Χρυσή Αυγή και ναζιστική Ευγονική

 Χρυσή Αυγή και ναζιστική Ευγονική

Επιθυμούσαμε από καιρό να αφιερώσουμε ένα άρθρο στις θέσεις της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή για την στείρωση και την ευθανασία των ΑΜΕΑ και των λοιπών "φυλετικών δηλητηρίων" της ανθρώπινης κοινωνίας. Το άρθρο μας δεν είναι μόνο πολιτικό, είναι και βαθύτατα ιστορικό, αφού όπως θα δούμε παρακάτω οι πρακτικές και οι απόψεις αυτές του νεοναζισμού (και όχι μόνο στην Ελλάδα) έχουν βαθιές ρίζες. 

Διαβάζουμε από το 1ο τεύχος του περιοδικού Χρυσή Αυγή στις 1/1/1980:

Πηγή εδώ

Η ιδεολογική πλαισίωση του ζητήματος γάμος-αναπαραγωγή-τεκνοποίηση της Χρυσής Αυγής μπορεί να συνοψιστεί καλύτερα στον παρακάτω εντεκάλογο (πηγή εδώ):

1. Απαγόρευση γάμου μέχρι της κατανόησης του ζευγαριού των απαιτήσεων που η τεκνοποίηση περιλαμβάνει.
2. Προληπτική ευγονική.
3. Προγενετική εξέταση προκειμένου να αποφεύγονται γάμοι με "καταστροφικά αποτελέσματα".
4. Στείρωση για τους "κληρονομικά βεβαρυμένους" . Κατηγορία στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι παρανοϊκοί, οι διανοητικά καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαγμένων γονιδίων, οι αθεράπευτα αλκοολικοί και τοξικομανείς κτλ.
5. Η φυσική επιλογή, η στείρωση και η ευθανασία είναι ορθές αν πατούν σε βιολογική βάση.
6. Οι σεξουαλικές σχέσεις πρέπει να ακολουθούν τα ένστικτα του ανθρώπου.
7. Σε μια υγιή κοινωνία το μητρικό ένστικτο χαρακτηρίζεται ως ευγενής τάση.
8. Οι κοπέλες οφείλουν να διδάσκονται από το σχολείο για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε μια σειρά παραγόντων όπως: Η επιθυμία του χρήματος, η ανθυγιεινή διατροφή, η δηλητηρίαση της πνευματικότητας από τα ΜΜΕ, η απρόσωπη διαφημιστική προβολή, η φαρμακοθεραπεία, ο εμβολιασμός, η ακτινογραφία κτλ.
9. Το βρέφος πρέπει υποχρεωτικά να θηλάζει για τη φυσιολογική του ανάπτυξη.
10.  Ο έλεγχος των γεννήσεων είναι ζήτημα της ευγονικής και όχι της βιολογία ή της χημείας.
11. Είναι αναγκαίο να εξαγνίσουμε τη λευκή φυλή από τη ρυπαρότητα του σύγχρονου πολιτισμού και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία με βάση τη Ψυχοσωματική Φυσική Υγιεινή και την Ευβιοτική.

Τα παραπάνω φυσικά δεν αποτελούν "παλιές θέσεις" που τώρα η Χρυσή Αυγή καμώνεται ότι έχει αλλάξει. Άλλωστε το διαδίκτυο βρίθει από τις απόψεις τους αυτές, όπως π.χ. οι θέσεις που εκφράζονται από τον Μιχάλη Παπαδημητρίου, πυρηνάρχη της οργάνωσης στη Σαλαμίνα: Δείτε το εδώ.

Ας δούμε τώρα το ιστορικό παρελθόν της Ευγονικής.

Η φιλοσοφία (και όχι επιστημονική θεωρία ή πρακτική) της Ευγονικής εντοπίζεται στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου. Πρόκειται για μια φιλοσοφία που υποστηρίζει τη χημική και γενετική "υγιεινή" μέσω της στείρωσης "ανίκανων για αναπαραγωγή ανθρώπων" προκειμένου να διαφυλαχθεί η υγιής αναπαραγωγή της κοινωνίας. Ως ανίκανοι αναπαραγωγής νοούνταν μια ευρύτατη γκάμα ανθρώπων: Ψυχασθενείς, διανοητικά υστερούντες, γενετικά ανάπηροι, ναρκομανείς, πόρνες, αλκοολικοί, επιληπτικοί κ.ά. Σε διάφορες χώρες που επικράτησε, η Ευγονική περιλάμβανε στην παραπάνω ομάδα "ανικάνων" και αρκετές ξεχωριστές υποομάδες. Λόγου χάρη, στη φασιστική Ισπανία του Φράνκο ανίκανοι τεκνοποίησης θεωρούνταν οι κομμουνιστές, για τις απόψεις των οποίων, οι ευγονιστές της εποχής θεωρούσαν ότι έφταιγε κάποιο γονίδιο. 

Η Ευγονική είχε υποστηρικτές και πολέμιους σχεδόν σε κάθε χώρα της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, η Ελληνική Εταιρεία Ευγονικής ενσωμάτωνε παρεμφερείς θέσεις, χωρίς όμως να γίνει ποτέ επίσημη πρακτική του κράτους. Ο Νικόλαος Λούρος, ο Γεώργιος Σκλαβούνος και άλλοι γνωστοί ιατροί της εποχής (ο Λούρος ήταν προσωπικός ιατρός του παλατιού), ασπάζονταν τη φιλοσοφία και τις πρακτικές της Ευγονικής, γράφοντας βιβλία και δίνοντας διαλέξεις σχετικά. 

Ναζιστική Γερμανία

Η χώρα στην οποία η Ευγονική γνώρισε την ευρύτερη εφαρμογή της υπήρξε η ναζιστική Γερμανία. Η ναζιστική ευγονική υπήρξε μια πρακτική εφαρμογή κοινωνικών πολιτικών της ναζιστικής Γερμανίας, που τοποθέτησαν στο κέντρο της ναζιστικής ιδεολογίας τη βελτίωση της Άριας φυλής. Μέσω της πρακτικής της, στοχοποιήθηκαν άνθρωποι, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως "ζωές ανάξιες της ζωής" (Lebensunwertes Leben), που περιλαμβάνουν, εκτός των άλλων, ποινικούς εγκληματίες, "εκφυλισμένους", αντιφρονούντες, αδύναμους διανοητικά ή σωματικά, ομοφυλόφιλους, αέργους, παράφρονες, για να αποβληθούν από την αλυσίδα της κληρονομικότητας. Περισσότερα από 400.000 άτομα στειρώθηκαν παρά τη θέλησή τους, ενώ 275.000 θανατώθηκαν στο πλαίσιο του περιβόητου, Προγράμματος T4. 

Το πρόγραμμα αυτό στόχευε τα άτομα με γενετικά ελαττώματα και με μια ραφιναρισμένη πολιτική επικάλυψη, αφαιρούσε τα άτομα αυτά από τις οικογένειές τους. Η δικαιολογία ήταν συνήθως η μεταφορά τους σε κάποιο ίδρυμα ή άσυλο. Τα άτομα αυτά είτε θανατώνονταν στους πρώτους θαλάμους αερίων του Τρίτου Ράιχ, είτε υφίσταντο πειράματα που συνήθως οδηγούσαν στο θάνατό τους. Η γερμανική κοινωνία της εποχής διαμαρτυρήθηκε έντονα, όταν πτυχές του προγράμματος έγιναν αντιληπτές, με αποτέλεσμα το Πρόγραμμα Τ4, να τερματιστεί από το κράτος. Παρόλα αυτά, το Πρόγραμμα Τ4 πρακτικά δεν σταμάτησε ποτέ και τερματίστηκε το 1945, με τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας. 

Στα πλαίσια της οργάνωσης του προγράμματος ευγονικής τους, οι Ναζί είχαν εμπνευστεί από τα προγράμματα υποχρεωτικής στείρωσης των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδίως όσον αφορά τους νόμους ευγονικής που είχαν θεσπιστεί στην Καλιφόρνια.

Υπό το νόμο για την Πρόληψη απογόνων των ασθενών με κληρονομικές ασθένειες, που εφαρμόστηκε στις 14 Ιουλίου του 1933, οι γιατροί υποχρεούνταν να καταγράφουν κάθε περίπτωση κληρονομικής ασθένειες που περιέπιπτε στην αντίληψή τους, εκτός από των γυναικών άνω των 45 ετών. Οι γιατροί θα μπορούσαν να τιμωρηθούν με πρόστιμο σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Το 1934, το πρώτο έτος της εφαρμογής του Νόμου, περίπου 4.000 άτομα άσκησαν έφεση κατά των αποφάσεων των υπηρεσιών στείρωσης. Συνολικά 3.559 εφέσεις απερρίφθησαν. Μέχρι το τέλος του ναζιστικού καθεστώτος, πάνω από 200 Δικαστήρια Γενετικής Υγείας (Erbgesundheitsgerichte) δημιουργήθηκαν, και, με τις αποφάσεις τους, πάνω από 400.000 άτομα στειρώθηκαν παρά τη θέλησή τους.

Με τον νόμο για την Απλούστευση του Συστήματος Υγείας, τον Ιούλιο του 1934, δημιουργήθηκαν Κέντρα Πληροφόρησης για τη γενετική και φυλετική υγιεινή, καθώς και των Υγειονομικά Γραφεία. Ο νόμος προέβλεπε επίσης διαδικασίες για «καταγγελία» και «αξιολόγηση» ανθρώπων, οι οποίοι στη συνέχεια αποστέλλονταν σε Δικαστήρια Γενετικής Υγείας, όπου αποφασιζόταν η στείρωση.

Ενδείξεις για τον προσδιορισμό αυτών που θεωρούνταν «γενετικά άρρωστοι» συλλέγονταν από τις συνηθισμένες πληροφορίες που παρέχονταν από τους ανθρώπους στα ιατρεία και τις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Τυποποιημένα ερωτηματολόγια είχαν σχεδιαστεί από τους ναζί, με τη βοήθεια της Dehomag (θυγατρικής της IBM το 1930), έτσι ώστε οι πληροφορίες να μπορούν να κωδικοποιηθούν εύκολα σε διάτρητες κάρτες Χόλεριθ για γρήγορη ταξινόμηση και καταμέτρηση.

Στο Αμβούργο, οι γιατροί παρείχαν πληροφορίες σε ένα Κεντρικό Αρχείο Διαβατηρίου Υγείας (περί το 1934), κάτω από έναν θεσμό που ονομαζόταν «Συνολική Παρατήρηση της Ζωής σχετικά με την Υγεία». Αυτό το αρχείο προοριζόταν να περιλαμβάνει εκθέσεις από γιατρούς, αλλά και από τα δικαστήρια, τις ασφαλιστικές εταιρείες, αθλητικά σωματεία, τη Χιτλερική Νεολαία, τον στρατό, την υπηρεσία εργασίας, κολέγια κλπ. Κάθε φορέας που έδινε πληροφορίες, ελάμβανε ως αντάλλαγμα αντίστοιχες πληροφορίες. Το 1940 το Υπουργείο Εσωτερικών προσπάθησε να επιβάλει ένα σύστημα σαν του Αμβούργου στο σύνολο του κράτους.

Στη Βιέννη, στην κλινική Spiegelsgund χιλιάδες μικρά παιδιά με ειδικές ανάγκες, ή απλά ορφανά τέκνα μη αρίων οικογενειών, θανατώθηκαν σε πειράματα. Σήμερα στο μουσείο του ιδρύματος εκτίθενται δεκάδες γυάλες με παιδικούς εγκεφάλους, που αποτελούσαν "συλλογή" των γιατρών του ιδρύματος. 

Γενετικός πειραματισμός σε Γερμανούς πολίτες

Η πρακτική της Ευγονικής όμως δεν σταματούσε στους "ανθρώπους ανάξιους ζωής" της γερμανικής κοινωνίας. Αντίθετα επεκτείνονταν και στα "υγιή" της μέλη. 

Μετά την επιβολή από τους Ναζί των ρατσιστικών νόμων της Νυρεμβέργης, που επέτρεπαν να παντρεύονται μόνον Άριοι μεταξύ τους, έγινε επίσης υποχρεωτικός ο έλεγχος και των δύο μελλονύμφων για τυχόν κληρονομικές ασθένειες, προκειμένου να διατηρηθεί η υποτιθέμενη φυλετική καθαρότητα της Άριας φυλής. Όλοι ενθαρρύνονταν να αξιολογήσουν προσεκτικά τους πιθανούς μελλοντικούς συζύγους τους από ευγονικής άποψης κατά τη διάρκεια της γνωριμίας μαζί τους. Τα μέλη των SS προειδοποιούνταν να υποβάλουν σε ερωτήσεις τους μελλοντικούς συζύγους τους για να βεβαιωθούν ότι δεν είχαν οικογενειακό ιστορικό κληρονομικής ασθένειας ή παραφροσύνης, αλλά προσεκτικά, έτσι ώστε να μην βλάψουν τα συναισθήματα του υποψήφιου μνηστήρα και, αν ήταν απαραίτητο να τους απορρίψουν για λόγους ευγονικής, να το κάνουν διακριτικά και χωρίς να τους προσβάλουν.

Παράλληλα, η ναζιστική Γερμανία λειτούργησε το πρόγραμμα "Lebensborn".

To πρόγραμμα αυτό στόχευε στην αύξηση του αρίου πληθυσμού στη Γερμανία, κυρίως για στρατιωτικούς λόγους και εφάρμοζε ευγονικές και γενετικές πρακτικές. Στα πλαίσιά του, οργανώθηκαν ορφανοτροφεία και κλινικές στις οποίες άρια μέλη των SS και του ναζιστικού κόμματος μπορούσαν να αφήσουν ή να γεννήσουν τα εκτός γάμου παιδιά τους, τα οποία μεγάλωναν χωρίς γονείς, υπό την αιγίδα του κράτους και με άκρα μυστικότητα. Επίσης το πρόγραμμα "Lebensborn", ενθάρρυνε τις εκτός γάμου σχέσεις αρίων και προσπαθούσε να περιορίσει τις εκτρώσεις. 

Χιλιάδες παιδιά της εποχής, ενήλικοι του σήμερα δεν γνώρισαν ποτέ τους γονείς τους και γεύτηκαν τη σκληρή "διαπαιδαγώγηση" του Τρίτου Ράιχ. Ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ θα σας δείξει τα προβλήματα αυτών σημερινών ανθρώπων και τις πολιτικές του προγράμματος. Δείτε το εδώ.

Ένα βασικό όμως ερώτημα στη συζήτηση είναι το εξής: Ισχύει παρόλα αυτά η φιλοσοφία της Ευγονικής; 

Η σύγχρονη γενετική έχει απορρίψει σχεδόν το σύνολο των ευγονικών θέσεων της εποχής αυτής με δεδομένα που στηρίζει στη σημερινή γνώση της ανθρώπινης εξέλιξης, της βιολογίας και της δομής του ανθρώπινου γενετικού υλικού. Τα ακαταμάχητα επιχειρήματα της σύγχρονης γενετικής είναι χονδρικά τα εξής: 

• Η αναπαραγωγή ομοειδών πληθυσμών αποδεδειγμένα οδηγεί σε εκφυλισμό του γενετικού υλικού. Οι συγγενείς πληθυσμοί έχουν σαφώς μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης υπολειπομένων γονιδίων και μεταλλάξεων. Έτσι η "καθαρότητα του γενετικού υλικού" μέσω των θεωριών περί αρίας φυλής μαθηματικά οδηγούν στον γενετικό εκφυλισμό. Αντίθετα η ανάμιξη του γενετικού υλικού θεωρείται υγιής και εικάζεται οτι προοδευτικά οδηγεί στη βελτίωσή του.
• Πολλές φορές η φυσική επιλογή δεν αφορά μόνο την επικράτηση του ισχυροτέρου. Σε αντίξοες συνθήκες, έχει αποδειχθεί ότι είναι τα μεταλλαγμένα γονίδια που ενδέχεται να αποτελέσουν την λύση για τη διατήρηση του είδους. Με άλλα λόγια, είναι η αφύσικα "ψηλόλαιμη" καμηλοπάρδαλη που θα τραφεί από τα κλαριά των δέντρων κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης περιόδου ξηρασίας, και το δικό της γενετικό υλικό θα οριοθετήσει ένα νέο χαρακτηριστικό για το είδος. Το ίδιο ισχύει και με τα άτομα με το "καυκάσιο γονίδιο", μια μετάλλαξη του ανθρώπινου γενετικού υλικού που αδρανοποιεί τον ιό HIV. H στείρωση λοιπόν και η ευθανασία των ατόμων με γενετικές μεταλλάξεις αποστερεί από το είδος τη δυνατότητα επιβίωσής του σε μια τέτοια συνθήκη.
• Στο ανθρώπινο γενετικό υλικό απολύτως καμιά ένδειξη δεν έχει επιστημονικά βρεθεί που να αποδεικνύει την ανωτερότητα ή κατωτερότητα της μιας φυλής από την άλλη.  Ο Homo sapiens αποτελεί ένα εξαιρετικά ομοιογενές είδος: δύο οποιοιδήποτε άνθρωποι, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους, είναι γενετικά ταυτόσημοι κατά 99,9%. 
• Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η λέξη "φυλή" είναι ένας κοινωνικός όρος, όχι επιστημονικός. Εξελιχθήκαμε όλοι κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100.000 χρόνων από τον ίδιο μικρό αριθμό ανθρώπων οι οποίοι άφησαν την Αφρική για να εποικήσουν ολόκληρο τον κόσμο. Αν πρέπει να χρησιμοποιεί κανείς τον όρο "φυλή" μπορεί να το κάνει αναφερόμενος στη μία και μοναδική ανθρώπινη φυλή.

ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

 ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Συνεχίζει η κυβέρνηση την ίδια τακτική της, τον εφησυχασμό μας δια της εξαπατήσεως, δηλ. μ’ έναν φιλεργατικό λόγο να δίνονται υποσχέσεις για υποστήριξη εργατικών δικαιωμάτων στη συρρίκνωση και κατάργηση των οποίων τελικά προχωρεί.  Κι έτσι ο λόγος του Γ. Κατρούγκαλου, που συναντήθηκε με τους «κοινωνικούς εταίρους» των οποίων κοινό κείμενό τους ζητείται να υποστηριχτεί από τα κόμματα, ότι  «Όσο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση κανένας μισθός δεν θα μειωθεί» και η  αισιοδοξία του για τη διαπραγμάτευση του Σεπτεμβρίου, όπου θα μπορεί να γίνει το «μεγάλο βήμα επιστροφή στο ευρωπαϊκό κεκτημένο», προετοιμάζει το έδαφος γι’ αυτό που θα αποφασιστεί από Σεπτέμβριο στα εργασιακά, δια του εφησυχασμού μας.

       Σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, μήνες τώρα βρίσκονται σε κινητοποιήσεις στη Γαλλία οι εργαζόμενοι,  ποτέ πριν η εργατική τάξη δεν δέχτηκε μια τόσο άγρια επίθεση στα μεταπολεμικά χρόνια. Ποτέ πριν οι εργαζόμενοι δεν εξαναγκάστηκαν να πληρώσουν τόσο για την κρίση που επιβλήθηκε στους λαούς  από την κυρίαρχη τάξη. Μια παγκόσμια επίθεση έχει εξαπολυθεί ενάντια στον κόσμο της εργασίας και τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Σαν να ξαναγυρνάμε, και στην Ευρώπη,  στον πρώιμο καπιταλισμό, όπου η  εργασιακή πίεση  είναι υπερβολική, οι συνθήκες εργασίας ανυπόφορες. Κι αν δεν αναγνωρίζεται στους υπαλλήλους ηλεκτρονικών, επικοινωνιών, τεχνολογιών αιχμής, γραφείων κλπ. ο βιομηχανικός εργάτης του προηγούμενου αιώνα είναι για να καταδειχτεί η μετατόπιση της οικονομικής δραστηριότητας στις υπηρεσίες κι επομένως η μείωση της εργατικής τάξης προς όφελος του τριτογενούς τομέα. Κι έτσι κρύβεται η ύπαρξη και το κοινωνικό βάρος της εργατικής τάξης, αφού οι τεχνολογίες αιχμής θεωρούνται υπηρεσίες και οι εργαζόμενοι σ’  αυτές δεν θεωρούνται κι ούτε και οι ίδιοι δεν θεωρούν πως είναι εργάτες. Ουσιαστικά με τις νέες τεχνολογίες διασπάται το εργοστάσιο του 19^ου και 20^ου αιώνα σε μικρότερες μονάδες, χάνεται το πλεονέκτημα της φυσικής παρουσίας ενός μεγάλου αριθμού εργαζομένων, διασπώνται οι εργαζόμενοι, αποδυναμώνεται η εργατική τάξη. Η εργατική τάξη όμως δεν βρίσκεται πια μόνο μέσα στα εργοστάσια. Βρίσκεται στις επιχειρήσεις, στην κατ’ οίκον εργασία, για κάποιον εργοδότη, μ’ ένα υπολογιστή ή τηλέφωνο, στα εργαστήρια κλπ. Ακόμα κι αν αλλάζει όμως  η σύνθεση της εργατικής τάξης δεν παύει να υπάρχει, έστω και χωρίς ταξική συνείδηση, γιατί φυσικά δεν έχει καταργηθεί η εκμετάλλευση, αφού ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δεν άλλαξε.

        Έξι χρόνια τώρα στη χώρα μας  αφού κατηγόρησαν για τη δημοσιονομική κρίση δημόσιους υπαλλήλους, καταναλωτισμό εργαζομένων, αυξημένα δάνεια κλπ. ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε να μας πείσει ότι δεν υπάρχει οδός διαφυγής άλλη απ’  αυτήν που προτείνεται από την κυρίαρχη πολιτική. Η ιμπεριαλιστική ταξική κυριαρχία της ΕΕ έχει βρει στους ρεφορμιστές, οπορτουνιστές, σοσιολδημοκράτες κλπ. του ΣΥΡΙΖΑ μια νέα βάση υποστήριξης για την εντεινόμενη επίθεση της ενάντια στις εξαθλιωμένες μάζες των εργαζομένων, που το μόνο που έχουν να τους προσφέρουν είναι μερική απασχόληση, πρόσκαιρες θέσεις εργασίας, ευλύγιστα ωράρια, εργασία χωρίς δικαιώματα.

 Σε ένα τόσο επισφαλές εργασιακό περιβάλλον ακόμα και η δουλειά πλήρους απασχόλησης χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης για να ενταθούν οι σχέσεις κυριαρχίας εργοδότη-εργαζόμενου που βασίζονται στην ηθική της αποδοτικότητας. Η πλήρης απασχόληση σημαίνει ότι η ζωή του εργαζομένου είναι οργανωμένη γύρω από  τη δουλειά του, ότι χρωστά τον εαυτό του σ’  αυτήν, και φυσικά  ο εργοδότης  ασκεί μια εξουσία πάνω σε όλες τις διαστάσεις της ζωής του μισθωτού. Επομένως  η υπακοή, η πειθαρχία, η ιεραρχική  υποταγή μπορεί να επιβάλλονται  στους μισθωτούς ακόμα και με αυταρχικό τρόπο. Κι έτσι ο φόβος μπορεί να κρατά τους εργαζόμενους έξω από τα συνδικάτα, όπως κρατά και τους εργαζόμενους με ευλύγιστα ωράρια ή μερικής απασχόλησης. Αν λοιπόν το συνδικάτο χάνει τη δύναμή του μια αιτία δεν είναι γιατί η εργατική τάξη συρρικνώθηκε, όπως κατά προσδοκίαν πιστεύαμε, αλλά γιατί άλλαξε μορφή και ταξική συνείδηση.
          Κι αν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος μετά τη συνάντηση με τον υπουργό εργασίας Γ. Κατρούγκαλο με τις δηλώσεις του για εθνική γραμμή, με την προϋπόθεση της κατανόησης από τους θεσμούς της ύπαρξης ενός σαφούς και κινούμενου «στα ευρωπαϊκά πλαίσια, πλαίσιο διαπραγματεύσεων εθνικών και κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας» επιβεβαιώνει την πολιτική χειραγώγησης και  ξεπουλήματος των εργατικών αγώνων αφήνοντας εκτεθειμένο το εργατικό κίνημα στις πολιτικές της κυρίαρχης εξουσίας αυτό δεν σημαίνει ότι η δύναμη των εργαζομένων δεν αντλείται από τη συλλογική τους δράση. Η αποσυνδικαλιστοποίηση και  άρνηση κάθε συλλογικότητας δεν αποτελεί τιμωρία των οπορτουνιστών συνδικαλιστών αλλά μια κατάσταση προς όφελος του κεφαλαίου, γιατί αναγκάζει τους εργαζόμενους να αντιμετωπίζουν ατομικά της επιθέσεις του. Η  πείρα των τελευταίων έξι ετών, όπου οι εργαζόμενοι αντίκρισαν μόνοι τους την έσχατη χρεοκοπία του συμβιβασμού, της συναίνεσης και ταξικής συνεργασίας της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, δεν δείχνει άλλο δρόμο από την οργάνωση στα ταξικά συνδικάτα. Η ύπαρξη μάλιστα του κομμουνιστικού κόμματος που είναι εκφραστής των συμφερόντων των εργαζόμενων μπορεί να γίνει η οργανωτική και καθοδηγητική τους δύναμη, ώστε οι εργαζόμενοι να αντλούν δύναμη και να  μένουν σταθεροί στον αγώνα για μεγάλη χρονική περίοδο, γιατί καμιά κοινωνική αλλαγή  δεν συμβαίνει βέβαια σε μια νύχτα.

Μια νύχτα με τον Μαξιμιλιανό Ροβεσπιέρο

 Μια νύχτα με τον Μαξιμιλιανό Ροβεσπιέρο

Το σπίτι του είναι στην οδό Πανεπιστημίου. Είναι γεμάτο λουλούδια που ψιθυρίζουν ακατάπαυστα - και σε πείσμα εκείνων που διαδίδουν φήμες πως τάχα ο Μαξιμιλιανός έχει πεθάνει - ότι από το 1758 όλα συνεχίζονται. Η χαρά μου ήταν άγρια για τη συνάντηση και, για να σας πω την αλήθεια, την περίμενα από παιδί και την περίμενα σαν παιδί.

Η πόρτα του ήταν, φυσικά, ανοιχτή. Με υποδέχτηκε, μικρόσωμος πλάι στο παράθυρό του, δείχνοντάς μου στο δρόμο έναν άντρα που έμοιαζε Πακιστανός και μου είπε: «Είναι ένας άνθρωπος, που δεν μπορεί να διαπραγματεύεται με κανέναν τρόπο, που δεν μπορεί να επηρεάσει, ούτε άμεσα ούτε έμμεσα, τα πιο ιερά συμφέροντα της κοινωνίας, στην οποία ανήκει. Είναι ένας άνθρωπος, που τον κυβερνούν άρχοντες, στην εκλογή των οποίων δεν μπορεί να συμβάλει με κανέναν τρόπο, με νόμους, κανονισμούς και διοικητικές πράξεις, που βαραίνουν συνεχώς πάνω του, χωρίς να έχει κάνει χρήση του δικαιώματος που ανήκει σε κάθε πολίτη να επηρεάζει από τη μεριά του τις κοινωνικές συμβάσεις, σε ό,τι αφορά το ιδιαίτερο συμφέρον του. Είναι ένας άνθρωπος εξευτελισμένος, που η μοίρα του έχει αφεθεί στις ιδιοτροπίες, στα πάθη και τα συμφέροντα μιας ανώτερης κάστας».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ: Ξέρετε, όμως, ότι τώρα στην Ελλάδα υπονομεύονται τα συνταγματικά μας δικαιώματα;

ΜΑΞΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ: Αυτοί που κάνουν πόλεμο ενάντια σ' έναν λαό, προκειμένου να σταματήσουν την πρόοδο της λευτεριάς και να εκμηδενίσουν τα δικαιώματα του ανθρώπου, θα πρέπει να καταδιώκονται απ' όλους, όχι σαν συνηθισμένοι εχθροί, αλλά σαν δολοφόνοι και ληστές.

Γ. Κ.: Φανταστείτε ότι εδώ η Ευρωπαϊκή Ενωση μάς ζητά, με δικαστική απόφαση, να αποζημιώσουμε τον τέως βασιλιά για τη δήμευση της περιουσίας του...

Μ. Ρ.: Η Ευρώπη δεν αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να ζήσει χωρίς βασιλιάδες, χωρίς ευγενείς, κι εμείς ότι μπορεί κανείς να ζήσει μαζί τους. Η Ευρώπη σπαταλάει το αίμα της, για να φορέσει αλυσίδες στους ανθρώπους. Κι εμείς, για να τις σπάσουμε.

Οι αξιότιμοι γείτονές μας απασχολούν με κάθε σοβαρότητα τον κόσμο, με την υγεία του βασιλιά, με τις διασκεδάσεις και τα ταξίδια του. Θέλουν οπωσδήποτε να πληροφορήσουν τους επιγόνους ποιαν ώρα δείπνησε, ποιαν ώρα γύρισε απ' το κυνήγι, ποιο είναι το τυχερό κομμάτι γης που κάθε στιγμή της μέρας είχε την τιμή να πατηθεί από τα σεπτά του πόδια, ποια είναι τα ονόματα των προνομιούχων σκλάβων που εμφανίστηκαν εμπρός του κατά την ανατολή και τη δύση του ήλιου. Εμείς πληροφορούμε τον κόσμο για τα ονόματα και τις αρετές των ηρώων που πέθαναν πολεμώντας για τη λευτεριά. Τον πληροφορούμε σε ποιο κομμάτι γης οι τελευταίο δορυφόροι των τυράννων έφαγαν χώμα. Οι βασιλιάδες, οι αριστοκράτες, οι τύραννοι, όποιοι και αν είναι, χαρακτηρίζονται εξεγερμένοι σκλάβοι ενάντια στον κυρίαρχο της γης, που είναι το ανθρώπινο γένος και ενάντια στο νόμο της οικουμένης, που είναι η φύση.

Γ. Κ.: Και τι θα λέγαμε για τους παπάδες, που τον μνημονεύουν και τον υποδέχονται σαν βασιλιά, όταν έρχεται στην Ελλάδα;

Μ. Ρ.: Παπάδες, με ποιους τίτλους αποδείξατε την αποστολή σας; Υπήρξατε πιο δίκαιοι, πιο ταπεινοί, πιο φίλοι της αλήθειας από τους άλλους ανθρώπους; Λατρέψατε την ισότητα, υπερασπιστήκατε τα δικαιώματα των λαών, αποστραφήκατε το δεσποτισμό, χτυπήσατε την τυραννία; Εσείς είπατε στους βασιλιάδες: «Είστε η εικόνα του Θεού πάνω στη γη, από αυτόν και μόνο αντλείτε την ισχύ σας». Και οι βασιλιάδες σάς απάντησαν: «Ναι, είστε αληθινά οι απεσταλμένοι του Θεού, ας ενωθούμε για να μοιραστούμε τα λάφυρα και τις προσφορές των θνητών». Το σκήπτρο και το θυμιατήρι συνωμότησαν, για να ατιμάσουν τον ουρανό και να σφετεριστούν τη γη. Και, όπως λέει ο Σαιν Ζυστ, οι βασιλιάδες θα καταφύγουν στις ερήμους ανάμεσα στα άγρια ζώα, που τους μοιάζουν. Και η φύση θα αποκτήσει πάλι τα δικαιώματά της.
Αυτά μου είπε ο Μαξιμιλιανός και μου έδειξε τα λουλούδια του 1758. Τα βλέπω να μεγαλώνουν από παιδί. Τα λατρεύω σαν παιδί.

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Μαρινόπουλος: Ας αγωνιστούν οι άλλοι για εμάς, όχι εμείς!!

 Μαρινόπουλος: Ας αγωνιστούν οι άλλοι για εμάς, όχι εμείς!!

Το sms που έστειλε το επιχειρησιακό σωματείο 
(Η φωτογραφία ΔΕΝ είναι προϊόν φωτομοντάζ…)

«Tο Σωματείο μας δεν έχει προκηρύξει για αύριο καμία απεργία ή στάση εργασίας. H Διοίκηση»

Αυτό το sms έστειλε η πλειοψηφία του ΔΣ του επιχειρησιακού σωματείου του «Μαρινοπούλου» στα κινητά τηλέφωνα των εργαζόμενων την Τρίτη το βράδυ, παραμονή της στάσης εργασίας που είχαν κηρύξει τα κλαδικά σωματεία της Αττικής με τις Επιτροπές Αγώνα που συγκροτήθηκαν στην επιχείρηση.

Με αυτήν την προκλητική απεργοσπαστική κίνηση το επιχειρησιακό σωματείο εχθρεύεται τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που εξελίσσονται σε όλη τη χώρα, δίνοντας για άλλη μια φορά τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην εργοδοσία, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι και με την απειλή να βρεθούν ανά πάσα στιγμή στο δρόμο. 

"Προκλητική απεργοσπαστική κίνηση" - 902.gr

Δείτε επίσης: 
Ηλεκτρονική, Ledra Marriott, Μαρινόπουλος: Όταν εγώ «κοίταζα τη δουλειά μου»…

Οι αγνές κορασίδες ... ήταν "έτοιμες" απο καιρό.

 Οι αγνές κορασίδες ... ήταν "έτοιμες" απο καιρό.

   # Με αφορμη την "απλή αναλογική" του Τσίπρα ... βλέπουμε εκείνους τους ξεφτυλισμένους  που ακόμα προσπαθούν να τον υπερασπίζονται ... να μοιάζουν με εκείνη την αγνή κορασίδα με τις καλύτερες των προθέσεων αλλά που η ανάγκη την ... έριξε στο βούρκο. Η διακόρευση ήταν βίαιη ... αλλά τώρα πιά πολλοί υποψιάζονται πως η κορασίδα ... την "ευχαριστήθηκε".
     Θυμάτε κανείς την πρόταση των 5 σημείων που είχε κάνει τον Μάη του 2012 ο Τσίπρας ... σαν βάση για την συγκρότηση κυβέρνησης της "αριστεράς" ??? Ας την θυμηθούμε ξανά ... 
     "1. Ακύρωση των μέτρων του μνημονίου και των νόμων που περικόπτουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις.
      2. Κατάργηση νόμων που καταλύουν εργασιακά δικαιώματα, όπως ο νόμος που ορίζει ότι λήγει η μετενέργεια στις 15 Μαΐου και καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις.
      3. Προώθηση αλλαγών στο πολιτικό σύστημα για εμβάθυνση της δημοκρατίας, όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η καθιέρωση της απλής αναλογικής, καθώς και η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
      4. Δημόσιος έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα και στη δημοσιότητα η έκθεση της Black Rock.
      5. Συγκρότηση διεθνούς επιτροπής ελέγχου του επαχθούς δημόσιου χρέους και μορατόριουμ στην αποπληρωμή του."
      Θυμάται κανείς την "οργή" του συρφετού των αριστερών για το ΚΚΕ που απέρριψε μιά τέτοια πρόταση ???

   # Για τα σημεία 1,2,4 και 5 εκείνης της πρότασης Τσίπρα ... σήμερα όλοι γνωρίζουμε το μέγεθος ... της ξεφτίλας του ανδρός. Αυτή την ξεφτίλα ο πολιτικός ανήρ Τσίπρας ... προσπαθεί σήμερα να την κρύψει με ένα μοντέρνο φύλλο συκής, με ένα βρακάκι, με το σημείο 3 εκείνης της πρότασης.
   # Ο Τσίπρας και οι ταλαίπωροι υπερασπιστές που του έχουν απομείνει είναι τόσο γελοίοι που έχουν ξεχάσει την δική τους πρόταση για την απλή αναλογική ... και σήμερα που δεν τολμούν να φέρουν την απλή ανόθευτη αναλογική ... βαφτίζουν απλή αναλογική" οτιδήποτε θεωρούν οτι μπορεί να τους εξυπηρετεί στα σχεδιά τους για να συνεχίσουν να βολεύουν τον κώλο τους στις κυβερνητικές καρέκλες της αστικής εξουσίας. 
   # Την ίδια στιγμή που ετοιμάζονται πυρετωδώς ... να "περιποιηθούν" με τον δικό τους αριστερό τρόπο το σημείο 2 εκείνης της πρότασης. Τον Σεπτέμβρη ... έρχονται τα εργασιακά ... και οι πάλαι ποτέ αγνές και τίμιες κορασίδες ... ετοιμάζονται, τακτοποιούν τα λιπαντικά τους και είναι έτοιμες να κατεβάσουν το υγρό απο τον πόθο βρακάκι τους ... για να βυθιστούν ξανά στην λαγνεία της διαχείρησης της αστικής εξουσίας.
   # Και ας φωνάζουν ... "τι να κάνουμε ?? μας εκβίασαν !!!" ... 
      Αραγε δεν τους έχει πεί η μαμά τους πως τα τίμια κορίτσια φεύγουν ?? Τα πουτανάκια μένουν. 
   # Οι αγνές κορασίδες που το 2012 μπορούσαν και κάναν τοιούτες προτάσεις ... τελικά ήταν πανέτοιμα πουτανάκια ολκής που σήμερα έχουν μεταμορφωθεί οριστικά σε πόρνες πολυτελείας.
   # Πόρνες πολυτελείας ... βολικές για τα προβληματάκια που εμφανίζει τα τελευταία χρόνια ... το μπουρδέλο της αστικής εξουσίας. Τι να πρωτοπρολάβει ο Κυριάκος και ο Αδωνις ?? ... καμμένες πουτάνες απο παλιότερες χρήσεις. Η Φώφη ?? ... πρόκοψε ποτέ πουτάνα μόνο με τ΄όνομα του μπαμπά της ?? Και ο Πάνος ο Καμμένος τι άλλο να κάνει ?? ... πουτάνα και καμμένη και τρελλαμένη που ανα πάσα στιγμή θα την σουτάρουν απ΄το μαγαζί και θα καταλήζει στο πεζοδρόμιο. Ο Σταύρος ?? ... πουτανάκι σε μπουρδέλο που δεν το γουστάρει ούτε η τσατσά ούτε και οι πελάτες ... χαμένη περίπτωση. Και ο γερολεβέντης ... η πουτανόγρια ?? ... δεν μπορεί να είναι η κολώνα του μαγαζιού. Τα φασισταριά ?? ... αυτά τα βρωμιάρικα πουτανάκια δεν είναι έτοιμα για να βγούνε στη βιτρίνα ακόμα. Τα ετοιμάζουν, τα "καθαρίζουν", τα γυαλίζουν για ειδικές αποστολές.
   # Θα κλείσω σήμερα με μιά άλλη γλυκιά φωνούλα ... με ένα άλλο κοριτσάκι που μοστράρει τίμιο και αγνό παρότι πέρσι για οχτώ μήνες ... "δούλεψε" στο γνωστό μπουρδέλο. Λέτε αυτό το κοριτσάκι που έχει και μπαμπά με "όνομα" να βγήκε απο εκεί ... ανέγγιχτο ??

        
      
      

Ανταγωνισμός και συμβιβασμοί μονοπωλίων

Ανταγωνισμός και συμβιβασμοί μονοπωλίων

Το χτεσινό Συμβούλιο ΝΑΤΟ - Ρωσίας, που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες σε επίπεδο πρεσβευτών, εμπεριέχει ταυτόχρονα τα στοιχεία του ανταγωνισμού και της διάθεσης εκτόνωσης των εντάσεων, που απορρέει από το γεγονός ότι και οι δύο πλευρές, όντας υπερασπιστές του καπιταλισμού, βλέπουν δυνατότητες κάποιου συγκερασμού συμφερόντων. Βεβαίως, όποιος συμβιβασμός και αν υπάρξει, αυτός δεν μπορεί παρά να είναι προσωρινός, αφού τα ανταγωνιστικά συμφέροντα για τον έλεγχο αγορών, των πηγών Ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς της, για τις σφαίρες επιρροής δεν πρόκειται να σταματήσουν, καθώς είναι το βασικό κίνητρο των καπιταλιστών. Το συγκεκριμένο Συμβούλιο, εξάλλου, δημιουργήθηκε το 2002, την πρώτη δεκαετία μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και την άνοδο της καπιταλιστικής Ρωσίας στα «σκαλιά της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας». Συνδυάστηκε με συνεργασία για παράδειγμα στο Αφγανιστάν, με την προσδοκία όλοι να πάρουν κομμάτι από τη λεία του πλούτου του, ενώ συνεχίστηκε και τα κατοπινά χρόνια, παρά τις αντιθέσεις, στην περίοδο των επεμβάσεων στο Ιράκ το 2003 και αργότερα το 2011 στη Λιβύη και ένα χρόνο μετά στη Συρία. Καμπή στις σχέσεις αποτέλεσε η ενδοαστική αντιπαράθεση και η ιμπεριαλιστική επέμβαση για την ανατροπή της αστικής κυβέρνησης του Β. Γιανουκόβιτς στην Ουκρανία και από τον Απρίλη του 2014 είχε παγώσει η σύγκληση του Συμβουλίου, μετά την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία. Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έως χτες υπήρξαν διάφορες επαφές με άλλη μορφή, όπως οι τρεις συναντήσεις του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ και του γγ της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας, Γ. Στόλτενμπεργκ.

***

Φυσικά, το χτεσινό Συμβούλιο ήρθε μετά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία την προηγούμενη βδομάδα, που πήρε σημαντικές αποφάσεις για την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας του στην Ανατολική Ευρώπη, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Βαλτική, πολύ κοντύτερα στα σύνορα με τη Ρωσία και βεβαίως στη Μεσόγειο και το Αιγαίο. Στην παρουσία 40.000 χιλιάδων στρατιωτών, την ενίσχυση των στρατιωτικών μέσων και τη λεγόμενη αντιπυραυλική ασπίδα αντέδρασε η Ρωσία και διαμαρτυρήθηκε ότι «είναι λάθος να θεωρείται απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια». Ταυτόχρονα, έκανε έκκληση να υπάρξει «κοινή δράση και να επικεντρωθούν οι προσπάθειες στην αντιμετώπιση της ισλαμιστών τρομοκρατών».
Σε αυτό το μοτίβο κινήθηκε και η χτεσινή συνάντηση, με τον γγ του ΝΑΤΟ να κάνει λόγο για χρήσιμη συζήτηση και τη ρωσική πλευρά να επιμένει ότι δεν αποτελεί απειλή και ότι αυτό χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να επιτευχθεί ενότητα μέσα στις γραμμές του ΝΑΤΟ. Πάντως, ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ σημείωσε ότι η διαφωνία στο θέμα της Ουκρανίας διατηρείται, αφού οι ΝΑΤΟικοί εταίροι δηλώνουν ότι «στηρίζουν την ακεραιότητα και την εδαφική ενότητα της Ουκρανίας», εννοώντας και την επιστροφή της Κριμαίας, ενώ υποκριτικά μίλησε για τη συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ, ρίχνοντας την ευθύνη για τη μη εφαρμογή της στη Ρωσία, κρύβοντας τις ευθύνες της ουκρανικής πλευράς, που είναι εξόφθαλμες. Ωστόσο, από τη συνάντηση του Συμβουλίου, φάνηκε ότι υπήρξε και διάθεση συγκλίσεων, καθώς από τον Στόλτενμπεργκ δηλώθηκε ότι θα εξεταστεί η ρωσική πρόταση για να υπάρξει «μείωση του κινδύνου ενός ατυχήματος με στρατιωτικά αεροσκάφη στη Βαλτική». Αυτό παρουσιάζεται και από τις δύο πλευρές ως προσπάθεια «εκτόνωσης των εντάσεων», ωστόσο δεν διαφοροποιεί σε τίποτε ότι ο ανταγωνισμός των δύο πλευρών θα κλιμακωθεί.

***

Αυτές οι σχέσεις «αντιπαράθεσης και συνεργασίας» ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι χαρακτηριστικό της εποχής του ιμπεριαλισμού και αυτό φαίνεται έντονα στη σημερινή φάση ανάπτυξης του εκμεταλλευτικού συστήματος. Η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη διαμορφώνει συνθήκες φαγωμάρας και μέσα στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (βλέπε π.χ. κόντρα ΗΠΑ - Γερμανίας για την πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη), πολύ δε περισσότερο ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ο κίνδυνος φουντώματος περιφερειακών συγκρούσεων ή και πιο γενικευμένης σύγκρουσης απαιτεί εγρήγορση από τις λαϊκές δυνάμεις. Χρειάζεται κυρίως να μην ξεχνούν ότι οι αιτίες των πολέμων και των συγκρούσεων βρίσκονται στη δίψα των καπιταλιστών για κέρδος και ένταση της εκμετάλλευσης των εργατών. Και ότι μόνο η πάλη ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου αποτελεί πραγματική προοπτική γι' αυτούς.

Ξαναπαιγμένο έργο

Ξαναπαιγμένο έργο

Την 1η Οκτώβρη 2014, δημοσιεύτηκε στον Τύπο το παρακάτω ρεπορτάζ: «Ενα ισχυρό όπλο στη διαπραγμάτευση με την τρόικα διαθέτει στη φαρέτρα του ο υπουργός Εργασίας, καθώς επιστρέφει από τη Γενεύη έχοντας στα χέρια του μια κατ' αρχήν συμφωνία των κοινωνικών εταίρων και του ILO για τα εργασιακά.
Αν και οι εκπρόσωποι των δανειστών αναμένεται, κατά τη συνάντηση της Πέμπτης, να επιμείνουν στη θέση τους για αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο και για θεσμική κατοχύρωση των αλλαγών στις ομαδικές απολύσεις, ο Γ. Βρούτσης θα παρουσιάσει τη συμφωνία εργοδοτικών οργανώσεων και ΓΣΕΕ και μάλιστα με τη... βούλα του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO), για διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος στον τρόπο λήψης αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις και την έγκριση των ομαδικών απολύσεων.
Στο ίδιο κείμενο, οι κοινωνικοί εταίροι στην Ελλάδα δηλώνουν πως δεν επιθυμούν αλλαγές και στο θέμα του εργοδοτικού δικαιώματος για ανταπεργία (το οποίο έχει καταργηθεί). Αλλά και για τα θέματα που παραμένουν ανοιχτά, όπως η διαφάνεια στη χρηματοδότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και τα διάφορα προνόμια των συνδικαλιστών (π.χ. άδειες), το υπ. Εργασίας θα επιδιώξει να κερδίσει χρόνο».
Η «συμφωνία εργοδοτικών οργανώσεων και ΓΣΕΕ», που περιγράφεται στο παραπάνω απόσπασμα, είναι η ίδια που επικαλέστηκε προχτές ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μετά την ολοκλήρωση του «κοινωνικού διαλόγου». Ενα αντίστοιχο κείμενο ετοιμάζει τώρα το υπουργείο Εργασίας και, όπως ομολόγησε ο Γ. Παναγόπουλος, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν κρύβει την ανυπομονησία της να το υπογράψει.
Αν κάτι προδίδει το δημοσίευμα του 2014, αυτό είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν πατάει «στον αέρα» σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση τακτικής απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με στόχο να το χειραγωγήσει, να καθυστερήσει και να ενσωματώσει τις αντιδράσεις που αντικειμενικά προκαλούν τα αντεργατικά μέτρα που σχεδιάζει.
Οπως φαίνεται, ο τότε υπουργός Εργασίας της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ακολούθησε την ίδια ακριβώς πεπατημένη, παρουσιάζοντας το ILO σαν «εγγυητή» των εργασιακών δικαιωμάτων στην Ελλάδα και τους «κοινωνικούς εταίρους» σαν συμμάχους, που παλεύουν τάχα από κοινού για να διασώσουν θεμελιώδεις κατακτήσεις των εργαζομένων, όπως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και το δικαίωμα στην απεργία.
Ο επίλογος του παζαριού, που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση με την τρόικα, γράφτηκε στις συναντήσεις των τεχνικών κλιμακίων στο Παρίσι, όπου λίγο πριν από τις εκλογές του 2015, η τότε κυβέρνηση παρουσίασε με τη μορφή νομοσχεδίου τις αλλαγές που σχεδίαζε στα Εργασιακά.
Περιττό να πούμε ότι στην πρότασή της περιλαμβάνονταν όλα όσα είχαν μπει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης τους προηγούμενους μήνες (ανταπεργία, επιπλέον εμπόδια στην κήρυξη της απεργίας, ριζικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο κ.ά.) και τα οποία επιβάλλονται πρώτα και κύρια από την ανάγκη των επιχειρηματικών ομίλων να ελαστικοποιήσουν κι άλλο την αγορά εργασίας, να ρίξουν ακόμα πιο κάτω το μέσο μισθό.
Τέτοια ήταν η αξία της υπογραφής των εργοδοτών στο κείμενο της Γενεύης δίπλα σ' αυτήν της ΓΣΕΕ και «με τη βούλα του ILO»!
Τι είχε πετύχει η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ; Να καλλιεργήσει αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι το κοινό αυτό μέτωπο μπορεί να διασώσει κάποια από τα εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει ή ακόμα και να επαναφέρει κάποια που καταργήθηκαν. Πέτυχε έτσι να καθυστερήσει αντιδράσεις. Προπάντων, καλλιεργήθηκε η αίσθηση ότι η αποτροπή αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων είναι εφικτή αν γίνει μια καλύτερη διαπραγμάτευση.
Με τέτοια συνθήματα και υποσχέσεις αναδείχτηκε σε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, για να ακολουθήσουν όσα ακολούθησαν. Σήμερα, υπάρχει πρόσθετη πείρα για να αποφύγει ο λαός την παγίδα που του στήνουν με τον «κοινωνικό διάλογο», τις αυταπάτες περί «εθνικών γραμμών» στη διαπραγμάτευση. Στο χέρι του είναι να τους βάλει εμπόδια στην επίθεση που σχεδιάζουν, οργανώνοντας με αποφασιστικότητα την πάλη του, σε σύγκρουση με την εργοδοσία, τα κόμματα και την πολιτική της.

Μελετούν τη συμβολή τους στην υλοποίηση των ΝΑΤΟικών αποφάσεων

Μελετούν τη συμβολή τους στην υλοποίηση των ΝΑΤΟικών αποφάσεων

Ανώτατες στρατιωτικές πηγές αναλύουν τις αποφάσεις τις πρόσφατης Συνόδου Κορυφής στη Βαρσοβία

Eurokinissi

Από τις εργασίες της Συνόδου Κορυφής στη Βαρσοβία

Οι επικίνδυνες για τους λαούς αποφάσεις που πάρθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, με την υπογραφή και της ελληνικής κυβέρνησης, αναλύονται στην Αθήνα σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο, από τη σκοπιά της προετοιμασίας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να συμμετέχουν στην υλοποίησή τους για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, εμπλέκοντας το λαό σε νέους και μεγαλύτερους κινδύνους.

Για τη Ρωσία

Συγκεκριμένα, ανώτατες στρατιωτικές πηγές, στον απόηχο όσων συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν στη Βαρσοβία, των παζαριών που προηγήθηκαν και του παρασκηνίου της Συνόδου, αναφέρουν:
«Το βασικό θέμα της Συνόδου ήταν ποια απειλή θα αξιολογηθεί ως σοβαρότερη και πού θα δοθεί προτεραιότητα για την ανάπτυξη δράσεων του ΝΑΤΟ: Στην ανατολική συνοριογραμμή με τη Ρωσία ή στο νότο για αντιμετώπιση του ISIS. Οι χώρες του ΝΑΤΟ στα ανατολικά εστίαζαν στην απειλή από Ρωσία. Οσες βρισκόμαστε στο νότο, εστιάσαμε στην τρομοκρατική απειλή των τζιχαντιστών, στη διαρροή μαχητών τους από τη Συρία στη Λιβύη, στον κίνδυνο η Λιβύη να γίνει μια νέα Συρία. Καθώς έπρεπε να καταλήξουμε σε μια ομόφωνη απόφαση, πήγαμε σε ένα κείμενο που να προβλέπει μια παρουσία μας στα ανατολικά, αλλά ταυτόχρονα επιτείνει την παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο».
Και στη συνέχεια: «Ελλάδα, Ιταλία, σε κάποιο βαθμό και η Γερμανία εξέφρασαν την άποψη ότι η Ρωσία αποτελεί μεν πρόβλημα με τη συμπεριφορά της, αλλά ταυτόχρονα είναι μέρος και της λύσης. Οι Τούρκοι επίσης ζήτησαν διάλογο με τη Ρωσία, αν και επίσης ζήτησαν την ανάπτυξη ΝΑΤΟικής ναυτικής δύναμης στη Μαύρη Θάλασσα, κάτι που ζήτησαν και οι Ρουμανία, Βουλγαρία. Αν γίνει αυτό, προφανώς οι Τούρκοι θα ζητήσουν τη διοίκησή της, αν και οι Ρουμάνοι υποστηρίζουν ότι είναι η βασική ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη στη Μαύρη θάλασσα». Βασικά, όποιες χώρες του ΝΑΤΟ έχουν πιο ανεπτυγμένες οικονομικές σχέσεις με ρωσικά μονοπώλια, υπερασπίζονται πιο ένθερμα κάποιο συμβιβασμό, οξύνοντας τις αντιθέσεις και στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας.
Στο ελληνικό Πεντάγωνο, επίσης, εκτιμούν ότι: «Το ΝΑΤΟ προχωρά με προσεκτικές κινήσεις έναντι της Ρωσίας. Δείχνει να θέλουν να δώσουν στον Πούτιν την ευκαιρία, την αφορμή να προχωρήσει σε μια κίνηση καλής θέλησης, ώστε η κατάσταση να αποφορτιστεί». Οπως επίσης εκτιμούν ότι: «Τις δυνατότητες που έχουν σήμερα οι Ρώσοι, δεν τις έχει το ΝΑΤΟ. Σε 24 ώρες η Ρωσία μπορεί να αναπτύξει πλήρως μια ταξιαρχία οπουδήποτε. Το ΝΑΤΟ δεν έχει αντίστοιχη ταχύτητα λήψης και υλοποίησης αποφάσεων. Θα προσπαθήσουμε στον επόμενο χρόνο να καλύψουμε αυτό το κενό».
Προβλέπουν ακόμα ότι: «Είναι δύσκολο να αναπτυχθεί ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα. Το ΝΑΤΟ θα περιοριστεί, τελικά, σε χερσαίες δυνάμεις, τέσσερα τάγματα στις Βαλτικές Χώρες και ένα στην Πολωνία, συν μια ταξιαρχία στη Ρουμανία, που στην πραγματικότητα, ως ενίσχυση δυνάμεων, είναι εντελώς τυπικές. Δεν έχουν την ισχύ να αντέξουν σε πίεση σε περίπτωση σύγκρουσης. Απλά πάνε εκεί για να δοθεί μια αίσθηση στα ανατολικά κράτη της συμμαχίας ότι κάτι κινείται. Το πιο βασικό είναι ότι οι ΗΠΑ επιστρέφουν στην Ανατολική Μεσόγειο. Το γεγονός ότι πρόσφατα κατέπλευσαν εδώ δυο αμερικανικά αεροπλανοφόρα σημαίνει κάτι».

Για το Αιγαίο

Η συζήτηση, λοιπόν, κατευθύνεται στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, στα όσα αποφασίστηκαν στη Σύνοδο για την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, τάχα προς έλεγχο των προσφυγικών ροών, και στο μέλλον της επιχείρησής του «ACTIVE ENDEAVOUR» στην Ανατολική Μεσόγειο, που ξεκίνησε ως «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση.
Θυμίζουμε ότι στη Σύνοδο της Βαρσοβίας, ανώτερος ΝΑΤΟικός αξιωματούχος, σε «άτυπη ενημέρωση δημοσιογράφων», αφού πρώτα περιέγραψε πώς αναβαθμίζεται η «ACTIVE ENDEAVOUR» σε γενικότερη επιχείρηση επιτήρησης και περιπολιών στη θαλάσσια επικράτεια, μετονομάζοντάς την σε «SEA GUARDIAN», με αντικείμενο κυριολεκτικά τα πάντα (από την επιτήρηση και τη διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, ελέγχους πλοίων σε εμπάργκο όπλων έως την προστασία κρίσιμων υποδομών, όπως πλατφόρμες άντλησης και αγωγοί μεταφοράς καυσίμου), είπε για τη δραστηριότητα της SNMG2 στο Αιγαίο:
«Πρέπει να βρούμε ένα σχέδιο. Θα το δουλέψουμε τους επόμενους 4 μήνες (...) Σεπτέμβρη με Οκτώβρη θα έχει καταληχτεί. Μπορεί να συνεχιστεί ως κομμάτι της SEA GUARDIAN» πρόσθεσε, αφήνοντας ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο οι μονάδες της SNMG2, και τα ελληνικά πλοία φυσικά, να εμπλακούν σε επικίνδυνες αποστολές, στη δίνη των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων.
Στην Αθήνα, ουσιαστικά τον επιβεβαιώνουν. Αναφέρουν στρατιωτικές πηγές: «Ελεγχος μιας περιοχής (σ.σ. άρα και του Αιγαίου) χωρίς αυτά (σ.σ. εμπάργκο, κρίσιμες υποδομές κ.λπ.) δεν γίνεται. Ολα, άλλωστε, κινούνται στο πλαίσιο της συνεργασίας ΝΑΤΟ - ΕΕ (σ.σ. να «δέσει» η «ACTIVE ENDEAVOUR» στην Ανατολική Μεσόγειο, με την επιχείρηση της ΕΕ «SOPHIA» στην Κεντρική Μεσόγειο). Ολα αυτά (έλεγχοι εμπάργκο κ.λπ.) σε μια επιχείρηση πιθανά να γίνουν».
Παραπέρα, στο Πεντάγωνο προσθέτουν: «"ACTIVE ENDEAVOUR" και "SOPHIA" γίνεται προσπάθεια να συνενωθούν σε μια επιχείρηση. Αν λυθεί το ζήτημα συμμετοχής κρατών εκτός ΕΕ στην επιχείρηση της ΕΕ, η συνένωση θα προχωρήσει (σ.σ. επ' αυτού υπάρχει η «πείρα του Αιγαίου», όπως διατυμπανίζουν οι ΝΑΤΟικοί, όπου κράτη - μέλη της ΕΕ συνεργάστηκαν με την Τουρκία, κράτος - μέλος εκτός ΕΕ). Δεν φαίνεται η συνένωση να επιτυγχάνεται γρήγορα. Εκτιμούμε, πάντως, ότι η "ACTIVE ENDEAVOUR" θα επεκταθεί και προς Κεντρική Μεσόγειο και η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θα γίνει κομμάτι της. Αλλωστε, έτσι κι αλλιώς, λέμε η αποστολή στο Αιγαίο να μην περιοριστεί μόνο στο κέντρο του, όπως γίνεται σήμερα, αλλά να πιάσει από Αλεξανδρούπολης έως Καστελόριζο.
Συμφωνούμε και με τη "SOPHIA", το αντικείμενό της, τον εντοπισμό και σύλληψη δουλεμπορικών που μεταφέρουν πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη, την εξάρθρωση δουλεμπορικών κυκλωμάτων. Βέβαια, συμφωνούμε, με τον όρο ότι οι εντοπισθέντες πρόσφυγες δεν θα έρχονται στην Ελλάδα. Υπάρχει, ωστόσο, σκέψη να επιλεγούν δέκα λιμάνια στη Μεσόγειο όπου θα αποβιβάζονται οι πρόσφυγες και πιθανά ένα από αυτά να είναι το Ηράκλειο ή η Σούδα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς ήδη παρέχουμε στήριξη, στη Σούδα, στα μέσα που επιχειρούν για τις δυο επιχειρήσεις, παρέχοντας δυνατότητα ελλιμενισμού, ανεφοδιασμού και άλλες υπηρεσίες».

Για την ελληνική «συνεισφορά» σε άλλα μέτωπα

Μιλώντας οι ίδιες πηγές για την ελληνική «συνεισφορά» και με άλλες υποδομές, αναφέρουν: «ΗΠΑ και Γαλλία θέλουν να σταθμεύουν πρόσθετες αεροπορικές δυνάμεις τους στη Σούδα. Τους κατευθύνουμε σε Καλαμάτα, Καστέλι, Κάρπαθο. Πρώτον για να μην "πνιγεί" η 115 Πτέρυγα Μάχης, αλλά και για να αναλάβουν με έξοδά τους τον εκσυχρονισμό των βάσεων αυτών».
Μιλώντας για την ελληνική «συνεισφορά» και σε άλλα μέτωπα, σημειώνουν: «Εμείς δεν στέλνουμε μεν δυνάμεις, αλλά στέλνουμε επιτελείς στα έξι στρατηγεία που αποφασίστηκε από το ΝΑΤΟ να στηθούν στην ανατολική συνοριογραμμή με τη Ρωσία και εκ των οπίων δύο λειτουργούν ήδη. Επίσης, υπάρχει ένα κινητό νοσοκομείο που μπορεί να στείλουμε στο Ιράκ. Στο Αφγανιστάν δε θα δώσουμε τίποτε. Είναι ένας χαμένος πόλεμος στο Αφγανιστάν. Ο,τι ρίχνουμε εκεί, πέφτει σε μαύρη τρύπα»...

Για τους άλλους «παίκτες»

Για το πώς κινούνται άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ειπώθηκε χαρακτηριστικά: «Προφανώς τις μεγαλύτερες δυνάμεις στο ΝΑΤΟ τις βάζουν οι ΗΠΑ, ακολουθεί σε συνεισφορά η Βρετανία και μετά η Τουρκία, που π.χ. πρόσφατα έστειλε πλοίο της σε άσκηση στη θάλασσα της Νορβηγίας, που παίζει στρατηγικό ρόλο για τη συμμαχία. Ωστόσο, και η Γερμανία επιχειρεί να αναβαθμίσει το ρόλο της, καλλιεργώντας πλέον σχέσεις με όλους όσους θεωρεί χρήσιμους παίκτες. Βλέπουν πως έχουν δυσκολία στις σχέσεις με τους Τούρκους, αλλά διατηρούν λυκοφιλία μαζί τους και ταυτόχρονα έχουν εξαιρετικές σχέσεις με εμάς».
Για την αυξημένη κινητικότητα που παρουσιάζει στα ΝΑΤΟικά ζητήματα ο Καναδάς, σημειώθηκε: «Οι Ρώσοι έχουν στο μυαλό τους πώς θα ανέβουν στον πόλο (βλ. τήξη πάγων, διάνοιξη νέων διαύλων και νέες δυνατότητες εκμετάλλευσης φυσικών πόρων). Εκεί παίζει και ο Καναδάς, σε ευθυγράμμιση βέβαια με τις ΗΠΑ, εφόσον πιέζει για υλοποίηση της γραμμής της αμερικανικής κυβέρνησης».
Για την Τουρκία, οι ίδιες πηγές αναφέρουν: «Στη Σύνοδο της Βαρσοβίας ο Ερντογάν ήταν πολύ υποτονικός (...) Το μεγάλο του πρόβλημα είναι το Κουρδικό. Ρωσία και ΗΠΑ στηρίζουν τους Κούρδους για λόγους συμφέροντος. Η περιοχή τους πάει για αυτονομία. Είναι ο εφιάλτης του Ερντογάν. Η ρήξη με το Ισραήλ σημαίνει ρήξη με ΗΠΑ. Ρήξη με τη Ρωσία επίσης δεν τον συμφέρει. Το ΝΑΤΟ είναι το μόνο του "μαξιλαράκι", εξ ου και αποφάσισε να ρίξει τους τόνους. Εχει πέσει η προκλητικότητά του έναντι όλων».

Για την Κύπρο

Τέλος, σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ειπώθηκε ότι «στη Σύνοδο ο Ομπάμα άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρχουν σοβαρές εξελίξεις, μια αισιοδοξία επίλυσης φέτος ή εντός του 2017. Βέβαια, κύριος συντελεστής της λύσης είναι η Τουρκία, η οποία ίσως επειδή είναι εξαιρετικά πιεσμένη σε μια σειρά ζητήματα, ίσως συναινέσει σε κάτι».
Ωστόσο, πολλά ακούγονται ότι σε περίπτωση λύσης και με ενδεχόμενη απόσυρση των κατοχικών δυνάμεων, της ΕΛΔΥΚ, ενδεχομένως και των κυανόκρανων, θα στηθεί στα ιμπεριαλιστικά πρότυπα μια πολυεθνική δύναμη τάχα προς διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στο ελληνικό Πεντάγωνο δεν το απορρίπτουν ως ενδεχόμενο, μόνο το περνούν από τον ευρωενωσιακό δίαυλο: «Η Κύπρος είναι ευρωπαϊκό κράτος και η ΕΕ έχει την ευθύνη να την προστατέψει»...