(το
κείμενο αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν- το 2012... Αλλά και σήμερα, το
2019, παραμονές εκλογών, εξακολουθούμε να είμαστε το ίδιο εντελώς
παρωχημένοι)
ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΩΝ ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΩΝ
Είμαστε παρωχημένοι. Πιστεύουμε πως ο κόσμος πρέπει να μπορεί να εργάζεται.
Είμαστε παρωχημένοι. Πιστεύουμε ότι ο εργάτης δεν πρέπει να είναι δούλος. Πρέπει να ζει ως άνθρωπος.
Είμαστε παρωχημένοι. Πρέπει ο εργάτης να έχει ασφάλιση, να δικαιούται άδειες, να πληρώνεται τις υπερωρίες του.
Είμαστε παρωχημένοι. Θέλουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν σχολείο και να μην αναγκάζονται να το παρατάνε στα 14 τους χρόνια για να βγουν στο μεροκάματο.
Είμαστε παλαιολιθικοί. Θέλουμε η Παιδεία να παρέχεται δωρεάν και να μην αγοράζεται και πωλείται σαν μακαρόνια. Θέλουμε όλα τα παιδιά του κόσμου να μπορούν να σπουδάσουν, να μορφωθούν, να καλλιεργηθούν.
Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου. Υποστηρίζουμε ότι στον 21ο αιώνα είναι ντροπή να υπάρχει ένας άνθρωπος που πεθαίνει από αρρώστιες που γιατρεύονται. Είτε επειδή είναι ανασφάλιστος είτε επειδή δεν έχει χρήματα να γιατρευτεί.
Είμαστε ουτοπιστές. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι την επόμενη ώρα κάποιες χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από την πείνα.
Είμαστε ονειροπόλοι. Θέλουμε έναν κόσμο στον οποίο δεν θα σκοτώνονται άνθρωποι και δεν θα καταστρέφονται χώρες για να αντλούν δυο-τρείς πετρελαιάδες πιο φτηνά τον μαύρο χρυσό.
Είμαστε κολλημένοι. Πιστεύουμε ότι όσα θετικά έγιναν τα προηγούμενα χρόνια δεν έγιναν από ανθρώπους που κάθονταν στον καναπέ τους, αλλά από αυτούς που αγωνίστηκαν ή θυσιάστηκαν για να τα πετύχουν.
Είμαστε παρωχημένοι. Που ακούστηκε ότι μπορεί ο λαός να απολαμβάνει τα αγαθά που παράγει; Πρέπει αυτά να ανήκουν σε κάποιον άλλο. Σε κάποιον ανώτερο.
Είμαστε γραφικοί. Την ώρα που οι μεγιστάνες παίζουν monopoly στην πλάτη μας εμείς θέλουμε έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.
Είμαστε αστείοι. Θέλουμε να αποφασίζουμε για το τι συμβαίνει στις ζωές μας, στην κοινωνία μας, στον τόπο μας.
Είμαστε ζόμπι. Πιστεύουμε πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει από μόνο του, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν παλέψουμε γι’ αυτό.
Είμαστε εχθροί της πατρίδας. Θέλουμε τον λαό ελεύθερο από αφεντάδες. Δεν φύγαμε για Καϊρο, δεν συνεργαστήκαμε με τον κατακτητή όπως έκαναν οι σωστοί πατριώτες.
Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου. Θέλουμε ο αλλοδαπός γείτονας και συνάδελφός μας να ζει και να εργάζεται με τους ίδιους όρους που το κάνουμε κι εμείς. Να μην πληρώνει το τυχαίο γεγονός της καταγωγής του ή την σκούρη του επιδερμίδα με την ίδια του τη ζωή.
Είμαστε από άλλο πλανήτη. Πιστεύουμε σε ιδανικά. Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, Δικαιοσύνη, Αγάπη, Έρωτας, Φιλία, Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη. Δεν τα ξεπουλάμε για το χρήμα και την ματαιοδοξία.
Είμαστε κολλημένοι. Αντί να κάτσουμε να τα βρούμε με αυτούς που φταίνε για όσα ζούμε τους κατηγορούμε και τους εμποδίζουμε κάνοντας απεργίες. Αντί να βάλουμε νερό στο κρασί μας ονειρευόμαστε άλλους κόσμους.
Είμαστε παρωχημένοι. Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Δεν καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος αλλάζει προς το χειρότερο. Και αντί να γίνουμε κι εμείς σαν αυτούς που βρίζουμε προτιμάμε να λέμε τα ίδια και τα ίδια.
Είμαστε μοιρολάτρες. Όσο οι άλλοι έτρωγαν με χρυσά ευρωπαϊκά κουτάλια, εμείς δεν παίρναμε μέρος στο πάρτι, προειδοποιούσαμε σαν Κασσάνδρες.
Είμαστε παρωχημένοι. Αντί να κυβερνήσουμε τον λαό καλούμε το λαό να αυτοκυβερνηθεί.
Είμαστε ουτοπιστές. Πιστεύουμε ότι ακόμα και αυτός, ο εκφασισμένος λαός μπορεί να αποκτήσει συνείδηση και να σπάσει τα δεσμά του.
ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ
https://2310net.wordpress.com/2012/09/
ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΩΝ ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΩΝ
Είμαστε παρωχημένοι. Πιστεύουμε πως ο κόσμος πρέπει να μπορεί να εργάζεται.
Είμαστε παρωχημένοι. Πιστεύουμε ότι ο εργάτης δεν πρέπει να είναι δούλος. Πρέπει να ζει ως άνθρωπος.
Είμαστε παρωχημένοι. Πρέπει ο εργάτης να έχει ασφάλιση, να δικαιούται άδειες, να πληρώνεται τις υπερωρίες του.
Είμαστε παρωχημένοι. Θέλουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν σχολείο και να μην αναγκάζονται να το παρατάνε στα 14 τους χρόνια για να βγουν στο μεροκάματο.
Είμαστε παλαιολιθικοί. Θέλουμε η Παιδεία να παρέχεται δωρεάν και να μην αγοράζεται και πωλείται σαν μακαρόνια. Θέλουμε όλα τα παιδιά του κόσμου να μπορούν να σπουδάσουν, να μορφωθούν, να καλλιεργηθούν.
Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου. Υποστηρίζουμε ότι στον 21ο αιώνα είναι ντροπή να υπάρχει ένας άνθρωπος που πεθαίνει από αρρώστιες που γιατρεύονται. Είτε επειδή είναι ανασφάλιστος είτε επειδή δεν έχει χρήματα να γιατρευτεί.
Είμαστε ουτοπιστές. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι την επόμενη ώρα κάποιες χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από την πείνα.
Είμαστε ονειροπόλοι. Θέλουμε έναν κόσμο στον οποίο δεν θα σκοτώνονται άνθρωποι και δεν θα καταστρέφονται χώρες για να αντλούν δυο-τρείς πετρελαιάδες πιο φτηνά τον μαύρο χρυσό.
Είμαστε κολλημένοι. Πιστεύουμε ότι όσα θετικά έγιναν τα προηγούμενα χρόνια δεν έγιναν από ανθρώπους που κάθονταν στον καναπέ τους, αλλά από αυτούς που αγωνίστηκαν ή θυσιάστηκαν για να τα πετύχουν.
Είμαστε παρωχημένοι. Που ακούστηκε ότι μπορεί ο λαός να απολαμβάνει τα αγαθά που παράγει; Πρέπει αυτά να ανήκουν σε κάποιον άλλο. Σε κάποιον ανώτερο.
Είμαστε γραφικοί. Την ώρα που οι μεγιστάνες παίζουν monopoly στην πλάτη μας εμείς θέλουμε έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.
Είμαστε αστείοι. Θέλουμε να αποφασίζουμε για το τι συμβαίνει στις ζωές μας, στην κοινωνία μας, στον τόπο μας.
Είμαστε ζόμπι. Πιστεύουμε πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει από μόνο του, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν παλέψουμε γι’ αυτό.
Είμαστε εχθροί της πατρίδας. Θέλουμε τον λαό ελεύθερο από αφεντάδες. Δεν φύγαμε για Καϊρο, δεν συνεργαστήκαμε με τον κατακτητή όπως έκαναν οι σωστοί πατριώτες.
Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου. Θέλουμε ο αλλοδαπός γείτονας και συνάδελφός μας να ζει και να εργάζεται με τους ίδιους όρους που το κάνουμε κι εμείς. Να μην πληρώνει το τυχαίο γεγονός της καταγωγής του ή την σκούρη του επιδερμίδα με την ίδια του τη ζωή.
Είμαστε από άλλο πλανήτη. Πιστεύουμε σε ιδανικά. Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, Δικαιοσύνη, Αγάπη, Έρωτας, Φιλία, Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη. Δεν τα ξεπουλάμε για το χρήμα και την ματαιοδοξία.
Είμαστε κολλημένοι. Αντί να κάτσουμε να τα βρούμε με αυτούς που φταίνε για όσα ζούμε τους κατηγορούμε και τους εμποδίζουμε κάνοντας απεργίες. Αντί να βάλουμε νερό στο κρασί μας ονειρευόμαστε άλλους κόσμους.
Είμαστε παρωχημένοι. Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Δεν καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος αλλάζει προς το χειρότερο. Και αντί να γίνουμε κι εμείς σαν αυτούς που βρίζουμε προτιμάμε να λέμε τα ίδια και τα ίδια.
Είμαστε μοιρολάτρες. Όσο οι άλλοι έτρωγαν με χρυσά ευρωπαϊκά κουτάλια, εμείς δεν παίρναμε μέρος στο πάρτι, προειδοποιούσαμε σαν Κασσάνδρες.
Είμαστε παρωχημένοι. Αντί να κυβερνήσουμε τον λαό καλούμε το λαό να αυτοκυβερνηθεί.
Είμαστε ουτοπιστές. Πιστεύουμε ότι ακόμα και αυτός, ο εκφασισμένος λαός μπορεί να αποκτήσει συνείδηση και να σπάσει τα δεσμά του.
ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ
https://2310net.wordpress.com/2012/09/