ΗΠΑ-ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΩΝΙΑΔΕΣ

Στους δρόμους των ΗΠΑ χιλιάδες διαδηλωτές κατά της αστυνομικής βίας 

Για να καταδικάσουν τον θάνατο δύο Αφροαμερικανών αυτήν την εβδομάδα από τα πυρά αστυνομικών, χιλιάδες πολίτες κατέβηκαν χθες στους δρόμους διαφόρων πόλεων στις ΗΠΑ, πραγματοποιώντας μαζικές πορείες σε λιγότερο από μια ημέρα μετά την επίθεση ενόπλου στο Ντάλας, ο οποίος σκότωσε πέντε αστυνομικούς που φρουρούσαν σε παρόμοια διαδήλωση.

Οι διαδηλωτές απέκλεισαν δρόμους στην πόλη της Νέας Υόρκης, στην Ατλάντα και την Φιλαδέλφεια χθες το βράδυ, ενώ μεγάλο πλήθος μετείχε σε παρόμοιες εκδηλώσεις που έγιναν στο Σαν Φρανσίσκο και το Φοίνιξ. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που μετέδωσαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης δεν σημειώθηκαν σημαντικά περιστατικά και δεν υπάρχουν τραυματισμοί.
Πορεία διαμαρτυρίας στην Ατλάντα
Χιλιάδες πραγματοποίησαν πορεία στην Ατλάντα στην όπως φαίνεται μεγαλύτερη από τις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν, κρατώντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα με τα οποία ζητούν δικαιοσύνη, δείχνει ένα βίντεο που αναρτήθηκε σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης. Εικόνες που μεταδόθηκαν από τοπικά δίκτυα ενημέρωσης δείχνουν ένα τεράστιο πλήθος να έχει ακινητοποιήσει δεκάδες οχήματα της αστυνομίας σε μια τοπική διαπολιτειακή λεωφόρο.
Ο δήμαρχος της Ατλάντα Κάσιμ Ριντ ανέφερε σε μήνυμά του στο Twitter ότι η πορεία ήταν ως επί το πλείστον ειρηνική, μολονότι περίπου 10 άνθρωποι συνελήφθησαν.
Χθες, Παρασκευή, ήταν η δεύτερη ημέρα που πραγματοποιήθηκαν μαζικές διαδηλώσεις στις ΗΠΑ σε διαμαρτυρία για τη χρήση αστυνομικής βίας στη χώρα, μετά τον θάνατο από τα πυρά αστυνομικών του 32χρονου Φιλάντο Καστίλε κοντά στο Σεντ Πολ στη Μινεσότα και του 37χρονου Άλτον Στέρλινγκ στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνας.

Το χρονικό των θανάτων πολιτών και αστυνομικών
Ο Καστίλε σκοτώθηκε από την αστυνομία κατά τη διάρκεια ενός ελέγχου της τροχαίας αργά το βράδυ της Τετάρτης, ενώ η σύντροφός του βιντεοσκόπησε με το κινητό της και μετέδωσε απ'ευθείας τις τελευταίες στιγμές του μετά τους πυροβολισμούς.
Ο Στέρλινγκ σκοτώθηκε την Τρίτη κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού έξω από ένα παντοπωλείο με δύο λευκούς αστυνομικούς.
Ο θάνατος από τα πυρά αστυνομικών των δύο αυτών Αφροαμερικανών βύθισε και πάλι τις ΗΠΑ στο πένθος και έφερε τη χώρα ξανά αντιμέτωπη με το φάσμα του ρατσισμού, όπως είχε γίνει μετά τον θάνατο το 2014 ενός άοπλου Αφροαμερικανού εφήβου, του Μάικλ Μπράουν, από έναν λευκό αστυνομικό στο Φέργκιουσον του Μιζούρι.
Στις διαδηλώσεις της Πέμπτης είχε επικρατήσει ως επί το πλείστον ηρεμία έως ότου κάποιος άρχισε να πυροβολεί την ώρα που διαλυόταν η συγκέντρωση στο Ντάλας.
Οι αρχές ανακοίνωσαν ότι ο δράστης της επίθεσης, από την οποία σκοτώθηκαν πέντε αστυνομικοί και τραυματίστηκαν άλλοι εννέα άνθρωποι, ήταν ο 25χρονος Μάικα Τζόνσον, ένας Αφροαμερικανός που είχε υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό και είχε πολεμήσει στο Αφγανιστάν. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, τα οποία ήρθαν στο φως μετά την επίθεση, ο Τζόνσον είχε πει ότι ήθελε «να σκοτώσει λευκούς».
Η αστυνομία σκότωσε τον δράστη με ένα ρομπότ που έφερε εκρηκτικό μηχανισμό, αφού τον παγίδεψε σε έναν χώρο στάθμευσης, δίνοντας τέλος σε μια ανταλλαγή πυροβολισμών μαζί του που διήρκεσε ώρες.

Το δεσπόζον πνεύμα της αναταραχής

 Το δεσπόζον πνεύμα της αναταραχής

1. Αλήθεια, η επονείδιστη πράξη του αξιότιμου κυρίου Μαρινόπουλου να πετάξει το δρόμο δώδεκα χιλιάδες εργαζόμενους θα μείνει χωρίς απάντηση; Ας βασανίσουμε τα αυτονόητα: Θα δημευτεί η περιουσία του; Και αφού καταρχάς το κράτος ωφεληθεί, θα δοθεί στη συνέχεια ένα μέρος τουλάχιστον στους εργαζόμενους; Ψευδαισθήσεις! Ιησουίτες ηλίθιοι μπροστά στα μάτια της κυβέρνησης συνθλίβουν ανθρώπους, και αυτοί στα γραφεία τους ψάχνουν λύσεις για εργαζόμενους και Μαρινόπουλο, πιστεύοντας ότι μπορούν να κάνουν μια σύνθεση όπου και οι δύο πλευρές θα είναι ευχαριστημένες. Πώς μπορούν και θεωρούν συμπολίτη τους έναν ανάλγητο, μαζί με όλη την τάξη του, που ασκεί μυστική τυραννία σε βάρος της χώρας;

2. Δεν έχουμε χρόνο να θέτουμε ερωτήματα. Αυτό είναι προνόμιο των καθεστώτων που διαδέχονται το ένα το άλλο. Μπορεί να παραμυθιάζονται οι Συριζαίοι ότι δεν είναι καθεστώς, αλλά τώρα σχηματίζουν το δικό τους, όπου οι μικροαστοί που έχουν μαζέψει θα έχουν τον πρώτο λόγο. Αν πιστεύουν πως θα εξαντλήσουμε την ουσία μας σχολιάζοντας μόνο τις πράξεις τους, είναι γελασμένοι.

3. Ο Μητσοτάκης με διασκεδάζει αφάνταστα με τη λύσσα του για την πρωθυπουργία. Η πεποίθησή του ότι του χρωστάμε έναν τίτλο συγκινεί, κι ας μην μπορεί κανείς να κάνει τίποτα γι' αυτό. Δεν υπάρχει λογική εξήγηση ούτε μυστικό και, αφού δεν υπάρχει ανταπόκριση στα κελεύσματά του, που υποδηλώνουν πάντα ότι γνωρίζει τη δύναμή του.
Μια συμβουλή έχω να του δώσω: «Απ' τον Θεό χαρίσματα πολλά να μη ζητήσεις, μάθε να είσαι μερακλής, το βίο σου να ζήσεις».

4. Αυτό το γενικευμένο πάρε - δώσε των αστικών κομμάτων σκοπό έχει να απομονώσει τον κόσμο στη δίνη της απιστίας και της πονηριάς. Οπου κι αν κοιτάξεις μέσα στον αντεστραμμένο κόσμο, ένας φτηνός πολιτισμός μάς κυκλώνει, χωρίς να παίζει ιδιαίτερο λόγο το ότι δεν έχει κανένα κύρος. Αυτή η κατάσταση της χαμηλής ηθικής στάσης έχει να κάνει με μια δράκα μεγαλοδημοσιογράφων που είναι ειδικοί στην περιττολογία, αυτοί μας κύκλωσαν και μας παιδεύουν. «Για όνομα του Θεού», φωνάζει ο Αμλετ στους Ρόζενκραντς και Γκίλντερστεν, «νομίζετε ότι είμαι πιο εύκολος στο παίξιμο από έναν αυλό;» Δυστυχώς μας έπαιξαν, και αυτό είναι ασυγχώρητο. Ενας σχηματισμός από λείψανα Αριστερών και Δεξιών παρουσιάστηκαν ως αυτόκλητοι κληρονόμοι και δεν άφησαν συμβολαιογράφο σε ησυχία διεκδικώντας τη διαθήκη μας.

5. Ο Μαρξ εκτιμούσε πάντα το «δεσπόζον πνεύμα της αναταραχής». Το συναντάς παντού, κυρίως εκεί που η ανάγκη τα έχει σκεπάσει όλα. Γι' αυτό είμαι βέβαιος πως, παρά την πτώση μας, η αναταραχή, εντελώς ελεύθερη, μακριά από ρυθμίσεις και συμβουλές, θα μιλήσει στην ώρα της.

6. Πόσο ντρέπομαι τους γέροντές μας. Τώρα που θα έπρεπε να απολαμβάνουν, γεμίζουν οι ζωές τους με αβεβαιότητα και βαθιά λύπη. Απορώ πώς ο Κατρούγκαλος συνεχίζει να μιλά για το κέρας της Αμάλθειας που δεν θ' αργήσει να χαρίσει την αφθονία. Ας είναι σίγουρος πως δεν θα αργήσει να ακουστεί ο επικήδειος και γι' αυτήν την κυβέρνηση, που πρόσβαλε τη ζωή και διέρρηξε τους δεσμούς με τους γέροντες και τη σοφία τους που απλόχερα μοιράζουν.

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Οι κινηματογραφιστές του ΕΛΑΣ – Ολα τα φιλμ-ντοκουμέντα

Οι κινηματογραφιστές του ΕΛΑΣ – Ολα τα φιλμ-ντοκουμέντα

Posted by Βασιλική Μετατρούλου στο 2011/03/24

Πρόκειται για το σύνολο της παραγωγής σε φιλμ από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ, (ή ορθότερα, το φωτοκινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ), που έχει διασωθεί. Κάτι λιγότερο από 11 λεπτά. Δόθηκαν στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας από την Ολυμπία και τον Κώστα Παπαδούκα, αδερφό του Θανάση Παπαδούκα, του οπερατέρ του κινηματογραφικού συνεργείου του ΕΛΑΣ, από το φθινόπωρο του 1944 μέχρι λίγο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Πριν από τον Θανάση Παπαδούκα, την δουλειά αυτή έκανε ο οπερατέρ Ιωάννης Νισυρίου, με μία μηχανή που είχαν βρει «σε κάτι κιβώτια γερμανικά μαζί με φιλμ, τραβηγμένα και ατράβηχτα», όπως διηγείται ο Θανάσης Παπαδούκας.

Ισως η πιο κλασική φωτογραφία με αντάρτες του ΕΛΑΣ. Οκτώβριος 1944, στα βουνά κοντά στην Αθήνα. Ο πρώτος άνδρας δεξιά είναι ο Σαλβατόρ Μπακόλας, 1922-2012, ή ‘Σωτήρης’, ο μοναδικός από την οικογένειά του που επέζησε από το Ολοκαύτωμα.

Το συνεργείο, υπό την εποπτεία του ζωγράφου Δημήτρη Μεγαλίδη, και με τη συμμετοχή του Κώστα Μακρή, γύρισε αρκετά μέτρα φιλμ, από τα οποία έχουν διασωθεί αυτά τα αποσπάσματα που μπορείτε να δείτε παρακάτω στο βίντεο.
Τα μέλη του συνεργείου:

• Δημήτρης Μεγαλίδης, προϊστάμενος
• Ιωάννης Νισυρίου, οπερατέρ
• Θανάσης Παπαδούκας, οπερατέρ
• Κώστας Μακρής

Περιγραφή των σκηνών:

• Συνεδρίαση της ΠΕΕΑ στην Ευρυτανία, άνοιξη του 1944. Διακρίνεται ο Σπύρος Μελετζής, φωτογράφος του αγώνα [Οι φωτογραφίες των μελών του συνεργείου, στους τίτλους στην αρχή είναι του Σπύρου Μελετζή].
• Ο Αρης Βελουχιώτης και οι Μαυροσκούφηδες, έφιπποι, τέλη του 1944 ή αρχές του 1945
• Η Ταξιαρχία Ιππικού στη Λάρισα, με τα άλογα που ο ΕΛΑΣ είχε πάρει λάφυρα από τους Ιταλούς, τέλη του 1944 ή αρχές του 1945, επίσης.
• Ο Στέφανος Σαράφης και ο Αρης Βελουχιώτης με τους Μαυροσκούφηδες του, όλοι έφιπποι, πιθανόν στα Ιωάννινα, φθινόπωρο του 1944.
• Ο Στέφανος Σαράφης και ο Αρης Βελουχιώτης με τα στελέχη του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ ποζάρουν στην έδρα του ΓΣ.
• Πορεία ανταρτών μέσα στο χιόνι, μετά από μάχη με του Γερμανούς. Κουβαλάνε τραυματισμένους συντρόφους τους. Οταν ο ένας πεθαίνει, τον θάβουν στο χιόνι, χειμώνας 1943-1944.
• Αντάρτες έπειτα από πορεία φτάνουν σε ορεινό χωριό, όπου οι γυναίκες του χωριού τους κερνούν και τους φιλεύουν.
• Σκηνοθετημένη μάχη-ναυμαχία του ΕΛΑΝ. Οι Γερμανοί «ηθοποιοί» είναι πραγματικοί αιχμάλωτοι, που μάλιστα, μη γνωρίζοντας για τη σκηνοθεσία, νόμιζαν ότι οι ΕΛΑΝίτες επρόκειτο να τους εξοντώσουν.
• Θεατρική παράσταση από ερασιτέχνες ηθοποιούς των πολιτιστικών ομάδων των ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΕΠΟΝ στην πλατεία του χωριού. Παρακολουθούν αξιωματικοί και οπλίτες του ΕΛΑΣ, και όλος ο πληθυσμός του χωριού, που μάλλον βλέπει για πρώτη φορά θέατρο.
• Σκηνές απελευθέρωσης άγνωστο ποιας πόλης ακριβώς.της Πάτρας.
• Παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ, μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Διακρίνονται και Βρετανοί ένστολοι που επιτηρούν την παράδοση των όπλων.
• Στο κλείσιμο, οι τραγικές σκηνές με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ να κλαίνε την στιγμή που παραδίδουν τα τιμημένα άρματά τους.

Δείτε επίσης:

Αρχειακό υλικό – Αιχμάλωτοι του ΔΣΕ σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Εθνικού Στρατού
Τελικά υπάρχουν δύο ταινίες για «την αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας» στον Εμφύλιο!
Ντοκιμαντέρ της Ρένας Χριστάκη, με τίτλο ‘Οι ζωγράφοι στα βουνά της ελεύθερης Ελλάδας, 1941-1945′, εδώ.
Οι σελίδες και τα ιστολόγια του ερευνητή της φωτογραφίας, Μανώλη Κασιμάτη, από την ‘Πολιτιστική Εταιρεία Φωτογραφίζοντας’, κλικ εδώ ή π.χ. εδώ.

Μάιος 1944, Εδρα ΠΕΕΑ, Αίθουσα συνεδριάσεων – Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός, Σμήναρχος Μίχος και Εθνοσύμβουλοι Πελοποννήσου. Πίσω οι 4+1 πιο σημαντικές σημαίες της εποχής.

Μάιος 1944, Εδρα ΠΕΕΑ, Υπαίθριο τραπέζι: Παπασταματιάδης, Μακρίδης (ή Παπαθεοδωρόπουλος, Εθνοσύμβουλος Πελοποννήσου), Λευτέρης Αποστόλου. Στον τοίχο σύνθημα ‘Ψηφίστε όλοι ΕΑΜ’.

Μάιος 1944. Εξω από το σχολείο κυκλικά: Τσολιάδες, Αντάρτες και παπάδες. Στο πλατύσκαλο ο Ηλείας Γερμανός, ο Σμήναρχος Μίχος και Εθνοσύμβουλοι Πελοποννήσου.

Μάιος 1944, Βίνιανη, Ο γερο-Τσεκούρας ψυχοπατέρας του Αρη Βελουχιώτη μιλάει για τις εκλογές του 1944.

Μάιος 1944, Εδρα ΠΕΕΑ, Κεράσοβο Ευρυτανίας: Υπαίθριο τραπέζι, πιθανόν εορτασμός Πάσχα. Ο Στέφανος Σαράφης όρθιος ομιλητής και σύνθημα ‘Ψηφίστε όλοι ΕΑΜ’

Ευρυτανία Εδρα της ΠΕΕΑ – Αετόπουλα με πανό

---

Δείτε επίσης παλαιότερα άρθρα με συγκλονιστικές φωτογραφίες και φιλμ

# Αγνωστο σπάνιο φιλμ από τις μέρες της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς, Οκτώβριος 1944
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/03/05/spanio-film-liberation-athens/
# Σπάνιες φωτογραφίες από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τη ναζιστική Κατοχή, 30 Οκτωβρίου 1944
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/10/30/spanies-foto-uessaloniki-apelef8erosi/
# Οι κινηματογραφιστές του ΕΛΑΣ – Ολα τα φιλμ-ντοκουμέντα
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/24/kinimatografistes-elas/
# Μετά 69 χρόνια, η μοναδική ανφάς χαμένη φωτογραφία με το κομμένο κεφάλι του Αρη Βελουχιώτη από τον φανοστάτη της πλατείας στα Τρίκαλα + Βιβλιογραφία
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/02/17/
# 1976-2000 – Συλλογή φωτογραφιών από 25 χρόνια διαδηλώσεων και συγκρούσεων με τα ΜΑΤ και με τους «αγανακτισμένους πολίτες»
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/02/01/bahala-25-xronia-1976-2000-all/
# Τελικά υπάρχουν δύο ταινίες για «την αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας» στον Εμφύλιο!
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/02/18/telika-yparxoun-dyo-tainies/
# Αρχειακό υλικό – Αιχμάλωτοι του ΔΣΕ σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Εθνικού Στρατού
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/06/arxeiako-yliko-aixmalotoi-tou-dse/
# Από το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ελλάδας, Ιωάννινα, 25 Μαρτίου 1944, όλη η σειρά των 19 φωτογραφιών
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/05/25/ioannina-ebraioi/
# Ντοκιμαντέρ – Η άγνωστη εξέγερση των Ελλήνων Εβραίων στο Αουσβιτς τον Οκτώβριο του 1944
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/05/12/ntokimanter-agnosti-eksegersi-ellines-ebraioi/
# Οι δωσίλογοι δημοσιογράφοι της Θεσσαλονίκης – 1942: «Αρκετά εβραϊκά όντα έμειναν στον τόπο» – 1943: «Αι ελληνικαί γεννεαί θα εορτάσουν όταν αποκαθαρθή η γάγγραινα με τους κίτρινους αστέρας» (Από το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ελλάδας, το «Μαύρο Σάββατο» της 11ης Ιουλίου 1942)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/01/13/mavro-sabbato/
# Μιχάλης Νικολινάκος – Ο σεμνός ζεν πρεμιέ και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, από το μπλόκο της Κοκκινιάς στη μεγάλη οθόνη
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/08/18/nikolinakos/
# Κουίζ με δέκα άγνωστες σπάνιες φωτογραφίες – Δίνοντας εικόνα στα άγνωστα πρόσωπα γνωστών ιστορικών προσωπικοτήτων
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/02/25/quiz-me-deka-spanies-fotografies/
# Δύο φωτογραφίες, Θεσσαλονίκη, 1947 – Η στιγμή της εκτέλεσης αριστερών καταδικασθέντων εις θάνατον
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/06/27/dyo-fotografies-thessaloniki-1947-ektelesi/
# Ενα χαμένο άγνωστο φιλμ – Πρόσφυγες του 1922, Σμύρνη, Αθήνα, Πειραιάς
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/04/10/xameno-film-1922-smyrni-athina-peiraias/
# Μια συγκλονιστική (αντιπολεμική) φωτογραφία που αξίζει εκατομμύρια λέξεις
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/08/31/mia-antipolemiki-fotografia/
# Μικρό καλοκαιρινό κουίζ – Ποιοι είναι οι δύο 14χρονοι;;;
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/08/05/kalokairino-quiz-14xronoi/
# Τέσσερα χρόνια πόλεμος, 50 φωτογράφοι, 248 φωτογραφίες – Βοσνία 1992-1995
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/04/09/bosnia-248-photos/

α https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/24/ki

Τα ορφανά του ΣΥΡΙΖΑ

 Τα ορφανά του ΣΥΡΙΖΑ

Η επέτειος του δημοψηφίσματος ήταν μια καλή ευκαιρία για "αριστερή μελαγχολία" (αν δεν πετάξεις ένα τσιτάτο του Μπένζαμιν, μην περιμένεις να κερδίσεις το ευρύτερο αριστεροχώρι), αναμνήσεις για την... προδομένη επαναστατική κατάσταση, προτεινόμενη βιβλιογραφία, αρθρογραφία, θυμωμένες ανακοινώσεις, κτλ. Κι αν δεν ήταν τόσο σοβαρά τα πράγματα και δεν επηρέαζαν άμεσα τη ζωή μας, θα συνέθεταν ένα διασκεδαστικό και διδακτικό ποτ-πουρί (κάτι σαν το μάθε παίζοντας. Άλλο τώρα αν κάποιοι δε μαθαίνουν ποτέ από τα λάθη τους και συνεχίζουν να παιδιαρίζουν, χωρίς όμως αριστερισμούς και τις παιδικές αρρώστιες του παρελθόντος, απλά και ξεδιάντροπα δεξιά).

Ξεκινάμε από την Κόκκινη Ορχήστρα, που προσωπικά τη "γνώρισα" το 09', από ένα κείμενό της με τον πομπώδη τίτλο "το ΚΚΕ βρήκε τα λεφτά", που αναφερόταν στο χρέος και κατέληγε στην ανάγκη να προβληθεί το αίτημα της παύσης πληρωμών. Όταν βέβαια στη συνέχεια, διαμορφώθηκε και διατυπώθηκε ο στόχος της διαγραφής του χρέους, ο αρθρογράφος επέμενε πως η παύση πληρωμών είναι τακτικά προτιμότερη, με ένα σκεπτικό που ομολογώ πως δε θυμάμαι, γιατί δε μου φάνηκε πολύ λογικό, για να το απομνημονεύσω.

Η συγκεκριμένη ομάδα (και βασικά ο αρθρογράφος της) λοιπόν έβγαλε ένα επετειακό κείμενο, που αποδομούσε πολύ εύστοχα τόσο το Σύριζα, όσο και την επιλογή του όψιμου διαχωρισμού της ΛΑΕ. Κι είχε τόσο εύστοχα επιχειρήματα, που σχεδόν σε παρέσερνε, κι αν δεν ήξερε κανείς την πολιτική της διαδρομή, θα αδυνατούσε να πιστέψει ότι η παρέα αυτή στήριξε (χωρίς αυταπάτες που θα έλεγε και το τρομερό ΣΕΚ) το Σύριζα στις εκλογές του Γενάρη του 15'. Όλοι βέβαια έχουν δικαίωμα στην αυτοκριτική. Αρκεί να την κάνει εμπράκτως και να μη λέει ό,τι ακριβώς με πριν, όπως η συριζόφιλη ορχήστρα.

Η οποία έχει μερικές ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές αναλύσεις, με ακριβείς υπολογισμούς πλήθους, πολύ πιο μετριοπαθείς από εκείνα τα φουσκωμένα ποτάμια που φαντασιώνονται κάποιοι, θεωρώντας παρόλα αυτά πως αποτελούν την κρίσιμη μάζα, για να γίνει το επαναστατικό άλμα (πόσοι παραπάνω περιμένουμε να κατέβουν πια στο δρόμο;), αρκεί να υπάρχει το κατάλληλο σχέδιο της πρωτοπορίας. Κι ενώ υποψιάζεται την άμεση σχέση αυτού του σχεδίου με τον μπλανκισμό, ξεπετώντας στα βιαστικά την κατηγορία αυτή, θα περίμενε κανείς πως στη συνέχεια θα μας ανέλυε αυτό το μεγαλοφυές επιτελικό σχέδιο, που θα μας έδινε την εξουσία. Αλλά αυτό δε γίνεται τελικά ποτέ κι έτσι ο αναγνώστης μένει με την απορία για την εναλλακτική στην ανεπάρκεια όλων των άλλων.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ενορχηστρώνεται κι η λεγόμενη κομμουνιστική τάση (στο αριστεροχώρι ό,τι δηλώσεις είσαι, όπως ο Σύριζα βαφτίστηκε ελπίδα), που της πήρε μόλις ένα Σύριζα, μια ΠΦΑ και μια συνδιάσκεψη της ΛαΕ -ή έστω το μοίρασμα των θέσεων- για να καταλάβει πως η δεύτερη (η ΛΑΕ) είναι μια παραλλαγή του πρώτου (του Σύριζα) και να αποχωρήσει, καταγγέλλοντας το αυτονόητο. Το ωραίο της υπόθεσης είναι πως το έκανε με μια ανακοίνωση, όπου εκθείαζε τη θετική, προγραμματική στροφή του ΚΚΕ, που απάλειψε τη λογική των σταδίων από τις επεξεργασίες του. Και να σου το λέει αυτό μια.. τάση, που είχε γαντζωθεί από την αυταπάτη του κυβερνητικού κρίκου, βασικά όμως για να βγάλει φλας προς την ("πιο συνεπή και μαχόμενη από τη ΛαΕ") Ανταρσυα, με την οποία πιθανότατα θα συνεργαστεί.

Τελευταίος σταθμός (του καπιταλισμού, όπως έλεγε μια... αρχαία μετάφραση της μπροσούρας του Λένιν) το ρεύμα που γνωρίσαμε (νέο, αριστερό) και η ανακοίνωσή του για τον ταξικό πόλεμο των δέκα ημερών, που παραπέμπει ταπεινά στις δέκα ημέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο (ας ηρεμήσουμε), τον εμφύλιο πόλεμο και τη Βάρκιζα που υπογράφτηκε στο τέλος (ποιος το περίμενε). Και την 11η μέρα τι έγινε και στράβωσε τελικά το πράγμα; Ε μα αυτό πια ήταν γνωστό ήδη από την πρώτη μέρα. Φταίει το ΚΚΕ...

Πέρα από το συνήθη χαρτοπόλεμο, είναι της μόδας αυτόν τον καιρό και τα βιβλία (μέχρι πρότινος) στελεχών του Σύριζα, που εξηγούν όχι μόνο τι πήγε στραβά, αλλά και από πόσο νωρίς είχαν καταλάβει πού πάει το πράγμα. Τι είχαν καταλάβει; Είχαν διαβλέψει να λες καλύτερα; Δηλ τι διαβλέψει, που είχαν προβλέψει προφητικά, ήδη πριν από τις εκλογές του 15' και το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Μόνο που όλα αυτά θα είχαν μεγαλύτερη αξία αν τα έλεγαν εκγαίρως, τότε δηλ που υποτίθεται πως τα είχαν καταλάβει και τους ήταν ήδη γνωστά, αλλά έβγαιναν προεκλογικά στα τηλεοπτικά πάνελ και υπερασπίζονταν με πάθος το Σύριζα, χυδαιολογώντας κατά κανόνα εναντίον των εκπροσώπων του ΚΚΕ.

Το βασικό πρόβλημα πάντως σε όλα αυτά δεν είναι η υποκρισία και η μνήμη χρυσόψαρου στην οποία ποντάρουν οι διάφοροι εναλλακτικοί Συριζαίοι (Πασόκοι με πολιτικά, όπως έλεγε μια ψυχή), αλλά η παντελής έλλειψη ουσιαστικής αυτοκριτικής. Η οποία εγγυάται (αντί για αυτούς) πως την επόμενη φορά που θα έρθει το νέο ΠαΣοΚ, ο επόμενος Σύριζα, ο διάδοχος της ΛαΕ, αυτοί θα είναι εκεί να μιλάνε για τη χρυσή ευκαιρία που προβάλλει στο προσκήνιο, το ιστορικό λάθος του ΚΚΕ που την αγνοεί σεχταριστικά, και θα είναι έτοιμοι να ξανακυλήσουν το βράχο του Σίσυφου.

Και φτου κι από την αρχή...

Οι φόβοι των αστών από τρανταγμούς σε τράπεζες στην Ευρωπαϊκή Ενωση

Οι φόβοι των αστών από τρανταγμούς σε τράπεζες στην Ευρωπαϊκή Ενωση

Associated Press

Το κτίριο της Deutsche Bank στη Γερμανία

«Οπως προειδοποιεί ο κ. Λάκμαν, επικεφαλής ερευνητής στο American Enterprise Institute, "μία ευρωπαϊκή οικονομική κρίση μπορεί να προκαλέσει κύματα σοκ στις παγκόσμιες αγορές πριν από τις αμερικανικές εκλογές". Αυτό, τονίζει, είναι ακόμη πιο πιθανό σε μια συγκυρία που εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για την κινεζική οικονομική ανάκαμψη, την ιαπωνική οικονομία που φαίνεται να παγιδεύεται στον στασιμοπληθωρισμό και όταν η Βραζιλία αντιμετωπίζει μια δική της πολιτική και οικονομική κρίση».(«Καθημερινή», 3/7/2016)
Από το παραπάνω απόσπασμα, αν και δεν φαίνεται ως εκτίμηση ότι η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ μπορεί να τροφοδοτήσει νέα οικονομική κρίση στην ΕΕ, εντούτοις και μόνο η έκφραση φόβου, η περιγραφή των συνεπειών στην παγκόσμια οικονομία καθώς και τα ερωτήματα για το αν μπορεί να επέλθει ανάκαμψη, με ισχυρές οικονομίες να βρίσκονται σε επιβράδυνση και άλλες σε κρίση, οι φόβοι των ΗΠΑ, ή τουλάχιστον τμημάτων του κεφαλαίου των ΗΠΑ (υπήρξαν ρεπορτάζ στον αστικό Τύπο την περασμένη Κυριακή αλλά και όλη τη βδομάδα), για πιθανή κρίση στην ΕΕ, ίσως δεν είναι αβάσιμοι.
Χρειάζεται εδώ να θυμίσουμε ότι ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμούν ότι η ανάκαμψη στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ είναι αδύναμη. Αυτό πριν καν την απόφαση του δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit, που όσο και αν δημιουργεί αναταραχές στην οικονομία και της Βρετανίας και της ΕΕ, εντούτοις δεν αρκεί για να δικαιολογήσει φόβους για πιθανή νέα κρίση. Αρα κάτι άλλο πιο βαθύ υπάρχει.
Να θυμίσουμε επίσης, ότι το ΔΝΤ, έκανε επισημάνσεις για κινδύνους στο τραπεζικό σύστημα σε Ευρωζώνη - ΕΕ, εστιάζοντας στα υψηλά «κόκκινα δάνεια», τα οποία ξεπερνούν τα 900 δισ. ευρώ. «Κόκκινα δάνεια» σημαίνει αδυναμία αποπληρωμής τους, άρα εν δυνάμει κεφάλαιο προς καταστροφή. Επομένως, τραντάγματα και στην οικονομία γενικά και στο τραπεζικό σύστημα που ενδέχεται να οδηγήσουν και σε κρίση.

Το τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας και οι φόβοι

Υπάρχουν ανάλογα φαινόμενα; Ολη την περασμένη βδομάδα, τα ρεπορτάζ των αστικών ΜΜΕ έγραφαν για τις τράπεζες της Ιταλίας. «O εφιάλτης των κόκκινων δανείων στην Ιταλία. Σε οριακό σημείο το τραπεζικό σύστημα. Τα κόκκινα δάνεια δοκιμάζουν τις αντοχές των τραπεζών. Το τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας φαίνεται να έχει εισέλθει στη δίνη μιας νέας χρηματοπιστωτικής κρίσης που προκαλεί "πονοκέφαλο" τόσο στη Φρανκφούρτη όσο και στις Βρυξέλλες. Μετά από πολλά χρόνια ύφεσης το ύψος των "κόκκινων δανείων" ανέρχονται στα 360 δισ. ευρώ. Για το σύνολο της ιταλικής οικονομίας, το ποσό αυτό αποτελεί πλέον ένα επιπρόσθετο βαρύ φορτίο. Οι επενδυτές, από τη μεριά τους, δείχνουν να μην εμπιστεύονται το ιταλικό τραπεζικό σύστημα. Κατά συνέπεια, η χορήγηση νέων δανείων επιβραδύνεται με αποτέλεσμα να καθυστερεί ολοένα περισσότερο η προσδοκώμενη οικονομική ανάκαμψη της χώρας». («Το Βήμα», ηλεκτρονική έκδοση 4/7/2016).
Σύμφωνα με την «Καθημερινή» 5/7/2016, με πηγές «BLOOMBERG» - «REUTERS», «η μετοχή της Monte dei Paschi - η τρίτη ισχυρότερη τράπεζα της Ιταλίας - υποχώρησε σε νέο ιστορικό ρεκόρ, αφού σκλήρυνε τη στάσης της η ΕΚΤ. Η ΕΚΤ απέστειλε αίτημα στην τράπεζα για μείωση των επισφαλών δανείων κατά 40% εντός τριετίας στα 14,6 δισ. ευρώ το 2018 από τα 24,4 δισ. ευρώ τέλη του 2015. Από τις αρχές του 2016, όταν ετέθη σε λειτουργία η τραπεζική ένωση, η ΕΚΤ αποτελεί την ανώτατη εποπτική αρχή για τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρωζώνης.
Από τις αρχές του έτους, η μετοχή της Monte dei Paschi έχει υποχωρήσει πάνω από 70%. Οι μετοχές της Unicredit, της μεγαλύτερης ιταλικής τράπεζας, και της Intesa SanPaolo, της υπ' αριθμόν 2 ισχυρότερης τράπεζας, έχουν υποχωρήσει κατά 65% και 47% από τις αρχές του έτους».
Σύμφωνα με τους «Financial Times» (ιστοσελίδα euro2day 6/7/2016), ο τραπεζικός δείκτης FTSE Italia All-Share Banks Index, από την αρχή της χρονιάς έχει καταγράψει απώλειες 56%.
«Το Βήμα», μάλιστα, στο ρεπορτάζ του αναφέρει ότι «η παρούσα κατάσταση του ιταλικού τραπεζικού συστήματος δεν εμπνέει αισιοδοξία. Σύμφωνα με τη νέα ευρωπαϊκή οδηγία που τέθηκε σε ισχύ στην αρχή του έτους, το κόστος διάσωσης μιας τράπεζας θα επωμίζονται μελλοντικά πέρα από τους μετόχους και οι πιστωτές του ιδρύματος. Προβλέπει παράλληλα ότι τουλάχιστον το 8% των ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα και μπαίνουν σε πρόγραμμα εξυγίανσης, θα γίνεται με «διάσωση εκ των έσω» (bailin). Αυτός ακριβώς ο όρος όμως - και δεδομένων των πολυάριθμων κόκκινων δανείων - κρατά δυνητικούς επενδυτές μακριά από τις ιταλικές τράπεζες».

Ενας όχι μόνο ιταλικός «βραχνάς»

Τι φαίνεται από τα παραπάνω; Οτι πράγματι τα «κόκκινα δάνεια» αποτελούν βραχνά για τις τράπεζες, αφού η αδυναμία είσπραξής τους σημαίνει μείωση των κεφαλαίων που μπορούν να διαθέσουν για να δανειοδοτήσουν καπιταλιστικές επενδύσεις, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να σημάνει μείωση της κεφαλαιακής τους αξίας. Η αρνητική επίδραση των «κόκκινων δανείων» φαίνεται και στην πτώση της τιμής των μετοχών (απαξίωση και αδυναμία άντλησης κεφαλαίων, αφού κανείς επενδυτής δεν αγοράζει μετοχές σε φθίνουσα πορεία και αδυναμία κερδοφορίας), ενώ ταυτόχρονα οι κανόνες της ΕΚΤ για τη διάσωση τραπεζών, ειδικά το ότι εκτός από τους μετόχους θα πληρώνουν και οι πιστωτές, απομακρύνει τις καταθέσεις κεφαλαίων.
Ολ' αυτά σε συνδυασμό με τα 360 δισ. ευρώ, ουσιαστικά χαμένα κεφάλαια, σημαίνει και χτύπημα επιχειρηματικών ομίλων, είτε που χρωστούν είτε που τους χρωστούν και δεν μπορούν να πληρώσουν.
Τα ρεπορτάζ κάνουν λόγο για «"πονοκέφαλο" τόσο στη Φρανκφούρτη όσο και στις Βρυξέλλες», δηλαδή στην ΕΚΤ και στην Κομισιόν. Μια επιστροφή σε κρίση της ιταλικής οικονομίας θα επιδράσει σε όλη την Ευρωζώνη, με δεδομένο ότι είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομίας της, ενώ ενδεχόμενο «κανόνι» στις τράπεζες θα έχει γενικότερες συνέπειες σε όλη την οικονομία Ευρωζώνης και ΕΕ, αφού θα τροφοδοτήσει φυγή κεφαλαίων, ενώ η βαθιά αλληλεξάρτηση των οικονομιών των κρατών - μελών (ενιαία οικονομία δεν έγινε ακόμη ολοκληρωτικά και δεν μπορεί να γίνει, οι ανταγωνισμοί συνυπάρχουν και οξύνονται), έχει αρνητικές αλληλεπιδράσεις και συνέπειες. Επομένως, σε οικονομία με αδύναμη ανάκαμψη δημιουργείται ένας επιπλέον αρνητικός παράγοντας με απρόβλεπτες εξελίξεις.
Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι, έχει ζητήσει από την Κομισιόν χαλάρωση των σχετικών όρων της ΕΚΤ για τη σωτηρία των τραπεζών, ώστε να μην εμποδιστούν να έρθουν κεφάλαια προτείνοντας την ενίσχυσή τους με κρατικό χρήμα. Αυτό όμως θεωρείται ότι παραβιάζει τον ανταγωνισμό, παραβιάζει τους ενιαίους κανόνες, ενώ αυξάνει το κρατικό χρέος της Ιταλίας που ξεπερνά τα 2 τρισ. ευρώ, άρα είναι σε αντίθεση με το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Και στη Γερμανία

Σοβαρά προβλήματα έχει και η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα και μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, η Deutsche Bank. Τα ρεπορτάζ των αστικών ΜΜΕ τη χαρακτηρίζουν «ο μεγάλος ασθενής». Ηδη αρχές Μάρτη του 2016, η μετοχή της είχε υποχωρήσει κατά 41%, ενώ ο Β. Σόιμπλε συζητούσε μέτρα ενδυνάμωσής της. Στη συνέχεια, χτυπήθηκε με πρόστιμο - μαμούθ όπως γράφτηκε, 2,5 δισ. δολαρίων, που επιβλήθηκε τον περασμένο Απρίλη από τις αμερικανικές αρχές για χειραγώγηση των επιτοκίων LIBOR, ενώ το αμερικανικό Δημόσιο τής έκανε δικαστική αγωγή για μη κάλυψη των υποχρεώσεών της προς ενυπόθηκα δάνεια ύψους 3,1 δισ. δολαρίων στις ΗΠΑ. Στη συνέχεια ήρθε και η υποβάθμισή της κατά μια βαθμίδα στο αξιόχρεο των ακάλυπτων ομολόγων της από τον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης «Moody's», αναφέροντας ότι η γερμανική τράπεζα αντιμετωπίζει αυξανόμενα προβλήματα στην προσπάθειά της να ανακάμψει.
Η μετοχή της έχασε το 14% της αξίας της σε μία μόνο μέρα, την επομένη του δημοψηφίσματος στη Βρετανία, υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριάντα ετών, σύμφωνα με κάποιους αναλυτές, ενώ από την αρχή του έτους συνολικά έχει υποχωρήσει κατά 45,22%. Δέχτηκε όμως άλλο ένα διπλό χτύπημα: Αφενός η θυγατρική της στις ΗΠΑ κόπηκε στα stress tests της Κεντρικής Τράπεζας Fed, αφετέρου το ΔΝΤ στην ετήσια έκθεσή του εκτιμά ότι η Deutsche Bank αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για όλες τις τράπεζες, όχι μόνο της Ευρώπης αλλά παγκοσμίως.
Στα stress tests κόπηκαν δύο ευρωενωσιακές τράπεζες η θυγατρική της ισπανικής Banco Santander (για τρίτη συνεχόμενη χρονιά) και η Deutsche Bank Trust Corporation, θυγατρική της Deutsche Bank (για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά). Η αιτιολογία: «Οι αδυναμίες που εμφανίζουν σε ό,τι αφορά τον προγραμματισμό των κεφαλαίων οι δύο συγκεκριμένες τράπεζες είναι εκτεταμένες και διαρκείς» και ότι «τα ήδη αδύναμα κεφαλαιακά διαθέσιμα των τραπεζών τις καθιστούν πιο ευάλωτες σε μια οικονομική αναταραχή». Εδώ όσο και αν συνυπάρχει ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - Γερμανίας, εντούτοις δεν μειώνει το πρόβλημα της Deutsche Bank.
Το ΔΝΤ στην ετήσια έκθεσή του για το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα αναφέρει ότι η Deutsche Bank «είναι η τράπεζα με μεγάλη διεθνή επιρροή και εκτεταμένες διασυνδέσεις με τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς θεσμούς εξαιτίας των μεγάλων επενδύσεων και των σημαντικών θυγατρικών της, η οποία συμβάλλει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τράπεζα στην αύξηση του συστημικού ρίσκου του παγκόσμιου τραπεζικού κλάδου».
Λένε, λοιπόν, ότι δεν έχουν κεφαλαιακή επάρκεια, ώστε να αντεπεξέλθουν σε πιθανή επιδείνωση, ενώ αυτό ακριβώς λόγω αλληλεξάρτησης με άλλα τραπεζικά συστήματα διεθνώς μπορεί να πυροδοτήσει τεράστιους κινδύνους.

Με τη δική τους σημαία στην αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική πάλη

Ολα τα παραπάνω στοιχεία κάνουν αβέβαιη την πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας της ΕΕ με κινδύνους ακόμη και πρόκλησης νέας κρίσης. Αναζητούν λύσεις λοιπόν και πρώτ' απ' όλα για το ιταλικό τραπεζικό σύστημα. Ηδη υπάρχουν «φωνές» και εκτός Ιταλίας που λένε ότι την Κομισιόν και την ΕΚΤ τη συμφέρει να χαλαρώσει και να επιτρέψει την ανακεφαλαιοποίηση με κρατικό χρήμα, γιατί θα αποσοβηθούν μεγαλύτεροι κίνδυνοι για το ίδιο το ευρωενωσιακό τραπεζικό σύστημα.
Βεβαίως ό,τι και αν γίνει τη νύφη θα την πληρώσει η εργατική τάξη, οι λαοί, είτε πληρώνοντας ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, είτε αν προκληθεί, μια νέα οικονομική κρίση. Μέσα σε αυτό το «ναρκοπέδιο», δύο επιχειρηματικοί όμιλοι στην Ελλάδα, «Μαρινόπουλος» και «Jet Oil» βαράνε «κανόνι», ενώ εκφράζονται φόβοι για πισωδρόμηση σε κρίση, αναδείχνοντας δυσκολίες τραπεζών με τα «κόκκινα δάνεια» (ήδη σε ρεπορτάζ εμφανίστηκαν απόψεις για νέα νομοθεσία), έλλειψη κεφαλαίων για επενδύσεις κ.λπ. Ο ΣΕΒ αναζητά ξένα κεφάλαια, επιχειρηματίες άλλων τομέων οικονομίας (π.χ. τραπεζίτες), μιλούν για αφελληνισμό λόγω ιδιωτικοποιήσεων αλλά και αγοράς «κόκκινων δανείων» από ξένα κεφάλαια, κ.λπ. Ολ' αυτά δείχνουν ότι οι δυσκολίες για ανάκαμψη αυξάνονται. Ανεξάρτητα όμως απ' αυτά (είναι ζόρια του κεφαλαίου που θα τα μεταθέσει στο λαό), η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα να μην μπουν κάτω από τη σημαία των αστών για την ανάπτυξη που θα συνεχίζει να τους τσακίζει. Τα «κόκκινα δάνεια», τα κρατικά χρέη, την κρίση αυτοί τα δημιουργούν και τα πληρώνουν οι λαοί. Με σημαία την κάλυψη των δικών τους αναγκών να οργανωθούν, να συγκροτήσουν τη δική τους συμμαχία, διεκδικώντας κάλυψη των απωλειών της κρίσης, κατάργηση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών νόμων, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με την εξουσία του κεφαλαίου.

Λ.

Ο πόλεμος της δίψας από την ισραηλινή κατοχή... ...και μονοπώλια του κλάδου

Ο πόλεμος της δίψας από την ισραηλινή κατοχή...

...και μονοπώλια του κλάδου

Associated Press

Νερό με το σταγονόμετρο...

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ
Τα μεγάλα μαύρα ντεπόζιτα νερού στις κορυφές τεράστιων πολυκατοικιών, άλλων πολυώροφων κτιρίων και μονοκατοικιών είναι μία από τις πρώτες εικόνες (όπως τις καταγράψαμε στην αποστολή τον Ιούνη στα Παλαιστινιακά εδάφη, στην οποία συμμετείχαμε) που αντικρίζει κανείς φθάνοντας στην έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής στη Ραμάλα της Δυτικής Οχθης, αλλά και σε κάθε άλλη κατοικημένη περιοχή. Ο λόγος είναι απλός: Οι διακοπές στην υδροδότηση εκατοντάδων παλαιστινιακών σπιτιών είναι πολύ συχνές καθώς τα παλαιστινιακά εδάφη (και κυρίως τα αστικά κέντρα) υδροδοτούνται αποκλειστικά από την ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης MEKOROT.
Στην ουσία, η ΜEKOROT (που επιδίωξε κάποια στιγμή να πάρει μέρος μετοχών και της ελληνικής ΕΥΔΑΠ...) αυτό που κάνει, με τις πλάτες διεθνών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που στηρίζουν ποικιλοτρόπως την ισραηλινή κατοχή, είναι να κλέβει το νερό της παλαιστινιακής γης και να το πουλά πανάκριβο, όσο και όποτε θέλει, στους Παλαιστίνιους... Και το κάνει, πατώντας στις λεγόμενες «ειρηνευτικές» συμφωνίες του Οσλο, οι οποίες υποτίθεται ρύθμιζαν το 1995 «προσωρινά» για μία πενταετία, μεταξύ άλλων, και την υδροδότηση των κατεχόμενων παλαιστινιακών περιοχών από τις ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις.

Με βάση αυτές τις συμφωνίες, το Ισραήλ «έβαλε» στο χέρι το 80% του νερού των παλαιστινιακών εδαφών της Δυτικής Οχθης και το άλλο 20% πήγε, υποτίθεται, στους Παλαιστίνιους... Υποτίθεται, γιατί στην πράξη, ούτε αυτό δεν συμβαίνει καλά - καλά...
Στο μεγαλύτερο μέρος των περιοχών τύπου C της Δυτικής Οχθης (που διοικούνται αποκλειστικά από τις ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις) απαγορεύονται ή περιορίζονται δραστικά οποιαδήποτε έργα υποδομών για τη βελτίωση της υδροδότησης των Παλαιστινίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σκόπιμης κωλυσιεργίας των ισραηλινών αρχών είναι τα πάνω από 15 χρόνια που χρειάστηκε η διοίκηση εργοστασίου ύδρευσης και διαχείρισης λυμάτων στο Τουμπάς της Δυτικής Οχθης, (που χρηματοδοτείται με περίπου 22.000.000 ευρώ από την ΕΕ) προκειμένου να εξασφαλίσει μία απλή άδεια για την εκσκαφή περιοχής, με στόχο τη διεύρυνση των εγκαταστάσεων του σταθμού. Σταθμού που προορίζεται να ξεδιψάσει, να προσφέρει υπηρεσίες αποχέτευσης και να διευκολύνει την άρδευση αγρών σε περίπου 34.000 νοικοκυριά στις περιοχές Τουμπάς, Ταγιασίρ και Ακαμπα...

Κλείνοντας τη στρόφιγγα εν μέσω καύσωνα...

Εδώ και μερικές βδομάδες, με τις θερμοκρασίες στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη να σκαρφαλώνουν συχνά πάνω από τους 38 βαθμούς Κελσίου, η ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης MEKOROT υπέβαλε νέους περιορισμούς στην υδροδότηση των παλαιστινιακών εδαφών Τζενίν, Σαλφίτ και περίχωρα της Ναμπλούς, επικαλούμενη τη ζέστη... και το πρώιμο καλοκαίρι. Αυτό είχε ως συνέπεια εκατοντάδες χωριά να μείνουν, στη μέση του θέρους, χωρίς καθόλου νερό, πέρα από τις πολλές δεκάδες άλλες παλαιστινιακές κοινότητες που δεν έχουν, έτσι και αλλιώς, πρόσβαση σε καθαρό τρεχούμενο νερό, επειδή έτσι θέλουν οι κατοχικές δυνάμεις...

«Σήμα κατατεθέν» των παλαιστινιακών περιοχών τα μαύρα ντεπόζιτα νερού...

Οι νερουλάδες που εμπορεύονται το νερό μέσα σε συνήθως ακάθαρτα ή σκουριασμένα βυτιοφόρα κάνουν τέτοιες εποχές «χρυσές δουλειές» ... Ενα βυτίο νερού περίπου 3.000 λίτρων πωλείται το λιγότερο 20 δολάρια, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, καθώς ουσιαστικά σημαίνει τετραπλασιασμό του μηνιαίου κόστους ύδρευσης μιας οικογένειας.
Αλλά δεν είναι οι μόνοι που επωφελούνται από τη στέρηση του νερού. Και αυτό γιατί το μαρτύριο της δίψας δεν σταματά στην ισραηλινή MEKOROT και στο κλείσιμο της «κάνουλας» που κάνουν κάθε τόσο, με διάφορες αφορμές οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις.

Οι προπληρωμένοι μετρητές ύδατος

Τον Οκτώβρη του 2013 προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων σε αρκετές περιοχές της Δυτικής Οχθης η απόφαση της Παλαιστινιακής Αρχής Υδατος να επιβάλει (έπειτα από πιέσεις που δέχτηκε στην ουσία από τις ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις σε συνεργασία με ξένα μονοπώλια) προπληρωμένους μετρητές νερού, αναγκάζοντας τους φτωχότερους να κάνουν αιματηρές οικονομίες για να εξασφαλίσουν μερικά λίτρα νερού τη μέρα... Αφορμή; Η πρότερη απόφαση των ισραηλινών κατοχικών αρχών να παρακρατήσουν αυθαίρετα από τους παλαιστινιακούς δασμούς και φόρους (που είναι υποχρεωμένοι να μαζεύουν για λογαριασμό της Παλαιστινιακής Αρχής) το «κόστος» ύδρευσης από τους απλήρωτους λογαριασμούς πολλών παλαιστινιακών κοινοτήτων, που λόγω της κατοχής και της φτώχειας αδυνατούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς ύδρευσης.

Από πίσω τα μονοπώλια...

Σύμφωνα με την ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Mondoweiss» του Αμερικανοεβραίου δημοσιογράφου Φίλιπ Βάις, αυτό ανάγκασε την Παλαιστινιακή Αρχή να απειλήσει με «πάγωμα» όλων των βασικών έργων υποδομής, ανέγερση σχολείων, παροχή υπηρεσιών ύδρευσης κ.λπ. σε εκατοντάδες παλαιστινιακά χωριά εκτός και εάν οι κατά τόπους δημοτικές αρχές άρχισαν να ξεπληρώνουν τα χρέη στην ισραηλινή MEKOROT. Η «λύση» βρέθηκε όταν οι δημοτικές αρχές, με την «ευγενική χορηγία» 38.000.000 δολαρίων που έδωσαν ξένα μονοπώλια όπως η γαλλική «Υπηρεσία Ανάπτυξης» (AFD), η Παγκόσμια Τράπεζα και θυγατρικής της εταιρείας εκμετάλλευσης νερού «Veolia», που μαζί με τη «Suez» είναι από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του είδους παγκοσμίως.
Κάπως έτσι βρέθηκαν κονδύλια, για να μπουν οι προπληρωμένοι μετρητές ύδατος σε χιλιάδες παλαιστινιακά νοικοκυριά που έκτοτε είπαν και λένε το νερό νεράκι λόγω του μεγάλου κόστους που είναι αναγκασμένοι να καταβάλλουν για να μη διψάσουν.
Μετά την τοποθέτηση των προπληρωμένων μετρητών ύδρευσης, οι κατά τόπους δημοτικές αρχές καυχήθηκαν πως κατάφεραν να αυξήσουν την είσπραξη λογαριασμών ύδρευσης κατά 120%, επιτρέποντας έτσι την είσοδο της «Veolia» στην «αγορά» νερού στα παλαιστινιακά εδάφη... Αυτά σε μία περίοδο (2010 και έπειτα) όπου κλιμακώθηκαν διεθνώς οι λαϊκές αντιδράσεις για την ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης και το ξεπούλημα του νερού σε μονοπώλια που θησαύρισαν σε βάρος της δημόσιας υγείας σε τέτοιο βαθμό που έφυγαν στη συνέχεια κλοτσηδόν από τις «αγορές» τουλάχιστον 50 μεγάλων αστικών κέντρων (ανάμεσά τους και κάποιες περιοχές της Βρετανίας και της Νότιας Αφρικής) έπειτα από την εκδήλωση επιδημιών δυσεντερίας, χολέρας σε πολύ φτωχές περιοχές όπου τα νοικοκυριά αδυνατούσαν να προκαταβάλλουν το κόστος ύδρευσης...

Βαθιές σχέσεις με τις κατοχικές δυνάμεις

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να επισημανθεί πως η «Veolia», που αργότερα αναγκάστηκε να αποσύρει το μερίδιο της αγοράς που είχε στα παλαιστινιακά εδάφη, δεν είναι καθόλου τυχαία εταιρεία. Συνεργάστηκε σε διάφορα επίπεδα με τις ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις, στηρίζοντας την εμβάθυνση της κατοχής σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, μεταξύ άλλων αναλαμβάνοντας κατά καιρούς διάφορα μεγάλα έργα υποδομών. Οπως π.χ. στην Ιερουσαλήμ όπου βοήθησε στην κατασκευή του «ελαφρύ σιδηρόδρομου» (τραμ) της πόλης επιτρέποντας τη συγκοινωνιακή διασύνδεση των εκεί παράνομων εβραϊκών εποικισμών με άλλους της Δ. Οχθης, τη διαχείριση της χωματερής Τovlan κ.ά.

Πόλεμος και κατοχή και μέσω νερού

Οπως, ωστόσο, αντιλαμβάνεται κανείς, ο πόλεμος και η κατοχή που επιβάλλει η αστική τάξη του Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού μαίνεται και με βάση το νερό.
Από τον πόλεμο και την καταστροφή των παλαιστινιακών κοινοτήτων (ΝΑΚΜΠΑ) το 1948 και έπειτα, το νερό ήταν από τα πρώτα «όπλα» που χρησιμοποιήθηκαν στις απόπειρες υποδούλωσης του παλαιστινιακού λαού. Πριν ή στη διάρκεια των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων καταστρέφονταν πηγάδια, στέρνες και εγκαταστάσεις ύδρευσης χιλιάδων χωριών, ώστε να επισπευστεί ο ξεριζωμός εκατομμυρίων Παλαιστινίων...
Μετά τον λεγόμενο Πόλεμο των Εξι Ημερών τον Ιούνη του 1967, το Ισραήλ πήρε σχεδόν τον πλήρη έλεγχο όλων των παλαιστινιακών υδάτινων πόρων, εμποδίζοντας τις γεωτρήσεις, την άντληση και διανομή ύδατος ακόμη και την πρόσβαση στον ποταμό Ιορδάνη (μεταξύ άλλων και μέσω εκτροπής...) ή τη συλλογή βρόχινου νερού! Συχνά οι ισραηλινές κατοχικές αρχές το έπρατταν αυτό ενθαρρύνοντας τη δημιουργία παράνομων εβραϊκών εποικισμών σε στρατηγικές (για τα αποθέματα νερού) περιοχές, εμποδίζοντας παράλληλα συστηματικά και την δημιουργία υποδομών αποχέτευσης...
Στο πλαίσιο των λεγόμενων «ειρηνευτικών» συμφωνιών του Οσλο, οι αρμόδιες αρχές διαχείρισης ύδατος Παλαιστινίων και Ισραηλινών ανέλαβαν την υποχρέωση να συναντούνται τακτικά για να συντονίζουν τις μεταξύ τους ενέργειες σε έργα υποδομών. Ωστόσο, τέτοια συνάντηση έχει να γίνει από το 2010. Γιατί; Επειδή, σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Αρχή Υδατος οι Ισραηλινοί επιχειρούν μέσω της από κοινού έγκρισης έργων υποδομών νερού να πετύχουν τη νομιμοποίηση των εκατοντάδων εβραϊκών εποικισμών της Δυτικής Οχθης και των πάνω από 600.000 Εβραίων εποίκων...
Οι Παλαιστίνιοι σημειώνουν ότι δεν πρόκειται να πέσουν στην παγίδα και απαιτούν την επίλυση όλων των συναφών προβλημάτων διαχείρισης των υδάτινων πόρων στη γη τους, στο πλαίσιο ευρύτερης ειρηνευτικής διμερούς συμφωνίας.
Παρ' όλα αυτά, ο Uri Schor, εκπρόσωπος της ισραηλινής Αρχής Υδατος, κάνει πως δεν καταλαβαίνει και κατηγορεί την Παλαιστινιακή Αρχή Υδατος ότι αρνείται να συνεργαστεί μαζί τους για την έγκριση νέων σχεδίων υποδομών και εκσυγχρονισμού των δικτύων ύδρευσης, που τα περισσότερα έχουν διαβρωμένες σωληνώσεις από το 1982, με συνέπεια το ένα τρίτο του νερού να χάνεται στο δρόμο...
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στη Λωρίδα της Γάζας, που υδροδοτείται ξεκομμένα από τη Δυτική Οχθη και όπου το 90% του νερού που τρέχει (όταν τρέχει...) στις βρύσες είναι ακάθαρτο και ακατάλληλο για πόση!
Ολα αυτά, ανάμεσα στα άλλα, σημαίνουν πως κάποιες εταιρείες πώλησης εμφιαλωμένου νερού (κυρίως σε Ισραήλ και Ιορδανία αλλά και η πολυεθνική «Νεστλέ»!) κάνουν χρυσές δουλειές και κερδοφόρες μπίζνες με τη δίψα των Παλαιστινίων...Μπίζνες με το νερό, που ακόμη και από τον ΟΗΕ χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα.

ΣΟΥΠΕΡΝΟΒΑ Αστρικά πυροτεχνήματα με διαφορετικές αιτίες

ΣΟΥΠΕΡΝΟΒΑ

Αστρικά πυροτεχνήματα με διαφορετικές αιτίες

Προσομοίωση σε υπολογιστή υπερκαινοφανούς που τροφοδοτείται από τεράστιες ποσότητες μαγνητικής ενέργειας, που εκπέμπει ο ταχύτατα περιστρεφόμενος αστέρας νετρονίων στο κέντρο (μάγκνεταρ)

Σχεδόν κάθε δευτερόλεπτο, κάπου μέσα στο ορατό σύμπαν, κάποιος ήλιος καταστρέφεται με μια διαδικασία που μπορεί να ξεκινά από τη μεγάλης κλίμακας ταλάντωση του άστρου, τη σύγκρουσή του με ένα άλλο, την κατάρρευσή του σε μαύρη τρύπα ή την έκρηξή του ως σουπερνόβα (υπερκαινοφανής αστέρας). Αυτή η δυναμική πλευρά του σύμπαντος, που βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση και μεταβολή, χάνεται μέσα στη φαινομενική ηρεμία του νυχτερινού ουρανού. Σχεδόν επί έναν αιώνα οι επιστήμονες προσπαθούσαν να ανιχνεύσουν τι συνέβη στη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών εξέλιξης του σύμπαντος, αλλά μόνο πρόσφατα απέκτησαν τη δυνατότητα να μελετούν ουράνια φαινόμενα σε κλίμακα ημερών ή ακόμα και ωρών. Τώρα πια, μπορούν να παρατηρήσουν και να καταγράψουν «λεπτό προς λεπτό» τα φαινόμενα που συνδέονται με το θάνατο των άστρων.

Μια βδομάδα - ένας αιώνας

Αν και στο παρελθόν δεν είχαμε τα εργαλεία για να μελετήσουμε αυτά τα φαινόμενα λεπτομερειακώς, αποδείξεις για τη συνεχή μεταβολή και εξέλιξη στο σύμπαν υπάρχουν εδώ και χιλιετηρίδες, φτάνοντας ως τις κινεζικές παρατηρήσεις το 1006 π.Χ. για ένα «αστέρι επισκέπτη», που έγινε ορατό διά γυμνού οφθαλμού επί αρκετές βδομάδες, πριν σβήσει σταδιακά και περιπέσει και πάλι στην αφάνεια. Ο μεγάλος αστρονόμος Τίχο Μπράχε, κατέγραψε ένα παρόμοιο περιστατικό το 1572, όπως και ο Γιοχάνες Κέπλερ, 30 χρόνια αργότερα. Σήμερα καταλαβαίνουμε ότι επρόκειτο για εκρήξεις σουπερνόβα. Στο αποκορύφωμά τους, οι υπερκαινοφανείς μπορούν να λάμψουν με τη λάμψη δισεκατομμυρίων Ηλιων, αλλά επειδή οι περισσότερες εκρήξεις σουπερνόβα γίνονται πολύ μακριά μας, φαίνονται από τη Γη σαν ένα ακόμη φωτεινό σημείο, εύκολο να περάσει απαρατήρητο.

Το νεφέλωμα του Καρκίνου είναι τα υπολείμματα ενός περιστρεφόμενου αστέρα νετρονίων, που δημιουργεί μια δίνη μαγνητισμένου υλικού (ορατή στο κέντρο)

Η σύγχρονη τεχνολογία επαναστατικοποιεί τη μελέτη του δυναμικού σύμπαντος. Τα τηλεσκόπια έχουν γίνει ρομποτικά και έχουν εξοπλιστεί με ψηφιακές κάμερες υψηλής ανάλυσης, που τροφοδοτούν με δεδομένα λογισμικό επεξεργασίας εικόνας και αναγνώρισης μοτίβων. Οι μηχανές παρατηρούν μεγάλα τμήματα του ουρανού σε τακτική βάση, εντοπίζοντας οτιδήποτε εμφανίζεται ξαφνικά. Την περασμένη δεκαετία, αυτές οι νέες τεχνικές δυνατότητες επέτρεψαν στους αστρονόμους να ανακαλύψουν χιλιάδες αστρικές εκρήξεις κάθε χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό, ότι τώρα κάθε βδομάδα ανακαλύπτονται τόσες νέες εκρήξεις σουπερνόβα, όσες ανακαλύφθηκαν ολόκληρο τον 20ό αιώνα!

Ποικιλότητα

Αλλά δεν αυξάνεται μόνο η συλλογή των σουπερνόβα. Ανακαλύπτονται και παράξενα νέα είδη τους. Ορισμένες αστρικές εκρήξεις λάμπουν εξαιρετικά δυνατά, έως και 100 φορές πιο δυνατά από τους συνήθεις υπερκαινοφανείς. Αλλες πάλι λάμπουν έως και 100 φορές πιο ασθενικά. Μερικές έχουν βαθυκόκκινο χρώμα, ενώ άλλες υπεριώδες. Κάποιες λάμπουν έντονα για χρόνια ολόκληρα. Κάποιες άλλες ξεθυμαίνουν μέσα σε λίγες μέρες. Οι θάνατοι των άστρων αποδεικνύεται ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη ποικιλία απ' όσο φανταζόμασταν.
Οι αστρονόμοι προσπαθούν να καταλάβουν την αιτία πίσω από αυτές τις παράξενες εκρήξεις άστρων. Αυτές οι εκρήξεις έχουν να μας πουν κάτι σημαντικό για τη ζωή και το θάνατο των άστρων και για τους φυσικούς νόμους στις πιο ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας, πυκνότητας και βαρύτητας. Ταυτόχρονα, μελετώντας όλη την γκάμα των σουπερνόβα, ελπίζουμε να μάθουμε υπό ποιες συνθήκες ορισμένα άστρα καταρρέουν και μετασχηματίζονται σε νεκρά αστρικά κουφάρια, όπως οι μαύρες τρύπες.

Αρχοντες των δαχτυλιδιών

Οι υπερκαινοφανείς έχουν και κάτι επιπλέον να μας μάθουν, που σχετίζεται με την ίδια την ύπαρξη του πλανήτη μας και τη ζωή πάνω σ' αυτόν. Το ασβέστιο στα οστά μας, ο σίδηρος στο αίμα μας και μια σειρά άλλα βαριά χημικά στοιχεία σχηματίστηκαν με πυρηνικές αντιδράσεις μέσα σε μεγάλα άστρα και διασκορπίστηκαν στο Γαλαξία με τις εκρήξεις τους. Οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι όλα αυτά τα στοιχεία προέρχονταν κυρίως από εκρήξεις συνήθων σουπερνόβα. Αλλά η ανακάλυψη της πολλαπλότητας των δυνατών προελεύσεων των σουπερνόβα, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο, τμήματα ολόκληρα του Περιοδικού Πίνακα των στοιχείων να προέρχονται από κάποια συγκεκριμένη κατηγορία υπερκαινοφανούς.
Το δαχτυλίδι, που ίσως φοράτε στο χέρι σας, έχει μακριά ιστορία. Η ύλη από την οποία κατασκευάστηκε μπορεί να επέπλεε στον υγρό σίδηρο μέσα σε ένα μεγάλο άστρο, που κατέρρευσε και συμπιέστηκε σε αστέρα νετρονίων. Πολύ αργότερα, ίσως ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά, ο αστέρας νετρονίων συγκρούστηκε με κάποιο άλλο άστρο του είδους του, εκτινάσσοντας ένα νέφος ραδιενεργών υλικών στο Διάστημα, μέρος των οποίων μεταστοιχειώθηκε με το πέρασμα του χρόνου σε χρυσό. Το νέφος αυτό, τρέχοντας με 100 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα, ίσως ταξίδεψε 1.000 έτη φωτός, κατά μήκος του Γαλαξία, αναμειγνυόμενο με αέρια και σκόνες, μέχρι τελικά να καταλήξει ως υλικό του στερεού φλοιού της Γης. Λίγο καιρό αργότερα, άνθρωποι ξέθαψαν αυτό το αστρικό συντρίμμι, το έκαναν δαχτυλίδι και άρχισαν να διηγούνται τις δικές τους ιστορίες.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: Scientific American

Στόχος η άμεση ένταξη στις λογικές του οικοδομήματος

Στόχος η άμεση ένταξη στις λογικές του οικοδομήματος

Στο ασφυκτικό πλαίσιο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού κινείται η δουλειά στις ακαδημίες των μεγάλων συλλόγων

Μια (σχετικά) νέα μόδα - η οποία βρίσκεται σε άνθιση τα τελευταία χρόνια - στον κόσμο του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου αποτελεί η διοργάνωση των περίφημων καλοκαιρινών καμπ των ποδοσφαιρικών συλλόγων. Αρκετοί ευρωπαϊκοί σύλλογοι, τα τελευταία χρόνια, «οργώνουν» κάθε καλοκαίρι την Ευρώπη, στέλνοντας στελέχη των ποδοσφαιρικών τους ακαδημιών σε κάθε χώρα, όπου, σε συνεργασία με ντόπιους ή διεθνείς χορηγούς, στήνουν μια πολυήμερη σχολή ποδοσφαίρου, προκειμένου να δοκιμάσουν την τύχη τους, κυρίως μικρής ηλικίας, παίκτες. Πλέον, η μόδα έχει περάσει και στους εγχώριους συλλόγους της κάθε χώρας όπου αρκετοί εξ αυτών ακολουθούν την ίδια τακτική των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων.
«Επαθλο» η ένταξη όσων θα ξεχωρίσουν στα τμήματα υποδομής του κάθε συλλόγου, που, όπως διαφημίζεται από τους υπεύθυνους, αποτελεί «το πρώτο βήμα» στο δρόμο της επιτυχίας και της δόξας στο χώρο. Στο πλαίσιο αυτό, είναι βέβαια προφανές πως απ' τα εκατοντάδες καμπ που στήνονται στην Ευρώπη κάθε καλοκαίρι όσο μεγαλύτερο είναι το όνομα του διοργανωτή (π.χ. Αρσεναλ, Ρεάλ Μαδρίτης, Λίβερπουλ κ.τ.λ.) τόσο μεγαλύτερης απήχησης τυγχάνουν.
Από την άλλη, αν και στις περισσότερες των περιπτώσεων η συμμετοχή σε αυτά τα καμπ προϋποθέτει και ένα αρκετά υψηλό κόστος, οι συμμετοχές συνεχώς αυξάνονται, αφού αρκετοί γονείς είναι πρόθυμοι να πληρώσουν προκειμένου να δουν τα παιδιά τους να δοκιμάζουν την τύχη τους. Αλλωστε, τα όσα πλασάρει ως βιτρίνα του ο σημερινός εμπορευματοποιημένος αθλητισμός με την προβολή συγκεκριμένων προτύπων, την απόκτηση χρήματος και δόξας μέσω της αθλητικής επιτυχίας αποτελούν ένα σημαντικό δέλεαρ είτε για τα ίδια τα παιδιά είτε ακόμα και για τους γονείς, προκειμένου να ...δοκιμάσουν την τύχη τους στο παγκόσμιο ...αθλητικό καζίνο.

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των πιτσιρικάδων για μια θέση στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες οδηγεί αρκετές φορές σε ακραίες καταστάσεις

Την ίδια στιγμή, θα πρέπει να σημειωθεί πως στατιστικές έρευνες θέλουν μόλις 1 παιδί στα 5.000 να έχει τις προϋποθέσεις στο να εξελιχθεί σε επαγγελματία αθλητή. Επίσης, σε ένα άλλο σημαντικό ζήτημα αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η πίεση από την οικογένεια προς το παιδί για επιτυχία στον αθλητισμό ως λύση στα προβλήματα που ενδέχεται να αντιμετωπίζει η ίδια οικογένεια (π.χ. οικονομική ανασφάλεια) συνιστά σοβαρή απειλή για την ψυχική υγεία του παιδιού.

Δουλειά υπό συγκεκριμένο πλαίσιο και λογικές

Οπως συμβαίνει και σε άλλους τομείς του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου έτσι και στα ζητήματα των ποδοσφαιρικών ακαδημιών ιδιαίτερα των μεγάλων συλλόγων, η βιτρίνα η οποία προβάλλεται έχει αποδειχθεί σε αρκετές περιπτώσεις ότι απέχει κατά πολύ από τα «ενδότερα». Σε έναν αθλητισμό άμεσα συνδεμένο με τα οικονομικά συμφέροντα πολυεθνικών και επιχειρηματικών ομίλων, οι λογικές και οι πρακτικές που επιτάσσει το ίδιο το οικοδόμημα δεν θα μπορούσαν να αφήσουν απ' έξω και τη λειτουργία των τμημάτων υποδομής. Από μια άποψη, άλλωστε, από εκεί, από πολύ νωρίς ξεκινάει και η όλη προσπάθεια για το μπόλιασμα και την αποδοχή των «αξιών» του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού στους ίδιους τους αθλητές.
Γιατί εδώ, στις περισσότερες των περιπτώσεων, δε μιλάμε απλά για τη διδαχή των «μυστικών» ενός αθλήματος σε παιδιά, ή την εκγύμνασή τους, αλλά για το κυνήγι του κέρδους που διαμορφώνει τα πάντα: από τον τρόπο εκγύμνασης των νεαρών παικτών, προκειμένου να βγουν στο ...παζάρι μια ώρα νωρίτερα, μέχρι τη διαμόρφωση συγκεκριμένου τρόπου σκέψης και λειτουργίας. Τα παραδείγματα πολλά και καθόλου τυχαία η άμεση και με ενεργό ρόλο, παρουσία των κυκλωμάτων μάνατζερ σε όλα αυτά, που έχουν τον τελευταίο λόγο ακόμα και όταν πρόκειται για παιδιά μόλις 15 και 16 ετών.
Την ίδια ώρα, το ανελέητο κυνήγι της επιτυχίας με κάθε τρόπο (και ...κόστος) που γίνεται αυτοσκοπός, ο αντίπαλος που είναι ...εχθρός, τα λάθη (π.χ. των διαιτητών) που «απαγορεύονται» και όταν γίνονται υπάρχει δόλος, ο αθλητισμός ως μέσο για οικονομική ευμάρεια είναι μόνο μερικά απ' όσα συναντάνε μικρά παιδιά στην ενασχόλησή τους με τον Αθλητισμό σήμερα και ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο. Εννοιες όπως άμιλλα, υγιής συναγωνισμός, σεβασμός στον αντίπαλο, αποδοχή της ήττας είναι κάτι που δεν μαθαίνεται ποτέ. Αλλωστε, αυτά δεν ενδιαφέρουν αυτούς που επιδιώκουν το κέρδος μέσω της εκμετάλλευσης αυτών των παιδιών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το τραγικό περιστατικό στην Ολλανδία πριν από μερικά χρόνια (2012) όταν ανήλικοι ποδοσφαιριστές μεταξύ 15 και 16 ετών της ομάδας Νιουβ Σλότεν μετατράπηκαν σε δολοφόνους όταν σε αγώνα επιτέθηκαν σε 41χρονο ρέφερι, προκαλώντας του θανάσιμα χτυπήματα (με κλοτσιές και μπουνιές) μόνο και μόνο επειδή... τους ακύρωσε γκολ ως οφσάιντ.

Ο... παράδεισος που κρύβει κόλαση

Μπορεί κάποιοι να ονειρεύονται τον παράδεισο, όταν σκέφτονται τον κόσμο των ποδοσφαιρικών ακαδημιών των μεγάλων συλλόγων. Ωστόσο οι καταγγελίες πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια, από παιδιά που έχουν περάσει απ' αυτόν τον υποτιθέμενο παράδεισο, αποκαλύπτοντας ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν οι καταγγελίες του νεαρού Ισπανού Μάρτιν Νάτσο, ο οποίος μίλησε πριν από δυο μήνες στην ισπανική έκδοση του «Vice», για τα όσα συμβαίνουν στις ακαδημίες της Ρεάλ. Σύμφωνα με τα όσα είπε, η καθημερινότητα των παιδιών ούτε λίγο ούτε πολύ θυμίζει... στρατιωτική θητεία. Oι αποκαλύψεις του προκάλεσαν αίσθηση: Περιγράφοντας το κλίμα που επικρατεί, περιέγραψε έναν ασφυκτικό ανταγωνισμό, ο οποίος μάλιστα ενισχύεται και από τους ίδιους τους προπονητές. Οπως επισήμανε μάλιστα, αποτέλεσμα αυτού του κλίματος είναι να υπάρχουν μέχρι και συμπλοκές στα δωμάτια μεταξύ των νεαρών παικτών. Μιλώντας για τα ωράρια σημείωσε ότι «Οχι μόνο δεν μένει ελεύθερος χρόνος για μελέτη, αλλά η κούραση είναι τόσο μεγάλη που κανείς δεν αντέχει να καθίσει και να διαβάσει τα μαθήματά του. Ούτε βέβαια υπάρχει κάποιος να τον ενθαρρύνει». Οσο για τη διατροφή στις ακαδημίες της Ρεάλ Μαδρίτης, σύμφωνα με τον Μάρτιν Νάτσο, απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί κατάλληλη για αθλητές, ειδικά για παιδιά των συγκεκριμένων ηλικιών. «Μπορεί να μας είχαν όλη μέρα με μερικά μπισκότα, για να αντέξουμε τις σκληρές προπονήσεις, και το βράδυ μας έδιναν σάντουιτς και βάφλες με σοκολάτα» ήταν τα λόγια του.
Ενδιαφέρον έχει και το πώς ο νεαρός ποδοσφαιριστής περιέγραψε και τις «αξίες» που καλλιεργούνται ανάμεσα στους πιτσιρικάδες που βλέπουν την παρουσία τους εκεί ως το πρώτο βήμα, προκειμένου να πάρουν τη θέση των ...ειδώλων τους στην πρώτη ομάδα. Οπως είπε, όλοι προσπαθούν να κόψουν και να ράψουν την εικόνα τους ανάλογα με αυτή των ειδώλων είτε πρόκειται για τα ρούχα είτε για χτενίσματα είτε για συμπεριφορά είτε ακόμα και για πιο ακραία παραδείγματα, σαν αυτό: «Τα χρήματα που μας έδινε η ομάδα, οι περισσότεροι τα επένδυαν σε... αυτοκίνητα. Ενας συμπαίκτης μου αγόρασε ένα Audi για τον ίδιο, παρά το γεγονός ότι ήταν ανήλικος και δεν είχε δίπλωμα οδήγησης»!
Στο ίδιο πνεύμα με τα λεγόμενα του Νάτσο μερικά χρόνια πριν (2012) ήταν και οι καταγγελίες του Σουηδού Μάρτιν Μπέγκτσον, ο οποίος είχε περάσει από τις ακαδημίες της Ιντερ. Μάλιστα, ο Μπέγκτσον, προκειμένου να φύγει από εκεί έφτασε σε σημείο να κόβει τις φλέβες του... Ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει την 9μηνη παρουσία του εκεί ως «φυλακή» με συνθήκες που περιλάμβαναν από την καθημερινή χρήση μαριχουάνας μέχρι την απομόνωση απ' τον έξω κόσμο.
Ας σημειώσουμε και κάτι ακόμα. Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν τα παραδείγματα νεαρών ποδοσφαιριστών από την Αφρική και τη Λατινική Αμερική που έρχονται από τα κυκλώματα των μάνατζερ για να δοκιμαστούν και να δοκιμάσουν την τύχη τους στις ακαδημίες. Η πλειοψηφία τους, που τελικά δεν τα καταφέρνει να «επιβιώσει» στην αρένα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, πετάγεται από τις ποδοσφαιρικές ΑΕ κυριολεκτικά στο δρόμο. Πολλά παιδιά κάνουν ακόμα και μήνες να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, αφού δεν έχουν ούτε για τα εισιτήρια της επιστροφής...