ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Αποστολές και επιχειρήσεις όπου Γης για τις ανάγκες των μονοπωλίων

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Αποστολές και επιχειρήσεις όπου Γης για τις ανάγκες των μονοπωλίων

Από συνεκπαίδευση της φρεγάτας «Ψαρά» με γερμανική φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα

Στο καμίνι των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων και των αποστολών ΝΑΤΟ και ΕΕ έχουν ρίξει οι κυβερνήσεις τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις (ΕΔ), σχεδιάζοντας τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της εγχώριας αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή, μέσα και από τη λεγόμενη «στρατιωτική διπλωματία».
Οι επιχειρήσεις μονάδων των ΕΔ εκτός συνόρων, καθώς και η προσαρμογή της δομής και της λειτουργίας μονάδων εντός των συνόρων ώστε να είναι έτοιμες να τεθούν ανά πάσα στιγμή στη διάθεση των διακρατικών ενώσεων του κεφαλαίου για αποστολές όπου Γης, προκειμένου να υπερασπιστούν μονοπωλιακά συμφέροντα του ευρωατλαντικού άξονα στην αντιπαράθεσή του με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μόνο κινδύνους εγκυμονούν για τον ελληνικό λαό, καθώς μάλιστα οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μυρίζουν μπαρούτι.
Αλλωστε, η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, της Κύπρου στην ΕΕ, η συνδρομή τους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, σε τίποτα δεν ωφέλησαν τους δύο λαούς, αντίθετα τους βάζουν σε νέες περιπέτειες: Οι ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες όχι μόνο δεν αποσόβησαν την τουρκική επιθετικότητα, αλλά, αντίθετα, την τροφοδότησαν, είναι παράγοντες αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου, προωθούν νέα διχοτομικά σχέδια σε βάρος της Κύπρου.

Από τη συμμετοχή της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στην πρόσφατη ΝΑΤΟική άσκηση «Noble Arrow 2014» στη Γαλλία

Χαρακτηριστικές ως προς αυτό είναι και οι δηλώσεις που έκανε στα τέλη Οκτώβρη στην Αθήνα ο νέος γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, όταν ενόσω κλιμακωνόταν η προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης σε Αιγαίο και Κύπρο, αυτός καλούσε «όλες τις πλευρές» σε ...«αυτοσυγκράτηση»!
Την ίδια ώρα, η αποστολή μονάδων των ΕΔ στο εξωτερικό, η διατήρησή τους εκεί για μεγάλα διαστήματα, η θέση εδώ άλλων μονάδων σε ετοιμότητα κ.ο.κ. συνεπάγονται τεράστιες δαπάνες από το υστέρημα του ελληνικού λαού. Κονδύλια που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για: Σύγχρονες μεθόδους και εξοπλισμό φύλαξης εγκαταστάσεων και μονάδων. Προσλήψεις μόνιμου πολιτικού προσωπικού για τις βοηθητικές εργασίες και υπηρεσίες που χρειάζεται το στράτευμα. Απελευθέρωση απ' αυτές των στρατεύσιμων και προώθησή τους στις μάχιμες υπηρεσίες και μονάδες, εξασφαλίζοντας έτσι ουσιαστική στρατιωτική εκπαίδευση στο χρόνο της θητείας στους φαντάρους, που σήμερα πολλές φορές περιορίζονται στο ρόλο του ...αγγαρειομάχου.

***

Οπως διαμηνύεται από το ΓΕΕΘΑ, «η Ελλάδα, ως πλήρες μέλος του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και άλλων Διεθνών Οργανισμών, συμμετέχει σε Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις με ιδιαίτερη έμφαση σ' αυτές που λαμβάνουν χώρα σε περιοχές άμεσου ενδιαφέροντος, όπως είναι τα Βαλκάνια και η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η συμμετοχή της Ελλάδας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80 περιοριζόταν σε μικρό αριθμό παρατηρητών και μικρά στρατιωτικά τμήματα, επιπέδου Λόχου, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως ο πόλεμος της Κορέας. Η χώρα μας, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων και αποφάσεων του ΟΗΕ, συμμετέχει σε Ειρηνευτικές Αποστολές διαθέτοντας στελέχη και από τους τρεις κλάδους των ΕΔ».
Σε αυτό το πλαίσιο και στις «αποστολές που βρίσκονται σε εξέλιξη» έχουμε τα εξής:

Επιχείρηση ΑΤΑLΑΝΤΑ

Αποτελεί την πρώτη ναυτική επιχείρηση υπό την αιγίδα της ΕΕ, με στόχο την καταπολέμηση της πειρατείας ανοιχτά των ακτών της Σομαλίας, η οποία αρχικά σχεδιάστηκε για ένα έτος (Δεκέμβρης 2008 - Δεκέμβρης 2009) και στη συνέχεια «ανανεώθηκε».
Αποστολή της επιχείρησης, μεταξύ άλλων, είναι «η προστασία "ευάλωτων εμπορικών πλοίων υψηλής επικινδυνότητας", από την πειρατική απειλή», «η αποτροπή και η καταστολή της πειρατείας στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου του Αντεν και των προσβάσεων της Σομαλίας». Η επιχείρηση διεξάγεται από τη ναυτική δύναμη «EU NAVFOR», 10 - 13 πλοίων από διάφορες χώρες της ΕΕ. Ως Επιχειρησιακό Στρατηγείο επιλέχθηκε το βρετανικό στρατηγείο του Νόρθγουντ, ενώ έχει εγκατασταθεί βάση Διοικητικής Μερίμνης στο Τζιμπουτί.
Η Ελλάδα ανέλαβε τη διοίκηση της δύναμης με την έναρξη της επιχείρησης, για το α' τετράμηνο του 2009 και παρέδωσε τη διοίκηση στην Ισπανία στις 6/4/2009. Συμμετείχε από το Δεκέμβρη 2008 έως και το 2010 ανελλιπώς, με μέσα και προσωπικό. Το έτος 2011 συμμετείχε για ένα τρίμηνο και για το 2012 για ένα δίμηνο με μία φρεγάτα.
Φέτος, συμμετείχε με τη φρεγάτα «ΨΑΡΑ», που εστάλη να περιπολεί στον Κόλπο του Αντεν και τον Ινδικό Ωκεανό για 3 μήνες (19/2/2014 έως 12/5/2014). Τα «ΨΑΡΑ» «συνεργάστηκαν» με πολεμικά πλοία και αεροπορικά μέσα που επιχειρούσαν εκεί από χώρες της ΕΕ και τις ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Ινδία, Πακιστάν, Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Αυστραλία, Καναδά, κ.ά. Ηταν η δεύτερη φορά που η φρεγάτα συμμετείχε σε αυτήν την επιχείρηση, καθώς είχε ξανασταλεί στην περιοχή 5 χρόνια πριν. Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση διαθέτει για την επάνδρωση της επιχείρησης δύο στελέχη των ΕΔ ως επιτελικούς.

Επιχείρηση UNIFIL

Στο όνομα της απαγόρευσης επανεξοπλισμού της «Χεζμπολάχ» στο Λίβανο, δημιουργήθηκε μια διεθνής Ναυτική Δύναμη, η οποία εκτελεί περιπολίες και έλεγχο στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο έξω από τα χωρικά ύδατα του Λιβάνου.
Αποστολή της η εκτέλεση Επιχειρήσεων Θαλασσίου Ελέγχου, με σκοπό την απαγόρευση διακίνησης παράνομου οπλισμού και συναφών υλικών προς τον Λίβανο, σε συνεργασία με τις λιβανέζικες αρχές. Από 18/9/2006 μέχρι 15/10/2006 συγκροτήθηκε μια προσωρινή Ναυτική Δύναμη υπό τον έλεγχο του Ιταλικού ΠΝ (Ιnitial Μaritime Task Force 425).
Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό συμμετείχε από την αρχή της συγκρότησης αυτής της δύναμης με μία φρεγάτα. Στη συνέχεια, από τις 20/4/2007 διατέθηκε, επιπλέον της φρεγάτας, μία πυραυλάκατος, προς ενίσχυση της ονομαζόμενης πλέον MARITIME TASK FORCE.
Από τις 20/12/2008 η Ελλάδα συνεχίζει τη συμμετοχή στην επιχείρηση με μια πυραυλάκατο ή μία κανονιοφόρο. Ειδικά, το τελευταίο διάστημα η ελληνική συμμετοχή συνίσταται στην πυραυλάκατο «ΚΑΒΑΛΟΥΔΗΣ», που πλέει στα ανοιχτά της Κύπρου, η οποία στις 19/11 αντικαταστάθηκε με άλλη πυραυλάκατο, τύπου «Super Vita», πλοίο ενισχυμένων δυνατοτήτων.
Σε κάθε περίπτωση για τη συμμετοχή στην UNIFIL, επισήμως είναι σε ετοιμότητα 164 στελέχη, εκ των οποίων τα 120 είναι σε ετοιμότητα στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Από πλευράς μέσων, στον ίδιο Ναύσταθμο είναι σε ετοιμότητα μια τορπιλάκατος ή κανονιοφόρος και ένα αρματαγωγό.

Επιχείρηση ΑLTHEA

Το ΝΑΤΟ, στη Σύνοδο Κορυφής της Κωνσταντινούπολης στις 28 - 29/6/2004, αποφάσισε τον τερματισμό της επιχείρησης Stabilization Force (SFOR) στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Τη συνέχιση της στρατιωτικής παρουσίας στην πολύπαθη περιοχή ανέλαβε η ΕΕ. Η επιχείρηση με την κωδική ονομασία «AΛΘΑΙΑ» εκτελείται σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διευθετήσεις του «BERLIN PLUS» μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Το «BERLIN PLUS» είναι ένας συνοπτικός τίτλος για ένα πακέτο συμφωνιών που έγιναν μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ στις 16/12/2002, βασισμένων στα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ το 1999 στην Ουάσιγκτον. Επιτρέπει στην ΕΕ να χρησιμοποιεί στρατιωτικά μέσα του ΝΑΤΟ στις δικές της «ειρηνευτικές αποστολές».
Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 2/12/2004 και δεν έχει προσδιορισθεί η διάρκειά της. Υποτίθεται συνδράμει τη δημιουργία «σταθερού και ασφαλούς περιβάλλοντος». Υπολογίζεται ότι την παρούσα περίοδο ο συνολικός αριθμός των δυνάμεων ανέρχεται περίπου στα 2.000 άτομα.
Στις 12/7/2007 περατώθηκε η ελληνική συμμετοχή στο Πολυεθνικό Συγκρότημα Βορείου Τομέα (Multinational Task Force North - MNTFN) της επιχείρησης, με έδρα την Τούζλα, και επαναπατρίστηκε το τελευταίο τμήμα των ελληνικών ΕΔ που συμμετείχε σ' αυτό. Στο MNTFN συμμετείχαν δυνάμεις από 14 χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Ελλάδα, Εσθονία, Ιρλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Τουρκία, Τσεχία, Φινλανδία) και η Ελλάδα άσκησε τη διοίκηση από 1/12/2006 έως 27/6/2007. Ηταν η πρώτη φορά που η Ελλάδα ανέλαβε Διοίκηση Τομέα σε «Επιχείρηση Υποστήριξης Ειρήνης» στο πλαίσιο ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Σήμερα, για τις ανάγκες της «ΑΛΘΑΙΑ» από πλευράς των ελληνικών ΕΔ διατίθενται 4 στελέχη.

KFOR

Το ΝΑΤΟ ηγείται της «ειρηνευτικής επιχείρησης υποστήριξης της ειρήνης» στο Κοσσυφοπέδιο (KFOR) από τον Ιούνη του 1999.
Επί κυβέρνησης Σημίτη και παρά την έντονη αντίδραση του λαού, η Ελλάδα παρείχε «διευκολύνσεις» για τη διέλευση δυνάμεων και μέσων προς την ΠΓΔΜ, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εφαρμογή του σχεδίου «JOINT GUARDIAN» (Ανάπτυξη Ειρηνευτικής Πολυεθνικής Δύναμης στο Κοσσυφοπέδιο), το οποίο και ενέκρινε το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο στις 10/6/1999. Παραπέρα, κατόπιν απόφασης του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ) στις 11/6/1999, η Ελλάδα συμμετείχε με Δύναμη επιπέδου Ταξιαρχίας, με την ονομασία «Ελληνική Δύναμη Κοσσυφοπεδίου» (ΕΛΔΥΚΟ). Επιπλέον, διατέθηκε μεταγωγικό αεροσκάφος C-130 με προσωπικό 10 άτομα, προσωπικό 30 αξιωματικών και οπλιτών για την επάνδρωση των συμμαχικών Επιτελείων, των Στρατηγείων και των Διοικήσεων, καθώς και προσωπικό εντός της Ελλάδας (157 αξιωματικοί και οπλίτες) για την παροχή υποστήριξης «Φιλοξενούντος Εθνους». Η Δύναμη συμπληρωνόταν από ένα Λόχο Πεζικού με στοιχεία Μηχανικού που αποτελούνταν από 60 αξιωματικούς και οπλίτες και από ένα Τμήμα Υποστήριξης και ένα Τμήμα Εγκαταστάσεων συνολικής δύναμης 10 ατόμων, με έδρα την Communication Zone South στη Θεσσαλονίκη.
Η Ταξιαρχία εγκαταστάθηκε σε στρατόπεδα στις περιοχές Κόσοβο Πόλιε (Στρατόπεδο «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»), Ουρόσεβατς (Στρατόπεδο «ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ») και Μιτροβίτσα (Στρατόπεδο «TOBACCO FACTORY»). Η ΕΛΔΥΚΟ εκτέλεσε εκατοντάδες αποστολές Αναγνωρίσεως, Συνοδείας, Ασφαλείας και Ελέγχου Κυκλοφορίας. Επάνδρωσε 7 σημεία ελέγχου δρομολογίων (Check Points) και ανέλαβε την οργάνωση και τη διεύθυνση των αποστολών ελέγχου κυκλοφορίας στον οδικό άξονα που συνδέει την ΠΓΔΜ με την Πρίστινα και στο συνοριακό σταθμό Κοσσυφοπεδίου - ΠΓΔΜ. Επιπλέον, οι Ελληνες στρατιωτικοί φρουρούσαν νυχθημερόν 2 σημεία συγκέντρωσης όπλων που παραδίδονταν από τον UCK και, συγχρόνως, προετοίμαζαν τη μεταφορά και την καταστροφή του συγκεκριμένου οπλισμού. Η ελληνική αποστολή αναγνωρίσθηκε από την KFOR ως η δεύτερη σε σπουδαιότητα και σε επιτυχία αποστολή που είχε πραγματοποιηθεί μέχρι τότε στο Κοσσυφοπέδιο.
Από 1/3/2011 η Ελλάδα συμμετέχει με: Ενα Λόχο Φύλαξης του Στρατηγείου της KFOR, δύναμης 90 στελεχών. Επιτελείς στο Στρατηγείο της Επιχείρησης. Ομάδες Συνδέσμων - Παρατηρητών στο Βόρειο Τομέα, δυνάμεως 21 στελεχών. Προσωπικό στα ανεξάρτητα γραφεία του ΝΑΤΟ στη Βαλκανική (NLO Skopje, NATO MLO Belgrade, συνολικά δύο αξιωματικοί). Τμήμα Υποστήριξης Λιμένα (Sea Port Ops Unit [SPOU]) στη Θεσσαλονίκη. Ενα Λόχο Γενικών Μεταφορών (ORF Mulitinational Transport Coy), με έδρα τη Θεσσαλονίκη, για τη μεταφορά εφεδρειών του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο. Διάθεση δύο πτήσεων αεροσκαφών C-130 ή C-27J της Πολεμικής Αεροππορίας, μηνιαίως επ' ωφελεία ΝΑΤΟ (NATO CHANNEL FLIGHT) και επί του δρομολογίου Ελευσίνα - Νεάπολη - Σαράγεβο - Πρίστινα - Ελευσίνα. Το γενικό σύνολο υπολογίζεται σε 378 άτομα, εκ των οποίων τα 108 βρίσκονται σε ετοιμότητα στη Θεσσαλονίκη. Αλλα στοιχεία από το ΓΕΕΘΑ μειώνουν τους αριθμούς αυτούς σε 219 στελέχη, εκ των οποίων τα 105 σε μονάδες της Θεσσαλονίκης.

ISAF

Στις 15/1/2002, το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε την ανάπτυξη ελληνικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν (Ελληνική Δύναμη Αφγανιστάν - ΕΛΔΑΦ), συγκεκριμένα στην περιοχή της πρωτεύουσας Καμπούλ και των περιχώρων της. Στο πλαίσιο της ΝΑΤΟικής επιχείρησης ISAF, από 19/2/2002, αναπτύχθηκαν: Λόχος Μηχανικού. Τμήματα υποστήριξης και ασφαλείας. Δύο αεροσκάφη C-130, για εκτέλεση αερομεταφορών (στο Καράτσι του Πακιστάν). Τμήμα για υποστήριξη της Επιχείρησης στο Καράτσι. Και μικρός αριθμός επιτελών - συνδέσμων αξιωματικών στα διάφορα επιτελεία της ISAF. Η συνολική δύναμη της ελληνικής αποστολής ανήρχετο στους 175 άνδρες. Η διάρκεια παραμονής της καθορίσθηκε αρχικά στους τρεις μήνες, μέχρι τις 30/4/2002. Ακολούθως, με αποφάσεις του Συμβουλίου Αμυνας (ΣΑΜ) εγκρίθηκε διαδοχικά η παράταση παραμονής της στην Καμπούλ μέχρι και σήμερα.
Σε συνέχεια επόμενων αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ, Νοέμβρη 2009 και Μάη 2011, η Ελλάδα συμμετείχε στην ISAF με: Τάγμα Ειδικής Συνθέσεως Αφγανιστάν (ΤΕΣΑΦ), δύναμης 122 ανδρών, επιφορτισμένο με την εκτέλεση έργων και υπηρεσιών, επιτελικούς, δύο ιατρικές ομάδες (8 ατόμων έκαστη) «εφόσον ζητηθούν», επτά εκπαιδευτές συμβούλους, στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας ως «επίγειο στοιχείο υποστήριξης οργάνωσης» της αφγανικής μοίρας μεταγωγικών αεροσκαφών C-27A. Παράλληλα, η Πολεμική Αεροπορία, με πτήσεις αεροσκαφών C-130 προς και από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έχει μεταφέρει προσωπικό και υλικό, τα οποία στη συνέχεια προωθούνται στην Καμπούλ.
Επιπλέον, η Ελλάδα έχει συνεισφέρει 28 στελέχη στο Στρατηγείο της SEEBRIG (Ταξιαρχία της ΝΑ Ευρώπης με έδρα σήμερα τον Τύρναβο, απότοκο της Συμφωνίας για την Πολυεθνική Δύναμη Ειρήνης της ΝΑ Ευρώπης που υπογράφτηκε στα Σκόπια στις 26/9/1998 και αφορά στη συγκρότηση δύναμης περίπου 5.000 στρατιωτών, οι μονάδες των οποίων παραμένουν στις έδρες - χώρες τους αλλά είναι διαθέσιμες για αποστολές των ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ), το οποίο ανέλαβε τη Διοίκηση της Πολυεθνικής Ταξιαρχίας της Καμπούλ (ΚΜΝΒ), από Φλεβάρη μέχρι Αύγουστο του 2006. Βάσει της συμφωνίας για τη συνεισφορά των κρατών - μελών, κατά την περίοδο των επιχειρήσεων, η συμβολή της χώρας μας καλύπτει το 17,82% του προϋπολογισμού της SEEBRIG.
Η ΕΛΔΑΦ - ΤΕΣΑΦ αποχώρησε από το Αφγανιστάν το Νοέμβρη του 2012, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε η χώρα. Υπολογίζεται ότι συνολικά απασχολήθηκαν εκεί 3.295 στελέχη, με χρονική διάρκεια παραμονής από 3 έως 6 μήνες. Σήμερα, εκτιμάται ότι στο πλαίσιο της ISAF (λήγει το Δεκέμβρη, αλλά θα αντικατασταθεί αμέσως από άλλη ΝΑΤΟικού σχεδιασμού αποστολή) παραμένουν εκεί 8 στελέχη, επιτελείς στο Στρατηγείο της Επιχείρησης, ενώ στη διάθεση του ΝΑΤΟ είναι πάντα ένα αεροσκάφος C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας.

Επιχείρηση «ACTIVE ENDEAVOUR»

Μετά την 11/9/2001 το ΝΑΤΟ ανέθεσε στις Μόνιμες Ναυτικές Δυνάμεις της Μεσογείου και του Ατλαντικού (STANAVFORMED και STANAVFORLAND - Standing Naval Force Mediterranean και Atlantic) την εκτέλεση περιπολιών στην Ανατολική Μεσόγειο με αποστολές: Επιχειρήσεις Ναυτικής Παρουσίας, Παρακολούθησης και Επιτήρησης. Προστασία Μονάδων Υψηλής Αξίας. Ελεγχο Θαλασσίων Οδών Επικοινωνιών. Επιχειρήσεις Νηοψίας. Ναυτικές Αντιτρομοκρατικές Επιχειρήσεις.
Στις 4/2/2003, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο (ΝΑC, ανώτατο όργανο του ΝΑΤΟ) αποφάσισε να επεκταθεί η περιοχή ευθύνης της Επιχείρησης «ACTIVE ENDEAVOUR» και να περιλαμβάνει τη συνοδεία της Συμμαχικής Εμπορικής Ναυτιλίας, η οποία θα διέρχεται μέσω του Γιβραλτάρ.
Από 1/10/2004, η επιχείρηση επεκτάθηκε σε όλη τη Μεσόγειο, εκδόθηκε νέο σχέδιο επιχειρήσεων και καθορίσθηκαν συγκεκριμένες δυνάμεις που πρέπει να συμμετάσχουν στην επιχείρηση.
Επισήμως, η ελληνική συμμετοχή συνίσταται σε 43 στελέχη, ευρισκόμενα σε ετοιμότητα στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας, συν άλλα 10 σε ετοιμότητα στο Ναύσταθμο Κρήτης. Σε ό,τι αφορά τα προς διάθεση μέσα και μονάδες, γίνεται παραπομπή σε μία τορπιλάκατο ή κανονιοφόρο και μία ομάδα ΟΥΚ, σε ετοιμότητα στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Τέλος, από τις αρχές Νοέμβρη στη δύναμη της επιχείρησης εντάχθηκε, και πλέει περιπολώντας στην Ανατολική Μεσόγειο, το ελληνικό υποβρύχιο «ΠΡΩΤΕΥΣ».

SNMCMG-2

Με παραπλήσιους σκοπούς περιπολεί στη Μεσόγειο η μόνιμη αντιναρκική δύναμη ΝΑΤΟ SNMCMG-2 (Standing NATO Mine Counter Measures Group 2). Αποτελείται από το ιταλικό πολεμικό πλοίο «AVIERE», το γερμανικό «HOMBURG», το τουρκικό «ERDEK», το βρετανικό «GRIMSBY» και το ελληνικό ναρκοθηρευτικό «ΕΥΡΩΠΗ».
Το «Ευρώπη» απέπλευσε στις 18/8/2014 από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας, προκειμένου να ενταχθεί στη SNMCMG-2, μετά από σχετική απόφαση της κυβέρνησης για συμμετοχή στην εν λόγω Δύναμη. Αλλωστε, στη SNMCMG-2, από συγκροτήσεώς της το 1999, έως το 2011, είχε διατεθεί σε συνεχή βάση αντιναρκικό πλοίο του ΠΝ. Από το 2011 έως και τον Αύγουστο φέτος, το επιτελείο του εν πλω διοικητή στελεχωνόταν με αξιωματικούς του ΠΝ, μέχρι που ξαναστάλθηκε πλοίο, στη λογική της κυβέρνησης περί - με κάθε τρόπο και μέσο - «παράστασης σημαίας», παρουσίας της χώρας σε κάθε ΝΑΤΟική αποστολή ή επιχείρηση.

Επιχείρηση «ENDURING FREEDOM»

Το ΠΝ συνεισέφερε δυνάμεις στο πλαίσιο της επιχείρησης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Η πολυεθνική Ναυτική Δύναμη που συστάθηκε τελούσε υπό τη Διοίκηση της Αμερικανικής Κεντρικής Διοίκησης US CENTCOM (US Central Command), της οποίας η θαλάσσια περιοχή ευθύνης είναι η Ερυθρά Θάλασσα, η Αραβική Θάλασσα, ο Περσικός Κόλπος και ο Ινδικός Ωκεανός.
Στις 12/2/2002 αποφασίστηκε από το ΚΥΣΕΑ η συμμετοχή της χώρας στην επιχείρηση με φρεγάτα και βατραχανθρώπους των ΟΥΚ. Στάλθηκαν διαδοχικά οι φρεγάτες «ΨΑΡΑ», «ΣΠΕΤΣΑΙ», «ΑΔΡΙΑΣ», «ΥΔΡΑ», «ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ» και «ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ», που επαναπατρίσθηκε την 1/9/2003. Εκτελέστηκαν επιχειρήσεις προστασίας μονάδων ανεφοδιασμού και αεροπλανοφόρων, ελέγχου και προστασίας θαλασσίων οδών επικοινωνίας, έρευνας και διάσωσης κ.ά.
Στο πλαίσιο της επιχείρησης διατέθηκαν επίσης: Ο Ναύσταθμος Σούδας που ενεργοποιήθηκε ως Προκεχωρημένη Βάση Υποστηρίξεως. Το αεροδρόμιο της Σούδας για την υποστήριξη συμμαχικών αεροσκαφών. Το Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών. Υπολογίζεται ότι και σήμερα ακόμα στο επιτελείο της US CENTCOM υπηρετεί στέλεχος των ελληνικών ΕΔ.

ΝΑΤΟ RESPΟNCE FORCE

Η Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του NATO (ΝΑΤΟ Response Force, NRF) έχει στον πυρήνα της 13.000 στρατιώτες, προερχόμενους από τα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας. Πολυεθνική δύναμη με επίγειες, εναέριες και θαλάσσιες δυνάμεις, που διατίθενται από τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ για διάρκεια 12 μηνών. Μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, για τη «συλλογική άμυνα» και τη «διαχείριση κρίσεων», βάσει των αποφάσεων και προταγμάτων της λυκοσυμμαχίας. Σύμφωνα με κείμενα του ελληνικού Στρατού, η NRF «αναπτύσσεται ως αρχική δύναμη με σκοπό να διευκολύνει την άφιξη μεγαλύτερης δύναμης που θα εισέλθει στην περιοχή επιχειρήσεων» και «αναπτύσσεται ως δύναμη αποτροπής για να δείξει την αποφασιστικότητα του ΝΑΤΟ και την αλληλεγγύη στον περιορισμό των κρίσεων (ταχείας αντίδρασης επιχειρήσεις για την υποστήριξη της διπλωματίας) όταν απαιτείται».
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία για την «συνεισφορά» του ελληνικού Στρατού στη NRF: Από 15/10/2003 έως 15/1/2004 τέθηκε στη διάθεσή της ο 2ος Αερομεταφερόμενος Λόχος του 595 Αερομεταφερόμενου Τάγματος Πεζικού (109 άνδρες). Από 16/1/2004 έως 30/6/2004 της διατέθηκε η Γ' Πυροβολαρχία της 116 Αερομεταφερόμενης Μονάδας Πεδινού Πυροβολικού. Από 1/7/2004 έως 15/1/2005 της διατέθηκε ξανά ο 2ος Α/Μ Λόχος του 595 Α/Μ ΤΠ (120 άνδρες). Από 16/1/2006 έως 30/6/2005 της διατέθηκε ολόκληρο το 595 Α/Μ ΤΠ (420 άδρες) συν άλλοι 186 άνδρες ως Τμήμα Υποστηρίξεως. Από 16/1/2007 έως 30/6/2007 της διατέθηκε πάλι το 595 Α/Μ ΤΠ (255 άνδρες) ενισχυμένο με ουγγρικό Λόχο Πεζικού συν Τμήμα Υποστηρίξεως 76 ανδρών. Από 15/1/2008 έως 30/6/2008 της διατέθηκε ο 2ος Α/Μ Λόχος του 595 Α/Μ ΤΠ (105 άνδρες) συν Τμήμα Υποστηρίξεως 45 ανδρών. Παραπέρα δυνάμεις της 71 Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας ήταν σε διαθεσιμότητα για την NRF και για το διάστημα 15/1/2010 έως 30/6/2010.
Σημειωτέον, στην έδρα της 71 Α/Μ ΤΑΞ, στη Νέα Σάντα Κιλκίς, υφίσταται και ο χερσαίος «Σχηματισμός Μάχης» της ΕΕ, HELBROC, που τέθηκε σε «ετοιμότητα» για το α' εξάμηνο του 2014. Επιπλέον, πρόσφατα ολοκληρώθηκε στη Γαλλία η ΝΑΤΟική Αεροπορική Ασκηση «Noble Arrow 2014». Συμμετείχαν και η ελληνική Πολεμική Αεροπορία με 4 αεροσκάφη. Οπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΑ «Σκοπός της άσκησης ήταν η εκπαίδευση στη σχεδίαση και στην εκτέλεση αεροπορικών επιχειρήσεων καθώς και στην προετοιμασία συμμετοχής στη ΝΑΤΟική Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης (NATO Response Force - NRF 2015)».

ΕUFOR RCA

Το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΣΕΕΕ, European Union Operation Headquarters, EU OHQ-Larissa) ενεργοποιήθηκε στις 24/3/2006. Η σύσταση και λειτουργία του αποτελεί έκφραση της όξυνσης της επιθετικότητας της ΕΕ, που από το 2003 έχει εξαπολύσει 31 επεμβατικές αποστολές, 16 από αυτές βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε εξέλιξη σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Ασία.
Σε αυτό το πλαίσιο και για λογαριασμό της «στρατιωτικής διπλωματίας» του εγχώριου κεφαλαίου, η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε το ΕΣΕΕΕ να λειτουργήσει ως το στρατηγείο της εν εξελίξει επιχείρησης της ΕΕ «EUFOR RCA» στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ). Η κυβέρνηση επάνδρωσε το Στρατηγείο με Ελληνες επιτελείς, οι οποίοι αποτελούν την κυρίως δύναμή του, αριθμώντας 72 εκ συνόλου 129. Κατάφερε, επίσης, υποδιοικητής της «EUFOR RCA» να οριστεί Ελληνας ταξίαρχος, ενώ έδωσε στις δυνάμεις που επιχειρούν στην ΚΑΔ τον Κινητό Κόμβο Επικοινωνιών του Στρατηγείου, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι μεταξύ τους επικοινωνίες. Επιπλέον, τα σύγχρονα δορυφορικά συστήματα που διαθέτει το Στρατηγείο μπορούν σε «ζωντανό χρόνο» να συλλέγουν δεδομένα από το πεδίο των τακτικών επιχειρήσεων στην ΚΑΔ και μέσω αυτών να παρέχονται οι επιτελικές κατευθύνσεις από το Στρατηγείο της Λάρισας.

EUTM MALI

Εκτός από την επιχείρηση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στην πολύτιμη για τα ευρωενωσιακά μονοπώλια ζώνη του «Σαχέλ» στην Υποσαχάρια Αφρική, η ΕΕ από τις 18/2/2013 έχει αναπτύξει επιχείρηση και στο Μάλι, την «EUTM Mali», με πρόσχημα (και εκεί) την αποκατάσταση της «ασφάλειας» και της «ειρήνης», και αντικείμενο επισήμως την εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ, το ΓΕΣ διέθεσε από την έναρξη της αποστολής τέσσερις αξιωματικούς - υπαξιωματικούς, οι οποίοι αποτέλεσαν την Ομάδα Εκπαιδευτών Πληροφοριών.

Ούτε παλιοί, ούτε νέοι «σωτήρες»

Ούτε παλιοί, ούτε νέοι «σωτήρες»

-- Γιατί λέτε ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την ανάπτυξη που υπόσχεται η κυβέρνηση; Για παράδειγμα, δεν είναι καλό το γεγονός ότι από τις επενδύσεις θα προκύψουν κάποιες θέσεις εργασίας;
-- Καταρχήν, ανάπτυξη είχαμε και πριν την κρίση, και μάλιστα υψηλή. Κι όμως, είχαμε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με «αύξηση» 0,77 ευρώ τη μέρα, με τη συνδρομή του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού. Επίθεση είχαμε βέβαια σε όλα τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Αυτό λοιπόν που βγαίνει είναι ότι η ανάπτυξη έφερε την κρίση, και αυτό γιατί ήταν ανάπτυξη για το κεφάλαιο και όχι για τις ανάγκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Η όποια ανάπτυξη προκύψει δε θα φέρει πίσω αυτά που έχασαν οι εργαζόμενοι, αντίθετα, θα είναι πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών δικαιωμάτων. Στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, με την όποια διαχείριση, είτε αυτή που υλοποιεί η συγκυβέρνηση είτε αυτή που υπόσχεται η αξιωματική αντιπολίτευση, το ζητούμενο για τους εργοδότες και το κράτος τους είναι η «αντιμετώπιση» της ακραίας φτώχειας.
Στις όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν, οι εργάτες θα δουλεύουν με όρους εκατό χρόνια πίσω. Εχουμε παραδείγματα και σήμερα, όπως οι εργαζόμενοι στην Cosco, στα ξενοδοχεία, στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών κλπ. Οι αυτοαπασχολούμενοι, που καταστράφηκαν, έκλεισαν τα μαγαζιά τους, δε θα ξαναλειτουργήσουν τις βιοτεχνίες τους. Αρα, αυτοί που μιλούν για ανάπτυξη, εννοούν ανάπτυξη που θα δημιουργεί νέους όρους κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο.
Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις των αρχηγών της συγκυβέρνησης Σαμαρά και Βενιζέλου, «να μη χαθεί ό,τι χτίσαμε». Δηλαδή, ό,τι έχασαν οι εργαζόμενοι πρέπει να τσιμενταριστεί και, από την άλλη, τα κέρδη της εργοδοσίας πρέπει ν' αβγατίζουν.
-- Γιατί λέτε ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα από μια αλλαγή στη διακυβέρνηση; Δε θα μπορούσε μια άλλη κυβέρνηση να ανακουφίσει με την πολιτική της τα λαϊκά στρώματα, όπως, για παράδειγμα, λέει ότι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
-- Καταρχήν, ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει ότι θ' ασκήσει πολιτική για να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα. Αυτό που λέει σε όλους τους τόνους είναι ότι είναι λάθος η πολιτική της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του χρέους, δηλαδή το αναγνωρίζει. Σε ό,τι αφορά την καπιταλιστική ανάπτυξη, θέλει τη διευκόλυνση των ξένων επενδυτών, μιλάει για «υγιείς» επιχειρηματίες, συμφωνεί με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ. Επίσης, δεν ασκεί πολιτική με προσανατολισμό σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του, αλλά εστιάζει την επίθεση στη Μέρκελ, αθωώνοντας την ΕΕ, τους μηχανισμούς της και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει.
Αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται είναι η διαχείριση της ακραίας φτώχειας. Λέει, για παράδειγμα, ότι θα επανέλθει ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ με συμφωνία των κοινωνικών εταίρων. Δηλαδή, ξαφνικά θα τρελαθούν ο ΣΕΒ και οι άλλοι εργοδότες, να συμφωνήσουν να χάσουν αυτό που χρόνια πάλευαν να καταργήσουν.
Δε λέει κουβέντα για την κατάργηση όλου του μηχανισμού που στην ουσία κατεδαφίζει συνολικά τις ΣΣΕ. Εχει πιει το αμίλητο νερό όταν μπαίνει το θέμα της αναπλήρωσης των απωλειών. Μιλάει για επαναφορά του 13ου μισθού των συνταξιούχων από 700 ευρώ σύνταξη και κάτω, όχι όμως με τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Δε λέει κουβέντα για κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, παλιών και νέων.
Για μας είναι καθαρό ότι όποια ψήγματα της πολιτικής του κινούνταν έστω και φραστικά προς το λαϊκό συμφέρον, τα έχει εξαργυρώσει στο ενεχυροδανειστήριο του κεφαλαίου, για να πάρει το «δαχτυλίδι» και να γίνει κυβέρνηση.

Ανησυχίες για την οικονομία της Κίνας;

Ανησυχίες για την οικονομία της Κίνας;

Στις 14/12/2014, η «Καθημερινή» έγραψε ότι «έχει επανέλθει το σενάριο μιας απότομης πτώσης των ρυθμών ανάπτυξης σε επίπεδα κάτω ενός ετήσιου 6%, που θα μπορούσε να συμπαρασύρει σημαντικά τμήματα της παγκόσμιας οικονομίας. Δόθηκαν στη δημοσιότητα από την κυβέρνηση στοιχεία που φέρουν τις εισαγωγές να έχουν μειωθεί το Νοέμβρη κατά 6,7%, προδίδοντας ανεπάρκεια της εγχώριας ζήτησης. Η ανησυχία είναι διάχυτη (σ.σ.: για την αρνητική επίδραση στην παγκόσμια οικονομία), καθώς η Κίνα εισάγει μεγάλους όγκους πρώτων υλών και μετάλλων,αλλά και εξίσου μεγάλους όγκους τροφίμων».

Προσεγγίσεις κα ιαναλύσεις

Σύμφωνα με άρθρο του «BLOOMBERG» που αναδημοσίευσε η «Καθημερινή» 11/12/2014, αλλά και άλλες αστικές εφημερίδες,«οι Αρχές της Κίνας αγωνίζονται να αποτρέψουν μια έκρηξη του χρέους της χώρας, κυρίως όποιου τμήματός του οφείλεται σε επισφαλή δάνεια που έχουν λάβει οι τοπικές κυβερνήσεις. Σύμφωνα με την κινεζική υπηρεσία εκκαθάρισης συναλλαγών, τα ομόλογα χαμηλής αξιολόγησης δε θα γίνονται πλέον δεκτά ως ενέχυρα για βραχυπρόθεσμα δάνεια. Η κίνηση αυτή αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια να καταστούν λιγότερο ελκυστικά τα σκιώδη και άνευ ρυθμίσεων χρηματοπιστωτικά προϊόντα που εκδίδουν τοπικές Αρχές. Η απόφαση αιφνιδίασε τους επενδυτές... Το χρηματιστήριο της Σαγκάης υποχώρησε κατά περισσότερο από 5%, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση από το 2009». Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύονται τέτοιες αναλύσεις για την εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κίνας.
Επίσης σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο «REUTERS», η Κίνα προχώρησε στην πρώτη, μετά από δύο χρόνια, μείωση επιτοκίων του γουάν, σε μια προσπάθεια να περιφρουρήσει την οικονομία της που πλήττεται από τη μεγάλη επιβράδυνση της αγοράς στέγης, με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η ζήτηση σε όλους τους εξαρτημένους από αυτήν κλάδους, από τις επιπλώσεις, μέχρι τις βιομηχανίες τσιμέντου και χάλυβα. Ο κλάδος της στέγης αντιπροσωπεύει το 25% του κινεζικού ΑΕΠ, μαζί, βεβαίως, με όλες τις βιομηχανίες που σχετίζονται με τη στέγη. Τα τελευταία στοιχεία για την οικονομία της Κίνας δείχνουν να ωθείται στο χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης των τελευταίων 24 ετών, δηλαδή από το 1990.
Σύμφωνα πάντα με το «REUTERS», η Στατιστική Υπηρεσία της Κίνας κάνει λόγο για επιβράδυνση στη βιομηχανική παραγωγή, στις επενδύσεις και στις λιανικές πωλήσεις. Η αύξηση των επενδύσεων ήταν 15,9% τους πρώτους 10 μήνες του 2014, πλησιάζοντας τα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 13 ετών. «Ο Σουάνγκ Ντινγκ, οικονομολόγος στο Σίτι του Χονγκ Κονγκ, εκτιμά ότι "η ήπια υποχώρηση των τριών δεικτών οικονομικής δραστηριότητας καταδεικνύει πως δεν έχει ακόμη τελειώσει η επιβράδυνση της ανάπτυξης", ενώ, σύμφωνα με το τρέχον επίπεδο αύξησης της βιομηχανικής παραγωγής, η ανάπτυξη θα φτάσει στο 7,1% το 2014». Επίσης η αύξηση των λιανικών πωλήσεων επιβραδύνθηκε τον Οκτώβρη στο 11,5%, καταγράφοντας το χαμηλότερο ρυθμό από τις αρχές του 2006.
Επίσης η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας αναμένει επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας στο 7,1% το 2014, από 7,4% που εκτιμούσε, όπως προκύπτει από έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Κάπιταλ» 14/12/2014.
Ο Dexter Roberts του «BLOOMPERG», σε άρθρο που αναδημοσίευσε η ιστοσελίδα «Κάπιταλ» στις 17/11/2014, γράφει: «"Κάποιοι ανησυχούν μήπως η κινεζική οικονομία δει το ρυθμό ανάπτυξης να επιβραδύνεται και άλλο, και δεν καταφέρει να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Πράγματι, υπάρχουν κίνδυνοι, αλλά δεν είναι για να τρομοκρατούμαστε", δήλωσε ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ».

Υπερβολικές εκτιμήσεις;

Σε άρθρο του «BLOOMBERG» τον Οκτώβρη 2014 αναφερόταν ότι σε Φρανκφούρτη, Σίδνεϊ, Νέα Υόρκη και Τόκιο οι οικονομολόγοι μιλούν για την πιθανότητα υποτίμησης του κινεζικού νομίσματος. Τι είναι αυτό που τους έκανε να εκτιμούν ότι η κυβέρνηση της Κίνας θα αναγκαστεί να υποτιμήσει το γουάν;
«Ο διευθυντής ερευνών της "Lombard Street Research", Τσαρλς Ντιούμας, σημειώνει ότι η επιβράδυνση της οικονομίας της Κίνας δεν είναι αυτή που έως τώρα επίσημα αναφέρεται, δηλαδή από το 7,5% του ΑΕΠ στο 7,4% για το 2014, αλλά κάτω από 5%. Την ίδια γνώμη, σύμφωνα με το "BLOOMBERG", έχει και ο Μαρκ Φάμπερ, μεγάλος επενδυτής χρηματικού κεφαλαίου που δραστηριοποιείται επί σειρά ετών στη Νοτιοανατολική Ασία» («Καθημερινή», 10/10/2014).
Και οι δύο εκτιμούν, επίσης, ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης της Κίνας, σημαντικά χαμηλότεροι από τον επίσημο στόχο του 7,5%, δυσκολεύουν τις προσπάθειες του Προέδρου της χώρας, Σι Τζινπίνγκ, στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην Κίνα και στην ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, με ενίσχυση του τομέα των υπηρεσιών, αντί να εξαρτάται η ανάπτυξη της οικονομίας μόνο από τις εξαγωγές που μειώνονται συνεχώς λόγω της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Βεβαίως, πρόσφατο άρθρο (25/11/2014) του «BLOOMBERG» αναφέρει, επίσης, ότι η οικονομική στρατηγική της Κίνας περνά σε άλλο μοντέλο, «το οποίο θα ενεργοποιείται κυρίως από την εγχώρια ζήτηση και τις επενδύσεις των ιδιωτών».
Είναι πράγματι αυτή η κατάσταση που διαμορφώνεται στην οικονομία της Κίνας, όπως περιγράφεται παραπάνω; Θα δείξει. Αλλωστε, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, «η Κίνα θα πρωταγωνιστήσει για ακόμη μια χρονιά στην παγκόσμια οικονομία, αναπτυσσόμενη κατά 7,3% φέτος, ενώ θα εμφανίσει σχετική επιβράδυνση το 2015 στο 7,1% και στο 6,9% το 2016». Βεβαίως, να υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για εκτιμήσεις. Και, σύμφωνα με το ΔΝΤ, η κινεζική οικονομία θα επιβραδύνεται χρόνο με το χρόνο και από το 7,4% που βρίσκεται σήμερα θα «πέσει» στο 6,3% μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ωστόσο άλλοι αναλυτές περιμένουν για την επόμενη πενταετία ρυθμούς ανάπτυξης ακόμη και κάτω από το 5%. Εχουν τη σημασία τους όλα τα παραπάνω ως τάση. Από αυτά, ως τώρα επιβεβαιώθηκε η ξαφνική υποτίμηση του κινέζικου νομίσματος.

Εξαγωγές κεφαλαίων

Βεβαίως την ίδια ώρα στη Σύνοδο Κορυφής της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας - Ειρηνικού (APEC) στο Πεκίνο, ο Πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ ανακοίνωσε την αναβίωση του Δρόμου του Μεταξιού, ενός δικτύου θαλάσσιων και χερσαίων υποδομών για μεταφορές από την Κίνα μέχρι τη Μεσόγειο, την Ευρώπη και την Αφρική, με τη δημιουργία επενδυτικού ταμείου 40 δισ. δολαρίων για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων. Το ταμείο θα δημιουργήσει ένα δίκτυο που θα συνδέει λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικούς σταθμούς και πόλεις της Κεντρικής και της Νότιας Ασίας, αλλά και την Ασία με τις άλλες ηπείρους. Στόχος είναι η επέκταση του εμπορίου της Κίνας και του ελέγχου της στις θαλάσσιες μεταφορές. Το συγκεκριμένο ταμείο είναι «Αποθεματικό Ταμείο», κόντρα στο ΔΝΤ, και αποφασίστηκε στην 6η Σύνοδο των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) στη Φορταλέζα της Βραζιλίας, όπου αποφάσισαν επίσης τη δημιουργία «Αναπτυξιακής Τράπεζας», κόντρα στην Παγκόσμια Τράπεζα, με έδρα τη Σαγκάη, τη θέση του προέδρου της οποίας ανέλαβε για την επόμενη πενταετία η Ινδία. Το κεφάλαιο με το οποίο θα ξεκινήσει θα είναι 50 - 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Αντίστοιχα, το αρχικό κεφάλαιο του Ταμείου θα είναι 100 δισ. δολάρια. Την ίδρυση της εν λόγω τράπεζας συμφώνησαν και υπέγραψαν τον περασμένο μήνα Ινδία, Βιετνάμ, Σιγκαπούρη και Ταϊλάνδη. Επίσης στην 3η Σύνοδο Κίνας - Χωρών Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης (CEE), που ξεκίνησε στις 16/12/2014, στο Βελιγράδι, ο Κινέζος πρωθυπουργός πρότεινε επενδύσεις σε σημαντικά έργα υποδομών που σχετίζονται με τις Μεταφορές, την Ενέργεια και τις Συγκοινωνίες.
Θα περίμενε κανείς, τη στιγμή που τα κυβερνητικά επιτελεία της Κίνας κάνουν λόγο για επιβράδυνση, βασικά λόγω μείωσης των εξαγωγών που οφείλονται στην κρίση, γι' αυτό και τα μέτρα υποτίμησης του γουάν, οι επενδύσεις, να ήταν προσανατολισμένες στο εσωτερικό της Κίνας. Υπάρχει βεβαίως και τέτοιος προσανατολισμός, π.χ., σύμφωνα με το «REUTERS», η Κίνα σχεδιάζει κρατικές επενδύσεις 10,5 δισ. ευρώ στις υποδομές για να αντισταθμίσει τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά στο εσωτερικό φαίνεται ότι προσανατολίζονται σε πολιτική ενίσχυσης της ζήτησης.
Ετσι, η Κίνα επιμένει, με τα μέχρι τώρα στοιχεία, κυρίως στην εξαγωγή κεφαλαίων. Αυτό, μαζί με τη δήλωση του Προέδρου της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ότι «υπάρχουν κίνδυνοι, αλλά δεν είναι για να τρομοκρατούμαστε», δείχνει αυτοπεποίθηση για την οικονομία της Κίνας σε σχέση με την κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία, και μάλιστα στις ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, ή προσπάθεια άμβλυνσης των όποιων εντυπώσεων για κινδύνους, προκειμένου να μην υπάρξουν μεγάλες αρνητικές συνέπειες για την κινεζική οικονομία λόγω διεθνοποίησης. Αλλωστε έγινε άνοιγμα σε ξένες τράπεζες για εγκατάστασή τους στην Κίνα. Ακόμη όμως και με την εκτιμώμενη επιβράδυνση, η οικονομία της Κίνας είναι πιο ισχυρή από το 2,2% των ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ των ΗΠΑ, και βεβαίως το 0,8% της Ευρωζώνης, για το 2014.
Γίνεται ακόμη φανερό ότι η ανάπτυξη δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στις εξαγωγές. Η οικονομία της Κίνας είχε σχεδόν μονόπλευρα αυτόν τον προσανατολισμό. Η παγκόσμια οικονομική κρίση ήταν αδύνατο να μην επιδράσει αρνητικά και στους ρυθμούς ανάπτυξης της Κίνας. Η Κίνα έχει μια τεράστια εσωτερική αγορά, που μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας της, αλλά απαιτεί επενδύσεις. Εως τώρα η τεράστια ανάπτυξή της ήταν στα παράλια. Βόλευε και το ξένο κεφάλαιο που έχει κάνει τεράστιες επενδύσεις στην Κίνα. Βασικός λόγος το μικρό σχετικά κόστος των μεταφορών των εμπορευμάτων για εξαγωγές, είτε μέσων παραγωγής είτε αντικειμένων κατανάλωσης. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της τεράστιας ανισομετρίας στην ανάπτυξη της Κίνας στο εσωτερικό σε σχέση με τα παράλια. Και αυτό, παρά το ότι υπάρχει πλούτος, ιδιαίτερα ορυκτός, αλλά και δυνατότητες αγροτικής ανάπτυξης, στην ενδοχώρα, αλλά η έλλειψη συγκοινωνιακού δικτύου δε συμβάλλει σε επενδύσεις σ' αυτούς τους τομείς που θα μπορούσαν να αναπτύξουν ακόμη περισσότερο και τη μεταποίηση.

Ενισχύεται η θέση της

Πώς θα εξελιχτεί η οικονομία της Κίνας; Μένει να το δούμε. Αυτό που φαίνεται να προωθεί η Κίνα είναι η εξαγωγή κεφαλαίων και μεγάλες επενδύσεις στο εξωτερικό συγκριτικά με το εσωτερικό - αυτό σηματοδοτεί εκτός των άλλων και το σχέδιο αναβίωσης του Δρόμου του Μεταξιού - με την επιδίωξη προσέλκυσης επενδυτών και από άλλα κράτη. Είναι μέρος της διαπάλης, κυρίως με τις ΗΠΑ, για την κυριαρχία στην παγκόσμια αγορά στο πλαίσιο της εντεινόμενης διεθνοποίησης και της επιδίωξης να ανέλθει στην κορυφή της πυραμίδας.
Θα τα καταφέρει; Πάντως, το επιδιώκει με όλα τα μέσα. Αλλωστε, τις μέρες της Συνόδου Κορυφής των APEC στο Πεκίνο, έκανε επίδειξη στρατιωτικής δύναμης παρουσιάζοντας το νέο, «αόρατο» μαχητικό αεροπλάνο της J - 31, που φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί το αμερικανικό F - 35. Είναι τυχαίο;
Αυτές πάντως οι εξελίξεις απασχολούν σοβαρά τους καπιταλιστές και η αβεβαιότητα για την παγκόσμια οικονομία, που έχει σχέση με την καπιταλιστική οικονομική κρίση, την αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών και τους οξύτατους ανταγωνισμούς, δρα με τη λογική: «Στο βάλτο τσακώνονται τα βουβάλια, αλλά την πληρώνουν τα βατράχια». Τους λαούς πατάνε για να βγουν από τον καπιταλιστικό βάλτο της κρίσης, αλλά η πραγματικότητα δείχνει πως οι λαοί πρέπει να πνίξουν τους καπιταλιστές στο βούρκο τους για να απαλλαγούν οριστικά από το βάλτο που τους πνίγει.

Λ.

Λευκή πόλη -λευκές νύχτες- άσπρες μέρες;

 Λευκή πόλη -λευκές νύχτες- άσπρες μέρες;

Άρθρο συνεργάτη μας

Βελιγράδι στα σέρβικα, σημαίνει λευκή πόλη. Είναι στην πραγματικότητα η μετάφραση του κέλτικου ονόματος του, Σινγκιντουνουμ. Και έχει πάρει το όνομά του από τη λευκή πέτρα, από την οποία είναι χτισμένο το κάστρο της. Που όπως και ο λευκός πύργος, μόνο λευκά δεν είναι πια. Σκεφτείτε όμως, αντί για Θεσσαλονίκη να την λέγαμε Λευκόπυργο…

Βέβαια, αυτό –αν θέλαμε να ακολουθήσουμε τα πρότυπα του Βελιγραδίου- θα έφερνε μια σειρά ακόμα αλλαγές. Θα έπρεπε, ας πούμε, να τραβάμε τα παιδιά στη γέννα, μήπως και ψηλώσουν, ώστε να φτάσουν το 2,10 που πρέπει να είναι ο μέσος όρος ύψους των Σέρβων (1,92 για τις γυναίκες). Τουλάχιστον έτσι φαίνονταν στα μάτια, ενός ανθρώπου 1,70. No wonder –που λένε και στο χωριό μου- που έχουν τέτοια σχολή στο μπάσκετ, στο βόλεϊ και σε ό, τι βοηθάει το μέγεθος του κορμιού.

Στο σύντομο ταξίδι μου εκεί, κατάλαβα ότι οι όροι σερβόφατσα και μπασκετόφατσα, ταυτίζονται πλήρως αλλά και κάτι ακόμα. Το Βελιγράδι, με τις κέλτικες ρίζες του, έχει μια ομοιότητα με την Ιρλανδία. Εκτός από τις κέλτικες ρίζες.Οπότε δύο ομοιότητες. Ναι, η μια είναι οι κέλτικες ρίζες. Το άλλο είναι ότι ούτε εκεί, υπάρχει ΠΑΜΕ. Και όπου δεν υπάρχει ΠΑΜΕ και ένα λίγο σοβαρότερο από το μέσο όρο της Ευρώπης, εργατικό κίνημα, δεν υπάρχουν κι άλλα πράγματα. Ωράριο ας πούμε. Τα μαγαζιά ανοιχτά, μέχρι οι καταναλωτές να αποφασίσουν ότι ήρθε η ώρα να πέσουν για ύπνο. Τι κι αν το εμπόρευμα, ήταν απλησίαστο ακόμα και για εμάς τους Έλληνες με το ευρώ; Τι κι αν το μέσο σέρβικο εισόδημα, δεν ξεπερνά τα 250 ευρώ;

Σχεδόν 15 χρόνια μετά τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς, που έπληξαν κυρίως το Βελιγράδι και το Νόβι Σαντ, οι Σέρβοι έχουν διατηρήσει κάποια από τα χτυπημένα τους κτίρια, όπως το Υπουργείο Άμυνας και το κτίριο της Ραδιοτηλεόρασης, για να τα βλέπουν περισσότερο οι επισκέπτες, γιατί οι Σέρβοι πια, ούτε που γυρίζουν το κεφάλι, περνώντας μπροστά από την Kneza Milosa.

Και αφού, οι πληγές επουλώθηκαν σύμφωνα με την κυβέρνησή τους και στα βομβαρδισμένα κτίρια –το Υπουργείο Άμυνας λειτουργεί ακόμα- κυκλοφορούν ΝΑΤΟϊκοί υπάλληλοι, ήρθε η ώρα να κάνουμε το (λευκό) Βελιγράδι, μαύρο πετρόχτιστο, λυδία λίθο για την ιστορική μνήμη. Τα εν λόγω κτίρια εντός ολίγου θα έχουν αντικατασταθεί από ξενοδοχεία. Ξεχάστε ότι είχατε το μεγαλύτερο παρτιζάνικο της Ευρώπης, ξεχάστε τον σοσιαλισμό (εντάξει αυτόν τον ξεχάσανε νωρίς), ξεχάστε τους βομβαρδισμούς. Ήρθε η ώρα να ζήσουμε το όνειρο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Άλλωστε η Λυδία λίθος –αλήθεια τώρα- έχει την ιδιότητα να… ανιχνεύει τον χρυσό! Και πράγματι είναι χρυσάφι για τη σέρβικη και όχι μόνο αστική τάξη, το αναπτυσσόμενο Βελιγράδι, με τις καλές υποδομές, την συγκλονιστική αρχιτεκτονική, τη ρυμοτομία, το μέτωπο στα ποτάμια Σάβα και Δούναβη, τη δυνατότητα για μερική ανοικοδόμηση και τα εργατικά δικαιώματα ανύπαρκτα. Στο Βελιγράδι, κάνει πάρτι και το κεφάλαιο της (εξαρτημένης) Ελλάδας. Όλες οι ελληνικές τράπεζες, έχουν παρουσία στο Βελιγράδι, στεγαζόμενες μάλιστα στα πιο επιβλητικά κτίρια της πρωτεύουσας της Σερβίας.

Κατά τα λοιπά, βέβαια, τα σουβενίρ από τη σοσιαλιστική περίοδο πάνε και έρχονται, ο Τίτο είναι αγαπημένος σε μεγάλο κομμάτι του λαού, στο βαθμό μάλλον που διατήρησε μέχρι και το θάνατό του, τη συνοχή της Γιουγκοσλαβίας και όχι για κάτι πέρα από αυτό. Το μουσείο στο οποίο βρίσκεται ο τάφος του, «το σπίτι των λουλουδιών» είναι αρκετά μακριά από το κέντρο της πόλης και αρκετά αδιάφορο ως προς τα εκθέματά του. Το μόνο που βρήκαν να για να εκθέσουν ήταν τα κοστούμια, τα σκαρπίνια και τον ίδιο, για την αγάπη του στη χλιδή.

Και ανάμεσα στα σουβενίρ του μουσείου και ένα βιβλίο μαγειρικής, με τις συνταγές των αγαπημένων φαγητών του Γιουγκοσλάβου ηγέτη, ο οποίος -παρότι ο τάφος του βρίσκεται στο Βελιγράδι- ήταν συμπατριώτης του Κούκοτς και του Ράντζα, Κροάτης. (Γι αυτό μάλλον πούλησε τον ΔΣΕ, δεν ήταν ορθόδοξος αδερφός.) Άκης Πετρετζίκης και Τίτο σε ένα, για να δέσει ο πολιτικός χυλός και να φάει ο γιουγκοσλάβικος λαός, το «αστικό πατατάκι» -που λέει ο Λαϊκός Στρώμα(ς) και αναπαράγει ο σφυροδρέπανος- του «και διηγώντας τα να κλαις», αλλά τώρα «πάμε ΕΕ».

Το δίχως άλλο, η αμνησία, φαίνεται πως είναι παγκοσμίου κλίμακας μάστιγα. Πως αλλιώς να εξηγήσεις, ότι οι Σέρβοι καίγονται να μπουν στη συμμαχία, της οποίας ο (σοσιαλδημοκρατικός) πυρήνας, τους βομβάρδιζε το 1999; Ότι έχουν τρεις κεντροαριστερούς (του ΝΑΤΟ συνεργάτες και των λαών σφαγείς), πίσω από το πλειοψηφικό εθνικίζον Προοδευτικό Κόμμα και πουθενά τα «κομμουνιστικά» τους κόμματα;

Τα οποία –φτάνοντας σε αυτήν την κουβέντα είναι δύο- με εντελώς μανιχαϊστικούς όρους: Το κακό και το καλό. Το κακό, είναι ένα μόρφωμα που επινόησε το 2010, ο εγγονός του Τίτο, Γιόσιπ Γιόσκα Μπροζ. Δέχεται το απαράδεχτο εκλογικό σύστημα της Σερβίας, στο οποίο χρειάζονται κάποιες χιλιάδες υπογραφές για να κατεβάσεις συνδυασμούς, είναι φιλοευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό. Τιτο-συριζαιϊκο δηλαδή, με τη διαφορά ότι στις τελευταίες εκλογές συγκέντρωσε 0,72% και περίπου 23 χιλιάδες ψήφους, όσες οι μετατοπίσεις ΠΑΣΟΚοστελεχών προς το ΣΥΡΙΖΑ μόνο την τελευταία ώρα.

Από την άλλη, αγνό και… αμόλυντο το Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας. Μαρξιστικό-Λενινιστικό (και σταλινικό λέει το ίδιο) και απεχθανόμενο τον Τίτο, όπως ο διάολος το λιβάνι. Από το 1990 που υπάρχει, έψαξα αλλά δεν βρήκα εκλογές προεδρικές ή κοινοβουλευτικές που να έχει πάρει μέρος. Μποϊκοτάρει τις εκλογές, λόγω του προαναφερθέντος νόμου με τις υπογραφές, είναι σε γραμμή ΚΚΕ, συμμετέχει σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών κομμάτων, ενώ η νεολαία του μας τιμά με την παρουσία της στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, ανελλιπώς.

Για το τέλος, κράτησα αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο. Που δεν ήταν άλλο, από τον Τέσλα και το Μουσείο του. Που αν βρεθείτε προς Βελιγράδι μεριά, μην τολμήσετε και δεν πάτε. Και όταν πάτε, μην τολμήσετε και δεν κάνετε την ξενάγηση. Ούτως ή άλλως η τιμή είναι η ίδια, όμως χωρίς την ξεναγό γρανάζι δεν γυρνά και κυριολεκτώ γιατί το μουσείο είναι διαδραστικό.

Ο Τέσλα, που σε γενικές γραμμές, γεννήθηκε στην τότε Αυστροουγγαρία και δεν πάτησε το πόδι του, παρά μόνο μια φορά στο Βελιγράδι, τα μόνα που δεν ανακάλυψε στη ζωή του, ήταν ο τροχός και η φωτιά. Οφείλουμε σε εκείνον το εναλλασσόμενο ρεύμα και κάθε ασύρματη σύνδεση, τις ακτίνες Χ, όμως το έργο ζωής του ήταν «η ελεύθερη ενέργεια» μέσω ηλεκτρομαγνητισμού (χιλιάδες φυσικοί χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο με το πόσο απλοϊκά το γράφω - το ξέρω). Το εν λόγω project δεν προχώρησε, γιατί ο τότε χρηματοδότης του J.P Morgan, σταμάτησε να επενδύει σε εκείνον, γιατί αυτό που είχε ανακαλύψει, δεν αναμενόταν να του φέρει κέρδος. Ίσα-ίσα, μπορεί και να βοηθούσε στην εξαφάνισή του. (Όπως μας είπε και η ξεναγός.)

Ο εξηλεκτρισμός ήταν βασικός στόχος της Οχτωβριανής επανάστασης. Πόσο προωθημένος θα ήταν ο δωρεάν και ασύρματος εξηλεκτρισμός; Σε κάθε περίπτωση και σύμφωνα με τη Wikipedia, «από το 1936 ως το θάνατό του, το FBIπαρακολουθούσε τις συνομιλίες και τις κινήσεις του Τέσλα, φοβούμενο ότι είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις με τη σταλινική (sic) Σοβιετική Ένωση». Και έπειτα τον χτύπησε αμάξι, στο δρόμο. Η υγεία του κλονίστηκε σοβαρά και 7 χρόνια αργότερα, με τον Ναζισμό να προελαύνει στην Ευρώπη, ο Τέσλα βρέθηκε νεκρός στο δωματιό του. Και εν τω μεταξύ, του είχε κλέψει το νόμπελ για την εφεύρεση του ραδιοφώνου ο Μαρκόνι (μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι). Κάτι που τελικώς, αποδείχτηκε βολικό για την ανθρωπότητα, γιατί αν για παράδειγμα, το ραδιόφωνο αποδιδόταν εξ αρχής στον Τέσλα και οι ασύρματοι στα πλοία, απόρροια της ανακάλυψης του πρώτου, πιστώνονταν και αυτοί στον Σερβοκροάτη, τότε οι ασυρματιστές θα έπρεπε αντί για μαρκονιστές να λέγονται τεσλιστές. Διόλου εύηχο.

Η λευκή πόλη, φτιαγμένη για καταναλωτές που δεν μπορούν να καταναλώσουν, προσφέρεται για βόλτες, ιστορικές αναδρομές, ανηφορικές διαδρομές και σε τελευταία ανάλυση σκέψη και προβληματισμό για το πώς σκατά, εκτός από λευκές νύχτες, θα δούμε και άσπρες μέρες. Και βέβαια, αν δεν καταλήξετε σε κάποιο συμπέρασμα, μπορείτε κάλλιστα να το ρίξετε στο ποτό μέχρι τελικής πτώσης, καθώς τα αλκοολούχα προσφέρονται στο ¼ της ελληνικής τιμής.

Ζήτω η επανάσταση και ο αλκοολισμός!

Ρένα Δουρου-τι

Με ΜΑΤ, χημικά και ξύλο άνοιξε ο «Ιανός»

 Με ΜΑΤ, χημικά και ξύλο άνοιξε ο «Ιανός»

Την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ δέχτηκαν απεργοί-εργαζόμενοι στο χώρο του βιβλίου, που πραγματοποίησαν διαμαρτυρία εναντίον της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας έξω από το βιβλιοπωλείο «Ιανός» στην οδό Σταδίου το πρωί της Κυριακής.

Οι άνδρες των ΜΑΤ απώθησαν με τις ασπίδες τους συγκεντρωμένους κι έκαναν χρήση χημικών προκειμένου να σπάσουν τον απεργιακό αποκλεισμό του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής την ώρα που ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση του ραδιοφωνικού σταθμού «105,5 στο κόκκινο».

Η αστυνομική επίθεση ήταν αρκετά βίαιη, καθώς η μία διμοιρία έσπρωχνε τους διαδηλωτές προς την άλλη. Ασκούσαν μεγάλη πίεση στο συγκεντρωμένο πλήθος και κάποιοι από τους διαδηλωτές έπεσαν κάτω. Θα μπορούσε να υπάρξουν τραυματισμοί, καθώς οι άνδρες των ΜΑΤ είχαν κολλήσει τους διαμαρτυρόμενους στη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου, αλλά ευτυχώς αποφεύχθησαν τα χειρότερα.

Σε επτά προσαγωγές προχώρησαν οι αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Εκτός από τέσσερις διαδηλωτές, προσήχθη και ένας συνδικαλιστής, επειδή φώναζε συνθήματα με ντουντούκα.

Τουλάχιστον τρεις διμοιρίες παρέμειναν γύρω από βιβλιοπωλείο μετά τη διάλυση της διαμαρτυρίας.

Προς τιμήν τους οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στη φιλανθρωπική εκδήλωση αποχώρησαν, όταν πληροφορήθηκαν τον απεργιακό αποκλεισμό, πριν κάνουν την εμφάνιση τους τα ΜΑΤ.

Ο ραδιοσταθμός «105,5 στο κόκκινο» μετά και από την σημερινή απαράδεκτη και βίαιη επίθεση των δυνάμεων καταστολής κατά των απεργών του Σωματείου Βιβλίου και Χάρτου ανακοίνωσε τη διακοπή εμπορικής συνεργασίας με τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ.

Να σημειώσουμε ότι νωρίτερα ο Σύλλογος είχε επικρίνει το ραδιοφωνικό σταθμό εξαιτίας της εκδήλωση που είχε διοργανώσει για σήμερα.

Ακολουθεί η ανακοίνωση του Συλλόγου για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας:

«Στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, τα τελευταία χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση το 2014 έχουμε δώσει μια σειρά από μεγάλες μάχες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Το τι παίζεται είναι πλέον γνωστό σε όλους μας. Το τι επιδιώκεται από το κράτος και τους εργοδότες (ακόμα και οι όποιες κόντρες ανάμεσά τους), το σιγοντάρισμα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, το ποιες είναι οι επιπτώσεις στη ζωή μας, το τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς ως εργαζόμενοι… Τα έχουμε γράψει σε τόσες και τόσες προκηρύξεις. Και ακόμα και οι πιο «εξωπραγματικές» προβλέψεις/εκτιμήσεις μας –έτσι χαρακτηρίζονταν τα όσα ανά καιρούς γράφαμε, όπως πχ ότι στόχευαν στην ολοκληρωτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας – βλέπουμε να είναι πλέον κομμάτι της ζοφερής εργασιακής πραγματικότητας που βιώνουμε σήμερα. Και βέβαια πολλοί από εμάς έχουν βιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις Κυριακάτικα. Βέβαια, από την άλλη, πολλοί από εμάς έχουν βιώσει και το τι σημαίνει να αντιστέκεσαι απέναντι στην επιβολή αυτή, όπως άλλωστε και απέναντι σε ότι συνιστά κατρακύλα στον εργασιακό μεσαίωνα.

Και δε θα κάνουμε πίσω ούτε απέναντι στη μεθόδευση (μέσω τροπολογίας σε νόμο που ψηφίστηκε χθες) για άνοιγμα των καταστημάτων και την Κυριακή 28 Δεκέμβρη. Για μια 8η Κυριακή! Για μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μετά την 14η Δεκέμβρη και την 21η Δεκέμβρη (η οποία εδώ και χρόνια πολλά αποτελεί το όριο που γίνεται -στην πράξη- «αποδεκτό» από την πλευρά μας, και πέρα από το οποίο δεν κάνουμε «ούτε βήμα πίσω»).Μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μέσα στην εορταστική περίοδο που οι ρυθμοί δουλειάς είναι ούτως ή άλλως εξοντωτικοί! Σε παλιότερη ανακοίνωσή μας σημειώναμε ότι «το εν ισχύ μέτρο των 7 Κυριακών του χρόνου πέρα από το ότι από μόνο του συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, αφήνει πάντα ανοιχτό το ¨παράθυρο¨ και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά».

Η συνέχιση και το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, όπως άλλωστε και του αγώνα ενάντια στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε, είναι στο χέρι όλων μας, όλων των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα, όλων των συναδέλφων μας, όλου του κόσμου του αγώνα.

Η απάθεια και η μοιρολατρία δυσχεραίνουν διαρκώς τη θέση μας και τους όρους της εκμετάλλευσής μας. Η οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς μας, ηαλληλεγγύη μεταξύ μας και η συλλογική αντίστασή είναι η μόνη λύση. Και είναι και μια καλή βάση και για τον αγώνα μας ακόμα και για την ολοκληρωτική κατάργηση της εκμετάλλευσή μας.

Όλα συνεχίζονται…

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΔΕΚ. 2014 :: ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΑΜΕΣΗ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 8, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΑΝΟΙΧΤΟ

Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΚΑΤΩ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ!»

efsyn.gr

«ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ» Στο κατώφλι του Πλούτωνα

«ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ»

Στο κατώφλι του Πλούτωνα

Η διαστημοσυσκευή «Νέοι Ορίζοντες» στη φάση των δοκιμών πριν την εκτόξευση. Η μαύρη προεξοχή είναι η ηλεκτρική μπαταρία πλουτωνίου-238

Μετά από ταξίδι σχεδόν 9 ετών και έχοντας διανύσει απόσταση 4,8 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, τη μεγαλύτερη που έχει ταξιδέψει διαστημική αποστολή για να φτάσει στον απώτερο στόχο της, η διαστημοσυσκευή «Νέοι Ορίζοντες» «ξύπνησε» πριν λίγες μέρες από τη «χειμερία νάρκη» της, καθώς πλησιάζει στο ραντεβού της με το νάνο πλανήτη Πλούτωνα. Το σήμα που έστειλε αυτόματα στο κέντρο ελέγχου όταν έφτασε στα 260 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον νάνο πλανήτη, κινούμενο με την ταχύτητα του φωτός στο κενό, χρειάστηκε 4 ώρες και 26 λεπτά για να φτάσει στη Γη και να συλληφθεί από τα ραδιοτηλεσκόπια του Δικτύου Βαθέος Διαστήματος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας (NASA), στην Καμπέρα της Αυστραλίας.
Η αποστολή είχε εκτοξευτεί στις 19 Γενάρη του 2006 και στα δύο τρίτα της μέχρι τώρα διάρκειάς της το σκάφος τέθηκε 18 φορές σε χειμερία νάρκη με τη μεγαλύτερη απ' αυτές να διαρκεί 202 μέρες. Οι είσοδοι σε «χειμερία νάρκη» γίνονταν για να προστατευθούν τα όργανα της αποστολής από τη φθορά, ενώ οι έξοδοι για να γίνουν εκτενείς έλεγχοι καλής λειτουργίας, επαναρρύθμισης των οργάνων, συλλογή ορισμένων επιστημονικών δεδομένων και μικροδιορθώσεις πορείας. Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό μειωνόταν το κόστος για τη NASA (δεν χρειαζόταν προσωπικό στο κέντρο ελέγχου) και απελευθερωνόταν το Δίκτυο Βαθέος Διαστήματος για την παρακολούθηση άλλων αποστολών. Στη φάση της «χειμερίας νάρκης» με ηλεκτρικό ρεύμα τροφοδοτούνταν μόνο τα απαραίτητα υποσυστήματα, ώστε το σκάφος να μην παγώσει, ενώ ο υπολογιστής έκανε τακτικά έλεγχο και έστελνε κάθε βδομάδα στη Γη ένα ηχητικό τόνο επιβεβαίωσης ότι όλα πάνε καλά.
Οι «Νέοι Ορίζοντες» τροφοδοτούνται από μια ηλεκτρική μπαταρία πλουτωνίου-238, που μετατρέπει σε ηλεκτρικό ρεύμα θερμική ενέργεια, που παράγει η φυσική ραδιενεργή διάσπαση του πλουτωνίου. Αυτού του είδους οι πηγές ενέργειας είναι απαραίτητες σε αποστολές στο εξωτερικό τμήμα του ηλιακού συστήματος, όπου η ηλιακή ακτινοβολία που θα προσλάμβαναν τυχόν φωτοβολταϊκά κύτταρα θα ήταν πολύ μικρή για να λειτουργήσει το σκάφος.
Η παρατήρηση του Πλούτωνα αναμένεται να αρχίσει στις 15 Γενάρη, χρησιμοποιώντας τα εφτά επιστημονικά όργανα των «Νέων Οριζόντων», δηλαδή τα φασματόμετρα υπερύθρου και υπεριώδους, την έγχρωμη φωτογραφική μηχανή ευρέος πεδίου, την τηλεσκοπική φωτογραφική μηχανή, δύο ισχυρά φασματόμετρα σωματιδίων και έναν ανιχνευτή σκόνης. Το κοντινό πέρασμα από τον Πλούτωνα θα γίνει στις 14 Ιούλη, αλλά ήδη από τα μέσα Μάη αναμένεται η αποστολή να δώσει πολύ καλύτερες φωτογραφίες του συστήματος του Πλούτωνα και των δορυφόρων του από αυτές, που κατάφερε να δώσει το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Η αποστολή «Νέοι Ορίζοντες» είναι ένα ταξίδι προς μια κατηγορία πλανητών για την οποία δεν ξέρουμε πολλά, σε ένα μέρος που δεν έχουμε ξαναπάει. Ο Πλούτωνας είναι από τα μεγαλύτερα ουράνια σώματα της ζώνης Κούιπερ, στα εξωτερικά όρια του ηλιακού συστήματος.

ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΚΑΝ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΜΕΘΑΝΙΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΗ

ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΚΑΝ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΜΕΘΑΝΙΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΗ

Ενδειξη ύπαρξης ζωής στο παρελθόν ή αποτέλεσμα ανόργανης χημείας του εδάφους;

Το σημείο στην επιφάνεια του Αρη απ' όπου το «Κιουριόσιτι» πήρε το δείγμα με τις αυξημένες ενδείξεις μεθανίου

Διακυμάνσεις μεθανίου, της απλούστερης οργανικής ένωσης, που έφταναν μέχρι δεκαπλασιασμό της μέσης συγκέντρωσής του στην ατμόσφαιρα, ανίχνευσε στην επιφάνεια του πλανήτη Αρη το εξερευνητικό ρόβερ της NASA, «Κιουριόσιτι» («Curiosity»). Ο εντοπισμός αυτών των διακυμάνσεων έγινε στο σημείο όπου το μικρό ρόβερ - εργαστήριο πήρε δείγμα εδάφους για ανάλυση, δείγμα στο οποίο βρέθηκαν και άλλα οργανικά μόρια, πέρα από το μεθάνιο. «Αυτή η προσωρινή αύξηση του μεθανίου - απότομα πάνω και μετά πάλι κάτω - σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει κάποια τοπικά εντοπισμένη πηγή», δήλωσε ο Σουσίλ Ατρέγια, του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, μέλος της ερευνητικής ομάδας που χειρίζεται το «Κιουριόσιτι» («Περιέργεια»).
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το φορητό εργαστήριο του ρόβερ περισσότερες από δέκα φορές τους τελευταίους 20 μήνες για να ανιχνεύσουν μεθάνιο στην ατμόσφαιρα, ενόσω το «Κιουριόσιτι» βρίσκεται στον κρατήρα Γκέιλ. Ο κρατήρας αυτός έχει ιζηματογενή πετρώματα που είναι απόδειξη ύπαρξης νερού στο γεωλογικό του παρελθόν. Τους δύο μήνες, τον τελευταίο του 2013 και τον πρώτο του 2014, τέσσερις μετρήσεις έδωσαν μέσο όρο 7 μέρη στο δισεκατομμύριο, ενώ πριν και μετά από αυτή την περίοδο οι μετρήσεις έδιναν το ένα δέκατο αυτής της συγκέντρωσης μεθανίου.
Το «Κιουριόσιτι» έκανε και την πρώτη βέβαιη ανίχνευση οργανικών ουσιών στην επιφάνεια του Αρη και συγκεκριμένα στη σκόνη από την τρύπα που άνοιξε σε βράχο του κρατήρα Γκέιλ. Αυτές οι οργανικές ουσίες μπορεί είτε να σχηματίστηκαν στον Αρη, είτε να έφτασαν στην επιφάνειά του από μετεωρίτες. Οι οργανικές ενώσεις, οι ενώσεις του άνθρακα με υδρογόνο και άλλα στοιχεία, είναι τα χημικά δομικά στοιχεία της ζωής. Μπορούν όμως να σχηματίζονται και ανεξάρτητα απ' τη ζωή, από ανόργανες χημικές πρώτες ύλες, ή ως αποτέλεσμα χημικών αντιδράσεων που συμβαίνουν στη φύση (χωρίς παρουσία ζωής) μεταξύ πιο απλών οργανικών ενώσεων. Τα ευρήματα του «Κιουριόσιτι» από την ανάλυση της ατμόσφαιρας και της σκόνης από το βράχο δεν αποδεικνύουν ότι ο Αρης είχε κάποτε ζωή, έστω με τη μορφή μικροβίων. Ωστόσο, αποκαλύπτουν ένα χημικά δραστήριο πλανήτη, που ίσως σε κάποια φάση της ύπαρξής του να παρείχε ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνιση ζωής.

Οι ερευνητές απασχολήθηκαν αρκετούς μήνες για να ξεκαθαρίσουν αν το δείγμα που έδωσε τις οργανικές ουσίες ήταν πράγματι αρειανό. Το εργαστήριο χημικής ανάλυσης του «Κιουριόσιτι» επανειλημμένα είχε ανιχνεύσει οργανικές χημικές ενώσεις που είχαν στην πραγματικότητα μεταφερθεί από τη Γη, μέσα στο ίδιο το ρόβερ. Ομως, εξονυχιστική διερεύνηση του συγκεκριμένου δείγματος από το βράχο έδωσε στους επιστήμονες τη βεβαιότητα ότι πρόκειται για ανίχνευση αρειανών οργανικών ενώσεων.
Ο προσδιορισμός των οργανικών ενώσεων στο δείγμα από πέτρα του Αρη περιπλέκεται από την παρουσία υπερχλωρικών ορυκτών στα πετρώματα και στο χώμα του κόκκινου πλανήτη. Οταν θερμαίνεται το δείγμα μέσα στο φορητό εργαστήριο του ρόβερ, τα υπερχλωρικά (σ.σ. ισχυρά οξειδωτικά) αντιδρούν με τις οργανικές ενώσεις, προκαλώντας ασάφεια ως προς την ταυτότητα αυτών των ενώσεων.
Το «Κιουριόσιτι», εξετάζοντας το νερό που είναι δεσμευμένο χημικά μέσα στα πετρώματα του βυθού της λίμνης, που πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια αποτελούσε ο κρατήρας Γκέιλ, διαπίστωσε ότι ο πλανήτης έχασε το μεγαλύτερο μέρος του νερού που διέθετε, πριν σχηματιστεί η λίμνη και συνέχισε να χάνει μεγάλες ποσότητες και στη συνέχεια. Για το σκοπό αυτό το «Κιουριόσιτι» ανέλυσε την αναλογία δύο ισοτόπων του υδρογόνου (δευτερίου και πρωτίου), που αποτελεί «υπογραφή» των διαφορετικών σταδίων σχηματισμού και εξέλιξης ενός πλανήτη. Η αναλογία αυτή άλλαξε καθώς το ελαφρύτερο πρώτιο διέφευγε από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Αρη πολύ πιο εύκολα σε σχέση με το βαρύτερο δευτέριο. Ετσι, η αναλογία ισοτόπων στα ίχνη νερού που υπάρχουν σήμερα και σε εκείνα που είναι εγκλωβισμένα σε πετρώματα διαφόρων φάσεων της ζωής του Αρη, μπορεί να δείξει την πορεία απώλειας νερού από τον πλανήτη.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι νέα δείγματα από το όρος Σαρπ, στο κέντρο του κρατήρα Γκέιλ, θα δώσουν περισσότερες οργανικές ουσίες και περισσότερες απαντήσεις.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: nasa.gov

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΡΟΣΑΚΗ Μεγάλη «ποιήτρια» του πηλού

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΡΟΣΑΚΗ

Μεγάλη «ποιήτρια» του πηλού

«Πιάτο με διακόσμηση στο εσωτερικό»

«Ελευθερία Δροσάκη (70 χρόνια αγώνας για την κεραμική τέχνη, τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία)». Ετσι τιτλοφορεί ο Γιάννης Παπανικολάου (ομότιμος Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης) τη μονογραφία του (εκδόσεις «Gutenberg»). Ο λόγος για την αγωνίστρια της ΕΑΜικής Αντίστασης (ήταν μεταξύ των εικαστικών των οποίων την αγωνιστική και καλλιτεχνική προσφορά τίμησε η πρόσφατη έκθεση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας με θέμα «Αντίσταση και Εικαστικές Τέχνες [1940 - 1967]»), την κορυφαία δημιουργό της σύγχρονης ελληνικής κεραμικής, ζωγράφο και συγγραφέα.

Ο Γ. Παπανικολάου αρχίζει την - αφιερωμένη «στους μαθητές της "Σχολής" Κεραμικής Τέχνης του δήμου Πετρούπολης» - μελέτη του με το ένα κείμενό του το οποίο συνόδευε την έκθεση κεραμικών έργων της Ελευθερίας Δροσάκη που είχε οργανώσει (Δεκέμβρης 2013) η Σχολή Κεραμικής του δήμου Πετρούπολης για να τιμήσει την ανεκτίμητη από την πολιτεία προσφορά της στη σύγχρονη ελληνική κεραμική τέχνη.
Σ' αυτό το κείμενο ο μελετητής, αφού σημειώσει ότι στη «μακρά διαδρομή της, που έχει αποτυπωθεί αναλλοίωτα στα κεραμικά αγγεία όλων των εποχών και περιόδων, Νεολιθική, Κυκλαδική, Μινωική, Μυκηναϊκή, Αρχαϊκή, Κλασική του 5ου αιώνα, Ελληνιστική, Βυζαντινή και η παραδοσιακή λαϊκή μας τέχνη», η ελληνική κεραμική τέχνη «ποτέ δεν έμεινε στάσιμη», αλλά και ότι, «παρόλες τις φυσικές επιδράσεις από την τέχνη των άλλων γειτονικών λαών, ποτέ δεν έχασε τον ελληνικό χαρακτήρα της (...)», επισημαίνει ότι από αυτήν τη μακραίωνη παράδοση η Ελευθερία Δροσάκη δε θα ξεφύγει, αλλά θα περάσει μέσα σ' αυτήν την παράδοση με την απόλυτα δική της «προσωπικότητα», τα δικά της βιώματα: «Εδωσα εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών, πέρασα, αλλά επειδή δεν είχα την απαραίτητη για την εποχή αστυνομική ταυτότητα (1946) και δεν είχα ούτε σπίτι, ούτε δουλειά, ταλαιπωρήθηκα πολύ... Τα πρώτα πιάτα που πήγαμε ήταν χαρακτά, ωραία δουλεμένα, όπως μου είχε δείξει ο μπαρμπα - Μηνάς. Τα κράτησαν με το ζόρι και είπαν "την άλλη φορά να μας φέρετε με τον Παρθενώνα και με τον τσολιά"».

Η Ελευθερία Δροσάκη στο εργαστήριό της

Κι ενώ η ανάγκη της επιβίωσης την οδήγησε «στην κατάχρηση της έννοιας παράδοση και αντιγραφή», η Ελευθερία Δροσάκη «με το μεράκι της δίνει τη συνέχεια αυτής της παράδοσης», χαράζοντας το «δρόμο για τη νέα ελληνική κεραμική», τονίζει ο Γιάννης Παπανικολάου.
Γεννημένη (1927) στη Θεσσαλονίκη, όπου το 1922 εγκαταστάθηκαν οι γεννημένοι στη Σμύρνη γονείς της, η Ελευθερία Δροσάκη πρωτόμαθε την κεραμική από τον κρητικής καταγωγής, πολυτεχνίτη (αρτοποιό, ποτοποιό, εστιάτορα, κοσμογυρισμένο ναυτικό, αλλά και εξαιρετικό αφηγητή και παραμυθά) παππού της, Δημήτρη Δροσάκη. Ο σπουδαιότερος, όμως, «δάσκαλός» της στην κεραμική ήταν ο - επίσης πρόσφυγας στη Θεσσαλονίκη - μεγάλος παραδοσιακός καλλιτέχνης μπαρμπα - Μηνάς Αβραμίδης.
Ο πόλεμος του 1940 βρίσκει την Ελευθερία Δροσάκη στο Γυμνάσιο. Μαθήτρια ακόμη εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Εγκαταλείπει το σχολείο. Βγαίνει στο βουνό και αγωνίζεται για τη λευτεριά και την προκοπή του λαού της. Απολυτήριο του Γυμνασίου, μετά από αλλεπάλληλες εξετάσεις, κατάφερε να πάρει το 1948. Τα βιώματά της από την Κατοχή, την Αντίσταση και τις λυσσαλέες διώξεις ενάντια στους αγωνιστές που απελευθέρωσαν τον τόπο μας στα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά χρόνια, τα κατέγραψε στο βιβλίο της «Εν Θεσσαλονίκη» (το βιβλίο αποτελεί ανάγνωσμα στην έδρα της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας του ΑΠΘ). Στον επίλογο αυτού του βιβλίου - μαρτυρία η Ελευθερία Δροσάκη λέει: «Πιο πολύ απ' όλους θυμόμουν τον παππού. Τον έβλεπα ολοζώντανο να με κρατάει μικρούλα απ' το χεράκι και να μου λέει: "Σαν θα μεγαλώσεις, θα μάθεις". Δεν χρειάστηκε να μεγαλώσω πολύ, και έμαθα πόσο δύσκολο είναι να παραδεχτείς την ήττα σου όταν είσαι ο θριαμβευτής και πόσο πιο δύσκολο είναι να κλείσεις μέσα σου μια ματωμένη νιότη».

«Αγρότες στο θερισμό»

Η Ελευθερία Δροσάκη χρειάστηκε να αγωνιστεί πολύ και για να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, και για να επιζήσει. Αυτόν τον αγώνα για την κεραμική τέχνη και τη ζωή, τον έχει αποτυπώσει σε ένα αυτοβιογραφικό κείμενό της, που, με αφορμή τα 50 χρόνια της καλλιτεχνικής δημιουργίας της, της ζήτησε ο Συνεταιρισμός Κεραμιστών και Αγγειοπλαστών Αμαρουσίου να γράψει και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Κεραμικά Χρονικά» (Οκτώβρης 1995). Αυτό το κείμενο αποτελεί ντοκουμέντο για τη νεότερη ελληνική κεραμική, καθώς καταγράφει κεραμίστες και βιοτεχνίες όπου δούλεψε στο Μαρούσι, Χαλάνδρι, Κηφισιά, Φάληρο, Μοσχάτο, Κορυδαλλό, Κοκκινιά.
Ακούραστη, αειθαλής, παθιασμένη και συνεχώς ευρηματική «εργάτρια» της Τέχνης της, η Ελευθερία Δροσάκη εξακολουθεί τη δημιουργική της πορεία, ακόμα και όταν αρρωσταίνει, όπως απέδειξε με έκθεση έργων της τον περασμένο Φλεβάρη. Καθηλωμένη στο κρεβάτι φιλοτέχνησε μια σειρά ζωγραφικών έργων με νέα τεχνική, χρησιμοποιώντας πενάκι και σινική μελάνη.
Στο - πλούσια εικονογραφημένο με κεραμικά έργα της σπουδαίας δημιουργού - βιβλίο περιλαμβάνονται εκτενέστατο αυτοβιο - εργογραφικό κείμενό της, αποσπάσματα δημοσιευμάτων για την κεραμική της, καθώς και στοιχεία για τη ζωγραφική και το λογοτεχνικό της έργο.
Θα κλείσουμε την αναφορά μας σ' αυτήν την ξεχωριστή αγωνίστρια του λαού, της ζωής και της Τέχνης, με την επισήμανση του Γ. Παπανικολάου: Η Ελευθερία Δροσάκη «το έργο της το κυοφορεί με το σπέρμα της πολιτιστικής κληρονομιάς και της Ιστορίας μας και σε κάθε φάση το έργο της κυοφορείται βαθμιαία και επώδυνα, για να βαδίσει στο επόμενο».

«Κοπέλες με ελιά, μήλο και περιστέρι»

Α.Ε.

Λατρεμένος όλων των γενεών, ο Σαρλό παραμένει φάρος φωτεινός

Λατρεμένος όλων των γενεών, ο Σαρλό παραμένει φάρος φωτεινός

Τα Χριστούγεννα συμπληρώθηκαν 37 χρόνια από το θάνατό του

«Μοντέρνοι Καιροί»

Βγήκε για πρώτη φορά στη σκηνή στην ηλικία των 5 ετών, όταν ακόμα η μητέρα του δεν είχε εγκαταλείψει την καριέρα της, για να την αντικαταστήσει ένα βράδυ που ήταν άρρωστη, εκτελώντας με κωμικό τρόπο ένα τραγούδι - σουξέ μέσα σε καταιγισμό χειροκροτημάτων. Αργότερα, με μεσολάβηση του πατέρα του, έγινε μέλος του παιδικού θιάσου Οι οκτώ λεβέντες του Λανκασάιρ με μισθό μισή κορόνα τη βδομάδα. Τον Ιούλη του 1903 έγινε μέλος ενός θιάσου και έπαιξε στην παράσταση Τζιμ, το μυθιστόρημα ενός Λονδρέζου, στην οποία υποδυόταν ένα χαμίνι στους δρόμους του Λονδίνου. Εμελλε να γίνει η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα της κινηματογραφικής τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα Σαρλό που ενσάρκωνε στις πρώτες ταινίες του. Ο λατρεμένος όλων των γενεών Σαρλό διασώζεται από τις φθορές του χρόνου. Γιατί το έργο του, κλασικό, πολιτικό και βαθύτατα ουμανιστικό, απεικονίζει τον άνθρωπο που παρ' όλες τις αντιξοότητες και τα εμπόδια αγωνίζεται να επιβιώσει, που αντιστέκεται στις συμπληγάδες, γι' αυτό και αποτελεί ένα φωτεινό φάρο, μια δέσμη ελπίδας, στις σκοτεινές εποχές της φτώχειας και της κοινωνικής απορρύθμισης.

Πολιτικά μηνύματα

Τα πολιτικά μηνύματα των ταινιών του - πιο έντονα στη δεκαετία του 1930 - είχαν κύριο θέμα τη φτώχεια και την εξαθλίωση, όπως στους «Μοντέρνους Καιρούς». Η πρώτη ταινία με διαλόγους είναι μια σάτιρα του Αδόλφου Χίτλερ και του ναζισμού. Στο «Μεγάλο Δικτάτορα», του 1940, έπαιξε το ρόλο του Αντενόιντ Χίνκελ, δικτάτορα της Τομανίας, εκφράζοντας τα αντιναζιστικά συναισθήματα του αμερικανικού λαού ένα χρόνο πριν την είσοδο των Αμερικανών στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Ο μεγάλος δικτάτωρ»

Τον ήρωα του πεινασμένου αλήτη, που ενσάρκωσε για χρόνια στις ταινίες του, τον εμπνεύστηκε, όπως ο ίδιος λέει στην αυτοβιογραφία του, «ένα Σάββατο, μετά το σχολείο, έφτασα σπίτι αλλά δε βρήκα κανέναν εκεί. Ο Σίντνεϊ, όπως συνήθως, έλειπε όλη τη μέρα παίζοντας μπάλα και η νοικοκυρά μού είπε ότι η Λουίζ και ο γιος της είχαν βγει από νωρίς το πρωί. Στην αρχή ένιωσα ανακούφιση, γιατί αυτό σήμαινε πως δε θα είχα να τρίβω πατώματα και να καθαρίζω μαχαίρια. Περίμενα μέχρι πολύ μετά την ώρα του μεσημεριανού, οπότε άρχισα να ανησυχώ. Ισως να με είχαν εγκαταλείψει. Καθώς το απόγευμα περνούσε και χανόταν, άρχισαν να μου λείπουν. Τι είχε συμβεί; Το δωμάτιο έδειχνε αγριωπό και ανυπόφορο, τόσο άδειο, που με τρόμαζε. Αρχιζα κιόλας να πεινάω, έτσι κοίταξα στο κελάρι, αλλά δεν υπήρχε τίποτε. Δεν μπορούσα να αντέξω άλλο αυτή την αίσθηση του κενού, κι έτσι βγήκα έξω, έρημος, και πέρασα το απόγευμα τριγυρνώντας στα παζάρια που υπήρχαν ολόγυρα. Περιπλανήθηκα στη Λάμπεθ Γουόκ και στη Γάτα, κοιτάζοντας πεινασμένα στα παράθυρα των μαγειρείων τα προκλητικά, αχνιστά ψητά κοψίδια από χοιρινό και βοδινό και τις χρυσοκάστανες τηγανητές πατάτες πνιγμένες στη σάλτσα. Επειτα, για ώρες παρακολούθησα τους διάφορους ψευτογιατρούς να πουλάνε τα παρασκευάσματά τους. Αυτό μου τράβηξε την προσοχή και με καταπράυνε και για λίγο ξέχασα τα χάλια και την πείνα μου».

Γνωστός με το υποκοριστικό Τσάρλι, και στην Ελλάδα κυρίως, ως «Σαρλό», ο Σερ Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν ο νεότερος γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1889 στο Walworth σε μια φτωχή γειτονιά του Λονδίνου. Οι γονείς του, και οι δύο από το χώρο της Τέχνης, του έμαθαν από πολύ μικρή ηλικία την τέχνη του τραγουδιού και με τη δική τους ενθάρρυνση άρχισε να εμφανίζεται σε θιάσους από πολύ μικρή ηλικία. Στα οχτώ του ήταν ήδη επαγγελματίας ηθοποιός. Η μητέρα του, γνωστή με το ψευδώνυμο Λίλι Χάρλι, ήταν τραγουδίστρια στο χώρο της κωμικής όπερας. Η παιδική ηλικία του Τσάρλι Τσάπλιν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, κάτι που ανάγκασε αυτόν και τον ετεροθαλή του αδερφό να «μεγαλώσουν» πολύ γρήγορα και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν τριών ετών. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και πέθανε όταν ο Τσάπλιν ήταν δέκα ετών. Λίγο πιο πριν, η μητέρα τους κλείστηκε σε άσυλο ανίατων ψυχικών νοσημάτων.

Στη μαύρη λίστα

Ο Τσάρλι Τσάπλιν πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σειρά πολιτικών ομιλιών, στις οποίες, ανοιχτά, στήριζε τη Σοβιετική Ενωση. Το γεγονός αυτό τον κατέστησε υποψήφιο - στις θέσεις της εμπροσθοφυλακής μάλιστα - στη μεταπολεμική, μακαρθική, «μαύρη λίστα» των ανθρώπων της Τέχνης και της διανόησης που «συνέβαλαν στην προβολή του κομμουνισμού μέσα από τον κινηματογράφο». Προς το τέλος του πολέμου, ο εισαγγελέας τού απαγγέλλει κατηγορίες, σύμφωνα με το νόμο Μαν, για σωματεμπορία, προαγωγή στην πορνεία και ανηθικότητα. Λυσσώντας που «όλες οι ταινίες του γίνανε για τον καταπιεσμένο άνθρωπο», όπως ο ίδιος έλεγε, παρακολουθούσαν, κατασυκοφαντούσαν, διέσυραν από τον Τύπο την προσωπική του ζωή, έστησαν δικαστικές σκευωρίες περί «φοροδιαφυγής», «νόθων παιδιών», «βαναυσότητας» στις συζύγους του και πολεμούσαν τις ταινίες του. Αν και αθωώνεται λίγα χρόνια αργότερα, η δίκη καταστρέφει τη δημόσια εικόνα του.

Σερ Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν ο νεότερος, ο γνωστός σε όλους Τσάρλι Τσάπλιν

Αν και ο Τσάπλιν επί δεκαετίες ήταν η «χρυσοφόρα φλέβα» του Χόλιγουντ, ο μακαρθισμός τον πολέμησε συστηματικά. Εξαιτίας, αφενός, του κοινωνικού περιεχομένου του έργου του, αλλά και της φιλίας του με τον διωκόμενο από τους ναζί Γερμανό κομμουνιστή συνθέτη Χανς Αϊσλερ και της τόλμης του να ζητήσει από τον Πάμπλο Πικάσο να ενεργήσει για τη συμπαράσταση Γάλλων και άλλων Ευρωπαίων διανοουμένων και καλλιτεχνών στον διωκόμενο από τον μακαρθισμό Χ. Αϊσλερ, ο Τσάπλιν λάβαινε αλλεπάλληλα εξώδικα για ανάκριση από τη μακαρθική Επιτροπή.

Πάντα κυνηγημένος

Το κυνηγητό του Τσάπλιν μπορεί να πει κανένας ότι αρχίζει με την ταινία «Μεσιέ Βερντού». Ο ίδιος ο Τσάπλιν στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε για την ταινία στη Νέα Υόρκη τον Απρίλη του '47, είχε πει αστειευόμενος: «Εμπρός για τη σφαγή». Τα χτυπήματα άρχισαν να φτάνουν από παντού. Τα όσα λέει ο Τσάρλι Τσάπλιν ως «Κύριος Βερντού» (1947) ήταν πρωτοφανή για την άκρως συντηρητική περίοδο του ψυχρού πολέμου και του μακαρθισμού που βίωνε τότε η Αμερική.
«Για την κατηγορία εναντίον μου ότι είμαι κατά συρροήν δολοφόνος, ο ίδιος ο κόσμος δεν το ενθαρρύνει; Δεν παράγει όπλα καταστροφής με σκοπό τη μαζική δολοφονία; Δε διαλύει ανυποψίαστες γυναίκες και μικρά παιδιά σε κομματάκια; Και το κάνει πολύ επιστημονικά. Ως κατά συρροήν δολοφόνος είμαι ερασιτέχνης συγκρινόμενος με αυτούς. Πόλεμοι, συγκρούσεις, όλα είναι δουλειά. Ενας φόνος σε κάνει εγκληματία, εκατομμύρια φόνοι σε κάνουν ήρωα. Οι αριθμοί σε εξαγνίζουν».
Στα 1952, ο Τσάρλι Τσάπλιν, συνοδευόμενος από την οικογένειά του, αναχώρησε με το υπερωκεάνιο «Κουίν Ελίζαμπεθ» για την Αγγλία. Εκεί έμαθε πως του απαγόρευαν την επανείσοδό του στις ΗΠΑ:
«Μας ειδοποιούσαν» - σημειώνει στην αυτοβιογραφία του - «πως μου απαγόρευαν την επιστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες και πως αν ήθελα να ξαναεπισκεφθώ τη χώρα θα έπρεπε να περάσω από μια ανακριτική επιτροπή της Υπηρεσίας Μεταναστών για να απαντήσω σε κατηγορίες πολιτικής φύσης και ηθικής φαυλότητας. Το πρακτορείο Ηνωμένος Τύπος ήθελε να μάθει αν είχα κάποιο σχόλιο για όλα αυτά. Ολα τα νεύρα μέσα μου τεντώθηκαν. Το αν θα ξαναγύριζα σ' αυτήν τη χώρα της δυστυχίας ελάχιστα με ένοιαζε. Θα ήθελα πολύ να τους πω πως όσο νωρίτερα έφευγα μακριά από αυτή την ατμόσφαιρα που έσταζε μίσος, τόσο το καλύτερο, πως είχα βαρεθεί πια τις προσβολές της Αμερικής και τους ηθικούς της κομπασμούς και πως όλη η υπόθεση είχε καταντήσει φρικτά βαρετή. Ομως όλα τα υπάρχοντά μου βρίσκονταν στην Αμερική και ήμουν τρομοκρατημένος μήπως έβρισκαν κάποιον τρόπο για να μου τα κατάσχουν. Εδώ που είχαν φθάσει τα πράγματα, θα μπορούσα να περιμένω την πιο αδίστακτη συμπεριφορά από τη μεριά τους. Ετσι προτίμησα να βγάλω μια πομπώδη ανακοίνωση όπου έλεγα πως θα επέστρεφα και θα απαντούσα στις κατηγορίες τους και πως η άδεια επανεισόδου που μου είχαν δώσει δεν ήταν κάποιο παλιόχαρτο, αλλά ένα έγγραφο που μου παραδόθηκε καλόπιστα από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών - μπλα, μπλα, μπλα».

«Το χαμίνι»

Μετά από αυτό, παρέμεινε οριστικά στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στο Βεβέ της Ελβετίας, όπου πέθανε στις 25 Δεκέμβρη του 1977. Στην Ευρώπη γύρισε άλλες δύο ταινίες: Την αντιμακαρθική σάτιρα Ενας βασιλιάς στη Νέα Υόρκη (1957) και δέκα χρόνια αργότερα την Κόμισσα του Χονγκ Κονγκ με τη Σοφία Λόρεν και τον Μάρλον Μπράντο. Στο διάστημα αυτό ταξίδεψε στην Αμερική μόνο μια φορά, το 1972, προκειμένου να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Οσκαρ για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη, κερδίζοντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα στην ιστορία των βραβείων.

Σ.Α.