Έ, ρε, ... γλέντια !

 Έ, ρε, ... γλέντια !

Από σημερινή παρέμβαση του αρχηγού του "Ποταμιού" Σταύρου Θεοδωράκη.

(που, και το ... ένα τρίτο να αληθεύει, είναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ)

Θα θυμάστε ίσως τα όσα είχα πει τον Απρίλιο στη Βουλή για το πάρτι των «ημετέρων» στα hot spot και στους χώρους φιλοξενίας των προσφύγων και των μεταναστών. 

Χίος - Κως - Λιτόχωρο - Αργολίδα... 

Σπατάλες εκατομμυρίων σε «φίλους εργολάβους» αλλά και σε πολιτευτές των ΑΝΕΛ και «συντρόφους» του ΣΥΡΙΖΑ. 

Πολλοί βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας αντέδρασαν τότε φωνάζοντας «ντροπή». Δεν ήθελαν καν να δουν τα στοιχεία που τους παρουσίαζα. Συμβάσεις, φωτογραφίες, μαρτυρίες που αποδείκνυαν ότι όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Και οι κολλητοί της (εκάστοτε) κυβερνητικής εξουσίας κονομάνε - για να μην πολυλογούμε.
Xθες ήρθε από τις Σέρρες άλλη μια επιβεβαίωση. 

Όπως κατήγγειλε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (!) Αφροδίτη Σταμπουλή η σίτιση των προσφύγων στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων νομού Σερρών είναι οικογενειακή υπόθεση κορυφαίων τοπικών στελεχών του . ΣΥΡΙΖΑ! 

Ο κ.Τάπας, μέλος της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ, προμηθεύει και η κυρία Τάπα (η κόρη του!) παραλαμβάνει και ελέγχει. 

Όμορφες δουλειές νοικοκυρεμένες. «Δεν γίνεται να συμβαίνουν αυτά», είπε η βουλευτής, «υπάρχει τεράστιο ηθικό θέμα».
Μόνο ηθικό; 

Δεν θέλω να παρέμβω στις «ενδοοικογενειακές» σας υποθέσεις αλλά υπάρχουν και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στο «τραπέζι». 

Ας ξεκινήσουμε από αυτό. 

Και μετά πάμε στα ηθικά με τα οποία το καθεστώς σας έχει χάσει επαφή».

Linkwithin

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ISIS

By hellasf

Αναφορές από γνώστες του Πενταγώνου κάνουν λόγο για μια παράξενη, ανεξήγητη «δίσημη» πολιτική των ΗΠΑ. Ενώ οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει συμφωνίες και διέθεσαν κονδύλια για την εκπαίδευση «μετριοπαθών ομάδων» για την καταπολέμηση μόνο και μόνο του ISIS , σημειώθηκε μια σαφής αλλαγή πολιτικής, καθώς άλλες αμερικανικές εντολές εκπαίδευαν, και συνεχίζουν να εκπαιδεύουν το ίδιο το ΙSIS. Επιβεβαιωμένες αναφορές δεικνύουν ότι η CENTCOM, που αντιπροσωπεύει » τον βασικό μεγάλο στρατό», την κύρια μαχητική δύναμη των ΗΠΑ θα συναντηθεί απροκάλυπτα μέσα στην Τουρκία μετά από νέα πολιτική του Λευκού Οίκου, τη JSOC, τη μυστηριώδη Κοινή Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, μια ομάδα «ομηρίας» του προηγούμενου αντιπροέδρου των ΗΠΑ Cheney, το 2004 ,που έχει μόλις τελειώσει την εκπαίδευση του 3000ού «στελέχους της ISIS».
O Στρατιωτικός αναλυτής και συνταγματάρχης James Hanke,ο συντάκτης του : » Οι Βετεράνοι Σήμερα» σημείωνει τα εξής:
«Υπάρχει μια σαφής απόκλιση από το σκοπό εδώ. Βλέποντας το ISIS να ενεργεί, είναι σαφές ότι έχει λάβει πολύ ανώτερη εκπαίδευση από αυτή που δίνεται στον ιρακινό στρατό, εκπαίδευση η οποία κοστίζει στις ΗΠΑ αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Τα μυστικά στρατόπεδα εκπαίδευσης στην Ιορδανία, ιδρύθηκαν πριν από τρία χρόνια, αλλά τώρα στελεχώνονται με την ελίτ των Ειδικών Δυνάμεων. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ο πυρήνας ικανότητας του ISIS συνδέεται με αυτές τις βάσεις στην Ιορδανία και τις εγκαταστάσεις του «μαύρου προϋπολογισμού», γνωστοί μόνο στους ομοίους του γερουσιαστή John McCain, που σύντομα θα αναλάβει ως Πρόεδρος της πανίσχυρης Επιτροπής της Γερουσίας Ενόπλων Υπηρεσιών. »
Εκείνοι που παρακολουθούν το Συριακό πόλεμο, έναν αγώνα ενάντια σε έναν «Ελεύθερο Συριακο Στρατό» που απλά δεν υπάρχει, ακόμη και κατα τη δική της ομολογία, είναι ένα μικρό μέρος μιας περίπλοκης ιστορίας που μόλις τώρα συναρμολογείται.
Την περασμένη εβδομάδα, οι τουρκικές πηγές ειδήσεων ανέφεραν ότι η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ είχε συνάντηση στην Άγκυρα, προκειμένου να ξεκινήσει η εκπαίδευση περίπου 2000 και κάτι, αγωνιστών της ελευθερίας, τζιχαντιστές, τρομοκράτες, ή μισθοφόρους, δεν ήταν σαφείς σε αυτό το σημείο.
Από τη στρατιωτική δημοσίευση των ΗΠΑ, »Stars and Stripes» :
«Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου συνταγματάρχης Steve Warren είπε ότι δεν μπορούσε να επιβεβαιώσει τον αριθμό των συριακών μαχητών, ή να οριοθετήσει το χρόνο αλλά επιβεβαίωσε την εκπόνηση ενός σχεδίου μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας.
«Εμείς θα εκπαιδεύσουμε τα μετριοπαθή μέλη της συριακής αντιπολίτευσης στην Τουρκία, καθώς και στη Σαουδική Αραβία,» είπε.
Ακόμη οι εκπαιδευτές του Υπουργείου Αμύνης δεν έχουν φτάσει στη Συρία, δήλωσε ο Warren, και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει τη διαδικασία εκπαίδευσης και ελέγχου των επαναστατών για την προσπάθεια εκπαίδευσης. Αξιωματούχοι αναφέρουν ότι ο πρώτος γύρος της εκπαίδευσης θα παράγει 5.000 εκπαιδευμένους, Ελεύθερα μέλη του στρατού της Συρίας μέσα σε περίπου ένα χρόνο.
Η Σαουδική Αραβία, το Σεπτέμβριο συμφώνησε να δώσει την υποδομή για την εκπαίδευση των μετριοπαθών ανταρτών της Συρίας για να βοηθήσει την αμερικανική στρατηγική στην καταπολέμηση των ανταρτών του Ισλαμικού Κράτους. »
Αυτή η τελευταία φράση είναι η «κλωτσιά». Εκείνοι που προορίζονται να εκπαιδευτούν στο εσωτερικό της Τουρκίας, πρόκειται να πολεμήσουν στην αντίθετη πλευρά. Όπως και ο Αμερικανός χιουμορίστας Jim W. Dean τόσο συχνά λέει, «Απλά δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα.»
Βλέπετε, τα τελευταία απομεινάρια του Ελεύθερου Συριακού Στρατού εγκατέλειψαν τις θέσεις τους την περασμένη εβδομάδα και η ηγεσία τους κατέφυγε στην Τουρκία. Αυτοί δεν βρίσκονται πλέον στη διέλευση των συνόρων της Τουρκίας και ούτε ασχολούνται με καμία ενέργεια. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν πλέον. Και δεν υπάρχουν, στην πραγματικότητα, » μετριοπαθείς δυνάμεις» για να εκπαιδευτούν, αλλά μόνο ο συριακός στρατός και οι πραγματικοί τους σύμμαχοι, το κουρδικό Perg Mersha και ο ιρακινός στρατός, που φημολογείται ότι έχει υποβοηθηθεί από την ελίτ των ιρανικών στρατευμάτων από την ταξιαρχία Al Quds.
Ενώ οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διατηρούν ρητορική υποστήριξη για την ανατροπή της κυβέρνησης του Asad, ένα σχέδιο του Λευκού Οίκου, του Γενικού Επιτελείου Στρατού και του υπουργού Αμυνας Hagel αποστασιοποιήθηκε όλο και περισσότερο από την επικαιρότητα των πολιτικοποιημένων στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ που έχουν αντίκτυπο στην περιφερειακή σύγκρουση.
Ενώ η JSOC και οι Ειδικές Δυνάμεις έχουν ανοίξει τα »μαύρα ταμεία του προϋπολογισμού» που φαινομενικά είναι υπερφορτωμένα από τις εισφορές της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, για τη στήριξη του ISIS ο ίδιος ο στρατός των ΗΠΑ έχει μπει σε εξίσου καταστροφική πορεία. Οι ΗΠΑ έχουν μια πολυκύμαντη ιστορία, όσον αφορά στην επιλογή συμμάχων.
Οι εκπαιδευμένοι της Τσετσενίας της CIA βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σχεδόν κάθε τρομοκρατικoύ αγώνα, πολεμώντας εναντίον των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, οδηγώντας τις ISIS ταξιαρχίες, σύμφωνα με επίσημες πηγές ,να συνδέονται άμεσα με τις βομβιστικές επιθέσεις στο Μαραθώνιο της Βοστώνης το 2013.
Όλο αυτό το διάστημα, Τσετσένοι τρομοκράτες, παράλληλα με την καταπολέμηση ισραηλινών «εθελοντών», είναι συνδεδεμένοι με τη σφαγή της Οδησσού και, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, με το σχεδιασμό της κατάρριψης της πτήσης της Μαλαισίας Airways MH17.
Μία από τις πτυχές-κλειδιά οποιασδήποτε »μαύρης επιχείρησης» είναι η «εξαπάτηση και η κάλυψη.» Κάθε στρατιωτική επιχείρηση, προκειμένου να έχει πιθανότητες επιτυχίας, πρέπει να «τηλεγραφεί» τις ψευδείς προθέσεις της αντιπολίτευσης, προκειμένου να προκαλεί σύγχυση και, τελικά, την κατάρρευση της ηθικής αντίστασης. Η Τουρκία, που σαφώς παίζει «από δύο πλευρές έναντι της μέσης,» έχει φαινομενικά αναλάβει αυτόν τον ρόλο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία έχει διευκολύνει τη διέλευση των όπλων μαζικής καταστροφής του στη Συρία και το Ιράκ. Ήταν η Αμερικανή δημοσιογράφος Serena Shim, που σκοτώθηκε πρόσφατα στην Τουρκία, όταν ανακάλυψε ότι αέριο Σαρίν διερχόταν από τη Γεωργία στην Αλ Κάιντα ,υποστηριζόμενο από δυνάμεις κοντά συο Χαλέπι. Πριν από το θάνατό της, είχε κινηματογραφήσει ISIS μαχητές να μεταφέρονται στη Συρία από την τουρκική κυβέρνηση. Μια έρευνα για το θάνατό της βρίσκεται σε εξέλιξη από μια διεθνή ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Franklin Lamb of Veterans.
Ενώ υποστηρίζει το ISIS, η Τουρκία έχει αναλάβει τον υποτιθέμενο ρόλο, καθώς η αμερικανική βάση ενεργειών εκπαιδεύει δυνάμεις κατά του ISIS. Η Τουρκία έχει επίσης διευκολύνει τη μεταφορά μικρού αριθμού Πεσμέργκα μαχητών στην περιοχή Kobani, κέντρο ενός αγώνα ζωής και θανάτου για λίγους μήνες.
Ο παράξενος ρόλος της Τουρκίας,μακροχρόνια συγκεκαλυμμένος σύμμαχος της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ,η Τουρκία, ευθυγραμμισμένη με εξτρεμιστικά στοιχεία στο εσωτερικό των ΗΠΑ, λειτουργεί ως ένα σημαντικό κατασκοπείο και σύμφωνα με καταγγελία του Sibel Edmonds, μπορεί επίσης να παρέχει «κάλυψη και εξαπάτηση» για την Ιορδανία.
Πηγές που επισημαίνουν ότι οι ιορδανικές βάσεις συνήθιζαν να χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση του ISIS, σημειώνουν επίσης ότι οι τραυματισμένοι ISIS μαχητές μεταφέρονταν στην Ιορδανία για θεραπεία σε ισραηλινά νοσοκομεία. Επιπλέον, αν και οι ISIS μαχητές σαφώς διέρχονταν από την Τουρκία, πιθανώς μια νέα αμερικανική εκπαιδευμένη παρτίδα αριθμούσε έναν στρατό 2000 μελών που βρίσκονταν «στα σκαριά». Είναι επίσης σαφές ότι η πλειονότητα αυτών έρχονται μέσω του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας στις εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ στην Ιορδανία.
Είναι επίσης σαφές ότι οι γραμμές εφοδιασμού των κρίσιμων όπλων, συμπεριλαμβανομένων των προηγμένων επικοινωνιών και των πληροφοριών,παρέχονται στο ISIS μέσα από τα ίδια «ratlines».. Έτσι, όταν το Ιράκ επιζητά όλο και περισσότερο να ανακόψει τις γραμμές επικοινωνίας μεταξύ της έδρας ISIS στη Μοσούλη, εστιάζουν σε γραμμές διέλευσης που οδηγούν μέσα από την Ιορδανία, μέσω του Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία, και όχι μόνο την Τουρκία.
Όταν γνωστοποιήθηκαν οι πρώτες αναφορές που ανέφεραν το ISIS, να συνδέεται με μυστικές υπηρεσίες, ήταν μικρο το υπόβαθρο. Όταν διέρρευσαν έγγραφα από την αμερικανική έρευνα «Ικανός Κίνδυνος» που αναφέρεται η προέλευση της «Αλ Κάιντα» ως λειτουργική ομάδα εντός της CIA μαζί με τη Σαουδικής και τη ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας, ο ρόλος τους, ή πιο σωστά, «η έλλειψη οποιουδήποτε ρόλου» στις 9/11 και οι πόλεμοι στους οποίους οδήγησαν οι ΗΠΑ κατά του Ιράκ και του Αφγανιστάν άρχισαν να έχουν νόημα.
Εκεί που αμείλικτα οδηγούμαστε είναι στο ίδιο μονοπάτι, χτίζοντας μια περίπτωση που να υποστηρίζει την υπόθεση ότι το ISIS είναι ένα «κατασκεύασμα» των μυστικών υπηρεσιών. Η οικοδόμηση μιας υπόθεσης έχοντας ως στοιχεία κάτι περισσότερο από υπονοούμενα και εικασίες απαιτεί σκληρή νοημοσύνη. Τα βλέπουμε όλα να αποκτούν διαυγή μορφή πλέον.

   Εξισώσεις

Από Σφυροδρέπανος 

Γράφει ο Σφυροδρέπανος //

Δε χρειάζεται να κατέχει κανείς τα ανώτερα μαθηματικά και να παίζει στα δάχτυλα τις εξισώσεις κάθε βαθμού, για να βγάλει ένα απλό συμπέρασμα.
Αν η ιμπεριαλιστική ΕΕ προσπαθεί να ξορκίσει το φάντασμα του κομμουνισμού, 25 χρονιά μετά το “τέλος της ιστορίας” (όπως βιάστηκαν πανηγυρικά να διατυμπανίσουν), είναι γιατί αυτό εξακολουθεί να πλανάται πάνω της, να την απειλεί και να στοιχειώνει τον ξύπνιο της.
Γι’ αυτό προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία, να διαγράψει την ιστορική συλλογική μνήμη για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, για αυτούς που ανέχτηκαν και εξέθρεψαν το Χίτλερ (με την περιβόητη “πολιτική κατευνασμού”). Γι’ αυτό προωθεί αντικομμουνιστικά μνημόνια, ανέχεται και προωθεί ενεργά την απαγόρευση του σφυροδρέπανου και των κομμουνιστικών συμβόλων, σε μια σειρά χώρες.
Γι’ αυτό πλασάρει και τη σημερινή επέτειο της υπογραφής του συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ (που έδωσε πολύτιμο χρόνο στους Σοβιετικούς, για να οργανώσουν και να προετοιμάσουν την άμυνά τους) ως ημέρα μνήμης για τα θύματα του ολοκληρωτισμού, όπου τσουβαλιάζουν το Στάλιν με το Χίτλερ και τον κομμουνισμό με το ναζισμό (το γνωστό παραμύθι του μαύρου και του “κόκκινου φασισμού”).
Κι όσο πιο λυσσαλέα το κάνουν, τόσο περισσότεροι καταλαβαίνουν πως η σημερινή ΕΕ είχε ως πρόδρομό της ακριβώς την Ευρώπη που “ενώθηκε” κάτω από τη ναζιστική μπότα και τους όρους εργασίας που επικρατούσαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης -προσφέροντας φτηνά, εργατικά χέρια στα αφεντικά.
Όσο μεγαλύτερος είναι ο ζήλος τους, τόσο πιο φανερό γίνεται αυτό που σημειώνει πολύ εύστοχα και το σκίτσο του Τάσου Αναστασίου (από το περιοδικό Γαλέρα, το 09′, αλλά επίκαιρο όσο ποτέ). Ότι δηλαδή αυτοί που πουλάνε το ιδεολόγημα και τη θεωρία των δύο άκρων, είναι σάρκα από τη σάρκα του ενός, του φασισμού, κι υπηρετούν το ίδιο εκμεταλλευτικό κι απάνθρωπο σύστημα. Αυτό που τσάκισαν οι Σοβιετικοί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η σοσιαλδημοκρατία

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η σοσιαλδημοκρατία

Η «φρέσκια σοσιαλδημοκρατία» του ΣΥΡΙΖΑ καλεί την ξεφωνημένη και «μπαγιάτικη» ντόπια και ξένη σοσιαλδημοκρατία να στρίψει τάχα «αριστερά» για μια Ευρωπαϊκή Ενωση που θα επιστρέψει στις αρχικές της «αξίες» της «αλληλεγγύης», της «ισοτιμίας» και της «κοινωνικής ευαισθησίας», καθώς και για μια «δίκαιη ανάπτυξη». Η «παλιά» σοσιαλδημοκρατία ξετίναξε τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, με τις αντιλαϊκές πολιτικές, τις μεγάλες αντεργατικές ανατροπές κ.λπ. Εκανε όλη τη βρώμικη δουλειά τις προηγούμενες δεκαετίες και κατάφερε να αφαιρέσει σημαντικά εργατικά δικαιώματα, να επιβάλει βάρβαρα μέτρα ενσωματώνοντας λαϊκές αντιδράσεις, «χώνεψε» διαμαρτυρίες έχοντας καταφέρει σοβαρά πλήγματα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ολα αυτά έφεραν μεγάλη δυσαρέσκεια σ' έναν κόσμο που προσδοκούσε (μάταια βέβαια) επειδή η σοσιαλδημοκρατία αυτή «ντύθηκε» σε ορισμένες περιπτώσεις και με «αριστερές», ακόμα και «κομμουνιστικές» φορεσιές (κυβερνήσεις Ζοσπέν στη Γαλλία, Ντ' Αλέμα στην Ιταλία, ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα κ.λπ.). Το αποτέλεσμα: Το κεφάλαιο βγήκε τόσο πολύ ωφελημένο που ο βιομήχανος Ανιέλι είχε δηλώσει πως «αν έχεις τέτοια Αριστερά, τι να την κάνεις τη Δεξιά»... Εννοώντας, βέβαια, ότι όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, εργασιακές ανατροπές που εφαρμόστηκαν εκείνη την περίοδο στύλωσαν το κεφάλαιο και στρίμωξαν την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα σε ακόμα χειρότερη θέση.

Eurokinissi

Από παλιότερη συνάντηση των Αλ. Τσίπρα και Φρ. Ολάντ

Εκείνη, λοιπόν, την περίοδο μόνο τέτοιες κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές, «σκέτες» ή με «αριστερή φορεσιά», που το 'παιζαν φιλολαϊκές και αντιδεξιές, θα μπορούσαν να υλοποιήσουν τέτοιες πολιτικές που ήθελε το κεφάλαιο. Ηταν δε τέτοια η απογοήτευση των λαών και τέτοιας έκτασης η διάψευση των προσδοκιών τους που το επόμενο διάστημα τη σκυτάλη ξαναπήραν «δεξιές» κυβερνήσεις τύπου Μπερλουσκόνι (Ιταλία), Σαρκοζί (Γαλλία). Αυτήν την ξεφωνημένη σοσιαλδημοκρατία προσπαθούν να αναστηλώσουν τώρα τύποι σαν τον Ρέντσι, και ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν «φρέσκια» σοσιαλδημοκρατία με την παρουσία του στις ευρωπαϊκές μαζώξεις και συναντήσεις της, εμφανίζεται πρόθυμος να ξεπλύνει τις αμαρτίες της (δηλαδή, τις συνειδητές πολιτικές της υπέρ του κεφαλαίου με θύματα τους λαούς), αξιοποιώντας και το παρελθόν ορισμένων στελεχών του που δεν ντρέπονται να δηλώνουν ακόμα και σήμερα μέχρι και «κομμουνιστές» αλλά και χρησιμοποιώντας την «αριστερή» του φορεσιά. Μια φορεσιά με βάση την οποία εξαπάτησε το λαό και τους εργαζόμενους σπέρνοντας αυταπάτες ότι μπορεί να υπηρετεί τα κέρδη του κεφαλαίου και ταυτόχρονα να υπηρετεί και το λαό, κοροιδεύοντάς τον ότι τον «έσωσε», δήθεν, από τα χειρότερα, κάνοντας σκληρή διαπραγμάτευση. Ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναστήλωση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Σπέρνει αυταπάτες

Το νέο παραμύθι που προσπαθούν να πλασάρουν στις λαϊκές μάζες λέει το εξής: Η σοσιαλδημοκρατία «λοξοδρόμησε», έχασε τα «αριστερά της» αντανακλαστικά και τώρα πρέπει να τα ξαναβρεί. Γι' αυτό και η ΕΕ πήγε πίσω από τις αξίες της «αλληλεγγύης», της «ισοτιμίας» και της «δίκαιης ανάπτυξης, για τις οποίες δήθεν ιδρύθηκε. Λέει, δηλαδή, με δυο λόγια, ότι η ΕΕ του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών συμφερόντων και ανταγωνισμών, της άγριας εκμετάλλευσης των λαών (τέτοια ήταν από την ίδρυσή της) μπορεί να μετατραπεί σε Ενωση της ισοτιμίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και αυτό μπορεί να το κάνει η νέα αναβαπτισμένη σοσιαλδημοκρατία αφού ξεπλυθεί από τις «αμαρτίες της» (δηλαδή, τις συνειδητές πολιτικές με τις οποίες γονάτισε τους εργαζόμενους) και αφού φορέσει και μερικά «αριστερά» μπιχλιμπίδια, όπως αυτά που φοράνε ΣΥΡΙΖΑ - «Podemos» κ.ά., για να ξαναγελάσουν αγνούς αγωνιστές ανθρώπους του μόχθου.
Αλλά δεν υπόσχονται μόνο τη μετατροπή της ΕΕ σε «Ενωση των μονοπωλίων με κοινωνική δικαιοσύνη». Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ εξαγνίζουν και το ΝΑΤΟ! Στην πρόσφατη Σύνοδο στη Βαρσοβία αυτής της επιθετικής δολοφονικής στρατιωτικής συμμαχίας, που έχει ματώσει και συνεχίζει να ματώνει δεκάδες χώρες και λαούς, ο πρωθυπουργός δήλωνε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να παίξει προοδευτικό ρόλο και να γίνει η συμμαχία της ειρήνης και της προστασίας των λαών!! Μήπως και το ΝΑΤΟ έχασε τις αξίες του, όπως η ΕΕ, και πρέπει να επιστρέψει σ' αυτές για τις οποίες ιδρύθηκε; Μένει να το ακούσουμε και αυτό! Ισως και για κεφαλαιοκράτες που θα βάζουν τις επιχειρήσεις τους στην υπηρεσία του λαού («ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη») μπορεί να ακούσουμε στη συνέχεια.
Αλλωστε, πώς θα γίνει να διαφέρει η «νέα» σοσιαλδημοκρατία από την «παλιά» και ξεφωνημένη. Πώς, δηλαδή, θα γίνει να πειστούν οι λαοί ότι οι λυκοσυμμαχίες, τύπου ΕΕ - ΝΑΤΟ κ.λπ., το ίδιο το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, οι αγορές (εμείς θα βαράμε κι αυτές θα χορεύουν!!), ο ίδιος ο καπιταλισμός, δηλαδή, μπορεί να αλλάξει, να γίνει ανθρώπινος με κοινωνικές ευαισθησίες... Κάπως έτσι, με τέτοια άγαρμπα αλλά «πιασάρικα» παραμύθια, Τσίπρας, ΣΥΡΙΖΑ, «Podemos», και λοιποί, κάποιοι πρώην κομμουνιστές φιλοδοξούν να «ξαναγεννήσουν» μια σοσιαλδημοκρατία με φιλολαϊκά τάχα χαρακτηριστικά, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ θα βάλει τον καπιταλισμό να δουλεύει για το λαό! Γι' αυτό με τέτοιες αυταπάτες και στήνοντας και «ομάδες προοδευτικές» σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου προσπαθούν να επιχειρήσουν νέο ξεγέλασμα των λαών, δίνοντας έτσι ανάσα και χρόνο στους καπιταλιστές να ξαναβρούν το δρόμο για νέα απογείωση των κερδών τους με τη δική τους βεβαίως πολιτική διαχείρισης, αλλά και για να θωρακίσουν καλύτερα την εξουσία τους απέναντι στην εργατική τάξη, απέναντι στους λαούς.
Αυτή είναι και η μεγάλη συνεισφορά και υπηρεσία του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων ευρωπαϊκών κομμάτων, τύπου «Podemos» κ.λπ. στο σύστημα. Γιατί εδώ που τα λέμε δεν είναι και μικρό πράγμα να προσπαθείς να πείσεις ότι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει σύστημα λαϊκό αλλά έχει «στραβώσει» από κάτι νεοφιλελεύθερους, συντηρητικο-δεξιούς τύπους και τα κόμματά τους, και από κάποια «σφάλματα» μιας «παλιάς» σοσιαλδημοκρατίας. Δεν είναι μικρό πράγμα να προσπαθείς να πείσεις ότι βιομήχανοι και εργάτες και γενικά εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι μπορούν να ζουν αρμονικά (ταξική ειρήνη) και να προοδεύουν όλοι μαζί (κοινή δήλωση βιομηχάνων - κυβέρνησης - ΓΣΕΕ για Εργασιακά), ότι έχουν κοινά συμφέροντα και μοιράζονται κοινές αγωνίες και ότι μπορούν να πετύχουν τον «εθνικό στόχο» για παραγωγική ανασυγκρότηση και έξοδο από την κρίση σε όλη την ΕΕ. Αρκεί στο κυβερνητικό τιμόνι να βρεθούν οι νέες και φρέσκιες «αριστερο-σοσιαλιστικο-δημοκρατικές ευρωπαϊκές δυνάμεις που μπορούν να τιθασεύσουν τις «ακρότητες» των αγορών επιβάλλοντας κανόνες και μετατρέποντας τον άγριο καπιταλισμό των «αγορών και των αριθμών» σε καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο. Αρκεί να υπάρχει «κοινωνική ειρήνη» ή αλλιώς ειρήνη των τάξεων για το «κοινό τους συμφέρον» (δηλαδή, να υποταχθεί η εργατική τάξη στους καπιταλιστές εργοδότες). Είναι όντως μεγάλη η αποστολή και η υπηρεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο εγχώριο και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο.

Να προετοιμάσουν την αντεπίθεση

Απέναντι στην προσπάθεια νέας εξαπάτησης των ανθρώπων του μόχθου οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες και νεολαία των λαϊκών στρωμάτων είναι αναγκαίο να προετοιμάσουν ακόμα καλύτερα τη δική τους ιδεολογική - αγωνιστική λαϊκή αντεπίθεση. Μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, σωματεία, Επιτροπές Αγώνα, Λαϊκές Επιτροπές να χτίζουν ακούραστα τη δική τους συμμαχία, να δυναμώνουν την αγωνιστική τους ετοιμότητα, να προετοιμάζουν και να προβάλλουν ακόμα καλύτερα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους.
Η μάχη στο πεδίο των ιδεών και των επιχειρημάτων πρέπει να πάρει άμεσα ακόμη πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά. Είναι αναγκαίο μέσα από τη συνεχή αγωνιστική δράση, να δίνονται αναλυτικές λαϊκές απαντήσεις σε ένα προς ένα τα ιδεολογήματα, τα επιχειρήματα που παρουσιάζουν τον καπιταλισμό, τις ενώσεις και συμμαχίες του (ΕΕ - ΝΑΤΟ) ως ενώσεις που μπορούν να «δουλέψουν» για τα λαϊκά συμφέροντα. Οτι στις καπιταλιστικές αγορές δεν μπορούν να μπαίνουν κανόνες και έτσι προτεραιότητα να έχουν «οι άνθρωποι και όχι οι αριθμοί». Οτι καπιταλιστές και εργάτες δεν μπορούν από κοινού να «διορθώσουν» την αγριότητα του συστήματος και με τη συνεργασία τους να το κάνουν σύστημα ανθρώπινο που να δουλεύει για το καλό και των δύο. Οτι όλο αυτό που τραβάει ο λαός δεν είναι γιατί κάποια ακραία νεοφιλελεύθερα κόμματα και πολιτικές «κακοποίησαν» τον καπιταλισμό και την ανάπτυξή του και ότι οι νέες «προοδευτικές δυνάμεις» μπορούν να οδηγήσουν το σύστημα σε μια «δίκαιη ανάπτυξη» και μάλιστα με τη δημοκρατική συμμετοχή του λαού μέσα από τον συνεχή «κοινωνικό διάλογο».
Η μάχη των επιχειρημάτων και των ιδεών αποτελεί βασικό, συστατικό στοιχείο της ταξικής πάλης. Αστική τάξη, κυβέρνηση, εργοδοτικά σωματεία και συμβιβασμένες πλειοψηφίες πολλαπλασιάζουν και απλώνουν τα δικά τους επιχειρήματα στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στις γειτονιές, παντού.

Η διαπάλη είναι πιο απαιτητική

Μπροστά στο ταξικό εργατικό κίνημα ανοίγει μια πιο απαιτητική περίοδος, ιδεολογικής - αγωνιστικής ετοιμότητας. Να πηγαίνουν πλάι πλάι οι αγώνες, η μάχη των ιδεών και τα επιχειρήματα - απαντήσεις που θα βοηθάνε λαϊκές δυνάμεις να βγάζουν συμπεράσματα για τον καπιταλισμό, τις ενώσεις του, τον βασικό αντίπαλο, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις του. Να συνειδητοποιούν γιατί πρέπει να υπάρξει ριζική ανατροπή με αλλαγή τάξης στην εξουσία. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα, οι ταξικές δυνάμεις, με ακόμα καλύτερη οργάνωση, με πιο επεξεργασμένα επιχειρήματα, με απλό εργατικό λόγο και απαντήσεις, μέσα από την αγωνιστική δράση, μπορούν να δυσκολέψουν τα αστικά, κυβερνητικά επιχειρήματα, να ακυρώσουν σ' ένα βαθμό την προσπάθειά τους να εμφανίσουν έναν «διορθωμένο και κοινωνικά βελτιωμένο» καπιταλισμό ως απάντηση, υποτίθεται, στον «άγριο και βίαιο» που οδήγησε στη φτώχεια, στην αγανάκτηση και απογοήτευση μεγάλες λαϊκές μάζες.
Η αντιπαράθεση και η διαπάλη μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, μέσα στον ίδιο το λαό, ανάμεσα στα ιδεολογήματα της «διόρθωσης του συστήματος», από τη μια, και την αναγκαιότητα της πάλης για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων εργατικών, λαϊκών αναγκών σε αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή ρότα, τον αγώνα για τη ριζική ανατροπή του συστήματος και την κατάργηση της εκμετάλλευσης, από την άλλη, πρέπει το επόμενο διάστημα να δυναμώσει.

Γιώτης ΣΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ

Ποιος πληρώνει;

Ποιος πληρώνει;

Συνεχίζει τα πανηγύρια η κυβέρνηση, περί ανάκαμψης της οικονομίας. Ποια στοιχεία προβάλλουν ως απόδειξη, εκτιμώντας τα ως ενθαρρυντικά για να καλλιεργήσουν ελπίδες και προσδοκίες; Το πρωτογενές πλεόνασμα, τα έσοδα εφορίας και τελωνείων, το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών τον Ιούνη, την αύξηση των θέσεων εργασίας τον Ιούλη, την αύξηση των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας, την εκτίμηση των αναλυτών της Alpha Bank ότι υποχωρεί το «υφεσιακό σοκ», την επιστροφή φόρων στους δικαιούχους το επτάμηνο του 2016 (χρέη προς τους επιχειρηματίες είναι). Η ΕΛΣΤΑΤ προβάλλει και τη μείωση της πτώσης του κύκλου εργασιών της βιομηχανίας συγκριτικά με το 2015, πτώση όμως 9,4%. Η «Αυγή» (20/8/2016) γράφει για «10+1 μηνύματα ανάκαμψης». Την ίδια ώρα, συνδέουν την ανάκαμψη με την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης». «Αυτά δεν θα πρέπει να τα δούμε ξεχωριστά από τη συνολική πορεία των τελευταίων μηνών, με κύριο ζήτημα το θέμα της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης που δημιουργεί ένα σταθερό έδαφος στην οικονομία, το οποίο είναι απαραίτητο για να μπούμε πια σε ένα νέο κύκλο ανάκαμψης» («Αυγή» 21/8/2016).
Το ερώτημα που πρέπει να κυριαρχεί στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις είναι: Ανάκαμψη για ποιον και ποιος την πληρώνει;
Τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι βγαλμένα από το σφαγιασμό δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, των συνταξιούχων, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων και τη φοροληστεία τους, αφού: Αύξησαν τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ, ειδικούς φόρους κατανάλωσης σε καύσιμα κ.λπ.), σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, μείωσαν το αφορολόγητο, έκοψαν φοροαπαλλαγές των λαϊκών νοικοκυριών. Εκοψαν το ΕΚΑΣ από πολλούς συνταξιούχους, μείωσαν συντάξεις σε κάποιες κατηγορίες, μείωσαν κρατικά κονδύλια για κάλυψη κάποιων στοιχειωδών αναγκών σε Υγεία - Πρόνοια ή χρωστούν και δεν πληρώνουν κρατικούς οργανισμούς που παρέχουν ανάλογες υπηρεσίες κ.λπ. Και έρχεται τώρα και ο αυξημένος ΕΝΦΙΑ. Αυτά είναι τα έσοδα της Εφορίας που πληρώνει ο λαός. Τα πανηγύρια για την αύξηση των θέσεων εργασίας είναι για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά χωρίς αντίκρισμα για τους εργαζόμενους, αφού πάνω από το 50% είναι θέσεις με ευέλικτες μορφές, προσωρινές, ορισμένου χρόνου, με κάκιστους μισθούς κ.λπ. Οσο για το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, αυτό οφείλεται βασικά στη συνεχή μείωση των εισαγωγών λόγω κρίσης και στη μείωση της κατανάλωσης και συνδέεται με την αύξηση των συναλλαγματικών διαθεσίμων, τα οποία πρωτίστως ενδιαφέρουν τις τράπεζες και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αλλά δεν είναι σταθερά μεγέθη, αλλάζουν, αφορούν δε αποκλειστικά το κεφάλαιο. Επομένως, ανεξάρτητα από το αν όντως θα μπει η οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης ή όχι, με δεδομένες τις αβεβαιότητες και τους κινδύνους και στην Ελλάδα και σε ΕΕ - Ευρωζώνη, αυτή είναι καπιταλιστική, την πληρώνει ο λαός και θα συνεχίζει να την πληρώνει. Ο υπουργός Περιβάλλοντος είπε σχετικά με το πρωτογενές πλεόνασμα ότι «έχουμε τη δυνατότητα αυτό που είναι παραπάνω να το διαθέσουμε και προς την ανάπτυξη και για κοινωνικούς σκοπούς». Δηλαδή, ενισχύουμε πρωταρχικά το κεφάλαιο, άλλωστε τα πρωτογενή πλεονάσματα τα θέλουν για να πληρώνουν το κρατικό χρέος και να χρηματοδοτούν με κρατικό χρήμα τις καπιταλιστικές επενδύσεις. Και αν περισσέψουν, ίσως διαθέσουν κάποια ψίχουλα για τους εξαθλιωμένους, σαν τα κουπόνια σίτισης. Αλλωστε, είναι και η «αξιολόγηση» μπροστά. Και επειδή ετοιμάζονται για τα 15 προαπαιτούμενα ώστε να ολοκληρωθεί η πρώτη «αξιολόγηση», βιάζονται μάλιστα να τελειώσουν μέχρι το Γιούρογκρουπ στις 9 Σεπτέμβρη, έρχονται αφενός νέα αντιλαϊκά μέτρα αφετέρου νέες αναδιαρθρώσεις για την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η κυβέρνηση, με την προπαγάνδα της, πασχίζοντας να δημιουργήσει αισιοδοξία στους εργαζόμενους, στα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, για ανάκαμψη, που είναι και αβέβαιη, επιδιώκει τη χειραγώγηση, στη λογική της αναμονής ότι κάτι καλύτερο μπορεί να έρθει, ώστε να έχει ανοχή και στήριγμα στην πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου. Καμιά ανοχή, καμιά αναμονή, αντεπίθεση για κάλυψη των αναγκών. Μπροστά είναι η οργάνωση της πάλης για τις Συλλογικές Συμβάσεις. Μπορεί να δοθεί μια πρώτη αποφασιστική απάντηση, ορθώνοντας εμπόδια και για την επόμενη επίθεση στα Εργασιακά.

Εξομολογήσεις Ολάντ και η πραγματική εικόνα

Εξομολογήσεις Ολάντ και η πραγματική εικόνα

Εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Ιδιωτικές Συζητήσεις», που περιλαμβάνει «εξομολογήσεις» του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, το οποίο κυκλοφόρησε στη Γαλλία. Σε αυτό υπάρχουν και δύο κεφάλαια με ...ελληνικό ενδιαφέρον και έτσι δεν θα μπορούσε να λείπει η προβολή του από τα ελληνικά αστικά ΜΜΕ. Το κεφάλαιο 20 του βιβλίου, με τίτλο «Ο φίλος Τσίπρας», είναι αφιερωμένο λοιπόν στις διαπραγματεύσεις του Ιούλη του 2015, στις Βρυξέλλες, ενώ στο κεφάλαιο 21, με τίτλο «Βοήθησέ με να σε βοηθήσω», ο Γάλλος Πρόεδρος αναφέρει σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της 17ωρης περσινής Συνόδου Κορυφής: «Γύρω στις 6.00 το πρωί, οι συζητήσεις ήταν εντελώς μπλοκαρισμένες. Εκεί πίστεψα ότι θα τελειώσει άσχημα, διότι ο Τσίπρας ήταν στα όριά του και έλεγε ότι δεν μπορούσε να πάει παραπέρα. Αυτό επιλύθηκε χάρη σε μια συνάντηση που πραγματοποιήσαμε με τον Τουσκ, την Μέρκελ και τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας αποχωρεί για να διαπραγματευτεί με την ομάδα του και επιστρέφει με μια πρόταση για το Ταμείο που επιτρέπει επιτέλους τη συμφωνία. Είναι εκείνος που ξεμπλοκάρει την κατάσταση. Με τη στήριξή μας, αλλά αυτός το έκανε».
Ωραία όλα αυτά, αλλά δεν αποκαλύπτουν όλη την αλήθεια για το πραγματικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης (Ιούλης 2015), στην οποία υποτίθεται με τη «σθεναρή στάση» του Φρ. Ολάντ αποφεύχθηκε το Grexit, δηλαδή η αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, στην οποία επέμενε ο Β. Σόιμπλε έλεγαν, η γερμανική κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της Ολλανδία, Φινλανδία κ.λπ. Η οικονομία της Ελλάδας ήταν η αφορμή. Το ουσιαστικό ζήτημα ήταν άλλο, το οποίο συνεχίζει και υφίσταται, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό των Ευρωζώνης - ΕΕ.

***

Λίγο πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης δήλωναν:
«Φρ. Ολάντ (Γαλλία): "Η Γαλλία θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ (...) Δεν υπάρχει προσωρινό Grexit (...) Υπάρχει μόνο η Ελλάδα στο ευρώ και η Ελλάδα εκτός ευρώ, αλλά τότε θα είναι μια Ευρώπη που δεν προοδεύει πλέον".
Α. Μέρκελ (Γερμανία): "Δεν θα υπάρξει συμφωνία με κάθε κόστος". Το Γιούρογκρουπ "δεν είναι σε θέση να μας δώσει μία πρόταση για την Ελλάδα (...) Πρέπει να δούμε τα υπέρ και τα κατά (...) Η συμφωνία δεν θα πρέπει να είναι επωφελής μόνο για την Ελλάδα".
Μ. Ρέντσι (Ιταλία): "Τώρα πρέπει να υπερισχύσει η κοινή λογική και να συναφθεί μια συμφωνία. Η Ιταλία δεν θέλει η Ελλάδα να βγει από το ευρώ και λέω προς τη Γερμανία: Αρκετά (...) Πρέπει οπωσδήποτε να υπογράψουμε μια συμφωνία. Είναι αδιανόητο να ταπεινώνουμε έναν Ευρωπαίο εταίρο, αφού η Ελλάδα έχει υποχωρήσει σχεδόν στα πάντα".
Β. Φάιμαν (Αυστρία): "Απαράδεκτη, απαξιωτική και τελείως λάθος", η πρόταση για προσωρινό Grexit» («Ριζοσπάστης» 13/7/2015).
Είχε βεβαίως προηγηθεί η διαρροή εγγράφου του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας με την υπογραφή του Β. Σόιμπλε στο οποίο συνυπήρχε και το σενάριο του Grexit.
Από τα παραπάνω αναδεικνύεται η οξυμένη αντιπαράθεση πρωταρχικά Γαλλίας - Γερμανίας, γενικότερα Βορρά - Νότου.

***

Ποιο ήταν το πρόβλημα; Το μέλλον της Ευρωζώνης. Οι διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα έπαιρναν αντικειμενικά χαρακτήρα «πειράματος» για το μέλλον της. Είχε προηγηθεί η «έκθεση των 5 προέδρων» των οργάνων της ΕΕ: Κομισιόν, Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Γιούρογκρουπ, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Γιούνκερ, Τουσκ, Ντάισελμπλουμ, Ντράγκι, Σουλτς, αντίστοιχα) για την «ολοκλήρωση της ΟΝΕ», ή για τη «διακυβέρνηση», όπως έλεγαν. Ανεξάρτητα, όμως, από το περιεχόμενο της έκθεσης των 5 προέδρων, η αντιπαράθεση για τη χαλάρωση της πολιτικής διαχείρισης, ιδιαίτερα των δημοσιονομικών, της Ευρωζώνης και των κρατών - μελών της, ή όχι, είχε πάρει και συνεχίζει και σήμερα, οξύτατες διαστάσεις ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία, Ιταλία κ.λπ. Διαμορφώνονταν και ανάλογες συμμαχίες στο πλαίσιο αυτών των ανταγωνισμών, έτσι διαμορφώνονταν και η συμμαχία του Νότου και η αντιπαράθεση Βορρά - Νότου. Η Γαλλία στήριζε την Ελλάδα διαμορφώνοντας τη δική της ιδιαίτερη στρατηγική (αυτό συνέφερε και την Ελλάδα) και τις δικές της συμμαχίες.

***

Γερμανία και Γαλλία τα «τσούγκρισαν», όταν η Γαλλία αποφάσισε να μην τηρήσει την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, ώστε να «πιάσει» το στόχο 3% για το έλλειμμα το 2015, μεταθέτοντάς το για το 2017. Το ίδιο έκανε αργότερα και η Ιταλία. Επίσης, οι Γάλλοι κεφαλαιοκράτες ήταν δυσαρεστημένοι επειδή η Γερμανία δεν εφάρμοσε εσωτερική οικονομική πολιτική τέτοια που να ενισχύσει τις εισαγωγές της από τη Γαλλία, παρά τα τεράστια πλεονάσματά της. Αρα προϋπήρχαν σημάδια ανταγωνισμών, ενώ μεγάλωνε η μεταξύ τους απόσταση (μεγάλωσε η ανισομετρία). Αυτό συνεχίζεται.
Επίσης, αναζητούσαν θεσμικές αλλαγές θωράκισης της Ευρωζώνης από την οικονομική κρίση. Πράγματι στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής συζήτησαν ένα τέτοιο σχέδιο με βάθεμα της οικονομικής ενοποίησης, άρα και της πολιτικής ενοποίησης, με τίτλο: «Ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης». Σε όλα τα παραπάνω οι ανταγωνισμοί συνεχίζουν να υπάρχουν, οι αντιθέσεις δεν γεφυρώθηκαν, ενώ έγινε μεταξύ τους συμβιβασμός για την Ελλάδα, λόγω γενικότερων κινδύνων από φυγόκεντρες τάσεις στην ΕΕ.

***

Αυτοί οι ανταγωνισμοί διαπλέκονταν με γενικότερους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ιδιαίτερα ΗΠΑ - Γερμανίας, για το ποιος θα έχει βασικά το πάνω χέρι σε Ευρωζώνη - ΕΕ, σε συνδυασμό με την υπόθεση της Διατλαντικής Συμφωνίας Επενδύσεων και Εμπορίου, που ακόμη δεν έχει υπογραφεί, αλλά και τις κόντρες σε Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή.
Για εκείνο, λοιπόν, το ξεμπλοκάρισμα που σηματοδότησε την άγρια αντιλαϊκή επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών και το 3ο μνημόνιο στην Ελλάδα, για να εκτονωθεί προσωρινά, χρειάστηκε να γίνουν αρκετές παρεμβάσεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, πριν ολοκληρωθεί, με στήριξη μάλιστα των ΗΠΑ στη Γαλλία στην αντιπαράθεση με τη Γερμανία και με την Ελλάδα μπλεγμένη σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς. Θυμίζουμε ότι λίγο μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζ. Λιου, χαιρέτισε τη συμφωνία, λέγοντας ότι είναι «προς το συμφέρον της Ελλάδας, της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας». Θυμίζουμε, επίσης, ότι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, είχε δηλώσει πως «το Ταμείο θα συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές και τους Ευρωπαίους εταίρους, για να βοηθήσει σε αυτήν τη σημαντική προσπάθεια».