Ελβετία: Ζώνες απαγόρευσης κυκλοφορίας για τους μετανάστες
Δεν πάει μήνας που γράφαμε για την γερμανική πόλη Γκμουντ όπου πρόσφυγες που υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ασύλου αναγκάζονται να δουλεύουν ως αχθοφόροι στον σιδηροδρομικό σταθμό, έναντι εξευτελιστικής αμοιβής και φέροντες ειδική ...σήμανση, φορώντας δηλαδή υποχρεωτικά κόκκινες μπλούζες που τους διακρίνουν απ' τους υπόλοιπους.
Τα νεότερα της αθλιότητας έρχονται από λίγο νοτιότερα, απ' το «θησαυροφυλάκιο» των καπιταλιστών, την Ελβετία. Εκεί λοιπόν ορισμένες τοπικές Αρχές απαγορεύουν σε όσους έχουν ζητήσει άσυλο και η αίτησή τους ακόμη εκκρεμεί, να επισκέπτονται δημόσιους χώρους όπως πάρκα, προαύλια σχολείων και δημόσιες βιβλιοθήκες. Απαγορεύεται ακόμα να «χαζεύουν» σε παιδικές χαρές, σχολεία, δημόσιες πισίνες, αλλά και σε εκκλησίες. Κέντρα υποδοχής απαγορεύουν μετακινήσεις μετά τις 5 το απόγευμα. Ενώ σε μία μόνο πόλη έχουν καταρτιστεί 32 «ζώνες αποκλεισμού». Με γνώμονα τη βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι αυτοί θα τελέσουν κάποια αξιόποινη πράξη, είναι δηλαδή εκ προοιμίου ένοχοι! Είναι μετανάστες, σκουρόχρωμοι, δεν έχουν στο ήλιο μοίρα, συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίες, φαίνεται να σκέφτονται οι ελβετικές αρχές.
Το δηλητήριο φαίνεται να έχει διαχυθεί καθώς τον περασμένο Ιούνη οι Ελβετοί υπερψήφισαν σε δημοψήφισμα την αύξηση των περιοριστικών μέτρων απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Τόσο περιοριστικά που ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα του ασύλου, καθώς υποχρεώνονται όσοι το ζητούν να κινηθούν μέσω της πρεσβείας της χώρας προέλευσής τους στην Ελβετία! Γεγονός που υψώνει τείχη απροσπέλαστα, ιδίως σε πολιτικούς πρόσφυγες, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να ελπίζουν στην υποστήριξη των αρχών των κρατών απ' τα οποία διέφυγαν.
Αυτές είναι οι «υποδειγματικές» κι «αξιοσέβαστες» αστικές δημοκρατίες που για τα κέρδη των καπιταλιστών διαλύουν χώρες, αιματοκυλούν λαούς, τους εξωθούν στην προσφυγιά αλλά κι εκεί ακόμα συνεχίζουν να τους κυνηγούν, να τους εκμεταλλεύονται, να τους αντιμετωπίζουν σαν μιάσματα. Η μήτρα που γεννάει φτώχεια και δυστυχία για τους λαούς, ρατσισμό, μισαλλοδοξία, φασισμό, πρέπει να συντριβεί. Κι αυτό το καθήκον βαραίνει κάθε άνθρωπο του μόχθου πέρα κι έξω από καταγωγή, χρώμα, θρησκεία. Καθένας που δεν ξέρει σε ποια άκρη του κόσμου θα τον φέρει αύριο η ανάγκη και που για να πάψει να κυνηγά τις ανάγκες του, και να κυνηγιέται απ' αυτούς που δεν επιτρέπουν την ικανοποίησή τους, πρέπει να αποφασίσει να ξεμπερδεύει μαζί τους.
Δεν πάει μήνας που γράφαμε για την γερμανική πόλη Γκμουντ όπου πρόσφυγες που υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ασύλου αναγκάζονται να δουλεύουν ως αχθοφόροι στον σιδηροδρομικό σταθμό, έναντι εξευτελιστικής αμοιβής και φέροντες ειδική ...σήμανση, φορώντας δηλαδή υποχρεωτικά κόκκινες μπλούζες που τους διακρίνουν απ' τους υπόλοιπους.
Τα νεότερα της αθλιότητας έρχονται από λίγο νοτιότερα, απ' το «θησαυροφυλάκιο» των καπιταλιστών, την Ελβετία. Εκεί λοιπόν ορισμένες τοπικές Αρχές απαγορεύουν σε όσους έχουν ζητήσει άσυλο και η αίτησή τους ακόμη εκκρεμεί, να επισκέπτονται δημόσιους χώρους όπως πάρκα, προαύλια σχολείων και δημόσιες βιβλιοθήκες. Απαγορεύεται ακόμα να «χαζεύουν» σε παιδικές χαρές, σχολεία, δημόσιες πισίνες, αλλά και σε εκκλησίες. Κέντρα υποδοχής απαγορεύουν μετακινήσεις μετά τις 5 το απόγευμα. Ενώ σε μία μόνο πόλη έχουν καταρτιστεί 32 «ζώνες αποκλεισμού». Με γνώμονα τη βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι αυτοί θα τελέσουν κάποια αξιόποινη πράξη, είναι δηλαδή εκ προοιμίου ένοχοι! Είναι μετανάστες, σκουρόχρωμοι, δεν έχουν στο ήλιο μοίρα, συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίες, φαίνεται να σκέφτονται οι ελβετικές αρχές.
Το δηλητήριο φαίνεται να έχει διαχυθεί καθώς τον περασμένο Ιούνη οι Ελβετοί υπερψήφισαν σε δημοψήφισμα την αύξηση των περιοριστικών μέτρων απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Τόσο περιοριστικά που ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα του ασύλου, καθώς υποχρεώνονται όσοι το ζητούν να κινηθούν μέσω της πρεσβείας της χώρας προέλευσής τους στην Ελβετία! Γεγονός που υψώνει τείχη απροσπέλαστα, ιδίως σε πολιτικούς πρόσφυγες, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να ελπίζουν στην υποστήριξη των αρχών των κρατών απ' τα οποία διέφυγαν.
Αυτές είναι οι «υποδειγματικές» κι «αξιοσέβαστες» αστικές δημοκρατίες που για τα κέρδη των καπιταλιστών διαλύουν χώρες, αιματοκυλούν λαούς, τους εξωθούν στην προσφυγιά αλλά κι εκεί ακόμα συνεχίζουν να τους κυνηγούν, να τους εκμεταλλεύονται, να τους αντιμετωπίζουν σαν μιάσματα. Η μήτρα που γεννάει φτώχεια και δυστυχία για τους λαούς, ρατσισμό, μισαλλοδοξία, φασισμό, πρέπει να συντριβεί. Κι αυτό το καθήκον βαραίνει κάθε άνθρωπο του μόχθου πέρα κι έξω από καταγωγή, χρώμα, θρησκεία. Καθένας που δεν ξέρει σε ποια άκρη του κόσμου θα τον φέρει αύριο η ανάγκη και που για να πάψει να κυνηγά τις ανάγκες του, και να κυνηγιέται απ' αυτούς που δεν επιτρέπουν την ικανοποίησή τους, πρέπει να αποφασίσει να ξεμπερδεύει μαζί τους.