Συνελήφθη Σύρος Τζιχαντιστής που είχε διέλθει από την Αθήνα

 Συνελήφθη Σύρος Τζιχαντιστής που είχε διέλθει από την Αθήνα

Αυτές οι ειδήσεις είναι εξ ορισμού "πονηρές", οπότε την παραθέτω με πάσα επιφύλαξη, κι επειδή είτε είναι αληθής είτε κατασκευασμένη έχει την αξία της: ως ενδεικτική του πού πάνε τα πράγματα τώρα που η Ελλάδα μπήκε για τα καλά στον χορό στη Συρία και το Ιράκ αν είναι αληθής, ως ενδεικτική του πού θέλει να τα οδηγήσει η ίδια η ελληνική αστική τάξη, και για λόγους "εθνικής ασφάλειας", αν είναι κατασκευασμένη. Ισχύει ό,τι και για κάθε ανάλογη είδηση: είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο σηματοδοτεί ένα και μόνο πράγμα: ότι η αστική τάξη είναι πλέον άκρως επικίνδυνη για το λαό, τόσο γιατί τον σέρνει σε αιματηρές περιπέτειες εκεί που δεν έχει καμιά δουλειά και για αλλότρια συμφέροντα, όσο και γιατί χρησιμοποιεί τον φόβο του για τις ρεαλιστικές, πράγματι (για το IS μιλάμε, όχι για τον σύλλογο προστασίας της πεταλούδας) δυνητικές συνέπειες της εμπλοκής της χώρας του, για να νομιμοποιήσει περαιτέρω τον αυταρχισμό και την στρατιωτικοποίησή της εσωτερικά, σε βάρος της "δικής της" εργατικής τάξης. Η "δολοφονική" δε λεπτομέρεια είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις, οι Σύροι Τζιχαντιστές, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, διήλθαν ανενόχλητοι από την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, η χώρα εμφανίζεται ως "ξέφραγο αμπέλι." Πάρε-βάλε για τους υπέρμαχους της περαιτέρω δολοφονικής αυστηροποίησης των αντιμεταναστευτικών νόμων και τους υπέρμαχους του δόγματος "περισσότερο στρατό, περισσότερη αστυνομία", και εννοείται, πάρε-βάλε για τη Χρυσή Αυγή και τις παρεμφερείς φασιστικές οργανώσεις της χώρας.

LR

---

Σύρος τζιχαντιστής στο Βέλγιο μέσω Αθήνας

Συνελήφθη με πλαστό γαλλικό διαβατήριο στο αεροδρόμιο Charleroi

Ένας 24χρονος Σύρος, φερόμενος ως τζιχαντιστής, ξεκίνησε την Τετάρτη από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος προκειμένου να ταξιδέψει προς την πόλη Σαρλερουά του Βελγίου, αλλά συνελήφθη στο αεροδρόμιο Charleroi, έχοντας στην κατοχή του ένα πλαστό γαλλικό διαβατήριο.

Σύμφωνα με πληροφορίες στις αποσκευές του βρέθηκαν φωτογραφίες και έγγραφα που αποδεικνύουν τη διασύνδεσή του με ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση.

Κατά τη διάρκεια ελέγχου των αποσκευών του εντοπίστηκαν έγγραφα και φωτογραφίες που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο 24χρονος είχε ανάμειξη σε γεγονότα που έχουν γίνει στο Ιράκ και στη Συρία. Σε βάρος του ασκήθηκε δίωξη για κατοχή πλαστών εγγράφων και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.

Από έρευνα προέκυψε ότι τελικός προορισμός του 24χρονου ήταν η Νορβηγία. Οπως αναφέρουν δημοσιεύματα του βελγικού Τύπου, στις αρχές Αυγούστου στο ίδιο αεροδρόμιο είχε συλληφθεί ένας ακόμα Σύρος τζιχαντιστής που είχε ξεκινήσει το αεροπορικό του ταξίδι από την Ελλάδα. Και αυτός είχε βρεθεί να κατέχει πλαστό διαβατήριο, ενώ στις αποσκευές είχαν βρεθεί USB με υλικό, όπως βίντεο από εκτελέσεις στη Συρία κ.ά.

Βήμα

Προσφέρουν «μαύρη» εργασία ... με το νόμο!

Προσφέρουν «μαύρη» εργασία ... με το νόμο!

Αποκαλυπτικό το παράδειγμα που παρουσιάζει ο «Ριζοσπάστης»

Ακόμα και ως μέσο για την παροχή ανασφάλιστης («μαύρης») εργασίας σε κάθε είδους εργοδότες μπορούν να λειτουργήσουν οι αποκαλούμενες Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚοινΣΕπ) και μάλιστα με τη βούλα του νόμου! Αυτό επιβεβαιώνει η επιστολή του προέδρου μιας ΚοινΣΕπ, την οποία αποκαλύπτει σήμερα ο «Ριζοσπάστης».
Ο συγκεκριμένος απευθύνεται σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και ισχυρίζεται ότι μπορεί να προσφέρει με «νόμιμο» τρόπο ανασφάλιστο προσωπικό, ώστε από τη μια να ρίξουν το λεγόμενο «κόστος εργασίας» και από την άλλη να απαλλαγούν από τον κίνδυνο ενός ενδεχόμενου πρόστιμου από το ΙΚΑ, σε περίπτωση ελέγχου για ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Το πιο προκλητικό απ' όλα είναι ότι η «δουλειά» που στήνει η συγκεκριμένη ΚοινΣΕπ με τους εργοδότες, βασίζεται στη νομοθεσία για τις Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις που διαμορφώθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Αποκαλύπτονται έτσι οι βαθύτερες στοχεύσεις που υπηρετεί ο τομέας της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας», για τον οποίο, εκτός από τη συγκυβέρνηση, μιλάει με τα πιο θερμά λόγια και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιστολή στέλνεται μέσω e-mail και έχει τίτλο:
«Πρόστιμα ΙΚΑ 10.550 ευρώ; Πώς θα τα αποφύγετε (ή θα τα ακυρώσετε) ΝΟΜΙΜΑ!».
Γράφει, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της ΚοινΣΕπ:
«Είτε ο κίνδυνος των προστίμων "αδήλωτης/ ανασφάλιστης εργασίας" δεν έχει σχέση με τη δική σας επιχείρησης (το προτιμότερο) - Είτε δεν τον... προλάβατε τελικά, η πιο κάτω ΛΥΣΗ - ΠΡΟΤΑΣΗ μας επ' αυτού, σίγουρα είναι προς το συμφέρον σας!»

Αποσπάσματα από την επιστολή που αποκαλύπτει ο «Ριζοσπάστης»

Αμέσως μετά εξηγεί:
«Ο Κοινωνικός Συνεταιρισμός μας διέπεται από το νομοθετικό πλαίσιο, που μας επιτρέπει να συνάπτουμε "συμπράξεις ανθρώπινου δυναμικού" με οποιεσδήποτε επιχειρήσεις του Ιδιωτικού τομέα και οι οποίες τέτοιες συνεργασίες εγγυώνται -αποδεδειγμένα- ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΤΕΡΟ για εσάς ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ από το να προσλαμβάνει η ίδια η επιχείρησή σας το προσωπικό (Ελληνες, είτε αλλοδαπούς) που έχετε βρει και επιλέξει οι ίδιοι.
Με άλλα λόγια, αυτούς τους επιλεγέντες από σας, μπορούμε να τους δεχθούμε ως επαγγελματικά συνεταιριστικά μέλη της ΚοινΣΕπ, προκειμένου να εξυπηρετούν εφεξής νόμιμα την επιχείρησή σας με αυτή την ιδιότητά τους και όχι με εκείνη του μισθωτού - ασφαλισμένου σας».
Το δέλεαρ για τον εργοδότη, όπως αναφέρει η επιστολή, είναι ότι μ' αυτόν τον τρόπο απαλλάσσεται από τις ασφαλιστικές εισφορές:
«Εφόσον, επομένως, σκοπεύετε να προσλάβετε προσωπικό, μπορείτε -βέβαια- να το βρείτε και να το επιλέξετε, αλλά πριν προχωρήσετε στην πρόσληψή του, είναι προς συμφέρον σας να ακούσετε ΕΓΚΑΙΡΑ προηγουμένως τη δική μας πρόταση για νόμιμη απαλλαγή σας από τα αντίστοιχα ασφαλιστικά σας βάρη».
Στην πράξη, η συγκεκριμένη ΚοινΣΕπ, ενδεχομένως και πολλές ακόμα που κάνουν χρήση της ισχύουσας νομοθεσίας, λειτουργεί όχι μόνο σαν εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων, αλλά έχει και το ...«ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» να παρέχει «νόμιμα» ανασφάλιστη εργασία!

Τι προβλέπει ο νόμος

Η επιστολή δεν αναφέρει αν υπάρχει και ποια νομοθετική διάταξη αξιοποιεί για να πετύχει όσα ισχυρίζεται. Ο νόμος που αφορά στη δημιουργία των ΚοινΣΕπ είναι ο 4019/2011. Εκεί εντοπίζουμε τα εξής:

• Από τη μια μεριά, ο νόμος θεωρεί ότι τα μέλη της ΚοινΣΕπ μπορεί να είναι και εργαζόμενοί της. Στην περίπτωση αυτή, «αμείβονται για την παρεχόμενη εργασία και έχουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την εργατική νομοθεσία». (παράγραφος 6, άρθρο 4)
• Από την άλλη, ανοίγει το δρόμο για την ανασφάλιστη εργασία. Αρχικά σημειώνει πως: «Μόνη η συμμετοχή ενός φυσικού προσώπου με την ιδιότητα του μέλους-εταίρου, σε Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση, δεν του προσδίδει εμπορική ιδιότητα και δεν δημιουργεί ασφαλιστικές ή φορολογικές υποχρεώσεις» (παράγραφος 4, άρθρο 3). Σε επόμενο άρθρο ξεχωρίζει μια κατηγορία μελών που μπορούν να προσφέρουν εργασία χωρίς όμως να θεωρούνται ότι εργάζονται και άρα δεν απαιτείται να αμείβονται! Να τι λέει η συγκεκριμένη διάταξη: «Η παροχή υπηρεσιών προς εξυπηρέτηση του σκοπού της ΚοινΣΕπ από μέλη της, τα οποία δε βρίσκονται σε εργασιακή σχέση με αυτήν, γίνεται κατ' εφαρμογή των άρθρων 713 επ. ΑΚ. με την επιφύλαξη του άρθρου 12 του νόμου 2716/1999 (Α' 96)» (παράγραφος 7, άρθρο 4).

Σύμφωνα με τα παραπάνω, η απαλλαγή του εργοδότη όχι μόνο «από τα ασφαλιστικά βάρη», αλλά και από την υποχρέωση καταβολής χρηματικού αντιτίμου με τη μορφή μισθού, μπορεί να συμβεί με τη χρήση του άρθρου 713 του Αστικού Κώδικα, το οποίο προβλέπει: «Ο εντολοδόχος έχει υποχρέωση να διεξαγάγει χωρίς αμοιβή την υπόθεση που του ανέθεσε ο εντολέας». Με άλλα λόγια, το ένα μέλος της ΚοινΣΕπ μπορεί να αναθέτει σε ένα άλλο μέλος να παρέχει μια οποιαδήποτε υπηρεσία, χωρίς να προβλέπεται αμοιβή.
Ηδη υπάρχουν ΚοινΣΕπ που έχουν συμπεριλάβει στο καταστατικό τους την πρόβλεψη αυτή. Μια συνηθισμένη διατύπωση είναι η εξής: «Τα μέλη του Συνεταιρισμού μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες προς αυτόν, προς εξυπηρέτηση των σκοπών του, χωρίς να βρίσκονται σε εργασιακή σχέση με τον Συνεταιρισμό κατ' εφαρμογή των άρθρων 713 επ. ΑΚ, χωρίς αυτό να δημιουργεί δικαιώματα ή υποχρεώσεις κατά τις διατάξεις της εργατικής ή ασφαλιστικής νομοθεσίας».

Μελετημένη απόφαση

Η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν προέκυψε από «αβλεψία», αλλά μπορεί να πει κανείς ότι είναι συνειδητή απόφαση της κυβέρνησης.
Λίγους μήνες πριν την ψήφιση του νόμου 4019/2011 είχε ψηφιστεί ο νόμος 3996/2011. Σε αυτόν προβλεπόταν:
«Τα μέλη/φυσικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται σε Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις και ασκούν δραστηριότητα υπαγόμενη, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, στην ασφαλιστική προστασία του ΟΑΕΕ, ασφαλίζονται υποχρεωτικά στον Οργανισμό αυτό, κατατασσόμενα στην πρώτη (1η) ασφαλιστική κατηγορία του ΟΑΕΕ του άρθρου 5 του π.δ. 258/2005, καταβάλλοντας τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές του Κλάδου Σύνταξης, μειωμένες κατά 50%». Δηλαδή, ο συγκεκριμένος νόμος προέβλεπε την υποχρεωτική ασφάλιση για όλα τα μέλη των ΚοινΣΕπ, έστω και αν τους έκανε «δωράκι» τις μισές εισφορές στον ΟΑΕΕ.
Στο πλαίσιο αυτού του νόμου, ο ΟΑΕΕ εξέδωσε την εγκύκλιο 20/2011 ζητώντας την ασφάλιση των μελών των ΚοινΣΕπ που προσφέρουν υπηρεσίες. Ομως, ο νόμος 4019/2011 κατάργησε την υποχρέωση της ασφάλισης, αναγκάζοντας τον ΟΑΕΕ να ανακαλέσει την προηγούμενη εγκύκλιο και να εκδώσει νέα (49/2011). Σ' αυτή, αναφέρει τις προαναφερόμενες διατάξεις (παράγραφος 6 και 7 του άρθρου 4 του 3019/2011) και σημειώνει: «Από τα παραπάνω συνάγεται ότι τα μέλη-εταίροι της ΚοινΣΕπ με μόνη την ιδιότητα του μέλους, απαλλάσσονται από κάθε ασφαλιστική υποχρέωση...».

Επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση

Επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση

Η κυβερνητική απόφαση για συμμετοχή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Ιράκ - Συρία αποτελεί επικίνδυνη εξέλιξη, εμπλέκει τη χώρα βαθύτερα στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην περιοχή

Σε μια άκρως επικίνδυνη εξέλιξη για το λαό, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε μεσοβδόμαδα την ακόμα πιο ενεργό συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις σε Ιράκ και Συρία, με πρόσχημα τη δράση των «τζιχαντιστών». Η συμμετοχή περιλαμβάνει πλέον και στρατιωτικό σκέλος, εφόσον αποφασίστηκε η αποστολή πυρομαχικών σε κουρδικές δυνάμεις στην περιοχή. Σηματοδοτεί, δε, την περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, σε μια περιοχή όπου περιπλέκεται όλο και περισσότερο το κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Συμμετοχή και εμπλοκή που «πατούν» πάνω σε μια ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική εκστρατεία που προετοίμασε το έδαφος, με συνεχείς αναφορές στις όντως αποτρόπαιες εκτελέσεις Δυτικών ομήρων από τους «τζιχαντιστές», πληροφορίες περί παρουσίας τους και στην Ελλάδα, αλλά με τη «γραμμή» που δίνουν (καιρό τώρα) μια σειρά αστικά επιτελεία ότι ο ελληνικός λαός οφείλει να επιδείξει «ρεαλισμό» (και) στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, υποτασσόμενος στις επικίνδυνες επιδιώξεις της εγχώριας αστικής τάξης και των διεθνών συμμάχων της, που επιφέρουν τραγικές συνέπειες στους λαούς της περιοχής.
Χαρακτηριστικά ως προς αυτό είναι όσα έγραφε η «Καθημερινή», ήδη από τα τέλη Ιούλη, με αφορμή τότε τη σφαγή των Παλαιστινίων από το ισραηλινό κράτος: «Η Μέση Ανατολή μετατρέπεται σε μια τεράστια μαύρη τρύπα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα πού θα οδηγήσουν οι καταιγιστικές εξελίξεις στο Ιράκ, η διάλυση χωρών όπως η Συρία και η Λιβύη και η ένταση στην Παλαιστίνη. Από μια πρώτη ανάγνωση, η Ελλάδα ισχυροποιείται γεωπολιτικά γιατί παραμένει ένα ασφαλές αγκυροβόλιο σε μια πολύ ασταθή περιοχή. Υπάρχουν όμως σοβαρότατοι κίνδυνοι, τους οποίους δεν μπορούμε να αγνοήσουμε (...) Η Ελλάδα έχει κάνει τα τελευταία χρόνια σημαντικές κινήσεις. Εχει έλθει πολύ πιο κοντά στο Ισραήλ, με το οποίο έχει κτισθεί μια στενή σχέση συνεργασίας σε τομείς που δεν φαίνονται (...) θα διατηρηθεί αυτή η σχέση και πόσο μπορεί να αγνοήσει η Ελλάδα την αυτοκαταστροφική πολιτική του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων που έχει εξοργίσει ακόμη και τους πιο θερμούς συμμάχους του; Στην εξωτερική πολιτική δεν χωράει βεβαίως το συναίσθημα και η Ελλάδα πρέπει να φροντίσει πρωτίστως τα συμφέροντά της».

Αποστολή πυρομαχικών

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα εκδόθηκε την Τετάρτη ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών («περί συμμετοχής της Ελλάδας στη διεθνή συμμαχία κατά του "Ισλαμικού Κράτους", ISIS») όπου τονιζόταν ότι: «Η Ελλάδα χαιρέτισε τη διεθνή συμμαχία κατά του ISIS, στην οποία μετέχει πολιτικά, μέσω της προσφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας, και σε στρατιωτικό επίπεδο - μετά και από σχετική εισήγηση του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και ειδικότερα του ΓΕΕΘΑ - με την αποστολή πυρομαχικών στις κουρδικές δυνάμεις».
Οπως διευκρινίστηκε από στρατιωτικές πηγές, πρόκειται για κατασχεθέντα στην Ελλάδα φορτία πυρομαχικών για όπλα ανατολικού τύπου (βλ. τυφέκια «Καλάσνικοφ»), καθώς τέτοιου είδους οπλισμό φέρουν οι κουρδικές δυνάμεις. Προχωρά έτσι και η στρατιωτική συμπαράταξη της χώρας (κατ' επιλογήν της ντόπιας αστικής τάξης) με τις ΗΠΑ και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και χώρες - συμμάχους τους στη νέα ιμπεριαλιστική επέμβασή τους στην αραβική χερσόνησο.
Επέμβαση που γίνεται στο όνομα της καταπολέμησης των «τζιχαντιστών», όταν είναι οι ίδιες δυνάμεις (με τις οποίες συμπαρατάσσεται τώρα η ελληνική κυβέρνηση) που το προηγούμενο διάστημα είχαν πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία, τον εξοπλισμό και τη χρηματοδότησή τους σε Λιβύη και Συρία.
«Ισλαμικό Κράτος» και «τζιχαντιστές» αποτελούνται από δυνάμεις που στηρίχτηκαν και εξοπλίστηκαν από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για να προωθήσουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια σε Ιράκ, Συρία, Λιβύη και αλλού και σήμερα αξιοποιούνται ως πρόσχημα νέων επεμβάσεων και πολέμων σε μια σημαντικότατη γεωστρατηγικά ζώνη, προκειμένου ο ευρωατλαντικός άξονας να ενισχύσει τον πολιτικό - στρατιωτικό του ρόλο, να ανασυνθέσει προς όφελός του τις ισορροπίες στην περιοχή, να κερδίσει έδαφος σε βάρος των ανταγωνιστών του. Προσπάθεια που περιλαμβάνει σχεδιασμούς ακόμα για αλλαγές συνόρων, π.χ. στο Ιράκ και τη Συρία, γεγονός που αν συμβεί θα πυροδοτήσει συνολικότερες ανακατατάξεις στην περιοχή.

Φόβοι για ντόμινο εξελίξεων

Ο ελληνικός λαός, κατ' επιλογήν της κυβέρνησης και ουσιαστικά των κυρίαρχων τμημάτων της ντόπιας αστικής τάξης, εμπλέκεται βαθύτερα στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή, οι οποίοι μπορεί να αποτελέσουν αιτία για ντόμινο εξελίξεων, καθώς και για πιο γενικευμένες πολεμικές συγκρούσεις.
Οι ανακοινώσεις, για αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού σε κουρδικές δυνάμεις, έρχονται σε συνέχεια της αναβάθμισης της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ, στο πλαίσιο και του ανταγωνισμού της ελληνικής αστικής τάξης με την τουρκική, περιπλέκοντας παραπέρα το κουβάρι σε μια περιοχή που συνδέεται άμεσα με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας, αλλά και τις εξελίξεις στο εσωτερικό της.
Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις που έκανε αργά το βράδυ της Παρασκευής από τη Νέα Υόρκη, μετά την τριμερή συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, ο Ευ. Βενιζέλος, σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Ιράκ - Συρία: «Είναι εθελοντική η συμμετοχή αυτή. Αλλά αντιλαμβάνεστε ότι για το διεθνή και περιφερειακό συσχετισμό δυνάμεων, για την αξιοπιστία της Ελλάδας, για την προστασία των εθνικών συμφερόντων, για να έχουμε ισχυρή θέση στο Κυπριακό, στα Ελληνοτουρκικά, για να μπορούμε να προστατεύσουμε δικά μας θέματα, τα οποία είναι πάντα στον πυρήνα της πολιτικής μας, πρέπει να έχουμε διεθνή αξιοπιστία»...

«Στόχοι κοινού ενδιαφέροντος με τις ΗΠΑ»

Οπωσδήποτε δεν περνά απαρατήρητο και το γεγονός ότι μία μόλις μέρα μετά την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για τη συμμετοχή της Ελλάδας και στο στρατιωτικό σκέλος των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων, στην Αθήνα βρέθηκε για «επίσημη επίσκεψη» ο βοηθός υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ (US Secretary of the Army) John M. McHugh, ο οποίος συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά, την αναπληρωτή υπουργό Αμυνας Φώφη Γεννηματά και τους αρχηγούς των τεσσάρων Επιτελείων (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΑ, ΓΕΝ, ΓΕΣ).
Στις συναντήσεις αυτές δόθηκε ευκαιρία στους κυβερνητικούς παράγοντες να επαναλάβουν τη χιλιοειπωμένη, τελευταία, θεωρία περί του «παράγοντα σταθερότητας» που αποτελεί η χώρα, «προπύργιο ασφάλειας» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ απέναντι σε ένα «τόξο αστάθειας» που ξεκινά από τη Μαύρη Θάλασσα και περνά από τη Μέση Ανατολή ως τη Βόρεια Αφρική.
Ενδεικτικά είναι όσα είπε στον Αμερικανό η Φ. Γεννηματά: «Η άνοδος των εξτρεμιστών ισλαμιστών, η συνολική κατάσταση στη Συρία και το Ιράκ, αλλά και η αδυναμία συγκρότησης βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη δημιουργούν εστίες πολέμου και ανθρωπιστικών κρίσεων. Η συνεχιζόμενη κρίσιμη κατάσταση στην Παλαιστίνη επιτείνει το πρόβλημα (...) Σε όλα αυτά έχει προστεθεί και το τεράστιο πρόβλημα της Ουκρανίας. (...) Σε αυτό το κρίσιμο περιβάλλον, η Ελλάδα έχει εξαιρετικές σχέσεις τόσο με την Ουκρανία, όσο και με τη Ρωσία. Τόσο με το Ισραήλ, όσο και με τα αραβικά κράτη. Μια χώρα, με ηγετικές δυνατότητες, αλλά όχι ηγεμονικές βλέψεις στα Βαλκάνια. Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας την καθιστά ένα σημαντικό σύμμαχο για την προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και για την επίτευξη σημαντικών στόχων κοινού ενδιαφέροντος στην ευρύτερη περιοχή».

Χαρακτηριστική η στάση του ΣΥΡΙΖΑ

Μ' αυτά και μ' άλλα, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες για την εμπλοκή της χώρας σ' αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς, που όχι μόνο δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά επιπλέον τον εκθέτουν στον κίνδυνο νέων περιφερειακών συγκρούσεων, ακόμη και ενός πιο γενικευμένου πολέμου.
Ωστόσο, δεν είναι η μόνη. Τεράστιες είναι και οι ευθύνες της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού πρώτα σιώπησε εκκωφαντικά τις δυο πρώτες μέρες από τη δημοσιοποίηση της είδησης περί αποστολής πυρομαχικών από την κυβέρνηση, εδέησε μόλις την Παρασκευή να εκδώσει μια ανακοίνωση ...«περιβόλι», όπου αναρωτιέται αν αυτή η απόφαση «εντάσσεται σε κάποια στρατηγική της Ελλάδας για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας, την ενίσχυση του διεθνούς της ρόλου»! Σε αυτά τα πλαίσια, μάλιστα, όχι μόνο δεν εναντιώνεται στη στρατιωτική εμπλοκή, αλλά διερωτάται γιατί στέλνονται πυρομαχικά μόνο στους Κούρδους του Ιράκ και όχι και σε αυτούς της Συρίας! Την ίδια ώρα που στο κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ούτε μία γραμμή όπου να εκφράζεται, σαφώς και αναντίρρητα, η εναντίωσή του στην εμπλοκή της χώρας στην πολύ επικίνδυνη αυτή υπόθεση, η ανακοίνωσή του «γκρινιάζει» ότι οι πρωτοβουλίες της Ελλάδας δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στο στρατιωτικό, αλλά να αφορούν και το διπλωματικό πεδίο...
Η Κουμουνδούρου φρόντισε να διαμηνύσει, έτσι, τόσο στην ελληνική αστική τάξη, όσο και στον ευρωατλαντικό άξονα ότι δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ούτε καν από τη θέση της αντιπολίτευσης, πόσο μάλλον ως κυβέρνηση της «Αριστεράς», γι' αυτό και περιορίστηκε να ψελλίσει επιμέρους ...παρατηρήσεις κι αυτές μάλιστα με γνώμονα την «ενίσχυση του διεθνούς ρόλου»...
Αλλωστε, λίγες μέρες νωρίτερα είχαν προηγηθεί οι διαβεβαιώσεις του Αλ. Τσίπρα από τη ΔΕΘ ότι δεν αποτελεί προτεραιότητα μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα της στάσης της χώρας απέναντι στο ΝΑΤΟ! Η διαβεβαίωσή του αυτή προς τη λυκοσυμμαχία ήρθε μέσα σε συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, με ορατά τα σύννεφα μιας πιο γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης.
Τι σημαίνει πρακτικά; Οτι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίζει να λειτουργεί με βάση τις λεγόμενες συμβατικές συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας: Συμμετοχή σε στρατιωτικές αποστολές, διατήρηση στρατιωτικών βάσεων, άμεση ή έμμεση υποστήριξη επεμβάσεων, ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί κλπ.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σε ερώτηση που του έγινε στη ΔΕΘ για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται και σε δυνάμεις που έχουν ως θέση την αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, ο Τσίπρας απάντησε λίγο - πολύ ότι όποιος δεν στρατεύεται «άνευ όρων» με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να στηρίξει την αλλαγή κυβέρνησης, και θέτει τέτοια ζητήματα (που σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι της στιγμής) «κάνει κακό στον εαυτό του και το λαϊκό κίνημα»...

***

Οι εξελίξεις και η στάση τόσο της συγκυβέρνησης όσο και του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα του καλέσματος που απηύθυνε το ΚΚΕ, με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, σε απάντηση της κυβερνητικής απόφασης για στρατιωτική συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική επέμβαση:

«Ο ελληνικός λαός και η νεολαία χρειάζεται να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια, για την έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ και τους άλλους οργανισμούς που αιματοκυλούν τους λαούς για τα συμφέροντα του κεφαλαίου».

ΒΡΕΤΑΝΙΑ Πώς στήνεται ο εγκλωβισμός του λαού σε νέες αυταπάτες

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Πώς στήνεται ο εγκλωβισμός του λαού σε νέες αυταπάτες

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της δήθεν αριστερής πλατφόρμας του Εργατικού Εντ Μίλιμπαντ

Ο Εντ Μίλιμπαντ, που πλασάρεται ως αντινεοφιλεύθερος

Το σκηνικό της ψευδεπίγραφης «αριστερής» αντιπολίτευσης που στήνουν διαχειριστές του εκμεταλλευτικού συστήματος σε πολλές χώρες, όπως συμβαίνει στη χώρα μας με τον ΣΥΡΙΖΑ, στην Ιταλία ή στη Γαλλία, έχει τη δική του εκδοχή και στη Μεγάλη Βρετανία με το λεγόμενο Εργατικό Κόμμα και τον ηγέτη του Εντ Μίλιμπαντ. Η δήθεν «αριστερή» πλατφόρμα του αναπτύχθηκε την Τρίτη στο συνέδριο του κόμματος στο Μάντσεστερ.
Σε αυτήν τη συνάντηση ο αστός πολιτικός έκανε «σημαία» την κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) ως στοιχείο δήθεν που διαφοροποιεί τους Εργατικούς από τους Συντηρητικούς «Τόρις», του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, που βρίσκονται στην κυβέρνηση μαζί με τους Φιλελεύθερους του Νικ Κλεγκ. Ετσι υποσχέθηκε ότι μια κυβέρνησή του στις εκλογές του ερχόμενου χρόνου θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας στο συγκεκριμένο τομέα, δηλαδή 20.000 νοσηλευτές, 8.000 παθολόγους γιατρούς, με κονδύλια που θα φτάνουν σε 2,5 δισ. στερλίνες το χρόνο για ένα νέο πρόγραμμα που θα ονομάζεται «Time to care» (Ωρα για φροντίδα), που θα περιλαμβάνεται σε ένα 10χρονο πρόγραμμα ανόρθωσης της χώρας.
Απαντώντας στο ερώτημα που του απευθύνουν οι άλλοι διαχειριστές του συστήματος για το πού θα βρεθούν τα κονδύλια, ανέφερε ότι «θα πατάξει τη φοροδιαφυγή, θα επιβάλλει φόρο στις καπνοβιομηχανίες και θα φορολογήσει τη μεγάλη ακίνητη περιουσία αξίας 2 εκατομμυρίων στερλινών και άνω». Τα «μέτρα» αυτά φυσικά ακούγονται και από άλλους που πουλάνε «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», ότι μπορούν να εξανθρωπίσουν τον καπιταλισμό.

Υποκρισία και παραλλαγή της αντιλαϊκής πολιτικής

Οι υποσχέσεις του «αριστερού» Μίλιμπαντ γίνονται με δεδομένη τη λειτουργία της Υγείας ως εμπορεύματος, για ένα δήθεν ισχυρό εθνικό σύστημα Υγείας που θα συνυπάρχει με την επιχειρηματικότητα στην Υγεία, τα ιδιωτικά μαγαζιά, που όλα αυτά τα χρόνια και με κυβερνήσεις Συντηρητικών και με κυβερνήσεις Εργατικών ανδρώνεται και απομυζά τους Βρετανούς εργάτες και τα λαϊκά στρώματα. Αλλωστε ήταν επί των εργατικών κυβερνήσεων του Τόνι Μπλερ και του Γκόρντον Μπράουν, οι οποίες συνέχισαν το δρόμο που άνοιξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις των Συντηρητικών, που βάθυνε η εμπορευματοποίηση της Υγείας με κύριο μοχλό τις λεγόμενες Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα. Ιδού ορισμένα από τα αποτελέσματα για τα οποία ο Μίλιμπαντ δεν έβγαλε άχνα:
Πιο χαρακτηριστική η περίπτωση του Νοσοκομείου Στάφορντ, όπου σε έρευνα που έγινε για τα χρόνια 2005-2008 (επί κυβερνήσεων Εργατικών) αποδείχτηκε αυξημένος αριθμός θανάτων, τουλάχιστον 1.200 ανθρώπων, που συνδέθηκε με τις τεράστιες περικοπές στις δαπάνες του νοσοκομείου και τη συμπίεση του κόστους. Η υπόθεση του συγκεκριμένου νοσοκομείου έφερε στην επιφάνεια και άλλα τουλάχιστον 5 δημόσια νοσοκομεία με ανάλογα στοιχεία και αυξημένους θανάτους που αποδόθηκαν επίσης στις ελλείψεις.
Αργότερα, το Φλεβάρη του 2012, με κυβέρνηση και πάλι Συντηρητικών και τη λεγόμενη μεταρρύθμιση του συστήματος Υγείας, προχώρησε και επίσημα η ιδιωτικοποίηση του πρώτου νοσοκομείου. Η βρετανική ιδιωτική εταιρεία νοσοκομειακών ιδρυμάτων «Circle» «αναλαμβάνει τη διαχείριση» του νοσοκομείου του Χίντσινγκμπρουκ στο Χάντινγκτον, στην Ανατολική Αγγλία. Ποια ήταν η μορφή που επιλέχτηκε; Η μορφή της εκμετάλλευσης που επιλέχτηκε για το συγκεκριμένο νοσοκομείο είναι ιδιαίτερα συμφέρουσα για το κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου θα εξακολουθήσουν να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι, που σημαίνει ότι μπορούν να απολυθούν στο πλαίσιο των περικοπών, ενώ όσοι μείνουν θα εξακολουθούν να πληρώνονται από το Δημόσιο. Ο ιδιώτης έτσι θα έχει καθαρό κέρδος χωρίς «μισθολογικά έξοδα». Το συμβόλαιο ανάμεσα στη NHS και τη «Circle» υπογράφηκε για μια περίοδο δέκα ετών. Στην ίδια πορεία βαδίζουν άλλα 20 νοσοκομεία. Το αποτέλεσμα να αυξάνουν οι περιπτώσεις κυρίως ηλικιωμένων που πεθαίνουν από ελλιπή περίθαλψη.
Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση το Φλεβάρη του 2013 της 81χρονης Γκλόρια Φόστερ, που, λόγω των ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών Υγείας μέσω δήμων, πέθανε αβοήθητη χωρίς φάρμακα, ακόμα και τροφή γιατί η ιδιωτική εταιρεία «Carefirst24», που είχε σύμβαση με το Δήμο του Σάρεϊ και «πελάτισσα την ηλικιωμένη», δεν έστειλε βοήθεια γιατί ήταν απασχολημένη με τη δίωξη εναντίον της επειδή είχε εργαζόμενους μετανάστες χωρίς χαρτιά.

Υπηρετούν την ίδια στρατηγική

Το δήθεν ισχυρό χαρτί της Υγείας, που παίζει ο «αριστερός» Μίλιμπαντ, αποδεικνύει ότι τα διάφορα μείγματα διαχείρισης είναι το ίδιο καταστροφικά για τα λαϊκά στρώματα. Οι εξαγγελίες με τις οποίες προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους δεν μπορούν να κρύψουν την ταύτιση στη στρατηγική ανάμεσα στα αστικά κόμματα. Αλλωστε, η κριτική που ασκήθηκε στον Μίλιμπαντ από άλλες δυνάμεις είναι ότι δεν κοστολόγησε τα μέτρα που προτείνει ή ότι θα δημιουργηθούν «τρύπες» που δεν μπορούν να καλυφθούν. Δηλαδή το πλαίσιο της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς, θεωρείται δεδομένο. Οι προτάσεις που προτείνουν οι Εργατικοί της Βρετανίας μοιάζουν με αυτά που ακούγονται και στη χώρα μας από τον ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά, για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης, «πατάνε» στις χαμηλές απαιτήσεις που έχει δημιουργήσει η καπιταλιστική κρίση και στις οποίες συμβάλλουν και οι συμβιβασμένες εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες. Μόνο που αυτά τα «ψίχουλα» είναι πολύ μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, αυτών που παράγουν όλο τον κοινωνικό πλούτο και απέχουν πολύ από τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας. Αυτές όμως οι ανάγκες και στη Βρετανία και στην Ελλάδα δεν μπορούν να ικανοποιηθούν γιατί πνίγονται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, που και οι διάφοροι «αριστερούληδες» υπηρετούν, όσο και αν προσπαθούν να πλασάρουν διάφορες δήθεν ανακουφίσεις.
Κατά τα άλλα, ο Μίλιμπαντ στην πλατφόρμα του υποσχέθηκε αντινεοφιλελεύθερα μέτρα, στήριξη δήθεν των μικρών επιχειρήσεων έναντι των μεγάλων, ενίσχυση της καινοτομίας, στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας, δημιουργία νέου προγράμματος κατοικιών, βελτιώσεις στην Παιδεία με ενίσχυση της μαθητείας, ψήφο από τα 16 χρόνια. Αυτό που διεκδικεί είναι ο ρόλος του καλύτερου διαχειριστή που θα εξασφαλίσει την καπιταλιστική ανάκαμψη. Προβάλλει ότι αν επιτευχθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη, θα κερδίσουν και οι εργαζόμενοι. Μόνο που οι εποχές που η αστική τάξη και κάτω από την πίεση του λαϊκού κινήματος έκανε κάποιες παραχωρήσεις, έχει περάσει ανεπιστρεπτί λόγω της εξέλιξης του διεθνούς καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Αναδεικνύεται η επιτακτική ανάγκη της συνολικής σύγκρουσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου και όσο αυτό δεν το κάνουν οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα, θα μένουν εγκλωβισμένοι στη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που τους τσακίζει.

Δ.

ΓΑΛΛΙΑ Οι δήθεν «αριστερές» διαφωνίες εξίσου ενάντια στις λαϊκές ανάγκες

ΓΑΛΛΙΑ

Οι δήθεν «αριστερές» διαφωνίες εξίσου ενάντια στις λαϊκές ανάγκες

Πίσω από την «κριτική» στην κυβέρνηση Ολάντ κρύβονται οι δυσκολίες διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης

Από τη συζήτηση περί παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μ. Βαλς στα μέσα Σεπτέμβρη, όπου εκδηλώθηκαν οι αποχές «σοσιαλιστών» βουλευτών

Οι μειωμένες ψήφοι εμπιστοσύνης που έλαβε η νέα γαλλική κυβέρνηση (306 έναντι 264) και οι αυξημένες απουσίες βουλευτών του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) έδωσαν νέα τροφή στη συζήτηση για την εμπιστοσύνη που χάνει ο Φρανσουά Ολάντ και την (και εσωκομματική) κριτική που αυξάνεται από φωνές που υποτίθεται ότι έχουν πιο φιλολαϊκές προτάσεις.
Οι 32 αποχές σοσιαλιστών όχι μόνο δεν ήταν τυχαίες, αλλά συνδέονται με μια ακόμα μεγαλύτερη ομάδα βουλευτών του PS, η οποία τους τελευταίους μήνες στεγάζεται κάτω από σχήματα με διάφορους τίτλους, μεταξύ των οποίων «η Εκκληση των 100» ή η «Ζήτω η Αριστερά» (που συγκροτήθηκε μετά την αποπομπή των τριών πρώην υπουργών (Αρνό Μοντεμπούργκ, Μπενουά Αμόν, Ορελί Φιλιπετί) που εμφανίστηκαν να αντιδρούν στις «πολιτικές λιτότητας».
Με εκκλήσεις του τύπου «να επιστρέψουμε στις υποσχέσεις του 2012» (όταν το PS κέρδισε τις προεδρικές εκλογές) τα σχήματα αυτά προβάλλουν προτάσεις που όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στα λαϊκά στρώματα, αλλά και τα καλούν να στρατευτούν με συγκεκριμένες μερίδες επιχειρήσεων.

Πρώτα όσοι πιέζονται από τη «διεθνή ανταγωνιστικότητα»

Ενδεικτικό του αν οι «διαφωνούντες» με την πολιτική της κυβέρνησης Ολάντ διαφωνούν συνολικά με τη στρατηγική που τσακίζει τα λαϊκά - εργατικά δικαιώματα είναι η «πλατφόρμα» που κατέθεσε η «Εκκληση των 100» στην κυβέρνηση στις 9 Ιούνη. Μεταξύ άλλων, στο κείμενο αναφέρεται ότι «το ευρώ είναι πολύ ακριβό και η τροχιά μείωσης των ελλειμμάτων πολύ βίαιη». Σημειώνεται ότι χρειάζεται «ευρωπαϊκό σχέδιο επενδύσεων στους στρατηγικούς τομείς» που «θα ξανάδιναν στην Ευρώπη τον προληπτικό ρόλο που στερείται». Οι συντάκτες του κειμένου διαφωνούν - υποτίθεται - με τις παροχές ύψους 41 δισ. ευρώ που η κυβέρνηση θέλει να προσφέρει στους μεγαλοεργοδότες, «γκρινιάζοντας» γιατί μόνο τα 12 δισ. «πάνε σε κλάδους που εκτίθενται στο διεθνή ανταγωνισμό».
Το πρόβλημά τους είναι δηλαδή σε ποιες μερίδες των επιχειρηματιών κατευθύνονται τα κυβερνητικά «πακέτα». Είναι φανερή η αγωνία τους για τα τμήματα του γαλλικού κεφαλαίου που δραστηριοποιούνται σε εξαγωγικές δραστηριότητες και ζημιώνονται από το «ακριβό νόμισμα».
Η αγωνία αυτή εκφράζεται καθώς τα τελευταία χρόνια η Γαλλία έχει «πέσει» στην παγκόσμια κατάταξη εξαγωγών σε προϊόντα που μέχρι πρότινος είχε τη δεύτερη ή και την πρώτη θέση (π.χ. γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά ή αγροτικά προϊόντα) τη στιγμή που η Γερμανία κερδίζει πόντους. Δεν είναι τυχαίο ότι με βάση τη στήριξη ειδικά των Γάλλων εξαγωγέων ενισχύονται θέσεις και δυνάμεις όπως το «Εθνικό Μέτωπο», στο πλαίσιο των ευρύτερων προσπαθειών της γαλλικής πλουτοκρατίας να βρει τρόπους αναβάθμισης της θέσης της στην ευρωπαϊκή αγορά, αλλά και άλλες φυσικά.
Εξίσου χαρακτηριστικό είναι το σημείο που οι «100» προτείνουν «οι μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών να γίνουν όπως αυτές θα συμφωνούνται σε συμφωνία κατά επιχείρηση και κλάδο», προσφέροντας έτσι στους επιχειρηματίες ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια ευελιξίας και τακτικών κινήσεων.

«Σύμφωνο ανταγωνιστικότητας»

Επιβεβαιώνοντας ότι πρόβλημά τους είναι όχι το αν θα στηριχτούν οι επιχειρήσεις, αλλά το ποιες θα είναι αυτές που θα πρωτοστηριχθούν, οι «100» δηλώνουν χωρίς περιστροφές: «Η Γαλλία έχει ανάγκη ενός αληθινού συμφώνου ανταγωνιστικότητας που θα επικεντρώνει τη δημόσια στήριξη στις επιχειρήσεις που επενδύουν στην έρευνα, στον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού, την κατάρτιση των ανθρώπων και θα βοηθά τους επιχειρηματίες που έχουν ήδη σχέδια και όχι εκείνους που έχουν διαθέσεις».
Ειδική μνεία γίνεται στην ανάγκη να ενισχυθούν οι «δημόσιες επενδύσεις», εκτιμώντας ότι η απευθείας παρέμβαση του κρατικού μηχανισμού θα επιταχύνει πιο γρήγορα το μηχανισμό αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Ζητούν «έναν ετήσιο φάκελο 5 δισ. ευρώ δημόσιων τοπικών επενδύσεων», μέσα από το οποίο «οι επιχειρήσεις θα προσκαλούνταν να «συγχρηματοδοτούν σχέδια στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στην κατασκευή κατοικιών, επενδύσεις συνδεδεμένες με την αειφόρο ανάπτυξη». Οχι μόνο θεωρούν δεδομένο ότι η στέγαση και τα μέσα μεταφοράς πρέπει να παραμείνουν χρυσοφόρο πεδίο δράσης για τις επιχειρήσεις, αλλά νέτα - σκέτα καλούν σε καλύτερη οργάνωση του πώς η Τοπική Διοίκηση θα υπηρετεί τα σχέδια των επενδυτών, αναλαμβάνοντας και η ίδια ρόλο επενδυτή, με τα λεφτά που μαζεύει από το φορολογικό άρμεγμα των εργαζομένων.
Οι «100» υποστηρίζουν ότι οι προτάσεις τους απευθύνονται στον καθένα, εργαζόμενους, επιχειρηματίες, υπεύθυνους για τη χάραξη της πολιτικής» τσουβαλιάζοντας την εργατική τάξη με όσους την ξεζουμίζουν και το πολιτικό τους προσωπικό. Σημειώνουν όλο νόημα ότι βρισκόμαστε «σε μια καθοριστική στιγμή για την ελπίδα που γεννήθηκε το 2012» και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις σχετικά με τα πρότυπά τους, παινεύουν και την κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι στην Ιταλία που (κατά τη γνώμη τους) πέτυχε «ανάφλεξη της κατανάλωσης» και ενίσχυση της «αγοραστικής δύναμης». Ακόμα κι αυτό είναι χαρακτηριστικό τού γιατί θέλουν «στήριξη των νοικοκυριών» (όπως αναφέρουν σε ορισμένα σημεία ώστε να στηρίξουν το φιλολαϊκό προφίλ τους): για να αναθερμανθεί η «κίνηση στην αγορά», να βρουν οι επιχειρήσεις πελάτες.
Επικρίνοντας την κυβέρνηση για άτολμη υπεράσπιση των γαλλικών μονοπωλίων έναντι των ανταγωνιστών τους, οι υπογράφοντες σημείωναν ότι «είναι επιτακτική ανάγκη να εκφραστεί μια καθαρή και αποφασιστική οπτική για τη Γαλλία και το ρόλο της στην Ευρώπη». Επαναλαμβάνουν δηλαδή ό,τι λένε και πολλές άλλες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση, στο πλαίσιο της «κόντρας» μεταξύ των υποστηρικτών της «επεκτατικής» και «περιοριστικής» οικονομικής πολιτικής. Πρόκειται για μια «κόντρα» σχετικά με τους τρόπους που συγκεντρώνεται «ζεστό χρήμα» για να δοθεί στα μονοπώλια, μέσω «λιτότητας» που αυξάνει τα φορολογικά έσοδα ή μέσω επιδοτήσεων που προϋποθέτουν πιο «χαλαρή» δημοσιονομική πολιτική. «Κόντρα» όχι μόνο ξένη αλλά και επικίνδυνη, καθαρά εχθρική για κάθε εργαζόμενο λαό.

Οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων «αναμορφώνονται»

Αν και προς το παρόν τα μέλη τέτοιων «κινήσεων» δηλώνουν ότι δεν επιδιώκουν την ίδρυση νέου κόμματος, είναι καθαρό ότι η διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος είναι σε πλήρη εξέλιξη και στη Γαλλία.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κλιμακώνεται και η επίθεση που δέχεται ο Φρανσουά Ολάντ (ακόμα και η έκδοση βιβλίου από την πρώην σύντροφό του Βαλερί Τριερβελέρ δεν πρέπει να θεωρείται άσχετη), αλλά και ανακοινώθηκε ήδη η «επιστροφή» του Νικολά Σαρκοζί που επισημοποίησε την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του κεντροδεξιού «UMP» ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2017.
Η «ρευστότητα» στο πολιτικό σκηνικό μοιάζει πολύ με την κατάσταση και στη δική μας χώρα, τις «κόντρες» στο ΠΑΣΟΚ, την πρόσφατη αποχώρηση ομάδας στελεχών από τη ΔΗΜΑΡ, τα σχέδια «αναγέννησης» της Κεντροδεξιάς κ.τ.λ., εξελίξεις όλες ενταγμένες στο πλαίσιο των προσπαθειών του κεφαλαίου να βρει διέξοδο από την κρίση προς όφελός του και φυσικά να διασφαλίσει την εξουσία του.
Οι ίδιες οι δυσκολίες που συναντά η αστική τάξη στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και την επανεκκίνηση του διευρυμένου κύκλου αναπαραγωγής του κεφαλαίου δημιουργούν στο εσωτερικό κάθε αστικής τάξης διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά και ανοιχτές διαφωνίες ως προς τις διεθνείς συμμαχίες, τον προσανατολισμό των επενδύσεων, το μείγμα πολιτικής που κάθε φορά την ωφελεί περισσότερο, στο πλαίσιο και της «κόντρας» μεταξύ των τμημάτων της για το ποιο θα υπερισχύσει έναντι των υπολοίπων.
Επιπλέον, είναι φανερό ότι η γαλλική αστική τάξη δεν έχει ενιαία θέση ως προς το μείγμα διαχείρισης, τις διεθνείς συμμαχίες, αλλά ακόμα δεν έχει καταλήξει ποιες επιλογές θα ενισχύσουν τη θέση της. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ από τη μια μεριά ο Ολάντ επέλεξε να διώξει από την κυβέρνηση στελέχη που καταδίκασαν την «αυστηρή λιτότητα», την ίδια όμως στιγμή η κυβέρνησή του ανακοίνωσε ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να «προσαρμοστεί» το δημόσιο έλλειμμα στα επίπεδα που θέτει η ΕΕ, ζητά συνολικά «χαλάρωση» των ρυθμών δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ δε λείπουν και οι φορές που μέχρι και ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς υψώνει τους τόνους ενάντια σε «όσους στηρίζουν τη λιτότητα».
Ενα σύνθετο «κουβάρι» ανταγωνισμών και διεργασιών περιπλέκεται διαρκώς, η ίδια η καπιταλιστική κρίση μεγαλώνει την επιθετικότητα των μονοπωλίων που νιώθουν ότι απειλούνται και χωρίς κανένα δισταγμό επεξεργάζονται ασταμάτητα σχέδια κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ανταγωνισμοί και συμβιβασμοί πάνε χέρι - χέρι

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ανταγωνισμοί και συμβιβασμοί πάνε χέρι - χέρι

Οι λαοί βγαίνουν χαμένοι από τη διαπάλη, στο έδαφος του καπιταλισμού, ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους

Ο Α. Μίλερ, επικεφαλής της «Gazprom», μετά το παζάρι με τους εκπροσώπους της Ουκρανίας στο Βερολίνο

Το στοιχείο του διαφαινόμενου συμβιβασμού για το ζήτημα της Ενέργειας ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία ήταν αυτό που έκλεισε τη βδομάδα που φεύγει. Ετσι, την Παρασκευή, στο Βερολίνο υπήρξε, κατά την εκδοχή της ΕΕ και της Ρωσίας μια αρχική συμφωνία για την επίλυση της διαμάχης αναφορικά με την αποκατάσταση της ροής του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ουκρανία. Σύμφωνα με αυτήν, οι δύο χώρες συμφώνησαν κατ' αρχήν στα μέτρα για την αποκατάσταση της ροής, κυρίως με την καταβολή από το Κίεβο 3,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην «Gazprom» έως το τέλος του Δεκέμβρη. Αυτό ανακοίνωσε ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ενέργεια Γκίντερ Ετινγκερ. Σύμφωνα με την προκαταρκτική συμφωνία την οποία θα πρέπει να εγκρίνουν οι κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Ουκρανίας, η «Gazprom» είναι έτοιμη να παράσχει στο Κίεβο τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου τους επόμενους έξι μήνες έναντι του ανάλογου τιμήματος, δήλωσε ο Ετινγκερ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου από το Βερολίνο, έπειτα από την τριμερή συνάντηση Ρωσίας - Ουκρανίας και ΕΕ. Ωστόσο, η ερμηνεία που έδωσε ο Γιούρι Προντάν, υπουργός Ενέργειας της Ουκρανίας, είναι ότι δεν επιτεύχθηκε ακόμα συμφωνία και πως οι απαιτήσεις της Ρωσίας είναι παράλογες, ενώ και αυτός άφησε να σημειωθεί ότι ο παζάρι θα συνεχιστεί. Ηδη μια νέα συνάντηση είναι προγραμματισμένη για το τέλος της επόμενης βδομάδας και πάλι στη γερμανική πρωτεύουσα. Πάντως, η τιμή που συζητήθηκε ήταν 385 δολάρια ανά χίλια κυβικά μέτρα και ότι η Ουκρανία θα πρέπει αρχικά να πληρώσει στην «Gazprom» 2 δισεκατομμύρια δολάρια έως το τέλος του Οκτώβρη και έπειτα το υπόλοιπο ποσό του 1,1 δισεκατομμυρίου δολαρίων μέχρι το τέλος της χρονιάς, ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εμφανίζεται να δίνει εγγυήσεις.
Ο Ετινγκερ σχολίασε ότι υπάρχουν «πολύ μεγάλες πιθανότητες» οι δύο πλευρές να δεχτούν την προκαταρκτική αυτή συμφωνία. Μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεων, ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Αλεξάντερ Νόβακ σημείωσε ότι η συμφωνία αυτή ενδέχεται να είναι η βάση μιας λύσης για το χειμώνα.

Πολλά τα ζητήματα αντιπαράθεσης

Βεβαίως, ο διαφαινόμενος συμβιβασμός πάει παράλληλα με τη συμφωνία της 19ης Σεπτέμβρη, συνέχεια αυτής της 5ης Σεπτέμβρη στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, Μινσκ, για την εκεχειρία που κατέληξε η λεγόμενη ομάδα επαφής για την Ουκρανία, στην οποία συμμετέχουν ο Οργανισμός για τη Συνεργασία και Ασφάλεια στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), η κυβέρνηση του Κιέβου, οι εκπρόσωποι των πολιτοφυλάκων των ανατολικών περιοχών των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και η Ρωσία. Το βασικό στοιχείο της συμφωνίας, που δείχνει να τηρείται, είναι η σταδιακή απόσυρση των βαρέων όπλων, ώστε να δημιουργηθεί μια ζώνης ασφαλείας 30 χιλιομέτρων ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα παρά πολλά ανοιχτά ζητήματα που φανερώνουν ότι η ενδοαστική διαπάλη και η ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση θα συνεχιστεί. Ενα από αυτά είναι και ο καθορισμός του λεγόμενου ειδικού καθεστώτος στις δύο επαρχίες που αυτοαποκαλούνται Λαϊκές Δημοκρατίες. Οι ρωσόφωνοι πολιτοφύλακες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ απάντησαν ουσιαστικά στην πρόταση περί «ειδικού καθεστώτος», που είχε προτείνει η κυβέρνηση του Κιέβου, ανακοινώνοντας ότι προχωράνε την προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης από την Ουκρανία, προκηρύσσοντας τη διεξαγωγή προεδρικών και βουλευτικών εκλογών στις 2 του Νοέμβρη. Η κυβέρνηση του Κιέβου είχε προτείνει μόνο τοπικές εκλογές στις δύο περιοχές στις 7 του Δεκέμβρη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει βουλευτικές εκλογές στις 26 του Οκτώβρη, προφανώς για όλη την υπόλοιπη χώρα. Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι η έτσι και αλλιώς εύθραυστη εκεχειρία δεν αποκλείεται να καταρρεύσει και να μιλήσουν και πάλι τα όπλα. Εξάλλου, μεγάλα στρατιωτικά ΝΑΤΟικά γυμνάσια πραγματοποιούνται στη γειτονική Πολωνία, την ώρα που ο Ουκρανός Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο σε όλους τους τόνους δηλώνει ότι θα ενισχυθεί ο στρατός.

Προκλητική ομιλία Ομπάμα

Τη στήριξη στην αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας έδωσε και ο Αμερικάνος Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, που εκθείασε το έργο της και δήλωσε ότι θα σταθεί στο πλευρό της «στην προώθηση των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και την ανάπτυξη της οικονομίας για το καλό του ουκρανικού λαού». Οι ΗΠΑ, βέβαια, όπως και η ΕΕ, είναι αυτές που ώθησαν στην άνοδο και την εξουσία της πραξικοπηματικής κυβέρνησης, που ανέτρεψε την προηγούμενη αστική κυβέρνηση του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, με τη στήριξη εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμεων. Αλλά αυτά είναι ...λεπτομέρειες για τις ...δημοκρατικές δυνάμεις, για τις οποίες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις θεωρούνται «απελευθερωτικές» ενέργειες. Επίσης, ο Ομπάμα εμφανίστηκε και υπερασπιστής των ...συνόρων (ξεχνάει το διαμελισμό της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας) και έριξε τα βέλη του στη «ρωσική επιθετικότητα». Βεβαίως, πρόσθεσε πως «αν η Ρωσία αλλάξει στάση μπορεί να άρει τις κυρώσεις εναντίον της».
Η απάντηση της Ρωσίας ήρθε από τον υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, που επίσης από την έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη σχολίασε σκωπτικά τα λεγόμενα του Ομπάμα, λέγοντας: «Οι κυρώσεις είναι υπόθεση των ΗΠΑ. Ομως, αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία δεν είναι με κανέναν τρόπο δική τους υπόθεση».
Πάντως, ο προσωρινός πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Αρσένι Γιάτσενιουκ, επίσης από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κάλεσε τους δυτικούς να μην άρουν τις κυρώσεις που έχουν επιβάλει κατά της Ρωσίας, έως ότου η Ουκρανία «ανακτήσει τον έλεγχο ολόκληρων των εδαφών της» και κατήγγειλε, επίσης, τη στάση της Ρωσίας, η οποία είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, «ένα μέλος ανασφάλειας μάλλον, παρά ένα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».

Οι κυρώσεις πάντα στη φαρέτρα

Η Ομάδα των Επτά (G7) πιο ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών του κόσμου (ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία, Ιαπωνία) και η ΕΕ συνέχισαν τις απειλές κατά της Ρωσίας με επιβολή νέων κυρώσεων, εάν οι συμφωνίες του Μινσκ δεν τηρηθούν, κάτι για το οποίο εκ των προτέρων θα ευθύνεται η Ρωσία. Με ανακοίνωσή της η G7 σημείωσε ότι «Οι κυρώσεις, δεν είναι αυτοσκοπός. Μπορεί να αρθούν εάν η Ρωσία τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Αλλά, στην αντίθετη περίπτωση, παραμένουμε έτοιμοι να αυξήσουμε το κόστος για τη Ρωσία».
Παράλληλα, διπλωμάτες στις Βρυξέλλες προέβλεψαν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα διατηρήσει προς το παρόν σε ισχύ τις κυρώσεις που επέβαλε στη Ρωσική Ομοσπονδία στη συνάντηση των πρεσβευτών των κρατών - μελών της, για να αποτιμηθεί η πρόοδος της ειρηνευτικής διαδικασίας στην Ουκρανία.
Και η Ιαπωνία, ανακοίνωσε μέσα στη βδομάδα ότι θα συνδράμει στις κυρώσεις των ΕΕ και ΗΠΑ κατά της Ρωσίας. Στα νέα μέτρα (είχε προηγηθεί και παλιότερα το Μάη άλλο πακέτο κυρώσεων) προβλέπονται η απαγόρευση σε ορισμένες από τις σημαντικότερες ρωσικές τράπεζες να εκδίδουν αξιόγραφα στην Ιαπωνία, αλλά και η διεύρυνση ελέγχων για την αποτροπή της πώλησης ή της μεταφοράς όπλων στη Ρωσία. Βέβαια, αξιωματούχος της ιαπωνικής κυβέρνησης έσπευσε να δηλώσει ότι η χώρα του δε θα διακόψει τις επαφές με τη ρωσική κυβέρνηση. Αμεση ήταν η αντίδραση της Ρωσίας, που, σε ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, επέκρινε την Ιαπωνία ότι δεν έχει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Φυσικά, δεν πρόκειται για εξαρτημένη χώρα, αλλά η στάση της καθορίζεται από τα συμφέροντα της αστικής της τάξης, που προσπαθεί να αναβαθμίσει το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή επιλέγοντας τις συμμαχίες της. Αυτό συμβαίνει και με άλλες αστικές τάξεις που κινούνται ανάλογα με τα συμφέροντα των μονοπωλιακών τους ομίλων. Αυτό δείχνουν, για παράδειγμα, η επιφυλακτικότητα μερίδας του κεφαλαίου της Γερμανίας, σε σχέση με τα μέτρα κατά της Ρωσίας, επίσης, η κίνηση της Ουγγαρίας την Παρασκευή μέσω του διαχειριστή των ουγγρικών αγωγών φυσικού αερίου, FGSZ, να διακόψει την παροχή αερίου προς την Ουκρανία, ώστε να αυξήσει το διαθέσιμο αέριο για το εσωτερικό της χώρας. Πριν δέκα μέρες, είχε προηγηθεί η κίνηση του Αυστριακού καγκελάριου, Βέρνερ Φάιμαν, που μίλησε κολακευτικά για τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, ότι μπορεί να συμβάλει στη διευθέτηση της κρίσης στην Ουκρανία. Πίσω από αυτές τις φιλοφρονήσεις βρίσκονται, βεβαίως, τα συμφέροντα του κεφαλαίου που αλληλοδιαπλέκονται και συγκεκριμένα ισχυρά αυστριακά μονοπώλια, που είναι άμεσα συνδεδεμένα με ρωσικά μονοπώλια και μεγάλα «πρότζεκτ», με πιο χαρακτηριστικό το λεγόμενο «Νότιο Ρεύμα» του φυσικού αερίου. Αυτός είναι ο σύγχρονος ιμπεριαλιστικός κόσμος, μια συνεχής εναλλαγή συνεργασιών κεφαλαιοκρατών και αλληλοφαγωμάρας και η περίπτωση της Ουκρανίας το αποδεικνύει περίτρανα.

Κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης με τα γνωστά προσχήματα

Κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης με τα γνωστά προσχήματα

Αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη που συμμετέχουν στους βομβαρδισμούς κατά του ΙΚ στη Συρία

«Δουλειά» έπιασαν τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ και πέντε σύμμαχων αραβικών χωρών, αναλαμβάνοντας από τα ξημερώματα της περασμένης Τρίτης, 23 Σεπτέμβρη, να «εξαρθρώσουν», παραβιάζοντας το συριακό εναέριο χώρο, την απειλή των «τζιχαντιστών» του «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ), που οι ίδιες, σε συνεργασία και με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, δημιούργησαν, εξέθρεψαν, εξόπλισαν και υποστήριξαν, σαν εργαλείο ανατροπής της μη αρεστής συριακής κυβέρνησης. Χαρακτηριστική η ομιλία του Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην 69η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που κάλεσε σε συστράτευση, χρησιμοποιώντας τα γνωστά προσχήματα περί προστασίας της «διεθνούς ασφάλειας και ειρήνης» και του «πολιτισμένου κόσμου» από τους «βάρβαρους "τζιχαντιστές"». Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τώρα ανησυχούν για το δημιούργημά τους και το αξιοποιούν στο έπακρο, δικαιολογώντας το επόμενο στάδιο κλιμάκωσης της επέμβασης που σχεδιάζουν και εφαρμόζουν, εδώ και χρόνια, στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, που έχει μπει στο στόχαστρο για τη γεωστρατηγική της σημασία και βεβαίως τα ενεργειακά της αποθέματα που ορέγονται οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Επιδρομές και απώτεροι στόχοι

Οι πρώτες μέρες αεροπορικών επιδρομών, όπως ανακοινώθηκε, σε βάσεις, στρατόπεδα, πετρελαιοπηγές και διυλιστήρια του ΙΚ σε Συρία και Ιράκ είχαν μάλλον πενιχρά αποτελέσματα όπως καταστροφή λίγων (ούτε καν δεκάδων...) αρμάτων μάχης, θωρακισμένων φορτηγών και μερικές υλικές ζημιές σε διυλιστήρια και κτίρια, που οι «τζιχαντιστές» είχαν αδειάσει εδώ και ένα 15ήμερο, προβλέποντας τις αναμενόμενες εξελίξεις. Σε στρατιωτικό επίπεδο ανακοινώθηκαν οι θάνατοι μερικών δεκάδων «τζιχαντιστών», ενώ την ίδια στιγμή συνεχίζεται η επέλαση του ΙΚ σε δεκάδες χωριά και περίχωρα μιας από τις μεγαλύτερες συριακές κουρδικές πόλεις, την πόλη Κομπανί (γνωστή στα αραβικά σαν «Αϊν αλ Αραμπ» δηλαδή «Ανοιξη των Αράβων»), με δραματικό αποτέλεσμα το κύμα των πάνω από 160.000 Κούρδων αμάχων που αναζήτησαν καταφύγιο στη γειτονική Τουρκία.
Σφοδρές συνεχίζονται και οι μάχες στη Βόρεια Συρία μεταξύ «τζιχαντιστών» και Κούρδων μαχητών των «Λαϊκών Μονάδων Προστασίας» (ΥPG). Οι τελευταίοι, παρά μία μικρή απώθηση των «τζιχαντιστών» από τα νότια προάστια της πόλης που πέτυχαν μεσοβδόμαδα, εξακολουθούν να πολεμούν με όλες τους τις δυνάμεις ώστε να ανακαταλάβουν το χαμένο έδαφος και τον στρατηγικής σημασίας λόφο Ταγιανάχ που βλέπει πανοραμικά στο Κομπανί.
Η προ ημερών έκκλησή τους για βοήθεια στους Κούρδους της Τουρκίας φάνηκε να έχει ανταπόκριση, αφού ως το απόγευμα της Παρασκευής εκατοντάδες Κούρδοι τουρκικής και συριακής καταγωγής έριξαν μέρος του φράκτη στην τουρκο-συριακή μεθόριο και εισήλθαν στο συριακό έδαφος για να συμμετάσχουν στις μάχες που διεξάγουν οι κουρδικές δυνάμεις εναντίον των «τζιχαντιστών» γύρω από το Κομπανί. Σύμφωνα με διεθνή πρακτορεία, οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας επέλεξαν να μην επέμβουν, για να εμποδίσουν τη διέλευση του πλήθους, αφήνοντάς το να γίνει δεκτό με ενθουσιασμό από τους μαχητές του στρατιωτικού βραχίονα του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ενωσης (PUD), YPG.

Το ΡΚΚ απειλεί να ξαναπάρει τα όπλα και καταγγέλλει σχέσεις Τουρκίας - ΙΚ

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 24/9 (ένα 24ωρο μετά την έναρξη των αμερικανικών βομβαρδισμών στη Συρία) το ΡΚΚ εξέδωσε ανακοίνωση κατηγορώντας το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) ότι «παραβίασε» τις συνθήκες της αμοιβαίας 18μηνης εκεχειρίας μεταξύ του κινήματος και του τουρκικού στρατού, υπογραμμίζοντας: «Σε απάντηση του πολέμου που έχει κηρύξει το (κυβερνών) Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το ηγετικό μας συμβούλιο έχει αποφασίσει να εντείνει τον αγώνα του σε κάθε τομέα και με όλα τα δυνατά μέσα».
Παράλληλα, ο στρατιωτικός διοικητής του ΡΚΚ, Τσεμίλ Μπαγίκ, σε αποκλειστική συνέντευξή του στην αγγλόφωνη αραβική ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Al Monitor», υποστηρίζει ότι οι επιθέσεις του ΙΚ κατά του Κομπανί «συνέβαλαν στη διευκρίνιση δύο πραγμάτων: Το πρώτο εάν συνεχίζεται η συνεργασία της Τουρκίας με το ΙΚ, το άλλο εάν η ειρηνευτική διαδικασία συνεχίζεται στο βορρά (της Τουρκίας) ή όχι. Αυτό που φαίνεται είναι πως η Τουρκία συνεχίζει τις σχέσεις με το ΙΚ και ότι η Τουρκία δεν θα λύσει το κουρδικό πρόβλημα στο βορρά. Διότι μία Τουρκία που υποστηρίζει τις επιθέσεις του ΙΚ στο Κομπανί, που επιδιώκει την εκκένωσή του και πιέζει παρασκηνιακά για τη δημιουργία μιας "ουδέτερης, νεκρής ζώνης", δεν μπορεί να κόψει τους δεσμούς της με τους "τζιχαντιστές". Γιατί εάν το πράξει, τότε το ΙΚ θα βγάλει στη φόρα όλα τα άπλυτα της Τουρκίας και έγγραφα που αποδεικνύουν τους μεταξύ τους δεσμούς».

Η Τουρκία σχεδιάζει μεγαλύτερη στρατιωτική εμπλοκή

Το βέβαιο είναι ότι η Τουρκία, δηλαδή η αστική τάξη της, που στήριξε τους ισλαμιστές ενάντια στη συριακή κυβέρνηση, αναπροσαρμόζει την τακτική της, βλέποντας και τον κίνδυνο της συσπείρωσης του κουρδικού στοιχείου. Αλλωστε από τον περασμένο Μάρτη, από διαρροή τηλεφωνικής συνδιάλεξης ανάμεσα στον τότε υπουργό Εξωτερικών και νυν πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου με τον Χακάν Φιντάν, αρχηγό των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών (ΜΙΤ), είχε αποκαλυφθεί το τουρκικό σχέδιο με την αποστολή μυστικών πρακτόρων που θα έστηναν προβοκάτσια για να δημιουργήσουν μία αιτία πολέμου με τη Συρία, οργανώνοντας μια επίθεση κατά της τουρκικής φρουράς του τάφου του Σουλεϊμάν Σαχ, που αποτελεί τουρκικό έδαφος, μολονότι βρίσκεται στη Συρία, βάσει διεθνούς συμφωνίας.
Το νέο στοιχείο μέσα στη βδομάδα είναι ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως η χώρα του είναι έτοιμη να πάρει «όλα τα απαραίτητα μέτρα», πολιτικά, στρατιωτικά και άλλα, κατά των «τζιχαντιστών» του «Ισλαμικού Κράτους». Οπως δήλωσε την Παρασκευή, στη διάρκεια ομιλίας ενώπιον των αξιωματούχων του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP): «Αν μια επιχείρηση ή μια στρατιωτική λύση πιθανολογείται ότι μπορεί να ξαναφέρει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, θα την υποστηρίξουμε».
Νωρίτερα, την περασμένη Τρίτη, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εξέφρασε την ικανοποίησή του για τα πρώτα αεροπορικά πλήγματα του συνασπισμού των ΗΠΑ και των πέντε αραβικών χωρών που συμμετέχουν ενεργά στους βομβαρδισμούς κατά των «τζιχαντιστών» στη Συρία, διαβεβαιώνοντας πως η χώρα του είναι «έτοιμη να παράσχει οποιασδήποτε μορφής υποστήριξη, περιλαμβανομένης στρατιωτικής και πολιτικής». Ο Τούρκος Πρόεδρος, από την έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη, απαιτούσε τη δημιουργία «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από όλη τη Συρία, μη αποκλείοντας ακόμη και την επέμβαση του τουρκικού στρατού! Σε ό,τι αφορά τη χρησιμοποίηση της τουρκικής αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ (Νότια Τουρκία), κάτι που επιθυμούν οι ΗΠΑ, αναμένεται να ληφθεί απόφαση στις 2 Οκτώβρη από το Κοινοβούλιο.
Το ενδεχόμενο στρατιωτικής εμπλοκής της Τουρκίας είναι πολύ πιθανό, όπως και η παρουσία χερσαίων δυνάμεων. Ελάχιστοι φαίνεται να πιστεύουν τις επανειλημμένες διαψεύσεις της κυβέρνησης Ομπάμα και των Δυτικών συμμάχων τους για μη αποστολή χερσαίων δυνάμεων στο Ιράκ και τη Συρία και ήδη αναλυτές εκτιμούν το αυτονόητο, ότι καμία αεροπορική επιχείρηση δεν μπορεί να έχει πραγματικό αποτέλεσμα εάν δεν συνοδευτεί από την ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων. Προς το παρόν πάντως, ΗΠΑ και σύμμαχοι αρκούνται στην ενίσχυση, εκπαίδευση και νέο εξοπλισμό της λεγόμενης συριακής μετριοπαθούς αντιπολίτευσης και του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» που θα χρησιμοποιηθούν και κατά του ΙΚ και κατά του συριακού στρατού.

Διευρύνονται οι «πρόθυμοι σύμμαχοι», από κοντά και η Ελλάδα

Στο μεταξύ, η μία μετά την άλλη χώρες της ΕΕ ενισχύουν τη «συμμαχία των προθύμων», προσφέροντας πλέον όχι μόνον όπλα και πολεμοφόδια στους Κούρδους μαχητές Πεσμεργκά στο Ιράκ, αλλά και βομβαρδιστικά. Στην ιμπεριαλιστική επέμβαση σπεύδει να συνδράμει και η ελληνική συγκυβέρνηση με αποστολή πυρομαχικών στους Κούρδους του Ιράκ, ζήτημα που στη χώρα μας μόνο το ΚΚΕ βγήκε ανοιχτά να καταγγείλει.
Η Βρετανία ήδη άρχισε να ξεδιπλώνει τα σχέδιά της και να αυξάνει την κινητικότητα στη βρετανική βάση στο Ακρωτήρι της Κύπρου, με τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον να λέει στη Βουλή πως «δεν υπάρχει κανένας νομικός φραγμός» για βομβαρδισμούς κατά των «τζιχαντιστών» στο Ιράκ και τη Συρία. Τελικά, στην ψηφοφορία που έγινε την Παρασκευή το βράδυ στη Βουλή η συμμετοχή της Βρετανίας εγκρίθηκε με 524 ψήφους υπέρ και 43 κατά.
Το ίδιο διάστημα, Δανία, Ολλανδία και Βέλγιο ανακοίνωσαν στρατιωτική συμμετοχή στο «συνασπισμό» κατά του ΙΚ στο Ιράκ, ανακοινώνοντας την αποστολή αρκετών μαχητικών αεροσκαφών. Στους βομβαρδισμούς του ΙΚ στο Ιράκ συμμετέχει και η Γαλλία, η οποία υποσχέθηκε, εκμεταλλευόμενη παντοιοτρόπως την εκτέλεση του 55χρονου Γάλλου ορειβάτη Ερβέ Γκουρντέλ στην Αλγερία από τους «Στρατιώτες του Χαλιφάτου», πως θα κλιμακώσει την υποστήριξή της προς τις δυνάμεις της «συριακής αντιπολίτευσης». Η Γερμανία ανήγγειλε αποστολή όπλων στους Κούρδους του Ιράκ, ενώ η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, Ούρσουλα Φον ντερ Λέγεν, πήγε την Πέμπτη στο Ιρακινό Κουρδιστάν.
Μέσα σε όλα αυτά, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε ομόφωνα την περασμένη Τετάρτη ψήφισμα για τη λήψη μέτρων αυστηροποίησης της νομοθεσίας χωρών - μελών, με στόχο ταξιδιωτικούς περιορισμούς ή και κατάσχεση διαβατηρίων από πολίτες τους που επιχειρούν να μεταβούν σε Συρία και Ιράκ για να πολεμήσουν στο πλευρό των «τζιχαντιστών» του ΙΚ. Στο σχέδιο ψηφίσματος καλούνται όλες οι χώρες να εμποδίσουν και τελικά να σταματήσουν τη στρατολόγηση νέων από το ΙΚ, οι οποίοι υπολογίζονται σε τουλάχιστον 31.000.
Είναι φανερό ότι οι νέες επεμβάσεις με τα ανανεωμένα προσχήματα μόνο νέα δεινά θα φέρουν στους λαούς που θα συνεχίζουν να ματώνουν στον ανταγωνισμό των μονοπωλίων, όσο δεν συγκρούονται με τον πραγματικό αντίπαλο, την εξουσία του κεφαλαίου σε κάθε χώρα.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ