ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΜΕ Σάββατο 12 και Κυριακή 13 Μάη στις 9μ.μ στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Κέρκυρας

Η πολιτιστική ομάδα του ΠΑΜΕ προς τιμήν των 100 χρόνων από την Οκτωβριανή επανάσταση, επιστρατεύει τη Τέχνη για να συγκινήσει, να προβληματίσει, να αφυπνίσει συνειδήσεις.... 

Πως λοιπόν η τέχνη μπορεί ν' αποτυπώσει, την μεγάλη, την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση;

Πως αλληλεπιδρούν και πως θα συμβαδίσουν ο Χορός, η Μουσική και η Ρώσικη Επανάσταση    του 1917 πάνω στην σκηνή του θεάτρου;

Ένα εγχείρημα δύσκολο αλλά ιδιαίτερα... δελεαστικό. Μεγάλοι Ρώσοι συνθέτες, μεγάλες ιδέες, υψηλό φρόνημα, ιστορικές στιγμές....

Κι εμείς (οι συντελεστές) απλοί εραστές της τέχνης και της επανάστασης!!!

Χορογραφίες - Ιδέα και Σκηνοθεσία: ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ ΚΑΡΔΑΜΗ

Μουσική επιλογή έργων των Shostakovitch, Rachmaninoff, Prokofiev, Khachaturian.

Χορεύουν: Κατερίνα Δημοπούλου, Στέλλα-Μαρία Δουνδουλάκη, Ζαννής Καντεράκης, Λυδία Κόνα, Λέανδρος Κουτσούμπας, Άγγελος Κυδωνιεύς, Δάφνη Κωνστάντη, Δώρα Μπαλή, Ελεάννα Μπάνου, Άλκηστις Πάπα, Μαριλένα Σαπούπο, Βάλια Σκορδίλη, Ανδριάνα Συρίμη, Σωτήρης Σωτηρίου, Ναταλία Τουμπάρη, Παναγιώτης Φωτίου και ο βοηθός Μάριος Αρμενιάκος.

Αποσπάσματα από το έργο ''Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο'' και ποίηση Λαπαθιώτη και Μαγιακόφσκι ερμηνεύουν: Σόφη Βεδουρά, Έλενα Γκιόκα, Δανάη Κωτσοπούλου και Νικόλας Ευαγγελίδης.

Είσοδος με ελεύθερη εισφορά. 

Η ”ημέρα της Ευρώπης” και η παραχάραξη της ιστορίας

Κατιούσα

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια συστηματική προσπάθεια απο την Ευρωπαϊκή Ένωση να παραχαραχθεί η ιστορία με αποκορύφωμα την καθιέρωση της ιστορικής ημέρας της 9ης του Μάη, της αντιφασιστικής νίκης των λαών ως “ημέρα της Ευρώπης”.

.

Στις 9 Μαΐου του 1945, η ναζιστική Γερμανία συνθηκολόγησε ανευ όρων στις συμμαχικές δυνάμεις. Οι κύκλοι της Ε.Ε. προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το γεγονός της συμμετοχής στα τέλη του πολέμου και των ΗΠΑ με την Μεγάλη Βρετανία κυρίως, και να αποδώσουν σε αυτές τα εύσημα της ήττας της ναζιστικής Γερμανίας. Κάπου εδώ έρχεται να δέσει η θεωρία των δύο άκρων. Εκατομμύρια κονδύλια της Ε.Ε. δίνονται τα τελευταία χρόνια σε συνέδρια κρατών μελών (βλέπε Ταλίν), σε βιβλία ιστορίας, σε τοπικές αυτοδιοικήσεις (όπως χαρακτηριστικά κατήγγειλε ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης) για την ταύτιση του κομμουνισμού-σοσιαλισμού με το ναζισμό, τον αιμοσταγή δικτάτορα Στάλιν με τον Χίτλερ (έναν Χίτλερ που τα τελευταία χρόνια διάφορες ιστορίες προσπαθούν να τον παρομοιάσουν ως έναν άτομο με ψυχολογικές διαταραχές, εθισμένο στα ναρκωτικά, αθωώνοντας εν μέρει την εγκληματική ιδεολόγια της φύσης του ναζισμού). Όσο περισσότερο σαπίζει το καπιταλιστικό σύστημα, τόσο βγαίνουν οι διάφοροι αναθεωρητές με τον μανδύα των επιστημόνων-πανεπιστημιακών ιστορικών να μιλήσουν για ολοκληρωτικά καθεστώτα και να χαρίσουν εν τέλει στις συμμαχικές δυνάμεις τα εύσημα της αντιφασιστικής νίκης.

.

Όλα αυτά πηγάζουν απο τον πραγματικό τους φόβο να εμπεδωθεί στη μνήμη των λαών η αντιφασιστική νίκη ως αυτό που πραγματικά ήταν: η προσπάθεια του πρώτου κράτους των εργατών να προχωρήσει στην ιστορία σαν τέτοιο την ίδια στιγμή που νίκησε τον πιο ισχυρό στρατό σώζοντας τον κόσμο ολόκληρο απο τον τρόμο και το σκοτάδι του φασισμού.

.

Για να νικήσει το τέρας όμως αντιπαράθεσε τον πιο ηρωικό στρατό που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα με τεράστιες θυσίες. Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πολεμώντας σχεδόν μόνοι τους, καθώς οι σύμμαχοι ΗΠΑ- Βρετανία αρνούνταν να μπουν σε αποφασιστικές μάχες απέναντι στους ναζί, ”έχασαν” 27 εκατομμύρια ανθρώπους. Καταστράφηκαν 1.700 σοβιετικές πόλεις και εκατοντάδες χωριά μετατράπηκαν σε στάχτες και ερείπια. Ακόμα 32 χιλιάδες βιομηχανίες διαλυθηκαν όπως και 65 χιλιάδες χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γράμμων, αποκόπτοντας τη χώρα στα δύο. Ακόμα είχαν καταστραφεί αγαθά αξίας περίπου 2.6 τρισεκαττομυρίων ρουβλιών που κατακτήθηκαν σύμφωνα με υπολογισμούς σε σχεδόν 30 χρόνια μόχθου και κόπου του σοβιετικού λαού.

.

Όπως καταλαβαίνουμε οι αριθμοί μιλούν απο μόνοι τους. Τον πόλεμο τον κέρδισε η Σοβιετική ένωση και ο λαός της, πληρώνοντας με το ίδιο του το αίμα. Το κόστος του Β΄Παγκοσμίου πολέμου για την ΕΣΣΔ υπολογίζεται συνολικά σχεδόν τρεις φορές παραπάνω απ’ αυτό  όλων των συμμάχων μαζί.

.

Πρόκειται όμως για κάτι παραπάνω απο έναν πόλεμο μεταξύ δύο λαών. Ήταν το μέλλον όλης της ανθρωπότητας που βάρυνε τις πλάτες των σοβιετικών. Το πανανθρώπινο και ουμανιστικό καθήκον όμως δε λύγισε αλλά δυνάμωσε την πάλη του λαού των σοβιέτ, δεν θα ήταν μια απλή νίκη αλλα μια νίκη της ανθρωπότητας, μια νίκη της ζωής απέναντι στο θάνατο.

.

Όσο και να θέλουν να αλλάξουν την ιστορία, οι λαοί του κόσμου ξέρουν οτι χρωστούν την ελευθερία τους όχι μόνο στον Κόκκινο Στρατό και στη Σοβιετική ένωση αλλά και στους κομμουνιστές όλων των χωρών που ύψωσαν το ανάστημά τους και πολέμησαν το φασισμό. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Στάλιν μετά τη λήξη του πολέμου: ” Λυπάμαι που δεν θα ζήσω χίλια χρόνια για να μπορώ να υμνήσω  όπως πρέπει τον αγώνα των Ελλήνων ανταρτών απέναντι στους ναζί  που τόσο μας βοήθησε”.

.
Όσον αφορά την πολιτική της σοβιετικής ηγεσίας κατα τη διάρκεια του πολέμου, θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε μνημειώδη. Εφάρμοσε ένα σχέδιο που όμοιο του δεν είχε ξανασυμβεί ιστορικά. Ο Στάλιν μετέφερε σχεδόν 1500 εργοστάσια σε σύντομο χρονικό διάστημα απο τις πολιορκούμενες δυτικές πόλεις στην ενδοχώρα. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ είχε παραδεχτεί την ιδιοφυία του Στάλιν.

.
Αξιομνημόνευτο είναι ακόμα το γεγονός ότι ο ίδιος ο Στάλιν δε δέχτηκε να ανταλλάξει τον αιχμάλωτο γιο του με έναν γερμανό στρατηγό. Πολλοί τον κατηγορούν για αυταρχικό ηγέτη, όμως ο ίδιος μπροστά στο ενδεχόμενο της ήττας απο τους ναζί έβαλε το Ζουκοφ αρχηγό του στρατού αναγνωρίζοντάς του την ικανότητα αυτή.

.

Το πιο επιβλητικό και εντυπωσιακό στοιχείο όμως ήταν η προετοιμασία για πάνω απο 10 χρόνια της χώρας για ένα τέτοιο ενδεχόμενο πολέμου. Γνώριζε ότι οι ιμπεριαλιστές θα ήθελαν να κατατροπώσουν το πρώτο κράτος εργατών. Και όχι μόνο νίκησε στον πόλεμο αυτό αλλά κατάφερε να αντέξει και να στηθεί ξανά σαν κράτος αυτόνομο κόντρα σε όλους. Οι τωρινοί παραχαράκτες δεν μπορούν να δεχτούν όχι μόνο ότι οι κομμουνιστές νίκησαν τους ναζί αλλά και ότι το κράτος τους είχε συνέχεια χαρίζοντας στο λαό της σπουδαίες στιγμές, χιλιάδες κατακτήσεις και παροχές, πάντα με επίκεντρο τις ανάγκες του ανθρώπου.

.

Για μια μέρα λοιπόν σαν την 9η του Μάη ας ξεχάσουμε όλα τα άλλα για να… μην ξεχάσουμε ποτέ.

Οι Μυστικές Υπηρεσίες χαλκεύουν κατηγορίες εναντίον του ΚΚ και του γραμματέα του

• 
  

Να χαλκεύσουν κατηγορίες εναντίον του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας και του ηγέτη του, Πέτρο Σιμονιένκο, ετοιμάζονται οι Υπηρεσίες Ασφαλείας της χώρας, καθώς η τρομοκρατική και απαράδεκτη εισβολή της Ασφάλειας στα γραφεία του Κόμματος και το σπίτι του Σιμονιένκο δεν απέφερε -όπως αναμενόταν άλλωστε- τις αποδείξεις για την «αντιουκρανική στάση» του κόμματος.
Όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚ Ουκρανίας, πληροφορίες από την ουκρανική Υπηρεσία Ασφαλείας ισχυρίζονται ότι κατά τη διάρκεια της έρευνας στο σπίτι του ηγέτη του Κόμματος, Πέτρο Σιμονιένκο, βρέθηκαν φυλλάδια «με στόχο τη βίαιη ανατροπή της συνταγματικής τάξης ή την κατάληψη της κρατικής εξουσίας», καθώς και ένα σοβιετικό πιστόλι APS με σιγαστήρα και 120 φυσίγγια.
Το ΚΚ Ουκρανίας τονίζει ότι οι πληροφορίες είναι «ένα κραυγαλέο ψέμα και καθαρή πρόκληση». Οι ειδικές υπηρεσίες αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν αυτήν την προβοκάτσια, αφού δεν βρήκαν, φυσικά, στοιχεία για τις «αντιουκρανικές» δραστηριότητες του Σιμονιένκο και του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Κατεπείγουσα Ερώτηση για το θέμα κατέθεσε στην ύπατη εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.

Ξέπλυμα

Αδιαμφισβήτητα, η ανακοίνωση των ΗΠΑ ότι αποχωρούν από τη Συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν προκαλεί νέες ανησυχίες για κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της αντιπαράθεσης στην περιοχή. Ομως η κυβέρνηση το χαβά της: Μέσω του Αλ. Τσίπρα, στην προχτεσινή τριμερή συνάντηση με Κύπρο και Ισραήλ, προσπάθησε για μια ακόμα φορά να ξεπλύνει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για το δολοφονικό τους έργο. Από τη μία δήλωσε ότι «συμμερίζεται τις ανησυχίες» του Ισραήλ απέναντι στο Ιράν, αναπαράγοντας αυτούσια τα προσχήματα που αξιοποιούν ΗΠΑ - Ισραήλ για να κλιμακώσουν την επιθετικότητά τους στην περιοχή. Και από την άλλη, σε σχέση με το Παλαιστινιακό, δήλωσε ότι αναμένει «σημαντικές πρωτοβουλίες των ΗΠΑ», όπως «ένα ειρηνευτικό σχέδιο» επίλυσης, την στιγμή που οι ΗΠΑ ετοιμάζουν τη μεταφορά της πρεσβείας τους στην Ιερουσαλήμ, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά. Η στάση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης αποτελεί ένδειξη του μέχρι πού μπορεί να φτάσει, πρωταγωνιστώντας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης. Αλλωστε, ο Αλ. Τσίπρας στάθηκε στην «κοινή αντίληψη» με το Ισραήλ «για την ασφαλή μεταφορά των ενεργειακών πηγών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου προς τον ευρωπαϊκό χώρο...». Αυτό είναι το υπόβαθρο της εμπλοκής της Ελλάδας στα βρώμικα σχέδια. Οι μπίζνες των επιχειρηματικών ομίλων πάνε χέρι - χέρι με το ξεδίπλωμα της επικίνδυνης πολεμικής δραστηριότητας, και αυτό είναι που ονομάζει η κυβέρνηση «σταθερότητα» και «ασφάλεια», και που δεν αφορά βέβαια το λαό, αλλά τα μονοπώλια και τα συμφέροντά τους.

Μεγάλη κινητικότητα στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ

«Η Συμμαχία παραδοσιακά εστιάζει την απειλή στην ανατολική της πτέρυγα και ιδιαίτερα τελευταία, με την προσάρτηση της Κριμαίας και την κατοχή της ανατολικής πλευράς της Ουκρανίας. Είναι επίσης σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι αυθεντικές και πολύ ρεαλιστικές ανησυχίες των μελών της νότιας πτέρυγας, για τις προερχόμενες από το νότο και την ανατολή απειλές». Τάδε έφη Αντρές Μουνιόθ Μοσκέρα, νομικός και στέλεχος του ΝΑΤΟ, μιλώντας στο Συνέδριο Νομικών του ΝΑΤΟ, που ολοκληρώνεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη, με συνδιοργανωτές τη ΝΑΤΟική ανώτατη διοίκηση Ευρώπης (Supreme Headquarters Allied Powers Europe, SHAPE) και το Γ' Σώμα Στρατού, που έχει οριστεί ως ΝΑΤΟικό Σώμα Ταχείας Ανάπτυξης (Nato Rapid Deployable Corps - Greece, NRDC/GR). Επισήμως, οι βασικές θεματικές ενότητες του συνεδρίου αφορούν «στις νομικές διαστάσεις των απειλών που αντιμετωπίζει η νότια πτέρυγα της Συμμαχίας και του κυβερνοχώρου». Σε αυτό το πλαίσιο, τέθηκαν υπό συζήτηση «νομικές προσεγγίσεις» για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», η οποία, μεταξύ άλλων, όπως αναφέρθηκε, χρησιμοποιεί τη μετανάστευση και τις προσφυγικές ροές προς κράτη - μέλη της Συμμαχίας για να πετύχει τους στόχους της.

* * *

Ο Μοσκέρα περιγράφει παραστατικά το ΝΑΤΟικό σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων σε Ανατ. Μεσόγειο, Μέση Ανατολή και Β. Αφρική, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, πριν αυτή «μεταναστεύσει» στο έδαφος κρατών - μελών της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας. Συνδέοντας άμεσα την τρομοκρατία με τη μετανάστευση, ο αξιωματούχος του ΝΑΤΟ ισχυρίστηκε ότι «μετά τον πόλεμο στη Συρία οι ροές της μετανάστευσης θέτουν σε κίνδυνο τη δική μας άμυνα και ασφάλεια», ότι «η προώθηση των τρομοκρατών του ISIS από τη Συρία στην Ευρώπη είναι επίσης μια απειλή», ενώ χαρακτήρισε πρόκληση τον πόλεμο «που δεν έχει ακόμη τελειώσει στη Λιβύη». Ολα αυτά «αποτελούν θέμα συζήτησης για τους συμμάχους στην κοινή προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων». Εννοείται βέβαια ότι αυτή η «συζήτηση» αφορά στη διαμόρφωση μιας νέας κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για την Ενέργεια και τους δρόμους του εμπορίου, όπου η Ελλάδα διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστή, συμμετέχοντας ενεργά στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, ως «δύναμη κρούσης» στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

* * *

Συνοπτικά, η Ελλάδα παρέχει υπηρεσίες «επόπτευσης» θαλάσσιων και εναέριων «διαύλων» από και προς την Κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο, υποστήριξης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή, με τη διάθεση σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ υποδομών της χώρας, όπως η Σούδα και άλλες, συμμετοχής σε ευρωΝΑΤΟικές αποστολές, με περιπολίες ελληνικών πλοίων, υποβρυχίων και αεροσκαφών στη Μεσόγειο, ενώ συμμετέχει και σε δεκάδες συνεκπαιδεύσεις - «πρόβες πολέμου», με τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, του Ισραήλ και άλλων, με τις οποίες προσομοιώνουν ακόμα και επιθέσεις ενάντια σε εγκαταστάσεις του Ιράν. Απ' αυτήν τη σκοπιά και με δεδομένο τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα στην ανάπτυξη της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ στην περιοχή, είναι δικαιολογημένη η «ανησυχία» που εξέφρασε η Αμερικανίδα πρόξενος στη Θεσσαλονίκη για το αν εμποδίζεται η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ στο λιμάνι της πόλης, εξαιτίας της πώλησής του σε επενδυτικό σχήμα όπου συμμετέχουν και ρωσικά κεφάλαια. Εκανε μάλιστα τη συγκεκριμένη ερώτηση, τι θα γίνει αν στο μέλλον ένα ΝΑΤΟικό πλοίο χρειαστεί να ελλιμενιστεί στη Θεσσαλονίκη! Παρά τις καθησυχαστικές απαντήσεις του νομικού αξιωματούχου του ΝΑΤΟ ότι αυτά καθορίζονται από συνθήκες πέρα από την ιδιοκτησία του λιμανιού και ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, η Αμερικανίδα πρόξενος δεν φάνηκε να απεμπολεί τις ενστάσεις της για το γεγονός ότι μια στρατηγικής σημασίας υποδομή κατέληξε μέσω της ιδιωτικοποίησης σε επενδυτικά σχήματα με ρωσική συμμετοχή.

* * *

Οσα συζητιούνται αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη, αποτελούν πλευρές των ισχυρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που «τέμνονται» και στο έδαφος της Ελλάδας, με ευθύνη της κυβέρνησης, βυθίζοντας το λαό σε μεγάλους κινδύνους, στο όνομα της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης στην περιοχή. Το επόμενο κεφάλαιο της συζήτησης και των σχεδίων γύρω από το «μέτωπο» του νότου («Strategic Direction South», όπως ορίζεται επισήμως στο ΝΑΤΟ) θα «γραφτεί» την ερχόμενη Τετάρτη στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο των αρχηγών ΓΕΕΘΑ των κρατών - μελών της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, που προετοιμάζει την ατζέντα για τη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας τον Ιούνη, αλλά και τη Σύνοδο Κορυφής τον Ιούλη. Είναι βέβαιο ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκάλεσε, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης στην περιοχή, δημιουργούν νέα δεδομένα και προμηνύουν ακόμα μεγαλύτερη ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, σημαίνοντας συναγερμό για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς.

Λαθροχειρίες της «Αυγής»

Η «Αυγή», σε χτεσινό της ρεπορτάζ για τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την αναδοχή και την υιοθεσία, στη Βουλή, συνεχίζοντας την προσπάθεια των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να διαστρεβλώσουν τη θέση του ΚΚΕ, κατασκεύασε καταπώς την βόλευε την τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα, στην οποία καταλογίζει ότι «υποστήριξε την ιδρυματική πολιτική της Σοβιετικής Ενωσης, λέγοντας ότι έτσι λύθηκε το πρόβλημα "νέες γυναίκες, λιγότεροι άνδρες" και των μονογονεϊκών οικογενειών που προέκυψε μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο...». Η λαθροχειρία της «Αυγής» είναι προκλητική, μπροστά στην αδυναμία της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να αντιπαρατεθούν με επιχειρήματα στον επιστημονικά τεκμηριωμένο λόγο του ΚΚΕ.

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε αυτούσιο το συγκεκριμένο απόσπασμα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή: «Επιπλέον, κάνετε δύο πολιτικές απάτες... Η πρώτη είναι η εξής: "Στο δίλημμα, λέει, οικογένεια ή ίδρυμα, το ΚΚΕ είναι με το ίδρυμα" (...) Η λέξη "ίδρυμα" είναι απαράδεκτη... Επειδή είπατε ότι και στον σοσιαλισμό υπάρχουν ζητήματα, θα σας παρακαλέσω να μελετήσετε ένα θέμα, γιατί όντως τα κοινωνικά ζητήματα που προκαλούνται δεν λύνονται με "αυτόματους πιλότους" ούτε έτσι απλά. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δημιουργήθηκε ένα τεράστιο πρόβλημα στη Σοβιετική Ενωση. Υπήρξαν 20 εκατ. νεκροί στρατιώτες, που ήταν νέοι σε ηλικία. Αυτοί είχαν παιδιά - παντρεύονταν και νωρίς εν τω μεταξύ - και έμειναν 20 εκατομμύρια γυναίκες κατά βάση χωρίς άντρα, αλλά και με παιδιά. Δεν μιλάμε, βέβαια, για τους τραυματισμένους, τους ανάπηρους, κ.λπ., που ήταν νέοι άνθρωποι στην ηλικία... Το σύνθετο ζήτημα ότι ήταν πολύ λιγότεροι οι άντρες και πολύ περισσότερες οι γυναίκες δημιούργησε μία ολόκληρη κατάσταση, η οποία λύθηκε - επειδή κοιτάζετε πολύ αφ' υψηλού τον σοσιαλισμό - με κριτήριο την κυριαρχία της αντίληψης για τον αμοιβαίο έρωτα. Δεν λύθηκε με κριτήριο το αν είχε γίνει γάμος ή όχι. Ετσι, λοιπόν, λύθηκε. Ούτε με δικαστήρια ούτε με φασαρίες ούτε με ηθικολογίες. Ηταν ένα υπαρκτό πρόβλημα. Νέες γυναίκες, λιγότεροι άντρες, οι άντρες έφευγαν εύκολα από τη σχέση που είχαν και αυτό πια αντιμετωπίστηκε κοινωνικά. Ούτε με το Ευαγγέλιο ούτε με τον νόμο ούτε με τα δικαστήρια. Εχει και μια σημασία το ότι τα κοινωνικά ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται με έναν αφηρημένο μοντερνισμό και νεωτερισμό. Είναι πολύ πιο βαθιά και ουσιαστικά, όταν έχουν να κάνουν με τον ανθρώπινο παράγοντα και ιδιαίτερα με το παιδί».

Ευρωατλαντική «γέφυρα»

Τον «τίτλο» του αμερικανοΝΑΤΟικού «γεωπολιτικού μεντεσέ», που έχει δώσει στην Ελλάδα ο Αμερικανός πρέσβης, αναλύοντας τα σχέδια των ΗΠΑ για την περιοχή, δικαιώνει με κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση.
Ενας από τους βασικούς ρόλους που αναλαμβάνει για λογαριασμό της αστικής τάξης, η οποία αναζητεί και έτσι τη «γεωστρατηγική αναβάθμισή» της, είναι αυτός της ευρωατλαντικής «γέφυρας» από τα Βαλκάνια έως τη Μ. Ανατολή. Ρόλος που προωθείται μέσα από μια σειρά στρατιωτικοπολιτικές συνεργασίες με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, με τις προσπάθειες αυτές να περνάνε σε «νέα φάση», στο πλαίσιο και της κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να βαφτίσει τα σχήματα αυτά «γέφυρες φιλίας και σταθερότητας», είναι παραπάνω από φανερό ότι οι κάθε λογής «άξονες» και λυκοφιλίες σκοπό έχουν αποκλειστικά την εμπέδωση της αμερικανοΝΑΤΟικής «σταθερότητας» για τον έλεγχο του ενεργειακού και άλλου πλούτου της περιοχής και γι' αυτό ακριβώς γίνονται πηγή και «μαγνήτης» των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων.
Καθόλου τυχαία, ο Ν. Κοτζιάς με διαφορά λίγων ημερών έλεγε την Παρασκευή στους ομολόγους του της Αλβανίας, της Βουλγαρίας και της ΠΓΔΜ ότι «οι αλλαγές της Μέσης Ανατολής, κατά τη γνώμη μας, απαιτούν επίσης να συντονιστούμε καλύτερα (...) για να βρίσκουμε τον τρόπο να αυξάνουμε την κοινή μας δράση στη Μέση Ανατολή» και τη Δευτέρα έλεγε για τη συνάντηση με τον Κύπριο ομόλογό του ότι «κουβεντιάσαμε για τις τριμερείς στα Βαλκάνια και τις πολλές πρωτοβουλίες που έχουμε και σε αυτήν την περιοχή, και ανταλλάξαμε σκέψεις για το πώς θα μπορέσουμε να ενσωματώσουμε καλύτερα και την Κύπρο στην άλλη πλευρά των άμεσων γεωγραφικών διασυνδέσεων που έχουμε, δηλαδή πέρα από την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τη Νοτιοανατολική Ευρώπη».
Μια ματιά άλλωστε στο περιεχόμενο των στρατιωτικοπολιτικών συμφωνιών και των σχεδίων «κοινής ασφάλειας» παραπέμπει ακριβώς σε πολεμική διάταξη απέναντι σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στα επικίνδυνα σχέδια που αφορούν την «περικύκλωση» της Ρωσίας σε Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη, τη γενίκευση της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στη Μ. Ανατολή, με το «βλέμμα» σε αυτήν τη φάση στο Ιράν.
Καθόλου τυχαία, τα σχέδια αυτά έχουν ως την άλλη όψη τους αυτό που παρουσιάζεται ως «θετική ατζέντα», την προσπάθεια δηλαδή για τη διαμόρφωση υποδομών, δικτύων και αγωγών πάνω στις διαδρομές απ' όπου ενεργειακοί κολοσσοί και άλλοι επιχειρηματικοί όμιλοι σχεδιάζουν να περάσουν οι διάδρομοι Ενέργειας και εμπορευμάτων από και προς την ΕΕ, κι ενώ οι τσακωμοί και τα παζάρια για τη μοιρασιά του ενεργειακού πλούτου της περιοχής φουντώνουν, δημιουργώντας το υπόβαθρο για κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων.
Ο λαός δεν πρέπει να δεχτεί ούτε τους στόχους της αστικής τάξης, ούτε την αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής προπαγάνδα με την οποία οι στόχοι αυτοί «ντύνονται» από την κυβέρνηση. Δυναμώνοντας τις δικές του «γέφυρες», αυτές της διεθνιστικής αλληλεγγύης και της κοινής πάλης με τους γείτονες λαούς, να αντιταχθεί στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμπλοκής που αναλαμβάνει η κυβέρνηση.