ΝΑΤΟ: Χούντες – πόλεμοι – τρομοκρατία

Σαν σήμερα, 4 Απριλίου 1949, υπογράφτηκε η συνθήκη δημιουργίας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, του ΝΑΤΟ, στην Ουάσιγκτον. ΗΠΑ, Βέλγιο, Γαλλία, Δανία, Λουξεμβούργο, Ιταλία, Καναδάς, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία ήταν τα αρχικά κράτη που έγιναν μέλη στο ΝΑΤΟ. 

Το ΝΑΤΟ είχε ξεκάθαρο στόχο και ρόλο από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, ήταν μια βασική επιθετική κίνηση που οργάνωσαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, κατά της Σοβιετικής Ένωσης, μετά το Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

50 χρόνια μετά την ίδρυση του το ΝΑΤΟ, πάλι στην Ουάσιγκτον, στις 23 Απριλίου 1999 οι ηγέτες των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ – κι ενώ βομβάρδιζαν τη Γιουγκλοσλαβία, υπέγραφαν τη λεγόμενη συμφωνία για το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, διατηρώντας κι επεκτείνοντας τα βασικά του χαρακτηριστικά: 

  Μια δολοφονική συμμαχία, ένας παγκόσμιος χωροφύλακας, που υπερασπίζεται συγκεκριμένα συμφέροντα οικονομικά και γεωπολιτικά, μια συμμαχία δολοφόνος των λαών. 

  Σύμφωνα με το ανακοινωθέν της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και το αναθεωρηθέν «Στρατηγικό Δόγμα της Συμμαχίας», στις αποστολές του ΝΑΤΟ αναγνωρίζονται οι «ειρηνευτικές επιχειρήσεις», η αντιμετώπιση της διασποράς όπλων μαζικής καταστροφής και η «διεθνής τρομοκρατία».

  Πρακτικά,  θεσμοθετείται η δράση του, χωρίς όρια, σε ολόκληρο τον πλανήτη και η μετατροπή του σε παγκόσμιο κατασταλτικό μηχανισμό. Επίσης, σταματά και τυπικά πια να είναι «αμυντικός» οργανισμός, που αποκρούει ένοπλες επιθέσεις εναντίον των μελών του. Έχει ως ασχολία «ζωτικά συμφέροντα, διαχείριση κρίσεων, επιβολή κυρώσεων για την τρομοκρατία» κλπ.  

Το «έργο» του ΝΑΤΟ

Ας θυμηθούμε λίγο από την «ανθρωπιστική» δράση το ΝΑΤΟ και των κρατών μελών του: 

Κατάφωρες παραβιάσεις των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, όπως στις περιπτώσεις της Κύπρου, της Κούβας, της Χιλής, της Παλαιστίνης, της Γρανάδας, του Παναμά, της Λιβύης, της Δομινικανής Δημοκρατίας, της Νικαράγουας, του Σαλβαντόρ, της Βοσνίας, της Γιουγκοσλαβίας, των Βαλκανίων γενικά. 

Κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, με κυρίαρχο το ρόλο των ΗΠΑ, έδειξαν την «ειρηνική» τους  διάθεση, πρόθεση και πράξη στον πόλεμο στην Κορέα και στο Βιετνάμ, στην επέμβαση στην Ινδοκίνα, στη Γρανάδα και στον Παναμά, στην επιδρομή στη Λιβύη, στο Λίβανο και τον Περσικό Κόλπο, στο Ιράκ, στις  στρατιωτικές επεμβάσεις στις Φιλιππίνες, στη Σομαλία κ.α. 

Να μην ξεχάσουμε και τις δραστηριότητες των συμμάχων των Αμερικανών, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, στα Φόλκλαντ, στην Αλγερία, και αλλού, όπως επίσης και την εμπλοκή τους εσωτερικά χωρών όπως στο Σαλβαδόρ και στη Νικαράγουα.

Τι «κέρδισε» η Ελλάδα από τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ

Τρία χρόνια μετά την ίδρυση του ΝΑΤΟ, στις 18 Φεβρουαρίου του 1952, η Βουλή επικύρωσε τη συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. H ένταξη στο ΝΑΤΟ επικυρώθηκε επί κυβέρνησης Ν. Πλαστήρα. Αρνητικά ψήφισαν μόνο οι βουλευτές της ΕΔΑ και ο ανεξάρτητος βουλευτής Μιχ. Κύρκος. Ακολουθεί κι εδώ ένας μικρός απολογισμός που αποδεικνύει πως το ΝΑΤΟ έχει συγκεκριμένο ρόλο και στη χώρα μας,  αυτόν του υπονομευτή της ανεξαρτησίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, έχει εκθέσει και εκθέτει σε τεράστιους κινδύνους το λαό της χώρας, λόγω της εμπλοκή της στην ιμπεριαλιστική συμμαχία. 

Κορέα: Τη δεκαετία του 50 η επέμβαση κρατών – μελών του ΝΑΤΟ στην Κορέα βάφτηκε και με ελληνικό αίμα: από τον Στρατό 183 νεκροί και 610 τραυματίες και οι απώλειες της Αεροπορίας 12 νεκροί και 4 χαμένα αεροσκάφη. 

Κύπρος: Η τραγωδία της Κύπρου το 1974 έχει τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ.  Δείχνουν πολλά μόνο και μόνο τα στοιχεία που προέκυψαν από την ανάκριση που διεξήχθη στη Βουλή το 1987, για το «φάκελο της Κύπρου», και καταγράφτηκαν στο βιβλίο «Έγκλημα εναντίον της Κύπρου», του τότε βουλευτή του ΚΚΕ, Κώστα Κάππου:

   Το ΝΑΤΟ λοιπόν και οι Αμερικάνοι ήταν αυτοί, που σχεδίασαν το πραξικόπημα κατά του Μακάριου – όπως ομολόγησε ο επικεφαλής του πραξικοπήματος στην Κύπρο, ο Γεωργίτσης – και οι συνταγματάρχες το εκτέλεσαν ώστε να δοθεί το πρόσχημα για την τουρκική επέμβαση στο νησί. Ήταν αυτοί, που ασκούσαν «φορτική πίεση» – όπως ομολόγησε ο «πρωθυπουργός» Κόλλιας – για την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια της προέλασης των τουρκικών δυνάμεων. Ήταν αυτοί, που μέσω του 6ου Αμερικανικού Στόλου, της βρετανικής αεροπορίας και των βρετανικών ναυτικών δυνάμεων, έπαιξαν ρόλο προγεφυρώματος – όπως ομολόγησε ο τότε αρχηγός ΓΕΑ Παπανικολάου – για την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στο νησί και την αναχαίτιση των ελληνικών δυνάμεων σε περίπτωση που αυτές «εκινούντο». Ήταν αυτοί, που – όπως ανέφερε ο αντιστράτηγος του ΑΕΔ Μπίτος – σε τηλεφωνικές επικοινωνίες του Κίσινγκερ με τον Ετσεβίτ, του έδωσαν την «άδεια» να βυθίσει το ελληνικό αρματαγωγό που βρέθηκε στην περιοχή.

Χούντα: Η χούντα είναι ένα ακόμα «κατορθώματα» των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Παραστρατιωτικές οργανώσεις που είχαν διαβρώσει το στρατό και δρούσαν στη χώρα, όπως ο περιβόητος ΙΔΕΑ, που κορυφαίο του στέλεχος ήταν ο Γ. Παπαδόπουλος, ήταν δικά τους δημιουργήματα. Αναφορικά με τη στάση της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ στη χούντα των συνταγματαρχών, αποκαλυπτικό είναι το τηλεγράφημα της 13ης Γενάρη 1968 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς τον τότε Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα: «1. Αποφασίσαμε να κινηθούμε βραχυπρόθεσμα προς μία σχέση συνεργασίας με το καθεστώς της Αθήνας. Το σχέδιό μας είναι πρώτον να συμβουλευτούμε εντός της βδομάδας στην Ουάσιγκτον τους εκπροσώπους του ΝΑΤΟ και έπειτα να σας εξουσιοδοτήσουμε να κάνετε επίσημο τηλεφώνημα στον Πιπινέλη. Η τυπική επαφή με τους υπουργούς της χούντας δε θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί για την ώρα αλλά είναι ορατή ως το επόμενο βήμα (…)».

Γιουγκοσλαβία 1999: Στρατιωτικές βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, ολόκληρο το ελληνικό έδαφος παραδόθηκε στη ΝΑΤΟική δολοφονική συμμαχία για το έγκλημα ενάντια στο λαό της Γιουγκοσλαβίας. Μόνο από τη Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο πέρασε η ακόλουθη ΝΑΤΟική δύναμη: 1.000 αεροσκάφη, 420 πλοία, 510 σιδηροδρομικοί συρμοί, 1.400 φάλαγγες οχημάτων διαφόρων τύπων, 40.000 οχήματα και 60.000 στρατιώτες.

Ιράκ: Η Ελλάδα συμμετέχει και στο έγκλημα του ΝΑΤΟ στο Ιράκ. Το κρίσιμο διάστημα της επίθεσης στο Ιράκ (20 Μάρτη – 30 Απρίλη 2003), 5.270 αεροσκάφη του ΝΑΤΟ με κατεύθυνση το Ιράκ προσγειώθηκαν ή περνώντας από τον εθνικό εναέριο χώρο μας, έδωσαν αναφορά πορείας στη Σούδα. Ανάμεσά τους 3.963 μεταφορικά και 307 μαχητικά. Επίσης σταθερά κάθε μέρα απογειώνονταν ή προσγειώνονταν από τη Σούδα πάνω από 20 κατασκοπευτικά, ηλεκτρονικού πολέμου, ιπτάμενα τάνκερ και ραντάρ, ανθυποβρυχιακά και άλλα αεροσκάφη.

«Κόκκινη προβιά»: Η υπόθεση ξεκινά τη δεκαετία του ’50, όταν η CΙΑ στήνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μιαν απίστευτη τρομοκρατική – παρακρατική επιχείρηση, στο όνομα της αντιμετώπισης του «κομμουνιστικού κινδύνου». Η επιχείρηση γίνεται γνωστή στην Ιταλία με τον κωδικό «Γκλάντιο». Στην Ελλάδα, το παράρτημα της «Γκλάντιο» ονομάζεται «Κόκκινη προβιά». Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», που το Νοέμβρη του 1990 αποκάλυψε την υπόθεση, ο παρακρατικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ συμπεριλάμβανε κρύπτες με χιλιάδες όπλα που είχαν τοποθετηθεί κάτω από δημόσια κτίρια ή ακόμα και εκκλησίες, και έναν αριθμό «εκπαιδευμένων» να αναλάβουν δράση εφόσον το απαιτούσε η εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα. Η συμφωνία της «Κόκκινης προβιάς» υπογράφηκε στις 25 Μάρτη του 1955 από τον πρωθυπουργό Παπάγο και το στρατηγό της CΙΑ Τράσκοτ. Πρόσχημα, βέβαια, ο «κομμουνιστικός κίνδυνος».

Να μην ξεχάσουμε επίσης, τα Ίμια και τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, αυτά ήρθαν να επικυρωθούν με τη ΝΑΤΟική συμφωνία της Μαδρίτης, το 1997. Εκεί ήταν, επί ΝΑΤΟικού εδάφους, που η κυβέρνηση Σημίτη υπέγραψε τη συμφωνία για τα «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο»… 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Το άλλο με την απαγόρευση συναθροίσεων το ξέρετε; – Δίκη με 200 μάρτυρες στο Εφετείο Αθηνών

Κατιούσα

Δεν είναι γάμος, ούτε οικογενειακή φωτογραφία στα χρόνια του κορονοϊού.
Είναι μια δίκη στο Τριμελές Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, όπου ήταν παρόντες: 167 μάρτυρες κατηγορίας, 40 μάρτυρες υπεράσπισης, περί τους 40 αστυνομικούς, 15 δικηγόροι, 12 κατηγορούμενοι (εκ των οποίων οι 5 προσωρινά κρατούμενοι) και τα μέλη της σύνθεσης του δικαστηρίου. Ούτε κινηματογραφική παραγωγή…

Οι τραγελαφικές αυτές εικόνες έδωσαν την αφορμή σε γνωστούς δικηγόρους να απευθύνουν ανοιχτή επιστολή στους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Υγείας, Πολιτικής Προστασίας, στον Πρόεδρο και τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τον Προϊστάμενο του Εφετείου Αθηνών, όπου ζητάνε μεταξύ άλλων την αποσυμφόρηση των φυλακών και σημειώνουν τα εξής.

Αξιότιμοι κύριοι,
Εν μέσω πανδημίας, με λήψη τόσων περιοριστικών μέτρων, με τεράστιες προσπάθειες από την πολιτεία για αποτροπή εξάπλωσης του ιού, με δικό μας αυτοπεριορισμό επί σειρά ημερών, την Παρασκευή 3/4/2020 υποχρεωτικά εμφανιστήκαμε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών για να εκφωνηθεί η υπόθεση με αριθμό πινακίου 1.
Εκεί σε μία αίθουσα του εφετείου και στον προαύλιο χώρο συγκεντρώθηκαν οι περισσότεροι από τους 167 μάρτυρες κατηγορίας, 40 μάρτυρες υπεράσπισης, περί τους 40 αστυνομικούς, 15 δικηγόροι, 12 κατηγορούμενοι ( οι 5 προσωρινά κρατούμενοι), η σύνθεση του Δικαστηρίου.
Όπως είναι φυσικό ΔΙΕΚΟΠΗ, για 1/6/2020. ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ γυρίσαμε σπίτια μας στις οικογένειες μας. Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος του κινδύνου ΑΝ έστω και ένας από εμάς από αυτόν τον πληθυσμό είναι φορέας. Τραγωδία.
Γι’ αυτό λάβετε μέτρα εγκαίρως. Σε 1- 2 μήνες θα είναι αργά. Αποσυμφορήστε τις φυλακές. Οι εκτίοντες ποινή να απολυθούν συντομότερα (Να γίνει πρόβλεψη για μέχρι 10 χρόνια κάθειρξη και όχι μέχρι 8 όπως ακούγεται και να γίνει πρόβλεψη για πάνω από 10 χρόνια με επαναφορά του 1/3). Και λήψη γενναίων μέτρων για αποφυλάκιση προσωρινά κρατούμενων.
Κατανοήστε το. Από τις φυλακές δεν κινδυνεύουν μόνο κρατούμενοι. Κινδυνεύουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
Εμείς που τα ζούμε σας προειδοποιούμε.

Την επιστολή υπογράφουν οι δικηγόροι Ταουξής Βασίλης, Γλύκας Γιάννης, Αγαπηνός Νίκος, Παπαδάκης Μανώλης, Παντελεάκη Γιώτα, Μυλωνάς Ιπποκράτης, Βασιλοπούλου Ιφιγένεια, Σύψας Χάρης, Σακαλόγλου Δημήτρης, Παναγοπούλου Γιάννα, Βαθειά Χριστίνα, Δημητριάδου Βούλα, Ράλλης Γιώργος, Κανελλόπουλος Νίκος, Ντιβανίδης Χρήστος, Γώγος Κωνσταντίνος, Παπαδόπουλος Όθων, Ψάρρης Γιάννης, Καλογριδάκης Γιάννης, Μάμμα Αλεξάνδρα, Παύλου Κωνσταντίνος, Σαζιώτης Βασίλης, Παντελίδη Βαλεντίνη και Σφυριδάκης Κωνσταντίνος.

Γιώργος Σιδέρης: «Και συ τσούλα των Δημίων Επιστήμη…»;

Κατιούσα

Η εξάπλωση του COVID-19 έφερε στην επιφάνεια διάφορα επιδημιολογικά μοντέλα αντιμετώπισης της πανδημίας. Ανοσία της αγέλης, οριζόντια περιοριστικά μέτρα με περιορισμό ή και απαγόρευση μετακίνησης του πληθυσμού και άλλα.
Στη χώρα μας διάφοροι φιλοκυβερνητικοί και όχι μόνο σχολιάζουν αρνητικά την επιλογή διαχείρισης της πανδημίας άλλων κρατών, όπως η Αγγλία και η Σουηδία. Οι ίδιοι άνθρωποι, όταν αναφέρονταν στο σύστημα Υγείας της χώρας τα προηγούμενα χρόνια, είχαν κάνει καραμέλα εκφράσεις όπως: «Αυτά που γίνονται στην Ελλάδα δεν γίνονται σε καμία άλλη χώρα του κόσμου. Δείτε τι κάνουν η Σουηδία και η Αγγλία…». Τι έγινε ξαφνικά και αυτό που θαύμαζαν το χλευάζουν;
Προκαλεί πράγματι φρίκη να ακούς με περίσσια ωμότητα από χείλη πρωθυπουργών κρατών ότι «κάποιοι συνταξιούχοι θα πεθάνουν, τι να γίνει;». Αλήθεια, όμως, αυτά τα αστικά κράτη δεν έχουν μηχανισμούς και επιτροπές από ειδικούς να συμβουλεύουν τους πρωθυπουργούς;
Προκαλεί πράγματι φρίκη η εγκληματική απόφαση των Ιταλών αυτοκινητοβιομηχάνων να δουλεύουν στο φουλ και να γίνονται οι χώροι δουλειάς πεδίο διασποράς μαζικού θανάτου. Αλήθεια, όμως, στη χώρα μας δεν δουλεύουν και μάλιστα με πιο εντατικούς ρυθμούς μια σειρά εργοστάσια βιομηχανικών κλάδων;
Θα ήταν άδικο αν χαρακτηρίζαμε όλους τους αστούς ηγέτες «ανθρώπους χωρίς ευαισθησίες». Υπάρχει έστω και ένας από αυτούς που δεν θα ήθελε η χώρα του να έχει τα λιγότερα δυνατά θύματα; Δεν καθορίζουν όμως οι χαρακτήρες των πρωθυπουργών τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας.

Ανεξάρτητα από προθέσεις είναι νόμος του συστήματος η Υγεία – εμπόρευμα

Οι νόμοι του καπιταλισμού είναι αδιαμφισβήτητοι και ανεξάρτητοι από προθέσεις και ευχολόγια. Οι υπηρεσίες Υγείας σε αυτό το σύστημα ήταν, είναι και θα είναι εμπόρευμα. Πουλιούνται και αγοράζονται για να αναπαραχθεί το βασικό εμπόρευμα, η εργατική δύναμη.
Κάθε χώρα αντιμετωπίζει την πανδημία ξεκινώντας από το εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας και που σε όλες τις χώρες, τα τελευταία 30 χρόνια, έχει αλλάξει δραματικά προς το χειρότερο.
Εχουν ιδιωτικοποιηθεί τα κοινωνικοασφαλιστικά συστήματα, έχει εξατομικευτεί η πρόσβαση στην Υγεία, λειτουργούν οι μονάδες Υγείας ως επιχειρηματικές μονάδες. Η Υγεία είναι πλέον ένα τεράστιο χωράφι μπίζνας, πεδίο ανταγωνισμού μονοπωλιακών ομίλων με αύξηση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου.
Κάπως έτσι τις τελευταίες μέρες ακούμε για τους αιμοσταγείς και αδίστακτους Τζόνσον και Τραμπ, αλλά και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες που «αφήνουν τον πληθυσμό τους να νοσήσει επειδή βάζουν τα κέρδη πάνω από την υγεία».
Μήπως όμως η κυβέρνηση της ΝΔ δεν κάνει το ίδιο; `Η μήπως αυτή βάζει την υγεία του λαού πάνω από τα κέρδη;
Αν αυτό ισχύει, γιατί μέχρι και σήμερα αντί να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, του κάνει δωράκια και διπλασιάζει τη μίσθωση των κρεβατιών ΜΕΘ από ιδιώτες; Γιατί αντί να προχωρήσει σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας αποκαλεί «ιδεοληπτικούς» αυτούς που το ζητάνε;
Γιατί αντί να εξασφαλίσει μέσα ατομικής προστασίας για τους υγειονομικούς, διαδίδει μέσω των διοικήσεων των νοσοκομείων ότι υπάρχει επάρκεια, αλλά οι εργαζόμενοι κάνουν αλόγιστη χρήση; Μήπως σταμάτησαν να δουλεύουν τα νοσοκομεία ως επιχειρήσεις;
Η σύγκριση λοιπόν με άλλα μοντέλα διαχείρισης εντάσσεται στην προσπάθεια να ταχθεί η πλειοψηφία του ελληνικού λαού στο σχέδιο της αστικής τάξης της χώρας, η οποία αγωνίζεται «πανεθνικώς» (!) και «για το καλό όλων μας» (!). Εχουμε βέβαια ακόμα δρόμο…

Τα επιστημονικά κριτήρια με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω

Συγκρούονται πράγματι τόσες πολλές τακτικές αντιμετώπισης της πανδημίας;
Η επιστήμη ως παραγωγική δύναμη έχει υποταχθεί στην πολιτική και την οικονομία της τάξης που έχει την εξουσία.
Δεν πρόκειται λοιπόν για το εάν το ένα ή το άλλο επιδημιολογικό μοντέλο είναι σωστό. Το ερώτημα δεν μπαίνει έτσι από καμία αστική τάξη και κανένα επιστημονικό επιτελείο.
Κυρίως γίνεται το εξής: Με το δοσμένο κρατικό σύστημα Υγείας (εμπορευματοποιημένο και υποστελεχωμένο) και τις δοσμένες δυνατότητες της καπιταλιστικής οικονομίας (δυναμική των κλάδων της βιομηχανίας) αποφασίζεται το ποιο επιδημιολογικό μοντέλο ακολουθείται. Δευτερευόντως, με το γνωστό κριτήριο «κόστος – όφελος», έρχεται και η επιστημονική επίφαση που το δικαιολογεί.
Κανείς δεν αμφισβητεί το αναγνωρισμένο διεθνώς επιστημονικό κύρος διαφόρων συμβούλων της κυβέρνησης. Το ίδιο ισχύει και για άλλους επιστήμονες που συμβουλεύουν άλλες κυβερνήσεις. Στη χώρα μας όμως προκύπτουν ερωτήματα όπως:

• –Ποια επιστημονικά δεδομένα υπαγορεύουν ότι ο υγειονομικός που νοσεί μπορεί να γυρίσει σε 7 μέρες στη δουλειά, ενώ ο χρόνος επώασης του ιού είναι έως και 17 μέρες;
• –Ποια επιστημονική εργασία αποδεικνύει πως είναι ασφαλές να πλένεις τα χέρια σου μόνο με αντισηπτικό μετά από επαφή με κρούσμα;
• –Με τι επιστημονικά δεδομένα συνεχίζουν οι ιδιωτικές κλινικές να πουλάνε τα τεστ σε όποιον αντέχει η τσέπη του, την ώρα που στο δημόσιο σύστημα Υγείας γίνονται με το σταγονόμετρο;
• –Ποια ιατρική λογική λέει να μη γίνεται επανέλεγχος σε θετικά κρούσματα παρά μόνο σε ανοσοκατασταλμένους;
• –Τι θα πει «κατ’ οίκον θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή» με τη δικαιολογία «να αποσυμφορηθεί το σύστημα Υγείας»;

Το παράδειγμα των ογκολογικών ασθενών

Στις κατευθυντήριες οδηγίες του το υπουργείο Υγείας της Γαλλίας γράφει για τους ογκολογικούς ασθενείς: «Θα πρέπει να προωθούνται τα μέτρα που επιτρέπουν τη διαχείριση των ασθενών με καρκίνο στο σπίτι. Αυτό περιλαμβάνει την τηλεϊατρική και τις τηλεφωνικές κλήσεις για την αντικατάσταση των επισκέψεων στο πλαίσιο απλής παρακολούθησης, καθώς και την αντικατάσταση ενδοφλέβιων φαρμάκων με φάρμακα από το στόμα (π.χ. χημειοθεραπεία και ορμονικές θεραπείες), όπου είναι δυνατόν (…) μερικοί ασθενείς με αργά εξελισσόμενο μεταστατικό καρκίνο θα μπορούσαν να λάβουν προσωρινά διαλείμματα στη θεραπεία τους (“drug holidays”) κατά την κρίση του θεράποντος ογκολόγου, με την επαναξιολόγηση της νόσου να πραγματοποιείται κάθε 2-3 μήνες και όχι νωρίτερα, για να αποφευχθεί η εισαγωγή σε νοσοκομείο».
Οι οδηγίες από την ASCO (American Society of Clinical Oncology – Αμερικανική Επιστημονική Εταιρεία Κλινικής Ογκολογίας) γράφουν: «Για τις χειρουργικές επεμβάσεις στους ογκολογικούς ασθενείς οι μη επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις να επαναπρογραμματιστούν, αν είναι δυνατό (…) για να διαφυλαχθούν πόροι του συστήματος Υγείας και να μειωθεί η επαφή του ασθενούς με τις δομές υγειονομικής περίθαλψης, συνίσταται να αναβληθούν προς το παρόν οι διαδικασίες που απαιτούν κλινικές επισκέψεις, όπως μαστογραφία και κολονοσκόπηση».
Να λοιπόν πώς αλλάζουν εν μία νυκτί τα επιστημονικά κριτήρια για να χωρέσουν στις αντοχές της κάθε καπιταλιστικής οικονομίας.
Η κατάσταση συμβολίζεται εύστοχα με αυτό ακριβώς που έγραφε χρόνια πριν ο Μαρξ: «Τη θέση της αμερόληπτης επιστημονικής έρευνας την πήρε η κακή συνείδηση και η άσχημη πρόθεση της απολογητικής».

Επιδημιολογικά μοντέλα ή πεδίο κερδοφορίας στον ανισόμετρο καπιταλισμό

Αντίστοιχα χρειάζεται να δούμε και τα λεγόμενα επιδημιολογικά μοντέλα. Αξίζει να αναλογιστούμε:

• –Μπορεί να εφαρμοστεί η τακτική «Μένουμε σπίτι» στη Βραζιλία και τις φαβέλες του Σάο Πάολο, στα παραπήγματα της Καλκούτας, στη Μογγολία και τις Φιλιππίνες;
• –Ποιος μπορεί να μιλήσει για «ευπαθείς ομάδες» που πρέπει να προστατευτούν στις διάφορες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, με τα γνωστά τεράστια σε αριθμό κρούσματα νοσούντων από HIV;

Η πανδημία φέρνει στο προσκήνιο μία μεγάλη αλήθεια. Το νόμο της ανισομετρίας του καπιταλισμού. Τη σχετική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της κάθε χώρας και το πνίξιμό τους από τις δοσμένες σχέσεις παραγωγής. Το βαθμό ετοιμότητας των συστημάτων Υγείας και τις υπηρεσίες Υγείας ως πεδίο επένδυσης κεφαλαίων.
Για παράδειγμα, χρειάζεται μελέτη η επιλογή της Γερμανίας για διενέργεια μαζικών τεστ. Σίγουρα δεν είναι άσχετη με την τεράστια κερδοφορία που θα φέρει για τις γερμανικές βιομηχανίες ιατροτεχνολογικού και άλλου εξοπλισμού (π.χ. «Bosch»), μαζί με τα μεγάλα γερμανικά μονοπώλια, που είναι ήδη στο κυνήγι του φαρμάκου, του εμβολίου.
Τα επιστημονικά δεδομένα προσαρμόζονται στον προσανατολισμό που έχουν κερδοφόροι κλάδοι της βιομηχανίας και στην περιβόητη ιχνηλάτηση. Νέες τεχνολογίες στην Κίνα και τη Γερμανία, γεωεντοπισμός στη Νότια Κορέα και πάει λέγοντας.

Η πανδημία του κορονοϊού θα φύγει, η υποδομή για το κάθε αστικό κράτος θα μείνει

Οι καπιταλιστές θέλουν η «αγέλη» να αποκτήσει άλλη ανοσία. Αυτή της ανοχής στα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, μαζί με τον μαζικό τρόμο μπροστά στο θάνατο και την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Η κάθε αστική τάξη στο τέλος δεν θα κάνει μόνο στατιστική των νεκρών. Θα υπολογίσει τις απώλειες κεφαλαίων, πόσο και αν άλλαξε η θέση της στον παγκόσμιο συσχετισμό.

Η «ενημέρωση» σε συνθήκες επιδημίας

Eurokinissi

Εικόνες όπως αυτή έξω από τις τράπεζες, προβλήθηκαν ξανά και ξανά τη βδομάδα που πέρασε στα δελτία ειδήσεων, ενοχοποιώντας τους συνταξιούχους και όχι την κυβέρνηση, προετοιμάζοντας το έδαφος για παραπέρα αυστηροποίηση των περιορισμών

Ο εργατικός - λαϊκός κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει σταθεί με υπευθυνότητα απέναντι στις επιστημονικές οδηγίες για την προστασία από την επιδημία του κορονοϊού, ακολουθεί τα περιοριστικά μέτρα παρά τις πολλές δυσκολίες που προκύπτουν μέσα στην καθημερινότητα και παρά τη συζήτηση που υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα σε σχέση με την αποδοτικότητά τους.

Θα πει κάποιος: Δεν υπάρχουν υπερβολικές ή καταχρηστικές μετακινήσεις; Σαφώς και υπάρχουν! Αλλά είναι πραγματικά αγυρτεία να φωτίζεις με τον προβολέα εξαιρέσεις, ακυρώνοντας ουσιαστικά τον κανόνα. Να κάνεις το άσπρο μαύρο, παρουσιάζοντας μια εικονική πραγματικότητα.
Παρακολουθώντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αυτό το διάστημα, συχνά σου δημιουργείται η εντύπωση ότι ζεις σε άλλη χώρα. Τις μέρες πριν από την απόφαση της κυβέρνησης για τον περιορισμό της κυκλοφορίας, είχαν αναλάβει εργολαβικά να στρώσουν το έδαφος και να προετοιμάσουν το μέτρο αυτό.
Αλλά και μετά τον περιορισμό της κυκλοφορίας, έχει ανοίξει μια «παράξενη» όρεξη σε κάποιους δημοσιογράφους και δημοσιολόγους για το αν τα μέτρα που έχουν παρθεί είναι αρκετά και μήπως πρέπει να ληφθούν πρόσθετα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «κάψας» τους για μέτρα, είναι οι διάλογοι που έλαβαν χώρα σε πρωινή εκπομπή όπου φιλοξενούνταν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης.
Εκεί η φέρελπις δημοσιογράφος ρώτησε τον υπουργό - μια και δυο και τρεις φορές - αν σκέφτεται η κυβέρνηση να λάβει πιο αυστηρά μέτρα, σε σημείο που ο υπουργός σχολίασε: «Βλέπω έχετε μια ανησυχία με τα μέτρα»!
Την ίδια στιγμή, υπάρχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρτήσεις με βίντεο που δείχνουν «πειραγμένα» πλάνα συνωστισμού, αλλά και καταγγελία ηλικιωμένου που υποστηρίζει ότι εμφανίζεται σε πρόσφατα τηλεοπτικά πλάνα, ενώ έχει να πάει στο σημείο αρκετές μέρες! Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι για γέλια, αν δεν ήταν πολύ σοβαρά.

Εύλογα ερωτήματα...

Για την οικονομία της κουβέντας, ας δεχτούμε ότι και οι κορόνες για ακόμα πιο αυστηρά μέτρα υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο την αγωνία για την προστασία της υγείας του λαού. Αν όμως είναι έτσι, προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτήματα:

• Πόσο συχνά ακούμε για την κρατική και διαχρονική κυβερνητική ευθύνη, η οποία έχει δημιουργήσει ένα σύστημα Υγείας που πραγματικά κρέμεται από μια κλωστή;
• Πόσο συχνά βλέπουμε σε εκπομπές στελέχη του ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή έχει θέσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την ενίσχυση των δομών Υγείας, πλαίσιο το οποίο περιλαμβάνει και την επίταξη των ιδιωτικών μονάδων;
• Από τη στιγμή που τέθηκε στόχος «να μη γίνουμε Ιταλία», με αφορμή τις τραγικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα, ειπώθηκε έστω και μία κουβέντα για την καταγγελία δημάρχων της Βόρειας Ιταλίας ότι οι βιομήχανοι της περιοχής δεν παίρνουν χαμπάρι από κορονοϊό μπροστά στη διασφάλιση των κερδών τους;
• Πόσο συχνά ακούμε για την κατάσταση που επικρατεί σε αντίστοιχους βιομηχανικούς και όχι μόνο κλάδους στην Ελλάδα;
• Μήπως έχει τεθεί η ερώτηση - και δεν το πήραμε χαμπάρι - στον Αδωνι Γεωργιάδη, αν προσυπογράφει και σήμερα τη δήλωσή του ως υπουργός Υγείας το 2013 ότι δεν θέλει να του κλέψει η τρόικα τη χαρά να απολύσει προσωπικό από τα νοσοκομεία;
• Μήπως έχει τεθεί η ερώτηση στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που βγαίνουν στα κανάλια και υπερθεματίζουν για την πρωτοβάθμια περίθαλψη, γιατί δεν άνοιξαν τα νοσοκομεία που είχε κλείσει η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ;
• Είδαμε πουθενά στα κανάλια τις ουρές στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, όπου δεκάδες ασθενείς, στη μεγάλη πλειοψηφία τους άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, περιμένουν να πάρουν τα φάρμακά τους;
• Είδαμε το προηγούμενο διάστημα να προβάλλεται πουθενά η πάγια πρόταση του ΚΚΕ για δραστική μείωση των μισθών των βουλευτών και των υπόλοιπων κρατικών αξιωματούχων, για κατάργηση της αποζημίωσης συμμετοχής στις Επιτροπές και διαφόρων άλλων προνομίων που έχουν οι βουλευτές, ενώ τώρα εκθειάζουν την πρωτοβουλία Μητσοτάκη;

...και υποκρισία

Η υποκρισία τους πραγματικά ξεχειλίζει! Φυσικά αναφερόμαστε στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και στους μεγαλοδημοσιογράφους, όχι στους εργαζόμενους στο χώρο, δημοσιογράφους, τεχνικούς κ.ά. που καθημερινά δίνουν τη μάχη για την επιβίωση, συχνά κάτω από συνθήκες εργοδοτικής τρομοκρατίας.
Η περιπτωσιολογία και η ανάδειξη μεμονωμένων περιστατικών δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι τα ΜΜΕ λειτουργούν εν είδει Γραφείου Τύπου της κυβέρνησης, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που υπερβάλλοντας εαυτόν γίνονται «βασιλικότεροι του βασιλέως».
Στήνουν το εξής σκηνικό: Τις θετικές εξελίξεις τις πιστώνεται η κυβέρνηση για την «υπεύθυνη στάση» της, αλλά στην περίπτωση που γίνει η «στραβή», η ευθύνη θα βαραίνει τον καθένα από εμάς γιατί δεν φανήκαμε αντάξιοι της «ατομικής ευθύνης» που μας αναλογούσε.
Βάζουν καθημερινά πλάτη για να περάσουν «στη ζούλα» τα μέτρα της κυβέρνησης που χτυπάνε τα εργατικά δικαιώματα και ενισχύουν με πακτωλό χρημάτων τους επιχειρηματικούς ομίλους. Θέλουν να καμουφλάρουν την εργασιακή ζούγκλα που ετοιμάζεται με τα αντιλαϊκά μέτρα που ήρθαν για να μείνουν. Γιατί, θα μας ξαναπούν, πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη για να ξεπεράσουμε «το κακό που μας βρήκε». Ο εφοπλιστής και ο ναυτεργάτης, ο βιομήχανος και ο εργάτης, ο ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ και ο μικροεπαγγελματίας.
Αλλά και την «επόμενη μέρα», όταν η επιδημία θα έχει περιοριστεί και πιθανώς θα έχει βρεθεί και κάποιο φάρμακο, θα μπορεί να διασφαλιστεί η σωματική και ψυχική υγεία του λαού, για την οποία χύνουν κροκοδείλια δάκρυα;
Ποια θα είναι η πρόσβαση στις δομές Υγείας για τους απολυμένους, τους κακοπληρωμένους εργαζόμενους, για αυτούς που θα δουλεύουν τις μισές ώρες με τα μισά δικαιώματα; Για όλους αυτούς που και από πριν την επιδημία, και μέσα σε αυτήν, και μετά από αυτήν, δεν θα έχουν στον ήλιο μοίρα;

Να δυναμώσουμε τη φωνή μας

Η «ενημέρωση» σε συνθήκες επιδημίας, με μεγαλύτερη ένταση, τίθεται στην υπηρεσία της κυβέρνησης, των επιχειρηματικών ομίλων, στην υπηρεσία τελικά της υπεράσπισης του ίδιου του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το δωράκι της απαλλαγής των καναλαρχών από την ήδη μειωμένη εισφορά που πληρώνουν. Παρά τη δίκαιη αγανάκτηση για αυτά που βλέπουμε, ακούμε και διαβάζουμε, αυτοί τη δουλειά τους και εμείς τη δική μας.
Εξασφαλίζουμε και διαβάζουμε τον «Ριζοσπάστη». Αξιοποιούμε το διάστημα αυτό για την αυτομόρφωσή μας. Ανοίγουμε τους ορίζοντές μας για τη δράση που απαιτούν οι καιροί μέσα από το μαρξιστικό, πολιτικό και λογοτεχνικό βιβλίο. Δυναμώνουμε τη φωνή μας για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Σε καραντίνα διαρκείας να μπουν η αντιλαϊκή τους πολιτική, η κοινωνική και οικονομική οργάνωση που έχει για θεό το κέρδος, και ΟΧΙ τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Θοδωρής ΣΚΟΛΑΡΙΚΟΣ
Μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ Πλάνα της «επόμενης μέρας» εν μέσω προβληματισμού για τα κέρδη

Associated Press

...επιδιώκοντας την ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων, για τη μείωση των οικονομικών απωλειών

Οπως αναμενόταν μετά τη ραγδαία εξάπλωση του κορονοϊού στην Ευρώπη, η UEFA προχώρησε και επίσημα στην αναβολή του προγραμματισμένου για το προσεχές καλοκαίρι (12/6 - 12/7) Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 2020, που είχε και επετειακό χαρακτήρα.

Η αναβολή ανακοινώθηκε κατόπιν τηλεδιάσκεψης που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στη διοίκηση της Συνομοσπονδίας και τις 53 χώρες - μέλη της, χωρίς να δοθούν λεπτομέρειες για το καινούργιο χρονικό διάστημα διεξαγωγής της διοργάνωσης. Οπως όλα δείχνουν πάντως θα διεξαχθεί το καλοκαίρι του 2021, κάτι που άλλωστε ειπώθηκε ήδη από τη μεριά της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Νορβηγίας αμέσως μετά το τέλος της σύσκεψης.
Σε καινούργιες ημερομηνίες θα μετατεθούν επίσης όλοι οι διεθνείς φιλικοί αγώνες που ήταν προγραμματισμένοι για το επόμενο διάστημα, καθώς και τα πλέι οφ για το Euro, τα οποία θα πραγματοποιηθούν τον Ιούνη.

Παράταση της σεζόν και απειλές στις ομοσπονδίες

Οσον αφορά τα εθνικά πρωταθλήματα της Ευρώπης, προγραμματίστηκε στη σύσκεψη να επανεκκινήσουν στα μέσα Απρίλη και συγκεκριμένα στις 14/4, με προοπτική να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 30/6, υπό την προϋπόθεση πάντα ότι η κατάσταση σε ό,τι έχει να κάνει με την επιδημία στην Ευρώπη θα έχει ομαλοποιηθεί σε σχέση με την τρέχουσα περίοδο.

Στη μετάθεση του Euro προχώρησε η UEFA λόγω της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο...

Μάλιστα, ο πρόεδρος της UEFA, Aλεξάνταρ Τσέφεριν, σε δηλώσεις του τις μέρες που ακολούθησαν τη σύσκεψη, έσπευσε να διαψεύσει τις φήμες περί οριστικής διακοπής των πρωταθλημάτων και πρόωρης ανάδειξης των ομάδων που προπορεύονταν στους βαθμολογικούς πίνακες ως πρωταθλητών... Ουσιαστικά, ο ισχυρός άνδρας της UEFA άφησε να εννοηθεί πως η μετάθεση του Euro δίνει το περιθώριο στις ευρωπαϊκές Λίγκες να ολοκληρώσουν κανονικά τα πρωταθλήματά τους, καθώς δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη να γίνει αυτό μέχρι τις 30/5 ώστε οι παίκτες να μεταπηδήσουν άμεσα στις Εθνικές τους ομάδες.
Ωστόσο, με την εξάπλωση του κορονοϊού να συνεχίζεται στην Ευρώπη, το τελευταίο διάστημα σε αρκετές χώρες έχει αρχίσει να συζητείται το ενδεχόμενο ακύρωσης της σεζόν και ανάδειξης πρωταθλητή με βάση τη βαθμολογία τη στιγμή της διακοπής. Σε αυτό συντελούν και οι σφοδρές αντιδράσεις από παίκτες και προπονητές ενάντια στο ενδεχόμενο επανέναρξης της σεζόν το προσεχές διάστημα.
Αυτή η λύση εφαρμόστηκε ήδη στο Βέλγιο, όπου η 1η της βαθμολογίας Μπριζ ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια. Αντιδρώντας, η UEFA με ανακοίνωσή της απηύθυνε αυστηρές συστάσεις στις Ομοσπονδίες - μέλη της και στις Λίγκες των χωρών, απειλώντας πως σε περίπτωση οριστικής ακύρωσης κάποιου πρωταθλήματος η εν λόγω χώρα δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της νέας σεζόν.

Ευρωπαϊκά Σαββατοκύριακα;

Associated Press

Αξίζει να σημειωθούν πάντως οι αποκαλύψεις της Πολωνικής Ομοσπονδίας για τις λεπτομέρειες του σχεδίου ολοκλήρωσης των πρωταθλημάτων, οι οποίες ακολούθησαν τις ανακοινώσεις της UEFA και προκάλεσαν αίσθηση. Σύμφωνα με τους Πολωνούς, προκειμένου να «βγουν» οι ημερομηνίες μελετάται από την UEFA η διεξαγωγή αγώνων Champions League και Europa League τα Σαββατοκύριακα, παράλληλα με μετάθεση των εγχώριων αγώνων μεσοβδόμαδα.
Θυμίζουμε άλλωστε ότι εκτός από τα πρωταθλήματα θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέσα στο ίδιο αυτό διάστημα των δυόμισι μηνών και οι διοργανώσεις των Κυπέλλων στις περισσότερες χώρες.

«Πράσινο φως» από τη FIFA

Μετά την επισημοποίηση του πλάνου της UEFA για το Euro και τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ήρθε και η ανακοίνωση της FIFA να ανάψει ουσιαστικά το «πράσινο φως» στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία προκειμένου να το δρομολογήσει.
Πάντως ο νέος προγραμματισμός δεν αφήνει ανεπηρέαστες τις δραστηριότητες υπό την αιγίδα της FIFA. Ηδη, ανακοινώθηκε η αναβολή όλων των αμέσως προσεχών διοργανώσεών της, ενώ η μετάθεση του Euro για το καλοκαίρι του 2021 σημαίνει για την Παγκόσμια Συνομοσπονδία ότι με τη σειρά της θα υποχρεωθεί να αναβάλει - στην καλύτερη - το διευρυμένο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το οποίο σχεδίαζε να λανσάρει το ίδιο διάστημα...

Στο τραπέζι το πλάνο διεξαγωγής...

Η UEFA εκτός των άλλων ανακοίνωσε και τη σύσταση ομάδας εργασίας που θα καταρτιστεί από στελέχη της και εκπροσώπους των ευρωπαϊκών Λιγκών. Αντικείμενό της θα είναι το πλάνο επανεκκίνησης της αγωνιστικής δράσης και ο προγραμματισμός μέχρι και την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής σεζόν στην Ευρώπη.
Ανάλογα δε με την κατάσταση, δεν αποκλείεται να αλλάξει δραστικά η μορφή του προγράμματος, ακόμα και ο τρόπος διεξαγωγής των διοργανώσεων. Ηδη στην Αγγλία διατυπώνονται σκέψεις για τη διεξαγωγή όλων των εναπομεινάντων αγώνων της Premier League σε 3-4 ουδέτερα γήπεδα, ενώ για μια σειρά από πρωταθλήματα άλλων χωρών εξετάζεται η λύση των πλέι οφ και πλέι άουτ για την ανάδειξη του πρωταθλητή και των ομάδων που θα παραμείνουν στην πρώτη κατηγορία.

...αλλά και οι απώλειες κερδών

Η ίδια ομάδα εργασίας, σύμφωνα με την ανακοίνωση, θα ασχοληθεί και με τις επιπτώσεις της αναβολής του Euro. Στο επίκεντρο, φυσικά, θα μπει το οικονομικό σκέλος, αφού η αναβολή συνεπάγεται μεγάλη ζημιά τόσο για την ίδια την UEFA όσο και για τις πολυεθνικές - χορηγούς που σχετίζονται μαζί της ή με τη διοργάνωση. Ενδεικτικό για το ζήτημα του κόστους είναι πρόσφατο δημοσίευμα του διεθνούς αθλητικού περιοδικού «The Athletic», σύμφωνα με το οποίο η UEFA προτίθεται να ζητήσει το ποσό των 300 εκατ. ευρώ από τις Λίγκες και τους συλλόγους, εξαιτίας της αναβολής του Euro.
Το θέμα της χασούρας είναι το βασικό που απασχολεί τους επικεφαλής του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου συνολικά και όχι μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με το Euro. Το τελευταίο άλλωστε ήταν η διοργάνωση που έμελλε να «καεί» προκειμένου να «σωθεί» η χρονιά για τα πρωταθλήματα και το Champions League κυρίως, που με τη δρομολόγηση της παραπάνω λύσης παίρνουν δεύτερη ευκαιρία ώστε να ολοκληρωθούν και να αποφέρουν έτσι στους διοργανωτές τους και σε όλες τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις τα προβλεπόμενα κέρδη, ή όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι αυτών.
Αλλωστε οι πέντε κορυφαίες Λίγκες (αγγλική, ισπανική, γερμανική, ιταλική, γαλλική) αντιμετωπίζουν απώλειες εσόδων εκατομμυρίων ευρώ και όλες οι προσπάθειες του τελευταίου διαστήματος, μέχρι και τη διακοπή, έγιναν με γνώμονα ακριβώς το να «σωθεί η παρτίδα». Χαρακτηριστική ήταν η προσπάθεια, μέχρι τα πράγματα να φτάσουν στο απροχώρητο σε ό,τι έχει να κάνει με την επιδημία, να διεξάγονται κανονικά οι αγώνες σε όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έστω και χωρίς την παρουσία φιλάθλων. Η αγγλική Premier League μάλιστα επέμενε στη διεξαγωγή αγωνιστικής μέρας μέχρι και στο «παρά ένα» από την οριστική απόφαση αναστολής της ποδοσφαιρικής δράσης...