Ακόμα ψάχνουν φόρμουλα… – Στο “περίμενε” έχει η κυβέρνηση τον Λαμπρούλη και τους εθελοντές βουλευτές

 

Αντί να αξιοποιήσει την προσφορά των εθελοντών στη μάχη για τον κορονοϊό, η κυβέρνηση περί άλλων τυρβάζει και προετοιμάζει το πιο βαθύ μπάσιμο του ιδιωτικού τομέα στη δημόσια Υγεία.

Η κυβέρνηση ολιγωρεί και δεν κάνει τίποτα για το “ανεπαρκές νομικό πλαίσιο” για την εθελοντική ένταξη των 21 γιατρών-βουλευτών στο υποστελεχωμένο σύστημα δημόσιας Υγείας, εργάζεται όμως πυρετωδώς για να αξιοποιήσει τη σχετική συζήτηση και να δώσει στα κοράκια της “ιδιωτικής πρωτοβουλίας” το φιλέτο των νοσοκομείων, μέσω ΣΔΙΤ.

Ο σημερινός Ριζοσπάστης σχολιάζει στη στήλη “Από μέρα σε μέρα“:

Στο «περίμενε» έχει η κυβέρνηση ακόμα και σήμερα τους 21 βουλευτές γιατρούς που ζήτησαν εθελοντικά να ενταχθούν στο υποστελεχωμένο και ρημαγμένο δημόσιο σύστημα Υγείας για να συνδράμουν τη μάχη των συναδέλφων τους υγειονομικών ενάντια στον κορονοϊό. Ανάμεσά τους είναι και ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Λαμπρούλης, ο οποίος πρώτος είχε στείλει επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής, ζητώντας να απαλλαχτεί προσωρινά από τα καθήκοντα του αντιπροέδρου και να πάει στη Λάρισα για να βοηθήσει ως γιατρός. Από τότε, όμως, τίποτα δεν έχει γίνει. Η εθελοντική προσφορά δεν πρόκειται βέβαια να λύσει το πρόβλημα των τεράστιων ελλείψεων, που είναι ευθύνη της κυβέρνησης να τις καλύψει με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πράγμα που δεν κάνει, βάζοντας την υγεία και τη ζωή του λαού στη ζυγαριά του «κόστους – οφέλους». Ακόμα όμως κι αυτήν τη συμβολική κίνηση, που έχει εθελοντικό χαρακτήρα, η κυβέρνηση προσπαθεί να την εντάξει στη συζήτηση περί «συνεργασίας του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα» (!), επικαλούμενη το «ανεπαρκές νομοθετικό πλαίσιο» που «πρέπει να αλλάξει», μιλώντας για «αγκυλώσεις που πρέπει να ξεπεραστούν», ως ένα από τα «διδάγματα της υγειονομικής κρίσης» και άλλα παρόμοια. Αντί δηλαδή να βάλει τους εθελοντές γιατρούς στη μάχη για να σωθούν ζωές, προσπαθεί να φέρει τη συζήτηση στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής της και να νομιμοποιήσει τα νέα μέτρα που ετοιμάζει για τα ΣΔΙΤ και την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Αλλη μια απόδειξη ότι η πολιτική που μας έφερε ως εδώ και συνεχίζεται, είναι αδίσταχτη απέναντι στις ανάγκες του λαού.

Ο Γιώργος Λαμπρούλης χαρακτηρίζει εξογιστικά τα “κωλύματα” που προβάλλονται από την πλευρά της κυβέρνησης, αυτή την κρίσιμη ώρα, ενώ δεν έχει λάβει ούτε απάντηση από το υπουργείο Υγείας, δέκα μέρες μετά τη δική του επιστολή προς το Προεδρείο της Βουλής.

Αντιγράφουμε από το σχετικό ρεπορτάζ στις μέσα σελίδες του Ριζοσπάστη.

Ακόμα … ψάχνουν τη «φόρμουλα» για την εθελοντική συνεισφορά των γιατρών βουλευτών

Γ. Λαμπρούλης: Εξοργιστικά τα κωλύματα που επικαλείται η κυβέρνηση

Δεν φτάνει που η κυβέρνηση δεν έχει λάβει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την κάλυψη των δραματικών ελλείψεων των δημόσιων μονάδων Υγείας, οι οποίες έχουν «γονατίσει» από τη μάχη κατά της πανδημίας, αλλά εδώ και 10 μέρες …αναζητεί τη «φόρμουλα» ώστε να ενταχθούν στο ΕΣΥ οι βουλευτές που έχουν δηλώσει τη διάθεση να συνδράμουν αυτή την περίοδο το δημόσιο σύστημα Υγείας.

Θυμίζουμε πως από τις 23 Νοέμβρη ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης, πνευμονολόγος, ΣΤ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, έχει αποστείλει επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής, με την οποία ζητά να απαλλαχθεί προσωρινά από τα καθήκοντά του προκειμένου να βρεθεί στο πλευρό των συναδέλφων του. Ακριβώς την επόμενη μέρα, άλλοι 21 γιατροί βουλευτές από όλα τα κόμματα της Βουλής έστειλαν αντίστοιχες επιστολές ζητώντας την ένταξή τους στο ΕΣΥ. Δέκα μέρες έχουν περάσει μέχρι τώρα και οι βουλευτές «περιμένουν στο ακουστικό τους».

Να σημειωθεί ότι ενώ αρχικά το υπουργείο Υγείας χαιρέτισε αυτήν την εθελοντική συνεισφορά, την περασμένη Παρασκευή, κατά την καθιερωμένη ενημέρωση, ο υφυπουργός Υγείας, Β. Κοντοζαμάνης, είπε ότι τελικά υπάρχουν προϋποθέσεις για την ένταξη των βουλευτών στο ΕΣΥ, όπως «το ωράριο απασχόλησης – είναι πλήρης η απασχόληση – η ένταξη σε πρόγραμμα εφημεριών, ο χρόνος απασχόλησης και, βεβαίως, η αναγκαιότητα υπογραφής σύμβασης για ένταξη στο ΕΣΥ». Πρόσθεσε ακόμα ότι «η ένταξη στο ΕΣΥ σημαίνει ότι η αστική ευθύνη έναντι των τρίτων είναι η ίδια με οποιονδήποτε άλλο εργαζόμενο που είναι ενταγμένος στο ΕΣΥ», ότι «ζητάμε από τους βουλευτές να ενημερώσουν τη Βουλή για ενδεχόμενη αποχή από την άσκηση των καθηκόντων τους» και άλλα παρόμοια προσχήματα, τα οποία φυσικά οι κυβερνήσεις «προσπερνάνε» με χαρακτηριστική ευκολία σε άλλες περιπτώσεις, όταν πρόκειται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Μάλιστα, ο υφυπουργός Υγείας ανέφερε ότι την ίδια μέρα, Παρασκευή, από το υπουργείο στάλθηκε στους βουλευτές σχετική ενημερωτική επιστολή. Ομως, μέχρι και χτες είναι επιβεβαιωμένο ότι τέτοια επιστολή δεν είχε φτάσει στα χέρια των βουλευτών.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης, με δήλωσή του, ανέφερε ότι «είναι πρόκληση και εξοργιστικό, σε μία περίοδο που τα νοσοκομεία βογκούν και είναι σε κατάσταση κατάρρευσης λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε χρηματοδότηση, σε μόνιμο προσωπικό και μέσα, η κυβέρνηση να προβάλλει διάφορα κωλύματα και ακόμα να μην έχει εγκρίνει την ένταξη των βουλευτών γιατρών στο ΕΣΥ. Πρέπει να δώσει εξηγήσεις γι’ αυτό. Είναι απαράδεκτο, όταν πρόκειται να ψηφιστούν αντεργατικά μέτρα και να δοθούν δισεκατομμύρια στους επιχειρηματικούς ομίλους, μέσα σε μια νύχτα να εκδίδονται ΠΝΠ που προβλέπουν ακόμα και παρεκκλίσεις από την ισχύουσα νομοθεσία και κάνουν “λάστιχο” το αστικό Σύνταγμα και τώρα, για να προσφέρουν οι βουλευτές τη συνδρομή τους στο ΕΣΥ, για μια υπόθεση που είναι ζήτημα ζωής, να επικαλούνται από την κυβέρνηση και το υπουργείο διάφορα νομικά και συνταγματικά κωλύματα». Ο Γ. Λαμπρούλης σημείωσε ακόμα ότι ουδέποτε έλαβε επιστολή ή οποιαδήποτε άλλη εξήγηση από το υπουργείο.

7 στους 10 ασθενείς με COVID πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ

 

Η εφιαλτική κατάσταση στο ΕΣΥ δεν μπορεί πια να κρυφτεί ούτε από τα πιο φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, με δεδομένο μάλιστα ότι μέλος της επιτροπής των λοιμωξιολόγων, η Αγγελική Κοτανίδου, παραδέχτηκε ότι 7 στους 10 θανάτους συμβαίνουν πλέον εκτός ΜΕΘ, πριν προλάβει να γίνει η διασωλήνωση των ασθενών. Φαινόμενο όχι καινοφανές, καθώς ήδη για τον Οκτώβριο ο Ριζοσπάστης είχε αναδείξει πριν λίγες εβδομάδες ότι οι μισοί θάνατοι καταγράφηκαν εκτός ΜΕΘ.

Μπροστά σε αυτά τα αδιάψευστα στοιχεία, όπως είπαμε, το προπαγανδιστικό αφήγημα περί “σαξές στόρι” τροποποιείται από κάποιος δημοσιογράφους που μόνο εχθρικοί προς την κυβέρνηση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, όπως ο Τάσος Τέλλογλου, που φιλοξενεί στην ιστοσελίδα του εκτενές ρεπορτάζ για τις οριακές συνθήκες που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία των πληττόμενων περιοχών, ιδιαίτερα στην επαρχία. Πίσω από τις γραμμές βέβαια, λανθάνει η προσπάθεια οι ευθύνες να μετακυλιστούν στους γιατρούς των περιφερειακών νοσοκομείων που “δεν έχουν την απαραίτητη πείρα”, ομολογώντας βέβαια ότι τους λείπει κι ο εξοπλισμός, χωρίς να αναφέρει βέβαια ποιος ευθύνεται για την έλλειψη του εξοπλισμού, αλλά και για το γεγονός πως μέσα σε τόσους μήνες πριν τη νέα έξαρση της πανδημίας δεν υπήρξε η κατάλληλη προετοιμασία σε γιατρούς και νοσηλευτές περιοχών ανεπηρέαστων από το πρώτο κύμα. Παράλληλα, προσπαθεί να εμφανίσει τον πρωθυπουργό και τον υπουργό υγείας Βασίλη Κικίλια ως “αποφασισμένους” για πρωτοβουλίες στο μέλλον, όπως τη συλλογή στοιχείων για το πού πεθαίνουν οι ασθενείς (εντολή που δόθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη την περασμένη εβδομάδα, αφού έχουν συμπληρωθεί ήδη δυο μήνες έξαρσης της πανδημίας) και την προαναγγελία ότι πιθανόν θα υπάρξουν “συνέπειες” για διοικήσεις νοσοκομείων που κρίνονται ανεπαρκείς.

Πέρα από αυτό το έμμεσο damage control, τα στοιχεία του άρθρου αυτά καθεαυτά αποδεικνύουν πόσο ανώφελη είναι κάθε προσπάθεια “στρογγυλοποίησης” της κατάστασης. Λίστες αναμονής για εισαγωγή ασθενών σε νοσοκομεία, όπως της Πέλλας, όπου και οι 80 κλίνες είναι κατειλημμένες, όπως και στα Γιαννιτσά. Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, που δεν αντέχουν τη μεταφορά σε άλλα νοσοκομεία και καταλήγουν κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά τη διακομιδή τους σε κεντρικά νοσοκομεία.

Οι ασθενείς έρχονται πολύ αργά στο νοσοκομείο, όπως δηλώνει επικεφαλής κλινικής αθηναϊκού νοσοκομείου. Πράγμα βέβαια που δεν μπορεί να αποσυνδεθεί με το γεγονός ότι οι ασθενείς ουσιαστικά αποτρέπονται από το να έρθουν για νοσηλεία και παίρνουν συμβουλές να κάτσουν σπίτι τους, όπως δείχνει και η ακόλουθη μαρτυρία ασθενούς από τη Δράμα:

Μέσα σε όλα αυτά, δεν αποτελεί έκπληξη ότι με στοιχεία των τελευταίων ημερών, 549 ασθενείς με κορονοϊό πέθαναν σε επαρχιακά νοσοκομεία, έναντι 507 στην Αττική και 423 στη Θεσσαλονίκη, όπου περιλαμβάνονται φυσικά και ασθενείς που μεταφέρθηκαν εσπευσμένα. Ιδιαίτερα δραματική είναι η εικόνα στα νοσοκομεία της Δράμας, του Βόλου και της Αλεξανδρούπολης. Στη Δράμα, σύμφωνα με γιατρούς οι διασωληνωμένοι βρίσκονταν παντού, ακόμα και στα χειρουργεία.

Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα η καμπύλη των θανάτων στην Ελλάδα να ξεπεράσει στις 25 Νοέμβρη την αντίστοιχη του μέσου όρου στην ΕΕ, πολύ μακριά από τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης για επιτυχή διαχείριση του νέου κύματος της πανδημίας.

Προετοιμασία εδάφους

...

Εξόχως αποκαλυπτική ήταν η συζήτηση που έγινε με αφορμή την παρουσίαση ενός βιβλίου για το Ασφαλιστικό του καθηγητή και πρώην υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (2000-2001), Τάσου Γιαννίτση, με τη συμμετοχή του σημερινού υφυπουργού Εργασίας Π. Τσακλόγλου και του πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Χουλιαράκη. Βεβαίως, καμία εντύπωση δεν προκαλεί η συνέπεια με την οποία ο συγγραφέας και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ χρεώνει στο Ασφαλιστικό όλες «τις πληγές του Φαραώ», δαιμονοποιεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα των συνταξιούχων και τα παρουσιάζει ως δημοσιονομικό «κόστος», που οδήγησε μέχρι και στην κρίση του 2009!

Ούτε βέβαια εκπλήσσει το γεγονός ότι, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, τους ισχυρισμούς αυτούς αποδέχονταν και οι εκπρόσωποι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχαν στην εκδήλωση. Οι ανατροπές όλων των κυβερνήσεων σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης, ειδικά την τελευταία δεκαπενταετία, οι διαρκείς περικοπές στις συντάξεις, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η μείωση των δαπανών για το Ασφαλιστικό ως ποσοστό του ΑΕΠ, μαζί με την απαλλαγή των επιχειρήσεων από μέρος των εισφορών προς τα Ταμεία, στηρίχτηκαν και προσχηματικά δικαιολογήθηκαν από τέτοιες απόψεις, που αντιμετωπίζουν την Ασφάλιση και τη σύνταξη ως «κόστος» για την εργοδοσία και το κράτος και ως «βαρίδι» στο στόχο της ανάπτυξης...

* * *

Είναι όμως σκέτη πρόκληση η προσπάθεια ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσουν τους συνταξιούχους ως «προνομιούχους», για να διεγείρουν τον κοινωνικό αυτοματισμό και να αποκρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση στην πολιτική που χτυπάει εξίσου τα δικαιώματα και τις ανάγκες εργαζομένων και συνταξιούχων, για τα κέρδη μιας ισχνής κοινωνικής μειοψηφίας. Σύμφωνα λοιπόν με τον Π. Τσακλόγλου, παρά τις μεγάλες περικοπές στις συντάξεις, οι συνταξιούχοι παραμένουν «ευνοημένοι» (!) γιατί «άλλοι έχασαν περισσότερα», κι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι «η φτώχεια μεταξύ των συνταξιούχων είναι χαμηλότερη από τον εθνικό μέσο όρο» στο σύνολο του πληθυσμού!

Στον ίδιο άθλιο ντορό, ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ότι «το Ασφαλιστικό δημιουργεί διαγενεακές ανισότητες» και πως «η παιδική φτώχεια είναι μεγαλύτερη από τη φτώχεια των συνταξιούχων»! Κριτήριο είναι δηλαδή το ποιος ξύνει λιγότερο τον πάτο του βαρελιού! Η επιχειρηματολογία τους δεν είναι τυχαία. Παρά τις διαφορές τους, επιδιώκουν και οι δυο να εθίσουν τον λαό σε λογικές «διαμοιρασμού της φτώχειας», καλώντας τους να συγκρίνουν τις συντάξεις πείνας με τους μισθούς πτωχοκομείου. Συκοφαντώντας παράλληλα τις δίκαιες διεκδικήσεις του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος και λοιδορώντας τις σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων και συνταξιούχων.

* * *

Γιατί επαναφέρουν όμως αυτές τις αθλιότητες; Η συζήτηση που ανοίγουν ξανά για το Ασφαλιστικό δεν αφορά τόσο το παρελθόν, όσο το μέλλον. Ηδη, στα σκαριά βρίσκονται νέες ανατροπές στις επικουρικές συντάξεις, ενώ και με το «σχέδιο Πισσαρίδη» ανοίγουν κεφάλαια ευρύτερα για την Κοινωνική Ασφάλιση. Κατά συνέπεια, αυτού του είδους οι συζητήσεις δεν έχουν «ιστορικό», ούτε «φιλολογικό» χαρακτήρα. Αποτελούν σχεδιασμένα βήματα στην προσπάθεια προετοιμασίας του κατάλληλου κλίματος. Ο ισχυρισμός ότι «το Ασφαλιστικό ήταν εμπόδιο στην ανάπτυξη» είναι ο προάγγελος στην κατεύθυνση των νέων ανατροπών.

Ο Π. Τσακλόγλου μάλιστα το περιέγραψε αρκετά γλαφυρά: «Να ξαναπάμε στη Χρυσή Εποχή των δεκαετιών του '50 και του '60 και των αρχών του '70», υπονοώντας ότι θα πρέπει να μετατραπεί το Ασφαλιστικό από «μαύρη τρύπα» για τα ταμεία του κράτους και «βραχνάς» για την εργοδοσία σε «μοχλό ανάπτυξης» για λογαριασμό του κεφαλαίου. Τότε, ο κόπος των ασφαλισμένων, τα αποθεματικά της Κοινωνικής Ασφάλισης έγιναν θαλασσοδάνεια, «δανεικά κι αγύριστα» προς τους εργοστασιάρχες, τους εφοπλιστές, τους κατασκευαστές, τους μεγαλέμπορους, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης γκάμας μέτρων στήριξης των επενδύσεων από το κράτος. Το ίδιο μεθοδεύεται και τώρα, με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος, τη μείωση της κρατικής και εργοδοτικής συμμετοχής, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εισφορών των εργαζομένων ως κεφάλαιο για επενδύσεις.

* * *

Ξαναγυρίζουν λοιπόν στον τόπο του εγκλήματος. Κι αφού πρώτα πετσόκοψαν τις κύριες συντάξεις, επιχειρούν να βάλουν στο χέρι και τις εισφορές των επικουρικών, με την κεφαλαιοποίησή τους. Ετσι, μέσω της ιδιωτικοποίησης «μηδενίζουν το κοντέρ», δηλαδή τις υποχρεώσεις προς τους νυν συνταξιούχους και χτίζουν την «πυραμίδα» νέων πεδίων κερδοφορίας για όσους αναλάβουν να διαχειριστούν τις εισφορές των νέων ασφαλισμένων. Ταυτόχρονα, εξασφαλίζουν συνολικά για το κεφάλαιο τζάμπα χρήμα μέσω του χρηματιστηρίου, όπου θα ρίχνονται αυτές οι εισφορές. Οσο για τις επικουρικές συντάξεις των ήδη συνταξιούχων, αυτές θα συμπιεστούν, καθώς το ΕΤΕΑΕΠ αναπόφευκτα θα εμφανίσει ελλείμματα ή το πρόβλημα θα φορτωθεί στους φορολογούμενους μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, ή και τα δύο μαζί, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί.

Ετσι, ο ισχυρισμός του Γιαννίτση ότι το Ασφαλιστικό συνεχίζει να αποτελεί «συστημικό κίνδυνο», στο φόντο μάλιστα μιας εποχής «με αστάθμητους μεγάλους κινδύνους», όπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε στη συζήτηση, κάνει φανερό ότι το Ασφαλιστικό για το κεφάλαιο και τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν παραμένει ζήτημα ανοιχτό. Η νέα επίθεση αποκτά ακόμα πιο επείγοντα χαρακτήρα σε συνθήκες επαναλαμβανόμενων οικονομικών κρίσεων, κάνοντας εξίσου επιτακτική την ανάγκη να απαντηθεί από το εργατικό - λαϊκό κίνημα, με κριτήριο όχι τις «αντοχές της οικονομίας», αλλά τις σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων και συνταξιούχων.

Γ. Ζαχ.

Φωτιά και λάβρα

Σε νέες φουρτούνες οδηγούν τους λαούς οι επικίνδυνοι αμερικανοΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί της ατζέντας «ΝΑΤΟ 2030», που παρουσιάστηκε χτες και προχτές στη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ. Στο έδαφος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται, η έκθεση της «επιτροπής σοφών για το μέλλον του ΝΑΤΟ» προτείνει επείγουσες προσαρμογές στη στρατηγική της ευρωατλαντικής συμμαχίας, για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας και της Ρωσίας.

Η ατζέντα, που θα καταληχθεί στη Σύνοδο Κορυφής το 2021, επικαιροποιεί το προηγούμενο «Στρατηγικό Πλαίσιο» του ΝΑΤΟ, με βασικό στόχο «να διαμορφώσει μια πολιτική στρατηγική για την προσέγγιση ενός κόσμου στον οποίο η Κίνα θα διαδραματίζει όλο και σημαντικότερο ρόλο».

Μεταξύ άλλων, προτείνει την επιθετικότερη αντιμετώπιση της Κίνας σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, αλλά και στη συνέχιση της «"διπλής προσέγγισης" περιορισμού και διαλόγου με τη Ρωσία». Σ' αυτήν την κατεύθυνση, προβλέπεται η ενίσχυση των συμμαχιών του ΝΑΤΟ με «φίλες χώρες» στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, επεκτείνοντας «προς Ανατολάς» το πεδίο δράσης της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

Σημαντικό κεφάλαιο αποτελεί επίσης η ενίσχυση των περιφερειακών συνεργασιών στην ευρύτερη περιοχή μας, ως «ανάχωμα» στην «επίδραση της ρωσικής και κινέζικης παρουσίας, των συμφερόντων και των δραστηριοτήτων τους».

Ετσι, το ΝΑΤΟ σχεδιάζει «να εμπλακεί περισσότερο με εταίρους στο Νότο, περιφερειακούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Αφρικανικής Ενωσης, της Συνεργασίας των Αραβικών Κρατών, του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και μέσω της επέκτασης της δραστηριότητάς του σε διεθνείς οργανισμούς (...) να εγκαθιδρύσει ένα συλλογικό δίκτυο ασφαλείας σε όλη την περιοχή (...)». Προτείνεται επίσης «η πολιτική του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία να επικαιροποιηθεί, για να συμπεριλάβει και μια μεσογειακή συνιστώσα».

Πάνω σ' αυτό το έδαφος βαθαίνει η εμπλοκή και της χώρας μας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των άλλων κομμάτων του «ευρωατλαντικού τόξου». Εμπλοκή που υπηρετεί τις προσδοκίες της αστικής τάξης από την αναβάθμιση του ρόλου της στα εγκληματικά σχέδια στην περιοχή.

Γι' αυτό δηλώνουν «παρών», μετατρέποντας τη χώρα σε ένα απέραντο πολεμικό ορμητήριο και ειδικά τη Β. Ελλάδα σε ΝΑΤΟικό «προγεφύρωμα» για την περικύκλωση της Ρωσίας και την ανάσχεση της κινέζικης επέκτασης στα Βαλκάνια και την Ανατ. Ευρώπη. Γι' αυτό υπογράφουν στρατιωτικές συμφωνίες με χώρες του Κόλπου, όπως τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία, και ετοιμάζονται να στείλουν στρατιωτικές δυνάμεις στο Μάλι της Δυτικής Αφρικής.

Γι' αυτό πρωτοστατούν σε περιφερειακές συνεργασίες με το Ισραήλ, την Κύπρο και άλλες μη ΝΑΤΟικές χώρες, με «μέτωπο» στο Ιράν, που συνεργάζεται στενά με την Κίνα.

Στην ατζέντα «ΝΑΤΟ 2030» επαναλαμβάνεται επίσης επιτακτικά η ανάγκη θωράκισης της «διατλαντικής συνοχής», με την αναζήτηση νέων συμβιβασμών και διευθετήσεων. Το ζήτημα αυτό έρχεται και ξανάρχεται στο φόντο των ανταγωνισμών που οξύνθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, τόσο ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ, όσο και μεταξύ επιμέρους «συμμάχων», όπως η Ελλάδα και η Τουρκία.

Το στόχο της ΝΑΤΟικής συνοχής υπερασπίζονται διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, καταλογίζοντας μάλιστα στην Τουρκία ότι την υπονομεύει, καλώντας την σε διάλογο. Ετσι, με τον περίφημο «μηχανισμό αποκλιμάκωσης», που επιβεβαιώθηκε στην τελευταία Σύνοδο των ΥΠΕΞ και εξελίσσεται σε πλατφόρμα διαλόγου εφ' όλης της ύλης, αναβαθμίζεται ο ρόλος επιδιαιτητή του ΝΑΤΟ στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και προωθούνται επώδυνοι και επικίνδυνοι για τους λαούς συμβιβασμοί.

Απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, η ατζέντα «ΝΑΤΟ 2030» είναι «φωτιά και λάβρα» για τους λαούς. Το επιθετικό ξεδίπλωμα του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού τα επόμενα χρόνια θα «ρίξει λάδι» στη φωτιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, προκαλώντας νέες εστίες έντασης και αντιπαράθεσης. Οι εξελίξεις σημαίνουν συναγερμό και καλούν σε ένταση της πάλης του λαού ενάντια σ' αυτά τα επικίνδυνα σχέδια και την ελληνική εμπλοκή.