Με
μέτρα - κοροϊδία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί να ρίξει στάχτη
στα μάτια των πυρόπληκτων, να διασκεδάσει τη δίκαιη αγανάκτησή τους και
ταυτόχρονα να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της για τη φονική
καταστροφή.
Το ίδιο επιδιώκουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ψηφίζοντας μαζί με
την κυβέρνηση στη Βουλή τα ψίχουλα για τις αποζημιώσεις και την
τροπολογία για τα αυθαίρετα, που αφήνει κυριολεκτικά στο απυρόβλητο το
σημερινό θεσμικό πλαίσιο εμπορευματοποίησης της χρήσης γης, των δασών,
του αιγιαλού.
Είναι κι αυτό μια απόδειξη της στρατηγικής τους
σύμπλευσης στα μεγάλα και σπουδαία για το κεφάλαιο, ενώ κατά τ' άλλα
«τσακώνονται» για ζητήματα διαχείρισης της πυρκαγιάς και για την
«ανικανότητα» των στελεχών της κυβέρνησης.
Η εγκληματική γύμνια
του κρατικού μηχανισμού και ο ανεπαρκής σχεδιασμός πολιτικής προστασίας,
με τα καταστροφικά αποτελέσματα που ζήσαμε, είναι διαχρονική ευθύνη
όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής.
Αυτό προσπαθούν να
συγκαλύψουν πίσω από τη συμφωνία τους σε μέτρα που δεν αντιμετωπίζουν
ούτε στο ελάχιστο τις συνέπειες και πολύ περισσότερο τις πραγματικές
αιτίες της πολύνεκρης καταστροφής.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη
σειρά: Οι αποζημιώσεις που ψηφίστηκαν στη Βουλή, όχι μόνο δεν
ανταποκρίνονται στο μέγεθος της ζημιάς που υπέστησαν κάτοικοι και
μικροεπαγγελματίες, αλλά πολύ περισσότερο «φωτογραφίζουν» ότι τώρα
ξεκινά ένας τεράστιος Γολγοθάς για όσους έμειναν πίσω να βλέπουν τα
συντρίμμια που προκάλεσε η πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων
κυβερνήσεων.
Τι να πρωτοαναφέρει κανείς; Τα 20 εκατ. ευρώ που
ανακοινώθηκαν ως κονδύλι για τη στήριξη μιας ολόκληρης κατεστραμμένης
περιοχής; Τα 5.000 ευρώ που δίνουν για ένα κατεστραμμένο σπίτι και ένα
κατεστραμμένο αυτοκίνητο; Το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανενός είδους
ανακοίνωση για μέτρα αποκατάστασης των κατεστραμμένων σπιτιών, παρά μόνο
κάποιες αναφορές για χαμηλότοκα δάνεια που δικαιούνται οι πυρόπληκτοι,
τους οποίους οδηγούν στην αγκαλιά των τραπεζών; Τα μέτρα που αφορούν σε
...προσωρινή απαλλαγή από τέλη κυκλοφορίας για καμένα (!) αυτοκίνητα, ή
εκείνα που προβλέπουν προσωρινή απαλλαγή από την πληρωμή φόρων, όπως ο
ΕΝΦΙΑ, για έναν χρόνο, ενώ μιλάμε για καμένα σπίτια;
Αντίστοιχα,
οι ρυθμίσεις για την κατεδάφιση αυθαίρετων κτισμάτων είναι ο ορισμός των
θράσους και της υποκρισίας από την πλευρά της κυβέρνησης και των άλλων
αστικών κομμάτων που τις ψήφισαν.
Οχι επειδή δεν υπάρχουν κτίρια
που πρέπει να κατεδαφιστούν. Αλλά γιατί η κυβέρνηση έχει πρωτόκολλα
κατεδάφισης για βίλες στις περιοχές που κάηκαν εδώ και τρία χρόνια. Και
όχι μόνο δεν έχει πειράξει ούτε τούβλο απ' αυτές, αλλά με την τροπολογία
της τσουβαλιάζει το αυθαίρετο του μεροκαματιάρη, για το οποίο
εισπράττει ΕΝΦΙΑ, με τις βίλες ή τα κτίρια μεγάλων επιχειρήσεων που
έχουν κλείσει την πρόσβαση προς τον αιγιαλό ή τον έχουν καταργήσει.
Ακόμα
περισσότερο: Η συγκεκριμένη κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, έχει
πάρει μέτρα και έχει ψηφίσει νόμους για την παραχώρηση δασών, δασικών
εκτάσεων, ακτών και ορεινών όγκων στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ακριβώς
στον αντίποδα βρίσκονται οι προτάσεις και τα μέτρα που απαιτεί το ΚΚΕ,
έχοντας καταθέσει και Ερώτηση προς την κυβέρνηση, με την οποία φέρνει
στη Βουλή τα δίκαια αιτήματα συνδικάτων και φορέων της καμένης περιοχής.
Το
ΚΚΕ απαιτεί, μεταξύ άλλων, να στηριχθούν και να αποζημιωθούν οι
κάτοικοι και οι επαγγελματίες της περιοχής στο 100% της συνολικής
ζημιάς, καθώς και μέτρα ουσιαστικής στήριξης εργαζομένων,
αυτοαπασχολούμενων και ανέργων με πάγωμα χρεών σε εφορία, ΟΑΕΕ,
τράπεζες, χωρίς προσαυξήσεις και τόκους, πλήρη διαγραφή των τραπεζικών
δανείων των εργατικών και λαϊκών οικογενειών, που επλήγησαν από τις
πυρκαγιές, πλήρη απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, επιδότηση ενοικίου για
κατοίκους και επαγγελματίες που αναγκάζονται να μισθώσουν νέους χώρους,
απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για τους πληγέντες κ.ά.
Παράλληλα,
το ΚΚΕ καλεί το λαό να εντείνει αποφασιστικά την πάλη για να μη
θρηνήσουμε ξανά ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές, όπως αυτές στο
Μάτι, στη Μάνδρα, στο Σαρωνικό και τις παλιότερες, όπως στην Πελοπόννησο
το 2007.
Να διεκδικήσει άμεσα συγκεκριμένα μέτρα για έργα
αντιπυρικής προστασίας και αντιπλημμυρικής θωράκισης, υποδομή πρόβλεψης
και πρόληψης, πραγματικό εφαρμόσιμο σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης, βάζοντας
στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο
βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.