Η σύσκεψη με τον Τσόρτσιλ στην Αθήνα 8

Η σύσκεψη με τον Τσόρτσιλ στην Αθήνα

Στις 25 του Δεκέμβρη έρχεται ξαφνικά στην Αθήνα ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ...


Το τρίτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη, παρά τη σθεναρότατη και ηρωική αντίσταση του λαού της πρωτεύουσας και των μαχητών του ΕΛΑΣ, η στρατιωτική υπεροχή των Εγγλέζων γίνεται πλέον αισθητή. Επίσης, οι εφεδρείες του ΕΛΑΣ (σε έμψυχο δυναμικό και μέσα) δεν μπορούν να φθάσουν έγκαιρα στην Αθήνα. Εκτός αυτού, μέρος των δυνάμεων του ΕΛΑΣ, δίνει την ίδια περίπου χρονική περίοδο τη μάχη της διάλυσης των τμημάτων του Τσαούς Αντόν στην Ανατολική Μακεδονία (πραγματοποιήθηκε στις 12 Δεκέμβρη) και αυτών του Ναπ. Ζέρβα στην Ηπειρο (πραγματοποιήθηκε στις 21 έως 23 Δεκέμβρη).

Τη στιγμή, λοιπόν, αυτή - όπως άλλωστε το σχεδίαζε - και ενώ συνεχιζόταν αμείωτη η επίθεση των βρετανικών δυνάμεων, επέλεξε ο Τσόρτσιλ, για να ξεδιπλώσει τη δική του πρωτοβουλία πολιτικής δήθεν λύσης. Στις 25 Δεκέμβρη έρχεται ξαφνικά στην Αθήνα, συνοδευόμενος από τον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών, Ιντεν. Στο αεροδρόμιο του Χασανίου, όπου προσγειώθηκε το αεροπλάνο του, ανταλλάσσει απόψεις με τον στρατηγό Αλεξάντερ, τον υπουργό της Μεσογείου Μακ Μίλαν και τον πρεσβευτή Λίπερ και αποφασίζουν να συγκαλέσουν σύσκεψη, στην οποία θα μετάσχουν αντιπρόσωποι του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, των αστικών κομμάτων και της κυβέρνησης Παπανδρέου. Τα σχετικά, με τη σύσκεψη αυτή, δόθηκαν στη δημοσιότητα τις αμέσως επόμενες μέρες, από το όργανο της ΚΕ του ΕΑΜ, "Ελεύθερη Ελλάδα", απ' όπου και αναδημοσιεύουμε ολόκληρο το κείμενο, διατηρώντας ακόμη και τον τότε τίτλο του.



Για να ξέρει ο ελληνικός λαός την αλήθεια

Τα πρακτικά των δύο συσκέψεων για τη λύση της κρίσης.

Η Αριστερά έκανε κι αυτή τη φορά το καθήκον της

"Η σύσκεψη του πολιτικού κόσμου και των αντιπροσώπων ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, που κλήθηκε με πρωτοβουλία των κ. κ. Τσώρτσιλ και Ηντεν έγινε χθες στις 5μμ στην Αγγλική Πρεσβεία. Από τη νύχτα είχε διαβαστεί μέσω του Σκόμπυ η πρόσκληση προς την ΚΕ του ΕΛΑΣ να στείλει αντιπροσώπους. Από μέρους του ΕΛΑΣ πήραν μέρος στη σύσκεψη οι συναγωνιστές Γ. Σιάντος, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ και ο στρατηγός Μάντακας, μέλη της ΚΕ του ΕΛΑΣ και από μέρους του ΕΑΜ ο Γραμματέας της ΚΕ του ΕΑΜ συναγ. Παρτσαλίδης.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Οι τρεις συναγωνιστές με αυτοκίνητο του ΕΛΑΣ έφθασαν ως τα Εξάρχεια όπου προηγουμένου του Ανθυπολοχαγού επικεφαλής του εκεί τμήματος του ΕΛΑΣ επροχώρησαν μέχρι των πρώτων αγγλικών γραμμών. Ο ΕΛΑΣίτης Ανθυπολοχαγός κατά τη συμφωνία κρατούσε άσπρο μαντίλι, αντίστοιχα δε άσπρο μαντίλι κρατούσε και ο επικεφαλής Αγγλος. Οταν έφθασαν μέσα στις αγγλικές γραμμές επεβιβάσθηκαν αγγλικού αυτοκινήτου που τους μετέφερε στην Αγγλική Πρεσβεία. Στο μεταξύ, όπως είχε συμφωνηθεί, θα έπρεπε να είχε διακοπεί κάθε πολυβολισμός στην Αθήνα και τον Πειραιά. Ο Σκόμπυ παραβαίνοντας για μια ακόμη φορά και τη συμφωνία αυτή πολυβολούσε τις συνοικίες, ισχυρισθείς ότι έβαλλαν τα τηλεβόλα του ΕΛΑΣ στον Πειραιά, εναντίον του πολεμικού "Αίας" και της Σχολής Δοκίμων. Οι δρόμοι από τους οποίους πέρασαν οι αντιπρόσωποί μας δεν εβάλλοντο. Ο συναγ. Σιάντος φορούσε στρατιωτικά με το σήμα ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και ο στρατηγός Μάντακας φορούσε στολή εκστρατείας.

Κάτω από αμυδρό φωτισμό γίνεται η σύσκεψη με τη συμμετοχή του Τσόρτσιλ


Η ΣΥΣΚΕΨΗ

Από μέρους των άλλων κομμάτων πήραν μέρος οι κ. κ. Σοφούλης, Καφαντάρης, δύο αντιπρόσωποι του Λαϊκού Κόμματος, ο Πλαστήρας και ο Παπανδρέου.

Της συσκέψεως προήδρευε ο μητροπολίτης Δαμασκηνός. Οι κ. κ. Τσώρτσιλ, Ηντεν, Μακ Μίλαν, Λήπερ και ο στρατηγός Αλεξάντερ πήραν μέρος στην έναρξη της συσκέψεως. Κατά το ραδιοφωνικό σταθμό του Λονδίνου κλήθηκε ως επίσημος παρατηρητής και ο πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών κ. Μακ Βη και ο αρχηγός της Σοβιετικής Αποστολής συνταγματάρχης Ποπώφ.

ΟΙ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΩΡΤΣΙΛ

Ο κ. Τσώρτσιλ που έφτασε στην Αθήνα προχτές το βράδυ αεροπορικώς, είχε τρίωρη συνομιλία με τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό και απλώς συναντήθηκε με τον Παπανδρέου. Χτες το πρωί τον κ. Τσώρτσιλ επισκέφτηκε ο Γάλλος πρεσβευτής κ. Μπαιλέν και ο αρχηγός της Σοβιετικής Στρατιωτικής Αποστολής στην Ελλάδα συνταγματάρχης Ποπώφ.

ΜΙΛΑ Ο κ. ΤΣΩΡΤΣΙΛ

Μόλις άρχισε η σύσκεψη πήρε το λόγο ο Βρετανός Πρωθυπουργός κ. Τσώρτσιλ. Τόνισε ότι τα εκκρεμή ζητήματα δεν πρόκειται να λυθούν με τη βία, όμως είναι ανάγκη να δοθεί μια λύση στην πολύ άσκημη κατάσταση, που υπάρχει στην Ελλάδα. Εξήρε τον ηρωισμό του Ελληνικού Λαού εναντίων των Ιταλών και Γερμανών επιδρομέων και τον αγώνα κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Παρατήρησε ότι πρέπει να γίνουν δεκτοί οι όροι του κ. Σκόμπυ και ότι τελικά το όλο ζήτημα θα το λύσει απερίσπαστος ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας. Καταλήγοντας είπε ότι αν τον χρειαστούν κατά τη σύσκεψη είναι στη διάθεσή τους.

Ο Γραμματέας του ΕΑΜ ρώτησε μετά το τέλος του λόγου του κ. Τσώρτσιλ, γιατί δεν εκλήθηκε επίσημα το ΕΑΜ. Απάντησε ο κ. Ηντεν ότι εκλήθηκαν οι δυο παρατάξεις και με την πρόσκληση του ΕΛΑΣ συμπεριλαμβάνονταν και το ΕΑΜ. Αμέσως ύστερα αποχώρησαν οι κ. κ. Τσώρτσιλ και Ηντεν καθώς και οι άλλοι ξένοι.

"ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ"

Σε συνέχεια ο συν. Σιάντος, επειδή κανείς δεν έπαιρνε το λόγο, ρώτησε τον Πρόεδρο για το αντικείμενο της σύσκεψης. Ο Μακαριότατος απάντησε: "Για να παραδώσετε τα όπλα".

ΣΙΑΝΤΟΣ: "Αν μας καλέσατε γι' αυτό, ελάτε να τα πάρετε. Νέο Λίβανο δεν πρόκειται να 'χουμε. Αν νομίσατε ότι ήρθαμε εδώ για να μας βρίσετε, να μας το πήτε, γιατί τότε θα είμαστε υποχρεωμένοι να αποχωρήσουμε. Αλλά στην περίπτωση αυτή θα φέρετε ακέραια την ευθύνη της ματαίωσης της σύσκεψης". Μετά τη δήλωση του συν. Σιάντου οι παριστάμενοι είπαν αν πρέπει να προχωρήσει η συζήτηση.

Δεξί χέρι, όπως αποδείχτηκε, του Τσόρτσιλ ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός


Η ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΙΑ

Ο κ. Καφαντάρης είπε ότι για να βρεθεί λύση πρέπει να λυθεί το πρώτο ζήτημα, της αντιβασιλείας και ρώτησε αν σ' αυτό συμφωνούν οι παριστάμενοι. Ο συν. Σιάντος δήλωσε αμέσως ότι η παράταξη που αντιπροσωπεύει είναι σύμφωνη με την εγκαθίδρυση αντιβασιλείας. Ο Σοφούλης αρνήθηκε να πει τη γνώμη του, γιατί δεν μπορεί να αποφασίζει μόνος. Ο Μάξιμος μετά από πολλές επιφυλάξεις δέχτηκε σαν "αναγκαίον κακόν", τελικά το ζήτημα αυτό έμεινε εκκρεμές.

ΤΟ "ΚΑΤΗΓΟΡΩ" ΤΟΥ κ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ

Ο Παπανδρέου προσπάθησε έπειτα να δικαιολογήσει την εγκληματική πολιτική του. Ο κ. Καφαντάρης κατηγόρησε με δριμύτατες εκφράσεις τον Παπανδρέου, τον χαρακτήρισε ανάξιο πολιτικό και κυρίως υπεύθυνο για τη δραματική σημερινή κατάσταση και τόνισε ότι για 2.000 πραιτοριανούς της Ορεινής Ταξιαρχίας ματοκύλισε τον τόπο. Υπογράμμισε τελικά ότι τα εκκρεμή ζητήματα θα τα λύσει ο πολιτικός κόσμος της χώρας και όχι οι Αγγλοι. Βασιλεία για την Ελλάδα, είπε, είναι 4η Αυγούστου και φασισμός.

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Πρέπει να συμπληρώσουμε ότι ο Σοφούλης και ο Παπανδρέου αποχωρήσανε ενώ συνεχιζόταν η συζήτηση. Ο Παπανδρέου όμως ξαναγύρισε στην αίθουσα ύστερα από υπόδειξη των Αγγλων. Ο Πλαστήρας κατηγόρησε το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, γιατί με την "ασήμαντη" δράση τους κατά την Κατοχή γίνανε αιτία καταστροφών στη χώρα.

Ο συν. Σιάντος τον διέκοψε σε ζωηρό τόνο και του τόνισε ότι όταν ο Πλαστήρας παραθέριζε στη Νίκαια, ο Ελληνικός Λαός πολεμούσε τους καταχτητές και η δράση του ΕΛΑΣ έχει αναγνωριστεί από τους Συμμάχους σαν πολύτιμη συμβολή στον κοινό αγώνα.

ΜΙΛΑ Ο ΣΥΝΑΓ. ΣΙΑΝΤΟΣ

Μίλησε κατόπιν ο συν. Σιάντος. Ανέφερε τις θυσίες και υποχωρήσεις που έκαναν το ΕΑΜ και το ΚΚΕ για να εξασφαλιστεί ομαλή δημοκρατική εξέλιξη και σημείωσε ότι τίποτε δεν πραγματοποιήθηκε απ' όσα είχαν συμφωνηθεί. Ο κρατικός μηχανισμός έμεινε όπως ήταν επί Κατοχής, κανείς δωσίλογος δε δικάστηκε, εζήτησαν να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ, ενώ νύχτα μέρα μετέφεραν όπλα και εξόπλιζαν την 5η φάλαγγα. Απηύθυνε δριμύτατο κατηγορητήριο εναντίον του Παπανδρέου, που είναι υπεύθυνος όχι μόνο γιατί έβαψε τα χέρια του στο αίμα του ελληνικού λαού, αλλά και γιατί παρέσυρε του Αγγλους σ' έναν πόλεμο εναντίον της Ελλάδας. Για τον Παπανδρέου, είπε, δεν μπορεί να γίνεται συζήτηση να συμμετάσχει σε Κυβέρνηση ούτε και σαν απλός υφυπουργός.

Καυτηρίασε την επέμβαση των Αγγλων και τις ωμότητες που διαπράττουν. Εμείς πιστεύουμε, είπε, ότι ο αγώνας μας είναι απόλυτα δίκαιος. Δεν επροκαλέσαμε τη σημερινή κατάσταση που είναι πραγματικά άσκημη. Αμυνόμαστε για τα δικαιώματα του λαού. Ομως δε συζητάμε το ζήτημα των ευθυνών. Ούτε σεις μπορείτε να δικάσετε εμάς, ούτε εμείς εσάς. Κριτής είναι ο Λαός. Γι' αυτό και ζητούμε να γίνουν το ταχύτερο εκλογές.

Νομίζουμε ότι πρέπει να δοθεί λύση στη σημερινή κατάσταση, αρκεί να έχουμε τη διάθεση γι' αυτό.

Δυο είναι τα σημεία που πρέπει ν' αποτελέσουν τη βάση της συμφωνίας: Δημοκρατία και Ανεξαρτησία. Η διαλλακτικότητα αυτή δεν πρέπει να νομιστεί αδυναμία. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία και έχουμε όλη την Ελλάδα μαζί μας. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να υποταχθούμε.

"ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ"

Στο τέλος του λόγου του ρώτησε ο Πλαστήρας πώς μπορεί να λυθεί το στρατιωτικό. Ο συν. Σιάντος του υπενθύμισε τη γνωστή θέση μας - γενική αποστράτευση, δημιουργία εθνικού στρατού κλπ. Στο σημείο αυτό ο Πλαστήρας ρώτησε ανήσυχος:

- Και τότε τι θα γίνουν τα 30 τάγματα του που επιστρατεύθηκαν;

Σιάντος: Εχετε 30 τάγματα; Και δεν τα στέλνετε να μας διαλύσετε αντί να στέλνετε Αγγλους;

Τελικά αποφασίστηκε να γίνει σήμερα στις 11 π.μ. ευρύτερη σύσκεψη των κομμάτων. Θα συζητηθούν το ζήτημα της αντιβασιλείας και το όλο πολιτικό ζήτημα και θα παρθούν αποφάσεις.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΨΗΣ

Χθες το μεσημέρι επαναλήφθηκε η σύσκεψη για τον τερματισμό της σύγκρουσης και τη λύση της πολιτικής κρίσης. Πήραν μέρος υπό την προεδρεία του Αρχιεπισκόπου, οι κ. κ. Καφαντάρης, Σοφούλης, Σοφιανόπουλος, Πλαστήρας, Μάξιμος, Μυλωνάς, Δραγούμης, Κ. Τσαλδάρης, Αλεξανδρής, Στεφανόπουλος, Πέτρος Ράλλης, Σπ. Θεοτόκης, Κανελλόπουλος, Γονατάς και Παπανδρέου. Από το ΕΑΜ πήραν μέρος οι συν. Σιάντος και Παρτσαλίδης. Είχαν οριστεί επίσης οι συναγ. Γεωργαλάς και Γαβριηλίδης, καθώς και ο συναγ. Σβώλος, αλλά δεν μπόρεσαν να μετάσχουν, γιατί οι προσκλήσεις δόθηκαν αργά και οι Αγγλοι δεν ανελάμβαναν την ευθύνη να τους εξασφαλίσουν τη μετάβαση, λόγω των διεξαγομένων εκείνη τη στιγμή επιχειρήσεων.

Οταν πήγαν οι συναγ. Σιάντος και Παρτσαλίδης, αντί για σύσκεψη βρήκαν παρακοινοβούλιο. Οταν ξανάρχισε η σύσκεψη, απάντησε ο κ. Καφαντάρης σε επίθεση που του είχε γίνει για όσα είπε προχθές.

ΜΙΛΑ Ο κ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ

ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ: Δεν είμαι συνήγορος της Αριστεράς. Τα όσα είπα για την Ορεινή Ταξιαρχία, δεν τα είπα για να υποστηρίξω την Αριστερά, αλλά για να καταδείξω, ότι ήταν λάθος να οδηγήσει ο κ. Παπανδρέου στη σύρραξη, χάρη της Ορεινής Ταξιαρχίας. Αν ο κ. Παπανδρέου ενόμιζε ότι έπρεπε να οδηγηθούμε σε σύρραξη, θα όφειλε να διαλέξει άλλες αφορμές και όχι το ζήτημα της διατήρησης των 2.000 πραιτοριανών, όταν μάλιστα είχε δεχτεί τη διάλυσή τους και κατόπιν υπαναχώρησε. Ο κ. Παπανδρέου ήρθε στην Αθήνα, αλλά δεν έκρινε αναγκαίο να καλέσει μια σύσκεψη των κομμάτων και να εξηγήσει τι έγινε στην Αίγυπτο. Με εντολή τίνος ήρθε πρωθυπουργός, αυτό δε μας το εξήγησε. Αυτός δεν είναι δημοκρατικός τρόπος διακυβέρνησης. Σήμερα μας φέρνει την παραίτησή του. Δε με ενδιαφέρει τι θα κάνει. Το ζήτημα δε λύνεται με την παραίτηση Παπανδρέου, αλλά με την Αντιβασιλεία.

ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

- ΜΑΚΑΡΙΟΤΑΤΟΣ: Η Αριστερά δήλωσε χτες ότι στη νέα Κυβέρνηση θα καταθέσουν τα όπλα. Μπορεί η Αριστερά να μας πει, τι εννοεί νέα Κυβέρνηση και με ποιους όρους θα καταθέσει τα όπλα;

- ΣΙΑΝΤΟΣ: Εμείς για τα όπλα, δεν έχουμε να σας πούμε τίποτε, προτού λυθούν τα βασικά ζητήματα. Τα όπλα είναι δική μας και των Αγγλων υπόθεση. Το ζήτημα είναι: Ο πολιτικός κόσμος είναι διατεθειμένος να συγκροτήσει Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, ναι ή όχι;

Αν ναι, τότε να συζητήσουμε πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Συμφωνώ με τον κ. Καφαντάρη, ότι πρώτο βήμα για τη λύση του Ελληνικού ζητήματος είναι η Αντιβασιλεία, που θα οδηγήσει στη λύση του Κυβερνητικού ζητήματος. Δεν μπορούμε να παραδώσουμε τα όπλα στη λεγόμενη κυβέρνηση Παπανδρέου, γιατί μαζί της βρισκόμαστε σε εμπόλεμο κατάσταση, εκτός αν νομίζετε, ότι ο Παπανδρέου αποτελεί Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.

- ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν είπα, ότι υπάρχει Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.

Η ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΙΑ

- ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ: Χθες τέθηκε για λύση το ζήτημα της Αντιβασιλείας. Βλέπω ότι το ζήτημα αυτό παρακάμπτεται. Είναι κοινή συνείδηση, ότι αν υπήρχε Αντιβασιλεία, μπορούσε να αποφευχθεί η σύγκρουση, γιατί όταν στις 4 του Δεκέμβρη παραιτήθηκε ο Παπανδρέου και προσκλήθηκε ο κ. Σοφούλης, ήρθε δε σε επαφή μαζί του το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, θα ήταν δυνατό να σχηματιστεί Κυβέρνηση. Συνεπώς, πρωταρχική προϋπόθεση του τερματισμού της κρίσης είναι η Αντιβασιλεία.

Ο Κανελλόπουλος κάνει εμπαθή επίθεση κατά του ΕΑΜ.

- ΣΙΑΝΤΟΣ: Το καθήκον μας είναι, όχι να συζητάμε, αλλά να βρούμε μια λύση, που θα μας βγάλει από τη σημερινή κατάσταση. Επαναλαμβάνω την άποψη: Πρέπει να γίνει νέα Κυβέρνηση κοινής εμπιστοσύνης στην οποία θα παραδώσει ο στρατός του ΕΛΑΣ.

Μπροστά στην επιμονή των ΕΑΜικών αντιπροσώπων, ο Μακαριότατος ανακοινώνει ότι υπέρ της αντιβασιλείας εκηρύχτηκαν οι: Καφαντάρης, Σοφούλης, Σιάντος, Παρτσαλίδης, Μυλωνάς, Σοφιανόπουλος, Πλαστήρας, Μάξιμος, Γονατάς και Κανελλόπουλος. Για την αναβολή οι Θεοτόκης, Ράλλης, Τσαλδάρης, Στεφανόπουλος και Παπανδρέου. Με την ψηφοφορία αυτή θεωρήθηκε ότι λύθηκε το ζήτημα του θεσμού της Αντιβασιλείας και καλείται ο συν. Σιάντος να εκθέσει τις απόψεις του ΕΑΜ για τον τρόπο συγκρότησης της Κυβέρνησης και το πρόγραμμά της.

ΜΙΛΑ Ο ΣΥΝΑΓ. ΣΙΑΝΤΟΣ

ΣΙΑΝΤΟΣ: Η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί, πρέπει να είναι κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας. Το πρόγραμμά της πρέπει να είναι:

1. Τιμωρία των δωσιλόγων. Απαίτηση του λαού είναι να δώσει λόγο όποιος βαρύνεται για προδοτικές πράξεις.

2. Εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού. Οπως είναι συγκροτημένος σήμερα ο κρατικός μηχανισμός, με υπεύθυνους λειτουργούς στυλοβάτες της 4ης Αυγούστου και δωσιλόγους, δεν μπορεί να γίνει διοίκηση Κράτους ελεύθερου και δημοκρατικού.

3. Διάλυση της Χωροφυλακής. Με το Σώμα αυτό ο Μανιαδάκης και οι καταχτητές οργίασαν σε βάρος του λαού. Οσα στοιχεία της Χωροφυλακής είναι υγιή, να παραμείνουν αφού κριθούν από συμβούλιο.

Η Αστυνομία Πόλεων, αφού περάσουν από Συμβούλιο τα στελέχη της, να παραμείνει για την τάξη στην Αθήνα. Στην ύπαιθρο, θα αναλάβει η Εθνοφυλακή. 4. Δημιουργία Εθνικού Στρατού, με την αποστράτευση όλων των εθελοντικών σχηματισμών. Να κληθούν 2 έως 3 ηλικίες. Τα στελέχη του στρατού να περάσουν από Συμβούλια. Ετσι θα φτάσουμε στον τερματισμό της κρίσης. Ως προς τη σύνθεση της Κυβέρνησης, ζητούμε: Πρωθυπουργός, πρόσωπο κοινής εμπιστοσύνης. Ποσοστό συμμετοχής μας: 40 - 50%. Τα υπουργεία Εσωτερικών και Δικαιοσύνης και τα υφυπουργεία Στρατιωτικών και Εξωτερικών. Στο σημείο αυτό εξηγεί με ακαταμάχητα επιχειρήματα, γιατί πρέπει να δοθούν στην Αριστερά τα πιο πάνω υπουργεία.

Τελικά ο Σιάντος πρότεινε να γίνουν το δημοψήφισμα την πρώτη Κυριακή του Φεβρουαρίου και οι εκλογές τον Απρίλη.

ΟΙ ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟΙ

Οι κ. κ. Π. Ράλλης, Θεοτόκης και Τσαλδάρης, αποχωρούν με τη δήλωση του πρώτου, ότι οι προτάσεις σημαίνουν κομμουνιστικοποίηση του κράτους.

Ο Πλαστήρας δήλωσε, ότι αν γίνουν δεκτές οι προτάσεις θα... φύγει από την Ελλάδα.

ΣΙΑΝΤΟΣ: Αυτό είναι ζήτημα δικό σας. Αλλά νομίζω ότι το κακό δε είναι μεγάλο.

Ο κ. Μάξιμος προτείνει να γίνει συζήτηση για τις προτάσεις, αλλά ο κ. Σοφούλης διαμαρτύρεται. Ο σ. Σιάντος παρακαλεί να διευκρινισθεί, στο τέλος, εάν η σύσκεψη οδηγήται σε ναυάγιο ή όχι. Ο κ. Σοφούλης και ο Μακαριότατος δηλώνουν, ότι η συζήτηση θα επαναληφθεί αφού ανταλλαχθούν οι απόψεις των άλλων κομμάτων επί των προτάσεων της Αριστεράς. Τελικά αποφασίζεται να συνεχιστεί η σύσκεψη σε ημέρα που θα καθοριστεί.

Ο σ. Σιάντος δήλωσε στο Μακαριότατο, ότι αν στη νέα σύσκεψη θα κληθεί και ο Γονατάς, η Αριστερά δεν μπορεί να μετάσχει και αν δεν αποχώρησε και κατά τη σύσκεψη αυτή, αυτό προήλθε από την ειλικρινή επιθυμία της να μη ναυαγήσει η σύσκεψη".

Η αντίσταση του λαού της Αθήνας και του Πειραιά 7

Η αντίσταση του λαού της Αθήνας και του Πειραιά

Οι «σύμμαχοί μας» οχυρώνονται στο μουσείο της Ακρόπολης


Τριάντα τρεις ολόκληρες μέρες κράτησε η σκληρή μάχη του Δεκέμβρη, όπως ονομάστηκε εκείνη η περίοδος. Από τη ματωμένη Κυριακή, 3ης του Δεκέμβρη 1944, έως τις 5 Γενάρη 1945. Ηταν ολοφάνερα ένας ελληνο - αγγλικός πόλεμος. Μεταξύ του ΕΛΑΣ και του λαού της Αθήνας και του Πειραιά, που πάλευε στο πλευρό του πρώτου και των μέχρι εκείνη τη στιγμή τυπικών συμμάχων τους στον αντιφασιστικό αγώνα, των Εγγλέζων, που είχαν στο πλευρό τους, τους ακροδεξιούς και τους πρώην συνεργάτες των Γερμανών φασιστών. Στις τριάντα τρεις αυτές μέρες κορυφώθηκαν στο χώρο της Αθήνας και του Πειραιά οι πόθοι ενός ολόκληρου λαού, τα όνειρα που έκανε στη διάρκεια της τετράχρονης ηρωικής Εθνικής Αντίστασης, για τη λεύτερη και λαοκρατούμενη Ελλάδα. Τριάντα τρεις ολόκληρες μέρες, που είναι σφραγισμένες από το μεγαλείο της μαζικής λαϊκής αυτοθυσίας και πρωτοβουλίας, της μαχητικότητας και του δυναμισμού. Και ήταν αυτή ακριβώς, η μαζική λαϊκή συμμετοχή - μαζί με τον ηρωικό αγώνα των μαχητών του ΕΛΑΣ - που απέτρεψε τη στρατιωτική ολοκληρωτική νίκη των σαφώς πολλαπλάσιων αγγλικών δυνάμεων και υποχρέωσε τον Τσόρτσιλ στην αναζήτηση και πάλι πολιτικών λύσεων.

Σε δύο φάσεις μπορούν να χωριστούν τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Η πρώτη κρατά μέχρι τις 18 του Δεκέμβρη. Στη διάρκειά της, ο ΕΛΑΣ και ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά, αφού θάβει τους δεκάδες νεκρούς του των πρώτων ημερών και αποκρούει την επίθεση, που εξαπόλυσαν οι Εγγλέζοι στις 6 του Δεκέμβρη, περνά σε αντεπίθεση και περιορίζει τις αγγλικές δυνάμεις στο κέντρο ουσιαστικά της Αθήνας, στο κράτος της "Σκομπίας", όπως έλεγαν τότε χαρακτηριστικά. Η δεύτερη αρχίζει στις 18 Δεκέμβρη και κρατά μέχρι το ξημέρωμα της 5ης του Γενάρη, όταν με διαταγή του Α' ΣΣ ο ΕΛΑΣ αποσύρεται από την πρωτεύουσα.

Τα γεγονότα

Να, πώς περιγράφει τα γεγονότα εκείνα το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (Α' τόμος, σ. 490):

"Στη μάχη του Δεκέμβρη, ΕΛΑΣ και λαός της Αθήνας και του Πειραιά βρίσκονταν επί ποδός πολέμου. Οι μαχητές του ΕΛΑΣ κρατούσαν γερά τις θέσεις τους. Διεκδικούσαν τετράγωνο με τετράγωνο την περιοχή της πρωτεύουσας. Ενεργούσαν σοβαρές επιθετικές κρούσεις. Αχρήστευαν δεκάδες άρματα μάχης. Κατέρριπταν αεροπλάνα. Επιαναν αιχμαλώτους. Ο λαός έστηνε οδοφράγματα. Ανοιγε αντιαρματικές τάφρους. Μετέφερε τραυματίες και τρόφιμα. Νέοι και γέροι, άντρες, γυναίκες έπαιρναν θέση στο μετερίζι της μεγάλης μάχης.

Κατά τα μέσα του Δεκέμβρη ο ΕΛΑΣ με ορμητικές επιθετικές ενέργειες υποχρέωσε τους Βρετανούς επιδρομείς να περιχαρακωθούν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Το κράτος του Σκόμπι και του Παπανδρέου περιορίστηκε στο χώρο ανάμεσα στην Ομόνοια, την πλατεία Συντάγματος και το Κολωνάκι, με ελάχιστα σημεία στήριξης έξω από το χώρο αυτό.

Η σοβαρή κατάσταση, που είχε δημιουργηθεί στην Αθήνα, οι σημαντικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό και η καταδίκη της επέμβασης της Μ. Βρετανίας από τη δημοκρατική κοινή γνώμη των χωρών του εξωτερικού και της ίδιας της Αγγλίας, προκαλούσαν πολλές ανησυχίες στην αγγλική κυβέρνηση.

Το δράμα των Ελλήνων συνεχίζεται και μετά την απελευθέρωση


Ο ίδιος ο Τσόρτσιλ στα απομνημονεύματά του γράφει ότι "στην Αγγλία υπήρχε πολύ σύγχυση. Οι "Τάιμς" και ο "Μαγχεστριανικός Φύλαξ" καταδίκασαν την αντιδραστική, όπως την αποκαλούσαν, πολιτική μας... Στη Βουλή των Κοινοτήτων ο σάλος υπήρξε μεγάλος...". Και προσθέτει: "Η μεγάλη πλειοψηφία του αμερικανικού Τύπου καταδίκασε αναφανδόν τη δράση μας, που τη χαρακτήρισε σαν νόθευση των αρχών υπέρ των οποίων πολεμούσαμε" (Απομνημονεύματα Ουίνστον Τσόρτσιλ, τ. 6, βιβλ. Α', σ. 258 και 265). Η αγγλική κυβέρνηση, ανήσυχη από τις εξελίξεις, αποφάσισε να κλείσει με γενική πολεμική ενέργεια το ελληνικό ζήτημα.

Αλλά, πριν αρχίσει τη γενική επίθεση, ο Τσόρτσιλ θεώρησε καλό να αναλάβει πρωτοβουλία, για διευθέτηση του ζητήματος, με πολιτικά μέσα, αφού και ο στρατηγός Αλεξάντερ τού είχε ήδη τηλεγραφικώς τονίσει πως στρατιωτική νίκη, στην περίπτωση που θα εξακολουθούσε τον αγώνα ο ΕΛΑΣ μετά την απώθησή του από την Αθήνα και την περιοχή της Αττικής, δεν μπορούσε να επιτευχθεί. Ο τότε σύμβουλος του βασιλιά Γεωργίου, Π. Πιπινέλης, γράφει ότι το τηλεγράφημα του Αλεξάντερ προκάλεσε "βαθυτάτην εντύπωσιν" στον Τσόρτσιλ, ότι άρχισε να καταλαβαίνει πως ακόμη και με μια συντριπτική νίκη στην Αθήνα "δεν ήταν δυνατόν να λυθεί το ελληνικό πρόβλημα. Γι' αυτό, μαζί με τη συγκέντρωση στρατιωτικών ενισχύσεων, άρχισε να προσανατολίζεται στην ανάγκη κάποιας πολιτικής λύσεως, στην περίπτωση που ο ΕΛΑΣ δεν συνθηκολογούσε".(Π. Πιπινέλης, "Τα πολιτικά και διπλωματικά παρασκήνια", εφημ. Ακρόπολις (24.8.1958).

Η αγγλική επίθεση

Στις 17 Δεκέμβρη ο Σκόμπι περνά σε νέα επίθεση, αφού έχει κατάλληλα ενισχύσει τις δυνάμεις του. Οι συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά σφυροκοπούνται ανελέητα από ξηρά, θάλασσα και αέρα. Οι ρουκέτες, οι βόμβες, τα τηλεβόλα και τα πολυβόλα σκορπούν τον όλεθρο του θανάτου. Ο συσχετισμός δύναμης είναι πλέον ολοφάνερα υπέρ των επιδρομέων και δημιουργείται δύσκολη κατάσταση για τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αλλά οι Αγγλοι προχωρούν με μεγάλη δυσκολία. Οι επιθέσεις και οι αντεπιθέσεις διαδέχονται η μια την άλλη. Ο Τσόρτσιλ, όμως, θέλει οπωσδήποτε να ξεκαθαρίσει το ελληνικό ζήτημα και να "δέσει" την Ελλάδα στο άρμα του βρετανικού λέοντα. Γι' αυτό και στέλνει από την Ιταλία νέες, μεγάλες στρατιωτικές ενισχύσεις και εφόδια στον Σκόμπι. Και τούτο, παρ' ότι έχει ήδη εκδηλωθεί η αντεπίθεση των Γερμανών του στρατάρχη Ρούνστεντ στις Αρδένες και τις σοβαρές δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν οι συμμαχικές δυνάμεις στο ιταλικό μέτωπο. Γι' αυτά γράφει χαρακτηριστικά ο Π. Ρούσος, στο βιβλίο του "Η μεγάλη πενταετία":

"Ανάμεσα στις 15 και 25 του Δεκέμβρη, φτάνουν στην Αθήνα, σε χρονικό διάστημα ρεκόρ, με 1.650 αεροπορικές πτήσεις, δυο ακόμα πλήρεις βρετανικές μεραρχίες, άλλες ισχυρές αποικιακές δυνάμεις πεζικού, συγκεκριμένα άλλη μια ταξιαρχία της 4ης Ινδικής Μεραρχίας, καθώς και δυο περίπου χιλιάδες τόνοι πολεμικό υλικό".

Γράφοντας μετά τον πόλεμο, για κείνες τις επιχειρήσεις κατά του ελληνικού λαού το Δεκέμβρη του 1944 και συγκρίνοντάς τες με την αποστολή του βρετανικού σώματος κατά των Ιταλών το 1941, ο Αλεξάντερ παρατηρεί: "Η επέμβασίς μας το 1944 υπήρξε περισσότερον επιτυχής, παρ' όλον ότι απετέλη εξ ίσου σημαντικήν θυσίαν δι' ημάς, δεδομένου ότι, όπως είπα, με μεγάλην δυσκολίαν ημπορούσα να στερηθώ τας τρεις μεραρχίας, που απέσυρα από το κύριον μέτωπον της Ιταλίας, διά να σώσω την Ελλάδα και να εμποδίσω από του να περιπέσει υπό τον κομμουνιστικόν ζυγόν" ("Καθημερινή" 14.3.1961)

Ετσι έχουμε και μίαν άλλη κυνική ομολογία, πως ο Τσόρτσιλ έστειλε κατά του σύμμαχου ΕΑΜ το 1944 ουσιαστικότερη δύναμη, απ' ό,τι είχε στείλει στον πόλεμο κατά των φασιστών εισβολέων το 1941". ("Η μεγάλη πενταετία" τ. Β', σ.361).



Οι αντιμέτωπες στρατιωτικές δυνάμεις

Αγγλικό άρμα μάχης στη Φιλελλήνων


Στις σκληρές συγκρούσεις του Δεκέμβρη του 1944 βρέθηκαν αντιμέτωπες οι παρακάτω στρατιωτικές δυνάμεις:

Ο ΕΛΑΣ, στις πρώτες μέρες, διέθετε (σύμφωνα με την έκθεση που έκανε ο Γ. Σιάντος στην 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ - 1945) τις δυνάμεις του Α' Σ. Σ., με 4.500 περίπου άνδρες, οι οποίες ενισχύθηκαν στην πορεία και έφτασαν τις 10 - 12.000 άνδρες. Σύμφωνα με τον Φ. Γρηγοριάδη, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ έφτασαν τις 15.000 άνδρες, ενώ ο Σόλων Γρηγοριάδης ανεβάζει τη συνολική τους δύναμη, στους 17.800 άνδρες. Γύρω στις 12.000 εξοπλισμένους άνδρες, υπολόγιζαν τη δύναμη του ΕΛΑΣ και οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, σύμφωνα με τηλεγράφημα, που έστειλε ο Τσόρτσιλ στο Ρούσβελτ στις 17 Δεκέμβρη.

Απέναντι στις - χωρίς ουσιαστικά βαρύ οπλισμό - δυνάμεις του ΕΛΑΣ, οι Εγγλέζοι παρέταξαν περισσότερους από 30.000 στρατιώτες, από τις πρώτες μέρες των συγκρούσεων, που κλιμακωτά και σχετικά γρήγορα έφθασαν τις 60.000 *, 80 αεροπλάνα, 200 τανκς και πολλά πυροβόλα, ενώ μονάδες του αγγλικού στόλου, με τα πυροβόλα τους, κανονιοβολούσαν την πρωτεύουσα και ταυτόχρονα εξασφάλιζαν τον εφοδιασμό των στρατευμάτων. Στο πλευρό των Αγγλων, πήραν μέρος επίσης, η 3η Ορεινή Ταξιαρχία (2.500), ο Ιερός Λόχος (500), η Χωροφυλακή (3.000) και άλλοι σχηματισμοί δωσιλόγων.

Προφανή και ιδιαίτερη σημασία και αξία έχει να σημειωθεί η συμμετοχή, στο πλευρό των Αγγλων, μεγάλου αριθμού ταγματασφαλιτών, πρώην συνεργατών των Γερμανών. Η σχετική ομολογία του τότε υφυπουργού των Στρατιωτικών, στρατηγού Λέοντα Σπαή, είναι χαρακτηριστική: "Αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κατά του ΕΑΜ τα Τάγματα Ασφαλείας. Η εισήγηση ήταν των Αγγλων και η απόφαση δική μου... Συνολικά υπήρχαν 27.000 άνδρες των Ταγμάτων. Χρησιμοποιήσαμε 12.000, τους λιγότερο εκτεθειμένους και οπωσδήποτε κανένα από τα σημαίνοντα στελέχη. Τους ντύσαμε και τους εξοπλίσαμε - αφού τους πήραμε από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, κυρίως στο Γουδί - στο κτίριο των παλαιών Ανακτόρων, τη σημερινή Βουλή. Εκεί στα υπόγεια υπήρχαν αποθήκες ιματισμού και οπλισμού...

Δεν είναι αλήθεια ότι δε χρησιμοποιήθηκαν Τάγματα Ασφαλείας στα Δεκεμβριανά, όπως τότε και αργότερα ισχυρίζονταν Αγγλοι και Ελληνες. Χρησιμοποιήθηκαν οι μισοί περίπου, από όσους είχαν συλληφθεί και αυτή είναι η αλήθεια, που την αποκαλύπτω σήμερα. Οπως ακόμα, ότι στα Δεκεμβριανά δεν πολέμησαν ούτε ο Παπαδόπουλος, ούτε ο Μακαρέζος (σ.σ. οι μετέπειτα Απριλιανοί δικτάτορες). Ο πρώτος ήταν υπασπιστής του στρατηγού Παυσανία Κατσώτα, τότε στρατιωτικού διοικητή Αθηνών. Ο δεύτερος ήταν γραμματέας στο υπασπιστήριό μου, ως υφυπουργός Στρατιωτικών" (Αρθρο του στρατηγού Λ. Σπαή, στο περιοδικό "Πολιτικά Θέματα", 4 Δεκέμβρη 1976)

* Ο Αγγλος συγγραφέας Ερμαν αναφέρει ότι μέχρι τα τέλη του Οκτώβρη βρίσκονταν στην Ελλάδα 22.600 Αγγλοι στρατιώτες, ενώ τμήματα μιας μεραρχίας ήταν έτοιμα να αποσταλούν στην Ελλάδα. Ο ίδιος αναφέρει, ότι στα τέλη του Δεκέμβρη, η δύναμη των Αγγλων έφθασε τις 60.000 στρατιώτες, ενώ προετοιμάζονται να αποσταλούν για ενίσχυση άλλες 18.000.



ΕΑΜ - ΕΛΑΣ

Αλλεπάλληλες προσπάθειες ειρήνης και ομαλής διεξόδου

Ο ΕΛΑΣ στήνει οδοφράγματα στους δρόμους της Αθήνας


Αλλεπάλληλες και συνεχείς ήταν οι πρωτοβουλίες και οι προσπάθειες της ηγεσίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ - στη διάρκεια της μάχης του Δεκέμβρη - για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες και να υπάρξει ομαλή δημοκρατική διέξοδος. Ολες, όμως, συνάντησαν την κατηγορηματική άρνηση των Εγγλέζων ή τους όρους ταπείνωσης και υποταγής του λαού και της χώρας, που έθετε ο Σκόμπι.

Στις 6 του Δεκέμβρη, η ΚΕ του ΕΑΜ στέλνει τηλεγράφημα στον Αγγλο πρεσβευτή Λίπερ, όπου καταγγέλλει την απροσχημάτιστη επεμβατική πολιτική του Σκόμπι και καταλήγει: "Ζητάμε να ορισθεί Διασυμμαχική Επιτροπή από αντιπροσώπους των Συμμάχων χωρών Μ. Βρετανίας, Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Σοβιετικής Ενώσεως και της Γαλλίας, για να εξετάσει τη δημιουργηθείσα κατάσταση, διαπιστώσει τα αίτια που την προκάλεσαν και διαφωτίσει τις Σύμμαχες κυβερνήσεις, ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον οριστικά κάθε τέτοιου είδους επέμβαση".

Στις 7 του Δεκέμβρη στάλθηκε έκκληση της ΚΕ του ΕΑΜ, προς τους πρεσβευτές των τεσσάρων "μεγάλων δυνάμεων", καθώς και προς το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. Η έκκληση κατέληγε: "... Καταγγέλλοντας την κατάφωρη αυτή παραβίαση των διασυμμαχικών αποφάσεων και συμφωνιών της Τεχεράνης και Καζέρτας και τον στραγγαλισμόν κάθε έννοιας δικαίου και ελευθερίας, ζητούμε να επέμβητε αμέσως, για να πάψη το πυρ των Βρετανικών Στρατευμάτων εναντίον του αγωνιζόμενου λαού. Να πάψουν οι Εγγλέζοι στρατιώτες να προστατεύουν τις συμμορίες των δωσιλόγων, να αποσυρθούν στους στρατώνες, γιατί ο Ελληνικός Λαός είναι αποφασισμένος να υπερασπιστεί με όλα τα μέσα τη ζωή και τις ελευθερίες του εναντίον οιουδήποτε κινδύνου".

Ακόμη και στα μέσα του Δεκέμβρη, όταν οι μάχες έχουν για τα καλά φουντώσει και οι Εγγλέζοι επιδρομείς έχουν περιοριστεί στο "κράτος της Σκομπίας", το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ επανέρχονται με προτάσεις ειρήνης και δημοκρατικής διεξόδου, κάνοντας όλες τις δυνατές υποχωρήσεις. Στις 12 Δεκέμβρη, ο Μ. Πορφυρογένης, ύστερα από εντολή της ΚΕ του ΕΛΑΣ και με τη διαμεσολάβηση του Σταμ. Μερκούρη, ήρθε σε επαφή με τον Βρετανό στρατηγό Σκόμπι και συζήτησε μαζί του για τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Ο Σκόμπι... δέχτηκε, απαιτώντας ταυτόχρονα, όμως, να τεθούν οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ υπό τις διαταγές του και να παραδώσουν τα όπλα όσες βρίσκονται στην Αθήνα..! Ξαναβάζοντας, δηλαδή, το στρατιωτικό ζήτημα και απαιτώντας ουσιαστικά την άνευ όρων παράδοση του ΕΛΑΣ. Ηταν ολοφάνερο, ότι αυτός ήταν και παρέμενε ο βασικός και κύριος στόχος των Εγγλέζων. Αλλωστε, ο Τσόρτσιλ φρόντιζε να το υπενθυμίζει με κάθε ευκαιρία στους ευρισκόμενους στην Ελλάδα εκπροσώπους του. Χαρακτηριστικό είναι το σχετικό τηλεγράφημα, που έστειλε στις 9 του Δεκέμβρη στον πρεσβευτή Λίπερ: "... Ο σκοπός είναι σαφής: Να συντριβεί το ΕΑΜ. Το σταμάτημα των μαχών υποτάσσεται σ' αυτό το σκοπό". (Ρ. Λίπερ, "Οταν Ελλην συναντά Ελληνα", σ. 118)

Με αφορμή δημοσίευμα για το λεγόμενο κίνημα «Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ»

Με αφορμή δημοσίευμα για το λεγόμενο κίνημα «Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ»

«Ενα κίνημα που αγοράζει τραπεζικά δάνεια... Το "Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ" καλύπτει όσους χρεώθηκαν για ιατρικούς λόγους». Το ρεπορτάζ αναδημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή της Κυριακής» 1/12/2013 από την «Γκάρντιαν». Για όσους δεν θυμούνται, το κίνημα «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ», ήταν ένα «κίνημα» ανάλογο του «κινήματος των αγανακτισμένων» που διεκδικούσε «δικαιότερη κατανομή του πλούτου στην κοινωνία και τιμωρία των τραπεζιτών της Γουόλ Στριτ». Ηταν «κίνημα» που αποθεώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιήθηκε από τον ίδιο ως παράδειγμα προς μίμηση για την Ελλάδα και ως μοχλός που μπορούσε να επιβάλλει φιλολαϊκή πολιτική. Να θυμίσουμε επίσης ότι το κίνημα εμφανίστηκε το 2011, με κυβέρνηση στις ΗΠΑ των Δημοκρατικών και πρόεδρο τον Ομπάμα, τη διαχείριση του οποίου εκθειάζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μια ουσιαστική διαπίστωση

Στις ΗΠΑ σχετικά μ' αυτό το λεγόμενο κίνημα γράφονταν περίπου τα εξής: «Αφού αρχικά αγνοήθηκε από τα αμερικανικά μίντια, το "Occupy Wall Street" και οι μιμητές του έγιναν σύντομα αντικείμενο αυξανόμενου ενδιαφέροντος και ευνοϊκών σχολίων από κεντρώους και προοδευτικούς αναλυτές. Πολλοί Δημοκρατικοί θέλουν να ελπίζουν πως το κίνημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως το αριστερό ανάλογο του "κόμματος του τσαγιού", (φράξια στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων με ακόμη πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες θέσεις), δίνοντας κάποια κινηματική αξιοπιστία στο αμερικανικό προοδευτικό κίνημα, που ενώ δεν του λείπουν οι δωρητές, οι δεξαμενές σκέψης κι οι εμβριθείς αναλύσεις, εμφανίζει ατροφικούς κινηματικούς μυώνες, μετά την παρακμή του συνδικαλιστικού κινήματος - που άλλοτε πρόσφερε στην προοδευτική μεσαία τάξη συμμάχους από την εργατική τάξη. Ως τώρα όμως το κίνημα βοήθησε ποικιλοτρόπως στο να μπορέσουν οι προοδευτικοί να καταφέρουν πλείστα πλήγματα στους συντηρητικούς.




Κατ' αρχήν απαξίωσε τον ισχυρισμό του "κόμματος του τσαγιού" πως εκφράζει αυθεντικά το λαό: το εμφανίζει αντιθέτως σαν ένα κίνημα ακραίων στοιχείων που κατευθύνονται από στελέχη των Ρεπουμπλικάνων. Ενώ τα μέλη του OWS κραδαίνουν πλακάτ που γράφουν "είμαστε το 99%", οι υποψήφιοι που υποστηρίζει το "κόμμα του τσαγιού" προωθούν πολιτικές που αποσκοπούν να κάνουν το 1% των πλούσιων ακόμα πλουσιότερο.


Κι γι' αυτό και μόνο το λόγο ο πρόεδρος (Ομπάμα) έχει κάθε λόγο να ευγνωμονεί τους διαδηλωτές ενάντια στην "Γουόλ Στριτ", έστω αν ο ίδιος και οι επιτελείς του έχουν μαζέψει μια περιουσία για την επανεκλογή του προέδρου από δωρητές... στελέχη τους Γουόλ Στριτ». («Occupy Wall Street» and the changing American political landscape. Μάικλ Λιντ, licy Network/ppol.gr, 22/10/2011, αναδημοσίευση στην ιστοσελίδα «Ανανεωτική»).

Επομένως αυτό το λεγόμενο κίνημα το οποίο τόσο πολύ εκθειάστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ και από αστικά επιτελεία φαίνεται ότι βόλευε το κόμμα των Δημοκρατικών και τον Ομπάμα. Η παραπάνω ανάλυση δείχνει επίσης ότι λειτουργεί ως μοχλός που τραβά τμήματα της εργατικής τάξης με τα μεσαία στρώματα στην πολιτική των Δημοκρατικών και του Ομπάμα.

Να θυμίσουμε επίσης ότι υπήρξαν δημοσιεύματα ότι ένας από τους υποστηρικτές του λεγόμενου κινήματος «Καταλάβατε την Γουόλ Στριτ» ήταν το ίδρυμα του Τζορτζ Σόρος.
Οι «ακτιβιστές» και οι διαπιστώσεις τους

Τι λέει όμως το ρεπορτάζ της «Γκάρντιαν»;

«Μια ομάδα ακτιβιστών του κινήματος "Καταλάβατε την Γουόλ Στριτ" αγόρασε περίπου δεκαπέντε εκατομμύρια δολάρια προσωπικά χρέη κατά τη διάρκεια της χρονιάς ως μέρος του προγράμματος Rolling Jubilee. Στόχος της πρωτοβουλίας ήταν η παροχή βοήθειας προς κάποιους ανθρώπους, προκειμένου να απελευθερωθούν από τα δυσθεώρητα χρέη τους, αλλά και η επιμόρφωση της κοινής γνώμης.

Το πρόγραμμα Rolling Jubilee δημιουργήθηκε από την ομάδα διαγραφής του χρέους του κινήματος "Καταλάβατε την Γουόλ Στριτ". Η ομάδα αγοράζει τα ιδιωτικά χρέη σε καλή τιμή από τις τράπεζες και απελευθερώνει τους πιστωτές από τις οφειλές τους.

Ο Αντριου Ρος, μέλος της Ομάδας διαγραφής Χρέους και καθηγητής κοινωνικής και πολιτισμικής ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης λέει ότι η αναλογία στην αγορά των δανείων "είναι περίπου στο είκοσι προς ένα" και η συγκεκριμένη αγορά κόστισε 400.000 δολάρια.

Η Λόρα Χάνα, συντονίστρια του προγράμματος αναφέρει: "Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα δεκαπέντε εκατομμύρια δολάρια δεν είναι παρά μία σταγόνα στον ωκεανό της δευτερογενούς αγοράς χρεών, που δεν επηρεάζει ουσιαστικά το σύνολο των οφειλών εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο λόγος για τον οποίο προχωρήσαμε σε μια τέτοια κίνηση, πέρα βέβαια από το να βοηθήσουμε ορισμένους ανθρώπους, ήταν να ενημερώσουμε όσο περισσότερο κόσμο γινόταν για τη δευτερογενή αγορά χρέους".

Το συνολικό χρέος των 14,7 εκατομμυρίων δολαρίων αγοράστηκε σε τρία κομμάτια, με το τελευταίο να ανέρχεται στα 13,5 εκατομμύρια δολάρια ιατρικών οφειλών που χρωστούσαν 2.693 άτομα σε 45 αμερικανικές πολιτείες και στο Πουέρτο Ρίκο.

Η κ. Χάνα προσθέτει ότι στο 62% όλων των προσωπικών πτωχεύσεων τα ιατρικά χρέη διαδραματίζουν κομβικό ρόλο».
Ορισμένα ερωτηματικά

Πού βρήκε τα χρήματα το λεγόμενο κίνημα για να αγοράσει τα δάνεια; Ποιος το χρηματοδοτεί; Ποια η δέσμευση των πτωχευμένων απέναντι στους αγοραστές των δανείων, δηλαδή στο λεγόμενο κίνημα; Ποια η σχέση επίσης του λεγόμενου κινήματος με τη δευτερογενή αγορά των δανείων; Πώς, γιατί και με ποιους όρους πουλάνε οι τράπεζες στη δευτερογενή αγορά τα δάνεια των πτωχευμένων; Ολ' αυτά μένουν αναπάντητα και δεν είναι καθόλου αθώο. Είναι επίσης ένα ερώτημα γιατί προβάλλεται από τον αστικό Τύπο στην Ελλάδα. Σε μια περίοδο που έχει ανοίξει η συζήτηση για την αγορά, από διάφορους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, «κόκκινων δανείων» από τις ελληνικές τράπεζες, ή για τους πλειστηριασμούς.

Από το συγκεκριμένο ρεπορτάζ βγαίνουν ορισμένα συμπεράσματα:

Το πρώτο είναι ότι ο αμερικάνικος λαός δανείζεται τεράστια ποσά για να αγοράζει υπηρεσίες υγείας. Είναι τεράστιο ποσό τα 13,5 εκατομμύρια δολάρια για 2.693 άτομα, δηλαδή σε καθέναν αναλογούν 5.013 δολάρια. Που σημαίνει ότι το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας είναι εντελώς εμπορευματοποιημένο.

Το δεύτερο συμπέρασμα το λένε οι ίδιοι οι εκπρόσωποι αυτού του λεγόμενου κινήματος, ότι μορφές δράσης σαν αυτές της εξαγοράς δανείων δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα εκατομμύρια εργαζομένων που χρωστούν και δεν μπορούν να πληρώσουν γιατί έχουν πτωχεύσει. Επομένως προς τι ο εκθειασμός αυτής της πρωτοβουλίας; Τι σημαίνει επίσης ότι το λεγόμενο κίνημα στόχευε να ενημερώσει όσο περισσότερο κόσμο γινόταν για τη δευτερογενή αγορά χρέους; Μπορούν οι πτωχευμένοι να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους στη δευτερογενή αγορά και με ποιους όρους; Μ' αυτούς που αγόρασε και το λεγόμενο κίνημα; Ούτε αυτό το απαντάνε.

Φαίνεται ότι οι τράπεζες έχουν ξεγραμμένα τα δάνεια των πτωχευμένων, δηλαδή δεν περιμένουν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Οι τράπεζες δε δημιουργούν μηχανισμούς για να κυνηγούν τα πολλά ατομικά δάνεια που είναι μικροποσά το καθένα ξεχωριστά, συγκρινόμενα με το μέγεθος των κεφαλαίων τους και των δανείων στις επιχειρήσεις. Τα πουλούν λοιπόν στη δευτερογενή αγορά και καθαρίζουν από ζημιές, παίρνοντας και ένα ποσό. Τέτοιες ενέργειες εντάσσονται στα προγράμματα εξυγίανσής τους. Η δευτερογενής αγορά φροντίζει, μάλλον με συμφωνίες ανάλογα μ' αυτόν που χρωστά, για να πάρει χρήματα από τα δάνεια και πάντως δεν πρόκειται να χάσει, θα κερδίσει περισσότερα απ' ό,τι έχει πληρώσει στις τράπεζες για την αγορά τους. Αρα το λεγόμενο κίνημα, με τη συγκεκριμένη ενέργεια κάνει διαφήμιση της δευτερογενούς αγοράς, «πουλώντας ελπίδα» στους πτωχευμένους. Τους σπρώχνει να πληρώσουν. Κάνει διαφήμιση συνολικά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα που είναι ένα από τα τμήματα του κεφαλαίου στις ΗΠΑ που στηρίζουν τους Δημοκρατικούς και ενίσχυσαν τον Ομπάμα.
Η στόχευση

Το πιο ουσιαστικό όμως συμπέρασμα είναι άλλο. Οτι μέσω αυτής της διαδικασίας, γίνεται προσπάθεια επίδρασης στις λαϊκές συνειδήσεις ότι υπάρχει μορφή διαχείρισης της φτώχειας και της εξαθλίωσης εντός των τειχών του συστήματος, έτσι που αφενός να εκτονώνει την όποια δυσαρέσκεια, αφετέρου να ενισχύει την ψυχολογία ότι μπορούν να ζουν με μειωμένες απαιτήσεις. Γιατί ό,τι και αν κάνει το λεγόμενο κίνημα «Καταλάβατε την Γουόλ Στριτ» οι συνθήκες ζωής των εργαζομένων στις ΗΠΑ δεν αλλάζουν. Αυτό το «κίνημα» που προβάλλεται ως μοχλός λύσης λαϊκών προβλημάτων, δεν μπορεί ούτε καν να βελτιώσει τη ζωή του λαού, αφού δεν εναντιώνεται, στα μονοπώλια, στο κεφάλαιο που με βάση τα δικά τους συμφέροντα, καθορίζουν τη ζωή των λαών.

Και βεβαίως αν αναλογιστούμε πως αυτό το λεγόμενο κίνημα συνέβαλε στη στήριξη του Ομπάμα κόντρα στους Ρεπουμπλικάνους, καταλαβαίνουμε την πολιτική επιδίωξη και τέτοιων δράσεων, όπως η αγορά των δανείων των πτωχευμένων.

Αυτά αντιγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν προβάλλει τη δική του πολιτική διαχείρισης με συμμετοχή της κοινωνίας όπως λέει, με βάση ανάλογη λογική διαμορφώνει την αντίληψή του για το κίνημα. Για παράδειγμα, για τη διαχείριση των «κόκκινων δανείων», ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να πουληθούν από τις τράπεζες σε άλλο φορέα, τη λεγόμενη κακή τράπεζα, για να εξυγιανθούν οι τράπεζες οι οποίες επίσης θα έχουν και φοροαπαλλαγές, και ο άλλος φορέας, ρυθμίζει και την πληρωμή τους. Πού είναι το πρόβλημα θα πει κανείς; Το πρόβλημα είναι η εξάρτηση «μια ζωή» από τα δάνεια, όταν οι περισσότερες οικογένειες που έχουν δανειστεί, δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη για να ζήσουν. Μονιμότητα στην εξαθλίωση δηλαδή για να μην χάσουν όλα τα δάνεια οι τράπεζες.

Το ουσιαστικό, το θεμελιακό ζήτημα, για την εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι ποιο είναι εκείνο το κίνημα που υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα κόντρα στον αντίπαλό τους, τα μονοπώλια, το κεφάλαιο. Το ζήτημα όμως αυτό δε χωράει στο σημερινό άρθρο, απαιτεί ως θέμα από μόνο του ανάλυση.

Ι.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ Λιτότητα διαρκείας και σύνταξη στα... 70

ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Λιτότητα διαρκείας και σύνταξη στα... 70

ΛΟΝΔΙΝΟ.--

Εργασία τουλάχιστον μέχρι τα... 68 έτη ως τα μέσα του 2030 σχεδιάζει η βρετανική κυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου, σε μια χώρα εκτός Ευρωζώνης, χωρίς μνημόνιο, αλλά με τα αντιλαϊκά μέτρα να πέφτουν βροχή. Ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, σύμφωνα με νέο σχέδιο που παρουσίασε χτες στη Βουλή των Κοινοτήτων πρότεινε το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης να αλλάξει σταδιακά από τα 65 στα 68 μέχρι τα μέσα του 2030 αντί το 2048, όπως προβλεπόταν αρχικά, επικαλούμενος τις τελευταίες εκτιμήσεις για το μέσο προσδόκιμο ζωής στη Βρετανία. Ο ίδιος πρότεινε αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα... 69 χρόνια ως το τέλος της δεκαετίας του 2040, κάτι που θα επηρεάσει όλους τους Βρετανούς που είναι σήμερα σαράντα ετών.

Η βρετανική κυβέρνηση στο πλαίσιο της αναθεώρησης του συνταξιοδοτικού, που ανακοινώθηκε νωρίτερα μέσα στο χρόνο, εισήγαγε κι ένα σχέδιο υποχρεωτικής εταιρικής σύνταξης, που θα εφαρμοστεί σταδιακά. Ο Οσμπορν υπογράμμισε επίσης ότι οι πολιτικές λιτότητας θα συνεχιστούν παρά τις προβλέψεις για ανάπτυξη της οικονομίας κατά 1,4% ως το τέλος τρέχοντος έτους και κατά 2,4% μέσα στο 2014.