Κέρκυρα: Συναυλία αλληλεγγύης για την Κεφαλονιά, από την πολιτιστική ομάδα του Π.Α.ΜΕ.

 Κέρκυρα: Συναυλία αλληλεγγύης για την Κεφαλονιά, από την πολιτιστική ομάδα του Π.Α.ΜΕ.

Συναυλία αλληλεγγύης για τους σεισμοπαθείς της Κεφαλονιάς διοργανώνει η πολιτιστική ομάδα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου στην Κέρκυρα.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Θέατρο την Πέμπτη 27 Φλεβάρη και ώρα 19:30.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, όμως θα υπάρχει ένα κουτί, στο οποίο ο καθένας από εμάς θα έχει τη δυνατότητα να αφήνει χρήματα, ακόμη και ένα λεπτό του ευρώ είναι σημαντικό.

Για πληροφορίες επικοινωνήστε:
politistiki.pame@gmail.com
6981884692


Ευχαριστούμε και σας περιμένουμε όλους! :)

Σιδηρούν παραπέτασμα"...

Σιδηρούν παραπέτασμα"...

H Ουκρανία σπαράσσεται. Ορισμένες σκόρπιες σκέψεις (ίσως όχι και τόσο σκόρπιες...):

 1) Ο τίτλος του άρθρου ήταν: «`Η τώρα ή ποτέ για την Ουάσιγκτον». Ιδού μερικά αποσπάσματα:

«Ο αμερικανικός στόχος στην Ουκρανία και τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες είναι να επιβάλουν τον έλεγχό τους στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους αυτών των χωρών (...). Η ελίτ της Ουάσιγκτον βλέπει όλον τον κόσμο όπως ο πρώην πρόεδρος Ρίγκαν έβλεπε τη Λατινική Αμερική (...). Οι μέθοδοι του ψυχρού πολέμου εξακολουθούν λίγο πολύ να χρησιμοποιούνται (...). Την ώρα που ξεκινούσε η "βελούδινη επανάσταση" του 1989 ήμουν ο ίδιος βαποράκι, που μετέφερα βαλίτσες σε διαφωνούντες στην Ανατολική Ευρώπη με περιεχόμενο δεκάδων χιλιάδων δολαρίων. Έχω λοιπόν μια καλή ιδέα για το πόσα πολλά χρήματα και πόση ξένη βοήθεια χρειάστηκαν ώστε να ξεκινήσουν οι "αυθόρμητες επαναστάσεις" που εγκαθιστούσαν την "εξουσία του λαού" (...). Εάν η Ουκρανία γλιστρήσει στην τροχιά του ΝΑΤΟ, τότε η Ρωσία θα χάσει την πρόσβαση στις ναυτικές της βάσεις στη Μαύρη Θάλασσα και οι διαδρομές των ρωσικών πετρελαιοαγωγών και αγωγών αερίου θα περνούν από εδάφη που οι ΗΠΑ θα ελέγχουν πλήρως (...). Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό αβαντάζ πριν οδηγηθούν στην ανάγκη όπως ο Κάιζερ πριν από 80 χρόνια να αναφωνήσουν: "`Η τώρα ή ποτέ"».

 Αυτά τα εξόχως αποκαλυπτικά - όχι μόνο για τα όσα γίνονται στην Ουκρανία, σήμερα, αλλά για τα όσα έγιναν το 1989 στην Ανατολική Ευρώπη - δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «New Statesman», εδώ και δέκα χρόνια, στις 6/12/2004. Συγγραφέας του άρθρου, ένας πολύ γνωστός Βρετανός ιστορικός, ο Μαρκ Ελμοντ. Ένα - καθ' ομολογία του - από τα «βαποράκια» των μυστικών υπηρεσιών, που έφεραν την «ελευθερία» στην Ανατολική Ευρώπη και χρηματοδότησαν τις «βελούδινες επαναστάσεις» με βαλίτσες γεμάτες δολάρια...

2) Πάλι πριν από δέκα χρόνια, το αμερικανικό ινστιτούτο στρατηγικών προβλέψεων, το «Stratfor», περιέγραφε τις τότε εξελίξεις στη Γεωργία ως εξής:«Έχοντας υπό τον έλεγχό της τη Γεωργία, η Ουάσιγκτον κατέχει την αρτηρία από την οποία μπορούν να διέλθουν οι ενεργειακοί πόροι της Κασπίας προς τη Δύση, παρακάμπτοντας τη Ρωσία. Από στρατιωτικής άποψης, επίσης, ο αμερικανικός έλεγχος επί της Γεωργίας σημαίνει ότι, πρώτον, αμερικανικός στρατός θα βρίσκεται πολύ κοντά στο ρωσικό έδαφος και στα κοιτάσματα της Κασπίας, δεύτερον, σημαίνει προσφορά δυνατότητας απαγκίστρωσης από Ιράκ...» («Ριζοσπάστης», 27/11/2003).

 Εκείνες οι διαπιστώσεις εξηγούσαν σε μεγάλο βαθμό τις τότε εξελίξεις στη Γεωργία. Με τον συνηθισμένο αμερικανικό κυνισμό, οι αναλυτές του «Stratfor» έλεγαν ξεκάθαρα πως η «ανάφλεξη» στη Γεωργία δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια μάχη μεταξύ της φιλορωσικής φατρίας του Σεβαρντνάντζε και της φιλοαμερικανικής κλίκας της αντιπολίτευσης και το ότι η σύγκρουση δεν εξελίχθηκε σε εμφύλιο στη Γεωργία οφειλόταν, πολύ απλά, στο γεγονός πως η Μόσχα υποχώρησε ένα βήμα από το «ζωτικό» της χώρο. Μια ματιά στο χάρτη της περιοχής εξηγεί γιατί η παραπάνω ιστορία επαναλαμβάνεται, τώρα πια στην Ουκρανία...

3) Ήταν 16/4/2003 όταν επικυρώθηκε η ένταξη των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στην ΕΕ. Ο Εσθονός πρωθυπουργός δήλωσε: «Έχουμε πίστη στην οικονομία της αγοράς, είναι ένα όφελος που το είχαμε στερηθεί στο παρελθόν». Η Λετονή πρόεδρος δήλωσε: «Μπαίνει τέρμα στις ιστορικές περιπέτειες της χώρας μου και στα χτυπήματα του πεπρωμένου». Ο Ούγγρος πρωθυπουργός δήλωσε: «Υποφέραμε πολύ επί 50 χρόνια. Σήμερα αισθανόμαστε μεγάλη ανακούφιση». Ο Λιθουανός πρόεδρος δήλωσε: «Η σημερινή μέρα θα μείνει στην ιστορία». Ο Σλοβάκος πρόεδρος δήλωσε: «Ζήσαμε πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα και μας φαίνεται παράξενο που ξαναγυρίζουμε στην Ευρώπη».Όσο για τον τότε προεδρεύοντα της ΕΕ – ήταν ο κ.Σημίτης - σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε ανήμερα της φιέστας για την προς ανατολάς διεύρυνση της ΕΕ, υποστήριζε: «Σήμερα οι Ευρωπαίοι πολίτες απολαμβάνουν υψηλό βιοτικό επίπεδο, έχουν προηγμένη οικονομία, υψηλά επίπεδα κοινωνικής προστασίας και συνοχής, μια πιο δίκαιη κοινωνία»...

Έχουν περάσει είκοσι πέντε σχεδόν χρόνια από την πτώση του σοσιαλισμού και δέκα χρόνια από την επίσημη συμμετοχή των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ. Τώρα πια τα στοιχεία είναι «μετρήσιμα»: α) Η «δημοκρατία» που τους έταζαν ισοδυναμεί με την αναστύλωση μνημείων του ναζισμού σε μια σειρά από αυτές τις χώρες, με κυνήγι μαγισσών και διώξεις για πολιτικά φρονήματα, με εθνικές εκκαθαρίσεις και πογκρόμ για τεράστιες μάζες πληθυσμών, β) η «ελευθερία» που τους υπόσχονταν εκφράστηκε με την ανακήρυξη των χωρών αυτών στη «νέα Ευρώπη» των υποταγμένων στο άρμα των «προθύμων» του Μπους. Τα εδάφη τους έγιναν χώροι εγκατάστασης των ευρωπαϊκών «Γκουαντάναμο» των ΗΠΑ, γ) Η «οικονομική ευμάρεια» αντανακλάται στα εκατομμύρια των ανέργων και στα δεκάδες εκατομμύρια των φτωχών. Η λεηλασία είναι πλήρης: Το επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης των χωρών αυτών βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα του 1989 (!) και οι μισές από αυτές τις χώρες έχουν πέσει στα νύχια του ΔΝΤ. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της «σωτηρίας» των χωρών αυτών από το «παραπέτασμα»...

4) Ας επιστρέψουμε στην Ουκρανία. Θα χρειαστεί το ημερολόγιο να δείξει  73 χρόνια πίσω: Τον Ιούνιο του 1941 ο Χίτλερ επιτίθεται στην Σοβιετική Ένωση. Η «Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών» που έχει ιδρυθεί από το 1929, περνά ανοιχτά στην υπηρεσία των ναζί. Ένα χρόνο αργότερα, το 1942, η «Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών», υπό την καθοδήγηση των ναζί,  μετεξελίσσεται στον λεγόμενο «Ουκρανικό Στασιαστικό Στρατό». Διακηρυγμένος στόχος του είναι η εξόντωση των αντιφασιστών παρτιζάνων που δρούσαν στην Ουκρανία και η διενέργεια εκκαθαριστικών επιχειρήσεων κατά των σοβιετικών ανταρτών, κατά του Κόκκινου στρατού, κατά των κομμουνιστών, των Εβραίων, των Πολωνών. Ο εξοπλισμένος από τους ναζί «Ουκρανικός Στασιαστικός Στρατός» μετά τις αρνητικές για τους Γερμανούς εξελίξεις του πολέμου ισχυρίστηκε ότι «ανεξαρτητοποιήθηκε» από τους ναζί και ότι θα τους... πολεμούσε. Στην πραγματικότητα συνέχισε να διαπράττει κατά χιλιάδες τα μακάβρια εγκλήματα εναντίον του σοβιετικού λαού. Στην Ουκρανία υπάρχουν πάνω από 50 μνημεία για τα θύματα των μαζικών δολοφονιών που διέπραξε ο «Ουκρανικός Στασιαστικός Στρατός».

Σήμερα, οι φασίστες, οι ναζί του «Ουκρανικού Στασιαστικού Στρατού» πρωταγωνιστούν στα γεγονότα στην Ουκρανία. Ποζάρουν σαν «πατριώτες» και οπαδοί της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας». Αλλά όπως σημειώνει στον «Guardian» ο αρθρογράφος Σέουμας Μίλνε «...αυτοί που συρρέουν στους δρόμους της πρωτεύουσας, δεν ενδιαφέρονται και πολύ για την δημοκρατία και τους θεσμούς της, καθώς στον σκληρό πυρήνα των διαδηλωτών δρουν ακροδεξιοί εθνικιστές».  Δρουν – ακόμα και ένοπλα - ως χαϊδεμένα παιδιά των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον...

5) Στην Ουκρανία πριν από δέκα χρόνια, από τη μια βρισκόταν - και τότε - ο εκλεκτός του Πούτιν. Από την άλλη, ήταν ο άνθρωπος της Ουάσιγκτον, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Στη μέση - και τότε - ο ουκρανικός λαός. Διχασμένος. Έτοιμος να ματώσει είτε για τον άνθρωπο του Μπους (τότε), είτε για τον εκλεκτό των Ρώσων. Όπως πριν από δέκα χρόνια, έτσι και σήμερα, η Ουκρανία θυμίζει τα προτεκτοράτα της πρώιμης αποικιοκρατικής περιόδου, όταν η πολιτική διαμάχη εξελισσόταν ανάμεσα σε «αγγλόφιλους», «ρωσόφιλους», «γαλλόφιλους». Τμήματα της άρχουσας τάξης της χώρας συγκρούονται μεταξύ τους προκαλώντας μακελειό. Το ένα τμήμα  βλέπει τα συμφέροντά του να ταυτίζονται με την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Το άλλο  ταυτίζεται με την καπιταλιστική Ρωσία. Η σύγκρουση ήδη έχει πάρει χαρακτηριστικά τραγωδίας με τους Ευρωπαίους, τους Αμερικάνους και τους Ρώσους να λύνουν τους ανταγωνισμούς τους για τον έλεγχο των αγορών, των πρώτων υλών και των δικτύων μεταφοράς της χώρας με όρους εμφυλίου πολέμου!

Θα το επαναλάβουμε: Σε αυτή τη σύγκρουση, πλατιά λαϊκά στρώματα του ουκρανικού λαού αντιπαρατίθενται αιχμαλωτισμένα κάτω από ξένη σημαία: Ένα μέρος τους σηκώνει τη φιλορωσική σημαία, δηλαδή τη σημαία των Ρώσων ολιγαρχών και των Ουκρανών συνεταίρων τους. Το άλλο μέρος  σηκώνει τη φιλοευρωατλαντική σημαία, δηλαδή τη σημαία της Μέρκελ, του Ομπάμα και των δικών τους Ουκρανών συνεταίρων.

Στα 25 χρόνια από την «απελευθέρωση», από την πτώση του «σιδηρού παραπετάσματος» κι από το «Τέλος της Ιστορίας», η ιστορία της Ουκρανίας, του μεγαλύτερου ενεργειακού κόμβου προς την Ευρώπη, γράφεται – όπως συνέβη πριν με τη Γιουγκοσλαβία - με το αδικοχαμένο αίμα του λαού της. Ενός λαού παγιδευμένου στις συμπληγάδες της διαμάχης αν θα καταστεί «υπήκοος» είτε της καπιταλιστικής ένωσης με τη Ρωσία, είτε της καπιταλιστικής ένωσης με την ΕΕ.

Στα 25 χρόνια από την πτώση του «σιδηρού παραπετάσματος», που θα έφερνε τον «ελεύθερο κόσμο» και που οι πολίτες θα «απολάμβαναν τα αγαθά του τέλους του πεντηκονταετούς ψυχρού πολέμου», η ανθρωπότητα παρακολουθεί τη μια σφαγή μετά την άλλη. Νέοι πόλεμοι, νέες επεμβάσεις, νέοι χάρτες. Οι ίδιοι, πάντα, στόχοι: Επιβολή και διαιώνιση της κυριαρχίας με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο.

Στα 25 χρόνια από την πτώση του «σιδηρού παραπετάσματος», οι πολιτικές μαριονέτες των «απελευθερωτών» που έχουν κάτσει στο σβέρκο των λαών αυτών των χωρών, τα λαμόγια του «μετακομμουνιστικού παραδείσου» και οι ύαινες του ιμπεριαλισμού ρίχνουν όλα τους τα όπλα στη μάχη για την επικράτησης των αιματοβαμμένων τους συμφερόντων: Από τα υποβολεία της λαϊκής διχόνοιας μέχρι τα πολυβολεία της κρατικής καταστολής, των φασιστκών συμμοριών και των ελεύθερων σκοπευτών.   

Σημείωση: Εκείνος που πρώτος στην Ιστορία χρησιμοποίησε τον άθλιο όρο «σιδηρούν παραπέτασμα» ήταν ο Γκαίμπελς! Ο Γκαίμπελς ήταν αυτός, που στο τελευταίο του ραδιοφωνικό μήνυμα, στις 12/2/1945, από το ραδιοφωνικό σταθμό του Βερολίνου, και ενώ ο Κόκκινος Στρατός τσάκιζε το φίδι του φασισμού, εκτόξευσε για πρώτη φορά μέσα στον επιθανάτιο ρόγχο του ναζισμού τη φράση «σιδηρούν παραπέτασμα». Έκτοτε, η «δημοκρατική Δύση» την υιοθέτησε και διά του Τσόρτσιλ την κατέστησε προμετωπίδα της αστικής προπαγάνδας. Αυτός είναι ο τροφοδότης του λεξιλογίου των μαφιόζων, των ολιγαρχών και των εκλεπτυσμένων Δυτικών. Ο Γκαίμπελς!

Νίκος Μπογιόπουλος

Πληρώστε για να βρείτε... δουλειά! (Ή αλλιώς σαδιστικός Καπιταλισμός)

 Πληρώστε για να βρείτε... δουλειά! (Ή αλλιώς σαδιστικός Καπιταλισμός)

Ο Καπιταλισμός εκτός από σάπιος και αναχρονιστικός είναι συν τοις άλλοις και σαδιστικός. Σαδισμός μέχρι τελικής πτώσης. Τώρα, για να μπορείς να εργαστείς (και να σου δώσουν ένα ξεροκόματο) πρέπει απο πάνω να τους... πληρώσεις! Να πληρώσεις για να σε αξιολογήσουν και ίσως να σε προσλάβουν αργότερα.

Πηγή: Fortunegreece.

Όπως φαίνεται, επί πληρωμή θα είναι οι προσλήψεις που ετοιμάζεται να κάνει η Ryanair, η οποία ανακοίνωσε ότι αρχίζει «δυο ημέρες αξιολόγησης» πληρωμάτων καμπίνας, στη βάση της στη Θεσσαλονίκη.

Σήμερα Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου, καθώς και στις 25 Μαρτίου, η εταιρία Crewlink που αναλαμβάνει εκ μέρους της Ryanair την αξιολόγηση και την εκπαίδευση των υποψηφίων, ξεκινά τη διαδικασία πρόσληψης αγνώστου αριθμού υπαλλήλων, καθώς δεν έχει ανακοινωθεί πόσοι τελικά θα προσληφθούν στο στάδιο αυτό.

Έτσι, από τη διαδικασία των συνεντεύξεων, επιλέγονται τελικά όσοι θα περάσουν το πρόγραμμα εκπαίδευσης, διάρκειας έξι εβδομάδων, το οποίο επίσης διεξάγεται υπό την αιγίδα της Crewlink στις εγκαταστάσεις της στην Γερμανία.

Ωστόσο, στο σημείο αυτό είναι που ο υποψήφιος εργαζόμενος θα πρέπει να καταβάλει απαραίτητα δύο όχι αμελητέα χρηματικά ποσά.

Το πρώτο είναι 500 ευρώ για την εγγραφή στο πρόγραμμα εκπαίδευσης και το δεύτερο είναι 700 ευρώ για το κόστος διαμονής σε ειδικά καταλύματα που διατίθενται δίπλα στις εγκαταστάσεις της Crewlink.

«Δούρειοι ίπποι» του συστήματος οι ΜΚΟ

«Δούρειοι ίπποι» του συστήματος οι ΜΚΟ

Το χαρακτήρα των ΜΚΟ ως εργαλείων στα χέρια αστικών κυβερνήσεων και ιμπεριαλιστικών μηχανισμών ανέδειξαν με παρεμβάσεις τους ο Θ. Παφίλης και ο Ν. Σοφιανός

Συνεχίζεται η ανακριτική διαδικασία για τους οκτώ κατηγορούμενους - στελέχη της ΜΚΟ IMI («Διεθνής Πρωτοβουλία κατά των ναρκών»), εναντίον των οποίων ασκήθηκε δίωξη για ζημιά ύψους 9 εκατ. ευρώ σε βάρος του ελληνικού δημοσίου. Από την έρευνα, προέκυψε ότι το σύνολο της χρηματοδότησης της οργάνωσης για πρόγραμμα αποναρκοθέτησης σε Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Λίβανο και Ιράκ εκταμιεύτηκε παράνομα. Ανάμεσα στους κατηγορούμενους είναι και ο Αλεξ Ρόντος, στενός συνεργάτης παλαιότερα του Γιώργου Παπανδρέου, εντεταλμένος σήμερα της ΕΕ στο Κέρας της Αφρικής. Προφυλακισμένος κρίθηκε ο Κώστας Τζεβελέκος, πρόεδρος της ΙΜΙ.
Στο μεταξύ, συνεχίζεται η αστυνομική έρευνα για την υπόθεση της ΜΚΟ «Εθελοντικό Σώμα Ελλήνων Πυροσβεστών Αναδασωτών» (ΕΣΕΠΑ). Σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, οι εκπρόσωποι της ΕΣΕΠΑ από το 2000 έως σήμερα απέσπασαν με τη μορφή συνδρομών ή χορηγιών, από Δήμους και ιδιωτικές επιχειρήσεις, πάνω από 2,5 εκατ. ευρώ. Σε βάρος του προέδρου και άλλων δύο μελών του ΔΣ της οργάνωσης, σχηματίστηκε δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα για σωρεία διάπραξης ποινικών αδικημάτων και υποβλήθηκε στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης.

Θ. Παφίλης: «Πρωταθλήτρια» η ΕΕ στη δημιουργία ΜΚΟ για να περνάει την πολιτική της

Αναδεικνύοντας την ουσία του ζητήματος και κόντρα στην προσπάθεια του αστικού συστήματος να περιοριστεί η συζήτηση στο θέμα της διασπάθισης κρατικού χρήματος, ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής, μιλώντας χτες στην εκπομπή «Πρωινό ΑΝΤ1» σημείωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Επειδή έχω προσωπική εμπειρία, είμαι ΓΓ του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης και είμαστε η πρώτη οργάνωση που αναγνωριστήκαμε ως Μη Κυβερνητική Οργάνωση και σχίσαμε το χαρτί και δεν το χρησιμοποιήσαμε ποτέ. Ομως η ιστορία έχει μεγάλο βάθος και δεν είναι τόσο εύκολη. Οι ΜΚΟ δημιουργήθηκαν το 1990 περίπου και πρωταθλητής στη δημιουργία των ΜΚΟ ήταν η ΕΕ η ίδια, η οποία υποχρεώνει και τις χώρες να δίνουν ένα ποσοστό από τον προϋπολογισμό για τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ. Τι ακριβώς έγινε; Χρησιμοποιήθηκαν ως Δούρειος Ιππος και το "Μη Κυβερνητική", είναι πρόσχημα. Είναι κυβερνητικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο και στην ΕΕ. Εξαιρώ, βέβαια, και ορισμένους ανθρώπους οι οποίοι το κάνουν από καλή πρόθεση.
(...) Οταν δημιουργήθηκαν οι ΜΚΟ το μόνο κόμμα που τις πολέμησε και στάθηκε εναντίον, ήταν το ΚΚΕ. Και είπε μάλιστα ότι με τις ΜΚΟ προσπαθούν να διαλύσουν τις παραδοσιακές δομές του κινήματος, συνδικάτα κ.λπ., και να τις αντικαταστήσουν με κάποιες ομάδες της "κοινωνίας των πολιτών", που όλα τα κόμματα προωθούσαν εκείνη την περίοδο. Πρόκειται για ομάδες οι οποίες είναι ανεξέλεγκτες. Είναι 5 -10 άνθρωποι που δε δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Να σας πω παραδείγματα, λοιπόν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας πιάστηκαν 17 ΜΚΟ που έκαναν κατασκοπεία υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Από πολλές χώρες, αλλά χρηματοδοτούμενες από κονδύλια ευρωπαϊκά και κονδύλια του Υπ. Εξωτερικών. Υπάρχουν ΜΚΟ που δρουν ως δούρειος ίππος. Πάρτε παράδειγμα: Ουκρανία, σήμερα που είναι και επίκαιρο. Υπάρχει άμεση παρέμβαση και της ΕΕ και των Αμερικανών. ΜΚΟ χρηματοδοτούμενες από την ΕΕ τόσα χρόνια περνούσαν την πολιτική της ΕΕ. Οι ΜΚΟ, λοιπόν, και δε λέω, υπάρχουν και εξαιρέσεις ανθρώπων που έχουν γνήσιες προθέσεις, αλλά όμως στο σύνολό τους είναι στρατευμένες να περάσουν την πολιτική της ΕΕ».

Ν. Σοφιανός: Η εμπλοκή των ΜΚΟ στην κοινωνική πολιτική διαμορφώνει έδαφος για το «πάρτι»

Στην πρωινή εκπομπή «Κοινωνία ώρα MEGA» μίλησε χτες ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας, απ' όπου και το ακόλουθο απόσπασμα σχετικά με τις ΜΚΟ:
«Οι ΜΚΟ είναι πατέντα της ΕΕ, είναι βασικός πυλώνας διοχέτευσης κονδυλίων, προγραμμάτων, χρηματοδότησης (...) όχι μόνο στην εξωτερική πολιτική, αλλά στην Παιδεία, στην Υγεία, στη διαχείριση ακραίας φτώχειας, την οποία η ίδια αυτή η πολιτική δημιουργεί. Και μετά συζητάμε για το πώς θα ελέγξουμε... Λοιπόν να διαχωρίσουμε τις Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις από τις Μη Κυβερνητικές. Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι πυλώνας για να διαμορφώνεται μια διείσδυση σε κρίσιμους τομείς, όπως για παράδειγμα οι προσφορές του Ιδρύματος Σόρος σε μια σειρά βιβλιοθήκες. Να θυμίσουμε τις προσφορές του Ιδρύματος Νιάρχου σε μια σειρά προγράμματα στα σχολεία; Ολα αυτά γιατί γίνονται; Δεν υπάρχει, δηλαδή, η δυνατότητα τα κονδύλια αυτά να διοχετευτούν στους δημόσιους, στους δημοτικούς φορείς για να διαμορφωθούν οι όροι διαχείρισης αυτών των φαινομένων; Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη να διαχωρίσουμε το βασικό, αυτό που διαμορφώνει την ομπρέλα, αυτό που δημιουργεί τους όρους να γίνεται πάρτι...»
Αναφέροντας και παραδείγματα από το δήμο Αθηναίων, ο Ν. Σοφιανός πρόσθεσε: «Δε μιλάμε για τη δυνατότητα της εθελοντικής προσφοράς, μιλάμε για το πάρτι που λέει: Μη Κυβερνητική Οργάνωση χρηματοδοτείται και απαιτεί από τον ΚΥΑΔΑ (το ίδρυμα αστέγων του Δήμου Αθήνας) να της φέρνει τα γεύματα, που φτιάχνει ο ίδιος ο ΚΥΑΔΑ, και να της τα φέρνει την ώρα που θέλει. Αυτό είναι πάρτι και εμείς τι λέμε: Υπάρχουν δημοτικοί φορείς, υπάρχουν δημόσιοι φορείς, όλα τα λεφτά εκεί και μέσα από εκεί να διαμορφωθούν οι όροι για να χρηματοδοτηθούν. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να έχεις στραγγαλίσει τις σχολικές επιτροπές, από 7 εκατομμύρια το 2010 να τους δίνεις 3 εκατομμύρια το 2013 και να βάζει ο γονιός από την τσέπη του και να λες η ΜΚΟ τάδε έχει πάρει αυτό το πρόγραμμα. Δεν μπορεί να μην έχεις διατροφολόγο σε παιδικούς σταθμούς και να παίρνεις τη ΜΚΟ και να συνεργάζεσαι μ' αυτήν. Αυτή η ομπρέλα λοιπόν έχει διαμορφώσει το έδαφος για να γίνεται πάρτι της διαφθοράς».
Και συμπλήρωσε: «Για ποιο λόγο το πρώτο πρόγραμμα των 5μηνων διοχετεύτηκε από τις ΜΚΟ; Για ποιο λόγο οι ΜΚΟ πήραν 5% κεφαλικό φόρο από τον κάθε εργαζόμενο που πήρε 600 ευρώ και δεν τα πήρε και στην ώρα του; (...) Δεν υπάρχει τομέας κοινωνικής πολιτικής που να μην μπλέκεται και μια ΜΚΟ. Τώρα αυτό σημαίνει ότι είναι δεδομένο ότι υπάρχει πάρτι; Οχι, αλλά είναι δεδομένο ότι κονδύλια τα οποία πρέπει να διοχετευτούν στις κοινωνικές δομές των δήμων, δεν πάνε εκεί και πάνε σε ΜΚΟ».

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Αιματοκύλισμα και ιμπεριαλιστικές πιέσεις

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Αιματοκύλισμα και ιμπεριαλιστικές πιέσεις

Οι ΥΠΕΞ των Γερμανίας, Γαλλίας και Πολωνίας διαπραγματεύονται με τον Πρόεδρο Γιανουκόβιτς

Συνεχίζεται η σύγκρουση με επίκεντρο την πλατεία Ανεξαρτησίας

ΚΙΕΒΟ.--
Ανεξέλεγκτες διαστάσεις έχει πάρει η σύγκρουση στην Ουκρανία, καθώς πλέον οι ομάδες κρούσης της αντιπολίτευσης, κυρίως οι εθνικιστικές - φασιστικές οργανώσεις, χρησιμοποιούν πυροβόλα όπλα, πέρα από τις βόμβες μολότοφ και τα πύρινα οδοφράγματα. Ενώ τα μεσάνυχτα της Τετάρτης είχε ανακοινωθεί εκεχειρία εν αναμονή της άφιξης στην ουκρανική πρωτεύουσα υπουργών Εξωτερικών χώρων της ΕΕ για συναντήσεις με τον Πρόεδρο, Β. Γιανουκόβιτς, και τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, το πρωί της Πέμπτης οι ομάδες κρούσης, βάσει σχεδίου, επιτέθηκαν στην αστυνομία στην πλατεία Μαϊντάν και άρχισε η ανταλλαγή πυρών. Οι πληροφορίες για τον αριθμό των νεκρών είναι συγκεχυμένες, ενώ επίσημα η ουκρανική κυβέρνηση αναφέρει ότι οι νεκροί είναι μέχρι σήμερα συνολικά 50 (η αντιπολίτευση μιλάει για περισσότερους) και οι τραυματίες γύρω στους 400, με πολλούς από αυτούς να είναι αστυνομικοί. Λόγω της ανεξέλεγκτης κατοχής όπλων, το υπουργείο Εσωτερικών έδωσε χτες την άδεια στις αστυνομικές δυνάμεις να χρησιμοποιούν πυροβόλα όπλα και αληθινές σφαίρες, ενώ ανακοινώθηκε ότι αναζητούνται 67 αστυνομικοί που κρατούνται όμηροι από ένοπλους αντικυβερνητικούς διαδηλωτές.
Ταυτόχρονα με την κλιμάκωση της ένοπλης επίθεσης, που, παρά τις διαψεύσεις, έχει τη στήριξη ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αυτές εντείνουν τις πιέσεις στον Πρόεδρο της Ουκρανίας αποδίδοντάς του την αιματοχυσία. Χτες, στο Κίεβο, συναντήθηκαν με τον Γιανουκόβιτς επί έξι ώρες οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Στάινμάγερ, της Γαλλίας Λοράν Φαμπιούς και της Πολωνίας Ράντοσλαβ Σικόρσκι, που, όπως εμφανίζεται, διαπραγματεύονται «έναν οδικό χάρτη για μια ειρηνική έξοδο από την κρίση», που μπορεί να περιλαμβάνει αναθεώρηση Συντάγματος, μεταβατική κυβέρνηση και πρόωρες εκλογές. Οι αξιωματούχοι συναντήθηκαν και με τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, ενώ δεν επέστρεψαν στις Βρυξέλλες, για να συμμετάσχουν στην έκτακτη σύσκεψη των ΥΠΕΞ για την Ουκρανία που θα εξέταζε κυρώσεις, και παρέμειναν και σήμερα στο Κίεβο για να συνεχίσουν το παζάρι.

Εγκρίθηκαν κυρώσεις της ΕΕ κατά των «υπευθύνων της βίας» - εντείνονται οι ιμπεριαλιστικές πιέσεις

Από το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ αποφασίστηκαν «στοχευμένες κυρώσεις» κατά των «υπευθύνων για τη βία» στην Ουκρανία (που βέβαια δεν προσδιορίζονται, αλλά εννοούνται οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης) και επιβολή εμπάργκο σε υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για βίαιη καταστολή. Οι κυρώσεις περιλαμβάνουν απαγόρευση της θεώρησης διαβατηρίων και «πάγωμα» των τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό.
Οι ΗΠΑ κάλεσαν τον Πρόεδρο της Ουκρανίας να αποσύρει αμέσως τις δυνάμεις Ασφαλείας από το κέντρο του Κιέβου και τις αρχές της Ουκρανίας να σεβαστούν το δικαίωμα των Ουκρανών πολιτών να διαδηλώνουν ειρηνικά (!!!). Ο Πρόεδρος Ομπάμα κάλεσε τον ουκρανικό στρατό «να μην εμπλακεί στη σύγκρουση, η οποία πρέπει να επιλυθεί με πολιτικά μέσα» και τόνισε ότι θα συνεργαστεί με τους συμμάχους της χώρας στην ΕΕ, για να λογοδοτήσουν αυτοί που ευθύνονται για τη βία στην Ουκρανία.
Η Κίνα, επίσης, παρενέβη στις εξελίξεις και η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ, Χουά Τσουνγίνγκ, σχολιάζοντας τη στάση της ΕΕ, σημείωσε δηκτικά ότι «διαφορετικές χώρες πρέπει να δείχνουν αλληλοσεβασμό στην ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα των άλλων» και έκανε εκκλήσεις για αμοιβαίο διάλογο.
Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, με απειλητικό ύφος, σε δηλώσεις του, απέτρεψε την ουκρανική κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει το στρατό, γιατί «αυτό θα βλάψει σοβαρά τις σχέσεις της Ουκρανίας με το ΝΑΤΟ». Ταυτόχρονα, σε συνέντευξή του χτες στο σταθμό ΣΚΑΪ, ανέβασε τους τόνους με τη Ρωσία, που έχει επικρίνει (φυσικά για τα δικά της συμφέροντα) την παρέμβαση της ΕΕ και των ΗΠΑ. Κατά τα άλλα, είπε ότι «το ΝΑΤΟ ενδιαφέρεται για μια επίλυση της κρίσης με ειρηνικά μέσα». Μέσα στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό που αναπτύσσεται βρίσκεται και η ελληνική κυβέρνηση. Ο υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος, Ευ. Βενιζέλος, δήλωσε και αυτός «συγκλονισμένος από τη βία» και στη συνέχεια πήρε ίσες αποστάσεις και κάλεσε «όλους τους εμπλεκόμενους να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, να απέχουν από τη χρήση βίας και να επιστρέψουν στο τραπέζι του διαλόγου. Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, ο ουκρανικός λαός οφείλει να αναλογιστεί ότι η επίτευξη μιας συμβιβαστικής λύσης αποτελεί μονόδρομο και ότι είναι πολύ περισσότερα αυτά που τον ενώνουν από αυτά που τον χωρίζουν».
Επίσης, χτες, στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος του Γιανουκόβιτς, υπήρξαν διαφοροποιήσεις, παραιτήθηκε ο κυβερνήτης του Κιέβου, που δηλώνει ότι συντάσσεται με τους διαδηλωτές, όπως και 10 βουλευτές του «Κόμματος των Περιοχών» που καλούν σε διαμεσολάβηση της ΕΕ, της Ρωσίας και των ΗΠΑ για αποκλιμάκωση της κατάστασης και προσφυγή στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Είναι φανερό ότι η αντιπαράθεση στην Ουκρανία, που είναι σύγκρουση μερίδων της αστικής τάξης για τις συμμαχίες με ιμπεριαλιστικά κέντρα, είναι ταυτόχρονα πεδίο έντονου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού που έχει διπλωματική αλλά και ένοπλη μορφή. Μόνος, βέβαια, χαμένος ο ουκρανικός λαός που ματώνει για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.