Φασίστας ποζάρει με παπουτσάκι νεκρού προσφυγόπουλου

Κατιούσα

Σκηνικά που παραπέμπουν κυριολεκτικά σε ναζιστική δράση βιώνουμε αυτές τις μέρες στα χώρα μας και η λέξη “φρίκη” είναι πολύ λίγη για να τα περιγράψει. Ανάμεσα στους διάφορους αυτόκλητους “υπερασπιστές του έθνους” απέναντι σε άοπλους πεινασμένους ανθρώπους, βρέθηκε και κάποιος ο οποίος ανάρτησε φωτογραφία που τον δείχνει σε βάρκα να κρατάει εμφανώς ευχαριστημένος ένα βρεφικό παπουτσάκι, το οποίο ο ίδιος περιγράφει ως “απομεινάρι από πνιγμένο λαθρομεταναστόπουλο”. Δεν έχει καμία σημασία αν πρόκειται για κάποιο πραγματικό περιστατικό για το οποίο δεν υπάρχει μέχρι στιγμής ενημέρωση, ούτε το πότε και σε ποιο ακριβώς σημείο τραβήχτηκε η φωτογραφία. Κατά μία άποψη, αν όλο αυτό έχει σκηνοθετηθεί πιστοποιεί ακόμα περισσότερο τη νοσηρότητα αυτού που σκέφτηκε κάτι τόσο απάνθρωπο.
Αυτό είναι το πρόσωπο του φασισμού, που δε χρειάζεται αγκυλωτούς σταυρούς και ζιγκ χάιλ για να είναι εξίσου επικίνδυνος για την ανθρωπότητα, αφού μόνο οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν. Κατά τα λοιπά, δεν μπορούμε παρά να προσυπογράψουμε όσα ανέφερε στη σχετική ανάρτησή της η δημοσιογράφος Έλενα Ακρίτα:
«Ή αυτός ή εμείς.
Αυτός είναι ο Σώτος.
Ο Σώτος ο χέστης που κρύβεται πίσω από ψευδώνυμο.
Ο Σώτος επιδεικνύει ως τρόπαιο το παπουτσάκι ενός νεκρού παιδιού.
Ο Σώτος είναι κουκουλοφόρος στην Κατοχή.
Ο Σώτος ανάβει φούρνους στο Αουσβιτς.
Ο Σώτος είναι ο Ναζί της Νύχτας των Κρυστάλλων.
Ο Σώτος είναι βασανιστής στη Μακρόνησο.
Ο Σώτος είναι ο καταδότης στη χούντα.
Ο Σώτος είναι δουλέμπορος.
Ο Σώτος είναι νταβατζής ανήλικων.
Ο Σώτος είναι λαθρέμπορος οργάνων.
Ο Σώτος είναι το καρκίνωμα στον πλανήτη.
Ο Σώτος δεν είναι Έλληνας. Ο Σώτος είναι προδότης της πατρίδας του.
Μην γίνεις σαν τον Σώτο.
Μην επιτρέψεις στα παιδιά σου να φτύνουν στον τάφο σου.
#είμαστε_πολλοί_είμαστε_παντού»

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Συμμετέχει στο εθνικιστικό σόου που έχει στηθεί στον Έβρο

Από atexnos2019 atexnos2019

Στη γέφυρα του Πετάλου Φερών μετέβη, σήμερα το πρωί, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Β’, ο οποίος ευχήθηκε καλή δύναμη στα στελέχη του Στρατού, της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας, που δρουν στην περιοχή για την αποτροπή των μεταναστευτικών ροών. Για τους πρόσφυγες-μετανάστες και το δράμα που ζουν, δεν ψέλλισε κουβέντα. Αυτοί προφανώς είναι παιδιά κατώτερου θεού.
Ο κ. Ιερώνυμος, ο οποίος πραγματοποιεί, σήμερα, επίσκεψη στον Έβρο, συνομιλώντας με τον διοικητή της ΧΙΙ μεραρχίας πεζικού Αλεξανδρούπολης Άγγελο Χουδελούδη, δήλωσε: «Αισθάνομαι συγκίνηση και υπερηφάνεια. Λυπάμαι αυτές τις ψυχές των ανθρώπων που σπρώχνονται προς τα εδώ, γιατί γίνονται εργαλεία στα χέρια των άλλων. Πρέπει, εμείς που είμαστε εδώ που φτάνουν τα ευρωπαϊκά σύνορα, να είμαστε απαιτητικοί, ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια μπροστά σε τέτοια φαινόμενα. Ο λαός μας σας αγαπάει (σ.σ. τους ένστολους) πάρα πολύ και ένοιωσε περήφανος αυτές τις ημέρες, βλέποντας έστω αυτές τις τραγικές σκηνές, οι οποίες προβάλλονται για να δημιουργούν και εντυπώσεις πολλές φορές. Αισθανθήκαμε ότι κάτι σπουδαίο γίνεται σε αυτόν τον χώρο και ο στρατός μας είναι εκείνος ο οποίος πρωτοστατεί, προχωρεί κι εμείς καμαρώνουμε και προσευχόμαστε».
Άραγε, γιατί «καμαρώνει και προσεύχεται» ο Αρχιεπίσκοπος και η Εκκλησία; Για το κλίμα εθνορατσισμού που στήνεται με επίκεντρο τον Έβρο; Για την καταστολή των δυνάμεων ασφαλείας απέναντι σε άοπλους ανθρώπους, γυναίκες και παιδιά; Ή μήπως για το γεγονός ότι η Ελλάδα ακολουθεί κατά γράμμα τις ευρωνατοϊκές συνθήκες, εγκλωβίζοντας μετανάστες και πρόσφυγες στα σύνορα;
Ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος χάρισε στους άνδρες των σωμάτων ασφαλείας από μία Καινή Διαθήκη, ευχήθηκε «να υλοποιηθούν τα όσα ανακοίνωσαν χθες οι Ευρωπαίοι ηγέτες από τις Καστανιές και όταν ξανάρθουμε να είναι όλα ειρηνικά και όμορφα». Αλήθεια, τι ανακοίνωσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες πέραν των ευχολόγιων και της εμμονής στην ίδια βάρβαρη και αδιέξοδη πολιτική;
Από την πλευρά του, ο διοικητής κ. Χουδελούδης διαβεβαίωσε ότι υπάρχει ενιαία γραμμή και ενιαίος τρόπος λειτουργίας των Σωμάτων Ασφαλείας, που συνεργάζονται νυχθημερόν. «Όλοι μαζί και οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας μια γροθιά. Μας υποστηρίζει ο λαός από πίσω, με πρωτεργάτη την Εκκλησία πάντα», τόνισε, ενώ αναφερόμενος σε όσους επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα στη χώρα, σημείωσε: «εμείς τους λέμε την αλήθεια, αυτοί έχουν παραπλανηθεί, δεν φταίνε».
Επόμενος σταθμός της επίσκεψης του κ. Ιερώνυμου είναι οι Καστανιές, στο βόρειο τμήμα του νομού. Τον Αρχιεπίσκοπο συνοδεύουν οι μητροπολίτες Διδυμότειχου, Ορεστιάδος & Σουφλίου Δαμασκηνός, Ξάνθης & Περιθεωρίου Παντελεήμων, Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος και Μαρωνείας & Κομοτηνής Παντελεήμων.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Όλες οι κυβερνήσεις έχουν στηρίξει πολιτικά και στρατιωτικά τις αιτίες του προσφυγικού προβλήματος (VIDEO)

 

Η στρατηγική όλων των άλλων κομμάτων ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι το «καλύτερο παιδί» των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης «χρεοκόπησε στην πράξη», τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, μιλώντας στη Βουλή για τα όσα συμβαίνουν στον Έβρο.

Υπογράμμισε ότι η αιτία του προσφυγικού προβλήματος είναι οι επεμβάσεις, οι πόλεμοι, ο διαμελισμός κρατών που στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα, «όχι μόνο πολιτικά, αλλά και στρατιωτικά».

Με αφορμή τον υποκριτικό «καυγά» των άλλων κομμάτων, σημείωσε πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε την απαράδεκτη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας και η κυβέρνηση της ΝΔ τη συνεχίζει. Επίσης, ανέφερε πως τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είπαν κουβέντα για την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, την οποία «πρώτοι χαιρέτισαν οι ΗΠΑ, η ΕΕ, τα ίδια και έρχονται και κάνουν δηλώσεις από τον Έβρο».

Σε σχέση με τον «καυγά» περί «κλειστών» ή «ανοιχτών» συνόρων, ο Θ. Παφίλης τόνισε πως ο κοσμοπολιτισμός είναι το ίδιο επικίνδυνος με τον εθνικισμό. «Η αναγκαία φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθούν ακροδεξιές φωνές και δράσεις», πρόσθεσε. Παράλληλα, κάλεσε την κυβέρνηση να «μαζέψει» τις παραστρατιωτικές ομάδες που έχουν δημιουργηθεί σε νησιά και παίρνουν το νόμο στα χέρια τους.

902.gr

“Εχθές εμείς οι Αλβανοί. Σήμερα οι Αφγανοί, οι Σύροι, οι Πακιστανοί, οι Σομαλοί. Αύριο μπορεί εσύ…”

Κατιούσα

Οι ημέρες αυτές ξυπνάνε μνήμες. Όταν εμείς οι Αλβανοί μπαίναμε σε σαπιοκάραβα και βρισκόμασταν πνιγμένοι στον πάτο της θάλασσας η αλλιώς οι πρώτες μας γνωριμίες με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Όχι πριν 100 χρόνια. Ούτε πριν 50.
23 χρόνια έχουν περάσει από τις 28 Μαρτίου του 1997 όταν το σαπιοκάραβο “kateri i rades” έφευγε από το λιμάνι της πόλης Αυλώνα(Vlora) με κατεύθυνση το λιμάνι του Μπριντιζι.
Στην χώρα μόλις είχε ξεσπάσει μία άνευ προηγουμένου εξέγερση στα σύγχρονα ευρωπαϊκά χρονικά και ο αλβανικός λαός είχε πάρει τα όπλα. Διάφοροι ντόπιοι επιχειρηματίες με την συνεργασία και της τότε κυβέρνησης, είχαν κατακλεψει έναν ολόκληρο λαό μέσω διαφόρων εταιριών τύπου επενδυτικές τράπεζες όπου καλούσαν τον κόσμο να βάλει τα λεφτά του υποσχόμενοι τριπλασιασμό των κερδών εντός ολίγων ημερών.
Ήταν η τέλεια κομπίνα.
Το αποτέλεσμα λοιπόν ήταν ο κόσμος να τσιμπήσει μαζικά κι ολόκληρες περιουσίες να αλλάξουν χέρια μέσα σε μια νύχτα. Αλβανοί μετανάστες επέστρεφαν μαζικά στην χώρα και έχωναν ότι λεφτά είχαν βγάλει δουλεύοντας στις οικοδομές και τα χωράφια. Πουλήθηκαν σπίτια, οικόπεδα, επιχειρήσεις. Η απόλυτη παράνοια. Έτσι, υπό το βάρος της φτώχειας και του χάους που επικράτησε ο Αλβανικός λαός ξαναζούσε ένα δεύτερο κύμα μετανάστευσης μετά από εκείνο του ’90-’91. Ήταν εκείνες οι πρώτες μέρες και εβδομάδες…
Στις 28 Μαρτίου του 1997 ένα μικρό πλοιάριο ονόματι “kateri i rades” έφευγε από το λιμάνι του Αυλώνα προς την Ιταλία με πάνω από 140 ψυχές πάνω του. Κάπου στα μέσα της διαδρομής, μια ιταλική κορβέτα του λιμενικού ονόματι Sibilla θα το πλησιάσει και θα το εμβολίσει. Στόχος του το push back. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να το χτυπήσει τόσο άσχημα που μέσα σε 8 μόλις λεπτά να το βουλιάξει. Πάνω από 100 άνθρωποι θα βρεθούν πνιγμένοι. Η πλειοψηφία μανάδες με τα μωρά στην αγκαλιά τους που ήταν μέσα στο καράβι και δεν πρόλαβαν να βγουν. Κάποιους δεν τους βρήκαν ποτέ κι ακόμα αγνοούνται.
Ήταν και παραμένει μια απ τις μεγαλύτερες τραγωδίες της χώρας.
Ήταν και παραμένει μια απ τις μαζικότερες κρατικές δολοφονίες των τελευταίων ετών. Ένα έγκλημα με στόχο μετανάστες.
Ακόμα θυμάμαι το κλάμα και τον πόνο κοντινών μου ανθρώπων εδώ στην Ελλάδα όπου είχαν συγγενείς στο καράβι αυτό. Κι ας ήμουν 12 χρονών. Μόλις 2 χρόνια πριν, στα 10 μου χρόνια κι εγώ ο ίδιος περπατούσα τα Ελληνοαλβανικά βουνά για να έρθω Ελλάδα.
Εχθές εμείς οι Αλβανοί. Σήμερα οι Αφγανοί, οι Σύροι, οι Πακιστανοί, οι Σομαλοί. Αύριο μπορεί εσύ…
Δεν ξεχνάμε γιατί ακόμα στάζουν τα κορμιά μας..
Δεν ξεχνάμε γιατί το χρωστάμε σε όλους αυτούς που βρέθηκαν νεκροί “κρεμασμένοι” η δεν βρέθηκαν ποτέ στα κάθε λογής σύνορα αυτού του κόσμου…

(Από τον τοίχο του Larent Koka)

Δεσμοφύλακες και εγκληματίες πολέμου...*

Γίνεται πολύς λόγος τις τελευταίες ημέρες για «θεαματική αλλαγή» στην πολιτική της Ελλάδας στο προσφυγικό ή και στα εθνικά της ζητήματα. Ο λόγος αυτός ερμηνεύει ως ριζοσπαστικές ανατροπές τις δύο κινήσεις στις οποίες προέβη η ελληνική κυβέρνηση μετά τις εξελίξεις που πυροδότησαν τα γεγονότα στο Ιντλίμπ της Συρίας. Η πρώτη ήταν η έκφραση έμμεσων αντιρρήσεων στην σύνοδο των εκπροσώπων των κρατών μελών στο ΝΑΤΟ για το ψήφισμα συμπαράστασης στην Τουρκία η οποία -κατά το ΝΑΤΟ- δέχεται επίθεση από τους Σύρους στο συριακό έδαφος. Το «έμμεσων» αναφέρεται στο αιτιολογικό της ελληνικής θέσης – η ελληνική αντιπροσωπεία δεν θα είχε αντίρρηση να «συμπαρασταθεί» στην Τουρκία εάν στο ανακοινωθέν υπήρχε κάποια μνεία ή υπόμνηση του προσφυγικού δηλαδή της ανάγκης εφαρμογής της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας.

Η δεύτερη κίνηση ήταν η απόφαση για «κλείσιμο» των ανατολικών συνόρων της χώρας, δηλαδή για κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων στο «σφράγισμα» των περασμάτων προς την Ελλάδα και την «ανάσχεση» των προσφυγικών ρευμάτων. Και οι δύο αυτές κινήσεις συνοδεύτηκαν από πλήθος παρεμβάσεων κυβερνητικών παραγόντων και διπλωματών σε ηγέτες, κυβερνήσεις και συλλογικά όργανα του «δυτικού» κόσμου, ειδικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να εντοπίσει κανείς ψήγματα διαφορετικής πολιτικής αντίληψης και ακόμα λιγότερο «ριζοσπαστικής στροφής» της ελληνική πολιτικής στις δύο αυτές κινήσεις. Ούτε η μία, ούτε η άλλη έρχονται σε αντίθεση με τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το αντίθετο μάλλον, εξυπηρετούν και επικοινωνιακά και πολιτικά τους τελευταίους. Αντίθετα δε ελάχιστα εξυπηρετούν την επίλυση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Να σταθούμε λίγο εδώ.

Τα περί «στεγανοποίησης» των ανατολικών συνόρων της χώρας είναι απλά μια διακήρυξη με επικοινωνιακό, αποκλειστικά και μόνο, χαρακτήρα. Η μαζική κινητοποίηση στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων ίσως αποδώσει κάποια βραχύχρονα αποτελέσματα στα 192 χιλιόμετρα των χερσαίων συνόρων στον Έβρο.
Λέμε βραχύχρονα για είναι περίπου αδύνατο να διατηρηθεί κινητοποίηση δυνάμεων σε αυτή τη κλίμακα για μακρό χρονικό διάστημα. Το αδύναμο όμως σημείο του σχεδιασμού αφορά τα θαλάσσια σύνορα, η στεγανοποίηση των οποίων είναι σχεδόν αδύνατη λόγω της γεωγραφίας. Τις ημέρες αυτές της γενικής κινητοποίησης και παρόλα τα μέτρα που είχαν ληφθεί περισσότερα από χίλια άτομα πέρασαν μέσα στην Ελλάδα με τον καιρό μοναδικό ρυθμιστή των αριθμών.

Η από την πλευρά της κυβέρνησης επικέντρωση της προσοχής σε συγκεκριμένα φυλάκια στα σύνορα του Έβρου είχε μάλλον επικοινωνιακό χαρακτήρα. Ειδικά καθώς χρειαζόταν επειγόντως μια «αποκατάσταση» του κύρους των διμοιριών των ΜΑΤ που λίγες ημέρες νωρίτερα είχαν συμπεριφερθεί ως παρακρατικές συμμορίες στα νησιά του Αιγαίου.


«Αποκατάσταση» κύρους χρειαζόταν όμως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός που έσπευσε να επισκεφθεί, ως ξεναγός Ευρωπαίων αξιωματούχων, τον Έβρο, για να διαπιστώσει ότι «δεν περνά κανείς, όλη η κοινωνία είναι ενωμένη…».

Φυσικά δεν γίνεται καμία συζήτηση για τα δυτικά σύνορα της χώρας. Τι θα γίνει δηλαδή με εκείνη την «δίκαιη κατανομή» των βαρών του προσφυγικού ανάμεσα στους εταίρους της Ε.Ε., η οποία, ως διακήρυξη, περιλαμβάνεται σε πλήθος συμφωνίες, υπομνήματα, ανακοινώσεις και συνυποσχετικά. Πολύ λίγα από τα όσα εκεί προβλέπονται έχουν εφαρμοστεί σε βαθμό που αυτή η πλευρά των συμφωνηθέντων τείνει να ξεχαστεί. Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα έχοντας αναγκαστικά ανοικτά τα ανατολική της σύνορα και κλειστά τα δυτικά της, μετατρέπεται προοδευτικά σε αποθήκη ανθρώπων – ανθρώπων χωρίς ελπίδα και χωρίς επιλογές.

"Ελληνική Δημοκρατία"/ 2020 edition

Η προηγούμενη κυβέρνηση εμφανώς δεν καταλάβαινε το τί υπέγραφε και με τι συμφωνούσε. Έβαλε τις βάσεις για τη δημιουργία της παρούσας κατάστασης κερδίζοντας χρόνο. Μερικά στελέχη της, όπως ο κος Λιάκος ο οποίος επιθυμεί να υποδεχθεί η χώρα μας ένα τουλάχιστον εκατομμύριο ακόμα μετανάστες, ή συνειδητά προβοκάρουν ή, το πιθανότερο, δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Η τωρινή, για να δείξει αποφασιστικότητα. επιχείρησε να εφαρμόσει συνταγές «Νόμου και Τάξης». Το αποτέλεσμα ήταν κωμικοτραγικά αποκαρδιωτικό: το μόνο που κατάφερε ήταν να εξευτελίσει τους «πυλώνες» της σχετικής πολιτικής της, τις υπερτιμημένες μονάδες των ΜΑΤ.

Και έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Όπου στις ήδη δύσκολες παραμέτρους του ζητήματος προστέθηκε και η χρήση του προσφυγικού ως επιθετικού εργαλείου από την τουρκική κυβέρνηση. Να σημειώσουμε ότι οι σχετικές κινήσεις της τουρκικής πλευράς δεν δημιούργησαν το πρόβλημα. Απλούστατα εκμεταλλεύθηκαν το αδιέξοδο το οποίο είχε ήδη δημιουργηθεί για να προωθήσουν δικές τους επιθετικές, εκβιαστικές, ή έστω επικοινωνιακές ανάγκες και πολιτικές.

Η όλη κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί αφήνει δύο μόνο επιλογές στην ελληνική πλευρά. Η πρώτη είναι να γίνει η Ελλάδα χώρα-φυλακή και οι Έλληνες λαός δεσμοφυλάκων. Σχεδιάζονται πολλά για «κλειστές δομές», για ξερονήσια, για στρατόπεδα συγκέντρωσης…. Με τι κόστος (όχι μόνο οικονομικό – ηθικό και πολιτικό επίσης), για πόσο καιρό, με ποιες συνθήκες, κανείς δεν ασχολείται με τις κρίσιμες παραμέτρους του ζητήματος. Η δεύτερη είναι να ανέβει κατακόρυφα η ένταση της αποτροπής στα θαλάσσια κυρίως περάσματα. Αυτό όμως σημαίνει βυθίσεις σκαφών, πνιγμένους, θύματα, μη διάσωση, χρήση πυρών και τα τοιαύτα… Εδώ το ηθικό – ίσως και το νομικό – βάρος φαίνεται ασήκωτο. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι θα βρουν «κατανόηση» τυχόν ακρότητες της χώρας μας στον διεθνή χώρο; Το σφράγισμα των συνόρων απέναντι στην αποφασιστικότητα -υποκινούμενων ή μη – δυστυχισμένων εμπεριέχει πολλή βία, στα όρια των εγκλημάτων πολέμου. Μπορεί να σηκώσει το βάρος αυτό η χώρα μας, έστω οι κυβερνήσεις της;


Και κάτι ακόμα. Για να γίνεις πειστικός δεσμοφύλακας ή δήμιος αμάχων, πρέπει πρώτα να γίνεις φασίστας. Ρίξτε μια ματιά στα όσα συμβαίνουν στις ακτές των νησιών, δείτε τους ένοπλους αγρότες που με τα τρακτέρ στον Έβρο έχουν βγει για «σαφάρι» εναντίον γυναικοπαίδων, και θα καταλάβετε τι εννοώ. Και οι μεν πρακτικές των φασιστών εξυπηρετούν πολλούς. Τους δε φασίστες αυτούς καθ’ εαυτούς, και τα κράτη που τους υποθάλπτουν, τελικά, δεν τους συμπαθεί κανένας. Και το στίγμα αυτό απλώνεται, μαυρίζει όλη την κοινωνία.

Αλήθεια ποιος θα σπεύσει να συνδράμει μια στιγματισμένη χώρα, είτε ως χώρα στρατοπέδων μαρτυρίου, είτε ως χώρα εγκλημάτων κατά αμάχων; Ποιος θα την πιστέψει όταν θα ζητήσει συμπαράσταση απέναντι στους επιθετικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας; Για να μην πω ότι η ίδια η Τουρκία θα βρει ένα ηθικό επιπλέον πάτημα για να μειώσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας: να παρέμβει λόγου χάρη για «ανθρωπιστικούς λόγους» (είναι πολύ της μόδας) σε κάποιο από τα νησιά κολαστήρια πιστών μουσουλμάνων. Είναι πολύ διδακτικές, σε αυτό το πεδίο, οι επικοινωνιακές τεχνικές των Τούρκων στις σημερινές, σχετικά ήπιες, συνθήκες.

Η μόνη διέξοδος από το πολυεπίπεδο αυτό αδιέξοδο είναι η ριζική, η ουσιαστική αλλαγή πολιτικής. Αλλά για να γίνει αυτό η προϋπόθεση είναι να αισθανθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις ότι κυβερνούν ελεύθερο λαό και ανεξάρτητο κράτος. Κοιτώντας προς την μεριά των κκ Τσίπρα και Μητσοτάκη (και όχι μόνο) ο καθείς αντιλαμβάνεται ότι ζητώντας τα παραπάνω έχουμε ήδη διαβεί το κατώφλι της επιστημονικής φαντασίας. Δυστυχώς μάλλον θα το πιούμε το πικρό ποτήρι ως τον μαύρο του πάτο….

Του Γιώργου Μαργαρίτη από τον "Ημεροδρόμο"

*Ο τίτλος και η διαμόρφωση του κειμένου είναι δικά μας

ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΟΧΕΤΟΣ

Στο πενηντάλεπτο  βίντεο, στο οποίο  η ηλεκτρονική εφημερίδα «ΣΤΟ ΝΗΣΙ» κατέγραψε αντιδράσεις  κάποιων κατοίκων της Λέσβου προς εξαθλιωμένους ανθρώπους μέσα σε μια φουσκωτή βάρκα στο λιμάνι της Θέρμης, μοιάζει να αποτυπώνεται στο λόγο και τη συμπεριφορά αυτής της ομάδας  αφτιασίδωτος ο φασισμός,  που τολμά πια χωρίς προσχήματα να εκδηλώνεται. 

       Κι όσο  η κυρίαρχη εξουσία χρησιμοποιεί φασιστική προπαγάνδα, φασιστικές πρακτικές, τόσο λιγότερο χρησιμοποιείται ο όρος φασισμός για να περιγράψει αυτές ή  ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση. Βρίσκεται πάντα ένα καλό πολιτικό επιχείρημα για να θεωρηθεί πως αυτός ο όρος, ο φορτωμένος με τέτοια ανήκουστα εγκλήματα, είναι ακατάλληλος και προτιμώνται όροι όπως ακροδεξιά, εθνικισμός, ριζοσπαστισμός κλπ. ενώ η έννοια του πατριωτισμού δεινοπαθεί και ο όρος ασφάλεια έχει την τιμητική του.

          Και στη χώρα μας  η κυβέρνηση σαν εθνικό καθήκον παρουσιάζει την φασιστικής εμπνεύσεως  πολιτική της, που εφαρμόζει  στους εξαθλιωμένους των πολέμων. Κι από κοντά αποθρασύνθηκαν κάθε είδους φασιστοειδή, όπως οι πρωταγωνιστές στο βίντεο, που αισθάνονται πια αρκετά προστατευμένα από την κεντρική εξουσία για να ξεμυτίσουν τα θρασύδειλα και να σκορπίσουν το δηλητήριό τους.  

         Ο νέος φασισμός διαμορφώνεται μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο της εποχής μας. Πριν απροκάλυπτα καταλάβει την εξουσία, ο φασισμός αρχίζει και αναγνωρίζεται σε κείνη τη στάση ζωής η οποία βασίζεται σ’ ένα αποκαλυπτικό και βάρβαρο όραμα του κόσμου που απαιτεί ανελέητο πόλεμο για να εξοντωθεί ένας κακός και πονηρός εχθρός ο οποίος θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση ενός έθνους ή ενός πολιτισμού. Εύκολος στόχος στις μέρες μας, κι ακίνδυνος για την εξουσία της κυρίαρχης τάξης, οι πρόσφυγες και μετανάστες. Η ίδια η κυβέρνηση, εξυπηρετώντας τους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς στόχους, φαίνεται απρόθυμη να ασκήσει πολιτική με τα διπλωματικά μέσα που και το αστικό καθεστώς έχει στη διάθεσή του και  ανοίγει το δρόμο για εξάλειψη δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κι αν με εθνικιστικές μεγαλοστομίες στοχοποιεί σαν μέγιστη απειλή τους εξαθλιωμένους των πολέμων είναι γιατί θεωρεί πως δεν τη συμφέρει ούτε να διαμαρτυρηθεί στην ΕΕ για την υποχρέωση που έχει  αναλάβει με  κανονισμό του Δουβλίνου  να σταματά τις μεταναστευτικές ροές  ούτε να αντιδρά στο ΝΑΤΟ που δημιουργεί τις στρατιές προσφύγων με τις επεμβάσεις του, στις οποίες συμμετέχει και η χώρα ποικιλοτρόπως και όχι και τόσο αφανώς πια.

      Σ΄ όλη την Ευρώπη  όλο και διευρύνεται η εξοικείωση με φασιστικές πρακτικές, καμουφλαρισμένες σε δράσεις για προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, για υποστήριξη  δικαιωμάτων, για εξασφάλιση ποιότητας ζωής που απειλούνται από τους εξαθλιωμένους, οι οποίοι κατηγορούνται για την απροθυμία τους να αφομοιωθούν πολιτιστικά. Κι έτσι η  επιστροφή στον έλεγχο των συνόρων δικαιολογείται να βρίσκεται στο στόμα όλων των πολιτικών ηγετών απελευθερώνοντας εθνικιστικές φωνές που θρασύτατα κραυγάζουν για  εθνικό καθήκον και φυλετική καθαρότητα.

           Αυτές τις μέρες πάνω στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου η κυβέρνηση με τις ενέργειές της στήνει παραμάγαζα πατριδοκαπηλίας με εκκλήσεις για εθνική ομοψυχία και  ιαχές πολεμικές εναντίον εξαθλιωμένων, επιτρέποντας τον  φασιστικό οχετό να πλημμυρίσει όλη την χώρα. Με άναρθρες κραυγές και μιμήσεις πολεμικών αλαλαγμών αποκρύπτεται η αντιλαϊκή και κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζεται και τα καπιταλιστικά συμφέροντα  που την επιβάλλουν εδώ και χρόνια.  Από κοντά και τα ΜΜΕ που βρήκαν ευκαιρία να παρουσιάσουν σαν προσομοιώσεις πολέμου τις επιθέσεις εναντίον των εξαθλιωμένων. Θεαματικές κινήσεις στήριξης προς τις δυνάμεις ασφαλείας στον Έβρο εκθειάζονται, όπως της  ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ που θριαμβευτικά ανακοινώνει πως στέλνει τρόφιμα και αναλώσιμα στους φύλακες στα σύνορα, χωρίς ν’ αντιλαμβάνονται πως εξευτελίζεται ένα κράτος που δεν μπορεί να εξασφαλίσει  ούτε τη διατροφή των οργάνων του.   

         Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης με τους επικεφαλής των τριών θεσμών της ΕΕ, που ευθύνεται για τη δημιουργία του προβλήματος, σε ρόλο στρατηγού που θριαμβευτικά επιδεικνύει την νίκη του, δεν εφείσθη κατηγοριών εναντίον της Τουρκίας  στην περιοδεία του στον Έβρο, την ίδια στιγμή που καμιά διπλωματική κίνηση εναντίον της δεν έχει κάνει. 

Προς το παρόν μοιάζει να έχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα η πολιτική του. Και όχι δεν είναι η αναχαίτιση του …εχθρού με την μορφή των εξαθλιωμένων.  Όπως ο Ερντογάν τους χρησιμοποιεί για να εκβιάσει την ΕΕ, το ίδιο κάνει και ο Κ. Μητσοτάκης σε μικροπολιτικό όμως επίπεδο. Κτίζει το φασισμό στην κοινωνία πάνω σε κοινωνικά στρώματα που μοιάζουν καταδικασμένα στις στερήσεις και νιώθουν κοινωνική ταπείνωση έχοντας πληγεί από την κρίση υλικά και πολιτικά. Χρησιμοποιώντας λοιπόν τους εξαθλιωμένους σαν εισβολείς που απειλούν την ασφάλεια και …κανονικότητα, εκβιάζει συνειδήσεις και καταρρίπτει αναστολές στους πιο μικρόψυχους κατοίκους αυτής της χώρας, οι οποίοι παίρνουν το σύνθημα από το λόγο και το έργο της κυβέρνησης για να επιδείξουν ακραίες ρατσιστικές συμπεριφορές πασπαλισμένες με ολίγον από πατριωτισμό. Αυταπατώνται ή εξαπατούν πως προπηλακίζοντας και βρίζοντας υπερασπίζονται την ζωούλα τους σε μια πατρίδα που τους έχει ανάγκη, ενώ άλλο ρόλο δεν  τους δίνεται από κείνο των μαντρόσκυλων που υπερασπίζονται συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Η εικόνα της πολιτικής μας ηγεσίας.

       Το θέμα της μετανάστευσης, δείχνει σήμερα ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση μια «μεταναστευτική» κρίση, αλλά μια πολιτική κρίση και  μία από τις συνέπειές της είναι το κλείσιμο των συνόρων για επιλεγμένες ομάδες ανθρώπων, φτωχών και κατατρεγμένων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Η πολιτική του κλεισίματος, της υπεράσπισης μιας αμφισβητούμενης ασφάλειας μας κάνει να ξεχνάμε ότι το πρόβλημα έγκειται στη λειτουργία ενός συστήματος που βασίζεται στον ταξικό διαχωρισμό, στην εκμετάλλευση και στη μονοπώληση του πλούτου. Η άνοδος των αντιδραστικών πολιτικών και των εθνικισμών που ξαναγεννιούνται στην Ευρώπη με κραυγές προσπαθεί  να καλύψει τη θλιβερή πραγματικότητα ενός βαθιά άνισου κόσμου.  

Nίκη Νετανιάχου στο Ισραήλ – Ιστορική άνοδος της συμμαχίας που συμμετέχει το ΚΚ Ισραήλ

Κατιούσα

Η προσπάθεια του πρωθυπουργού του Ισραηλ Βενιαμίν Νετανιάχου να ξεμπλέξει με τις δικαστικές του περιπέτειες οδηγώντας τη χώρα του για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο σε εκλογές, είναι αρκετά πιθανό να στεφθεί από επιτυχία, τουλάχιστον βάσει τον αποτελεσμάτων που φέρνουν το ακροδεξιό κόμμα Λικούντ στην πρώτη θέση των προτιμήσεων, με 29%. Το κόμμα του πρωθυπουργού κατόρθωσε μάλιστα να αυξήσει τις έδρες του κατά τέσσερις βουλευτές, ενώ συνολικά η εθνικιστική συμμαχία με επικεφαλής των Νετανιάχου φτάνει στις 59 έδρες, από τις 61 που χρειάζονται για το σχηματισμό κυβέρνησης. Ο ίδιος δηλώνει αισιόδοξος ότι θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση με “αποστάτες” του βασικού του αντιπάλου, του κεντρώου κόμματος “Μπλε και λευκό” (με προφανή αναφορά στα χρώματα της ισραηλινής σημαίας), του βουλευτή Μπένι Γκαντς, που συγκέντρωσε 26%, το χειρότερο αποτέλεσμα του νεοσύστατου πολιτικού σχηματισμού στις τελευταίες τρεις αναμετρήσεις. Παταγώδης ήταν η αποτυχία του άλλοτε κραταιού Εργατικού Κόμματος, που κυβερνούσε το Ισραήλ τα πρώτα τριάντα χρόνια της ύπαρξής του. Η συμμαχία της οποίας ηγούνταν περιορίζεται σε έξι ή επτά έδρες, μια από τις μικρότερες κοινοβουλευτικές ομάδες στην Κνεσέτ, την ισραηλινή βουλή.
Ιστορικής σημασίας μπορεί να χαρακτηριστεί η εκλογική άνοδος της “Κοινής Λίστας”, μιας συμμαχίας αραβικών και ισραηλινών αριστερών κομμάτων, στην οποία συμμετέχει και το ΚΚ Ισραήλ, που αντλεί ψήφους κυρίως από τη μεγάλη μεινότητα Αράβων ισραηλικής υπηκοότητας, που ανέρχεται στο 21%. Η συμμαχία αύξησε τις έδρες της από 13 σε 15, κάτι που αποτελεί ρεκόρ για την κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας, και σύμφωνα με την μετεκλογική ομιλία του επικεφαλής της, Αϊμάν Οντέχ στην πόλη Σεραφάμ, όπου ζουν κυρίως μουσουλμάνοι και χριστιανοί Ισραηλινοί Άραβες, “αν το καθεστώς Νετανιάχου δεν έχει 61 έδρες, οφείλεται στην άνοδο της Κοινής Λίστας”, εκτίμηση που συμμερίζονται και αναλυτές, που εκτιμούν ότι η μεγάλη συμμετοχή των Αράβων ψηφοφόρων εξασθένισε την ενίσχυση του Λικούντ. Ο ίδιος εξήγησε και τους λόγους της πτώσης του κόμματος Γκαντς ως εξής: “Το πρόβλημα ήταν η ρατσιστική στάση του “Μπλε και Λευκό”, προσθέτοντας πως το πρόγραμμα του κόμματος είναι “μια ξεπλυμένη αντιγραφή της ακροδεξιάς”. Χαρακτήρισε την άνοδο της Κοινής Λίστας ως “τη μεγαλύτερη βουλευτική κατάκτηση Αράβων και δημοκρατικών Εβραίων στο Ισραήλ από την ίδρυση του κράτους”. Επιπλέον χαρακτήρισε την αραβοεβραϊκή συνεργασία ως “θεμέλιο λίθο για κάθε βαθιά αλλαγή στη χώρα μας, για πραγματική ειρήνη, πραγματική δημοκρατία, πραγματική ισότητα. Πρέπει να το κάνουμε μαζί, Άραβες και Εβραίοι”, δίνοντας υπόσχεση πως “είναι μόνο η αρχή” για ένα “μαζικό κίνημα” με στόχο “μια εβραιοαραβική λίστα υποψηφίων των περιθωριοποιημένων, που έχουν κοινό συμφέρον να ζήσουν μαζί σε μια κοινωνία βασισμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη”.
Με πληροφορίες από maki.org

Ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό δεν αποκαλύπτουν μόνο την κυβέρνηση, που με την επικίνδυνη πολιτική της αναπαράγει τα αδιέξοδα για τους πρόσφυγες, τους νησιώτες και συνολικά το λαό, αλλά εκθέτουν και τον ΣΥΡΙΖΑ, που υπηρέτησε την ίδια αντιδραστική πολιτική και τώρα προσπαθεί να «ξεπλυθεί» για να παραγραφούν οι ευθύνες του, παρουσιάζοντας τις εξελίξεις περίπου ως δικαίωση όσων έκανε όταν ήταν στην κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης είναι συνέχεια αυτής που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, με «πυλώνες» τη βαθύτερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή της χώρας, την υλοποίηση της Συμφωνίας Τουρκίας - ΕΕ και την εφαρμογή του «Δουβλίνου», που ευθύνονται για τον διπλό εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς, την όξυνση των προβλημάτων ειδικά για τους νησιώτες. Καθόλου τυχαία, μάλιστα, η πολιτική έντασης της καταστολής που εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, «πάτησε» στο έδαφος όσων έκανε η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πανηγυρίζει ότι η ΝΔ «έρχεται στα λόγια του», όπως για παράδειγμα με την επανασύσταση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής!

* * *

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναβάθμισε το ρόλο της χώρας ως πολεμικού ορμητηρίου των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στην Ανατ. Μεσόγειο, στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, με τον «Στρατηγικό Διάλογο» και τη Συμφωνία για τις βάσεις που διαπραγματεύτηκε, πριν την υπογράψει η ΝΔ. Για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι του λαού, βάθυνε ακόμα περισσότερο την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς στην περιοχή, που είναι η αιτία των πολέμων και της προσφυγιάς. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, οι πρόσφυγές αξιοποιούνται ως «πιόνια» στη σκακιέρα γεωπολιτικών αντιθέσεων και παζαριών, όπως γίνεται τώρα στον Εβρο και στα νησιά. Επιπλέον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως σήμερα της ΝΔ, είχε καταμερισμένο ρόλο στα παζάρια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Τουρκίας για την παραμονή της τελευταίας στο δυτικό στρατόπεδο, που ενθαρρύνει την τουρκική επιθετικότητα και τις αμφισβητήσεις. Η σημερινή κατάσταση επομένως δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι συνέπεια των γενικότερων εξελίξεων στην περιοχή, της «μεγάλης εικόνας» των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και ανταγωνισμών, όπου η χώρα μας, με τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, έχει ευθύνη και συμβολή.

* * *

Η παρουσία του ΝΑΤΟ και της Frontex στα χερσαία και θαλάσσια ελληνικά σύνορα, με πρόσχημα τον έλεγχο των προσφυγικών ροών, έχει επίσης τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που απηύθυνε πρόσκληση στα ΝΑΤΟικά καράβια να περιπολούν στην περιοχή, στην πραγματικότητα για τον έλεγχο των ρωσικών πολεμικών πλοίων σε όλο τον άξονα από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τα ανοιχτά της Συρίας. Στη βάση αυτή, η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε αίτημα που έγινε αποδεκτό, για ενίσχυση της παρουσίας της Frontex στα ελληνικά σύνορα, που σηματοδοτεί την ένταση των μηχανισμών καταστολής και προετοιμάζει το έδαφος για μελλοντικούς ρόλους ευρωατλαντικής επιδιαιτησίας, στο ενδεχόμενο να υπάρξουν «διευθετήσεις» στα Ελληνοτουρκικά. Κυρίως, όμως, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χαιρέτισε τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, που ευθύνεται για τον διπλό εγκλωβισμό και την άθλια κατάσταση στα νησιά, ενώ αξιοποιείται απ' όλες τις πλευρές στα μεταξύ τους παζάρια για την «επόμενη μέρα» σε Ανατ. Μεσόγειο, Συρία και Λιβύη. Στις 18/3/2016 ο τότε πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας χαρακτήριζε αυτήν τη Συμφωνία «διπλωματική νίκη της Ελλάδας» και δύο μήνες αργότερα ζητούσε «να διασφαλιστεί η εφαρμογή της» που «θα δώσει λύση στο Προσφυγικό»! Υλοποιώντας αυτήν τη Συμφωνία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξε τη Μόρια και τους άλλους καταυλισμούς στα νησιά, όπου σήμερα χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά, μαζί και οι νησιώτες.

* * *

Κι όχι μόνο αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα καταγγέλλει τα «κλειστά κέντρα» - φυλακές, τα είχε προαναγγείλει από το 2016, ως αποτέλεσμα της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας. Ελεγε μάλιστα ότι τέτοια κέντρα θα γίνουν σε όλα τα νησιά. Θυμίζουμε ότι τον Δεκέμβρη του 2016, ο τότε υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, διαφήμιζε τέτοιους χώρους ως απαραίτητους «για να διευκολυνθούν οι διαδικασίες ασύλου». Ο,τι λέει σήμερα και η ΝΔ, προωθώντας το σχέδιο μετατροπής των νησιών σε φυλακές της ΕΕ. Μετά απ' όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να καταγγέλλει συλλήβδην ως «ακροδεξιούς» όσους στα νησιά αγωνίζονται ενάντια στον διπλό εγκλωβισμό, όπως έκανε στον προηγούμενο γύρο των μαζικών κινητοποιήσεων, στοχοποιώντας σωματεία και φορείς που έχουν καθοριστική συμβολή στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες, στην οργάνωση της πάλης του λαού ενάντια στη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας και στις άλλες ευρωενωσιακές συνθήκες, που καταδικάζουν τους ξεριζωμένους και τους κατοίκους των νησιών. Οταν όμως τα ΜΑΤ στάλθηκαν σε Χίο και Λέσβο για να επιβάλουν τα κέντρα - φυλακές, ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και έτρεξε να δηλώσει στήριξη στον αγώνα των νησιωτών, δείχνοντας ότι είναι αδίσταχτος στην υποκρισία και τον αποπροσανατολισμό, αρκεί να κρύβονται ο βασικός ένοχος και η πραγματική διέξοδος από την κατάσταση που βιώνουν σήμερα ξεριζωμένοι και νησιώτες.

* * *

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ο ένας ράβει και ο άλλος κόβει στην πολιτική του εγκλωβισμού, της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής, της συμμετοχής της χώρας σε επικίνδυνα γεωπολιτικά παιχνίδια, που πληρώνει ακριβά ο λαός. Επιβεβαιώνουν όμως και την ανάγκη, κόντρα σ' αυτήν την πολιτική, να δυναμώσει η πάλη του λαού για κατάργηση της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας και του Κανονισμού του Δουβλίνου, να κλείσουν όλα τα hot spots και να μη γίνουν άλλα, να μη γίνουν τα νησιά φυλακές της ΕΕ, να μεταφερθούν οι εγκλωβισμένοι με γρήγορες διαδικασίες στη χώρα προορισμού τους. Προπάντων, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννάει πόλεμο και προσφυγιά.

Κ. Π.

Ουσιαστικά μέτρα τώρα!

Οι διαπιστώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι ήδη «υπερφορτωμένο» εξαιτίας της εποχικής γρίπης και ότι «χρειάζεται να κερδίσουμε χρόνο» στην εξάπλωση του νέου κορονοϊού, για να μη συμπέσουν δύο επιδημίες, δείχνουν πόσο «θωρακισμένη» είναι τελικά η χώρα απέναντι στο ενδεχόμενο να αυξηθούν τα κρούσματα, όπως καθησυχαστικά διαβεβαιώνει η κυβέρνηση.
Βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα Υγείας, με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, με την υποτυπώδη έως ανύπαρκτη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, εξαιτίας της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης που εφαρμόζουν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς την απόσταση που χωρίζει την πραγματικότητα από την εικόνα της «πλήρους ετοιμότητας» που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση.
Η πραγματικότητα αυτή, που είναι θερμοκήπιο ανασφάλειας και φόβου για τα λαϊκά στρώματα, δεν αλλάζει από τις κυβερνητικές εξαγγελίες για έκτακτα μέτρα, που υπακούν στη λογική «κόστους - οφέλους» και σε καμιά περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν τις οξυμένες ανάγκες σε όλες τις δημόσιες μονάδες Υγείας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι μόνο για να ανοίξουν τα 150 κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ χρειάζονται τουλάχιστον 450 νοσηλευτές και 150 γιατροί, για τους οποίους βέβαια η κυβέρνηση δεν λέει κουβέντα.
Αλλά και τα υπόλοιπα μέτρα που εξαγγέλλονται για να αντιμετωπιστούν οι έκτακτες ανάγκες, θα εφαρμοστούν σ' ένα σύστημα με μεγάλα προβλήματα και ελλείψεις, όπου στην καλύτερη περίπτωση θα βουλώσουν ορισμένες μόνο τρύπες, ενώ θα ανοίγουν κι άλλες.
Τέτοια μέτρα είναι, για παράδειγμα, η πρόσληψη 200 γιατρών, νοσηλευτών, τεχνολόγων ιατρικών εργαστηρίων και πληρωμάτων στο ΕΚΑΒ, με τρίμηνη σύμβαση έργου, σε μόλις 20 δημόσια νοσοκομεία, όταν το σημερινό προσωπικό υπολείπεται κατά πολύ ακόμα και των ξεπερασμένων οργανισμών των νοσοκομείων, πόσο μάλλον των πραγματικών αναγκών!
Ακόμα και το μέτρο της αναστολής αδειών, που μπορεί να κριθεί αναγκαίο, θα εφαρμοστεί σε ένα υγειονομικό προσωπικό που είναι ήδη εξαντλημένο, που δουλεύει απανωτά 24ωρα για να καλυφθούν οι εφημερίες. Χωρίς τη δική τους αυταπάρνηση και αυτοθυσία θα ήταν ακόμα χειρότερη η κατάσταση στα νοσοκομεία, που σήμερα λειτουργούν στο όριο.
Ολες αυτές οι ελλείψεις, η εντατικοποίηση, ο μεγάλος συγχρωτισμός, συνολικά οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής στο δημόσιο σύστημα Υγείας μπαίνουν εμπόδιο και στην αποτελεσματικότητα του όποιου κρατικού σχεδιασμού, όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να δημιουργήσει «μαγική εικόνα».
Και δεν είναι μόνο αυτό... Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση μελετάει φορολογικά και άλλα μέτρα για τη θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων από μια ενδεχόμενη επιδημία, οι εργαζόμενοι σε πολλές επιχειρήσεις βρίσκονται ήδη αντιμέτωποι με «προληπτικά» αντεργατικά μέτρα, που επιβάλλει η εργοδοσία, ανατρέποντας την οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή, αυξάνοντας παράλληλα την εκμετάλλευση, στο όνομα της προστασίας από τον κορονοϊό.
Εξω από κάθε σκέψη της κυβέρνησης είναι και η θέσπιση μέτρων προστασίας των εργαζομένων από την εργοδοτική επιθετικότητα και αυθαιρεσία σε περίπτωση που νοσήσουν οι ίδιοι ή κάποιο μέλος της οικογένειάς τους και χρειαστεί να παράσχουν φροντίδα ή να τεθούν προληπτικά σε απομόνωση. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος που έχει το παιδί του άρρωστο, ή φροντίζει κάποιον ηλικιωμένο, ή είναι κλειστό το σχολείο, είναι εκτεθειμένος αν με παρέμβαση του κράτους δεν εξασφαλιστούν πρόσθετες άδειες με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση.
Αυτό είναι ένα από τα πολλά μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ, καλώντας το λαό να διεκδικήσει ουσιαστική προστασία και πρόληψη απέναντι στον κορονοϊό, στις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή χιλιάδων εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, βιοπαλαιστών αγροτών.
Μέτρα όπως η άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, η μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με «ελαστικές» σχέσεις, η λειτουργία σε 24ωρη βάση όλων των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η εξασφάλιση επάρκειας σε φάρμακα, υγειονομικό υλικό, είδη ατομικής υγιεινής, η δωρεάν διάθεση από το κράτος όλων των ενδεικνυόμενων υλικών προφύλαξης, η λήψη όλων των αναγκαίων προληπτικών μέτρων Υγείας και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, η αύξηση των δρομολογίων όλων των μέσων μαζικής μεταφοράς για αποφυγή του συνωστισμού, είναι μέτρα που αποτελούν προτεραιότητα και απαιτούν δράση για άμεση εφαρμογή τους.