“Απόλυση μέχρι νεωτέρας” – Επιστολή απολυμένου συμβασιούχου στο αεροδρόμιο “Μακεδονία”

Κατιούσα

Λάβαμε και δημοσιεύουμε το κείμενο απολυμένου συμβασιούχου της Skyserv, τα πλήρη στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεση του περιοδικού, που είδε όπως εκατοντάδες συνάδελφοί του σε αεροδρόμια όλης της χώρας να απολύονται με sms ή τηλεφώνημα, μένοντας ακόμα και εκτός του γλίσχρου επιδόματος των 800 ευρώ. Περιγράφει τις άθλιες συνθήκες εργασίας, το γεγονός ότι προσλαμβάνονταν ως εποχικοί ενώ κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, υπογραμμίζοντας πως ο αγώνας των εργαζομένων δεν τελειώνει εδώ.

Ήμουν ένας από τους εκατοντάδες εργαζόμενους των αεροδρομίων που απολύθηκαν εν μία νυκτί με ένα απλό και λιτό τηλεφώνημα (άλλοι με sms). Για τα τυπικά εργαζόμουν επί δύο συναπτά έτη στο αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης. ‌Χωρίς πολλά πολλά, μας ανακοίνωσαν ότι εντολή της διοίκησης (της Skyserv στην Αθήνα), είναι να γίνει λήξη συμβάσεων σε όλους όσους έχουν ορισμένου χρόνου.Δηλαδή περίπου στο 90% της εταιρείας. Επί της ουσίας, απόλυση μέχρι νεωτέρας. Το μόνο που μας υποσχέθηκαν είναι ότι υπάρχει πιθανότητα μόλις τελειώσει όλο αυτό με την πανδημία να μας ξαναπάρουν πίσω. Όλους; Με το ίδιο καθεστώς; Κανείς δεν ξέρει. Συν τοις άλλοις, μας ενημέρωσαν ότι μόνο όσοι εργάζονται ακόμα εκ περιτροπής κι έχουν συμβάσεις αορίστου χρόνου θα μπουν στην ρύθμιση για το επίδομα επειδή οι συμβάσεις τους αναστέλλονται. Επομένως και απολυμένοι και χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν. Συνολικά μιλάμε για πάνω από 500 άτομα, καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία αλλά και οι υπόλοιπες επίγειας εξυπηρέτησης, επεκτείνονται σε όλη την επικράτεια.
‌Σε αυτήν την εταιρεία λοιπόν η πίεση ήταν τρομερή, τα άτομα ελάχιστα σε σχέση με τον φόρτο εργασίας, ειδικά τις καλοκαιρινές περιόδους, ενώ και οι συνθήκες εργασίας ήταν σχεδόν απάνθρωπες. Ένα δωματιάκι για 30 άτομα στους υπαλλήλους των check in, ενώ και στα υπόλοιπα τμήματα και πόστα οι χώροι ήταν σε πολύ κακή κατάσταση και ιδιαίτερα μικροί. ‌Συχνό σπάσιμο των ρεπό όταν κάποιος συνάδελφος αρρώσταινε, υπερωρίες τις καλοκαιρινές περιόδους σε βαθμό να έχουμε λιποθυμίες από την κούραση, συνάδελφοι να δουλεύουν 17 ώρες στο αεροδρόμιο αν μια πτήση είχε ακύρωση ή μεγάλη καθυστέρηση. Και πολλά άλλα πού σίγουρα ξεχνάω, αλλά δεν ξέρω αν έχουν και σημασία πια. ‌Τελικά όλοι αυτοί κάλυπταν πάγιες ανάγκες ή έκτακτες; Πώς γίνεται ένας εργαζόμενος με σύμβαση ορισμένου χρόνου να δουλεύει επί πόσα συναπτά έτη και να θεωρείται ακόμα εποχικός υπάλληλος; Πώς γίνεται από την στιγμή που είναι όλη μέρα σε ένα αεροδρόμιο και τρώει την ζωή του για 590€; Και μιλάμε για το αεροδρόμιο που είναι εκτός πόλης και πολλοί από εμάς διένυαν τη μισή πόλη για να φτάσουν κάθε μέρα στην εργασία τους. ‌Ας μας το πει κάποιος ανοιχτά ότι δε μας υπολογίζουν. Πού είναι ο υπουργός εργασίας; Δεν έχει δώσει καμία απάντηση όλες αυτές τις μέρες σε τόσους ανθρώπους που αγωνιούν για το τι θα γίνει στο μέλλον. ‌Οι ευθύνες δε βαραίνουν εμάς κύριε υπουργέ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα τα παρατήσουμε. ‌

ΗΠΑ: Είσαι γιατρός και αποκαλύπτεις ελλείψεις; Απολύεσαι…

Νοσοκομεία στις ΗΠΑ απειλούν με απόλυση γιατρούς και νοσηλευτές που αποκαλύπτουν στα ΜΜΕ τα κακώς κείμενα σχετικά με τις συνθήκες εργασίας τους εν μέσω κορωνοϊού. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι απειλές τους έγιναν πράξη, όπως αναφέρει το πρακτορείο «Bloomberg».
H Mινγκ Λιν, γιατρός σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στην Ουάσιγκτον, δήλωσε ότι απολύθηκε γιατί παραχώρησε συνέντευξη σε εφημερίδα σχετικά με ένα μήνυμα που ανέβασε στο Facebook, όπου περιέγραφε γιατί θεωρεί ότι είναι ανεπαρκής ο προστατευτικός εξοπλισμός και τα τεστ για τον κορωνοϊό.
Στο Σικάγο, μια νοσηλεύτρια απολύθηκε αφότου έστειλε email σε συναδέλφους, στο οποίο δήλωνε ότι ήθελε να φορά περισσότερο προστατευτικές μάσκες κατά την εργασία της.

Στη Νέα Υόρκη, νοσοκομειακοί υπάλληλοι έλαβαν την προειδοποίηση ότι θα λήξει η σύμβασή τους, αν μιλήσουν στα ΜΜΕ χωρίς εξουσιοδότηση.
«Τα νοσοκομεία κλείνουν το στόμα σε νοσοκόμες και άλλους εργαζόμενους στον χώρο της υγείας, σε μια προσπάθεια να μην αμαυρωθεί η εικόνα τους», καταγγέλλει εκπρόσωπος της Ένωσης Νοσοκόμων της Ουάσιγκτον. «Είναι απαράδεκτο», όπως προσθέτει.
Τα νοσοκομεία, όπως αναφέρει το πρακτορείο «Bloomberg», έχουν αυστηρούς κανόνες σε θέματα ΜΜΕ για να προστατεύσουν τα προσωπικά δεδομένα ασθενών, ζητώντας από το προσωπικό να μιλά στα ΜΜΕ μόνο μέσω επίσημων γραφείων Τύπου.

Η πανδημία, όμως, έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα. Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να πουν τι πραγματικά συμβαίνει με τον Covid-19. Στην Κίνα, όταν ένας γιατρός μίλησε για έναν μυστηριώδη νέο ιό σε online chatroom στα τέλη Δεκεμβρίου, εννοούσε τον κορωνοιό, δέχθηκε επίπληξη και αναγκάστηκε να υπογράψει δήλωση της αστυνομίας ότι το «post» ήταν παράνομο.

Η Μαύρη Βίβλος των καπιταλιστών στα χρόνια του κορονοϊού

Κατιούσα

 Σήμερα Πέμπτη, στις 2/4/2020, στη 1μμ θα μεταδοθεί έκτακτη συνέντευξη τύπου του ΠΑΜΕ με θέματα:

• – Πανελλαδική ημέρα δράσης για την υγεία στις 7 Απρίλη
• – Μαύρη Βίβλος: Παρουσίαση των καταγγελιών από κλάδους και χώρους δουλειάς που η εργοδοσία αλωνίζει σε συνθήκες πανδημίας

Η μετάδοση της συνέντευξης τύπου θα πραγματοποιηθεί μέσα από τα διαδικτυακά μέσα επικοινωνίας και ενημέρωσης του ΠΑΜΕ, στο κανάλι στο Youtube
(https://www.youtube.com/user/pamehellas/featured),
στο web radio (https://pamehellas.gr/webradio). Τα κείμενα της συνέντευξης θα είναι άμεσα διαθέσιμα για ανάγνωση στο site (https://pamehellas.gr/).

Ηρεμα παιδιά. Καρφώνεστε...

Από την αρχή εκδήλωσης της επιδημίας στη χώρα μας, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της KNE βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή στους χώρους της Υγείας και συνολικά στους τόπους δουλειάς και μόρφωσης. Η ανάδειξη αιτημάτων για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων, η ανάδειξη της πραγματικής εικόνας μέσα από τα εργοστάσια, τα σούπερ μάρκετ, τα νοσοκομεία, αλλά και οι εκτιμήσεις του Κόμματος για την επίδραση της πανδημίας στην καπιταλιστική οικονομία, έχουν βρει ανταπόκριση σε χιλιάδες εργαζόμενους, νέους και νέες. Με ευθύνη σταθήκαμε απέναντι στην ανάγκη να πάρουμε όλα τα μέτρα για να προστατευτούμε και να προστατεύσουμε την υγεία των διπλανών, χωρίς όμως να το «βουλώνουμε» για τη μεγάλη, την κρατική ευθύνη. Η κρατική ευθύνη είναι προϋπόθεση για να εμπεδώνεται η ατομική ευθύνη.
Είναι πολλοί αυτοί που μπορεί να μην ψηφίζουν το ΚΚΕ, αλλά αυτές τις μέρες μάς έχουν πει «πάλι καλά που υπάρχει το ΚΚΕ και βάζει μία φωνή». Γιατί καλή η επικοινωνιακή διαχείριση από την κυβέρνηση και τα δελτία των 6, αλλά η σκληρή πραγματικότητα συντρίβει την πλασματική εικόνα του «θωρακισμένου συστήματος Υγείας» και τις άλλες φλυαρίες της κυβέρνησης. Αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ, δεν θα μάθαινε κανείς για περιπτώσεις όπως αυτή στο αεροδρόμιο, που με ένα sms εκατοντάδες εργαζόμενοι απολύθηκαν σε μια νύχτα. Ούτε βέβαια και τις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν.

* * *

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή τόνισε ότι πλάτη θα βάλει για να ακουστούν οι δίκαιες διεκδικήσεις γιατρών και υγειονομικών, εργατών και υπαλλήλων που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στον αέρα, απροστάτευτοι απέναντι στη λύσσα της μεγάλης εργοδοσίας, η οποία ενθαρρύνεται από τις απανωτές ΠΝΠ και το άφθονο κρατικό χρήμα, που τους δίνει απλόχερα η κυβέρνηση. Αντίθετα, όλα τα άλλα κόμματα επέλεξαν την ομοψυχία της ενοχής. Λογικό, αφού όλοι μαζί υποβάθμισαν την Υγεία, όλοι μαζί ως κυβερνήσεις μείωναν διαρκώς την κρατική χρηματοδότηση για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού κ.ά., όπως έχουν αναδείξει με πολλά άρθρα, σχόλια και παρεμβάσεις το ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης», το portal του «902.gr».
Λογικό επίσης είναι ότι η στάση του ΚΚΕ «Μένουμε Δυνατοί, δεν μένουμε σιωπηλοί» ενόχλησε. 101 χρόνια ενοχλεί το σύστημα, τις πένες του και τα κόμματά του. Η αρχή έγινε με σχετικό άρθρο στην «Καθημερινή», στο οποίο ο αρθρογράφος επιτέθηκε στο ΚΚΕ - όχι τυχαία - για το αίτημα να επιταχθούν οι ιδιωτικές μονάδες Υγείας στη μάχη κατά της πανδημίας. Είναι αλήθεια πως αυτό το αίτημα το αποδέχονται πλατιά εργατικά στρώματα. Θα πει κάποιος: «Εντάξει ο συγκεκριμένος... "πάσχει" από χρόνιο αντικομμουνισμό»...

* * *

Τη συνέχεια της επίθεσης στο ΚΚΕ την παρακολουθούμε από προχτές. Συντονισμένα ΜΜΕ, στελέχη και μηχανισμοί τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ βγάλανε τον ...χάρακα για να κρίνουν αν ήταν κατάλληλος ο τρόπος προβολής του θανάτου του αγωνιστή της Αντίστασης Μ. Γλέζου στο εξώφυλλο του «Ριζοσπάστη». Μάλιστα, έπιασε το ίδιο άγχος τόσο αυτούς που ως κυβέρνηση ψέκαζαν τον Μ. Γλέζο με χημικά, όσο και αυτούς που του καταλογίζουν έλλειψη διαύγειας, απ' όταν ο Μ. Γλέζος ζήτησε συγγνώμη που συνήργησε στις ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Εφτασαν μάλιστα ΜΜΕ με «οσμή» ΣΥΡΙΖΑ να αναπαράγουν αυτούσια θέματα από ΜΜΕ που στηρίζουν την κυβέρνηση. Χαρακτηριστικά, αθλητικό site, του δήθεν «προοδευτικού χώρου», είχε πρώτο θέμα δανεισμένο από τη «ναυαρχίδα των φιλελέ» site. Χτες, στις εφημερίδες επικρατούσε το ίδιο σκηνικό, με ακροδεξιό έντυπο να παριστάνει τον θιγμένο από το πώς παρουσίασε ο «Ριζοσπάστης» το θάνατο του Μ. Γλέζου, όταν σε άλλες συνθήκες η ίδια εφημερίδα θα έγραφε διάφορα ψεκασμένα, όπως «κατέβηκε η σημαία από την Ακρόπολη το 1941, τι μας κρύβουν οι κομμουνισταί;».
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αναπαράχθηκε και η χυδαία επίθεση στο ΚΚΕ και την βουλευτή του Λ. Κανέλλη. Τα ίδια μέσα, με τον ίδιο τρόπο, με περίεργες αναπαραγωγές θεμάτων και τίτλων και βεβαίως με τη συνδρομή κυβερνητικών και πρώην κυβερνητικών «τρολς» αναπαρήγαγαν μια άθλια μονταζιέρα.

* * *

Τι φαίνεται; Το ίδιο χέρι κινεί τα νήματα και των μεν και των δε. Το ίδιο χέρι και το ίδιο μυαλό ξέρει πού πρέπει να «επενδύσει» για να τσακίσει τη διάθεση για αντίσταση, για να τσακίσει τη μόνη φωνή που λέει σήμερα να μην πληρώσει ξανά ο λαός την πανδημία και την επερχόμενη κρίση. Το σύστημα «πριν πεινάσει μαγειρεύει», γι' αυτό επιλέγουν την επίθεση στο ΚΚΕ. Πάντα αυτή η επίθεση θα είναι ύπουλη, βρώμικη, στοχευμένη, ακριβώς για να αντιμετωπίσει αυτό που ήδη αναφέραμε: Πως τώρα, εργατικές - λαϊκές δυνάμεις ακουμπούν στη δράση, στις θέσεις και τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Ματαιοπονούν. Θα ξαναβρούν τοίχο, θα μας ξαναβρίσκουν συνέχεια μπροστά τους, όλο και περισσότερους, πιο πεισμωμένους, πιο μαχητικούς στην υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων. Πιο ικανούς στην ανάδειξη πως η ζωή και η υγεία του λαού, τα σύγχρονα δικαιώματά του συμβαδίζουν μόνο με έναν άλλο τρόπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, τον σοσιαλισμό. Εχουν καταλάβει και οι αντίπαλοί μας πως εδώ... μένουμε δυνατοί!

Ο «ιός» του κέρδους

Ενιαία, σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, απ' άκρη σ' άκρη της Γης, η πανδημία έρχεται να επιβεβαιώσει ότι το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους δεν μπορεί να συναντηθεί πουθενά με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Η πλέον αποκαλυπτική πλευρά αφορά την κατάσταση στα συστήματα Υγείας που συναντά στο διάβα της η πανδημία, ως αποτέλεσμα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας.
Από τη Γερμανία και τον «πλούσιο ιταλικό βορρά», έως την Ισπανία, κι από εκεί στην πρώτη ιμπεριαλιστική δύναμη, τις ΗΠΑ, με «νεοφιλελεύθερες» κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές και ό,τι άλλους συνδυασμούς, η εικόνα είναι πανομοιότυπη: Τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές και εξειδικευμένους επιστήμονες, πλήρης απουσία της Πρόληψης, νοσοκομεία γυμνά από ΜΕΘ, ακόμα και από στοιχειώδη υλικά, ανύπαρκτη πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Τον 21ο αιώνα, με τα άλματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, των παραγωγικών δυνάμεων να δίνουν μεγάλες δυνατότητες, το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους επιβάλλει τους δικούς του σιδερένιους νόμους σε κάθε τομέα, όπως και σ' αυτόν της Υγείας, πέρα και σε αντίθεση με τις σύγχρονες, ακόμα και με τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.
Ο μύθος της «αρμονικής συνύπαρξης» δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς όφελος της υγείας του λαού καταρρέει σήμερα ξανά, μπροστά στην κερδοσκοπία των ιδιωτικών ομίλων της Υγείας και του Φαρμάκου, στον «παγκόσμιο πόλεμο για τα υγειονομικά υλικά», στερώντας πολύτιμους πόρους από τον κρατικό σχεδιασμό σε όλες τις χώρες. Επιβεβαιώνεται έτσι με τον πιο δραματικό τρόπο η αναγκαιότητα ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης.
Την ίδια ώρα, το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου απλώνεται σε όλες τις πλευρές που αφορούν τη διαχείριση της πανδημίας από τα κράτη, και πρώτα απ' όλα τις συνέπειές της στην καπιταλιστική οικονομία.
Πώς εμφανίζεται αυτό; Με νέο κύμα αντεργατικών μέτρων, που επεκτείνονται πιο γρήγορα και από τον κορονοϊό, συνδυάζοντας τις αστραπιαίες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις με την εκτίναξη των απολύσεων, το «τέντωμα» της «ευελιξίας», πλάι στον πακτωλό «ζεστού» χρήματος και δανεισμού με κρατικές εγγυήσεις προς τα μονοπώλια. Για όλα αυτά, βέβαια, ο λογαριασμός πηγαίνει και πάλι στους λαούς.
Αλλά ούτε τα στοιχειώδη μέτρα υγείας και ασφάλειας, που συστήνουν οι ίδιοι οι επιστήμονες, δεν χωράνε στους χώρους δουλειάς. Πλάι στα πάμπολλα παραδείγματα που καταγγέλλουν στη χώρα μας τα ταξικά σωματεία, αποκαλυπτικό είναι το παράδειγμα της Ιταλίας, όπου οι εργαζόμενοι προχώρησαν την περασμένη βδομάδα σε απεργία διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα προστασίας.
Την ίδια ώρα, οι καταγγελίες «φωνάζουν» ότι η τραγωδία που ζει ο ιταλικός λαός σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην επιμονή κυβέρνησης - βιομηχάνων να μην παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα και να συνεχίζουν τη λειτουργία στις παραγωγικές μονάδες της περιοχής, παρά τις σχετικές συστάσεις από τις αρχές Μάρτη. Εξίσου αποκαλυπτικές είναι οι άθλιες συνθήκες που καταγγέλλουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι, όχι σε κάποια «χτυπημένη από την πανδημία» επιχείρηση, αλλά στον παγκόσμιο κολοσσό ηλεκτρονικού εμπορίου της «Amazon», που αυτές τις μέρες βλέπει την κερδοφορία της στο ζενίθ!
Τέλος, βασικό κοινό στοιχείο και κριτήριο για το πώς όλες οι καπιταλιστικές χώρες αντιμετωπίζουν την πανδημία είναι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός, που οξύνεται ακόμα περισσότερο, αφού το ενδεχόμενο μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης, η οποία εδώ και πολύ καιρό εντόπιζαν τα αστικά επιτελεία, έρχεται πιο κοντά με «θρυαλλίδα» την πανδημία.
Συνολικά, η «μεγάλη» αυτή εικόνα, ο κοινός τρόπος που οι καπιταλιστές αντιμετωπίζουν την πανδημία του κορονοϊού, αποτυπώνουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος. «Γιατρειά» η εργατική τάξη, οι λαοί μπορούν να βρουν όχι γιατροπορεύοντας το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά παλεύοντας τώρα ενάντια στη σημερινή κατάσταση, αρνούμενοι να μπουν σε καραντίνα τα εργατικά δικαιώματα.
Διεκδικώντας άμεσα μέτρα προστασίας της ζωής, ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, παλεύοντας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια. Περνώντας στην αντεπίθεση, για την κοινωνία που στο έδαφος της εργατικής εξουσίας και των κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής, των νέων σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, μπορεί και θα διασφαλίσει ένα ανώτερο επίπεδο ζωής για τους ίδιους.

Ο κορονοϊός μάς δείχνει το δρόμο...

Απαντήσεις σε ορισμένα βασικά ερωτήματα

Ισως τελικά ο υποχρεωτικός εγκλεισμός μάς δίνει τη δυνατότητα, απομακρύνοντας το φόβο και τον πανικό, για μερικές σκέψεις σχετικά με τα απαραίτητα μέτρα - εργαλεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας και για μερικές απαντήσεις - συμπεράσματα για το σύστημα Υγείας που χρειαζόμαστε στο άμεσο μέλλον.
Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να απαντήσουμε όλοι σε βασικά ερωτήματα.

1) Γιατί τόσο έντονη - καθημερινή - επίκληση στην ατομική ευθύνη των πολιτών; Τελικά αυτή θα κρίνει την έκβαση ή όχι;

Εχουμε όλοι εμπεδώσει τις καθημερινές «εκκλήσεις» των ειδικών να μείνουμε σπίτι, να σταματήσουμε την αλυσίδα μετάδοσης του ιού, να «αγοράσουμε χρόνο» για το σύστημα Υγείας. Ακόμα και αυτοί που εμφανίζουν ήπια συμπτώματα, πρέπει να παραμένουν σπίτι και να συμβουλεύονται το γιατρό τους ώστε να μην επιβαρύνουμε τα νοσοκομεία.
Μπορούμε όμως τελικά να στηριχθούμε στους οικογενειακούς γιατρούς; Φυσικά όχι, γιατί στο δημόσιο σύστημα της χώρας μας υπάρχουν ελάχιστοι. Δεν δόθηκαν ποτέ οι αναγκαίοι οικονομικοί πόροι για να οργανωθεί ένα πλήρες, οργανωμένο, στελεχωμένο, αποκλειστικά δημόσιο δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), με Κέντρα Υγείας - ΤΟΜΥ αποψιλωμένα, με ελάχιστους γιατρούς και δυνατότητα υποστήριξης. Σε τέτοιες συνθήκες οι προσπάθειες των αυτοαπασχολούμενων γιατρών μόνο θα έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα.

Οπότε αυτήν τη στιγμή είμαστε «υποχρεωμένοι» να πάρουμε μέτρα για να «αγοράσουμε χρόνο» για τα νοσοκομεία, να επικαλούμαστε την ατομική ευθύνη των πολιτών και αν χρειάζεται να τους εγκαλούμε για την παραβίαση των μέτρων.
Και όλα αυτά για να συγκαλύψουμε τις κρατικές ευθύνες υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος Υγείας όλα τα προηγούμενα χρόνια και τώρα...
Τι ακούγαμε τόσα χρόνια; Ποια πολιτική αντιμετώπιζαν τα δίκαια αιτήματα των οργανώσεων του λαού και των υγειονομικών για ανάπτυξη και οργάνωση όλων των βαθμίδων δημόσιας Υγείας; Ακούγαμε για την αναγκαιότητα να μην υπερβεί η χώρα μας το «κόστος» που απαιτείται για πολιτικές πρόληψης, για περισσότερες μονάδες ΠΦΥ που να καλύπτουν όλη την επικράτεια, για πιο πολλά και πλήρως στελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία.
Ακούγαμε για «εξορθολογισμό δαπανών» που σήμαινε στην πράξη μεγάλη μείωση των χρηματοδοτήσεων, πάγωμα των προσλήψεων στα νοσοκομεία, αποσάθρωση της ΠΦΥ αλλά και των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (567 κλίνες για 10 εκατομμύρια ανθρώπους!), που για το λαό σήμαινε πολλές φορές και πολύωρες ουρές στα εξωτερικά ιατρεία και τα επείγοντα, λιγότερες διαθέσιμες κλίνες και ράντζα.
Ακούγαμε προτροπές για «ανταποδοτικές υπηρεσίες». Δηλαδή για εμπορευματοποίηση της Υγείας, για καλύτερες υπηρεσίες αν συμμετέχει το ιδιωτικό κεφάλαιο, για «ό,τι πληρώνει ο καθένας, λαμβάνει» κ.ά. Και τελικά βρεθήκαμε μπροστά στην πανδημία χωρίς ένα ολοκληρωμένο, καλά δομημένο δημόσιο σύστημα Υγείας με πλήρη ανάπτυξη και διασύνδεση όλων των βαθμίδων του, που να μπορεί να προσφέρει αναβαθμισμένη πρόληψη και περίθαλψη στον ελληνικό λαό.

Φτάσαμε μάλιστα τώρα στην απαράδεκτη και ακραία απόφαση της κυβέρνησης να αναστείλει τη λειτουργία των αγροτικών και περιφερειακών ιατρείων, στο όνομα της καλύτερης στελέχωσης των νοσοκομείων. Δηλαδή - εν μέσω πανδημίας - αντί να προχωρήσει σε άμεσες μόνιμες προσλήψεις προσωπικού, κλείνει τις υπάρχουσες δομές στην Περιφέρεια, δημιουργώντας νέες «τρύπες» στο σύστημα Υγείας για να «μπαλώσει» τα νοσοκομεία.
Οι χρονίως πάσχοντες στα χωριά, οι ευάλωτες ομάδες - για τις οποίες τόσο γίνεται λόγος τον τελευταίο καιρό - θα μείνουν στα σπίτια τους, εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους, και κάποια στιγμή θα παρουσιάσουν κάποια παρόξυνση της πάθησής τους, θα χρειάζονται νοσηλεία και θα είναι εκτεθειμένοι σε μεγαλύτερο κίνδυνο από πριν. Θα επιβαρυνθούν ακόμα τα νοσοκομεία, γιατί - ελλείψει γιατρών στην περιφέρεια - θα απευθύνονται όλοι σε αυτά.
Θαυμάστε λογική του κράτους, με στόχο - ακόμα και αυτές τις μέρες της πανδημίας - τον περιορισμό των δαπανών!

2) Γιατί μπαίνει αυστηρός περιορισμός στα διαγνωστικά τεστ, παρά την αντίθετη σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, για όσο γίνεται περισσότερα τεστ στον πληθυσμό; Γιατί αυτό το τεστ κοστίζει τόσο πολύ; Και ποια η λογική σύστασης από τα επίσημα χείλη του ΕΟΔΥ ότι... «όποιος μπορεί ας το κάνει ιδιωτικά»; Γιατί σε κάποιες χώρες έχουμε τόσο πολλούς θανάτους σε σχέση με τον πληθυσμό τους και σε άλλες όχι;

Και αυτές οι ερωτήσεις, βέβαια, πρέπει να βρουν μια απάντηση.
Πρέπει όλοι να ξέρουν ότι τα διαγνωστικά τεστ γίνονται σε δύο κέντρα, τα οποία δυστυχώς δεν διαθέτουν επάρκεια αντιδραστηρίων. Και γιατί υπάρχει δυσκολία στις διεθνείς αγορές για να εξασφαλιστούν και γιατί δυστυχώς - ακόμη και τώρα - υπακούν στους νόμους προσφοράς και ζήτησης, στους νόμους της αγοράς. Αυτό κάνει και το κόστος διενέργειας πολύ υψηλό, σχεδόν απαγορευτικό.
Ετσι, όποιος έχει χρήματα, πληρώνει από 130 ευρώ έως 400 ευρώ σε μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους για να τα κάνει, χωρίς απαραίτητα να πληρούνται τα επιστημονικά κριτήρια για τη διενέργειά τους. Και οι ιδιωτικοί όμιλοι, αφού απομυζήσουν τους πολίτες, πού στέλνουν τα δείγματα; Μα φυσικά στα δύο κέντρα αναφοράς που μειώνουν έτσι ακόμα περισσότερο τα αποθέματά τους σε τεστ. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι λίγοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ενώ οι χαμένοι είναι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Και για αυτές τις κερδοφόρες κινήσεις τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία επιχορηγούνται επιπλέον από το κράτος, με τουλάχιστον 25 εκατομμύρια ευρώ!
Ακριβώς η ίδια λογική ισχύει για τα κρεβάτια ΜΕΘ. Αντί να επιτάξει το κράτος τις ιδιωτικές κλίνες ΜΕΘ, χρηματοδοτεί με πολλά εκατομμύρια τους επιχειρηματίες των κλινικών να τις διαθέσουν «αν χρειαστούν»!
Δηλαδή, εν μέσω πανδημίας, εφαρμόζεται το περίφημο δόγμα που τόσα χρόνια ακούμε και δυστυχώς εφαρμοζόταν σε τόσες χώρες της ΕΕ, τη γενίκευση των Συμπράξεων Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Θα πρέπει τώρα να απαντήσουν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι θιασώτες των «μεικτών συστημάτων Υγείας», των συνονθυλευμάτων δημόσιου - ιδιωτικού - Τοπικής Αυτοδιοίκησης - ΜΚΟ: Ποιον τελικά ευνόησαν στην πανδημία τα συστήματα αυτά στις χώρες που εφαρμόστηκαν (Ιταλία - Ισπανία - Αγγλία κ.λπ.);
Οι χώρες αυτές, με αυτή τη λογική, βρέθηκαν με ιδιωτικοποιημένα - αποδιοργανωμένα τα συστήματα Υγείας, με διαλυμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με ελάχιστες κλίνες ΜΕΘ λειτουργικές και λίγους γιατρούς να τις υπηρετούν. Τελικά οδήγησαν σε μικρότερη δυνατότητα πρόσβασης σε δημόσιο σύστημα Υγείας και περισσότερους θανάτους.
Εφτασαν στο σημείο, για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη των επιχειρήσεων στη Βόρεια Ιταλία, να αφήσουν να λειτουργούν οι μεγάλες βιομηχανίες χωρίς κανέναν περιορισμό, κανένα μέτρο προστασίας.
Τελικά ο κορονοϊός μάλλον καταρρίπτει με τον πιο κραυγαλέο και τραγικό τρόπο τις πολιτικές αποδυνάμωσης των δημόσιων συστημάτων Υγείας, τους μύθους συνύπαρξης δημόσιου - ιδιωτικού Τομέα στην Υγεία, τη λειτουργία της δημόσιας Υγείας με τους νόμους της αγοράς. Αποδείχτηκε η πιο αντιλαϊκή - και δυστυχώς η πιο θανατηφόρα - πολιτική για τους λαούς.

3) Το τελικό ερώτημα που προκύπτει είναι: Μετά την πανδημία και την απώλεια τόσων συνανθρώπων μας, θα προχωρήσουν στην υλοποίηση ενός τέτοιου συστήματος Υγείας;

Η απάντηση προφανώς είναι όχι. Αυτές τις λύσεις μπορεί να τις επιβάλει μόνο ο λαός με τους αγώνες του, ξεκινώντας από τώρα.
Για μια ανάπτυξη της κοινωνίας και της οικονομίας που θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες του λαού, μέσα από ένα αποκλειστικά κρατικό, αναβαθμισμένο, σύγχρονο, πλήρως στελεχωμένο, οργανωμένο σε όλες τις βαθμίδες του σύστημα Υγείας, αξιοποιώντας τις πιο σύγχρονες ανακαλύψεις της επιστήμης.
Ετσι θα περιφρουρήσει την υγεία του λαού και σε «κανονικές» συνθήκες και σε οποιαδήποτε κατάσταση κρίσης και πανδημίας.

Νάσος ΓΑΛΗΣ
Παθολόγος,Μέλος ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Λέσβου