“Εσύ δεν είσαι ρε που έκανες το ντοκιμαντέρ για τη Χρυσή Αυγή;” – Ηχητικό από την επίθεση των τραμπούκων της ΧΑ σε δημοσιογράφο

Κατιούσα

Όχι, δεν είναι φασίστες. Απλώς είπαν τη γνώμη τους για το ντοκιμαντέρ για τη χρυσή αυγή, στο οποίο συμμετείχε ο δημοσιογράφος Θωμάς Ιακόμπι. Την ίδια στιγμή, ο τελευταίος προσπαθούσε απλώς να ξεφύγει από τους διώκτες του και ζητούσε μόνο να τον αφήσουν να σβήσει το υλικό που τραβούσε.
Μπορεί να μην υπάρχει εικόνα, αλλά αυτά που ακούγονται αρκούν για να δώσουν όλη την εικόνα για τις τραμπούκικες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι φασίστες, όταν έχουν πλάτες και δρουν ανεξέλεγκτα, σαν όχλος.

Αφιερώστε δύο λεπτά για να ακούσετε το ηχητικό ντοκουμέντο που είχε το Omnia Tv -και ανέβασε ως βίντεο στο YouTube το Luben.

ΒΟΥΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ: -ΑΠΟΨΕΙΣ

«Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας Πολλοί δεν ξέρουν Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους Η φωνή που διαταγές τους δίνει Είναι του εχθρού τους η φωνή Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός» ΜΠΡΕΧΤ

Άλλο ένα συλλαλητήριο θα πραγματοποιηθεί για το λεγόμενο Σκοπιανό. Οι διοργανωτές είναι εθνικιστές και ακροδεξιοί που βρίσκουν ευκαιρία να χύσουν το δηλητήριό τους. Μαζί τους η ΝΔ ,ΚΙΝΑΛ ΑΝΕΛ κτλ. που δεν διστάζουν να ρίχνουν «νερό στο μύλο της ακροδεξιάς» αλλάζοντας στάση για να εξυπηρετήσουν τα προεκλογικά τους συμφέροντα.
Από την άλλη μεριά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρεί «προοδευτική» τη συμφωνία των Πρεσπών που της υπέδειξαν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.
Είναι υποκριτικά τα όσα αναφέρει ο Τσίπρας ότι «Πατριωτης δεν είναι όποιος αγαπά μόνο την πατρίδα του αλλά όποιος αγαπά και τις πατρίδες των άλλων» Αλήθεια πώς αγαπάνε την πατρίδα των Παλαιστίνιων κάνοντας κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ; Πώς αγαπάνε την πατρίδα των Σύριων δίνοντας τις βάσεις για να τους βομβαρδίζουν;
Επικαιροποιώ, λοιπόν, ένα παλαιότερο κείμενό μου για να απευθυνθώ σε όλους όσους ανησυχούν, προβληματίζονται και δεν έχουν σχέση με τους εθνικιστές και τους δήθεν «νατοϊκούς προοδευτικούς».

Ένας παλιός αγωνιστής πριν πολλά χρόνια μου είχε πει:Αγόρι μου, για να οργανώσεις ή να συμμετέχεις σε έναν αγώνα θα πρέπει αυτόματα να απαντάς σε τρία ερωτήματα: Πως; Με ποιους; Και γιατί;

Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσω να απαντήσω!

ΠΩΣ?

Αυτό το ερώτημα στη συγκεκριμένη κινητοποίηση ίσως έχει τη μικρότερη σημασία, αν και πολλές φορές έχει άμεση σχέση με το περιεχόμενο μιας κινητοποίησης. Οι εθνικιστές, οι ακροδεξιοί η ΝΔ, οι ΑΝΕΛ, το ΚΙΝΑΛ κτλ. θα διαδηλώσουν στο Σύνταγμα με αναφορές μόνο στο όνομα. Όσοι θέλουν να αναδείξουν την ουσία της συμφωνίας, τα συμφέροντα που εξυπηρετεί θα πάνε στην Αμερικανική πρεσβεία, στα γραφεία του ΝΑΤΟ.

ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ?

Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα αρχίζουμε και μπαίνουμε στην ουσία.
Γιατί όταν τέθηκε το ερώτημα με ποιους η ΝΔ , οι ΑΝΕΛ, ο Λεβέντης, οι Δήμαρχοι, οι παπάδες αλλά και άλλα πολιτικά στελέχη από την πλειοψηφία των αστικών κομμάτων δήλωσαν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να είναι μαζί με τους φασίστες, τους παραστρατιωτικούς, με σκοταδιστικές παραθρησκευτικές οργανώσεις κτλ.
Δικαιολογούν τη στάση τους αναφέροντας ότι πάμε γιατί δεν θα χαρίσουμε τον κόσμο που συμμετέχει στους φασίστες.
Ψήφους δεν θέλουν να χαρίσουν, έτσι βλέπουν όσους συμμετέχουν, άλλα έλεγαν πριν δυο χρόνια για το όνομα των Σκοπίων, άλλα έκαναν όταν κυβερνούσαν, πατρίδα τους είναι οι καρέκλες της εξουσίας και τα συμφέροντα των αφεντικών τους.
Κανένα πρόβλημα δεν έχουν να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση εθνικιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων αρκεί να κρατήσουν τον λαό στο «μαντρί» τους.
Όλοι αυτοί όταν τους καλείς να συμμετάσχουν σε συγκέντρωση για την ειρήνη ενάντια στους πολέμους που κατά καιρούς κάνει το ΝΑΤΟ λένε όχι γιατί είναι κομματικές, ενώ η ΧΑ είναι πολιτιστικός σύλλογος.
Με ποιους; Αυτούς που καμώνονται τους ανεξάρτητους τους ακομμάτιστους και είναι στελέχη της ΝΔ, των ΑΝΕΛ, της ΧΑ κά.; Των λεγόμενων μακεδονικών σωματείων του εξωτερικού που ήταν υπέρ του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία, που τα περισσότερα λειτουργούν στις εκλογές ως πολιτικές οργανώσεις της ΝΔ;
Όταν ακούς για ακομμάτιστους για ανεξάρτητους το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς είναι ποιους κομματικούς στόχους εξυπηρετούν όλοι αυτοί.
Με ποιους; Τους εθνικιστές; Πότε οι εθνικιστές- φασίστες υπερασπίστηκαν την πατρίδα;
Στην κατοχή ως συνεργάτες των Γερμανών; Στη χούντα ως βασανιστές; Στην εισβολή στην Κύπρο ως προδότες;
Οι εθνικιστές είτε είναι Σκοπιανοί και παρουσιάζουν χάρτες με τα Σκόπια μέχρι την Θεσσαλονίκη και Μέγα Αλέξανδρους, είτε βρίσκονται στην Τουρκία και θέλουν τα ελληνικά νησιά και την Δυτ. Θράκη. Είναι το ίδιο με τους δικούς μας, αυτούς που θέλουν να πάρουμε την Πόλη, τη Μικρά Ασία και τα μισά βαλκάνια.
Είναι αυτοί που κάνουν πως δεν ξέρουν ή δεν αναγνωρίζουν τη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913 που προσδιόριζε την γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας και σε ποιες χώρες ανήκει δίνοντας έτσι πάτημα στον Ερντογαν να αμφισβητεί με τη σειρά του τη συνθήκη της Λοζάνης με ό,τι σημαίνει αυτό. Αυτοί είναι οι εθνικιστές «το ένα χέρι νίβει το άλλο…».
Όλους αυτούς τους γεννάει η ίδια μήτρα, εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα, είναι τσιράκια των Αμερικάνων, των Ρώσων και όσων θέλουν να ευεργετήσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή.
ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΛΑΪΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΜΑΖΙ.

«Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας Πολλοί δεν ξέρουν Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους Η φωνή που διαταγές τους δίνει Είναι του εχθρού τους η φωνή Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός» ΜΠΡΕΧΤ

ΓΙΑΤΙ?

Το γιατί αφορά το περιεχόμενο ενός αγώνα, τι διεκδικούμε.
Τι διεκδικούν οι διοργανωτές του συλλαλητηρίου; Να μην υπάρχει το Μακεδονία με καμία μορφή στο όνομα των Σκοπίων.
Όμως η ουσία της συνθήκης των Πρεσπών δεν είναι αυτό, οι 150 χώρες αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» ενώ και εμείς το αναγνωρίζουμε αφού υπάρχει στο ΠΓΔΜ.
Σήμερα το διακύβευμα με ποιο όνομα θα δεχτεί η Ελλάδα να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Αυτό το κρύβουν οι διοργανωτές των συλλαλητηρίων, κουβέντα δεν λένε η μάλλον λένε να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ άλλα με άλλο όνομα.
Και εγώ απευθύνω την εξής ερώτηση: Τα Σκόπια ακόμα και με το όνομα «Νότια Σουηδία» ενταγμένα στο ΝΑΤΟ και στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του, προτεκτοράτο των Αμερικάνων στους ανταγωνισμούς τους με τους Ρώσους και τους Τούρκους δεν θα είναι ένας διαρκείς κίνδυνος για την περιοχή;
Αλλά για όλα αυτά κουβέντα δεν γίνεται από τους διοργανωτές.
Όμως εσύ οφείλεις να έχεις βγάλει τα συμπεράσματά σου από τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, στη Συρία, στη Λιβύη και αλλού.
Είμαι από τους «τυχερούς» που έζησα το κλίμα στο συλλαλητήριο το 1992 στην Θεσσαλονίκη. Εκεί που όποιος είχε άλλη άποψη και προσπαθούσε να την πει δημόσια κινδύνευε με λιντσάρισμα. Κλειστήκαμε στα σπίτια μας γιατί έξω αλώνιζαν οι φασίστες.
Ανήκω στους «Λακεδαιμονίους» όπως τους χαρακτήρισε ο Κύρκος που όχι μόνο δεν συμμετείχε άλλα είχε και άλλη άποψη.
Και τα γραφώ αυτά απευθυνόμενος σε συναγωνιστές που καταθέτουν την απογοήτευσή τους για την ευκολία που ο λαός ακολουθεί «ξένες σημαίες».
Τότε ήταν πραγματικά δύσκολα!!
Τότε το 95% του λαού ακολουθούσε όλους αυτούς, τώρα ένα σημαντικό κομμάτι του λαού είναι υποψιασμένο και δεν τους ακολουθεί.
Γι’ αυτό καλές οι «εικονομαχίες» στο φέισμπουκ, καλή και η πλάκα με τις γραφικές φιγούρες που θα παρελάσουν, άλλα υπάρχει κόσμος που ακόμα και αν συμφωνεί με τα συλλαλητήρια, ακόμα και αν συμμετέχει πρέπει να τον βρούμε να του μιλήσουμε.
Και αυτό πρέπει να γίνει στα σωματεία, στους χώρους δουλείας, στην γειτονιά, στον σύλλογο παντού.
Εκεί πρέπει να εξηγήσουμε το δικό μας ΠΩΣ? ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ? ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ?
Αυτό που θα εξασφαλίσει την ειρήνη μεταξύ των λαών και θα βάλει φρένο στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

Σ.Π.

Βουλιάζοντας στις Πρέσπες: γιατί η “λύση” είναι πρόβλημα

Με την επικείμενη ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών στην ελληνική βουλή, τα social media πλημμύρισαν και πάλι από λογιών λογιών αυθαίρετες βλακείες. Από την μία εθνικιστές “πατριδέμποροι” βρίσκονται σε παράκρουση εκτοξεύοντας ύβρεις, απειλές και μεγαλοιδεατισμούς. Από την άλλη, μια σειρά ψευδο-διεθνιστών “μοντερνέμποροι” αμολούν ανιστόρητες απιθανότητες και ρεβιζιονισμούς. Ελάχιστοι έχουν την ψυχραιμία να αναλύσουν τόσο τις ιστορικές βάσεις όσο και την ουσία της παρούσης Συμφωνίας και των συνεπειών της στις πραγματικές – και καθόλου ασήμαντες – διαστάσεις της. Ας κάνουμε λοιπόν μια συνοπτική ανάλυση, ελπίζοντας πως όσοι την διαβάσουν θα δουν επιτέλους λίγο πιο καθαρά τα πράγματα.

1. Αυτό που προκύπτει από τις αστικού τύπου επαναστάσεις που δημιούργησαν στα Βαλκάνια κράτη αποσχισμένα από την οθωμανική αυτοκρατορία είναι η έννοια του κράτους - έθνους, όχι η συνειδητοποίηση του έθνους του ιδίου που προϋπήρχε. Η συνύφανση δηλαδή του πολιτισμικού - ιστορικού “egen group” με μια λειτουργική αυτόνομη οντότητα και όχι ο ορισμός του “egen group” του ίδιου. Οι έλληνες π.χ. αναγνώριζαν εαυτούς ως τέτοιους από την αρχαιότητα και ας σφαζόντουσαν μεταξύ τους για τα αντικρουόμενα συμφέροντα των πόλεων-κρατών που ανήκαν μιας και η έννοια μιας ενιαίας κρατικής οντότητας ως μέρος της εθνικής ταυτότητας δεν υπήρχε. Ο πελοποννησιακός πόλεμος δεν εμπεριείχε την “ντροπή” του εμφύλιου, γιατί πολύ απλά η εθνική ταυτότητα δεν είχε καμία σύνδεση με την έννοια του κράτους.

2. Οι σλαβόφωνοι από αιώνες κάτοικοι της Μακεδονίας, ομιλούν ένα συγκεκριμένο ιδίωμα, έχουν μια συγκεκριμένη πολιτιστική κληρονομιά και ορίζουν ένα δικό τους εθνικό “egen group” ξεχωριστό από τους γείτονές τους. Αυτή η ομάδα ανθρώπων ζούσε διάσπαρτα σε αυτόν τον γεωγραφικό χώρο ανάμεσα σε άλλες εθνοτικές ομάδες (έλληνες, τούρκοι, αλβανοί, βούλγαροι, σέρβοι) καθότι σύνορα που να εμποδίζουν την μετακίνηση πληθυσμών εντός του χώρου αυτού είχαν πάψει να υπάρχουν εδώ και πλέον των χιλίων χρόνων. Στο μωσαϊκό αυτό υπήρχε φυσικά ένα σχετικό clustering αλλά παρέμενε, ακριβώς, μωσαϊκό. Ξεκινώντας από τους βαλκανικούς πολέμους και φτάνοντας μέχρι και τον ελληνικό εμφύλιο, η περιοχή υπέστη λιγότερο ή περισσότερο βίαιες ανακατανομές πληθυσμών – μην ξεχνάμε μάλιστα πως για μεγάλο διάστημα αυτή η “ανταλλαγή πληθυσμών” θεωρείτω προοδευτικό μέτρο αφού επέτρεπε μεγαλύτερη ομοιογένεια στα νεοσύστατα αστικά κράτη-έθνη.

3. Το συγκεκριμένο egen group βρέθηκε να δέχεται ισχυρότατες πιέσεις τόσο από την Σερβία όσο και από την Βουλγαρία και την Ελλάδα. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαία η ανεύρεση πλήθους ιστορικών ντοκουμέντων υπέρ της χειραφέτησής του. Με την δημιουργία της ομόσπονδης Γιουγκοσλαβίας του Τίτο στο τέλος του Β’ΠΠ, αυτή η χειραφέτηση παρέχεται ως “Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Κάπου εκεί ξεκινά και η περιπέτεια της ιστοροκαπηλείας ως μεθόδου ενίσχυσης της ταυτότητας του egen group πάνω σε μύθους και κάλπικα αφηγήματα. Για λόγους διπλωματικούς, στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου και κάτω από τις ισχυρές πιέσεις των δυτικών συμμάχων της, η Ελλάδα δεν σήκωσε το ζήτημα απέναντι στην Γιουγκοσλαβία με αποτέλεσμα την παγίωσή του.

4. Φτάνοντας στην σύγχρονη εποχή, το “ονοματολογικό” είναι μια απύθμενη ηλιθιότητα, ένας τζάμπα καυγάς, αφού αμφισβητεί τον μοναδικό (γεωγραφικό) όρο βάσει του οποίου αυτό το εθνικό egen group μπορεί να προσδιορίσει τον εαυτό του. Από την άλλη, καθόλου τζάμπα δεν είναι η κατάρριψη της ιστοροκαπηλείας που ωστόσο ουδέποτε κατάφερε να αποκτήσει δυναμική στους διεθνείς μελετητές και ιστορικούς ή έστω στην κοινή γνώμη πέραν των στενών συνόρων του κράτους της ΠΓΔΜ. Αντί λοιπόν η ελληνική διπλωματία να επικεντρωθεί σε αυτή την όχι μόνο δίκαιη αλλά και εύκολη μάχη, συνέδεσε τα πάντα με το ονοματολογικό σε ένα εθνικιστικό ντελίριο (“Η μακεδονία είναι μία και ελληνική”) που από την μία ήταν αδύνατο να κερδίσει και από την άλλη ενίσχυε αντανακλαστικά τον απέναντι ιστοροκάπηλο εθνικισμό, δίνοντας πάτημα σε αλυτρωτισμούς που δυναμιτίζουν την όποια διάθεση συνεννόησης – τέτοια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, τέτοιος αυτοπυροβολισμός στο πόδι!

Ερώτημα: Η Συμφωνία των Πρεσπών λύνει αυτόν τον κόμπο, γλιτώνει την ελληνική διπλωματία από την σχεδόν 30ετή αυτοτρικλοποδιά της, γιατί δεν συμφωνείς;

Απάντηση: Γιατί για να συμφωνήσεις πρέπει να μην έχεις α) καταλάβει το γεωπολιτικό context μέσα στο οποίο διατυπώθηκε, προωθήθηκε και σχεδόν επιβλήθηκε στους ενδιαφερόμενους β) διαβάσει το ίδιο το κείμενο αναγνωρίζοντας τα σημεία στα οποία, βάσει του (α), δημιουργεί τις “ευκαιρίες” για μελλοντικά προβλήματα αντί για λύσεις.

5. Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι αποτέλεσμα μιας διμερούς διπλωματικής συνεργασίας που κατέληξε σε μια κοινά αποδεκτή λύση. Είναι μια πρόχειρη περίδεση τραυμάτων αμφοτερόπλευρα προκειμένω να αρθούν τάχιστα αντιρρήσεις και αναστολές για την ένταξη της ΠΓΔΜ/Βόρειας Μακεδονίας στο ευρωατλαντικό ασκέρι, την ώρα που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί εντείνονται και η ανάγκη δημιουργίας ενός ενιαίου οικονομικο-πολιτικού τείχους από τις χώρες της Βαλτικής μέχρι το Σουέζ γίνεται επιτακτική για τους σχεδιαστές του.

6. Μετά την κατάρρευση του “ανατολικού μπλοκ” και μια αρχική ευφορία περί του “Τέλους της Ιστορίας” με ζωνιαίες αναφλέξεις και παρεμβάσεις, οι ατλαντικοί αναλυτές γεωστρατηγικής κατέληξαν σε ένα μακρόπνοο σχέδιο εξασφάλισης ενεργειακού και εμπορικού δρόμου από την Ασία στην Ευρώπη υπό την δική τους αποκλειστική επιρροή. Δεν πρόκειται για άλλο από το Project for the New American Century, όπως διατυπώθηκε επισήμως το 1997 και η υλοποίηση του οποίου, παρά τις όποιες καθυστερήσεις και “αναποδιές”, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, ανατινάζοντας χώρες σε ένα φαρδύ τόξο από όπισθεν του Καυκάσου μέχρι τα ανατολικά παράλια της Μεσογείου.

7. Ενόσω υλοποιείται το PNAC, κι ενώ κατά την σύλληψή του αποτελούσε μια χώρα σχεδόν ξοφλημένη με την υπαγωγή στο ΔΝΤ, το ρωσικό αποτύπωμα στην αγορά ενέργειας αυξάνει δραματικά ενώ ανοίγει μια χαλαρή μεν αλλά εν δυνάμει πανίσχυρη συνέργεια στους εμπορικούς δρόμους με την Κίνα. Οι γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί για τους δρόμους της ενέργειας και του εμπορίου οξύνονται. Ο Trump και οι λεονταρισμοί του είναι μόλις η λαϊκίστικη κορυφή σε ένα παγόβουνο που έχει σχηματιστεί αρκετά χρόνια νωρίτερα. Οι ατλαντικοί σχεδιαστές λοιπόν πέραν και παράλληλα του PNAC καθεαυτού θα πρέπει να ανακόψουν τον Σινορωσικό κριό. Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια, ξεκινώντας από τις χώρες της Βαλτικής που “ανακαλύπτουν” έναν ιστορικό αναθεωρητισμό τιμώντας τάγματα των Ες Ες ως ήρωες προστάτες από τον “κόκκινο κατακτητή” και έτσι σηκώνοντας τεράστια πολιτισμικά φράγματα ιστορικού μίσους, περνώντας στο πραξικόπημα της Ουκρανίας και την ανοιχτή σύγκρουση με την Ρωσία – όπου κεντρικό ρόλο έπαιξαν οι διάφοροι σύμβουλοι της αμερικανικής πρεσβείας μέχρι και με φυσική παρουσία στις διαδηλώσεις μοιράζοντας φιλικά πιροσκί – φτάνοντας στα Βαλκάνια και καταλήγοντας στην μεσόγεια παράκτια απόληξη του PNAC στην Μέση Ανατολή.
8. Και πού βρίσκεται ο “πιροσκοφόρος” πρέσβης πλέον; Και πώς συμπεριφέρεται στην καινούρια του χώρα αποστολής; Αλεξανδρούπολη, Άραξος, Κάρπαθος, Βόλος... omg. Αν δεν άρχισαν να ιδρώνουν λίγο οι παλάμες σας, δεν ξέρω αν πρέπει να σας συγχαρώ για την ψυχραιμία σας ή να σας επιπλήξω για την αμυαλιά! Επιστρέφοντας δε στο κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών, αναγνωρίζει κανείς πολλαπλά “λεπτά σημεία” όπου θα μπορούσαν στο κοντινότερο ή απώτερο μέλλον να εγερθούν τριβές, κυρίως σε ότι αφορά μια υποτιθέμενη σλαβομακεδονική μειονότητα εντός των συνόρων μας η οποία ωστόσο το αργότερο μέχρι το τέλος του ελληνικού εμφυλίου έχει ουσιαστικά εκλείψει από τον ελλαδικό χώρο. Δίκαια ή άδικα (άδικα), καλώς ή κακώς (κακώς), στα Βαλκάνια έλαβαν χώρα εκτεταμένες και αμφίδρομες ανταλλαγές πληθυσμών, εθνοκαθάρσεις, μετοικήσεις, πολιτισμικοί εξαναγκασμοί και πλείστα άλλα που “έλυσαν” το μειονοτικό ζήτημα πριν αυτό καν αναγνωριστεί.

9. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την δημιουργία, με αυτές τις ψευδο-αιτιάσεις, σημαντικών προστριβών ανάμεσα σε πολλαπλά βαλκανικά κράτη και την “ειρηνοποιό” παρέμβαση των γεωστρατηγικών εγγυητών – αφεντικών μας. Κάποιοι προσπαθούν να γελοιοποιήσουν την ανησυχία συγκρίνοντας στρατιωτικές δυνάμεις, ξεχνώντας όμως από την εξίσωση τόσο τον καθ’ έξιν πολεμοχαρή μας γείτονα όσο και το big boss που φροντίζει να ενισχύσει a priori την παρουσία του. Ναι, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια βαλκανική “Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη” χάριν τάχα μου της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών όπου το big boss θα έχει λόγο αυθαίρετο και στις οικονομικές σχέσεις. Ναι, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια DMZ-ΕΟΖ, μια zona franca που σαν τόξο θα διασχίζει την βαλκανική χερσόνησο, εξασφαλίζοντας τόσο γεωπολιτική όσο και οικονομική πλήρη δικαιοδοσία στα γεωστρατηγικά αφεντικά μας – ένα δευτερογενές conveyor belt που θα συνδέει την μεσογειακή απόληξη του PNAC με την καρδιά της Ευρώπης. Όπως λέει μια ξύπνια φίλη μου σαλονικιά, “Θεσσαλονίκη, πρωτεύουσα των Βαλκανίων!”, κλείνοντας με πικρία το μάτι πονηρά.

10. Να γιατί διαφωνώ με την Συμφωνία των Πρεσπών και γιατί όλη αυτή η μπουρδολογία με το ονοματολογικό και τις περικεφαλαίες και τις αηδίες απλά αποπροσανατολίζει από το πραγματικό πρόβλημα και τον πραγματικό κίνδυνο. Να γιατί συμφωνώ με τους ελάχιστους που αναγνωρίζουν το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις παρότι λοιδορούνται συστηματικά και σαφώς οργανωμένα τσουβαλιάζοντας τους με το εθνικιστικό παραλήρημα. Ιστορικά, όποτε προσδεθήκαμε τυφλά και στο 100% με τα “αφεντικά” μας, μεγάλο κακό μας βρήκε.

Θυμηθείτε,Κανένας σκακιστής δεν έκλαψε ποτέ τα πιόνια του!

Τα σχολεία του ΟΗΕ για Παλαιστίνιους κλείνει το Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ

Κατιούσα

Τα επτά σχολεία της υπηρεσίας για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες του ΟΗΕ (UNRWA) αποφάσισε να κλείσει από του χρόνου το Ισραήλ στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, αναθέτοντάς την εκπαίδευση 3000 Παλαιστίνιων προσφύγων στα δημοτικά σχολεία της πόλης, που ελέγχονται από το ισραηλινό υπουργείο παιδείας.
Όπως καταγγέλλει η UNRWA, οι αρχές της χώρας δεν ενημέρωσαν για τη συγκεκριμένη τους πρόθεση ενώ ο εκπρόσωπος της υπηρεσίας, Σάμι Μεσάσα, δήλωσε πως «Η ύπαρξη της UNRWA στην Ιερουσαλήμ δεν είναι δώρο του Ισραήλ. Υπάρχουν διμερείς δεσμευτικές για το Ισραήλ συμφωνίες να σέβεται τις εγκαταστάσεις, τη δικαιοδοσία και την ασυλία στην Ιερουσαλήμ. Επιπροσθέτως, το Ισραήλ είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση περί προσφύγων του 1946 και τέτοιες απόπειρες είναι παραβίαση αυτής της σύμβασης.”
Την έντονη αντίδρασή της εξέφρασε και η οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίννης, τονίζοντας πως η απόφαση του Ισραήλ είναι «ευθεία προσβολή της διεθνούς κοινότητας, των νόμων, των αποφάσεων και θεσμών της». Κατηγορεί το Ισραήλ για προσπάθεια εξιουδαϊσμού ολόκληρης της Ιερουσαλήμ, μέσω εθνοκάθαρσης, εκτοπισμών και ελέγχου σε κάθε πτυχή της ζωής των κατοίκων.
Προκλητικός εμφανίστηκε ο πρώην δήμαρχος της πόλης Νιρ Μπαρακάτ, που κατηγόρησε την INRWA πως δρα παράνομα και διεγείρει τα πνεύματα κατά του Ισραήλ, δηλώνοντας πως «βάζουμε τέλος στο ψέμα περί «παλαιστινιακού προσφυγικού ζητήματος».
Αξίζει να σημειωθεί πως από το Σεπτέμβρη οι ΗΠΑ έπαψαν να χρηματοδοτούν την UNRWA, απόφαση που έγινε δεχτή με ενθουσιασμό στη χώρα. Η υπηρεσία δημιουργήθηκε το 1948, για να βοηθήσει τους 700000 Παλαιστίνιους που ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους μετά τη δημιουργία του ισραηλινού κράτους το 1948, ενώ σήμερα ασχολείται με τη φροντίδα περίπου 5 εκ. Παλαιστινίων προσφύγων στην Ιορδανία, τη Συρία, το Λίβανο και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.

Απόπειρα στάσης στη Βενεζουέλα – Συνελήφθησαν οι δράστες

Κατιούσα

Μια απόπειρα στάσης μελών της Εθνοφρουράς (GNB), λίγες ημέρες μετά το σχετικό κάλεσμα της -στηριζόμενης από τις ΗΠΑ- «Εθνοσυνέλευσης», κατέστειλαν οι αρχές ασφαλείας της χώρας. Οι στρατιωτικοί, οι οποίοι είχαν καλέσει σήμερα, κοντά στο Καράκας για την απομάκρυνση του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, συνελήφθησαν, ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο στρατός.
Η επιχείρηση οδήγησε στην «ανάκτηση των όπλων που είχαν κλαπεί και αυτή τη στιγμή, τα άτομα αυτά δίνουν πληροφορίες στις υπηρεσίες πληροφοριών και στη στρατιωτική δικαιοσύνη», σύμφωνα με την ανακοίνωση όπου παρατίθενται δηλώσεις του υπουργού Άμυνας, στρατηγού Βλαντίμιρ Παντρίνο. Οι στρατιωτικοί που συνελήφθησαν «θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με το στρατό, στις 02.50 τοπική ώρα (08.50 ώρα Ελλάδας), μια «μικρή ομάδα επιτιθέμενων» της GNB, ο αριθμός των οποίων δεν έχει διευκρινιστεί, έκλεψε «μια παρτίδα πολεμικών όπλων» από ένα στρατιωτικό φυλάκιο στο Πετάρε (ανατολικά) και «συνέλαβε» τέσσερις στρατιώτες.
Η ομάδα των στρατιωτικών κατευθύνθηκε στη συνέχεια προς ένα στρατώνα στην Κοτίσα, στο βόρειο Καράκας, όπου ηχογράφησαν ένα βίντεο, το οποίο διένειμαν στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Στο βίντεο αυτό, δήλωσαν πως δεν αναγνωρίζουν τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο και κάλεσαν τον κόσμο να τους υποστηρίξει. «Είμαστε επαγγελματίες στρατιώτες της Εθνοφρουράς που είμαστε αντίθετοι σε αυτό το καθεστώς, το οποίο αποκηρύσσουμε πλήρως, έχουμε ανάγκη την υποστήριξή σας, κατεβείτε στο δρόμο», δήλωσε ένας άνδρας, ο οποίος είπε πως είναι λοχίας της Εθνοφρουράς.
Σύμφωνα με το στρατό, οι στασιαστές στρατιωτικοί συνάντησαν «ισχυρή αντίσταση εκ μέρους των αξιωματικών και των στρατιωτικών» που βρίσκονταν στο στρατώνα της Κοτίσα. Η αστυνομία και ο στρατός αναπτύχθηκαν γύρω από το στρατώνα.
Μετά τη σύλληψή τους, οι τελευταίοι μεταφέρθηκαν στο Φουέρτε Τιούνα, το κυριότερο στρατιωτικό σύμπλεγμα της χώρας, σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ.
«Εξουδετερώθηκαν, παραδόθηκαν και συνελήφθησαν σε χρόνο ρεκόρ, αυτή τη στιγμή δίνουν πληροφορίες. Αυτό που είπαν πρώτα, είναι ότι τους πρόσφεραν επαύλεις, μέγαρα και ότι τους άφησαν μόνους, ότι τους εξαπάτησαν. Θα νικήσουμε», έγραψε στο «Twitter» ο Ντιοσντάντο Καμπέγιο, πρόεδρος της συντακτικής Συνέλευσης.
Ο υποστηριζόμενος από τις ΗΠΑ Χουάν Γκουάιδο, πρόεδρος της «Εθνοσυνέλευσης», που τελεί υπό τον έλεγχο της αντιπολίτευσης, έσπευσε να στηρίξει τη στάση και να δηλώσει -πριν την καταστολή της- ότι «αυτό που συμβαίνει στην Εθνοφρουρά δείχνει το αίσθημα που υπερισχύει στο εσωτερικό» του στρατού.
Από: 902.gr

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΟΧΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΦΑΣΙΣΜΟ

Όλα αυτά τα ευτράπελα, που σε εικόνες και ειδήσεις πλημμύρισαν ιδιαίτερα τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, από τα τεκταινόμενα στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία στο Σύνταγμα, αποσπούν την προσοχή μας από το μείζον: ο φασισμός, ήδη δειλά  νομιμοποιημένος  από τα έργα και ημέρες των κομμάτων εξουσίας της τελευταίας οκταετίας, με πρόσχημα εθνικά ζητήματα καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο. Κι επομένως ο προβληματισμός μήπως η αφ’ υψηλού κριτική, οι περιφρονητικοί χαρακτηρισμοί και χλεύη για το πλήθος που συγκεντρώθηκε διευρύνει την ανοχή και εν πολλοίς και επιδοκιμασία στους ακροδεξιούς και φασίστες δημαγωγούς δεν στερείται δεδομένων.

        Από τα τέλη του 20^ου αιώνα, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και όσο η οικονομική κρίση παρατείνεται, αντιμετωπίζεται ένα ιστορικό παράδοξο. Από τη μια η οικονομία, η πολιτική ακόμα και η πολιτιστική έκφραση στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου μοιάζει να έχουν ομογενοποιηθεί όσο ποτέ, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης κυριαρχίας του παγκόσμιου κεφαλαίου, από την άλλη παρατηρείται μια αύξηση κινητοποιήσεων εθνικιστικού χαρακτήρα. Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει την άνοδο τέτοιων κινητοποιήσεων ως ένα είδος αντίδρασης στην αυξανόμενη διεθνοποίηση της οικονομίας και του πολιτισμού, έναν αγώνα ενάντια στην απειλή της ομογενοποίησης. Ωστόσο, μια τέτοια εξήγηση μοιάζει  να μην μπορεί να καταγράψει την εξαιρετική ποικιλομορφία του φαινομένου. Έτσι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης η άνοδος του εθνικισμού συνοδεύεται από την αποδοχή της οικονομικής κι επομένως πολιτικής εξάρτησης από το δυτικό κεφάλαιο  από πολλούς από εκείνους που υιοθετούν έναν επιθετικό εθνικισμό που καταλήγει ρατσισμός. Στη Δυτική Ευρώπη πάλι, η άνοδος ενός ξενοφοβικού εθνικισμού  δεν κατευθύνεται τόσο σε βάρος άλλων δυτικοευρωπαϊκών εθνών κι ούτε σε μεγάλο βαθμό εναντίον του σχεδίου του ενοποιημένου οικονομικά και πολιτικά κεφαλαίου, όσο κατά των μεταναστών εργαζομένων από Ασία και Αφρική, ακόμα κι αυτών που εργάζονταν εδώ και 20 ή 25 χρόνια χωρίς να προκαλούν τις ίδιες αντιδράσεις.  

       Κι αν είναι εμφανής η σκοπιμότητα  της κυρίαρχης τάξης που  προωθεί την εθνικιστική ιδεολογία της αταξικής εθνικής συνεργασίας και της εθνικής ενότητας δεν είναι πάντα εμφανείς οι λόγοι που σε μεγάλες μάζες εργαζομένων αυτή η ιδεολογία βρίσκει ανταπόκριση.

         Ίσως λοιπόν για να κατανοηθεί η αύξηση εθνικών αναμοχλεύσεων, που παίρνουν διαφορετικές μορφές σε διάφορες χώρες, θα πρέπει να μην αποσυνδεθούν από την ταξική πάλη. Γιατί το έθνος κράτος, δημιούργημα της καπιταλιστικής τάξης, είναι προϊόν της ταξικής πάλης, δηλ. του αγώνα της συγκεκριμένης τάξης κατά της φεουδαρχίας και άλλων προ-καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων. Και επειδή οι  κύριες τάξεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής – αστοί και προλεταριάτο - αναπτύσσονται και ωριμάζουν μέσα στα έθνη, ο ταξικός αγώνας υπό τον καπιταλισμό γενικά παίρνει μια εθνική μορφή. Τα έθνη είναι το έδαφος της ταξικής πάλης στην καπιταλιστική εποχή. Γι’ αυτό το λόγο και  το εθνικό ζήτημα είναι σημαντικό για τον αγώνα της εργατικής τάξης για σοσιαλισμό.

          Και καθώς η κινητήρια δύναμη της εθνικής καταπίεσης είναι η ίδια η καπιταλιστική σχέση, η οποία είναι τόσο εκμεταλλευτική όσο και επεκτατική, η αστική τάξη των πιο ανεπτυγμένων εθνών εκμεταλλεύεται το εργατικό δυναμικό, τις πρώτες ύλες και τις αγορές άλλων λιγότερο αναπτυγμένων. Η εθνική αντιπαλότητα και η εθνική καταπίεση είναι επομένως εγγενείς στον καπιταλισμό. Η εθνική καταπίεση είναι αναπόφευκτη υπό τον καπιταλισμό και δεν μπορεί να τερματιστεί απλώς μέσω των καταπιεσμένων εθνών που κερδίζουν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Κι αν γίνεται υπεράσπιση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης, είναι γιατί τίποτε όσο η εθνική αδικία δεν ενισχύει την αλληλεγγύη της προλεταριακής τάξης.

  Δεν είναι βέβαια εξαίρεση και η δημιουργία  κρατών που δεν συμπίπτουν με τα έθνη, π.χ. πρώην αποικιακά κράτη Αφρικής ή και Ασίας,  και  αποτελούνται από ποικίλες εθνοτικές και φυλετικές ομάδες, οι οποίες συναθροίζονται σε βίαια τεχνητά κράτη ως αποτέλεσμα των αυθαίρετων εδαφικών διαιρέσεων που επιβάλλουν ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Τα κράτη και προτεκτοράτα που προέκυψαν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, με πληθυσμούς που αφού αλληλοσκοτώθηκαν πασχίζουν μετά να συμβιώσουν, είναι εν πολλοίς συνέπεια των εκκολαπτόμενων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην περιοχή, πίσω από τα οποία στοιχίζεται αναφανδόν  η κυρίαρχη τάξη τους.

Κι έτσι ο εθνικισμός καλλιεργείται όσο οι ανερχόμενες αστικές τάξεις των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, σε ομοσπονδίες όπως η Γιουγκοσλαβία, επεδίωκαν σε σχετικά προηγμένα έθνη να κόψουν τους δεσμούς με τις πιο φτωχές και καθυστερημένες περιοχές, προκειμένου να διατηρήσουν τους πόρους για τους εαυτούς τους και να ενταχθούν το συντομότερο δυνατό στην ενοποιημένη αγορά της Δυτικής Ευρώπης (όπως π.χ η Σλοβενία, Κροατία, Δημοκρατία της Τσεχίας). Κι έρχονται ξανά στο προσκήνιο οι μειονότητες για να χρησιμοποιηθούν ως αποδιοπομπαίος τράγος στον σκόπιμο και κυνικό χειρισμό των λαϊκών φόβων και των εθνικών συναισθημάτων από τις νεοπαγείς ελίτ για να κρατήσουν την εξουσία.

Συνεπώς, με τις σοσιαλιστικές ιδέες και αξίες να συκοφαντούνται και να περιθωριοποιούνται, η ιδέα του διεθνούς προλεταριάτου και της κουλτούρας της εργατικής τάξης αντικαταστάθηκε σταδιακά από την εθνική ιδεολογία. Δεν ήταν και ιδιαίτερα δύσκολο, γιατί δεν υπήρχε άλλη αντίπαλη πολιτική ιδεολογία με τόσο ισχυρή παράδοση και με τέτοιες μακροχρόνια εδραιωμένες ρίζες στη λαϊκή κουλτούρα όσο ο εθνικισμός, συχνά σε συνδυασμό με τη θρησκεία. Στις μεγάλες μάζες του πληθυσμού η κυρίαρχη ιδεολογία του φιλελεύθερου ατομικισμού, αν και είναι ελκυστική στους διανοούμενους και την τάξη επιχειρηματιών, λιγότερο τις προσελκύει. Απόκληροι λοιπόν της ζωής και φτωχοποιημένοι  εργαζόμενοι οι οποίοι υπόκεινται καταπίεση που απορρέει από τη στρέβλωση και την ανατροπή της οικονομικής τους κατάστασης εξαιτίας αποφάσεων που θεωρούν πως επιβάλλουν ξένοι, καταφεύγουν στους δημαγωγούς του εθνικισμού, ακροδεξιοί και φασίστες σε πρώτο πλάνο,  που υπόσχονται τερματισμό της οικονομικής υποταγής.  Γι’ αυτό και ο εθνικισμός ανάμεσα στις μεγάλες μάζες που καταπιέζονται μπορεί να είναι μια παραμορφωμένη έκφραση της εξέγερσης, όπως συχνά συμβαίνει και με τη θρησκεία.  

Η χλεύη και περιφρόνηση λοιπόν όλων αυτών δεν τους περιορίζει, αντίθετα μάλλον διευρύνει την ανταπόκριση του φασιστικού λόγου που προβάλλεται ως εθνική δύναμη που τους υπερασπίζεται. Ο χλευασμός της αγωνίας και του φόβου πολλών εργαζομένων που εκφράζονται μ’ έναν παραμορφωμένο τρόπο προς τον εθνικισμό, δεν αναπτύσσει τη δυσπιστία των μαζών  προς τα εθνικιστικά επιτεύγματα της κυρίαρχης τάξης ούτε είναι αντίσταση στην ενότητα και την αλληλεγγύη των καπιταλιστών στην αστική ιδεολογία του εθνικισμού.  

             Και πώς θα οργανωθούν ανεξάρτητα από τους αστούς και μικροαστούς εθνικιστές οι μάζες των εργαζομένων χωρίς το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ;

Γιάννης Γκιόκας προς κυβέρνηση – “Καταδικάζετε τους Γκοτζαμάνηδες του διαδικτύου;”

 (VIDEO)

Κατιούσα

Απάντηση στη συντονισμένη εκστρατεία του Σύριζα κατά του ΚΚΕ για τη στάση του στη Συμφωνία των Πρεσπών έδωσε από βήματος βουλής ο Γιάννης Γκιόκας, θέτοντας το – ρητορικό προφανώς – ερώτημα για το αν η κυβέρνηση καταδικάζει την προβοκατόρικη επίθεση με πρωταγωνιστή των διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου τύπου Θανάση Καρτερό.
«Μιλάει η κυβέρνηση για τους Γκοτζαμάνηδες των sms -και σωστά- που απειλούν βουλευτές, που κάνουν τραμπουκισμούς, κλπ. Τους Γκοτζαμανηδες και τους Γκεμπελίσκους του διαδικτύου, οι οποίο οργανώνουν προβοκάτσιες ότι δήθεν το ΚΚΕ συμμετέχει στα εθνικιστικά συλλαλητήρια και όλο αυτό είναι ενορχηστρωμένο από τον διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου Τύπου, το καταδικάζετε;»

Είναι σαφές ότι τα δύο μέτρα και δύο σταθμά του κυβερνητικού κόμματος θα βγουν κι εδώ την εφαρμογή τους. Μόνο το ΚΚΕ καταδικάζει απερίφραστα του κάθε λογής “Γκοτζαμάνηδες”, ακόμα κι όταν αυτοί θίγουν πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Σύριζα από την άλλη προφανώς δε θα μπορούσε να καταδικάσει τα σπλάχνα από τα σπλάχνα του, παρότι είναι είναι δεξιοτέχνης στο να διαχωρίζει τη θέση του … από τον εαυτό του. Κι αυτό γιατί εν προκειμένω ο σκοπός, δηλαδή η συκοφάντηση των θέσεων του ΚΚΕ βρίσκεται σε απόλυτη προτεραιότητα και απαιτεί πλήρη κομματική και κυβερνητική ομοψυχία.

Τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα

Την περασμένη Παρασκευή καταγράφηκε νέο κρούσμα συνακροάσεων στο τηλεφωνικό κέντρο της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, δύο και πλέον χρόνια από το πρώτο κρούσμα και ενώ οι αρμόδιες αρχές κωλυσιεργούν απαράδεκτα στη διερεύνηση της υπόθεσης. Η δημόσια καταγγελία του ΚΚΕ για το πρώτο κρούσμα συνακροάσεων - παρεμβολών στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της ΚΕ στον Περισσό έγινε την 1/12/2016. Με αφορμή αυτήν την καταγγελία, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε διατάξει κατεπείγουσα έρευνα. Το ΚΚΕ έκανε ό,τι ζητήθηκε ώστε να προχωρήσει άμεσα η έρευνα, ενώ ήδη στις 9/12/2016 κατέθεσε στον αρμόδιο εισαγγελέα αίτημα για την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ωστόσο, η «κατεπείγουσα» έρευνα «από την αρχή βάδισε με ρυθμούς "χελώνας"», όπως έγραψε ο «Ριζοσπάστης» στις 8/1/2019.

* * *

Λίγους μήνες αργότερα, στις 5/4/2017, σημειώθηκε νέο κρούσμα τηλεφωνικών παρεμβάσεων στην έδρα της ΚΕ, το οποίο επίσης καταγγέλθηκε άμεσα. Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), που διεξήγαγε έλεγχο για την καταγγελία του πρώτου κρούσματος των συνακροάσεων, στην έκθεσή της κατέγραφε σημαντικά στοιχεία, τα οποία όμως δεν αξιοποιήθηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Τέτοιο στοιχείο αποτελεί και η ύπαρξη κλήσεων μέσω τηλεφωνικού δικτύου από το εξωτερικό, καθώς και η ύπαρξη κλήσεων χωρίς απόκρυψη, για τις οποίες θα μπορούσε εύκολα και η ΑΔΑΕ να βρει σε ποιον ανήκουν. Εχουμε τονίσει επίσης ότι αν τα συγκεκριμένα τηλεφωνήματα από το εξωτερικό και μέσω σταθερού δικτύου έχουν υποστεί παραποίηση προέλευσης, τότε είναι βέβαιο ότι το «χέρι» που κινεί τις συνακροάσεις δεν είναι ένας απλός ιδιώτης, αλλά κέντρο με αναβαθμισμένη τεχνογνωσία και μέσα... Εύλογα ανακύπτει το ερώτημα: Γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν αξιοποίησαν τα συγκεκριμένα ευρήματα ώστε να αποκαλυφθούν οι υπαίτιοι; Χαρακτηριστικό εξάλλου της προσπάθειας να ερευνηθεί η υπόθεση μόνο «για τα μάτια του κόσμου» και να μπει άρον άρον στο αρχείο είναι το γεγονός ότι η ΑΔΑΕ επανειλημμένα ζητούσε από τις αρμόδιες αρχές να της σταλούν τα πορίσματα της άρσης του τηλεφωνικού απορρήτου, τα οποία τελικά πήρε στα χέρια της σχεδόν δύο χρόνια μετά. Παρότι όμως τα πήρε, δεν προχώρησε σε βάθος την έρευνα, με τον ισχυρισμό ότι δεν προκύπτει τίποτα καινούργιο!

* * *

Και ενώ μια σειρά από στοιχεία από τους ελέγχους ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν για τη βαθύτερη διερεύνηση της υπόθεσης, με πράξη της αρμόδιας εισαγγελέα Πρωτοδικών στις 6/11/2017 η δικογραφία όδευε για το αρχείο. Χρειάστηκαν επανειλημμένες διαμαρτυρίες, δημόσιες καταγγελίες, παρεμβάσεις του Κόμματος και υπόμνημά του στην Εισαγγελική Αρχή στις 8/3/2018, ώστε η υπόθεση τελικά να μην αρχειοθετηθεί. Πράγματι, η Εισαγγελία Εφετών «επέστρεψε» την υπόθεση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, για επανεξέταση και περαιτέρω έρευνα. Από εκεί φαίνεται να στάλθηκε για προκαταρκτική εξέταση στη ΓΑΔΑ, και στη συνέχεια να επέστρεψε σε εισαγγελέα Πρωτοδικών, ο οποίος τη χειρίζεται. Και ενώ το ΚΚΕ συνεχίζει να ζητάει απαντήσεις, μεταξύ άλλων και με την κατάθεση Ερώτησης στη Βουλή, στις 18/1/2019 εμφανίζεται το νέο κρούσμα συνακροάσεων με τρίτους στο τηλεφωνικό κέντρο της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, μεταξύ άλλων και με άλλο πολιτικό κόμμα. Σε όλη αυτήν τη διαδρομή, το μπαλάκι των ευθυνών πετιέται από τη μία αρχή στην άλλη, και με εντυπωσιακή ευκολία ορισμένοι αρμόδιοι καταλήγουν πως «είναι αδύνατος ο εντοπισμός των υπαιτίων». Στην πραγματικότητα, εδώ και δύο χρόνια δεν έχουν αξιοποιηθεί οι τεχνολογικές δυνατότητες για να αποκαλυφθούν οι υπαίτιοι. Αυτό πρέπει να γίνει έστω και τώρα. Το γαϊτανάκι ευθυνών πρέπει να σταματήσει.

* * *

Δεν χωρά αμφιβολία πως είναι απαράδεκτη η βραδύτητα και κωλυσιεργία ορισμένων αρχών, θεσμών και υπηρεσιών όλα αυτά τα χρόνια, αναφορικά με τα σοβαρά και επικίνδυνα κρούσματα σε βάρος του ΚΚΕ. Είναι άνευ προηγουμένου η καθυστέρηση στις έρευνες για την εξαγωγή πορίσματος και τη συνέχιση της ποινικής διαδικασίας, την αποκάλυψη και δίωξη όσων βρίσκονται πίσω από τις λεγόμενες «συνακροάσεις», δηλαδή υποκλοπές. Βαθιά προβληματική είναι και η αποσιώπηση και υποβάθμιση των καταγγελιών του ΚΚΕ από την κυβέρνηση και άλλους που «κόπτονται» για τη διαφάνεια και την προστασία των δικαιωμάτων. Πολύ περισσότερο που το ζήτημα των υποκλοπών αφορά ευρύτερα το απόρρητο των επικοινωνιών και την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων του λαού. Και τα ερωτήματα γιατί συμβαίνουν όλα αυτά περιμένουν άμεσα απαντήσεις...

Οι NATOικοί «διεθνιστές» και ο εθνικισμός τους...

Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», που ουσιαστικά αποτυπώνει την αφίσα του ΚΚΕ για τη συμφωνία των Πρεσπών με σύνθημα «ΟΧΙ στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ, ΟΧΙ στα σχέδια ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ΟΧΙ στον αλυτρωτισμό και τον εθνικισμό, ΝΑΙ στην αλληλεγγύη και κοινή πάλη των λαών» προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, την έντονη αντίδραση από διάφορα «παπαγαλάκια» του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν αναλάβει - κατ' εντολή των Στέιτ Ντιπάρτμεντ και πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ελλάδα - να εξωραΐσουν τη συμφωνία των Πρεσπών και να την εμφανίσουν ως «προοδευτική» στα μάτια του λαού.

Τι είπαν; Τίποτα πρωτότυπο. Επανέλαβαν τα ίδια που έλεγαν ομοϊδεάτες τους ΕυρωΝΑΤΟικοί την περίοδο των πολέμων στη Γιουγκοσλαβία, την περίοδο της ιμπεριαλιστικής επέμβασης του ΝΑΤΟ, την περίοδο της αντίθεσης στο «σχέδιο Ανάν» κ.λπ., ότι το ΚΚΕ «φλερτάρει με τον εθνικισμό». Περσινά ξινά σταφύλια δηλαδή...

Ποιοι τα λένε αυτά; Οι ...«διεθνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ, που για 4 χρόνια συγκυβέρνησαν αρμονικότατα με τον ακροδεξιό και εθνικιστή συνέταιρό τους, τους ΑΝΕΛ... Ενώ όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στη ναζιστική Χρυσή Αυγή, είναι μακρύς ο κατάλογος ενεργειών και πράξεων που φανερώνουν στάση ανοχής και πλυντηρίου στην εγκληματική οργάνωση σε όλη τη θητεία της κυβέρνησης, από το 2015 μέχρι σήμερα...

Οι «διεθνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ, που δίνουν γη, αέρα και θάλασσα για να γίνεται η Ελλάδα, από την Αλεξανδρούπολη έως τη Σούδα, μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση, εφαλτήριο για επιθέσεις και επεμβάσεις σε βάρος λαών και κρατών σε όλη την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου.
Είναι άραγε εθνικισμός το να εναντιώνεσαι στο στόχο να χωθούν οι λαοί των Δυτικών Βαλκανίων στη στρούγκα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών αυτών οργανισμών; Να αντιστέκεσαι στην ενίσχυση της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ στην περιοχή; Του ΝΑΤΟ, που εκτός από όλα όσα έχει κάνει στα Βαλκάνια στο παρελθόν, συγκροτεί διάταξη μάχης στην αντιπαράθεση με τους ανταγωνιστές του και κυρίως τη Ρωσία στην Ανατολική Ευρώπη;

Είναι άραγε εθνικισμός να λες ότι οι πληγές και τα προβλήματα των αλυτρωτισμών δεν πρόκειται να λυθούν εντός ΝΑΤΟικού και ευρωενωσιακού πλαισίου; Οτι οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί θέλουν τους εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς ζωντανούς, για να μπορούν να τους αξιοποιούν όταν θέλουν να αμφισβητούν συμφωνίες, να διαλύουν χώρες και να ξαναχαράσσουν σύνορα; Δεν υπάρχουν άλλωστε εκατοντάδες παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν και μάλιστα στην ίδια την περιοχή των Βαλκανίων τα τελευταία 30 χρόνια;

Είναι άραγε εθνικισμός να μην κλείνεις τα μάτια στα ζητήματα που μένουν ανοιχτά και δεν επιλύονται (πώς θα μπορούσαν άραγε εντός ιμπεριαλιστικού πλαισίου...), αλλά αποτελούν το έδαφος για ενίσχυση των αλυτρωτισμών στο μέλλον;
Είναι άραγε εθνικισμός να εναντιώνεσαι στα σχέδια «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας σου, ανάληψης πρωταγωνιστικού ρόλου στην προώθηση των επιθετικών σχεδίων, στο διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης να έχει η χώρα ηγετική θέση στα ευρωΝΑΤΟικά Βαλκάνια, σε έναν νέο δηλαδή «μεγαλοϊδεατισμό» που θα φέρει, όπως και ο παλιότερος, με μαθηματική ακρίβεια συμφορές και τραγωδίες για το λαό;

Γιατί (όλως τυχαίως...) οι εγχώριοι εθνικιστές και ο αλυτρωτισμός της από δω πλευράς δεν ενδιαφέρονται για το ΝΑΤΟικό χαρακτήρα της συμφωνίας, αλλά επικεντρώνουν μόνο στην ονοματολογία και την επανάληψη ανιστόρητων συνθημάτων, όπως ότι «η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελλάδα», που ουσιαστικά ανοίγει ζήτημα αμφισβήτησης συνόρων; Πολύ απλά γιατί δεν αμφισβητούν το στόχο η Ελλάδα να λειτουργεί σαν μαντρόσκυλο των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, να κλέψει την δόξα του Ισραήλ ή της Τουρκίας...

Η στάση αυτή εναντίωσης σε όλο το ΝΑΤΟικό σχεδιασμό, μέρος της οποίας είναι η συμφωνία των Πρεσπών, η στάση ανάδειξης των προβλημάτων και των πληγών που αφήνει ανοιχτές, αποτελεί πραγματική διεθνιστική στάση, τη μοναδική στάση που στέκεται με κριτήριο το συμφέρον των λαών της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ και συνολικά των λαών της περιοχής.
Διεθνισμός με την πλευρά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, με την πλευρά των σχεδίων διεύρυνσής τους στα Βαλκάνια, ενίσχυσης της παρουσίας του στην περιοχή, δεν υπάρχει... Διεθνισμός με σχέδια επιχειρηματικών ομίλων για το μοίρασμα αγορών Ενέργειας και μεταφορικών δικτύων επίσης δεν υπάρχει. Ας αφήσουν λοιπόν τα σάπια και τις συκοφαντίες. Η μόνη πραγματική διεθνιστική και πατριωτική στάση από τη σκοπιά του λαού είναι αυτή της εναντίωσης στη συμφωνία των Πρεσπών, η εναντίωση στα σχέδια ΝΑΤΟ - ΕΕ, η αλληλεγγύη και η κοινή πάλη των λαών για την οποία το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις.

Ραντεβού λοιπόν τη μέρα της ψήφισης της συμφωνίας, στην κινητοποίηση στην αμερικάνικη πρεσβεία. Εκεί είναι η θέση όλων όσοι είναι με το μέρος της προόδου, της ειρήνης, του γνήσιου λαϊκού πατριωτισμού που πάει μαζί με τον γνήσιο διεθνισμό και αντιπαλεύει τόσο τον αντιδραστικό εθνικισμό όσο και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου.

Προπαγάνδα made in USA

Η προπαγανδιστική μηχανή της κυβέρνησης και άλλων αστικών επιτελείων, οι φανεροί και αφανείς μηχανισμοί που πήραν μπροστά για τα καλά τις τελευταίες μέρες για να εξωραΐσουν την επαίσχυντη αμερικανοΝΑΤΟική συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ, την ξέρουν καλά τη δουλειά.
Οι ευρωατλαντικοί σχεδιασμοί στα Βαλκάνια, που κάνουν με τη συμφωνία αυτή το επόμενο επικίνδυνο βήμα τους, έχουν εξάλλου πλούσιο παρασκήνιο και προϊστορία.
Αποκαλυπτικά μεταξύ άλλων είναι τα όσα έχει καταγράψει ο «Ριζοσπάστης» για το τριετές πρόγραμμα «οικοδόμησης εμπιστοσύνης» ανάμεσα σε Ελλάδα και ΠΓΔΜ, πρόγραμμα που εκπόνησε προ τριετίας το «Ινστιτούτο Μελέτης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» του Πανεπιστημίου Κολούμπια, με επικεφαλής έναν πρώην υψηλόβαθμο σύμβουλο στο αμερικανικό ΥΠΕΞ και στον ΟΗΕ.
Οπως προκύπτει, το Πανεπιστήμιο διέθεσε ένα «σημαντικό ποσό» για τη «βελτίωση των διμερών σχέσεων Ελλάδας - ΠΓΔΜ», στο πλαίσιο του οποίου αναπτύχθηκαν επαφές με τον Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας (ΣΕΒΕ) και άλλες επιχειρηματικές ενώσεις, με ανθρώπους της Τοπικής Διοίκησης και βέβαια με ΜΜΕ, που προπαγάνδιζαν την ανάγκη να επιτευχθεί λύση με την ΠΓΔΜ στα ΝΑΤΟικά πρότυπα.
Ολη αυτήν τη «δραστηριότητα» συνοψίζει και προαναγγέλλει ότι θα γενικευτεί ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα η ίδια η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τους στόχους της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, που βγήκε στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα.
Εκεί, ανάμεσα σε άλλα που περιγράφουν τη μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με κομβικό ρόλο στην προώθηση των σχεδίων των ΗΠΑ στα Βαλκάνια μέσα και από την «πλήρη εφαρμογή» της συμφωνίας των Πρεσπών, ξεκαθαρίζεται ορθά - κοφτά ότι η πρεσβεία των ΗΠΑ θα αξιοποιήσει ακόμα πιο ενεργά ΜΚΟ, εκπαιδευτικά ιδρύματα και ΜΜΕ, «πολιτιστικά» και θρησκευτικά ιδρύματα, προκειμένου «οι Ελληνες πολίτες να κατανοήσουν τις προτεραιότητες των ΗΠΑ στην περιοχή και να υποστηρίξουν τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με τις ΗΠΑ, τους οικονομικούς δεσμούς και την πολιτική εμπλοκή».
Με δυο λόγια, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, με παρέμβαση που θυμίζει άλλες, πολύ σκοτεινές εποχές, και προφανώς προσβλέποντας και στις ανεκτίμητες υπηρεσίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που έχει συμβάλει όσο λίγοι στο «ξέπλυμα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, προαναγγέλλει μια «καταιγίδα» από παρεμβάσεις και στήσιμο μηχανισμών σε όλα τα επίπεδα, ούτως ώστε η ελληνική κοινωνία να... κατανοήσει και να στοιχηθεί με τα προτάγματα των ΗΠΑ.
Είναι σε αυτό το «πνεύμα» που οργιάζει τις μέρες αυτές η αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής προπαγάνδα από την πλευρά της κυβέρνησης και διαφόρων μηχανισμών, με στόχο είτε να αποσιωπήσουν τελείως, είτε να εξωραΐσουν τους βρώμικους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς που υπηρετεί η συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ.
Είναι μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο που οργιάζει η κούφια αντιπαράθεση κοσμοπολιτών και εθνικιστών, που σηκώνουν τον αχό της ονοματολογίας για να κρύψουν τη συμφωνία τους με τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς που υπηρετούνται με τη συμφωνία και αποτελούν κοινή συνισταμένη τους.
Μέσα από ένα τέτοιο πρίσμα βλέπει κανείς πιο καθαρά και γιατί κοσμοπολίτες και εθνικιστές υπερασπιστές της αστικής τάξης και των συμφερόντων της συναντιούνται στην επίθεσή τους απέναντι στο ΚΚΕ, αφού ενοχλούνται από τις σταθερές και κρυστάλλινες θέσεις του, όσο και τη δράση του ενάντια στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, ενάντια στους αλληλοτροφοδοτούμενους εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς σε Ελλάδα και ΠΓΔΜ που «ταΐζουν» η ίδια η συμφωνία και οι ΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί στα Βαλκάνια.

ΛΑΣΥ ΚΕΡΚΥΡΑ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στην συνεδρίαση του Π.Σ.Ι.Ν. στις 20/01/19 ο Περιφερειάρχης μοίρασε έγγραφο του προς τον ΣΥΔΙΣΑ με το οποίο ενημερώνει ότι δεν μπορεί να χορηγήσει άδεια λειτουργίας για τον ΧΥΤΑ Λευκίμμης επικαλούμενος ελέγχους που έκαναν 2 αρμόδιες υπηρεσίας της Περιφέρειας και από τους οποίους προκύπτουν σοβαρές παραβιάσεις της υπάρχουσας νομοθεσίας για τη λειτουργία του ΧΥΤΑ (επισυνάπτονται).

Με αυτή την ενέργεια του ο Περιφερειάρχης των ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ προσπαθεί να ελαφρύνει τις τεράστιες ευθύνες του για την επιβολή με αστυνομική βία του ανοίγματος ενός ακατάλληλου ΧΥΤΑ. Όλοι θυμούνται ότι σε πλήρη συγχορδία με την κυβέρνηση, τη ΝΔ, το Δήμαρχο και τα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζαν και προπαγάνδιζαν ότι το άνοιγμα του ΧΥΤΑ Λευκίμμης «είναι μονόδρομος για τη λύση του προβλήματος των σκουπιδιών στην Κέρκυρα» Βέβαια ούτε το πρόβλημα των σκουπιδιών λύθηκε και 5 μήνες μετά το άνοιγμα του ΧΥΤΑ Λευκίμμης όλη η Κέρκυρα ήταν γεμάτη από σωρούς σκουπιδιών. Το μόνο που «κατόρθωσε» ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η δημιουργία μιας ακόμα χωματερής.

Από τους ελέγχους των 4 ελεγκτών των αρμοδίων υπηρεσιών της Περιφέρειας προκύπτει ότι 7 μήνες μετά τη βίαιη λειτουργία του ΧΥΤΑ Λευκίμμης καταγράφονται 40 παραβιάσεις της περιβαλλοντολογικής νομοθεσίας. Μάλιστα ορισμένες παραβιάσεις δημιουργούν σοβαρούς κινδύνους για την υγιεινή και ασφάλεια όσων εργάζονται εκεί  αλλά και των περιοίκων (στραγγίσματα που βρωμάνε, καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος που είναι μέσα στα νερά, έλλειψη αντιπυρικής προστασίας κ.α.).

Και από τα αποτελέσματα των ελέγχων αναδεικνύεται η τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ σε συμπόρευση με τη ΝΔ που επέβαλε με την κρατική καταστολή και την αστυνομική βία  το άνοιγμα ενός ΧΥΤΑ που δεν τηρούσε καμία προδιαγραφή και στην πράξη την μετέτρεψε σε μια χωματερή.

Σοβαρότατες ευθύνες έχουν και όλοι οι κρίκοι του κρατικού μηχανισμού που επέβαλλαν αυτήν την απαράδεκτη λύση.

Αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχε το ΚΚΕ που από το 2008 και μετά είχε εναντιωθεί στην κατασκευή του ΧΥΤΑ Λευκίμμης και στη λειτουργία του.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία της Κέρκυρας μπορούν να βγάλουν τα ανάλογα πολιτικά συμπεράσματα για την αντιδημοκρατική πρακτική της κυβέρνησης, του Δήμου και της Περιφέρειας αλλά και της ΝΔ που σιγοντάριζε. Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στο κίνημα και σε όλες τις εκλογικές μάχες που έρχονται.

21/01/19                                                                                    Γραφείο Τύπου

                                                                               Λαϊκής Συσπείρωσης Ι.Ν.