Η Παπαρήγα η καλή

Η Παπαρήγα η καλή

Αποχαιρέτα την, την αλεξάνδρα που χάνεις…

Ήταν μάλλον αναμενόμενο ότι θα άλλαζε η αλέκα. Και πως από τη στιγμή που θα άλλαζε, όλα τα άλλα θα περνούσαν σε δεύτερη μοίρα. Μπορεί να ήταν προγραμματικό το συνέδριο, να κράτησαν μία μέρα λιγότερο οι εργασίες του και να υπήρχαν κάποιες ηχηρές απουσίες από τη νέα κε –που έχει λιγότερα μέλη εξάλλου.. Όλα αυτά όμως επισκιάστηκαν μοιραία από την αλλαγή σκυτάλης στην ηγεσία. Και αν τα φώτα στρέφονται φυσιολογικά στον καινούριο γραμματέα, αξίζει κατά τη γνώμη μου να σταθούμε λίγο περισσότερο στην αλέκα, έστω για ένα τελευταίο χειροκρότημα, πριν πέσει η αυλαία –κι ανοίξει ίσως σε κάποιο άλλο πόστο.

Η αλεξάνδρα δρόσου, όπως λεγόταν πριν το γάμο της με τον παπαρήγα, ήταν μεγάλο κεφάλαιο για το κόμμα. {Και μπορεί να συνεχίσει να είναι, αν έχει τις δυνάμεις να το κάνει κι αξιοποιηθεί κατάλληλα –πχ για τη συγγραφή κάποιων μελετών, όπως η εξαντλημένη έκδοση της σύγχρονης εποχής για το γυναικείο ζήτημα}. Κι αυτό θα το καταλάβουμε καλύτερα με την πάροδο του χρόνου, καθώς θα βαραίνει η απουσία της, που θα γίνει μέτρο της αγάπης μας.

Αυτό το αναγνωρίζουν και τα δημοσιογραφικά επιτελεία του εχθρού, που της αφιερώνουν κατ’ εξαίρεση, σαν ευ αγωνίζεσθαι στο φινάλε, κάποια εκθει-αστικά κείμενα {άλλο αν κάποιοι ψαγμένοι τα εκλαμβάνουν ως επιβράβευση του κόμματος για τη συστημική του συμπεριφορά που το καθιστά ακίνδυνο. Κι όταν είναι επικριτικά, απλώς τα αναπαράγουν. Μονά ζυγά δικά τους}.

Ο πρετεντέρης φορώντας τη μάσκα του καλού ιανού της έπλεκε σήμερα το εγκώμιο, γιατί πήρε έναν παραπαίοντα μηχανισμό και κατάφερε να φτιάξει ένα πραγματικό κόμμα με αρχή, μέση και τέλος. Ενώ ο παπαχελάς είχε γράψει σε ανύποπτο χρόνο πως η αλέκα θα έλειπε πολύ από το σημερινό κοινοβούλιο.

Κι αυτό είναι ένα από τα λίγα πράγματα που μπορούμε να συμφωνήσουμε –ανεξάρτητα από το σκεπτικό του καθενός. Ειδικά αυτό το «αν θέλετε» που πετούσε σε κάτι στιγμές αμηχανίας η αλέκα κι αποστόμωνε φίλους και αντιπάλους –λες και αν δεν ήθελαν, θα το άλλαζε και θα το ‘λεγε διαφορετικά. Εμείς αν θέλετε μιλάμε για σοσιαλισμό και λαϊκή εξουσία.

Κατά κανόνα βέβαια τα αστικά μμε άφηναν κατά μέρος τις υποκριτικές αβρότητες της τάξης τους και τη στόλιζαν με διάφορα κοσμητικά, μεταξύ των οποίων και το απαράμιλλο «σιδηρά κυρία του περισσού», που είχε καθιερώσει ο δολ. Κι είναι στα όρια της τραγικής ειρωνείας ότι το τέλος της θητείας της ως γγ συνέπεσε σχεδόν χρονικά με το φυσικό τέλος της λαομίσητης θάτσερ, της αυθεντικής σιδηράς κυρίας, που έδωσε έστω την ύστατη ώρα μια χαρά με το θάνατό της σε εκατομμύρια βρετανούς –και όχι μόνο.

Ο εν λόγω χαρακτηρισμός ήταν βέβαια προσεκτικά επιλεγμένος για να δημιουργεί τους απαραίτητους αρνητικούς συνειρμούς στο κοινό. Παράλληλα όμως ήταν και ο πλέον άδικος. Γιατί η αλέκα δεν είχε καμία σχέση με τη μακαρίτισσα, όχι μόνο στο πολιτικό επίπεδο, που είναι προφανές, αλλά και γενικότερα ως φυσιογνωμία. Η αλέκα είναι ένας γλυκός άνθρωπος, βαθιά λαϊκός και το κυριότερο προσιτός και οικείος.

Κι αυτό είναι το κλειδί που εξηγεί την ιδιαίτερη σχέση της με τον απλό κόσμο, την αγάπη και την εκτίμηση που της έτρεφε, ότι την ένιωθε δικό του άνθρωπο. Καθώς και μια γενικότερη αίσθηση που σου έβγαζε, από το ότι θα έπινες ευχαρίστως ένα καφέ μαζί της, να τα πείτε για το κκε και για τη μπάλα... μέχρι το ότι θα την ήθελες να έρχεται σπίτι σου και να λέει ιστορίες στο παιδί σου, ή να κατεβάζουν μαζί εφαρμογές για τις καινούριες τους συσκευές.

Γιαγιά και γραμματέας παντός καιρού.

Αυτός ο χαρακτήρας αποτυπώθηκε εξάλλου στην κλίση της προς τη λαϊκή θυμοσοφία και τις παροιμίες για κάθε περίσταση, όπου συνέχισε επάξια την κληρονομιά του χαρίλαου σε αυτό το κομμάτι· με πιο χαρακτηριστική ίσως περίπτωση την εμφάνισή της σε κάποιο παλιότερο ντιμπέιτ πολιτικών αρχηγών και την επική αναφορά της στο σακαφλιά και τα δυο στενά των τρικάλων, όπου ετοιμάζονταν να στριμώξουν μετεκλογικά το λαό.

Θα μας λείψουν αυτά. Μαζί με τις σπάνιες πλην αξεπέραστες θυμωμένες παρεμβάσεις της, όταν ξέφευγαν τα πράγματα, όπως αυτή στο μάκη ζούγκλα.

Τις τρομερές στιχομυθίες της με τους δημοσιογράφους στις συνεντεύξεις τύπου, με μια ιδιαίτερη αδυναμία στο νεαρό συντάκτη του πριν.

Τις ποδοσφαιρικές της αναλύσεις, που γίνονταν γιατί είχε άποψη κι όχι για επικοινωνιακούς λόγους, όπως κάνουν κάτι τηλεμαϊντανοί, για να δείξουν ανθρώπινο πρόσωπο στους πολίτες…

Κι αυτό ήταν ίσως το πιο σημαντικό πλεονέκτημά της. Ότι ήταν αυθεντική σε ένα πολιτικό σκηνικό, όπου περισσεύει το δήθεν και η υποκρισία.

Η κλασική συνοφρυωμένη έκφραση μυωπίας με το επιτιμητικό ανασήκωμα της μύτης που αναμετρούσε τον απέναντι και την περίσταση.

Τι μουσμουλιές γράφουν πάλι οι αστικές φυλλάδες...

Θα λείψουν ακόμα κι οι –τόσο προβλέψιμες μα ευρηματικές- διαστρεβλώσεις των δηλώσεών της, είτε αυτές ήταν για την έξοδο από το ευρώ, είτε για την επανάσταση και τα σπασμένα τζάμια, είτε για τα «αγράμματα στελέχη», είτε, είτε… Και τώρα τι θα γίνει χωρίς την αλέκα; Ήταν κι αυτή μια κάποια λύσις…

Κι η αλεκολογία με τα συγκλονιστικά αξιόπιστα ρεπορτάζ για την κούρσα διαδοχής της, που την τελευταία εβδομάδα είχαν σίγουρη την αποχώρησή της και θύμιζαν επιμνημόσυνη δέηση –λες και ήταν ήδη παρελθόν.

Χάρη σε ένα από αυτά όμως ψαρέψαμε και μια τρομερή φωτογραφία, πραγματικό διαμάντι.

Τόσο μπόι βρε παιδί μου, κι από μυαλό κουκούτσι...

Πάμε κι άλλη μια αποχαιρετιστήρια, ενθύμιο για γκραν φινάλε.

Για να με θυμάστε...

Και τι έχουμε να πούμε στον επίλογο για τον αντικαταστάτη της;

Οφείλω να ομολογήσω με πάσα ειλικρίνεια ότι σε πρώτο στάδιο δε μου έχει εμπνεύσει τον ενθουσιασμό και τα συναισθήματα που πρέπει μάλλον να προκαλεί ένας ηγέτης με λαϊκό έρεισμα. Αλλά ούτε η αλέκα είχε αυτά τα προσόντα στην αρχή της θητείας της. Κατάφερε να τα αναπτύξει σταδιακά, σε βάθος χρόνου, ίσως και βασανιστικά αργά, με την καθημερινή τριβή και την εμπειρία της. Κι αν ο νέος γγ καταφέρει να εξελιχθεί και να συνεισφέρει ένα κλάσμα έστω απ’ όσα προσέφερε η αλέκα, το έργο του θα είναι απολύτως πετυχημένο.

Και ντάμπα-ντούμπα και ντάμπα-ντούμπα

Θα τους τρελάνουμε με γραμματέα κουτσούμπα

«Εργατικός» Αγώνας υπέρ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ…

«Εργατικός» Αγώνας υπέρ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ… 


«Για την ενότητα και πάλι» τιτλοφορείται η νέα προσπάθεια λαθροχειρίας και διαστρέβλωσης της αντικομμουνιστικής ιστοσελίδας «Εργατικός» Αγώνας. Ελλείψει επιχειρημάτων οι ανώνυμοι που καθοδηγούνται ιδεολογικά από τον Μάκη Κοψίδη φτάνουν στο σημείο να λένε στην ουσία τα ίδια με την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για να χτυπήσουν το ΚΚΕ.

 Γράφει η χαφιέδικη ιστοσελίδα για το Σύλλογο σπουδαστών του ΤΕΙ Λαμίας, που έχει δημιουργηθεί με πρωτοβουλία των δυνάμεων του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών:

«Τα αμείλικτα όμως ερωτήματα που ανακύπτουν είναι: Γιατί το ΜΑΣ στήνει το διασπαστικό σύλλογο σπουδαστών στη Λαμία; (…) Με ποια σκοπιμότητα το ΜΑΣ, μέσα στην ανακοίνωση του, βροντοφωνάζει ότι ο ενιαίος Σπουδαστικός Σύλλογος που ήδη υπάρχει, είναι της ΔΑΠ (λες και τον απέκτησε η παράταξη της ΔΑΠ από τον παππού της και δεν έχει απλώς την πλειοψηφία του). (…) Γιατί δεν παλεύουν να αλλάξουν τους συσχετισμούς με τη πολιτική που προτείνουν στο σύλλογο τους, στο σωματείο τους; Το χειρότερο και το πιο εγκληματικό είναι ότι ζητούν να γυρίσουν τη πλάτη στο μόνο νόμιμο σύλλογο σπουδαστών.»

 Για «νόμιμο σύλλογο» γράφει η χαφιέδικη ιστοσελίδα, για «εικονικό ψευτοσύλλογο σπουδαστών της παράταξης της ΜΑΣ.» κάνει λόγο ο Σύλλογος Σπουδαστών ΣΤΕΦ/ΣΕΥΠ δηλαδή η ΔΑΠ.
Για «διαχωρισμό των φοιτητών» λέει η ΔΑΠ, «διασπαστικός σύλλογος» συμπληρώνει ο «Εργατικός» Αγώνας.

Βέβαια, το ζήτημα δεν είναι μόνο η χρήση των λέξεων. Το ζήτημα είναι ότι η χαφιέδικη ιστοσελίδα που παριστάνει την «κομμουνιστική» υπερασπίζεται όλη τη σαπίλα και τη βρώμα, όλο τον εκφυλισμό της ΔΑΠ μόνο και μόνο για να δημιουργήσει την πραγματικότητα που θέλει.

 Κάνει, λοιπόν, πως δεν ξέρει τους λόγους που επέβαλλαν την λειτουργία νέου Συλλόγου Σπουδαστών στο ΤΕΙ Λαμίας.

Ας μάθει λοιπόν και όποιος δεν ξέρει για να μη πέφτει θύμα της ψευτιάς των ανώνυμων Κοψίδηδων. 

 Οι «εκλογές» που δίνουν την πλειοψηφια στη ΔΑΠ που δεν την απέκτησε από τον παππού της γίνονται έτσι: χωρίς παραβάν, με εφορευτική επιτροπή που αποτελείται μόνο από ΔΑΠιτες, με μπράβους έξω από τις πόρτες, με αλισβερίσια με καθηγητάδες και την Διοίκηση του ΤΕΙ. Απειλές σε σπουδαστές ότι δεν περάσουν μαθήματα αν δεν τους ψηφίσουν. Τρομοκρατία ακόμα και πάνω από την κάλπη. Επιθέσεις σε μέλη της ΚΝΕ. Ανοιχτές κάλπες μέχρι ότι ώρα γουστάρει η ΔΑΠ. Ακύρωση ψηφοδελτίων της ΠΚΣ – νοθεία, διπλοψηφίες – τριπλοψηφίες. Ψηφοφόροι που ψηφίζουν χωρίς κανένα έγγραφο.

 Για όλους αυτούς τους λόγους, πάνω από το 80% δεν συμμετείχαν στις μαζικές διαδικασίες αυτού του «Συλλόγου».

Σ’ αυτήν την αηδία και τη σαπίλα, φοιτητές που ήθελαν να αντιδράσουν, με το ΜΑΣ στη πρώτη γραμμή ίδρυσαν Σύλλογο που λειτουργεί αγωνιστικά και δημοκρατικά. 

Ο «Εργατικός» Αγώνας για άλλη μια φορά διαλέγει πλευρά: ακόμα και με τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ενάντια στο ΚΚΕ. Προτείνω, λοιπόν, άμεσα να αλλάξει ο τίτλος της ανάρτησης τους και από «Και πάλι για την ενότητα» να γίνει «Εμπρός και πάλι για δεξιά μεγάλη!» ενώ με το που μπαίνεις να παίζει και το άσμα (http://www.youtube.com/watch?v=e9vHPTsQd_8). 

 ΥΓ: αναγνωρίζω ότι ο «Εργατικός» Αγώνας παλεύει για να αλλάξει τους συσχετισμούς, δηλαδή για να τους κάνει χειρότερους για το εργατικό - λαϊκό κίνημα. 
 Αναρτήθηκε από Red Attack

ΚΡΙΣΗ και ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

                ΕΚΔΗΛΩΣΗ     ΚΑΤΑ   ΤΩΝ    ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

                          Στα             ΕΠΙΣΚΟΠΙΑΝΑ

Ο Εξωραϊστικός  Πολιτιστικός Σύλλογος Επισκοπιανών  (ΕΠΣΕ) σε συνεργασία με 

Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών  (ΕΣΥΝ) διοργανώνει  εκδήλωση

Συζήτηση  κατά  των ναρκωτικών, την Κυριακή  21 Απριλίου  και ώρα 7.00 μ. μ στην

Πλατεία του χωριού.

Στο πάνελ της συζήτησης θα συμμετέχουν οι

Μιχαλαρέας Ηλίας, Πέρρος Νίκος , Κάντα  Έφη, Σκορδίλη Βάλια.

Θα ακολουθήσει μεγάλη Συναυλία με τον Κερκυραίο μουσικοσυνθέτη  ΣΠΥΡΟ

ΣΑΜΟΪΛΗ    και την ορχήστρα του.

Καλούμε τους κατοίκους της Δημοτικής Ενότητας Μελιτειέων και ιδιαίτερα τη

Νεολαία, σε μαζική συμμετοχή στην εκδήλωση.

                                                ΤΟ  Δ Σ ΤΟΥ  ΕΠΣΕ

Οδηγεί σε ήττα το λαό

Οδηγεί σε ήττα το λαό

Στο «Βήμα της Κυριακής», δημοσιεύτηκε άρθρο παρέμβαση του Κ. Σημίτη για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και την ΕΕ, για τη διέξοδο από την κρίση και ποια κατά τη γνώμη του είναι η λύση. Ο Κ. Σημίτης εστίασε στην ανάγκη αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος προτείνοντας μάλιστα μια λύση σε συνδυασμό με έναν εκβιασμό από το μακρινό παρελθόν, αρχές της 10ετίας του '50, προειδοποιώντας ότι αν δε δημιουργηθεί ο πόλος στο αστικό πολιτικό σύστημα που αυτός προτείνει, τότε θα κυβερνά η δεξιά που δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Ποια λύση προτείνει; Τη δημιουργία ενός πολιτικού πόλου ενιαίου, του χώρου ανάμεσα σε ΝΔ και ΚΚΕ. Το παρομοίασε δε με το χαρακτηριστικό παράδειγμα από το παρελθόν: «...Αν δεν δημιουργηθεί αυτός ο πόλος τότε θα κυβερνά πανίσχυρος ο Παπάγος»... Ετσι έγινε τότε, αφού οι δυνάμεις του λεγόμενου Κέντρου δεν κατάφεραν να συγκροτηθούν σε ενιαίο Κόμμα. Αλλά υπενθύμισε και την τότε αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος...

Η πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος ανησυχεί τους αστούς στην Ελλάδα, ακριβώς λόγω της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και της όξυνσης των μονοπωλιακών ανταγωνισμών διεθνώς, αλλά ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ. Γιατί η κρίση βαθαίνει, είναι γενικευμένη, μεγαλώνει την ανισομετρία ανάμεσα στις καπιταλιστικές οικονομίες των κρατών μελών, ζορίζει τους αστούς στην Ελλάδα και εκδηλώνεται με το «φούντωμα» του ευρωσκεπτικισμού σε μεγάλη μερίδα των καπιταλιστών στην Ελλάδα, που δε θα 'λεγαν όχι σε έξοδο από την Ευρωζώνη σε συνδυασμό με ενίσχυση των σχέσεων με άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, με την ανησυχία για το τραπεζικό σύστημα, αλλά και με το φόβο της όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων και την πιθανότητα μιας μεγάλης αμφισβήτησης από το εργατικό, το λαϊκό κίνημα, με δυσκολίες στη χειραγώγηση και την υποταγή, που μπορεί να δημιουργήσει εμπόδια στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος και νέες ρωγμές.

***

Φαίνεται ότι οι δύο πόλοι, ο ένας με κορμό τη ΝΔ και την τωρινή συγκυβέρνηση και ο άλλος με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αν ανοίγουν το δρόμο για τη δρομολόγηση των αναγκαίων αλλαγών, για την ώρα δεν μπορούν να προσδώσουν την αναγκαία σιγουριά στους αστούς. Οσο και αν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τα πάντα για να αποδείξει ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε τέτοιο ρόλο. Ο Κ. Σημίτης, με την πρότασή του προσδοκά τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση στη βάση, στο λαό. Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, με δεδομένο το προηγούμενο εκλογικό αποτέλεσμα, δουλεύει στην ίδια ρότα, πασχίζει να ανταποκριθεί, δίνοντας εξετάσεις στους αστούς ότι μπορούν να προσδοκούν απ' αυτόν. Για παράδειγμα, στη συνέντευξή του στο ΣΚΑΪ και στον Αλ. Παπαχελά, ο Αλ.Τσίπρας, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα για τις κυβερνητικές συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι είναι έτοιμοι να «συνεργαστούν και με το διάβολο». Οτι επιδιώκουν ευρύτερες συνεργασίες ακόμη και αν πάρουν πλειοψηφία στη Βουλή. Οτι μπορεί να συνεργαστούν και με κόμματα που σήμερα στηρίζουν την κυβέρνηση: «Στη ζωή κανείς δεν πρέπει να λέει ποτέ», τόνισε, ενώ για το κόμμα του Καμμένου, είπε ότι «υπάρχουν πολλά σημεία ταύτισης».

Ταυτόχρονα, στο ερώτημα αν δεν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοδυναμία στις εκλογές τι θα κάνει, απάντησε ότι όποιος αρνηθεί να στηρίξει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, «θα πάρει την ευθύνη για την αστάθεια η οποία θα είναι οδυνηρή για τον τόπο», θέτοντας ένα γνωστό από τα παλιά εκβιαστικό δίλημμα - αντιγραφή ΠΑΣΟΚ: «ή ΣΥΡΙΖΑ με το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό ή οδηγούμαστε στην αβεβαιότητα»! Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ένας επιμελής μαθητής της πείρας του αστικού πολιτικού συστήματος, όπως ταυτόχρονα την προσδιόρισε ο Κ. Σημίτης, πατώντας πάνω στα χνάρια της μεταπολεμικής ιστορίας αυτού του συστήματος και στην ανησυχία του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ (εδώ ταυτίζεται τουλάχιστον με ένα μεγάλο τμήμα των καπιταλιστών), για την εξέλιξη αυτού του πολιτικού συστήματος ως μοχλού χειραγώγησης και υποταγής των λαϊκών μαζών.

***

Αναδεικνύει ως κρίσιμο ζήτημα το ότι η χώρα βρίσκεται στην καταστροφή και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τη σώσει. Οχι το λαό, αλλά τη χώρα. Δηλαδή την καπιταλιστική κοινωνία! Θα μπορούσε να το κάνει, αν αναδεικνυόταν στην κυβέρνηση στις περασμένες εκλογές, όπως επίσης είπε στη συνέντευξη στο «ΣΚΑΪ» ο Αλ. Τσίπρας. Εκβιάζει το λαό με το δίλημμα της αστάθειας αν δεν συνεργαστούν άλλες δυνάμεις μαζί του αλλά και τον εκβιασμό «ή ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ή αβεβαιότητα». Αξιοποιεί την εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων των εργαζομένων και την ανάγκη να ανακουφιστούν, αλλά με όλα τα παραπάνω πασχίζει να εκβιάσει την ψήφο τους στο ΣΥΡΙΖΑ για σωτηρία από την καταστροφή, όταν αυτή η σωτηρία, είναι σωτηρία της καπιταλιστικής οικονομίας. Ουσιαστικά, έχοντας αναλάβει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος για τη μεγαλύτερη και πιο μακροχρόνια δυνατή σταθεροποίησή του, πασχίζει να εγκλωβίσει το λαό σ' αυτό. Στο να γίνει μοχλός ο λαός σ' αυτή τη σταθεροποίηση. Οταν την ίδια στιγμή χρειάζεται η μέγιστη δυνατή ταξική δράση, η λαϊκή συμμαχία από τα κάτω κόντρα στο κεφάλαιο.

Αν ο λαός δε συνειδητοποιήσει αυτήν την επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ και τον στηρίξει, τότε η ήττα του κινήματός του, έστω και προσωρινή, αλλά και το πισωγύρισμα, θα είναι οδυνηρά και μακροχρόνια.

Πατήρ, υιός και (τραπεζιτικόν) πνεύμα...

Πατήρ, υιός και (τραπεζιτικόν) πνεύμα...

Ισως αυτό να εννοούσε ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς όταν οι δηλώσεις του κατά τη γιορτή των Φώτων στις 6 του φετινού Γενάρη κατέληξαν με την εξής φράση: «Με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε».

Μια τέτοια βοήθεια, όχι απευθείας από το Θεό, αλλά από τον εκπρόσωπό του είχαμε προχτές στη Θεσσαλονίκη.

Ο άγιος Θεσσαλονίκης, λοιπόν, ο μητροπολίτης κύριος Ανθιμος, αφιέρωσε το κήρυγμα της Κυριακής υπέρ της... ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και ειδικώς της Εθνικής Τράπεζας.

Τέτοια θα πρέπει να ήταν η κατάνυξη που προκλήθηκε από τους λόγους του ιεράρχη, που για να βρει προηγούμενό της κανείς θα πρέπει μάλλον να ανατρέξει στο Ναό του Σολομώντα, λίγο πριν την εκεί είσοδο του Ιησού με τα γνωστά αποτελέσματα...

Το ποίμνιον πάντως στη Θεσσαλονίκη είχε την ευκαιρία, μέσα στο κλίμα παρηγορίας που δημιούργησε ο κύριος Ανθιμος, να πληροφορηθεί ότι ο ποιμένας θα προσφέρει τους δυο επόμενους μισθούς του για την Εθνική...

Ο κύριος Ανθιμος κάλεσε δε όλους τους Ελληνες να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, να δώσουν δηλαδή κι εκείνοι τους μισθούς τους υπέρ Εθνικής Τράπεζας...

*

Θα προτείναμε το κήρυγμα του κυρίου Ανθιμου υπέρ πίστεως και πατρίδος (διότι τι άλλο είναι η «πατρίδα» μας αν δεν είναι οι τράπεζες; Μην είν' οι κάμποι;...)να το εκλάβουμε κυρίως ως παραβολή.

Καθ' ότι ο άγιος, ναι μεν

μπορεί να μη γνωρίζει ότι ενώ ο ελληνικός λαός πένεται, την ίδια ώρα οι τραπεζίτες σε αυτή τη χώρα έχουν λάβει ως αντίδωρο πάνω από 200 δισ. ευρώ μόνο την τελευταία τριετία, αλλά

δεν μπορεί να μη γνωρίζει τουλάχιστον αυτό:

Αφ' ενός ότι κάτι εκατομμύρια συνανθρώπων του δεν μπορούν να δώσουν ούτε μισό μισθό, διότι πολύ απλά δεν έχουν καθόλου μισθό,

αφετέρου ότι τα εκατομμύρια των Ελλήνων από τα οποία ζητά να συνδράμουν τις τράπεζες, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που οι τράπεζες τους έχουν πιει το αίμα.

Ως παραβολή, επομένως, ίσης αξίας με εκείνη του κ. Ανθιμου ας εκλάβουμε και τα λόγια ενός παλιότερου... συνάδελφού του, του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος έλεγε στην«ομιλία προς τους πλουτούντας»:

«Τι θ' απαντήσεις στο δικαστή, εσύ που ντύνεις τους τοίχους και δεν ντύνεις άνθρωπο; εσύ που στολίζεις άλογα και κάνεις πως δεν βλέπεις τον ρακένδυτο συνάδελφό σου, εσύ που σαπίζει το στάρι σου και δεν τρέφεις αυτούς που πεινούν, εσύ που θάβεις το χρυσάφι και καταφρονείς εκείνον που στραγγαλίζεται (...); Πόσους θ' απάλλασσε ένα δαχτυλίδι σου από τα χρέη τους; Πόσα σπίτια που καταρρέουν θ' ανόρθωνε; Ενα απόθεμα ρούχων σου μπορεί να ντύσει ολόκληρο λαό που τρέμει απ' το κρύο. Εσύ όμως το βαστάς να διώξεις άπρακτο τον φτωχό και δεν φοβάσαι τη δίκαιη ανταπόδοση του κριτή»...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σιτεμένο

Σιτεμένο

Ο κ. Τσίπρας προσβλέπει σε συνεργασία των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Δηλαδή συνεργασία με την κυβέρνηση Ραχόι που έχει ρημάξει τον ισπανικό λαό, με τις δυνάμεις περί τον Μόντι (Μπερσάνι, Μπερλουσκόνι) που έχουν ρημάξει τον ιταλικό λαό, με την κυβέρνηση Κοέλιο που σε συνεργασία με τους σοσιαλιστές έχουν ρημάξει τον πορτογαλικό λαό...

Ο κ. Τσίπρας ζητά από τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες (αυτούς που συγκυβερνούσαν με την Μέρκελ και πρωτοστάτησαν στο ρήμαγμα της Κύπρου) να δεχτούν ως βασικό τους συνομιλητή στη θέση του ΠΑΣΟΚ τον ΣΥΡΙΖΑ...

Ο κ. Τσίπρας αναζητά στηρίγματα και αντλεί επιχειρήματα «σωτηρίας» της χώρας άλλοτε από την Αμερική του Ομπάμα, άλλοτε από την ΕΕ των... λαών, και ανάλογα με τις περιστάσεις ακόμα και από το ΔΝΤ...

Ο κ. Τσίπρας ζητά συνεργασία και επενδύσεις για τη «σωτηρία» της χώρας από «καλά» μονοπώλια, από «καλούς» καπιταλιστές, αρκεί βέβαια να είναι «επενδυτές» και όχι «πειρατές»...

Ο κ. Τσίπρας ζητά και εγκαινιάζει συνεργασίες «σωτηρίας» για θέματα εντός και εκτός Ελλάδας (π.χ. Κύπρος) με δυνάμεις όπως οι Ανεξάρτητοι Ελληνες του κ. Καμμένουπου οι ταξικές τους αναφορές δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών...

*

Κατόπιν όλων αυτών

- και δεδομένου ότι ο κ. Τσίπρας προφανέστατα γνωρίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να λάβει καμία βοήθεια από το ΚΚΕ για την εφαρμογή ενός «άλλου μείγματος» πολιτικής που θα συνεχίσει να φορτώνει τα βάρη της κρίσης στην πλάτη ενός λαού αλυσοδεμένου στον «ευρωμονόδρομο» των μονοπωλίων -

δεν είναι προφανέστατο ότι με τα περί «προτάσεων συνεργασίας» που απηύθυνε προχτές στο ΚΚΕ, επανέρχεται στο ίδιο εκείνο το παλιοκαιρινό, το σιτεμένο, πλέον, επικοινωνιακό, δημαγωγικό και από άποψη αρχών εξόχως «αριστερό» και «ηθικό» προεκλογικό κολπάκι;...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Σε στενή διασύνδεση με το μεγάλο κεφάλαιο

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Σε στενή διασύνδεση με το μεγάλο κεφάλαιο

Μετά τα προνόμια των εφοπλιστών, τώρα υπερασπίζεται την παράδοση του φυσικού πλούτου σε «στρατηγικούς επενδυτές»

Νέα δημοσιεύματα εμφανίστηκαν στο διεθνή Τύπο σχετικά με τις πηγές χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής. Συγκεκριμένα, στις αρχές Απρίλη, η βρετανική εφημερίδα «Guardian» φιλοξένησε εκτεταμένο άρθρο για τους εν Ελλάδι νεοναζί, επισημαίνοντας ανάμεσα σε άλλα τη φημολογία για οικονομική στήριξη της Χρυσής Αυγής από εφοπλιστές, που κατέστησε εφικτό το άνοιγμα παραρτημάτων της σε όλη την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, έγραφε: «Εν μέσω φημών για υποστήριξη από πλούσιους εφοπλιστές, κατάφερε να ανοίξει γραφεία του κόμματος (σ.σ. Χρυσή Αυγή) σε όλη την Ελλάδα».

Τώρα, η γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung», σε αντίστοιχο δημοσίευμα, κάνει λόγο για «ασαφή στοιχεία σχετικά με την χρηματοδότηση του κόμματος» (τουλάχιστον όπως αναδημοσιεύονται αποσπάσματα του αφιερώματος σε ελληνικά ΜΜΕ). Σε άλλο αφιέρωμα, το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» χαρακτηρίζει τη Χρυσή Αυγή«δολοφονική συμμορία», κάνει λόγο για πράξεις βίας που τρομοκρατούν τη χώρα.

Ανεξάρτητα του αν και τι ισχύει αναφορικά με τη χρηματοδότηση των νεοναζί, η πρεμούρα που δείχνουν για τα συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματιών είναι αξιοσημείωτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι συνεχείς αβάντες που κάνουν στους εφοπλιστές, ζητώντας για λογαριασμό τους νέες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις.

Χαρακτηριστικά ήταν και τα όσα έγιναν Παρασκευή στην Καβάλα, όπου ο βουλευτής των νεοναζί Αρτέμης Ματθαιόπουλος συναντήθηκε με ορισμένους εργαζομένους της «KAVALA OIL» (η απαράδεκτη αυτή ενέργεια από τον πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων προκαλεί ήδη αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία). Σύμφωνα με ανακοίνωση των φασιστοειδών, συζήτησαν «και το θέμα εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή για την εξόρυξη νέων κοιτασμάτων». Δηλαδή, αναζητούν κεφαλαιοκράτη να καρπωθεί τον ορυκτό πλούτο της περιοχής με «κοινοπρακτικά σχήματα», που μόνο ωφελημένο έχουν το μεγάλο κεφάλαιο.

Τα ίδια είπαν και στα τέλη Μάρτη, όταν νεοναζί βουλευτές συναντήθηκαν με αντιπροσώπους του Σωματείου Εργαζομένων Υπογειτών των Μεταλλείων Κασσάνδρας. Τους ξεκαθάρισαν ότι «η εξόρυξη του χρυσού πρέπει να γίνει από εταιρεία που θα ελέγχεται κατά πλειοψηφία από το δημόσιο, στην οποία θα έχουν μερίδιο και λόγο οι εργαζόμενοι». Αφηναν, δηλαδή, και εκεί ορθάνοιχτη την πόρτα για κάποιον «μεγαλοεπενδυτή» να καπαρώσει τον ορυκτό πλούτο της περιοχής.

Εκθεση από το Συμβούλιο της Ευρώπης

Στο μεταξύ, ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης,Νιλς Μούιζνιεκς αναμένεται να δώσει σήμερα στη δημοσιότητα έκθεση για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Αποσπάσματα που διέρρευσαν αναφέρουν ότι αρκετά από τα κρούσματα ρατσιστικής βίας και εγκλημάτων μίσους, συνδέονται με μέλη, υποστηρικτές αλλά και βουλευτές του νεοναζιστικού - όπως το χαρακτηρίζει - πολιτικού κόμματος «Χρυσή Αυγή» και υπογραμμίζει ότι «για τέτοιου είδους δραστηριότητες πολιτικών οργανώσεων είναι δυνατό να επιβληθούν αποτελεσματικές κυρώσεις ή απαγόρευση, εάν χρειάζεται».

Βέβαια, οι τέτοιες δηλώσεις τους είναι χαρακτηριστικές της υποκρισίας τους, καθώς γέννημα του συστήματός τους είναι οι νεοναζί, όπλο τους στο τσάκισμα του λαού. Τα σχέδιά τους περί απαγορεύσεων και κυρώσεων, αλλού στοχεύουν. Πολύ περισσότερο όταν εκπορεύονται από το Συμβούλιο της Ευρώπης που πρωτοστάτησε στην εξίσωση κομμουνισμού - ναζισμού με το αντικομμουνιστικό μνημόνιο και συντάσσει εκθέσεις για εμπόδια στη λειτουργία κομμάτων που έχουν για στρατηγικό τους στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού.

Τέλος, αντιδράσεις προκαλεί στην Πάτρα η κίνηση των φασιστοειδών να αναγράψουν στο Δημόσιο ΙΕΚ συνθήματα όπως «Heil Hitler». Σε ψήφισμά του το ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίου ΙΕΚ Πάτρας τονίζει: «Η ΧΑ είναι όπλο του εκμεταλλευτικού συστήματος, το αποδεικνύουν οι ίδιες οι τοποθετήσεις τους για το πώς θέλουν τον εργάτη (σκυφτό με μεροκάματο 18 ευρώ μέσα από τα δουλεμπορικά γραφεία που ανοίγουν). Με κάθε τρόπο θα μπούμε εμπόδιο σε κάθε μισανθρωπισμό, ρατσιστική πράξη ενάντια σε κάθε συνάδελφό μας και δεν θα επιτρέψουμε να μας βάλουν στο χέρι για να εξυπηρετήσουν τα σχέδιά τους».