11 Αυγ 2013

Ελβετία: Ζώνες απαγόρευσης κυκλοφορίας για τους μετανάστες

Ελβετία: Ζώνες απαγόρευσης κυκλοφορίας για τους μετανάστες 
Δεν πάει μήνας που γράφαμε για την γερμανική πόλη Γκμουντ όπου πρόσφυγες που υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ασύλου αναγκάζονται να δουλεύουν ως αχθοφόροι στον σιδηροδρομικό σταθμό, έναντι εξευτελιστικής αμοιβής και φέροντες ειδική ...σήμανση, φορώντας δηλαδή υποχρεωτικά κόκκινες μπλούζες που τους διακρίνουν απ' τους υπόλοιπους.

Τα νεότερα της αθλιότητας έρχονται από λίγο νοτιότερα, απ' το «θησαυροφυλάκιο» των καπιταλιστών, την Ελβετία. Εκεί λοιπόν ορισμένες τοπικές Αρχές απαγορεύουν σε όσους έχουν ζητήσει άσυλο και η αίτησή τους ακόμη εκκρεμεί, να επισκέπτονται δημόσιους χώρους όπως πάρκα, προαύλια σχολείων και δημόσιες βιβλιοθήκες. Απαγορεύεται ακόμα να «χαζεύουν» σε παιδικές χαρές, σχολεία, δημόσιες πισίνες, αλλά και σε εκκλησίες. Κέντρα υποδοχής απαγορεύουν μετακινήσεις μετά τις 5 το απόγευμα. Ενώ σε μία μόνο πόλη έχουν καταρτιστεί 32 «ζώνες αποκλεισμού». Με γνώμονα τη βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι αυτοί θα τελέσουν κάποια αξιόποινη πράξη, είναι δηλαδή εκ προοιμίου ένοχοι! Είναι μετανάστες, σκουρόχρωμοι, δεν έχουν στο ήλιο μοίρα, συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίες, φαίνεται να σκέφτονται οι ελβετικές αρχές.

Το δηλητήριο φαίνεται να έχει διαχυθεί καθώς τον περασμένο Ιούνη οι Ελβετοί υπερψήφισαν σε δημοψήφισμα την αύξηση των περιοριστικών μέτρων απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Τόσο περιοριστικά που ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα του ασύλου, καθώς υποχρεώνονται όσοι το ζητούν να κινηθούν μέσω της πρεσβείας της χώρας προέλευσής τους στην Ελβετία! Γεγονός που υψώνει τείχη απροσπέλαστα, ιδίως σε πολιτικούς πρόσφυγες, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να ελπίζουν στην υποστήριξη των αρχών των κρατών απ' τα οποία διέφυγαν.

Αυτές είναι οι «υποδειγματικές» κι «αξιοσέβαστες» αστικές δημοκρατίες που για τα κέρδη των καπιταλιστών διαλύουν χώρες, αιματοκυλούν λαούς, τους εξωθούν στην προσφυγιά αλλά κι εκεί ακόμα συνεχίζουν να τους κυνηγούν, να τους εκμεταλλεύονται, να τους αντιμετωπίζουν σαν μιάσματα. Η μήτρα που γεννάει φτώχεια και δυστυχία για τους λαούς, ρατσισμό, μισαλλοδοξία, φασισμό, πρέπει να συντριβεί. Κι αυτό το καθήκον βαραίνει κάθε άνθρωπο του μόχθου πέρα κι έξω από καταγωγή, χρώμα, θρησκεία. Καθένας που δεν ξέρει σε ποια άκρη του κόσμου θα τον φέρει αύριο η ανάγκη και που για να πάψει να κυνηγά τις ανάγκες του, και να κυνηγιέται απ' αυτούς που δεν επιτρέπουν την ικανοποίησή τους, πρέπει να αποφασίσει να ξεμπερδεύει μαζί τους.

twitter

Ιδιωτικές φυλακές ως επενδυτική ευκαιρία!

Ιδιωτικές φυλακές ως επενδυτική ευκαιρία!


Με την προβλεπόμενη από το Υπουργείο Οικονομικών αυστηροποίηση του ισχύοντος ποινικού θεσµικού πλαισίου για φορολογικές παραβάσεις και περιπτώσεις φοροδιαφυγής ακόμα και για ένα ευρώ, εύλογα αναρωτήθηκαν οι δικαστές για το πού θα χωρέσουν όλοι αυτοί οι νέοι παραβάτες, που χωρίς αμφιβολία θ’ αποτελέσουν ένα καθόλου ευκαταφρόνητο σύνολο. Οι ελληνικές φυλακές είναι ήδη υπερπλήρεις, μιας και στα 30 σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας, συνολικής χωρητικότητας περίπου 6,000 θέσεων, κρατούνται 12,000 άνθρωποι. Χρήματα για ανέγερση νέων δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα, οπότε το ερώτημα είναι τι κάνουμε;
Η απάντηση βρίσκεται στις μαγικές λέξεις ιδιωτικός και ιδιωτικοποίηση, που τα καταφέρνουν φτηνότερα και καλύτερα, και το παρόν κείμενο αποτελεί μια ευγενική προσφορά στους ιθύνοντες, παρέχοντάς τους υλικό με την εμπειρία χωρών όπου το μοντέλο των ιδιωτικών φυλακών βρίσκεται ήδη σε λειτουργία και θάλλει.
Ας αρχίσουμε από την πάντα «πρωτοπόρα» Αμερική. Αυτή τη στιγμή, πέρα από αρκετές δεκάδες μικρές, υπάρχουν τρεις μεγάλες ιδιωτικές κερδοσκοπικές εταιρίες, οι Corrections Corporation of America, ο όμιλος GEO και τα Community Education Centers, οι οποίες και μονοπωλούν τον κλάδο με 264 σωφρονιστικά καταστήματα κυρίως στις νότιες και δυτικές πολιτείες, χωρητικότητας 99,000 κρεβατιών-κρατουμένων. Και όπως δείχνουν τα νούμερα τα καταφέρνουν αρκετά καλά αυξάνοντας σταθερά την αναλογία των κρατουμένων σε ιδιωτικές προς κρατικές φυλακές, από 6% το 2000, σε 9% το 2007, καθώς και τα κέρδη τα οποία ανέρχεται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα κέρδη δε αυτά οφείλονται είτε σε λειψές υπηρεσίες, είτε σε υπαμειβόμενους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, είτε σε αμοιβές για ανύπαρκτους κρατούμενους μιας και το κράτος βρέξει χιονίσει εγγυάται και πληρώνει για ένα ορισμένο αριθμό κεφαλών, είτε σε αύξηση της πελατείας και του κύκλου εργασιών, είτε στην υπερεκμετάλλευση της εργασίας που παρέχουν οι κρατούμενοι έναντι εξευτελιστικής αμοιβής σε συμβεβλημένες εταιρίες όπως Microsoft, Nike, Dell Computers, Best Western Hotels, Honda, K-Mart, McDonald’s, Burger King κ.α. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο, ενώ η εγκληματικότητα στην Αμερική να ελαττώνεται, ο αριθμός των φυλακισμένων να αυξάνει. Μπορεί να είναι τυχαίο, μπορεί όμως και όχι, αν κι όλες οι ενδείξεις συνηγορούν υπέρ της δεύτερης εκδοχής.Μια υπόθεση που έχει έρθει πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας αφορούσε κύκλωμα δικαστών στην Πενσυλβανία, οι οποίοι ήδη από το 2002 και έναντι αδρής αμοιβής ίσης με $2.6 εκατομμύρια, έστελναν σωρηδόν πελάτες ακόμα και εφήβους, 2000 τον αριθμό, στις ιδιωτικές φυλακές, ακόμα και για αδικήματα όπως χαστούκια και προσβολές παιδιών προς τους συμμαθητές τους.
Πέρα απ’ αυτό, η εμπειρία μάς έχει διδάξει ότι επιχειρηματικοί κολοσσοί δύσκολα μπορούν να σταθούν στα πόδια τους χωρίς την ανάλογη πολιτική υποστήριξη με αμοιβαίο προφανώς όφελος. Έτσι η συμμετοχή των δυο πρώτων στο αμερικανικό νομοθετικό συμβούλιο (ALEC), οργανισμό που προωθεί νομοθετήματα για σκληρότερες ποινές, και τον οποίον χρηματοδοτούν αδρά, δεν μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα από την αυστηροποίηση των ποινών που έχει επιβληθεί σε αρκετές πολιτείες από τη μια, και την αύξηση των συμβολαίων που συνάπτουν με το κράτος, απ’ την άλλη. Αυστηρότερες ποινές και αύξηση του αριθμού των εγκλείστων είναι μια πρακτική που συντονίζεται αρκετά καλά με τα φοβικά αντανακλαστικά των νοικοκυραίων, αλλά και με τα κέρδη των επιχειρήσεων. Για να μην πούμε ότι αυξάνουν κιόλας την απασχόληση σε εγκαταλελειμμένες ημι-αγροτικές περιοχές, οπότε είναι και διπλά ευχαριστημένοι.
Απ’ όλες όμως τις κατηγορίες παραβατών η πιο πολυπληθής και αγαπημένη είναι αυτή των μεταναστών, που εισέρχονται παράνομα στη χώρα. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο αριθμός των διώξεων έχει αυξηθεί κατά 400%, γεγονός που κάνει τις εταιρίες και ειδικά την GEO, να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά μπροστά σ’ αυτή την ανέλπιστα σταθερή πελατεία. Σκέφτομαι ότι επειδή και στην Ελλάδα εκπληρώνονται αυτές οι προϋποθέσεις, η κυβέρνηση θα μπορούσε κάλλιστα, ειδικά δε μετά τις fast-track διευκολύνσεις, ν’ αναζητήσει επί τούτου ανάλογα επενδυτικά κεφάλαια στο εξωτερικό.
Φυσικά στον επιχειρηματικό αυτό τομέα δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 11 συνολικά ιδιωτικές φυλακές, οι οποίες φιλοξενούν το 11% των κρατουμένων, δηλαδή γύρω στους 9,000. Το ότι κι εκεί έχει αυξηθεί ο αριθμός τους σε σχέση με Γαλλία και Γερμανία, δεν θα μπορούσε να ήταν κι αυτό τυχαίο. Το ρεκόρ όμως το έχει η Αυστραλία με το 17% των φυλακισμένων να βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια. Ιδιωτικές φυλακές λειτουργούν επίσης και στην Νότια Αφρική, τη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά.
Άντε βρε, και στα δικά μας!
Αναρτήθηκε από cynical 

H τοποθεσία ταφής της ομάδας Γεροδήμου

H τοποθεσία ταφής της ομάδας Γεροδήμου

Σε παλαιότερο άρθρο μας έχουμε κάνει αναφορά στο περιστατικό της δολοφονίας της Ομάδας Ενόπλων Καταδιωκόμενων Αγωνιστών Γεροδήμου από τις παρακρατικές δυνάμεις της περιοχής Ξηρομέρου με την σύμπραξη και συνεργεία κλιμακίου της Χωροφυλακής. 

Οι διωκόμενοι αγωνιστές του τοπικού ΕΛΑΣ κινούνταν στην ορεινή περιοχή Βουστρίου- Τρύφου ήδη από τις αρχές του 1945 προσπαθώντας να διαφύγουν των ενόπλων συμμοριών του παρακράτους και υποστηριζόμενοι από οικογένειες των παραπάνω χωριών. Η ΟΕΚΑ Γεροδήμου απαρτίζονταν από τους: Βασίλης Τσέλιος (Γεροδήμος) αρχηγός ΕΛΑΣ Στερεάς, Νίκος Κομπλίτσης (Χελμός) υπαρχηγός ΕΛΑΣ Ξηρομέρου, Τάκης Γκαραβέλος καπετάνιος λόχου ΕΛΑΣ, Κώστας Τζακώστας καπετάνιος ΕΛΑΣ, Σπύρος Κομπλίτσης καπετάνιος ΕΛΑΣ, Γκαραβέλος Πάνος υπαξιωματικός της Πολιτοφυλακής του ΕΛΑΣ και μέλος του ΚΚΕ , Φώτης Τζακώστας στέλεχος του ΚΚΕ, Κώστας Σαμαράς ΕΛΑΣίτης, Κώστας Μαρκαντώνης σαμποτέρ του ΕΛΑΣ, Χριστόφορος Θεοχάρης νομαρχιακό στέλεχος της ΕΠΟΝ, Σωκράτης Τσελεπής ΕΛΑΣίτης, Γιάννης Κατσιφός πολιτοφύλακας, Χρήστος Γκούμας πολιτοφύλακας, Τσίντζος Στάθης μέλος του ΚΚΕ, Χριστόφορος Κομπλίτσης πολιτοφύλακας, Βασίλης Παπαγιάννης στέλεχος του ΚΚΕ και ο Αριστέιδης Θεοχάρης στέλεχος του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ.

Toν Μάιο του 1945, η ομάδα Γεροδήμου συγκρούστηκε με κλιμάκιο της Χωροφυλακής και τους παρακρατικούς του Λούντζη στην ευρύτερη περιοχή του Βουστρίου μετά από καταγγελία του χωρικού Νικάκη. Η σύγκρουση υπήρξε σφοδρή με τους αντάρτες να ελείπονται πυρομαχικών και να βρίσκονται σε κλειό περικύκλωσης. Το αποτέλεσμα ήταν η ολοκληρωτική διάλυση της ομάδας Γεροδήμου και ο θάνατος των αγωνιστών της. Τα κεφάλια των αγωνιστών αποκόπηκαν με μαχαίρια και σουγιάδες από τους διώκτες τους και εξετέθησαν σε τορβά στο χωριό Κατούνα. Τα σώματά τους ανευρέθηκαν από τοπικό βοσκό και τάφηκαν σε περιοχή που όπως ο Αριστέιδης Θεοχάρης αναφέρει στο βιβλίο του  Με το Δημοκρατικό Στρατό στην Στερεά Ελλάδα εκδ. Σύγχρονη Εποχή, φέρει ακόμα το όνομα του Γεροδήμου. 

Ο Κόκκινος Φάκελος διερεύνησε το ζήτημα του σημείου ταφής των ανταρτών αναζητώντας πληροφορίες στην τοπική κοινότητα του χωριού Τρύφος. Το σημείο ταφής των ανταρτών προκύπτει ότι βρίσκεται στην τοποθεσία που ως σήμερα ονομάζεται «Γεροδήμος» στο χωράφι δεξιά της διασταύρωσης προς Νίσα όπου σήμερα βρίσκονται 4 κεραίες της ΔΕΗ σε σειρά. Στο βιβλίο του ο Θεοχάρης αναφέρει ότι στην τοποθεσία «Γεροδήμος» βρίσκεται πηγή κοντά στην οποία τάφηκαν οι αντάρτες. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πηγάδι το οποίο σήμερα έχει αποξηραθεί. 

Παραθέτουμε φωτογραφίες της τελευταίας κατοικίας ενός εκ των επιφανέστερων ανταρτών του ΕΛΑΣ Ξηρομέρου και των παλικαριών του. 





Γερμανία: Πανεπιστημιακή έρευνα στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού

Γερμανία: Πανεπιστημιακή έρευνα στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού

Γερμανικοί πύραυλοι Πάτριοτ
Μεταξύ 2007 και 2012 το υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας χρηματοδότησε με πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ 124έρευνες και μελέτες σε γερμανικά πανεπιστήμια πάνω σε νέα οπλικά συστήματα, στην τεχνολογία, την ιατρική και άλλους τομείς που σχετίζονται με τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Πανεπιστημίου του Κιέλου, όπου για μια μελέτη σχετικά με την «καταπολέμηση εξεγέρσεων»το υπουργείο Άμυνας δαπάνησε 4 εκατ. ευρώ. Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η επιλογή του Κιέλου είναι τυχαία. Παρά το ότι έχουν περάσει 95 χρόνια η γερμανική αστική τάξη σίγουρα δεν έχει ξεχάσει όσα έπαθε το Νοέμβρη του 1918 με τους εξεγερμένους ναύτες του Κιέλου να ενώνονται με τους εργάτες και να ανάβουν τη φλόγα της επανάστασης που διαδόθηκε σ' όλη τη Γερμανία.

Επίσης χαρακτηριστικό για το τι απασχολεί την αστική τάξη της Γερμανίας είναι το ότι χρηματοδοτεί μέσω της ομοσπονδιακής κυβέρνησης με 900.000 ευρώ δύο προγράμματα σε πανεπιστήμια του Βερολίνου σχετικά με τον «αριστερό εξτρεμισμό». Στο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» μάλιστα διεξάγεται έρευνα, χρηματοδοτούμενη με 375.000 ευρώ, για την «παραπλανητική δύναμη ακροαριστερών ιδεολογιών».

Δεκάδες ερευνητικά κέντρα είναι ενταγμένα, δίπλα στα μονοπώλια της πολεμικής βιομηχανίας, στον ιμπεριαλιστικό στρατηγικό σχεδιασμό, όπως διαφημίζει και η πρόσκληση του υπουργείου Άμυνας για ένα επιστημονικό συνέδριο τον ερχόμενο Φλεβάρη στο Βερολίνο: «Το περιβάλλον σε μελλοντικές επιχειρήσεις του γερμανικού στρατού (Μπουντεσβέρ) δεν είναι προβλέψιμο, είναι πολυεπίπεδο και συνεχώς μεταβαλλόμενο. Για να είμαστε σε θέση να δρούμε προνοητικά είναι απαραίτητη η συνεχής παρακολούθηση και αξιολόγηση των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων ... Η Γερμανία διαθέτει ένα αποδοτικό και διεθνώς αναγνωρισμένο ερευνητικό τοπίο και η Μπουντεσβέρ χρηματοδοτεί πολλές ερευνητικές δραστηριότητες»...

πηγη: 902

Ένα τυχαίο βίντεο ενός φασιστοειδούς ξετυλίγει ένα νήμα απίστευτου βάθους

Ένα τυχαίο βίντεο ενός φασιστοειδούς ξετυλίγει ένα νήμα απίστευτου βάθους

Το γελοίο φασιστοειδές που κάνει επίδειξη μαγκιάς εκ του ασφαλούς σε μετανάστες και ανεβάζει το κατόρθωμα του στο διαδίκτυο, μαντέψτε που αλλού ήταν εξεγερμένος..

Το παρακάτω βίντεο στερείται κριτικής! Ο ίδιος άλλωστε στην περιγραφή του βίντεο αναλύει τη δράση του ως εξής (κρατάω αυτούσια την ορθογραφία)

"Παραλια αλεποχωριου ολοι παρανομοι ..αναλαμβανω δραση...η αστυνομια κοιματε;γαμω το ισλαμ τους την επομενη φορα θα πεσει πολυ ξυλο θα τα γαμισω ολα φιρι φιρι το πανε να παω φυλακη"

 


Παρακάτω θα παρουσιαστεί μια "σύμπτωση" που κεντρικό ρόλο σε ρόλο καμεραμαν, εξεγερμένου διαδηλωτή, έχει ο ίδιος φασίστας. Καλό και βοηθητικό είναι όμως να θυμηθείτε την πρώτη ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για τα επεισόδια τον Οκτώβρη του 2011 καθώς και άλλες δηλώσεις .. Επίσης για όποιον έχει διάθεση μπορεί να ανατρέξει και σε πιο παλιές καταγγελίες του ΚΚΕ που συναντούσαν την ειρωνία όταν ανέφερε για το σύνθετο κομμάτι που έβρισκε απέναντι του στις κινητοποιήσεις των αγανακτισμένων που ξεκινούσε από τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣίτες και έφτανε ως τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής.

πρωτοσέλιδο Ριζοσπάστη
«Αυτή τη φορά εξαπέλυσαν σχεδιασμένα οργανωμένες ομάδες σε διατεταγμένη αποστολή και αναρχοφασιστοειδή που με μολότοφ, χημικά αέρια, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και πέτρες, επιχείρησαν να διαλύσουν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση εργατών και λαού στο Σύνταγμα και ειδικά στο μέρος που ήταν το ΠΑΜΕ. 


Από το ίδιο πρωτοσέλιδο



Το μίσος των κουκουλοφόρων κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος και του ΠΑΜΕ εκφράζει το μένος των δυνάμεων που υπηρετούν το σύστημα και την αστική εξουσία. Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη. Η επιχείρηση τρομοκράτησης, συκοφάντησης και καταστολής του εργατικού λαϊκού κινήματος πηγάζει από κρατικές δομές, από κέντρα και υπηρεσίες. Αυτό αποδείχνει η ιστορία, αυτό δείχνει και η σημερινή βάρβαρη και δολοφονική επίθεση. Οι κουκουλοφόροι, αναρχοαυτόνομοι, φασιστοειδή ή όπως αλλιώς ονομάζονται ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας το δικό της στόχο που οι δυνάμεις καταστολής, οι εκβιασμοί και οι απειλές της απέτυχαν, για να τρομοκρατήσουν το λαό για να σκύψει το κεφάλι. Αντικειμενικά προκύπτει ότι τα ίδια κέντρα εκτέλεσαν την προβοκατόρικη δολοφονική πυρπόληση της Μαρφίν τη μέρα ψήφισης του μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010..."

Η αντίδραση του εκπροσώπου του ΚΚΕ Μάκη Μαΐλη στις δηλώσεις Παπαδημούλη ήταν άμεση και αιχμηρή: «Η δήλωση του κ. Παπαδημούλη ότι τα χθεσινά γεγονότα ήταν "συγκρούσεις ροπαλοφόρων και κρανοφόρων" επιβεβαιώνει ότι η ηγεσία του ΣΥΝ αποδεικνύεται συνήγορος των κουκουλοφόρων, γιατί με αυτό τον τρόπο συγκαλύπτει την προσχεδιασμένη δολοφονική επίθεση εντεταλμένων κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών εναντίον του ΠΑΜΕ και γενικότερα κατά του λαού, επίθεση που εξυπηρετεί την πολιτική της κυβέρνησης, της πλουτοκρατίας και των άλλων αστικών κομμάτων».

 


Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε τη σύνθεση των κουκουλοφόρων, του ανθού της ελληνικής νεολαίας, τις παρακρατικές ομάδες που δρουν πίσω από την πλάτη του λαού και με κουκούλα..Και μετά διαβάζουμε στο Indymedia για την αναρχία και για το πάθος για τη λευτεριά!

Αλληλεγγύη λοιπόν στους φασίστες και στους ασφαλίτες δίπλα μας. 
ΑντιΚΚΕ να είναι και ότι θέλει ας είναι!


Ατελείωτο γέλιο με τα σχόλια κάτω από το συγκεκριμένο βίντεο.. 

"ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΓΚΕΣ ΕΙΣΤΕ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ... το ΚΚΕ βελαζει , η αριστερα κοιμαται ... μονο οι αναρχικοι παλευουν...ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ" 

"ΖΗΤΩ Ο ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ!! ΜΠΑΤΣΟΣ ΚΑΛΟΣ ΜΟΝΟ ΝΕΚΡΟΣ!!! ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!!" 

Προκλητικός φασίστας απειλεί μετανάστες σε παραλία (VIDEO)

Προκλητικός φασίστας απειλεί μετανάστες σε παραλία (VIDEO)



Όχι μόνο έκανε ότι έκανε, είπε όσα είπε, αλλά ανέβασε και το βίντεο στο YouTube, ο άθλιος, περήφανος για το αίσχος του. Αυτοί ήταν και είναι οι φασίστες. 

- Θέλεις να σου χαρακώσω το λαιμό;
- Γιατί;
- Γιατί έτσι γουστάρω ρε!

Αναρωτιόμαστε, η δήθεν αδέκαστη αστική δικαιοσύνη, ο εισαγγελέας, δεν έχει λόγο σε τέτοιες περιπτώσεις; 

οι δυνάμεις καταστολής έκαναν χρήση χειροβομβίδων

Αντέδρασαν στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης οι μετανάστες στην Αμυγδαλέζα
Αργά το βράδυ του Σαββατου, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα οι πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται εντός του κέντρου ξεσηκώθηκαν και αντέδρασαν εξαιτίας των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης. Λίγο πριν, είχαν  ενημερωθεί ότι η παραμονή τους θα παραταθεί από τους 12 στους 18 μήνες. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επενέβησαν καταστέλλοντας τους μετανάστες. Έξω από το κέντρο έσπευσε κλιμάκιο του ΚΚΕ.

Αντέδρασαν ενάντια στο μαρτύριο που ζουν και το οποίο παρατείνεται

Σύμφωνα με πληροφορίες, λίγο μετά τις 22:00, μεγάλος αριθμός μεταναστών διαμαρτυρήθηκαν την ώρα διανομής φαγητού και ήρθαν σε αντιπαράθεση με αστυνομικούς, ενώ έβαλαν φωτιές σε στρώματα και κουβέρτες. Οι μετανάστες -περίπου 1.600 κρατούνται στην Αμυγδαλέζα- είχαν ενημερωθεί ότι θα παραταθεί κατά 6 μήνες (από τους 12 στους 18) η κράτηση τους στο κέντρο, κάτι που συμβαίνει με ευθύνη του αστικού κράτους το οποίο απαράδεκτα κωλυσιεργεί σε πολλούς από αυτούς την χορήγηση ασύλου και άλλων εγγράφων. Επίσης, σύμφωνα με ορισμένες αναφορές κατοίκων της περιοχής, που μένουν πολύ κοντά στο κέντρο, υπήρξε διακοπή υδροδότησης και ρεύματος για κάποιες ώρες το Σάββατο στο κέντρο. Σε κάθε περίπτωση, και λόγων των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν την περίοδο αυτή, ήρθαν και πάλι στο φως οι άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες ζουν οι άνθρωποι αυτοί, μέσα σε οικίσκους (κοντέινερ) που κυριολεκτικά βράζουν όταν έχει ζέστη.

Μεγάλης κλίμακας επιχείρηση της αστυνομίας

Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις απέκλεισαν το κέντρο κράτησης. Πάνω από 4 κλούβες, δεκάδες περιπολικά και αστυνομικές μηχανές, τουλάχιστον 2 αύρες της ελληνικής αστυνομίας, εκατοντάδες άνδρες των ΜΑΤ βρέθηκαν στο χώρο. Κατά την επιχείρηση τους σε βάρος των μεταναστών, οι δυνάμεις καταστολής έκαναν χρήση χειροβομβίδων κρότου λάμψης, διαλύοντας περίπου τα μεσάνυχτα την εξέγερση.

Επίσης, μέσα στο κέντρο κατέφθασαν ασθενοφόρα και τουλάχιστον 4 πυροσβεστικά οχήματα.

Οι αστυνομικές αρχές δεν προέβησαν το βράδυ του Σαββάτου σε καμία επίσημη ανακοίνωση για τυχόν τραυματίες, κρατούμενους ή αστυνομικούς. 

Σε ακτίνα παραπάνω από 700 - 800 μέτρων από το κέντρο αποκλείστηκε η περιοχή ενώ υπήρχαν εκατοντάδες αστυνομικοί και ασφαλίτες σε όλο το Μενίδι. Υπάρχουν πληροφορίες για περίπου 50 μετανάστες οι οποίο διέφυγαν από το κέντρο.

Κλιμάκιο του ΚΚΕ στην περιοχή

Κλιμάκιο της Τομεακής Επιτροπής Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον γραμματέας της, Νίκο Καλούτση και παρουσία δημοτικών συμβούλων εκλεγμένων με το ΚΚΕ στο δήμο Αχαρνών, έσπευσαν άμεσα στην περιοχή έξω από το κέντρο. Απαίτησαν να ενημερωθούν για την κατάσταση, πράγμα που επιμελώς απέφευγαν να πράξουν οι αρμόδιες αρχές, με εξαίρεση την ενημέρωση ότι θα πραγματοποιηθεί καταμέτρηση των μεταναστών για να δουν εάν λείπουν κάποιοι από τους κρατούμενους. Οι κομμουνιστές κατήγγειλαν για ακόμη μια φορά τις άθλιες συνθήκες κράτησης των μεταναστών και εξέφρασαν για ακόμη μια φορά το αίτημα για αξιοπρεπείς και υγιεινούς χώρους προσωρινής φιλοξενίας των μεταναστών και για να κλείσουν όλα τα κέντρα κράτησης.


7 Αυγούστου 1944. Το Μπλόκο του Βύρωνα από 2 Γερμανικούς λόχους & 800 ταγματασφαλήτες.

7 Αυγούστου 1944. Το Μπλόκο του Βύρωνα από 2 Γερμανικούς λόχους & 800 ταγματασφαλήτες.


Στις 7 Αυγούστου 1944 δυο γερμανικοί λόχοι κσι 800 γερμανοτσολιάδες των Ταγμάτων Ασφαλείας, βαριά οπλισμένοι με πολυβόλα, όλμους και μπαζούκας, έστησαν μπλόκο στον συνοικισμό του Βύρωνα.


Μετά από τετράωρη μάχη που έδωσαν με  ελαφρές δυνάμεις του ΕΛΑΣ που αναπτύχθηκαν εκεί, κατάφεραν τελικά να ολοκληρώσουν το μπλοκό του συνοικισμού. Γερμανοί και Ταγματασφαλήτες μετρούσαν αρκετούς τραυματίες και ένα Γερμανο αξιωματικό νεκρό, ενώ οι ΕΛΑΣίτες, πολλούς τραυματίες και δυο νεκρούς.


Τελικά στην πλατεία του Βύρωνα αφού συγκέντρωσαν 1.000 άνδρες, που τους έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου, Έλληνες συνεργάτες τους, φορώντας μάσκες υπέδειξαν 10 μέλη της ΕΑΜικής Αντίστασης, όπου και εκτελέστηκαν αφου βασανίστηκαν.


Μαζί τους εκτελέστηκε και ο εικοσάχρονος ΕΠΟΝίτης Παναγιώτης Κασιμάτης, ο οποίος στην προσπάθεια του να σώσει τους προγραμμένους, βγήκε μπροστά και φώναξε ότι αυτός σκότωσε τον Γερμανό αξιωματικό.


Τα ονόματα των εκτελεσθέντων:

 Μυλωνάς Λευτέρης - ετών 22
 Μαλαμούτης Γιώργος - ετών 22
 Μουρίκης Κώστας - ετών 19
 Κεσέρογλου Ιορδάνης - ετών 17
 Χατζηιωάνου Ιπποκράτης - ετών 23
 Μερκουριάδης Ιάκωβος - ετών 18
 Κλειδάς Γιώργος - ετών 35
 Κασιμάτης Παναγιώτης - ετών 20
 Καλίτας Βαγγέλης - ετών 25
 Διαμαντόπουλος Γιώργος - ετών 25
 Καπιτσικάς Μανώλης - ετών 18



Παραθέτουμε 2 κείμενα, μια μαγνητοφωνημένη συνέντευξη του Κ.Γ. από τον ΟΠΛΑ Βύρωνα, μέσα από το βιβλίο του Ιάσονα Χανδρινού “Το τιμωρό χέρι του λαού. Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944″
Την μαρτυρία του Κ.Γ. επιβεβαιώνει και η σωζόμενη αναφορά του ΙΘ’ Αστυνομικού Τμηματος Βύρωνα


Επίσης ένα άρθρο της δημοσιογράφου-ιστορικού Κατερίνας Μπαλκούρα, για το Μπλόκο του Βύρωνα.



Είναι λυπηρό ότι η Ελληνική Αριστερά, όλων των αποχρώσεων, ενώ χρησιμοποιεί συνεχώς τα

συνθήματα της ΕΑΜικής Αντίστασης, δεν βρήκε τον χρόνο και την διάθεση να ασχοληθεί με την

επετείο του Μπλόκου του Βύρωνα, όπως έγινε δυστυχώς πριν λίγες εβδομάδες και

στην επέτειο της 22ας Ιουλίου 1943, καθώς και στην επέτειο του Μπλόκου της Καλογρέζας,   

τον Μάρτιο.








Το μεσημέρι της 7ης Αυγούστου, το Φρουραρχείο του Βύρωνα, με επικεφαλής τον “αριστερόχειρα” λοχαγό και πρώην μέλος της ΟΠΛΑ Μανόλη Τζουλιαδάκη, είχε εμπλακεί σε μία αψιμαχία ρουτίνας με γερμανους και ταγματασφαλίτες κατά μήκος της λεωφόρου Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Διατηρώντας μια απόσταση 300 μέτρων από τους αντιπάλους, δύο μαχητές, ο Αριστοτέλης Τσιφλάκος (γνωστότερος ο “Βάγγος Καμπούρης”) κι ο νεαρός Κ.Γ., υπεράσπιζαν το αριστερό μέρος του δρόμου υποχωρώντας σταδιακά προς το αλσύλλιο της Αγ.Τριάδας. Αφού περασαν μέσα απ΄την κλειστή αγορά του Βύρωνα, στο ύψος του Αγ.Λαζάρου και εξήλθαν στην οδό Μεσολογγίου, πρόσεξαν ένα γερμανικό τζιπ που τους καταδίωκε.


 “Ο Βάγγος τράβηξε κανα δυο ριπες και άλλλαξε δεσμίδα κι εγώ τον κάλυπτα με το Μαουζερ. Καλυπτόμασταν και βλέπαμε προς την κατηφόρα και ήρθε ένα τζιπ γερμανικό από αυτά τα χαμηλά. Κι ήταν ένας αξιωματικός γερμανός, μάλλον λοχαγος, και τσολιάδες.


Εμείς καλυφθήκαμε στο στενό μέρος που τελείωνε το αλσύλλιο της Μεσολογγίου που κάνει ένα δίχαλο περίπου και βλέπαμε. Απόσταση 500 μέτρα περίπου. Μπορεί και 300. Πλατεία Αγ.Λαζάρου μέχρι πάνω. Κατεβαίνει ο γερμανός και την ώρα που το λέω του Βάγγου, έριξε ριπή και τον τραυμάτισε”.


Σε αντίποινα, εντεκα νεαροί, μεταξύ των οποιων κι ο γραμματέας της     ΕΠΟΝ Βυρωνα, Παναγιώτης Κασιμάτης, εκτελέστηκαν από τους γερμανούς επί της Χρυσοστόμου Σμύρνης, στη γωνία του παιδικού σταθμού “Μοργκεντάου” και άλλοι 600 πήραν το δρόμο για τα γερμανικά στρατόπεδα. Ο Βύρωνας άδειασε και από στελέχη, αφού κάπου 70 μαχητές από το ΙΙ Τάγμα κι οι ομάδα της ΟΠΛΑ κατέφυγαν προσωρινά στο Κατσιπόδι και το Δουργούτι.



Μαγνητοφωνημένη συνέντευξη Κ.Γ. (ΟΠΛΑ Βύρωνα). Τη μαρτυρία επιβεβαιώνει η σωζόμενη αναφορά του ΙΘ’ Αστυνομικού Τμηματος Βύρωνα











ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ


Εντεκα παλικάρια εκτελέστηκαν από Γερμανούς και Ελληνες συνεργάτες τους τον Αύγουστο του 1944. Η αυτοθυσία του 20χρονου Π. Κασιμάτη για να γλιτώσει τους άλλους, δείχνει το μεγαλείο της Αντίστασης


Της Κατερίνας Μπαλκούρα


Παράλληλα με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και τα αντίποινα των Γερμανών σε όλη την Ελλάδα αναπτυσσόταν η τρομοκρατία στις πόλεις. Tα λεγόμενα μπλόκα γίνονταν κυρίως σε συνοικίες-προπύργια της ΕΑΜικής αντίστασης με βαθιές ιδεολογικές ρίζες που αποτελούσαν τους βασικούς στόχους των αντιΕΑΜικών δυνάμεων.


Στόχος ήταν η εξόντωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και η σύλληψη ομήρων για τα γερμανικά στρατόπεδα εργασίας. Ο ρόλος του «κουκουλοφόρου» στα μπλόκα ή του ένοπλου τμήματος δεν εξαντλούνταν μόνο στην κατάδοση αλλά ήταν και επιχειρησιακός. Σ’ αυτή την περίπτωση οι συλλήψεις και οι εκτελέσεις μπορούσαν να στηρίζονται σε προηγούμενες πληροφορίες, προσωπικές διαφορές, συμφέροντα ακόμα και σε τυχαία γεγονότα.


Μόνιμος συναγερμός


Τον εφιαλτικό Αύγουστο του 1944 η τακτική των μπλόκων συνεχίστηκε με ακόμα μεγαλύτερη σκληρότητα με την εμπλοκή ισχυρότερων δυνάμεων απ” την πλευρά των Γερμανών. Μονάδες της Βέρμαχτ και τμήματα των Waffen SS ή της Αστυνομίας πρωταγωνιστούσαν σε μπλόκα και μάχες στις συνοικίες της Αθήνας. Πληροφορίες για τα μπλόκα που ετοίμαζαν οι Γερμανοί και οι Ελληνες συνεργάτες τους (ταγματασφαλίτες, Μπουραντάδες, Παπαγιώργηδες) έφταναν από ανθρώπους του ΕΛΑΣ που βρίσκονταν σε θέσεις-κλειδιά (ακόμα και σε αστυνομικά τμήματα).


Οι ΕΛΑΣίτες των Ανατολικών Συνοικιών βρίσκονταν σε μόνιμο συναγερμό, συνήθως στα νταμάρια του Κοπανά, του Καρέα, σε γκρεμισμένα σπίτια ακόμα και σε χαντάκια αγκαλιά με τα αυτόματα και τις χειροβομβίδες, αιφνιδιάζοντας τους Γερμανούς και τους Ελληνες συνεργάτες τους. Κάτι τέτοιο έγινε και το μεσημέρι της 7ης Αυγούστου 1944. Το τμήμα Ασφαλείας Μακρυγιάννη είχε ζητήσει τη γερμανική συνδρομή προκειμένου να εγκατασταθούν δυνάμεις του στην περιοχή του Βύρωνα.


Ετσι οι Γερμανοί, πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν τους πιστούς τους συνεργάτες, ξεκίνησαν με προορισμό την περιοχή. Την ίδια στιγμή το Φρουραρχείο του Βύρωνα έχοντας επικεφαλής τον λοχαγό και πρώην μέλος της ΟΠΛΑ Μανόλη Τζουλιαδάκη είχε εμπλακεί σε μια συνηθισμένη αψιμαχία με Γερμανούς και ταγματασφαλίτες στον κεντρικό δρόμο που ένωνε τον Βύρωνα με το Παγκράτι.


Λίγο πιο κάτω προς το αλσύλλιο της Αγίας Τριάδας βρίσκονταν δύο άλλα μέλη του Φρουραρχείου, ο Αριστοτέλης Τσιφλάκος ή Βάγγος Καμπούρης μαζί με τον Κ.Γ., που είχαν φτάσει μέχρι την αγορά του Βύρωνα, βγήκαν πίσω απ” το εκκλησάκι της πλατείας του Αγίου Λαζάρου και έφτασαν στο αλσύλλιο της Αγίας Τριάδας. Από εκεί είδαν το ένα γερμανικό τζιπ που τους κατεδίωκε.


Τότε ο Βάγγος έριξε και ο Γερμανός αξιωματικός έπεσε νεκρός. Ακολούθησε συμπλοκή ανάμεσα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και τις ενισχυμένες με άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας γερμανικές δυνάμεις. Μετά τη λήξη της συμπλοκής απ” το μπαλκόνι του αστυνομικού τμήματος εμφανίστηκε ο Βυρωνιώτης ταγματασφαλίτης Τριαντάφυλλος Κοτζαμάνης και ουρλιάζοντας απ” τον τηλεβόα καλούσε τον κόσμο να παραδώσει ΕΑΜίτες και κομμουνιστές, διαφορετικά θα προέβαινε σε άκριτες εκτελέσεις. Κανείς δεν ανταποκρίθηκε.


Ετσι Γερμανοί και ταγματασφαλίτες μιλώντας για έλεγχο ταυτοτήτων ξεχώρισαν κάποιους και τους χώρισαν σε εξάδες με το μέτωπο προς τη γέφυρα του Βύρωνα. Τότε ο Γερμανός αξιωματικός που επόπτευε την «επιχείρηση» επέλεξε κάποιους νέους μέσα απ” τις εξάδες και τους έστησε στον μαντρότοιχο του παιδικού σταθμού του «Μοργκεντάου» στη Χρ. Σμύρνης. Ζήτησε τότε να παραδοθεί ο δολοφόνος του Γερμανού για να τους αφήσει ελεύθερους.


Χαρακτηριστική όλων αυτών είναι η αναφορά του ΙΘ” Αστυνομικού Τμήματος Βύρωνα: «Την 7/8/1944 και ώραν 17.40 γερμανικά αυτοκίνητα (2) πλήρη στρατιωτών διερχόμενα εκ της αγοράς Βύρωνος εδέχθησαν ριπή πολυβόλου παρ” Εαμίτου και ετραυματίσθησαν εις Γερμανός αξιωματικός και εις στρατιώτης, μετ΄ολίγον κατέφθασε ισχυρά γερμανική δύναμις ήτις διέταξε τη συγκέντρωση απάντων των ανδρών του συνοικισμού εις την πλατείαν Σμύρνης όπου συνεκεντρώθησαν 1.000 άνδρες. Παρέλαβε 10 αδιακρίτως εκ των συγκεντρωθέντων και τους εξετέλεσαν επιτόπου, άλλους δε 600 άνδρας τους μετέφερον εις Χαϊδάρι και εκείθεν τους μετέφερον εις Γερμανίαν».


Η αναφορά της αστυνομίας όμως δεν περιλαμβάνει τον 11ο ήρωα εκείνης της μέρας. Ηταν ο 20χρονος ΕΠΟΝίτης, φοιτητής του Πολυτεχνείου και γραμματέας της ΕΠΟΝ Ζωγράφου, Παναγιώτης Κασσιμάτης, που ενώ βρέθηκε τυχαία στο σημείο του μπλόκου, βλέποντας αποφασισμένο τον Γερμανό αξιωματικό να εκτελέσει τα 10 παλικάρια μπήκε μπροστά και πήρε εκείνος την ευθύνη επάνω του προκειμένου να γλιτώσει τους άλλους 10. «Σταματήστε, φονιάδες. Εγώ σκότωσα τον αξιωματικό σας. Εμένα να σκοτώσετε». Ο Γερμανός αξιωματικός, που είχε δώσει και τον λόγο της στρατιωτικής του τιμής πως αν παρουσιαστεί ο ένοχος θα άφηνε τους μελλοθάνατους ελεύθερους, τον εκτέλεσε απλά πρώτο. Στη συνέχεια ζήτησε απ” τον Ιάκωβο Μερκουριάδη να μιλήσει γιατί θα είχε την τύχη του Κασσιμάτη. Εκείνος απάντησε: «Αφού αυτός δεν φοβήθηκε το πιστόλι γιατί να φοβηθώ εγώ;». Λίγο αργότερα τα 11 παλικάρια ήταν νεκρά.


Μια μαρμάρινη στήλη στο σημείο θυμίζει σε όσους το έζησαν και γνωρίζει σε όσους δεν τους το “μαθε ποτέ κανείς ότι στο σημείο εκείνο στις 7 Αυγούστου του 1944 εκτελέστηκαν οι:


1 Μυλωνάς Λευτέρης – ετών 22, 2 Kαλαμούτης Γιώργος – ετών 22, 3 Μουρίκης Κώστας – ετών 19, 4 Καϊσέρογλου Ιορδάνης – ετών 17, 5 Χατζηιωάνου Ιπποκράτης – ετών 23, 6 Μερκουριάδης Ιάκωβος – ετών 18, 7 Κλειδάς Γιώργος – ετών 35, 8 Κασιμάτης Παναγιώτης – ετών 20, 9 Καλαϊτζής Βαγγέλης – ετών 25, 10 Διαμαντόπουλος Γιώργος – ετών 25, 11 Καπίτσικας Μανώλης – ετών 18.


Την ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά, όλοι άκουγαν τη μάχη που έδινε η ομάδα του Κολλημένου στη Νεράιδα, στο τέρμα της Α. Κοραή που αρχίζει απ” του Μοργκεντάου. Οι ριπές από τα αυτόματα και τις χειροβομβίδες έπεφταν για να σπάσει ο κλοιός των ταγματασφαλιτών και να διαφύγουν. Ομως δεν τα κατάφεραν τελικά γιατί οι γερμανοτσολιάδες ήταν περισσότεροι και είχαν βαρύτερο οπλισμό. Οι 600 συλληφθέντες του μπλόκου κατέληξαν στο Χαϊδάρι κι από κει οι περισσότεροι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας.


Διαφυγή στα βουνά


Σε όλες τις περιπτώσεις των μπλόκων, όσοι προλάβαιναν να διαφύγουν το έκαναν. Τακτική πάντως των ΕΑΜικών οργανώσεων ήταν όταν υπήρχε πληροφορία για επικείμενο μπλόκο να απομακρύνονται οι κάτοικοι. Το ίδιο έγινε και στον Βύρωνα όπου ο ΕΠΟΝίτης Θόδωρος Κυριακίδης καλούσε τους κατοίκους να μην υποκύψουν στις απειλές των Γερμανών αλλά να φύγουν προς τα βουνά. Πράγματι στο μπλόκο του Βύρωνα οι χαράδρες και οι σπηλιές του Υμηττού είχαν γεμίσει κόσμο. Ο Βύρωνας άδειασε και από στελέχη, αφού περίπου 70 μαχητές από το ΙΙ/2 Τάγμα του ΕΛΑΣ και ομάδες της Πολιτοφυλακής κατέφυγαν προσωρινά στο Κατσιπόδι και το Δουργούτι.


Κάποιοι ελάχιστοι έμειναν για να μην αφήσουν τον Βύρωνα στο έλεος των εχθρών. Το επόμενο πρωί τρεις ΟΠΛΑτζήδες των Ανατολικών Συνοικιών, οι Σουλιτζιδάκης, Σωτηράκος και Μπαλμπακάκης, θα παρατηρούσαν τις ύποπτες κινήσεις ενός με πολιτικά. Λίγο αργότερα αυτός θα έπεφτε νεκρός, για να αποκαλυφθεί ότι ήταν άνθρωπος της Ειδικής Ασφάλειας. Ηταν η αρχή που θα οδηγούσε λίγες ώρες αργότερα το ποτάμι του αίματος στο Δουργούτι…




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

22 Ιουλίου 1943. Οι νέες και οι νέοι της ΕΠΟΝ, σε νικηφόρα άοπλη διαδήλωση απέναντι στα Γερμανικά τάνκς.



Καλογρέζα Μάρτιος 1944 – Ιερισσός Μάρτιος 2013 ?



«Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση της» Τ. Βερβενιώτη, ιστορικός


… Ο λαός το ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ του θα τό ’βρει !!!

… Ο λαός το ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ του θα τό ’βρει !!!




Προεπισκόπηση

Το καλοκαίρι


Ξυπνά τη γη βαθιά βροντή 
Χαμπέρι στο σκοτάδι… 
Κόκκινος ήλιος η εργατιά
Τη νύχτα σβάρνα παίρνει πια!!!         Προεπισκόπηση 
Σφυριά πολλά(!) βαρούν γερά 
τη σιδερένα φτέρνα 
Μες στη φωτιά τη λιώνουνε! 
Όνειρα γιγαντώνουνε!
Προεπισκόπηση 

Θα πάψει η απελπισιά! 
Δε θα ξανάρθει χειμωνιά! 
Άνοιξη έφερ’ ο Οκτώβρης!!! 
Το καλοκαίρι σου θα τό ’βρεις!

 Προεπισκόπηση 
Το καλοκαίρι το δικό σου! 
Που ’ναι δικό μου και δικό του!
Που ’ναι της μάνας της φτωχής!
Της όμορφης της αδελφής!
Του συναδέλφου στο γραφείο!
Στο εργοστάσιο, στο πλοίο! 
 Προεπισκόπηση

Αυτό το …ξεχωριστό ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ απ' το βιβλίο τής Καλής Γκέλμπεση «…Δ΄ Τραγουδοποιήματα», είχαμε λόγο που το θυμηθήκαμε... 
Προφανέστατα λοιπόν, τούτο ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ είναι, που το βλέπουν οι οχτροί τού λαού νά ’ρχεται εκεί που δεν το περιμένουν…, γι’ αυτό κι ανέθεσαν εργολαβία στονπασοκοΣΥΡΙΖΑ και τα λαμόγια του την κατασυκοφάντηση του ΚΚΕ με δήθεν αφορμή τον 902.
Κι όσο βλέπουν ότι η εργολαβία δεν τους βγαίνει…, τόσο λυσσάνε!
Πώς να τους βγει όμως;;;
Μέλη, οπαδοί, φίλοι, ψηφοφόροι τού ΚΚΕ και εργαζόμενοι στον 902,
συμφωνούν με την απόφαση του ΚΚΕ,
να πουληθεί η Ραδιοτηλεοπτική για να πληρωθούν κανονικά οι εργαζόμενοι και τα ταμεία.

Όσο για τον πολύ κόσμο, έχει ακριβώς την ίδια άποψη. 
Μπράβο στο ΚΚΕ που προτίμησε αυτήν τη λύση,
παρά να άφηνε απλήρωτους τους εργαζόμενους και τα ταμεία.

Ας κάνουν τα λαμόγια οι πασοκοΣΥΡΙΖΑΙΟΙ μια βόλτα στις εργατοσυνοικίες και θα διαπιστώσουν ότι τσάμπα κωλοχτυπιούνται.
Τώρα θα μου πείτε πως κωλοχτυπιούνται γιατί δίνουν εξετάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Σωστό κι αυτό.
Όμως, ειλικρινέστατα, εκτός από κάτι φασισταριά τύπου Χρυσής Αυγής και εκτός από κάτι ξεφωνημένα λαμόγια πασοκοΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ, 
δύσκολα, πολύ δύσκολα, βρίσκεται άνθρωπος απ’ τα λαϊκά στρώματα που να τον έχει πιάσει κωλοπηλάλα επειδή πουλήθηκε η Ραδιοτηλεοπτική.

Κι επειδή ο εργολάβος πασοκοΣΥΡΙΖΑ το έχει πάρει χαμπάρι αυτό,
έσπευσε σε βοήθειά του και η αστικοφυλλάδα «τα ΝΕΑ»,

να μοστράρει τη μούχλα της… (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΝΑ ΑΗΔΙΑΣΕΤΕ)
Ό,τι και να κάνουν όμως, όσους …διαθέσιμους κι αν επιστρατεύσουν, 
ο λαός το καλοκαίρι του θα τό ’βρει!!!

Το βραχιολάκι, οι σβαστικούλες και άλλα ξωτικά...

Το βραχιολάκι, οι σβαστικούλες και άλλα ξωτικά... 

Α
χ πώς συγκινήθηκα, ρίγησα απ' τα τόσα ξωτικά που κάλεσαν σύναξη στο Δάσος της Αγοράς και ξεκίνησαν εκστρατεία σωτηρίας του «902»!!! Τρυφερά κομμουνιστόφιλα νανάκια, με ιδιότυπη ομορφιά ιδεών και όψιν ως κόψιν, πλάκωσαν να σώσουν αυτούς που δε θέλουν να σωθούν. Τέτοιο παιδομάζωμα απ' την εποχή της Φρειδερίκης έχει να γίνει. Μες στο σκοτάδι της χρυσαβγουλένιας νύχτας, ανάμεσα στις αστραπές απ' το Μεγάλο Ταξίδι του αρχιερέα στη σπηλιά του Λευκού Οίκου, διέκρινες στα χεράκια τους το... βραχιολάκι. Αυτό που δίνει το σύστημα σ' όσους συμφωνούν με τη μόνη επιτρεπτή ανθρωποφαγία των χορτοφάγων ημερών της πείνας και της αισθητικής των πιλάτες, που είναι η κομμουνιστοφαγία.

Ο
λα τα ξωτικά που τα νανούριζαν οι κόκκινες κατσαρόλες και τα κόκκινα μαξιλάρια του απίθανα καθιερωμένου παγκόσμια από το Αμαζον τηλεμάρκετινγκ έχασαν τον ύπνο τους. «Πάμε να πάρουμε τον Περισσό τώρα που μπορεί να μας λάχει και κάνας γενίτσαρος με περγαμηνές σφυροδρέπανου όπως και πριν από είκοσι χρόνια...» πρότειναν οι εξυπνότεροι. Η δε πραγματικά θαρραλέα Δηιάνειρα Αριστερά, που είχε ποτίσει το μανδύα του Ηρακλή του κομμουνιστή με το δηλητήριο - ερωτικό φίλτρο του κένταυρου κεφαλαιοκράτη Νέσσου, κλαίει και οδύρεται που δεν μπορεί να συνουσιαστεί πλέον με τον άνδρα της ζωής της, και σπαράζει η καρδιά σου να την ακούς να ζητάει το κοινό τους στρώμα, τζάμπα εις ανάμνησιν.

Α
υτό το τζημερικό - κατά το επί το αστικοελληναράδικον, σαιξπηρικό - δράμα, δρόσισε με δάκρυα μαϊμού το φριχτό μας καλοκαίρι. Ως και η κυβέρνηση που έχει συνηθίσει να στέλνει ματατζήδες να βοηθάει τους Μανεσήδες να απολύουν και να μην κουνιέται απεργός, ήταν έτοιμη να στείλει διμοιρία καλά κρυμμένη στο ρέμα του Ποδονίφτη, να σώσει τον «εργοδότη». Ευτυχώς κάποιος τους είπε πως μπέρδεψαν τις π.... με τις β.... κι έφυγαν και πήγαν να φυλάνε τα βραχιολάκια στο μπράτσο του Κασιδιάρη μη βραχούν από τη θάλασσα και ξεβάψουν.

Ο
σοι κλαίνε για το βάσανο του «902» (πράγματι βάσανο και ακριβοπληρωμένο αλλά μόνον για τους Κουκουέδες), μου θυμίζουν αυτό το καλοκαίρι του 2013, κάτι τυπάδες στις παραλίες, που αφού παίξουν με τις ρακέτες τους τα νεύρα των άλλων για «φίτνες», σχεδιάζουν στην αμμουδιά με βοτσαλάκια σβαστικ
ούλες. Κατά λάθος. Οπως πάει το κύμα και η αφρογραμμή. Κι άμα σε δουν να αηδιάζεις ή να οργίζεσαι, σου λένε κι ένα παραμύθι περί της ιδιοκτησίας του νοήματος του σχήματος κι άλλα τέτοια κουλτουροευκαιριακά.

Σ
τη σύναξη των πενθούντων για την απώλεια πυρομαχικών του ΚΚΕ ξωτικών, έμαθα πως έπεσε λαμπρή ιδέα. Θα φτιαχτεί ένα κόμμα, λέει, που θα κατεβεί στις εκλογές των σωματείων, των συνδικάτων, μπορεί και στις βουλευτικές. Το οποίο θα μεταφέρει τον «902» σ' ένα φάρο, στη μέση του Ατλαντικού Ωκεανού, θα το φυλάνε ΝΑΤΟικά αεροπλανοφόρα με πυραύλους αριστεροεδάφους - αριστεροαέρα κι έτσι δεν θα χάσει ούτε η Βενετιά του κεφαλαίου τα βελόνια της ούτε και οι αντικομμουνιστές το στόχο τους. Η απάντηση θα έρθει απ' αυτούς που πούλησαν τη βάρκα πριν βουλιάξει αλλά ξέρουν να τραβάν κουπί. Για να μην ξεχνιόμαστε...

Λιάνα ΚΑΝΕΛΛΗ
 Αναρτήθηκε από προλεταριος  

ΚΚΕ: Τρομοκρατικά σημειώματα του ΟΑΕΕ προς τους ασφαλισμένους!

ΚΚΕ: Τρομοκρατικά σημειώματα του ΟΑΕΕ προς τους ασφαλισμένους!

Το ΚΚΕ καταδικάζει τον αισχρό εκβιασμό της κυβέρνησης που στέλνει σημειώματα σε εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους για εξόφληση ή ρύθμιση καθυστερημένων οφειλών στον ΟΑΕΕ εντός 10 ημερών, απειλώντας με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς .


Πρόκειται για τους μισούς ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ, που  αδυνατούν να πληρώσουν τις εισφορές τους. Είναι αυτοί, που η κυβερνητική πολιτική καταδίκασε να μείνουν χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σήμερα απειλεί να βγάλει στο σφυρί κάθε περιουσιακό τους στοιχείο.
Αποτελεί θράσος η κυβέρνηση να εγκαλεί τους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ, ότι έχουν ευθύνη για την ομαλή καταβολή των συντάξεων, για την συνέχιση της λειτουργίας του ταμείου, όταν η δική της πολιτική, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων, εκμηδένισε τα αποθεματικά των Ταμείων, τσακίζει και εξοντώνει του μικρούς επαγγελματίες για να διευρύνει την κυριαρχία των μονοπωλίων. 
Οι αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να αντιπαλέψουν την πολιτική αυτή που τους θυσιάζει στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των συμφερόντων των μονοπωλίων.
Το ΚΚΕ τους καλεί να οργανωθούν και να παλέψουν, να συσπειρωθούν στα σωματεία τους, να τα μετατρέψουν σε εστίες αντίστασης απέναντι στην φιλομονοπωλιακή πολιτική που εφαρμόζεται. Να συμβάλουν στην ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας μαζί με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Αυτή είναι η μοναδική ρεαλιστική διέξοδος.
 Κανένας αυτοαπασχολούμενος μόνος του απέναντι στα βάρβαρα αυτά μέτρα.
Δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη για όλους τους αυτοαπασχολούμενους. Άμεσο σφράγισμα όλων των βιβλιαρίων ασθένειας χωρίς προϋποθέσεις.
Καμιά μείωση στις συντάξεις. Αύξηση της κρατικής επιχορήγησης, ικανής να αναπληρώσει τα αποθεματικά που ληστεύτηκαν.
Καμιά κατάσχεση, κανένας πλειστηριασμός για χρέη στον ΟΑΕΕ.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μοντέλο απορρύθμισης εργασιακών σχέσεων αλά γαλλικά
Κινητοποίηση εργαζομένων της «Πεζό»
Νόμος του γαλλικού κράτους είναι από τις αρχές Μάη η λεγόμενη «μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας», δηλαδή η ενσωμάτωση στη γαλλική νομοθεσία των κατευθυντήριων αρχών της Συνθήκης της Λισσαβόνας και της λογικής της εργασιακής ευελιξίας με «περιτύλιγμα» ορισμένα ψήγματα κοινωνικής ασφάλισης -flexicurity. Η υιοθέτηση της νομοθεσίας χαρακτηρίστηκε από τον Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ ως «σημαντικό βήμα προόδου στην κατεύθυνση της λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεργίας και της ύφεσης», την οποία ο Γάλλος Πρόεδρος ανέδειξε «σε νούμερο ένα εχθρό», αναζητώντας, προφανώς, έναν νέο στόχο εναντίον του οποίου θα «ξιφουλκίσει», αφού τα περί «ανέμου αλλαγής» προεκλογικώς έχουν παταγωδώς απαξιωθεί ακόμη και στα μάτια του πιο σκληρού πυρήνα των ψηφοφόρων του. Μέχρι στιγμής, πάντως, η ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο ανά μήνα, χωρίς η «μεταρρυθμισμένη» αγορά εργασίας να μπορεί να την αντιμετωπίσει.
Η νομοθεσία προέκυψε μετά από τρίμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ των ενώσεων των εργοδοτών και τριών εκ των πέντε μεγάλων συνδικάτων -η αποχώρηση των άλλων δύο, της CGT και της «Φορς Ουβριέρ» δεν εμπόδισε, με βάση το νόμο, τη συμφωνία- με εθνική εμβέλεια που έγιναν υπό τις ασφυκτικές πιέσεις της κυβέρνησης Ολάντ, αλλά και υπό την απειλή ότι εφόσον δεν υπάρξει συμφωνία, η κυβέρνηση θα νομοθετήσει μόνη της. Ο, κατά τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση, τίτλος της («μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας») είναι ένας κατεξοχήν παραπλανητικός χαρακτηρισμός, προκειμένου να αποπροσανατολιστεί όσο γίνεται η, ήδη, διαρκώς αυξανόμενη λαϊκή δυσφορία.
Περισσότερη ελευθερία κινήσεων στους εργοδότες
Κινητοποίηση ενάντια στο νόμο για τις εργασιακές σχέσεις
Επισήμως, πρόκειται για μέτρα «εκσυγχρονισμού» που αντιμετωπίζουν την ανεργία και την εργασιακή ανασφάλεια, ενισχύοντας ταυτόχρονα την επιχειρηματικότητα μέσα από μια προσπάθεια γεφύρωσης των διαφορών ανάμεσα στις συμβάσεις αορίστου και ορισμένου χρόνου. Επί της ουσίας,δεν είναι παρά μέτρα περαιτέρω ελαστικοποίησης και επιδείνωσης των όρων εργασίας προς όφελος της εργοδοσίας. Οι εργοδότες αποκτούν τη δυνατότητα να μπορούν να αλλάξουν τους όρους των συμβάσεων αορίστου χρόνου -δηλαδή να μειώσουν το χρόνο εργασίας και τις μισθολογικές αποδοχές- χωρίς καμία νομική συνέπεια και χωρίς να έχει προηγηθεί μακροχρόνια διαβούλευση με τα συνδικάτα (όπως απαιτούνταν μέχρι πρότινος), επικαλούμενοι απλώς «σοβαρές δυσκολίες» στη διατήρηση της επιχείρησής τους σε «ανταγωνιστικό επίπεδο».
Η «μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας» δίνει, επίσης, στους εργοδότες το δικαίωμα να μετακινούν εργαζομένους από τομέα σε τομέα, ακόμη και από πόλη σε πόλη, χωρίς να έχουν ενημερώσει ούτε τους ίδιους ούτε τα συνδικάτα εγκαίρως, προκειμένου να γνωμοδοτήσουν εφόσον και πάλι επικαλεστούν την αναγκαιότητα «διατήρησης του επιπέδου κερδοφορίας της εταιρείας». Οι «ειδικές» αυτές συνθήκες μπορούν να ισχύσουν για τουλάχιστον δύο χρόνια μέχρις ότου η επιχείρηση «ανακάμψει», οπότε θα πρέπει να επαναφέρει τους αρχικούς όρους εργασίας. Δε διευκρινίζεται φυσικά τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση που ο εργοδότης επιμείνει ότι οι «ειδικές συνθήκες» που υπαγόρευσαν τα «έκτακτα μέτρα», συνεχίζουν να υφίστανται.
Παράλληλα, με τα προηγούμενα και χωρίς τον περιορισμό του διχρόνου, η νέα νομοθεσίαδιευκολύνει σημαντικά τις απολύσεις, ακόμη και όσων απασχολούνται με σύμβαση αορίστου χρόνου, κάτι που μέχρι σήμερα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο στη Γαλλία καθώς θα έπρεπε ή να ενταχθούν σε πλαίσιο «αναδιάρθρωσης της εταιρείας» (π.χ., κλείσιμο μιας εγκατάστασης) ή σε πλαίσιο «υπαγωγής της στον πτωχευτικό κώδικα». Τώρα, πλέον, ορίζονται με συγκεκριμένο μέτρο οι αποζημιώσεις (14 μισθοί για 25 χρόνια εργασίας και συγκεκριμένες προβλέψεις για τα λιγότερα χρόνια εργασίας), μειώνεται το χρονικό διάστημα εντός του οποίου οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να αμφισβητήσουν δικαστικώς την απόλυση, ενώ διευκολύνεται και η μετατροπή μιας σύμβασης αορίστου χρόνου σε ορισμένου.
Τρομοκράτηση και «ψίχουλα» ασφάλισης
Είναι, λοιπόν, προφανές ότι με φόβητρο την ανεργία, την περικοπή θέσεων εργασίας και το κλείσιμο εγκαταστάσεων μεγάλων επιχειρήσεων επί γαλλικού εδάφους και την αμέριστη συμπαράσταση των συμβιβασμένων ηγεσιών των τριών εκ των πέντε μεγάλων συνδικάτων,η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Ολάντ κατάφερε αυτό που οι προκάτοχοί της (σοσιαλδημοκράτες ή συντηρητικοί) δεν είχαν πετύχει: άρχισε να κατεδαφίζει τα θεμέλια των εργατικών κατακτήσεων και της εργασιακής νομοθεσίας που, σε μεγάλο βαθμό, μέχρι στιγμής είχαν μείνει ανέπαφα. Και αυτό το πέτυχε με τους εργοδότες να δίνουν ως «αντάλλαγμα» στους εργαζόμενους ορισμένα «ψίχουλα» ασφάλισης.
Πιο συγκεκριμένα, δέχτηκαν να αυξηθούν ελαφρά οι εισφορές τους για την υγειονομική και ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων που υπάγονται σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου, και από τις εισφορές αυτές να «καλύπτονται» για περίπου ένα χρόνο και οι άνεργοι. Επίσης, δέχτηκαν να τεθεί ως ελάχιστο εβδομαδιαίο όριο απασχόλησης οι 24 ώρες και να καλύπτουν μεγαλύτερο ποσοστό της φορολογίας των εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου. Επίσης, οι εργοδότες «έκαναν την υποχώρηση» να δεχτούν ένας εργαζόμενος, που δουλεύει το λιγότερο 2 χρόνια σε μια εταιρεία η οποία απασχολεί τουλάχιστον 300 εργαζομένους, να μπορεί ν' αναζητήσει εργασία αλλού με καλύτερους όρους, διατηρώντας το δικαίωμα επιστροφής στη θέση του στην περίπτωση που δεν τα καταφέρει.
«Μοντέλο» εντός και εκτός συνόρων
Οπως έγινε σαφές, πολύ γρήγορα, ο τρόπος με τον οποίο προωθήθηκε η νομοθεσία για τη «μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας» (απειλές νομοθέτησης μονομερώς, συναίνεση ορισμένων συνδικάτων κ.λπ.) θα χρησιμοποιηθεί από τη σοσιαλιστική κυβέρνηση ως μοντέλο για την προώθηση και νέων «μεταρρυθμίσεων», π.χ. στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Υπενθυμίζεται ότι μόλις το 2010, ο Νικολά Σαρκοζί είχε προχωρήσει σε αύξηση του ελάχιστου χρονικού διαστήματος καταβολής εισφορών σε 41,6 χρόνια, γεγονός που ουσιαστικά αύξανε αυτόματα το κατώτατου ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης από τα 60 στα 62 χρόνια. Σήμερα, ο Ολάντ, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα έχουν γίνει γνωστά, έχει ως στόχο σε πρώτη φάση να αφήσει αμετάβλητη την ηλικία συνταξιοδότησης, αλλά να αυξήσει τα χρόνια εισφορών (κάτι που τελικά καταλήγει σε αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης) και να περικόψει τις ετήσιες αυξήσεις στις συντάξεις ώστε να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα που το 2012 έφτανε τα 98,8 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το γαλλικό «μοντέλο» της «μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας» όμως κατέστη σαφές ότι θα χρησιμοποιηθεί και εκτός των συνόρων της Γαλλίας. Ο Ολάντ, σε συνάντησή του με την Καγκελάριο Μέρκελ, λίγο πριν την υιοθέτηση της «μεταρρύθμισης» ως νομοθεσίας, δεσμεύτηκαν από κοινού να προωθήσουν θεσμικά στην ΕΕ τις αρχές της flexicurity με γνώμονα το γαλλικό μοντέλο.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, έκτοτε, επανήλθε πολλάκις στο ζήτημα παρουσιάζοντας ως «καθήκον» του (αναζητώντας προφανώς έναν νέο ρόλο, αφού αυτός του «ανέμου αλλαγής της ΕΕ» έχει ξεφτίσει), τη «διάσωση της ευρωπαϊκής ταυτότητας που απειλείται από τις πολιτικές λιτότητας και την ύφεση» μέσα από την «πολιτική ενοποίηση», αλλά και τη «σύσταση μιας οικονομικής κυβέρνησης», που προφανώς θα επιβλέπει την εφαρμογή τέτοιου είδους «μοντέλων». Αυτό είναι το «όραμα» του ανθρώπου που παρουσιάστηκε πριν από ένα χρόνο, ακόμη και από ελληνικές πολιτικές οπορτουνιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, ως «ελπίδα αλλαγής της ΕΕ»: ένα χρόνο μετά προωθεί εντός και εκτός Γαλλίας περαιτέρω εργασιακές ανατροπές στο βωμό της, εννοείται, καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

TOP READ