Πάθαμε και μάθαμε – Τώρα συνεχίζουμε με το ΚΚΕ!

Πριν ένα μήνα περίπου, ένας πολύ καλός φίλος και σύντροφος, μου πρότεινε να μιλήσω δημόσια για την εμπειρία μου από την περίοδο που ήμουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Έχω αναφερθεί αποσπασματικά σε κάποιες παλιότερες αναρτήσεις, αλλά όχι ολοκληρωμένα, για τον μοναδικό λόγο ότι ήταν κάτι σχετικά πρόσφατο, οπότε χρειάζονταν μια πιο ψύχραιμη ματιά.

Σήμερα, μιας και το μόρφωμα συμπληρώνει τέσσερα χρόνια στην διακυβέρνηση και υπάρχει μια ασφαλής χρονική απόσταση από την αποχώρησή μου, μπορώ να πω μερικά πράγματα.

Εν πρώτοις δεν το μετάνιωσα και ας αποδείχθηκε λάθος.

Γιατί κάθε λάθος είναι παράλληλα και ένα πολύ καλό μάθημα, ένας πολύ καλός δάσκαλος, που σε βοηθά την επόμενη φορά να μην ξαναπέσεις σε λάθη, να μάθεις να ξεχωρίζεις το καλό από το κακό, το σωστό από το λάθος.

Το μάθημα βέβαια από το πέρασμά μου στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ιδιαίτερα σκληρό, αλλά πολύ διδακτικό και κατάλαβα μετά από πολλά χρόνια,

τί κρυβόταν πίσω από αυτό που ονομάζεται οπορτουνισμός, γνωρίζοντας τον πια από μέσα και όχι μόνο ως αντίπαλος.

Μου ήρθαν στο μυαλό, τα λόγια παλιών συντρόφων και οι εμπειρίες τους, από τις διασπάσεις του ’68 και του ’91, τονίζοντας μας σε μας τους πιο μικρούς,

τον βρώμικο ρόλο της λεγόμενης «ανανεωτικής αριστεράς», που λίγο μετά έγινε και «ριζοσπαστική».

Τότε, δεν ήμουν σε θέση να κατανοήσω πλήρως τα όσα σχετικά άκουγα από τους παλιούς συντρόφους.

Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, όχι απλώς κατάλαβα το νόημα των λόγων των σοφών εκείνων συντρόφων, αλλά ίσως να μου τα είχαν παρουσιάσει καλύτερα, από ό,τι πραγματικά ήταν.

Η αιτία της παγίδας που πέσαμε οι περισσότεροι, την περιέγραψε τέλεια πριν λίγους μήνες ο Θάνος Μικρούτσικος σε μια συνέντευξη του, λίγο πριν την συναυλία του προς τιμή, στα 100 χρόνια του ΚΚΕ.

Ουσιαστικά, θεωρήσαμε ότι υπήρχε και ένας εναλλακτικός δρόμος, που θα μπορούσα να φέρνει την πολυπόθητη αλλαγή, είτε αυτόνομα, είτε συμπληρωματικά στον επαναστατικου δρόμο.

Υπήρχε η πλάνη, ότι, έστω στα πλαίσια του ρεφορμισμού, θα φέρναμε τον κόσμο πίσω στην πολιτική ενεργά, θα ζωντανεύε το κίνημα, τα σωματεία, οι φοιτητικοι σύλλογοι, τομές που δεν είχε τολμήσει η αστική τάξη, θα γινόταν πράξη από την ΠΦΑ.

Φυσικά, όλα αυτά αποδείχθηκαν πολύ γρήγορα και βίαια απάτη και η προσγείωση ήταν εξαιρετικά ανώμαλη.

Πολλοί φίλοι μου έχουν πει:

«Καλά δεν τα βλέπατε που πήγαιναν τα πράγματα;»

Η απάντηση είναι η εξής:

Δεν θέλαμε να τα δούμε, γιατί μας χαλούσε το όνειρο και ακόμα όταν τα βλέπαμε τα χώναμε κάτω από το χαλί και τα αφήναμε να τα ξαναδούμε στο μέλλον.

Γιατί προείχε η Πρώτη φορά Αριστερά. Τεράστιο λάθος.

Σε αυτή το μονοπάτι βάδιζε και η «αριστερή πλατφόρμα», που είχε βολευτεί με το αφήγημα και όταν έγινε το μπραφ, αποδείχθηκε απίστευτα μικρή και λίγη, έχοντας τεράστιες ευθύνες για ό,τι επακολούθησε.

Και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά, ότι το σύστημα που λέγεται καπιταλισμός, ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, δεν παίρνει καμιά απολύτως διόρθωση και διαχείριση, παρά μόνο ανατρέπεται επαναστατικά.

Δυστυχώς η κρίσιμη μάζα των μικροαστών θα ψάχνει για πολύ καιρό ακόμη τον επόμενο σωτήρα, αλλά πιστεύω ότι ένα μικρό κομμάτι του κόσμου, έχει προχωρήσει παρακάτω

Τελειώνοντας την αναφορά μου αυτή, να επισημάνω ότι η εμπειρία από το πέρασμά μου από τον ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά την πολιτική, καθώς ήταν ένα μάθημα ζωής, τουλάχιστον για μένα.

Πάθαμε – μάθαμε και συνεχίζουμε παρακάτω αγωνιζόμενοι πολλοί από εμάς με το ΚΚΕ.

“Είμαι φασίστρια” – Διευθύντρια Μουσικού σχολείου απείλησε με αστυνομία μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ

Κατιούσα

Δεν είναι πρώτη φορά που διευθυντές σχολείων προσπαθούν να παρεμποδίσουν τις δραστηριότητες των κομμουνιστών στα σχολεία, πρωτοστατώντας ακόμα και σε διώξεις μελών της ΚΝΕ. Είναι όμως μάλλον η πρώτη φορά που κάποιος εξ αυτών διατυμπανίζει το φασισμό του ανοιχτά και με καμάρι. Όπως καταγγέλλουν οι οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Εύβοια, σε χθεσινή εξόρμηση της ΚΝΕ στο Μουσικό σχολείο Χαλκίδας η διευθύντρια άρχισε να εκτοξεύει απειλές πως θα καλέσει την αστυνομία για την “παράνομη εξόρμηση”, ζητώντας μάλιστα τα στοιχεία όσων συμμετείχαν στην εξόρμηση(!). Στη συνέχεια δήλωσε “φασίστρια” που “ως υπάλληλος του κράτους θα υπερασπιστεί τους νόμους του”. Νόμοι που φυσικά δεν απαγορεύουν σε μια κατά δήλωσή της φασίστρια να διευθύνει σχολεία, ούτε της απαγορεύουν να αναθέτει τη σίτιση των μαθητών σε ιδιώτες, οι οποίοι σύμφωνα με καταγγελίες σερβίρουν σάπια φαγητά. Δεν απαγορεύουν οι μαθητές να μην έχουν επαρκείς αίθουσες, να στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, να βασίζονται στην τσέπη των γονιών τους για να έχουν μουσικά όργανα. Απαγορεύουν μόνο τις διεκδικήσεις για αξιοπρεπή και δωρεάν μόρφωση, αλλά η αποφασιστικότητα όσων αγωνίζονται αφήνει αυτούς τους νόμους στα χαρτιά. Έτσι έγινε και χθες, αφού η επιμονή των κομμουνιστών τελικά οδήγησε σε κανονική διεξαγωγή της εξόρμησης.
Ακολουθεί η ανακοίνωση:

«Η διευθύντρια απείλησε φωνάζοντας ότι “θα καλέσει την Αστυνομία”, ότι είναι “παράνομη η εξόρμηση” και απαιτούσε “τα στοιχεία των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ”. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να πει ότι είναι φασίστρια και ότι ως “υπάλληλος του κράτους θα υπερασπιστεί τους νόμους του”.
Την ίδια ώρα που υπεραμύνεται των νόμων του κράτους, η ίδια θέλει οι μαθητές να ανέχονται τις σάπιες φασιστικές – ναζιστικές ιδέες. Αποτελεί πρόκληση! Επίσης, η συγκεκριμένη διευθύντρια θα ήταν χρήσιμο να μιλάει για την τήρηση του νόμου αν αυτός εξασφάλιζε στους μαθητές του Μουσικού το σχολείο που τους αξίζει. Αλλά τι λέει όταν υπερασπίζεται την πολιτική του κράτους και των εκάστοτε κυβερνήσεων, σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ, πριν της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που:

• Αναθέτει τη σίτιση σε ιδιώτες και σερβίρει μουχλιασμένα γεύματα στους μαθητές διακινδυνεύοντας την υγεία τους, όπως έγινε την προηγούμενη βδομάδα στο Μουσικό Σχολείο;
• Το κτίριο του Μουσικού Σχολείου, όπως και άλλων στην περιοχή, είναι ακατάλληλο, χωρίς να υπάρχει κυλικείο, ούτε τραπεζαρία, ούτε αίθουσα εκδηλώσεων, ούτε χώρος για να βγουν τα παιδιά διάλειμμα όταν βρέχει;
• Δεν χρηματοδοτεί για να έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό και καθυστερεί χρόνια να εξασφαλίσει ένα κτίριο που να είναι κατάλληλο;
• Βάζει προϋπόθεση να βάλουν οι γονείς το χέρι βαθιά στην τσέπη για τα μουσικά όργανα ενώ ταυτόχρονα δεν επαρκούν ούτε οι αίθουσες διδασκαλίας;

Κάτω από την ψύχραιμη και αποφασιστική στάση του κλιμακίου των Οργανώσεων ΚΚΕ – ΚΝΕ η επιχείρηση παρεμπόδισης έπεσε στο κενό. Η ενημέρωση, η συζήτηση στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης είναι δικαίωμα κατακτημένο με αγώνες και αίμα. Καλούμε τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς να μην το ανεχθούν. Να προστατεύσουν το σχολείο ως χώρο ελεύθερο για διακίνηση ιδεών, κόντρα στην πολιτική που εμποδίζει τη μόρφωση των παιδιών και επιτίθεται στα δικαιώματα των εργαζόμενων εκπαιδευτικών. Καλούμε τους μαθητές να αγωνίζονται, να διεκδικούν και να υπερασπίζονται το δικαίωμά τους να σπουδάσουν στο σχολείο που διάλεξαν.
Καλούμε τους μαθητές και τις μαθήτριες να έρθουν σε επαφή με τις πρωτοπόρες ιδέες του ΚΚΕ, τις Θέσεις της ΚΝΕ!
Όλοι την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου στις 18.30 στην αίθουσα του ΔΟΑΠΠΕΧ (Αβάντων 50), στην εκδήλωση παρουσίασης των Θέσεων για το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ, με προβολή βίντεο για τα 50 χρόνια της ΚΝΕ, ομιλία από τον Θάνο Μπίμπα, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και συναυλία με τους “The Worksongs Project”».

Αμείλικτα ερωτήματα από αποκαλυπτικά στοιχεία του «Ριζοσπάστη»

Πολλά και αμείλικτα ερωτήματα προκαλεί η - έως και προκλητική για την κοινή γνώμη και το λαό - απαράδεκτη κωλυσιεργία των αρμόδιων αρχών σχετικά με το θέμα των σοβαρότατων καταγγελιών του ΚΚΕ από τον Δεκέμβρη του 2016 για κρούσματα συνακροάσεων στο τηλεφωνικό κέντρο της ΚΕ στον Περισσό. Ως γνωστόν, το τελευταίο κρούσμα καταγράφηκε την Παρασκευή 18 Γενάρη 2019 (έχει γίνει παρέμβαση της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου), δύο και πλέον χρόνια μετά το πρώτο κρούσμα στις 30 Νοέμβρη 2016. Τότε, το ΚΚΕ είχε καταγγείλει αμέσως το γεγονός και, με αφορμή την καταγγελία, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε διατάξει κατεπείγουσα έρευνα.

Το ΚΚΕ έκανε ό,τι ζητήθηκε ώστε να προχωρήσει άμεσα η έρευνα, ενώ ήδη στις 9/12/2016 κατέθεσε στον αρμόδιο εισαγγελέα αίτημα για την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ωστόσο, η «κατεπείγουσα» έρευνα αποδείχτηκε κατ' ευφημισμόν - μέχρι σήμερα - κατεπείγουσα, αφού προχώρησε με «ρυθμούς χελώνας». Μάλιστα, η υπόθεση πήγαινε για «κουκούλωμα», αφού και ο αρμόδιος εισαγγελέας που τη διερευνούσε ζητούσε με πράξη του να τεθεί στο αρχείο. Κάτι που θα γινόταν εάν δεν υπήρχαν εντονότατες αντιδράσεις από το ΚΚΕ, με αποτέλεσμα να πάει εκ νέου στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, για επανεξέταση και περαιτέρω έρευνα. Από εκεί φαίνεται να στάλθηκε για προκαταρκτική εξέταση στη ΓΑΔΑ και στη συνέχεια να επέστρεψε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών, ο οποίος τη χειρίζεται αυτήν τη στιγμή.

Σήμερα, ο «Ριζοσπάστης», μετά από μακρά έρευνα των δεδομένων της υπόθεσης, θέτει μερικά μόνο στοιχεία και πληροφορίες που πράγματι προκαλούν πολλά και εύλογα ερωτήματα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά:

1. Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), που διεξήγαγε έλεγχο για την καταγγελία του πρώτου κρούσματος των συνακροάσεων, στην έκθεσή της κατέγραφε σημαντικά στοιχεία, τα οποία όμως δεν αξιοποιήθηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Τέτοιο στοιχείο αποτελεί και η ύπαρξη κλήσεων μέσω τηλεφωνικού δικτύου από το εξωτερικό, καθώς και η ύπαρξη κλήσεων χωρίς απόκρυψη, για τις οποίες θα μπορούσε εύκολα και η ΑΔΑΕ να βρει τους αριθμούς τηλεφωνικών συνδέσεων και σε ποιους ανήκουν. Αν δει απλά κάποιος τις δυνατότητες και το εύρος του πεδίου των ερευνών που μπορεί να κάνει η ΑΔΑΕ, πραγματικά θα απορήσει με το γεγονός ότι δεν έχουν βρεθεί στοιχεία για αυτές τις κλήσεις.

Είναι συνήθης πρακτική σε τέτοιες έρευνες ο επιτόπιος έλεγχος από τεχνικούς της ΑΔΑΕ στις εγκαταστάσεις και τα συστήματα του παρόχου, δηλαδή της εταιρείας από το δίκτυο της οποίας γίνονται οι κλήσεις. Τα ονόματα των εταιρειών είναι γνωστά στην ΑΔΑΕ και αφορούν παρόχους στην Ελλάδα αλλά και σε χώρες του εξωτερικού (Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Φινλανδία).
Αλήθεια:
Εγινε ουσιαστικός επιτόπιος έλεγχος από τεχνικούς της ΑΔΑΕ στις εγκαταστάσεις και τα συστήματα του παρόχου; Αν ναι, σε ποιες εγκαταστάσεις του και σε ποια συστήματα; Αν - όπως αναφέρουν πληροφορίες στον «Ριζοσπάστη» - δεν έγινε ουσιαστικός έλεγχος, πώς αντλήθηκαν τα στοιχεία του ελέγχου; Και πώς θεωρούνται αρκετά από τις αρμόδιες αρχές στοιχεία που είναι προφανές ότι είναι ελλειπή;

2. Οι πληροφορίες του «Ριζοσπάστη» αναφέρουν επίσης πως η ΑΔΑΕ απευθύνθηκε στους παρόχους με γραπτά αιτήματα και ζήτησε κάποια στοιχεία. Χωρίς όμως να γίνει επιτόπιος έλεγχος από τεχνικούς της ΑΔΑΕ στις εγκαταστάσεις και τα συστήματα του παρόχου.

Αν ισχύει αυτή η πληροφορία, τότε πραγματικά προκαλεί απορία το πώς είναι δυνατόν να διενεργηθεί σε βάθος έρευνα, χωρίς τη διενέργεια ουσιαστικού επιτόπιου ελέγχου στα συστήματα του παρόχου; Και πώς είναι δυνατόν η ΑΔΑΕ να αρκεστεί αποκλειστικά και μόνο στα στοιχεία αυτά που ο ίδιος ο πάροχος έδωσε μετά από τα αιτήματά της; Δεν είναι πασιφανές ότι από μόνα τους αυτά τα στοιχεία όχι μόνο δεν αρκούν, αλλά μπορεί να είναι οποιαδήποτε στοιχεία θέλει να δώσει η όποια εταιρεία - πάροχος;

3.Είναι γνωστό ότι οι υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού πολύ συχνά αξιοποιούν μία πρακτική παρακολουθήσεων, επικαλούμενες διάφορους λόγους. Ονομάζεται «νόμιμη συνακρόαση». Και μάλιστα υπάρχουν ειδικά συστήματα «νόμιμης συνακρόασης».

Πηγές που γνωρίζουν καλά αυτά τα θέματα αναφέρουν στον «Ριζοσπάστη» πως «συνακροάσεις γίνονται και παράνομα», με την έννοια ότι δεν έχει προηγηθεί η απαραίτητη δικαστική διάταξη. Αρα, λοιπόν, εδώ εγείρονται τρία κρίσιμα ερωτήματα:
-- Εγινε επιτόπιος ή άλλου είδους έλεγχος στα συστήματα νόμιμης συνακροάσεως, τόσο του παρόχου όσο και των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, προκειμένου να διερευνηθεί το ενδεχόμενο να γίνονταν παρανόμως συνακροάσεις από υπαλλήλους αυτών των φορέων χωρίς την απαραίτητα δικαστική διάταξη;
-- Το δεύτερο ζήτημα αφορά τον έλεγχο στα αρχεία πρόσβασης των σχετικών συστημάτων συνακροάσεων που τηρούνται στις κρατικές υπηρεσίες. Εγινε σχετικός έλεγχος στα αρχεία πρόσβασης των σχετικών συστημάτων και υποσυστημάτων;
-- Με βάση τα παραπάνω πολύ σοβαρά θέματα, για τα οποία ακόμα είναι άγνωστο το τι ακριβώς έχει γίνει και το εάν έχει γίνει κάτι, γεννάται ένα τρίτο ερώτημα: Μπορεί η ΑΔΑΕ να πιστοποιήσει ότι δεν έγινε τέτοιου είδους πρόσβαση; Οτι δηλαδή δεν υπήρξε νόμιμη ή παράνομη συνακρόαση, στην οποία κάποιοι ενέπλεξαν και το τηλεφωνικό κέντρο της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό; Θα μπορούσε βέβαια να πει κάποιος ότι το παραπάνω ερώτημα είναι αστείο, εάν αναλογιστούμε πως η ΑΔΑΕ όχι μόνο έχει άρτιες τεχνικές δυνατότητες και μέσα, αλλά επιπλέον έχει και την απόλυτη νομιμοποίηση να κάνει τις σχετικές έρευνες ως συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη αρχή...
Δεν χωρά αμφιβολία πως είναι απαράδεκτη η βραδύτητα και κωλυσιεργία ορισμένων αρχών, θεσμών και υπηρεσιών όλα αυτά τα χρόνια, αναφορικά με τα σοβαρά και επικίνδυνα κρούσματα σε βάρος του ΚΚΕ. Είναι άνευ προηγουμένου η καθυστέρηση στις έρευνες για την εξαγωγή ουσιαστικού πορίσματος και τη συνέχιση της ποινικής διαδικασίας, την αποκάλυψη και δίωξη όσων βρίσκονται πίσω από τις λεγόμενες «συνακροάσεις», δηλαδή υποκλοπές. Βαθιά προβληματική είναι και η αποσιώπηση και υποβάθμιση των καταγγελιών του ΚΚΕ από την κυβέρνηση και άλλους που «κόπτονται» για τη διαφάνεια και την προστασία των δικαιωμάτων. Πολύ περισσότερο που το ζήτημα των υποκλοπών αφορά ευρύτερα το απόρρητο των επικοινωνιών και την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων του λαού.
Ο «Ριζοσπάστης» τις επόμενες μέρες θα συνεχίσει τη δημοσίευση στοιχείων από τη δημοσιογραφική έρευνα σχετικά με τη συγκεκριμένη υπόθεση. Και θα περιμένουμε τις απαντήσεις στα πολύ σοβαρά ερωτήματα που προκύπτουν...

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ Ξανά στο στόχαστρο του αμερικανοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού

Από τη συνεδρίαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου στις 24/1/19, το οποίο στηρίζει τον Πρόεδρο Ν. Μαδούρο

Η κίνηση που έγινε την Τετάρτη 23 Γενάρη στη Βενεζουέλα, με την αυτοανακήρυξη του Χουάν Γκουαϊδό σε «μεταβατικό Πρόεδρο» λόγω «κενού εξουσίας», είχε προαναγγελθεί εδώ και καιρό και αποτελεί μέρος του συνολικού σχεδίου για την ανατροπή της μη αρεστής στις ΗΠΑ σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Προέδρου Νικολάς Μαδούρο. Συνδυάστηκε ταυτόχρονα με την άμεση αναγνώριση του Γκουαϊδό από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και την ωμή παρέμβασή της και παρότρυνση για στρατιωτικό πραξικόπημα.
Η επιλογή του 35χρονου αστού πολιτικού Γκουαϊδό, που πρόσφατα εξελέγη πρόεδρος της Βουλής (η λειτουργία της οποίας έχει ακυρωθεί από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο από το 2016), έγινε για να υπάρξει ένα νέο πρόσωπο που θα μπορέσει να χειραγωγήσει καλύτερα το λαό, αξιοποιώντας τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζει και να πλασάρει την ξένη επέμβαση ως δήθεν διέξοδο και «αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας». Ως λεγόμενο «κενό εξουσίας» ερμηνεύεται από την αντιδραστική αντιπολίτευση και τους πάτρωνές της (ΗΠΑ, ΕΕ, αντιδραστικές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής) η δήθεν «παράνομη» εκλογή του Μαδούρο, και επικαλούμενοι το Σύνταγμα ζητούν να αντικατασταθεί από τον πρόεδρο της Βουλής. Οι εκλογές της 20ής Μάη 2018, με συμμετοχή 46,7%, αφού απείχαν τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, ανέδειξαν με 67,8% τον Μαδούρο Πρόεδρο για θητεία από το 2019 έως το 2025, αλλά χαρακτηρίστηκαν από την αντιδραστική αντιπολίτευση, τις ΗΠΑ και την ΕΕ «μη δημοκρατικές», η δε ορκωμοσία του στις 10 Γενάρη 2019 «άκυρη».

Η νέα εκδοχή πραξικοπήματος

Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανάγκη για νέο ηγέτη της αντιδραστικής αντιπολίτευσης, στο πρόσωπο του Γκουαϊδό, εκπορεύεται και από το γεγονός ότι η αντιπολίτευση είναι για πολλά χρόνια διασπασμένη αλλά και στιγματισμένη από το πραξικόπημα της 12ης Απρίλη του 2002, κατά του τότε Προέδρου Ούγκο Τσάβες Φρίας, το οποίο απέτυχε μέσα σε 48ώρες από την κινητοποίηση του στρατού και των λαϊκών στρωμάτων.
Το πραξικόπημα εκείνο, με το οποίο είχε ανακηρυχθεί «Πρόεδρος» για δυο μέρες ο τότε πρόεδρος των βιομηχάνων της Βενεζουέλας, Πέδρο Καρμόνα, είχε έρθει ως αντίδραση τμημάτων της αστικής τάξης τα οποία στρατηγικά συνδέονται με τις ΗΠΑ και με βασικό ζήτημα τον έλεγχο των υδρογονανθράκων της χώρας, με δεδομένο ότι η Βενεζουέλα είναι η 5η πετρελαιοπαραγωγός χώρα του κόσμου.
Για την αποτροπή του πραξικοπήματος κινητοποιήθηκαν λαϊκές δυνάμεις, που αντιδρούσαν στην ωμή επέμβαση με τον δάχτυλο των ΗΠΑ, και έτρεφαν ελπίδες από τη διακυβέρνηση Τσάβες, με δεδομένα ορισμένα μέτρα στήριξης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που είχαν παρθεί εκείνη την περίοδο.
Στη συνέχεια βεβαίως, το 2007, σε μια κίνηση συμβιβασμού, όλοι αυτοί οι πραξικοπηματίες πήραν αμνηστία, ενώ πολλοί από αυτούς συνέχισαν να είναι πρωταγωνιστές τα επόμενα χρόνια σε πολλές προσπάθειες αποσταθεροποίησης, δημιουργίας χάους, σαμποτάζ και βίαιων κινητοποιήσεων, όπως αυτές του 2014 ή του 2017 με μερικές δεκάδες νεκρούς.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε τα επόμενα χρόνια, με δεδομένες την καπιταλιστική οικονομική κρίση και την αύξηση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Αυτό εκφράστηκε και με την αλλαγή συσχετισμών στην Εθνοσυνέλευση προς όφελος των αντιδραστικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης, στις εκλογές του 2015.
Το «νήμα» που συνδέει το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2002 με τις σημερινές κινήσεις και παρεμβάσεις είναι ξεκάθαρο. Πρόκειται για τον απώτερο στόχο των ΗΠΑ και των πρόθυμων συμμάχων τους, των αντιδραστικών κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής αλλά και της ΕΕ, να θέσουν ξανά υπό τον έλεγχό τους τη Βενεζουέλα για τον τεράστιο πλούτο της και συνολικά την περιοχή, όπου τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί η επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας, των οποίων οι μονοπωλιακοί όμιλοι έχουν κερδίσει σημαντικές θέσεις.
Και μόνο η καταγραφή των αντιδράσεων μετά την ανακήρυξη του Γκουαϊδό σε «Πρόεδρο» αρκεί για να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές.

Οι διεθνείς αντιδράσεις

Πρώτη - πρώτη έσπευσε να αναγνωρίσει το «πιόνι» της η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που κάλεσε και το στρατό να παρέμβει. Να σημειώσουμε εδώ ότι στις 11 Γενάρη εκδηλώθηκε στάση ομάδας χαμηλόβαθμων αξιωματικών της Εθνοφρουράς της Βενεζουέλας, που έκλεψαν οπλισμό από μονάδα και στη συνέχεια εξουδετερώθηκαν. Από τις ΗΠΑ χαρακτηρίστηκαν «ήρωες και υπηρέτες του λαού».
Την Τετάρτη σε ανακοίνωσή του ο Πρόεδρος Ντ. Τραμπ είπε: «Σήμερα, αναγνωρίζω επισήμως τον πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης της Βενεζουέλας, Χουάν Γκουαϊδό, ως προσωρινό Πρόεδρο της Βενεζουέλας». Και προειδοποιούσε ότι «θα χρησιμοποιήσω όλο το βάρος της οικονομικής και διπλωματικής δύναμης των ΗΠΑ για να ασκήσει πιέσεις για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη Βενεζουέλα», ενθαρρύνοντας και άλλες κυβερνήσεις να κάνουν το ίδιο. Ταυτόχρονα η αμερικανική κυβέρνηση απειλούσε: «Αν ο Μαδούρο και οι φίλοι του επιλέξουν να απαντήσουν με βία, αν επιλέξουν να βλάψουν οποιοδήποτε μέλος της Εθνοσυνέλευσης ή άλλους νόμιμους αξιωματούχους της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, όλα τα ενδεχόμενα βρίσκονται στο τραπέζι για τις ΗΠΑ αναφορικά με τις ενέργειες που θα λάβουν». Ο δε ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο κάλεσε τον Μαδούρο να παραιτηθεί και παρότρυνε τις Ενοπλες Δυνάμεις της Βενεζουέλας «να στηρίξουν τις προσπάθειες για την αποκατάσταση της δημοκρατίας». Ο σύμβουλος Ασφαλείας στον Λευκό Οίκο, Τζον Μπόλτον, προχώρησε παραπέρα, δηλώνοντας ότι τα κρατικά έσοδα θα πηγαίνουν απευθείας στην «κυβέρνηση του μεταβατικού Προέδρου», όπως π.χ. της θυγατρικής της Εταιρείας Πετρελαίου της Βενεζουέλας, CITG0, που εδρεύει στις ΗΠΑ.
Στην αντίδραση της κυβέρνησης Μαδούρο, να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ και να δώσει διορία 72 ωρών στους διπλωμάτες για να εγκαταλείψουν τη χώρα, οι ΗΠΑ απάντησαν ότι δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία αυτή στον Μαδούρο και ότι θα συνεχίσουν τις σχέσεις με τη «μόνη νόμιμη κυβέρνηση, του μεταβατικού Προέδρου Χ. Γκουαϊδό». Πάντως την Παρασκευή έγινε γνωστό ότι απομάκρυναν ένα μέρος του διπλωματικού προσωπικού.
Αμεσα επίσης προχώρησαν στην αναγνώριση της «κυβέρνησης» - μαριονέτας οι κυβερνήσεις των Κανάδα, Αργεντινής, Βραζιλίας, Γουατεμάλας, Κολομβίας, Κόστα Ρίκα, Ονδούρας, Παναμά, Παραγουάης, Περού, Χιλής, μέλη της λεγόμενης «Ομάδας της Λίμα» και του Οργανισμού Αμερικανικού Κρατών, που είναι στην επιρροή των ΗΠΑ.
Η ΕΕ, συμμετέχοντας στις πιέσεις στη νόμιμη κυβέρνηση της Βενεζουέλας, ζήτησε να ακουστεί η «φωνή του λαού» και «να προκηρυχθούν ελεύθερες εκλογές». Στη σαφή αποδοκιμασία του Μαδούρο προχώρησε η κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας, που αναγνώρισε τον Γκουαϊδό. Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμ. Μακρόν εκθείασε «το θάρρος του βενεζουελάνικου λαού στον αγώνα για την ελευθερία» και χαρακτήρισε τον Μαδούρο «παράνομο». «Η γερμανική κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να αναγνωρίσει τον Γκουαϊδό αν δεν διεξαχθούν άμεσα νόμιμες και ελεύθερες εκλογές», δήλωσε την Παρασκευή ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Στέφεν Ζάιμπερτ. Ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Χάικο Μάας, δήλωσε πως «δεν είμαστε ουδέτεροι σε αυτό το ζήτημα, είμαστε με την πλευρά του Γκουαϊδό». Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έβγαλε άχνα για την παρέμβαση των ΗΠΑ, δήλωσε ότι θα πάρει θέση όταν συζητηθεί το θέμα στην ΕΕ. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Αντόνιο Ταγιάνι, δήλωσε ότι «ο μόνος θεσμικός συνομιλητής στη Βενεζουέλα, που απολαμβάνει δημοκρατική νομιμότητα, είναι ο Γκουαϊδό», και ανακοίνωσε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα συζητήσει την κατάσταση στη Βενεζουέλα την επόμενη βδομάδα και θα εγκρίνει ψήφισμα.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου εξέφρασε την ελπίδα ότι «η διεξαγωγή διαλόγου θα είναι δυνατή για να αποφευχθεί μια κλιμάκωση που θα οδηγήσει σε σύγκρουση, η οποία θα ήταν καταστροφική για το λαό της χώρας και για την περιοχή».
Στο πλευρό του εκλεγμένου Προέδρου Ν. Μαδούρο στάθηκαν από την πρώτη στιγμή οι σύμμαχοι της Βενεζουέλας, Κούβα, Βολιβία και Νικαράγουα, και όλες οι χώρες της «Μπολιβαριανής Συμμαχίας της δικής μας Αμερικής» (ALBA - TCP). Επίσης, οι κυβερνήσεις της Ρωσίας, της Κίνας, του Ιράν και της Τουρκίας. Ο εκπρόσωπος της ρωσικής κυβέρνησης, Ντμίτρι Πεσκόφ, σημείωσε ότι «δεν είναι αποδεκτή» έξωθεν παρέμβαση στη Βενεζουέλα και υπογράμμισε ότι οι δηλώσεις αξιωματούχων των ΗΠΑ, με τις οποίες υπονοείται η πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης στη Βενεζουέλα, είναι πολύ επικίνδυνες. Ταυτόχρονα, η ρωσική κυβέρνηση εξέφρασε την προθυμία της να παίξει το ρόλο του διαμεσολαβητή για διάλογο ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Την ίδια πρόταση έκαναν και οι κυβερνήσεις του Μεξικού και της Ουρουγουάης, κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο Πρόεδρος Μαδούρο.
Η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, Χουά Τσουνγίνγκ, δήλωσε ότι η χώρα της «υποστηρίζει τις προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας για να προστατεύσει την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και τη σταθερότητά της» και πρόσθεσε ότι «έξωθεν κυρώσεις ή ανάμειξη συνήθως κάνουν πιο περίπλοκη την κατάσταση και δεν βοηθούν στην επίλυση των πραγματικών προβλημάτων».

Στο πλευρό του εκλεγμένου Προέδρου ο στρατός

Σε ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Στρατού, την Πέμπτη, εκφράζεται η πλήρης στήριξη στον Μαδούρο και στην εφαρμογή του Συντάγματος, δηλώνεται η ρητή απόρριψη της λεγόμενης «παράλληλης κυβέρνησης», ενώ καταδικάζεται κάθε παρέμβαση από ξένες κυβερνήσεις. Επίσης, 18 από τους 23 κυβερνήτες των επαρχιών της χώρας, η Εθνική Εκλογική Επιτροπή και το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο στηρίζουν τον Πρόεδρο της χώρας.
Το ΚΚ Βενεζουέλας κάλεσε σε πλατιά αντιιμπεριαλιστική ενότητα ενάντια στις παρεμβάσεις των ΗΠΑ και συμμάχων τους, καθώς και σε επαναστατική λύση στην καπιταλιστική κρίση που ταλανίζει τα λαϊκά στρώματα, με τις αυξήσεις στις τιμές, τον υπερπληθωρισμό και τις ελλείψεις σε βασικά είδη και η οποία οξύνεται με το εσωτερικό σαμποτάζ της αντίδρασης. Καταγγέλλει ότι ο σχεδιασμός της αντιδραστικής αντιπολίτευσης στηρίζεται από τον αμερικανικό και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και αποτελεί απειλή για την κυριαρχία και την ειρήνη στη χώρα, όπως και για τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού.
Το ΚΚ Βενεζουέλας δέχεται δεκάδες μηνύματα αλληλεγγύης από Κομμουνιστικά Κόμματα από όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και από το ΚΚΕ.
Αλληλεγγύη στην κυβέρνηση και το λαό της Βενεζουέλας εξέφρασε και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, καταδικάζοντας την «επικίνδυνη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή».

Ψυχρές οι ρίζες ορισμένων υπερηφαιστειακών εκρήξεων

Η Λαγούνα δελ Μάουλ στη Χιλή περιβάλλεται από πεδία ρυόλιθου (κέντρο) παλαιότερων ηφαιστειακών εκρήξεων

Στη Λαγούνα δελ Μάουλ, μια λίμνη πάνω στις χιλιανές Ανδεις, μια ροζ ροή παγωμένης λάβας εκτείνεται σε περιοχή 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όση έκταση θα καταλάμβαναν 25 κρατήρες του ηφαιστείου «Κιλαουέα» της Χαβάης. Η ορεινή λίμνη περιβάλλεται συνολικά από 50 ροές λάβας και 70 αποθέσεις ηφαιστειακής στάχτης. Η Λαγούνα δελ Μάουλ αποτελεί την περιοχή με τις περισσότερες γεωλογικά πρόσφατες εκροές ρυόλιθου, ενός πετρώματος, που όταν είναι στη ρευστή λιωμένη μορφή του, μπορεί να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικό και επικίνδυνο.
Οι γεωλόγοι εκτιμούν ότι αυτές οι εκροές και αποθέσεις είναι το έργο 25 - 30 διαφορετικών ηφαιστείων που ενεργοποιήθηκαν τα τελευταία 20.000 χρόνια. Ανάλογα χαρακτηριστικά έχει η περιοχή Λονγκ Βάλεϊ της Καλιφόρνια, όπου πριν από 765.000 χρόνια μία και μόνη έκρηξη είχε τινάξει στον αέρα περιοχή έκτασης 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αυτή η γεωλογική αναλογία, μαζί με το γεγονός ότι το έδαφος στη Λαγούνα δελ Μάουλ άρχισε εδώ και μια δεκαετία να «φουσκώνει» κατά 20 εκατοστά κάθε χρόνο, υποδηλώνουν ότι η περιοχή ίσως γίνει το επόμενο υπερηφαίστειο.
Τα υπερηφαίστεια είναι από τις πιο καταστροφικές δυνάμεις του πλανήτη. Οι εκρήξεις τους μπορούν να εκτινάξουν μονομιάς πάνω από 1.000 κυβικά χιλιόμετρα πετρωμάτων και στάχτης, 2.500 φορές περισσότερα απ' ό,τι η καταστροφική έκρηξη του Ορους της Αγίας Ελένης το 1980. Η έκρηξη του υπερηφαιστείου στην περιοχή του Γέλουοστοουν πριν από 631.000 χρόνια είχε έκλυση θερμών αερίων, ηφαιστειακών βράχων, στάχτης και τοξικής ομίχλης που κάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος των σημερινών ΗΠΑ. Το υλικό από την έκρηξη γέμισε κοιλάδες και σχημάτισε στη γύρω περιοχή λόφους ύψους 200 μέτρων. Αλλα παλιότερα υπερηφαίστεια θεωρείται ότι είχαν προκαλέσει πλανητικών διαστάσεων επιπτώσεις, οδηγώντας λόγω του σκοτεινιάσματος του ουρανού από τη στάχτη σε ηφαιστειακούς χειμώνες.

Χάρτες του υπεδάφους της Λαγούνα δελ Μάουλ δείχνουν ότι ο θάλαμος μάγματος έχει μεγαλώσει αρκετά, φτάνοντας τα 450 κυβικά χιλιόμετρα ρυολιτικού μάγματος, ώστε να εκτινάξει τέτοιες ποσότητες υλικών, εφόσον, βέβαια, η έκρηξη είναι υπερηφαιστειακή. Μόνο το 10% αυτού του μάγματος να εκτιναχτεί μονομιάς, η έκρηξη θα είναι διπλάσιας ισχύος εκείνης του μη υπερηφαιστειακού «Κρακατόα» το 1883, που είχε σκοτώσει 36.000 ανθρώπους στην Ινδονησία. Ακόμη κι αν η Λαγούνα δελ Μάουλ εκτονωθεί τελικά σε μια σειρά μικρότερων εκρήξεων, το σύστημά της αποτελεί καλό μοντέλο για να μελετήσουν οι επιστήμονες τα αρχαία γιγαντιαία ηφαίστεια.
Το χιλιάνικο υπερηφαίστειο έχει ένα χαρακτηριστικό - κλειδί, που δεν έχει κανένα άλλο: Διαμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας. Μέχρι σήμερα, οι γεωλόγοι ήξεραν για τα γιγαντιαία ηφαίστεια μόνο ό,τι μπόρεσαν να καταλάβουν μελετώντας παλιά πετρώματα, αποθέσεις στάχτης και άλλα ανάλογα στοιχεία «μετά το έγκλημα», προσπαθώντας να αναπαραστήσουν μερικές πλευρές των εκρήξεων. Φυσικά τα δεδομένα και τα συμπεράσματα από τη μελέτη της Λαγούνα δελ Μάουλ ενδιαφέρουν και τους κατοίκους της περιοχής, ακόμη κι αν δεν συμβεί σύντομα κάποια υπερηφαιστειακή έκρηξη, αλλά κάποιες μικρότερες.
Το απρόσμενο συμπέρασμα στο οποίο φαίνεται να συγκλίνουν οι επιστήμονες μελετώντας από κοντά τη Λαγούνα δελ Μάουλ, αλλά και ευρήματα από άλλα υπερηφαίστεια, είναι ότι οι γιγαντιαίοι υπόγειοι θάλαμοι μάγματος που τροφοδοτούν αυτά τα τέρατα δεν είναι τα «καζάνια» λιωμένης λάβας που φαντάζονταν έως τώρα. Αντιθέτως, η μάζα του υλικού είναι αρκετά κρύα ώστε να είναι συχνά σε στερεή κατάσταση. Από τη μελέτη διαστρωμάτωσης κρυστάλλων των ηφαιστειακών πετρωμάτων του Ορους Χουντ προέκυψε ότι το μάγμα από το οποίο προήλθαν, κατά το 99% παραμονής του στο θόλο μάγματος ήταν σε θερμοκρασία που δεν επέτρεπε έκρηξη. Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος, δημιούργησε ένα αίνιγμα για τους ηφαιστειολόγους: Για να πραγματοποιηθεί η έκρηξη, το στερεό μάγμα πρέπει να λιώσει και να ανέβει απότομα, μέσα σε μερικές δεκαετίες. Πώς εξηγείται αυτή η ξαφνική μετάβαση από το σχετικά ψυχρό στο υπέρθερμο;

Ο ηφαιστειολόγος Μπραντ Σίνγκερ και η ομάδα του, που μελετούν τη Λαγούνα δελ Μάουλ, βρήκαν σημάδια ότι η δεξαμενή κρύου μάγματος μπορεί να προσβληθεί από μια απότομη άνοδο υπέρθερμων φυσαλίδων ατμού νερού που προέρχεται από βαθύτερα στρώματα. Σε άλλα ηφαίστεια οι επιστήμονες βρήκαν ενδείξεις ότι θερμό μάγμα από θαλάμους σε μεγαλύτερο βάθος εισβάλλει μέσα στο θάλαμο του πιο κρύου μάγματος (οι διεργασίες αυτές αποτυπώνονται στα σχηματικά διαγράμματα). Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει ένα και μόνο μοντέλο που να εξηγεί όλες τις εκρήξεις υπερηφαιστείων. Ισως παρατηρώντας τη Λαγούνα δελ Μάουλ σε πραγματικό χρόνο, οι επιστήμονες να καταφέρουν να εξηγήσουν τις μεγαλύτερες εκρήξεις εσωτερικής προέλευσης, που σημειώνονται κατά διαστήματα στον πλανήτη Γη.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»