Πλημμύρισε το Σύνταγμα από τη μαζική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ

Πλημμύρισε το Σύνταγμα από τη μαζική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ

Πλημμύρισε από διαδηλωτές, εργαζόμενους, νέους, άνεργους και συνταξιούχους το Σύνταγμα όπου έφτασε η μαζική και μαχητική πορεία του ΠΑΜΕ. Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στη Λ. Αμαλίας, μπροστά στην Βουλή, όπου έχει στηθεί η εξέδρα του ΠΑΜΕ ενώ κρατήθηκε  ενός λεπτού σιγή στη  μνήμη του δολοφονημένου απο την Χρυσή Αυγή Παύλου Φύσσα. Στη συνέχεια μέλη του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, έπαιξαν αγωνιστικά τραγούδια.

Αυτή την ώρα το συγκρότημα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, παίζει αγωνιστικά τραγούδια.

Απο το  βήμα της συγκέντρωσης ο Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ξεκινώντας την ομιλία του επεσήμανε πως το εργατικό λαϊκό κίνημα, το κίνημα της νεολαίας, έχει τη δύναμη να απομονώσει, να τσακίσει και να εξαφανίσει από προσώπου Γης το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. (Διαβάστε εδώ ολόκληρη την ομιλία του Γ. Σκιαδιώτη).

Το συλλαλητήριο, ιδιαίτερο σε παλμό και όγκο, ξεκίνησε από την Ομόνοια και με πορεία κατευθύνθηκε στην πλατεία Συντάγματος. Με συνθήματα όπως «Δουλέμποροι φασίστες χτυπάτε τους εργάτες και στα αφεντικά κάνετε τις πλάτες», «Εργατιά μπροστά, τώρα μια γροθιά, γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά», «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη»,  τα μπλoκ των ταξικών Συνδικάτων και Ομοσπονδιών ξεδιπλώθηκαν στη Σταδίου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν η κεφαλή της πορείας βρισκόταν στο ύψος του Συντάγματος, ακόμη ανέβαιναν μπλοκ διαδηλωτών από την Ομόνοια ενώ η συγκέντρωση στο Σύνταγμα χαρακτηρίζεται από την πυκνότητά της. Στην κεφαλή της πορείας ήταν το μπλοκ των εργαζομένων στα «Sprider» του Πειραιά με το πανό τους.

Νωρίτερα στη συγκέντρωση της Ομόνοιας, χαιρετισμούς απηύθυναν  η Χριστίνα Σούλη, εργαζόμενη στα «Sprider» (δείτε εδώ τον χαιρετισμό) και ο Αχιλλέας Ζορμπάς, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, ο οποίος εξέφρασε την αλληλεγγύη του στους απεργούς διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ - ΤΕΙ.

Στη συγκέντρωση της Αθήνας παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

 

Τα αιτήματα των συλλαλητηρίων σε όλη τη χώρα είναι: 

• Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας μαζί και ΕΓΣΣΕ και κατάργηση των αντεργατικών νόμων για τις Συμβάσεις. 

• Προστασία των ανέργων, επίδομα και ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, αποκατάσταση των περικοπών και επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης, η επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών από κράτος και εργοδότες.
• Ανάκληση των απολύσεων στο δημόσιο τομέα, σταμάτημα των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα.
• Κονδύλια για την κάλυψη των βασικών αναγκών σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια.
• Κατάργηση όλων των χαρατσιών, αποτροπή των κατασχέσεων και πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών οικογενειών.

Συλλαλητήρια σήμερα Σάββατο γίνονται ακόμη σε Θεσσαλονίκη, Αγρίνιο, Αλιβέρι, Γιάννενα, Θήβα, Ηγουμενίτσα, Κομοτηνή, Λαμία, Λιβαδειά, Πάτρα, Σκιάθο, Σκόπελο, Τρίκαλα και Χαλκίδα.

Συλλαλητήρια τις προηγούμενες μέρες σε δεκάδες πόλεις της χώρας 
Την Τετάρτη 2 Οκτώβρη έγιναν σε Ζάκυνθο, Καλαμάτα, Σπάρτη και Τρίπολη.  
Την Πέμπτη 3 Οκτώβρη έγιναν σε Αίγιο, Άργος, Άρτα, Βόλο, Ηράκλειο, Καβάλα, Κόρινθο, Ξάνθη, Πύργο, Ρέθυμνο και Χανιά.

Την Παρασκευή 4 Οκτώβρη έγιναν σε Αλεξανδρούπολη, Άμφισσα, Αργοστόλι, Δράμα, Ιστιαία,Καρδίτσα, Κατερίνη, Κέρκυρα, Κοζάνη, Λάρισα, Μυτιλήνη, Πρέβεζα και Σάμο.

Τη Δευτέρα 7 Οκτώβρη 

Ικαρία, 8 μ.μ., Εύδηλος

Ρόδος, 6 μ.μ., στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου 

Ρέθυμνο, 7 μ.μ., Δημαρχείο

Πηγή : 902.gr 

Η ομιλια του Γ. Σκιαδιώτη απο τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ (VIDEO)

Η ομιλια του Γ. Σκιαδιώτη απο τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ (VIDEO)

Μιλώντας στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, ο Γιώργος Σκιαδιώτης μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ σημείωσε: 

«Το εργατικό λαϊκό κίνημα, το κίνημα της νεολαίας, έχει τη δύναμη να απομονώσει, να τσακίσει και να εξαφανίσει από προσώπου Γης το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής.

Μπορεί αυτό να γίνει, αν συνειδητοποιηθεί σε κάθε κλάδο, σε κάθε σωματείο, τόπο δουλειάς, σε κάθε σχολειό και γειτονιά ότι η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι των εκμεταλλευτών μας, του κεφαλαίου, γέννημα και θρέμμα αυτού του συστήματος, για να τρομοκρατεί και να επιβάλει, μαζί με άλλους μηχανισμούς βίας και καταστολής, το δόγμα "νόμος και τάξη".

Αν συνειδητοποιήσει ο εργαζόμενος ότι οι εργάτες που χτυπήθηκαν στο Πέραμα είναι ο διπλανός του, ο συνάδελφός του, ο εκλεγμένος αντιπρόσωπός του και ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθεί ένα τέτοιο φαινόμενο.

Να κόψουμε από τη ρίζα το εγκληματικό χέρι, γιατί αυτό απλώνεται και χτυπάει αυτούς που παλεύουν να μην ισοπεδωθούν τα μεροκάματα, να μην κοπεί το ρεύμα της άνεργης οικογένειας, να μην πάρουν το σπίτι του εργάτη που δεν έχει να πληρώσει.

Γι' αυτά είναι η δράση των στελεχών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα και αλλού. Αυτή η δράση ενοχλεί τους εργολάβους, τους εργοδότες, το κεφάλαιο συνολικά για λογαριασμό του οποίου οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής αναλαμβάνουν δράση. Θα απαντήσουμε πολλαπλασιάζοντας το παράδειγμα των συναδέλφων μας στο Πέραμα.

Μπορεί το φασιστικό εγκληματικό μόρφωμα να τσακιστεί, αν συνειδητοποιηθεί από κάθε εργάτη κι εργάτρια που υποφέρει ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει καμία σχέση με τις αγωνίες, τα προβλήματα του λαού. Είναι δύναμη που έχει προετοιμαστεί και εκπαιδευτεί για να βιαιοπραγεί, για να τρομοκρατεί, για να εγκληματεί. Είναι οργάνωση ρατσιστική, μαφιόζικη. Τη δημιούργησε το κεφάλαιο, τη χρηματοδοτεί και τη χρησιμοποιεί το κεφάλαιο.

Αποφασιστικά σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε υπηρεσία, σε κάθε γειτονιά να καλέσουμε όλους τους εργαζόμενους, όλο το λαό να απομονώσει τη ναζιστική, φασιστική, εγκληματική αυτή οργάνωση, που είναι φορέας της πιο βρώμικης, της πιο απάνθρωπης, της πιο αντιδραστικής ιδεολογίας που γέννησε ως σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα.

Η Χρυσή Αυγή παλεύει για τα ακριβώς αντίθετα από αυτά για τα οποία εμείς και συνολικά οι εργαζόμενοι αγωνιζόμαστε.

Εμείς παλεύουμε για αξιοπρεπείς μισθούς και μεροκάματα και αυτοί στο πλάι των εργοδοτών για να πέσουν τα μεροκάματα.

Εμείς παλεύουμε για συνδικάτα απαλλαγμένα από την επιρροή της εργοδοσίας και του κράτους και αυτοί τίθενται στην υπηρεσία τους ως μηχανισμός τραμπούκων.

Εμείς παλεύουμε να ενώσουμε τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από χρώμα, θρήσκευμα, εργασιακή σχέση, ενάντια στο κεφάλαιο και αυτοί σπέρνουν το ρατσισμό, το φυλετικό και θρησκευτικό μίσος.

Εμείς προσπαθούμε οργανωμένα να αντισταθούμε στην εργοδοτική και κρατική βία και αυτοί είναι κομμάτι της εργοδοτικής και κρατικής βίας εναντίον του εργατικού κινήματος.

Εμείς παλεύουμε για να καταργήσουμε το σύστημα της εκμετάλλευσης και αυτοί αποτελούν ένα από τα πιο φονικά εργαλεία του συστήματος εναντίον μας, προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία του.

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Νέοι και νέες,

Η Χρυσή Αυγή, όπως και κάθε άλλο φασιστικό μόρφωμα, όπως η ίδια η Ιστορία έχει αποδείξει, είναι γέννημα - θρέμμα του αστικού πολιτικού συστήματος.

Είναι ένα από τα πιο απαίσια παιδιά του καπιταλισμού. Το φασισμό τον γεννάει και τον θρέφει το καπιταλιστικό σύστημα, τον γιγαντώνει, ιδιαίτερα σε συνθήκες υποχώρησης του εργατικού, του λαϊκού κινήματος και τον χρησιμοποιεί ενάντια στο εργατικό, το λαϊκό κίνημα, ενάντια στους λαϊκούς αγώνες.

Τη Χρυσή Αυγή, και συνολικότερα το φασισμό, δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν, να τον περιορίσουν αυτοί που ευθύνονται για τη βαθιά, παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση, που ισοπεδώνει δικαιώματα και λαούς, που εξαθλιώνει εκατομμύρια εργαζόμενους και δημιουργεί μεταναστευτικά κύματα από τη φτώχεια και τις διώξεις.

Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φασισμό αυτοί, όπως ο πρωθυπουργός και όσοι άλλοι στοχοποιούν το κίνημά μας, τσουβαλιάζοντας τη δράση και τις πράξεις της Χρυσής Αυγής με τη δράση τη δική μας ενάντια στη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και για την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.

Δεν θα κάνουμε πίσω. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε τον πόλεμο ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Είναι η πολιτική και στρατιωτική ομπρέλα των πολυεθνικών, του κεφαλαίου, που ισοπεδώνει τις ζωές μας. Δεν πρόκειται να βαφτίσουμε φιλολαϊκούς οργανισμούς το εγκληματικό αυτό συνδικάτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, όσο και να απειλεί ο πρωθυπουργός και οποιοσδήποτε άλλος.

Η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, τα μέσα ενημέρωσής τους, η δικαιοσύνη τους, που χαρακτηρίζουν τους αγώνες μας, τη δράση μας εξτρεμισμό και παρανομία και μας καταδικάζουν στα δικαστήριά τους. Αυτοί που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες και που λένε ότι ευθύνονται για την ανεργία και με επιχειρήσεις-«σκούπα» τους κλείνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και επιδιώκουν να σκοτωθούμε μεταξύ μας. Αυτοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, που εξισώνουν τον κομμουνισμό και τα εκατομμύρια θύματά του ενάντια στο φασισμό με τον ίδιο το φασισμό και απαγορεύουν στις χώρες της ΕΕ κομμουνιστικά κόμματα. Αυτοί που δεκαετίες τώρα ανέχονται και καλύπτουν την παρουσία της Χρυσής Αυγής σε τμήματα του κρατικού μηχανισμού (Αστυνομία, Στρατό), παρά τις αποδεδειγμένες καταγγελίες μας.

Σε αυτούς που καταδικάζουν την βία γενικά απ' όπου και αν προέρχεται προσπαθώντας να ταυτίσουν την περιφρούρηση των αγώνων μας με την εγκληματική βία, των εργοδοτών και της Χρυσής Αυγής, έχουμε να απαντήσουμε: Αν δεν υπήρχε η βία του Ροβεσπιέρου θα ίσχυε ακόμη το καθεστώς της Μαρίας Αντουανέτας. Αν δεν υπήρχε η βία του Κολοκοτρώνη και του Νικηταρά, θα ήμασταν ακόμη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αν δεν υπήρχε η βία του Κόκκινου Στρατού του ΕΑΜ ΕΛΑΣ, θα είχαν κυριαρχήσει ο φασισμός και ο ναζισμός.

Όλοι αυτοί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φασισμό και τη Χρυσή Αυγή. Από τις ιδέες τους και από τη δράση τους γεννιέται και δυναμώνει και ας παριστάνουν τώρα τους Άι-Γιώργηδες που τα βάζουν με το δράκο.

Το φασισμό, το ναζισμό μόνο το εργατικό, το λαϊκό κίνημα μπορεί να τον αντιμετωπίσει. Και αυτό θα κάνουμε.

Με σημαία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη» θα τους ξεριζώσουμε από κάθε εργοστάσιο, λαϊκή γειτονιά. Θα τους κάνουμε να μην τολμούν πουθενά να εμφανιστούν έως ότου ξεριζώσουμε εντελώς τη μήτρα που τους γεννά, τους συντηρεί και τους αναπαράγει, την ίδια την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εκμετάλλευση.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Νέοι και νέες,

Είμαστε επίσης εδώ, σε αυτή τη μαζική συγκέντρωση που αποφάσισε και οργάνωσε το ΠΑΜΕ, αλλά και σε εκείνες που έγιναν τις προηγούμενες ημέρες σε διάφορες πόλεις και θα γίνουν και τις επόμενες ημέρες, για να σπάσουμε, να απαντήσουμε στο κλίμα του φόβου από τη μια και των ψεύτικων ελπίδων και αυταπατών από την άλλη που επιχειρούν να επιβάλουν η κυβέρνηση και οι δυνάμεις του κεφαλαίου.

Φόβου ότι αν δεν υλοποιηθούν τα μέτρα θα έρθουν χειρότερα. Φόβου από τον αυταρχισμό και την καταστολή.

Ελπίδων ότι τα μέτρα αυτά είναι δήθεν τα τελευταία. Ελπίδων ότι μέσα από αυτά τα μέτρα θα έρθει η ανάπτυξη και θα έρθουν καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους.

Κανένας φόβος και καμία αυταπάτη.

Έρχονται χειρότερα. Στα παλιά μέτρα που ολοκληρώνονται προσθέτουν και θα προσθέσουν νέα.

Μειώνουν ακόμα περισσότερο το βασικό μισθό της ΕΓΣΣΕ, γιατί θέλουν να χτυπήσουν τους μισθούς των κλαδικών συμβάσεων συνολικά.

Δίνουν 2 δισ. λιγότερα στο φετινό προϋπολογισμό και ετοιμάζονται εκτός από τις επικουρικές συντάξεις να περικόψουν δραστικά και τις κύριες συντάξεις. Θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια; Από τις συντάξεις συντηρούνται ολόκληρες οικογένειες.

Θέλουν να ελαχιστοποιήσουν έως και να καταργήσουν εντελώς τη μόνιμη και σταθερή εργασία, θέλουν να απελευθερώσουν συνολικά τις απολύσεις και στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, γι' αυτό απολύουν τους 10άδες χιλιάδες στο δημόσιο τομέα και στις πρώην ΔΕΚΟ, τους αόριστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα και προσλαμβάνουν συμβασιούχους. Θέλουν να μπορούν να χρησιμοποιούν την εργατική δύναμη όποτε την έχουν ανάγκη.

Μειώνουν ακόμα περισσότερο το επίδομα της ανεργίας και ετοιμάζονται να το δίνουν σε ακόμα λιγότερους, την ίδια ώρα που η ανεργία αυξάνει.

Μειώνουν τα κονδύλια για την Υγεία και την Πρόνοια και κλείνουν νοσοκομεία, κλινικές και ιδρύματα. Το ίδιο κάνουν και για την Παιδεία και φτάνουν έως και το κλείσιμο σχολείων, φτιάχνοντας τάξεις των 35 και 40 μαθητών και αναγκάζοντας μαθητές να κάνουν χιλιόμετρα για να πάνε στο σχολείο τους.

Μειώνουν στο ελάχιστο τα κονδύλια των κοινωνικών δαπανών για να περισσεύει περισσότερο χρήμα για τις επιδοτήσεις και τις φοροαπαλλαγές των καπιταλιστών.

Παραδίδουν τμήματα των δημόσιων υποδομών, της κρατικής περιουσίας στο κεφάλαιο που τις έχει ανάγκη και όχι γιατί κοστίζουν στο λαό, όπως λένε.

Στόχος τους, και από αυτή τη νέα επίθεση, να γίνει πάμφθηνη η εργατική δύναμη και τα κέρδη των καπιταλιστών όσο γίνεται περισσότερα.

Έχουν ενιαία στρατηγική, την οποία την είχαν διαμορφώσει πολύ πριν την κρίση, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, σε όλες τις χώρες του καπιταλισμού, ανεξάρτητα από μνημόνια και χρέη.

Η ανάπτυξη, που υπόσχονται και επιδιώκουν και για την οποία μας καλούν σε θυσίες, θα αφορά λίγους κλάδους της οικονομίας, θα είναι αναιμική και κυρίως θα έχει το ίδιο αποκρουστικό πρόσωπο για εμάς. Μισθούς και συντάξεις πείνας, προσωρινή δουλειά, αυξημένη ανεργία, υποβαθμισμένη Παιδεία και Υγεία, που θα πληρώνουμε από τους άθλιους μισθούς και τις συντάξεις μας.

Αυτή είναι η ανάπτυξή τους, η συγκέντρωση του κεφαλαίου και της παραγωγής σε λιγότερα χέρια, η γιγάντωση του ανταγωνισμού στους διάφορους κλάδους της οικονομίας και συνολικά, που νομοτελειακά κυοφορεί την επόμενη, ακόμα πιο επώδυνη για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, καπιταλιστική κρίση.

Αξίζει θυσίες αυτή η προοπτική;

Όχι βέβαια: Γι' αυτό είμαστε εδώ, γι' αυτό θα συνεχίσουμε και θα κλιμακώσουμε τον αγώνα μας. Γιατί σε αυτή την εξελισσόμενη επίθεση και στα νέα βάρβαρα μέτρα που κυοφορούνται σε βάρος μας, πρέπει να απαντήσουμε, να τα εμποδίσουμε και να απαιτήσουμε λύσεις στα βασικά και επείγοντα προβλήματά μας.

Είμαστε επίσης εδώ:

• Γιατί το συνδικαλιστικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα, δεν μπορεί να έχει άλλη γραμμή πάλης από την ενότητά του ενάντια στο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές, που είναι η πηγή του κακού, ο κοινός δυνάστης όλων των λαϊκών στρωμάτων. Δεν μπορεί να έχει γραμμή την ταξική συνεργασία. Δεν μπορεί να έχει άλλη γραμμή από αυτή της απόρριψης όλων των διαχειριστών του καπιταλισμού.
• Γιατί το έχει πάμπολλες φορές επιβεβαιώσει η ζωή: Φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού δεν υπάρχει.
• Γιατί δε θέλουμε να ζούμε με την ψευτιά, με την ουτοπία μιας πιο δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης, μιας δήθεν πιο δίκαιης κατανομής του πλούτου, που εμείς παράγουμε, που μας υπόσχονται κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη μοιρασιά ανάμεσα σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο και τους ανήκει και τους κλεφτές που τον σφετερίζονται.

Είμαστε εδώ:

• Γιατί θέλουμε τα εργοστάσια, η γη να παράγουν με βάση τις ανάγκες του λαού, όχι αν και όταν τα κέρδη κάποιου καπιταλιστή, κάποιου μονοπωλίου το απαιτούν.
• Δε θέλουμε τα Ναυπηγεία, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, η ΛΑΡΚΟ, οι άλλες επιχειρήσεις να υπάρχουν, να παράγουν εάν και εφόσον η Κομισιόν μας το επιτρέπει. Με καμία Κομισιόν δεν έχουμε να παζαρέψουμε τίποτα.
• Θέλουμε και τα εργοστάσια και τη γη και τον αέρα και τη θάλασσα στην υπηρεσία των αναγκών μας, των αναγκών του λαού. Όλον τον πλούτο που έχουμε δημιουργήσει και υπάρχει, των πλουτοπαραγωγικών πηγών.

Να, γιατί δεν είμαστε με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ. Να, γιατί δεν είμαστε μαζί με την «Αυτόνομη Παρέμβαση» και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ίδιες πλατείες που ορισμένοι μας καλούν.

Γιατί αυτοί θέλουν να μας τοποθετήσουν ως συνδικαλιστικό κίνημα υπέρ της μιας ή της άλλης ενδοαστικής δύναμης. Να μας βάλουν να διαλέξουμε διαχειριστή του συστήματος με την υπόσχεση και την ουτοπία μιας πιο δίκαιης μοιρασιάς της πίτας.

Εμείς θέλουμε να ενωθούν οι εργαζόμενοι και θα το πετύχουμε, όχι μόνο ενάντια σε έναν καπιταλιστή, όχι μόνο ενάντια στους δήθεν μη υγιείς επιχειρηματίες, αλλά ενάντια σε όλους τους καπιταλιστές.

Όχι ενάντια μόνο σε κάποια από τα κόμματα-διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά ενάντια σε όλους τους διαχειριστές του συστήματος.

Όχι ενάντια σε αυτή την Κομισιόν και υπέρ κάποιας άλλης, αλλά ενάντια στην ίδια τη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γι' αυτό ο καυγάς τους δεν μας αφορά. 

Ο καυγάς του ΔΝΤ και της Κομισιόν, των Γερμανών και των Αμερικανών, ο καυγάς του ΣΕΒ και άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, ο καυγάς των σημερινών διαχειριστών του συστήματος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και των επίδοξων διαχειριστών του για το ποιο μείγμα οικονομικής και πολιτικής διαχείρισης θα εφαρμοστεί δεν μας αφορά.

Δεν μας αφορά αν θα γίνει νέο κούρεμα του χρέους, με νέα μέτρα αντιλαϊκά, ή αν θα γίνει νέα επιμήκυνσή του με νέο δάνειο και νέα μνημόνια. Ο καυγάς είναι για τα συμφέροντά τους, για το ποιος θα χάσει τα λιγότερα, θα κερδίσει τα περισσότερα.

Δεν μας αφορά αν τα λιμάνια, η ΛΑΡΚΟ, τα ναυπηγεία πουλιούνται με μικρό ή μεγάλο τίμημα, αν θα τα πάρουν οι Ρώσοι, οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί ή οι Κινέζοι.

Εμείς, ο λαός δε χρωστάμε σε κανέναν. Δε θέλουμε να πληρώσουμε τίποτα. Θέλουμε τα εργοστάσια να παράγουν για τις ανάγκες μας, τον πλούτο που παράγουμε να τον απολαμβάνουμε εμείς και όχι η ντόπια πλουτοκρατία και οι δανειστές.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,

Νέοι και νέες,

Μας θέλουν στη γωνία, στους καναπέδες, φοβισμένους, μπερδεμένους, να προσευχόμαστε να μας λυπηθούν, να πάνε τα πράγματα καλά. Με έναν κόσμο το έχουν καταφέρει, τον έχουν φοβίσει, τον έχουν απογοητεύσει, τον έχουν μπερδέψει, τον έχουν κάνει να παρακολουθεί ως θεατής τα γεγονότα.

Όμως με το κίνημά μας, το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, τις άλλες λαϊκές αγωνιστικές συσπειρώσεις δεν τα έχουν καταφέρει, ούτε θα τα καταφέρουν.

Όπως λέει και ο ποιητής «μηδέ και στην κακοκαιρία λυγά το κυπαρίσσι, έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει» για να τους αφήσουμε να διαμορφώνουν και να αποφασίζουν αυτοί για τη ζωή μας.

Μπορεί το κίνημά μας να γίνει η ατμομηχανή που θα τραβήξει μπρος όλα τα βαγόνια και όλο το κίνημα μπροστά.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Φίλες και φίλοι,

Έχουμε προτείνει σε όλες τις οργανώσεις της εργατικής τάξης, ως κλιμάκωση του αγώνα, γενική πανελλαδική απεργία στις 23 Οκτώβρη.

Γιατί πρέπει με κάθε τρόπο να παρεμποδίσουμε τη νέα βαρβαρότητα που έρχεται να προστεθεί στην προηγούμενη, κάνοντας τη ζωή μας ακόμα χειρότερη κόλαση.

Γιατί πρέπει εργοδότες και κυβέρνηση, οι ξένοι σύμμαχοι των ντόπιων θεριών να νιώσουν στο σβέρκο τους την καυτή ανάσα μας, τη στιγμή που απεργάζονται για εμάς νέους εφιάλτες.

Γιατί πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις συνολικής ανατροπής αυτών των μέτρων και των δυνάμεων που τα προωθούν.

Όλα τα συνδικάτα έχουν χρέος να τοποθετηθούν σε αυτή μας την πρόταση και να τοποθετηθούν θετικά. Πρέπει οι εργαζόμενοι να σταθούν πολύ αυστηροί απέναντι σε σωματεία και συνδικαλιστές που θα αρνηθούν αυτή μας την πρόταση.

Κάποιοι επιδιώκουν με δήθεν απεργίες διαρκείας να εμποδίσουν τα μέτρα και να ρίξουν την κυβέρνηση. Χωρίς συζήτηση με τους εργαζόμενους, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, χωρίς συμμαχίες. Σε ελάχιστες ημέρες οδηγούν τις κινητοποιήσεις στον εκφυλισμό και φυσικά τους εργαζόμενους στην απογοήτευση, στην αποστράτευση και στην ακόμα μεγαλύτερη εδραίωση της κυβέρνησης και του κυβερνητικού συνασπισμού.

Πρόκειται για τους χθεσινούς κολαούζους της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, την «Αυτόνομη Παρέμβαση» και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που ο τυχοδιωκτισμός τους και το αντιΠΑΜΕ μένος δεν έχει όρια.

Εμείς θέλουμε έως την πραγματοποίηση της απεργίας να έχουμε συζήτηση, αν είναι δυνατόν, με όλους τους εργαζόμενους, με όλο το λαό.

Θέλουμε να έχουμε γράψει χιλιάδες ακόμα στα Συνδικάτα και χιλιάδες να πάρουν μέρος στις γενικές τους συνελεύσεις και να αποφασίζουν.

Θέλουμε να νεκρώσουν εκείνη την ημέρα όλα τα εργοστάσια, με τους ίδιους τους εργάτες και τις εργάτριες στις πύλες.

Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι από τους εργάτες και τις εργάτριες των εργοστασίων, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στις υπηρεσίες.

Να είναι μαζί μας τα εκατομμύρια των ανέργων στο δρόμο, οι γυναίκες και οι μετανάστες.

Να είναι μαζί μας οι αυτοαπασχολούμενοι που στενάζουν χωρίς μεροκάματο, χωρίς εισόδημα, οι φτωχοί αγρότες που τους περνάνε νέες θηλιές στο λαιμό τους.

Αν αυτά τα πετύχουμε, αν η απεργία είναι ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, τότε θα χάσουν τον ύπνο τους ντόπιοι και ξένοι δυνάστες.

Τότε και μόνο τότε θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις να ξεκουμπιστεί αυτή η κυβέρνηση. Και όχι μόνο να ξεκουμπιστεί αυτή η κυβέρνηση, αλλά και να μην έρθει μια άλλη του στιλ άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Φίλες και φίλοι

Να μη χαθεί ημέρα, να μη χαθεί ώρα. Να μη μείνει κανείς και καμιά χωρίς να μπει στη μάχη για να είναι πετυχημένη η απεργία.

Να κάνουμε την απεργία στις 23 Οκτώβρη ένα μεγάλο βήμα μπροστά στην ανασύνταξη του κινήματος, να τρομάξουμε τους τρομοκράτες μας.

Εμπρός, λοιπόν. Κανένας φόβος καμιά υποταγή - Όλοι μαζί για την ανατροπή».

902.gr

Ακήρυκτος πόλεμος: 113 νεκροί, 200 αγνοούμενοι στην Ιταλία· 17.000 οι νεκροί του φρουρίου Ευρώπη από το 1990

Ακήρυκτος πόλεμος: 113 νεκροί, 200 αγνοούμενοι στην Ιταλία· 17.000 οι νεκροί του φρουρίου Ευρώπη από το 1990

ΙΤΑΛΙΑ

Μακρύς ο κατάλογος των πνιγμένων μεταναστών

Πολλαπλασιάζονται τα πτώματα μεταναστών που ανασύρονται από τα ανοιχτά της Λαμπεντούζα

ΡΩΜΗ.--

Μετ' εμποδίων, λόγω της κακοκαιρίας, συνεχίστηκε χτες το μακάβριο έργο της συλλογής των σορών των μεταναστών που έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν την Ιταλία, όταν το πλοίο που τους μετέφερε ανατράπηκε μόλις ένα χιλιόμετρο από τις ακτές του νησιού Λαμπεντούζα. Οι δύτες του ιταλικού Λιμενικού έχουν ανασύρει, ήδη, 113 σορούς και έχουν διασώσει 159 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και ο Τυνήσιος ιδιοκτήτης του πλοίου, ο οποίος συνελήφθη. Εντούτοις, στο πλοίο εκτιμάται ότι επέβαιναν περίπου 500 άτομα, κάτι που σημαίνει ότι αγνοούνται ακόμη περίπου 200 άνθρωποι, γεγονός που μετατρέπει το ναυάγιο στη μεγαλύτερη τραγωδία στα νερά της Μεσογείου, τα τελευταία χρόνια, με πρόσφυγες θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Το θέμα έχει πυροδοτήσει έντονη πολιτική αντιπαράθεση καθώς η νεοφασιστική Λίγκα του Βορρά κατηγόρησε την μαύρη υπουργό Μετανάστευσης, Σεσίλ Κιένζ, ότι φέρει ευθύνη για το ότι τόσο πολλοί μετανάστες προσπαθούν να φτάσουν στην Ιταλία, επειδή δεσμεύτηκε να βελτιώσει τις διαδικασίες ένταξής τους στην ιταλική κοινωνία, για όσους έχουν χαρτιά και επιθυμούν να μείνουν στη χώρα. Στελέχη της Λίγκας και τώρα αλλά και στο παρελθόν έχουν διατυπώσει την άποψη ότι θα πρέπει τα πλοία με τους μετανάστες να μην επιτρέπεται να πιάσουν στην Ιταλία και να διώχνονται.

Παρεμβαίνοντας στο ζήτημα, ο πρωθυπουργός, Ενρίκο Λέτα, όπως και ο υπουργός Εσωτερικών, Αντζελίνο Αλφάνο, ο οποίος μετέβη στη Λαμπεντούζα, υπογράμμισαν ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι ιταλικό αλλά ευρωπαϊκό και έτσι πρέπει ν' αντιμετωπιστεί, με τον Λέτα να ζητά έκτακτη σύγκληση της ΕΕ. Ούτε ο Λέτα όμως ούτε ο Αλφάνο σχολίασαν τις καταγγελίες ψαράδων που εργάζονται στην περιοχή της Λαμπεντούζα, σύμφωνα με τις οποίες ο λόγος που ολοένα και αυξάνει ο αριθμός των μεταναστών που πνίγονται αβοήθητοι είναι ο νέος «μεταναστευτικός» νόμος, ο οποίος επιβάλλει σοβαρές ποινές, χρηματικά πρόστιμα ακόμη και κατασχέσεις περιουσίας, όπως π.χ. τα ψαροκάικα, σε όσους κατηγορηθούν ότι «παρείχαν βοήθεια σε μετανάστη χωρίς χαρτιά». Επίσης, κανείς δεν σχολίασε τα αίτια που οδηγούν τόσους ανθρώπους στο να ξεριζώνονται και να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από δουλεμπόρους.

Η ένταση αυτή ήρθε να προστεθεί στα ήδη τεταμένα πνεύματα που επικρατούν μετά την παρ' ολίγον κατάρρευση της κυβέρνησης, που αποφεύχθηκε από τη «στροφή» Μπερλουσκόνι την τελευταία στιγμή, και από την έναρξη της τελικής φάσης της διαδικασίας εκδίωξης του καβαλιέρε από τη Γερουσία. Χτες, συνεδρίαζε η 23μελής επιτροπή των γερουσιαστών που θα εισηγούνταν στην Ολομέλεια του σώματος το τι μέλλει γενέσθαι με τον Μπερλουσκόνι, και με το αξίωμά του ως γερουσιαστή, εφόσον καταδικάστηκε αμετάκλητα από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας για φορολογική απάτη. Η τελική απόφαση, που αναμένεται να είναι η εκδίωξή του από τη Γερουσία, θα ληφθεί από το σύνολο των γερουσιαστών, εντός δύο βδομάδων.

Ριζοσπάστης

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Θύματα του καπιταλισμού, απόδειξη της σήψης του

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για την τραγωδία με τους πνιγμένους μετανάστες στην Ιταλία

Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την τραγωδία στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας:

«Οι εκατοντάδες μετανάστες - ανάμεσά τους μικρά παιδιά - που βρήκαν τραγικό θάνατο ανοιχτά του νησιού Λαμπεντούζα της Ιταλίας, είναι οι ξεριζωμένοι και τα θύματα της φτώχειας και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Είναι αυτοί, που όταν το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση ετοιμάζουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τους ονομάζουν "αμάχους" και μετά όταν αναγκάζονται να ξεριζωθούν τους θεωρούν "εισβολείς".

Οι θάλασσες της Μεσογείου είναι γεμάτες από θύματα του ιμπεριαλισμού. Η αγκαλιά της ΕΕ αποδείχτηκε πολύ μεγάλη για τα συμφέροντα των καπιταλιστών, πολύ μικρή, ασφυκτική μέχρι θανάτου, για τους μετανάστες. Οι 17.000 μετανάστες που, από το 1990, έχουν χάσει τη ζωή τους στα σύνορα της ΕΕ είναι μια ακόμη απόδειξη τη σήψης και της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος, που από τη μία βομβαρδίζει λαούς για τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη τους "πνίγει" και τους φυλακίζει, όταν προσπαθούν να γλιτώσουν από την κόλαση των πολέμων για να ζήσουν.

Οι 500 περίπου μετανάστες από την Γκάνα, τη Σομαλία και την Ερυθραία στοιβαγμένοι υπό απάνθρωπες συνθήκες σε ένα πλοίο - φέρετρο, που αναζητούσαν "ένα καλύτερο αύριο", είναι αυτοί που αξιοποιούνται από τα διάφορα φασιστικά - ναζιστικά μορφώματα, όπως η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα, για να σπείρουν το μίσος και τη διχόνοια ανάμεσα σε Ελληνες και ξένους εργάτες, ώστε να μπορεί το κεφάλαιο ανενόχλητο να διασφαλίζει την κερδοφορία του, να διαιωνίζει την εξουσία του.

Τα κροκοδείλια δάκρυα και η υποκρισία περισσεύουν από τις πολιτικές δυνάμεις που προσκυνούν την ΕΕ και την αντεργατική αντιμεταναστευτική πολιτική της. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που καλλιεργούν αυταπάτες για λαϊκή ευημερία εντός των τειχών της ΕΕ, ενώ κοροϊδεύουν ότι με τα "αντιρατσιστικά" τους νομοσχέδια, που στο όνομα του ρατσισμού βάζουν στο στόχαστρο τη λαϊκή πάλη, θα αντιμετωπίσουν το ναζισμό και το ρατσισμό που το σύστημά τους γεννά και θρέφει».

Ριζοσπάστης

Για τη Χρυσή Αυγή στα σχολεία

Για τη Χρυσή Αυγή στα σχολεία

Στο πνεύμα των αποκαλύψεων για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, γίνονται τις τελευταίες μέρες αρκετές αναφορές σχετικά με τις προσπάθειές της να διεισδύσει στα σχολεία και να στρατολογήσει μαθητές. Κραυγαλέα έλλειψη όμως αυτών των αναφορών στον αστικό Τύπο είναι το θέμα πάνω σε ποιο υπόβαθρο πάτησαν οι χρυσαυγίτες για να απλώσουν τη δράση τους και να χύσουν το ναζιστικό δηλητήριο σε νεανικές συνειδήσεις. Δεν είναι μόνο η χαμηλή κοινωνική πείρα που καθιστά τους μαθητές ευάλωτους, είναι και το ίδιο το σχολείο που αφήνει ιδεολογικά αθωράκιστους τους μαθητές, αν δε στρώνει ευθέως το έδαφος σε -κάποιες περιπτώσεις- στο φασισμό.

Γιατί, τι είναι η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού που ως επίσημο ιδεολόγημα της ΕΕ, έχει περάσει και στο πνεύμα της διδασκαλίας της Ιστορίας στο σχολείο; Είναι καλλιέργεια ωμού αντικομμουνισμού. Και ο αντικομμουνισμός είναι βασικό συστατικό στοιχείο του φασισμού και του ναζισμού. Επιπλέον, η ημιμάθεια που καλλιεργεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα τσακίζει κόκαλα. Είναι κι αυτός ένας παράγοντας: Η πραγματική άγνοια των μαθητών για τα ιστορικά εγκλήματα του ρατσισμού. Σε μια επίσκεψη μαθητών γυμνασίου στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης στο Περιστέρι πριν ενάμιση χρόνο με έκπληξη είδαμε τα παιδιά να ακούν για πρώτη φορά στη ζωή τους για τα κρεματόρια των Ναζί. Στο σχολείο δεν είχαν ακούσει τίποτα για το θέμα! Σε ένα μεγάλο κομμάτι του μαθητικού πληθυσμού, το να του πεις ότι οι χρυσαυγίτες είναι νεοναζιστές, δε σήμαινε και πολλά πράγματα γιατί δεν είχαν ιδέα για την εγκληματική φύση του ναζισμού.

Το έδαφος όμως στα σχολεία στρώθηκε και με άλλους τρόπους. Το «έξω τα κόμματα από τα σχολεία» έγινε η αγαπημένη φράση των διευθυντάδων και μεγάλης μερίδας καθηγητών, προκειμένου να περιορίσουν και να εμποδίσουν την πρωτοπόρα δράση της ΚΝΕ στους μαθητές. Λέγαν έξω τα κόμματα και εννοούσαν μόνο έξω το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Γιατί ο λόγος και η πολιτική των αστικών κομμάτων έχουν επισήμως ανοιχτή πόρτα στα σχολεία, η πολιτική τους είναι αυτή που καθορίζει το τι και πώς διδάσκεται. Οσο για τους χρυσαυγίτες, είναι φανερό ότι τις περισσότερες φορές δεν επέλεγαν την ανοιχτή πολιτική δράση μέσα στα σχολεία, αλλά την προσέγγιση μαθητών μέσω άλλων καναλιών, όπως το διαδίκτυο, χώρους άθλησης, συνδέσμους οπαδών, συγκεκριμένα νεολαιίστικα στέκια... Πολύ χειρότερα, όταν η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή και κάποιοι μαθητές μπλεγμένοι στα δίχτυα της άρχισαν να ξανοίγονται πολιτικά μέσα στα σχολεία, υπήρχε μερίδα εκπαιδευτικών που αντιμετώπιζε την πολιτική αντιπαράθεσή τους με άλλους μαθητές στη λογική των «ίσων αποστάσεων»! Αλλη μια νομιμοποίηση, δηλαδή, των νεοναζί από κάποιες καθηγητικές έδρες.

Ακόμα, ένα βασικό θέμα είναι η αντιμετώπιση των μαθητικών κινητοποιήσεων και των συλλογικών αγωνιστικών διεργασιών των μαθητών από το κράτος και τη διοίκηση της εκπαίδευσης. Οι εισαγγελείς και η αστυνομία επεμβαίνουν κατευθείαν τα τελευταία χρόνια σε κάθε μαθητική κινητοποίηση. Τα κηρύγματα από καθηγητές κατά των απεργιών και των διαδηλώσεων είναι συχνά και συνηθισμένα στις σχολικές αίθουσες. Αναπαράγουν το μίσος για το οργανωμένο εργατικό κίνημα. Το ίδιο μίσος για το κίνημα έχει η Χρυσή Αυγή και βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε νεανικές συνειδήσεις που έχουν ποτιστεί με αυτή την κυρίαρχη προπαγάνδα.

Το γεγονός είναι ότι η «εξάπλωση της Χρυσής Αυγής στα σχολεία» δεν είναι στην πραγματικότητα ένα μαζικό φαινόμενο. Πολλές φορές, όμως, τον τελευταίο χρόνο είχε παρουσιαστεί ως τέτοιο και αυτού του τύπου η παρουσίαση δε «χτυπάει καμπανάκι» επαγρύπνησης, αντίθετα, δίνει πόντους στη Χρυσή Αυγή, την κάνει -ιδιαίτερα στα μάτια των μαθητών- να φαντάζει δυνατή ενώ δεν είναι. Και το ότι δεν είναι τόσο ελκυστική όσο την παρουσιάζουν για τους μαθητές, φάνηκε ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα μετά την επίθεση στο Πέραμα και τη δολοφονία του Π. Φύσσα: Σε εκατοντάδες σχολεία οι μαθητές συζήτησαν για το φασισμό, έβγαλαν ψηφίσματα, έφτιαξαν πανό, βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωσαν ότι οι φασίστες δεν έχουν δουλειά στα σχολεία, δεν έχουν δουλειά σε καμιά γειτονιά. Αυτός είναι ο δρόμος για τους μαθητές.

Για την κόντρα «Δημοκρατικών» - «Ρεπουμπλικανών» στις ΗΠΑ

Για την κόντρα «Δημοκρατικών» - «Ρεπουμπλικανών» στις ΗΠΑ

Η διαπάλη «Δημοκρατικών» - «Ρεπουμπλικανών» στις ΗΠΑ με επίκεντρο την αύξηση του ορίου δανεισμού του κράτους, άρα και του ορίου του δημόσιου χρέους, ζήτημα που προέκυψε στη διαδικασία έγκρισης του κρατικού προϋπολογισμού, οδήγησε ως γνωστόν στο κλείσιμο των αμερικανικών δημοσίων υπηρεσιών και τη διακοπή της μισθοδοσίας 700.000 υπαλλήλων, με δεδομένο ότι δεν υπήρξε συμφωνία. Το αδιέξοδο προκύπτει επειδή οι «Δημοκρατικοί» έχουν μεν πλειοψηφία στο Κογκρέσο αλλά δεν έχουν στη Γερουσία. Ετσι προκειμένου να εγκριθεί ο κρατικός προϋπολογισμός (πρέπει να γίνει και από τα δύο Σώματα), απαιτείται συμφωνία των «Ρεπουμπλικανών».

Η διαπάλη εμφανίζεται να έχει στο επίκεντρό της τις δαπάνες τον τομέα Υγείας. `Η, όπως γράφουν αμερικανικές εφημερίδες, την Κοινωνική Ασφάλιση. Στον τομέα Υγείας, η διαπάλη υπάρχει από τότε που ο Ομπάμα προώθησε το νόμο για την Υγεία, προκειμένου, υποτίθεται, να έχουν όλοι οι λαϊκοί άνθρωποι υπηρεσίες Υγείας. Γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα, υπάρχουν άρθρα όπως αυτό της «Ουάσιγκτον Ποστ» που εστιάζουν στο εξής πρόβλημα: Το 1990, το 28% των δαπανών του κράτους αφορούσε κονδύλια για την Κοινωνική Ασφάλιση. Το 2013 θα αντιστοιχούν στο 43%.

Γύρω απ' την υπόθεση αύξησης ή όχι του ορίου δανεισμού του κράτους εκφράζονται διαφορετικές απόψεις που θέτουν επί τάπητος θέματα γνωστά και στην Ελλάδα, όπως η αποπληρωμή των δανείων, η εμπιστοσύνη των αγορών στα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου, άρα και η διαχείριση του κρατικού χρέους. Ετσι εκφράζεται η άποψη από Αμερικανούς οικονομολόγους ότι η μη συμφωνία για αύξηση του ορίου δανεισμού, δυσκολεύει την αποπληρωμή των κρατικών δανείων, με κίνδυνο για τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Υπάρχει η άλλη άποψη (την εκφράζουν οι «Ρεπουμπλικάνοι»), που λέει ότι απαιτείται μείωση των δημόσιων δαπανών, γι' αυτό και εστιάστηκε η διαπάλη στο «δογκωμένο» τομέα Υγείας. Δηλαδή «Δημοκρατικοί» και «Ρεπουμπλικάνοι» προτείνουν διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, οι πρώτοι περισσότερο επεκτατικό μείγμα (επέκταση δημοσίων δαπανών), με ανοχή στο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού και στην αύξηση του δημόσιου χρέους, και οι δεύτεροι περισσότερο περιοριστικό (περιορισμός δημόσιων δαπανών).

Να, λοιπόν, πού εμφανίζεται ανάγλυφα το ζήτημα της πολιτικής διαχείρισης της κρίσης, (μην ξεχνάμε ότι εκδηλώθηκε πρώτα στις ΗΠΑ το 2008, όταν απαιτήθηκε συγκεκριμένη κρατική παρέμβαση ενίσχυσης πρωταρχικά των τραπεζικών ομίλων, αλλά και μονοπωλιακών ομίλων της βιομηχανίας όπως π.χ. η GENERAL MOTORS), διαπάλη με διεθνείς διαστάσεις και ανταγωνισμούς, για το ποιο μείγμα είναι περισσότερο πρόσφορο. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ έχουν κατ' επανάληψη παρέμβει για αλλαγή πολιτικής διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη με αιχμή τη Γερμανία και επίκεντρο την Ελλάδα. Οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν την κρίση ακολουθώντας μια έντονα επεκτατική πολιτική, με την κεντρική τράπεζα να έχει τροφοδοτήσει κλάδους της οικονομίας με περισσότερα από 2 τρισ. δολάρια μέσα από το πρόγραμμα της πιστωτικής διευκόλυνσης των μονοπωλίων. Την τελευταία 3ετία βρίσκονται σε τροχιά καπιταλιστικής ανάπτυξης, με ρυθμούς που ξεπερνάνε το 2% ετησίως. Ταυτόχρονα, όμως, διογκώνεται το κρατικό τους χρέος. Θυμίζουμε ότι και πέρυσι είχαν ξανασυζητήσει και συμφωνήσει στην αύξηση του δανεισμού και του δημόσιου χρέους.

Αυτά τα προβλήματα αποτελούν εσωτερικές αντιφάσεις του ίδιου του καπιταλισμού και είναι αξεπέραστες. Για παράδειγμα, η δυσκολία αύξησης των κρατικών εσόδων προκύπτει από τη μειωμένη φορολογία του κεφαλαίου, τις φοροαπαλλαγές του, αναγκαίες για τη διευρυμένη αναπαραγωγή του, δηλαδή για να κάνει επενδύσεις κάτι που δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από τη φορολογία στο λαό. Ταυτόχρονα, το κεφάλαιο απαιτεί και κρατική ενίσχυση με διάφορες μορφές (χρηματοδότηση, διαμόρφωση υποδομών κ.λπ.) για να κάνει το ίδιο επενδύσεις. Επομένως, το αστικό κράτος υποχρεώνεται είτε να δανείζεται, (τα δάνεια τα πληρώνει ο λαός), είτε να μειώνει δραστικά δημόσιες δαπάνες, αλλά όχι αυτές που είναι άμεσα αναγκαίες για το κεφάλαιο. Μειώνει ό,τι δαπάνες καλύπτουν, έστω και ελάχιστα, κάποιες λαϊκές ανάγκες. Ετσι, και η μια και η άλλη μορφή διαχείρισης είναι αντιλαϊκές.

Διαπάλη συμφερόντων διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου

Ουσιαστικά, η διαπάλη για το μείγμα διαχείρισης είναι διαπάλη ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου. Η εκδήλωση της κρίσης έχει νομοτέλειες από τις οποίες δεν μπορεί να ξεφύγει κανένας. Μοναδικός δρόμος για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας είναι η καταστροφή κεφαλαίου σε κάθε μορφή του, η απαξίωση της εργατικής δύναμης, η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων. Εδώ ουσιαστικά εστιάζεται αυτή η διαπάλη. Ποιο τμήμα του κεφαλαίου θα έχει τις λιγότερες απώλειες, ποιο ενισχύεται περισσότερο από το ένα ή το άλλο μείγμα. Αυτό εκφράζει η κόντρα «Δημοκρατικών» - «Ρεπουμπλικανών». Για παράδειγμα, το πρόγραμμα Υγείας του Ομπάμα αποτελεί ενίσχυση για τους φαρμακευτικούς ομίλους και τους ομίλους Υγείας στις ΗΠΑ που θα έχουν τεράστια κερδοφορία, ενώ δεν καλύπτει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, που παραμένουν πρακτικά ανασφάλιστα. Από την άλλη, οι θέσεις των «Ρεπουμπλικανών» εκφράζουν κυρίως συμφέροντα άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, της πετρελαϊκής βιομηχανίας.

Ταυτόχρονα και εδώ εκφράζεται η διαπάλη ανάμεσα στην ενίσχυση των τραπεζών και σε άλλα τμήματα του κεφαλαίου. Ο Ομπάμα θεσμοθέτησε ρυθμίσεις για αυστηρότερους ελέγχους σε μια σειρά ζητήματα όπως στους όρους χορήγησης δανείων,(δυσκολεύει τη βιομηχανία), στην αγορά παραγώγων και στο ενεργητικό των τραπεζών. Επίσης, επέβαλε με νομοθετική κατοχύρωση τη δυνατότητα και υποχρέωση του κράτους να στηρίζει τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όταν κινδυνεύουν από χρεοκοπία, να στηρίζει το χρέος τους, να δανείζει χρήματα με προνομιακούς όρους, να αγοράζει ομόλογα, να ξεπληρώνει τους πιστωτές τους, ακόμα και να αναλαμβάνει τον έλεγχο «προβληματικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ειδικού βάρους» και να τα τεμαχίζει σε μικρότερα, προκειμένου να τα προστατέψει από το ενδεχόμενο ντόμινο άλλων επιχειρήσεων. Εδωσε το δικαίωμα στη FED (Ομοσπονδιακή Τράπεζα) εν μέσω κρίσης να παρέχει στους τραπεζικούς ομίλους έως και 4 τρισ. δολάρια.

Διεθνείς διαστάσεις...

Στην υπόθεση της διαπάλης των ΗΠΑ έχει εμπλακεί και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μέσω του Μάριο Ντράγκι, που μίλησε για απειλή στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και το ΔΝΤ, μέσω της Κρ. Λαγκάρντ, που επίσης είπε ότι «η διακοπή λειτουργίας της κυβέρνησης ήταν κάτι αρκετά κακό, αλλά η αποτυχία να αυξήσουν το ανώτατο όριο του χρέους θα ήταν πολύ χειρότερη και θα μπορούσε να βλάψει πολύ σοβαρά όχι μόνο την οικονομία των ΗΠΑ, αλλά και ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία».

Ουσιαστικά, η διαπάλη για το μείγμα διαχείρισης έχει παγκόσμιες διαστάσεις και εκφράζει ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα και κράτη, ακριβώς επειδή η καπιταλιστική οικονομία είναι διεθνοποιημένη, υπάρχει αλληλεξάρτηση και τα διαφορετικά τμήματα του κεφαλαίου μιας καπιταλιστικής οικονομίας διαπλέκονται με διαφορετικά τμήματα του κεφαλαίου άλλων καπιταλιστικών οικονομιών. Ταυτόχρονα, η εκδήλωση οικονομικής κρίσης σε μια καπιταλιστική οικονομία επιδρά και σε άλλες οικονομίες. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για την οικονομία των ΗΠΑ. Ετσι, αν δε μεγαλώσει το όριο του δανεισμού θα δυσκολευτούν στην αποπληρωμή δανείων. Και μεγάλο μέρος του κρατικού χρέους των ΗΠΑ το διαχειρίζονται άλλα κράτη, το μεγαλύτερο π.χ. η Κίνα. Επίσης, υπάρχουν οι ευρωατλαντικές οικονομικές σχέσεις, δηλαδή ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ. Υπάρχουν μονοπώλια των ΗΠΑ που δρουν στην ΕΕ και αντίστοιχα γερμανικά στις ΗΠΑ. Γι' αυτό και οι φόβοι.

Βεβαίως, για τους εργαζόμενους, αυτή η διαπάλη είναι ξένη και έξω από τα δικά τους ταξικά συμφέροντα. Οπως είπαμε και τα δύο μείγματα είναι αντιλαϊκά. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ομπάμα έχει πάρει μέτρα βαριάς αντιλαϊκής φορολογίας, η ανεργία στις ΗΠΑ δεν έχει μειωθεί, το ίδιο και η εξαθλίωση, αφού εκατομμύρια Αμερικανών ζουν με τα συσσίτια.

Η υπόθεση των ΗΠΑ δείχνει ότι δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι. Η κυβέρνηση Ομπάμα και αντιλαϊκή πολιτική εφαρμόζει και δυσκολίες έχει με την επεκτατική πολιτική. Οσοι κάνουν πως δεν το βλέπουν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι αδαείς. Είναι επικίνδυνοι για τα λαϊκά στρώματα. Προσπαθούν να εξαπατήσουν ότι με αντίστοιχες λύσεις, εντός των τειχών της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ, οι εργαζόμενοι θα δουν καλύτερες μέρες.

Ι.

Πεδίο κέρδους και ανταγωνισμών για ντόπια και ξένα μονοπώλια

Πεδίο κέρδους και ανταγωνισμών για ντόπια και ξένα μονοπώλια

Η ΔΕΗ είναι από τα μεγαλύτερα φιλέτα που έχουν βάλει στο μάτι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι

Τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για ξένους και ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους, μέσα από την εκποίηση του συνόλου της κρατικής περιουσίας και των υποδομών της χώρας, προωθεί η κυβέρνηση, με το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων. Μέχρι τα τέλη του 2014, η κυβέρνηση μέσω του «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (ΤΑΙΠΕΔ), στο οποίο έχει μεταβιβάσει το σύνολο των κρατικών υποδομών και επιχειρήσεων, ετοιμάζεται να παραδώσει (ξεπουλήσει) στα μονοπώλια από λιμάνια, αεροδρόμια και σιδηροδρόμους, μέχρι το στρατηγικό τομέα της Ενέργειας της Ελλάδας.

Πάνω σ' αυτό το έδαφος, η χώρα μετατρέπεται σε πεδίο εκδήλωσης οξυμένων ανταγωνισμών ανάμεσα σε μονοπώλια που διεκδικούν και ενδιαφέρονται για κομμάτι από την πίτα των ιδιωτικοποιήσεων. Επιχειρήσεις - κολοσσοί από Αμερική, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, Ισραήλ, Γερμανία και άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, είτε αυτόνομα, είτε σε κοινοπραξίες με ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους, ετοιμάζονται να εφορμήσουν για να αποκομίσουν τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση του λαού και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Οι κολεγιές με ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι αιτία όξυνσης των ενδοαστικών αντιθέσεων και στο εσωτερικό, αλλά και της αντιπαράθεσης ανάμεσα στα κόμματα της διαχείρισης, για το ποιο είναι το κατάλληλο μείγμα και οι ενδεδειγμένες διακρατικές συμμαχίες, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που έχει κάθε μερίδα της αστικής τάξης. Ο «Ριζοσπάστης» καταγράφει σήμερα ένα ενδεικτικό μέρος των υποδομών και των ενεργειακών πηγών, που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εκχωρήσει στα μονοπώλια.

Ο έλεγχος των σιδηροδρόμων από τα μονοπώλια, θα τους δώσει στο πιάτο μεγάλο μέρος από τη μεταφορά εμπορευμάτων στο εσωτερικό και προς τα Βαλκάνια

Eurokinissi

1. Κοιτάσματα Υδρογονανθράκων

-- Κατάκολο, Πατραϊκός Κόλπος, Ιωάννινα: Για την εκμετάλλευση των τριών εντοπισμένων κοιτασμάτων, προσφορά έχει καταθέσει η ελληνικών συμφερόντων εταιρεία «Energean Oil and Gas», που διαχειρίζεται τα κοιτάσματα του Πρίνου και της Καβάλας, στην οποία πρόσφατα μπήκε μέτοχος με κεφάλαια 60 εκατομμυρίων ευρώ η αμερικάνικη κοινοπραξία «Third Point». Η «Energean» συμμετέχει στους διαγωνισμούς σε συνεργασία με τις εταιρείες«Schlumberger» (ΗΠΑ - Νορβηγία), την «Trajan Oil» (Βρετανία) και την καναδική«Petra Petroleum». Για την περιοχή του Πατραϊκού, προσφορά έχει καταθέσει η κοινοπραξία των «Ελληνικών Πετρελαίων» (ΕΛΠΕ), της «Edison» (Ιταλία) και της«Petroceltic» (εταιρεία συμφερόντων της καναδικής «Taurus»). Για την περιοχή του Κατάκολου, προσφορά έχει καταθέσει η εταιρεία «Grekoil», με έδρα την Κύπρο που διαχειρίζεται νορβηγικά κεφάλαια.

-- Ιόνιο - Νότια Κρήτη: Ο διαγωνισμός για την εκμετάλλευσή τους θα ξεκινήσει μέσα στο 2014. Αναμένεται να συμμετέχουν μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες ήδη ελέγχουν και εκμεταλλεύονται κοιτάσματα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει ήδη η βρετανική BP, η ολλανδική «Shell», η γαλλική «Total», οι αμερικανικές «Noble Energy» (δραστηριοποιείται στην Κύπρο) η «Exxon» και ισραηλινή «Delek».

Η «Cosco» πάτησε πόδι στον ΟΛΠ και τώρα θέλει όλο το λιμάνι

Phasma

2. Φυσικό Αέριο - Ηλεκτρική Ενέργεια - Νερό

-- ΔΕΠΑ: Στις αρχές του 2014, αναμένεται να ξεκινήσει ο δεύτερος διαγωνισμός για την πώληση της Δημόσιας Επιχείρησης Παροχής Αερίου (ΔΕΠΑ), μετά την αποτυχία του πρώτου που προκήρυξε το ΤΑΙΠΕΔ. Το ρωσικό μονοπώλιο«Gazprom» αναμένεται να επανέλθει και να καταθέσει νέα προσφορά, όπως ανακοίνωσε και η Βαλεντίνα Ματβιένκο, πρόεδρος της ρωσικής Ανω Βουλής, που επισκέφτηκε πρόσφατα την Αθήνα και συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό. Πρόταση για την απόκτηση της ΔΕΠΑ, πιθανά να καταθέσει και ο ρωσικός ενεργειακός όμιλος «Rosneft», ο οποίος τελευταία υπέγραψε συμφωνία με την αζέρικη εταιρεία «Socar» (έχει εξαγοράσει τον ΔΕΣΦΑ), προκειμένου να συνεργαστούν στην έρευνα και την εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Κυβερνητικές πηγές δεν αποκλείουν προσφορά στο νέο διαγωνισμό να καταθέσει και η γαλλική εταιρεία «ΕDF».

-- ΔΕΗ: Το κυβερνητικό σχέδιο για το «σπάσιμο» της ΔΕΗ και την πώληση σε τμήματα των υποδομών και των δικτύων της, αναμένεται να προσελκύσει πολλούς μονοπωλιακούς ομίλους. Για την εξαγορά του 51% του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας ΑΕ), δηλαδή των δικτύων της ΔΕΗ που βγάζει «στο σφυρί» η κυβέρνηση, ενδιαφέρον αναμένεται να εκδηλώσει η κινεζική εταιρεία «Three Gorges», η οποία πρόσφατα εξαγόρασε της κρατική εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας της Πορτογαλίας, καθώς και η ιταλικών συμφερόντων εταιρεία «Terna».

Η Ενέργεια είναι το πεδίο όπου εκδηλώνονται οι ισχυρότεροι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί

Για την εξαγορά των μετοχών της ΔΕΗ, αλλά και των μονάδων της ΔΕΗ (λιγνιτικές, υδροηλεκτρικά φράγματα και φυσικού αερίου), που θα πουληθούν σε ιδιώτες μέσω μιας «μικρής ΔΕΗ», όπως προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο, αναμένεται να «κονταροχτυπηθούν» τεράστιοι ενεργειακοί όμιλοι: Οι γερμανικές«Ε.ΟΝ» και «RWE», που ήδη δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα μέσω των επενδύσεων σε «Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας». Η αμερικάνικη πολυεθνική«Silchester», που ελέγχει ήδη το 10%των μετοχών της ΔΕΗ. Η ρωσική«Gazprom» που θα διεκδικήσει τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο. Η γαλλική «EDF», η οποία ενδιαφέρεται για την απόκτηση των δικαιωμάτων των κοιτασμάτων λιγνίτη που υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά και για την εκμετάλλευση των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ, είτε μέσω της εξαγοράς τους, είτε με τη συμμετοχή της σαν «στρατηγικός επενδυτής» στη ΔΕΗ. Επίσης, η ιταλική εταιρεία «Edison», καθώς και η γαλλική «Electricite de France».

-- ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ: Για την εξαγορά του δικτύου ύδρευσης της Ελλάδας, ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει δυο μεγάλες γαλλικές εταιρείες, σε συνεργασία με εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους. Για την εξαγορά της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον οι γαλλικοί κολοσσοί της «Suez» και της «Veolia», με την πρώτη να έχει στήσει κοινοπραξία με τον επιχειρηματικό όμιλο της οικογένειας Μπόμπολα και τη δεύτερη με την «ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ» του Γ. Αποστολόπουλου και την ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης «Mekorot». Στην περίπτωση της ΕΥΑΘ, η γαλλική εταιρεία «Suez» έχει προβάδισμα, αφού ήδη κατέχει το 5% της επιχείρησης ύδρευσης της Θεσσαλονίκης. Οι δυο γαλλικές εταιρείες συγκαταλέγονται στα ισχυρότερα μονοπώλια του κόσμου στον τομέα του ελέγχου και της διάθεσης υδάτων.

-- ΕΛΠΕ: Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πουλήσει το 35,5% των μετοχών των ΕΛΠΕ που κατέχει (το υπόλοιπο ανήκει στον όμιλο Λάτση). Τα ΕΛΠΕ είναι η μεγαλύτερη εταιρεία διύλισης και διανομής πετρελαίου στην Ελλάδα. Λειτουργεί τρία διυλιστήρια στη νότια και βόρεια Ελλάδα, που καλύπτουν περίπου το 70% της ικανότητας διύλισης της χώρας και ένα διυλιστήριο στην ΠΓΔΜ. Για την εξαγορά τους, ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει εταιρείες από το Κατάρ, αλλά και μεγάλες ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες.

3. Υποδομές - Εγκαταστάσεις

-- Λιμάνια: Το επόμενο διάστημα θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την εκχώρηση 12 λιμανιών της χώρας. Πρόκειται για τα λιμάνια του Πειραιά (ΟΛΠ), της Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ) -το κράτος κατέχει το 74% στο καθένα-, του Βόλου, της Ραφήνας, της Ηγουμενίτσας, της Πάτρας, της Αλεξανδρούπολης, του Ηρακλείου, της Ελευσίνας, του Λαυρίου, της Κέρκυρας και της Καβάλας (το κράτος κατέχει το 100% σε όλα). Για τον έλεγχο του λιμανιού του Πειραιά, πρόταση αναμένεται να καταθέσει η Κινέζικη «Cosco». Για τα υπόλοιπα λιμάνια της χώρας, οι ανταγωνισμοί θα κορυφωθούν ανάμεσα σε ρωσικές εταιρείες, αλλά και ομίλους, με έδρες κράτη - μέλη της ΕΕ.

-- Σιδηρόδρομοι: Η κερδοφόρα «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» έχει μετατραπεί σε «μήλο της Εριδος» ανάμεσα σε ισχυρά μονοπώλια. Οι λεγόμενες «άγονες» σιδηροδρομικές γραμμές, που επιδοτούνται με 50 εκατ. ευρώ το χρόνο για την επόμενη πενταετία, αλλά και τα ακίνητα αξίας 110 εκατ. ευρώ που μεταβιβάζονται στην εταιρεία, αποτελούν μεγάλη «προίκα» για την ιδιωτικοποίηση της κρατικής εταιρείας. Επιπλέον, η «αξιοποίηση» της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» για τη μεταφορά εμπορευμάτων από και προς τα λιμάνια της χώρας στην Κεντρική Ευρώπη, αποτελούν ισχυρό κερδοφόρο κίνητρο για τις πολυεθνικές.

Στο διαγωνισμό για την εξαγορά της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» φέρονται έτοιμοι να συμμετέχουν: Οι«Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι», οι οποίοι όμως θέλουν να εξαγοράσουν την «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» πακέτο με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Η κινέζικη «Cosco», που θέλει την εταιρεία πακέτο με το λιμάνι του Πειραιά. Ενδιαφέρον για την εξαγορά του ΟΣΕ, του σιδηροδρομικού δικτύου και των υποδομών του, αλλά και της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ», έχει επιδείξει η γαλλική εταιρεία σιδηροδρόμων «SNCF». Το γαλλικό μονοπώλιο ενδιαφέρεται τόσο για το κομμάτι των επιβατικών, όσο και για των εμπορευματικών μεταφορών, αφού η Ελλάδα και τα λιμάνια της αποτελούν διαμετακομιστικό κόμβο. Επίσης, οι γαλλικές εταιρείες«Alstom» και «Bombardier» εμφανίζονται μεταξύ των ενδιαφερομένων για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση της «Rosco», της εταιρείας που αναλαμβάνει τις συντηρήσεις του τροχαίου υλικού των ελληνικών σιδηροδρόμων. Ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει και η γερμανική εταιρεία «Deutsche Bahn».

-- Αεροδρόμια: Για το αεροδρόμιο Αθηνών, φαβορί για τον πλήρη έλεγχό του (η κυβέρνηση πουλάει το 55% των μετοχών που κατέχει), είναι η καναδική κοινοπραξία«PSP Investements», η οποία πρόσφατα εξαγόρασε το 26,7% του μεριδίου της Γερμανικής «HOCHTIEF Airports», που μέχρι σήμερα εκμεταλλευόταν το αεροδρόμιο. Για το «Ελευθέριος Βενιζέλος», ενδιαφέρον έχουν δείξει και οι κινέζικοι όμιλοι «Shenzhen Airport» και «Friedmann Pacific Asset Management», που έχουν επισκεφτεί την Αθήνα και έχουν συναντηθεί με τον πρωθυπουργό. Επίσης, ενδιαφέρον δεν αποκλείεται να εκδηλώσει και η «Αirport De Paris», μεγάλος μονοπωλιακός όμιλος που δραστηριοποιείται στη διαχείριση αεροδρομίων.

Μεγάλες ξένες και ελληνικές επιχειρήσεις έχουν καταθέσει προσφορές και για την εξαγορά των 19 περιφερειακών αεροδρομίων, που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραχωρήσει σε ιδιώτες για τα επόμενα 35 χρόνια. Πρόκειται για αεροδρόμια με επιβατική κίνηση που αγγίζει τα 9 εκατ. επιβάτες το χρόνο. Ο διαγωνισμός για την παραχώρηση των αεροδρομίων τα χωρίζει σε δυο ομάδες. Η «Ομάδα Α» περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Χανίων, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου, Καβάλας (σε αυτή την κατηγορία ο επενδυτής μπορεί να προσθέσει και τα αεροδρόμια Αλεξανδρούπολης, Αράξου και Καλαμάτας). Η «Ομάδα Β» περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Ρόδου, Κω, Σάμου, Μυτιλήνης, Μυκόνου, Σαντορίνης και Σκιάθου (σε αυτή την κατηγορία ο επενδυτής μπορεί να προσθέσει και τα αεροδρόμια σε Κάρπαθο, Λήμνο και Χίο).

Οι επτά κοινοπραξίες που έχουν καταθέσει προσφορές για την εκμετάλλευση των περιφερειακών αεροδρομίων είναι: Η Αμερικάνικη «Advent», η γαλλική «Aeroports de cote d' Azur», η κροατική «Agrokor Novaport Development», στην οποία συμμετέχουν και γερμανικά κεφάλαια. Επίσης, ο γαλλικός όμιλος «Vinci» σε συνεργασία με την ελληνική εταιρεία «Ελλάκτωρ». Η ελβετική εταιρεία «Zurich Airport» σε κοινοπραξία με την ελληνική «J&P ΑΒΑΞ». Η γερμανική «Fraport», σε συνεργασία με τον όμιλο Κοπελούζου. Η αμερικάνικη «Corporation America» με την ελληνική«ΜΕΤΚΑ Κατασκευαστική».

-- Αμυντική Βιομηχανία: Το κυβερνητικό σχέδιο «αναδιάρθρωσης» της ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ, που μαζί με τις απολύσεις προσωπικού προβλέπει την ιδιωτικοποίηση τους, αναμένεται να προσελκύσει ξένες πολεμικές βιομηχανίες. Ηδη αμερικανικές, ισραηλινές και γαλλικές εταιρείες, εξετάζουν τα περιουσιακά στοιχεία και τις παραγωγικές δυνατότητες των κρατικών εταιρειών.

-- Ακίνητα: Στον τομέα της εξαγοράς κρατικών ακινήτων, προτάσεις έχουν καταθέσει μεγάλες εταιρείες από τις ΗΠΑ. Το αμερικάνικο funds «NCH» πλειοδότησε για την αγορά της έκτασης στην Κασσιόπη της Κέρκυρας. Επίσης οι αμερικάνικοι όμιλοι«Intercontinental» και «Oakhill» συμμετέχουν στο διαγωνισμό για τη μίσθωση και επαναμίσθωση των 28 κτιρίων του Δημοσίου. Ρωσικά κεφάλαια κινούνται για την απόκτηση δημόσιων εκτάσεων στη Βόρεια Ελλάδα και κυρίως στη Χαλκιδική και έχουν καταθέσει προσφορές για το ακίνητο στο Παλιούρι και στον Αγ. Ιωάννη Σιθωνίας.

Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, σε προχωρημένες συζητήσεις για την πώληση «κόκκινων δανείων» που αφορούν στεγαστικά δάνεια με ξένες επιχειρήσεις «ReaL Estate», βρίσκονται όλες οι ελληνικές τράπεζες, ενόψει και της απόφασης της κυβέρνησης να προχωρήσει από τις αρχές του 2014 στην άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Εταιρείες όπως η «Oaktree Capital Management», που διαθέτει παραρτήματα από το Τόκιο μέχρι το Χονγκ Κονγκ, η «Marathon Asset Management», με έδρα τη Νέα Υόρκη, η κοινοπραξία «Monarch Alternative Capital» (αμερικανικών και βρετανικών συμφερόντων), έχουν στείλει στελέχη τους στην Ελλάδα για να αποκτήσουν πλεονέκτημα στο πλιάτσικο που θα στηθεί με τα κρατικά ακίνητα.

***

Η πώληση, ιδιωτικοποίηση και εκποίηση του μεγαλύτερου τμήματος της κρατικής περιουσίας, των υποδομών και του φυσικού πλούτου της χώρας, που σχεδιάζουν κυβέρνηση και τρόικα, θα έχει ολέθριες συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. Ο έλεγχος από μονοπωλιακούς ομίλους των παρόχων ύδρευσης, ρεύματος και γενικότερα της Ενέργειας, θα φέρει υψηλότερα τιμολόγια για τους καταναλωτές και χειρότερης ποιότητας υπηρεσίες.

Η παραχώρηση λιμανιών, αεροδρομίων και σιδηροδρόμων, δεν πρόκειται να φέρει κανενός είδους ανάπτυξη. Αυτά θα λειτουργήσουν σαν διαμετακομιστικά κέντρα για τη μεταφορά εμπορευμάτων και οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν θα είναι με μισθούς πείνας και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα στο πρότυπο του «εργασιακού κάτεργου» της «Cosco». H εκχώρηση των ενεργειακών πηγών και πόρων στα μονοπώλια, θα πυροδοτήσει την ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, που μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμα πιο επικίνδυνα μονοπάτια.

Για να μπει στην υπηρεσία του λαού ο τεράστιος πλούτος της χώρας και οι παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν, χρειάζεται άλλη οργάνωση της οικονομίας, με λαϊκή εξουσία. Χρειάζεται κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, πανεθνικός κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής και εργατικός κοινωνικός έλεγχος. Χρειάζεται αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ανάπτυξη από τη τη λαϊκή διακυβέρνηση αμοιβαία επωφελών σχέσεων με άλλους λαούς και κράτη.

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ