια πολιτική των εκβιασμών και των πλειστηριασμών για τη θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων. Να σημάνει αντεπίθεση, που θα ανοίξει το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.