Η Μπαρμπαρουσιάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κότες

2310net

Επιτέλους Σαββατοκύριακο και ελεύθερος χρόνος να γράψω ένα κειμενάκι. Όσο το γράφω, ψάχνω τις αντιφασιστικές δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια. Ίσως πάρει λίγο χρόνο. Τέλος πάντων. Ξεκινάμε.
Πέσανε όλοι να φάνε τον Μπαρμπαρούση για αυτό που είπε. Κανείς δεν πρόσεξε όμως την πιο ακραία μπούρδα που ξεστόμισε: Οι ΣΥΡΙΖΑιοι είναι κουμουνιστές. Αυτό, κύριοι, είναι αιτία σύλληψης.

Ωστόσο, μέσα στην φασαρία που επακολούθησε μάθαμε κάποια χρήσιμα πράγματα. Η αιτία της ανόδου του φασισμού είναι η Νέα Δημοκρατία! Τουλάχιστον αυτό υποστήριξε ο Τζανακόπουλος. Εντάξει, δεν θα ρωτήσω αν ήταν σε κώμα τα τελευταία χρόνια και συνήλθε πριν ένα μήνα. Θα ρωτήσω όμως, ίντερνετ δεν έχετε εκεί στο Μαξίμου; Έχετε πάρει χαμπάρι ότι στην πατρίδα σας την ΕΕ κάθε εξάμηνο ξεφυτρώνει και μια νέα φασιστική κυβέρνηση; Έχετε δει ότι οι μισές χώρες της συμμαχίας σας, του ΝΑΤΟ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν στρίψει ακροδεξιά;
Μισό λεπτό, να ψάξω λίγο ακόμα τις αντιφασιστικές δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ και επανέρχομαι.
Μάλλον θα χάλασε το γκουγκλ. Μόνο κάτι δηλώσεις για τον Άδωνι βλέπω.
Ξέρετε τι; Μάλλον θα φταίει που η Χρυσή Αυγή μπορεί να κόβει ψήφους από την ΝΔ και να την χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπα… Δε γίνονται αυτά. Απλά εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν πολύ καλή όραση όταν πρόκειται για τον Σαμαρά και τον Βορίδη αλλά παθαίνουν τύφλωση μπροστά στους Χρυσαυγίτες. Μάλλον έτσι εξηγείται το γεγονός ότι συνευρίσκονται σε διάφορες εκδηλώσεις. Μάλλον έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι η ΕΡΤ καλύπτει κανονικά και με το νόμο τις δηλώσεις και τις ομιλίες της.

Τι είπε λοιπόν ο Μπαρμπαρούσης που δεν έχει ξαναπεί η Χρυσή Αυγή; Η οποία αν θυμάμαι καλά δικάζεται εδώ και κάτι χρόνια. Αλλά επειδή είμαι από τους λίγους που βλέπω ΕΡΤ, δεν βλέπω να παίζει κάποιο ρεπορτάζ. Δεν βλέπω να γίνεται κάποια κριτική για την καθυστέρηση της δίκης ούτε κανέναν εξοργισμένο που ο Ρουπακιάς είναι σπίτι του. Για το γεγονός ότι κάθε μέρα υπάρχουν επιθέσεις εναντίον μεταναστών δεν βλέπω κανένα κυβερνητικό ενδιαφέρον.
Από όλη την Μπαρμπαρουσιάδα θα βγουν πολλοί κερδισμένοι. Η ίδια η ΧΑ αρχικά, που επανέλαβε στη βουλή όσα γράφονται και λέγονται δεξιά και ακροδεξιά από αγανακτισμένους νοικοκυραίους φασίστες. Ο ΣΥΡΙΖΑ που θα εμφανιστεί ως «Αριστερός» ακριβώς τη στιγμή που έφερε νέα μέτρα. Η ΝΔ που θα εμφανιστεί ως η σοβαρή πατριωτική παράταξη και τα Ποταμοειδή πασοκογενή και δεν ξέρω πώς να τα χαρακτηρίσω πολιτικά μορφώματα που θα επιβεβαιώσουν τη συμμετοχή τους στο δημοκρατικό τόξο, κι ας είναι πχ. ο Θεοδωράκης εκείνος ο οποίος έπαιρνε συνέντευξη-ξέπλυμα στον Μιχαλολιάκο.
Μόνο οι κότες θα βγουν χαμένες από αυτή την υπόθεση, εξαιτίας της ταύτισής τους με τους Χρυσαυγίτες. Αλλά δεν φταίνε σε τίποτα τα ζωντανά να συγκρίνονται με ό,τι σιχαμερότερο γέννησε ποτέ η Ιστορία.

Το μαξιλάρι της εξόδου

Έμειναν κάπου εβδομήντα ημέρες για να φτάσουμε στο τέλος τής τελευταίας δανειακής σύμβασης, που υπογράψαμε ως χώρα το καλοκαίρι τού 2015. Πολλοί μιλάνε ήδη για "οριστική έξοδο από τα μνημόνια" και ακόμη περισσότεροι αναμένεται να κάνουν το ίδιο τις επόμενες ημέρες, όμως το ιστολόγιο έχει τονίσει κατ' επανάληψη ότι τα μνημόνια θα συνεχίσουν να υφίστανται επί πολλά χρόνια ακόμη. Εκείνο που θα τελειώσει, είναι αυτό που είπαμε στην αρχή: η παρούσα δανειακή σύμβαση. Η διαφορά είναι τεράστια και όσοι δεν την αντιλαμβάνονται πλήρως ας συνεχίσουν την ανάγνωση με προσοχή.

Το 2010, η τότε κυβέρνηση της χώρας διαπίστωσε ότι τα ελλείμματα και τα χρέη μας ήσαν τόσο μεγάλα ώστε σύντομα θα αντιμετωπίζαμε σοβαρώτατο πρόβλημα στην χρηματοδότησή μας, είτε επειδή οι αγορές θα ήσαν απρόθυμες να δανείσουν μια τόσο ελλειμματική οικονομία είτε επειδή τα επιτόκια που θα μας ζητούσαν θα ήσαν υπέρογκα, λόγω του υψηλού κινδύνου. Έτσι, αποφάσισε να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή, όπως συνηθίσαμε να λέμε, στην τρόικα και στους θεσμούς. Εκείνοι μας έδωσαν δανεικά με ικανοποιητικό εν πολλοίς (υψηλό μεν αλλά χαμηλότερο από τους άλλους) επιτόκιο αλλά για να εξασφαλιστούν, μας ζήτησαν να υπογράψουμε τα περίφημα μνημόνια. Αυτή είναι η ιστορία, μμέσα σε λίγες αράδες.

[Γράφημα: εφημ. Καθημερινή, 21/5/2018]

Τί θα γίνει από Σεπτέμβριο; Από την μια, τα μέτρα που επιβλήθηκαν λόγω μνημονίων, όχι μόνο θα εξακολουθήσουν να ισχύουν αλλά ήδη έχει νομοθετηθεί η επαύξησή τους μέσω του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, το οποίο ψηφίστηκε προ ημερών στην βουλή. Από την άλλη, όποτε θα χρειαζόμαστε δανεικά, θα πρέπει να προσφεύγουμε στις αγορές, έξω από την -υποτιθέμενη- σιγουριά των θεσμών. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η οικονομία μας έχει δυναμώσει τόσο πολύ (μάλιστα δε, θα δυναμώσει ακόμη περισσότερο), ώστε δεν θα υπάρξει πλέον πρόβλημα με τις χρηματοδοτήσεις μας, ούτε από απόψεως προθυμίας των αγορών ούτε από απόψεως ύψους επιτοκίου.

Για να καλοπιάσει αυτές τις αγορές, η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει εδώ και δυο χρόνια ένα "μαξιλάρι". Στα πλαίσια των μνημονίων, οι θεσμοί απαιτούσαν να παρουσιάζουμε κάθε χρόνο ένα πρωτογενές πλεόνασμα. Η κυβέρνησή μας επαίρεται ότι κατάφερε να βγάλει πρωτογενή πλεονάσματα πολύ υψηλότερα εκείνων που απαιτούσαν οι δανειστές μας. Μάλιστα δε, έχει υποσχεθεί ότι κατά τα επόμενα χρόνια θα παρουσιάζει ακόμη υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, που θα φτάνουν το 3,5% του ΑΕΠ. Η ιδέα είναι να χρησιμοποιηθεί αυτό το "μαξιλάρι" ως εγγύηση για τους δανειστές μας, σε στυλ "βλέπετε ότι λεφτά υπάρχουν, οπότε μη φοβάστε".

Κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Το εν λόγω "μαξιλάρι" δημιουργείται μέσω περικοπών τής δημόσιας δαπάνης (μισθοί, συντάξεις, υγεία, παιδεία κλπ), καθυστερήσεων στις πληρωμές των προμηθευτών του δημοσίου και συλλογής των διαθεσίμων των διαφόρων φορέων, κάτι για το οποίο μιλήσαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας. Αυτό σημαίνει ότι το μισό "μαξιλάρι" έχει γεμίσει με αίμα των λαϊκών τάξεων και το άλλο μισό με  βραχυπρόθεσμα δανεικά. Υπ' αυτή την έννοια, η δυναμική του τίθεται εν αμφιβόλω: ούτε οι λαϊκές τάξεις μπορούν να δίνουν αίμα στο διηνεκές ούτε τα βραχυπρόθεσμα δανεικά μπορούν να μετατραπούν εύκολα σε μακροπρόθεσμα αφού κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να πληρωθούν.

Από Σεπτέμβρη, λοιπόν, θα ξαναβγούμε για δανεικά στις αγορές. Μάλιστα. Όταν παίρνεις δανεικά για να κάνεις μια δουλειά, πρέπει από την δουλειά αυτή να βγάλεις τουλάχιστον όσα θα πληρώσεις σε τόκους και κάτι παραπάνω ως κέρδος. Εμείς θα ζητήσουμε δανεικά για να χρηματοδοτήσουμε μια οικονομία, η οποία αναμένεται να κινηθεί με ρυθμούς ανάπτυξης που δεν θα ξεπεράσουν το 2% ετησίως κατά μέσον όρο την επόμενη τετραετία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρούμε δανεικά με 2%, άντε 2,5% το πολύ, αν υποθέσουμε ότι θα υπάρξει και μισή μονάδα αύξηση του πληθωρισμού. Δυστυχώς, τέτοια επιτόκια για την Ελλάδα δεν υπάρχουν ούτε στα παραμύθια. Στην πραγματικότητα, αν βρούμε χρήμα με κόστος κάτω από 4,5% θα είμαστε τυχεροί ενώ κάτι φτηνότερο από 4% θα συνιστά εξαιρετικά ονειρική εξέλιξη. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι θα δανειζόμαστε ακριβά για να ανακυκλώνουμε τα φτηνότερα δάνεια της μνημονιακής εποχής.

Μπορεί σε ορισμένους να ακούγομαι απαισιόδοξος αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω ότι το 2010 μπήκαμε στα μνημόνια με χρέος κάπου στο 130% του ΑΕΠ ενώ τώρα το χρέος μας έχει ξεπεράσει το 193%.
Σε απόλυτα ποσά, τότε χρωστούσαμε κάπου 300 δισ. ενώ σήμερα, μετά από σφίξιμο και στύψιμο οκτώ χρόνων, χρωστάμε πάνω από 340. Βάλτε τον εαυτό σας στην θέση ενός δανειστή και πείτε μου πόσο πρόθυμοι θα ήσασταν να δανείσετε μια τέτοια οικονομία και με ποιους όρους θα το κάνατε.

Το πρόβλημα της χώρας μας γίνεται ακόμη δυσκολώτερο αν λάβουμε υπ' όψη μας την πολύ κακή διεθνή κατάσταση. Μέσα στην Ευρώπη, η Ιταλία κρατιέται με νύχια και με δόντια για να μη χρεωκοπήσει και επίσημα (ανεπίσημα έχει χρεωκοπήσει ήδη), η Γαλλία έφτασε να χρωστάει πάνω από δύο τρισ. ευρώ (ένα ολόκληρο ΑΕΠ), η Ισπανία διασώζεται τεχνητά (χάρη στις συμψηφιστικές ενέσεις που της κάνει η ΕΚΤ μέσω του Target2) και η Γερμανία βρίσκεται μπροστά στον τεράστιο κίνδυνο συρρίκνωσης της αυτοκινητοβιομηχανίας της λόγω των δασμών που ετοιμάζεται να επιβάλει η Ουάσιγκτον. Εκτός Ευρώπης, η Βραζιλία αγκομαχάει, η Αργεντινή προσέφυγε και πάλι στο ΔΝΤ, η Ρψσσία ψάχνεται, το Μεξικό βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, η Τουρκία καταρρέει ώρα με την ώρα, η Ινδία έχει ήδη βάλει όπισθεν και η Νότια Αφρική θυμίζει ηφαίστειο λίγο πριν την έκρηξη. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η έξοδός μας στις αγορές πρέπει να θεωρείται ακανθώδης από χέρι και κανένα "μαξιλάρι" δεν δείχνει ικανό να την κάνει πιο εύκολη.

Κάπου εδώ θα σταματήσω γιατί είμαι σίγουρος ότι ήδη χάλασα την διάθεση αρκετών. Προσωπικά, δεν βρίσκομαι ανάμεσα σ' αυτούς που πανηγυρίζουν για το "τέλος των μνημονίων". Μικρό το κακό, θα μου πείτε. Σύμφωνοι. Αρκεί να μην έρθει κάποιο μεγαλύτερο κακό αργότερα, όταν ξαναμπεί σε λειτουργία το μαγγανοπήγαδο και προσφύγουμε στις αγορές για πρώτη φορά στην μετά τα μνημόνια εποχή...

H Μακεδονία είναι Ελληνική, τα τανκς στους δρόμους για να σωθεί!

        

«Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα που έδιωξες τους Βούλγαρους και ελεύθερη είσαι τώρα»! Δεν είναι μακριά η στιγμή που το τραγούδι θα τραγουδιέται με τον παραπάνω τρόπο, όπως άλλωστε τραγουδιόταν για πάρα πολλά χρόνια. «…που έδιωξες τους Βούλγαρους»! Έτσι θα τραγουδούν και πάλι σε λίγο καιρό το παραπάνω τραγούδι ή καινοτομώντας θα τραγουδούν «…που έδιωξες τους Σκοπιανούς κι ελεύθερη είσαι τώρα»!

Η Νατοϊκής και Ευρωενωσιακής κοπής συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ δεν άνοιξε μόνο τον ασκό του Αιόλου των αλυτρωτισμών εκατέρωθεν. Άνοιξε συνάμα τον ασκό του Αιόλου του φασισμού. Θα δούμε το επόμενο διάστημα φασίστες εκτός από το «αλήτες προδότες πολιτικοί η Μακεδονία είναι Ελληνική» που ήδη κραυγάζουν, να κραυγάζουν «λαέ εμπρός να ζήσει ο φασισμός», «αλήτες προδότες πολιτικοί, τη λύση να δώσουν οι στρατιωτικοί», «η Μακεδονία είναι Ελληνική, τα τανκς στους δρόμους για να σωθεί»!

Το επόμενο διάστημα με ευθύνη της κυβέρνησης της αριστεροακροδεξιάς, ο φασισμός θα σηκώσει κεφάλι! Το επόμενο διάστημα θα δούμε στην αρχή μικρές διαδηλώσεις και κατόπιν μεγαλύτερες να ζητούν την παρέμβαση του στρατού και το στήσιμο κρεμάλων! Στις συγκεντρώσεις αυτές ο Μπαρμπαρούσης, που αφέθηκε ελεύθερος, θα δίνει ρεσιτάλ πατριδοκαπηλίας! Αλλά για όσα θα γίνουν δεν θα είναι υπεύθυνοι ο Μπαρμπαρούσης, ο Κασιδιάρης και η Χρυσή Αυγή, όπως δεν είναι υπεύθυνοι για όσα συνέβησαν μέχρι τώρα! Για όσα θα γίνουν θα είναι υπεύθυνοι αυτοί που εξέθρεψαν τους φασίστες στις πλατείες, που τους ανέχονται ακόμα, που κάνουν βόλτες μαζί τους στο Αιγαίο, που παραβρίσκονται μαζί τους σε επίσημες τελετές και εθνικές γιορτές, που έχουν διαιωνίσει τη δίκη της Χρυσής Αυγής!

Χαρίδημος Πένσας

Εργαζόμενος ξυλοκοπήθηκε επειδή διεκδίκησε το μεροκάματό του

• 
  

Φωτό αρχείου

«Η τρομοκρατία δεν θα περάσει» τονίζει το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Νομού Ζακύνθου, με αφορμή τον ξυλοδαρμό που υπέστη εργαζόμενος από τον πρώην εργοδότη του, επειδή διεκδίκησε το μεροκάματό του.
Το ΕΚΖ στην ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:
«Ένα ακόμη περιστατικό βίαιης και απαράδεκτης συμπεριφοράς εργοδότη έρχεται να προστεθεί σήμερα για το νησί μας. Εργαζόμενος που διεκδίκησε το μεροκάματό του ξυλοκοπήθηκε από τον πρώην εργοδότη του.
Τέτοια περιστατικά αναδεικνύουν ακόμα πιο ανάγλυφα την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και που όταν διεκδικούν το αυτονόητο, το μεροκάματο στην προκειμένη, ξυλοκοπούνται κιόλας!
Η σημερινή κυβέρνηση σε συνέχεια των προηγούμενων νομοθετεί κατά των εργαζομένων και δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών για να αυθαιρετούν σε βάρος των εργαζομένων. Έστω και μια ημέρα να δουλέψει ο εργαζόμενος πρέπει να πάρει αυτό που του αναλογεί για τη δουλειά που πρόσφερε, όμως η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει τις συνθήκες που επιτρέπουν σε κάθε εργοδότη να παρανομεί κατά βούληση.
Η συγκεκριμένη ενέργεια και όσες παρόμοιες ή γενικότερα τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς θέλουν να ..."περάσουν το μήνυμα" να μη σηκώνει κανείς κεφάλι, να μη διεκδικεί, αλλά να δουλεύει από το πρωί έως το βράδυ, Κυριακές, χωρίς ρεπό, με ημιασφάλιση, χωρίς ξεκούραση, με συμβάσεις ακόμα και μιας ημέρας.
Η σημερινή αρνητική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στους χώρους δουλειάς και στη ζωή μας δεν αλλάζει σκύβοντας το κεφάλι και καταπίνοντας τα νέα κυβερνητικά παραμύθια.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα σωματεία τους, να συσπειρωθούν, να παλέψουμε όλοι μαζί και να σπάσουμε το κύμα αυθαιρεσίας, βίας και τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς.
Καλούμε τα σωματεία και του δημόσιου τομέα, τους συλλόγους, τους φορείς, το λαό του νησιού να καταδικάσει το περιστατικό και κάθε περιστατικό των αντεργατικών μεθοδεύσεων εργοδοτών και κυβέρνησης».

Το κράτος χαϊδεύει προκλητικά τους φασίστες! Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ο Μπαρμπαρούσης!

20-06-2018

Είναι περιττό ίσως να περιμένουμε από τα παπαγαλάκια που έσκουζαν στα κανάλια το τελευταίο διάστημα να μιλήσουν τώρα τα δυο μέτρα και δύο σταθμά που τηρεί η αστική δικαιοσύνη όταν έχει απέναντί της από τη μια εργάτες, αγωνιστές, απεργούς, συνδικαλιστές, κτλ, κι από την άλλη τα μαντρόσκυλα του συστήματος.

Κατιούσα

Αν αναρωτιέται κανείς πώς και γιατί οι ναζιστικές κότες μετατρέπονται σε λιοντάρια, δεν είναι τόσο δύσκολο να βρει την απάντηση. Βρίσκουν και κάνουν. Για την ακρίβεια, τους ενθαρρύνει το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του να συνεχίσουν ανενόχλητοι να τα κάνουν, απολαμβάνοντας ένα ειδικό καθεστώς ασυλίας και ατιμωρησίας, ακόμα και όταν βαρύνονται με εγκληματικές πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου, με δολοφονίες και κακουργήματα, ή και με θρασύδειλες απειλές για στρατιωτικά πραξικοπήματα.
Πριν από λίγη ώρα, ο Κώστας Μπαρμπαρούσης, που κατηγορείται για εσχάτη προδοσία, αφέθηκε ελεύθερος με χρηματική εγγύηση, και περιοριστικούς όρους που είναι η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και η εμφάνισή του στο Αστυνομικό Τμήμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτό συνέβη μετά την πολύωρη απολογία του στην Ευελπίδων, όπου αναμάσησε τα ίδια φαιδρά επιχειρήματα για “ατελείς λεκτικές υπερβολές” (sic), “άτυχες εκφράσεις” που “ενσωματώθηκαν ατάκτως και αυθορμήτως” και “θυμική έξαρση”!
Πάλι καλά που δεν επικαλέστηκε “δημιουργική ασάφεια” και πως επέδειξε απλώς “πατριωτισμό, με έναν τρόπο κάπως εριστικό…”.
Είναι περιττό ίσως να περιμένουμε από τα παπαγαλάκια που έσκουζαν στα κανάλια το τελευταίο διάστημα να μιλήσουν τώρα τα δυο μέτρα και δύο σταθμά που τηρεί η αστική δικαιοσύνη όταν έχει απέναντί της από τη μια εργάτες, αγωνιστές, απεργούς, συνδικαλιστές, κτλ, κι από την άλλη τα μαντρόσκυλα του συστήματος.
Είναι όμως φανερό ποιο είναι το αφεντικό τους, το χέρι που τα τρέφει και τα προστατεύει για να τα ξαμολήσει όταν τα χρειάζεται. Είναι πια ολοφάνερο τι κάνει τις θρασύδειλες ναζιστικές κότες, άγρια μαντρόσκυλα που απειλούν και δρουν ανεξέλεγκτα, έχοντας το ακαταλόγιστο.

ΕΤΣΙ "ΑΛΥΣΟΔΕΣΑΝ" ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΣΟΡΤΣΙΛ-ΧΙΤΛΕΡ !!

ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Το "αλυσόδεμα" της Ελλάδας ο πρώτιστος στόχος

Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και επιδιώξεις τους καθόριζαν από την πρώτη στιγμή του πολέμου τη στρατηγική και τακτική των Αγγλων και μπροστά στην εκπλήρωσή τους δεν είχαν τον παραμικρό δισταγμό

Ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ο Γ. Παπανδρέου και ο Βρετανός στρατηγός Σκόμπι μπροστά στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη

Η διατήρηση και η παραπέρα ενίσχυση των πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών θέσεων, που είχε η βρετανική αυτοκρατορία προπολεμικά σ' όλο τον κόσμο, ήταν ο βασικός, στρατηγικός στόχος του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού από την πρώτη μέρα που τα σύννεφα του Β' Παγκόσμιου Πολέμου άρχισαν να εμφανίζονται στον ουρανό της Ευρώπης. Αυτός ο στόχος καθόριζε τις επιμέρους κινήσεις και την τακτική της. Και όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, όπως και σ' όλη τη διάρκειά του, η σφραγίδα του στρατηγικού αυτού στόχου μπαίνει βαριά σε όλες τις ενέργειες των Αγγλων. Ο πόλεμος δεν είναι παρά η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα και η νίκη κατά του φασιστικού τέρατος, η αναγκαία προϋπόθεση, για την παγκόσμια ενίσχυση του βρετανικού αυτοκρατορικού λέοντα.

Η Ελλάδα, χώρα μισοαποικιακή και βαθιά εξαρτημένη, με το βρετανικό κεφάλαιο να κατέχει δεσπόζουσα θέση στην αμέσως πριν τον πόλεμο περίοδο, αποτελούσε έναν από τους βασικούς στόχους της βρετανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. "Η βρετανική αυτοκρατορία, έγραφε ο Τσόρτσιλ προς τους Αμερικανούς το 1943, δεν μπορεί να εγκαταλείψει τις θέσεις της στη Μεσόγειο, δεν πρέπει να χάσει την Ελλάδα, γιατί αργότερα θα χάσει την Ιταλία και την Τουρκία".

Η τακτική του "διαίρει και βασίλευε"

Τρία ολόκληρα χρόνια, από το 1941 έως την απελευθέρωση, η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση αντιμετωπίζει καθημερινά την υποκριτική, διπρόσωπη και ύπουλη τακτική των Εγγλέζων. Τυπικά ήταν σύμμαχοι στο μεγάλο και κοινό αντιφασιστικό αγώνα. Στην πραγματικότητα, όμως, οι διαθέσεις και η πρακτική τους κλιμακώνονταν από μη φιλικές, μέχρι απροκάλυπτα εχθρικές. Εκαναν ό,τι μπορούσαν και πέρναγε από το χέρι τους, για να σκάψουν το λάκκο του ΕΑΜ. Η γνωστή και από παλιότερα τακτική τους του "διαίρει και βασίλευε" γνώρισε νέες μέρες... δόξας. Η συκοφαντία και η εχθρική προπαγάνδα, μαζί με τις ραδιουργίες και τις ίντριγκες, ήταν οι πλέον συνηθισμένες μεθοδεύσεις τους. Στα πλαίσια αυτά συνεργάστηκαν και αξιοποίησαν τον τότε βασιλιά Γεώργιο Β', τον αστικό πολιτικό κόσμο της χώρας, ακόμη και συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών, όπως ο επίσκοπος Δαμασκηνός. Ενίσχυαν πολύμορφα, με όπλα, λίρες και άλλα εφόδια, άλλες αντάρτικες ομάδες (π.χ. ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ), για να αποδυναμώσουν την επιρροή του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στο λαό και να τον στρέψουν ενάντια στην ΕΑΜική Αντίσταση, ενώ την ίδια στιγμή στερούσαν από την τελευταία και τα πλέον στοιχειώδη για τη διεξαγωγή του αντιφασιστικού αγώνα. Εφτασαν για την προώθηση των σκοπών τους, μέχρι και στη συγκρότηση ανάλογων οργανώσεων και ένοπλων ομάδων, ενώ δε δίστασαν να προχωρήσουν σε συνεργασία με τα Τάγματα Ασφάλειας και τους Χίτες, ακόμη και με τους Γερμανούς κατακτητές.

Η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, όμως, παρ' όλα όσα μετέρχονταν οι Εγγλέζοι, κατορθώνει να αναδειχτεί στη μοναδική ουσιαστικά αντιφασιστική και απελευθερωτική δύναμη στη χώρα. Η επιρροή της στο λαό δυναμώνει ραγδαία και σύντομα γίνεται η ψυχή και η συνείδηση του αγωνιζόμενου έθνους, η ελπίδα για ένα μεταπελευθερωτικό, λαοκρατικό αύριο της ανοικοδόμησης και της αναγέννησης. Η πλειοψηφία του αστικού πολιτικού κόσμου, που συνεργάζεται με τους Εγγλέζους, στηρίζοντας στους τελευταίους τους δικούς της, ιδιοτελείς στόχους, αδυνατεί να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη συνεχώς επιρροή και κύρος του ΕΑΜ. Και καθώς, η στροφή του πολέμου, που σημαδεύτηκε από την ηρωική μάχη του Στάλιγκραντ (2 Φλεβάρη 1943), έχει πλέον ολοκληρωθεί και ο Κόκκινος Στρατός σημειώνει τη μία νίκη μετά την άλλη, ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός καταλαβαίνει πως πρέπει να χρησιμοποιήσει τα "μεγάλα μέσα" και προσανατολίζεται ανάλογα.

Αποφασίζεται η επέμβαση

Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του ίδιου του Ουίν. Τσόρτσιλ, η ιδέα της επέμβασης γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1943, στη διάρκεια της συνδιάσκεψης Τσόρτσιλ - Ρούσβελτ στο Κεμπέκ του Καναδά, όταν είδαν πως οι θέσεις του ΕΑΜ, για ομαλές και σύμφωνες με τη θέληση του λαού μεταπελευθερωτικές εξελίξεις, έχουν κερδίσει σημαντικές θέσεις και ο αστικός πολιτικός κόσμος της χώρας αδυνατεί να χειραγωγήσει τις εξελίξεις. Γράφει σχετικά ο Τσόρτσιλ: "Ηταν η πρώτη σκέψη, ότι ήμασταν υποχρεωμένοι να επέμβουμε στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας τη στιγμή της απελευθέρωσης". Και λίγο μετά, με ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1943, γράφει πως είναι απαραίτητο να σταλούν 5.000 Βρετανοί στρατιώτες, "εάν οι Γερμανοί εγκαταλείψουν την Ελλάδα, με τεθωρακισμένα αυτοκίνητα και πυροβόλα...". Ενώ, σε τηλεγράφημά του προς τον υπουργό Εξωτερικών, Αντονι Ιντεν, το Νοέμβρη του 1943 σημειώνει: "Θα πρέπει το χτύπημα, για να είναι αποφασιστικό, να καταφερθεί κατά του ΕΛΑΣ την κατάλληλη στιγμή".

Ηδη, από την άνοιξη του 1943, έχει σχηματιστεί - και με τη σύμφωνη γνώμη και τη συνεργασία των Εγγλέζων - η κατοχική κυβέρνηση Ράλλη. Βασικοί της στόχοι είναι η δημιουργία και η συγκρότηση των περιβόητων Ταγμάτων Ασφαλείας και η ένταση του αντικομμουνισμού, των διώξεων και των δολοφονιών αντιστασιακών στελεχών. Κι ενώ, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ προχωρούσαν στον αφοπλισμό των ιταλικών δυνάμεων κατοχής και ενίσχυαν τον εξοπλισμό και το αξιόμαχο του αντάρτικου κινήματος, οι Γερμανοί οργανώνουν σε όλη σχεδόν την Ελλάδα εκκαθαριστικές επιχειρήσεις (Οκτώβρης του 1943 έως το Φλεβάρη του 1944) και ταυτόχρονα, οι δυνάμεις του Ζέρβα - υποκινούμενες από τους Βρετανούς - επιτίθενται ενάντια σε τμήματα του ΕΛΑΣ στην Ηπειρο. Την ίδια στιγμή (Νοέμβρης του 1943), ο πράκτορας των Εγγλέζων, Νεοζηλανδός λοχαγός Ντόναλντ Στοτ πραγματοποιούσε στο σπίτι του διορισμένου δημάρχου Αθήνας, Αγ. Γεωργάτου, δύο χωριστές και αποκαλυπτικές για το περιεχόμενό τους συσκέψεις. Μία, με τον εξουσιοδοτημένο από το Βερολίνο Γερμανό αξιωματικό Λόος και μία, με τους ηγέτες των δωσιλογικών εθνικιστικών οργανώσεων, των Ταγμάτων Ασφαλείας, της Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεων, του ΕΔΕΣ Αθήνας, (Παπαγεωργίου, Παπαθανασόπουλου, Βεντήρη, Γρίβα, κλπ.). Η πρώτη αποσκοπούσε στη διερεύνηση των δυνατοτήτων χωριστής αγγλογερμανικής συμφωνίας, με σκοπό την παύση του πολέμου, ώστε να σταματήσει η προέλαση του σοβιετικού "Κόκκινου Στρατού" στο ανατολικό μέτωπο. Η δεύτερη, στην οποία παραβρέθηκε και αξιωματικός της Γκεστάπο, στόχευε στο ξεπέρασμα των διαφορών, που έχουν μεταξύ τους οι δωσιλογικές οργανώσεις και στη συνένωσή τους στην ομοσπονδιακή οργάνωση, Πανελλήνιος Απελευθερωτικός Σύνδεσμος. Κατέληξε δε στη σύνταξη και υπογραφή συμφώνου αντικομμουνιστικής συνεργασίας, που υπέγραψαν όλοι οι μετέχοντες αντιπρόσωποι. Ταυτόχρονα, η βρετανική διπλωματία ερχόταν σε επαφή με την τουρκική κυβέρνηση και παζάρευε μαζί της την είσοδο της Τουρκίας στο πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων (και ειδικότερα των Αγγλων...), με αντάλλαγμα την παραχώρηση της Λήμνου και έξι νησιών των Δωδεκάνησων.

Τα σχέδια των Εγγλέζων, όμως, δεν καρποφορούν σε όση έκταση επιθυμούσαν. Εμφανώς απογοητευμένος ο Τσόρτσιλ σημειώνει στα απομνημονεύματά του, για τα σχετικά αποτελέσματα της διάσκεψης της Τεχεράνης (1 Δεκέμβρη του 1943): "Οι αποφάσεις της Τεχεράνης επηρέασαν έμμεσα τη θέση της Ελλάδας... Οι σύμμαχοι δε θα αναλάβουν ποτέ πια μεγάλη απόβαση στη χώρα αυτή, αλλά και ήταν απίθανο να σταλούν αξιόλογες βρετανικές δυνάμεις στην περίπτωση γερμανικής αποχώρησης". Το γεγονός, όμως, αυτό δεν πτοεί τους εκπροσώπους της βρετανικής αυτοκρατορίας. Μέσα στο 1944 ενέτειναν την εφαρμογή των διχαστικών ενεργειών τους και εκμεταλλευόμενοι και τα τραγικά λάθη της ηγεσίας του κινήματος (συμφωνία του Λιβάνου, της Καζέρτας, κλπ.) δημιούργησαν προϋποθέσεις για την ανοιχτή, ένοπλη επέμβασή τους στην Ελλάδα και τη βίαιη επιβολή των αντιλαϊκών και διχαστικών επιδιώξεων και στόχων τους.

ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

Τα εγκληματικά, διχαστικά σχέδια σε πλήρη δράση

Πρώτες μέρες της Απελευθέρωσης και η αντικομμουνιστική τρομοκρατική μανία των Χιτών εκδηλώνεται, για την ώρα, στη γιγαντοαφίσα του Στάλιν

Τα πρώτα βρετανικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στις ακτές της δυτικής Πελοποννήσου, στις αρχές του Οκτώβρη 1944, αφού ο ΕΛΑΣ είχε απελευθερώσει το νότιο τμήμα της χώρας και τα τελευταία τμήματα των χιτλερικών εγκατέλειπαν την περιοχή της πρωτεύουσας. Είναι ολοφάνερο, πως η απόβαση αυτή δεν εξυπηρετούσε κανέναν απολύτως στόχο, σχετικό με τον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Γεγονός, που αποδείχνεται τόσο από τη συμφωνία Βρετανών - Γερμανών, σχετικά με την ανεμπόδιστη αποχώρηση των τελευταίων από την Ελλάδα, όσο και από ανάλογη δήλωση του Τσόρτσιλ, που έγινε στις 8 Δεκέμβρη 1944 στη βρετανική Βουλή: "Τα αγγλικά στρατεύματα πραγματοποίησαν εισβολή στην Ελλάδα, η οποία δεν υπαγορευόταν από πολεμική αναγκαιότητα, επειδή η κατάσταση των Γερμανών στην Ελλάδα είχε καταστεί απελπιστική". (Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ, α` τόμος, σ. 485).

Στις 15 Οκτώβρη - τρεις μέρες μετά την απελευθέρωση της Αθήνας - έρχεται στην πρωτεύουσα ο στρατηγός Σκόμπι και τις ίδιες μέρες αποβιβάστηκαν στο Πασαλιμάνι και άλλα αγγλικά στρατεύματα.

Το σχέδιο "Μάνα"

Οι ενέργειες, όμως, αυτές ήταν ενταγμένες στο σχέδιο επέμβασης στην Ελλάδα, το οποίο ήταν από καιρό επεξεργασμένο και είχε την κωδική ονομασία "Μάνα". Για το σχέδιο αυτό σημειώνει ο Τσόρτσιλ στα απομνημονεύματά του: "Το σχέδιο συνίστατο βασικά στην κατάληψη των Αθηνών και του αεροδρομίου των από μια ταξιαρχία αλεξιπτωτιστών, στο να εγκαταστήσουμε 4 σμήνη καταδιωκτικών, να εκκαθαρίσουμε το λιμάνι Πειραιώς, για την αποβίβαση μεταγενεστέρως ενισχύσεων... Η καθυστέρησις που εσημείωσαν οι Γερμανοί στην εκκένωσιν των Αθηνών μάς υποχρέωσε να τροποποιήσουμε το σχέδιό μας. Τίποτε δεν έδειχνε μια προσεχή αναχώρησιν της φρουράς, δυνάμεων 10.000 ανδρών και γι' αυτόν τον λόγο, στις 13 Σεπτέμβρη ετηλεγράφησα στο στρατηγό Ουίλσον, για να του είπω να ετοιμάσει μια προκαταρκτική κάθοδο στην Πελοπόννησο, απ' όπου ο εχθρός ήδη υποχωρούσε προς τη διώρυγα της Κορίνθου. Από τα μεσάνυχτα της 13ηςτου Σεπτεμβρίου τα στρατεύματα του "Μάνα" ετέθησαν σε 48ωρη επιφυλακή. Διοικητής ήταν ο στρατηγός Σκόμπι... ".

Ηδη, από τις 12 Σεπτέμβρη και πάλι στις 22 του ίδιου μήνα, ο Γ. Παπανδρέου, φοβισμένος από τις παλλαϊκές διαστάσεις, που έπαιρνε η απελευθερωτική δράση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, αλλά και η ορμητική προέλαση του σοβιετικού στρατού στα Βαλκάνια, τηλεγραφούσε στον Τσόρτσιλ: "... Ενώπιον της διαμορφωθείσης κρίσιμου καταστάσεως, τα πολιτικά μέσα προς αντιμετώπισίν της δεν είναι πλέον επαρκή. Μόνον η άμεσος παρουσία επιβλητικών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και μέχρι των τουρκικών ακτών ημπορεί να μεταβάλει την κατάστασιν... ". (από το βιβλίο του Ν. Κεπέση: "Ο Δεκέμβρης του 1944", σ. 41).

Οι πρώτες μέρες της απελευθέρωσης

Στις 18 Οκτώβρη έρχεται στην Αθήνα η κυβέρνηση της "Εθνικής Ενότητας". Ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη μεγαλειώδη συγκέντρωση του αθηναϊκού λαού, που έγινε στην πλατεία Συντάγματος, διακήρυξε ξανά ότι η κυβέρνηση έχει πρόγραμμα την οικονομική ευημερία και την κοινωνική δικαιοσύνη, την εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού και των Σωμάτων Ασφαλείας από τους συνεργάτες των κατακτητών, την επιβολή σκληρών κυρώσεων κατά των προδοτών της πατρίδας, την αποκατάσταση κράτους δικαίου, που θα προασπίζει τα δικαιώματα του λαού, κλπ. Πομπώδεις διακηρύξεις και μεγαλοστομίες, που διαψεύστηκαν οικτρά τις αμέσως επόμενες μέρες, καθώς σε ριζικά αντίθετη κατεύθυνση ήταν τα έργα τόσο του ιδίου όσο και των Εγγλέζων.

Να, πώς συνοψίζει τα γεγονότα των πρώτων μεταπελευθερωτικών ημερών και μέχρι το Δεκέμβρη, ο Ν. Κεπέσης, στο βιβλίο του "Ο Δεκέμβρης του 1944": "Παρ' όλ' αυτά και μόνο από τη μελέτη των γεγονότων της περιόδου εκείνης, χωρίς τη βοήθεια των στοιχείων απ' τα παρασκήνια, που ήλθαν στο φως της δημοσιότητας μεταπολεμικά, βγαίνει το συμπέρασμα, ότι η ανίερη συμμαχία των Αγγλων, της Δεξιάς και του Παπανδρέου, με την καθοδήγηση των πρώτων, δρούσε με βάση ένα "σχέδιο ενέργειας". Το σχέδιο εκείνο, επεξεργασμένο, όπως φαίνεται, από πριν από τους Αγγλους βασικά, προσαρμοζόταν κάθε τόσο, κάτω από την πίεση των πραγμάτων, χωρίς όμως να παρεκκλίνει από τη βασική του κατεύθυνση.

Το σχέδιο εκείνο, όπως συνάγεται από τη μελέτη όλων των γεγονότων, που διαδραματίστηκαν και τα ζήσαμε, απόβλεπε κυρίως στα εξής:

α. Εξοπλισμός των παρακρατικών οργανώσεων της Δεξιάς, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν συνεργάτες των καταχτητών.

β. Ενίσχυση των θέσεών τους μέσα στα Σώματα Ασφαλείας, ενώ θα έπρεπε να εκκαθαρισθούν από τα δοσίλογα στοιχεία, όπως προβλέπανε οι συμφωνίες στο Λίβανο και την Καζέρτα.

γ. Τρενάρισμα της δίκης των μεγαλοδοσιλόγων, για να μη βγούνε στη φόρα τόσα και τόσα "άπλυτα".

δ. Οργάνωση προκλήσεων ενάντια στο λαό και το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ από τις τρομοκρατικές, παρακρατικές οργανώσεις της Δεξιάς, με δολοφονικές και άλλες έκνομες ενέργειες.

ε. Περιορισμό, βαθμιαία, των δικαιωμάτων του ΕΛΑΣ, όπως θα δούμε συγκεκριμένα παρακάτω, μέχρι και του σημείου να αξιώσουν το μονομερή αφοπλισμό και τη διάλυσή του".

Η συμφωνία Τσόρτσιλ - Χίτλερ

Λαϊκά δικαστήρια και παραδειγματική τιμωρία των συνεργατών του κατακτητή, απαιτούσε ο λαός, αλλά οι Εγγλέζοι και ο Γ. Παπανδρέου είχαν άλλα σχέδια...

Το πλέον, ίσως, χαρακτηριστικό παράδειγμα και απόδειξη συνάμα της ακραία ιδιοτελούς, βαθιά αντιλαϊκής και παντελώς ανήθικης στάσης και τακτικής του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού αποτελεί η σχετική με την Ελλάδα συμφωνία του, με τον Χίτλερ. Προκειμένου να διευκολύνει το "πέρασμα" της Ελλάδας στη βρετανική σφαίρα επιρροής και να δυσκολέψει την προέλαση του σοβιετικού "Κόκκινου Στρατού", ο Ουίνστον Τσόρτσιλ δε δίστασε να κάνει κάτι μοναδικό στα χρονικά του πολέμου, ενώ αυτός ακόμη συνεχιζόταν.

Να, πώς περιγράφει το γεγονός ο Αλμπερτ Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε συνέντευξή του στον Β. Μαθιόπουλο, που είχε δημοσιευτεί στο "Βήμα" στα 1976 (Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του ίδιου "Ο Δεκέμβριος του 1944"):

"Είμαι αυτήκοος μάρτυρας ενός γεγονότος, που μας είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση το φθινόπωρο του 1944. Θυμάμαι συγκεκριμένα ότι ο στρατηγός Γιοντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού) Επιτελείου, ήρθε μια μέρα και μου ανέφερε ότι επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα. Η συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και όπως γνωρίζω ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορούσε - όπως, τουλάχιστον, μου είπε ο Γιοντλ - την εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα χωρίς βρετανική ενόχληση. Η συμφωνία αυτή έγινε στη Λισαβόνα και το ποιος είχε την πρωτοβουλία δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι δεν έγινε σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά πολύ ψηλότερα, για να μην υπάρξουν ακριτομυθίες. Η πληροφορία για το περίεργο αυτό "τζέντλεμαν αγκρίμεντ" μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου προκάλεσε σε όσους το έμαθαν κατάπληξη. Και, πράγματι, οι Αγγλοι την τήρησαν. Τα γερμανικά πολεμικά και μεταγωγικά σκάφη φορτώθηκαν στρατό από τα ελληνικά νησιά - που εκκένωσαν - πέρασαν, το φθινόπωρο του 1944, ανενόχλητα μπροστά από τα μάτια των Βρετανών και ανάμεσα από τα βρετανικά υποβρύχια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το τίμημα της συμφωνίας, κατά τη γνώμη μου, ήταν να παραχωρήσουν οι Γερμανοί τη Θεσσαλονίκη στους Αγγλους αμαχητί και μ' αυτόν το τρόπο η Ελλάδα να περιέλθει στο δυτικό στρατόπεδο. Και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις, που κατείχαν το ελληνικό χώρο".

Πενήντα και πλέον χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες - χώρια οι 20.000, που έμειναν στην Κρήτη για αρκετό καιρό μετά την απελευθέρωση της χώρας - με όλον το βαρύ οπλισμό τους, κατάφεραν έτσι να αποχωρήσουν από την Ελλάδα, με μόνο αντίπαλο τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Δυνάμεις, που χρησιμοποιήθηκαν στους επόμενους μήνες, όχι μόνο στο ανατολικό μέτωπο, αλλά και στο δυτικό, απέναντι στις βρετανικές και αμερικανικές δυνάμεις. Στοιχείο, που ήταν προφανώς σε γνώση της βρετανικής ηγεσίας, αλλά δε στάθηκε δυνατό να εμποδίσει την άθλια συμφωνία. Είναι κι αυτό ένα γεγονός, που φανερώνει πόσο ήταν αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε ο Τσόρτσιλ, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ιμπεριαλιστικές βρετανικές επιδιώξεις και στόχους.

Περισσότερα για την Ιστορία Δες το αφιέρωμα του Ριζοσπάστη 

Εδώ: 

Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αμα γλυτώσουν τα παιδιά......

Μετά τη διεθνή και εσωτερική κατακραυγή της πρακτικής χωρισμού των παιδιών από τους μετανάστες γονείς τους που συλλαμβάνονται για παράνομη είσοδο στις ΗΠΑ, ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων, Πολ Ράιαν, ανακοίνωσε σήμερα ότι η Βουλή θα ψηφίσει αύριο Πέμπτη ένα νομοσχέδιο που «θα βάλει τέλος» στην πρακτική του χωρισμού των οικογενειών που περνούν παράνομα στις ΗΠΑ.

«Δεν πιστεύουμε ότι οι οικογένειες πρέπει να χωρίζονται, τελεία και παύλα» δήλωσε ο Πολ Ράιαν μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.

Η πρόταση νόμου που κατέθεσαν οι Ρεπουμπλικανοί, πολύ απλά προβλέπει ότι πλέον και τα παιδιά θα κρατούνται μαζί με τους γονείς τους... «Με το νόμο μας, όταν οι μετανάστες θα διώκονται διότι πέρασαν παράνομα τα σύνορα, οι οικογένειες θα παραμένουν κατά τη διάρκεια όλης της νομικής διαδικασίας, υπό τον έλεγχο του υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας», συνέχισε ο Ράιαν.

Οι Ρεπουμπλικάνοι πλειοψηφούν στο Σώμα όμως αυτός ο νόμος πρέπει, προκειμένου να εγκριθεί, να υπερψηφιστεί κατόπιν από τη Γερουσία όπου η πλειοψηφία είναι σχεδόν οριακή (51-49).

Το νομοσχέδιο προβλέπει επιπρόσθετη χρηματοδότηση προκειμένου το υπουργείο Εσωτερικής Ασφαλείας να μπορεί να «στεγάσει και να φροντίσει τις οικογένειες καθ' όλη τη διαδικασία».

«Πρόκειται προφανώς για (ένα κείμενο) το οποίο συζητήσαμε χθες με τον πρόεδρο και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να το εγκρίνουμε αύριο», συμπλήρωσε ο Πολ Ράιαν. «Μπορούμε να εφαρμόσουμε τους νόμους για τη μετανάστευση χωρίς να διαλύουμε οικογένειες», υπογράμμισε.

Ο Ράιαν είπε ότι σε ένα άλλο σημείο του το σχέδιο νόμου συμπεριλαμβάνει μια λύση για το καθεστώς των «Dreamers», των εκατοντάδων χιλιάδων νέων που έφθασαν παρανόμως στη χώρα και μέχρι την ανάληψη της προεδρίας από τον Ντ. Τραμπ, λάμβαναν αυτομάτως άδεια παραμονής, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες.

Σε ανάδοχους γονείς στις ΗΠΑ ή το Μεξικό τα παιδιά που χωρίστηκαν από τους γονείς τους

Ενδεικτικό πάντως του τι συμβαίνει με τα παιδιά που χωρίστηκαν από τους γονείς τους είναι τα στοιχεία που έρχονται από τη Νέα Υόρκη:

Παιδιά μεταναστών που χωρίστηκαν από τους γονείς τους στα σύνορα με το Μεξικό ενδέχεται να μεταφέρθηκαν κρυφά σε «κέντρο φιλοξενίας» στη Νέα Υόρκη, σύμφωνα με το βίντεο που κατέγραψε τη νύχτα της Τρίτης προς την Τετάρτη ένα τοπικό τηλεοπτικό κανάλι.

Το κέντρο αυτό, που ανήκει στην ένωση «Cayuga Centers», δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο για την υπόθεση αυτή. Στον ιστότοπό της η ένωση εξηγεί ότι τοποθετεί τα παιδιά των μεταναστών σε ισπανόφωνες ανάδοχες οικογένειες, μέχρι να είναι δυνατόν να επιστρέψουν στους συγγενείς τους που έχουν εγκατασταθεί στις ΗΠΑ ή να σταλούν πίσω στη χώρα καταγωγής τους. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Daily News», που επικαλείται μια ομοσπονδιακή πηγή, περισσότερα από 300 παιδιά έχουν σταλεί ήδη στη Νέα Υόρκη

Την Τρίτη ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, Άντριου Κουόμο, ανακοίνωσε ότι η Πολιτεία θα προσφύγει στη δικαιοσύνη κατηγορώντας την κυβέρνηση Τραμπ ότι «παραβιάζει τα συνταγματικά δικαιώματα» των παιδιών και των οικογενειών τους. «Γνωρίζουμε πλέον ότι περισσότερα από 70 παιδιά έχουν τοποθετηθεί σε ομοσπονδιακά κέντρα φιλοξενίας στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης και αναμένουμε ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί, επειδή έχουν επικοινωνήσει και με άλλα κέντρα», ανέφερε σε ανακοίνωση που εξέδωσε. «Η Νέα Υόρκη θα δράσει για να μπει τέλος σε αυτήν την άσπλαχνη και σκόπιμη επίθεση εναντίον των κοινοτήτων των μεταναστών και να μπει ένα τέλος σε αυτή τη βάναυση πολιτική μια και καλή», πρόσθεσε.

απο 902

Το «τέλος»

«Κατηγορηματικός ο Μοσκοβισί: Δεν θα υπάρξει τέταρτο πρόγραμμα», μας ενημέρωσε χτες η «Αυγή», ενόψει και του σημερινού Γιούρογκρουπ που - όπως λένε - θα δώσει και την «τελική λύση» για τις σχετικές με το χρέος διευθετήσεις. Ο επίτροπος Οικονομικών της ιμπεριαλιστικής ένωσης είπε βέβαια κι άλλα «ενδιαφέροντα», όπως για παράδειγμα ότι μόνο στο πλαίσιο του τρίτου - ΣΥΡΙΖΑίικου - μνημονίου η Ελλάδα θα έχει υλοποιήσει «περισσότερες από 450 δράσεις», όπως αποκαλούνται οι αντεργατικές και άλλες αναδιαρθρώσεις προς όφελος του κεφαλαίου. Ολα αυτά, μαζί και τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων, όχι μόνο δεν πρόκειται να τα αγγίξει η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα δεσμεύεται ότι θα τα διατηρήσει και θα τα επεκτείνει. Εξάλλου, το κείμενο που αναμένεται να υπογράψει απόψε κιόλας σχετικά με το «μεταμνημονιακό πλαίσιο εποπτείας» περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ρήτρα «για τη μη αναστροφή των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων», την ξεκάθαρη δέσμευση δηλαδή ότι όλο αυτό το «βουνό» των μέτρων είναι δεδομένο και αποτελεί βάση για τα επόμενα, για τα οποία επίσης δεσμεύεται η κυβέρνηση, όπως φαίνεται και στο Μεσοπρόθεσμο που ψήφισε πριν από λίγες μέρες. Ολα αυτά κατά την κυβέρνηση είναι το ...«τέλος των μνημονίων». Για το λαό είναι η αρχή των επόμενων και ως τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίσει, οργανώνοντας την πάλη του για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των αναγκών του, σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

«Εθνικός αυτοπροσδιορισμός»: Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια!

Δίνουν και παίρνουν οι αναφορές στο «δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού» στις τοποθετήσεις των στελεχών και διαφόρων άλλων προπαγανδιστών του ΣΥΡΙΖΑ στα κανάλια, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες, με αφορμή τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ για το Σκοπιανό. Φτάνουν, μάλιστα, μέσω αισχρών λαθροχειριών, να συνδέουν αυτό το «δικαίωμα» με τον Μαρξ και τον Λένιν, όπως έκανε και ο Αλ. Τσίπρας σε πρόσφατη συνέντευξή του. Και, βάζοντας στο μπλέντερ τον μαρξισμό μαζί με τις κοσμοπολίτικες - αντιδραστικές ιδέες τους, κατηγορούν το ΚΚΕ, επειδή όπως λένε «υπαναχωρεί» από μια δήθεν ...κομμουνιστική αρχή, αυτή της «αυτοδιάθεσης».
Πρόκειται για σκόπιμη διαστρέβλωση, με στόχο να προκαλέσει σύγχυση. Γιατί καμιά σχέση δεν έχει ο «αυτοπροσδιορισμός», που αποτελεί κατασκεύασμα ιμπεριαλιστικών επιτελείων, με την έννοια της «αυτοδιάθεσης των εθνών», που μπήκε στο επίκεντρο του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος στις αρχές του περασμένου αιώνα, σε μια περίοδο που ακόμα ήταν υπό διαμόρφωση τα έθνη - κράτη, παράλληλα με την αποσύνθεση των αυτοκρατοριών (Οθωμανική, Ρωσική, Αυστροουγγρική) και στη συνέχεια τη διάλυση της αποικιοκρατίας.
Ομως, δεν είναι μόνο η σκόπιμη διαστρέβλωση που κάνουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Αλλωστε, ως σοσιαλδημοκράτες είναι εξασκημένοι να εκφυλίζουν προοδευτικές έννοιες, δανεισμένες από τη μαρξιστική φιλολογία.

***

Το κύριο είναι ότι αξιοποιούν αυτήν τη διαστρέβλωση για να παρουσιάσουν ως «φρέσκια» μια έννοια πολύ παλιά και αντιδραστική μέχρι το μεδούλι, παράγωγο της σαπίλας του ιμπεριαλισμού. Και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το βιολί έρχεται δεύτερος... Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο «αυτοπροσδιορισμός» άρχισε να πλασάρεται όλο και πιο πολύ μέσα από επίσημα κείμενα και συμφωνίες ιμπεριαλιστικών οργανισμών και κρατών, όπως της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΟΑΣΕ, για να αξιοποιηθεί πολλαπλώς. Με βάση υποκειμενικές προσεγγίσεις σχετικά με συγκρότηση εθνοτήτων, στο όνομα του αυτοπροσδιορισμού ανακινούνται μειονοτικά ζητήματα, για να αλλάζουν σύνορα κατά το δοκούν. Η λογική λίγο - πολύ είναι να μην αναγνωρίζεται ο αντικειμενικός χαρακτήρας των εθνών, αλλά ο εθνικός προσδιορισμός να γίνεται με βάση υποκειμενικά κριτήρια, διαθέσεις και αντιλήψεις. Δηλαδή καμία σχέση με μαρξισμό...
Από τότε είναι συνεχείς οι εκθέσεις, τα δημοσιεύματα, οι κατά παραγγελία «έρευνες» γύρω από αυτό το ζήτημα από κάθε λογής ινστιτούτα, υπηρεσίες και επιτελεία, πάντα με το προκάλυμμα της προστασίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών. Για παράδειγμα, το Νοέμβρη του 1996 δόθηκε στη δημοσιότητα έκθεση με τίτλο «Ημιτελής Ειρήνη», που συντάχθηκε από τη «Διεθνή Επιτροπή για τα Βαλκάνια», η οποία δημιουργήθηκε από το αμερικανικό ίδρυμα «Κάρνεγκι» και το Ινστιτούτο «Ασπεν». Στην έκθεση γίνεται αναφορά στη «μη αναγνώριση μακεδονικής μειονότητας» από την Ελλάδα και στην «άρνηση του δικαιώματος των μουσουλμάνων της Ελλάδας να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι...». Ακολούθησε, το Δεκέμβρη του 1996, η ετήσια έκθεση της αμερικανικής οργάνωσης «Human Rights Watch» για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία συνέχισε στο ίδιο μοτίβο με την παραπάνω έκθεση, ενώ αντίστοιχες διαπιστώσεις έκαναν τότε το αμερικανικό ΥΠΕΞ και άλλοι οργανισμοί.
Για την Ελλάδα ξεχωρίζει η ιδιαίτερη «σπουδή» που έδειξε από τότε στο ζήτημα του «αυτοπροσδιορισμού» ο Γιώργος Παπανδρέου, ως υπουργός Εξωτερικών το 1999, λέγοντας ουσιαστικά ότι κάθε ομάδα μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται εθνοτικά όπως νομίζει. Υπερασπιζόμενος την αναγνώριση της ύπαρξης τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, έλεγε ότι αυτή η λογική «εκτονώνει τα όποια προβλήματα» και «επιτρέπει να ανθίσουν οι πιο δημοκρατικοί θεσμοί». Αυτά τα έλεγε σχεδόν την ίδια περίοδο που διεξάγονταν οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία, οπότε και ολοκληρώθηκε η διάλυσή της, με το ξεδίπλωμα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και με τη συμμετοχή και της Ελλάδας στον πόλεμο. Ανάμεσα στα προσχήματα που αξιοποιήθηκαν για το ΝΑΤΟικό έγκλημα στα Βαλκάνια ήταν και τα λεγόμενα μειονοτικά ζητήματα και η ...καταπάτηση του «δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού».
Το ΚΚΕ πάντα είχε μέτωπο ενάντια στα αντιδραστικά αυτά ιδεολογήματα, από τη δεκαετία του 1990, με ανακοινώσεις, αποφάσεις, ομιλίες και παρεμβάσεις στελεχών του, αρθρογραφία στον «Ριζοσπάστη», προτάσσοντας τη γνήσια ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς. Για παράδειγμα, το Μάρτη του 2009, η τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, σε ομιλία της στη Διεθνή Διάσκεψη στο Βελιγράδι 10 χρόνια από την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, σημείωνε: «Οι εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία έδειξαν την ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους λαούς στρατηγική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων με την επίκληση της αρχής του λεγόμενου "αυτοπροσδιορισμού ", της δήθεν "υπεράσπισης" των μειονοτήτων, ως προσχήματος για τη δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων, όπως συμβαίνει στο Κόσσοβο και στη Βοσνία κ.α.».

***

Χαρακτηριστικό της υποκρισίας της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της είναι ότι, αν και γενικά υιοθετούν τα συνθήματα του «αυτοπροσδιορισμού», στην πραγματικότητα λειτουργούν με μεγάλη ευελιξία, ανάλογα με τις κατά καιρούς επιδιώξεις τους. Ετσι, βλέπουμε ότι την ίδια στιγμή που στα Βαλκάνια, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι υπερευαίσθητοι σχετικά με τον «αυτοπροσδιορισμό», στήνοντας μέχρι και κράτη - προτεκτοράτα στο όνομά του, όπως το Κόσσοβο, στην Παλαιστίνη λειτουργούν αντίθετα, απαγορεύοντας στο λαό της να έχει πατρίδα και καταπατώντας διεθνείς συνθήκες, ενώ στηρίζουν το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ. Και στις δύο περιπτώσεις, οδηγός για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς είναι η διασφάλιση των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, η διευκόλυνση της καταλήστευσης των λαών, το «διαίρει και βασίλευε» για να προχωρούν πιο εύκολα τα σχέδιά τους.
Η γενική επίκληση λοιπόν σήμερα στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού αντικειμενικά ρίχνει «νερό στο μύλο» του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου, του ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων.
Απάντηση επίσης πρέπει να πάρουν τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ, που φτάνουν να λένε ότι η απόρριψη από το ΚΚΕ του δικαιώματος της ΠΓΔΜ να «αυτοπροσδιορίζεται» δεν είναι ένδειξη φιλίας και αλληλεγγύης στο λαό της. Ο ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζει «αλληλεγγύη» την πρόσδεση νέων χωρών στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τη διευκόλυνση δηλαδή των πολεμοκάπηλων σχεδιασμών στα Βαλκάνια, όπως άλλωστε ομολογείται και στο άρθρο 2 της συμφωνίας των Πρεσπών. Μια τέτοια πολιτική όμως δεν είναι διεθνιστική, αλλά ακραία εχθρική για τους λαούς της περιοχής. Αποδεικνύει ότι ο κοσμοπολιτισμός είναι το όχημα για τη δρομολόγηση νέων επιχειρηματικών σχεδιασμών, ενώ η «εθνική αυτοδιάθεση» εργαλείο αντιμετώπισης ανταγωνιστών τους. Γι' αυτό αποτελούν την άλλη όψη του εθνικισμού, προετοιμάζοντας ιδεολογικά νέες επεμβάσεις και ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις.

Δ. Π.

Προκαλούν οι θύτες

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 2017 καταγράφηκε ρεκόρ εκτοπισμένων από τις εστίες τους παγκοσμίως. Οι πρόσφυγες έφτασαν τα 68,5 εκατ. ανθρώπους, με μετριοπαθείς μάλιστα υπολογισμούς, αν αναλογιστεί κανείς ότι χιλιάδες κατατρεγμένοι δεν εντοπίζονται από κανέναν μηχανισμό καταγραφής.
Κάθε μέρα εκτοπίζονται 44.500 άτομα, περίπου οι μισοί απ' αυτούς εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων.
Μάλιστα, ο αριθμός όσων εγκατέλειψαν πέρυσι τις πατρίδες τους γι' αυτόν το λόγο, ανάμεσά τους οικογένειες με μικρά παιδιά, αυξήθηκε κατά 2,6 εκατ. σε σχέση με το 2016, στοιχείο που μαρτυρά την ένταση της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης σε περιφερειακό επίπεδο.
Για την πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων, βέβαια, την κόλαση του πολέμου διαδέχεται ο Γολγοθάς της περιπλάνησης και του εγκλωβισμού, των κλειστών συνόρων και της εκμετάλλευσης στον καπιταλιστικό «παράδεισο» της ΕΕ, που αποτελεί βασικό προορισμό των προσφυγικών ροών, για όσους βέβαια καταφέρουν να επιβιώσουν στη διαδρομή.
Αυτό μαρτυρούν οι χιλιάδες πρόσφυγες που ζουν στοιβαγμένοι και διπλά εγκλωβισμένοι στα νησιά του Αιγαίου, το πρόσφατο παράδειγμα με το πλοίο που απώθησαν οι ιταλικές αρχές, οι χιλιάδες νεκροί στα νερά της Μεσογείου, το σταγονόμετρο στην παροχή ασύλου, οι οικογένειες που ζουν χωριστά και διάσπαρτες σε κράτη - μέλη της ΕΕ.
Το μαρτυρούν όμως και η άγρια εκμετάλλευση που δέχονται όσοι καταφέρουν να στεριώσουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα, η γκετοποίησή τους, ο μηχανισμός χειραγώγησης και καταστολής που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους, απειλώντας κάθε στιγμή με αφαίρεση των «νόμιμων» εγγράφων και με απέλαση.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, τα διαγγέλματα και τα λόγια συμπάθειας της ΕΕ με αφορμή τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων μόνο αγανάκτηση και οργή προκαλούν.
Δικό τους έργο είναι, μαζί με τους «συμμάχους» τους στο ΝΑΤΟ, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Συρία, στο Αφγανιστάν, σε χώρες της Αφρικής και αλλού, στον ανταγωνισμό τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Δικό τους έργο είναι η συμφωνία με την Τουρκία, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου γεωπολιτικού παζαριού, που ορθώνει τείχη προς την ΕΕ για τους πρόσφυγες και ευθύνεται για το θάνατο εκατοντάδων απ' αυτούς στο Αιγαίο. Που παίζει την τύχη και τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων στα ζάρια της αντιπαράθεσης ΝΑΤΟ - Τουρκίας και Τουρκίας - ΕΕ.
Δικό τους έργο και της ελληνικής κυβέρνησης είναι ο διπλός εγκλωβισμός στα νησιά, η διαβίωση σε άθλιες συνθήκες, οι καθυστερήσεις στις διαδικασίες έγκρισης του ασύλου, η αφόρητη κατάσταση που δημιουργείται και για τους εγκλωβισμένους αλλά και για τους κατοίκους αυτών των περιοχών.
Δικό τους έργο είναι επίσης οι διάφορες ΜΚΟ, που αλωνίζουν στα κέντρα υποδοχής ως «κράτος εν κράτει», πολλές από τις οποίες είναι συνδεδεμένες με ιμπεριαλιστικά κέντρα και μονοπωλιακά συμφέροντα.
Δικά τους είναι και τα σχέδια για τη δημιουργία νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης στη Βόρεια Αφρική και στα Βαλκάνια, προκειμένου να σφραγιστεί ανεπίστρεπτα ο «νότιος διάδρομος» και να θωρακιστεί η κεντρική και βόρεια Ευρώπη από τις μεταναστευτικές ροές.
Μάλιστα, η Αλβανία και η ΠΓΔΜ δηλώνουν πρόθυμες να φιλοξενήσουν τέτοιες υποδομές, ως «πειστήριο» ευθυγράμμισης με την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και σ' αυτόν τον τομέα, προκειμένου να επιταχυνθεί η ένταξή τους στις ευρωατλαντικές δομές.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι συνένοχη, μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης, όπως προσπαθεί προκλητικά να παρουσιαστεί, με τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις στελεχών της τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα.
Στηρίζει ενεργά τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη συμφωνία με την Τουρκία, αποθεώνει την ευρωπαϊκή πολιτική στο Μεταναστευτικό, όπως έκανε τις προάλλες ο πρωθυπουργός εκθειάζοντας τη στάση της Γερμανίας και της Μέρκελ.
Παράλληλα, η κυβέρνηση αξιοποιεί το Μεταναστευτικό για να ενισχύσει τα κάλπικα δίπολα στην ΕΕ και στην Ελλάδα, ανάμεσα σε «προοδευτικούς» και «συντηρητικούς», «ανθρωπιστές» και «ακροδεξιούς», «λαϊκιστές» και «αλληλέγγυους».
Κρύβει ότι η πολιτική της ΕΕ και στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό επιβάλλεται από τις ανάγκες και το σχεδιασμό του κεφαλαίου και ότι είναι μέρος των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται παγκοσμίως και στους οποίους η Ελλάδα διεκδικεί αναβαθμισμένη εμπλοκή.
Τα δάκρυά τους για τους πρόσφυγες είναι κροκοδείλια. Κι αυτό πρέπει να τους το χρεώσει ο λαός, εντείνοντας την πάλη, μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και ελευθερία μετακίνησης, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο σάπιο σύστημα που παράγει φτώχεια, εκμετάλλευση και προσφυγιά.