Τις τελευταίες ημέρες έχουμε ασχοληθεί αρκετά
με δύσοσμες περσόνες του φασιστικού τόξου εντός και εκτός βουλής.
Συγκεκριμένα, η αρχή έγινε όταν ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Μπογδάνος
βρέθηκε μαζί με τον υπόδικο ναζί Ηλία Κασιδιάρη και μερικούς ακόμα
φασίστες στην πλατεία Βικτωρίας στα πλαίσια μιας μισανθρωπικής και
ρατσιστικής συγκέντρωσης κατά των προσφύγων. Στη συνέχεια ο βουλευτής
της ΝΔ επιτέθηκε στη δημοσιογράφο του ραδιοφωνικού σταθμού “Αθήνα 98,4”
Ελευθερία Κουμάντου, απαιτώντας μάλιστα την απόλυσή της, για το ρεπορτάζ
που κάλυπτε τα γεγονότα της πλατείας. Την επομένη, το ίδιο αυτό ον
προχώρησε σε ονομαστική επίθεση με φραστικές προσβολές και απειλές κατά
του δημοσιογράφου και μέλους του ΚΚΕ, Νίκου Μπογιόπουλου, πράξη που
καταδικάστηκε από πολλά μέσα ενημέρωσης, πρόσωπα και κόμματα του
κοινοβουλίου. Το μοναδικό σχόλιο του γράφοντος επί του γεγονότος είναι
το εξής: “τενεκές είναι θόρυβο κάνει”.
Το θετικό της υπόθεσης είναι το ολοφάνερο γνώθι σαυτόν του βουλευτή Μπογδάνου, ο οποίος χωρίς να υπάρχει πουθενά αναφορά του προσώπου του, στην ανάρτηση του Νίκου Μπογιόπουλου, κατάφερε να αναγνωρίσει στον εαυτό του τις ιδιότητες του φασίστα, του ρουφιάνου, του γλίτσα, του γελοίου, του προϊόντος και συμβόλου παρακμής και του ατόμου για λύπηση. Ωστόσο το ζήτημα είναι βαθύτερο και ξεκάθαρα πολιτικό.
Πολύ ορθά ο Νίκος Μπογιόπουλος γράφει σε άρθρο του στον Ημεροδρόμο πως το θέμα δεν είναι ο Μπογδάνος, αλλά η ίδια η ΝΔ. Επίσης πολύ ορθά το ΚΚΕ μέσω του 902.gr σχολιάζει πως ο Μπογδάνος δεν είναι δικομανής, ούτε έχει κάποια μανία καταδίωξης, είναι ένας φανατικός αντικομμουνιστής, απόλυτα συνεπής με το σύστημα που υπηρετεί. Και όπως πολύ εύστοχα δηλώνει η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη «Τα συρρικνωμένα φασιστάκια, καλά κρυμμένα εντός – εκτός του κοινοβουλευτικού φαίνεσθαι, άρχισαν να φουσκώνουν επικίνδυνα. Δε θα τους χαριστούμε…»
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ακόμη η ΝΔ δεν έχει τοποθετηθεί επί του θέματος, καλύπτοντας το βουλευτή της. Η ανοχή όμως είναι συνενοχή. Πολλοί ζήτησαν τη διαγραφή Μπογδάνου και σοφά έπραξαν. Ο πρωθυπουργός θα έπρεπε ήδη να έχει διαγράψει τον εν λόγω βουλευτή από τη ΝΔ και σαφώς το ίδιο θα έπρεπε να έχει πράξει και η ΕΣΗΕΑ.
Εδώ όμως τίθεται ένα ζήτημα. Ο Μπογδάνος είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου με τη Νέα Δημοκρατία, διότι βρέθηκαν 24.733 ελαφρόμυαλους, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου, που τον ψήφισαν. Αν διαγραφεί από τη ΝΔ, προφανώς και θα διατηρήσει την έδρα του στη βουλή (ποιος έχασε την τσίπα για να τη βρει ο Μπογδάνος) αρχικά ως ανεξάρτητος. Το επόμενο βήμα και λαμβάνοντας υπόψη τα κολλητιλίκια του Μπογδάνου με τον Κασιδιάρη, είναι να προσχωρήσει στο νεοσύστατο ναζιστικό κόμμα του δεύτερου “Έλληνες για την πατρίδα” και κάπως έτσι, υποχθόνια και έρποντας το φίδι θα βρεθεί ξανά εντός του κοινοβουλίου, χωρίς μάλιστα να έχει ψηφιστεί από το εκλογικό σώμα. Αυτός είναι ένας τρόπος να μπεις στη βουλή από το παράθυρο, ένα από τα πολλά περιβόητα παράθυρα που έχει φτιάξει η αστική δημοκρατία στους θεσμούς και στους νόμους της.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως ο φασισμός έχει ξεριζωθεί από τα αστικά κοινοβούλια, αντιθέτως έχει πολλές αποχρώσεις τόσο διεθνώς όσο και στο ελληνικό. Και αν ο Μπογδάνος είναι απλώς ένας γυμνοσάλιαγκας, ο Κασιδιάρης παραμένει αφενός ελεύθερος (αλήθεια, εκείνη η μακρόχρονη δίκη του ναζιστικού μορφώματος της ΧΑ θα ολοκληρωθεί ποτέ;) και αφετέρου φίδι. Γι’ αυτό λοιπόν κλείστε τα παράθυρα μην μπει το φίδι μέσα…
Το θετικό της υπόθεσης είναι το ολοφάνερο γνώθι σαυτόν του βουλευτή Μπογδάνου, ο οποίος χωρίς να υπάρχει πουθενά αναφορά του προσώπου του, στην ανάρτηση του Νίκου Μπογιόπουλου, κατάφερε να αναγνωρίσει στον εαυτό του τις ιδιότητες του φασίστα, του ρουφιάνου, του γλίτσα, του γελοίου, του προϊόντος και συμβόλου παρακμής και του ατόμου για λύπηση. Ωστόσο το ζήτημα είναι βαθύτερο και ξεκάθαρα πολιτικό.
Πολύ ορθά ο Νίκος Μπογιόπουλος γράφει σε άρθρο του στον Ημεροδρόμο πως το θέμα δεν είναι ο Μπογδάνος, αλλά η ίδια η ΝΔ. Επίσης πολύ ορθά το ΚΚΕ μέσω του 902.gr σχολιάζει πως ο Μπογδάνος δεν είναι δικομανής, ούτε έχει κάποια μανία καταδίωξης, είναι ένας φανατικός αντικομμουνιστής, απόλυτα συνεπής με το σύστημα που υπηρετεί. Και όπως πολύ εύστοχα δηλώνει η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη «Τα συρρικνωμένα φασιστάκια, καλά κρυμμένα εντός – εκτός του κοινοβουλευτικού φαίνεσθαι, άρχισαν να φουσκώνουν επικίνδυνα. Δε θα τους χαριστούμε…»
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ακόμη η ΝΔ δεν έχει τοποθετηθεί επί του θέματος, καλύπτοντας το βουλευτή της. Η ανοχή όμως είναι συνενοχή. Πολλοί ζήτησαν τη διαγραφή Μπογδάνου και σοφά έπραξαν. Ο πρωθυπουργός θα έπρεπε ήδη να έχει διαγράψει τον εν λόγω βουλευτή από τη ΝΔ και σαφώς το ίδιο θα έπρεπε να έχει πράξει και η ΕΣΗΕΑ.
Εδώ όμως τίθεται ένα ζήτημα. Ο Μπογδάνος είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου με τη Νέα Δημοκρατία, διότι βρέθηκαν 24.733 ελαφρόμυαλους, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου, που τον ψήφισαν. Αν διαγραφεί από τη ΝΔ, προφανώς και θα διατηρήσει την έδρα του στη βουλή (ποιος έχασε την τσίπα για να τη βρει ο Μπογδάνος) αρχικά ως ανεξάρτητος. Το επόμενο βήμα και λαμβάνοντας υπόψη τα κολλητιλίκια του Μπογδάνου με τον Κασιδιάρη, είναι να προσχωρήσει στο νεοσύστατο ναζιστικό κόμμα του δεύτερου “Έλληνες για την πατρίδα” και κάπως έτσι, υποχθόνια και έρποντας το φίδι θα βρεθεί ξανά εντός του κοινοβουλίου, χωρίς μάλιστα να έχει ψηφιστεί από το εκλογικό σώμα. Αυτός είναι ένας τρόπος να μπεις στη βουλή από το παράθυρο, ένα από τα πολλά περιβόητα παράθυρα που έχει φτιάξει η αστική δημοκρατία στους θεσμούς και στους νόμους της.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως ο φασισμός έχει ξεριζωθεί από τα αστικά κοινοβούλια, αντιθέτως έχει πολλές αποχρώσεις τόσο διεθνώς όσο και στο ελληνικό. Και αν ο Μπογδάνος είναι απλώς ένας γυμνοσάλιαγκας, ο Κασιδιάρης παραμένει αφενός ελεύθερος (αλήθεια, εκείνη η μακρόχρονη δίκη του ναζιστικού μορφώματος της ΧΑ θα ολοκληρωθεί ποτέ;) και αφετέρου φίδι. Γι’ αυτό λοιπόν κλείστε τα παράθυρα μην μπει το φίδι μέσα…