Ντέιβιντ Μπλατ: “Η επέμβαση στη Γάζα είναι ο πιο δίκαιος πόλεμος του Ισραήλ στα χρονικά”

Βασίλης Κρίτσας

Χτες ο Αμερικανο-Ισραληνινός προπονητής Ντέιβιντ Μπλατ απάντησε θετικά στην πρόταση του Ολυμπιακού και θα είναι ο νέος προπονητής των ερυθρολεύκων τη χρονιά που μας έρχεται. Ο Μπλατ έχει θητεύσει στο παρελθόν, μεταξύ άλλων, στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, στον Άρη, στην Εθνική Ρωσίας -με την οποία είχε ένα χρυσό στο Ευρωμπάσκετ και ένα χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο- και στους Κλίβελαντ Καβαλίερς, τη χρονιά που στέφθηκαν πρωταθλητές στο ΝΒΑ -χωρίς όμως τον ίδιο στον πάγκο, αφού ο Λεμπρόν είχε απαιτήσει ουσιαστικά την αντικατάστασή του. Κατά γενική ομολογία, είναι μία από τις πιο συμπαθείς φιγούρες των παρκέ, φιλικός στους δημοσιογράφους και ευχάριστος στη συζήτηση. Όμως…
Όμως η συμπάθεια προς το πρόσωπό του σταματά εκεί που ξεκινάνε οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του για τη χώρα του και το έγκλημα διαρκείας κατά του Παλαιστινιακού λαού. Όταν είχε ερωτηθεί σχετικά με τη συνεχιζόμενη στρατιωτική επέμβαση του Ισραήλ στη Γάζα, απάντησε κυνικά πως λυπάται πολύ για όσα συμβαίνουν εκεί, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο πως “έπρεπε να δράσουμε εκεί, για να έχει ηρεμία μια για πάντα το Ισραήλ και να ζήσουμε ειρηνικά”. Χαρακτήρισε μάλιστα την ισραηλινή επέμβαση ως τον πιο δίκαιο πόλεμο στα χρονικά, ενώ θεώρησε πως οι ΗΠΑ στηρίζουν αυτήν την υπόθεση, αλλά όχι αρκετά! Ίσως τώρα, μετά την έμμεση αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του ισραηλινού κράτους από τις ΗΠΑ, να έχει αλλάξει γνώμη…
Οι κυρίαρχοι θυμούνται επιλεκτικά το “No Politica” και το επικαλούνται όταν τους συμφέρει. Το αφήνουν βολικά στην άκρη όμως, όταν θέλουν, και ο Μπλερ δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό, επιλέγοντας συνειδητά να ταυτιστεί με την πιο επιθετική εκδοχή του Σιωνισμού και το έγκλημα του κράτους του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο κατσούφης σουλτάνος

Το μόνο που δεν αμφισβητείται από τις χτεσινές εκλογές στην Τουρκία, είναι ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα παραμείνει πρόεδρος και για τα επόμενα πέντε χρόνια. Το ερώτημα, όμως, παραμένει: κατάφερε, τελικά, ο Ερντογάν να γίνει σουλτάνος στην θέση του σουλτάνου ή η χτεσινή του νίκη είναι η πλέον πύρρεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας; Πάνω σ' αυτό γίνονται πολλές συζητήσεις ήδη από χτες και δεν έχω σκοπό να τις αναμεταδώσω εδώ. Το μόνο που επιδιώκει το σημερινό σημείωμα είναι να καταγράψει μερικές σκέψεις, οι οποίες μάλλον δεν θα πολυακουστούν.

Ας αρχίσουμε με το αναμφισβήτητο γεγονός τής επανεκλογής Ερντογάν. Κοντεύει να συμπληρωθεί εικοσαετία από την εποχή που το όνομα του τούρκου προέδρου άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του στα πολιτικά πράγματα της γείτονος χώρας και όμως ο κόσμος εξακολουθεί να τον ψηφίζει. Στις χτεσινές εκλογές μάλιστα το ποσοστό συμμετοχής ξεπέρασε το 85%, φτάνοντας σε επίπεδα που η Δύση δεν μπορεί καν να ονειρευτεί. Πώς τα καταφέρνει ο Ερντογάν, λοιπόν, να κερδίζει συνεχώς επί τόσα χρόνια;

Φαίνεται πως οι οπαδοί τού Ερντογάν δεν έχουν καταλάβει πως ο ηγέτης τους προσπαθεί να σβήσει τον κεμαλισμό.

Κατ' αρχάς, ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται πλήρως τον παράγοντα που λέγεται ισλάμ. Στις εκτός των μεγάλων πόλεων ενδοχώρα και στις ανατολικές περιοχές, όπου τα ποσοστά αμορφωσιάς είναι υψηλά, το θρησκευτικό συναίσθημα είναι έντονο. Από την στιγμή που ο Ερντογάν τρέφει αυτό το συναίσθημα, εκατομμύρια θεοσεβούμενοι πεινασμένοι πίνουν νερό στο όνομά του. Εκατομμύρια γυναίκες, οι οποίες επί Ερντογάν απέκτησαν το δικαίωμα να κυκλοφορούν ανενόχλητες, να πηγαίνουν σχολείο και να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε κοινωνική εκδήλωση φορώντας την μαντήλα τους, έχουν κάνει την φωτογραφία τού προέδρου εικόνισμα. Αυτός είναι ο λόγος που το ΑΚΡ (το κόμμα του Ερντογάν) σαρώνει στις εν λόγω περιοχές, φτάνοντας σε ορισμένα σημεία και το 90%. Αντίθετα, στις πιο "εξευγενισμένες" και πιο εξευρωπαϊσμένες περιοχές, όπως η ανατολική Θράκη και τα παράλια του Αιγαίου, η επιρροή του είναι καταφανώς μειωμένη.

Εκτός από το ισλάμ, ο Ερντογάν παίζει θαυμάσια και το παιχνίδι που λέγεται οικονομία. Επί μιάμιση δεκαετία η Τουρκία σημειώνει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, σε σημείο που πολλοί δυτικοί αναλυτές (ανάμεσά τους και αρκετοί δικοί μας) να την παρουσιάζουν ως υπόδειγμα για μίμηση. Η αύξηση του ΑΕΠ επέτρεψε στις κυβερνήσεις του ΑΚΡ να ενισχύσουν τα χαμηλά λαϊκά στρώματα, δίνοντας την ψευδαίσθηση σε εκατομμύρια φτωχούς τούρκους ότι έγιναν μικρομεσαία ή ακόμη και μεσαία τάξη. Φυσικά, μια ανάπτυξη που στηριζόταν καταφανώς στα υψηλά χρέη δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί στο διηνεκές, οπότε τα φαινόμενα που παρατηρούνται εδώ και κάμποσους μήνες (εκτροχιασμένος πληθωρισμός, κατακρήμνιση της λίρας, επιδείνωση του εξωτερικού ισοζυγίου κλπ) ήσαν απολύτως αναμενόμενα.

Γιατί, όμως, ο Ερντογάν κερδίζει ακόμη και τώρα, που έχει ξεσπάσει η καταιγίδα; Διότι, πολύ απλά, οι αντίπαλοί του δεν μπορούν να προτείνουν απτές φιλολαϊκές λύσεις, επειδή τέτοιες λύσεις σε προβλήματα του κεφαλαίου δεν υπάρχουν. Ή θα έπρεπε να προτείνουν στους ψηφοφόρους κάποια φάρμακα νεοφιλελεύθερης προέλευσης (σαν αυτά που πήραμε εμείς την τελευταία οκταετία) ή θα έπρεπε να μιλήσουν για ριζική ανατροπή τού συστήματος. Επειδή, λοιπόν, το πρώτο αντενδείκνυται σε πολιτικούς που διεκδικούν λαϊκή ψήφο και το δεύτερο είναι ακατανόητο γι' αυτούς, αναγκαστικά έπαιξαν στο γήπεδο του Ερντογάν, με τους δικούς του όρους, περιοριζόμενοι σε δηλώσεις καλών προθέσεων και αόριστες υποσχέσεις.

Απέναντι σε μια βαθειά συντηρητική κοινωνία, η οποία μισεί την αβεβαιότητα και αποφεύγει τις αλλαγές σε δύσκολες περιόδους (όπως κάθε συντηρητική κοινωνία), ο Ερντογάν προσφέρει την σιγουριά τού γνωστού, του πεπατημένου, του "αυτόν ξέρουμε, αυτόν εμπιστευόμαστε". Όπως εύστοχα σημειώνει ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος στην Χρυσή Διαθήκη του, "είναι προτιμώτερα τα ράκη τού παρελθόντος από τας αβεβαίους πορφύρας τού μέλλοντος". Με άλλα λόγια, το δίλημμα του φτωχού τούρκου πολίτη θα μπορούσε να εκφραστεί απλά ως: "γιατί να είναι κάποιος άλλος ο κατάλληλος για να λύσει τα οικονομικά προβλήματά μας και όχι ο Ερντογάν, ο οποίος τόσα χρόνια μάς έδωσε και κάτι, εν πάση περιπτώσει;"

Παράλληλα, ο Ερντογάν φροντίζει να ενισχύει τα εθνικιστικά αισθήματα ενός εν πολλοίς αμόρφωτου λαού αλλά και την εθνική του περηφάνεια. Την ώρα που όλοι οι αντίπαλοί του διαφημίζουν τις άριστες σχέσεις τους με την Δύση και δηλώνουν την επιθυμία τους να εκσυγχρονίσουν την χώρα και να κάνουν τους τούρκους ευρωπαίους, ο Ερντογάν στέκεται απέναντί τους ως "περήφανος τούρκος" που τολμάει να αντιτίθεται στους ισχυρούς και να ονειρεύεται μια πανίσχυρη Τουρκία, άξιο διάδοχο της μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αν θέλετε να κάνουμε έναν παραλληλισμό εδώ, ας θυμηθούμε την πρόσφατη αποστροφή τού δικού μας μητροπολίτη Καστοριάς, όταν κυκλοφόρησε η φήμη πως η κυβέρνηση απεμπόλησε τον όνομα της Μακεδονίας με αντάλλαγμα την ρύθμιση του χρέους: "εμείς θέλουμε την Μακεδονία μας κι ας τρώμε πέτρες". Τέτοιες αποστροφές έχουν πάντοτε πέραση σε αμόρφωτες μάζες, που έχουν γαλουχηθεί με "εθνικές περηφάνειες" κάθε μορφής.

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: ο κατσούφης σουλτάνος

Πάμε παρακάτω. Πέρα από κάθε σκέψη και ανάλυση, οι οποίες μπορεί να είναι και λαθεμένες, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια το ΑΚΡ δεν κατάφερε να κερδίσει αυτοδυναμία. Το κόμμα τού Ερντογάν εξέλεξε μόνο 293 βουλευτές σε μια βουλή 600 εδρών (είχε 315 σε βουλή 550 εδρών) αλλά καταφέρνει να διατηρεί την εξουσία χάρη στην σύμπραξή του με το ακροδεξιό εθνικιστικό ΜΗΡ (το κόμμα των Γκρίζων Λύκων), το οποίο μάζεψε 11,22% και εξέλεξε 49 βουλευτές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο Ερντογάν θα εξαρτάται πλέον από τους εθνικιστές τού ΜΗΡ, οι οποίοι θα έχουν ανά πάσα στιγμή την δυνατότητα να μπλοκάρουν στην βουλή οποιαδήποτε απόφασή του.

Αν λάβουμε υπ' όψη μας ότι από σήμερα στην Τουρκία ισχύει το νέο σύνταγμα, το οποίο δίνει στον πρόεδρο αυξημένες εξουσίες και καταργεί τις εκλογές για πρωθυπουργό, είναι σαφές ότι ο Ερντογάν θα ήθελε να κάνει τα κουμάντα μόνος του, δίχως να εξαρτάται από τα κέφια των εθνικιστών τού ΜΗΡ. Με άλλα λόγια, με τις χτεσινές εκλογές ο Ρετζέπ Ταγίπ έγινε σουλτάνος αλλά όχι ο απόλυτος σουλτάνος που θα ήθελε και που είχε κατά νου όταν σχεδίαζε το νέο σύνταγμα. Κάπου εδώ πρέπει να αναζητηθεί η αιτία τής χτεσινής του κατήφειας παρά την νίκη και την επιτυχημένη (όπως ο ίδιος λέει) "δημοκρατική επανάσταση" που -υποτίθεται πως- πραγματοποιήθηκε στην Τουρκία. Πράγματι, πρώτη φορά είδαμε τόσο κατσούφη νικητή εκλογών. Τι θα ακολουθήσει; Ίδωμεν.

Πάολα – Από τις μολότοφ στον Ιβάν Σαββίδη

Κατιούσα

Η Πάολα Φωκά, κατά κόσμον Πάολα, που γιορτάζει τα γενέθλιά της σήμερα, έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό ιδίως κάτω από τα Τέμπη (γιατί στη Βόρεια Ελλάδα είχε cult following πολλά χρόνια πριν γίνει κουλ) μετά το 2012 κυρίως. Πριν από αυτό είχε κάνει πανελλαδικό σουξέ το 2007 με τον επικό ύμνο στον έρωτα στην τρίτη ηλικία “Όταν γίνεις γιαγιά”, ένα ντουέτο με τον Σώτη Βολάνη, μια υπεργιγάντια μορφή του πενταγράμμου που χάθηκε άδοξα από το προσκήνιο, πιθανότατα λόγω της υπέρμετρης ροπής του στο αλκοόλ. Το κράτος των Αθηνών αντιστάθηκε ωστόσο λίγα χρόνια ακόμα στην άλωσή του, μέχρι το δίσκο “Γίνε μαζί μου ένα”, που εγκαινίασε μια πορεία πρακτικά αδιάλειπτων επιτυχιών μέχρι σήμερα.

Επιτυχίες που θυμίζουν σκυλάδικο παλιό, το ορθόδοξο, κατά το δυνατόν απαλλαγμένο από τις έντεχνες ή ποπ προσμείξεις που αλλοιώνουν τα αυθεντικά γαβγίσματα, παριστάνοντας κάτι που δεν είναι. Σήμα κατατεθέν της η βαθιά, λαϊκή φωνή της, με ένα γρέζι που μυρίζει “νύχτα”, η οποία έκανε αίσθηση με τη στροφή στην πχιότητα σε χριστουγεννιάτικη εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου το 2016, εμφάνιση που επανέλαβε πριν λίγους μήνες:

Μπορεί όλοι να έχουμε πει ή ακούσει κάποιο από τα μυριάδες ανέκδοτα για τη σχέση Πάολας και συμπαθών τετράποδων, ωστόσο ό,τι γνώμη κι αν έχει κανείς για το ρεπερτόριό της, από άποψη φωνής τουλάχιστον δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να ζηλέψει από άλλες συναδέλφισσες της. Θα μου πείτε φωνή και τραγούδι είναι διαλεκτικά συνδεδεμένα, αλλά ας αφήσουμε αυτή τη συζήτηση.

Διότι το δεύτερο πράγμα για το οποίο είναι διάσημη η Πάολα, είναι οι παρεμβάσεις-φωτιά στην πολιτική ζωή του τόπου. Σπάζοντας το δίπολο συριζαίοι έντεχνοι-χρυσαυγίτες σκυλάδες, η Πάολα το 2013 δήλωσε στον -απερίγραπτα #@$@%@ Αρναούτογλου (αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο) -“λίγο κομμούνι”, που μπορεί να ψήφιζε ΚΚΕ “στο δρόμο που χάραξε η Παπαρήγα”, λέγοντας πως δεν ξέρει ποιος είναι ο Τσίπρας, κάτι με το οποίο σήμερα θα συμφωνούσε κι ένα σεβαστό μέρος των ψηφοφόρων του.

Το 2016 φλέρταρε με την αναρχία, δίνοντας τη δική της εκδοχή του “αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες” και δηλώνοντας έτοιμη να “πετάξει μια μολότοφ”. Οι πολύ κακές γλώσσες – τις οποίες εμείς θα κόβαμε από τη ρίζα- θα έλεγαν πως η Πάολα είναι η μετεμψύχωση του συγχωρεμένου Λουκάνικου. Στην ίδια συνέντευξη έδωσε κι ένα πλήγμα στον ανορθολογισμό, εξηγώντας γιατί τα περί ψεκασμού είναι παραμύθια:

Στην Πάολα αναφέρθηκε με αφορμή σχετικό ερώτημα ο Δημήτρης Κουτσούμπας σε περσινή του ραδιοφωνική συνέντευξη στη Σεμίνα Διγενή. Εκεί λοιπόν ειπώθηκε ότι η Πάολα σε επίσκεψη μέλους του κόμματος που την είδε στο κέντρο που εμφανιζόταν, την πλησίασε και της είπε ότι είναι από οικογένεια που πάντα ψήφιζε ΚΚΕ και αγαπάει πάρα πολύ το γ.γ. :

Όπως καταλαβαίνουμε, η συντρόφισσα Πάολα έχει ακόμα κάποια κενά στη θεωρητική της κατάρτιση, τα οποία αφήνουν να παρεισφρήσουν στοιχεία μικροαστικής ανυπομονησίας από τη μια, όπως δείχνουν οι δηλώσεις περί μελότοφ, αλλά και μια τάση συμφιλίωσης με τον ταξικό αντίπαλο, όπως απέδειξε πριν λίγες βδομάδες η εμφάνισή τς επί σκηνής με τον Ιβάν Σαββίδη να τη ραίνει με γαρύφαλλα, γιορτάζοντας την κατάκτηση του Κυπέλλου:

Ίσως ένα εντατικό αχτίφ με τη Νατάσα Μποφίλιου για τις διαφορές των ιδεολογικών ρευμάτων στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα να είναι αυτό που της λείπει για την έφοδο στην ουρανό, ή έστω στη λαϊκή σκηνή του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, όπου η ιδεολογική καθαρότητα είναι το τελευταίο κριτήριο που εξετάζεται, μέχρι παρεξηγήσεως.
Χρόνια πολλά, έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη, σαν τα γαρύφαλλα του Ιβάν…

Βιασμός της ιστορίας από τον πρώην πρόεδρο της Εσθονίας: “Δεν εισέβαλαν οι ναζί στην ΕΣΣΔ”

Κατιούσα

Ο όρος “ξαναγράψιμο της ιστορίας” είναι υπερβολικά επιεικής για να περιγράψει την πραγματικά απίστευτη, ακόμα και για σεσημασμένα ορφανά των Ες-Ες όπως οι κυβερνήσεις των βαλτικών χωρών, δήλωση του Τόομας Χέντρικ Ίλβες, σοσιαλδημοκράτη πρώην προέδρου της Εσθονίας από το 2006 ως το 2016, ότι “Οι ναζί δεν εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση.”

Συγκεκριμένα, ο Ίλβες “απάντησε” σε τουί της ρωσικής πρεσβείας των ΗΠΑ για τη μέρα μνήμης της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα στις 22 Ιούνη 1941, γράφοντας “Όχι, η Ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην κατεχόμενη από τους Σοβιετικούς Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία”. Σε ερώτηση χρήστη για το τι ακριβώς εννοεί, από τη στιγμή που τμήμα του γερμανικού στρατού ταυτόχρονα επιτίθονταν στο Κίεβο, ο πρώην πρόεδρος επέμενε ότι “Η Γερμανία δεν εισέβαλε στη “Σοβιετική Ένωση””. Πρόκειται φυσικά για το γνωστό φασιστικό αφήγημα ξεπλύματος των δοσιλόγων της Βαλτικής και αλλού, ότι ουσιαστικά ο γερμανικός στρατός απελευθέρωσε κατεχόμενα σοβιετικά εδάφη, κι ότι ο πραγματικός εχθρός και κατακτητής ήταν οι κομμουνιστές.
Καθόλου τυχαίο λοιπόν δεν είναι που η Εσθονία, όπως και οι γειτονικές της χώρες, όπου φυσικά η κομμουνιστική ιδεολογία διώκεται, τιμά με κάθε τρόπο τους συνεργάτες των ναζί, καλώντας του επιζήσαντες σε επίσημες τελετές και ανεγείροντας μνημεία προς τιμήν τους, όλα αυτά υπό την πλήρη ανοχή της “δημοκρατικής” ΕΕ. Αλλά ίσως τελικά για όλα να φταίει η σοβιετική μεγαθυμία, που άφησε τόσους ναζί αλώβητους, όπως τους προγόνους του συγκεκριμένου φασίστα, που γεννήθηκε στη Σουηδία και μεγάλωσε στις ΗΠΑ από γονείς “πρόσφυγες”, για να μπορεί τώρα να ασχημονεί στη μνήμη 20 εκ. Σοβιετικών που έδωσαν το αίμα τους για μια “εισβολή που δεν ήταν εισβολή”.

Ο Σοβιετικός αποκλεισμός του Δυτικού Βερολίνου 1948-1949-Μια ατελείωτη πηγή αντικομμουνιστικής προπαγάνδας

Κατιούσα

To βράδυ της 23ης προς 24ης Ιούνη ξεκίνησε ο σοβιετικός αποκλεισμός του δυτικού Βερολίνου, που κράτησε περίπου 11 μήνες και συνιστά ένα από τα σημαντικότερα επεισόδια του Ψυχρού Πολέμου. Παράλληλα αξιοποιήθηκε προπαγανδιστικά τόσο στην εποχή του, ιδιαίτερα απέναντι στον πληθυσμό του δυτικού τμήματος της πόλης, όσο και αργότερα στην ΟΔΓ και διεθνώς, ως δείγμα “σοβιετικού επεκτατισμού” και “αποφασιστικότητας” των δυτικών συμμάχων να υπερασπιστούν τον “ελεύθερο κόσμο”. Εκείνο που παραλείπουν βέβαια οι θιασώτες αυτής της αντίληψης να τονίσουν, είναι πως η απόφαση αυτή των σοβιετικών αρχών δεν ελήφθη για να “επεκτείνει” την κυριαρχία της, αλλά επειδή οι δυτικοί, σε παραβίαση των  μεταπολεμικών τους δεσμεύσεων προέβαιναν διαρκώς σε μονομερείς ενέργειες με στόχο τη δημιουργία τετελεσμένων σε βάρος της ΕΣΣΔ αλλά και της εκκολαπτόμενης σοσιαλιστικής διακυβέρνησης στην επικράτεια της μετέπειτα ΓΛΔ.
Το Βερολίνο μετά την απελευθέρωσή του το 1945 είχε διαιρεθεί, όπως και η υπόλοιπη γερμανική επικράτεια, σε τέσσερις ζώνες, μία σοβιετική στο ανατολικό τμήμα και τρεις στα δυτικά μεταξύ Άγγλων, Γάλλων και Αμερικανών. Ανώτατο όργανο ήταν η Συμμαχική διοίκηση της πόλης, ενώ για όλη τη Γερμανία υπεύθυνο ήταν το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου. Οι εντάσεις μεταξύ δυτικών και Σοβιετικών ανέκυψαν νωρίς, ακολουθώντας την επιδείνωση των Αμερικανοσοβιετικών ιδίως σχέσεων. Παρόλαυτα η σοβιετική πλευρά είχε κάνει διάφορες παραχωρήσεις στο θέμα των επικοινωνιών μεταξύ δυτικού και ανατολικού τομέα του Βερολίνου, όπως το 1946, όταν επέτρεψε την με μικρούς περιορισμούς χρήση όλων των υδάτινων οδών μεταξύ του σοβιετικού και δυτικού τμήματος της πόλης, κίνηση που επαφιόταν καθαρά στη σοβιετική καλή θέληση, καθώς οι μεταπολεμικές συμφωνίες για το Βερολίνο δεν προέβλεπαν ρητά πώς θα ρυθμιζόταν η επικοινωνία και οι συγκοινωνίες μεταξύ των συμμαχικών ζωνών.
ΟΙ δυτικοί ωστόσο δεν είχαν σκοπό να εγκαταλείψουν το στόχο της επιβολής του πολιτικοοικονομικού ελέγχου όλης της πόλης, δηλαδή και της Γερμανίας συνολικά. Το καθοριστικό μέτρο σε αυτή την κατεύθυνση ήταν να συμπεριλάβουν στη νομισματική μεταρρύθμιση που επέβαλαν στη δυτική Γερμανία και στο δυτικό τμήμα του Βερολίνου, αντικαθιστώντας τη Ράιχσμαρκ με το νέο γερμανικό μάρκο (D-Mark). Ο προφανής στόχος ήταν μέσω της δημιουργίας μιας ενιαίας δυτικογερμανικής οικονομικής επικράτειας και της ραγδαίας υποτίμησης του Ράιχσμαρκ στην ανατολική ζώνη να οδηγηθεί η οικονομία του Σοβιετικού τομέα σε πλήρη κατάρρευση. Η αποκοπή των συγκοινωνιών και οι υπόλοιπες κυρώσεις στην τροφοδοσία του δυτικού τμήματος που επιβλήθηκαν σταδιακά και μετά από πολλές προειδοποιήσεις δεν ήταν λοιπόν παρά ένα καθαρά αμυντικό μέτρο υπεράσπισης των συμφωνιών των ίδιων των συμμάχων στο διάστημα 1944-1945. Στις 24 Ιούνη οι Σοβιετικοί ανακοίνωσαν πως δεν αναγνώριζαν ποια την τετραμερή συμμαχική διοίκηση της πόλης, ενώ την επομένη, με πρωτοβουλία του Αμερικανού στρατιωτικού διοικητή του Βερολίνου Λούσιους Κλέι ξεκίνησε ο εφοδιασμός της πόλης μέσω αερογέφυρας. Παράλληλα επιβλήθηκαν από τους δυτικούς  μέτρα αποκλεισμού των ανατολικογερμανικών περιοχών, καθώς και εμπάργκο από και προς Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα το ενδεχόμενο στρατιωτικής σύγκρουσης παρέμενε ανοιχτό, καθώς οι μεν Σοβιετικοί ενίσχυαν την παρουσία του Κόκκινου Στρατού στα όρια της ζώνης ελέγχου τους, οι δε Αμερικανοί εφοδίαζαν με βομβαρδιστικά τις βρετανικές δυνάμεις της πόλης.
Εκείνο που σπανίως επισημαίνεται από αστούς ιστορικούς, είναι πως οι Σοβιετικοί καθόλου δεν είχαν ως στόχο τη “λιμοκτονία” των κατοίκων του δυτικού τομέα, ενώ περίπου 200.000 άτομα συνολικά συνέχισαν να εργάζονται παρότι κάτοικοι δυτικού Βερολίνου στο ανατολικό και αντίστραφα. Η έμπρακτη διάθεση βοήθειας εκφράστηκε με απόφαση του Αυγούστου του 1948, σύμφωνα με την οποία κάθε κάτοικος του Δυτικού Τομέα μπορούσε να εγγραφεί σε κάποια συνοικία του Ανατολικού ώστε να παραλάβει τρόφιμα, μεταξύ των οποίων και γάλα το οποίο ελάχιστα προμηθεύονταν από τη συμμαχική αερογέφυρα, και καύσιμα. Περίπου 100.000 κάτοικοι του δυτικού Βερολίνου έκαναν χρήση αυτής της δυνατότητας, η οποία να σημειωθεί ότι προκάλεσε δυσαρέσκεια σε πολλούς κατοίκους του ανατολικού τομέα, οι οποίοι στις αντίξοες μεταπολεμικές συνθήκες καλούνταν να μοιραστούν τις προμήθειες με τους δυτικοβερολινέζους. Πρέπει να επισημανθεί ότι η αποδοχή της σοβιετικής βοήθειας λειτουργούσε ως στίγμα στο έντονα αντικομμουνιστικό κλίμα της εποχής, ενώ δεν έλειπαν κάθε είδους άμεσες κι έμμεσες απειλές σε όσους το σκέφτονταν, αποτρέποντας μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων σε αυτή. Επίσης δεν επισημαίνεται ή αποδίδεται απλώς σε “δάχτυλο” του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Βερολίνου η αντίδραση του βερολινέζικου λαού κατά των φιλοδυτικών δημοτικών αρχών της πόλης, με συνεχείς διαδηλώσεις έξω από το δημαρχείο, εξαναγκάζοντας τις να μεταφέρουν τις συνεδριάσεις τους στο δυτικό Βερολίνο.
Τελικά στις 12 Μάη 1949 η ΕΣΣΔ άρχισε τη σταδιακή άρση του αποκλεισμού, ο οποίος ολοκληρώθηκε στις 30 Σεπτέμβρη του 1949. Συνήθως αυτή η υποχώρηση ερμηνεύεται ως “ήττα” του Στάλιν και της ΕΣΣΔ, στην πραγματικότητα ωστόσο όπως είπαμε ποτέ δεν είχε υπάρξει ο στόχος της άμεσης επέκτασης του σοβιετικού ελέγχου πέραν των προσδιορισμένων μεταπολεμικά ορίων. Υπό αυτό το πρίσμα, ο βασικός στόχος που ήταν η προάσπιση του status quo επιτεύχθηκε από σοβιετικής πλευράς, μολονότι είναι σαφές ότι το κόστος από το “πλήγμα γοήτρου” δεν ήταν ασήμαντο, ούτε το γεγονός πως αντικειμενικά η πλειονότητα των κατοίκων του δυτικού Βερολίνου βρίσκονταν πλέον σε σταθερά αντισοβιετική τροχιά. Ο μύθος περί επεκτατικών τάσεων της ΕΣΣΔ στη Γερμανία κατέρρευσε πλήρως το 1952, άσχετα αν αναπαράγεται μέχρι σήμερα, με την πρόταση του Στάλιν για δημιουργία μιας ενιαίας, αποστρατιωτικοποιημένης και ουδέτερης Γερμανίας, παρότι αυτό θα σήμαινε τη “θυσία” της νεοσύστατης (1949) ΓΛΔ. Οι εικασίες για τη βιωσιμότητα και τις γενικότερες συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης δεν ανήκουν βέβαια στα πλαίσια της επιστημονικής έρευνας, όσο γοητευτικές κι αν παραμένουν.

Οι φασίστες επιτέθηκαν σε κατάληψη στα Πετράλωνα κι η αστυνομία προσήγαγε τους καταληψίες!

Κατιούσα

Πριν από λίγες ώρες, ομάδα 30 φασιστοειδών επιτέθηκε σε κατάληψη στα Άνω Πετράλωνα, που λειτουργεί ως κοινωνικός χώρος για την υγεία, φωνάζοντας συνθήματα για τη Μακεδονία, πετώντας μολότοφ και τραυματίζοντας ένα από τα μέλη της κατάληψης.
Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε έτρεψε σε φυγή τους δράστες, ενώ η αστυνομία προχώρησε σε έξι προσαγωγές. Το “ωραίο” της υπόθεσης είναι πως, σύμφωνα με πληροφορίες, αυτές δεν αφορούν τους φασίστες που έκαναν την επίθεση, αλλά τα μέλη της κατάληψης που την υπέστησαν.
Η θεωρία των δύο άκρων στην πράξη αποτυγχάνει να κρατήσεις “ίσες αποστάσεις” και δείχνει τον πραγματικό της στόχο. Οποία έκπληξις…

Εξηγείται

Είναι τόσες οι προσαρμογές της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της τις προηγούμενες δεκαετίες γύρω από το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα», ώστε σήμερα το κάθε αστικό κόμμα μπορεί να διαλέγει όποια θέλει, για να στηρίξει τις θέσεις του σε τέτοιες «ιστορικές τοποθετήσεις». Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε ως τεκμήριο ορθότητας της πολιτικής του από τοποθετήσεις του Ευ. Αβέρωφ για τη «μακεδονική γλώσσα», μέχρι τους χειρισμούς του Κων/νου Μητσοτάκη και του Κ. Καραμανλή. Αυτή η ευχέρεια χρήσης θέσεων στηρίζεται στο ότι οι αστικές κυβερνήσεις παραδοσιακά ενάλλασσαν τον εθνικισμό με τον κοσμοπολιτισμό, ή λειτουργούσαν με «μείγματα» και των δύο, ανάλογα με τις κατά καιρούς βλέψεις και τα συμφέροντα της αστικής τάξης στην περιοχή. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί σήμερα να ψωνίζει ...«δικαίωση» της πολιτικής του από τοποθετήσεις παλιών πρωθυπουργών και υπουργών της ΝΔ. Σε συνέχεια αυτού του έργου, η ΝΔ σήμερα όλο και περισσότερο κάνει λόγο για «τετελεσμένα» που δημιουργούνται με τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ. Ετσι, στρώνεται το έδαφος για να υλοποιήσει η ΝΔ ως κυβέρνηση τη συμφωνία που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ και την οποία τώρα λέει πως απορρίπτει! Εξηγείται αυτό το ανακάτεμα. Αλλωστε, το πλαίσιο είναι δοσμένο εδώ και δεκαετίες για όλες τις αστικές κυβερνήσεις, κι αυτό δεν είναι άλλο από τη διαχρονική προσήλωση στους ευρωΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, που κουμπώνουν με τις προτεραιότητες του κεφαλαίου. Αυτό περιγράφει και το άρθρο 2 της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ, για το οποίο κυβέρνηση και ΝΔ δεν έχουν βγάλει τσιμουδιά στη μεταξύ τους αντιπαράθεση.

Μονά - ζυγά

 

«Επιμένουμε ότι η αφαίμαξη που υφίσταται η πραγματική οικονομία για να επιτευχθούν τα υπερπλεονάσματα θα πρέπει αν μη τι άλλο να αξιοποιηθεί προς όφελος του παραγωγικού μετασχηματισμού της οικονομίας. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να εξετασθεί σημαντική μείωση του μη μισθολογικού κόστους σε επίπεδο ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών ώστε να ενισχυθούν πραγματικά η απασχόληση και το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων», λέει στο εβδομαδιαίο δελτίο του ο ΣΕΒ, σχολιάζοντας το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και επαναφέροντας το πάγιο αίτημα των βιομηχάνων για ακόμα μεγαλύτερες ελαφρύνσεις σε ό,τι αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές. Υποδεικνύουν, δηλαδή, ακόμα πιο συγκεκριμένα το πώς ο «δημοσιονομικός χώρος» που θα διαμορφώσει η κυβέρνηση από το «γδάρσιμο» εργαζομένων, μισθωτών και συνταξιούχων, τις παραπέρα περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες κ.ο.κ., θα αξιοποιηθεί ακόμα πιο «δημιουργικά» για να προχωρήσουν παραπέρα οι αναδιαρθρώσεις που αποτελούν τη βάση για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των ομίλων. Σαν να λέμε, δηλαδή, μονά κερδίζουν, ζυγά χάνουμε. Αν εξαιρέσει βέβαια κανείς την απαίτηση αυτά να προχωρήσουν πιο γρήγορα, δεν υπάρχει και καμιά μεγάλη διαφορά από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια, που αφορούν φοροελαφρύνσεις και εισφοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις, ενώ - με βάση το νόμο-λαιμητόμο Κατρούγκαλου - προχωράνε στην οικοδόμηση ενός ακόμα πιο ανταποδοτικού συστήματος «τριών πυλώνων», γκρεμίζοντας παραπέρα ό,τι απέμεινε από τον κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.

Είμαστε σίγουροι

 

«Το αύριο ξεκίνησε», μας ενημέρωσε από το κύριο άρθρο της η κυβερνητική «Αυγή», με αφορμή το «τελευταίο μνημονιακό» Γιούρογκρουπ, που επιβεβαιώνει ότι «η οικονομία άντεξε και υπεραποδίδει» και άλλα τέτοια. Και όσο για εμάς, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι «το αύριο» έχει ξεκινήσει. Εξάλλου, οι πάνω από 1.000 μνημονιακοί νόμοι είναι εδώ, τα «μνημόνια διαρκείας» και οι αντιλαϊκές δεσμεύσεις για ματωμένα πλεονάσματα έως το 2060 το ίδιο. Πάνω απ' όλα, είναι εδώ οι υποκατώτατοι μισθοί, το χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις, η γενίκευση της «ευελιξίας», η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η προσπάθεια να μπει πάγος στο δικαίωμα της απεργίας, όλα όσα συνθέτουν το αντεργατικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα πατήσει για να «απογειωθεί» η καπιταλιστική κερδοφορία. Αυτό είναι το «σήμερα» και το «αύριο» που ετοιμάζουν για το λαό και που οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να τους τα χαλάσουν, δυναμώνοντας την οργάνωση και τον αγώνα για την αναπλήρωση των απωλειών, την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες.

Πρότυπο

 

Την προσφορά της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» στον τομέα της Υγείας εκθείασε ξανά τις προάλλες ο πρωθυπουργός, παρουσιάζοντας μάλιστα ως «πρότυπο» τη συνεργασία του κράτους με επιχειρήσεις και ιδρύματα «ευεργετών», που κάνουν δωρεές στο δημόσιο σύστημα. Στο έδαφος της πολιτικής εμπορευματοποίησης της Υγείας, που «απαλλάσσει» όλο και περισσότερο το αστικό κράτος από το «κόστος» της περίθαλψης των εργαζομένων και του λαού, προκαλώντας τεράστιες ελλείψεις και κενά, η κυβέρνηση διαφημίζει το ρόλο που παίζουν οι δωρεές από ιδιώτες και ισχυρίζεται με θράσος ότι «προτεραιότητά της είναι το κοινωνικό κράτος». Με τον τρόπο αυτό εξωραΐζει τη δική της αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα στέλνει το μήνυμα ότι λύση για την άθλια κατάσταση στην Υγεία δεν είναι οι διεκδικήσεις και οι αγώνες των εργαζομένων και του λαού για σύγχρονες και δωρεάν παροχές για όλους από το κράτος, αλλά η ιδιωτική πρωτοβουλία, που με το ένα χέρι κάνει δωρεές και «βουλώνει τρύπες» στο κρατικό σύστημα της Υγείας, και με το άλλο διευρύνει ολοένα και περισσότερο τη δραστηριότητά της στον κερδοφόρο τομέα της Υγείας, αξιοποιώντας τους νόμους αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 23 Ιούνη 2018 - Κυριακή 24 Ιούνη 2018

«Δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα – Κάτω τα χέρια από το λαϊκό βιός».

-Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει οι δρόμοι πού τραβ… -Ένας είναι ο δρόμος λαέ για να νικάς…

24-06-2018

Χιλιάδες κόσμου στο σημερινό λαϊκό γλέντι του Δήμου Πατρέων ενάντια στην ανεργία και στους πλειστηριασμούς.

Κατιούσα

Θα μπορούσε να είναι ένας υποθετικός διάλογος από το μεγάλο σημερινό λαϊκό γλέντι που διοργάνωσε ο Δήμος Πατρέων ενάντια στην ανεργία και τους πλειστηριασμούς.

Ποιος είναι όμως αυτός ο δρόμος στο σήμερα;
Ο δρόμος του αγώνα που μας φέρνει όλους στο δρόμο.
Για να το πούμε αλλιώς, με εικόνες, που ισοδυναμούν με χιλιάδες λέξεις.

Ακολουθεί η σημερινή ομιλία του Δήμαρχου Πατρέων
«Αγαπητοί συνδημότες, φίλοι και φίλες,
Κορυφώνονται απόψε εδώ, στο Νότιο Πάρκο με τη μεγάλη συγκέντρωσή μας, οι κινητοποιήσεις που διοργάνωσε ο Δήμος μας για τρίτη χρονιά, σε συνεργασία με εργατοϋπαλληλικά σωματεία και φορείς της πόλης μας, με βασικό αίτημα «Δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα – Κάτω τα χέρια από το λαϊκό βιός».
Ξεκινήσαμε με την μεγάλη πορεία αγώνα από την Πάτρα στην Αθήνα, συνεχίσαμε στη Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, αυτή τη χρονιά επιλέξαμε δράσεις στις γειτονιές της πόλης μας. Να συναντήσουμε όλους όσους δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι από τα συνεχή πολιτικά χτυπήματα. Φτάσαμε στη σημερινή κινητοποίηση με μια πολύπλευρη δραστηριότητα. Πορεύτηκαν οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, για να βγουν στο προσκήνιο οι ανάγκες τους και τα δίκαια αιτήματά τους.
Ξεχωρίζουν οι πρωτοβουλίες του Δήμου μας ενάντια στους πλειστηριασμούς. Θυμίζουμε ότι από 1^η Μάη οι Δήμοι, υποχρεωτικά, πρέπει να διενεργούν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για χρέη από τα 500 ευρώ. Την ίδια ώρα, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα καταφέρνουν , όπως και στο παρελθόν, τα τεράστια χρέη τους να θεωρούνται νόμιμα «ξεγραμμένα». Στην πόλη μας, αυτό μεταφράζεται σε 55,5 εκατομμύρια ευρώ σε σύνολο οφειλών 120 εκατομμυρίων ευρώ, ποσοστό 46,25%, τα οποία χρωστάνε 204 επιχειρηματίες, με οφειλές άνω των 50.000 ευρώ και που δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθούν.
Απαιτούμε το ελάχιστο, η κυβέρνηση να προσχωρήσει σε σχετική νομοθετική ρύθμιση ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα δημοτικά συμβούλια, που γνωρίζουν από κοντά την κατάσταση των νοικοκυριών, να διαγράφουν χρέη, πρόστιμα και προσαυξήσεις προς τους Δήμους, βεβαιωθέντα ή μη. Με αυτή τη νομοθετική πρόβλεψη θα μπορούν να απαλλάσσονται από χρέη οι μακροχρόνια άνεργοι, οι ενταγμένοι στο ΚΕΑ, τα άτομα με αναπηρία, οι πολύτεκνοι, οι τρίτεκνοι, οι μονογονεϊκές οικογένειες.
Στο πλαίσιο αυτών των πρωτοβουλιών στείλαμε την Πέμπτη επιστολή στην Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και τους Δημάρχους της χώρας, καλώντας τους σε κοινούς αγώνες προς αυτή την κατεύθυνση. Θα συνεχίσουμε τις διαεκδικησιοες απέναντι στη κυβέρνηση. Θα κρινουμε την αναταπόκριση όλων των πολιτικών σχηματισμών.
Αγαπητοί συνδημότες,
Τα μέτρα σε βάρος της ζωής του λαού μας δεν έχουν σταματημό.
Πριν λίγες μέρες, ψηφίστηκε στη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης. Πρόκειται για το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής, που σηματοδοτεί νέο γύρο άγριας ληστείας, σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος. Άγριας επίθεσης σε εργασιακά δικαιώματα για να ενισχυθεί παραπέρα η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των λίγων.
Ψηφίστηκαν νέα μέτρα εναντίον των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αυτοαπασχολούμενων. Είναι ενδεικτικό ότι στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που ψηφίστηκε στη Βουλή , για το διάστημα 2019 – 2022 προβλέπονται νέα μέτρα ύψους 18,5 δισ. ευρώ για τα εισοδήματα τα οποία αφορούν νέες μειώσεις στις συντάξεις κατά 12,5 δισ. και περίπου 6 δισ. ευρώ που θα προκύψει από μείωση του αφορολόγητου.
Με το πολυνομοσχέδιο καλούνται υποχρεωτικά οι Δήμοι να παραδώσουν στην Τράπεζα της Ελλάδος τα αποθεματικά για να χρησιμοποιηθούν από την κυβέρνηση για τις ανάγκες εξόδου στις αγορές. Το περίφημο μαξιλαράκι. Σε τυχόν άρνηση παράδοσης των αποθεματικών, προβλέπεται παύση ή καθαίρεση του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου. Τους στέλνουμε μήνυμα σήμερα από εδώ ότι τα χρήματα του πατραϊκού λαού δεν θα τα παραδώσουμε στην κυβέρνηση και τις αγορές.
Είναι χρήματα του λαού μας, για τη λειτουργία της πόλης μας, των ΚΑΠΗ, των παιδικών σταθμών, των σχολείων και των νηπιαγωγείων. Είναι χρήματα για παιδικές χαρές, για πάρκα, πλατείες, για έργα και παρεμβάσεις που δίνουν ανάσα στις λαϊκές οικογένειες της πόλης μας.
Είναι χρήματα για να φιλοξενήσουμε τους θερινούς μήνες περισσότερα από 1200 παιδιά στις παιδικές κατασκηνώσεις μας στην Πλαζ και στα Ροΐτικα, που ξεκινά φέτος τη λειτουργία της. Δίνουμε την ευκαιρία για δωρεάν διακοπές και ψυχαγωγία, δημιουργική απασχόληση, παιχνίδι, άθληση, φαγητό στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που τα δικαιώματά τους συνθλίβονται με την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται.
Τα μέτρα έρχονται για να μείνουν και αποδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη πατάει πάνω στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Η «δίκαιη ανάπτυξη» που επικαλείται η κυβέρνηση, είναι άδικη και αντιλαϊκή.
Στη φάση της κρίσης ζητούσαν από τους εργαζόμενους θυσίες «για να βγει η οικονομία από την κρίση». Τώρα ζητούν νέες θυσίες για να θωρακιστεί η ανάπτυξή προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Η κατάσταση για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, είτε στη φάση της ανάπτυξης είτε στη φάση της κρίσης, επιδεινώνεται. Το ξεζούμισμα των λαϊκών οικογενειών θα συνεχιστεί, θα πολλαπλασιαστεί, θα ενταθεί για να φτάσουν τα «πλεονάσματα» σε δυσθεώρητα ύψη.
Οι κινητοποιήσεις που οργανώνουμε και είναι ο μοναδικός δρόμος για να αντισταθεί ο πατραϊκός λαός, για να ανατρέψει την πολιτική που τον τσακίζει, ενοχλούν όλους όσους έχουν συμφέρον ο λαός να κάθεται, να μην κουνιέται φύλλο, να υπομένει τα βάσανα, να συνηθίζει στη φτώχεια, να κατεβάσει τις προσδοκίες του. Αυτοί είναι το κεφάλαιο και τα πολιτικά στηρίγματά του. Στεναχωρούνται που ο λαός βγαίνει στο προσκήνιο, που αναζητά λύσεις. Βγάζουν σπυράκια όταν ακούν για κινητοποιήσεις, γι’ αυτό και όλα αυτά τα χρόνια συκοφαντούν τους αγώνες τις πρωτοβουλίες, τις κινητοποιήσεις.
Οι εκλεγμένοι του ΣΥΡΙΖΑ, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στο Δημοτικό Συμβούλιο, μας εγκαλούν και μας καταγγέλλουν γιατί για μια ακόμη χρονιά πήραμε, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, πρωτοβουλία για νέα κινητοποίηση κατά της ανεργίας.
Έφτασαν να μας εγκαλούν γιατί στην κορύφωση της κινητοποίησης μας, στην σημερινή συγκέντρωση θα εμφανιστεί και θα τραγουδήσει τους καημούς αλλά και τα όνειρα και τις ελπίδες μας ο λαϊκός τραγουδιστής, ο αγαπητός Γιώργος Μαργαρίτης.
Με περίσσευμα υποκρισίας μας προτρέπουν τα χρήματα που διαθέσαμε για την κινητοποίηση να τα δώσουμε σε φτωχές οικογένειες. Λάθος πόρτα χτύπησαν αυτοί που υπερασπίζονται με πάθος τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τα μνημόνια, την πολιτική που έχει δημιουργήσει τεράστια αδιέξοδα στον πατραϊκό λαό.
Αυτή η δημοτική αρχή μαζί με τον πατραϊκό λαό αγωνίζεται και τραγουδάει, γιατί παραμένουμε προσηλωμένοι στα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους. Γι’ αυτό οργανώνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις στις γειτονιές, στο Σκαγιοπούλειο, στο Αίθριο του Παλιού Νοσοκομείου αλλά και στο Ρωμαϊκό Ωδείο με ελεύθερη είσοδο. Γι’ αυτό έχουμε θερινό Δημοτικό Κινηματογράφο, θεατρικές παραστάσεις στις γειτονιές. Για να μπορούν να χαίρονται τη ζωή όλοι, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση.
Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις μας εγκαλούν γιατί δεν συμμετέχουμε ενεργά και δεν διαμορφώνουμε ‘’φιλικό περιβάλλον’’ για την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, για την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Γιατί δεν συναινούμε, εδώ, δίπλα μας, στο νέο λιμάνι, μέσα στα σπίτια μας να εγκατασταθεί μεγάλη μονάδα αποθήκευσης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου για να παρέχεται φθηνό καύσιμο στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, που είναι πλήρως απαλλαγμένο από κάθε φορολογία. Μια πυριτιδαποθήκη κυριολεκτικά μέσα στις εργατογειτονιές της πόλης μας.
Γιατί δεν συμφωνήσαμε να κόψει στην μέση την πόλη μας, τις γειτονιές μας ο νέος σιδηρόδρομος.
Επειδή διεκδικούμε να ολοκληρωθεί άμεσα το Φράγμα Πείρου Παραπείρου, και να το διαχειριστεί δημόσιος φορέας και όχι η ΔΕΥΑΠ . Εμείς δεν θέλουμε την συντήρηση και τη λειτουργία του φράγματος να την πληρώνει ο πατραϊκός λαός με επιπρόσθετη φορολογία, για να δίνουν τζάμπα χρήματα για τα συμφέροντα των λίγων, μέσω δήθεν αναπτυξιακών νόμων.
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,
Βρισκόμαστε στο Νότιο Πάρκο, ένα πάρκο που φτιάχτηκε από τους εργαζόμενους του Δήμου και παρά τα εμπόδια που έβαλαν οι κυβερνώντες μέσω των κρατικών μηχανισμών, αυτόφωρα, κλήσεις σε απολογία για τα «εγκλήματα» που κάναμε σε αυτό το χώρο. Γι αυτούς που κυβερνάνε είναι έγκλημα ένας βούρκος, μια χαβούζα, να παίρνει ζωή προς όφελος του λαού. Παρά το γεγονός ότι το πάρκο γέμισε ζωή, έρχεται σήμερα η κυβέρνηση μέσω των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας, με απίστευτο θράσος και απαιτεί την απομάκρυνση του Δήμου από την παραλιακή ζώνη. Για να εγκαταλείψουμε δηλαδή το χώρο. Ο Δήμαρχος καλείται σε απολογία από τις κρατικές και τις εισαγγελικές αρχές, βάζουν κάθε μέρα, πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ στο Δήμο. Οι υπηρεσίες του Υπουργείου δεν ασχολούνται με καμία άλλη πράξη παρά μόνο να βάζουν εμπόδια σε ένα Δήμο που τόλμησε να ξεβρομίσει την πόλη. Που τόλμησε να πάει να κάνει πάρκο την εγκαταλειμμένη έκταση της πρώην εμποροπανήγυρης στην Παραλία, που έχει μετατραπεί σε χαβούζα. Κάθε μέρα τρέχουν να βρουν τρόπους πώς να σταματήσουν τις εργασίες μας.
Τους ενημερώνουμε ότι κι εκεί θα γίνει πάρκο όπως το Νότιο, που είμαστε εδώ σήμερα.
Η σήψη και η παρακμή δεν θα νικήσουν την ζωή και την πρόοδο.
Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας κ. Τσίπρας, μαζί με την υφυπουργό Οικονομικών κυρία Παπανάτσιου, δήλωσαν ότι προχωρούν σε νομοθετική πράξη οριστικής παραχώρησης της παραλιακής ζώνης. Πλήρης αναντιστοιχία λόγων και έργων. Δεν παίρνουν την ευθύνη να δώσουν εντολή στις υπηρεσίες τους να σταματήσουν κάθε ενέργεια σε βάρος του Δήμου. Γιατί όπως οι ίδιοι λένε, προχωράει η νομοθετική ρύθμιση. Πέρασαν ήδη τέσσερις μήνες από το αναπτυξιακό συνέδριο όπυ έκαναν τις εξαγγελίες, αλλά αρνούνται να φτιάξουν μια νομοθετική ρύθμιση που θα συμπορεύεται με τον κοινό νου, με τα συμφέροντα του Πατραϊκού λαού.
Βλέπετε εμείς δεν είμαστε Ελούντα για να χαρακτηριστούμε υψηλού δημοσίου συμφέροντος και να βγουν αποφάσεις «τσακ μπαμ».
Έχοντας γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, αγωνιζόμαστε:
Να μονιμοποιηθούν άμεσα οι εργαζόμενοι στο Δήμο μας που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, γιατί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε υποδομές που καλύπτουν βασικές λαϊκές ανάγκες, όπως αυτές των παιδικών σταθμών. Στον Κοινωνικό Οργανισμό απασχολούνται 252 εργαζόμενοι. Μόνοι οι 92 είναι μόνιμοι. 160 εργαζόμενοί μας είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ελαστικές σχέσεις εργασίας. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι για να έχουμε καθαριότητα, υπηρεσίες πρασίνου, πλατείες, δρόμους, την Πάτρα μας όπως την ονειρευόμαστε, χρειαζόμαστε προσωπικό και χρηματοδότηση που και τα δύο τα έχουν ξεχάσει. Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στους δήμους αγγίζει το 62% ενώ, μόνο στο Δήμο μας, έχουν συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να καλυφθούν τα κενά 1.000 εργαζομένων.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Συνεχίζουμε τους αγώνες μας, διεκδικούμε αυτά που δικαιούμαστε. Απομονώστε τις δυνάμεις που τυφλωμένες από την ύπαρξη αυτής της Δημοτικής Αρχής στη διοίκηση της πόλης δεν διστάζουν να κάνουν το άσπρο μαύρο, να βάζουν εμπόδια στη συσπείρωση του πατραϊκού λαού.
Τις επόμενες μέρες, αν δεν υπάρχει απάντηση από τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, στην επιστολή που τους στείλαμε, ο Πατραϊκός λαός, θα κληθεί να δώσει την απάντησή του.
Παλεύουμε για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους.
Κανένας πλειστηριασμός στο βιος του λαού – Κανένα λαϊκό σπίτι στο σφυρί.
Ζητούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για την λειτουργία των Δήμων και των υπηρεσιών τους, την κοινωνική πολιτική, την ενίσχυση και στήριξη της λαϊκής οικογένειας, για διευρυμένες και στελεχωμένες κοινωνικές δομές. δωρεάν δομές πολιτισμού και άθλησης, καθαριότητα, πράσινο, ελεύθερους χώρους κ.λπ.
Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που θα πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους γιατί αλλιώς σημαίνει μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού όπως και γίνεται σήμερα, πράγμα που το ζούμε σήμερα με ένταση με τα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς κ.λπ.
Απαιτούμε και παλεύουμε να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία, και ανταπόδοση και θα δράσουμε με όρους ανυπακοής στο φορολογικό κυνήγι των λαϊκών νοικοκυριών που μας σπρώχνει η πολιτική της κυβέρνησης.
Παλεύουμε για να ανατραπεί το νομοθετικό μνημονιακό πλαίσιο που καθιστά τους Δήμους και τις Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας και φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Θα εντείνουμε τον αγώνα για αποκλειστικά Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα στους βασικούς Κοινωνικούς τομείς της υγείας- Πρόνοιας και Παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.

• Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες- πυρκαγιές-σεισμούς- άλλες καταστροφές- από καιρικά φαινόμενα- ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.

Ζητήσαμε περιμετρική διέλευση της σιδηροδρομικής γραμμής και αν, με ευθύνη της κυβέρνησης, αυτό απορριφθεί, πλήρη υπογειοποίηση.
Ζητάμε την αποπεράτωση του φράγματος Πείρου-Παραπείρου και τη διαχείρισή του από Εθνικό Δημόσιο Οργανισμό Υδάτων.
Ζητάμε την απόδοση στο Δήμο, του συνόλου των στρεμμάτων του παλιού σκουπιδότοπου στο Ριγανόκαμπο, θέμα για το οποία πρόσφατα επανήλθαμε με παρέμβασή μας στο Υπουργείο.
Αυτά τα δίκαια αιτήματα, η ανάγκη για δουλειά ”σκοντάφτουν” στο δρόμο ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρο τα κέρδη των επιχειρηματιών και όχι τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών..
Φίλες και Φίλοι,
Δεν θεωρούμε λύση του προβλήματος της ανεργίας τα προγράμματα ανακύκλωσης των ανέργων, όπως αυτά που κατά καιρούς έχουμε και στο Δήμο μας και που τα έντυσαν με τον προκλητικό τίτλο «πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας». Αυτά που η σημερινή κυβέρνηση αντί να τα καταργήσει, όπως έλεγε προεκλογικά, χαρακτηρίζοντάς τα μαύρη εργασία, τα μετέτρεψε από 5μηνα σε 8μηνα και καλεί τους μακροχρόνια ανέργους να επιζήσουν με ψίχουλα και ευκαιριακό μεροκάματο.
Δεν είναι επίσης λύση να φορέσουν οι άνεργοι το μανδύα του επιχειρηματία, όπως τους προτρέπουν η κυβέρνηση με αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, να ιδρύσουν Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) οι οποίες θα γίνουν «Δούρειος Ίππος», όχι μόνο για την γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, αλλά και για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και τομέων, όπως είναι βασικές κοινωνικές δομές για το παιδί, τα ΑμΕΑ, την φροντίδα των γερόντων την ψυχική υγεία. Να χρησιμοποιήσουν τον πόθο και την αγωνία των παιδιών μας να ζήσουν με αξιοπρέπεια, για να τα συντρίψουν στην συνέχεια τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που έρχονται από την πίσω πόρτα .
Μας λένε ότι με τέτοιες αγωνιστικές εκδηλώσεις δεν λύνονται τα προβλήματα των ανέργων και της ανεργίας , ότι θα έπρεπε σαν δήμος τάχα να πάρουμε άλλες πρωτοβουλίες . Να καλέσουμε τους επιχειρηματίες, να τους ανοίξουμε δρόμο για επενδύσεις, που θα φέρουνε και τις δουλειές .
Τους απαντάμε, λέτε ψέματα!! .
Ο δρόμος της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας είναι ο δρόμος που μας έφερε ως εδώ. Ο δρόμος που μεγαλώνει τα κέρδη των λίγων, είναι ο δρόμος που πάει νύχι – κρέας με την μεγάλη ουρά των ανέργων, με το τσάκισμα των δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που στέλνει τα παιδιά μας μετανάστες .
Είναι ο δρόμος που τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, τις μεγάλες τεχνικές δυνατότητες της εποχής μας τις φέρνει στα μέτρα και στις ανάγκες αύξησης των κερδών μιας χούφτας πλουτοκρατών. Τις χρησιμοποιεί ενάντια στις ανάγκες των πολλών, αυτών που πραγματικά μοχθούν σε τούτο τον τόπο.
Είναι ο δρόμος των μνημονιακών πολιτικών που ενιαία στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα, τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου , που τσακίζουν το λαό μας, που του ζητάνε με περίσσιο θράσος να υπομείνει την φτώχια , την ανέχεια, την ανεργία, την μετανάστευση των παιδιών του μέχρι το μακρινό ορίζοντα του 2060!
Όχι λέμε εμείς, υπάρχει άλλος δρόμος!
Να πάρει ο λαός την υπόθεση της ζωής και τον πλούτο της χώρας στα χέρια του! Να οργανώσει την οικονομία και την ζωή στον τόπο του με βάση τις δικές του ανάγκες.
Ναι, εμείς πιστεύουμε ότι στον 21^ο αιώνα μπορούμε να οργανώσουμε την ζωή μας αλλιώς! Να βάλουμε μπροστά ένα νέο όραμα που δεν ακουμπά την λύση του στους κηφήνες αλλά στους εργάτες τούτου του τόπου! Το λαό μας που μοχθεί και δεν ζητά απλά ευκαιρίες και ανάσες ζωής, αλλά την ζωή την ίδια!
Να τι θέλουμε! Να εμπνεύσουμε τον λαό μας ότι μπορεί το δίκιο του να το φέρει ξανά στην επιφάνεια, ότι μπορεί να το κάνει πράξη και έργο. Το πιο όμορφο και φιλόδοξο έργο για το όποιο μπορεί και αξίζει να παλέψει!
Σε αυτό το λαϊκό σχέδιο θέλουμε να συνεισφέρουμε και οφείλουμε και να συνεχίσουμε και να κριθούμε για αυτό.
Με απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ αυτούς που κτίζουν τον τόπο μας, συνεχίζουμε τον καθημερινό αγώνα μας, να νοιώσουν οι κρατούντες την ανάσα του λαού, είμαστε πολλοί, μπορούμε να νικήσουμε και θα νικήσουμε, το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι η ανεργία και η φτώχεια».

-Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει οι δρόμοι πού τραβ… -Ένας είναι ο δρόμος λαέ για να νικάς…

24-06-2018

Χιλιάδες κόσμου στο σημερινό λαϊκό γλέντι του Δήμου Πατρέων ενάντια στην ανεργία και στους πλειστηριασμούς.

Κατιούσα

Θα μπορούσε να είναι ένας υποθετικός διάλογος από το μεγάλο σημερινό λαϊκό γλέντι που διοργάνωσε ο Δήμος Πατρέων ενάντια στην ανεργία και τους πλειστηριασμούς.

Ποιος είναι όμως αυτός ο δρόμος στο σήμερα;
Ο δρόμος του αγώνα που μας φέρνει όλους στο δρόμο.
Για να το πούμε αλλιώς, με εικόνες, που ισοδυναμούν με χιλιάδες λέξεις.


Ακολουθεί η σημερινή ομιλία του Δήμαρχου Πατρέων
«Αγαπητοί συνδημότες, φίλοι και φίλες,
Κορυφώνονται απόψε εδώ, στο Νότιο Πάρκο με τη μεγάλη συγκέντρωσή μας, οι κινητοποιήσεις που διοργάνωσε ο Δήμος μας για τρίτη χρονιά, σε συνεργασία με εργατοϋπαλληλικά σωματεία και φορείς της πόλης μας, με βασικό αίτημα «Δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα – Κάτω τα χέρια από το λαϊκό βιός».
Ξεκινήσαμε με την μεγάλη πορεία αγώνα από την Πάτρα στην Αθήνα, συνεχίσαμε στη Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, αυτή τη χρονιά επιλέξαμε δράσεις στις γειτονιές της πόλης μας. Να συναντήσουμε όλους όσους δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι από τα συνεχή πολιτικά χτυπήματα. Φτάσαμε στη σημερινή κινητοποίηση με μια πολύπλευρη δραστηριότητα. Πορεύτηκαν οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, για να βγουν στο προσκήνιο οι ανάγκες τους και τα δίκαια αιτήματά τους.
Ξεχωρίζουν οι πρωτοβουλίες του Δήμου μας ενάντια στους πλειστηριασμούς. Θυμίζουμε ότι από 1^η Μάη οι Δήμοι, υποχρεωτικά, πρέπει να διενεργούν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για χρέη από τα 500 ευρώ. Την ίδια ώρα, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα καταφέρνουν , όπως και στο παρελθόν, τα τεράστια χρέη τους να θεωρούνται νόμιμα «ξεγραμμένα». Στην πόλη μας, αυτό μεταφράζεται σε 55,5 εκατομμύρια ευρώ σε σύνολο οφειλών 120 εκατομμυρίων ευρώ, ποσοστό 46,25%, τα οποία χρωστάνε 204 επιχειρηματίες, με οφειλές άνω των 50.000 ευρώ και που δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθούν.
Απαιτούμε το ελάχιστο, η κυβέρνηση να προσχωρήσει σε σχετική νομοθετική ρύθμιση ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα δημοτικά συμβούλια, που γνωρίζουν από κοντά την κατάσταση των νοικοκυριών, να διαγράφουν χρέη, πρόστιμα και προσαυξήσεις προς τους Δήμους, βεβαιωθέντα ή μη. Με αυτή τη νομοθετική πρόβλεψη θα μπορούν να απαλλάσσονται από χρέη οι μακροχρόνια άνεργοι, οι ενταγμένοι στο ΚΕΑ, τα άτομα με αναπηρία, οι πολύτεκνοι, οι τρίτεκνοι, οι μονογονεϊκές οικογένειες.
Στο πλαίσιο αυτών των πρωτοβουλιών στείλαμε την Πέμπτη επιστολή στην Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και τους Δημάρχους της χώρας, καλώντας τους σε κοινούς αγώνες προς αυτή την κατεύθυνση. Θα συνεχίσουμε τις διαεκδικησιοες απέναντι στη κυβέρνηση. Θα κρινουμε την αναταπόκριση όλων των πολιτικών σχηματισμών.
Αγαπητοί συνδημότες,
Τα μέτρα σε βάρος της ζωής του λαού μας δεν έχουν σταματημό.
Πριν λίγες μέρες, ψηφίστηκε στη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης. Πρόκειται για το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής, που σηματοδοτεί νέο γύρο άγριας ληστείας, σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος. Άγριας επίθεσης σε εργασιακά δικαιώματα για να ενισχυθεί παραπέρα η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των λίγων.
Ψηφίστηκαν νέα μέτρα εναντίον των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αυτοαπασχολούμενων. Είναι ενδεικτικό ότι στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που ψηφίστηκε στη Βουλή , για το διάστημα 2019 – 2022 προβλέπονται νέα μέτρα ύψους 18,5 δισ. ευρώ για τα εισοδήματα τα οποία αφορούν νέες μειώσεις στις συντάξεις κατά 12,5 δισ. και περίπου 6 δισ. ευρώ που θα προκύψει από μείωση του αφορολόγητου.
Με το πολυνομοσχέδιο καλούνται υποχρεωτικά οι Δήμοι να παραδώσουν στην Τράπεζα της Ελλάδος τα αποθεματικά για να χρησιμοποιηθούν από την κυβέρνηση για τις ανάγκες εξόδου στις αγορές. Το περίφημο μαξιλαράκι. Σε τυχόν άρνηση παράδοσης των αποθεματικών, προβλέπεται παύση ή καθαίρεση του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου. Τους στέλνουμε μήνυμα σήμερα από εδώ ότι τα χρήματα του πατραϊκού λαού δεν θα τα παραδώσουμε στην κυβέρνηση και τις αγορές.
Είναι χρήματα του λαού μας, για τη λειτουργία της πόλης μας, των ΚΑΠΗ, των παιδικών σταθμών, των σχολείων και των νηπιαγωγείων. Είναι χρήματα για παιδικές χαρές, για πάρκα, πλατείες, για έργα και παρεμβάσεις που δίνουν ανάσα στις λαϊκές οικογένειες της πόλης μας.
Είναι χρήματα για να φιλοξενήσουμε τους θερινούς μήνες περισσότερα από 1200 παιδιά στις παιδικές κατασκηνώσεις μας στην Πλαζ και στα Ροΐτικα, που ξεκινά φέτος τη λειτουργία της. Δίνουμε την ευκαιρία για δωρεάν διακοπές και ψυχαγωγία, δημιουργική απασχόληση, παιχνίδι, άθληση, φαγητό στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που τα δικαιώματά τους συνθλίβονται με την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται.
Τα μέτρα έρχονται για να μείνουν και αποδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη πατάει πάνω στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Η «δίκαιη ανάπτυξη» που επικαλείται η κυβέρνηση, είναι άδικη και αντιλαϊκή.
Στη φάση της κρίσης ζητούσαν από τους εργαζόμενους θυσίες «για να βγει η οικονομία από την κρίση». Τώρα ζητούν νέες θυσίες για να θωρακιστεί η ανάπτυξή προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Η κατάσταση για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, είτε στη φάση της ανάπτυξης είτε στη φάση της κρίσης, επιδεινώνεται. Το ξεζούμισμα των λαϊκών οικογενειών θα συνεχιστεί, θα πολλαπλασιαστεί, θα ενταθεί για να φτάσουν τα «πλεονάσματα» σε δυσθεώρητα ύψη.
Οι κινητοποιήσεις που οργανώνουμε και είναι ο μοναδικός δρόμος για να αντισταθεί ο πατραϊκός λαός, για να ανατρέψει την πολιτική που τον τσακίζει, ενοχλούν όλους όσους έχουν συμφέρον ο λαός να κάθεται, να μην κουνιέται φύλλο, να υπομένει τα βάσανα, να συνηθίζει στη φτώχεια, να κατεβάσει τις προσδοκίες του. Αυτοί είναι το κεφάλαιο και τα πολιτικά στηρίγματά του. Στεναχωρούνται που ο λαός βγαίνει στο προσκήνιο, που αναζητά λύσεις. Βγάζουν σπυράκια όταν ακούν για κινητοποιήσεις, γι’ αυτό και όλα αυτά τα χρόνια συκοφαντούν τους αγώνες τις πρωτοβουλίες, τις κινητοποιήσεις.
Οι εκλεγμένοι του ΣΥΡΙΖΑ, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στο Δημοτικό Συμβούλιο, μας εγκαλούν και μας καταγγέλλουν γιατί για μια ακόμη χρονιά πήραμε, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, πρωτοβουλία για νέα κινητοποίηση κατά της ανεργίας.
Έφτασαν να μας εγκαλούν γιατί στην κορύφωση της κινητοποίησης μας, στην σημερινή συγκέντρωση θα εμφανιστεί και θα τραγουδήσει τους καημούς αλλά και τα όνειρα και τις ελπίδες μας ο λαϊκός τραγουδιστής, ο αγαπητός Γιώργος Μαργαρίτης.
Με περίσσευμα υποκρισίας μας προτρέπουν τα χρήματα που διαθέσαμε για την κινητοποίηση να τα δώσουμε σε φτωχές οικογένειες. Λάθος πόρτα χτύπησαν αυτοί που υπερασπίζονται με πάθος τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τα μνημόνια, την πολιτική που έχει δημιουργήσει τεράστια αδιέξοδα στον πατραϊκό λαό.
Αυτή η δημοτική αρχή μαζί με τον πατραϊκό λαό αγωνίζεται και τραγουδάει, γιατί παραμένουμε προσηλωμένοι στα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους. Γι’ αυτό οργανώνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις στις γειτονιές, στο Σκαγιοπούλειο, στο Αίθριο του Παλιού Νοσοκομείου αλλά και στο Ρωμαϊκό Ωδείο με ελεύθερη είσοδο. Γι’ αυτό έχουμε θερινό Δημοτικό Κινηματογράφο, θεατρικές παραστάσεις στις γειτονιές. Για να μπορούν να χαίρονται τη ζωή όλοι, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση.
Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις μας εγκαλούν γιατί δεν συμμετέχουμε ενεργά και δεν διαμορφώνουμε ‘’φιλικό περιβάλλον’’ για την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, για την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Γιατί δεν συναινούμε, εδώ, δίπλα μας, στο νέο λιμάνι, μέσα στα σπίτια μας να εγκατασταθεί μεγάλη μονάδα αποθήκευσης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου για να παρέχεται φθηνό καύσιμο στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, που είναι πλήρως απαλλαγμένο από κάθε φορολογία. Μια πυριτιδαποθήκη κυριολεκτικά μέσα στις εργατογειτονιές της πόλης μας.
Γιατί δεν συμφωνήσαμε να κόψει στην μέση την πόλη μας, τις γειτονιές μας ο νέος σιδηρόδρομος.
Επειδή διεκδικούμε να ολοκληρωθεί άμεσα το Φράγμα Πείρου Παραπείρου, και να το διαχειριστεί δημόσιος φορέας και όχι η ΔΕΥΑΠ . Εμείς δεν θέλουμε την συντήρηση και τη λειτουργία του φράγματος να την πληρώνει ο πατραϊκός λαός με επιπρόσθετη φορολογία, για να δίνουν τζάμπα χρήματα για τα συμφέροντα των λίγων, μέσω δήθεν αναπτυξιακών νόμων.
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,
Βρισκόμαστε στο Νότιο Πάρκο, ένα πάρκο που φτιάχτηκε από τους εργαζόμενους του Δήμου και παρά τα εμπόδια που έβαλαν οι κυβερνώντες μέσω των κρατικών μηχανισμών, αυτόφωρα, κλήσεις σε απολογία για τα «εγκλήματα» που κάναμε σε αυτό το χώρο. Γι αυτούς που κυβερνάνε είναι έγκλημα ένας βούρκος, μια χαβούζα, να παίρνει ζωή προς όφελος του λαού. Παρά το γεγονός ότι το πάρκο γέμισε ζωή, έρχεται σήμερα η κυβέρνηση μέσω των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας, με απίστευτο θράσος και απαιτεί την απομάκρυνση του Δήμου από την παραλιακή ζώνη. Για να εγκαταλείψουμε δηλαδή το χώρο. Ο Δήμαρχος καλείται σε απολογία από τις κρατικές και τις εισαγγελικές αρχές, βάζουν κάθε μέρα, πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ στο Δήμο. Οι υπηρεσίες του Υπουργείου δεν ασχολούνται με καμία άλλη πράξη παρά μόνο να βάζουν εμπόδια σε ένα Δήμο που τόλμησε να ξεβρομίσει την πόλη. Που τόλμησε να πάει να κάνει πάρκο την εγκαταλειμμένη έκταση της πρώην εμποροπανήγυρης στην Παραλία, που έχει μετατραπεί σε χαβούζα. Κάθε μέρα τρέχουν να βρουν τρόπους πώς να σταματήσουν τις εργασίες μας.
Τους ενημερώνουμε ότι κι εκεί θα γίνει πάρκο όπως το Νότιο, που είμαστε εδώ σήμερα.
Η σήψη και η παρακμή δεν θα νικήσουν την ζωή και την πρόοδο.
Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας κ. Τσίπρας, μαζί με την υφυπουργό Οικονομικών κυρία Παπανάτσιου, δήλωσαν ότι προχωρούν σε νομοθετική πράξη οριστικής παραχώρησης της παραλιακής ζώνης. Πλήρης αναντιστοιχία λόγων και έργων. Δεν παίρνουν την ευθύνη να δώσουν εντολή στις υπηρεσίες τους να σταματήσουν κάθε ενέργεια σε βάρος του Δήμου. Γιατί όπως οι ίδιοι λένε, προχωράει η νομοθετική ρύθμιση. Πέρασαν ήδη τέσσερις μήνες από το αναπτυξιακό συνέδριο όπυ έκαναν τις εξαγγελίες, αλλά αρνούνται να φτιάξουν μια νομοθετική ρύθμιση που θα συμπορεύεται με τον κοινό νου, με τα συμφέροντα του Πατραϊκού λαού.
Βλέπετε εμείς δεν είμαστε Ελούντα για να χαρακτηριστούμε υψηλού δημοσίου συμφέροντος και να βγουν αποφάσεις «τσακ μπαμ».
Έχοντας γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, αγωνιζόμαστε:
Να μονιμοποιηθούν άμεσα οι εργαζόμενοι στο Δήμο μας που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, γιατί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε υποδομές που καλύπτουν βασικές λαϊκές ανάγκες, όπως αυτές των παιδικών σταθμών. Στον Κοινωνικό Οργανισμό απασχολούνται 252 εργαζόμενοι. Μόνοι οι 92 είναι μόνιμοι. 160 εργαζόμενοί μας είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ελαστικές σχέσεις εργασίας. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι για να έχουμε καθαριότητα, υπηρεσίες πρασίνου, πλατείες, δρόμους, την Πάτρα μας όπως την ονειρευόμαστε, χρειαζόμαστε προσωπικό και χρηματοδότηση που και τα δύο τα έχουν ξεχάσει. Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στους δήμους αγγίζει το 62% ενώ, μόνο στο Δήμο μας, έχουν συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να καλυφθούν τα κενά 1.000 εργαζομένων.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Συνεχίζουμε τους αγώνες μας, διεκδικούμε αυτά που δικαιούμαστε. Απομονώστε τις δυνάμεις που τυφλωμένες από την ύπαρξη αυτής της Δημοτικής Αρχής στη διοίκηση της πόλης δεν διστάζουν να κάνουν το άσπρο μαύρο, να βάζουν εμπόδια στη συσπείρωση του πατραϊκού λαού.
Τις επόμενες μέρες, αν δεν υπάρχει απάντηση από τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, στην επιστολή που τους στείλαμε, ο Πατραϊκός λαός, θα κληθεί να δώσει την απάντησή του.
Παλεύουμε για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους.
Κανένας πλειστηριασμός στο βιος του λαού – Κανένα λαϊκό σπίτι στο σφυρί.
Ζητούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για την λειτουργία των Δήμων και των υπηρεσιών τους, την κοινωνική πολιτική, την ενίσχυση και στήριξη της λαϊκής οικογένειας, για διευρυμένες και στελεχωμένες κοινωνικές δομές. δωρεάν δομές πολιτισμού και άθλησης, καθαριότητα, πράσινο, ελεύθερους χώρους κ.λπ.
Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που θα πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους γιατί αλλιώς σημαίνει μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού όπως και γίνεται σήμερα, πράγμα που το ζούμε σήμερα με ένταση με τα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς κ.λπ.
Απαιτούμε και παλεύουμε να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία, και ανταπόδοση και θα δράσουμε με όρους ανυπακοής στο φορολογικό κυνήγι των λαϊκών νοικοκυριών που μας σπρώχνει η πολιτική της κυβέρνησης.
Παλεύουμε για να ανατραπεί το νομοθετικό μνημονιακό πλαίσιο που καθιστά τους Δήμους και τις Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας και φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Θα εντείνουμε τον αγώνα για αποκλειστικά Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα στους βασικούς Κοινωνικούς τομείς της υγείας- Πρόνοιας και Παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.

• Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες- πυρκαγιές-σεισμούς- άλλες καταστροφές- από καιρικά φαινόμενα- ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.

Ζητήσαμε περιμετρική διέλευση της σιδηροδρομικής γραμμής και αν, με ευθύνη της κυβέρνησης, αυτό απορριφθεί, πλήρη υπογειοποίηση.
Ζητάμε την αποπεράτωση του φράγματος Πείρου-Παραπείρου και τη διαχείρισή του από Εθνικό Δημόσιο Οργανισμό Υδάτων.
Ζητάμε την απόδοση στο Δήμο, του συνόλου των στρεμμάτων του παλιού σκουπιδότοπου στο Ριγανόκαμπο, θέμα για το οποία πρόσφατα επανήλθαμε με παρέμβασή μας στο Υπουργείο.
Αυτά τα δίκαια αιτήματα, η ανάγκη για δουλειά ”σκοντάφτουν” στο δρόμο ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρο τα κέρδη των επιχειρηματιών και όχι τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών..
Φίλες και Φίλοι,
Δεν θεωρούμε λύση του προβλήματος της ανεργίας τα προγράμματα ανακύκλωσης των ανέργων, όπως αυτά που κατά καιρούς έχουμε και στο Δήμο μας και που τα έντυσαν με τον προκλητικό τίτλο «πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας». Αυτά που η σημερινή κυβέρνηση αντί να τα καταργήσει, όπως έλεγε προεκλογικά, χαρακτηρίζοντάς τα μαύρη εργασία, τα μετέτρεψε από 5μηνα σε 8μηνα και καλεί τους μακροχρόνια ανέργους να επιζήσουν με ψίχουλα και ευκαιριακό μεροκάματο.
Δεν είναι επίσης λύση να φορέσουν οι άνεργοι το μανδύα του επιχειρηματία, όπως τους προτρέπουν η κυβέρνηση με αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, να ιδρύσουν Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) οι οποίες θα γίνουν «Δούρειος Ίππος», όχι μόνο για την γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, αλλά και για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και τομέων, όπως είναι βασικές κοινωνικές δομές για το παιδί, τα ΑμΕΑ, την φροντίδα των γερόντων την ψυχική υγεία. Να χρησιμοποιήσουν τον πόθο και την αγωνία των παιδιών μας να ζήσουν με αξιοπρέπεια, για να τα συντρίψουν στην συνέχεια τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που έρχονται από την πίσω πόρτα .
Μας λένε ότι με τέτοιες αγωνιστικές εκδηλώσεις δεν λύνονται τα προβλήματα των ανέργων και της ανεργίας , ότι θα έπρεπε σαν δήμος τάχα να πάρουμε άλλες πρωτοβουλίες . Να καλέσουμε τους επιχειρηματίες, να τους ανοίξουμε δρόμο για επενδύσεις, που θα φέρουνε και τις δουλειές .
Τους απαντάμε, λέτε ψέματα!! .
Ο δρόμος της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας είναι ο δρόμος που μας έφερε ως εδώ. Ο δρόμος που μεγαλώνει τα κέρδη των λίγων, είναι ο δρόμος που πάει νύχι – κρέας με την μεγάλη ουρά των ανέργων, με το τσάκισμα των δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που στέλνει τα παιδιά μας μετανάστες .
Είναι ο δρόμος που τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, τις μεγάλες τεχνικές δυνατότητες της εποχής μας τις φέρνει στα μέτρα και στις ανάγκες αύξησης των κερδών μιας χούφτας πλουτοκρατών. Τις χρησιμοποιεί ενάντια στις ανάγκες των πολλών, αυτών που πραγματικά μοχθούν σε τούτο τον τόπο.
Είναι ο δρόμος των μνημονιακών πολιτικών που ενιαία στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα, τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου , που τσακίζουν το λαό μας, που του ζητάνε με περίσσιο θράσος να υπομείνει την φτώχια , την ανέχεια, την ανεργία, την μετανάστευση των παιδιών του μέχρι το μακρινό ορίζοντα του 2060!
Όχι λέμε εμείς, υπάρχει άλλος δρόμος!
Να πάρει ο λαός την υπόθεση της ζωής και τον πλούτο της χώρας στα χέρια του! Να οργανώσει την οικονομία και την ζωή στον τόπο του με βάση τις δικές του ανάγκες.
Ναι, εμείς πιστεύουμε ότι στον 21^ο αιώνα μπορούμε να οργανώσουμε την ζωή μας αλλιώς! Να βάλουμε μπροστά ένα νέο όραμα που δεν ακουμπά την λύση του στους κηφήνες αλλά στους εργάτες τούτου του τόπου! Το λαό μας που μοχθεί και δεν ζητά απλά ευκαιρίες και ανάσες ζωής, αλλά την ζωή την ίδια!
Να τι θέλουμε! Να εμπνεύσουμε τον λαό μας ότι μπορεί το δίκιο του να το φέρει ξανά στην επιφάνεια, ότι μπορεί να το κάνει πράξη και έργο. Το πιο όμορφο και φιλόδοξο έργο για το όποιο μπορεί και αξίζει να παλέψει!
Σε αυτό το λαϊκό σχέδιο θέλουμε να συνεισφέρουμε και οφείλουμε και να συνεχίσουμε και να κριθούμε για αυτό.
Με απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ αυτούς που κτίζουν τον τόπο μας, συνεχίζουμε τον καθημερινό αγώνα μας, να νοιώσουν οι κρατούντες την ανάσα του λαού, είμαστε πολλοί, μπορούμε να νικήσουμε και θα νικήσουμε, το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι η ανεργία και η φτώχεια».